Φιλοσοφικά Κείμενα

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Αντιστοίχηση Μαθημάτων ΝΠΣ με ΠΠΣ]

Επίσημη ενημέρωση για Αντιστοίχηση Μαθημάτων ΝΠΣ με ΠΠΣ και η συζήτηση στο forum.

[apostolos1986]

Ένα πηγαίο γέλιο

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΗΤΣΟΣ

Λέγονται Μπενζαμέν Φρεμώ και Κλεμαντίν Μαρκοβισί, είναι 25 ετών και αποφοίτησαν από την περίφημη Σχολή Μεταλλειολόγων του γαλλικού Πολυτεχνείου. Το σημαντικότερο απ' όλα, όμως, είναι ότι τα παιδιά αυτά έχουν χιούμορ.

«Μπορώ να σας διακόψω;». «Παρακαλώ: έλεγα ένα σωρό βλακείες!» (του Αλτάν, από το Εσπρέσσο)

Το θέμα της πτυχιακής τους εργασίας ήταν φιλόδοξο: «H γέννηση μιας μόδας στη στρατηγική». Αλλά η προσπάθειά τους να το επεξεργαστούν με την κλασική μέθοδο δεν τους ικανοποιούσε. Όλοι οι πρόεδροι επιχειρήσεων, διευθυντές στρατηγικής και σύμβουλοι τους οποίους ρώτησαν με ποιον τρόπο έχουν επηρεαστεί από τα «μεγάλα ρεύματα της στρατηγικής σκέψης» απαντούσαν με κλισέ και ξύλινη γλώσσα. Οι δύο απόφοιτοι σκέφτηκαν τότε να αλλάξουν τρόπο προσέγγισης. Συνέταξαν ένα κείμενο 13 σελίδων για μια νέα, ριζοσπαστική θεωρία του μάνατζμεντ και το έστειλαν σε εκατό ανθρώπους, στους οποίους περιλαμβάνονταν σύμβουλοι, ερευνητές και δημοσιογράφοι. H θεωρία αυτή, τους έγραψαν, λέγεται «Strategic Alignment» (Στρατηγική Ευθυγράμμιση) και την επινόησαν δύο εξέχοντες Αμερικανοί ερευνητές του Harvard Business School, ο Τζόρνταν Άιζενμαν και ο Τόμας Σίγκελ. H κεντρική της ιδέα είναι η ερμηνεία της επιχείρησης με βάση τρεις πόλους: την Ύπαρξη, τον Λόγο και την Πράξη. Πριν από τη λήψη κάθε απόφασης, πρέπει να εξασφαλίζεται ότι οι πόλοι αυτοί βρίσκονται σε αρμονία. Και, φυσικά, η target zone να είναι πολύ προσεκτικά καθορισμένη.

H ανταπόκριση ήταν ενθουσιώδης: το 57% των ανθρώπων που έλαβαν το σημείωμα απάντησαν με εκτεταμένα σχόλια, σκέψεις και προτάσεις, μαζί με λεπτομερείς βιβλιογραφικές αναφορές. Όλοι πρόσεξαν άλλωστε ότι η θεωρία αυτή έχει ήδη δοκιμαστεί με επιτυχία σε μια μεγάλη αμερικανική εταιρεία, την John L. Botsan Company, που εδρεύει στη Νότια Ντακότα. Πολλοί διευθυντές επιχειρήσεων έκριναν σκόπιμο να αναφερθούν σε παραδείγματα από τη δική τους εμπειρία. Το υλικό που είχαν στα χέρια τους ο Μπενζαμέν και η Κλεμαντίν ήταν πλούσιο, η εργασία τους θα ήταν πλήρης. Οι καθηγητές, οι σύμβουλοι και οι διευθυντές μεγάλων βιομηχανικών ομίλων που συγκεντρώθηκαν την περασμένη Τετάρτη στο Πολυτεχνείο για να παρακολουθήσουν την «υποστήριξη» της εργασίας ήταν βέβαιο ότι θα έμεναν ικανοποιημένοι.

Αλλά οι δύο απόφοιτοι τούς επιφύλασσαν μια έκπληξη: η περίφημη θεωρία τους δεν έχει υπάρξει παρά μονάχα στα κεφάλια τους. Εκείνοι την κατασκεύασαν για να προσδώσουν ενδιαφέρον στην εργασία τους και την «έντυσαν» με πολλούς αγγλικούς όρους για να κάνουν μεγαλύτερη φιγούρα. Το κοινό δεν έδειξε πάντως να ενοχλείται από την αποκάλυψη της φάρσας. Κάποιος είπε ότι έλαβε το κείμενο την ώρα που ετοίμαζε μια στρατηγική μελέτη για μια μεγάλη τράπεζα και ότι η κεντρική ιδέα της θεωρίας τού φάνηκε ιδιαίτερα χρήσιμη. «Τίποτα δεν χάνεται, τίποτα δεν δημιουργείται», σχολίασε κάποιος άλλος, εμπνεόμενος προφανώς από τον Λαβουαζιέ. «Όλα μετατρέπονται σε κάτι άλλο - στην περίπτωση αυτή, σε ένα πηγαίο γέλιο».

Διαστάσεις

[madmetal]

Aπεργια Πεινας στη Φοιτητικη Εστια του Πανεπιστημιου Πατρων μιας εργαζομενης της οποιας η συμβαση εργασιας ληγει σημερα. Ακολουθει η ανακοινωση που τοιχοκολλησε.

ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ

-Ειμαι εργαζομενη στο εστιατοριο της Φοιτητικης Εστιας του Πανεπιστημιου Πατρων.

-Ζητω μονιμη και σταθερη εργασια

-Να μη μου συμπεριφερεται το κρατος σαν αναλωσιμο υλικο

-Να ειναι συνταξιμα τα χρονια που ημουν ανεργη χωρις να εχω εγω καμια ευθυνη


https://www.fep.upatras.gr/fora/viewtopic.php?t=157

[madmetal]

το ακριβες σκηνικο με φωτογραφιες.
http://www.nadir.org/nadir/initiativ/agp/free/genova/pics3a.htm

http://www.piazzacarlogiuliani.org/carlo/index_gr.php


CARLO VIVE...

[Karaμazoβ]

Δεν έχετε ακούσει για τον τρελό που κρατώντας ένα φανάρι μέρα μεσημέρι,γυρόφερνε τρέχοντας την πλατεία της αγοράς και δεν σταματούσε στιγμή να ξεφωνίζει: "Γυρεύω τον Θεό; Πού είναι ο Θεός;" Στις κραυγές του αντιλάλησαν γέλια, καθώς πολλόι απο όσους στέκονταν τριγύρω δεν πίστευαν στο Θεό. Μην έχασε τον δρόμο του; ρώτησε ένας. Μην το έβαλε στα πόδια σαν παιδί; ρώτησε καποιος άλλος. Ή μήπως κρύβεται; Μήπως μας φοβάται; Μήπως μπάρκαρε; Λες να μετανάστευσε; Φωνές και γέλια πολλά ακούγονταν ακατάπαυστα.  Ο τρελός όρμησε στο μέσο της πλατείας και κάρφωσε τα μάτια του πάνω τους. "Που είναι ο Θεός" τους φώναξε. "Θα σας πω εγώ. Τον σκοτώσαμε-εσεις κι εγώ! Εμείς είμαστε όλοι οι φονιάδες του. Πως μπορέσαμε όμως να κάνουμε κάτι τέτοιο; Πως μπορέσαμε να αδειάσουμε τη θάλασσα; Ποιός μας έδωσε το σφουγγάρι για να σβήσουμε ολόκληρο τον ορίζοντα; Δεν καταλαβαίναμε τι κάναμε οταν σπάγαμε τις αλυσίδες της γής για να την απελευθερώσουμε απο τον ήλιο; Και τώρα πού να πάει;Κι εμείς προς τα πού οδεύουμε; Μακριά απο όλους τους ήλιους; Έχουμε εκσφεντονισθεί ολοταχώς προς τα κάτω; Παραπλανιόμαστε προς τα κάτω, προς τα πίσω,πλάγια,εμπρός, προς όλες τις κατευθύνσεις; Υπάρχει ακόμα άραγε κάτι που έιναι επάνω και κάτι που είναι κάτω; Μήπως δεν έχουμε παρασυρθεί μέσα στο άπειρο κενό; Μηπως το κενό δεν αφήνει την αναπνοή του επάνω μας; Μήπως δε χρειαζόμαστε αναμμένα φανάρια για να βλέπουμε το πρωί; Μήπως έχουμε παραμείνει κουφοί στον ήχο των σκαφτιάδων που ανοίγουν τον τάφο του Θεού; Μήπως η μυρουδιά της θεϊκής σήψης δεν έχει αγγίξει ακόμα τα ρουθούνια μας; Ακόμα κι οι Θεοί σαπίζουν. Ο Θεός είναι νεκρός! Ο Θεός έχει μείνει νεκρός! Εμείς τον σκοτώσαμε! Με ποιο τρόπο θα καταφέρουμε να παρηγορηθούμε, εμείς οι πιο αισχροί απο όλους τους φονιάδες; Το πιο ιερό και δυνατό πλάσμα στον κόσμο ξεψύχησε αιμορραγώντας κάτω απο τις μύτες των σπαθιών μας - ποιος θα μπορέσει να μας καθαρίσει απο το αίμα του; Ποιο νερό θα μπορούσε να μας εξαγνίσει; Τι γιορτές εξιλέωσης, τι εόρτασμούς μετανοίας πρέπει να εφεύρουμε; Μήπως δεν μας αρκεί το μεγαλείο αυτής της πράξης; Μήπως πρέπει να γίνουμε θεοί για να αποδειχθούμε άξιοι γι' αυτό; Ποτέ άλλοτε δεν έγινε άλλη πιο μεγαλιώδης πράξη απο αυτή, και όποιοι γεννηθούν μετά απο εμάς, θα ζήσουν, εξαιτίας αυτής της πράξης, μα πιο μεγαλοπρεπής ιστορία απο ότι έχει συμβεί ως τα τώρα."

Έπειτα ο τρελός σώπασε και κοίταξε ένα γύρω τους θεατές του. Παρέμειναν κι αυτοί σιωπηλοί, σαστισμένοι, με καρφωμένα τα μάτια τους πάνω του. Στο τέλος πέταξε το φανάρι στο έδαφος, με τόση δύναμη που έγινε ενας σωρός από θρύψαλα κι έσβησε. "Ήρθα πολύ νωρίς", είπε. "Δεν έχει έρθει ακόμα το πλήρωμα του χρόνου. Αυτή η τρομερή μαρτυρία έχει δρόμο ακόμα να διανύσει για να φτάσει στα αυτιά των ανθρώπων. Ο κεραυνός και η αστραπή χρειάζονται χρόνο, το φώς των αστεριών χρειάζεται χρόνο, οι πράξεις χρειάζονται χρονο, ακόμα και αφού γίνουν για να φανούν και να ακουστούν. Αυτή την πράξη, την πιο απόμακρη κι απο τους πιο μακρινούς αστερισμούς - είναι αλήθεια οτι την έχουν κάνει αυτοί οι ίδιοι!"

Λέγεται ακόμη πως την ίδια μέρα ο τρελός μπήκε σε διάφορες εκκλησίες όπου έψαλλε το Requiem aeternam deo του. Κι ενώ τον έβγαζαν έξω και του ζητούσαν το λόγο, πάντα απαντούσε λέγοντας το ίδιο πράγμα: "Μα τι άλλο είναι αυτές οι εκκλησίες εκτός απο τάφοι και μαυσωλεία του Θεού";


Χαρούμενη Επιστήμη - 125
Friedrich Nietzsche   

[Wanderer]

Πάουλο Κοέλο:
"Οι φίλοι του πολεμιστή του Φωτός τον ρωτούν από πού προέρχεται η ενεργητικότητά του.
Αυτός απαντά: "Από το μυστικό εχθρό"
Οι φίλοι του τον ρωτούν ποιός είναι.
Ο πολεμιστής λέει: "Κάποιος που δεν μπορούμε να τραυματίσουμε".
Μπορεί να είναι ένα παιδί που τον νίκησε ατά τη διάρκεια ενός καβγά στα παιδικά του χρόνια, το κορίτσι που αγαπούσε και που τον άφησε στα έντεκά του, ο δάσκαλος που τον αποκαλούσε "γαϊδούρι". Όταν είναι κουρασμένος, ο πολεμιστής θυμάται πως δεν είδε ακόμα το θάρρος του.
   Δε σκέφτεται την εκδίκηση, επειδή ο μυστικός εχθρός δεν ανήκει πλέον στην ιστορία του. Σκέφτεται μόνο πώς θα βελτιώσει την ικανότητά του, ώστε η φήμη των εγχειρημάτων του να κάνει το γύρο του κόσμου και να φτάσει στ'αυτιά όσων τον πλήγωσαν στο παρελθόν.
   Ο πόνος του χτες είναι η δύναμη του Πολεμιστή του Φωτός."

[meltemi]

 

Μπράβο Wanderer

[Wanderer]

 

Μπράβο Wanderer

Ευχαριστώ Μελτεμάκι, αλλά ο Πάουλο Κοέλο το έγραψε, όχι εγώ!

[meltemi]

Μπράβο που πόσταρες Πολεμιστή ρε  (πολύ ρε λέω τελευταία )

παλιότερα κοσμούσε τη χαζοϋπογραφή μου 

[Wanderer]

Και εμένα μου αρέσει πολύ αυτό το βιβλίο!

Όντως λες πολύ "ρε" τελευταία, μήπως ακούς πολύ Μπαχ (τοκάτα και φούγκα σε ρε ελάσσονα---όποιος δεν το έχει ακούσει, έχει χάσει πολλά).

Ο Πάουλο έχει ωραίο τρόπο γραφής και σε γενικές γραμμές καλές ιδέες, αλλά οι θρησκευτικές του απόψεις λίγο, πώς να το πω, μου ξενίζουν...

Ένα ακόμη απόσπασμα από τον Πολεμιστή προς τιμήν σου

"Κάθε Πολεμιστής του Φωτός φοβήθηκε όταν αντιμετώπισε μια μάχη.
Κάθε Πολεμιστής του Φωτός πρόδωσε και είπε ψέμματα στο παρελθόν.
Κάθε Πολεμιστής του Φωτός πήρε ένα δρόμο που δεν ήταν δικός του.
Κάθε Πολεμιστής του Φωτός υπέφερε για πράγματα που στερούνταν σημασίας.
Κάθε Πολεμιστής του Φωτός σκέφτηκε πως δεν είναι Πολεμιστής του Φωτός.
Κάθε Πολεμιστής του Φωτός αμέλησε τα πνευματικά του καθήκοντα.
Κάθε Πολεμιστής του Φωτός πλήγωσε κάποιον που αγαπούσε.
  Γι'αυτό είναι Πολεμιστής του Φωτός: επειδή πέρασε αυτές τις εμπειρίες και δεν έχασε την ελπίδα ότι θα γίνει καλύτερος.

[meltemi]

(thanks so much)

[Wanderer]

Γιατί είσαι  ;

Μήπως νομίζεις ότι δε σου αξίζει τέτοια τιμή;

[meltemi]

i am moved 

due to the excerpt mainly 
but it was very kind of you 

[Karaμazoβ]

ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ

Δε θέλουμε να μας λυπούνται οι χειρότεροι εχθροί μας, ούτε κι εκείνοι πού από καρδιάς αγαπούμε. Αφήσετέ με, λοιπόν, να σας πω την αλήθεια!
Αδελφοί μου εν πολέμω, σας αγαπώ από καρδιάς, είμαι και ήμουν όμοιός σας.
Και είμαι επίσης κι ο χειρότερος εχθρός σας. Αφήστε με, λοιπόν, να σας πω την αλήθεια!
Ξέρω το μίσος και τον φθόνο πού έχετε στην καρδιά σας. Δεν είσαστε αρκετά μεγάλοι, ώστε να μη γνωρίζετe το μίσος και τον φθόνο. Ας είστε, λοιπόν, αρκετά μεγάλοι, που να μη ντρέπεστε γι? αυτό!
Κι αφού δεν μπορείτε να είστε άγιοι της γνώσης, γίνετε τουλάχιστον οι πολεμιστές της. Αυτοί είναι οι σύντροφοι κι οι πρόδρομοι τέτοιας αγιοσύνης.
Βλέπω πολλούς στρατιώτες: θέλω να δω πολλούς πολεμιστές! Ομοιόμορφη είναι η στολή που φοράνε: ας μην ήταν ομοιόμορφο ό,τι κρύβουν μ? αυτήν!
Πρέπει να είστε σαν εκείνους που το μάτι τους γυρεύει αδιάκοπα έναν εχθρό, τον εχθρό σας. Και μερικοί από σας εμπνέουν το μίσος από την πρώτη ματιά.
Πρέπει να ζητάτε τον εχθρό σας, και πρέπει να αρχίσετε τον πόλεμό σας και τον πόλεμο για τις ιδέες σας! Κι αν νικηθεί η ιδέα σας, η τιμιότητά σας πρέπει να καλεί ακόμα το θρίαμβο!
Ν? αγαπάτε την ειρήνη σα μέσον για καινούργιους πολέμους. Και τη σύντομη ειρήνη πιο πολύ από τη μακρόχρονη.
Δε σας συμβουλεύω να εργάζεστε, μα να πολεμάτε. Δε σας συμβουλεύω την ειρήνη, μα τη νίκη. Η δουλειά σας να ?ναι ένας αγώνας κ? η ειρήνη σας να ?ναι μια νίκη!
Μπορεί κανείς να σωπαίνει και να ?ναι ήσυχος μόνο όταν έχει τόξο και σαΐτες: αλλιώς φλυαρεί και λογομαχεί. Η ειρήνη σας να ?ναι μια νίκη!
Λέτε πως ο καλός σκοπός αγιάζει και τον πόλεμο ακόμα; Εγώ σας λέω: Ο καλός πόλεμος είναι αυτό που αγιάζει κάθε σκοπό.
Ο πόλεμος και το θάρρος έχουν κατορθώσει πολύ μεγαλύτερα πράγματα παρ? όσο η αγάπη προς τον πλησίον. Δεν είναι ο οίκτος σας, παρά η γενναιότητά σας που έσωσε ως τα τώρα τα θύματα.
«Τι ?ναι καλό;» ρωτάτε. Το να ?ναι γενναίος κανείς, να τι είναι καλό. Αφήσετε τα κοριτσόπουλα να λένε: «Καλό είναι ό,τι είναι ωραίο και συγκινητικό μαζί.»
Σας λένε άκαρδους: μα η καρδιά σας είναι καθαρή και μ? αρέσει η ντροπαλοσύνη της εγκαρδιότητάς σας. Ντρέπεστε για τη φουσκονεριά σας, κι άλλοι ντρέπονται για τη φυρονεριά τους.
Είστε άσκημοι; Πολύ καλά, αδερφοί μου! Τυλιχτείτε, τότε, τον υπέροχο μανδύα της ασχήμιας!
Κι όταν μεγαλώνει η ψυχή σας, τότε γίνετε υπερβολικά ζωηροί, και στο μεγαλείο σας υπάρχει κακία. Σας ξέρω.
Στην κακία συναντιούνται ο υπερβολικά ζωηρός με τον ασθενικό. Μα δεν καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλον. Σας ξέρω.
Πρέπει να έχετε μόνο εχθρούς για να τους μισείτε, όχι όμως εχθρούς για να τους περιφρονείτε. Πρέπει να είστε περήφανοι για τους εχθρούς σας: τότε οι επιτυχίες του εχθρού σας θα είναι δικές σας επιτυχίες.
Επανάσταση ? αυτή είναι η ευγένεια του σκλάβου. Ας είναι η ευγένειά σας η υποταγή! Ας είναι κι η ίδια η προσταγή σας μια υποταγή!
Στ? αυτιά ενός πολεμιστή το «οφείλεις» αντηχεί πιο ευχάριστα από το «θέλω». Και κάθε τι που σας είναι αγαπητό πρέπει να κατορθώσετε να σας το προστάξουν.
Η αγάπη σας για τη ζωή ας είναι αγάπη για τη μεγαλύτερη ελπίδα σας, ας είναι η μεγαλύτερη σκέψη της ζωής!
Μα τη μεγαλύτερη σκέψη σας πρέπει να μ? αφήσετε να σας την προστάξω ?κι είναι τούτη εδώ: ο άνθρωπος είναι κάτι που πρέπει να ξεπεραστεί.
Ζείτε, λοιπόν, τη ζωή της υποταγής και του πολέμου! Τι σημασία έχει η μακρά ζωή! Ποιος πολεμιστής θέλει να τον λυπηθούν!
Δε σας λυπούμαι, σας αγαπώ από καρδιάς, εν πολέμω αδερφοί μου!
Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα.



Τάδε έφη Ζαρατούστρα
Friedrich Nietzsche

[Zarathoustra]

Το topic πήρε μια επική,πολεμική τροπή,οπότε θα συνεισφέρω και εγώ μια ιστορία του Jorge Luis Borges,ενός λογοτέχνη που φιλοσοφεί(με αφορμή το προηγούμενο κείμενο ενός φιλοσόφου που λογοτεχνίζει!).

---------------------------------------------------

O γενναιόψυχος εχθρός

Το 1102,ο Μάγκνους Μπάρφοντ ηγήθηκε της εκστρατείας για την κατάκτηση όλων των βασιλείων της Ιρλανδίας.Λένε πως ,την παραμονή του θανάτου του,έλαβε αυτόν το χαιρετισμό από τον Μούρχερταχ,βασιλιά του Δουβλίνου:

Είθε στα στρατεύματά σου να βασιλέψει το χρυσάφι και η καταιγίδα,Μάγκνους Μπάρφοντ.
Είθε αύριο να πετύχεις τα πεδία του βασιλείου μου.
Είθε τα τρομερά βασιλικά σου χέρια να πλέξουν του σπαθιού σου τον ιστό.
Είθε όσοι στο σπαθί σου αντισταθούν,βορά του κόκκινου κύκνου να γενούν.
Είθε αύριο ,στη μάχη, να είσαι πιο γενναίος από ποτέ.
Είθε όλοι οι θεοί να σε χορτάσουν δόξα,να σε χορτάσουν αίμα.
Είθε να νικήσεις την αυγή, βασιλιά που πάτησες την γη της Ιρλανδίας.
Είθε, απ'τις πολλές σου μέρες, καμιά να μην έχει λάμψει όσο η αυριανή.
Γιατί η αυριανή μέρα θα 'ναι η τελευταία σου. Αυτό, σ'τ' ορκίζομαι , βασιλιά Μάγκνους.
Γιατί, προτού σβηστεί το φως της, εγώ θα σε νικήσω και θα σε σβήσω, Μάγκνους Μπάρτφοντ.

Από το Anhäng zur Heimskringla(1893) του Χ. Γκέρινγκ.

[Karaμazoβ]

Το topic πήρε μια επική,πολεμική τροπή,οπότε θα συνεισφέρω και εγώ μια ιστορία του Jorge Luis Borges,ενός λογοτέχνη που φιλοσοφεί(με αφορμή το προηγούμενο κείμενο ενός φιλοσόφου που λογοτεχνίζει!).

Καλό...

Από το Anhäng zur Heimskringla(1893) του Χ. Γκέρινγκ.

Δεν κατάλαβα αυτο το "X. Γκέρινγκ"... O γνωστός Γκέρινγκ ???