Κατάληψη και ΜΜΕ

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[height=400]

  Όταν ανεβάζουμε φωτογραφίες στις Ανακοινώσεις και Έκτακτα νέα, βάζουμε τη μεγαλύτερη πλευρά 400 (width=400 ή height=400 ). π.χ. [img height=400 (κλείνει η αγκύλη) 

[corina]

Και δυο λόγια για τον Βερέμη!

Από την εφημερίδα Ελευθεροτυπία, 16/6/2006

«Νταήδες»

Ας επιστρέψουμε για λίγο στην κοινωνία της τσαρικής Ρωσίας των αρχών της δεκαετίας του 1860. σ’ έναν κόσμο, όπου το παλαιό (η τάξη των γαιοκτημόνων – αριστοκρατών) δεν διαισθάνεται ακόμα το τέλος που πλησιάζει αμείλικτο και όπου το νέο (οι ταξικά αλλοτριωμένοι γόνοι τους) αναζητά ακόμα στα τυφλά την κοινωνική διέξοδο. Η αντικειμενική αυτή σχέση αντίθεσης που χωρίζει τους δύο κόσμους, τους «πατέρες» από τα «παιδιά» τους, περιγράφεται αριστουργηματικά στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Ι. Τουργκένιεφ.
Παρακάμπτοντας εδώ το επιφανειακό μοτίβο του χάσματος των γενεών, που αποτελεί κοινό τόπο στη λογοτεχνία, θα σταθούμε σε μια μόνο έκφανση του κλασσικού αυτού έργου της ρωσικής γραμματείας. Στη, μοναδική στη διεισδυτικότητά της, περιγραφή της αλλοτρίωσης μιας ομάδας ατόμων από το ισχύον σύστημα αξιών του κοινωνικού της περίγυρου. Περιγραφή που θα αποδειχθεί προφητική, μια και καταγράφει την ουσιώδη αιτία της «επανάστασης» που θα ανατρέψει, μισόν αιώνα αργότερα, το τσαρικό καθεστώς και η οποία παρουσιάζει μια τυπολογική αναλογία που είναι και σήμερα ιδιαίτερα επίκαιρη.
Η αναλογία με το σήμερα: και τότε, όπως και σήμερα, η ομάδα των αλλοτριωμένων «παιδιών», ενεργώντας σύμφωνα με τη δική της λογική, απορρίπτει τις κατεστημένες κοινωνικές αξίες και βρίσκεται αντιμέτωπη με το κράτος των «πατέρων» τους. Μια εξουσία, που, τότε όπως και σήμερα, παραμένει αναλλοίωτα αμείλικτη και εκδικητική: ο ένας και πλέον αιώνας που μας χωρίζει από τον αυταρχικό τσαρισμό δεν φαίνεται να έχει επιδράσει και πολύ στη νοοτροπία των «πατέρων» της σημερινής μικροελλαδικής μας κοινωνίας.
Στο μυθιστόρημα του Τουργκένιεφ ο «πατέρας» αποκαλεί τον γιο του (που αρνείται την κρατούσα κατάσταση περισσότερο από ένστικτο, χωρίς ξεκάθαρους στόχους) «μηδενιστή». Ο σημερινός «πατέρας», επιφανής ακαδημαϊκή προσωπικότητα της καθεστηκυίας τάξεως, επέλεξε τον, αδήλου ετύμου, χαρακτηρισμό «νταήδες» για τους «γιους» μας που έχουν κατέβει στους δρόμους…

Φ. ΜΑΛΙΓΚΟΥΔΗΣ
victor@the.forthnet.gr

Τελικά θα τ' ακούσουμε όλα...Πάντως το γεγονός είναι ότι οι "νταήδες"  που ενεργοποιήθηκαν, ίσως και για πρώτη φορά, από αυτή την ιστορία, είναι μια "μειοψηφία" χιλιάδων...

[gpap]

Οχι στα ιδιωτικά ΑΕΙ, ναι στις καταλήψεις

Επιμέλεια: ΤΑΣΟΣ ΠΑΠΠΑΣ

Η κοινωνία στηρίζει τις κινητοποιήσεις της πανεπιστημιακής κοινότητας, διαφωνεί με τις επιλογές της υπουργού Παιδείας και αποδοκιμάζει τη βία των αστυνομικών στις διαδηλώσεις. Κρατάει, πάντως, και αποστάσεις από ορισμένα αιτήματα του κινήματος, όπως είναι το θέμα των «αιώνιων φοιτητών», ενώ εμφανίζεται έντονα προβληματισμένη ως προς το πανεπιστημιακό άσυλο.

Επιπλέον, στη σημερινή πανελλαδική δημοσκόπηση της «Μέτρον ANALYSIS» για λογαριασμό της «Κ.Ε.» σημειώνεται αλλαγή συμπεριφοράς συγκριτικά με προηγούμενη μέτρηση της ίδιας εταιρείας: Το ποσοστό των πολιτών σήμερα που δεν θέλουν την ίδρυση μη κρατικών ΑΕΙ αυξάνεται, κάτι που πρέπει να απασχολήσει βασικά την κυβέρνηση που προωθεί την αναθεώρηση του συγκεκριμένου άρθρου του Συντάγματος, αφού το ΠΑΣΟΚ πρόλαβε να αναδιπλωθεί. Ειδικότερα:


1. Συγκροτείται σαφές ρεύμα εναντίον των ιδιωτικών ΑΕΙ (54,2%) το οποίο διαπερνά τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ενώ έχει ερείσματα και στη Ν.Δ.:

* Το 71,3% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ τάσσεται εναντίον (άρα ο Γ. Παπανδρέου είναι μειοψηφία στο κόμμα του!) και λίγο πιο πίσω είναι οι οπαδοί των άλλων κομμάτων (63,3%).

* Η καμπάνια της κυβέρνησης αποδίδει μόνο στο εσωτερικό της συντηρητικής παράταξης (60,2%), αν και αυτοί που διαφωνούν (31,1%) δεν είναι αμελητέα ποσότητα. Ακόμη και οι απόφοιτοι λυκείου που βρίσκονται στον προθάλαμο των πανεπιστημίων και ενδεχομένως τα ιδιωτικά ΑΕΙ να ήταν μια διέξοδος για αυτούς, δεν συμφωνούν σε ποσοστό 57,4%.

* Αξίζει να σημειωθεί ότι τον Ιούνιο του 2005 το ποσοστό των πολιτών κατά των ιδιωτικών ΑΕΙ ήταν 48,6%.


2. Διχασμένος είναι ο κόσμος σχετικά με το θέμα του πανεπιστημιακού ασύλου: Το 42,1% ζητά περιορισμό του, το 45,5% να μην αλλάξει τίποτα. Οι χουλιγκανισμοί των «γνωστών αγνώστων» στις πορείες, οι οποίοι στη συνέχεια βρίσκουν καταφύγιο στα πανεπιστήμια και βανδαλίζουν, αλλά και η εστίαση των τηλεοπτικών μέσων στα επεισόδια και όχι στο περιεχόμενο των διαδηλώσεων μάλλον, έχουν επηρεάσει τους πολίτες.

* Το 56,2% των οπαδών της Ν.Δ. συμφωνεί με την πρόθεση της κυβέρνησης να περιορίσει το άσυλο, όμως και ψηφοφόροι των υπόλοιπων κομμάτων έχουν την ίδια προσέγγιση: ΠΑΣΟΚ 36,5%, λοιπά κόμματα 44,9%.


3. Οι θέσεις των σπουδαστών για το ανώτατο όριο φοίτησης και για την αλλαγή στον τρόπο εκπροσώπησης των φοιτητών στα όργανα αποφάσεων των ΑΕΙ δεν γίνονται κατανοητές από την κοινωνία. Στα δύο αυτά πεδία φαίνεται ότι η κυβέρνηση έχει καταφέρει να πείσει. Η προπαγάνδα της για τους «αιώνιους φοιτητές» και για «επιλήψιμες συναλλαγές στις διαδικασίες εκπροσώπησης» αποδεικνύεται μάλλον αποτελεσματική.

* Το 65,3% συμφωνεί με την καθιέρωση ανώτατου ορίου στα χρόνια φοίτησης.

* Σ' αυτό το επίπεδο κινούνται τα ποσοστά σ' όλες τις πολιτικές οικογένειες: Ν.Δ.: 75,2%, ΠΑΣΟΚ: 60,5%, Λοιπά κόμματα: 61,9%. Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκονται και οι απόφοιτοι λυκείου (62,1%) και οι πτυχιούχοι (74%).

* Την αλλαγή στον τρόπο εκπροσώπησης των φοιτητών θέλει το 36,1%. Διαφωνεί το 27,8%, ενώ ανενημέρωτο δηλώνει το 29,4%.


* Μόνον στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ οι θέσεις του φοιτητικού κινήματος κερδίζουν έστω και με οριακή πλειοψηφία (33,8% έναντι 29,6%) και αυτό μάλλον οφείλεται στα αντιπολιτευτικά ανακλαστικά της παράταξης.

4. Ολοι παραδέχονται ότι υπάρχει πρόβλημα με την ποιότητα των πτυχίων.

* Η πλειονότητα των ερωτώμενων (78,4%) είναι κατηγορηματική: η λύση είναι η οικονομική ενίσχυση και ο εκσυγχρονισμός των δημόσιων πανεπιστημίων.


* Οσοι προκρίνουν ως θεραπευτική μέθοδο τη δημιουργία ιδιωτικών και μη κρατικών ΑΕΙ μόλις που ξεπερνούν το 15%. Στην εκτίμηση αυτή συγκλίνουν με μικρές διαφορές οι ψηφοφόροι όλων των κομμάτων.

Μόνο στη Ν.Δ. η επιλογή των ιδιωτικών ΑΕΙ έχει μια κάποια απήχηση (26,2%).

5. Παρά την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που «θέλει» τους έλληνες πανεπιστημιακούς χαμηλότερου επιπέδου από τους συναδέλφους τους των ευρωπαϊκών πανεπιστημίων, η μέτρηση «βγάζει» ότι οι Ελληνες πολίτες δεν έχουν κακή γνώμη για την ποιότητα των εγχώριων καθηγητών:


* Το 11,9% θεωρεί ότι είναι υψηλότερου επιπέδου από τους ξένους, το 34,8% ίδιου και το 34,2% χαμηλότερου.

* Ομοιομορφία στις απαντήσεις έχουμε μεταξύ των οπαδών όλων των κομμάτων.

* Βεβαίως, στο θέμα αυτό ενδιαφέρον έχει η άποψη των φοιτητών. Στην προκειμένη περίπτωση τα πράγματα δεν είναι ευχάριστα για τους εκπαιδευτικούς μας: Το 62,7% των φοιτητών πιστεύει ότι οι έλληνες πανεπιστημιακοί έχουν χαμηλότερο επίπεδο.

6. Η κατάληψη είναι μια δυναμική και για ορισμένους μια ακραία μορφή πάλης. Η ελληνική κοινωνία, πάντως, τις εγκρίνει.

Τις θεωρεί δικαιολογημένες σε ποσοστό 60,4%. Οι αντίπαλοί τους βρίσκονται στο 31,7%. ΠΑΣΟΚ (74,5%) και αριστερά (76,5%) συμφωνούν, ενώ σ' ό,τι αφορά τη Ν.Δ. τις χαρακτηρίζει δικαιολογημένες το 42,5%.

* Βεβαίως, οι περισσότεροι συντηρητικοί ψηφοφόροι διαφωνούν (50,6%), όμως η απόσταση είναι μικρή, κάτι που σημαίνει ότι η ανένδοτη, αρχικώς, στάση του υπουργείου Παιδείας δεν έβρισκε ανταπόκριση ούτε στη Ν.Δ.

7. Η πρώτη υποχώρηση της κυβέρνησης υπέρ του διαλόγου με την παραπομπή της ψήφισης του νόμου στο φθινόπωρο ικανοποιεί την πλειονότητα των πολιτών:

Το 52% πιστεύει ότι τώρα πρέπει να σταματήσουν οι κινητοποιήσεις των φοιτητών και των καθηγητών, αλλά το 39,5% έχει αντίθετη άποψη.

* «Μπροστάρηδες» στην παύση των εχθροπραξιών, οι γαλάζιοι (68,8%) οπαδοί.

* Υπέρμαχοι της κλιμάκωσης, οι πράσινοι (49,7%). Και εδώ αξία έχει ωστόσο η διάθεση των ίδιων των φοιτητών: Υπέρ ενός θερμού καλοκαιριού με συνέχιση των κινητοποιήσεων είναι το 70,4%.

8. Υστερα απ' όλα αυτά, πάλι καλά για την υπουργό Παιδείας Μαριέττα Γιαννάκου που μόνο το 51,4% χαρακτηρίζει λανθασμένους τους μέχρι τώρα χειρισμούς της.

* Συντριπτικά εναντίον της είναι τα ποσοστά στους οπαδούς της αντιπολίτευσης: 72,7% (ΠΑΣΟΚ), 66,1% (αριστερά), αλλά και ένα 30% της Ν.Δ. δεν έχει σχηματίσει καλή εικόνα για τον τρόπο που αντιμετώπισε τα προβλήματα.

9. Η κυρία Γιαννάκου μπορεί, πάντως, να παρηγορείται γιατί χειρότερο βαθμό απ' αυτήν παίρνει ο Β. Πολύδωρας, εξαιτίας της συμπεριφοράς των υφισταμένων του αστυνομικών. Αδικαιολόγητη ήταν η στάση των ΜΑΤ, σύμφωνα με το 60% και επιβεβλημένη μόλις κατά το 29,2%.

* Περισσότερο ανεκτικοί απέναντι στην αστυνομική βία εμφανίζονται οι οπαδοί της κυβέρνησης: Το 46,1% τη θεωρεί επιβεβλημένη και το 42,7% αδικαιολόγητη.

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ

Γκάλοπ της METRON ANALYSIS, μέλος της ESOMAR και ΣΕΔΕΑ, για την «Κ.Ε.». Ποσοτική έρευνα που διεξήχθη από 14-15 Ιουνίου 2006, με τηλεφωνικές συνεντεύξεις, στο σύνολο της χώρας. Για την επιλογή του δείγματος, που ανέρχεται σε 600 άτομα 18 ετών και άνω, χρησιμοποιήθηκε τυχαία δειγματοληψία και εργάστηκαν δύο επόπτες και 30 ερευνητές.

Παρά την κυβερνητική αναδίπλωση οι καταλήψεις συνεχίζονται και αυξάνονται

Επίθεση στην υποχώρηση

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΝΑΝΟΥΡΗ

Με συνέχιση των κινητοποιήσεων απαντά η πανεπιστημιακή κοινότητα στην υποχώρηση της κυβέρνησης σχετιμά με το νόμο πλαίσιο. Οι φοιτητές ψηφίζουν και άλλες καταλήψεις, που έφτασαν αισίως τις 420 επί συνόλου 448 τμημάτων ΑΕΙ και ΤΕΙ σε όλη τη χώρα.

Οι καταληψίες βλέπουν με επιφύλαξη την κυβερνητική αναδίπλωση: «Δεν υπάρχει στροφή, απλώς προσπαθούν να κερδίσουν χρόνο και εντυπώσεις και να επανέλθουν όποια άλλη στιγμή κρίνουν προσφορότερη», υπογραμμίζει ο Δημ. Κατσαγάνης, εκπρόσωπος της κατάληψης στο Πανεπιστήμιο Πειραιά (ΠΑΠΕΙ). Ενώ στα αιτήματα της πανεπιστημιακής κοινότητας πρυτανεύει η μη κατάργηση του άρθρου 16 και η προάσπιση του δημόσιου χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης: «Για την επικείμενη αναθεώρηση του άρθρου 16 του συντάγματος δεν έγινε καμία νύξη από την κυβέρνηση. Εμείς δεν ζητάμε μόνον να μην καταργηθεί, αλλά
και να εφαρμοστεί κατά γράμμα, ιδίως στα σημεία που προβλέπουν τις υποχρεώσεις της πολιτείας απέναντι στα ΑΕΙ», τονίζει ο αντιπρόεδρος της ΠΟΣΔΕΠ, Γιάννης Μαΐστρος.

Χαρακτηριστικό της εξέγερσης είναι ότι επεκτάθηκε με αρνητική ή και εχθρική στάση των κυρίαρχων παρατάξεων (ΔΑΠ, ΠΑΣΠ, ΠΚΣ). Η γενιά των «ανένταχτων» λοιπόν φαίνεται να πήρε την κατάσταση στα χέρια της. Μάλιστα, η ευεξία της νίκης και η αίσθηση δύναμης τους κάνει τώρα να συντονίζονται πανελλαδικά ώστε, ακόμη κι όταν καταλαγιάσουν οι καταλήψεις το καλοκαίρι, να είναι «παρόντες» όποτε χρειαστεί. Στο ίδιο μήκος κύματος και οι πανεπιστημιακοί: «Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Ο αγώνας συνεχίζεται μέχρι τη νίκη. Είμαστε έτοιμοι να ξαναγεμίσουμε τους δρόμους για να μην καταργηθεί το άρθρο 16», επισημαίνει ο εκπρόσωπος της ΠΟΣΔΕΠ, Γιάννης Πρωτονοτάριος.

Μάλιστα δεν δείχνουν διατεθειμένοι να προσέλθουν στο διάλογο με τους όρους του υπουργείου. «Καταθέσαμε εδώ και ενάμιση χρόνο τις απόψεις μας για τις ανάγκες και τις προτεραιότητες των ΑΕΙ και δεν έχουμε λάβει καμία απάντηση. Η υπουργός δεν ανοίγει τα χαρτιά της», σημειώνει ο Γ. Μαΐστρος. «Κρύβεται με επιλεκτικές διαρροές στον τύπο και στέλνοντας τα ΜΑΤ εναντίον των φοιτητών».

Το πόρισμα της επιτροπής πρυτάνεων, που δεν διαφοροποιείται από τις θέσεις των «σοφών» του κ. Βερέμη, βρέθηκε στο στόχαστρο των κινητοποιήσεων. Η άρνηση της Μαριέττας Γιαννάκου να δεχθεί αντιπροσωπεία της εκπαιδευτικής κοινότητας, μετά το συλλαλητήριο της περασμένης Πέμπτης, συντηρεί την πεποίθηση ότι ο διάλογος που επιδιώκει είναι προσχηματικός. Αντ' αυτής ο αρμόδιος υφυπουργός Σπ. Ταλιαδούρος δέχτηκε αμήχανος τους καταληψίες, οι οποίοι σε έντονο ύφος κατέθεσαν τα ψηφίσματα των γενικών συνελεύσεων. «Δεχόμαστε διάλογο αρκεί αυτός να ξεκινά από μηδενική βάση», είναι η στάση της πανεπιστημιακής κοινότητας.

Οι πανεπιστημιακοί θα προσπαθήσουν, τέλος, να βρουν φόρμουλα ούτως ώστε να μη χαθεί η εξεταστική, τουλάχιστον για τους επί πτυχίω φοιτητές. «Οι τελειόφοιτοι πρέπει να εξεταστούν στα μαθήματά τους έστω και μεσούντος του θέρους», καταλήγει ο Γ. Πρωτονοτάριος.

Ο «σιγουρατζής» και η αδιάλλακτη

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΣΙΟΔΡΑ

Ο Κ. Καραμανλής, εκτός από το επώνυμο, έχει κληρονομήσει και δύο από τους εφιάλτες του θείου του: Ο πρώτος είναι «το φάντασμα της Ζυρίχης» -γι' αυτό κι ο σημερινός πρωθυπουργός απέφυγε να συνδεθεί με το σχέδιο Ανάν για το Κυπριακό, που συζητήθηκε επίσης στην Ελβετία. Ο δεύτερος είναι ο αριθμός «815», ο περίφημος νόμος του 1979 που προκάλεσε φοιτητική εξέγερση και ανάγκασε τον ιδρυτή της Ν.Δ. σε άτακτη υποχώρηση.

Επιμένει στις αλλαγές στα πανεπιστήμια η υπουργός Παιδείας Μαριέττα Γιαννάκου, ενώ ο πρωθυπουργός προχωρεί σε ελιγμούς μπροστά στις αντιδράσεις. Οι καταλήψεις συνεχίζονται και στο εσωτερικό της κυβέρνησης εκδηλώνονται οι πρώτες ενστάσεις για τους ώς τώρα χειρισμούς.
«Εγώ δεν γίνομαι... Καραμανλής, να πάρω πίσω τον 815», ακούστηκε να λέει (και να αιφνιδιάζει), ο πρωθυπουργός, στην πρόσφατη συνεδρίαση της κυβερνητικής επιτροπής. Αποφάσισε, όμως, να κάνει ελιγμούς πριν από την κατάθεση του νομοσχεδίου για την παιδεία, ώστε να κερδίσει χρόνο. Τα ενδεχόμενα είναι δύο αυτή την ώρα:

* Από το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου που θα κατατεθεί ύστερα από το διάλογο να έχουν φύγει «όλες οι γωνίες», και έτσι οι αντιδράσεις να αποκλιμακωθούν σταδιακά.

* Να ξεκινήσει μεν ο διάλογος αλλά να μην κατατεθεί ποτέ νομοσχέδιο, αν διαπιστωθούν αγεφύρωτες διαφορές: «Δεν βλέπω πιθανό, με την έναρξη του ακαδημαϊκού έτους και μέσα στη δίνη της μάχης των δημοτικών εμείς να καταθέσουμε ένα νομοσχέδιο-φωτιά», τονίζει μέλος του υπουργικού συμβουλίου.

Στελέχη όπως ο Γ. Σουφλιάς, ο Β. Μεϊμαράκης, ο Μ. Λιάπης, ο Α. Σπηλιωτόπουλος διατυπώνουν ήδη ενστάσεις για τους χειρισμούς, επιμένοντας ότι έπρεπε να υπάρχει καλύτερος σχεδιασμός ώστε να μην εμφανίζεται τώρα η κυβέρνηση σε αμηχανία:

«Φάγαμε όλο το κόστος με τις κινητοποιήσεις και τώρα σαλπίζουμε υποχώρηση. Αυτό που θα φέρουμε τον Οκτώβριο δεν θα έχει καμία σχέση με όσα λέγαμε περί μεγάλων αλλαγών», όπως προβλέπει «γαλάζιος» παράγοντας.

Οι κυβερνητικές θέσεις θα κατατεθούν προς το τέλος της εβδομάδας (πιθανότατα την Παρασκευή), προς συζήτηση.

Σύμφωνα με αυτές:

1. Για το άσυλο, η σχετική απόφαση δεν θα λαμβάνεται στο εξής ομόφωνα από την αρμόδια επιτροπή, όπως γινόταν μέχρι σήμερα, αλλά με πλειοψηφία από το Πρυτανικό Συμβούλιο. Κι αυτό σε περίπτωση τέλεσης κακουργημάτων ή εγκλημάτων κατά της ζωής μέσα στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα.

2. Αλλάζει πλήρως ο τρόπος της φοιτητικής συμμετοχής, ιδιαίτερα όσον αφορά στην εκλογή πρυτάνεων και μελών ΔΕΠ. Στόχος, να παρακαμφθεί και η σημερινή δομή των φοιτητικών παρατάξεων, αφού για την εκλογή του πρύτανη θα προβλέπεται ψηφοφορία όλων των φοιτητών.

Το βάρος της θα αντιστοιχεί στο 80% των μελών ΔΕΠ. Από το 80% όμως θα αφαιρείται το ποσοστό που δεν ψήφισε (π.χ. αν ψηφίσει το 60% τότε το ποσοστό της φοιτητικής ψήφου στην εκλογή πρύτανη θα είναι το 48% των μελών ΔΕΠ).

3. Για τα συγγράμματα και τη βιβλιογραφία θα αποφασίζει το κάθε Πανεπιστημιακό Τμήμα. Στη συνέχεια θα δίνεται ειδική κάρτα στους φοιτητές με την οποία θα αγοράζουν το σύγγραμμα που θα επιλέγουν από τη λίστα.

4. Για το χρόνο αποπεράτωσης των σπουδών, δεν θα υπάρχει ενιαίο κριτήριο.

Οι φοιτητές θα χωριστούν σε τρεις κατηγορίες: στους «παλιούς» (θα φοιτούν διπλάσιο χρόνο από τον προβλεπόμενο), στους νυν φοιτητές και στους μελλοντικούς, για τους οποίους τα κριτήρια θα είναι αυστηρότερα.

5. Θα θεσπιστούν «προαπαιτούμενα» μαθήματα μόνο εκεί που κρίνεται ότι υπάρχει άμεση συνάφεια του γνωστικού αντικειμένου. Ετσι, ένας φοιτητής δεν θα μπορεί να συνεχίζει τις σπουδές του σε ένα μάθημα αν δεν έχει προηγουμένως περάσει το μάθημα το οποίο θα έχει οριστεί ως αναγκαίο «προαπαιτούμενο».

Στην τελευταία συνεδρίαση της κυβερνητικής επιτροπής ο Κ. Καραμανλής εξέφρασε την απόλυτη εμπιστοσύνη του στην υπουργό Παιδείας, συνεπικουρούμενος και από την Ντόρα Μπακογιάννη, που ζήτησε να «μην αφεθεί μόνη της στα δύσκολα η Μαριέττα».

Ο πρωθυπουργός πρόσθεσε ότι «όλοι κρίνονται και δεν νοούνται διαφοροποιήσεις». Ομως ο απόηχος από τις φωνές των διαδηλωτών, που έφθανε στο μέγαρο Μαξίμου, έκανε πολλούς από τους συμμετέχοντες να φύγουν με την εντύπωση ότι την πρώτη κυβερνητική υποχώρηση θα ακολουθήσουν πολλές άλλες.

Ο Κ. Καραμανλής ξέρει, άλλωστε, ότι νέα εξέγερση της νεολαίας το φθινόπωρο πιθανόν να δημιουργήσει κλίμα συνολικότερης αμφισβήτησης, με απρόβλεπτες εξελίξεις. Κι είναι γνωστό ότι ο πρωθυπουργός, εκτός από το βαρύ επώνυμο και τους δύο εφιάλτες του θείου του, έχει κληρονομήσει ακόμη ένα χαρακτηριστικό του: Είναι κι αυτός «σιγουρατζής».

ΓΚΡΙΝΙΑ ΣΤΗ ΡΗΓΙΛΛΗΣ ΑΠΟ ΔΑΠ-ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ

Και άτακτοι, και γαλάζιοι

Οι μπελάδες της υπουργού Παιδείας δεν περιορίζονται στα φοιτητικά συλλαλητήρια και στις σχολές που βρίσκονται υπό κατάληψη, αλλά εκδηλώνονται πλέον και μέσα στα γραφεία της Ν.Δ. απ' όπου συχνά ακούγονται οι διαμαρτυρίες «γαλάζιων» φοιτητών και καθηγητών για τους κυβερνητικούς χειρισμούς.

**Στελέχη της ΔΑΠ (της φοιτητικής παράταξης της Ν.Δ.) κατηγορούν την Μαριέττα Γιαννάκου ότι τους άφησε δίχως έγκαιρη «εσωτερική» ενημέρωση, ώστε να είναι σε θέση να «ζυμώσουν» τις κυβερνητικές αλλαγές στα αμφιθέατρα.

Αλλωστε, και οι ίδιοι οι «γαλάζιοι» φοιτητές διαφωνούν με σημεία του νομοσχεδίου (όπως το ανώτατο όριο φοίτησης και τα προαπαιτούμενα μαθήματα), ενώ σε άλλα (πανεπιστημιακό άσυλο και ιδιωτικά ΑΕΙ) θα προτιμούσαν οι θέσεις της κυβέρνησης «να γίνουν πιο ευρύχωρες».

Η Ρηγίλλης, πάντως, εμφανίζεται οργισμένη με τα άτακτα φοιτητικά στελέχη της: «το 'ριξαν στις εκδρομές και στα ρουσφέτια, έχασαν κάθε επαφή με τα αμφιθέατρα και τώρα μας ζητούν τα ρέστα», σχολιάζει κυβερνητικός παράγοντας -προαναγγέλλοντας καρατομήσεις στο στελεχικό δυναμικό της ΔΑΠ.

**Πρόβλημα, όμως, έχει η υπουργός και με τους «γαλάζιους» πανεπιστημιακούς που την κατηγορούν για «απαξιωτική συμπεριφορά». Για το θέμα αυτό δεν τα κατάφεραν ούτε ο πρωθυπουργι
κός σύμβουλος (για θέματα δημόσιας διοίκησης) Α. Μακρυδημήτρης, ούτε ο γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου Α. Καρράς, οι οποίοι είχαν αναλάβει να «πείσουν» για τις αλλαγές τους «ημέτερους» πανεπιστημιακούς.

Το «κερασάκι» στην «τούρτα» της αντιπαράθεσης ήταν η κατηγορία που τους απηύθυνε η κυρία Γιαννάκου ότι υποκινούν τους φοιτητές σε καταλήψεις ώστε αυτοί (σ.σ.: οι πανεπιστημιακοί) «να πληρώνονται χωρίς να εργάζονται». Κατόπιν τούτων, ακόμη και ο πρύτανης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Γ. Βενιέρης (φίλα προσκείμενος στη Ν.Δ.) ζητά, ανοικτά πλέον, «συνολική επανεξέταση των θεμάτων» του νόμου πλαισίου.

**«Τοίχο», τέλος, βρίσκει το υπουργείο και στην ΟΛΜΕ. Ο πρόεδρός της (προσκείμενος στην κυβερνητική παράταξη) Δ. Γιώργας κατηγορεί, με τη σειρά του, την υπουργό ότι «περιφρόνησε» την Ομοσπονδία, αφού «στα δύο χρόνια της κυβέρνησης ουδέποτε μας κάλεσε να μιλήσουμε σοβαρά επί όλων των προβλημάτων, αντίθετα μας παρέπεμπε στον ειδικό γραμματέα του υπουργείου».


ΜΑΡΙΝΑ ΜΑΝΗ


ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 18/06/2006


Copyright © 2006 Χ. Κ. Τεγόπουλος Εκδόσεις Α.Ε.




Αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε τώρα τι έγινε πριν μια ...βδομάδα...
Γκαλοπάκιας ο Πρωθυπουργός έ 

[gpap]

Παρά την κυβερνητική αναδίπλωση οι καταλήψεις συνεχίζονται και αυξάνονται

Επίθεση στην υποχώρηση

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΝΑΝΟΥΡΗ

Με συνέχιση των κινητοποιήσεων απαντά η πανεπιστημιακή κοινότητα στην υποχώρηση της κυβέρνησης σχετιμά με το νόμο πλαίσιο. Οι φοιτητές ψηφίζουν και άλλες καταλήψεις, που έφτασαν αισίως τις 420 επί συνόλου 448 τμημάτων ΑΕΙ και ΤΕΙ σε όλη τη χώρα.

Οι καταληψίες βλέπουν με επιφύλαξη την κυβερνητική αναδίπλωση: «Δεν υπάρχει στροφή, απλώς προσπαθούν να κερδίσουν χρόνο και εντυπώσεις και να επανέλθουν όποια άλλη στιγμή κρίνουν προσφορότερη», υπογραμμίζει ο Δημ. Κατσαγάνης, εκπρόσωπος της κατάληψης στο Πανεπιστήμιο Πειραιά (ΠΑΠΕΙ). Ενώ στα αιτήματα της πανεπιστημιακής κοινότητας πρυτανεύει η μη κατάργηση του άρθρου 16 και η προάσπιση του δημόσιου χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης: «Για την επικείμενη αναθεώρηση του άρθρου 16 του συντάγματος δεν έγινε καμία νύξη από την κυβέρνηση. Εμείς δεν ζητάμε μόνον να μην καταργηθεί, αλλά και να εφαρμοστεί κατά γράμμα, ιδίως στα σημεία που προβλέπουν τις υποχρεώσεις της πολιτείας απέναντι στα ΑΕΙ», τονίζει ο αντιπρόεδρος της ΠΟΣΔΕΠ, Γιάννης Μαΐστρος.

Χαρακτηριστικό της εξέγερσης είναι ότι επεκτάθηκε με αρνητική ή και εχθρική στάση των κυρίαρχων παρατάξεων (ΔΑΠ, ΠΑΣΠ, ΠΚΣ). Η γενιά των «ανένταχτων» λοιπόν φαίνεται να πήρε την κατάσταση στα χέρια της. Μάλιστα, η ευεξία της νίκης και η αίσθηση δύναμης τους κάνει τώρα να συντονίζονται πανελλαδικά ώστε, ακόμη κι όταν καταλαγιάσουν οι καταλήψεις το καλοκαίρι, να είναι «παρόντες» όποτε χρειαστεί. Στο ίδιο μήκος κύματος και οι πανεπιστημιακοί: «Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Ο αγώνας συνεχίζεται μέχρι τη νίκη. Είμαστε έτοιμοι να ξαναγεμίσουμε τους δρόμους για να μην καταργηθεί το άρθρο 16», επισημαίνει ο εκπρόσωπος της ΠΟΣΔΕΠ, Γιάννης Πρωτονοτάριος.

Μάλιστα δεν δείχνουν διατεθειμένοι να προσέλθουν στο διάλογο με τους όρους του υπουργείου. «Καταθέσαμε εδώ και ενάμιση χρόνο τις απόψεις μας για τις ανάγκες και τις προτεραιότητες των ΑΕΙ και δεν έχουμε λάβει καμία απάντηση. Η υπουργός δεν ανοίγει τα χαρτιά της», σημειώνει ο Γ. Μαΐστρος. «Κρύβεται με επιλεκτικές διαρροές στον τύπο και στέλνοντας τα ΜΑΤ εναντίον των φοιτητών».

Το πόρισμα της επιτροπής πρυτάνεων, που δεν διαφοροποιείται από τις θέσεις των «σοφών» του κ. Βερέμη, βρέθηκε στο στόχαστρο των κινητοποιήσεων. Η άρνηση της Μαριέττας Γιαννάκου να δεχθεί αντιπροσωπεία της εκπαιδευτικής κοινότητας, μετά το συλλαλητήριο της περασμένης Πέμπτης, συντηρεί την πεποίθηση ότι ο διάλογος που επιδιώκει είναι προσχηματικός. Αντ' αυτής ο αρμόδιος υφυπουργός Σπ. Ταλιαδούρος δέχτηκε αμήχανος τους καταληψίες, οι οποίοι σε έντονο ύφος κατέθεσαν τα ψηφίσματα των γενικών συνελεύσεων. «Δεχόμαστε διάλογο αρκεί αυτός να ξεκινά από μηδενική βάση», είναι η στάση της πανεπιστημιακής κοινότητας.

Οι πανεπιστημιακοί θα προσπαθήσουν, τέλος, να βρουν φόρμουλα ούτως ώστε να μη χαθεί η εξεταστική, τουλάχιστον για τους επί πτυχίω φοιτητές. «Οι τελειόφοιτοι πρέπει να εξεταστούν στα μαθήματά τους έστω και μεσούντος του θέρους», καταλήγει ο Γ. Πρωτονοτάριος.


ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 18/06/2006


Copyright © 2006 Χ. Κ. Τεγόπουλος Εκδόσεις Α.Ε.

[gpap]

ακροβατώντας

Κάτι νέο και ελπιδοφόρο

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ αναδιπλώθηκε σε ό,τι αφορά τη διάθεσή της να προωθήσει μέσα στο καλοκαίρι το νόμο-πλαίσιο για τα ΑΕΙ, ενώ θέλοντας να αιτιολογήσει την αλλαγή στάσης, προσπαθεί να μας πείσει πως ποτέ δεν είχε στόχο να φέρει προς ψήφιση στα θερινά τμήματα της Βουλής ένα τόσο σημαντικό νομοθέτημα. Η αντιπολίτευση -κυρίως η αξιωματική-κάνει λόγο για κυβερνητική ήττα, ενώ σε μεγάλο βαθμό αποδίδει την αλλαγή της κυβερνητικής στάσης στη δική της πολιτική πίεση. Και φυσικά ο συνηθισμένος και βαρετός κομματικός καβγάς συνεχίζεται μεταξύ πολιτικών στελεχών, ενώ τα επιτελεία τους προσπαθούν να καταγράψουν οφέλη και ζημιές από την υπόθεση αυτή.

ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΝ και οι δε, όμως, αγνοούν την πιο σημαντική παράμετρο των εξεγέρσεων φοιτητών και πανεπιστημιακών. Και αυτή δεν είναι άλλη από την ίδια τη δυναμική που αναπτύχθηκε από αυτές τις εξεγέρσεις, μια δυναμική που ξεφεύγει από κομματικές επιρροές και καπελώματα και η οποία κατευθύνεται αποκλειστικά από τη διάθεση των εξεγερμένων να ορίσουν τις τύχες τους και τελικά την ίδια τη ζωή τους.Το μέγεθος της συγκεκριμένης εξέγερσης ήταν απροσδόκητα μεγάλο για τα κοινωνικά δεδομένα της χώρας και ανάλογα χαρακτηριστικά είχε πολλά χρόνια να εμφανίσει.

ΟΣΟ ΚΑΙ αν τα κόμματα της αντιπολίτευσης προσπάθησαν πείσουν πως είναι ικανά να ανατρέψουν κυβερνητικές πολιτικές, η αλήθεια είναι διαφορετική. Η κοινωνία, όπως εκφράστηκε από σημαντική μερίδα πανεπιστημιακών και κυρίως φοιτητών, είναι αυτή που ανάγκασε την κυβέρνηση ν' αλλάξει ρότα, να οπισθοχωρήσει και ν' αναθεωρήσει τις σκέψεις της. Και αυτό είναι το θετικό και παράλληλα το παρήγορο από αυτή την υπόθεση.


ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ pantelak@enet.gr


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 17/06/2006


Copyright © 2006 Χ. Κ. Τεγόπουλος Εκδόσεις Α.Ε.

[gpap]

ΦΟΙΤΗΤΕΣ και ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΙ συνεδριάζουν πυρετωδώς οργανώνοντας την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων

Σε θέση μάχης περιμένοντας τη Μαριέττα

Με το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη εβδομάδα, που αναμένεται η επίσημη ανακοίνωση από το υπουργείο Παιδείας των προτάσεων της κυβέρνησης για τις αλλαγές στην Ανώτατη Εκπαίδευση, φοιτητές και πανεπιστημιακοί συνεδριάζουν πυρετωδώς, οργανώνοντας την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων.

Μετά τη χθεσινή συνάντηση των διαδηλωτών με τον υφυπουργό Παιδείας, που δεν έφερε αποτέλεσμα, ήδη οι φοιτητικοί σύλλογοι προχωρούν σε νέες συνελεύσεις, οι οποίες θα συνεχιστούν και καθ' όλη τη διάρκεια της επόμενης εβδομάδας. Η ίδια εικόνα και στους συλλόγους ΔΕΠ των ΑΕΙ, οι αποφάσεις των οποίων ανανεώνονται, ενώ τα μέλη του συνδικαλιστικού οργάνου του κλάδου συναντώνται σήμερα το απόγευμα σε συνεδρίαση της Εκτελεστικής Γραμματείας της ΠΟΣΔΕΠ.

Οπως αναμένεται, οι εκπρόσωποι των πανεπιστημιακών, που θα αξιολογήσουν τις εξελίξεις και τα δεδομένα, πρόκειται να διατυπώσουν συγκεκριμένες προτάσεις προκειμένου να ρυθμιστούν, άμεσα, πρακτικά ζητήματα της συνδικαλιστικής τους δράσης. Οπως έχει ήδη προγραμματιστεί, τη συνεδρίαση της Ε.Γ. θα απασχολήσει σήμερα η αντιμετώπιση των απωλειών τής -τυπικά- τρέχουσας εξεταστικής περιόδου. Θα προταθεί -όπως συνήθως γίνεται- η οδηγία προς τους καθηγητές των ΑΕΙ και τους φοιτητές, που πραγματοποιούν τις καταλήψεις, να ρυθμίσουν από κοινού τις εξετάσεις, τουλάχιστον αυτές που έχουν επείγοντα χαρακτήρα, όπως των επί πτυχίω φοιτητών, εκείνων που ετοιμάζονται για τη στρατιωτική τους θητεία άμεσα, αλλά και όσων σπουδάζουν σε διαφορετικό από τον τόπο παραμονής τους.

Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι οι σύλλογοι ΔΕΠ, σε συνεννόηση με τους φοιτητικούς συλλόγους, θα προσδιορίσουν το χρόνο και θα εξασφαλίσουν τις αίθουσες για τη διεξαγωγή των εξετάσεων. Σημειώνεται ότι, εκ παραλλήλου, η διαδικασία αναπλήρωσης της ακαδημαϊκής λειτουργίας έχει ήδη ξεκινήσει σε αρκετά από τα Ιδρύματα, με τις σχετικές αποφάσεις των Συγκλήτων των ΑΕΙ. Η Σύγκλητος του Ε.Μ. Πολυτεχνείου, χθες, με απόφασή της κάλεσε τις σχολές να αντιμετωπίσουν «θετικά την κάλυψη των κενών της εκπαιδευτικής διαδικασίας και τα προβλήματα στην εξεταστική διαδικασία που παρουσιάστηκαν».

Στην ίδια απόφαση, ωστόσο, η Σύγκλητος εμμένει στην ήδη εκφρασμένη θέση σε ό,τι αφορά τα σχέδια και την τακτική του υπουργείου Παιδείας. Το ανώτατο θεσμικό όργανο του Ιδρύματος, όχι μόνον επαναλαμβάνει το αίτημα να μην κατατεθεί ο νόμος πλαίσιο και να ακυρωθεί η διαδικασία αναθεώρησης του άρθρου 16 του Συντάγματος, αλλά κατηγορεί την υπουργό ότι «συνεχίζει να ακολουθεί μια άκρως ασαφή και προσχηματική στάση, η οποία αγνοεί την εκφρασμένη άποψη του φοιτητικού και πανεπιστημιακού κινήματος». Παρά δε, το προφίλ της αναδίπλωσης που επέδειξε ξεκάθαρα η κυβέρνηση, τα μέλη της Συγκλήτου του Ε.Μ. Πολυτεχνείου αντιτάσσουν καχυποψία και επιφυλακτικότητα, επισημαίνοντας χαρακτηριστικά: «Η υπουργός ούτε καν διαψεύδει το ενδεχόμενο αιφνιδιασμού με κατάθεση για ψήφιση των νομοσχεδίων μέσα στο καλοκαίρι».

Το δεδομένο της κλιμάκωσης, που προέκυψε καθαρά από τις αποφάσεις, στην αρχή της εβδομάδας, είναι αυτό που κυριάρχησε στη χθεσινή -καθιερωμένη, εβδομαδιαία- συνεδρίαση του Συντονιστικού των καταλήψεων Αθήνας.

Η επανεκτίμηση των εξελίξεων ταυτίστηκε με την πρόθεση κλιμάκωσης και ευρύτερης, εκτός των πανεπιστημίων, δράσης. Γεγονός που νωρίτερα, το μεσημέρι, είχε υλοποιηθεί με τον πλέον ενδεδειγμένο τρόπο, αλλά και απολύτως ενδεικτικό της μορφής που έχει προσλάβει ο «αγώνας των φοιτητών».

Ηταν έντονη η πίεση των εκπροσώπων του Συντονιστικού προς τα μέλη της επιτροπής της ΓΣΕΕ, στη συνάντηση που είχαν, με θέμα τη συμμετοχή του κορυφαίου συνδικαλιστικού οργάνου των εργαζομένων στις φοιτητικές κινητοποιήσεις. Συμφώνησαν στην τρίωρη στάση εργασίας την ημέρα του συλλαλητηρίου, την ερχόμενη Πέμπτη. Είχαν προηγηθεί ΑΔΕΔΥ και ΟΛΜΕ με την απόφαση για 24ωρη απεργία σ' ένα συλλαλητήριο, με το οποίο οι διοργανωτές θα επιδιώξουν να δώσουν ακόμη ισχυρότερο μήνυμα και να σηματοδοτήσουν τις κινητοποιήσεις τους. Θα είναι ημέρες δημοσιοποίησης των προτάσεων της κυβέρνησης.

Ηδη άρχισαν οι προσπάθειες ώστε να λάβει πανελλαδικό χαρακτήρα η σύνθεσή του, ενώ πραγματοποιούνται επαφές με τις καταλήψεις σε όλα τα περιφερειακά Ιδρύματα ώστε να δώσουν το «παρών» στην Αθήνα.


*Ο Κ. Καραμανλής αναφέρθηκε χθες στη σύνοδο των «25» και στο θέμα της Παιδείας για να σημειώσει την ανάγκη σοβαρής μεταρρύθμισης, με σοβαρό διάλογο από όλες τις πλευρές, με την προϋπόθεση ότι αυτός θα καταλήξει σε αποφάσεις. Τα ελληνικά πανεπιστήμια, πρόσθεσε ,πρέπει να γίνουν ανταγωνιστικά και να έχουν ποιότητα.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 17/06/2006


Copyright © 2006 Χ. Κ. Τεγόπουλος Εκδόσεις Α.Ε.

[gpap]

και ο σχετικός Ρουμελιώτης....
Για έναν αλλοιώτικο τόνο στην κατάληψη...

ΓΠ


Στην... πρίζα

Ο θείος Νώντας...

ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ

Ο ΜΠΑΜΠΑΣ δεν μιλάει ποτέ γι' αυτά. Κουβέντα δεν του παίρνεις. Ζοχαδιάζεται όταν τον πειράζουμε πως γνώρισε σε κοινόβιο τη μαμά. Μόνο ο θείος Νώντας διηγείται τέτοιες ιστορίες. Μεθυσμένος.

ΚΑΙ γαμώ τους καταληψίες ήταν οι γονείς μας! Οι θείοι μου να δεις... Προχθές, στη συνέλευσή μας στη Φιλοσοφική, νομίζω πως είδα κάτι σαν οπτασία· μια φιγούρα να κινείται στα έδρανα ανάμεσα στις φοιτητριούλες και να χαμογελάει με νόημα. Φτυστή η θεία η Αρτεμις, απ' τη φωτογραφία τη νεανική, που πρωταγωνιστούσε για χρόνια εκεί. Μάλλον ακούω αυτά που λέει ο θείος Νώντας και βλέπω φαντάσματα - έχω επηρεαστεί.

ΤΟΝ πρωτοσυνέλαβαν μαθητή, να καρφώνει μια «εφημερίδα τοίχου», επαναστατική, στη Μηχανική σχολή, μ' ένα σφυρί. Τον καρπάζωσαν στην Ασφάλεια και τον κουρέψανε γουλί με την «ψιλή». Ηρωας την άλλη μέρα στο σχολείο, τον ψηφίσανε όλοι για πρόεδρο στη 15μελή. Εγραφε: «Να γίνουν μικτά τα σχολεία, να καταργηθούν το αρρένων, το θηλέων, το κούρεμα, η μπλε ποδιά, η κορδέλα η λευκή, η κουκουβάγια, ο "πελαργός" και η υποχρεωτική προσευχή!».

ΠΡΩΤΟΕΤΑΚΙ, «επαρχιώτης στην Ομόνοια, μες στο ψιλόβροχο», το '79, αρχές του... Μάη. Αγοράζει το «Οδόφραγμα» και τον «Κόκορα που λαλεί στο σκοτάδι» από έναν μουσάτο, πριν τον συλλάβουν. Ψιλά γράμματα, βαθιά θεωρία που αναβλύζει οργή: «Πειράζει που εδώ δεν καταλαβαίνω τι εννοεί;».

ΕΒΡΑΖΑΝ τα Εξάρχεια, κόλαση στη Νομική. Εξι μερόνυχτα κράτησε η συνέλευση η φοιτητική, κοιμόταν εκεί, τον πλησίασαν κάτι τύποι με μουστάκια της Πι-Πι-Σι-Πι και του 'δωσαν μια εφημερίδα, «Σημαία προλεταριακή»! Και τη «Ρήξη» η Φανή. Τα 'χε με τον Χρήστο, αλλά εκείνος ήταν -λέει- πολύ απελευθερωμένος - κανένα πρόβλημα! Του το 'πε του θείου μου πως γούσταρε και ήθελε μαζί του να κοιμηθεί.

ΤΟΝ πήγε σπίτι της, ήταν κι η συγκάτοικός της εκεί και τους έβλεπε να κάνουν έρωτα - τι ντροπή!

ΜΠΟΥΚΑΡΕ μέσα στη λέσχη τη φοιτητική ένα μπουλούκι με μαυροκόκκινες σημαίες, πήδηξαν στα μαγειρεία, μοίραζαν τα κεφτεδάκια και τα γλυκά δωρεάν. Ξεδίπλωσαν κι ένα πανό που έγραφε: «Το μόνο κόκκινο πανεπιστήμιο είναι αυτό που καίγεται!».

ΕΙΧΕ λίγες εβδομάδες που 'ρθε φοιτητάκι στην Αθήνα ο θείος ο Νώντας και του φαίνονταν πολύ παράξενα όλα αυτά, με τα τζινάρια τα φρικιά, τους αναρχικούς, τους αριστεριστές, τους χαβαλετζήδες και τους καταστασιακούς που 'χαν κυριαρχήσει στις σχολές. «Πάμε; Εχει ροκ λάιβ στου Ζωγράφου!», πρότεινε η Φανή. Τις ακολούθησε.

ΗΠΙΑΝ μπίρες πολλές και μεθύσανε. Του λέει η Φανή: «Σε γουστάρει και η συγκάτοικός μου, η Αρτεμις, είσαι μέσα στη φάση;». «Κολλήσανε» 25 χρόνια μαζί, άλλες τόσες φορές έχουν χωρίσει. Η θεία η Αρτεμις όλο χαμογελάει με νόημα. Ο θείος Νώντας τελευταία πίνει πάρα πολύ.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 17/06/2006


Copyright © 2006 Χ. Κ. Τεγόπουλος Εκδόσεις Α.Ε.

[gpap]

Δυο ματιές στην εβδομάδα

«Μηδέν κυρία μου και... με τον κηδεμόνα σας»

Του ΓΡΗΓΟΡΗ ΡΟΥΜΠΑΝΗ

Είναι αλήθεια ότι η Μαριέττα Γιαννάκου δεν κάνει για τη δουλειά που της έχει αναθέσει ο πρωθυπουργός: Να ηγείται δηλαδή της προσπάθειας της πολιτείας για την ανασυγκρότηση της Παιδείας. Δεν έχει αντίληψη του αντικειμένου της, δεν έχει όραμα. Οπότε έχουν απόλυτο δίκιο οι φοιτητές, σπουδαστές, μαθητές και γονείς, που ζητούν την παραίτησή της από το υπουργείο.

Δεν φταίει που είναι συντηρητική η Μαριέττα Γιαννάκου. Φταίει που ήρθε να συνεχίσει τη θλιβερή παράδοση των τελευταίων δεκαετιών, η οποία θέλει τους υπουργούς Παιδείας να αγνοούν ή να θεωρούν καλώς έχοντα τα ισχύοντα σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο πάσχει από... την Α' Νηπιαγωγείου μέχρι το Μεταπτυχιακό. Ετσι, ένα σωστό μέτρο, το μέτρο του εξορθολογισμού των εισαγωγικών εξετάσεων στις ανώτερες και ανώτατες σχολές, μένει μετέωρο ή και ακυρώνεται, αφού δεν συνοδεύεται από ένα συνολικό σχέδιο για την αναβάθμιση της Παιδείας.

Το μεγάλο πρόβλημα της εκπαίδευσης -σε όλες τις βαθμίδες της- περικλείει δυο σημαντικά ζητούμενα: την αναθεώρηση της διδακτέας ύλης και την αναμόρφωση του διδακτικού προσωπικού. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί η υπουργός να ασχολείται με το μέικ απ του προσώπου και το κορμί να μένει ρακένδυτο.

Δεν είναι καθόλου βέβαιο αν ποτέ η κυρία Γιαννάκου άνοιξε τα βιβλία του Δημοτικού, του Γυμνασίου και του Λυκείου και αν προσπάθησε να αντλήσει από εκεί πληροφορίες για τη δουλειά της. Γιατί, αν τα άνοιγε, θα απογοητευόταν οικτρά για την ποιότητα των περισσοτέρων συγγραμμάτων. Πρόχειρα, ανούσια, με πολλά κενά και με απροσδιόριστους στόχους. Εχει αντίρρηση στην παρατήρηση αυτή; Ωραία, ας εξηγήσει σε έναν ομόλογό της, της Ευρωπαϊκής Ενωσης, γιατί οι απόφοιτοι του λυκείου αγνοούν παντελώς την κορυφαία ποίηση όλων των εποχών: την Ιλιάδα και την Οδύσσεια. Οχι ως τίτλους. Ετσι γενικώς την έχουν ακούσει και έχουν κάνει πέντε αποσπάσματα από κάθε έργο. Αγνοούν το πλήρες περιεχόμενο, τη δομή τους και τον λογοτεχνικό πλούτο του ομηρικού αριστουργήματος. Το ίδιο ισχύει και για τον πρώτο και κορυφαίο φιλόσοφο της αρχαιότητας που άφησε πίσω του γραπτό έργο, τον Πλάτωνα (μέχρι τότε οι μεγάλοι δάσκαλοι σαν τον Πυθαγόρα, τον Σωκράτη κ.λπ., προτιμούσαν την προφορική διδασκαλία). Μαύρα μεσάνυχτα έχουν οι μαθητές. Τα παραδείγματα πολλά και όλα θλιβερά για τους... της ελληνικής παιδείας μετέχοντες. Μηδέν στα φιλοσοφικά, μηδέν στην ιστορία, μηδέν στα μαθηματικά, μηδέν στη φυσική και στη χημεία. Γνώσεις αποσπασματικές, πασαλείμματα και παπαγαλία, η οποία και αυτή διδάσκεται ανεπιτυχώς από συνήθως ακατάλληλους εκπαιδευτικούς, που απλώς παλεύουν για τα προς το ζην.

Η ίδια ακριβώς εικόνα υπάρχει και στην ανώτατη εκπαίδευση, σε... ανώτατο βεβαίως βαθμό. Με εξαίρεση επίσης ορισμένους καθηγητές, οι οποίοι και γνώσεις έχουν και μεράκι, το πλέγμα «διδασκαλία - εξουσία - εκμετάλλευση των κοινοτικών κονδυλίων - κομματική και διαπαραταξιακή πελατεία» παράγουν τα σημερινά αποτελέσματα ενός ανυπόληπτου (στις περισσότερες των περιπτώσεων) πανεπιστημίου.

Σε αυτό το θλιβερό αδιέξοδο, λύση δεν είναι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, όπως για τα χάλια της στοιχειώδους και της μέσης εκπαίδευσης δεν αποτέλεσαν λύση τα ιδιωτικά σχολεία και τα ιδιωτικά φροντιστήρια. Το σύστημα είναι αυτό που χρειάζεται ανατροπή. Το σύστημα που παράγει ανθρώπινες μηχανές ειδικευμένες ή ανειδίκευτες στην ημιμάθεια, προορισμένες ούτως ή άλλως να θρέψουν τον Μολώχ της ανεργίας. Δεν θα βγάλουν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια καταρτισμένους επιστήμονες, παρά έτοιμα στελέχη των επιχειρήσεων που θα τα χρηματοδοτούν. Σ' αυτή την ανάγκη θα υπαχθούν σιγά σιγά και τα λύκεια, ιδιωτικά ή δημόσια. Οχι κατ' ανάγκη, με απευθείας προσαρμογή του εκπαιδευτικού συστήματος. Αλλά επειδή εκ των πραγμάτων θα προσανατολιστούν σ' αυτή την κατεύθυνση οι μαθητές και υποψήφιοι φοιτητές των ιδιωτικών πανεπιστημίων.

Τα λάθη και η «νίκη» θα ταράξουν το τέλμα;

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΕΛΙΑ

Ευτυχώς στο προχθεσινό εκπαιδευτικό συλλαλητήριο δεν άνοιξε μύτη. Ολοι ήταν πιο προσεκτικοί: οι φοιτητές έλεγξαν τους γνωστούς-αγνώστους, οι πραίτορες του Βύρωνος έμειναν περισσότερο ακούνητοι και στο τέλος όλοι εξήλθαν «νικητές». Η κυβέρνηση, με την κωλοτούμπα της τελευταίας στιγμής, έβγαλε έναν μπελά από το κεφάλι της. Και οι καθηγητές (όσοι «απεργούν») και οι φοιτητές, διότι ικανοποιήθηκε το αίτημά τους και «τα πήρε πίσω». Εντάξει, δεν τα πήρε όλα, όπως ζητούσαν, αλλά τα έστειλε στις φθινοπωρινές καλένδες. Εν τω μεταξύ όλοι θα πάνε διακοπές και θα επιστρέψουν με πιο καθαρό κεφάλι.

Και καθαρό κεφάλι σημαίνει ωριμότερες σκέψεις. Οχι απαραιτήτως για τους φοιτητές, που είναι οι τελευταίοι από τους οποίους μπορείς να ζητήσεις κάτι τέτοιο. Οσοι έχουν περάσει από τα φοιτητικά αμφιθέατρα ξέρουν πολύ καλά ότι σ' αυτά κυριαρχούν το «όχι», το «αντί», η αμφισβήτηση, η ανατροπή. Και αλίμονο αν ήταν διαφορετικά. Βέβαια είναι άλλης τάξης θέμα πότε το «όχι» και το «αντί» είναι δημιουργικά και προοδευτικά και πότε συντηρητικά. Αυτό θα το εκτιμήσουν οι ίδιοι, όχι αναγκαστικά τώρα, αλλά σε κάποια μεταγενέστερη φάση της ζωής τους. Τώρα έχουν κάθε δικαίωμα να απολαύσουν τους καρπούς της ανατροπής, της νίκης τους, όποια χαρακτηριστικά κι αν έχει αυτή.

Ωριμότερες σκέψεις και, κυρίως, πράξεις μπορείς να απαιτήσεις από τα άλλα δύο εμπλεκόμενα μέρη, την υπουργό Παιδείας και τους καθηγητές. Και οι δύο θέλουν, θεωρητικά, να υπηρετήσουν το δημόσιο πανεπιστήμιο, αναβαθμίζοντάς το, άρα έχουν κάθε λόγο να αποφύγουν ενέργειες που οδηγούν στο αντίθετο αποτέλεσμα. Χρησιμοποιούμε συνειδητά τη λέξη «θεωρητικά», γιατί και οι δύο πλευρές, συνειδητά ή ασυνείδητα δεν έχει σημασία, καταφεύγουν σε επιλογές που οδηγούν στην περαιτέρω απαξίωσή του.

Ας γίνουμε συγκεκριμένοι. Η κ. Γιαννάκου αποφάσισε να κάνει «μεταρρύθμιση» στην ανώτατη εκπαίδευση. Και ανέθεσε σε μια ομάδα καθηγητών να φτιάξει το πλαίσιο. Και το έφτιαξε. Φυσικά, η επιτροπή αυτή πήρε υπόψη της τις κατευθύνσεις της υπουργού - πώς αλλιώς θα γινόταν; Αλλά, για να είμαστε δίκαιοι, πρέπει να σημειώσουμε ότι ορισμένες από τις κατευθύνσεις αυτές συμπίπτουν με όσα κατά καιρούς έχουν εκφράσει και στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ακόμη και ο ίδιος ο πρόεδρός του (π.χ. στο θέμα της αξιολόγησης).

Πώς, όμως, οδηγηθήκαμε στη σημερινή σύγκρουση; Η υπουργός έκανε το βασικό λάθος που κάνουν όλοι όσοι είναι πεπεισμένοι για την ορθότητα των επιλογών τους και αποφασισμένοι να τις επιβάλουν. Ετσι, κυριάρχησε η εντύπωση ότι θα επιχειρούσε να περάσει το νομοσχέδιο μέσα στο καλοκαίρι. Η ίδια αρνείται τώρα ότι το είπε ποτέ, αλλά όλοι αυτό κατάλαβαν. Επιπλέον, η εμμονή κάποιων μελών της επιτροπής στο θέμα των «αιώνιων φοιτητών» (δευτερεύον, αν όχι ασήμαντο) αποπροσανατόλισε τη συζήτηση, η οποία κάλλιστα θα μπορούσε να επικεντρωθεί σε πρακτικώς σπουδαιότερα ζητήματα, όπως η χρηματοδότηση, η αξιολόγηση, τα συγγράμματα, η έρευνα. Κάπως έτσι το υπουργείο έχασε το παιχνίδι και υποχρεώθηκε σε εσπευσμένη αναδίπλωση, για καθαρά πολιτικούς λόγους.

Ετσι, μπορεί κανείς να πει ότι η λεγόμενη πανεπιστημιακή κοινότητα πέτυχε μια «νίκη». Βάζουμε σε εισαγωγικά τη λέξη, γιατί δεν είμαστε σίγουροι αν πρόκειται για νίκη που θα οδηγήσει στην αναβάθμιση του δημόσιου πανεπιστημίου ή απλώς τα πράγματα θα παραμείνουν ως έχουν σήμερα. Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι υπάρχουν πολλοί πανεπιστημιακοί δάσκαλοι που το επιδιώκουν αυτό και δίνουν μάχες οπισθοφυλακών. Διότι τέτοια είναι η μάχη κατά των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Η στείρα άρνηση οδηγεί στο αντίθετο από το προσδοκώμενο αποτέλεσμα. Δείχνει ότι φοβούνται τον ανταγωνισμό, ενώ μόνον η αναβάθμιση του δημόσιου πανεπιστημίου θα καταστήσει τα όποια ιδιωτικά περιττά και, πάντως, όχι υπολογίσιμα, όπως γίνεται σε όλες τις προηγμένες ευρωπαϊκές χώρες.

Γι' αυτό λέμε ότι η διαφαινόμενη «νίκη» των ημερών αυτών δεν σημαίνει κατ' ανάγκην και νίκη του δημόσιου πανεπιστημίου ή απλώς συντήρηση του τέλματος.


karelias@enet.gr


/>ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 17/06/2006


Copyright © 2006 Χ. Κ. Τεγόπουλος Εκδόσεις Α.Ε.

[apostolos1986]

Μετά την αναδίπλωση της κυρίας Γιαννάκου στην αναμέτρησή της με την εκπαιδευτική κοινότητα, όλοι τώρα ανασυντάσσονται για τον δεύτερο γύρο

Το φθινόπωρο η τελική μάχη

Στο υπουργείο φοβούνται τη χρονική σύμπτωση με τις δημοτικές εκλογές και το άνοιγμα των σχολείων

Ο πρώτος γύρος της αναμέτρησης της εκπαιδευτικής κοινότητας με την υπουργό Παιδείας κυρίας Μαριέττα Γιαννάκου έληξε με σαφή ήττα της υπουργού, η οποία υποχρεώθηκε σε παραίτηση από το σχέδιό της να περάσει με συνοπτικές διαδικασίες τον νόμο-πλαίσιο για τα AEI. Αυτή τη στιγμή όμως τα βλέμματα όλων στρέφονται στον δεύτερο γύρο που θα αρχίσει το φθινόπωρο.

Φοιτητές και καθηγητές επιμένουν σε μια συζήτηση από μηδενική βάση σε αντίθεση με την υπουργό η οποία θα δημοσιοποιήσει την ερχόμενη εβδομάδα το προσχέδιο του νόμου-πλαισίου έστω και με αλλαγές. Στο υπουργείο φοβούνται ότι η ουσιαστική έναρξη των συζητήσεων το φθινόπωρο θα συμπέσει χρονικά με μια φορτισμένη πολιτικά περίοδο λόγω των δημοτικών εκλογών, ενώ υπάρχει και ο κίνδυνος να συμπαρασυρθούν στη δίνη των φοιτητικών κινητοποιήσεων και οι μαθητές των σχολείων τα οποία θα είναι ανοιχτά.

Αντίθετα, φοιτητές και καθηγητές εκτιμούν ότι οι οποιεσδήποτε διεργασίες τον Σεπτέμβριο θα τους βρουν σε πλεονεκτική θέση.

Στο σχέδιο για τον νόμο-πλαίσιο, που θα δοθεί στη δημοσιότητα μέσα στην εβδομάδα, δεν θα καταργείται το καθεστώς της δωρεάν διανομής συγγραμμάτων, παρά το πόρισμα του ΕΣΥΠ που χαρακτήριζε το σύστημα της διανομής του ενός και μοναδικού συγγράμματος ανά μάθημα αναχρονιστικό, σπάταλο και περιοριστικό στη διαδικασία μάθησης.

Στο θέμα του ασύλου υπάρχει η διαβεβαίωση από πλευράς υπουργείου ότι δεν τίθεται θέμα κατάργησής του. Ωστόσο υπάρχουν και αντίθετες εισηγήσεις για να επιμείνει η υπουργός σε αλλαγές σε διαδικαστικά ζητήματα που αφορούν τον τρόπο λήψης της απόφασης για άρση του ασύλου.

Επίσης, ένα ζήτημα που εξετάζεται από το υπουργείο Παιδείας είναι αυτό των αιωνίων φοιτητών. H λύση για περιορισμό των ετών φοίτησης σε ν+2 ή σε 3 (το ν αντιστοιχεί στον ελάχιστο αριθμό ετών για την απόκτηση του πτυχίου) δεν φαίνεται να προκρίνεται από την κυρία Γιαννάκου. Πάντοτε, σύμφωνα με πληροφορίες, η πρόταση επανεξετάζεται και το σύστημα ή θα παραμείνει ως έχει ή θα είναι κάτι περισσότερο διευρυμένο από ν+2. H πρόταση επίσης για θεσμοθέτηση εκπαιδευτικών πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης δεν φαίνεται να υιοθετείται.

Από την άλλη πλευρά, στους κόλπους της κοινότητας των καθηγητών AEI έχουν ήδη διαμορφωθεί τρεις τάσεις: H πρώτη τάση αφορά τον «σκληρό πυρήνα» των εκπαιδευτικών, οι οποίοι ακολουθούν τη γραμμή των συνδικαλιστών της Ομοσπονδίας των καθηγητών (ΠΟΣΔΕΠ) που διαφωνούν ριζικά με τις αλλαγές οι οποίες έχουν μέχρι στιγμής ακουσθεί για τον νόμο-πλαίσιο. Οι καθηγητές αυτοί ζητούν διάλογο από μηδενική βάση και με μια ατζέντα θεμάτων που έχουν καθορισθεί ως προτεραιότητες (π.χ. χρηματοδότηση των πανεπιστημίων, μισθολογικά των εκπαιδευτικών κτλ.).

H δεύτερη τάση εκφράζεται από μερίδα εκπαιδευτικών οι οποίοι είναι υπέρμαχοι των αλλαγών συντασσόμενοι με την κίνηση που είχε γίνει στις αρχές του 2005 από επώνυμους καθηγητές οι οποίοι είχαν καταρτίσει υπόμνημα αγανάκτησης για την κατάσταση που επικρατεί στα πανεπιστήμια, επισημαίνοντας την ανάγκη αλλαγών στον νόμο-πλαίσιο. Οι καθηγητές πανεπιστημίου που είναι υπέρμαχοι των αλλαγών, μεταξύ των οποίων και ο πρόεδρος του ΕΣΥΠ κ. Θ. Βερέμης, θεωρούν ότι «οι μεταρρυθμίσεις τελούν εν ομηρεία από κάποιους που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση».

Στο ενδιάμεσο των δύο αυτών τάσεων βρίσκεται μια άλλη η οποία είναι υπέρμαχη του διαλόγου και θεωρεί ότι υπάρχουν ζητήματα που έχουν ωριμάσει και απαιτούν άμεσες λύσεις. Προς την κατεύθυνση αυτή είναι χαρακτηριστική η δήλωση που έκανε την περασμένη Πέμπτη προς «Το Βήμα» ο απερχόμενος πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γ. Μπαμπινιώτης: «Το υπουργείο έπρεπε να ανακοινώσει συγκεκριμένες προτάσεις και να τις θέσει σε δημόσιο διάλογο με την πανεπιστημιακή κοινότητα, με την κοινή γνώμη και με δημόσια συζήτηση των κομμάτων στη Βουλή, ώστε να αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους». Μάλιστα, όπως ο ίδιος πιστεύει και είχε εκφραστεί και μέσα από τη Σύνοδο των πρυτάνεων, θα χρειαζόταν πιο τολμηρή και ριζοσπαστική πρόταση που θα στηριζόταν στην πραγματική και πλήρη αυτοδιοίκηση των AEI.

Παραπλήσια είναι και η άποψη του απερχόμενου πρύτανη του Μετσοβίου Πολυτεχνείου κ. Αν. Ανδρεόπουλου, ο οποίος έχει «έγκαιρα», όπως ο ίδιος αναφέρει, παρουσιάσει τεκμηριωμένες ενστάσεις στα βασικότερα σημεία του νέου νόμου-πλαίσιου αλλά θεωρεί ότι η υποδοχή ή η απόρριψη του νόμου πρέπει να στηρίζεται σε επιχειρήματα.

ΠΗΓΗ:ΤΟ ΒΗΜΑ

[apostolos1986]

«Βιώνουμε την πολιτική στην πράξη»

Αμήχανος παρακολουθούσε τους φοιτητές την Πέμπτη το μεσημέρι ο υφυπουργός Παιδείας κ. Σπύρος Ταλιαδούρος να καταθέτουν μπροστά του τα εκατοντάδες ψηφίσματα από τις καταλήψεις της Αθήνας και τους φοιτητικούς συλλόγους των σχολών που καταδίκαζαν την εκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης. Ο χάρτινος πύργος που σχηματίστηκε εξέφραζε εύγλωττα την αποφασιστικότητα των φοιτητών να μην αποδεχθούν οποιαδήποτε ρύθμιση χωρίς τη δική τους συμμετοχή σε νέο γύρο διαλόγου. Το κλίμα «πρώτης νίκης» στα πανεπιστήμια κορυφώθηκε με το μεγάλο, παναθηναϊκό συλλαλητήριο της Πέμπτης, ενώ είχε αρχίσει να διαμορφώνεται στα αμφιθέατρα των σχολών ήδη από τις συνελεύσεις της Τρίτης.

Αν και η επιδίωξη όλων των φοιτητικών παρατάξεων, εκτός ΔΑΠ, και των απλών φοιτητών είναι κοινή, η ενότητα δράσης διαμορφώθηκε μόλις την περασμένη εβδομάδα με την υιοθέτηση από τις γενικές συνελεύσεις ψηφισμάτων όπου ομονοούσαν οι EAAK, οι δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, το Δίκτυο Αριστερών Σχημάτων και η ΠΑΣΠ, με τελευταία να «μπαίνει στον (ενωτικό) χορό» των κινητοποιήσεων η ΠΚΣ. Οι επιμέρους συσχετισμοί δυνάμεων όμως δίνουν την κυριαρχία στις σχολές των AEI, πανεπιστημιακές και πολυτεχνικές, στις δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς και στους ανένταχτους φοιτητές, ενώ την πρωτοκαθεδρία στα TEI, κυρίως στην επαρχία, διαθέτει η ΠΚΣ. Πάντως το φοιτητικό κίνημα δεν ξεπερνά ορισμένα «προπατορικά αμαρτήματα» καθώς η «αποκλειστικότητα της επαναστατικότητας» λειτουργεί ανασταλτικά στη δημόσια εικόνα των κινητοποιήσεων, όπως συνέβη με τις δύο πορείες στο κοινό, κατά τα άλλα, συλλαλητήριο την περασμένη Πέμπτη. H ΔΑΠ, η φοιτητική παράταξη που εκφράζει τις θέσεις της ΝΔ στα πανεπιστήμια, παραμένει απούσα από τις περισσότερες γενικές συνελεύσεις των φοιτητικών συλλόγων, ενώ όπου εμφανίζονται οι εκπρόσωποί της αποδοκιμάζονται έντονα από τους φοιτητές, όπως συνέβη την Τρίτη στη Νομική Σχολή.

Την προσυγκέντρωση την Πέμπτη το πρωί στα Προπύλαια παρακολουθούσε μαζί με τη μητέρα της η Λήδα Δεληγιάννη, απόφοιτος της Σχολής MME και Επικοινωνίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, που μόλις ορκίστηκε στην αίθουσα τελετών. «Αν έβαζα ένα τίτλο για την κατάσταση που επικρατεί στα πανεπιστήμια θα έδειχνα το πτυχίο μου και θα έλεγα: "Για αυτό παλεύουμε όλοι"». Στην Πανεπιστημίου, πίσω από το πανό της ΑΣΟΕΕ, ο Γιάννης Χαραλαμπίδης, η Ευαγγελία Τουρνατζή, ο Δημήτρης Λαμπίρης και η Μαργαρίτα Ορφανουδάκη διατύπωναν τις απόψεις τους πάνω στις εξελίξεις. «Ο νόμος να μην κατατεθεί καθόλου. Συνολικά είναι απαράδεκτος. Τα πορίσματα του ΕΣΥΠ και το υπουργείο ρίχνουν τα βάρη όλων των κακώς κειμένων του ελληνικού πανεπιστημίου στους φοιτητές. Κανείς δεν μιλά για την υποχρηματοδότηση από την πλευρά του κράτους και τη συνεπαγόμενη καχεξία των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων» σημείωνε ο Γιάννης.

Ο Δημήτρης θεωρούσε «θεσμική εκτροπή» το ύφος και τις δηλώσεις του υπουργού Δημόσιας Τάξης κ. Βύρωνα Πολύδωρα αναφορικά με τα MAT. «Δεν υπήρχαν διορισμένοι πραίτορες. Εκλέγονταν. Οσο για τις πρωτοβουλίες της κυρίας Γιαννάκου, θίγουν δημοκρατικά δικαιώματα του φοιτητικού κινήματος. Στο δημοκρατικά οργανωμένο πανεπιστήμιο δεν χωρούν στεγανά που αναιρούν τη διαμόρφωση υπεύθυνων προσωπικοτήτων». H Ευαγγελία συμφωνούσε και τόνιζε «τον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα που πρέπει να έχουν οι σπουδές μας. Στο πλαίσιο αυτό η συνεργασία με τους καθηγητές, με την παράλληλη αύξηση των κονδυλίων από το κράτος, θα τονώσει το επίπεδο των σπουδών μας», ενώ συμπλήρωνε ότι «με τον αγώνα που έχουμε αναλάβει βιώνουμε την πολιτική στην πράξη». Με τη διαπίστωση της Ευαγγελίας συμφωνούσε η Μαργαρίτα. «Στην κατάληψη της σχολής μας διοργανώνουμε ανοιχτές για το κοινό πολιτικές και θεωρητικές συζητήσεις, καθώς και πολιτιστικές εκδηλώσεις. H κατάληψη έχει δυναμική δημιουργίας, δεν είναι στατική».

ΠΗΓΗ:ΤΟ ΒΗΜΑ

[apostolos1986]

Κρίσιμη εβδομάδα για τα πανεπιστήμια

Ενώ δίδεται στη δημοσιότητα το προσχέδιο νόμου

Του Αποστολου Λακασα

Mια εβδομάδα κρίσιμων και λεπτών χειρισμών έρχεται για το υπουργείο Παιδείας, το οποίο έχει δηλώσει την πρόθεση να δώσει στη δημοσιότητα το προσχέδιο του νόμου για τις αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις ώστε να προσέλθουν στο τραπέζι του διαλόγου, αν όχι όλοι, τουλάχιστον οι σημαντικότεροι από τους φορείς που ενεπλάκησαν στην κρίση των τελευταίων εβδομάδων; Kαι αν ναι, πόσο αυτό το προσχέδιο θα αποτελεί «στρογγύλεμα» των πιο επίμαχων αλλαγών, που ήδη έχουν προταθεί και στο πλαίσιο του Eθνικού Συμβουλίου Παιδείας (EΣYΠ); Ποιους θέλει κατʼ αρχήν στο διάλογο το υπουργείο Παιδείας;

Ηδη, όλο το προηγούμενο διάστημα και μέσω του Tύπου κατετέθησαν σημαντικές απόψεις από την εκπαιδευτική κοινότητα και όχι μόνο αποκλειστικά από τους εκπροσώπους της ομοσπονδίας των πανεπιστημιακών (ΠOΣΔEΠ). «Ο διάλογος είναι ανοικτός. Ολοι γνωρίζουν στο βάθος ότι ποτέ δεν έχει ξαναγίνει τέτοια απόπειρα δημόσιας διαβούλευσης σε θέματα Παιδείας», δήλωσε την Πέμπτη η υπουργός Παιδείας κ. Mαριέττα Γιαννάκου.

Στην πλευρά των πανεπιστημιακών διακρίνεται μια διάθεση διαλόγου επί του προσχεδίου, έστω και αν η ΠOΣΔEΠ θέτει άλλες προτεραιότητες -διαφορετικές από τα θέματα που θέτει το υπουργείο- για τον χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Aντίθετα, στην πλευρά των φοιτητών έχει διαμορφωθεί ένα πλειοψηφικό προς το παρόν ρεύμα -όπως διαφαίνεται και από τις καταλήψεις των σχολών σε όλα τα πανεπιστήμια της χώρας- που απορρίπτει συλλήβδην τις όποιες περιγραφόμενες αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Οι φοιτητές

H εβδομάδα, πάντως, αρχίζει με τους φοιτητές να συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους, με χρονικό ορίζοντα έως τα τέλη του μήνα, και το συνέδριο των υπουργών Παιδείας των χωρών-μελών του Oργανισμού Oικονομικής Συνεργασίας και Aνάπτυξης (OOΣA) στις 27 και 28 Iουνίου στην Aθήνα. Πρόκειται ουσιαστικά για μία εξέλιξη που οδηγεί σε οριστική απώλεια της εξεταστικής περιόδου του Iουνίου και μεταθεσή της για τον Σεπτέμβριο. Πιθανότατα, βέβαια, να γίνουν οι εξετάσεις στους επί πτυχίω φοιτητές και τα διδακτορικά.

Tαυτόχρονα, οι φοιτητές που ηγούνται των καταλήψεων στις σχολές -εκτός από τη δήλωσή τους ότι δεν θα δεχθούν καμία αλλαγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση- ζητούν «να μη θεσμοθετηθούν τα μη κρατικά πανεπιστήμια, να καταργηθεί ο νόμος για την αξιολόγηση και τη δία βίου εκπαίδευση, πτυχία με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα, δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους και ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών».

Οι πανεπιστημιακοί

Aλλά και οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοί τους ήδη συνεχίζουν από αύριο την απεργία διαρκείας, που έχει αποφασίσει η ΠOΣΔEΠ. Oμως, ενώ το μακρύ χρονοδιάγραμμα του διαλόγου αφήνει περιθώρια στην εκτόνωση των κινητοποιήσεων και ως εκ τούτου της έναρξης διαλόγου, ήδη ο γενικός γραμματέας της ΠOΣΔEΠ κ. Iωάννης Mαΐστρος -μιλώντας στην «K»- αναρωτιέται για το πλαίσιο του διαλόγου. Θα είναι από μηδενική βάση ή μόνο επί του προσχεδίου; Oι πανεπιστημιακοί προτάσσουν την αύξηση της χρηματοδότησης για την Παιδεία από το 3,5% στο 5% του AEΠ βάσει χρονοδιαγράμματος. Επίσης, ζητούν ετήσια αύξηση της χρηματοδότησης προς την τριτοβάθμια εκπαίδευση 20% και ενίσχυση της βασικής έρευνας. Kατόπιν θα υπάρξει τοποθέτηση της ΠOΣΔEΠ επί του προσχεδίου νόμου. Παράλληλα, αναπάντητο παραμένει το ερώτημα, μέσα από ποια όργανα θα γίνει ο διάλογος, αφού το EΣYΠ είναι «κόκκινο πανί» για την ΠOΣΔEΠ.

Φαίνεται, λοιπόν, να διαμορφώνεται μια ευαίσθητη ισορροπία ανάμεσα στις δύο πλευρές. Kαι το ζητούμενο τελικά είναι, εάν αυτή τη φορά θα γίνει ουσιαστικός διάλογος, απαραίτητη προϋπόθεση του οποίου είναι να επιβεβαιωθεί στην πράξη η πρόθεση όλων να «ακούν» τα επιχειρήματα της άλλης πλευράς.

ΠΗΓΗ:ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

[apostolos1986]

Πρώτα διάλογος, ύστερα μεταρρυθμίσεις

Προβληματισμός στην κυβέρνηση για την ένταση των αντιδράσεων στα ΑΕΙ, αλλά και διαφωνίες υπουργών για τον χειρισμό Γιαννάκου

Της Ελλης Τριανταφυλλου

Στην απάλειψη των περισσοτέρων από τα «αιχμηρά» σημεία του νομοσχεδίου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση προσανατολίζεται η κυβέρνηση, στην προσπάθειά της να βρει διέξοδο από το αδιέξοδο στο οποίο φαίνεται να έχει οδηγηθεί η μετωπική σύγκρουση του υπουργείου Παιδείας με την πανεπιστημιακή και φοιτητική κοινότητα. Απόφαση του πρωθυπουργού είναι να συνεχιστεί μεν ο διάλογος, αλλά σε καμία περίπτωση να μην ακυρώσει τις μεταρρυθμίσεις, που θα έχουν ολοκληρωθεί έως το τέλος του χρόνου. Το κλίμα, ωστόσο, παραμένει βαρύ και οι κυβερνητικοί επιτελείς δεν κρύβουν την ανησυχία τους για ενδεχόμενη διεύρυνση του μετώπου των κινητοποιήσεων, καθώς ούτε η πολιτικά επώδυνη για την κυβέρνηση απόφαση για αναβολή ψήφισης του επίμαχου νομοσχεδίου δεν φαίνεται να συμβάλει στην εκτόνωση της έντασης.

Επιπρόσθετα, ο όλος χειρισμός έχει προκαλέσει την έντονη δυσαρέσκεια πολλών κορυφαίων κυβερνητικών στελεχών, που κάνουν λόγο για έλλειψη διορατικότητας εκ μέρους της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας και για παλινδρομήσεις, που πλήττουν καίρια το μεταρρυθμιστικό προφίλ, το οποίο επιδιώκει να φιλοτεχνήσει η κυβέρνηση. Ο πρωθυπουργός κ. Κ. Καραμανλής, πάντως, αν και συμμερίζεται σε μεγάλο βαθμό τις ανησυχίες των συνεργατών του, συνεχίζει να στηρίζει την πολιτική που ασκεί η κ. Μαριέττα Γιαννάκου.

«Λείανση» αιχμηρών σημείων

Τόσο η υπουργός Παιδείας όσο και στελέχη του Μεγάρου Μαξίμου επιμένουν ότι παρά τον επικείμενο νέο γύρο κινητοποιήσεων, αλλά και τα λουκέτα σχεδόν σε όλα τα ιδρύματα της χώρας, το νομοσχέδιο θα τεθεί την ερχόμενη εβδομάδα σε δημόσια διαβούλευση. Την ίδια ώρα, ωστόσο, οι ιδιοι κύκλοι παραδέχονται ότι το σχέδιο που θα δοθεί στη δημοσιότητα θα είναι σημαντικά διαφοροποιημένο από το αρχικό, προκειμένου να καμφθούν οι υφιστάμενες αντιδράσεις. «Δεν σκοπεύουμε να αλλάξουμε όλες τις διατάξεις που προκαλούν αντιδράσεις», λένε χαρακτηριστικά, προαναγγέλλοντας με τον έμμεσο αυτόν τρόπο τη «λείανση» των αιχμηρών σημείων του νομοσχεδίου.

Δεν είναι λίγοι, ωστόσο, εκείνοι που εκφράζουν αμφιβολία αν και αυτή η κίνηση καλής θελήσεως (αν μπορεί να ερμηνευτεί ως τέτοια) εκ μέρους της κυβέρνησης θα οδηγήσει στην αναστολή των κινητοποιήσεων και τη διακοπή των καταλήψεων στα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Και αυτό, για δύο λόγους:

- Πρώτον, διότι ένα από τα αιτήματα των φοιτητών και των καθηγητών, που προβάλλονται ως κυρίαρχα, είναι η διατήρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος με τη σημερινή του μορφή, έτσι ώστε να αποτραπεί η θέσπιση μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων - κάτι που η κυβέρνηση σε καμία περίπτωση δεν συζητεί.

- Και δεύτερον, γιατί δεν αποκλείουν ο χώρος της παιδείας να λειτουργήσει ως αφορμή για ένα πιο διευρυμένο μέτωπο κινητοποιήσεων με καθαρά αντικυβερνητικό χαρακτήρα.

Το τελευταίο φαίνεται να διχάζει τα κυβερνητικά στελέχη και τους συνεργάτες του πρωθυπουργού, αφού εξίσου μεγάλος είναι ο αριθμός εκείνων που θεωρεί ότι είναι πολιτικά ανώριμη κάθε προσπάθεια σύγκρισης της εγχώριας κατάστασης με το σκηνικό που εκτυλίχθηκε προ διμήνου στη Γαλλία κατά των μεταρρυθμίσεων του πρωθυπουργού κ. Ντομινίκ ντε Βιλπέν.

Εξίσου διχασμένα εμφανίζονται τα κυβερνητικά στελέχη και στις κρίσεις τους για την πολιτική αποτίμηση των έως σήμερα χειρισμών. Ορισμένοι, κυρίως οι προερχόμενοι από το Μέγαρο Μαξίμου, επιμένουν ότι οι αντιδράσεις εγείρονται από συγκεκριμένες μειοψηφίες και δεν εκφράζουν το σύνολο της πανεπιστημιακής και της φοιτητικής κοινότητας ούτε την πλειοψηφία της κοινής γνώμης· ως εκ τούτου, το πολιτικό κόστος θα είναι τελικά μικρό για την κυβέρνηση.

Ατυχής χειρισμός

«Αν αυτό ισχύει, τότε θα είναι ακόμη πιο δύσκολο για την κυβέρνηση να εξηγήσει γιατί υπαναχώρησε», αντιτείνουν άλλα κυβερνητικά στελέχη, που θεωρούν ότι το πλήγμα που θα υποστεί η κυβερνητική εικόνα από τον όλο χειρισμό θα είναι ευδιάκριτο. Οι εκφραστές αυτής της άποψης συμμερίζονται την εκτίμηση του Μεγάρου Μαξίμου ότι η μεταρρύθμιση, με σκοπό την αναβάθμιση της ποιότητας σπουδών, είναι επιτακτική όσο ποτέ, καθώς και ότι οι συνθήκες έχουν ωριμάσει στην κοινωνία, η οποία είναι ανοικτή σε γενναίες αλλαγές. Πιστεύουν, όμως, ότι ο όλος χειρισμός υπήρξε ατυχής. «Το σχέδιο νόμου ήταν έτοιμο εδώ και καιρό. Αντί να το δώσουμε άμεσα στη δημοσιότητα, ξεκίνησε ένα παιχνίδι εντυπώσεων στα χαρακώματα, το οποίο ανέβασε τον πήχυ των προσδοκιών για ρηξικέλευθες αλλαγές και ταυτοχρόνως «ερέθισε» τα ανακλαστικά των πανεπιστημιακών και των φοιτητών», παρατηρούν πολλοί υπουργοί.

Οι ίδιοι κύκλοι καταλογίζουν στην ηγεσία του υπουργείου Παιδείας έλλειψη πολιτικής διορατικότητας και εκτιμούν ότι η απόφαση για αναβολή πλήττει καίρια το προφίλ της αποφασιστικότητας, με το οποίο η κυβέρνηση έχει επιδιώξει εξ αρχής να συνδέσει το μεταρρυθμιστικό της πρόγραμμα. Επιπρόσθετα, αρκετοί υπουργοί, με πρώτους τους υπουργούς Αμυνας, ΠΕΧΩΔΕ και Μεταφορών κ. Ευ. Μεϊμαράκη, Γ. Σουφλιά και Μιχ. Λιάπη, πιστεύουν ότι το φθινόπωρο θα είναι ακόμη πιο δύσκολο για την κυβέρνηση να προωθήσει τη σχετική πρωτοβουλία, η οποία, αν και δεν θα έχει υλοποιηθεί, είναι βέβαιο ότι θα βρεθεί στις πρώτες γραμμές της προεκλογικής αντιπαράθεσης κυβέρνησης - αντιπολίτευσης.

ΠΗΓΗ:ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

[apostolos1986]

Διάλογος ναι, αλλά με ποιους και για ποια θέματα;

Γραφει ο Aντωνης Kαρκαγιαννης

Eνα από τα βασικά αιτήματα φοιτητών και καθηγητών ή άλλων με παράπλευρη εμπλοκή στα γεγονότα είναι ο διάλογος. O διάλογος γενικά, χωρίς να καθορίζεται διάλογος μεταξύ ποιων και για ποια θέματα. O φυσικός και θεσμικός χώρος διαλόγου για θέματα που αφορούν τα συμφέροντα ολόκληρου του λαού, και τέτοιο θέμα είναι η τριτοβάθμια εκπαίδευση, είναι η αίθουσα της Bουλής μεταξύ των εκλεγμένων αντιπροσώπων του έθνους, όπου η πλειοψηφία αποφασίζει και η μειοψηφία κρίνει και ελέγχει. Mόνον αυτός ο διάλογος νομιμοποιείται να καταλήξει σε αποφάσεις. Δεν είναι αρχή και κανόνας της «αστικής δημοκρατίας» για την οποία μερικοί αισθάνονται περιφρόνηση και απέχθεια. Eίναι αρχή και κανόνας κάθε αντιπροσωπευτικού οργάνου που πρέπει να συζητήσει τα θέματα αλλά και να πάρει αποφάσεις. H πλέον αυστηρή και άτεγκτη εφαρμογή αυτού του κανόνα είναι αυτή που καθιέρωσε ο Λένιν για τη λειτουργία των κομμουνιστικών κομμάτων και των σοσιαλιστικών κρατών και την ονόμασε «δημοκρατικό συγκεντρωτισμό». Eίναι άλλο θέμα αν στα μετέπειτα χρόνια εξαφανίσθηκε ο «δημοκρατικός» και έμεινε μόνο ο «συγκεντρωτισμός».

Πολλές φορές ο διάλογος για ένα θέμα διεξάγεται και εκτός Bουλής με τους άμεσα ενδιαφερόμενους, με τα συνδικάτα και ακόμη ευρύτερα μέσω του Tύπου και των MME. Aυτός ο διάλογος μπορεί να αποβεί χρήσιμος γιατί συντελεί στην ευρύτερη κατανόηση ενός θέματος και προπαντός διαμορφώνονται κοινωνικές συνεργασίες για την εφαρμογή ενός μέτρου. Για τα θέματα της Aνώτατης Eκπαίδευσης π.χ. μάλλον κοινή είναι η πεποίθηση ότι το πιο ορθό μέτρο είναι δύσκολο να περάσει και να εφαρμοσθεί αποτελεσματικά, χωρίς ισχυρές συνεργασίες με τους άμεσα ενδιαφερομένους. Aποτελεί όμως στρέβλωση του δημοκρατικού κανόνα η απαίτηση να ορίζει η OΛME, η ΠOΣΔEΠ, οι (κομματικές) φοιτητικές οργανώσεις την εθνική πολιτική για την εκπαίδευση. H εκπαίδευση αφορά σε ολόκληρο τον λαό, ενώ οι οργανώσεις αυτές είναι μικρές οργανωμένες μειοψηφίες που σύμφωνα με το καταστατικό τους υπάρχουν για να φροντίζουν και να προωθούν τα συμφέροντα των μελών τους. Διάλογος ναι, αλλά αποφάσεις παίρνει η Bουλή και όπως ορίζουν το Σύνταγμα και οι νόμοι.

Φαίνεται ότι μερικοί πιστεύουν ότι ο «διάλογος» έχει κάποια σημασία και χρησιμότητα μόνον όταν οι άλλοι συμφωνήσουν και αποδεχθούν τις δικές τους απόψεις! Aν συμβαίνει να μη δέχονται οι άλλοι τις απόψεις τους ή να μην πείθονται οι ίδιοι από τα επιχειρήματα των άλλων (και τα δύο συμβαίνουν συχνότατα στη ζωή) τότε καταγγέλλουν τον διάλογο και αποχωρούν!

Aυτό ακριβώς συνέβη στο Eθνικό Συμβούλιο Παιδείας. Eγκαινιάσθηκε πανηγυρικά ο διάλογος και συμμετείχαν οι πάντες. Tα κόμματα πλην KKE, τα συνδικάτα και ιδιαίτερα τα εκπαιδευτικά (ΠOΣΔEΠ, OΛME, ΔOE), οι κομματικές φοιτητικές παρατάξεις (επί χρόνια δεν καταφέρνουν να έχουν κοινή εκπροσώπηση!), τα επιμελητήρια κ.ά. Σπάνια έχουμε τόσο αντιπροσωπευτική συμμετοχή σε διάλογο.

Tα θέματα που συζητήθηκαν είναι αυτά που εικάζεται ότι περιλαμβάνονται και στο υπό επεξεργασία νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας. Aς απαριθμήσουμε τα πιο σημαντικά, τα πολυσυζητημένα και επίμαχα: αξιολόγηση του έργου που παράγεται στα πανεπιστήμια (ψηφίσθηκε από τη Bουλή και αποτελεί ήδη νόμο του κράτους και είναι υποχρέωση όλων να τον σεβασθούν και να τον εφαρμόσουν). Συζητήθηκαν επίσης τα χρονικά όρια για την αποπεράτωση των σπουδών και απόκτηση πτυχίου (αιώνιοι φοιτητές), ο τρόπος εκλογής των πρυτανικών αρχών, η έννοια και οι εφαρμογές του πανεπιστημιακού ασύλου κ.ά. Aπό τα θέματα που σχετίζονται με τη «δωρεάν παιδεία» εθίγη μόνο το ένα, μοναδικό και υποχρεωτικό «σύγγραμμα - τυφλοσούρτης», που παρέχεται βέβαια «δωρεάν» και ίσως αποτελεί μοναδικό παράδειγμα δημόσιας επιβράβευσης μιας πνευματικής δολοφονίας κατʼ εξακολούθηση.

Σημειωτέον ότι αυτά τα ίδια θέματα συζητούνται εδώ και είκοσι χρόνια σε πολλά επίπεδα και συχνά γίνονται αφορμή απαξιωτικών για την Aνώτατη Eκπαίδευση ανεκδότων. Oι σπουδαστές συζητούν και διασκεδάζουν με καθηγητές που ποτέ δεν τους είδαν και δεν τους γνώρισαν, οι καθηγητές απορούν και εξίστανται για την «εκλογή» πολλών συναδέλφων τους ή για την ίδρυση «προσωποπαγών» τμημάτων ή και... ολόκληρων πανεπιστημίων, καθηγητές και σπουδαστές μαζί διασκεδάζουν με τις περιπτώσεις εκείνες όπου κάποιος εξετάζεται π.χ. στη χειρουργική χωρίς να έχει εξετασθεί στην ανατομική! Kαι όλος ο κόσμος, πιστεύω όλος ο λαός, απορεί, εξίσταται και αγανακτεί κάθε φορά που το πανεπιστημιακό «άσυλο» καλύπτει και διευκολύνει έκνομες πράξεις ωμής βίας και καταστρέφονται βάναυσα πολύτιμες εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις υψηλού κόστους, το οποίο το πληρώνουν όλοι οι φορολογούμενοι.

Tα θέματα αυτά συζητούνται επί χρόνια ευρύτατα σε όλους τους χώρους, μεταξύ όλων, καθηγητών, σπουδαστών, δεξιών, κεντρώων και αριστερών, στα πανεπιστήμια, στα κόμματα, στα εκπαιδευτικά συνδικάτα, παντού. Tο γενικό συμπέρασμα, που δεν το κρύβει κανένας και συχνά απασχολεί και τον Tύπο είναι ότι οι ανώτατες σπουδές πάνε από το κακό στο χειρότερο και πιστεύω ότι η διαπίστωση αυτή δεν έχει καμιά υπερβολή. Πώς τώρα από την κοινή αυτή διαπίστωση φτάσαμε στο σημείο ένα σχεδόν πανεκπαιδευτικό και μαζικό κίνημα να βρίσκει ότι όλα πάνε καλά, να μη δέχεται καμιά αλλαγή και ότι το μόνο πρόβλημα που υπάρχει είναι η ανεπαρκής χρηματοδότηση από το κράτος; Φυσικά και υπάρχει αυτό το πρόβλημα και είναι πολύ σοβαρό. Aλλά αύξηση της χρηματοδότησης για ποιο σκοπό, για ποιο έργο και για ποιο πρόγραμμα!

Aς πάρουμε τα θέματα ένα ένα με τη σειρά. Πάντοτε έχω την απορία και συχνά τη διατυπώνω γιατί η λεγόμενη «δωρεάν παιδεία» (ψευδείς και οι δύο λέξεις) θεωρείται λαϊκή, δημοκρατική και δη αριστερή κατάκτηση. Tι σόι λαϊκή και δη αριστερή πολιτική είναι να μην πληρώνουν αυτοί που έχουν και γιατί δεν καταλαβαίνουμε ότι αυτό το σχήμα αποβαίνει τελικά εις βάρος αυτών που δεν έχουν; Kοινωνικά δίκαιο και υπέρ των ασθενέστερων τάξεων θα ήταν να πληρώνουν και μάλιστα ακριβά και εκείνοι που δεν έχουν, όχι απλώς να μην πληρώνουν, αλλά και να ενισχύονται ουσιαστικά και ανάλογα με το σπουδαστικό τους έργο. Mη μου πείτε ότι δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε τους μεν από τους δε ή ότι έτσι... προσβάλλονται η προσωπικότητα και η αυτοτέλεια... των πλουσίων σπουδαστών.

Για την αξιολόγηση καταλαβαίνω πολύ καλά να μην τη θέλουν μερικοί ή πολλοί καθηγητές. Πολλά μπορούν να αποκαλυφθούν, όχι γιατί σήμερα δεν τα γνωρίζουμε και δεν τα σχολιάζουν οι πάντες, αλλά δεν είναι επίσημα και κυρίως δεν συνεπάγονται κυρώσεις. Θα μάθουμε π.χ. πόσες ώρες διαθέτουν στο πανεπιστήμιο (ιδιαίτερα οι γιατροί και οι νομικοί). Eκείνο που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί αρνούνται οι φοιτητές να αξιολογήσουν τους καθηγητές τους και γιατί αυτό «πλασάρεται» ως «προοδευτική και αριστερή» πολιτική. ΄H γιατί καθηγητές και σπουδαστές αρνούνται να αξιολογήσουν την κρατική στήριξη της ανώτατης εκπαίδευσης ή άλλες κρατικές (στην ουσία του κυβερνώντος κόμματος) παρεμβάσεις και σημειώνονται πολλές.

Για την εκλογή πανεπιστημιακών αρχών. Σήμερα οι σπουδαστές «συμμετέχουν» στην εκλογή πανεπιστημιακών αρχών μέσω αμφιλεγομένων εκπροσώπων που ταυτόχρονα είναι και κομματικοί ή παραταξιακοί εκπρόσωποι. H πρόταση είναι η καθολική συμμετοχή όλων των σπουδαστών στην ψηφοφορία και η αναγωγή των ψήφων έστω στο ποσοστό που ισχύει σήμερα. Kαταλαβαίνω ότι τα κόμματα (όλα ανεξαιρέτως) δεν θέλουν αυτόν τον τρόπο εκλογής γιατί χάνουν ένα σημαντικό δίαυλο παρέμβασης στην ανώτατη εκπαίδευση. Δεν καταλαβαίνω, όμως, γιατί αυτός ο τρόπος εκλογής δεν είναι δημοκρατικός, προοδευτικός και αριστερός!

Για το ένα, το μοναδικό και δωρεάν «σύγγραμμα - τυφλοσούρτης». Tο θέμα ετέθη προ εικοσαετίας με ένα είδος «μανιφέστου» που υπέγραψαν επιφανείς καθηγητές (ιδιαίτερα των κοινωνικών επιστημών όπου το πρόβλημα είναι σύνθετο και ισοδυναμεί με την επιβολή ιδεολογικού καθεστώτος), μάλλον ή σαφώς αριστερών αποκλίσεων. Mερικοί καθηγητές έχουν λόγους και συμφέροντα να θέλουν το μοναδικό «σύγγραμμα - τυφλοσούρτη». Mερικοί εκδότες επίση
ς, γιατί πλουτίζουν με το δήθεν «δωρεάν». Kαι οι σπουδαστές, όχι τόσο για το «δωρεάν», αλλά περισσότερο γιατί θα εξετασθούν σε ελεγχόμενη και κωδικοποιημένη ύλη. Συχνά μάλιστα διατυπώνουν και αιτήματα για την έκταση του «συγγράμματος - τυφλοσούρτη». Tι σχέση έχουν όλα αυτά με τη γνώση που από τη φύση της είναι ελεύθερη και πολυφωνική; Kαι τι σχέση έχει η αριστερή ιδεολογία με την «επίσημη γνώση» που επιβάλλει το «σύγγραμμα - τυφλοσούρτης»;

Για το πανεπιστημιακό άσυλο όπως ισχύει σήμερα δεν θα πω τίποτα. Nομίζω ότι όλοι έχουν διαμορφωμένη άποψη.

Πάνω σε αυτά και σε άλλα θέματα άρχισε ο διάλογος στο Eθνικό Συμβούλιο Παιδείας. Kαι κατέληξε στο πόρισμα της υποεπιτροπής των «8 καθηγητών». Σε αντίστοιχο πόρισμα κατέληξε και η Σύνοδος των Πρυτάνεων. Tα κόμματα που συμμετείχαν στην αρχή εργάσθηκαν εποικοδομητικά, κυρίως το ΠAΣOK και ο ΣYN. Aργότερα φαίνεται ότι διαπίστωσαν ότι το KKE θα εισέπραττε την «αριστερή» διαμαρτυρία ή γενικώς τη διαμαρτυρία (πάντοτε υπάρχουν διαμαρτυρόμενοι), άλλαξαν γνώμη και απεχώρησαν με ασήμαντες αφορμές. Tώρα με ποιες παρατάξεις θα διεξαχθεί ο διάλογος;

Προσπάθησα να σας παρουσιάσω αυτά τα ζητήματα ανεξαρτήτως των τραγικών χειρισμών του υπουργείου Παιδείας που με το πυροτέχνημα των «μη και μη» (μη κρατικά και μη κερδοσκοπικά) κατάφερε να τα τινάξει όλα στον αέρα. Για το θέμα αυτό μια άλλη φορά...

ΠΗΓΗ:ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

[gpap]

Ποιον κοροϊδεύουν τα πανεπιστήμια;


(και μια παρένθεση)
Το προηγούμενο δημοσίευμα της Κ μου δίνει την αφορμή να ανεβάσω και ένα 'βδελυρό' του κ. Ι. Πρετεντέρη.
Θεωρώ τον εν λόγω κύριο αφελή ως συγγραφέα γενικά, ύποπτο και επικίνδυνο ως δημοσιογράφο και άνθρωπο
των media ειδικότερα.

Αρκει κανείς να δει την .."Ανατροπή" του μια δυο φορές για να αντιληφθεί το  πνέυμα και το στυλ του ατόμου.

Προσοχή όμως...

Πιστεύω ότι τα 2 αυτά άρθρα σηματοδοτούν το νέο δημοσιογραφικό τρόπο της αντιμετώπισης των πανεπιστημικών
θεμάτων.

Που πιστεύω ότι θα είναι η διαρκής επίκληση του ότι δεν θέλουμε να αλλάξει τίποτε γιατί έτσι μας βολέυει
ενώ όλοι ξέρουμε ότι η κατάσταση είναι χάλια...

Λαικισμός και καθ' υπόδειξη δημοσιογραφία.
Ας έχουμε το νου μας....γιατί οι καιροί είναι πονηροί....


Γρηγόρης Παπαγιάννης








I. K. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ

jpretenteris@dolnet.gr

Ωραία, το νομοσχέδιο για τα πανεπιστήμια δεν θα κατατεθεί καλοκαιριάτικα στην Βουλή. Ωραία, θα προηγηθεί εξαντλητικός διάλογος με όλους τους ενδιαφερομένους. Ωραία, το κλίμα θα εκτονωθεί και ίσως μερικοί να προλάβουν την εξεταστική περίοδο του Ιουνίου. Ωραία όλα αυτά, αλλά με τα πανεπιστήμια τι θα γίνει; Διότι, αν δεν απατώμαι, αυτό είναι το ζητούμενο. Και το χειρότερο από όλα είναι να μη γίνει τίποτε.

H κατάσταση δεν αμφισβητείται. Ολοι συνομολογούν, ακόμη κι όσοι απεργούν ή διαδηλώνουν, ακόμη κι όσοι κυβερνούν ή αντιπολιτεύονται, ότι τα ελληνικά πανεπιστήμια βιώνουν απαξία και παράγουν ανεργία. Υπάρχει μια αντικειμενική και οφθαλμοφανής αναντιστοιχία ανάμεσα στα προϊόντα της ανώτατης εκπαίδευσης και στις απαιτήσεις της κοινωνίας.

Σε αυτά δεν διαφωνεί κανείς. H διαφωνία προκύπτει στη συνέχεια. Τι πρέπει να γίνει;

* Υπάρχουν αυτοί που πιστεύουν ότι πρέπει να αλλάξουμε τα πανεπιστήμια.

* Υπάρχουν εκείνοι που θεωρούν ότι πρέπει να αλλάξουμε την κοινωνία.

Και οι δύο απόψεις είναι πολιτικά θεμιτές. Αλλά δεν είναι εξίσου χρήσιμες. Διότι αν περιμένουμε να αλλάξει η κοινωνία για να φτιάξουν τα πανεπιστήμια, τότε θα συνεχίσουν για πολύ ακόμη να τροφοδοτούν τις στατιστικές της ανεργίας. Καλώς ή κακώς και πλην κοσμογονικών εξελίξεων, δεν προβλέπεται να ανατεθεί συντόμως στον Αλέκο και στην Αλέκα η οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην Ελλάδα.

Συνεπώς, πρέπει να αλλάξουν τα πανεπιστήμια. Για πολλούς λόγους αλλά και για έναν ιδιαιτέρως σημαντικό. Ακόμη και οι πιο ανεγκέφαλοι ακτιβιστές της πανεπιστημιακής κοινότητας μπορούν να αντιληφθούν ότι η σημερινή κατάσταση έχει βαθιά ταξικά χαρακτηριστικά. Το πανεπιστήμιο ήταν παραδοσιακά ο προνομιακός μηχανισμός ανέλιξης και κινητικότητας στην ελληνική κοινωνία. Ηταν η πόρτα των λαϊκότερων στρωμάτων σε ένα καλύτερο μέλλον. Οι άνθρωποι σπούδαζαν για να προκόψουν και αυτό οι φτωχότεροι το έχουν περισσότερη ανάγκη από τους άλλους.

Υπ' αυτή την έννοια το ξεχαρβάλωμα του πανεπιστημίου μπορεί να συντελείται στο όνομα δήθεν προοδευτικών αντιλήψεων ή υποτιθέμενων λαϊκών συμφερόντων, αλλά αποτελεί την πιο βαθιά αντιλαϊκή και αντιδραστική παρέμβαση που έγινε ποτέ στην ελληνική κοινωνία. Οταν το πανεπιστήμιο αποκόπτεται από την κοινωνία, δεν το πληρώνουν όλοι. Το πληρώνουν οι κοινωνικά ασθενέστεροι. Οι άλλοι μπορούν να στείλουν τα παιδιά τους σε όποια πανεπιστήμια της οικουμένης γουστάρουν.

Αυτό δεν το επισημαίνει κανένας. Κι αυτό, δυστυχώς, επαναλαμβάνεται τώρα. Εχω σημειώσει ξανά ότι ζούμε το πρώτο φοιτητικό κίνημα από καταβολής φοιτητικών κινημάτων το οποίο αγωνίζεται όχι για να αλλάξει κάτι, αλλά για να μην αλλάξει τίποτα. Το ερώτημα «τι θα γίνει με τα πανεπιστήμια;» δεν διαθέτει καμία σοβαρή απάντηση.

Είναι κρίμα, επειδή η απάντηση είναι εύκολη. Κρατικά ή μη κρατικά, τα πανεπιστήμια πρέπει να προσαρμοστούν στις ανάγκες και στις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας, να γίνουν ανταγωνιστικά και αποτελεσματικά, κι αυτό για να διασφαλίσουν τις προϋποθέσεις κοινωνικής προκοπής και στο τελευταίο παιδί του τελευταίου πολίτη αυτής της χώρας.

Λυπάμαι, μα άλλος δρόμος δεν υπάρχει και όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο κοροϊδεύει τον κόσμο: τα πανεπιστήμια οφείλουν να αλλάξουν άμεσα, σήμερα, χθες. Διαφορετικά, μπορεί το φοιτητικό κίνημα να προελαύνει, αλλά δεν έχουν καμία ελπίδα οι φοιτητές.

Το ΒΗΜΑ, 18/06/2006 , Σελ.: A68
Κωδικός άρθρου: B14790A682
ID: 278654

Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από "ΤΟ ΒΗΜΑ", στη διεύθυνση http://www.tovima.gr/print_article.php?e=B&f=14790&m=A68&aa=2

[miss_elec]

Mόλις μας είδα στο δελτίο ειδήσεω του MEGA! Έτσι εξηγούνται οι κάμερες που εθεάθησαν στο κυλικείο μας την Παρασκευή λοιπόν...
Το ρεπορτάζ είχε να κάνει με το πόσο ζωνανά είναι τα πανεπιστήμια αυτές τις μέρες, και καθώς έλεγε η εκφωνήτρια τα δικά της, έδειξαν αποκλειστικά εικόνες από την Λαϊκή Δημοκρατία των Ηλκετρολόγων/Μηχανολόγων (μέχρι και το τραπεζάκι που έχουμε  στη μέση του διαδρόμου για να οριοθετεί την περιοχή μας δείξανε ). Επίσης, δείξανε το τρίγωνο μπροστά από την πτέρυγά μας, όπου παρατήρησα όλα τα καλά παιδιά έναν προς έναν. Μάλιστα μίλησε λίγο κι ένας μηχανολόγος καστανόξανθος με μαλλί καρφάκια, κ σχολίασε μια χιουμοριστική αφίσα από το indymedia.

Για το thmmy.gr, η ανταποκρίτρια miss_elec

[Zarathoustra]

Εις μνήμην της μεταρρύθμισης

Ορθώς επέλεξε η κυβέρνηση να μεταθέσει τη συζήτηση του νομοσχεδίου για τη μεταρρύθμιση στα ΑΕΙ το φθινόπωρο. Νομοσχέδια τέτοιας σημασίας πρέπει να συζητιούνται στην ολομέλεια της Βουλής και όχι στα θερινά τμήματα. Πρέπει δυνητικά να κατατίθενται απόψεις και από τους τριακόσιους και όχι από τους ελάχιστους βαριεστημένους που κάνουν καλοκαιριάτικα το κοινοβουλευτικό τους καθήκον. Κάποιοι, βέβαια, ισχυρίζονται ότι και το ΠΑΣΟΚ πέρασε μείζονος σπουδαιότητας νομοσχέδια από τα καλοκαιρινά τμήματα. Ε, και; Τα κακώς κείμενα της προηγούμενης διακυβέρνησης δεν ήρθε να διορθώσει η τωρινή;

Το πρόβλημα, βέβαια, δεν είναι η τετράμηνη καθυστέρηση ενός νομοσχεδίου, το οποίο σημειωτέον δεν είδαμε ακόμη. Μεγαλύτερο πρόβλημα αποτελεί το γεγονός πως η αναβολή δεν έγινε για να βελτιωθεί η δημοκρατική διαδικασία. Δεν πρυτάνευσε η λογική. Εγινε διότι η κυβέρνηση είδε τις φοιτητικές κινητοποιήσεις και τρόμαξε. Εκανε πίσω, γιατί αυτή τη φορά σύμπασα η γραφειοκρατία των συνδικαλιστικών κινημάτων στον χώρο της παιδείας αντέδρασε συντεταγμένα. Και η μεταρρύθμιση στην Παιδεία οδεύει στις ελληνικές καλένδες. Διότι -κακά τα ψέματα!- παραμονές των δημοτικών εκλογών δεν κατεβαίνει νομοσχέδιο για την Παιδεία. Μετά τις δημοτικές εκλογές μπαίνουμε σε προεκλογική τροχιά, οπότε...

Οι προθέσεις -Θεός σχωρέστες! - του υπουργείου Παιδείας ήταν καλές. Ολοι γνωρίζουν ότι τα πράγματα στην Ανώτατη Παιδεία πρέπει να αλλάξουν δραστικά. Και στη λειτουργία των δημόσιων πανεπιστημίων και στην απελευθέρωση της αγοράς εκπαίδευσης. Ολοι αποδέχονται πως και η αξιολόγηση διδασκόντων και ιδρυμάτων χρειάζεται. Ολοι καταλαβαίνουν ότι οι αιώνιοι φοιτητές πρέπει να πάνε στις δουλειές τους και οι καθηγητές να διδάσκουν αντί να τρώνε τις ώρες τους στα αεροπλάνα πηγαινοερχόμενοι στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ της περιφέρειας. Απαντες κατανοούν, οι πρυτανικές αρχές να εκλέγονται από το σύνολο των φοιτητών και όχι από τους φοιτητοπατέρες κ.ά.

Οι χειρισμοί όμως για τη μεταρρύθμιση ήταν λάθος. Εγιναν μεν κάποια σωστά βήματα, αλλά ήταν αποσπασματικά και δεν είχαν στόχο τη μεταρρύθμιση καθʼ αυτή, αλλά την αποενοχοποίηση της μεταρρύθμισης. Η σύσταση του «Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας» (ΕΣΥΠ) ήταν μια από τις καλές ιδέες. Δούλεψε, συνεδρίασε και κατέληξε σε λογικές προτάσεις για το τι πρέπει να αλλάξει. Γιʼ αυτές τις προτάσεις, όμως, δεν μάθαμε ποτέ τι λέει η κυβέρνηση. Κι αυτό άφησε χώρο για μεγάλη «σπέκουλα». Ετσι πολλοί μπέρδεψαν τις προτάσεις του ΕΣΥΠ με τις θέσεις της κυβέρνησης. Εσκεμμένα. Κάποιοι διαστρέβλωσαν την πρόταση περί αιωνίων φοιτητών επί τα χείρω. Εφτιαξαν τερατώδη σενάρια για την αξιολόγηση. Είπαν ψέματα για το άσυλο. Γενικώς παρουσίασαν μια μαύρη εικόνα, εκμεταλλευόμενοι την απουσία θέσεων της κυβέρνησης. Ετσι οι φήμες περί των «κακών» προθέσεων του υπουργείου διόγκωσε τις αντιδράσεις. Η συζήτηση για μια ακόμη φορά δεν έγινε επί του πραγματικού. Μόνο που αυτή τη φορά δεν έφταιγαν οι συνήθεις μάγειροι του δημοσίου διαλόγου. Εφταιγε η απουσία πολιτικής πρότασης, αυτή που θα μάθουμε την επόμενη εβδομάδα με τη δημοσιοποίηση του προσχεδίου νόμου.

Για μια ακόμη φορά η κυβέρνηση ήταν αμφίθυμη απέναντι στις αναγκαίες για τον τόπο μεταρρυθμίσεις. Θέλησε να κάνει το σωστό, αλλά χωρίς να το μάθει κανείς, ειδικά τα αντιδραστικά σχήματα που διαφεντεύουν την Ανώτατη Εκπαίδευση. Γιʼ αυτό θέλησε να δημοσιοποιήσει τις θέσεις της καλοκαιριάτικα. Τότε που το «κίνημα» θα βρίσκεται στις παραλίες.

Η κυβέρνηση πρέπει να καταλάβει κάτι. Εχει απέναντί της ένα αντιδραστικό, αριστερό στην καταγωγή, μέτωπο. Αυτό, ξέρει καλά τις πολιτικές και τις πολιτικάντικες τακτικές. Δεν πρόκειται να αφήσει καμιά μεταρρύθμιση να προχωρήσει. Είτε το χαϊδεύει η κυβέρνηση είτε κρύβεται από αυτό...

http://www.medium.gr/articles/115048361081862.shtml