Φιλοσοφικά Κείμενα

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[12:00-13:30]

Η γραμματεία είναι ανοιχτή καθημερινά 12:00-13:30

[Wanderer]

Κοινωνική θέση. Για όλους τους ντρόου δεν υπάρχει λέξη πιο σημαντική από αυτήν. Είναι το κάλεσμα της θρησκείας τους -που είναι και δική μου-, η λέξη που κεντρίζει ακατάπαυστα τις βαθύτερες προσδοκίες. Η φιλοδοξία υπερισχύει της κοινής λογικής και στο άκουσμά της η συμπόνοια εξαφανίζεται, όλα στο όνομα τη Λοθ, της Βασίλισσας Αράχνης.
   Στην κοινωνία των ντρόου η αναρρίχηση στην εξουσία είναι μια απλή διαδικασία δολοφονιών. Η Βασίλισσα Αράχνη είναι θεότητα του χάους. Αυτή και οι μεγάλες ιέρειές της -αυτές που κυβερνούν πραγματικά τον κόσμο των ντρόου- βλέπουν με ευμένεια τα φιλόδοξα άτομα που χρησιμοποιούν τα δηλητηριασμένα τους μαχαίρια.
   Υπάρχουν φυσικά κανόνες συμπεριφοράς. Κάθε κοινωνία πρέπει να είναι υπερήφανη για τους κανόνες της. Το πρόσχημα της δικαιοσύνης είναι απαραίτητο για τους απροκάλυπτους φόνους ή την πρόκληση πολέμου και οι ποινές που επιβάλλονται στο όνομα της δικαιοσύνης είναι ανελέητες. Το να καρφώσεις ένα μαχαίρι στην πλάτη του αντιπάλου σου μέσα στο χάος μιας γενικότερης μάχης ή κρυμμένος στις σκιές σ'ένα ερημικό δρομάκι είναι πάντως αποδεκτό και μάλιστα επικροτείται. Η έρευνα δεν είναι από τα δυνατά χαρτιά της δικαιοσύνης των ντρόου. Κανείς δεν νοιάζεται τόσο, ώστε να μπει στον κόπο.
   Η κοινωνική θέση είναι το όπλο της Λοθ, είναι η φιλοδοξία που δωρίζει για να εξαπλώσει το χάος, για να κρατήσει τα "παιδιά" της, τους ντρόου, στην επιβεβλημένη πορεία του αυτοεγκλεισμού. Παιδιά της; Πιόνα πείτε το καλύτερα, άψυχες κούκλες για τη Βασίλισσα Αράχνη, μαριονέτες που κινούνται με τα αόρατα αλλά απρόσβλητα νήματα που πλέκει το δίχτυ της. Όλοι ανεβαίνουν τα σκαλοπάτια της Βασίλισσας Αράχνης, όλοι κυνηγούν για τη δική της ευχαρίστηση και όλοι υποκύπτουν σε αυτούς που κυνηγούν για την ευχαρίστησή της.
   Η κοινωνική θέση είναι το παράδοξο στον κόσμο του λαού μου, ο περιορισμός της δύναμής μας μέσα από τα όρια της δίψας μας για δύναμη. Κερδίζεται ύπουλα και πληρώνονται με το ίδιο νόμισμα όσοι την κερδίζουν. Αυτοί που έχουν τη μεγαλύτερη εξουσία στην Μεντζομπεράντζαν περνούν το χρόνο τους κοιτώντας πίσω τους, αμυνόμενοι απέναντι στα μαχαίρια που μπορεί να καρφωθούν στην πλάτη τους.
   Ο θάνατος τους βρίσκει συνήθως από μπροστά.

                                                       -----Ντριτζτ Ντο Έρντεν-----

[Karaμazoβ]

Το γεφυράκι

Στις σχέσεις μας με τους ανθρώπους που είναι δειλοί απέναντι στα συναισθήματά τους πρέπει να ξέρουμε να υποκρινόμαστε.Οι άνθρωποι αυτοί νιώθουν ξαφνικό μισος για όποιον τους τσακώνει να βρίσκονται μέσα σε ένα τρυφερό, ενθουσιώδες ή υψηλόφρων συναίσθημα, σα να χε δεί τα μυστικά τους.Αν θέλετε να τους κάνετε να νιώσουν καλά τέτοιες στιγμές, πρέπει να τους κανετε να γελάσουν ή να ξεστομίσετε κάποιον ψυχρό αλλα έξυπνο σαρκασμό: τότε  το συναίσθημά τους παγώνει και συνέρχονται πάλι. Αλλά δίνω το ηθικό δίδαγμα πριν πώ την ιστορία.

Κάποτε είμασταν τόσο κοντά στη ζωή που τίποτα δεν φαινόταν να φέρνει εμπόδια στη φιλία και στην αδελφοσύνη μας, και μόνο ένα μικρό γεφυράκι μας χώριζε. Ακριβώς τη στιγμή που πήγαινες να βάλεις το πόδι σου πάνω του σε ρώτησα: "Θέλεις να περάσεις το γεφυράκι και να 'ρθείς σε μενα;" - και τότε έπαψες πια να το θέλεις, και όταν σε ξαναρώτησα εμεινες στη σιωπή. Από τότε βουνά κι ορμητικοί ποταμοί κι ο,τι άλλο χωρίζει κι αποξενώνει μπήκαν ανάμεσά μας.Δεν ήταν πια δυνατόν να συναντηθούμε ακόμα κι αν το θέλαμε. Μα σαν σκέφτηκα τώρα εκείνο το μικρό γεφυράκι δεν σου'ρχονται πια λόγια - μόνο λυγμοί και απορίες.


Friedrich Nietzsche - Η Χαρούμενη Επιστήμη(16)

[Wanderer]

Ο Νίτσε έχει πει και πολύ ωραία πράγματα.

[Karaμazoβ]

Ο Νίτσε έχει πει και πολύ ωραία πράγματα.

Είναι μεγάλος φιλοσοφος και τώρα μόλις αρχισα να τον ανακαλύπτω...Κάπου είχα διαβάσει οτι η φιλοσοφία του ειναι μια κραυγή στη βαθιά νυχτα των ανθρώπων. Πολύ μου άρεσε αυτός ο χαρακτηρισμός, εύστοχος θα έλεγα...

Να υποθέσω οτι διαφωνείς μαζί του, ε?

[Wanderer]

Κάπου είχα διαβάσει οτι η φιλοσοφία του ειναι μια κραυγή στη βαθιά νυχτα των ανθρώπων.

Να υποθέσω οτι διαφωνείς μαζί του, ε?

Ο Νίτσε δεν μίλησε για τον υπεράνθρωπο που εξαλείφει τους αδύναμους; Για το ότι οι αρετές είναι αδυναμία του ανθρώπου, και το υποστήριξε αυτό λέγοντας ότι είναι γένους θηλυκού, και από εκεί φαίνεται πως είναι για τους αδύναμους; Σε καμιά περίπτωση δε θα πω ότι είναι κραυγή στη βαθιά νύχτα των ανθρώπων.

Φυσικά δεν διαφωνώ σε όλα μαζί του. Αλλιώς δε θα έλεγα ότι:

Ο Νίτσε έχει πει και πολύ ωραία πράγματα.

[Karaμazoβ]

Κοίτα και εδώ:
http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=6622.0

Ο "Υπεράνθρωπος" του Νίτσε έχει παρερμηνευθεί πολλές φορες, αλλα να ξέρεις οτι ο υπεράνθρωπος ειναι ο ανθρωπος που θα ξεπεράσει τον εαυτό του και τις αδυναμίες του πρώτα απο όλα.

Ο Νιτσε αμφισβήτησε τις καθιερωμένες αξίες, και ιδιαίτερα του Χριστιανισμού και του Πλάτωνα θεωρώντας τις υστερόβουλες και οτι είναι ενάντια στη ζωτικότητα των ενστικτων του ανθρώπου. Επίσης, έκανε μια τρομακτική σκέψη: οτι ίσως η υπαρξη του ανθρώπου δεν έχει προφανές νόημα, οτι οι άνθρωποι ζουν χωρις Θεό στις ανεπτυγμένες χώρες και δεν φαινεται να τους τρομάζει οσο θα περίμενε κανείς ή θα πρεπε(σε παραπέμπω στο πρώτο κειμενο του Νιτσε στο τόπικ).

[Turambar]

(σε παραπέμπω στο πρώτο κειμενο του Νιτσε στο τόπικ).

έγραψε ο νίτσε στο τόπικ....?

ουάου! ήξερα ότι στο φόρουμ γράφουν πολλοί... αυτό όμως...

[akis]

πολυ καλο

[Karaμazoβ]

(σε παραπέμπω στο πρώτο κειμενο του Νιτσε στο τόπικ).

έγραψε ο νίτσε στο τόπικ....?

ουάου! ήξερα ότι στο φόρουμ γράφουν πολλοί... αυτό όμως...

 

[Wanderer]

Κοίτα και εδώ:
http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=6622.0

Ο "Υπεράνθρωπος" του Νίτσε έχει παρερμηνευθεί πολλές φορες, αλλα να ξέρεις οτι ο υπεράνθρωπος ειναι ο ανθρωπος που θα ξεπεράσει τον εαυτό του και τις αδυναμίες του πρώτα απο όλα.

Ναι βρε, που όμως αδυναμίες θεωρούσε και τις αρετές συν τοις άλλοις, και μάλιστα έλεγε ότι αυτό φαίνεται και από το ότι αυτές είναι γένους θηλυκού.

Ο Νιτσε αμφισβήτησε τις καθιερωμένες αξίες, και ιδιαίτερα του Χριστιανισμού και του Πλάτωνα θεωρώντας τις υστερόβουλες και οτι είναι ενάντια στη ζωτικότητα των ενστικτων του ανθρώπου. Επίσης, έκανε μια τρομακτική σκέψη: οτι ίσως η υπαρξη του ανθρώπου δεν έχει προφανές νόημα, οτι οι άνθρωποι ζουν χωρις Θεό στις ανεπτυγμένες χώρες και δεν φαινεται να τους τρομάζει οσο θα περίμενε κανείς ή θα πρεπε(σε παραπέμπω στο πρώτο κειμενο του Νιτσε στο τόπικ).

Έχω διαβάσει τέτοια αποσπάσματα. Πάντως σε αυτά που λέει υπάρχουν αντίθετες γνώμες εξίσου λογικά τεκμηριωμένες.
Βασικά δεν είδα το τόπικ που λες, θα το δω όταν θα έχω χρόνο (τώρα καίγομαι!)

[Karaμazoβ]

Ένας φιλόσοφος μιλάει για ένα άλλο φιλόσοφο... Το κείμενο δεν έιναι και τοσο φιλοσοφικό, το ομολογω...

Επίκουρος

Ναι, είμαι περήφανος που αντιλαμβάνομαι τον χαρακτήρα του Επίκουρου πολύ διαφορετικά απ' όλους τους άλλους ίσως. Μ' ό,τι ακούω ή διαβάζω απ' αυτόν γεύομαι την ευτυχία του απομεσήμερου της αρχαιότητας. Βλέπω τα μάτια του να πλανιώνται σε μια πλατιά, άσπρη θάλασσα,πάνω σε βράχια οπου ξαπλώνει ο ήλιος, ενώ μεγάλα και άσπρα ζώα παίζουν μέσα στο φως του, σίγουρα ήρεμα σαν το φως και τα μάτια του. Τέτοια ευτυχία μπορούσε να βρεθεί μόνο απο έναν άνθρωπο που υπέφερε διαρκώς. Είναι η ευτυχία των ματιών που είδαν που είδαν τη θάλασσα της ύπαρξης να γαληνεύει και που δεν χορταίνουν πια να βλέπουν την επιφάνεια της, αυτήν την λέπτη, τρυφερή επιδερμίδα της που ανατριχιάζει. Ποτέ πριν δεν ήταν τόσο μετριοπαθής η φιληδονία.


Friedrich Nietzsche - Η Χαρούμενη Επιστήμη (45)

[meltemi]

Ένας φιλόσοφος μιλάει για ένα άλλο φιλόσοφο... Το κείμενο δεν έιναι και τοσο φιλοσοφικό, το ομολογω...

Επίκουρος

Ναι, είμαι περήφανος που αντιλαμβάνομαι τον χαρακτήρα του Επίκουρου πολύ διαφορετικά απ' όλους τους άλλους ίσως. Μ' ό,τι ακούω ή διαβάζω απ' αυτόν γεύομαι την ευτυχία του απομεσήμερου της αρχαιότητας. Βλέπω τα μάτια του να πλανιώνται σε μια πλατιά, άσπρη θάλασσα,πάνω σε βράχια οπου ξαπλώνει ο ήλιος, ενώ μεγάλα και άσπρα ζώα παίζουν μέσα στο φως του, σίγουρα ήρεμα σαν το φως και τα μάτια του. Τέτοια ευτυχία μπορούσε να βρεθεί μόνο απο έναν άνθρωπο που υπέφερε διαρκώς. Είναι η ευτυχία των ματιών που είδαν που είδαν τη θάλασσα της ύπαρξης να γαληνεύει και που δεν χορταίνουν πια να βλέπουν την επιφάνεια της, αυτήν την λέπτη, τρυφερή επιδερμίδα της που ανατριχιάζει. Ποτέ πριν δεν ήταν τόσο μετριοπαθής η φιληδονία.


Friedrich Nietzsche - Η Χαρούμενη Επιστήμη (45)

Aν και το έχω ξαναδιαβάσει αρκετές φορές, προκαλεί πάντα σχεδόν στην ίδια ένταση αυτή την περίεργη αίσθηση ταύτισης

[Karaμazoβ]

Ένας φιλόσοφος μιλάει για ένα άλλο φιλόσοφο... Το κείμενο δεν έιναι και τοσο φιλοσοφικό, το ομολογω...

Επίκουρος

Ναι, είμαι περήφανος που αντιλαμβάνομαι τον χαρακτήρα του Επίκουρου πολύ διαφορετικά απ' όλους τους άλλους ίσως. Μ' ό,τι ακούω ή διαβάζω απ' αυτόν γεύομαι την ευτυχία του απομεσήμερου της αρχαιότητας. Βλέπω τα μάτια του να πλανιώνται σε μια πλατιά, άσπρη θάλασσα,πάνω σε βράχια οπου ξαπλώνει ο ήλιος, ενώ μεγάλα και άσπρα ζώα παίζουν μέσα στο φως του, σίγουρα ήρεμα σαν το φως και τα μάτια του. Τέτοια ευτυχία μπορούσε να βρεθεί μόνο απο έναν άνθρωπο που υπέφερε διαρκώς. Είναι η ευτυχία των ματιών που είδαν που είδαν τη θάλασσα της ύπαρξης να γαληνεύει και που δεν χορταίνουν πια να βλέπουν την επιφάνεια της, αυτήν την λέπτη, τρυφερή επιδερμίδα της που ανατριχιάζει. Ποτέ πριν δεν ήταν τόσο μετριοπαθής η φιληδονία.


Friedrich Nietzsche - Η Χαρούμενη Επιστήμη (45)

Aν και το έχω ξαναδιαβάσει αρκετές φορές, προκαλεί πάντα σχεδόν στην ίδια ένταση αυτή την περίεργη αίσθηση ταύτισης

Ταύτιση με τα λεγόμενα του Νιτσε ή με την σταση του Επίκουρου?

[meltemi]

Aναμενόμενη ερώτηση.. ε προφανώς με τα λεγόμενα του πρώτου και κατ' επέκταση με τη στάση του δευτέρου...

[Wanderer]

Ένας Πολεμιστής του Φωτός ξέρει πως μερικές στιγμές επαναλαμβάνονται.
Συχνά βρίσκεται μπροστά σε προβλήματα και καταστάσεις που έχει ήδη αντιμετωπίσει. Τότε νιώθει στενοχώρια και σκέφτεται πως είναι ανίκανος να κάνει προόδους στη ζωή του, αφού οι δύσκολες στιγμές παρουσιάζονται ξανά.
"Αυτό το έχω ήδη περάσει", παραπονιέται στην καρδιά του.
"Αλήθεια είναι, το έχεις ζήσει", απαντάει η καρδιά του. "Αλλά δεν το ξεπέρασες ποτέ".
Τότε ο πολεμιστής κατανοεί πως η επανάληψη των εμπειριών του έχει έναν και μοναδικό στόχο: να τον διδάξει αυτό που δεν εννοεί να μάθει.