Ρήξη ή (άτιμος) συμβιβασμός

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[ονόματα των αρχείων]

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads

με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Katarameno]

Και κάτι on topic

Moving on From the Euro
http://www.project-syndicate.org/commentary/eurozone-failed-experiment-by-kevin-o-rourke-2015-07

European Monetary Union was never a good idea.
I remember my surprise when, as a young assistant professor, I realized that I was opposed to the Maastricht Treaty. I believed then – and still do – that European integration is a very good thing. But the textbook economics I was teaching showed how damaging EMU could be in the absence of European fiscal and political union.

[Silvo the Beautiful]

https://athens.indymedia.org/post/883369/ Η πηγή δεν είναι απο athens indymedia! την γράφει μέσα

(Συνέχεια από το προηγούμενο). Στις 13 Ιουλίου 1989 και ύστερα από πιέσεις της κυβέρνησης Τζαννετάκη ,που είχε αναλάβει στο μεταξύ την διακυβέρνηση της χώρας, ο Τόμπρας παραιτείται και αναλαμβάνει στον ΟΤΕ η διοίκηση Θέμελη - Κιουλάφα. Οι ισχυρότατες όμως αντιδράσεις που εκδηλώνονται (όπως και τώρα), αναγκάζουν τον Μητσοτάκη να αναβάλει την υπογραφή της σύμβασης για τις 470.000 παροχές. Τον επόμενο Νοέμβριο όμως ορκίζεται η «Οικουμενική Κυβέρνηση» υπό τον Ξενοφώντα Ζολώτα και ο Μητσοτάκης προσπαθεί πάλι να περάσει την σύμβαση. Αντιδρά όμως ο τότε αναπληρωτής υπουργός Επικοινωνιών Ιωάννης Κεφαλογιάννης και ξεσπά η πρώτη μεγάλη κυβερνητική κρίση για τον ΟΤΕ. - για την ιστορία, από τότε χρονολογείται και η σύγκρουση Κόκκαλη – Βαρδινογιάννη.

Τελικά, στις 31 Ιανουαρίου 1990, συνεδριάζει ατύπως το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών (Μητσοτάκης, Παπανδρέου, Φλωράκης) και αποφασίζουν να δώσουν την προμήθεια στην Ζήμενς και την Ιντρακόμ. «Πρέπει να βοηθήσουμε τον γιο του Πέτρου» λέγεται πως είπε στη συνεδρίαση εκείνη ο Χαρίλαος Φλωράκης. Ο Πέτρος Κόκκαλης, υπουργός στην κυβέρνηση του βουνού που κατέφυγε μετά στην Ανατολική Γερμανία ήταν ο πατέρας του Σωκράτη. Έτσι μαζί με τον «γιο του Πέτρου» βοηθήθηκε και η Ζήμενς.

Η συνεχεία γράφεται με την περιβόητη υπόθεση του 1.000.000 παροχών επί κυβέρνησης Μητσοτάκη πλέον. Αρχικά, οι τιμές που προσέφεραν η ΖΗΜΕΝΣ και η ΙΝΤΡΑΚΟΜ απείχαν τρομακτικά από τις προσφορές των άλλων εταιρειών, κατά 40.000 - 23.000 δρχ ανά ψηφιακή παροχή. Το γεγονός αυτο προκάλεσε την παρέμβαση της ΕΟΚ και η κυβέρνηση Μητσοτάκη αναγκάστηκε να ζητήσει από την ΙΝΤΡΑΚΟΜ και την ΖΗΜΕΝΣ να κάνουν κάποια έκπτωση. Αυτές «ανταποκρίθηκαν», μείωσαν τις τιμές στις 23.000 αλλά και πάλι η διαφορά ήταν μεγάλη. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη όφειλε τότε να κατακυρώσει το διαγωνισμό στο μειοδότη, αλλά προτίμησε να τον αναβάλει από τις 15.7.93 για τις 15.9.93 και στη συνέχεια για τις 15.10.93. Μεσολάβησαν όμως οι εκλογές της 10.10.93 και έτσι το πρόβλημα ανέλαβε να λύσει το ΠΑΣΟΚ.
Πως το έλυσε; Διαβάστε πως το ΔΣ του ΟΤΕ (πρόεδρος Λάμπρου) ανέθεσε στην ΖΗΜΕΝΣ και την ΙΝΤΡΑΚΟΜ μια σύβαση 40 δισεκατομμυρίων δραχμών:

Η συνεδρίαση άρχισε στις 22.3.94 κάτω από τον εκβιασμό των δυο εταιρειών ότι η πρόσφορα τους ίσχυε μόνο μέχρι τις …23.3.94. Την επομένη δηλαδή. Τα μέλη του ΔΣ ειδοποιήθηκαν να συμμετάσχουν στη συνεδρίαση μόνο την παραμονή (21.3.94) . Αναγκάστηκαν δηλαδή μέσα σε 24 ώρες να διαβάσουν 30 κείμενα, χιλίων συνολικά σελίδων, για να αποφασίσουν. Η εισήγηση της επιτροπής προμηθειών μοιράσθηκε στα μέλη του ΔΣ λίγο πριν από την συνεδρίαση που άρχισε στις 2 μμ. Η συνεδρίαση διεκόπη γύρω στα μεσάνυκτα και συνεχίστηκε την επομένη (23.3.94) στις 10.00 για να τελειώσει στις 19.00. Δηλαδή μέσα σε ένα μαραθώνιο 18 ωρών τα μέλη του ΔΣ του ΟΤΕ κατόρθωσαν να αφομοιώσουν όλες τις λεπτομέρειες που περιέχονταν σε χίλιες σελίδες δυσνόητου υλικού και να αποφασίσουν με καθαρή την συνείδησή τους υπερ της ΖΗΜΕΝΣ και της ΙΝΤΡΑΚΟΜ.

Και φυσικά όλα αυτά έγιναν τζάμπα. Κανείς δεν δωροδόκησε κανέναν. Αυτό τουλάχιστον μας είπε η ανεξάρτητη δικαιοσύνη μας που έβαλε δια βουλεύματος στο αρχείο όλες τρις διώξεις που ασκήθηκαν για όλες τις συμβάσεις της Ζήμενς και της Ιντρακόμ με τον ΟΤΕ. Τα μαύρα ταμεία ήταν για να αγοράζουν οικόπεδα και σπίτια στην Μύκονο οι άνθρωποι της Ζήμενς.

[Karaμazoβ]

Ρε πουστη μου, εδω ο κόσμος καίγεται, και κανετε επιθεση στο ΚΚΕ για κατι που υποτιθεται οτι είπε ο Φλωράκης ο οποίος ειναι ΝΕΚΡΟΣ 10 χρόνια, και δε μπορεί να το διαψευσει! Γμτ, αν δημοσιεύετε μια επιστημονική θεωρία/τεχνική που δεν μπορούσε ουτε να επιβεβαιωθεί ουτε να διαψευστει , νομιζετε οτι θα σας παίρναν στα σοβαρα οι κριτές;

ΚΑΙ Η ΠΗΓΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ -FUCKING- ANTINEWS ΤΟΥ -GODDAMN- ΦΑΗΛΟΥ ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗ!
υπάρχει και ο Κουρής που το κάνει καλυτερα:

http://media.tumblr.com/tumblr_lzugqxTccx1qzdx6f.jpg


Με ξεπερνά αυτό μα τον Αλλαχ. Γιατί; Έλεος, γιατι αυτός ο κυνισμός του "όλοι πρεπει να είναι σκατένιοι";

Οι λέξεις κόσμος και λαός δεν συμπυκνώνουν και δεν σημαίνουν αυτό που σήμαιναν παλαιότερα. Ο "λαός" είναι πλέον κάτι εξαιρετικά ανομοιογενές, ηλικιακά, ιδεολογικά, οικονομικά και μορφωτικά με αντικρουόμενα συμφέροντα και διαφορετικές πηγές ενημέρωσεις. Δεν έχει νόημα να σκέφτεται κανείς στρατιές προλετάριων έτοιμες να αναγνωρίσουν τον πεφωτισμένο ηγέτη.

Αυτή η θεωρία ανθισε απο το 1990 και μετα (παρότι εχει ρίζες ήδη απο το 1970) και παιζει πολύ στα κανάλια, εφημερίδες, δημοσιο λογο κτλ. Γι αυτο λεω μηπως ασυνειδητα επηρεαστηκες. Ο μεταμοντερνισμός δεν βλεπει τον κόσμο και το συστημα να αλλαζει με καποιο τροπο που περιλαμβάνει την οργανωμένη λαική συμμετοχη. Πρακτικά δε τον βλεπει να αλλαζει καθόλου στη βαση του, αλλα σε μεμονωμένα ζητηματα.


Εγω θα αναφέρω οτι οι "στρατιές των προλεταρίων" (παρότι ακομη και στην σημερινη Ελλαδα παραμένουν οι πλειοψηφία) δεν είναι το βασικότερο για την κοινωνική αλλαγη. Υπάρχουν κοινωνικές ταξεις και στρώματα όπως οι φτωχοι αυτοαπασχολουμενοι, οι μικροι αγρότες και καποιοι διαννοούμενοι που μπορούν εύκολα να δουν κοινα σημεία επαφής με τους εργατουπαλλήλους. Και οτι , οποιες κι αν είναι οι σεξουαλικές προτιμήσεις, τι ταινίες βλέπουμε, αν ειμαστε οικολόγοι ή vegan, στο τελος τελος αυτό που γεμίζει το στομάχι μας και μας διαμορφώνει, ειναι η δουλειά που κάνουμε (και πριν απο αυτό η δουλεια που κάναν οι γονείς μας).

[Silvo the Beautiful]

τέσπα και γω το κοίταξα με μισό μάτι, αλλά είπα να το βάλω.

[Αλντεμπαράν]

Το παρών τόπικ καθάρισε από τα σχόλια περί τυποεκδοτικής, ως εκτός θέματος, τα οποία και βρίσκονται πλέον εδώ.

Εκ της διαχείρισης.

[Αιμιλία η φτερωτή χελώνα]

Ενα αρθρο-απαντηση στην αντι-δραχμικη ενημερωτικη εκστρατεια του Μαρδα

http://eparistera.blogspot.gr/2015/08/blog-post.html

[Silvo the Beautiful]

χαχαχαχαχα αντι-δραχμική

[Αιμιλία η φτερωτή χελώνα]

"ναι αλλα το μνημονιο θα βαλει χερι (και) στους εφοπλιστες. και μπορει να βρεθουν ισοδυναμα μετρα ωστε να κατανεμηθουν σωστα στα κοινωνικα στρωματα τα βαρη."
οι συριζοταλιμπαν τι εχουν να πουν γιαυτο;

http://www.pandiera.gr/%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF-%CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CE%BD-%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%AF%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CE%BF%CE%B9-%CE%AD%CE%BB/

[gabonstv]

Για όσους αντιλαμβάνονται την κυβερνητική ως εργαλείο ενός πολιτικού συστήματος, η μακροοικονομία προϋποθέτει στους πολιτικούς σχεδιασμούς της τη μακροπολιτική, ούτως ώστε να εξυπηρετούνται τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης που κατέχει την εξουσία.

Κυρίαρχη εξουσία σήμερα στη χώρα μας είναι η αστική τάξη, η οποία θωρακισμένη με θεσμικά και πολιτικά πλαίσια από την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, την ΕΚΤ, το ΔΝΤ, κατέχει όλα τα μέσα για να παρεμβαίνει σε όλες τις διεργασίες στο πολιτικό προσωπικό της.

Γνωρίζει η αστική τάξη πως τα αστικά κόμματα φθείρονται στα μάτια του λαού από τα σκληρά μέτρα και έτσι στους σχεδιασμούς της πρέπει να υπολογίζει και το αναγκαίο πολιτικό λίφτινγκ του πολιτικού προσωπικού. Επίσης, για το συμφέρον της και για να δίνει διέξοδο και ώθηση στο σύστημα των οικονομικών της συμφερόντων, πρέπει στο συρτάρι της να έχει σχέδια για τη γέννηση και νέων πολιτικών σχημάτων, έτοιμων να εμπλακούν σε κυβερνητικές λύσεις, εναρμονισμένες στις εκάστοτε επιλογές της.

Τι νόημα θα είχε, άλλωστε, το σλόγκαν «στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα» που επαναλαμβάνουν σε όλους τους τόνους όλα τα αστικά κόμματα;

Σαφώς εννοούν επανατοποθέτηση, επαναλανσάρισμα της σημερινής κατάπτυστης αστικής δημοκρατίας, που στην παρούσα φάση είναι και εξελίσσεται σε μια στυγνή δικτατορία των μονοπωλίων, θωρακισμένη από την ΕΕ και το αντιλαϊκό νομικό της οπλοστάσιο και τα διαρκή μνημόνια που θυμίζουν οικονομικά στρατοδικεία!

Ο κορμός της ηγεσίας του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλω να πιστέψω ότι δεν γνώριζε και δεν γνωρίζει πώς δουλεύει η αστική τάξη την κυβερνητική διαχείριση προς το συμφέρον της.

Άρα, για να φτάσει να γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ με τη στήριξή της, και γνώριζε, και ήθελε να κυβερνήσει, αλλά έπρεπε να υπηρετεί τα προαπαιτούμενα. Δηλαδή:

- Να συμφωνήσει (και συμφώνησε) στις στρατηγικές επιλογές της. Δηλαδή να υπηρετεί τους νόμους του κέρδους των μονοπωλίων.

- Να συμφωνήσει (και συμφώνησε) να στηρίζει το θεσμικό όργανο εξυπηρέτησης των συμφερόντων της αστικής τάξης. Δηλαδή την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, το ΔΝΤ, την ΕΚΤ.

- Να συμφωνεί (και συμφώνησε) να συμμετέχει η χώρα στις γεωστρατηγικές επιλογές των παραπάνω θεσμών, εξυπηρετώντας στην ουσία τις επιλογές των μονοπωλίων.

- Να συμφωνήσει (και συμφώνησε) ότι το αριστερό παρελθόν της ηγεσίας του θα είναι παρόν και μάχιμο, ως απαραίτητο εργαλείο και άλλοθι για να περάσουν οι αντιλαϊκοί σχεδιασμοί με αριστερό πρόσημο.

Αφού συμφωνήθηκαν πρώτα αυτά, μέσα σε έξι χρόνια, συντεταγμένα τα ΜΜΕ και οι μηχανισμοί της αστικής τάξης έφεραν τον ΣΥΡΙΖΑ του 3% στο 38% και στην κυβέρνηση και μάλιστα με τέτοια ταχύτητα που γρήγορα ξεφούσκωσε το ΠΑΣΟΚ, μεταφέροντας τους απογοητευμένους ψηφοφόρους του στην κάλπικη αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, μπλοκάροντας την πραγματική ριζοσπαστική διέξοδο προς το ΚΚΕ.

Σύμβολα και σημάνσεις του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό το σχέδιο δεν ήταν άλλοι από εκείνους που προσπάθησαν να διαλύσουν το ΚΚΕ, να το μεταλλάξουν ή να το αποδομήσουν και, σε τελευταία ανάλυση, να το κάνουν να υπηρετήσει την αστική τάξη και τα συμφέροντά της, πράγμα που πέτυχαν με τα αντίστοιχα κόμματα σε Ιταλία και Γαλλία, αλλά ευτυχώς στην Ελλάδα δεν τους πέρασε. Αυτός άλλωστε είναι και ο στρατηγικός στόχος της αστικής τάξης.

Να ξεκαθαρίσουμε ότι τα πρωτοκλασάτα αυτά στελέχη και τους περισσότερους υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα δεν θα τους ήξερε ούτε η μάνα τους, αν τα εναρμονισμένα με την αστική τάξη ΜΜΕ δεν τους έδιναν βήμα και ώθηση.

Για να γίνει όμως αυτό, η αστική τάξη έθεσε στον ΣΥΡΙΖΑ και άλλα πολιτικά προαπαιτούμενα.

Τα στελέχη του στο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ και μετέπειτα ΣΥΡΙΖΑ έπρεπε να περνούν κατά μόνας ή ομαδικά τον Ρουβίκωνα και να υπερασπίζονται την όχθη της υπηρεσίας των πολιτικών διακυβευμάτων της αστικής τάξης κατά τέτοιον τρόπο ώστε:

- Να ακυρώνουν ως ουτοπία το σοσιαλισμό και την πάλη για την οικοδόμησή του.

- Να ακυρώνουν την οργανωτική ανασυγκρότηση των κομμουνιστικών κομμάτων που ιστορικά και με πίστη παλεύουν την προοπτική του σοσιαλισμού.

- Να υπονομεύουν κάθε προσπάθεια να αποκτήσει το εργατικό κίνημα ταξικά χαρακτηριστικά και προσανατολισμό για αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων.

- Να παγιδεύουν το λαό στην «αριστερά της ΕΕ και του ΝΑΤΟ», γιατί δήθεν μπορεί από «μέσα» να αλλάξει προς το καλύτερο η ζωή του - δείτε τα αποτελέσματα.

- Να ανακόπτουν με κάθε τρόπο τη δυναμική του εργατικού ταξικού λαϊκού κινήματος, υποτάσσοντάς το στις επιλογές του μονοπωλιακού κεφαλαίου.

- Να αποκόπτει την πάλη του λαού από την οριστική ρήξη με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, θολώνοντας τον ορίζοντα της λαϊκής εξουσίας και της οριστικής αποπομπής της αστικής τάξης από το σβέρκο του λαού.

- Ιδιαίτερα στο στόχαστρο μπαίνουν οι προγραμματικές θέσεις του ΚΚΕ για κοινωνική συμμαχία και κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής ως το πιο αποτελεσματικό μέσο για να απολαμβάνουν τα αγαθά όσοι τα παράγουν.

- Υποχρέωση του ΣΥΡΙΖΑ είναι να συντηρεί, να ενισχύει και να αναπαράγει πολιτικά αναχώματα, απλώνοντας πολιτικό δίχτυ, προασπίζοντας έτσι την κυριαρχία της αστικής τάξης με κάθε μέσο και σε κάθε ανάγκη της και εδώ βρισκόμαστε σήμερα.

Στον παραπάνω σχεδιασμό της αστικής τάξης μοιράστηκαν ρόλοι στα ηγετικά κλιμάκια του ΣΥΡΙΖΑ, φτιάχτηκαν συνιστώσες, πλατφόρμες, τάσεις, κόμματα, παρακόμματα, προσωπικότητες και μη.

Ο καθένας και από ένα ταμπούρι, χαράκωμα, οχυρό και όλοι αυτοί μαζί το βάφτισαν αριστερά με θητεία στους κοινωνικούς αγώνες. Με μια αρχή: Να μην ανατρέψουμε το σύστημα. Και έχει σημασία αυτό, γιατί, στο όνομα των κοινωνικών αγώνων και στο όνομα της αριστεράς, υλοποιείται το σχέδιο φαλκίδευσης τόσο της αποτελεσματικότητας των αγώνων όσο και της πραγματικής ιστορικής ριζοσπαστικής αριστεράς, της ΕΔΑ, της Νεολαίας Λαμπράκη, του ΚΚΕ, με αυτό που λέγεται από μερικούς: «Είδαμε και εσάς τους αριστερούς, χειρότερα μνημόνια φέρνετε και βάρβαρα μέτρα». Και δεν έχουν και άδικο.

Πού κολλάνε ο Λαφαζάνης και η «Αριστερή Πλατφόρμα»;

Στον πόλεμο και τις πλημμύρες υπάρχουν κοινές παραδοχές και δράσεις.

Όπως τα χαρακώματα και τα προγεφυρώματα παίζουν σημαντικό ρόλο στην έκβαση του πολέμου, έτσι και στους ορμητικούς ποταμούς και τις πλημμύρες σημαντικό ρόλο παίζουν τα αναχώματα, τα οποία αποτελούν δίχτυ προστασίας.

Ενεργοποιούνται, δε, με τη μορφή του ντόμινο, προκειμένου να παραμένει άθικτο το κυρίαρχο.

Στην περίπτωσή μας, το φαινόμενο «Αριστερή Πλατφόρμα» ταυτοποιείται πλέον πολιτικά στο πρόσωπο του Π. Λαφαζάνη.

Θρονιάστηκε από την αρχή στον ΣΥΡΙΖΑ, λειτουργώντας ως δήθεν το πιο ριζοσπαστικό τμήμα του, που δήθεν είναι «πιο κοντά στο ΚΚΕ», στο οποίο πάντα έτεινε χέρι συνεργασίας. Ενώ, στην ουσία, πάντα υπονόμευε το ταξικό κίνημα, εγκλωβίζοντάς το σε επιλογές που πρακτικά υπηρετούσαν την αστική τάξη.

Απόδειξη; Το ύφος και η σιγουριά του να δηλώνει «καταψηφίζω το μνημόνιο αλλά στηρίζω την κυβέρνηση» δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς παρά μόνο ως ανάχωμα - κράτημα της κατακραυγής του κόσμου που τους ψήφισε από τη μία και από την άλλη για να δημιουργηθεί νέο πολιτικό προγεφύρωμα με στόχο να συνεχισθούν από νέο μόρφωμα τα αντιλαϊκά μέτρα, με κυβερνητικούς δεσμούς στο μέλλον, μιας και δεν αμφισβητούνται τα παρακάτω:

α) Κυριαρχία της πολιτικής της ΕΕ, του ΝΑΤΟ του ΔΝΤ, της ΕΚΤ με επιβολή νέων μνημονίων και ακόμη πιο βάρβαρων μέτρων.

β) Διευκόλυνση των διεργασιών και απορρόφηση των τριγμών εντός του ΣΥΡΙΖΑ, εξυπηρετώντας τις ανάγκες διαμόρφωσης του νέου αναχώματος, ικανού να αποκρούσει την ένταση και την ανάπτυξη των αγώνων, αλλά και της συγκρότησης του μετώπου των κοινωνικών συμμάχων που θα αντικαταστήσει τη δικτατορία των μονοπωλίων.

γ) Τον εγκλωβισμό της δυσαρέσκειας, από το ξεσκέπασμα και την εξαπάτηση του λαού από τον ΣΥΡΙΖΑ, φτιάχνοντας τη νέα δεξαμενή - ανάχωμα προς το ΚΚΕ.

Προϋπόθεση για τα παραπάνω είναι η επίθεση στο ΚΚΕ, η μόλυνση δηλαδή των πραγματικών ελπίδων του λαού. Του ΚΚΕ, που όλα τα χρόνια δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να αγωνίζεται και να προειδοποιεί το λαό για τα δεινά και τους δυνάστες του.

Μέρος της επιβολής της βάρβαρης πολιτικής της ΕΕ είναι και ο Λαφαζάνης. Και είναι, γιατί στη ζωή μετράμε το όλον και όχι το μέρος. Και στα ευρωενωσιακά κάστρα της βαρβαρότητας πολέμαρχος ήταν και ο Λαφαζάνης και οι «Πλατφόρμες» και τα λαγούμια, με σημαία την κολυμβήθρα του ΣΥΡΙΖΑ, όπου κάθε πρώην ΠΑΣΟΚόφερτος υπουργός και στέλεχος των κυβερνήσεων έβρισκε χώρο να ξεπλυθεί και να κουνάει το δάκτυλο στο λαό.

Περίσσιο το θράσος του, λοιπόν, να δηλώνει στις 4 Αυγούστου 2015 στo «Real.gr»:

«Το ΚΚΕ ακολουθεί μια βαθιά λαθεμένη στρατηγική, η οποία, δυστυχώς, επιδεινώνεται. Ήταν μέγα λάθος η θέση του ΚΚΕ στο πρόσφατο δημοψήφισμα, όπως είναι αξιοπερίεργη η θέση του τώρα για το ευρώ. Εν πάση περιπτώσει και ανεξάρτητα απ' αυτά, σήμερα είναι όσο ποτέ αναγκαία η συνεργασία και η συμπαράταξη όλων των προοδευτικών δυνάμεων στη βάση ενός ριζοσπαστικού αντιμνημονιακού προγράμματος κοινωνικής αλλαγής. Προσωπικά δεν θα πάψω να τονίζω ότι το ΚΚΕ έχει ιστορική ευθύνη να συμβάλει για ένα μέτωπο σε αυτή την κατεύθυνση αντί να θεωρεί ότι μεγαλύτερος αντίπαλος, αν όχι και "εχθρός", είναι οι αριστερές δυνάμεις με τις πλέον συγκλίνουσες απόψεις».

Ξανά πάλι από την αρχή. Για θυμηθείτε το '89, το '91, για δείτε και τον ΣΥΡΙΖΑ πού έφτασε σήμερα;

Ούτε έξι μήνες δεν είναι στην κυβέρνηση και από μαθητές της κυβερνητικής της αστικής τάξης έγιναν καθηγητές με master και διδακτορικό στα μνημόνια και στη βαρβαρότητα.

Με συγχωρείτε, αλλά ο Λαφαζάνης πού ήταν όλα αυτά τα χρόνια που σχεδιάζονταν όλα αυτά;

Δεν ήταν ο υπ' αριθμόν 2, 3; Δεν τα έβλεπε; Δεν τα ήξερε;

Και τα έβλεπε και τα ήξερε. Αλλά, ο καθείς εφ' ω ετάχθη.

Οι ρόλοι ήταν και είναι μοιρασμένοι και για τον Λαφαζάνη και την «Αριστερή Πλατφόρμα» και για τον Τσίπρα και τον Δραγασάκη και για τους άλλους που βρίσκονται πρόθυμοι στον προθάλαμο της διαχείρισης.

Άλλωστε, και σήμερα βλέπουμε να πυκνώνουν τα αλισβερίσια με τις παρέες των ΑΝΤΑΡΣΥΑ - ΝΑΡ, Σχέδιο Β.

Δυστυχώς, οι παλιές αγάπες δεν ξεχνιούνται («ανεμομαζέματα, διαβολοσκορπίσματα» λέει ο λαός), αλλά στην παρούσα φάση φαίνεται ότι η αντιΚΚΕ συστράτευση είναι επιβεβλημένη και βάσει σχεδίου.

Από τα παραπάνω συνάγεται ότι ο κύβος ερρίφθη και στο πλαίσιο της τρίτης παραμέτρου ο Λαφαζάνης επιταχύνει τη δημιουργία του αναχώματος, εκτελεί το τρίτο συμβόλαιο εγκλωβισμού του λαού στις επιλογές της ΕΕ, απλώνοντας νέο δίχτυ προστασίας και διαχείρισης της αστικής εξουσίας, με όρους «σούπερ - ντούπερ» αριστεράς των συγκοινωνούντων δοχείων, με πιθανές συμμετοχές σε κυβερνήσεις συνεργασιών, είτε σε προγραμματικών συμφωνιών, είτε ειδικού σκοπού, σωτηρίας. Αλλά, πάνω από όλα, με κοινό σημείο αναφοράς να παραμένει άθικτη η αστική εξουσία.

Σαφής στόχος και του Λαφαζάνη είναι η ανακοπή της προοπτικής της ενίσχυσης του ΚΚΕ και της στρατηγικής ρήξης με το κεφάλαιο και τους «θεσμούς» του.

Σαφής στόχος είναι να αποτραπούν οι κοινωνικές συμμαχίες στη βάση, στην παραγωγική διαδικασία και η ταξική προσέγγιση αλλαγής της εξουσίας σε όφελος του λαού.

Οι ταρζανιές του Λαφαζάνη, του Τσίπρα και της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ φόρτωσαν με κέρδη το μεγάλο κεφάλαιο, τους τραπεζίτες και άδειασαν τα λαϊκά πορτοφόλια, στέγνωσαν τους αγρότες και τους μικροεπαγγελματίες. Και ο εξαθλιωμένος λαός δεν πρέπει να έχει καμία εμπιστοσύνη σε κανένα Λαφαζάνη και σε κανένα μόρφωμα που γεννιέται να γυροβολά στα κατώφλια της μπουρζουαζίας, ανεμίζοντας, μετά από τόσα, το δήθεν αριστερό παρελθόν.

Η αριστερά, έτσι όπως τη διαμόρφωσε ο ΣΥΡΙΖΑ και οι συν αυτώ, είναι η Αποκριά της δεξιάς, ντυμένη αριστερά, με τον Λαφαζάνη ντυμένο Ιανό.

http://902.gr/eidisi/apopseis-sholia/72960/i-makropolitiki-tis-astikis-taxis-kai-o-syriza-me-ton-lafazani-ntymeno

[Αλντεμπαράν]

Ακόμη περισσότερο …νεοφιλελεύθερο στίγμα επιδιώκουν να δώσουν στην συμφωνία οι εκπρόσωποι των δανειστών, δυσχεραίνοντας την διαπραγμάτευση. Επανέρχονται στο τραπέζι τα εργασιακά. Ζητούν απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, απάλειψη των στοιχείων αναδιανεμητικού χαρακτήρα στην φορολογία, ανατροπή της βασικής λογικής του νόμου για τις «100 δόσεις».

http://www.thepressproject.gr/article/80019/To-simadi-ton-4

Όσο υποχωρείς τόσο θα σε ξεφτιλίζουν μέχρι να πέσεις...

[Αιμιλία η φτερωτή χελώνα]

Ποιος κερδίζει από το Ευρώ και την Ε.Ε. κ Τσίπρα;
του Αλέξανδρου Καπακτσή

http://vathikokkino.gr/archives/97233

[gabonstv]

Καθώς πλησιάζει η συμφωνία για το νέο μνημόνιο, πυκνώνουν οι παραινέσεις να υπάρξει «συναίνεση».

Σε συνέντευξή του την Κυριακή, ο πρόεδρος της ΝΔ κηρύσσει το τέλος των ιδεολογικών διαφορών ανάμεσα στα κόμματα και προκαλώντας την κυβέρνηση να συνεχίσει το έργο της, ισχυρίζεται: «Πρέπει οι λογικοί να βρουν σημεία επαφής, ώστε η κυρίαρχη άποψη μέσα στην κοινωνία να είναι ρασιοναλιστική».

Αντίστοιχα, η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δηλώνει κι αυτή ότι χρειάζεται «ευρύτερη πολιτική συνεννόηση για ένα συγκεκριμένο και δεσμευτικό οδικό χάρτη βημάτων για το επόμενο διάστημα».

Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, από την πλευρά της, διαπιστώνει ότι το να βρίσκονται όλες οι πολιτικές δυνάμεις μαζί και να ενισχύουν τη διαπραγμάτευση, είναι πολύ σημαντικό.

Τέλος, οι μεγαλύτερες εργοδοτικές ενώσεις, σε κοινή τους δήλωση τον Ιούλη, καλούσαν σε επίσπευση της συμφωνίας και δήλωναν έτοιμες «να στηρίξουν και να συμμετάσχουν έμπρακτα στην εθνική προσπάθεια για να σταθεί όρθια η χώρα μέσα στην Ευρωζώνη (...) με εθνική ομοψυχία».

Κυβέρνηση, αστικά κόμματα, εργοδοτική συνδικαλιστική πλειοψηφία και βέβαια το κεφάλαιο αυτοπροσώπως συγκροτούν ένα αμιγές μέτωπο ενάντια στα συμφέροντα της εργατικής τάξης, του λαού.

Τι επιδιώκουν όλοι αυτοί; Να συναινέσει και ο λαός στις νέες ανατροπές και να πειστεί ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση πέρα από την αντιλαϊκή, που όλοι μαζί στηρίζουν.

Ποια είναι αυτή; Να ολοκληρωθεί άμεσα η συμφωνία της κυβέρνησης με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, ώστε να διασφαλιστεί η παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη και την ΕΕ, να δοθεί ώθηση στην καπιταλιστική ανάκαμψη, με ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων.

Τι περιλαμβάνει όμως αυτή η νέα συμφωνία κυβέρνησης - ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ - ESM; Πρώτα απ' όλα, τη συνέχιση της εφαρμογής όλων των προηγούμενων μνημονίων και τη δέσμευση ότι τα αντιλαϊκά τους μέτρα θα εφαρμοστούν μέχρι κεραίας.

Δεύτερον, περιλαμβάνει νέα επώδυνα μέτρα για τα Εργασιακά, το Ασφαλιστικό, τους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρούς και μεσαίους αγρότες, που σωρεύονται στα προηγούμενα και κάνουν ακόμα πιο δύσκολη την επιβίωσή τους.

Τρίτον, στο νέο μνημόνιο, όπως και στα προηγούμενα, περιγράφεται ο «οδικός χάρτης» για την εφαρμογή κατευθύνσεων που έχουν διαμορφώσει η ΕΕ, το ΔΝΤ, ο ΟΟΣΑ και άλλοι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, για παραπέρα αντιλαϊκές ανατροπές σε όλα τα μέτωπα, που σχετίζονται με την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου.

Τέταρτον, η συμφωνία περιλαμβάνει το Ταμείο στο οποίο θα δοθούν τομείς οικονομίας κρατικής ιδιοκτησίας 50 δισ. ευρώ, προκειμένου να βρουν επενδυτική διέξοδο λιμνάζοντα κεφάλαια.

Επομένως, συναίνεση του λαού στα σχέδια κυβέρνησης - ΕΕ - κομμάτων - κεφαλαίου και εργοδοτικής συνδικαλιστικής πλειοψηφίας σημαίνει συναίνεση σε μια νέα συμφωνία που βαθαίνει τη χρεοκοπία της εργατικής - λαϊκής οικογένειας.

Σημαίνει αποδοχή και χειροτέρευση της χαμοζωής, κύρια για τις νεότερες γενιές, επιδείνωση των όρων που βγάζει το μεροκάματο η συντριπτική πλειοψηφία του λαού και αντίστροφα βελτίωση των όρων ανάκαμψης της κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Συναίνεση σημαίνει να υπογράψει ο λαός την καταδίκη του. Αν τους αφήσει σε χλωρό κλαρί, τα χειρότερα είναι μπροστά του και ταυτόχρονα κινδυνεύει να χάσει κι άλλον πολύτιμο χρόνο.

Αυτό που χρειάζεται τώρα, είναι οργάνωση και δυνάμωμα της πάλης ενάντια στο τρίτο μνημόνιο και τα αντιλαϊκά μέτρα που φέρνει, ενίσχυση του ταξικού πόλου μέσα στο κίνημα, που παλεύει για την ανάκτηση των απωλειών, την κατάργηση όλων των αντεργατικών, αντιλαϊκών νόμων, τη δημιουργία προϋποθέσεων για την κάλυψη των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, κόντρα στο κεφάλαιο, στην ΕΕ, στην εξουσία τους.

Η προσπάθεια της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων να ψηφίσουν ακόμα και μέσα στη βδομάδα το νέο μνημόνιο και τους πρώτους εφαρμοστικούς, πρέπει να συναντήσει μεγάλη αντίδραση και αντίσταση από τους εργαζόμενους και το λαό.

Αυτό το στόχο υπηρετεί η κινητοποίηση στην οποία καλεί το ΠΑΜΕ, τη μέρα που η συμφωνία θα έρθει στη Βουλή. Η μαζικότητα και η επιτυχία της θα είναι η καλύτερη παρακαταθήκη για τις μάχες που έχουμε μπροστά μας.

Αναδημοσίευση από τη στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Τρίτης 11 Αυγούστου 2015.

[gabonstv]

Τα μέτρα που περιλαμβάνονται στο 3ο μνημόνιο

[gabonstv]

Για να θυμηθούμε τι έλεγαν κάποιοι πριν την ψήφιση του 3ου μνημονίου.
Τα συμπεράσματα δικά σας.








<a href="https://www.youtube.com/watch?v=nhOAgR_XD20" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=nhOAgR_XD20</a>

[Μπυρομανής]

Εξαπάτησαν πλήρως το λαό με τα ψέματά τους. Τόσο καλά ούτε ο ΓΑΠ δεν θα τα κατάφερνε.

Ο ρεφορμισμός (έστω και ο γιαλαντζί του ΣΥΡΙΖΑ) ξεβρακώθηκε πλήρως. Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι δεν μπορεί να γίνει διαχείριση του καπιταλιστικού συστήματος. Μόνη διέξοδος για το λαό είναι η ανατροπή του καπιταλισμού και η εγκαθίδρυση λαικής εξουσίας με επανάσταση.

Ας ανοίξει κουβέντα προς αυτή την προοπτική. Ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες. Όχι άλλες μεσοβέζικες λύσεις.