Φιλοσοφικά Κείμενα

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Πληροφορίες Καθηγητών]

Πληροφορίες Καθηγητών

[g]

14.00 - 15.30

http://www.ert.gr/webtv/et3-enimerosi/item/11409-Parmenidhs-04-03-2013#.UVH6_jfXsy1

Μαρέσει που θεωρούν ότι όποιος θα κάτσει να τα δεί ,ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ δεν θα γουστάρει τον μαλάκα τον Χατζηγιάννη  

[Karaμazoβ]

14.00 - 15.30

http://www.ert.gr/webtv/et3-enimerosi/item/11409-Parmenidhs-04-03-2013#.UVH6_jfXsy1

Μαρέσει που θεωρούν ότι όποιος θα κάτσει να τα δεί ,ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ δεν θα γουστάρει τον μαλάκα τον Χατζηγιάννη  

εντάξει ρε φίλε, φιλοσοφική εκπομπή εστω και εισαγωγικη, θες να δεις, ενα αισθητικό κριτήριο πρεπει να το διαθέτεις μαλλον


Guest star στον "Παρμενίδη", Παραγιώτης Θανασας με Χαιντεγκερ  

[Grecs]

Xιουμορ μεταλλα ο τυπος.

[Karaμazoβ]

4.1 Η πρόταση παριστάνει την ύπαρξη και τη μη υπαρξη καταστάσεων πραγματων.


4.11 Η ολοτητα των αληθών προτάσεων είναι όλη η φυσική επιστήμη  (ή η ολοτητα των φυσικών επιστημών).


4.111 Η φιλοσοφία δεν ειναι μια απο τις φυσικές επιστήμες.

         (Η λέξη "φιλοσοφία" πρέπει να σημαίνει κατι που να στέκει πάνω ή κάτω, αλλα όχι δίπλα απο τις φυσικές επιστήμες)



4.112 Σκοπός της φιλοσοφίας είναι η λογική διασάφηση των σκέψεων.
        
         Η φιλοσοφία δεν είναι διδασκαλία, αλλα δραστηριότητα.

         Ένα φιλοσοφικό έργο ουσιαστικά αποτελείται απο διευκρινίσεις.

         Το αποτέλεσμα της φιλοσοφίας δεν είναι "φιλοσοφικες προτάσεις", αλλα διασάφηση των προτάσεων.

         Η φιλοσοφία πρεπει να αποσαφηνίζει και να οριοθετεί αυστηρά τις σκέψεις που συνήθως είναι, θα λέγαμε, θολές και συγκεχυμένες.


4.1121 Η ψυχολογία δεν εχει στενότερη συγγενεια με τη φιλοσοφία απο ότι οποιαδηποτε άλλη φυσική επιστήμη.

           Η θεωρία της γνωσης είναι η φιλοσοφία της ψυχολογίας.

           Μηπως η μελετη μου για την γλώσσα των σημείων δεν αντιστοιχει στη μελέστη για τις διαδικασίες της σκέψης , που οι φιλόσοφι τη θεωρούσαν τοσο ουσιαστική για τη φιλοσοφία της λογικής; Μονο που εκεινοι μπλέκονταν τις περισσότερες φορες σε επουσιώδεις ψυχολογικές ερευνες, και ενας αναλογος κινδυνος υπαρχει και στην δική μου μέθοδο.


4.1122 Η θεωρία του Δαρβίνου δεν έχει να κάνει με τη φιλοσοφία περισσοτερο απο οποιαδηποτε αλλη υποθεση της φυσικης επιστήμης.


4.113 Η φιλοσοφία βάζει όρια στη διαφιλονικούμενη περιοχή της φυσικής επιστήμης.


4.114 Πρεπει να οριθετεί το νοητό και συνακόλουθα το μη νοητο.
        
         Πρέπει απο μέσα να βάζει όρια στο μη νοητό διαμέσου του νοητού.


4.115 Θα σημαίνει αυτό που δεν μπορούμε να πουμε, παριστάνοντας καθαρά αυτό που μπορούμε να πουμε.


4.116 Όλα όσα μπορούμε γενικά να σκεφτουμε, μπορούμε να τα σκεφτούμε καθαρά. Όλα οσα μπορούν να ειπωθουν, μπορούν να ειπωθούν καθαρα.







Ludwig Wittgenstein - Tractatus Logico-Philosophicus

[Karaμazoβ]

«Διαφωτισμός είναι η έξοδος του ανθρώπου από την ανωριμότητά του για την οποία ο ίδιος είναι υπεύθυνος. Ανωριμότητα είναι η αδυναμία να μεταχειρίζεσαι το νου σου χωρίς την καθοδήγηση ενός άλλου. Είμαστε υπεύθυνοι γι΄αυτή την ανωριμότητα, όταν η αιτία της βρίσκεται όχι στην ανεπάρκεια του νου, αλλά στην έλλειψη αποφασιστικότητας και θάρρους να τον μεταχειριζόμαστε χωρίς την καθοδήγηση ενός άλλου.
Sapere Αude! Έχε θάρρος να μεταχειρίζεσαι το δικό σου νου: τούτο είναι το έμβλημα του Διαφωτισμού»


22/4/1724 - 12/2/1804

[provataki]

ειναι ένα βιβλίο του wittgenstein που εχουν μαζέψει διάφοροι μαθητές του σκέψεις του για την αισθητικη (δε θυμαμαι πως λεγεται , παντως θα υπάρχει στη βιβλιοθήκη ΜΝΕΣ) και ειναι μια ακατάσχετη μπουρδολογία.

[Karaμazoβ]

δεν μας ενδιαφερει η αισθητική προβατακι

[fasoul]

Ξέρει κανείς κανένα βιβλιοπωλείο που να μπορέσω να βρω (χωρίς παραγγελία)
το "Περί Ιδιοκτησίας" του Προυντόν?

[Karaμazoβ]

Ξέρει κανείς κανένα βιβλιοπωλείο που να μπορέσω να βρω (χωρίς παραγγελία)
το "Περί Ιδιοκτησίας" του Προυντόν?

φαινεται να το έχει η Πρωτοπορία
http://www.protoporia.gr/peri-idioktisias-p-282146.html



Για την συγκεκριμενη σειρα βιβλίων μπορείς να τσεκάρεις και στο Κεντρί στην Ναυαρίνου, και νομίζω πως πήρε τον μάτι μου έναν πάγκο με την "αναρχική βιβλιοθηκη", στην περιοχή Αριστοτέλους με Εγνατία προς Αθωνος.

[fasoul]

Με κόβω για κανά κεντρί γιατί στην πρωτοπορία θέλουνε παραγγελία
thanx

[Karaμazoβ]

Με κόβω για κανά κεντρί γιατί στην πρωτοπορία θέλουνε παραγγελία
thanx

α ναι τωρα το δα.

Δοκίμασε την τύχη σου γενικα.

[g]

τελευταία φορά το είδα βιβλιοβάρδια...

απ'ότι θυμάμαι υπάρχει και στο black tracker σε οκ scan

[Karaμazoβ]

3.22 Το όνομα υποκαθιστά στην πρόταση το αντικείμενο.

3.221 Τα αντικείμενα μπορώ μόνο να τα ονομάζω. Τα υποκαθιστούν τα σημεία. Μπορώ μόνο να μιλάω για αυτά, τα ίδια δεν μπορώ να τα μιλήσω. Μια πρόταση μπορεί μόνο να πει πως είναι, όχι τί είναι ένα πράγμα.


Ludwig Wittgenstein - Tractatus Logico-Philosophicus






(και η απόρριψη της μεταφυσικής από τον λογικό θετικισμό)

[Karaμazoβ]

Ο ΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΝΕΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

 Η αντίληψη ενός νέου τύπου ανθρώπου, που κατειχε σημαντική θέση στην ιδεολογική συζήτση των διάφορων φασιστικών κινημάτων , ήταν ο ώριμος καρπός τηςκρίσης του παραδοσιακού αστικού πολιτισμου, ο οποιος είχε ως ιδανικό μοντέλο των καρτεσιανό, αισιόδοξο και ορθολογιστή άνθρωπο, τον άνθρωπο που πιστεύει στην Αληθεια και στα λογικά της εργαλεία, τα οποία χρησιμοποιιεί για να την κατανοήσει  και να την περιγράψει με καθαρό και διακριτό τρόπο, τον άνθρωπο που είναι σίγουρος για το πεπρωμένο του, μέσα σε έναν κόσμο που κυβερνάται απο την Λογική και απο του φυσικούς νόμους της Πρόνοιας, τον άνθρωπο που είναι προσανατολισμένος προς την πρόοδο, τη συνεχή αναπτυξη του πλούτου και του πολιτισμού. Η κρίση αυτής της κουλτούρας και οι επιθέσεις απο διάφορες πλευρές και με διάφορα κίνητρα εναντίον της ιδέας μιας αντικειμενικής και προκαθορισμένης Αλήθειας, είχαν προετοιμάσει το έδαφος για την γέννηση της φασιστικής ιδεολογίας. Ως ιδεολογία, πραγματι ο φασισμός γεννήθηκε απο την κρίση του "ιστορικισμού", απο μια αντίληψη δηλαδή, του κόσμου βασισμένη στην πίστη στην Ιστορία ως αναπτυξη μιας ορθολογικής διαδικασίας σύμφωνα με την διαλεκτική του Πνεύματος και της Ύλης που στόχευε στην πραγματοποίηση του Καλού στην γη. Η εγελιανή ταύτιση πραγματικότητας και λογικής ήταν η στέρεη βάση της φιλελευθερης αστικης ιδεολογίας και του θεωρητικό κίνητρο της κομμουνιστικής επανάστασης.

Ολόκληρο το σύνολο ιδεών, μύθων, συναισθημάτων και ενεργειών που προέρχονταν απο αυτή την ταύτιση -  ο ορθολογισμός, ο οπτιμισμός, η πίστη στην καλοσύνη της ανθρώπινης φύσης και στην πρόοδο, η βεβαιότητα για την ορθολογικότητα των γεγονότων και τον ντετερμινισμό των ιστωρικών νόμων - φάνηκε στους νέους  που είχαν δοκιμαστεί στον Μεγάλο Πόλεμο, σαν αρχή και αιτία μιας πνευματικής αποδυνάμωσης του ανθρώπου, σαν μια διαστρεύλωση της ζωής προς ηθικολογικές μικροαστικές συνήθειες και χρησιμοθηρικα ιδανικά,  σαν φρένο στην ελεύθερη ανάπτυξη όλων των ικανοτήτων της προσωπικότητας, της οποίας το πιο αυθεντικό μέος βρισκόταν πέρα απο το κατώφλι της λογικής. Τα καλλιτεχνικά και πολιτικά κινήματα του πρώιμου 20ου αιώνα χαρακτηρίζονταν απο αυτό το επανταστατικό πνεύμα ενάτια στη φιλελευθερη και αστική κοινωνία της εποχής της εκβιομηχάνισης. Ακόμη και ο φασισμός ήταν, αρχικά, μια έκφραση αυτού του επαναστατικού κπνεύματος που επιδίωκε την εγκαινίαση μιας νέας τάξης πραγμάτων που βασιζόταν σε ένα μετασχηματισμό αξιών. Αφού ο Νίτσε ήταν ο μεγάλος φιλόσοφος για ον 20ο αιώνα, όπως ήταν αντίστοιχα ο Έγελος για τον 19ο αιώνα, απο αυτον άντλησαν τη φιλοσοφία τους - αν και εκχυδαίζοντάς την ελαφρώς - οι ιδεολογίες που βασίζονταν στην απόρριψη του Είναι και της Λογικής καθώς και "στον ιδεαλιστικό φαινομενισμο, εκφραζοντας μια ρεαλιστική ηθική".

[...]

Η φασιστική αντίληψη του Νέου Ανθρώπου συνένωνε τις ιδέες του Νίτσε, του Παρέτο, του Λεμπόν, και του Σορέλ, τις κριτικές της επιστήμης και τις θεωρίες των προφητών της πτώσης της Δύσης και των αντι-διανοούμενων φιλοσόφων που εγκωμίαζαν τη ζωή  κα τη δράση: η "φιλοσοφία της ζωής" θριάμβευε μετά τη διαδικασία "καταστροφής της λογικής" απο την ίδια τη λογική. [...] Στις ρίζες πολλών φασιστικών ιδεολογιών βρισκόταν η ανάγκη "εξανθρωπισμού" του καπιταλισμού, ειδικά της στιγμη κατα την οποία εντατικοποιούνταν η βιομηχανική αναπτυξη που διαταρρασε τις αξιες και τις δομες της παραδοσιακής κοινωνίας.  

[...]


ΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΑΚΤΙΒΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΧΕΤΙΚΙΣΜΟΣ

[...]


Ο φασισμός εδραίωσε την ιδέα του "έθνους ως μύθο", ενώ για τους εθνικιστές αυτό ηταν μια φυσική πραγματικότητα, μια παραδοσιακή αρχή ανεξαρτητη απο την βούληση των ανθρώπων, ένα παρελθον που επιβάλλεται  στο παρόν. Για τον φασισμό δεν υπήρχαν αξίες ή αντικειμενικές αρχές του παρελθόντος, a priori έγκυρες, που θα έπρεπε να υιοθετηθούν ή να γίνουν σεβαστές. Σε ένα κόσμο που θεωρούνταν οτι δεν είχε νόημα, η ανθρώπινη ζωή δεν ήταν παρα μια εκδήλωση της επιθυμίας για εξουσία χωρίς καμία μεταφυσική ή ηθικη δικαιολογία ύπαρξης. Αποδεχόμενος την ταύτιση που έκανε ο Adriano Tilgher, μεταξύ φασισμού και σχετικισμού, ο Μουσολίνι δήλωνε το 1921:

Το ιταλικό φασιστικό φαινόμενο πρέπει να είναι για τον Τίλγκχερ η πιο υψηλή και ενδιαφέρουσα έκφανση της σχετισκιστικής φιλοσοφίας. Και αν, όπως επιβεβαιώνει ο Wahinger, ο σχετικισμός ανανεώθηκε με τον Νίτσε και με το έργο του "Θεληση για Δύναμη" ["Willen zur Macht"], ο ιταλικός φασισμός ήταν και είναι η πιο θαυμαστή δημιουργία της ατομικης και εθνικής "θελησης για δύναμη".


Και ο Ντριε Λαροσέλ (Drieu La Rochelle, "Socialismo, Fasismo, Europa") επαναλαμβανε, με όχι και πολύ διαφορετικούς όρους:

Ο Νίτσε, εξηγώντας την αυτοτέλεια του ανθρώπου στο μέσο του σύμπαντος καθώς και την ανεξαρτησία της δρασης του ως αποτέλεσμα της "Θέλησης για Δύναμη", δείχνει οτι κατα συνέπεια το κύτταρο της ανθρώπινης ενέργειας, της κίνησης της κοινωνίας, είναι το άτομο που είναι ικανο να δρασει περισσότερο απο τους άλλους, δηλαδή ο εκλεκτός, ο Αρχηγός. Με αυτό τον τρόπο παρουσιάζει αναμφίβολα, το διιτο κοινωνικό στοιχείο πάνω στο οποίο είναι θεμελιωμένος ο φασισμός: τον Αρχηγό και την ομάδα που τον περιστοιχίζει.  






Emilio Gentile, Φασισμός - Ιστορία και Ερμηνεία




******************************************************



Επίσης, Το Μανιφέστο του Φουτουρισμού:

http://tvxs.gr/news/%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CF%83%CE%AE%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B1/%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%86%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%86%CE%BF%CF%85%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%8D

[g]

Για να μην κάνω θρέντ για βιολογία ή επιστημολογία της βιολογίας ή ίσως για την μαρξιστική-διαλεκτική στις φυσικές επιστήμες ,το εναποθέτω εδώ .Η ιδανική περιγραφή μάλλον θα ήταν : παρουσίαση κάποιων βασικών θέσεων ,των εκλαϊκευμένων βιβλίων εξελικτικής βιολογίας των Levins και Lewontin, στα οποία επιχειρείται ασπούμε περιληπτικά ,μία σύνθεση κοινωνιολογισμού και βιολογισμού μέσα απο τον διαλεκτικό υλισμό ...




« Εισαγωγικά

Ο μαρξισμός είναι κυρίως γνωστός ως μέσο ανάλυσης της κοινωνικοϊστορικής και οικονομικής ανάπτυξης. Θεωρείται συνήθως ότι στοχεύει στην καθοδήγηση μιας επαναστατικής πρακτικής. Αλλά πολλοί μαρξιστές πιστεύουν πως η διαλεκτική δυναμική της αλλαγής που αποδίδει ο μαρξισμός στην κοινωνία υπάρχει και στο φυσικό κόσμο.

Έχει υπάρξει μια μακροχρόνια παράδοση της μαρξιστικής ανάλυσης της επιστήμης, κι αν και το όνομα του Engels δεν αναφέρεται ιδιαίτερα στα άρθρα που συλλέγονται στο βιβλίο «Ο διαλεκτικός βιολόγος» των Richard Levins και Richard Lewontin, οι συγγραφείς τού αφιερώνουν το βιβλίο: «Στον Frederick Engels, που έκανε λάθη συχνά, αλλά που δεν έκανε λάθη στα ζητήματα που είχαν σημασία». Από την εποχή του Engels οι ανησυχίες άλλαξαν. Την περίοδο που οι συγγραφείς του «διαλεκτικού βιολόγου» είχαν ωριμάσει στη θεώρησή τους πάνω στη βιολογία και την πολιτική, οι συνθήκες είχαν οδηγήσει σε μια αλλαγή της οπτικής. Η διαλεκτική ερμηνεία των επιστημονικών δεδομένων κι ανακαλύψεων δεν ξεκινούσε από την κοσμολογία, όπως γινόταν στη δεκαετία του '30. Αντιθέτως, δινόταν έμφαση στην κοινωνικοοικονομική βελτίωση της επιστήμης. Οι Levins και Lewontin εκπαιδεύτηκαν στη δεκαετία του '50, μια δεκαετία της οποίας ο πολιτικός τόνος τέθηκε από τον Μακαρθισμό, την ατομική βόμβα, και την άνοδο μιας συγκεκριμένης στρατιωτικής, επιστημονικής και βιομηχανικής συγκρότησης του κόσμου. Σε θέματα βιολογίας, ο τόνος τέθηκε από τον «Λυσενκισμό» (Lysenkoism) στη Σοβιετική Ένωση, την σαφέστερη μορφοποίηση της εξελικτικής βιολογίας, τη νέο-Δαρβινική «σύγχρονη σύνθεση» (modern synthesis) και την ανάπτυξη της μοριακής βιολογίας. Μέχρι τη δεκαετία του '60, μια περαιτέρω διάσταση προστέθηκε με την εμφάνιση των ελευθερωμένων περιοχών και των χωρών στον τρίτο κόσμο των οποίων η προσπάθεια να χτίσουν μια σοσιαλιστική κοινωνία περιέλαβε την ανάγκη να βρεθεί ένας επαναστατικός τρόπος γεωργικής και τεχνικής ανάπτυξης. Η σειρά των ζητημάτων που συζητούνται στο «διαλεκτικό βιολόγο» απεικονίζει αυτές τις ανησυχίες των μαρξιστών επιστημόνων.
Η τραγική αποτυχία του «Λυσενκισμού» (Lysenkoism) και η καταστολή που επέβαλε ο ψυχρός πόλεμος έπνιξε κάθε συζήτηση για τη σχέση Μαρξισμού και επιστήμης τη δεκαετία του '50. Το ριζοσπαστικό επιστημονικό κίνημα επανεμφανίστηκε τη δεκαετία του '60 κατά την οποία είχε στόχους τον πόλεμο του Βιετνάμ και τις απελευθερωτικές διαπάλες. Έτσι ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τις κακές εφαρμογές της επιστήμης. Οι Levins και Lewontin, που ήταν σημαντικές μορφές αυτού του κινήματος, έχουν μάθει από την ιστορική τους εμπειρία ότι δεν υπάρχει ακριβής διαχωριστική γραμμή μεταξύ μιας αθώας «καθαρής» επιστήμης και μιας ιστορικά ένοχης εφαρμοσμένης επιστήμης. Ένα από τα κεντρικά θέματα του «διαλεκτικού βιολόγου» είναι ότι το επιστημονικό και κοινωνικό διεισδύουν το ένα στο άλλο με έναν ιδιαίτερα περίπλοκο τρόπο, και ότι η άρνηση αυτής της αλληλοδιείσδυσης είναι από μόνη της μια πολιτική πράξη.»

http://dimitris.webgalaxy.gr/science-dialektiki-viologia.php