Εργασία B 2007

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[ονόματα των αρχείων]

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads

με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[ampoulog]

Δηλαδή για την συνάρτηση distance και τοθς πίνακες Α,Β γράφω κάτι της μορφής distance(*A[0][0],*A[1][0],*B[0][0],*B[1][0]);
;

Υποδεικνύεις την 1η θέση του πίνακα και, ανάλογα με το ποιο στοιχείο θέλεις, μέσα στη συνάρτηση προσθέτεις στον pointer οτν κατάλληλο αριθμό και παίρνεις την τιμή που έχει στην αντίστοιχη θέση μνήμης.

[ampoulog]

Και κάτι ακόμα, χωρίς να είμαι σίγουρος αν κάποιος το έχει ξαναρωτήσει: Όταν λέει "να αφαιρεθούν τα στοιχεία του πίνακα" στην εκφώνηση, τι ακριβώς εννοεί;

Αν κατάλαβα καλά με την βοήθεια των δεικτών να αφαιρεθούν από τον πίνακα ή τουλάχιστον κάτι τέτοι έλεγε στο μάθημα.

[Wade]

Βασικά, δε χρησιποιείς καθόλου τις αγκύλες.  Αν δεις στη θεωρία (στις σημειώσεις του κ. Κορτέση) πώς αποθηκεύονται οι πίνακες στη μνήμη, τότε θα το καταλάβεις...  Για παράδειγμα, αν έχεις έναν μονοδιάστατο πίνακα table 50 θέσεων και θέλεις να αναφερθείς στο στοιχείο 15, θα αναφέρεσαι σ' αυτό ως *(table+15).  (Σημειωτέον ότι το όνομα του πίνακα χωρίς αγκύλες επιστρέφει τη θέση μνήμης του πρώτου στοιχείου του πίνακα.

Αν κατάλαβα καλά με την βοήθεια των δεικτών να αφαιρεθούν από τον πίνακα ή τουλάχιστον κάτι τέτοι έλεγε στο μάθημα.

Δηλαδή, ας πούμε για παράδειγμα, να βάζουμε -1 στη θέση του κωδικού μιας "κακής" περιοχής και μετά απλώς να μην την ενφανίζουμε;

[ampoulog]

Βασικά, δε χρησιποιείς καθόλου τις αγκύλες.  Αν δεις στη θεωρία (στις σημειώσεις του κ. Κορτέση) πώς αποθηκεύονται οι πίνακες στη μνήμη, τότε θα το καταλάβεις...  Για παράδειγμα, αν έχεις έναν μονοδιάστατο πίνακα table 50 θέσεων και θέλεις να αναφερθείς στο στοιχείο 15, θα αναφέρεσαι σ' αυτό ως *(table+15).  (Σημειωτέον ότι το όνομα του πίνακα χωρίς αγκύλες επιστρέφει τη θέση μνήμης του πρώτου στοιχείου του πίνακα.

Αν κατάλαβα καλά με την βοήθεια των δεικτών να αφαιρεθούν από τον πίνακα ή τουλάχιστον κάτι τέτοι έλεγε στο μάθημα.

Δηλαδή, ας πούμε για παράδειγμα, να βάζουμε -1 στη θέση του κωδικού μιας "κακής" περιοχής και μετά απλώς να μην την ενφανίζουμε;

Όταν θα βάλουμε *(table+15) θα μας εμφανίσει το περιεχόμενο της θέσης έτσι δεν είναι;

[vasso]

1 ερώτηση μόνο (στατιστική κυρίως γιατί περιμένω την official απάντηση από τον teacher Βασίλη) :

Εφόσον στην εκφώνηση λέει ότι τους πίνακες τους έχουν καταθέσει οι εταιρείες και το πρόγραμμά μας, απλώς  τους επεξεργάζεται, εσείς πώς το αντιληφθήκατε αυτό;

Προσωπικά αγνόησα το "πότε θα μπουν τα δεδομένα στους πίνακες", τους όρισα στο πρόγραμμά μου (δέσμευσα χώρο γι' αυτούς) ,τους κάλεσα και τους επεξεργάστηκα. Αυτό επειδή δεν λέει στην άσκηση ότι το πρόγραμμα θα πρέπει να τους διαβάζει.

Οι δικές σας γνώμες;

[vasso]

Α, και οι δικοί μου πίνακες είναι της μορφής 50][3] και

[ampoulog]

Εγω πιστεύω ότι οι πίνακες πρέπει να δίνονται από τον χρήστη.
(εκτός αν έχεις σκεφτεί κάποιο άλλον τρόπο να τους εισάγεις (πχ βάση δεδομένων σε fox pro που συνεργάζεται και καλείται από το πρόγραμμα).)
Τέσπα
Αν πάντως δεν εισάγεις τα δεδομένα εσύ και δεν εισαχθούν καθόλου τότε τι νόημα έχει να επεξεργαστεί ανύπαρχτα δεδομένα και τι αποτελέσματα θα βγάλει.

[Wade]

Εγω πιστεύω ότι οι πίνακες πρέπει να δίνονται από τον χρήστη.
(εκτός αν έχεις σκεφτεί κάποιο άλλον τρόπο να τους εισάγεις (πχ βάση δεδομένων σε fox pro που συνεργάζεται και καλείται από το πρόγραμμα).)
Τέσπα
Αν πάντως δεν εισάγεις τα δεδομένα εσύ και δεν εισαχθούν καθόλου τότε τι νόημα έχει να επεξεργαστεί ανύπαρχτα δεδομένα και τι αποτελέσματα θα βγάλει.

Συμφωνώ...  Και εφ' όσον δεν ξέρουμε τέτοιους τρόπους, μάλλον θα πρέπει να τους εισάγουμε...

Ακόμα όμως προβληματίζομαι για το "διαγράφονται"...

[ampoulog]

Βασικά, δε χρησιποιείς καθόλου τις αγκύλες.  Αν δεις στη θεωρία (στις σημειώσεις του κ. Κορτέση) πώς αποθηκεύονται οι πίνακες στη μνήμη, τότε θα το καταλάβεις...  Για παράδειγμα, αν έχεις έναν μονοδιάστατο πίνακα table 50 θέσεων και θέλεις να αναφερθείς στο στοιχείο 15, θα αναφέρεσαι σ' αυτό ως *(table+15).  (Σημειωτέον ότι το όνομα του πίνακα χωρίς αγκύλες επιστρέφει τη θέση μνήμης του πρώτου στοιχείου του πίνακα.

Αν κατάλαβα καλά με την βοήθεια των δεικτών να αφαιρεθούν από τον πίνακα ή τουλάχιστον κάτι τέτοι έλεγε στο μάθημα.

Δηλαδή, ας πούμε για παράδειγμα, να βάζουμε -1 στη θέση του κωδικού μιας "κακής" περιοχής και μετά απλώς να μην την ενφανίζουμε;

Και όταν ο πίνακας είναι δισδιάστατος τότε πώς το γράφουε;

[Wade]

Αν για παράδειγμα είναι A[3][2], αποθηκεύονται μ' αυτή τη σειρά στη μνήμη:

A[0][0]
A[0][1]
A[1][0]
A[1][1]
A[2][0]
A[2][1]

Τα λέει αναλυτικά και στις σημειώσεις.

[vasso]

Εγω πιστεύω ότι οι πίνακες πρέπει να δίνονται από τον χρήστη.
(εκτός αν έχεις σκεφτεί κάποιο άλλον τρόπο να τους εισάγεις (πχ βάση δεδομένων σε fox pro που συνεργάζεται και καλείται από το πρόγραμμα).)
Τέσπα
Αν πάντως δεν εισάγεις τα δεδομένα εσύ και δεν εισαχθούν καθόλου τότε τι νόημα έχει να επεξεργαστεί ανύπαρχτα δεδομένα και τι αποτελέσματα θα βγάλει.

Συμφωνώ...  Και εφ' όσον δεν ξέρουμε τέτοιους τρόπους, μάλλον θα πρέπει να τους εισάγουμε...

Ακόμα όμως προβληματίζομαι για το "διαγράφονται"...

Βασικά υπάρχει και μια άλλη λύση...

αφού έχουμε συμπληρώσει τον όβερ, ελέγχουμε για 0<=κ<50 αν ο κωδικός του κ στοιχείου του Α υπάρχει στον όβερ. Αν όχι, γράφουμε το λ][ξ] (όπου αρχικό λ=0)και αυξάνουμε το λ κατά ένα.  Στο τέλος τυπώνουμε τον Α μέχρι τη λ γραμμή.
Ομοίως για τον Β.

μειονέκτημα: έχουμε χαλάσει τους αρχικούς πίνακες Α,Β (πράγμα που δεν μας είπε να μην το κάνουμε)

[ampoulog]

Εχω μπερδευτεί όσο δεν παίρνει με τους pointers . Ας γράψει κάποιος ακριβώς τι γράφουμε για να εκτυπώσουμε τον πίνακα over για να καταλάβω που έχω κάνει το λάθος.

[vasso]

ampou κάνε ένα διάλειμμα. Όσο και να διαβάσεις τώρα θα μπερδευτείς χειρότερα. Μετά ίσως να σου φανούν τόσο απλά που θα νιώσεις χαζός που δεν το έβλεπες. Για του λόγου το αληθές, πάω για καφέ, να μυρίσω θάλασσα κι έρχομαι να συναντήσω τη θεία φώτιση αργότερα...

[ifigeneia]

Βασικά κι εγώ αυτό που λέει η Βάσω προσπάθησα να κάνω...για να αποφύγω τους pointers, τους οποίους και δεν πολυκαταλαβαίνω πως θα τους χρησιμοποιήσουμε εδώ...αλλά πάλι σωστά αποτελέσματα δεν παίρνω...οπότε θέλει ψάξιμο η υπόθεση...

Εγω πιστεύω ότι οι πίνακες πρέπει να δίνονται από τον χρήστη.
(εκτός αν έχεις σκεφτεί κάποιο άλλον τρόπο να τους εισάγεις (πχ βάση δεδομένων σε fox pro που συνεργάζεται και καλείται από το πρόγραμμα).)
Τέσπα
Αν πάντως δεν εισάγεις τα δεδομένα εσύ και δεν εισαχθούν καθόλου τότε τι νόημα έχει να επεξεργαστεί ανύπαρχτα δεδομένα και τι αποτελέσματα θα βγάλει.

Συμφωνώ...  Και εφ' όσον δεν ξέρουμε τέτοιους τρόπους, μάλλον θα πρέπει να τους εισάγουμε...

Ακόμα όμως προβληματίζομαι για το "διαγράφονται"...

Βασικά υπάρχει και μια άλλη λύση...

αφού έχουμε συμπληρώσει τον όβερ, ελέγχουμε για 0<=κ<50 αν ο κωδικός του κ στοιχείου του Α υπάρχει στον όβερ. Αν όχι, γράφουμε το λ][ξ] (όπου αρχικό λ=0)και αυξάνουμε το λ κατά ένα.  Στο τέλος τυπώνουμε τον Α μέχρι τη λ γραμμή.
Ομοίως για τον Β.

μειονέκτημα: έχουμε χαλάσει τους αρχικούς πίνακες Α,Β (πράγμα που δεν μας είπε να μην το κάνουμε)

[Wanderer]

Ampoulog αν κατάλαβα καλά, μόνο στη συνάρτηση Distance έχεις πρόβλημα ή έχεις ορίσει και άλλες συναρτήσεις; Μια λύση είναι να μην φτιάξεις συνάρτηση Προσωπικά δεν έκανα συνάρτηση, αλλά αν θες οπωσδήποτε, τότε μπορείς να το κάνεις κάπως έτσι:

Code:

#include <stdio.h>
#include <math.h>
#include <conio.h>

float Distance(int a[][2], int b[][2]);
int i,j;

int main() {
  int size_of_a,size_of_b,a[100][2],b[100][2];
  
  printf("Size of A table\n");
  scanf("%d",size_of_a);
  
  printf("Size of B table\n");
  scanf("%d",size_of_b);

  for(i=0;i<size_of_a;i++) {   
    printf("Give X location of 1 spot\n");
    scanf("%d",&a[i][0]);
    
    printf("Give Y location of 1 spot\n");
    scanf("%d",&a[i][1]);
  }
  
  for(i=0;i<size_of_b;i++) {  
    printf("Give X location of 2 spot\n");
    scanf("%d",&b[0][0]);
    
    printf("Give Y location of 2 spot\n");
    scanf("%d",&b[0][1]);
  }
  
  //.......kwdikas....//
  
  //Edw ipotithetai arxizei h klhsh ths sinartisis Distance//
  for(i=0;i<size_of_a;i++) {    //Paradeigma gia na deis oti bgazei kala apotelesmata
    for(j=0;j<size_of_b;j++) {
      printf("%f",Distance(a,b));
    }
  }
  
  //.....kwdikas.....//
  
  putchar(i);
  
  return 0;
}

float Distance(int a[][2], int b[][2]) {
  float st;
  st = sqrt( (a[i][1]-b[j][1])*(a[i][1]-b[j][1])+(a[i][2]-b[j][2])*(a[i][2]-b[j][2]) );
  return st;
  //Ipotithetai oti ta i kai j pairnoun times mesa stous brogxous epanalipsis
  //kai epeidh ta i j einai global metavlites, oi times autes isxioun kai mesa sti sinartisi
}

Για να εμφανίσεις δισδιάστατο πίνακα (π.χ. over) κάνεις το εξής:

Code:

for(i=0;i<size_over;i++) {
            printf("%d %d",over[i][0],over[i][1]);
          }

...
..
..

Η εκφώνηση δεν αποσαφηνίζει αν θέλει να διαγράφονται τα στοιχεία ή αν να μην εμφανίζονται τα κακά στοιχεία. Υποθέτω πως με όποιον τρόπο και αν το κάνει κάποιος, είναι σωστός.