Για την αθλιότητα των φοιτητικών κύκλων

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Πρόγραμμα Χειμερινής Εξεταστικής 2024-2025]

Πρόγραμμα Χειμερινής Εξεταστικής 2024-2025

[Nessa NetMonster]

αυτό που παρατηρώ στις επανερχόμενες απαντήσεις, είναι η πεποίθηση ότι η φύση αυτών των δομών
θα είναι ακριβώς η ίδια με την σημερινή κοινωνία

Σε ποιο πράγμα αναφέρεσαι;

Αν αναφέρεσαι στην πολιτοφυλακή, δεν πρόκειται για κάποια εξουσιαστική δομή με μόνιμα χαρακτηριστικά όπως η σημερινή αστυνομία... σκέψου το περισσότερο σαν πρωτοβουλία των πολιτών με μία στοιχειώδη οργάνωση παρά σαν ένα διακριτό σώμα. Θα ασκεί την ίδια βία που θα ασκούσες κι εσύ ο ίδιος πχ αν έβλεπες κάποιον να κάνει κακό σε κάποιον άλλον. Πολύ δε περισσότερο, θα είσαι εσύ ο ίδιος.

δηλαδή, μια συγκρατημένα αισιόδοξη πρόοδος, και μια μετάπτωση όλων αυτών των δομών, όπως τις αντιλαμβάνεται η κάθε κοινωνία, πιο κοντά προς το συμφέρον της κάθε μονάδας της, απορρέει συνήθως από μια βίαιη και ριζοσπαστική πρωτοπορία και με το κοινωνικό παράδειγμα το οποίο αυτή φέρει μέσα από τους πυρήνες της

Οι απομονωμένοι πυρήνες έχει αποδειχτεί ιστορικά ότι δεν έχουν αποτέλεσμα. Πρέπει να κινητοποιηθούν οι μάζες.

[Social_waste]

Εν ολίγοις αυτό που λέει η Πανδώρα είναι ότι οποιοδήποτε σύστημα χρειάζεται τη διάθεση της πλειοψηφίας για να δουλέψει σωστά. Κι εμένα αυτό μου φαίνεται πολύ λογικό (άμα μιλάμε και για το χριστιανισμό ακόμα περισσότερο ), δεν το συνεχίζω παρακάτω.

Βέβαια δεν ξέρω αν αυτό έχει να κάνει με το τι πιστεύουν οι φοιτητές για τις συνήθειες τους. Και το κείμενο του Ανδρουλάκη μου φαίνεται ανούσιο, αλλά κυρίως το αρχικό: Είναι μια εμπαθής απαξίωση των φοιτητών, αποσιωπώντας μάλιστα την πλειοψηφία των αδιάφορων φοιτητών που δεν είναι καθόλου έτσι. Δεν κάθομαι να το αναλύσω και πολύ, απλά κάνω μερικά σχόλια σε αυτά που μου φαίνονται πιο εξόφθαλμα από κάθε παράγραφο:

1. Αναρωτιέται ο συγγραφέας ότι ο φοιτητής μπορεί να έχει αυτή την ιδιάζουσα συμπεριφορά, όχι για να το "παίξει" αλλά επειδή...μπορεί; Ότι είναι σε θέση να νιώθει τόσο ελεύθερος ώστε να γράφει τη συντηρητική κοινωνία στα @@ του και να ζει όπως θέλει; Ότι από τη στιγμή που μπαίνει στην αγορά εργασίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται (συνάδελφοι, αφεντικά, πελάτες) δε μπορεί να συνεχίσει να ζει έτσι γιατί άμεσα και έμμεσα "λογοδοτεί";

2. Προφανώς και η φοιτητική ζωή είναι μύηση για την "ώριμη" ζωή. Είναι τα χρόνια της τέτοια, οι συνθήκες (συνήθως οι φοιτητές ζουν μόνοι), η προετοιμασία για την εργασία κλπ. Αυτά περί κλειστής κοινότητας μύησης μου φαίνονται μπούρδες.

3 & 4. Σύμφωνα με τη "γνωστή" αντίληψη, "ό,τι ριζοσπαστικό στοιχείο δεν αποτελεί κίνδυνο για το σύστημα, τότε εντάσσεται σ' αυτό". Βέβαια η πλειοψηφία των φοιτητών δεν είναι όπως παρουσιάζεται στο κείμενο, αλλά είναι ήδη συντηρητικοί, αδιάφοροι κοινωνικά και πιο κοντά στους σαραντάρηδες, κι αυτοί που είναι ενεργοί είναι αρκετά λίγοι. Όταν αλλάζουν οι αναλογίες, τότε αλλάζουν και οι καταστάσεις. Αυτά περί κλοπής και βανδαλισμών είναι επίσης μπούρδες. Εκτός αν ο συγγραφέας μπερδεύει τους σύγχρονους φοιτητές με τους φοιτητές (πολύ) δύσκολων καιρών ή με τα δεκαπεντάχρονα.

το κειμενο ειναι γραμμενο το 1960. προφανως αναφερεται σοτυς αντιστοιχους φοιτητες.

το κειμενο πραγματευεται το ρολο του φοιτητη(και εμμεσα του πανεπιστημιου) στην κοινωνια,
και των βρισκει συντηριτικο. το χαρακτηριζει μυηση γιατι περιλαμβανει ολα εκεινα τα πραγματα
που "πρεπει να κανουν" οι φοιτητες σε μια συγκεκριμενη ηλικια, οπως αντιστοιχα τελετουργικα
διαφορων φυλων. και μαλιστα παρατηρει οτι οι φοιτητες ακολουθουν ολα αυτα τα πρεπει εχοντας
ταυτοχρονα την πεποιθηση οτι κανουν κατι απελευθερωτικο για τους ιδιους. παριστανουν οτι γραφουν
στα αρχιδια τους τη συντηριτικη κοινωνια, ενω ταυτοχρονα ακολουθουν δρομους απολυτα ενσωματωμενους
σ'αυτην.

διαβαζουμε το κειμενο σημερα επειδη παρατηρουμε την αναλογια μεταξυ του γαματου επαναστατη φοιτητη
του 68 με το συγχρονο γεματο "ζωντανια" και "φρεσκαδα" νιατο, που ασχολειται με ολα εκεινα τα "φρεσκα"
και "ζωντανα" πτωματα-θεματα που του υπαγορευει η "συντηριτκη" κοινωνια.

[Ex_Mechanus]

αυτό που παρατηρώ στις επανερχόμενες απαντήσεις, είναι η πεποίθηση ότι η φύση αυτών των δομών
θα είναι ακριβώς η ίδια με την σημερινή κοινωνία

Σε ποιο πράγμα αναφέρεσαι;

Αν αναφέρεσαι στην πολιτοφυλακή, δεν πρόκειται για κάποια εξουσιαστική δομή με μόνιμα χαρακτηριστικά όπως η σημερινή αστυνομία... σκέψου το περισσότερο σαν πρωτοβουλία των πολιτών με μία στοιχειώδη οργάνωση παρά σαν ένα διακριτό σώμα. Θα ασκεί την ίδια βία που θα ασκούσες κι εσύ ο ίδιος πχ αν έβλεπες κάποιον να κάνει κακό σε κάποιον άλλον. Πολύ δε περισσότερο, θα είσαι εσύ ο ίδιος.

δεν επιχείρησα να συγκεκριμενοποιηθώ, ούτε να προβάλω κάποιο παράδειγμα προς γενικευτική χρήση αργότερα
αυτό που λέω είναι ότι το δεδομένο της κατάκτησης μιας τέτοιας κοινωνίας, εγείρει αποτρεπτικά ως προς την διεκδίκηση της ερωτήματα, που αποκρυσταλλώνονται σε απορείες της μορφής "μα, ποιος θα μου εγγυάται την ασφάλεια μου?", "μα, πως θα εξασφαλίζω τα προς το ζην, αν ο άλλος διεκδικεί κάτι πέραν του μεριδίου του?", που δεν είναι παρά απόρροια ενός τρόπου σκέψης που κτίστηκε στα δεδομένα της σημερινής κοινωνίας

αν και είμαι σχετικά πεπεισμένος ότι ίδιες ή μεταμορφωμένες δομές δεν θα υφίστανται στα τελικά στάδια μιας αταξικής κοινωνίας που ευαγγελίζεται σήμερα, στα ενδιάμεσα είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα υπάρχουν σε άλλη μορφή, που αυτή την στιγμή κι' όλας μπορεί να ανιχνευθούν σε έννοιες και ενέργειες όπως ο ανθρώπινος καπιταλισμός, η οικολογία, η στήριξη-ελεημοσύνη σε άνεργους κ.α.

δηλαδή, μια συγκρατημένα αισιόδοξη πρόοδος, και μια μετάπτωση όλων αυτών των δομών, όπως τις αντιλαμβάνεται η κάθε κοινωνία, πιο κοντά προς το συμφέρον της κάθε μονάδας της, απορρέει συνήθως από μια βίαιη και ριζοσπαστική πρωτοπορία και με το κοινωνικό παράδειγμα το οποίο αυτή φέρει μέσα από τους πυρήνες της

Οι απομονωμένοι πυρήνες έχει αποδειχτεί ιστορικά ότι δεν έχουν αποτέλεσμα. Πρέπει να κινητοποιηθούν οι μάζες.

με τη σχάση όμως, να δεις μια κινητοποίηση νααα

[Αλντεμπαράν]

Νταξ,τι άλλο θα διαβάσουμε εδώ μέσα  

Εδώ είναι και το βιβλίο σε pdf.

Κατέληξα εδώ από αυτό το βίντεο-συζήτηση και το επακόλουθο google search.

[Grecs]

Νταξ,τι άλλο θα διαβάσουμε εδώ μέσα  

Εδώ είναι και το βιβλίο σε pdf.

Κατέληξα εδώ από αυτό το βίντεο-συζήτηση και το επακόλουθο google search.

εβλεπα αυτο το βιντεο τις προαλλες που μουνα αρρωστος. Ειχα φαει μια φλασια με τους καταστασιακους πριν 3-4 χρονια αλλα η γνωμη μου ειναι οτι προκειται για καλλιτεχνικο/επαναστατικο ρευμα. Αρκετη θεωρια για το πως θα φτασουμε στην επανασταση/γενικη ανυπακοη , αρκετη ενδιαφερουσα αναλυση για εναν καπιταλισμο πιο συγχρονο απο αυτον που περιεγραψε ο Μαρξ (στο μεταιχμιο για την εποχης μας, στο περασμα απο τον βιομηχανικο καπιταλισμο στον μετα-βιομηχανικο καπιταλισμο όπου οι υπηρεσιες υπερισχυουν στην δυση και η βιομηχανια εχει μεταφερθει στον αναπτυσσομενο κοσμο). Κλασσικο δειγμα δυτικοστροφου μαρξιστικου διανοουμενισμου οπου το επικεντρο ειναι η ανατροπη του καπιταλισμου και η αναλυση του εποικοδομηματος, το πως θα οργανωσουμε την κοινωνια μετα απο αυτο ειναι λιγο αφηρημενο. Για αυτο και οπως ολοι οι δυτικοι εχουν μια συμπαθεια στον Λενιν που ηγηθηκε της επαναστασης αλλα κραζουν τον σταλιν που ουσιαστικα  ηταν επιφορτισμενος με το ακομα δυσκολοτερο εργο να την συνεχισει και να σπασει καποια αυγα για να φαμε ομελετα. Εμενα μου αρεσουν αυτοι που σπανε αυγα και θεωρω οτι θα επρεπε να τους μελεταμε περισσοτερο, απλα στην δυση δεν ειναι τοσο δημοφιλεις.

[lopodyths]

Πω δεν περίμενα ότι υπήρχε αυτό το τοπικ πολύ ενδιαφέρον η συνέντευξη του ελευθεριακού αν και η πληροφορία και τα ονόματα που ακούς σε ένα 3ωρο είναι υπερβολικά πολλά για να τα συγκρατήσεις ολα σου δίνουν αρκετή τροφή για σκέψη και πολλή βιβλιογραφία.

[Katarameno]

ενδιαφέρουσα θεωρία...

αντε να τελειώσουμε καποτε να δουμε πως θα μας φαινονται ολα αυτά οταν θα τακοιταμε απο (χρονικη) αποσταση...

Για πες τώρα που τελείωσες τη σχολή, πήρες το πτυχίο, έκανες και τη θητεία σου
Περίμενα υπομονετικά.   Το είχες υποσχεθεί.  

εβλεπα αυτο το βιντεο τις προαλλες που μουνα αρρωστος. 

Ε μα κι εσύ, δες το όταν είσαι στις καλές σου. Με πυρετό τώρα βγάζεις συμπεράσματα?

[Aristos]

@Grecs
"σπάσιμο των αυγών" και "συνέχιση της επανάστασης" ήταν το βάπτισμα κάθε διαφωνούντα με το Κομμα ως αντεπαναστάτη και η ανάλογη αντιμετώπιση;

[Grecs]

@Grecs
"σπάσιμο των αυγών" και "συνέχιση της επανάστασης" ήταν το βάπτισμα κάθε διαφωνούντα με το Κομμα ως αντεπαναστάτη και η ανάλογη αντιμετώπιση;

Με τα παραπανω αναφερομαι στην αναντιστοιχια θεωριας και πραξης που συμβαινει σε ολα οπως και στα κοινωνικα εγχειρηματα. Το Κομμα εκανε οτι νομιζε σε πολυ δυσκολες συνθηκες τις οποιες ουτε καν τις φανταζομαστε διαβαζοντας για αυτες απο την ανεση του σπιτιου μας. Ποιος θα πει με σιγουρια αν ο ταδε διαφωνουντας εκανε οντως καλοβουλη κριτικη ή αν ηταν κανενας κακοβουλος φιλοδυτικος? Ακομα και αν ηταν καλοβουλος μηπως υπονομευε το καθεστως και βοηθουσε την αντεπανασταση αθελα του? Ποιος θα πει αν τελικα επικρατουσε ο διαφωνοντας δεν θα κανε τα ιδια στους μπολσεβικους για να εχει μια σκοτουρα λιγοτερη στο κεφαλι του ή αν θα τα πηγαινε καλυτερα απο τους μπολσεβικους. 

και κατι απο το φβ που μου αρεσε.


Periklis Pavlidis
August 24, 2017
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΟΒΙΕΤΙΚΗ "ΑΡΙΣΤΕΡΑ"!

Οι αυτοαποκαλούμενες «αντικαπιταλιστικές»-«αριστερές» δυνάμεις που απορρίπτουν συλλήβδην το σοβιετικό καθεστώς, που αρνούνται τα τεράστια κοινωνικά επιτεύγματά του –συνυφασμένα με τις νέες μορφές ιδιοκτησίας και σχέσεις παραγωγής που εγκαθιδρύθηκαν– τον κρίσιμο ρόλο του στους μεγάλους απελευθερωτικούς αγώνες (αντι-φασιστικούς, αντι-αποικιακούς, αντι-ιμπεριαλιστικούς, αντι-καπιταλιστικούς) των εργαζομένων ανά τον κόσμο, που δεν αναγνωρίζουν καμία βάση υπεράσπισής του (με όποια στοιχεία αναγκαίας –αυστηρής, σφοδρής– κριτικής στις αντιφάσεις του, στις παλινωδίες και υποχωρήσεις των ηγεσιών του), διαστρεβλώνουν με άθλιο τρόπο τις βασικές ταξικές διαχωριστικές γραμμές και μέτωπα που σημάδεψαν τον 20ο αιώνα, απαξιώνουν την τεράστια κοινωνική πρόοδο που επιτεύχθηκε χάρη, οπωσδήποτε, και στην αποφασιστική συμβολή της ΕΣΣΔ, και εν τέλει de facto υπηρετούν την προωθούμενη από όλο τον συρφετό των αστικών δυνάμεων της ιμπεριαλιστικής Ε.Ε. πολιτική ταύτισης του σοβιετικού σοσιαλισμού με το φασισμό. Πολιτική η οποία κάτω από το κάλυμμα του ιδεολογήματος περί ολοκληρωτισμού αποσκοπεί στην ταύτιση της αναγκαίας (αναπόφευκτα εκτενούς στις συνθήκες του σοβιετικού εγχειρήματος) επαναστατικής βίας για την αλλαγή των σχέσεων ιδιοκτησίας προς όφελος της κοινωνικής πλειοψηφίας-του εργαζόμενου λαού με την βία του φασισμού δια της οποίας η κοινωνική μειοψηφία-η τάξη των εκμεταλλευτών επέβαλε την εξουσία της στους εργαζόμενους, στρατεύοντάς τους σε ληστρικούς, κατακτητικούς πολέμους εναντίον άλλων λαών.

Η ταύτιση της βίας που άσκησε το σοβιετικό καθεστώς (στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων εναντίον των εκμεταλλευτικών ταξικών δυνάμεων στο εσωτερικό και εξωτερικό, καθώς και εναντίον των ποικίλων πολιτικών-ιδεολογικών υπηρετών τους και κοινωνικών συμμάχων τους) με τη βία του φασισμού αποτελεί σε κάθε περίπτωση εγχείρημα απονομιμοποίησης της επαναστατικής βίας των καταπιεσμένων εναντίον των αφεντικών τους και, εν τέλει, των αγώνων τους για κοινωνική χειραφέτηση.
Δεδομένου μάλιστα ότι τα τυπικά χαρακτηριστικά και οι αντιφάσεις του σοβιετικού σοσιαλισμού δεν ήταν αποτέλεσμα απλώς κάποιων τυχαίων-προσωπικών επιλογών των ηγεσιών του, αλλά εξέφραζαν κατ’ ουσίαν τις αναπόφευκτες αντιφάσεις των σοσιαλιστικών-κομμουνιστικών κοινωνικών σχέσεων σε συνθήκες αναπόδραστης διατήρησης του υποδουλωτικού καταμερισμού εργασίας, η συλλήβδην άρνηση του σοβιετικού καθεστώτος (της κοινωνικής προόδου που επέτυχε στο πλαίσιο των δεδομένων αντιφάσεών του) κλείνει το δρόμο στην κατανόηση των αντικειμενικών δυσκολιών και προβλημάτων που χαρακτηρίζουν τη διαδικασία σοσιαλιστικού-κομμουνιστικού μετασχηματισμού της εργασίας, στην ανίχνευση των προϋποθέσεων και δυνατοτήτων που επιτρέπουν την υπέρβασή τους. Μια τέτοια στάση μετατρέπει τελικά τη σοσιαλιστική-κομμουνιστική θεωρία σε ασκήσεις επαναστατικού βερμπαλισμού (των οποίων βρίθουν δυστυχώς τα ποικίλα τμήματα του αντικαπιταλιστικού κινήματος), που συχνά δεν αποτελούν τίποτε περισσότερο από ουτοπικές ονειροπολήσεις.  

[Aristos]

@Grecs
συμφωνώ πως δεν μπορούμε να μιλάμε για τέτοιες διαδικασίες χωρίς να λαμβάνουμε υπ'οψη τις συνθήκες μέσα στις οποίες αυτές διαδραματίστηκαν. ακόμα και για το Κόμμα, θα έλεγα πως μάλλον έκανε ότι μπορούσε δεδομένων των συνθηκων (με τις λίγες ιστορικές μου γνώσεις).

για μένα το πρόβλημα αλλού βρίσκεται. το Κόμμα, προέβαλλε τον εαυτό του ως την ενσάρκωση της επανάστασης. η κριτική στο Κόμμα βαφτίστηκε κριτική στην επανάσταση. ακόμα και ο τύπος που κουόταρες αυτό κάνει. η κριτική στη βία του σοβιετικού κράτους γίνεται κριτική στην βία της επανάστασης μόνο στο μυαλό όσων ταυτίζουν αυτά τα δύο. αυτή η ταύτιση είναι που με ενοχλεί. όχι γιατί είναι διακύβευμα το αν ήταν μαλάκας ο Στάλιν ή όχι. είναι διακύβευμα να τελείωνουμε κάποτε με τις λογικές που περιμένουν από ένα κόμμα, μια επιτροπή από φωτισμένους εργατοπατέρες να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά, να μας πουν τι είναι επαναστατικό και τί όχι. να μετασχηματίσουν τις κοινωνικές σχέσεις για εμάς, αντί για εμάς

[The Audacious AI]

για μένα το πρόβλημα αλλού βρίσκεται. το Κόμμα, προέβαλλε τον εαυτό του ως την ενσάρκωση της επανάστασης. η κριτική στο Κόμμα βαφτίστηκε κριτική στην επανάσταση.  η κριτική στη βία του σοβιετικού κράτους γίνεται κριτική στην βία της επανάστασης μόνο στο μυαλό όσων ταυτίζουν αυτά τα δύο. αυτή η ταύτιση είναι που με ενοχλεί.

Όπα ρε βάστα λίγο. Συμφωνώ σε αυτό που λες. Αλλά τότε θα μπορούσε να έρθει εδώ ένας φασίστας και θα μπορούσε να πει το ίδιο πράγμα για τον φασισμό. Δηλαδή ότι ασκείται κριτική στην ιδεολογία ενώ απλώς δεν εφαρμόστηκε καλά από τα προηγούμενα φασιστικά καθεστώτα.

Άτοπο επιχείρημα για τον φασισμό φυσικά. Όποιος πει κάτι τέτοιο θα είναι για μπάτσες. Αλλά γιατί να πιάνει αυτό το επιχείρημα για το Κόμμα και την επανάσταση;

Δεν ξέρω δεν μου φαίνεται πολύ ισχυρό το επιχείρημά σου. Καταλαβαίνω τι εννοείς αλλά .... δεν με πείθεις. Μετά θα έρθει ένας οπαδός του Pinochet και θα πει το ίδιο και θα προτείνει να βγάλουμε τον Τζήμερο. Μετά θα έρθει ένας νεοφιλελεύθερος και θα πει ακριβώς το ίδιο. "Ο "καλός" καπιταλισμός δεν έχει εφαρμοστεί ακόμα. Αυτός που βλέπουμε είναι ο "κακός" και ότι οι αριστεροί ασκούν κριτική στην ιδεολογία και όχι στην εκάστοτε κυβέρνηση."

ΠΡΟΣΟΧΗ! Δεν παίρνω θέση. Απλώς επισημαίνω κάτι που πρόσεξα στα λεγόμενά σου και μου άφησε ερωτήματα. Περιμένω κράξιμο από το Καταραμένο εντός ολίγων ωρών αν όχι ολίγων λεπτών.

[Aristos]

Καταλαβαίνω τι εννοείς

ούτε εμένα με πείθεις

[The Audacious AI]

ούτε εμένα με πείθεις

 

Δεν το είπα για να σε πείσω. Ζήτησα απλώς εσύ να με πείσεις γιατί να μην μπορούν να πουν και οι υπόλοιποι το ίδιο επιχείρημα με εσένα. θεωρώ πως έχεις δίκαιο αλλά αν βάλουμε τα πάντα στο απυρόβλητο επειδή το Κόμμα ή ο τάδε δεν το εφάρμοσαν σωστά και δεν αξιοποίησαν τις καταστάσεις τότε δεν κάνουμε δουλειά.

[Aristos]

@Audacious AI
δε με πιασες... πάλι
το "δε με πείθεις" πήγαινε στο κομμάτι που ήταν μέσα στο quote

[Μπιγκόνια]

@Audacious AI
δε με πιασες... πάλι
το "δε με πείθεις" πήγαινε στο κομμάτι που ήταν μέσα στο quote

Θες να εξηγήσεις παρατάυτα αυτό που ρωτάει?