THMMY.gr

Ενα ενδιαφερον αρθρο που βρηκα στο βημα και το παραθετω με επιφυλάξεις.


http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=15449&m=A16&aa=1


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Το εμπιστευτικό εσωκομματικό κείμενο της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ για τα αίτια της κατάρρευσης του «υπαρκτού σοσιαλισμού»

Επιστροφή στον Ιωσήφ Στάλιν...

Χρουστσόφ, Μπρέζνιεφ και Γκορμπατσόφ οι - κατά τον Περισσό - βασικοί υπαίτιοι της πτώσης της ΕΣΣΔ


Λ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Ενα φάντασμα πλανάται πάνω από τον Περισσό - το φάντασμα των «αντεπαναστατικών ανατροπών και της καπιταλιστικής παλινόρθωσης» κατά τα έτη 1989-1991 στο πάλαι ποτέ σοσιαλιστικό στρατόπεδο και της ερμηνείας των αιτίων που οδήγησαν στην κατάρρευσή του. Δεκαεπτά χρόνια μετά το κλείσιμο του κύκλου επιβίωσης των καθεστώτων της Ανατολικής Ευρώπης και την αναδιάταξη του παγκόσμιου πολιτικού χάρτη, το ΚΚΕ οδεύει προς το 18ο Συνέδριό του (18-22 Φεβρουαρίου 2009) ανοίγοντας ίσως το πιο κρίσιμο κεφάλαιο στις πολιτικοϊδεολογικές και θεωρητικές επεξεργασίες του όσον αφορά τα ζητήματα οικοδόμησης του σοσιαλισμού κατά τον 20ό αιώνα. Η επιλογή της ηγετικής ομάδας να φέρει προς συζήτηση στο προσεχές συνέδριο το κεφαλαιώδες αυτό θέμα, ώστε να εξαχθούν τα συμπεράσματα από την εμπειρία της οικοδόμησης του λεγόμενου «υπαρκτού σοσιαλισμού», κινδυνεύει να μετατρέψει το ανώτατο αυτό κομματικό σώμα σε πεδίο ιδεολογικών αντιπαραθέσεων. Ηδη έχει ολοκληρωθεί σε όλες τις κομματικές οργανώσεις του ΚΚΕ η μελέτη και η συζήτηση του σχετικού κειμένου που έχει διαμορφώσει η Κεντρική Επιτροπή και το οποίο, αφού εμπλουτιστεί περαιτέρω, θα αποτελέσει τις θέσεις του ανώτατου καθοδηγητικού οργάνου προς το συνέδριο με τις εκτιμήσεις για την πορεία των σοσιαλιστικών καθεστώτων, που θα λάβουν κατόπιν μορφή επίσημης απόφασης. Το «Κείμενο της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ για το σοσιαλισμό», όπως είναι το τίτλος του, το οποίο έχει στη διάθεσή του «Το Βήμα», διακινήθηκε αυστηρά σε εσωκομματικό πλαίσιο, αριθμεί 50 σελίδες και είναι αποτέλεσμα μιας μακράς και επίπονης διαδικασίας συζητήσεων και μελέτης στο εσωτερικό του ΚΚΕ σε συνεργασία και με άλλα κομμουνιστικά κόμματα. Το 1995 διεξήχθη Πανελλαδική Συνδιάσκεψη για να διαμορφωθούν οι αρχικές εκτιμήσεις και τα πρώτα συμπεράσματα από την έρευνα για τα «αίτια της αντεπανάστασης», όπως ερμηνεύεται η πτώση των καθεστώτων. Ηταν ακόμη «ζεστά» τα γεγονότα της κρίσιμης τριετίας 1989-1991, τα οποία κορυφώθηκαν τον Δεκέμβριο του 1991 με την υποστολή της σημαίας της ΕΣΣΔ από την κορυφή του Κρεμλίνου. Εκτοτε το θέμα της επεξεργασίας της εμπειρίας από τη σοσιαλιστική οικοδόμηση σε μια σειρά από χώρες εκκρεμούσε, ώσπου ο Περισσός αποφάσισε να ξεκινήσει σταδιακά την όλη διαδικασία. Επειτα από πολλές συζητήσεις και συναντήσεις με άλλα «αδελφά» κόμματα, τον Μάιο του 2007 ετέθη στα καθοδηγητικά όργανα του ΚΚΕ ένα κείμενο, το οποίο εγκρίθηκε ως βάση για την περαιτέρω επεξεργασία και ακολούθως πήρε τη σημερινή μορφή.


Η «δεξιά οπορτουνιστική στροφή» του Νικίτα Χρουστσόφ μετά το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ ήταν, κατά το ΚΚΕ, η αιτία που σταμάτησε η «συνεπής πορεία οικοδόμησης του σοσιαλισμού»

Το εσωκομματικό κείμενο έχει στο επίκεντρό του το σοβιετικό πρότυπο «ως πρωτοπόρας περίπτωσης στη διεθνή διαδικασία» και διαπνέεται από τη βαθιά πεποίθηση ότι «παρά τις αδυναμίες, τα λάθη και τις παρεκκλίσεις» τεκμηριώνεται ο σοσιαλιστικός χαρακτήρας αυτών των κοινωνιών, σε αντίθεση με τις θεωρίες εκείνες που επιμένουν ότι επρόκειτο για ένα νέο εκμεταλλευτικό σύστημα ή μια μορφή του κρατικού καπιταλισμού. Επιπλέον, το ΚΚΕ αναπροσαρμόζει τις θεωρητικές προσεγγίσεις και αναλύσεις του σχετικά με το σοσιαλιστικό εγχείρημα του 20ού αιώνα, κάνοντας μια σαφή οριοθέτηση στην εξέλιξη της όλης διαδικασίας. Για το ΚΚΕ, λοιπόν, η συνεπής πορεία της οικοδόμησης του σοσιαλισμού σταματά στον Ιωσήφ Στάλιν και από εκεί και πέρα σημειώνεται η «δεξιά οπορτουνιστική στροφή» με τον Νικίτα Χρουστσόφ, η οποία συνεχίζεται με τον Λεονίντ Μπρέζνιεφ και κορυφώνεται με την «περεστρόικα» του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ.

Μια μικρή επιφύλαξη διατηρεί ο Περισσός σε ό,τι αφορά τη μικρή περίοδο του Γιούρι Αντρόποφ, η οποία προηγήθηκε της «περεστρόικας», καθώς το ΚΚΕ εντοπίζει κάποιες αναφορές στα επίσημα ντοκουμέντα του Κομμουνιστικού Κόμματος Σοβιετικής Ενωσης (ΚΚΣΕ) «για την ανάγκη έντασης της διαπάλης με αστικές και ρεφορμιστικές αντιλήψεις για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, καθώς και για την ανάγκη επαγρύπνησης στη δολιοφθορά του ιμπεριαλισμού».

Η ερμηνεία του ΚΚΕ για την ήττα του πανίσχυρου ΚΚΣΕ είναι ότι «από μια περίοδο και μετά, σταδιακά, το κόμμα έχασε τα επαναστατικά χαρακτηριστικά του και έτσι έγινε δυνατό να κυριαρχήσουν οι αντεπαναστατικές δυνάμεις στο κόμμα και στην εξουσία τη δεκαετία του 1980». Αυτή είναι η αφετηρία που προσεγγίζει την κατάρρευση των καθεστώτων αυτών «ως νίκη της αντεπανάστασης, ως ανατροπή της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, ως κοινωνική οπισθοδρόμηση», προβάλλοντας το επιχείρημα πως «δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι αυτές οι εξελίξεις υποστηρίχθηκαν από τη διεθνή αντίδραση, ότι η σοσιαλιστική οικοδόμηση, ιδιαίτερα επί Στάλιν, συγκεντρώνει τα ιδεολογικά και πολιτικά πυρά του διεθνούς ιμπεριαλισμού». Ο Περισσός απορρίπτει τον όρο κατάρρευση διότι, όπως αναφέρεται στο κείμενο, «υποβαθμίζει την αντεπαναστατική δράση», η οποία εκδηλώθηκε στη βάση των «αδυναμιών και παρεκκλίσεων του υποκειμενικού παράγοντα κατά τη σοσιαλιστική οικοδόμηση».

* Το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ

Για την περίφημη φάση της λεγόμενης «αποσταλινοποίησης», η οποία εγκαινιάστηκε από τον Νικίτα Χρουστσόφ στο 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ το 1956 - τη χρονιά που στο ΚΚΕ καρατομήθηκε ο ηγέτης του και άλλοτε «αγαπημένο παιδί» των Σοβιετικών, ο Νίκος Ζαχαριάδης -, ο Περισσός θεωρεί ότι είναι η αρχή των δεινών, καθώς συμπεραίνει ότι «δεν εξασφάλισε την απαιτούμενη επαναστατική γραμμή, αλλά αντίθετα αποτέλεσε δεξιά οπορτουνιστική στροφή». Οπως αναφέρεται μάλιστα, «στο επόμενο (σ.σ.: μετά το συνέδριο) διάστημα παγιώθηκαν αναθεωρητικές και οπορτουνιστικές απόψεις στο κόμμα, με αποτέλεσμα σταδιακά να χάσει τα επαναστατικά του χαρακτηριστικά».

Αυτό είχε ως εξέλιξη, σύμφωνα με τις ερμηνείες του Περισσού, να κυριαρχήσουν τη δεκαετία του 1980 στην κομματική και κρατική ηγεσία της ΕΣΣΔ «οι προδοτικές αντεπαναστατικές δυνάμεις», ενώ «οι συνεπείς κομμουνιστικές δυνάμεις δεν κατόρθωσαν έγκαιρα να τις αποκαλύψουν και να οργανώσουν την επαναστατική αντίδραση της εργατικής τάξης».

«Ως σημείο στροφής ξεχωρίζει το 20ό Συνέδριο, επειδή σε αυτό διακηρύχθηκαν μια σειρά οπορτουνιστικές θέσεις για τα ζητήματα της οικονομίας και των διεθνών σχέσεων και κυρίως επειδή αποκρυσταλλώθηκαν στην ηγεσία του ΚΚΣΕ» επισημαίνεται. Στο κυρίαρχο πεδίο της οικονομίας, όπου επικεντρώνεται όλο το βάρος των αναλύσεων του ΚΚΕ - σε αντίθεση με θέματα δημοκρατίας, συμμετοχής, διαφάνειας κτλ. -, «μετά το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ σταδιακά υιοθετήθηκαν θεωρητικές προσεγγίσεις και πολιτικές επιλογές που θεωρούσαν ότι έπρεπε να αξιοποιηθεί η λειτουργία του νόμου της αξίας για την επίλυση των προβλημάτων, δηλαδή διευρύνθηκαν οι εμπορευματοχρηματικές σχέσεις στο όνομα διόρθωσης των αδυναμιών του κεντρικού σχεδιασμού και της διεύθυνσης των σοσιαλιστικών επιχειρήσεων».

Ετσι εκτιμάται ότι «μέχρι τον Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο υπό την καθοδήγηση του ΚΚ των μπολσεβίκων διαμορφώθηκε η βάση της νέας κοινωνίας: η σοσιαλιστική παραγωγή με βάση τον κεντρικό σχεδιασμό και η κατάργηση των καπιταλιστικών σχέσεων». Από εκεί και πέρα θεωρείται ότι στη νέα φάση που εισήλθε μετά τον πόλεμο η σοσιαλιστική οικοδόμηση, το σοβιετικό κόμμα βρέθηκε ενώπιον «νέων απαιτήσεων και προκλήσεων», οι οποίες, όπως συμπεραίνεται, δεν αντιμετωπίστηκαν καθώς το 20ό Συνέδριο εξετράπη από την «απαιτούμενη επαναστατική γραμμή».

* Η κολεκτιβοποίηση της υπαίθρου

Η διαδικασία της αναγκαστικής κολεκτιβοποίησης της ρωσικής υπαίθρου, που επέβαλε ο Στάλιν, με την απαλλοτρίωση της αγροτικής γης και τη δημιουργία κολχόζ (αγροτικοί συνεταιρισμοί) και σοβχόζ (βιομηχανοποιημένοι συνεταιρισμοί), ερμηνεύεται από τον Περισσό ως σωστή. «Παρά τα λάθη και ορισμένες γραφειοκρατικές υπερβολές στην ανάπτυξη του κινήματος της κολεκτιβοποίησης της αγροτικής παραγωγής, ο προσανατολισμός της σοβιετικής εξουσίας ήταν στη σωστή κατεύθυνση» αναφέρεται χαρακτηριστικά, καθώς «στόχευε στη διαμόρφωση μιας μεταβατικής μορφής ιδιοκτησίας (συνεταιρισμός) που θα συνέβαλλε στη μετατροπή της μικρής ατομικής εμπορευματικής παραγωγής, που επικρατούσε τότε στην αγροτική οικονομία, σε κοινωνικοποιημένη παραγωγή». Οσον αφορά τη σύγκρουση που επέφερε στη ρωσική ύπαιθρο η κολεκτιβοποίηση, το ΚΚΕ θεωρεί ότι «η πορεία αυτή πραγματοποιήθηκε σε συνθήκες έντονης ταξικής πάλης κάτω από την αντίδραση των κουλάκων (σ.σ.: πλούσιοι γαιοκτήμονες) και στρωμάτων που επωφελήθηκαν από τη ΝΕΠ» (σ.σ.: τη Νέα Οικονομική Πολιτική που είχε εισαγάγει ο Λένιν και η οποία συνιστούσε μια πολιτική «προσωρινών εκχωρήσεων προς τον καπιταλισμό» μέσω της παραχώρησης ενός αριθμού επιχειρήσεων μόνο για χρήση σε καπιταλιστές, της ανάπτυξης του εμπορίου κτλ.). Και ότι η αντίδραση αυτή «εκδηλώθηκε με συγκεκριμένες ενέργειες σαμποτάζ της βιομηχανίας και αντεπαναστατικής δράσης στα χωριά».

* Οι εκκαθαρίσεις και οι δίκες της Μόσχας




Ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ έβαλε την ταφόπλακα στο κομμουνιστικό καθεστώς με την πολιτική της περεστρόικας, που ήταν η «κορύφωση της δεξιάς στροφής»

Για τις μαζικές εκκαθαρίσεις της δεκαετίας του '30 δεν γίνεται λόγος στο κείμενο, ενώ όσον αφορά τις περιβόητες δίκες της Μόσχας (1936-1938) που οδήγησαν στην εξόντωση των αντιπάλων του Στάλιν ουσιαστικά υιοθετούνται. Για τον Λέοντα Τρότσκι (σ.σ.: επιφανής επαναστάτης μπολσεβίκος και θεωρητικός του μαρξισμού, ο οποίος μετά τον θάνατο του Λένιν το 1924 ήλθε σε σύγκρουση με τον Στάλιν και εξορίστηκε από τη Σοβιετική Ρωσία, για να δολοφονηθεί το 1940 στο Μεξικό) επισημαίνεται ότι «θεωρούσε αδύνατη την επικράτηση του σοσιαλισμού στη Ρωσία, την οποία εξαρτούσε αποκλειστικά από τη νίκη της επανάστασης σε ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες της Δυτικής Ευρώπης» και ότι «με την πλευρά των τροτσκιστών συντάχθηκε και η λεγόμενη "νέα αντιπολίτευση" με επικεφαλής τους Ζηνόβιεφ και Κάμενεφ» (σ.σ.: στελέχη της μπολσεβικικής φρουράς που συντάχθηκαν με τον Τρότσκι και ακολούθως εξοντώθηκαν ως «συνωμότες» και «πράκτορες»). «Η αντιπαράθεση με τις απόψεις του Τρότσκι απασχόλησαν μια σειρά συνέδρια του ΚΚ μπολσεβίκων της ΕΣΣΔ. Ολα τα συνέδρια απέρριψαν αυτές τις θέσεις και τελικά οι Τρότσκι, Ζηνόβιεφ και Κάμενεφ και οι οπαδοί τους διαγράφηκαν από το ΚΚ», αρκείται να επισημάνει ο Περισσός.

Οσον αφορά τον Μπουχάριν, ένα από τα θύματα επίσης του Στάλιν και από τους θεωρούμενους τότε κορυφαίους θεωρητικούς οικονομολόγους της μπολσεβικικής φρουράς, αναφέρεται στο κείμενο ότι η τάση που εκπροσωπούσε στην ηγεσία του ΚΚ χαρακτηρίστηκε «"δεξιά παρέκκλιση" και είχε εκφραστεί ήδη από το 1925». «Απευθύνοντας προς τους αγρότες το σύνθημα "Πλουτίστε!", αντιδρούσε στην πολιτική ανάπτυξης της βαριάς βιομηχανίας και σε υψηλούς ρυθμούς εκβιομηχάνισης. Ηδη από το 1920 ο Μπουχάριν είχε αναπτύξει αναθεωρητικές θέσεις για τα ζητήματα της οικονομίας στη σοσιαλιστική οικοδόμηση, οι οποίες είχαν δεχθεί την κριτική του Λένιν». Το ΚΚΕ υιοθετώντας πλήρως τη σταλινική «γραμμή» της κολεκτιβοποίησης, ασκεί κριτική στον Μπουχάριν και στους οπαδούς του που «θεωρούσαν ότι οι κουλάκοι θα μπορούσαν εξελικτικά να ενσωματωθούν στον σοσιαλισμό». «Αντιδρούσαν στην προώθηση της κολεκτιβοποίησης της αγροτικής παραγωγής, θεωρώντας ότι μόνο μέσω των καταναλωτικών και προμηθευτικών συνεταιρισμών και την απελευθέρωση της αγοράς μπορεί η αγροτική παραγωγή να μπει στον δρόμο του σοσιαλισμού» αναφέρεται, με την επισήμανση ότι «επί της ουσίας η τάση αυτή εξέφραζε με αυθεντικό τρόπο τα συμφέροντα των κουλάκων, των ΝΕΠμεν (σ.σ.: όσων ωφελήθηκαν από τη Νέα Οικονομική Πολιτική του Λένιν) και των μικροαστικών τάσεων στα πλαίσια της σοβιετικής κοινωνίας». «Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι υιοθετήθηκαν οι ιδέες του Μπουχάριν από την πολιτική της περεστρόικας το 1988» υπογραμμίζουν οι αναλυτές του ΚΚΕ.

Σχετικά με τις μαζικές εκκαθαρίσεις και τις δίκες της Μόσχας, ο Περισσός ουσιαστικά επιλέγει να τις δικαιολογήσει («παρά τις όποιες υπερβολές», όπως σημειώνεται), υιοθετώντας τις κατηγορίες για σχέδια ανατροπής της σοβιετικής εξουσίας σε συνεργασία με μυστικές υπηρεσίες ξένων κρατών. Συγκεκριμένα, αναφέρεται: «Τα παραπάνω οπορτουνιστικά ρεύματα επιδρούσαν καθ' όλη τη δεκαετία του 1930 τόσο στη διαδικασία οικοδόμησης του σοσιαλισμού όσο και στη διαμόρφωση της στρατηγικής του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Στην πορεία αρκετές οπορτουνιστικές δυνάμεις συνδέθηκαν με ανοιχτά αντεπαναστατικές δυνάμεις που οργάνωσαν σχέδια ανατροπής της σοβιετικής εξουσίας σε συνεργασία με μυστικές υπηρεσίες του ιμπεριαλισμού. Αυτό αποδείχθηκε τεκμηριωμένα στην αποκάλυψη αντεπαναστατικών κέντρων στα μέσα της δεκαετίας του 1930. Παρά τις όποιες υπερβολές στην αντιμετώπιση αυτών των κέντρων, στις δίκες του 1936 και 1937 αποκαλύφθηκαν συνεννοήσεις αυτών των κέντρων με τμήματα του στρατού - υπόθεση Τουχατσέφσκι - (σ.σ.: πρόκειται για τον στρατάρχη του Κόκκινου Στρατού που εκτελέστηκε το 1937, ως επικεφαλής συνωμοσίας κατά του Στάλιν και συνεργάτης των Γερμανών, μαζί με άλλους επιφανείς στρατηγούς, εγκαινιάζοντας έναν αιματηρό κύκλο εξοντώσεων στρατιωτικών στελεχών), καθώς και με μυστικές υπηρεσίες της Γερμανίας, της Βρετανίας, της Γαλλίας κτλ. Ακόμη και πηγές προερχόμενες από καπιταλιστικές χώρες επιβεβαιώνουν την ύπαρξη τέτοιων σχεδίων και τη συμμετοχή σε αυτά ηγετικών στελεχών όπως ο Μπουχάριν».

Η προσέγγιση αυτή είναι η αποκρυστάλλωση των αναλύσεων που κάνει τα τελευταία χρόνια το ΚΚΕ, υποστηρίζοντας μάλιστα την άποψη, όπως αυτή έχει καταγραφεί στον επίσημο κομματικό Τύπο, ότι με τις δίκες της Μόσχας εξοντώθηκε η Πέμπτη Φάλαγγα του Χίτλερ στη Ρωσία και ότι «αυτό το υποτιθέμενο έγκλημα του Στάλιν δεν ήταν τίποτε άλλο παρά το τσάκισμα των μηχανισμών υπονόμευσης του σοβιετικού κράτους και η υπεράσπιση του σοσιαλισμού, με δεδομένο τον επερχόμενο πόλεμο». Μάλιστα ο ίδιος ο Στάλιν δήλωνε στο 18ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ (1939): «Δεν μπορούμε να πούμε ότι η εκκαθάριση έγινε χωρίς σοβαρά λάθη. Δυστυχώς έγιναν περισσότερα απ' όσα μπορούσαμε να υποθέσουμε. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως δεν θα αναγκαστούμε να χρησιμοποιήσουμε ξανά τη μέθοδο της μαζικής εκκαθάρισης».

Το ηθικό δίδαγμα που εξάγει ο Περισσός από τις αναλύσεις του στο θέμα είναι: «Το γεγονός ότι κάποια ηγετικά στελέχη του κόμματος και της σοβιετικής εξουσίας μπήκαν επικεφαλής οπορτουνιστικών ρευμάτων αποδεικνύει ότι ακόμα και πρωτοπόρα στελέχη είναι δυνατόν να παρεκκλίνουν, να λυγίσουν μπροστά στην οξύτητα της ταξικής πάλης και τελικά να ξεκόψουν από το κομμουνιστικό κίνημα, να περάσουν με την αντεπανάσταση» όπως επισημαίνεται χαρακτηριστικά στο εμπιστευτικό κομματικό κείμενο.

* Η οικονομία και οι πολιτικοί θεσμοί

Το κύριο ζήτημα που εντοπίζει το ΚΚΕ στο πεδίο της σοβιετικής οικονομίας και των φαινομένων επιβράδυνσης και καθυστέρησης που αναδεικνύονταν ήταν η πολιτική ενίσχυσης του εμπορευματικού χαρακτήρα της βιομηχανίας κατά τη δεκαετία του 1960 (μεταρρύθμιση Κοσίγκιν). Για τον Περισσό οι θεωρητικές προσεγγίσεις και οι επιλογές που έγιναν μετά το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ για τη διεύρυνση των εμπορευματοχρηματικών σχέσεων, ώστε να ξεπεραστούν τα εμπόδια που έθετε ο κεντρικός σχεδιασμός στην οικονομία, οδήγησαν σε επιπρόσθετα προβλήματα, μεταξύ των οποίων και η «μαύρη αγορά» και το «λαθρεμπόριο», καθώς «μέσω των μεταρρυθμίσεων δημιουργήθηκε η δυνατότητα ώστε χρηματικά ποσά που είχαν συσσωρευτεί με παράνομους κυρίως τρόπους να επενδύονται σε "σκιώδη παραγωγή" ή στη "μαύρη" αγορά». Δυνατότητα η οποία, όπως υπογραμμίζεται, «αφορούσε ιδιαίτερα τα στελέχη του μηχανισμού διεύθυνσης των επιχειρήσεων και των κλάδων, τα στελέχη του εξωτερικού εμπορίου» - φαινόμενο που εκτεινόταν και στην αγροτική οικονομία ενισχύοντας τη διαφοροποίηση των εισοδημάτων των ατομικών αγροκτημάτων και των συνεταιρισμών σε σχέση με τον «κοινωνικό χαρακτήρα της αγροτικής παραγωγής». Οι θεωρίες περί «σοσιαλιστικής εμπορευματικής παραγωγής» ή «σοσιαλισμού με αγορά», που άρχισαν να υιοθετούνται από τη δεκαετία του 1960, ολοκληρώθηκαν, σύμφωνα με τις αναλύσεις του ΚΚΕ, τη δεκαετία του 1980 επί Γκορμπατσόφ με τις αποφάσεις του 27ου Συνεδρίου του ΚΚΣΕ και την ψήφιση νόμου (το 1987) «που κατοχύρωνε και τη θεσμική νομιμοποίηση των καπιταλιστικών σχέσεων, κάτω από την αποδοχή της πολυμορφίας των σχέσεων ιδιοκτησίας». Οσον αφορά τις πολιτικές μεταρρυθμίσεις της «περεστρόικας», τονίζεται ότι «υιοθετήθηκαν ανοιχτά κοινοβουλευτικές λειτουργίες, το σύστημα των σοβιέτ διαστρεβλώθηκε σε αστικοφιλελεύθερη κατεύθυνση».


Το ΒΗΜΑ, 31/08/2008


-------------------------------------------------


εδιτεδ βυ Καραμαζοφ

Σα να λέμε π.χ... ότι αν βγει ας πούμε ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα και κάνει μεταρρυθμίσεις που θα οδηγήσουν στην κατάρρευση του καπιτάλισμού (λέμε τώρα), δε θα φταίει ότι 30 χρόνια τώρα μας πίνει το αίμα ο τελευταίος, αλλά φταίνε οι μεταρρυθμίσεις τα τελευταία 3..

Τα παραπάνω δεν είναι και τοσο "εμπιστευτικά". Το ίδιο το ΚΚΕ σε φυλλαδιο που μοίραζε για τα 90χρονα της Οκτωβριανης Επανάστασης, επαναδιατύπωνε αυτές τις απόψεις φανερα.


Παντως σε ζητηματα οικονομικής πολιτικής και σε ιδεολογική βαση εχει τα επιχειρηματα του. Δεν μπορω να παρω θεση λογω ελλειπών γνωσεων, αλλα οι περισσότεροι τρομάζουμε στο ονομα "Ιωσήφ Σταλιν" ξεχνώντας ίσως την οικονομικη μεταμόρφωση της ΕΣΣΔ στην εποχή του. Ο Μπρέζνιεφ πχ που κυβερνησε για 15 χρονια την ΕΣΣΔ ειχε την οικονομία στον "αυτόματο πιλοτο"...

Για αυτο είπα οτι το παραθετω με επιφυλαξεις.



Καλα η οικονομικη μεταμορφωση επι Στάλιν ειχε εκατομυρια θυματα.Και ο Χιτλερ πηρε διαλυμενη την γερμανια και την εκανε υπερδυναμη.Ο πατερουλης ηταν καθαρα ενας τυρανος,που τον φοβοταν και ο Λενιν,ο οποιος κοστισε εκατομυρια νεκρους,μεταξυ αυτων και κορυφαιων στελεχων των μπολσεβικων.Επισης η οικονομια ανθισε και επι εποχη Κουρτσοφ,χωρις γκουλακ, και η ΕΣΣΔ εκανε τεραστια βηματα μπροστα.Τωρα καλα ο Μπρεζνιεφ ηταν "καθυστερημενος" και η ΕΣΣΔ στα χρονια του γνωρισε την παρακμη σε ολους τους τομεις,κυριως στην οικονομια.Αυτος οφειλεται για την καταρευση.Ο Αντροποφ με τον Γκορμπατσοφ πηγαν να σωσουν οσα μπορουσαν αλλα ηταν αργα...


Επισης ακομα ενα ενδιαφερον αρθρο
http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=14005&m=Y02&aa=1

Έχει δίκιο ο Βγενόπουλος! Κανένας δεν αμφισβήτησε την οικονομική ανάπτυξη επί Στάλιν. Αλλά μην καταντήσουμε να μιλάμε όπως κάνουν κάτι γραφικοί για τα έργα και τις παροχές της χούντας. Όταν το κόστος της ανάπτυξης μετριέται σε ανθρώπινες ζωές το σύστημα ή τουλάχιστον οι μέθοδοι τίθονται υπό αμφισβήτηση.
Μήπως αυτό δεν είναι για το οποίο κράζουμε τον καπιταλισμό? ;)

Είναι αλήθεια, πως καμία φορά, αν θέλεις να μάθεις για την αξία σου ως προσωπικότητα και ως άνθρωπο,  αλλα και το έργο σου ως ηγέτη, πρώτα ρώτα τον εχθρό σου. Αυτός μπορεί να ξέρει καλύτερα.
Να λοιπόν τι είπε ο Τσορτσιλ για τον Ι.Στάλιν, με αφορμή τον θανατό του.

http://www.youtube.com/watch?v=47Q5b75rUac (http://www.youtube.com/watch?v=47Q5b75rUac)

ΥΣ: η τελευταία φράση του: " ...πηρε τη Ρωσια με ξύλινα αλετρια και την παρέδωσε με πυρηνικά όπλα...", θέλοντας να υποδηλώσει κατα αυτον τον τρόπο το άλμα απο τον πρωτογονισμό στην υψηλή επιστήμη και τεχνολογία.
 

 :P

Αντε, θα τα γράψω εγώ για σένα αυτά που διαβάσαμε τελευταία.  :P

Καταρχήν είναι τελείως ρηχή, ακόμη και για κομμουνιστές - μαρξιστές, η κριτική του  ότι η κατάρρευση του σοσιαλισμού άρχισε από τον Χρουστσόφ. Φυσικά και άρχισε από πιό νωρίς, ίσως και νωρίτερα ακόμη από τον Στάλιν. Ο μαρξισμός για να επιτύχει, μάλλον θέλει πολύ ισχυρή παιδεία, και αυτό υποτίθεται ότι στον εφαρμοσμένο σοσιαλισμό το αναλαμβάνει το προλεταριακό κόμμα - πράγμα για το οποίο έγιναν προσπάθειες για να γίνει στη Ρωσία, αλλά χωρίς να δοθούν στο λαό χρήματα, μεγαλύτεροι μισθοί και καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Δικαιολογίες υπάρχουν γι'αυτό. Η άνοδος του φασισμού στην Ευρώπη, ο πόλεμος της καπιταλιστικής Δύσης (θυμίζω από το σχολικό μας βιβλίο ότι η Αντάντ είχε στείλει στρατεύματα κατά του Λένιν και μάλιστα η Ελληνική τότε κυβέρνηση Βενιζέλου είχε στείλει στρατεύματα κατά του κομμουνισμού στην Ουκρανία το 1919), και φυσικά - η πιό απόλυτη δικαιολογία - είναι ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος που δικαιολόγησε στη συνέχεια την σταλινική βαρβαρότητα. Ο Στάλιν καταρχήν ήταν αυτός που συνέχισε τη ΝΟΠ (Νέα Οικονομική Πολιτική) του Λένιν, και μάλιστα δέχθηκε επικρίσεις γι'αυτό από τους λεγόμενους τροτσκιστές και την λοιπή κομματική αντιπολίτευση. Ο Μπουχάριν ανήκε στην δεξιά πτέρυγα του κόμματος, αλλά αυτός φυσικά δεν ήταν λόγος για να "εκκαθαριστεί". Αλλά πώς αλλιώς θα έμενε το πεδίο ελεύθερο για τον Στάλιν ο οποίος, με την ελλειπή σε αντίθεση με τον Λένιν μαρξιστική του παιδεία, δεν είχε την δυνατότητα να εξισορροπήσει όλα τα αντιπολιτευτικά ρεύματα μέσα στο κόμμα του? Ο μαρξισμός έχει ως αρχή τη διαλεκτική, τη θέση και την αντίθεση, όταν όμως οι αντιθέσεις μέσα στο κόμμα πληθαίνουν, πολλές φορές χρησιμοποιούνται "άλλες λύσεις". Στις δίκες της Μόσχας  "εκκαθάρισαν" πολλούς επαναστάτες που είχαν προσφέρει πολλά στην Οκτωβριανή επανάσταση. Το μισό κόμμα "εκκαθαρίστηκε" (ακόμη και σταλινικοί) και στη συνέχεια εφαρμόστηκε μία περίοδος μακροπρόθεσμης τρομοκρατίας στην ΕΣΣΔ.
Ο Στάλιν είναι γνωστό ότι έβλεπε παντού φαντάσματα εναντίον του όπως γνωστό είναι ότι θεωρούσε τον εαυτό του - και όσους συμφωνούσαν μαζί του - ως τον μόνο γνήσιο συνεχιστή της εφαρμογής της θεωρίας του Μάρξ μέσα στο κόμμα και ότι μέσω της δικής του θεωρίας, του σοσιαλισμού σε εθνικά πλαίσια (κατάφορα αντιμαρξιστική θέση, που καταργεί τον διεθνισμό λόγω "ιστορικών  συγκυριών"), θα οδηγηθεί το προλεταριακό κράτος στην αταξική κοινωνία, τον τελικό στόχο και όραμα του Μάρξ.

Όσο για τους Χρουστσόφ, Μπρέσνιεφ υπήρξαν όντως καιροσκόποι, αλλά ίσως και γι'αυτούς ήταν "ιστορική αναγκαιότητα" να σταματήσουν την σκληρή γραμμή του σταλινισμού, μαζί με την τρομοκρατία και τις βαρβαρότητες. Παρόλα αυτά ήταν πολύ λιγότερο αποτελεσματικοί σε πρακτικό επίπεδο από τον Στάλιν, μια που κυβέρνησαν με λογική αυτοκρατορικού ασιατικού τύπου και προσαρμοζόμενοι όντως στις εκάστοτε συνθήκες. Επί Στάλιν υπήρχαν εκτός από την ΕΣΣΔ πολλές εθνότητες που είχαν σοσιαλιστικά καθεστώτα και κρατούσαν καλή "αντίσταση" στο αντίπαλο δέος.

Αυτά βέβαια, δλδ η αποτελεσματικότητα του Στάλιν, έστω και με αυτές τις μεθόδους, είναι αντίθετη με τον ανθρωπισμό και την αξία της ανθρώπινης ζωής.... κι αν τελικά ο κομμουνισμός νοιάζεται για τον άνθρωπο, δεν θα πρεπε να τον λαμβάνει λίγο σοβαρότερα υπ' όψιν του ακόμη και αν αυτός ο άνθρωπος είναι μικροαστός;


ΥΣ Ούτε εγώ έχω γνώσεις επί του θέματος, τα παραπάνω, για να μην  παρεξηγηθώ, είναι κριτική του Βασιλη Ραφαηλίδη (σε δική μου ελεύθερη μετάφραση).

 

με βούρδουλα δεν υπάρχει ανάπτυξη. Η ανάπτυξη προυποθέτει συμμετοχή και συλλογική προσπάθεια όλου του λαού. Και ένας λαός αν δεν ευημέρει και δεν συμμετέχει όλοπλευρα στην διακύβέρνηση της χώρας και επιπλέον τρέμει ένα απολυταρχικό καθεστώς,δεν μπορεί να κάνει ούτε ρούπι ανάπτυξης.

Αυτα, για να μην νομίζει κανείς οτι ο σοβιετικός λαός δοκίμαζε χούντες. "Χούντα" δοκίμαζαν τα διάφορα κοράκια και ύαινες που θέλαν να πλουτίσουν εις βάρος του σοβιετικού λαού.
Και πράγματι το 90-91 κάνανε το οριστικό τους πάρτι.

Οσο αφορά την δική μας 7ετία και πάλι είσαι παραπλανεμένος απο τον κάθε ένα αριστερα και δεξία που λεει οτι η χούντα έκανε δρόμους. Τη καραμέλα και αυτή!!!  Δεν χορτασατε τις προπαγάνδες τον Λαμπράκιδων και Μπομπολέων??  Ετσι για δείγμα... το ΄72 ο πληθωρισμός είχε φτάσει το 27%!!!!  Φούλ "ανάπτυξη" είχει μόνο το κατασκευαστικό και εφοπλιστικό κεφάλαιο. Ετσι δεν μετριεται όμως η ανάπτυξη....!!! 

συμφωνώ απολύτα.και σιγα τους δρόμους που έκανε η χούντα.της πλάκας δρόμοι ήταν που κατασκευάστηκαν φθηνά μόνο και μόνο για να πουν οτι η χούντα έκανε έργα.

E καλα αν σε χαλασε η χουντα πιασε τον χιτλερ εκει να δεις αναπτυξη την πηρε κυριολεκτικα απο το μηδεν και αν δεν εκανε απιστευτα στραγικα λαθη θα ειχε κατακτησει ολο τον κοσμο σχεδον , ελεος μην προσπαθουμε να δικαιολογησουμε και τον σταλιν. Προτιμω να ζω με "αλετρια" αλλα να ζω και οχι να πεθαινω (εγω η οποισδηποτε) επειδη δεν εχω ξανθα μαλλια και μπλε ματια η επειδη ισως να διαφωνω εν μερει η εν γενει με το πολιτικο συστημα της χωρας μου για χαρη της προοδου. Σορρυ κιολας αλλα με τετοια τη βαση της προοδου  προτειμω να φορτωθω την ταμπελα του οπισθωδρομικου και να κανω παρελαση.

Σ'αρέσει η θάλασσα?

μπα.... αν ζούσες για λίγο όπως ζούσαν οι ρωσοι αγρότες στην τσαρική εποχή, πίστεψέ με, θα ήθελες να πεθάνεις!!  ;)

Και απο την άλλη που το κακό, το να ζεις σε μια σοσιαλιστική οικονομία και αν εσύ υποστηρίζεις τον καπιταλισμό, να μπείς φυλακή?
Για μένα δεν ειναι κακό, και απο την άλλη επιβάλλεται, αν δεν συμμορφωθείς και συνεχίζεις να διαδίδεις φιλοκαπιταλιστικές ιδεολογίες να μπεις κατα την άποψή μου φυλακή. Ποιος είσαι εσύ που θέλεις και επιβάλεις την καπιταλιστική οικονομία?? Αν το κάνεις συνειδητά δεν έισαι παρα ένας τυχοδιώκτης καιροσκόπος που θέλεις να πλουτίσεις εις βάρος του λαού. Γιατι δεν ύπαρχει πουθένα πλουτος σε λίγα χέρια αν δεν φύγει πλούτος απο τα πολλά χέρια.

Ειναι τόσο εξωφρενικό και εξοργιστικό να φωνάζεις για καπιταλισμό σε μία σοσιαλιστική κοινωνία όσο είναι σήμερα θα είναι εξωφρενικό να υποστηρίξεις την δουλοκτητική οικονομία ή τα βασιλικά καθεστώτα στις σημερινές συνθήκες.

 :(
Τι ακούμε εδώ μέσα...

αρεσκεσαι να γελοιοποιεισαι?

πρωτον σαφως και καταλαβες οτι αυτο με τα αλετρια ηταν για να ερθει σε αντιθεση με την προοδο αν θες να πεις κατι να το πεις πανω στην τελευταια προταση που λεει οτι δεν θελω τετοια προοδο και να μην στηριζεσαι σε λεξεις που ειναι μεσα "" μαλιστα, αν θες κουβεντα κι οχι να πεις τα δικα σου . . .
τωρα οπως εσυ η εγω η οποιοσδηποτε δεν μπορουμε να επιβαλλουμε σοσιαλισμο σε μια καπιταλιστικη κοινωνια ετσι κι ενας φιλοκαπιταλιστης δεν μπορει να τον επιβαλλει σε μια σοσιαλιστικη.

αλλα ακομη κι ετσι μιλαμε για ανθρωπινη ζωη γμτ(και οχι για φυλακη οπως το εθεσες)  ε καλα αυτο με τη δουλοκτητικη κοινωνια δεν το σχολιαζω καν μια και δεν εχω ορεξη για flames μεσημεριατικο.

:-X

ρε χαιβάνι που θα με πεις οτι γελοιοποιούμαι, μπορείς σήμερα να βγείς και να προώθήσεις ιδέες, απόψεις, πολιτική κατέυθυνση πανω στον δουλοκτητισμό ή στην βασιλεία???
παράνομο θα σε βγάλουν την ίδια στιγμή! Νομίζεις ότι μακριά είναι εκείνες οι εποχές οπου υποστηρίζονταν τα παραπάνω?? τον προηγούμενο αιώνα καταργήθηκε το εμπόριο ανθρώπων. Η ψήφος στις γυναίκες ήρθε στην Ελλάδα το 56. Βγές και υποστήριξε σήμερα να μήν ψηφίζουν οι γυναίκες!!! Να δούμε που θα καταλήξεις..
Το οτι εσύ και εγώ δεν ζήσαμε τον Σοσιαλισμό, αρκει για να καταλάβουμε πόσο αντίθετο, όπως τα παραπάνω, είναι να υποστηρίζεις τον καπιταλισμό μεσα στο σοσιαλιστικό σύστημα?
Ηθελα να ήξερα τι σκατά έχετε στο κεφάλι σας μερικοί!!!!

promitheas, άλλα διαβάζεις, άλλα καταλαβαίνεις??? Είπα εγώ ότι η χούντα έκανε δρόμους και έργα??? Είπα ότι κάποιοι το λένε ως γελοίο επιχείρημα υπέρ της χούντας! Διάβαζε λίγο προσεκτικότερα...

Κι αν κάτι έχει καταντήσει καραμέλα είναι αυτό:

Είναι το μόνο σοβαρό θετικό που μπορείτε να βρείτε.
Πότε θα σταματήσετε να στρουθοκαμηλίζετε και να πιπιλίζετε τις κλασσικές δικαιολογίες περί κριτικής και βελτίωσης? Στις άλλες χούντες/δικτατορίες/καταπιέσεις φωνάζετε, γκαρίζετε, αντιδράτε (και ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ κάνετε) αλλά ντρέπεστε να κάνετε αναλόγως για τη μαμά ΕΣΣΔ...

Αν θες να μάθεις ποιος έζησε χούντα μην βλέπεις μόνο αυτούς των οποίων η ζωή βελτιώθηκε. Πάνε να ρωτήσεις έναν Ουκρανό από τα γκούλαγκ, κανά Ρώσσο από τα καταναγκαστικά έργα, κανένα Τσέχο που ξύπνησε και βρήκε τα Σοβιετικά τανκς έξω από την πόρτα του σπιτιού του, κάνενα Ούγγρο του '56. Αν το σύστημα δεν είναι δίκαιο για όλους δεν είναι δίκαιο για κανέναν! Διαφωνείς? ;)

Ανοίξτε τα μάτια σας και κάντε αυτοκριτική, στο παρελθόν και στο παρόν σας αλλιώς δεν έχετε μέλλον...


Αυτά είναι! ;D ;D ;D ;D

Δηλαδη για να καταλαβω, μονο οι ζωες των αφεντικων λαμβανονται ως ανθρωπινες? Οι ζωες των εργατων ειναι αναλωσιμες?
Δε με λες ρε smo, θα σε πειραζε πολυ εαν οι εργοδοτες που παρουσιαζονται στα παρακατω 2 αρθρα στελνονταν σε στρατοπεδα εργασιας ή στη φυλακη?


1) ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ «ΡΟΖΑΛΙ» - ΖΑΚΥΝΘΟΣ
Η εργοδοσία απέλυσε έγκυο εργαζόμενη
Αλλο ένα κρούσμα που κουρελιάζει στην κυριολεξία την κυβερνητική δημαγωγία περί μέτρων για τη δήθεν προστασία της μητρότητας
Οι απειλές του τύπου «ή ρίχνεις το παιδί ή φεύγεις από τη δουλειά» έγιναν πράξη και η εργοδοσία των καταστημάτων «Ροζαλί» στη Ζάκυνθο απέλυσε τελικά με εξώδικη καταγγελία την έγκυο εργαζόμενη Αλκηστη Μανωλοπούλου, η οποία δούλευε στο κατάστημα από το Δεκέμβρη του 2007.
Πρόκειται για μια ακόμη κατάφωρη παραβίαση του δικαιώματος στη μητρότητα από την πλευρά της εργοδοσίας, που έρχεται με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο να κουρελιάσει τις δημαγωγικές κορόνες της κυβέρνησης περί δήθεν «μέτρων προστασίας της μητρότητας» και άλλα παρόμοια. Επιβεβαιώνεται και με αυτόν τον τρόπο ότι στους τόπους δουλειάς δε χωράνε τα εργατικά δικαιώματα και πως η μητρότητα αποτελεί λόγο απόλυσης για την εργαζόμενη που θέλει να κάνει οικογένεια.
Η εργοδοσία, φοβούμενη προφανώς τη διάσταση που έχει πάρει το θέμα της απόλυσης εγκύου -μετά και τις συλλήψεις τεσσάρων συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ την περασμένη Κυριακή - φρόντισε χτες να κρατήσει κλειστό το κατάστημα από το πρωί μέχρι και το μεσημέρι.
Υπενθυμίζεται ότι το βράδυ της Κυριακής η αστυνομία συνέλαβε τους Τάκη Στρούζα, πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Ζακύνθου (ΕΚΖ), Διονύση Κλάδη, πρόεδρο του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων και μέλος της διοίκησης του ΕΚΖ, Διονύση Καλαμαρά, μέλος του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων και Νίκο Αρβανιτάκη, συνδικαλιστή, την ώρα που έγραφαν συνθήματα όπως «Η δίωξη της μητρότητας από τα καταστήματα "Ροζαλί" δε θα περάσει».
Σαν κοινοί εγκληματίες, οι συνδικαλιστές οδηγήθηκαν με χειροπέδες στο αστυνομικό τμήμα, για να αφεθούν ελεύθεροι λίγες ώρες αργότερα, κάτω από την πίεση της συγκέντρωσης που σχημάτισαν άμεσα οι εργαζόμενοι του νησιού έξω από το αστυνομικό τμήμα.
Σήμερα, η απολυμένη εργαζόμενη μαζί με το Εργατικό Κέντρο Ζακύνθου και το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων, θα προσφύγει στην Επιθεώρηση Εργασίας. Οπως καταγγέλλουν, εκτός από τις συνεχείς απειλές και πιέσεις για παραίτηση, η εργοδοσία είχε προχωρήσει και σε σειρά καταπατήσεων των δικαιωμάτων της. Συγκεκριμένα, της χρωστάει δεδουλευμένα, καθώς ενώ δουλεύει για έξι μέρες πληρώνεται για πέντε, η σύμβασή της δεν υπογράφηκε τη μέρα που προσλήφθηκε, αλλά δύο μήνες αργότερα και φυσικά της χρωστάει αρκετά ένσημα.

Επίθεση με παρελθόν

Δεν είναι η πρώτη φορά που βγαίνει στο φως της δημοσιότητας απόλυση ή βάναυση συμπεριφορά σε βάρος εγκύου εργαζόμενης από την πλευρά της εργοδοσίας. Δυο χαρακτηριστικά παραδείγματα:

- Μόλις τον περασμένο Μάρτη, ο Ομιλος του «Ιατρικού Αθηνών» απέλυσε έγκυο νοσηλεύτρια, που αντιμετώπισε σοβαρό πρόβλημα υγείας λόγω της εγκυμοσύνης της. Η άμεση παρέμβαση του Σωματείου Προσωπικού Ιδιωτικών Κλινικών οδήγησε στην απαναπρόσληψή της.
- Τον Οκτώβρη του 2006, με την έναρξη του νέου διδακτικού έτους, φροντιστήριο ξένων γλωσσών, προκειμένου να μην ξαναπροσλάβει νεαρή έγκυο εκπαιδευτικό, ζήτησε πιστοποιητικό γιατρού που να βεβαιώνει ότι η σύλληψη του παιδιού της έγινε την περίοδο που δούλευε στο φροντιστήριό του την προηγούμενη χρονιά! Ο στόχος της εργοδοσίας ήταν σαφής: Σε περίπτωση που η εκπαιδευτικός δεν αποδείκνυε ότι έμεινε έγκυος ενώ εργαζόταν ήδη στο εν λόγω φροντιστήριο, τότε ο εργοδότης θα μπορούσε να μην την προσλάβει ξανά τη νέα διδακτική χρονιά που είχε ξεκινήσει πριν από λίγες μέρες. Κι αυτό γιατί η σύμβαση που υπογράφει η Ομοσπονδία του κλάδου (ΟΙΕΛΕ) με την Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Κέντρων Ξένων Γλωσσών (PALSO) προβλέπει για τις έγκυες εργαζόμενες ότι είναι υποχρεωτική η επαναπρόσληψή τους στο φροντιστήριο που δούλευαν την περίοδο που συνέλαβαν.

http://www2.rizospastis.gr/page.do?publDate=13/8/2008&id=10026&pageNo=15&direction=1


2) «'Η το "ρίχνεις" ή απολύεσαι»...

Ξεκίνησα να εργάζομαι στο εμπορικό κατάστημα "Ροζαλί" με την ειδικότητα της πωλήτριας στις 20/9/2007. Από τις 20/9/2007 έως την 1/12/2007 εργαζόμουν χωρίς να έχει γίνει αναγγελία πρόσληψης. Από την 1/12/2007 που έγινε η πρόσληψή μου και μετά εργαζόμουν ως επιδοτούμενη εργαζόμενη και η εργοδότης μου έπαιρνε επιχορήγηση από τον ΟΑΕΔ. Για όλο το διάστημα που εργάστηκα από τις 20/9/2007 μέχρι και την 11/8/2008, αμειβόμουν με 600 ευρώ το μήνα χωρίς να εφαρμόζεται η οικεία ΣΣΕ. Επίσης έπαιρνα ρεπό μόνο τις Κυριακές παρά το ότι έπρεπε να δουλεύω 5ήμερο και δεν πληρωνόμουν για την 6η μέρα που εργαζόμουν. Εγώ από την πλευρά μου συνέχιζα να εργάζομαι γιατί είχα ανάγκη ακόμα και αυτό το κουτσουρεμένο μεροκάματο.
πό τη στιγμή που ανακοίνωσα την εγκυμοσύνη μου, το Μάιο του 2008, άρχισαν επιπλέον προβλήματα με την εργοδότριά μου, άλλα και με τους γονείς της οι οποίοι διατηρούν άλλα τρία καταστήματα και στα οποία παράνομα με απασχολούσαν κατά τη διάρκεια του 8ωρου μου, όπου με χρειαζόντουσαν. Οταν είπα στη μητέρα της εργοδότριάς μου ότι είμαι έγκυος μου απάντησε "ή ρίχνεις το παιδί ή φεύγεις από τη δουλειά". Στη συνέχεια ακολούθησαν πιέσεις από την εργοδότριά μου, αλλά και τη μητέρα της, για να αναγκαστώ να φύγω από μόνη μου. Μου έλεγαν να καθαρίζω συνέχεια τα τζάμια, μου ανέθεταν δουλειές μέσα στην αποθήκη στην οποία υπήρχε πολύ υψηλή θερμοκρασία και με κράταγαν εκεί 3-4 ώρες, με προσέβαλαν μπροστά στους πελάτες λέγοντας: "Η Ταϊλενδεζούλα που ήρθε να φάει ψωμί εδώ πέρα, τους φέρνουμε εδώ και σηκώνουν και κεφάλι". Μου έλεγαν γιατί πήγα και γκαστρώθηκα 19 χρονών.
τη συνέχεια, τον Ιούνιο, η μητέρα της εργοδότριάς μου πήγε στην Επιθεώρηση Εργασίας για να με πιέσει ακόμα περισσότερο, λέγοντας ότι δεν μπορώ να παίρνω άδειες όποτε θέλω, είχα λείψει 3 απογεύματα, έχοντας ειδοποιήσει την εργοδότριά μου, γιατί είχα πάθει κνίδωση και μου χορηγούσαν κορτιζόνη στο Νοσοκομείο. Μετά από όλα αυτά αναγκάστηκα να απευθυνθώ στο Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ζακύνθου. Στις 3/7/2008 έγινε συνάντηση του Σωματείου με την εργοδοσία. Από την επόμενη κιόλας ημέρα οι πιέσεις αυξήθηκαν, λέγοντάς μου ότι "μου έφερες εδώ τους εργατοπατέρες".
τις 12/7/2008 η εργοδότριά μου αρνήθηκε να μου δώσει ολιγόωρη άδεια για ιατρικές εξετάσεις, λόγω προβλήματος που προέκυψε με την εγκυμοσύνη μου, παρόλο που της εξήγησα ότι αντιμετώπιζα σοβαρό πρόβλημα, που βεβαίωσε και ο γιατρός κατά την επίσκεψή μου. Οταν επέστρεψα στην εργασία μου (αφού για να επισκεφτώ το γιατρό έλειψα στο διάστημα του διαλείμματος μου επιπλέον 20 λεπτά) η μητέρα της εργοδότριας μου, μου είπε: "Δεν είναι εδώ μαγαζί σου να κάνεις ό,τι θέλεις" και με έσπρωξε βίαια. Την Πέμπτη 7/8/2008 επιστρέφοντας από την κανονική μου άδεια ο πατέρας της εργοδότριάς μου με έδιωξε, δε με άφησε να εργαστώ. Στις 11/8/2008 θυροκολλήθηκε στο σπίτι μου καταγγελία της Σύμβασης Εργασίας από την πλευρά της εργοδότριας μου, την οποία δεν αποδέχομαι».
Από την καταγγελία της Αλκηστης Μανωλοπούλου, απολυμένης εγκύου, στην Επιθεώρηση Εργασίας Ζακύνθου.

http://www1.rizospastis.gr/page.do?publDate=29/8/2008&id=10049&pageNo=12&direction=1

Καλα ειστε και οι δυο για χοντρα γελια ωρες ωρες (αλιακμων και προμηθεα λεω)

φιλε αλιακμων (που εχεις παραπονεθει που σε λεω "φιλο"  αλλα ειμαι φασιστας και το συνεχιζω ;D)

αν ειχες τη διαθεση να διαβασεις αυτα που εγραψα θα εβλεπες οτι ειπα πως δεν συμφωνω στην προοδο (τεχνολογικη κλπ) αν ειναι να τη μετραμε σε ανθρωπινες ζωες και μαλιστα με τετοιο τρομερο τροπο (οπως επι σταλιν και χιτλερ) τωρα αυτο που εγραψες τι να πω ειναι το λιγοτερο ασχετο , εκτος αν εννοεις φυλακη την ηλεκτρικη καρεκλα τοτε και παλι συγγνωμη αλλα ναι διαφωνω αλλιως φυλακη αλαδωτη.

Το μόνο δεδομένο είναι ότι δεν έχουν μέλλον...Πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι

και εσύ τράβα να ανοίξεις κανα βιβλίο να μάθεις και την αντίθετη άποψη εκτός από τις διάφορες καπιταλοκαραμελες που πιπιλίζεις εδω μεσα, μπας και μαθεις τι σημαινει ταξικη πάλη γιατι διαφορετικα οχι εμεις, οχι εσυ αλλα κανενας μας δεν εχει μελλον εκτος απο τους βγενοπουλους, τους γιακουματους και τη καθε φανη παλλη....

Πλάκωσε το ιππικό  ;D

ενα πράγμα, για να βάλω το πολύπαθο μυαλουδάκι σου στη θέση του.

Δεν υπάρχει δημοκρατία! Δεν υπήρξε και ούτε θα υπάρξει τουλάχιστον έτσι όπως την νομίζουν μερικοί μπερδεμένοι χαζοκουλτουριάριδες (...ναι ναι για αυτους λέω).
Η ανθρώπινη Ιστορία χαρακκτηρίζεται απο την διαίρεσή της σε τάξεις. Επομένως υπάρχει μόνο η θέληση ή η υποταγή της μίας τάξης στην άλλη (ή αλλιώς δικτακτορία).
Σήμερα βασιλέυει η Αστική τάξη και έχει επιβάλλει την Αστική Δικτακτορία (μην μπερδέυεσαι που μερικοί το ονομάζουν δημοκρατία, έχουν σκοπιμότητα γι΄αυτό).
Εμείς θέλουμε την Δικτακτορία του Προλεταριάτου!!  Δεν μιλάμε για καμία "δημοκρατία".

Απο την άλλη, αν θέλεις, η πραγματική Δημοκρατία, υπάρχει μόνο μέσα στην Δικτακτορία του Προλεταριάτου, δηλαδή απο την επιβολή της θέλησης του λαού, της εργατικής τάξης αλλίως, στην αστική τάξη.

Δίαβασε και κανέναν κλασσικό! Μην διαβάζεις μόνο το βήμα!!! ;D

Πλάκωσε και μάλιστα με επιχειρήματα!!! ;D

Αυτό στο χωριό μου το λένε ποινικοποίηση της άποψης. Έχεις-δεν έχεις δίκιο, αν ξεκινάς από τέτοια βάση στην ιδεολογία σου...


Δεύτερον, οι δικές μου "γνώσεις" είναι ότι επί Σοβιετικής Ένωσης (και μάλιστα στα τελευταία της) η Παιδεία, η Υγεία και η Κοινωνική Πρόνοια ήταν σε αξιοζήλευτα υψηλό επίπεδο. Τα πυρηνικά όπλα μου είναι εντελώς αδιάφορα -αλλιώς θα το έγραφα αλλά τέλος πάντων...Μας έχουν ζαλίσει για την καταπίεση (δεκτόν) και τα επιστημονικά επιτεύγματα (επίσης δεκτόν)


(σ.σ. Τα εισαγωγικά στις γνώσεις είναι επειδή είναι περιορισμένες. Τουλάχιστον όμως είναι έγκυρες)


ΥΓ. Υπάρχουν και κάποιοι μαλάκες που πιστεύουν ακόμα στη Δημοκρατία και την προσπάθεια επίτευξης της. Κι αυτοί στη φυλακή;

Πω πω πάθος και ζήλο τα κομμουνιστοσοβιετάκια στους ηλεκτρολόγους....Μας έχετε γα...ζώσει με τις ιδεολογίες σας...

τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια...

Μακάρι, ο Θεός να το έδινε, την δριμύτητα αυτή να την έδειχες με τόσο ζήλο και άλλου. Να τα έχωνες και σε κανένα Ιμπεριαλιστικό κράτος και όλη του την ματωμένη Ιστορία του δεν θα ήταν κακό!!!

Ζήτω οι πορτοκαλή επαναστάσεις!!!!!! ;D ;D ;D ;D ;D

οχι, στα ψυχιατρεία, ή όχι λάθος μου... στα νηπιαγωγεία..

Η  Δημοκρατία θα γεννηθέι για πρώτη φορά στην Ανθρωπότητα όταν πέσουν οι τάξεις. ...στην Αυγή του Κομμουνισμού..


Μέχρι τότε πρέπει να άνεβουμε πολλά σκαλοπάτια.. όπως τις επαναστάσεις, τις εθνικοποιήσεις, το σοσιαλιστικό κράτος, την δικτακτορία του προλεταριάτου, την πάταξη των λύκων που εποφθαλμιούν και άλλα...

Νικησαν μια φορά οι λύκοι και τα τρωκτικά... δευτερη να μην υπάρξει... :)

Και φυσικά απάντηση δεν έλαβα....

Μη φοβάσαι και την δριμύτητά μου τη δείχνω κι αλλού. Εσύ δε θες να το βλέπεις γιατί νομίζεις πως όποιος διαφωνεί μαζί σου είναι καπιταλιστής ή φασίστας.


Αυτό όμως μου χάλασε το στομάχι πιο πολύ κι από ωμό ψάρι που έφαγα χθες....

Φοβάμαι τη μέρα που αυτά τα παιδιά θα αναλάβουν τις τύχες αυτού του ιστορικού κόμματος..

.. τουλάχιστον οι παλιοί έχουν ζήσει πολλά, έχουν εμπειρίες και κριτική σκέψη.

Πλέον χωρίς παιδεία, όπως ακριβώς μας έχτισε η σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία, έρχονται παιδιά, όπως έμαθαν να παπαγαλίζουν την ιστορία στο σχολείο, να παπαγαλίσουν τις θέσεις 10 σκληροπυρηνικών της Κ.Ε..

Είστε θύματα του ίδιου του συστήματος που νομίζετε ότι αντιπαλεύετε..

και το χειρότερο απ' όλα

είναι ότι δε το έχετε καν υποψιαστεί.

(και δε βγάζω την ουρά μου απ' έξω επειδή μιλάω στο 2ο πληθυντικό, το κάνω επειδή δε συντάσσομαι στην προκειμένη περίπτωση με αυτές τις θέσεις)

Ναι

ναι,ε? μήπως ξέρεις και ποιοι είναι αυτοι  ^suspicious^ ρε τσακάλι?


να σαι καλα που μας ανοιγεις εσύ τα μάτια!!!  ^clap^

ε, τότε πρέπει να τους και εσυ κάνεις παρέα....  ;D

Εγώ εγώ,

ανοίγω και άλλα πράγματα,

αλλά το δικό μου σφυρί δεν έχει δρεπάνι επάνω και αδερφίστικες μαλακίες.



PS. Κόψτε τον τον βάζελο ρε!

http://www.kkk.com/
http://www.stoxos.gr/
το ρατσισμο και τη μαλακια ισως?

λες αυτους που διαφωνουν θα τους κρεμαμε. λεω μαλακα την παλευεις? λες και τωρα τους κρεμανε.
λεω να σε γαμησω και να φαμε πιτσα? λες οχι. λεω δε θες πιτσα?

[η για να το πω αλλιως,δε διαφωνω οτι στον καπιταλισμο δεν υπαρχει καταπιεση-περιθωριοποιηση καποιων αποψεων. ομως δε βλεπω
γιατι αυτο πρεπει να ειναι στοιχειο καθε αλλης κοινωνικης οργανωσης.]

Veuillez laisser le Parti communiste aussi net en sortant que vous voudriez le trouver en y entrant.

http://www.youtube.com/watch?v=XQJmkDUP0u0



a_

λουλουδου εισαι? ;D ;D

+oo

Και δυο αυγα Τουρκιας. ;D

Μου αρέσει πολύ που αυτοί που διαφωνουν με το Κ.Κ.Ε, φοβούνται για το μέλλον του! Σαν κάτι άλλους τυπάδες που συμφωνούσαν με το νόμο πλαίσιο άλλα εξέφραζαν άποψη για το πως πρέπει να γίνονται οι κινητοποιησεις....

γνωστή πρωτόγωνη τακτικη παίδες, όπως γνωστο είναι ότι αντέχουμε

πολλοί απο αυτούς που γραφουν σαν τον Juan ή εχουν ψηφιζει/ψηφίζουν ΚΚΕ ή αισθάνονται πιο κοντα ιδεολογικα σε αυτό το χωρο. κυριως δλδ απο παράπονο τα γράφουν...


Εχω παρατηρήσει πολλες φορές -και εδω μέσα- οτι δεν μπορείτε ευκολα να διακρίνετε τους αντιπάλους σας απο τους εν δυνάμει "συμμαχους". Εν τελει σε οποιαδήποτε κριτική ή διαφωνία, δε βλέπετε ουτε εστω αγνοια, ουτε δειχνετε καποια διαθεση για να εξηγησετε. Με τη μια σταμπαρετε τους συνομιλητες ως "εχθρους". Λες και ειμαστε παιδιά βιομηχάνων ή εφοπλιστων...


Εκει είναι το "κρίμα" φίλτατοι...αλλα οπως ειχε πει και ο ζλαταλεξ (πρεπει να το ξεμπαναρουμε καποια στιγμη ε?) "το ΚΚΕ για μας είναι σαν τον ΠΑΟΚ", δε πα να φερεστε οπως φερεστε,  παντα θα χετε την πιο σοβαρη ιδεολογια και τη μεγαλύτερη ιστορια, ωστε να σας ψηφίζουμε...

I'll "amen" that sir!


PS. Κάποια στιγμή να επιστρέψει και ο Ζλατ ε...

Οι εχτροι καποιων ειναι οι ιδιοι τοuς οι εαυτοι.

Αλλα αυτη ακριβως η σuμπεριφορα ειναι σε μικρογραφια η ιστορια και των υπαρκτων σοσιαλστικων κα8εστωτων.

Γεννηση -> Ακμη -> Στασιμοτητα -> Παρακμη

Μαντεψτε εσεις σε ποιο σημειο βρισκομαστε.q

Η αν-ελεu8ερια, σκεψης και πραξεων, οπως οδηγησε στην καταρρεuση, με τον ιδιο τροπο παλεuει την ανακαμψη.

Ρε Κνίτες

Ο Λένιν στο "τι να κάνουμε" για να αποδείξει την ανάγκη ύπαρξης επαναστατικού κόμματος αναφέρει ότι η εργατική τάξη είναι ανίκανη από μόνη της να συνειδητοποιήσει σε θεωρητικό επίπεδο τα διδάγματα του κομουνισμού,και άρα θα πρέπει να υπάρχει μια θεωρητική πρωτοβουλία(ένα επαναστατικό κόμμα) για να τους περάσει τις βασικές αρχές,οι οποίες σιγά σιγά(με την πάροδο γενεών δλδ) θα εμπεδωθούν από την κοινωνία.

Άμα είναι κρεμασμένοι όμως,πως θα την εμπεδώσουν???


1+1=u does teh math.

ΠΡΩΤΟΝ
Για να γινει μια σοβαρη συζητηση κ να βγει κατι καποια μαλακισμενα χτεσινα αναλωσιμα τσουτσεκακια να κοψουν τις μαλακιες του στιλ:
καικ.τ.λ


(Πρωφανως δεν αναφερομαι σε ολους που εκφραζουν καποια διαφορετικη αποψη, μας αρεσει η κριτικη κ την δεχομαστε κ την επεξεργαζομαστε αρκει να ειναι καλοπροερετη, καποια μαλακισμενα ομως που στοχο εχουν να συκοφαντουν και να βριζουν το ΚΚΕ καλυτερα να κλειστουν στο καβουκι τους)


ΔΕΥΤΕΡΟΝ
Για να μπουν σε μια σειρα τα πραγματα
α)  Αν και πολλα γραφτηκαν κ παραπανω αναφερω ενδεικτικα καποια απο τα πιο τρανταχτα επιτευγματα του ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ
  -ΕΚΜΗΔΕΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ
  - ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΥΓΕΙΑ ΠΡΟΝΕΙΑ που ακομα κ σημερα δεν εχουν εφαρμοστει σε κανενα καπιταλιστικο κρατος(και ουτε προφανως θα εφαρμοστουν αφου δεν επιφερον κερδος)
  -ΜΗΔΕΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΝΑΛΦΑΒΗΤΩΝ
  -ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΡΟΟΔΟ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ(μαθηματικα,αεροναυπιγικη πυρινικα κ.τ.λ)
 
  -Ηταν η χωρα που σταματησε την επελαση του Χιτλερ

 Μονο και μονο απο αυτα πιστευω γινεται φανερη η προσφορα του ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ στον ΑΝΘΡΩΠΟ.Γινεται αισθητη η διαφορα απο τον Καπιταλοσμο. Γινεται αισθητο τι σημαινει εχω στο επικεντρο τα κερδη σε αντιπαραθεση με το εχω στο επικεντρο την ανθρωπινη ευημερια.


β)Ολα αυτα που ακουγονται για φασιστικο καθεστος αντιπαραθεση του ΣΤΑΛΙΝ με τον   Χιτλερ κτ.λ ειναι μια προβοκατσια καλα σχεδιασμενη απο την αστικη ταξη γιατι αν δεν υπηρχε κ αυτη τοτε ο κοσμος που σημερα δυσφορει κ δεν του φτανουν τα λευτα να ζησει θα Επαναστατουσε.Αν εβλεπε μονο τα επιτευγματα του ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ(που οσο και αν προσπαθουν να τα κρυψουν κ να τα αμαυρωσουν ουτε κρυβονται ουτε αμαυρωνονται) και δεν υπηρχε η μπολικη λασπη απο πανω δεν θα υπηρχε  κανενας λογος να μην παλεψει με νυχια κ με δοντια γι'αυτο.   
Τωρα ομως επειδη αυτο απο μονο του δεν πειθει,γιατι εγω θα λεω ειναι προβοκατσια ο αλλος ειναι αληθει κ θα παιζουμε την κολοκυθια αναφερω τα εξεις:

 1 πριν λιγου μηνες εγινε γκαλοπ στην ρωσια( Επι ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ) για το ποιο σημαντικο πρωσοπο του 20ου αι. και βγηκε ο ΣΤΑΛΙΝ
 2 Οταν ειχε αρχισε να περνει για τα καλα η κατηφορα το ΚΚΣΕ και τα πραγματα πηγαιναν προς τον καπιταλισμο τα συνθηματα που εριχναν ηταν(για ενα καλυτερο Σοσιαλισμο) και αυτο γιατι ο κοσμος δεν ηθελε σε καμια περιπτωση να ανατραπει και αν του το ελεγαν αυτο θα αντιδρουσε Βιαια.

Και ρωταω εγω τωρα αν σημερα γινοταν γκαλοπ στην Ελλαδα για το πιο σημαντικο προσωπο του 20ου υπηρχε ποτε περιπτωσα να βγαλουμε τον Παπαδοπουλο?
Κατα τη διαρκεια της χουντας ο ιδιος ο λαος δεν ηταν αυτος που ηθελε να την ριξει?


Ας σκεφτουμε λοιπον ποσο φασιστικο ηταν το καθεστος κ ποσο τυρανος ηταν ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΤΑΛΙΝ.....

Για του λόγου το αληθές:



όπου "δεχόμαστε" βάλτε "ειρωνευόμαστε" και όπου "επεξεργαζόμαστε" βάλτε "απαξιώνουμε" και ξαναδιαβάστε...

...και τώρα λογικά θα μας πεις ότι είμαστε κακοπροαίρετα αναλώσιμο τσουτσεκάκια όλοι μας...μμ?

Βλεπεις τι γινεται εγραψα 5 σειρες για καποιες παπαριες που ηταν στο topic κ απο κατω ανελυσα ενα ολοκληρο σκεπτικο κ εσυ κολισες στις 5 σειρες. Οταν γραφουν ΚΝΙΤΕΣ πολωνεαι η κουβεντα λες κ εχουμε χωραφια να χωρισουμε. Εμενα αυτο σορρυ κιολας αλλα δεν μου φενεται πολυ καλοπροερετο. Ειναι αλλο πραμα να εχεις καπου διαφωνιες μ'αυτο που λεει ο οποιοσδηποτε κ να το συζητας και αλλο να θες να πεις κατι κ να σχολιασεις κατι σον και καλα γιατι το προηγουμενο post το εγραψε ΚΝΙΤΗΣ

δηλαδή τώρα εσύ κάνεις σοβαρή συζήτηση ε;

Πρωτον ο χιτλερ ητηθηκε απο τα στρατιγικα του λαθη τα οποια ηταν τραγικα δεν αμφισβητω την συνεισφορα της ΕΣΣΔ στην πτωση του η οποια ηταν οντως καταλυτικη αλλα δεν  μπορω να απευθυνω κι εκει ολα τα ελεη του 2 ου παγκοσμιου λεγοντας αυτοι σταματησαν τον χιτλερ ελεος. Και δεν αναφερομαι στα λαθη του Χιτλερ μονο και οι αγγλοι(οποιο υπογειο διπλωματικο παιχνιδι κι αν επαιζαν) με τον τουρινγκ αποκρυπτογραφησαν το αινιγμα και μαζι της ΗΠΑ πηδηξαν τον στολο τους και γιναν πολλα ας μην ειμαστε απολυτοι . . .


Τωρα οσον αφορα αυτα που υποθηκαν πριν ειναι οτι (τουλαχιστον προσωπικα υποστηριξα πως) δεν συμφωνω με οποια προοδο αν αυτη γινεται υπο τη σκια της σφαγης πολλλλων γιατι περι μιας μεγαλης σφαγης προκειται αυτα που εκανε ο μεγαλος σταλιν.

Τωρα εκει που λες για το τι ψηφισε ο ρωσικος λαος στο γκαλοπ για να μην γινω πιο προκλητικος. . . προσπαθω να καταλαβω τι θες να κανεις να πεισεις οτι ο σταλιν δεν σκοτωσε αβερτα? :o
 
που να ηταν δηλαδη ομοασθενος του φιλτατου βενιζελου* και να σκοτωνε οποτε του γκ@υλωνε κανενας δεν θα χε μεινει ;D ;D *υγ ο βενιζελος λεγεται οτι επασχε απο πριαπισμο (δεν ειμαι σιγουρος για ορθογραφια της λεξεως) παντως ειναι ασθενεια που προκαλει μονιμη στυση για οσους δεν ειχαν την τυχη να το ακουσουν

καλα οχι οτι εχουν και αδικο τα παιδια αφου ο ΚΝΙΤΗΣ οπως λες εσυ απο τι φενεται τουλαχιστον στο παρον τοπικ λεει κατι σοβαρο του κανουν καποιες επισης σοβαρες ερωτησεις και αρχιζει τις ακομη πιο σοβαρες πιπες ε λογικο δεν ειναι αυτοι που τα βλεπουν πολυ καιρο η να ξερναν η να γελαν? κι ολα αυτα μεχρι να ερθει ενα αλλος ΚΝΙΤΗΣ και εννοειτε να αρχισει απο την αρχη ο κυκλος . .. . δεν ειναι γαματο? ;D

Το πρόβλημα είναι ότι ο ένας μιλάει για ανελευθερία, κι ο άλλος μιλάει για μηδενική ανεργία. Όταν απαντάς στα επιχειρήματα των συνομιλητών που δε σε βολεύουν με τη ταμπέλα "καπιταλιστική προπαγάνδα" (χωρίς να απαντάς τελικά).. τί περιμένεις να ακούσεις τελικά?

Τα περισσότερα παιδιά που γράφουν εδώ έχουν κάνει άπειρες ώρες συζήτηση με Κνίτες, λογικούς και μη, κολλημένους και μη, η γενική εντύπωση είναι ότι για να πείσεις ένα Κνίτη για κάτι, πρέπει να μπεις στην Κ.Ε. του Κόμματος (πριν από κείνον). Με λίγα λόγια συμμετέχουν στις κουβέντες όχι για να διαμορφώσουν γνώμη στην τριβή με τους άλλους ανθρώπους, αλλά αποκλειστικά για να μεταφέρουν τη δική τους, η οποία με τη σειρά της είναι η γνώμη της Κ.Ε. του Κόμματος.

Το γιατί απαντάμε βέβαια εν τέλει.. εκεί που εσύ το λες εμπάθεια, εγώ το λέω.. "η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία, μια μέρα ελπίζω να συνεργαστούμε για κάτι διαφορετικό για τον κόσμο"

Μπορείς να ανατρέξεις στις προηγούμενες σελίδες (είναι μόλις 2-3) και να δεις που αναφέρονται οι συγκεκριμένες απαντήσεις που σου quotαρα. Έγω για καλοπροαίρετη κουβέντα ξεκίνησα πάντως και εξήγησα που διαφωνώ και άκουσα ειρωνίες και απαξιώσεις όπως και ο Furious Angel. Από κει και πέρα προφανώς μου κόπηκε κάθε διάθεση για κουβέντα και γι' αυτό δεν απάντησα στα άλλα που έγραψες. Και αυτό συμβαίνει πάντα όταν αγγίζονται οι περιοχές "τζιζ"...

Εγώ παραδέχομαι ότι ενίοτε παρασύρομαι και το ύφος μου γίνεται επιθετικό αλλά τόνισα αργότερα  ότι όπως λες κι εσύ δεν έχουμε χωράφια να χωρίσουμε. Οι σύντροφοι σου όμως την ειρωνία και το απαξιωτικό το ύφος τα χουν μονίμως στην άκρη της γλώσσας. Δε βαριέσαι....

Πάντως έχω(από κληρονομιά του παππού) 2 αγροτεμάχια από μισό με έναν ΚΝΙτη,άρα ναι,έχουμε χωράφια να χωρίσουμε

Προετοιμαστείτε για ΑΙΜΑ



Α,και επίσης:

1)Ο Στάλιν δεν ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΕ χιλιάδες αναρχικους-τροτσκιτσές και λοιπούς αριστεριστές(πρόσεξε,δεν τους έβαλε στο περιθώριο ούτε ήταν μειοψηφία:τους ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΕ)??
2)Ο Στάλιν δεν υπέγραψε σύμφωνο μη-επίθεσης με τους ναζί??Για να μην λέμε και ότι μόνος του σαν σουπερμαν νίκησε τον χίτλερ(αλήθεια από που έπαιρνε ΠΟΛΛΑ όπλα στην αρχή ξέρεις?)
3)Ο Στάλιν δεν ήταν αυτος που έχτισε το "σπιτι του λαού" με χρυσά πόμολα και χρυσές χέστρες?

απο μια πολύ καλή τηλεοπτική σειρά.. (οσο θυμαμαι τους διαλόγους)

" ---...πρέπει να σας πω κατι πολύ σημαντικό για τον γαμπρό που πρόκειται να κάνετε.. (κακόβουλος που θέλει να ακυρώσει τον γάμο)
  --- τι ακριβώς συμβαίνει? ( τρεμάμενη φωνή πεθερου)
  --- ε, να, δεν ειναι και πολύ εργατικός, ειναι τεμπέλης!
  --- δεεεν πειράζει, θα τον βοηθήσουμε εμεις, με μια καλή δουλεία θα το βρει το ενδιαφέρον του...
  ---...ξερετε, λενε οτι είιναι και γυναικάς!!
  --- ενταξει τωρα, παιδι ηταν μεχρι τωρα, στα πλαίσια της οικογένειας θα νοικοκυρευτεί!
  ---...ναι αλλα πρεπει να μάθετε ότι... να... την κουνάει και λίγο την αχλαδία..
  --- ε... ε... καλά τωρα ...στη σημερινή εποχη δεν μπορούμε να ζούμε και με τις παλίες συντηρητικούρες...
  --- ομως, όταν ήταν μικρός, πηγαινε σε αυτες τις πορείες και πετουσε και μολοτωφ!!
  --- τωρα όμως μεγάλωσε! και εγινε ένας σοβαρός και ώριμός νέος!
  --- δεν ξερετε όμως...!!
(διακόπτετε το κακόβουλο προσωπο απο τον μεχρι τώρα νηφάλιο πεθερό, ο οποίος σηκώνεται και με στεντόρεια φωνή απαντάει στην επιμονή του συνομιλητή του λέγοντας:)

 --- ολα καλά αλλα στην Κνε να μην ήταν.....!!!!
 

αφιερωμένο στους αντι - Κνε του φόρουμ.  ;)

με τη συμπεριφορά σας τους κάνετε αντι-κνε.


ξυπνήστε.

απο που? απο που?  ελατε να μας μαθει ιστορία Godhatesusall.  Ξερει πολλά και τα κρατάει για τον εαυτό του!! ;D ;D ;D

παντως τα αντι Σταλιν επιχειρήματά σου εγραψαν!!!

ΥΣ: ο σταλιν δολοφόνισε δισεκατομύρια αναρχο-τροτσκιστων!!!
      Ξέρω εγώ, να σου πώ? 2.607.796.410 αναρχοτροτσκιστών.  Μόνο εσυ θα ξέρεις ιστορία?

ε ντάξι διέγραψε το χιλιάδες και κάντο εκατοντάδες

Πάντως δεν απαντάς στα "αστεία" επιχειρήματα

edit: Ποια καπιταλιστική χώρα έδινε όπλα στην ΕΣΣΔ για να αποκρούσει τους ΝΑΖΙ

Απαντήστε και κερδίστε μια δωρεάν περιήγηση στην Λευκορωσία ώστε να μιλήσετε με ανθρώπους που έζησαν το καθεστώς


P.S:

Αντίθετα με σένα,εγώ μεγάλωσα μέσα σε μετανάστες από χώρες της πρώην ΕΣΣΔ.2/3 κολλητούς μου είναι από εκεί,και με τους γονείς τους που έχω μιλήσει έχω ακούσει τα απίθανα.......Με όποιον άλλον έχω μιλήσει μου εξηγεί ότι φύγανε από τις χώρες τους γιατί δεν είχανε καλά-καλά να φάνε....Οπότε μην βιάζεσαι να κρίνεις και να περάσεις την γραμμούλα σου,γίνεσαι γελοίος.

P.S2: Η μάνα του κολλητού μου δούλευε στην διανομή συσσιτίου...περιττό να σου πω ότι άλλο φαγητό έτρωγε ο λαουτζίκος και άλλο τα μέλη του κόμματος

+1

 :-X

ΥΣ1 Η δικτατορία του προλεταριάτου φίλη προμηθέα, δεν είναι δημοκρατία.
Βρές στα λεξικά τη διαφορά της λέξης "δημοκρατία" και "δικτατορία". Βέβαια, σε θεωρητικό επίπεδο, η δικτατορία του προλεταριάτου υποτίθεται ότι θα οδηγήσει στην αταξική κοινωνία, δλδ μια αναρχική κατάσταση που είναι δημοκρατία για όλους.

ΥΣ2 Υπογράφω κι εγώ ως "ένα μέλος του συστήματος". Γιατί να το κρύψω άλλωστε  ;D

ρε φιλέ, ποιος σου είπε ότι εγώ θα υπερασπιστώ εκείνα τα μ.....πανα που ήτανε στην ΚΕ του ΚΚΣΕ? Αυτοί φέρανε την περεστρόικα. Αυτοι είναι η σημερινή ολιγαρχία της ρωσίας.
Αυτοι πήραν τα εργοστάσια και τις τεράστιες υποδομές που έφτιαξε ο σοσιαλισμός.
Εγω κοιτάω το κοινωνικο - οικονομικό σύστημα που είχε ώς κέντρο τον άνθρωπο. Αυτό υπερασπίζομαι. Αλλα δεν μπορούμε να καταλάβουμε (ή δεν θέλουμε να καταλαβουμε) ότι ένα τέτοιο σύστημα έιναι πολύ ευθραυστο και ασταθές εξαιτίας του πιο άγριου, παγκοσμίας έκτασης, ιμπεριαλισμού. Θέλει πολλά α@@δια να έχει και ο λαός και το κομμουνιστικό του κόμμα για να σταθεί σε ένα τέτοιο εχθρικό παγκόσμιο περιβάλλον.
Οποιος πραγματικά πιστεύει στον σοσιαλισμό, καλείται νηφάλια και χωρίς ηττοπάθεια να βγάλει χρήσιμα συμπεράσματα - όπλο του για τις νέες νίκες του Σοσιαλισμού.
Όποιος, βλεποντας μόνο το τραγικό αποτέλεσμα της παλινόρθωσης, εξωραϊζει στο σύνολό του τον Σοσιαλισμό, προσφέρει άθελά του πολύτιμες υπηρεσίες στους καπιτάλες.

Οι αιτίες για αυτήν την κατάληξη, την παλινόρθωση του καπιταλισμού (προειδοποιήσεις για παλινόρθωση είχε επισημάνει και ο Λενιν απο το 1922), θα συζητηθούν πλατία, το επόμενο διάστημα απο το ΚΚΕ, με όσα περισσότερα λαϊκά στρώματα είναι εφικτό, με σκοπό κάποια στιγμή να εδραιωθούν ολοκληρωμένες πολιτικές και ιδεολογικές θέσεις πανω στο ζήτημα αυτό.   

αντιφατικές έννοιες. Η αταξική κοινωνία δεν είναι αναρχική κατάσταση

ναι φιλε μου γι αυτο κανανε κρα και ΗΠΑ και Ρωσια για να μπουν στο βερολινο να παρουν τα σχεδια των ναζι επειδη ηταν "αναπτυσσομενοι" οχι οτι ειχαν σχεδια που αλλοι τα βλεπαν απο χιλιομετρα ακομη και για τα πυρηνικα ακομη υλοποιουν οι μ@λακες περα απο τον αντλατικο σχεδια που εκλαπησαν τοτες νταξ δεν χαθηκε και ο κοσμος να λεμε αληθειες που και που κανεναν δεν θυγει η αληθεια εκτος απο αυτους που θελουν να διαδιδουν ψεματα χαλαρωστε λοιπον μια και εγω(αφου  μονο για μενα μπορω να μιλισω) εχω εμπιστοσυνη στις προθεσεις σας και μιλαω ειλικρεινα. . .κανενας δεν θελει να θηξει την ΕΣΣΔ για κατι το οποιο ΔΕΝ εκανε τουλαχιστον μεχρι τωρα στο τοπικ δεν εχει φανει κατι τετοιο εκτος αν εχω τοσο χαμηλη αντιληψη... :-\

'Οποιος δηλαδή δε γουστάρει τους εκφραστές του κομμουνισμού είναι χουντικός; Ωραία η λογική σου ρε μεγάλε.Στο σχολείο την έμαθες;

Και πιο είναι δίκαιο; Να σε λούζει ο άλλος με κοσμητικά επίθετα και να τουμπεκιάζεσαι; Τέλος πάντων...Πρέπει να είμαστε η μοναδική χώρα που δίνει τόση σημασία στη μειοψηφία του 7%....

δεν ειναι ομως δυνατον να μιλαμε για πολεμο στον 20 αιωνα και να αναφερομαστε σε ποσοτητα και οχι σε ποιοτητα πολεμικου υλικου :o θα γελαει ο κοσμος να πουμε... πχ στον ιδιο πολεμο ιαπωνια κινα δεν μετρησε η ποσοτητα πολεμικου υλικου ;) τωρα θα μου πεις τι εγινε τοτε με ρωσια γερμανια , ε νομιζω το χω πει κανα δυο φορες ακομη οτι ο χιτλερ εκανε τραγικα στραγικα λαθη που του κοστισαν τον πολεμο σχεδον ολες οι ιστορικες αναλυσεις συμφωνουν σαυτο. Ειχε κινητρο ο φιλτατος σταλιν οχι μονον αυτος αλλα ΚΑΙ αυτος.

Inquirer, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο ανώτερη σε όλους τους τομείς ήταν η γερμανική τεχνολογία. Και σε τι άθλια κατάσταση η αντίστοιχη σοβιετική μέχρι το 1943, όπως επίσης και η πργάνωση του στρατεύματος.
Σε κάθε τομέα, οπλισμό πεζικού, τεθωρακισμένα, αεροπορία η γερμανική μηχανή ήταν η πιο τρανή απόδειξη της διαφοράς που δημιουργεί στο πεδίο της μάχης η τεχνολογική υπεροχή.

Εκτιμήσεις ενδεικτικά αναφέρουν πως σε περίπτωση που το θρυλικό MP44 είχε βγει ένα εξάμηνο νωρίτερα θα είχαν κερδίσει στον πόλεμο και θα μιλάγαμε για μία διαφορετική ιστορία.

Οι κομμουνιστές της Ελλάδος που τόσο ηρωικά υπερασπίζονταν τον Στάλιν ήταν Έλληνες φιλοσοβιετικοί ή Σοβιετικοί φιλέλληνες;

Οι Σοβιετικοί το μόνο που ήθελαν ήταν να μπουν πρώτοι στο Βερολίνο, και το κατάφεραν.

Και ας σταματήσουν τα off-topic εδώ, απ' ότι φαίνεται πλάκωσαν "ξαναμμένες" ενισχύσεις, search and destroy opportunism.

Θα παρακαλούνταν επίσης οι ταγμένοι αντικομμουνιστές να μείνουν μακριά από το topic, αφενώς δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν σε αυτό και την εξέλιξη του, αφετέρου, όπως εύκολα ανιχνεύεται, έχουμε μεγαλύτερα προβλήματα να ασχοληθούμε, όχι με τις φοβίες σας.

Let the festivities commence.

Tωρα ξεφευγεις και θα σου πω γιατι αφενος γιατι αν οι ρωσοι μπορουσαν θα ειχαν κι αυτοι την εν λογο τεχνολογια δεν υπαρχει καμμια αμφιβολια περι τουτου οποτε εκαναν το ανθρωπινως δυνατο για να την αποκτησουν τωρα οι ρωσοι που θελουν να παρουν εκδικηση απο τους γερμανους ε ενταξει αυτο πως να το κανουμε δεν στεκει ιστορικα εκτος αν νοιαζοταν πια τοσο πολυ ο σταλιν που μπηκε στο βερολινο για να παρει εκδικηση χωρις να εχει καποιο συμφερον . . .  :???: τουλαχιστον ας ειμαστε ρεαλιστες αν αρχισουμε να αποδιδουμε πραξεις στην παγκοσμια ιστορια στις ηθικες συναισθηματικες δικαιωσεις πρωταγωνιστικων προσωπων οκ ας μας μεταφερουν στη γωνια του παιδιου και λεμε οτι θελεις δεν εχω κανενα προβλημα.


κανεις δεν το αρνηθηκε απλα εσυ αναφερεις αλλους γελοιους λογους για να υπερσπιστεις δεν ξερω κι εγω τι. . . :-\

Μαλάκες τρύπιοι ήταν αλλά δε βλέπω πολλούς της ηλικίας μας να τους υπερασπίζονται πλέον σε αντίθεση με τους κομμουνιστές σήμερα που έχουν σαν πατερούλη τον εγκληματία....

Ιnquirer πάρε τα στρατιωτάκια σου και σε καμιά παραλία να τα συγκρίνεις.

Μάλλον έχετε δεχτεί ενδοφλέβια ένεση ΕΣΣΔ στο αίμα σας...Ειλικρινά δεν εξηγείται αλλιώς...

πολυ καλα αρα τα αλλα για τους λογους επειδη ειχε νεκρους ας τα αφησουμε στην παραλια που λεει και εξ επειδη ειχε συμφερον μπηκε αρα ειχε καθε λογο να υπαρχει προπολεμικα η σχεση που ανεφερε πριν απο πολλα ποστ ο godehasual νομιζω μιας και οι σοβιετικοι "ψωνιζαν" προφανως τεχνολογια και προφανως και παλι συμφερονται αναλυση κλπ αλλα δεν ειπε τπτ μη αληθες προκειται περι μιας παρεξηγησης των εννοιων τεχνολογια-οπλα εγω θεωρω οτι ενοουσε τεχνολογια (προφανως στρατιωτικη) αν κανω λαθος θα το πει αυριο μιας και δεν ειναι εδω νομιζω και τοτε ξαναδιαφωνειται με τηνυσηχια σας.

καληνυχτα :)

δεν μας εσωσε αυτος απο τους ναζι εχει ειπωθει αρκετες φορες ναι βοηθησε αλλα δεν ηταν παρα ενας τροχος μιας αμαξης.Τ γιατι εξηγειται παραπανω απο τοσα ατομα

Για την Ελλάδα και τους Έλληνες έχεις να μου πεις τίποτα; Μου κουνιούνται και τα 2 για τους δυτικοαμερικάνους...

Ψηφίζοντας Αλέκα για πρωθυπουργό πιστεύεις ότι θα κάνουμε ένα βήμα μπροστά ως χώρα;

μετά την ενδιαφέρουσα ανταλλαγή απόψεων ας γελάσουμε και λίγο

https://www.youtube.com/watch?v=nhT4qvkdvvU

 :D ;D

key-words against USSR:

Δίκες της Μόσχας   36-38
Εισβολή Πολωνίας το 39(τα στρατεύματα ετοιμάζατε ε?)
Μαζική δολοφονία κρατούμενων το 40
Α.Γερμανία   το 53
Πόζναν        το 56
Πράγα         το 56
Νοβοτσερκάσκ(ή πως στο διάολο το λέγανε)      το 62
Τσεχοσλοβακία  το 68
Αφγανιστάν      τα τέλη του 70

(http://brettduncan.files.wordpress.com/2008/05/risk-game-of-global-domination.jpg)

ότι λέτε εσείς είναι το δίκιο;


πλάκα μας κάνετε ρε;

να μαθουμε επιτέλους τι εκφράζεις και σύ ή θα το καρατάς μυστικό?

και σύ τα πρόβατά σου και αλλού να τα βελάσεις

η Αλέκα είναι γραμματέας της ΚΕ, και σύ σαν τον βλάκα στο καφενείο κάνεις, που δεν ξέρει την τύφλα του, παίζει χαρτία όλη μέρα και μαλακίζεται. (το λεω με αφορμή μια εξόρμηση που κάναμε εν΄όψη της ΔΕΘ, όπου μπήκαμε οι άμοιροι σε ένα καφενείο για ενημέρωσή και όλα τα λούμπεν των 55-60-70, άλλος φώναζε, άλλος γελούσε, άλλος ελεγε τα δικά του..)

το ΚΚΕ έχει επεξεργασμένο πρόγραμμα εξουσίας, που φυσικά επειδή είμαστε τόσο κολημένοι στον αστικό τρόπο διακυβέρνησης (έχουμε γεννηθεί και μεγαλώνουμε σε αυτόν) δεν μπορούμε να φανταστούμε την ευρυματικότητα του λαϊκού παράγοντα σε νέους λαϊκούς θεσμούς εξουσίας.

Καλα αφού η συζήτηση κατέληξε παλι στο ποιος σκότωσε ποιον και ποσους σκότωσε, πλεον η κουβέντα εφτασε παλι στο επίπεδο του πάτου ...

Στην αταξική κοινωνία υπάρχει εξουσία? Και αν ναι, από ποιούς απέναντι σε ποιούς?
Η αναρχία είναι το αντίθετο του οποιουδήποτε εξουσιαστικού συστήματος, έτσι δεν είναι ή κάνω λάθος?

για σένα τι είναι εξουσία για να σου πω μετα και εγω τι δεν είναι εξουσία

Εξουσία για μένα είναι η οποιαδήποτε κυριαρχία μιας ομάδας προσώπω πάνω σε μία άλλη, ακόμη κι αν η ομάδα που κυριαρχεί είναι η πλειοψηφούσα.
Για σένα?

Ε ωραία τότε, γιατί δεν καθαρίζεται το topic? Γιατί πρέπει να βλέπω όλη την κνιτομηχανή εν δράσει, να αλληλουποστιρίζεται σαν 12χρονη συμμορία, και ούτε καν να έχει αίσθηση του τι γράφεται και γιατί γράφεται? Γιατί πρέπει να βλέπω κομμουνιστοφοβικούς ή άτομα που δεν γουστάρουν να μιλήσουν επί του θέματος?

Φοβάστε μήπως παρ' όλο το off-topic μιας διατύπωσης, περιέχει ψήγματα απόψεων ή/και απαντάει σε προηγούμενα post ή/και έχει κάποιο βαθύτερο νόημα?

Aπό ποτε?

Το μη χείρων λοιπόν..

Fuck.. και νόμιζα ότι τέτοιες λογικές έχουν καταστρέψει τη χώρα μας κάνοντας τους Έλληνες να ψηφίζουν μια Πασοκ και μια ΝΔ..

Μα τα μηνύματα δεν είναι οφφ-τόπικ! Ειναι αυτο που θεωρώ..."χαμηλής ποιότητας" για την αξιολόγηση της ΕΣΣΔ επι Στάλιν.

Ο αριθμός των πτωμάτων ειναι το μοναδικό κριτηριο για την αξιολόγηση του συστηματος αυτού (ετσι κι αλλιως μετα τις δεκαετιες '20 και '30 τα φαινόμενα αυτά μειώθηκαν αρκετα)? Ειναι, ενα κριτηριο , αλλα δε νομιζετε οτι ειναι υπερπροβεβλημενο??

Η οικονομία δε μας ενδιαφέρει? Αν ειχε προβλήματα γιατί και ποτε υπήρξαν? Και με την εκπάιδευση και την υγεία τι γινεται?
Μπορει τα μελη του Κομματος να τρώγανε περισσότερο, πεινασμένοι όμως ή αστεγοι υπήρχαν?

Τα παραπάνω ερωτηματα είναι και τα πιο κρίσιμα για τη ζωή ενος ανθρώπου και εκεί εγιναν προσπαθειες απο το πρωτο σοσιαλιστικο κρατος της ιστοριας. Εγιναν μεν εγκληματα , αλλα δε χρειαζεται να απαξιώνουμε αυτή την προσπάθεια γιατι ειχε καποια πολυ καλα στοιχεία που μπορει να αποτελέσουν βαση για το μέλλον, τα οποια στοιχεια πολυ αμφιβαλλω αν θα προκύψουν για ικανο χρονικο διαστημα σε μια καπιταλιστική χωρα. Ας μην είμαστε λοιπον τοσο απόλυτοι στην κρίση μας.



Οταν αλλαζουν τα συστηματα, αρχικα είναι πολυ βιαια, δυστυχως. Ο Ναπολέων ή ο Κρόμβελ ηταν αρκετα "εγκληματικές" φυσιογνωμίες. Αλλα αφησαν εργο , ωστε να υπάρχει σημερα μια εξελιξη... :-\



ΥΓ για τους ΚΝιτες τοποθετήθηκα παραπάνω...δεν τους ενδιαφέρει να πείσουν



 

u be really,REALLY stoopid

Είπα εγώ ότι δεν θεωρώ το σοσιαλιστικό μοντέλο καλύτερο?Απλώς να μην λέμε ότι και η ΕΣΣΔ ήταν γαμάτη...

Δε νομίζω πως κάνενας ζήτησε να αλλάξει το σύστημα χωρίς να ανοίξει μύτη. Ομελέτα δε γίνεται, αν δε σπάσεις τα αυγά. Από κει και πέρα όμως κατ'εμέ το ζήτημα με την ΕΣΣΔ είναι ότι κατέληξε ένα εν μέρει νοσηρό σύστημα, με κάποιες ανισότητες (γιατί τα περί σισσυτίου είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου), με ανελευθερία στους διαφωνούντες, με ιμπεριαλιστικές τάσεις (κατοχή στην Ουγγαρία, εισβολή στην Τσεχοσλοβακία, πολυετή πόλεμο στο Αφγανιστάν, υποδούλωση λαών εντός της ΕΣΣΔ κ.α.) και διάφορα άλλα.
Όταν κάνεις κριτική όμως, προφανώς αυτό που καταδεικνύεις είναι κυρίως τα κακά, αυτά που κακώς συνέβησαν και δε πρέπει να ξανασυμβούν. Αυτά σταμπάρεις και τα αφορίζεις. Και ακριβώς αυτό είναι που δεν καταλαβαίνουν οι Κνίτες και αφηνιάζουν από αντανακλαστικό. Αλλιώς ας κάνουμε μια συζήτηση αυτάρεσκειας όπου καθένας θα λέει κάτι καλό και χαρούμενο φοβούμενος να πει την κακή όψη του και στο τέλος θα καταλήξουμε το Σοβιετικό μικρό σπίτι στο λειβάδι.

Όσο βλακώδες είναι να μετράς την ΕΣΣΔ μονάχα σε πτώματα, άλλο τόσο βλακώδες είναι να καυχιέσαι για τα πυρηνικά της. Η αντικειμενική κριτική απαιτεί ανεκτικότητα και προς τις δύο κατευθύνσεις.

++  ;)

Μια ερωτηση ρε παιδια σε ολα αυτα τα απιθανα που γραφουν οι ΚΝΙΤΕΣ,

-αν ηταν ετσι η ΕΣΣΔ(που δεν ηταν) γιατι διαλυθηκε σαν χαρτινος πυργος και μια που ο καπιταλισμος ειναι τοσο κακος στη Ρωσσια γιατι δεν καταρεει αυτος?(Το ΚΚΡ παιρνει 18%)

-και θα ηθελα και ενα σχολιασμο για τα κρατη μαριονετες της ανατολικης ευρωπης.

αυτό το πράγμα σηκώνει πολύ συζήτηση..

δεν σηκωνει πολυ συζητηση,

εγω ειμαι ο τελευταιος που θα αμφισβητησει την προσφορα της ΕΣΣΔ στην παγκοσμια ιστορια,ολλα σε οποιαδηποτε κρατος-καθεστως-αυτοκρατορια δεν υπαρχει ελευθερια λόγου ειναι θεμα χρονου  η κατερευση...αυτο εχει δειξει η ιστορια.


απλα τα παιδια ζουνε στο δικο τους κοσμο,βαζω στοιχημα αν τους ρωτησεις "να παρει το ΛΑΟΣ η ο ΣΥΡΙΖΑ 10% στις επομενες εκλογες?..θα απαντησουν ολοι ο το ΛΑΟΣ......ακουμε την καθε μαλακια για τον σφαγεα Σταλιν,μεχρι και τηλεψηφοφορια επικαλεστηκε ο αλλος :o ;D

δεν πειραζει ομως η ιστορια του ΚΚΕ(μελιγαλας,αντισταση,εμφυλιος κτλπ) ειναι μεγαλη και θα το στηριζουμε :D

Δεν λεμε οτιολα στην ΕΣΣΔ λειτουργησαν τελεια υπηρχαν λαθη, υπηραν κ χοντρα λαθη κατα την οικοδομηση του ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ. Παρ'ολα αυτα ηταν "η πρωτη εφοδος του ανθρωπου στον ουρανο". Ετσι κ αυτη οπως καθε πρωτη προσπαθει εχει της αδυναμιες της πρωτης φορας.

Αυτο ομως ΔΕΝ σημαινει οτι μπορουμε να αγνοησουμε τα τεραστια επιτευγματα.

Το μεγαλυτερο λαθος ηταν οτι μετα απο  καποια φαση υπηρχε λαθος κατευθηνση στην οικονομικη βαση.Αντι να προχωρανε για τις κομμουνστικες σχεσεις παραγωγης δηλαδη για την κοινονικοποιηση ολων των μεσων παραγωγης και την καταργηση της ατομικης ιδιοκτησιας , αντιθετα εδιναν κινητρα που την ευνουσαν (πριμ κ.τ.λ) . Αυτο οδηγησε στο να γενιουνται καπιταλιστικες σχεσεις παραγωγης μεσα στο σοσιαλιστικο κρατος , πραγμα που με τη σειρα του(οσο δεν διορθωνοταν και μαλιστα αντιθετα εξαπλωνοταν) οδηγησε στο να υπερτερουν οι καπιταλιστικες σχεσεις παραγωγης. Δηλαδη υπηρχε μια μεγαλη οπισθοδρομηση στην οικονομικη βαση που σε συνδιασμο με την πιεση απο τον εξωτερικο (ιμπεριαλιστικο) παραγοντα οδηγησε στις ανατροπες του ''91.
Γι'αυτο ακριβως το λογο το ΚΚΕ μελεταει απο το 91 τις αιτιες των ανατροπων. Βγαζει συμπερασματα για το τι πηγε στραβα τι οδηγησε σ'αυτες. Ετσι ωστε να ειμαστε ετοιμοι για την επωμενη φορα να μην ξαναγινουν τα λαθη που εγιναν, Να ειναι η τελευταια. Να ειναι η Οριστικη. Να οικοδομηθει ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ. Να αρχισει το μελλον της ανθρωποτητας.

Μαλλον το χασες ουτε  ΛΑΟΣ ουτε  ΣΥΡΙΖΑ .Ειναι κ οι δυο αναχωματα του συστηματος.
Ο δικοματισμος ξερει οτι τηνδυσκολη στιγμη αν τους χρειαστει θα τους εχει. Θυμισου Μααστριχτ, Ψηφος του Αλαβανου στην Ευρωβουλη για ΚΕΣ κ παει λεγοντας. Ειναι το μεσο για την εκτονωση της λαικης δυσαρεσκιας. Οπου ζωριζουν τα πραγματα για ΠΑΣΟΚ ΝΔ τους υπερπροβαλλον μεχρι και 18% τους βγαζουν, οπου χαλαρωνουν τους ξαναμαντρωνουν

2 πράματα

1)Είστε αστείοι

2)Από πότε η μάνα του άλλου μου κολλητού μου είπε ότι υπήρχε μαύρο εμπόριο στην ΕΣΣΔ λέτε?(προφανώς μόνο για τα μέλη του κόμματος)

Στείλτε την ψήφο σας στο 2310-521010 και κερδίστε το "καιρός γαρ εγγυς 4"

Γιατί είναι πιο "ευαίσθητος" ο Σοσιαλισμός και πιο "ανθεκτικός" ο Καπιτάλισμός??  (δική μου οι χαρακτηρισμοί στα εισαγωγικά)

Γιατι είναι πιο δύσκολο να κρατήσεις καθαρό και συμμαζεμένο το δωμάτιό σου παρά τακτοποημένο και νοικοκυρεμένο, (αν θέλεις νόμος εντροπίας).
Ετσι, και σε κοινωνικό επίπεδο, είναι πίο δύσκολο να κρατήσεις τάξη και "νοικοκύρεμα" στην οικονομία (βλέπε σχεδιασμένη οικονομία) και πολύ έυκολο να ξεπέσεις στην αναρχία της παραγωγής, χαρακτηριστικό της ελέυθερης οικονομίας.
Στους παραπάνω λόγους βάλε και τα δελεαστικά συμφέροντα που υπόσχεται ο καπιταλισμός σε υποψήφιους προδότες (βλέπε όλη τη σημερινή αφρόκρεμα της Ρωσίας).
Ακόμα βάλε και την ασφυκτική πίεση - τρομοκρατία - που ασκεί ο παγκόσμιος Ιμπεριαλισμός σε κάποιο νεο Σοσιαλιστικό κράτος (βλέπε Ελλάδα, κλάνει η Αμερική χεζόμαστε εμείς  ;D)
Και τέλος, το σημαντικότερο: Σοσιαλισμός σημαίνει "τράβηγμα" όσο γίνεται περισσοτέρων στο σύστημα διακυβέρνησης /b] (με τα Σοβιέτ αν θέλεις - δηλαδή αντιπροσωπευτικά, αμεσα ανακλητά συμβούλια ). Οποιαδήποτε καθηστέρηση ή αργοπορία προς αυτό το αξίωμα θα σημάνει αργά ή γρήγορα την παλινόρθωση του Καπιταλισμού (δηλαδή το κουμάντο στα μέσα παραγωγής και στο σύστημα εξουσίας να τα πάρουν κάποιοι "αετονύχιδες")

Και όλα τα παραπάνω είναι μια ανηφόρα με κορυφή τον Σοσιαλισμό. Και πιο ψηλά, όσο αφορά για εμας τους κομμουνιστές, ο Κομμουνισμός.

Όμως, όταν γνωρίζεις ότι η ανηφόρα του Σοσιαλισμού είναι η ζωή και το μέλλον της Ανθρωπότητας κόντρα στο Θάνατο του Καπιταλισμού, τότε τραβάς προς τα εκεί με κάθε θυσία και αυταπάρνηση.

Αυτά τα ολίγα, οπου το καθένα χωράει άπειρες σελίδες ανάλυσης... ;)

Το ζητούμενο όμως είναι να υπάρχει πραγματικά άμεση "δημοκρατία" από κάτω προς τα πάνω (όπως είπες με τα σοβιέτ) και όχι προσχηματική οργάνωση βάσης με λειτουργία από πάνω προς τα κάτω (όπως έγινε στην ΕΣΣΔ και όπως γίνεται και σήμερα στο ΚΚΕ).

Καθοδήγηση για μένα είναι να σου δίνουν οι πιο έμπειροι τροφή για σκέψη, να τη μελετάς, και μετά με το δικό σου μικρό επεξεργαστή να δίνεις ένα feedback, το οποίο θα λαμβάνεται υπόψη. Με πολλά και διαφορετικά feedback από κάτω, διαμορφώνεις μια συνισταμένη επάνω.

Όχι να σου στέλνουν έτοιμο το result της επεξεργασίας που έπρεπε εσύ να κάνεις και μετά την τροφή ώστε να πειστείς. Κι αν δε πειστείς να αποτελείς και πρόβλημα προς εξόντωση/απομάκρυνση.

Για μένα αυτό αποτέλεσε το σημαντικότερο πρόβλημα της ΕΣΣΔ, και απ 'όσο γνωρίζω το ΚΚΕ, δε φαίνεται να έχει καταλάβει τίποτα, αφού ακολουθεί ακριβώς την ίδια πορεία.

Και αυτό που επιζητώ ξέρω ότι πιο δύσκολο οργανωτικά, πιο ασταθές, πιο μπασταρδεμενο πολιτικά (αλλά γιατί να μην εξελίξουμε δηλαδή την υπάρχουσα θεωρία?) και απαιτεί ηγέτες με ταλέντο και προσωπικότητα. Σήμερα επιλέγεται ο εύκολος δρόμος, της συντονισμένης συστράτευσης όμως ο δρόμος του Σοσιαλισμού είναι μακρύς και δύσκολος..

(http://www.sparkcaster.com/mephisteus/Demotivational/revolutionaries.jpeg)


a_

απάντηση σε όλα αυτά που θέτεις δίνει η αρχή του Δημοκρατικού Συγκεντρωτισμού, στην οποία σύσσωμοι οι αστοι καπιταλιστολάγνοι και διάφοροι ευρωλιγούριδες έχουν βαλθεί να
ρίχνουν αμέτρητους τόνους λάσπης

Και επειδή το λένε αυτοί σημαίνει ότι έχουν λάθος και εσύ σωστό.. μάλιστα..

"Γιατί έχει αθηναϊκές πινακίδες.."  :-X

Δεν υπάρχει το 4 ρε βλάκα...
Θα πάει κατ' ευθείαν στο 5, κατ' εντολή του γέροντος, ασφαλώς...

κοιτα καμία φορά ισχύει και κάπως έτσι. Οταν βλέπεις αυτους να διαφωνούν κάθετα τότε να είσαι σίγουρος ότι η αλήθεια είναι στις 180 μοίρες, ή τουλάχιστουν περίπου στις 180μοίρες. και μετα το ψάχνει μόνος σου.
Τελος πάντων ότι λένε οι ολιγάρχες το αντίθετο ;)

Jesus.. μα τη συλλογιστική!


Υ.Γ.: Δεν είμαι σίγουρος για τίποτα και αμφισβητώ τα πάντα.

Βρε, τους ....λασπωτήρες.

It is all about Newspeak.

Ειναι διαφιρετικο πραμα η ΕΣΣΔ και το ΚΚΕ(η και ΚΚΣΕ ακομα).Το ΚΚ εχει καποιες αρχες που τις γνωριζει καθε μελλος πριν οργανωθει σ'αυτο και τις δεχεται(γι'αυτο κ οργανωνεται).Βασικοτατη αρχη ενος ΚΚ ειναι η αρχη του ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟΥ.(Ο Λενιν ελγε οι κομμουνιστες αποφασιζουν δημοκρατικα και πραττουν συγκεντρωτικα δεμενοι σαν γροθια). Συμφωνα μ'αυτον λοιπον
η Δημοκρατια εκφραζεταϊ:
1 ΣΤην εκλογη ολων των καθοδηγητικων οργανων απο κατω μεχρι πανω
2 Στην κριτικη κ την αυτοκριτικη σε τακτα χρονικα διαστηματα των καθοδηγητικων οργανων  στις οργανωσεις που τα εξελεξεν
3 Στην υποταγη της μειοψηφιας στη θεληση της πλειοψηφιας
4 Στα δικαιωματα του καθε μελλους του κομματος.

Ο συγκεντρωτισμος εκφραζεται
1 Στην υπαρξη εννιαιου καθοδηγιτικου κεντρου
2 στην αυστηρη πειθαρχεια(των δημοκρατικα παρμενων αποφασεων)
3 Στην υποχρεωτικη εφαρμογη των αποφασεων των ανωτερων οργανων απο τα κατωτερα
4 Στις υποχρεωσεις των μελλον του κομματος

Ετσι λοιπον λειτουργει το ΚΚΕ (η το ΚΚΣΕ) . Στην ΕΣΣΔ δεν υπηρχε δημοκρατικος συγγεντροτσμος. Υπηρχε ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ που ηταν διαλλεκτικα δεμενος με ΕΡΓΑΤΙΚΟ Κ ΛΑΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ. Δηλαδη υπηρχε κεντρικος σχεδιασμος στην οικονομια και τα σοβιετ ελεγχαν κατα ποσο πρωχωραει(μεσες ακρες).

Προφανώς και δεν είναι το ίδιο πράγμα η οργάνωση ενός κόμματος και η οργάνωση ενός κράτους. Η φιλοσοφία όμως είναι πάνω κάτω ίδια.

Το πώς θα ερμηνεύσεις την εφαρμογή του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού στην πράξη βέβαια είναι ένα άλλο (μεγάλο) θέμα.

Προσωπικά πάντως δε δέχομαι αξιωματικά ότι ο δημ. συγκ. είναι ο μόνος τρόπος οργάνωσης ενός κομμουνιστικού κόμματος.

Απλά σκέψου.. τώρα είσαι μειοψηφία.. υποτάσσεσαι? Πρακτικά ναι, πνευματικά όχι. Γιατί οι άνθρωποι τείνουν να ξεχάσουν από που ξεκίνησαν..?

Ευχαριστώ πάντως για την ανάλυση, ήταν πολύ καλύτερη απάντηση από αυτή του συντρόφου νωρίτερα.

Υ.Γ.: Δεν ενημερώνονται επαρκώς όλοι όσοι οργανώνονται στο ΚΚΕ για τις αρχές λειτουργίας. Trust me on that.

Η Ρωσία σε κανένα στάδιο της εξέλιξής της δεν υπήρξε καπιταλιστική.
Από το πολιτικό και οικονομικό κενό που δημιουργήθηκε με την πτώση της ΕΣΣΔ ξεπήδησαν εκατοντάδες ολιγάρχες, που άρπαξαν αμύθητα πλούτη την ώρα που ο ρωσικός λαός βίωνε την πλήρη κοινωνική εξαθλίωση. Εκείνη την εποχή η πολιτική δύναμη της χώρας εξαφανίστηκε. Οι Αμερικάνοι απλώς γελούσαν με τον μεθυσμένο Γιέλτσιν και δεν έδιναν δεκάρα για τις όποιες αντιρρήσεις της Μόσχας.
Ο Πούτιν ανέλαβε την εξουσία σε συνθήκες ενός άγριου πολέμου (Τσετσενία), μιας βαθιάς κοινωνικής κρίσης και της πλήρους οικονομικής κατάρρευσης. Ο πρώην πράκτορας της KGB και η ομάδα που τον στήριζε ξεκίνησαν την ανόρθωση της χώρας με τη μόνη μέθοδο που ήξεραν: την κρατικοποίηση των φυσικών πόρων.
Οι ολιγάρχες τώρα βρέθηκαν σε διωγμό. Οι περισσότεροι έφυγαν από τη χώρα πάμπλουτοι , όσοι δεν πρόλαβαν βρέθηκαν στη φυλακή, ενώ υπήρξαν και μερικοί που επιβίωσαν. Ο αυταρχισμός της πολιτικής εξουσίας ήρθε σαν φυσιολογική απάντηση στον αυταρχισμό της οικονομικής ολιγαρχίας. Η σύγκρουση ήταν ανηλεής, μερικές φορές οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν και από τις δυο πλευρές ήταν εξαιρετικά σκληρές.
Εύκολα καταλαβαίνει κανείς γιατί ο ρωσικός λαός τάχθηκε μαζικά εναντίων των αυτοαποκαλούμενων φιλελεύθερων της ολιγαρχίας. Άλλωστε είχε χάσει τα πάντα όσο αυτοί κυριαρχούσαν.
Η δεύτερη θητεία  του Πούτιν συνέπεσε με τον πόλεμο στο Ιράκ. Οι Αμερικάνοι κατάφεραν ουσιαστικά να βάλουν μόνοι τους τη Ρωσία στο διεθνές παιχνίδι μέσω του πετρελαίου. Η ομάδα Πούτιν που είχε εγκαίρως εθνικοποιήσει τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους απέκτησε ένα μεγάλο στρατηγικό όπλο και ένα οικονομικό εργαλείο (με τους αγωγούς “έδεσε” την Ανατολική και Δυτική Ευρώπη). Μεταξύ 2003 και 2007 η Ρωσία πλήρωσε όλα τα χρέη της και ανελίχθηκε σε ενεργειακή δύναμη. Οι Αμερικάνοι ανήμποροι να σχεδιάσουν μια σύγχρονη πολιτική αφέθηκαν σε ψυχροπολεμικούς σχεδιασμούς, στήριξαν και στηρίζουν κάθε δικτάτορα στις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες (πχ Γεωργία).

Στο διά ταύτα:
Σήμερα στη Ρωσία το πολιτικό σύστημα είναι ελεγχόμενο. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι ελεγχόμενα, δημοσιογράφοι δολοφονούνται.
Και μόνο ως κυβερνητική προπαγάνδα μπορεί να εκλάβει κανείς την αναβίωση των Σοβιετικών συμβόλων και την ξαφνική λατρεία στο πρόσωπο του πατερούλη Στάλιν, μετά από μια δεκαετία περίπου δαιμονοποίησής τους. Κι αυτό γίνεται περισσότερο για ψυχολογικούς λόγους. Μπορεί το βιοτικό επίπεδο να έχει ανέβει, ο ρωσικός λαός δεν πεινάει όσο πεινούσε επί Γιέλτσιν, αλλά δεν έχει πια ψευδαισθήσεις μεγαλείου, όπως όταν η μαμά Ρωσία μεσουρανούσε.

μόνο μια διόρθωση ο Σαακαβίλι στη Γεωργία δεν είναι διδκτάτορας....είναι δημοκρατικά εκλεγμένος...απλά είναι ηλίθιος...

κατά άλλα με βρίσκεις σύμφωνο...το πώς τους έδεσε κόμπο ο Πούτιν...

Μπορεί να μην είναι δικτάτορας, ο συγκεκριμένος, με την κλασική έννοια του όρου και συγγνώμη για τη διατύπωση.
Πάντως στις εκλογές έγινε λόγος για νοθεία. Κατά πόσο αληθεύει, φυσικά δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω.

Συμφωνω


Εδω κανεις λαθος.Ο δημ. συγκ.ειναι ΒΑΣΙΚΗ ΑΡΧΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΑΣ ενος ΚΚ. Υπαρχουν βεβαια πολλα ΚΚ που δεν το τηρουν αυτο αυτα απλως εχουν παρεκλεινει εχουν παρει την οπορτουνιστικη κατηφορα.(Δεν το λεω αυτο επειδη το ΚΚΕ τον εφαρμοζει αλλα γιατι ο Λενιν στο Κομμα Νεου Τυπου το εβαζε ξεκαθαρα οτι δεν μπορει να υπαρχει ΚΚ χωρις δημ.συγ.)

Δηλαδη τωρα τι εχει φεουδαρχεια η Σοσιαλισμο??????

Πουτινισμο,ειναι εκρηκτικο μιγμα :D

Τι σόι καπιταλισμός είναι αυτός που σχεδόν τα πάντα είναι κρατικοποιημένα ή τουλάχιστον ελεγχόμενα από την κυβέρνηση;
Πουτινισμό βέβαια! :D

Σοβαρα τωρα.
Εχει μερικως αναπτηγμενο  καπιταλιστικο συστημα χωρις ομως να απαρνειτε και να ισοπεδωνει τα καλα της σοβιετικης εποχής.

Τι λετε ρε πατε καλα.Καραμπινατο Ιμπεριαλισμο εχει. Το ανωτερο σταδιο του Καπιταλισμου

ενταξει ναι,αλλα δεν συγκρινεται με τις ΗΠΑ και την ΕΕ των 15

O Λένιν πέθανε το 1924 και αυτό που ξεκίνησε κατέρρευσε 67 χρόνια αργότερα.

(Σωστό ή λάθος, δε ξέρεις τί θα έλεγε τώρα.)

Αυτό το "δε μπορεί να υπάρχει" δε.. έχει ακουστεί από πολλούς στην ιστορία.. και έχει διαψευσθεί ισάριθμες φορές - 1 (αυτή που δεν έχει διαψευσθεί ακόμα).

Ο Λένιν πέθανε (άνθρωπος ήταν ο καρμίρης....έκαψε τα μυαλά του για όλους έμας τους... τελος πάντων...)
Ο Σοσιαλισμός είναι αναγκαιος τώρα ή όχι!??

Α, και φυσικά δε λέω ότι έχω εγώ δίκιο και ο Λένιν άδικο! Για όνομα!

Μπορεί να είμαι και 180 μοίρες ανάποδα από το σωστό. Το μόνο που λέω είναι ότι το ψάχνω, και αυτά που διαβάζω, και αυτά που πιστεύω. Απλά δε δέχομαι κανένα αξίωμα από την α ή β αυθεντία άκριτα.

μπράβο, καλα κάνεις. ελπίζω όλοι να χρησιμοποιούν την κρίση τους.

Κρατικομονοπωλιακος.

Το καπιταλιστικό κράτος είναι όργανο κυριαρχίας της αστικής τάξης, όργανο της δικτατορίας της. Στην εποχή του ιμπεριαλισμού η δύναμη του αστικού κράτους συνενώνεται με τη δύναμη των μονοπωλίων (κρατικομονοπωλιακός καπιταλισμός) και επιβάλλει τα συμφέροντα του κεφαλαίου, με μια ακόμη μεγαλύτερη ανάμιξη στην οικονομία και σε όλη την κοινωνική ζωή από ό,τι στον προμονοπωλιακό καπιταλισμό.(10) Στην Ελλάδα αυτή η διαδικασία, για ιστορικούς λόγους, έγινε αργότερα από τις ηγετικές καπιταλιστικές χώρες, πάνω σε μια πιο αδύνατη οικονομικά βάση και υπό καθεστώς εξάρτησης, σήμερα ωστόσο έχει ολοκληρωθεί.
http://www.kke.gr/ideologia/polit-sys/kratos/kratos_2.html

(Αν και διαβαζα μια.. ενδιαφερουσα αναλυση κατι καμενων μαοϊκων οτι λεει στη Ρωσια σημερα εφαρμοζεται κατι αντιστοιχο της.. ΝΕΠ του Λενιν ;D ;D ;D ;D ;D)

Ποσοτικο ειναι το ζητημα: Περισσοτερο ή λιγοτερο παρεμβατικο κρατος, εξαρταται απο τις συνθηκες, και συγκεκριμενα απο το ποσο συγκεντρωμενη εχει τη δυναμη στα χερια του το κεφαλαιο.

Δεν εχει σημασια εαν οι δυνατοτητες παρεμβασης του κρατους στην οικονομια, με βαση το εκαστοτε νομικο πλαισιο, ειναι μεγαλες ή μικρες, αλλα το ΣΕ ΠΟΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ παρεμβαινει, οσο παρεμβαινει, το κρατος.
Στην Ελλαδα μεχρι πριν απο λιγα χρονια οι τηλεπικοινωνιες ηταν μονοπωλιο μιας κρατικης εταιριας, του ΟΤΕ, η οποια υπηρχε αποκλειστικα και μονο για να συντηρει γνωστη ιδιωτικη εταιρεια γνωστου.. "πειραιωτη" καπιταλιστη. Υπογραφονταν συμβασεις κομμενες και ραμμενες στα μετρα της τσεπης του εν λογω κοκκινουλη, για να υποχρεωνονται οι πολιτες να αγοραζουν τα προϊοντα της δικης του μονο εταιρειας (γιατι αραγε καθυστερησε το DSL στην Ελλαδα, και μας πασαρονταν ως "συγχρονη" η τεχνολογια του ISDN?)
Υπαρχει κανεις που να θεωρει πως ο ΟΤΕ ηταν.. σοσιαλιστικη επιχειρηση?

Δειτε το νεο νομοσχεδιο για τα φαρμακα και τις συνταγες.....
Μεχρι τωρα ο καθε γιατρουδακος χορηγουσε φαρμακα και εγραφε εξετασεις συμφωνα "με την κριση του", δηλαδη με βαση το ποια εταιρεια του προσφερε καλυτερες εξωτικες διακοπ... εχμ συγνωμη πιο ποιοτικο και ενημερωτικο συνεδριο ηθελα να πω. Η παρεμβαση του κεφαλαιου (των φαρμακοβιομηχανιων κυριως) γινονταν με πιο ανεξελεγκτο τροπο. Τωρα πλεον ιδρυεται κατι σαν επιτροπη, στην οποια θα συμμετεχουν φυσικα εκπροσωποι των εταιριων (ή.. εκπροσωποι των εκπροσωπων τους) και τα "πακετα" εξετασεων-συνταγων-φαρμακων θα παρουν πιο συγκεντρωτικη μορφη: Θα υπαρχει καταλογος παθησεων με στανταρ διαδικασιες, τον οποιο θα συμβουλευονται και θα ακολουθουν υποχρεωτικα ολοι οι γιατροι.
Ο καλοπιστος (μαλακας) θα σκεφτει αμεσως: Να μια ωραια ευκαιρια να παταχθει η παρεμβαση των φαρμακοβιομηχανιων στην επιστημη και στο λειτουργημα του γιατρου. Ενω στην ουσια δεν ειναι τιποτα παραπανω απο αλλο ενα βημα της ιμπεριαλιστικης ολοκληρωσης: Πλεον το κεφαλαιο δεν θα παρεμβαινει σκορπια και χυμα, "ψαρευοντας" στα θολα, αλλα συντεταγμενα με την αδεια και τη βοηθεια του κρατους.

Τι κανει νιαου-νιαου στα κεραμυδια?

Οι ΚΝιτες που καλουν στην πορεια του Σαββατου.

Α και επειδη η κουβεντα προχωραει υπεροχα, για να δουμε τι γινεται στην ομορφη μας πατριδα:

Δυο ακομα εργατες νεκροι απο εργατικα δυστυχηματα, στη Ναουσα και στη Σινδο.
http://www2.rizospastis.gr/page.do?publDate=5/9/2008&id=10065&pageNo=3&direction=1

Απο το Γεναρη του 2008 μεχρι τις αρχες του Σεπτεμβρη, 88 νεκροι εργατες σε εργατικα δυστυχηματα. Χωρια ποσοι αλλοι αδηλωτοι λαθρομεταναστες που "εξαερωθηκαν" τα πτωματα τους και κανεις δεν εμαθε ποτε...

Ο ΣΤΑΛΙΝ ΦΤΑΙΕΙ, ΚΑΙ ΤΟ ΚΚΕ!!!

Παραθέτω έναν απλό ορισμό του καπιταλισμού:
Ο καπιταλισμός είναι ένα οικονομικό σύστημα στο οποίο τα μέσα παραγωγής κατέχονται κυρίως από ιδιώτες, και το κεφάλαιο επενδύεται στην παραγωγή, στην κατανομή, στο εμπόριο και σε υπηρεσίες, για κέρδος σε ανταγωνιστική ελεύθερη αγορά. Αποτελεί τον οικονομικό πυρήνα του φιλελευθερισμού.
Εγώ μίλησα για το σύστημα που επικρατεί στη σημερινή Ρωσία. Για τίποτε άλλο. Όταν η πιο κερδοφόρα επιχείρηση, η Gazprom, είναι κρατικοποιημένη για ποιο καπιταλιστικό σύστημα μιλάμε;
Γενικά δε διαφωνώ σε κάτι από τα υπόλοιπα που λες.

Κάτι σαν τον Χριστό που θυσιάστηκε για πάτρυ μας...

ναι μπράβο... ^mountza^

σόρρυ που παρεμβαίνω στο άσχετο...αλλά γινόταν λόγος ότι έγινε νοθεία εναντίον του...και υπέρ του ρωσόφιλου..και έγινε κάτι αντίστοιχο της "πορτοκαλί επανάστασης" και στη Γεωργία...

Και η ΔΕΗ μεχρι πριν 2 χρονια ηταν κρατικη επιχειρηση. Στην Ελλαδα ειχαμε Σοσιαλισμο δηλαδη???????
 ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ με πολυ λιγα λογια ειναι:
1 Μεσα παραγωγης στο κεφαλαιο
2 κοινωνικη παραγωγη(δηλαδη δουλευουν πολλοι ανθρωποι για να παραχθει ενα προιον)
3 Το αποτελεσμα της παραγωγης το καρπωνονται λιγοι
4 Την εξουσια την εχει το κεφαλαιο
ΔΗΛΑΔΗ δουλευουν πολοι για να βγαλουν λιγοι κερος.

Δες λίγο τι γράφεις και πες μου που διαφέρει η εικόνα σου για τον Λένιν (που δεν τον κατηγορώ απαραιτήτως-απλά διαφωνώ σε θέσεις ορισμένες), από την εικόνα που έχουν οι χριστιανοί για τον χριστό. Άνευ πλάκας τώρα...

ναι οντως προμηθεα ετσι ακριβως ειναι  ;D ;D

 :D

Ξαναγράψτο χωρίς βρισίδια

g

όσο αφορα τον παραλληλισμό του Χριστού με τον Λένιν .
Απο εδώ φαίνεται πόσο παιδικίστικη και ανώριμη συλλογιστική έχουν κάποιοι, ο μικροαστισμός σε όλο του το μεγαλείο.
Οποιος θυσιάζεται για την υπόθεση του Σοσιαλισμού είναι σαν τον Χριστό? δεν το καταλαβα αυτο??
Αμέτρητα τα ονόματα αυτών που έδωσαν την ζωή τους (και παίρνοντας,απο την θέση της Ελλάδας, τους έλληνες Κομμουνιστές).
Οταν κάποιος αγωνίζεται - και θυσιάζεται - για τον Σοσιαλισμό, το κάνει για την παρτάρα του?? Δεν αγωνίζεται για τον λαό του??
Στα εκτελεστικά αποσπασματα, οι έλληνες κομμουνιστές, αναφώνιζαν στο όνομα του ελληνικού λαού. Εμείς δεν είμαστε κομμάτια του ελληνικού λαού??


Και για να δώσω μια άλλη "μικρή" διαφορά για τη θυσία των Κομμουνιστών παραθέτω τα λόγια του τότε Αρχιεπισκόπου Αθηνών Σπυρίδων ο οποίος απευθυνόμενος έκκληση για τη διάσωση του Νίκου Μπελογίαννη λέει τα παρακάτω:

«Εχω συγκλονιστεί από το ηθικό μεγαλείο του Μπελογιάννη. Το θεωρώ ανώτερο κι από των πρώτων χριστιανών, γιατί ο Μπελογιάννης δεν πιστεύει ότι υπάρχει μέλλουσα ζωή, ενώ εκείνοι πίστευαν».

Κι εγω σου ξαναφερνω το παραδειγμα του ΟΤΕ που μεχρι πριν λιγα χρονια ηταν κρατικος, οπως και η ΔΕΗ που ανεφερε ο Καπνιας. Ομοιως και τα ταχυδρομεια οπου το κρατος ειχε το μονοπωλιο. Δηλαδη δεν ειχαμε καπιταλισμο τοτε?

ΥΓ: Τις μεγαλυτερες κρατικοποιησεις στην Ελλαδα τις εκανε ο Κ. Καραμανλης ο παππους επι μεταπολιτευσης, το διαστημα που μεσολαβησε μεχρι να ερθει το ΠΑΣΟΚ στην εξουσια. Ελπιζω να μην τον θεωρεις κομμουνιστη... ;D

Ρε αγορι μου κανεις σεν συγκρινε τον Λενιν με τον Χριστο.



Εγω μολις το ειδα αυτο μου ηρθε στο μυαλο...

Ρε μαλακες σοβαρευτειτε λιγο. Εχει ανοιξει μια σοβαρη κ ωραια κουβεντουλα για το ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ και τα αιτια των ανατροπων και την φτασατε να παραλληλιζεται τον ΛΕΝΙΝ με το χριστο. Ετσι δεν βγαινει ακρη ομως
 

Το τοπικ καθαρίστηκε...συνεχίστε την κουβέντα χωρίς να ασχολείται ο ένας με  τον αλλο

Ο καπιταλισμος θελει τα μεσα παραγωγης στους ιδιωτες και εχει ως χαρακτηριστικο το πλεονασμα της παραγωγης να χρησιμοποιειται για την εξελιξη της κοινωνιας (τεχνολογικα επενδυτικα κλπ) Ο ιδανικος ρολος του κρατους εχει καθαρα κοινωνικο ρολο κι αυτο στα πλαισια παντα μιας υγειους οικονομιας.
Το οτι ενα κρατος λειτουργει με βαση  καποια καπιταλιστικα καλουπια δεν σημαινει λειτουργει και συμφωνα με τις αρχες του καπιταλισμου. Αν ειναι δυνατον αν λεμε οτι εστω στην ελλαδα η σημερινη κυβερνηση ειναι φιλοκαπιταλιστικη :o κανει το παν για να καταστρεψει την οικονομια, απλα ειναι κυβερνηση συμφεροντων το μονο που κανει ειναι να εξυπηρετει τα συμφεροντα καποιον δεν μπορω να καταλαβω γιατι αυτο καποιοι το θεωρουν το αποκορυφωμα του καπιταλισμου? :???:

Οπως η καταντια (στα τελευταια χρονια) της ΕΣΣΔ δεν ηταν το οραμα των θεωριτικων του σοσιαλισμου και του κομμουνισμου ετσι κι αυτο που εχουμε σημερα δεν ηταν το οραμα των A.Smith και των λοιπων.

Ρε παιδια, καπιταλισμο εχουμε σημερα στην Ελλαδα, τι λεμε τωρα....
Και γενικα αυτη τη στιγμη εκτος απο Κουβα κτλ εχει καπιταλισμο παντου....

σορρυ ξεχασα καποιες φυλες της Αφρικης που δεν εχουν ακομα καπιταλισμο γιατι τις κυβερναει ο "φυλαρχος"....

ps μικρη παρεμβολη στην κουβεντα, απλα γιατι μεχρι τωρα την παρακολουθουσα με ενδιαφερον.

δεν ειπα οτι δεν εχουμε μια καπιταλιστικη δομη αλλα δεν λειτουργουμε συμφωνα με τις αρχες του καπιταλισμου πως να το κανουμε τωρα δλδ. . . οταν στην ελλαδα υπο την υποστηριξη της κυβερνησης εχουν συσσωρευτει τα χρηματα σε λιγους οι τραπεζες εχουν μαζεψει χρηματα τα οποια δεν μπορουν να επενδυσουν στην εγχωρια αγορα και η κυμερνηση συνεχιζει την ιδια πολιτικη και χειροτερη για την οικονομια δεν λειτουργει με τα καπιταλιστικα προτυπα αλλα κατεξοχην με γνωμονα τα συμφεροντα.

Βασικα, αυτά που λέτε smo και αλλοι, ειναι παραλλαγές του καπιταλισμού, όχι ένα άλλο οικονομικό συστημα. Οι πλειοψηφία των μέσων παραγωγής ανήκει σε ολες τις περιπτώσεις στους ιδιώτες.

Ο Φριντμαν ηταν υπερ του μη παρεμβατισμού. Ο Κέινς ηταν υπέρ του κρατικού παρεμβατισμού. Και οι δύο όμως δήλωναν οτι με τις θεωριες τους δυναμώνουν το καπιταλιστικό συστημα. Δεν είναι μόνο ο φιλελευθερισμός καπιταλισμός. Και η σοσιαλδημοκρατία καπιταλισμός είναι , αφού την παραγωγή την ελέγχουν οι ιδι'ωτες (πλην καποιων τομεων είτε επειδή η ιδιώτες συμφωνούν οτι δε συμφέρει είτε γιατι θεωρούν οτι είναι καλη βαση να τους εχει το κρατος ωστε να αναπτυχθεί αργότερα αγορα).


Η Ρωσία οχι μονο έχει καπιταλισμό, αλλα μαλιστα είναι και από τους πιο άγριους και επεκτατικούς σήμερα. H Gazprom ειναι κρατικη μεχρι ενος σημείου, αλλα μεσα συμμετεχουν όλα τα μεγαλα κεφάλαια της Ρωσιας. Ετσι , με τη βοηθεια του ρωσικού κρατους που ελεγχουν, επεκτεινουν τις μπίζνες τους. Οποιος δε μπορει να το καταλάβει (χανταρόφσκι) και δε μπορεί να συνεργαστεί, με τις ευλογίες των αλλων αστών , παει Σιβηρία.

Ενδεικτικά η Μοσχα ειναι η πολη με τους περισσότερους εκατομμυριούχους στην Ευρώπη. Η ΕΣΣΔ είχε απεραντο φυσικό πλούτο, που ο Γελτσιν μοιρασε απλοχερα σε πρώην γραφειοκράτες σα τον Πουτιν .

Δεν είμαι σίγουρη ότι ο καπιταλισμός έχει "αρχές"...
κάποιους θεωρητικούς έχει που έχουν θέσει κάποια θεμέλια, πχ ανταμ σμίθ, και όχι βέβαια κάποια ολοκληρωμένη "θεωρία" όπως ο σοσιαλισμος. Ταιριάζει πολυ περισσότερο σε "άτομα" ο καπιταλισμός παρά σε "¨κοινωνίες". Η γενική αρχή είναι μία, τουλάχιστον έτσι καταλαβαίνω εγώ. Αφήστε το κεφάλαιο να αναπτυχθεί ελευθερα και τους νόμους της αγοράς να καθορίζουν τα πάντα. Τώρα από Ανταμ Σμίθ μέχρι Κέυνς υπάρχουν διαφορές και αποχρώσεις.

Αλλωστε στην Αμερική που εφαρμόστηκε "κατα γράμμα", και που δεν υπήρχαν και "αντίθετες φωνές", γιατί η οικονομία καταρρέει?

Συγκρίνουμε νομίζω ανόμοια πράγματα. Η ΔΕΗ κι ο ΟΤΕ ιδρύθηκαν με το σκεπτικό να εξασφαλιστούν στον ελληνικό λαό σταθερά δίκτυα σε ελεγχόμενες τιμές, καθώς στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή η οικονομική κατάσταση της χώρας το επέβαλλε. Κατά μία έννοια κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στη Ρωσία, αλλά ποτέ η ΔΕΗ δεν είχε ούτε τις δυνατότητες, ούτε η Ελλάδα τους φυσικούς πόρους για να παίξει τον ενεργειακό ρόλο που παίζει τώρα η Ρωσία. Ένα ρόλο που αν όχι διέβλεψε, αλλά τουλάχιστον οι ιστορικές συγκυρίες έδωσαν την ευκαιρία στη Ρωσική κυβέρνηση να παίξει και να επαναπροσδιορίσει την εξωτερική πολιτική πολλών ευρωπαϊκών κρατών. Αλλά ούτε ήταν πότε η ελληνική αγορά ελεγχόμενη στο βαθμό που είναι η ρωσική.
Φυσικά δεν θα μπορούσα ποτέ να υποστηρίξω πως έχουν Σοσιαλισμό, αλλά ούτε πως και στη μεταπολιτευτική Ελλάδα επικρατούσε κάτι τέτοιο, αν και οι δομές της αγοράς σίγουρα δεν θυμίζουν ΗΠΑ.
Δεν το 'ξερες πως ο Καραμανλής ήταν Κομμουνιστής, μέχρι που νομιμοποίησε και το ΚΚΕ! :D

αστειάκι... :P :P

γελάσαμε και σήμερα...

καλα χαλάρωσε προφανώς για πλακα το πε!  είχε και εμότικον

Φυσικά και το είπα για πλάκα. Συγγνώμη που δεν εξήγησα τις προθέσεις μου προς αποφυγή παρεξηγήσεων, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ.

Αυτό που λές ειναι η βασική αρχή του καπιταλισμου , ομως . Η δράση σύμφωνα με το ατομικό συμφέρον.

Μηπως να αρχίσεις να σκεφτεσαι οτι αργά ή  γρήγορα , ο καπιταλισμός περνάει απο τέτοιες φάσεις απο τη φύση του (οικονομικοι κυκλοι)??  ;)

 :D

H Kίνα? Κατσε μισο. Μιλαμε για την ιδια χωρα? Γι'αυτην που δίνει μεροκάματο 5 ευρώ την ημέρα στο προλεταριάτο που υποτίθεται ότι κυβερνάει? Και που έχει στο έδαφός της τα μισά εργοστάσια των αμερικάνικων εταιρειών?
 

οχι και η Κινα :P :D
και το Βιετναμ χαλαει
καλα η Β.Κορεα ειναι στο κοσμο της

 ^jerk^ ^jerk^ ^jerk^ ^jerk^ ^jerk^ Μας δουλευεις ρε φιλε?

Αντικειμενικος σκοπος του κεφαλαιοκρατη (ατομικου ή συλλογικου -ΑΕ κλπ) ειναι το κερδος και μονον αυτο. Το πλεονασμα της παραγωγης προκυπτει λογω της αναρχιας στην παραγωγη: ελλειψη σχεδιασμου, ελευθερος ανταγωνισμος κλπ...
Ο ρολος του κρατους ειναι ενας και μοναδικος: Να συντηρει την εξουσια της εκαστοτε αρχουσας ταξης και να προωθει τα συμφεροντα της. Προσοχη: Το ιδιο ισχυει και για το σοσιαλιστικο κρατος, ρολος του οποιου ειναι να συντηρησει την εργατικη εξουσια, μεχρι το τελος (τελος=σκοπος) δηλαδη την ολοκληρωτικη καταργηση των ταξεων.
Το κοινωνικο προσωπο του κρατους ειναι αποτελεσμα αγωνων των λαϊκων στρωματων και προκειται για προσωρινες παραχωρησεις που στοχο εχουν να λειτουργησουν ως αναχωμα για να διατηρηθει η κοινωνικη ταξη (= παρτε λιγα ψυχουλα κι αφηστε τις επαναστασεις στην ακρη, ετσι κι αλλιως θα σας τα ξαναπαρω πισω - οπως και συμβαινει σημερα)


Ενα κρατος ειτε ειναι καπιταλιστικο ειτε δεν ειναι. Δεν μπορει να ειναι ολιγον απο το ενα και ολιγον απο το αλλο. Ο ιδιος ο καπιταλισμος εχει φασεις και σταδια, και τα κρατη φυσικα βρισκονται κι αυτα σε ενα σταδιο.
Οι κυβερνησεις της Ελλαδας απο το '49 και μετα ειναι στρατευμενες ξεκαθαρα στο πλευρο της αστικης ταξης, ειτε προκειται για κεντρωες ειτε για καθαρα δεξιες. Αυτο που αλλαζει ειναι η αποφασιστικοτητα, η σκληροτητα και οι επιμερους μεθοδολογιες. Επισης διαφοροποιει την κατασταση η ιστορικη πορεια του ελληνικου λαου: Μεχρι και τις αρχες του '90 τα αντιδεξια αντανακλαστικα ηταν ακομα σε εγρηγορση, αλλα ο εκσυγχρονισμος του Σημιτη φροντισε να τα εξαλειψει.
Το οτι οι κυβερνησεις απαρτιζονται απο αχρηστους και ανικανους να προωθησουν ακομα και την περαιτερω φιλελευθεροποιηση:
α) δεν ειναι κατι που διαφοροποιει το συστημα της Ελλαδας, καπιταλιστικο ειναι, απλα οι εγχωριοι καπιταλιστες ειναι ανικανοι και ηλιθιοι συλλογικα ως ταξη
β) ειναι κατι που "σερβιρεται" τεχνηεντως κυριως απο τα ΜΜΕ: Μια χαρα προχωρουν οι αναδιαρθρωσεις, η βιτρινα αλλαζει μονο. Σε κανουν να πιστευεις οτι ειναι αχρηστοι και να τους κοροϊδευεις (ειναι και λιγο ο ραγιαδισμος και η ξενοδουλεια μας) ενω αυτα που εχουν να κανυον μια χαρα τα προωθουν.
 

Θα μας τρελανεις τελειως?
α) Μια χαρα αρχες εχει, και διαφορα "interface" αναλογα με τις περιστασεις.
β) Καταρρεει επειδη ειναι καπιταλιστικη, και ο καπιταλισμος καταρρεει νομοτελειακα, λογω των εσωτερικων του αντιφασεων, οχι λιγο λαθων στην εφαρμογη του.....


Ακριβως, συμφωνω απολυτα: Η ΔΕΗ ηταν λιγο-πολυ για εσωτερικη καταναλωση. Το κατα ποσον υπαρχουν οι ενεργειακοι ποροι ή οχι στην Ελλαδα δεν το γνωριζω να σου πω την αληθεια.. Κλινω περισσοτερο στην αποψη οτι μια χαρα πορους εχουμε, αλλα η ανικανοτητα των ντοπιων καπιταλιστων να στησουν ακομα και καπιταλιστικο αξιοπρεπες κρατος οδηγησε στην κατασταση αυτη. Υπαρχουν βεβαια και δευτερευογενεις παραγοντες.

Η διαφορα που παραβλεπεις ειναι πως η ελλαδα δεν ειχε ποτε σοσιαλισμο με κοινωνικοποιημενα μεσα παραγωγης υπο κεντρικο ελεγχο, ενω στη Ρωσια ειμαστε σε σταδιο παλινορθωσης. Για τη μεν Ελλαδα ο αμεσος ελεγχος ολων των κρατικων επιχειρησεων απο το κεφαλαιο γινεται στα πλαισια της ιμπεριαλιστικης ολοκληρωσης, ακολουθωντας δηλαδη τον "κλασσικο" δρομο οικοδομησης του καπιταλισμου με τα σταδια του, ενω στη Ρωσια η αναμιξη ειναι αμεση, καθως οι κεφαλαιοκρατες σημερα ειναι τα κομματικα/κρατικα στελεχη της ΕΣΣΔ, που μετα την ανατροπη ιδιοποιηθηκαν κατ' ευθειαν τα μεσα παραγωγης.

Δες ας πουμε αυτο που εγραψα πιο πανω για το νεο νομοσχεδιο για την υγεια: Στη Ρωσια δεν χρειαζεται να γινει αυτο, καθως οι ιδιοκτητες επιχειρησεων που δραστηριοποιουνται στην υγεια ειναι ΗΔΗ στελεχη του κρατικου μηχανισμου.

Χαλαρωσε συντροφε... Η Κινα εχει μπει ολοταχως στο τραινο της παλινορθωσης, η Βορεια Κορεα δεν εχει σοσιαλισμο αλλα "juche" ενω στο Βιετναμ ακολουθουν την πορεια της Κινας αλλα με τον δικο τους βιετναμεζικο χαμογελαστο τροπο.
Το μονο καθαρα σοσιαλιστικο κρατος σημερα ειναι η Κουβα και να δουμε για ποσο θα αντεξει...

Και η Κουβα αρχισε να χαλα :(.ο Ραουλ εδωσε  χωραφια σε ιδιωτες και ακομα επετρεψε να μπορουν να μεινουν  στα πολυτελη ξενοδοχεια(που προοριζονταν μονο για τους τουριστες)  οι Κουβανους πολιτες.

Τι ειναι το juche?

@καραμαζωφ δεν ειπα οτι δεν εχουμε καπιταλισμο η εχουμε οτιδηποτε αλλο φυσικα και εχουμε καπιταλισμο αυτο που ειπα ειανι οτι δεν λειτουργει σωστα αυτο και μονο αυτο.


Αυτο που λες ειναι αυτο που συμβαινει σημερα πχ στην ελλαδα και οχι μονο αλλα εγω μιλαω θεωριτικα γιατο τι "πρεπει" να συμβαινει στον καπιταλισμο εγω δεν ειπα οτι το μονο που κανουν οι κυβερνησεις ειναι να εξυπηρετουν συμφεροντα τι διαφορα εχει αυτο απο αυτο που λες :???:

Μετα οταν λες οτι καπιταλιστες στην ελλαδα ειναι ηλιθιοι συμφωνω (και οχι μονο στην ελλαδα) αλλα οχι ηλιθιοι ως ανθρωποι ως καπιταλιστες ,γιατι ως ανθρωποι κανουν το παν για να ανελιχθουν και να αποκτησουν περισσοτεροι δυναμη (δεν σημαινει ομως οτι αυτο ειναι αποδεκτο με καπιταλιστικους ορους)

Αναφερεις εσωτερικες αντιφασεις του καπιταλισμου παντου ομως αναφερεσαι πρακτικα σαυτον πχ στο κουοτε παραπανω δεν ειναι καθολου θεωριτικα αυτα θα θελα παρα πολυ να αναφερεις θεωριτικες αντιφασεις.

Αυτό ακριβώς είπα στον smo. OK, αν βγάλεις τη νομοτέλεια.

Ετσι ονομαζουν την ιδεολογια τους οι βορειοκορεατες. Εχει ριζες στο μαοϊκο κομμουνισμο αλλα εχει ξεφυγει προ πολλου... Εχουν απορριψει το μαρξισμο-λενινισμο εδω και κατι δεκαετιες. Αν θελεις εχω ενα κειμενο κριτικης απο κατι κατεστραμενους αλβανοφιλους Χοτζικους για την juche.

Αντε φτανει το PS για σημερα . ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ 19:00 ΣΤΗΝΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΧΑΝΘ ΣΤΗ ΣΥΓΓΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΔΕΘ

 
Το φάντασμα του κομμουνισμού πλανιέται μέσα στα κεφάλια των αστών και τους προκαλεί ταραχή, παρά τις αντεπαναστατικές ανατροπές των σοσιαλιστικών καθεστώτων στην Ευρώπη και την ΕΣΣΔ στα 1989-1991 και τη μεγάλη οπισθοδρόμηση που έφεραν στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα. Φυσικά, παρά την προσωρινή υπεροχή του καπιταλισμού, οι αστοί ποτέ στα χρόνια που ακολούθησαν δεν εγκατέλειψαν την αντικομμουνιστική πάλη, παρά τους πανηγυρισμούς τους για οριστική και πλήρη νίκη τους, όπως υπεροπτικά προπαγάνδιζαν. Η οποία παίρνει διαστάσεις πολύμορφης πολεμικής, είτε ανοιχτής, είτε ύπουλης υπονομευτικής, με στόχο να διεισδύσει στις γραμμές του κομμουνιστικού κινήματος και των επαναστατικών κομμάτων η αμφισβήτηση του νομοτελειακού, του αντικειμενικού, του ιστορικά αναγκαίου, για το επαναστατικό πέρασμα από τον καπιταλισμό στον κομμουνισμό και, άρα, το ουτοπικό της πάλης για την κοινωνική επανάσταση.

Αυτό, φυσικά, δεν είναι καινούριο ζήτημα. Οπως, επίσης, είναι αναμενόμενη και ερμηνεύσιμη η επιλογή της στιγμής της εκδήλωσης τέτοιων επιθέσεων, ανεξάρτητα από τις αφορμές. Επομένως, οι επιθέσεις του αντίπαλου, που εκδηλώνονται κατά καιρούς στο ΚΚΕ και τη στρατηγική του, δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Δικαιολογημένα από τη σκοπιά των αστών, από τη στιγμή που το ΚΚΕ συνεχίζει σε θεωρητικό, αλλά και πρακτικό επίπεδο να παλεύει για την επαναστατική κατάχτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη με τελικό σκοπό την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. Αυτό είναι και το στρατηγικό πλαίσιο, που καθορίζει τη συνέχεια στην έρευνα και μελέτη των αιτιών της αντεπανάστασης στα 1989-1991. Η συμβολή του Κομμουνιστικού Κόμματος στην επεξεργασία και ανάπτυξη της επαναστατικής θεωρίας στη βάση του μαρξισμού - λενινισμού είναι θεμελιακό στοιχείο και προϋπόθεση για την ολόπλευρη ανάπτυξη της πρακτικής επαναστατικής του δράσης. Αυτή η θεωρητική δουλειά του Κόμματός μας, που από στρατηγική άποψη έχει μεγάλη πρακτική σημασία, είχε «την τιμητική της» στην εφημερίδα «Το Βήμα», 31/8/2008. Οχι ως παρουσίασή της, αλλά ως επίδοξη προσπάθεια να ερμηνεύσουν τα συμπεράσματα της έρευνας και μελέτης του ΚΚΕ για τις αιτίες που οδήγησαν στην αντεπανάσταση.

Προς τι το ενδιαφέρον;

Η μεγαλύτερη σιδηροδρομική γέφυρα της ΕΣΣΔ (φωτογραφία του 1975), στη δυτική Σιβηρία 
Θα μπορούσε υποθετικά να τεθεί το ζήτημα: Η συγκεκριμένη εφημερίδα πληροφορεί τους αναγνώστες της για ένα θέμα με μείζον ενδιαφέρον (αυτό είναι σωστό), και για τους αναγνώστες της. Αλλά, όπως για κάθε ζήτημα έτσι και για το συγκεκριμένο, ιδιαίτερα για το συγκεκριμένο, το ερώτημα που πρέπει να συνοδεύει την ενημέρωση και πληροφόρηση, είναι: Από ποια ταξική σκοπιά γίνεται; Είναι απλά ζήτημα πληροφόρησης, έστω και σχολιασμένης από την αστική σκοπιά; Η συγκεκριμένη εφημερίδα, και έχει αποδειχτεί σ' όλη την ιστορία της, δεν είναι απλά ένα έντυπο ενημέρωσης και αστικής προπαγάνδας. Αλλά και μέσο επίδρασης στο αστικό πολιτικό σύστημα, ακόμη και σε εσωκομματικές διαδικασίες πολιτικών κομμάτων. Επομένως, το ΚΚΕ, ως το μοναδικό αντίπαλο κόμμα στο αστικό πολιτικό σύστημα, και η στρατηγική του για τη χειραφέτηση της εργατικής τάξης και του λαού από την κυρίαρχη πολιτική, για τη ρήξη μ' αυτό το πολιτικό σύστημα και την οριστική ανατροπή του, δηλαδή για το κύριο πολιτικό ζήτημα, αυτό της εξουσίας, δεν μπορεί να μην είναι στόχος της επιθετικής δράσης της συγκεκριμένης εφημερίδας.

«Το Βήμα» παρουσιάζει το συγκεκριμένο θέμα, λες και ανακάλυψε την Αμερική. Το παρουσιάζει, δηλαδή, λες και φωτίζει κανένα μυστήριο! Δηλαδή, ανακάλυψε πως το ΚΚΕ έχει έτοιμη τη μελέτη και έρευνα για τις αιτίες των αντεπαναστατικών ανατροπών και μάλιστα τις συζητά ολόκληρο το Κόμμα σε οργανωμένη εσωκομματική διαδικασία, που θα ολοκληρωθεί σ' αυτή τη φάση με τη συζήτηση στο 18ο Συνέδριο. Σπουδαία, στ' αλήθεια, ανακάλυψη! Γιατί, ήδη, η ΚΕ του ΚΚΕ έχει δώσει στη δημοσιότητα και το χρόνο διεξαγωγής του Συνεδρίου και τα θέματα που θα απασχολήσουν το περιεχόμενό του. Είναι γνωστό, δηλαδή, ότι στο 18ο Συνέδριό του το ΚΚΕ θα συζητήσει το συγκεκριμένο θέμα. Επίσης, τους είναι γνωστό πως το ΚΚΕ, αυτές είναι οι αρχές λειτουργίας και δράσης του οι οποίες αναδεικνύουν και την πλέρια δημοκρατικότητά του, συζητά εσωκομματικά και οργανωμένα τα μεγάλα κρίσιμα θεωρητικά και πρακτικά στρατηγικά ζητήματα, προκειμένου όλα τα μέλη του Κόμματος, και στην προκειμένη περίπτωση και της ΚΝΕ, να συμβάλλουν με τη μέγιστη δυνατή συλλογικότητα στην τελική διαμόρφωση των ντοκουμέντων του. Τα οποία, επίσης, στη συνέχεια τίθενται σε δημόσιο διάλογο για να καταληχτούν οριστικά ως αποφάσεις στο Ανώτατο Κομματικό Σώμα, το Συνέδριο.


Ενα από τα επιτεύγματα του σοσιαλισμού: Το όχημα που πάει παντού («Βισντεχόντ») και μπορεί να κινηθεί εκτός δρόμου σέρνοντας ρυμουλκό, όπως ακριβώς τα συνήθη μεταφορικά μέσα σε κανονικό δρόμο. Ελυσε πολλά προβλήματα σε όλους τους τομείς της οικονομίας 
Είναι, όμως, και αυτή μια επικίνδυνη ταχτική, πέρα από το πώς παρουσιάζουν σχολιογραφικά τις θέσεις του ΚΚΕ, προκειμένου να καλλιεργούν στις εργατικές, στις λαϊκές συνειδήσεις, την αποστροφή προς το Κόμμα μας, ως κόμμα αντιδημοκρατικό, μυστικοπαθές, επομένως αποκρουστικό και επικίνδυνο για τις λαϊκές δυνάμεις. Θέλουν να περάσουν στις λαϊκές συνειδήσεις ότι το ΚΚΕ πρέπει να λειτουργεί με όρους αστικής δημοκρατίας. Δηλαδή, με τους όρους των εχθρών της εργατικής τάξης. Να τις μολύνουν με το δηλητήριο αποδοχής, ως περιεχόμενο της δημοκρατίας, της συνδιαλλαγής με τους αστούς για τη στρατηγική μας. Να τους δίνουμε λόγο. Μύχιοι πόθοι τους, που δεν πρόκειται ποτέ να εκπληρωθούν. Τους πονάει που δεν μπορούν να μας «βάλουν στο χέρι». Η επικίνδυνη αυτή λογική είναι δοκιμασμένη. Μια ματιά και μόνο στον ΣΥΝ και τη λειτουργία του φτάνει για να γίνει κατανοητό πως η δήθεν δημοκρατικότητά του βάζει στο «παιχνίδι» διαμόρφωσης της πολιτικής του και τους αστούς. Αλλά αυτό, βεβαίως, είναι επιλογή του, ως μέρους του αστικού πολιτικού συστήματος. Αλλη μια επικίνδυνη πτυχή του οπορτουνισμού.

«Το Βήμα», και αυτό είναι χαρακτηριστικό, αφενός, των προθέσεων των αστικών επιτελείων ως προς την αντιμετώπιση του ΚΚΕ και της πολιτικής του και, αφετέρου, ως προς την αδυναμία τους να αντιπαρατεθούν από τη σκοπιά της κοσμοθεωρίας του καπιταλισμού στο σοσιαλισμό και να πείσουν, με τον τίτλο του άρθρου, δίνει το στίγμα της επίθεσης στο ΚΚΕ και στην έρευνα που κάνει για τις αιτίες της αντεπανάστασης. Στην επιστημονικά θεωρητική τεκμηρίωση των εκτιμήσεών του για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει η εφημερίδα, αυτός είναι και ο τίτλος του άρθρου, είναι πως για το ΚΚΕ «κακώς πέθανε ο Στάλιν». Εμβριθής, αλήθεια, προσέγγιση και σπουδαίο το συμπέρασμα του αρθρογράφου και της εφημερίδας.

Βεβαίως, τέτοιοι αστοί δημοσιολόγοι, αρθρογράφοι εφημερίδων σαν «το Βήμα», πιθανά και λόγω αγνωστικισμού, αλλά πάντα σκόπιμα, αυτό που επιδιώκουν δεν είναι να προβάλουν ούτε μόνο τη λάσπη και τη χολή τους ως «σπουδαία» γνώμη για το σοσιαλισμό, ούτε να παρουσιάσουν, όπως κόπτεται ο αρθρογράφος, τις θέσεις του ΚΚΕ για το σοσιαλισμό. Ταγμένοι στην υπηρεσία του καπιταλιστικού συστήματος και την υπεράσπισή του, γίνονται οι πλέον διακριτοί προαγωγοί μιας αγοραίας, φαιδρής ενίοτε, αντικομμουνιστικής προπαγάνδας σαν το «κακώς πέθανε ο Στάλιν». Και πασχίζουν να το κάνουν καλά, αλλά εκτίθενται γιατί δεν τα καταφέρνουν. Εδώ ούτε τη συνέχεια των επεξεργασιών του ΚΚΕ δε διαβάζουν. Γιατί, αν το έκαναν, δε θα έγραφαν, ωσάν να γίνεται για πρώτη φορά, από το ΚΚΕ, η εκτίμησή του για τις οπορτουνιστικές αποφάσεις, στις οποίες κατέληξε το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ σε θεμελιακά στρατηγικά ζητήματα, όπως το κοινοβουλευτικό πέρασμα στο σοσιαλισμό, ή σε ζητήματα σοσιαλιστικής οικοδόμησης και κεντρικού σχεδιασμού τόσο στη βιομηχανία, όσο και στην αγροτική οικονομία. Μια ματιά στις αποφάσεις της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΚΚΕ για το ίδιο θέμα, στα 1995, φτάνει για να αντιληφθούν πως δε λέμε ως εκτίμηση σχετικά με το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ τίποτα το καινούριο.

Η σταλινολογία στο προσκήνιο
Είναι γεγονός ότι το ΚΚΕ τούς κάθεται καρφί στο μάτι και όχι τυχαία. Σε μια περίοδο που το αστικό πολιτικό σύστημα περνά τριγμούς από την εντεινόμενη δυσαρέσκεια, απέναντι στα κόμματα του δικομματισμού που δε λέει να ανακάμψει, και στην εναγώνια αναζήτηση «σωσίβιου» σταθεροποίησης με κάθε μορφή αυτού του πολιτικού συστήματος, το ΚΚΕ επιμένει, ταξικά αδιάλλακτο, αταλάντευτο, να παλεύει και να προβάλλει ως μονόδρομο για την εργατική τάξη και τους συμμάχους της, την αναγκαιότητα και προοπτική συγκρότησης του αντιιμπεριαλιστικού, αντιμονοπωλιακού, δημοκρατικού μετώπου πάλης για το σοσιαλισμό. Να προπαγανδίζει την αναγκαιότητα σύγκρουσης και ρήξης με την πολιτική και τα κόμματα του κεφαλαίου, παλεύοντας, ταυτόχρονα, αδιάλλακτα τον οπορτουνισμό και τον φορέα του, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Να αποκαλύπτει την παγίδα που στήνουν στις λαϊκές δυνάμεις, της δικομματικής εναλλαγής, ή της λεγόμενης αριστερής διακυβέρνησης με ένα «αριστερό» τάχα ΠΑΣΟΚ, για το οποίο και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ πασχίζει να συμβάλει, δηλαδή μια παραλλαγή της παλιάς σοσιαλδημοκρατίας. Μιλά για ανατροπή και όχι για εξανθρωπισμό της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Για επανάσταση και όχι για ταξική συνύπαρξη, με τον άνθρωπο, τάχα, πάνω από τα κέρδη. Δεν μπορούν να χωνέψουν το γεγονός ότι δεν μπορούν να βάλουν στο χέρι το ΚΚΕ, να το κάνουν μέρος των σχεδίων τους, «συμβουλεύοντας» με την ταχτική τους και την προπαγάνδα περί ευκαιριών για το λαό, λόγω της συγκυρίας των συνθηκών που μπορεί να μη δώσουν αυτοδύναμη κυβέρνηση, να εγκαταλείψει το ΚΚΕ τη στρατηγική του (αυτό θέλουν, όταν προβάλλουν τάχα την άποψη «να βάλει λίγο νερό στο κρασί του» ή ακόμη και να συμβάλει σε δήθεν αριστερή πολιτική διέξοδο με θέσεις κοινά αποδεκτές από άλλα κόμματα, δηλαδή τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και το «καλό» ΠΑΣΟΚ), όπως οι πρόθυμοι του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Και δε χάνουν ευκαιρία, ταυτόχρονα, να χύνουν δηλητήριο για μια υπόθεση που όταν συνέβη έκαναν πανηγύρια για δήθεν ιστορική νίκη του συστήματός τους, για το τέλος της Ιστορίας και άλλα τέτοια φαιδρά. Τους πονάει το γεγονός ότι το ΚΚΕ, παρά την ανατροπή του σοσιαλισμού, μελετά την πείρα της 70χρονης οικοδόμησής του, υπερασπίζεται το σοσιαλισμό. Προβάλλει τις κατακτήσεις του και γίνεται πιο ώριμο, αλλά και ικανό να συσπειρώνει την εργατική τάξη, ώστε να κάνει δική της υπόθεση τη σοσιαλιστική επανάσταση. Διδάσκεται από τα λάθη αυτής της πρώτης προσπάθειας, εξοπλίζεται θεωρητικά, ώστε να γίνεται πιο ικανό να ανταποκριθεί στο καθήκον της οικοδόμησης του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. Η μελέτη από το ΚΚΕ του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε πατά γερά στις νομοτέλειες της κοινωνικής εξέλιξης. Αυτές, που διέπουν κάθε κοινωνικο-οικονομικό σχηματισμό, άρα και το σοσιαλισμό - κομμουνισμό ως ενιαίο σχηματισμό.

Φαίνεται πως το συγκεκριμένο άρθρο είναι προπομπός της αναμενόμενης καθολικής επίθεσης στο ΚΚΕ, με επίκεντρο της αντικομμουνιστικής προπαγάνδας τον Στάλιν. Η σταλινολογία ήταν μετά το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ το «αγαπημένο» τους αντικομμουνιστικό - αντισοβιετικό - αντισοσιαλιστικό προπαγανδιστικό πλαίσιο, ως περιεχόμενο της πιο επιθετικής ιμπεριαλιστικής δράσης στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα. Εχουν γίνει προβλέψιμοι οι αστοί. Και επαναλαμβάνονται. Αυτή είναι μια από τις αδυναμίες τους.

Γιατί εστιάζουν τη χυδαία πολεμική τους στον Στάλιν και τη σταλινολογία και με την ίδια ταχτική την επίθεση στο ΚΚΕ; Η σφοδρή επίθεση στον Στάλιν είναι επίθεση στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού, με δεδομένη τη λενινιστική υποθήκη ότι «κανένας δεν μπορεί να μας ανατρέψει εκτός από τα δικά μας λάθη», σε συνδυασμό με το ενδεχόμενο της απειλής που αποτελεί η δράση αντισοσιαλιστικών δυνάμεων που δρουν μέσα στις γραμμές του σοσιαλισμού ενάντια στο σοσιαλισμό. Αυτές δεν εξαλείφονται αυτόματα μετά την απαλλοτρίωση των καπιταλιστών. Ο σοσιαλισμός οικοδομείται σε οξύτατη διαπάλη με τον ιμπεριαλισμό, ο οποίος διαθέτει ακόμη σημαντικές δυνάμεις και ο οποίος δεν παραιτείται από την επιδίωξη παλινόρθωσης του καπιταλισμού. Και στο εσωτερικό της χώρας που οικοδομεί τη νέα κοινωνία, η αστική τάξη, που χάνει την εξουσία, γίνεται πολλαπλάσια πιο επικίνδυνη απ' ό,τι πριν, αφού επιδιώκει να την επανακατακτήσει. Εχει δε μαζί της, ως ισχυρούς συμμάχους, τους καπιταλιστές όλου του κόσμου. Ταυτόχρονα, ο Λένιν επαναλάμβανε ότι η ύπαρξη μικρής εμπορευματικής παραγωγής αποτελεί κίνδυνο (αν γίνουν λάθη στη σοσιαλιστική οικοδόμηση) να γίνει μεγάλη.

Η εργατική εξουσία στην ΕΣΣΔ επέλεξε, από την αρχή, να αντιμετωπίσει την οικοδόμηση του σοσιαλισμού με μέτρα οικονομικού χαρακτήρα. Η επιλογή αυτή ήταν υποχρεωτική στη μεταβατική περίοδο, όπου η νέα εξουσία έπρεπε να οικοδομήσει τις βάσεις του σοσιαλισμού. Η ιμπεριαλιστική επέμβαση στα 1918 και η απομόνωση, όμως, υποχρέωσαν στην εφαρμογή της πολιτικής του «πολεμικού κομμουνισμού», δίχως την οποία δεν ήταν δυνατή η υπεράσπιση της σοσιαλιστικής επανάστασης. Το ΚΚΣΕ δεν ήθελε, και δεν είχε κανένα συμφέρον, η ταξική πάλη, που εντάθηκε την περίοδο εκείνη, να πάρει τη μορφή εμφύλιου πολέμου. Αυτός επιβλήθηκε, γιατί οι οπαδοί της ταξικής κοινωνίας δεν υποχωρούν εύκολα και προπάντων σιωπηλά. Την πολιτική του «πολεμικού κομμουνισμού» τη διαδέχτηκε η «Νέα Οικονομική Πολιτική» (ΝΕΠ) και αργότερα η πολιτική της «επίθεσης του σοσιαλισμού ενάντια στον καπιταλισμό» και της «ολοκληρωτικής συνεταιριστικής οργάνωσης της αγροτικής οικονομίας».

Το ΚΚΣΕ έδινε βάρος στην άνοδο της παραγωγικότητας του μικρού και μεσαίου νοικοκυριού, στον τεχνολογικό εξοπλισμό. Η εθνικοποίηση της γης δεν ερχόταν σε αντίθεση με το δικαίωμα της γαιοκτησίας από τους μικρούς και μεσαίους αγρότες. Η στάση απέναντι στο μικρό αγροτικό νοικοκυριό, τη μικρή παραγωγή, ήταν σχέση βοήθειας και όχι πάλης. Απέρριπτε την εκμηδένιση της κατώτερης οργάνωσης της παραγωγής στο όνομα της μεγαλύτερης. Ταυτόχρονα, πρόβαλλε τα πλεονεκτήματα των κολχόζ και σοβχόζ. Η επιδίωξη για ολοκληρωτική οργάνωση της οικονομίας ξεκίνησε με πολιτικό στόχο να κατανικήσει ορισμένα τμήματα των κουλάκων στο χωριό και στη συνέχεια να εξαλείψει την κουλάκικη τάξη στο χωριό. Γενικά, η σοβιετική εξουσία αντιμετώπισε με επιτυχία τα προβλήματα ανόρθωσης της βιομηχανίας, της αγροτικής παραγωγής και των μεταφορών. Εθεσε τις βάσεις της σοσιαλιστικής παραγωγής με θεαματικούς ρυθμούς ανάπτυξης και σε συνθήκες όξυνσης της αντιπαράθεσης ανάμεσα στις σοσιαλιστικές και τις καπιταλιστικές δυνάμεις (κουλάκοι και τμήμα της διανόησης, που προέρχεται από την κυρίαρχη τάξη).

Οι συγκεκριμένες συνθήκες (περικύκλωση, απειλή πολέμου, σε συνδυασμό με τη μεγάλη καθυστέρηση) επέβαλαν ταχύτατους ρυθμούς στην προώθηση της κολεκτιβοποίησης. Ετσι νικήθηκε η αστική τάξη του χωριού και προωθήθηκε η κολεκτιβοποίηση. Ταυτόχρονα, η σοβιετική εξουσία μετά την προσωρινή περίοδο της ΝΕΠ αποφάσισε να εξαλείψει τους ΝΕΠμεν, δηλαδή τους καπιταλιστές που δρούσαν με επιλογή της νέας εξουσίας σε κάποιους έστω και μικρούς, συγκριτικά με ολόκληρη τη βιομηχανία, τομείς της. Ηταν καπιταλιστές που χωρίς ιδιοκτησία τούς παραχωρήθηκαν μικρά εργοστάσια και, επομένως, δρούσαν με κίνητρο το κέρδος. Αυτή η πολιτική βρέθηκε στο στόχαστρο του «Βήματος». Η πάλη, δηλαδή, για την εξάλειψη των όποιων υπολειμμάτων καπιταλιστών. Υπολείμματα, που παρέμειναν στην ΕΣΣΔ, λόγω συγκεκριμένων ιστορικών συνθηκών, στην καθυστέρηση από την άποψη του επιπέδου ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων, σε σύγκριση με τις τότε ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες. Η αντικατάσταση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στο χωριό από τη συνεταιριστική βρέθηκε στο στόχαστρό τους. Οπως, βεβαίως, και η κατάργηση των όποιων καπιταλιστών συνέχιζαν να υπάρχουν, σε μικρό βεβαίως ποσοστό, στη βιομηχανία. Γιατί; Μα, ακριβώς γιατί η συγκεκριμένη πολιτική για την πορεία οικοδόμησης των νέων σχέσεων παραγωγής κατέστρεφε τους παράγοντες που θα μπορούσαν να επιδράσουν στην καπιταλιστική παλινόρθωση, δηλαδή τους παράγοντες εκδήλωσης αντεπανάστασης.

Στη διαπάλη το ζήτημα της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής
Υπογραμμίζουμε πως οι καπιταλιστές, τα κόμματά τους, τα επιτελεία τους, προπαγανδιστικά και άλλα, έχουν το ταξικό κριτήριο υψηλά ανεπτυγμένο, γνωρίζοντας και αυτοί όπως και εμείς τους νόμους της κοινωνικής εξέλιξης. Ταξικό κριτήριο, που θεμέλιό του έχει το ζήτημα της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής και κατανομής. Το οποίο μένει αναλλοίωτο στην κοινωνία, όσο συνεχίζει να διατηρείται η ταξική τους εξουσία. Μόνον έτσι συνεχίζουν ακόμη και ιστορικά αναγκαίες κοινωνικές ανατροπές για το πέρασμα από έναν κοινωνικό οικονομικό σχηματισμό στον επόμενο, από μια κατώτερη ιστορικά κοινωνική βαθμίδα σε μιαν ανώτερη, να καθυστερούν και να διατηρούνται αντιδραστικές σχέσεις παραγωγής, φρενάροντας τη δυνατότητα και προοπτική πλήρους απελευθέρωσης και πλέριας ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων με πρώτη απ' όλες την εργατική δύναμη, σε όφελος όχι μιας τάξης, αυτής που έχει την ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, αλλά ολόκληρης της κοινωνίας με την επαναστατική αλλαγή ολόκληρης της οικονομικής βάσης της παλιάς κοινωνίας, της κατάργησης των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής και την ολοκληρωτική εδραίωση και νίκη των κομμουνιστικών σχέσεων παραγωγής. Που μέχρι να νικήσουν οριστικά, ενυπάρχει και ελλοχεύει ο κίνδυνος της αντεπανάστασης. Οι αστοί δεν το αντιμετωπίζουν αυτό μόνο από ταξικό ένστικτο, αλλά από τη συσσωρευμένη ιστορική πείρα και την πορεία οριστικής νίκης των δικών τους σχέσεων παραγωγής πάνω στη φεουδαρχία, αλλά και τη γνώση του αναπόφευκτου της κατάργησής τους, της αντικατάστασης της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής από την κοινωνική. Που προϋποθέτει την κατάχτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της, τη διατήρηση του χαρακτήρα της ως «δικτατορίας του προλεταριάτου», μέχρι την οριστική και πλήρη νίκη και καθολική κυριαρχία των κομμουνιστικών σχέσεων παραγωγής, αφού με μοχλό την εξουσία και με την καθοδήγηση της επαναστατικής πρωτοπορίας της εργατικής τάξης, δηλαδή του Κομμουνιστικού Κόμματος, οικοδομείται απ' όλο το λαό η οικονομική βάση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. Γι' αυτό και «το Βήμα» εστίασε την ύπουλη, γι' αυτό και επικίνδυνη, επίθεσή του στη μελέτη και έρευνα του Κόμματός μας για τις αιτίες της αντεπανάστασης, ακριβώς σ' αυτό το θεμελιακό ζήτημα της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής.

Η σοσιαλιστική κοινωνία είναι μεταβατική κοινωνία. Είναι ατελής, μη ολοκληρωμένος, ανώριμος κομμουνισμός, που κινείται προς την ανώτερη φάση του. Η σοσιαλιστική κοινωνία φέρνει ισχυρά τα σημάδια της καπιταλιστικής κοινωνίας από την οποία προέκυψε, σε όλα τα επίπεδα, σε κάθε σχέση και εκδήλωσή της: Οικονομική, πνευματική, ηθική. Οι εκμεταλλεύτριες τάξεις καταργούνται με την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας στα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, αλλά η κοινωνία δε γίνεται αυτόματα αταξική. Συνεχίζει να υπάρχει σε ορισμένους τομείς η μικρή ιδιοκτησία, η οποία συνενώνεται σε εθελοντική βάση σε παραγωγικούς συνεταιρισμούς. Συνεχίζει να υπάρχει διαχωρισμός χειρωνακτικής - πνευματικής εργασίας. Επομένως, μπορεί η εργατική τάξη ως ηγέτιδα κοινωνική δύναμη να οικοδομεί τη νέα κοινωνία, αλλά σε συμμαχία με τους συνεταιρισμένους μικροπαραγωγούς και τη διανόηση. Υπάρχουν, επομένως, διαφορές, δεν είναι ομοιόμορφες κοινωνικά δυνάμεις. Η συνεταιριστική παραγωγή και εργασία δεν είναι άμεσα κοινωνική. Οι συνεταιρισμένοι έχουν ιδιοκτησία σε μέρος του παραγόμενου προϊόντος τους, σε αντίθεση με την κοινωνική παραγωγή, τα προϊόντα της οποίας είναι κοινωνική ιδιοκτησία.

Η πάλη για τη θεμελίωση και ανάπτυξη της νέας κοινωνίας καθοδηγείται από την επαναστατική εργατική εξουσία, με επικεφαλής το Κομμουνιστικό Κόμμα, που αξιοποιεί τους νόμους κίνησης της κομμουνιστικής κοινωνίας που διέπουν και την κατώτερη ατελή βαθμίδα, το σοσιαλισμό, όπου υπάρχουν υπολείμματα της δράσης νόμων καπιταλισμού, αφού για κάποιο χρονικό διάστημα συνεχίζουν να υπάρχουν εμπορευματική οικονομία, εμπορευματοχρηματικές σχέσεις, και βρίσκονται σε διαπάλη έως την οριστική και πλήρη επικράτηση των κομμουνιστικών σχέσεων παραγωγής. Δηλαδή, έως την πλήρη εξάλειψη κάθε διαφορετικής (ομαδικής, συνεταιριστικής, ή και μικροατομικής ιδιοκτησίας). Η πορεία εξάλειψής τους συμβαδίζει με την πορεία οικοδόμησης του σοσιαλισμού έως τον κομμουνισμό. Από εδώ απορρέει και ο συνειδητός ρόλος του υποκειμενικού παράγοντα. Αν η πολιτική της σοσιαλιστικής εξουσίας δεν επιλύει προς όφελος της κομμουνιστικής οικοδόμησης τις αντιθέσεις που αντικειμενικά υπάρχουν, αυτές οι αντιθέσεις είναι δυνατόν να εξελιχθούν σε ανταγωνιστικές, όπως έδειξε η πείρα, και να εκδηλωθούν με τη μορφή κρίσης, ενώ μπορούν να αποτελέσουν το έδαφος για την καλλιέργεια παθητικότητας, δυσφορίας, διαμαρτυρίας, ανάπτυξης αντισοσιαλιστικών στοιχείων, κάτω από την επίδραση και του ιμπεριαλισμού, που συνεχώς τους προσφέρει πλήρη στήριξη. Είναι δυνατό να διαμορφωθούν κοινωνικές δυνάμεις που να διεκδικήσουν καπιταλιστική παλινόρθωση, αν δεν εξαλειφθεί και κοινωνικοποιηθεί κάθε άλλη μορφή ιδιοκτησίας, που συνυπάρχει για κάποιο, άγνωστο εκ των προτέρων πόσο μεγάλο, χρονικό διάστημα, με την κοινωνική ιδιοκτησία.

Ορισμένες επισημάνσεις
Είναι γεγονός ότι το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, και το Κόμμα μας, δεν ήταν ώριμο σε αυτό το ζήτημα, δηλαδή να κατανοεί το μακρόχρονο και αντιφατικό της επαναστατικής διαδικασίας, που περιλαμβάνει:

Και την ανατροπή, την ήττα της αστικής τάξης, την κατάργηση των εκμεταλλευτικών σχέσεων.

Και τη θεμελίωση της νέας υλικοτεχνικής βάσης του σοσιαλισμού, με την ολοένα περισσότερο μηχανοποιημένη και αυτοματοποιημένη παραγωγή.

Και τη διαμόρφωση του νέου ανθρώπου, όχι απλά ως ανθρώπου απελευθερωμένου από το κεφάλαιο, αλλά ως μέλους του κοινωνικού συνόλου που είναι παραγωγός και ιδιοκτήτης του κοινωνικού πλούτου.

Και τη σχεδιασμένη ανάπτυξη της μηχανοποιημένης χρησιμοποίησης της γης για την παραγωγή, αυτό που συνήθως λέγεται αγροτική παραγωγή.

Και την κατάργηση κάθε ατομικής ιδιοκτησίας, κάθε καθυστέρησης στην ανάπτυξη του ανθρώπου και των εργαλείων που χρησιμοποιεί, καθυστέρηση πάνω στην οποία υπάρχει η χειρωνακτική, βαριά, μονότονη, μη δημιουργική επιτελική δουλειά.

Δεν είναι μονόπρακτο έργο όλη αυτή η επαναστατική διαδικασία.

Οι κατακτήσεις σε κάθε φάση δε γίνονται ανεπίστρεπτες, όσο υπάρχουν οι αντιθέσεις μεταξύ πόλης - χωριού, χειρωνακτικής - πνευματικής εργασίας, ανισομετρία στην παραγωγικότητα της εργασίας από περιφέρεια σε περιφέρεια, από κλάδο σε κλάδο, μεταξύ παραγωγικών μονάδων του ιδίου κλάδου, στα τμήματα μιας βιομηχανικής μονάδας. Οι δυσκολίες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στον 20ό αιώνα οφείλονται και στο γεγονός ότι ωρίμασαν οι συνθήκες για τη σοσιαλιστική επανάσταση σε χώρες με συγκριτικά χαμηλότερη καπιταλιστική ανάπτυξη.

Επομένως, και τα πρακτικά ζητήματα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης παρουσιάζονταν περιπλεγμένα, δεν είχαν εκδηλωθεί όλα τα φαινόμενα, δεν είχε συσσωρευτεί η εμπειρία, η παρατήρηση, πάνω στην οποία θα στηριζόταν πιο έγκαιρα η ανάπτυξη της θεωρίας. Το ξεκίνημα και η πορεία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, της κατώτερης βαθμίδας του νέου κομμουνιστικού κοινωνικο-οικονομικού σχηματισμού, δε βρίσκει τίποτα έτοιμο από τον καπιταλισμό, ως οικονομικές σχέσεις, σε αντίθεση με τους ταξικούς κοινωνικο-οικονομικούς σχηματισμούς, στους οποίους οι νέες σχέσεις παραγωγής εμφανίζονται στους κόλπους της παλιάς κοινωνίας και παλεύουν επαναστατικά να επικρατήσουν. Και εμφανίζονται στους κόλπους της παλιάς κοινωνίας, γιατί είναι σχέσεις παραγωγής που εδράζονται στην ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Οι κομμουνιστικές σχέσεις παραγωγής εδράζονται στην κοινωνική ιδιοκτησία. Που για να εμφανιστούν και να κυριαρχήσουν, απαιτείται πρώτα η επαναστατική κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη, η οποία δεν έχει καμιά ιδιοκτησία σε μέσα παραγωγής, για να μετατρέψει την καπιταλιστική ιδιοκτησία σε κοινωνική.

Είναι θεμελιακός ο ρόλος της επιστημονικής πρόβλεψης, της διορατικότητας, της ατσαλένιας ταξικής αντοχής, όχι μόνο για τις ηγεσίες, αλλά μαζικά για τους κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες, για πρωτοπόρους επιστήμονες και, βέβαια, πρωτοπόρους εργάτες στην πάλη για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση.

Για το Κόμμα και τις παρεκκλίσεις
Το άρθρο της εφημερίδας «το Βήμα» κάνει στη συνέχεια λόγο για απόρριψη από το ΚΚΕ τής μετά τον Στάλιν πορείας, αναφέροντας ότι απορρίπτει τους ηγέτες του ΚΚΣΕ και της ΕΣΣΔ Χρουστσιόφ, Μπρέζνιεφ, Γκορμπατσόφ, προκειμένου να εμφανίσει ότι το ΚΚΕ περιοδολογεί για μιαν ενιαία επαναστατική διαδικασία και πάλη για τη νίκη του κομμουνισμού και την οικοδόμησή του. Λες και στο σοσιαλισμό τα πάντα είναι υπόθεση μόνο ενός καλού ή κακού ηγέτη. Αυτό θέλουν να περάσουν στις λαϊκές συνειδήσεις.

Το ΚΚΕ αντιμετωπίζει ενιαία τη νέα κοινωνία από την κατάκτηση της εξουσίας έως τον κομμουνισμό ακριβώς γιατί είναι ενιαίος κοινωνικός οικονομικός σχηματισμός. Είναι αντιεπιστημονική, με βάση την κοσμοθεωρία μας, η σταδιοποίηση. Η πάλη για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού διεξάγεται από την εργατική τάξη με επικεφαλής το Κόμμα της και μοχλό την εξουσία της. Οσο και αν τα πρόσωπα διαδραματίζουν ρόλο και επιδρούν, το καθοριστικό είναι το Κόμμα, ως φορέας θεωρητικής επεξεργασίας και πολιτικής δράσης στην καθοδήγηση των μαζών για την οικοδόμηση της νέας κοινωνίας με βάση τις νομοτέλειές της. Η παραβίασή τους στη θεωρητική επεξεργασία για τη λύση των νέων προβλημάτων που προκύπτουν από την πορεία οικοδόμησης, αλλά και στην πολιτική πρακτική, η μη διόρθωσή τους στην πορεία, δημιουργεί προϋποθέσεις κυριαρχίας του οπορτουνισμού. Αυτός κυριάρχησε στα κόμματα εξουσίας, όχι ως συνειδητή επιλογή για επιστροφή στον καπιταλισμό, για την αντεπανάσταση, αλλά στην προσπάθειά τους να οικοδομήσουν το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Το ΚΚΕ από το 1995, με την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη για τις αιτίες της αντεπανάστασης, έχει αυτήν την εκτίμηση, ανιχνεύοντας, ταυτόχρονα, το «γιατί τα κόμματα εξουσίας έχασαν τον επαναστατικό τους χαρακτήρα». Λέγαμε τότε ότι χάθηκε εξελικτικά ο πρωτοποριακός καθοδηγητικός ρόλος του Κόμματος, ως κόμματος εξουσίας και πυρήνα του πολιτικού συστήματος. Επήλθε χαλάρωση και άμβλυνση των αρχών και κανόνων λειτουργίας του Κόμματος και της πολιτικής ανάδειξης στελεχών. Οι επιτυχίες στη σοσιαλιστική οικοδόμηση και στο διεθνή στίβο καλλιεργούσαν πνεύμα αυτάρκειας και αυταρέσκειας. Επαψαν να έχουν ενδιαφέρον, να διατηρούν και να ανανεώνουν συνεχώς ό,τι πιο πολύτιμο και αναγκαίο για το σοσιαλισμό, την ενότητα με το λαό, τη δημοκρατική σχέση με τους εργαζόμενους, με τις κοινωνικές οργανώσεις. Από ένα σημείο και μετά, αποσπάστηκαν από την πραγματικότητα, έχασαν την ικανότητα να κατανοούν τις διαθέσεις του λαού, τα προβλήματα που τον απασχολούν, τις ανάγκες και τις αγωνίες του. Τα κομματικά όργανα και οι κομματικές οργανώσεις μετατράπηκαν σε υπηρεσίες γραφειοκρατικού τύπου, με αποτέλεσμα την εξασθένηση της δημιουργικότητας, της πρωτοβουλίας των λαϊκών μαζών στην ενεργητική συμμετοχή στη σοσιαλιστική οικοδόμηση. Αδυνάτισε σταδιακά, και τελικά εξαφανίστηκε, ο έλεγχος του Κόμματος, των κομματικών οργανώσεων και των στελεχών από τις πλατιές λαϊκές μάζες. Με ευθύνη των καθοδηγητικών οργάνων των Κομμουνιστικών Κομμάτων, υποσκάφθηκε η διαδικασία της κριτικής και αυτοκριτικής από τα κάτω και από τα πάνω, με αποτέλεσμα την τυπικότητα και σχηματικότητα στην εφαρμογή των αποφάσεων, την τάση απόκρυψης της πραγματικής κατάστασης, την ωραιοποίηση, την έλλειψη ανησυχίας για την ποιότητα της δουλειάς και των αποτελεσμάτων, το πνεύμα αλληλοκάλυψης. Καλλιεργήθηκε κλίμα ανοχής σε διαστρεβλώσεις της πολιτικής, στις παραβιάσεις της κρατικής πειθαρχίας, της ποιότητας της παραγωγής. Καλλιεργήθηκαν θεωρητικές απόψεις ή προτιμήθηκαν επιλογές που συνιστούσαν παρεκκλίσεις από τη θεωρία μας, παραβιάσεις των αρχών οικοδόμησης. Εξασθένησε το μέτωπο πάλης με τον ιμπεριαλισμό και τον αναθεωρητισμό. Σε ορισμένες περιπτώσεις, υιοθετήθηκαν λανθασμένες θεωρίες, που είτε δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα, είτε απλούστευαν τα θεωρητικά θέματα της οικοδόμησης του σοσιαλισμού, π.χ. θεωρίες που πρόβαλλαν τη γρήγορη μετάβαση στον αναπτυγμένο σοσιαλισμό και στον κομμουνισμό, υποτιμώντας το σύνθετο και μακροχρόνιο χαρακτήρα της μεταβατικής περιόδου, οι θεωρίες για «παλλαϊκό κράτος» και «παλλαϊκό κόμμα», «παλλαϊκή δημοκρατία».

Οι παρεκκλίσεις, λέγαμε από τότε, δε γεννήθηκαν αυτόματα, στο κενό. Νέα προβλήματα που δεν έβρισκαν απάντηση, λάθη που δεν αποκαλύπτονταν έγκαιρα ή δεν εντοπιζόταν η κύρια αιτία τους, υποκειμενικές και επιφανειακές εκτιμήσεις μετεξελίσσονταν, διολίσθαιναν σε παρέκκλιση. Είτε άμεσα, είτε έμμεσα, ο οπορτουνισμός ανοίγει το δρόμο για το αδυνάτισμα των κομμουνιστικών κομμάτων. Αποτελεί την ιδεολογική βάση για να ευοδωθούν οι προσπάθειες του ιμπεριαλισμού να υποσκάψει και να αδυνατίσει το σοσιαλισμό. Το πρόβλημα δε λύνεται με έναν τυπικό εξορκισμό των αναθεωρητικών, οπορτουνιστικών, διαλυτικών απόψεων και την καταδίκη των φορέων τους. Οι αρχές της υλιστικής - διαλεχτικής ερμηνείας της Ιστορίας οδηγούν στην αναζήτηση των αντικειμενικών δεδομένων της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτιστικής ζωής, στη βάση των οποίων δημιουργούνται προϋποθέσεις να εμφανιστούν οπορτουνιστικές θεωρίες και πρακτικές μέσα στο εργατικό κίνημα. Δε σημαίνει ότι η επικράτηση του οπορτουνισμού είναι αναπόφευκτη. Οταν υπάρχει συνείδηση των αντικειμενικών παραγόντων που ευνοούν το φαινόμενο, τότε είναι δυνατό το κομμουνιστικό κίνημα να αντιμετωπίσει τα προβλήματα, τις παρενέργειες, τις προσωρινές ακόμα ήττες. Το πιο βασικό είναι ότι μειώθηκε, έως και αδυνάτισε, η συζήτηση θεωρητικών προβλημάτων και αιτιών που προκαλούσαν τη μια ή άλλη άποψη και παρέκκλιση στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα.

Κλείνουμε με την πεποίθηση, την ακλόνητη πίστη, ότι αν και η αντεπανάσταση νίκησε προσωρινά, αν και ο ταξικός μας αντίπαλος διεξάγει πόλεμο ενάντια στην επανάσταση, η δύναμη της εργατικής τάξης είναι ανίκητη. Η Ιστορία δεν είπε ακόμη την τελευταία της λέξη. Η έφοδος στον ουρανό, για το πέρασμα από το βασίλειο της αναγκαιότητας στο βασίλειο της ελευθερίας, είναι μπροστά μας ολοζώντανη. Ετσι κι αλλιώς, η Γη θα γίνει κόκκινη.


Του
Στέφανου ΛΟΥΚΑ
   

Ειναι λιγο μεγαλο (βασικα πολυ) και αρκετα δυσκολο κειμενο αλλα πιστευω αξιζει τον κοπο ενα προσεκτικο διαβασμα!

Αντε ρε περιμενω καποιο σχολιο!(Α και επειδη εδω μεσα παρεξηγουμαστε κ ευκολα δεν το λεω ουτε ειρωνικα ουτε κακοπροερετα )

Καπνια κανε την περιληψη πρωτα, αλλιως μην περιμενεις ανταποκριση ;D


a_

Β Α Ρ Ι Ε Μ Α Ι !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Διάβασα το μισό αλλά έχει πάρει φωτιά ο κώλος μου τώρα και για μια βδομάδα και δε προλαβαίνω..  :P

Η επιδρομή των ηλιθίων! Και εγώ τα διάβαζα και τρελαινόμουνα που δε μπορούσα να απαντήσω γιατί τα ΚΔΩΑ με είχανε μπανάρει ^banghead^

Επέστρεψα δριμύτερη όμως...

Παρατηρούμε ότι οι ΚΝίτες παρουσιάζουν μια νοητική ανεπάρκεια που τους καθιστά εν δυνάμει επικίνδυνους. Μιλώ για την αδυναμία να καταλάβουν τι συνιστά ποινικοποίηση της άποψης και τι όχι.

Όταν έχεις καπιταλισμό το να πηγαίνεις φυλακή επειδή υποστηρίζεις το σοσιαλισμό είναι ποινικοποίηση της άποψης, το να  πηγαίνεις φυλακή επειδή πήγες να κάνεις αντάρτικο δεν είναι. Και οι δύο προαναφερθείσες περιπτώσεις αποτελούν αντεπαναστατικές πράξεις της αστικής τάξης, η πρώτη όμως καταπατά επιπλέον την ελευθερία του λόγου, που είναι ένα δημοκρατικό στοιχείο (προσοχή δε λέω ότι η αστική δημοκρατία είναι δημοκρατία, απλά έχει ορισμένα δημοκρατικά στοιχεία). Ομοίως, όταν έχεις σοσιαλισμό, είναι άλλο το να διώκεσαι επειδή υποστηρίζεις τον καπιταλισμό και άλλο το να διώκεσαι επειδή προτρέπεις άμεσα σε αντεπανάσταση (η αντεπανάσταση αποτελεί μειοψηφική βία). Φυσικά επειδή στο σοσιαλισμό κυβερνά η πλειοψηφία (θεωρητικά μιλάμε, δεν αναφέρομαι σε συγκεκριμένο ιστορικό παράδειγμα), θέλουμε όσο το δυνατόν περισσότερες πρωτοβουλίες του απλού κόσμου, θέλουμε ζύμωση ιδεών, άρα θέλουμε τη μέγιστη ελευθερία του λόγου. Είναι λοιπόν παράλογο ένας φορέας να τιμωρεί αυτούς που έχουν "λάθος" απόψεις. Όσοι προσπαθούν να ανατρέψουν βιαίως το σοσιαλισμό (οι οποίοι αναμένεται να είναι λίγοι) θα πρέπει να εξουδετερωθούν (φυλάκιση) για την προστασία των υπολοίπων, αυτό όμως είναι εντελώς διαφορετικό από την ιδεολογική τρομοκρατία του να τιμωρείς όσους ειρηνικά κάνουν δημόσια κριτική στο σοσιαλισμό. Σε μερικές περιπτώσεις ίσως η διαφορά να είναι όντως λεπτή, γιατί μπορεί κάποιος να μην κάνει ανοιχτά αναφορά σε βία, αλλά να συνωμοτεί για ένοπλη δράση. Από το παρελθόν του καθενός μπορείς όμως να κρίνεις εάν σχεδιάζει συνωμοτικά να πάρει τα όπλα και να τον αντιμετωπίσεις αναλόγως.

Παράλληλα οι ΚΝίτες έχουν και μια (επίσης τρομακτική) αδυναμία να ξεχωρίσουν την άμυνα από την εκδίκηση. Άλλο το να φυλακίζεις κάποιον που αποτελεί απειλή για το σοσιαλισμό και άλλο το να φυλακίζεις κάποιον για να τον τιμωρήσεις επειδή όταν κάποτε ήταν αφεντικό απέλυσε μια έγκυο. Είναι δύο διαφορετικά πράγματα.

Διαβάζω ότι ο Στάλιν έσωσε τον κόσμο από το Χίτλερ. Καλά πέρα από το γεγονός ότι άπειροι παράγοντες εκτός ΕΣΣΔ οδήγησαν στην ήττα του Χίτλερ, ο Στάλιν ήταν αυτός που είχε εκτελέσει τα ικανότερα στελέχη του στρατού του ως "αντεπαναστάτες" με αποτέλεσμα να φέρει το στρατό σε μια κατάσταση παρακμής που μόλις και μετά βίας κατάφερε να επιβιώσει στο Β'ΠΠ...

Διαβάζω ότι "Οταν ειχε αρχισε [sic] να περνει [sic] για τα καλα η κατηφορα το ΚΚΣΕ και τα πραγματα πηγαιναν προς τον καπιταλισμο τα συνθηματα που εριχναν ηταν(για ενα καλυτερο Σοσιαλισμο) και αυτο γιατι ο κοσμος δεν ηθελε σε καμια περιπτωση να ανατραπει και αν του το ελεγαν αυτο θα αντιδρουσε Βιαια." Τι μας λες καλέ. Αν ήταν έτσι τότε όταν όντως ανατράπηκε, γιατί δεν αντέδρασε βίαια ο κόσμος;

Διαβάζω για την "τεράστια πρόοδο της επιστήμης" επί "σοσιαλισμού" [sic]. Υποθέτω ότι οι "ψευδοεπιστήμες της μπουρζουαζίας" δε μετράνε, έτσι; http://en.wikipedia.org/wiki/Bourgeois_pseudoscience http://en.wikipedia.org/wiki/Suppressed_research_in_the_Soviet_Union

Διαβάζω για τη "μηδενική ανεργία" επί ΕΣΣΔ... να θυμίσω τα γκούλαγκ; Όλα εκείνα τα εκατομμύρια ανθρώπων όπως όλοι ξέρουμε δεν είχαν εισόδημα... από οικονομικής άποψης εκφράζει μέγεθος "ανεργίας" (μόνο που προφανώς ήταν χειρότερο, γιατί προστίθεται και η καταπίεση... ο άνεργος δε δουλεύει και δεν πληρώνεται, ενώ ο κατάδικος σκοτώνεται στη δουλειά και πάλι δεν πληρώνεται).

Διαβάζω ότι είναι πιο δύσκολο να διατηρηθεί ο σοσιαλισμός παρά ο καπιταλισμός... δηλαδή ένα σύστημα όπου ο περισσότερος κόσμος είναι ευτυχισμένος είναι πιο ασταθές από ένα σύστημα όπου ο κόσμος έχει λόγους να επαναστατήσει; Βγάζει νόημα τώρα αυτό; Το σημείο ευστάθειας είναι εκεί που είναι ευχαριστημένοι όλοι...

Διαβάζω για "την ασφυκτική πίεση - τρομοκρατία - που ασκεί ο παγκόσμιος Ιμπεριαλισμός σε κάποιο νεο Σοσιαλιστικό κράτος" από ανθρώπους που παρ'όλ'αυτά υποστηρίζουν την οικοδόμηση του σοσιαλισμού σε μία μόνο χώρα χωρίς εξάπλωση της επανάστασης! Πέρα από τις πραγματολογικές διαπιστώσεις δε μπορεί να προχωρήσει η σκέψη τους σε συμπεράσματα; Μάλλον όχι...

Διαβάζω "η Δημοκρατια εκφραζεται: [...] Στην υποταγη της μειοψηφιας στη θεληση της πλειοψηφιας". Ζονκ! Αυτό είναι "συγκεντρωτισμός". Άντε τώρα μετά από αυτό να τους εξηγήσεις τι είναι φράξια... προφανώς αν δε μπορείς να οριοθετήσεις σωστά τις έννοιες της δημοκρατίας και του συγκεντρωτισμού, δε μπορείς να εφαρμόσεις σωστά και τη σύνθεσή τους, το δημοκρατικό συγκεντρωτισμό. Γι'αυτό το ΚΚΕ λειτουργεί με βάση ένα ανελαστικό σύστημα "πυραμίδας", αυστηρά ιεραρχικό και αποθαρρυντικό προς την έκφραση των μειοψηφικών απόψεων ("ασεβές" θα το χαρακτήριζα ως προς τα απλά μέλη του). Το αποτέλεσμα είναι συχνά η απόκρυψη της αλήθειας.

Διαβάζω ότι "η αταξική κοινωνία δεν είναι αναρχική κατάσταση"... απλά έλεος... η αταξική κοινωνία φέρνει νομοτελειακά την αναρχία, αφού το κράτος πλέον δε χρειάζεται.

Διαβάζω για τους κακούς ηγέτες του ΚΚΡ που έκαναν λάθη και παγαποντιές και έφεραν την περεστρόικα... και ο λαός πού ήταν τότε; Τι έκανε; Αν το καθεστώς ήταν σοσιαλιστικό, γιατί δεν επενέβη η πλειοψηφία της εργατικής τάξης - που υποτίθεται ότι είχε εξουσία - για να σταματήσει την κατρακύλα; Προσωποκεντρικός είναι ο σοσιαλισμός εντέλει; Δηλαδή όσο ζούσε ο... "πατερούλης" ήτανε καλά, αλλά μετά χάλασε γιατί εξέλιπε ο ικανός ηγέτης; Να δεις που τα ίδια θα λένε και για την Κούβα σε λίγα χρόνια... "όσο ζούσε ο Κάστρο ήταν ένας παράδεισος, αλλά μόλις πέθανε ήρθαν οι κακοί επίγονοι και τότε πήρε τη λάθος στροφή η Κούβα"! (Και ναι, διάβασα τις αντίστοιχες παραγράφους του άρθρου που ανέβηκε στο τέλος, αλλά πάλι τα κομματικά στελέχη κατηγορεί για την παρακμή. Πάλι προσωποκεντρική είναι η κριτική του, αφού δεν αναφέρει κανέναν αντικειμενικό λόγο γιατί άλλαξε στάση το ΚΚΡ. Λες και αυτό έγινε μεταφυσικά.) Ενώ τα πράγματα είναι πολύ απλά... αν συμμετέχει ο κόσμος στη διακυβέρνηση δε γίνονται "λάθη" ούτε καταλήγουν τα στελέχη του ΚΚ να γίνονται καπιταλιστές μετά την "παλινόρθωση"... για να γίνει αυτό (και μάλιστα τόσο "φυσικά") σημαίνει ότι οι άνθρωποι αυτοί είχαν αντίστοιχη εξουσία από πριν! Άρα το καθεστώς αντιστοιχούσε σε καπιταλισμό και όχι σε σοσιαλισμό.

Το άρθρο που ανέβηκε δεν το διάβασα ολόκληρο, απλά έπεσε το μάτι μου σε μερικές φράσεις... πχ ισχυρίζονται ότι η επίθεση στο Στάλιν ισοδυναμεί με επίθεση στο σοσιαλισμό, έλεος... επίσης πρόσεξα κάτι που πολλές φορές έχω δει σε κείμενα του ΚΚΕ, την παραδοχή της θεωρητικής του αδυναμίας με τη δικαιολογία ότι αυτά τα ζητήματα είναι... πολύ περίπλοκα και δύσκολα! Ουσιαστικά λένε ότι "αφού δε μπορούμε να το εξηγήσουμε εμείς, σημαίνει ότι δε μπορεί και κανένας άλλος, άρα όλοι οι άλλοι που αραδιάζουν αιτίες για την κατάρρευση της ΕΣΣΔ βλέπουν το ζήτημα επιφανειακά και άρα λάθος". Το ίδιο λένε και για την Κίνα, που δεν ξέρουν τι στο διάολο είναι και τι κάνει.

Επίσης παρακολούθησα μία κωμικοτραγική ανταλλαγή μεταξύ aliakmwn και pandora για το αν ο καπιταλισμός έχει αρχές ή όχι, όπου είχαν και οι δύο δίκιο γιατί εννοούσαν διαφορετικό πράγμα! Ο καπιταλισμός προφανώς δεν είναι σχεδιασμένο σύστημα όπως ο σοσιαλισμός, άρα υπό αυτήν την έννοια δε θεμελιώνεται πάνω σε κάποιες αρχές λειτουργίας (εδώ κολλάει ο προσωπικός υποκειμενικός στόχος του καπιταλιστή, που είναι μόνο το κέρδος). Τον καπιταλισμό οι θεωρητικοί του τον περιέγραψαν εκ των υστέρων, δεν έθεσαν από πριν κάποιες αρχές λειτουργίας για την οικοδόμησή του. Ωστόσο ο καπιταλισμός ως σύστημα έχει συγκεκριμένους τρόπους που λειτουργεί, οι οποίοι αναδύονται με τον ίδιο τρόπο που προκύπτει τάξη μέσα από ένα χαοτικό σύστημα, και έτσι "ανατίθενται" συγκεκριμένοι ρόλοι στα άτομα που εξασφαλίζουν τη διαιώνιση του συστήματος. Έτσι, ο ταξικός ρόλος του καπιταλιστή είναι να συγκεντρώνει την παραγωγή, και είναι αδιάφορο το γεγονός ότι ο ταξικός του ρόλος δεν ταυτίζεται με τον προσωπικό του στόχο, γιατί αυτά τα δύο είναι αλληλένδετα. Έτσι, μέσα στον καπιταλισμό, ο ρόλος του καπιταλιστή είναι να επενδύει αυτά που βγάζει σε όλο και περισσότερα μέσα παραγωγής. Ο καπιταλιστής προφανώς και θα κρατήσει κέρδη για τον εαυτό του, αυτός είναι ο προσωπικός του σκοπός, αλλά δεν είναι ο ταξικός του ρόλος. Ο καπιταλισμός εξελίσσεται μέσα από την αυξανόμενη συγκεντροποίηση του κεφαλαίου σε λίγα χέρια, και όταν εξετάζουμε την πορεία του οικονομικού συστήματος αυτό παίρνουμε υπόψη μας.

Τέλος, κάπου είχα πετύχει ένα ποστ του aliakmwn όπου έλεγε διάφορες μπαρούφες, αλλά δε θυμάμαι τώρα σε ποιο τόπικ το είδα (όποιος θυμάται ας ποστάρει το link), μεταξύ αυτών και μία που μόλις τη διάβασα μου πέσανε τα μαλλιά, ότι ο Λένιν λέει στο "Αριστερισμός, η παιδική αρρώστεια του κομμουνισμού"... απέδειξε ότι πρέπει να συμμετέχουμε στις εκλογές! Η μία εξήγηση που μπορώ να βρω είναι ότι ο aliakmwn επικαλείται βιβλία που δεν έχει διαβάσει (οι υπόλοιπες πιθανές εξηγήσεις είναι ακόμα λιγότερο κολακευτικές για τον aliakmwn). Μα ο Λένιν αυτό που λέει σε ολόκληρο το βιβλίο είναι ότι αυτό το ζήτημα δεν πρέπει να το αντιμετωπίζουμε δογματικά! Όσο ηλίθιο είναι να μη συμμετέχεις στις εκλογές από άποψη αρχής, άλλο τόσο ηλίθιο είναι να συμμετέχεις από άποψη αρχής! Αυτή είναι μία επιλογή που εξαρτάται από τις συγκυρίες, και μάλιστα ο ίδιος ο Λένιν δίνει ένα παράδειγμα περίπτωσης που οι Μπολσεβίκοι δεν έπρεπε να συμμετέχουν στις εκλογές (το 1905). Για όσους έχετε την έκδοση Σύγχρονη Εποχή, δείτε τη σελίδα 56 (για να μη νομίζετε ότι σας δουλεύω). Όποιος δεν έχει το βιβλίο, ας πάει στο marxists.org όπου υπάρχει και ας διαβάσει το κεφάλαιο 7, το "πρέπει να συμμετέχουμε στα αστικά κοινοβούλια;" (αυτό που λέω το λέει προς το τέλος του κεφαλαίου).

Nessa.. πραγματικά.. η αναμονή άξιζε.

Τα σέβη μου.

Αντιπαράθεση της κυρίας Παπαρήγα με αυτούς που της ασκούν κριτική για «σταλινική στροφή» και σεχταρισμό

Ο Ιωσήφ Στάλιν διχάζει τον Περισσό

Η «αγιοποίησή» του από την ηγετική ομάδα του ΚΚΕ προκαλεί αντιδράσεις από μέλη του κόμματος


Λ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Το φάντασμα του Ιωσήφ Στάλιν όχι μόνο πλανάται επάνω από τον Περισσό, αλλά προκαλεί και πολιτικοϊδεολογικές παρενέργειες, όπως άλλωστε αναμενόταν. Η απόφαση της ηγετικής ομάδας του ΚΚΕ να ανοίξει εν όψει του 18ου Συνεδρίου του κόμματος (θα συγκληθεί τον προσεχή Φεβρουάριο) το «καυτό» θέμα της ανάλυσης και ερμηνείας των αιτίων της κατάρρευσης («νίκης της αντεπανάστασης», κατά τον Περισσό) του υπαρκτού σοσιαλισμού και της συνολικής επανατοποθέτησης του ΚΚΕ έναντι του φαινομένου οικοδόμησης του σοσιαλισμού κατά τον 20ό αιώνα με πυρήνα την εμπειρία της πρώην ΕΣΣΔ έχει ανοίξει τον κύκλο της αντιπαράθεσης στο πλαίσιο του προσυνεδριακού διαλόγου ο οποίος μόλις ξεκίνησε και αναμένεται να κλιμακωθεί, καθώς τα θέματα που άνοιξε ο Περισσός έχουν προκαλέσει στο εσωτερικό του μεγάλες συζητήσεις και προβληματισμούς.

Η πολιτική αποτίμηση της περιόδου του Ιωσήφ Στάλιν εξακολουθεί να αποτελεί μείζον ζήτημα για το ΚΚΕ και να προκαλεί αναταράξεις εν όψει του 18ου Συνεδρίου του κόμματος. Η Γενική Γραμματέας του κόμματος κυρία Αλέκα Παπαρήγα, πάντως, ανέλαβε να υπερασπιστεί την υστεροφημία του «μεγάλου πατερούλη».

Το κεντρικό περίγραμμα της προσέγγισης την οποία επιχειρεί το ΚΚΕ σχετικά με το σοσιαλιστικό εγχείρημα, όπως αποτυπώνεται στο σχετικό πολυσέλιδο κείμενο της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος (το οποίο είχε δημοσιεύσει «Το Βήμα») και θα τεθεί προς έγκριση από το συνέδριο, είναι ότι η συνεπής πορεία της οικοδόμησης του σοσιαλισμού στη Σοβιετική Ενωση ουσιαστικά ανακόπτεται μετά τον θάνατο του Στάλιν (1953) και με αφετηρία το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ (1956) υπό την ηγεσία του Νικήτα Χρουστσόφ ξεκινά η «δεξιά οπορτουνιστική στροφή» η οποία εμπεδώνεται επί Λεονίντ Μπρέζνιεφ (1964) και κορυφώνεται με την περεστρόικα του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ (1985). Στις προσεγγίσεις αυτές άσκησε σκληρή κριτική με άρθρο του, το οποίο δημοσιεύτηκε στο πλαίσιο του προσυνεδριακού διαλόγου, ένα πρώην μέλος και θεωρητικό στέλεχός του που είχε επαναπροσεγγίσει τον Περισσό και ήταν υποψήφιος βουλευτής του, ο καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο κ. Γ. Ρούσης, ο οποίος έλαβε και τη δημόσια απορριπτική απάντηση από τη γενική γραμματέα του ΚΚΕ κυρία Αλέκα Παπαρήγα.

«Καταστροφική στροφή»

Στο κείμενό του (δημοσιεύθηκε στον «Ριζοσπάστη») κάνει λόγο για «σταλινική στροφή» του κόμματος η οποία «σε συνδυασμό με έναν σεχταρισμό ο οποίος όλο και πιο έντονα διέπει όλες τις πτυχές της κομματικής δραστηριότητας, αν τελικά υιοθετηθεί από το 18ο Συνέδριο θα είναι καταστροφική». Ο κ. Ρούσης αποδίδει την εξέλιξη αυτή σε «ορισμένα ιδεολογικά στελέχη», μεταξύ των οποίων και ο κ. Μ. Μαΐλης, ο πανίσχυρος άνθρωπος του γραφείου Τύπου του κόμματος, τον οποίο επικαλείται στις υποσημειώσεις του, και ασκεί κριτική στις θέσεις περί «θεμελίωσης του σοσιαλισμού» και «διαμόρφωσης της βάσης της νέας κοινωνίας» επί Στάλιν, όπως και στην κομματική άποψη ότι «το πιο συνεπές ρεύμα της μαρξιστικής διανόησης και πολιτικής (ήταν εκείνο) υπό την ηγεσία του Στάλιν», ενώ παράλληλα θεωρεί λανθασμένη την αναγωγή της κολεκτιβοποίησης σε κυρίαρχο ζήτημα της οικοδόμησης του σοσιαλισμού.

Ο αρθρογράφος στηλιτεύει την «από κάθε άποψη καταδικαστέα δικαιολόγηση της καταστολής του 1936-1938» η οποία επιχειρείται στο κείμενο των θέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ. Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά, «αυτή η τοποθέτηση που δικαιολογεί τα εγκλήματα εκείνης της περιόδου και το μόνο που βρίσκει να πει είναι ότι υπήρξαν και ορισμένες "υπερβολές" στην αντιμετώπιση των "αντεπαναστατικών κέντρων"(!) οδηγεί στο λογικό συμπέρασμα ότι η ΚΕ υποστηρίζει ότι στον σοσιαλισμό του μέλλοντός μας, όπως γίνονταν επί Στάλιν, θα καταστέλλονται ως και θα τιμωρούνται με την εσχάτη των ποινών και οι εργαζόμενοι που τυχαίνει να διαφωνούν με την όποια κομματική γραμμή, ή ακόμη και εκείνοι που θα θεωρούνται εν δυνάμει διαφωνούντες, ή και τα ίδια τα κομματικά στελέχη, όπως έγινε με εκείνους τους 98 ανθρώπους, δηλαδή το 70% από τα 139 τακτικά και αναπληρωματικά μέλη της ΚΕ του κόμματος τα οποία είχαν εκλεγεί στο 17ο Συνέδριό του, οι οποίοι συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν διά τουφεκισμού κατά κύριο λόγο την περίοδο 1937-1938!».

Αντιφατική στάση

Προειδοποιεί μάλιστα την ηγετική ομάδα ότι «μια τέτοια θέση εκθέτει το κόμμα, εμφανίζοντάς το σύμφωνο με εγκληματικές ενέργειες ενάντια ακόμη και στους ίδιους τους κομμουνιστές» καθώς και ότι «αμαυρώνει το κομμουνιστικό όραμα και το καθιστά αποκρουστικό, εμφανίζοντας τη σοσιαλιστική δημοκρατία σαν ένα καθεστώς ανελευθερίας». «Τελικά, σε συνδυασμό με έναν γενικότερο σεχταρισμό, αντί να ενισχύει την ηγεμονική θέση του κόμματος το αποδυναμώνει, κινδυνεύοντας να το μετατρέψει σε σέκτα» επισημαίνει ο κ. Ρούσης, ο οποίος υπογραμμίζει το γεγονός ότι η «αγιοποίηση του Στάλιν» και η κριτική των μετά το 20ό Συνέδριο ηγεσιών του ΚΚΣΕ δεν επεκτείνεται και στην κριτική «όλων των μετά το 1956 και ως και πρόσφατα ηγεσιών του ΚΚΕ, οι οποίες ήταν σύμφωνες με αυτή την πολιτική». Ετσι ερμηνεύει και την αντιφατική στάση του Περισσού «να υποστηρίζει τις επεμβάσεις αυτής της κατά τα άλλα οπορτουνιστικής σοβιετικής ηγεσίας σε Ουγγαρία, Τσεχοσλοβακία κτλ.» και χαρακτηρίζει τα συμπεράσματά του «θεμελιακό λάθος» και «τραγωδία», καλώντας τα μέλη του κόμματος «να τοποθετηθούν δημόσια απέναντι σε αυτό».


«Οταν θα γίνει σοσιαλισμός βεβαίως θα υπάρξει και βία»

Η κυρία Παπαρήγα δεν έκρυψε την προσωπική της πικρία για όσα της επεφύλαξε ο κ. Ρούσης: «Θα μπορούσε αυτά να τα είχε γράψει με ένα πιο συντροφικό ύφος, αλλά εν πάση περιπτώσει ο καθένας έχει το ύφος του...» είπε προ ημερών σε κομματική εκδήλωση στην Πάτρα, διατυπώνοντας παράλληλα την καινοφανή άποψη: «Δεν είμαστε ούτε σταλινικό ούτε μπρεζνιεφικό ούτε κόμμα του Λένιν».

«Είμαστε Κομμουνιστικό Κόμμα, ούτε σταλινικό ούτε λενινιστικό ούτε τίποτε από αυτά» είπε η κυρία Παπαρήγα δημιουργώντας ερωτηματικά, καθώς το ΚΚΕ δηλώνει παγίως στα προγραμματικά ντοκουμέντα του ότι είναι «λενινιστικό κόμμα νέου τύπου». Υποστηρίζοντας την κολεκτιβοποίηση επί Στάλιν, είπε ότι βοήθησε στην οικοδόμηση των βάσεων του σοσιαλισμού και ότι «νικήθηκαν οι τσιφλικάδες και οι κουλάκοι».

Υπερασπίστηκε δε τον Στάλιν, λέγοντας ότι «πολλές φορές διόρθωνε κι έλεγε: "μη λέτε απαλλοτρίωση των τσιφλικάδων και των κουλάκων, αλλά απαλλοτρίωση της τσιφλικάδικης και κουλάκικης ιδιοκτησίας", γιατί απαλλοτρίωση του τσιφλικά σημαίνει τον σκοτώνω, ας πούμε»! Βεβαίως, η κυρία Παπαρήγα παραδέχθηκε ότι η κολεκτιβοποίηση «έγινε με επιθετικό τρόπο» αλλά όπως επισήμανε στο κομματικό ακροατήριό της «εκ των υστέρων, ύστερα από 30-40 χρόνια, αφού έχεις πετύχει κάτι, μπορείς με την ηρεμία σου να πεις: θα μπορούσε να γίνει έτσι ή αλλιώς, αλλά την ώρα της μάχης και με εμφύλιο πόλεμο, με ιμπεριαλιστική περικύκλωση, πώς;».

Στο πλαίσιο αυτό η «σιδηρά κυρία» του ΚΚΕ, κάνοντας μια παραπομπή στο μέλλον είπε: «Οταν θα γίνει σοσιαλισμός στην Ελλάδα, όλοι οι βιομήχανοι θα μας παραδώσουν τις βιομηχανίες τους και θα πούνε "πάρτε τα"; Θα είναι σκληρή η σύγκρουση. Και θα είναι και με τους συμμάχους τους, ανώτερα μεσαία στρώματα κτλ. Δεν κατάλαβα, δηλαδή. Βεβαίως θα υπάρξει βία, δεν το κρύβουμε».

Επιχειρώντας να ερμηνεύσει τη θεωρητική προσέγγιση της ηγεσίας, η κυρία Παπαρήγα ανέφερε: «Δεν βλέπουμε ότι μετά το 20ό Συνέδριο τέλειωσε, έπαψε να υπάρχει σοσιαλισμός» αλλά ότι «έγινε παρέκκλιση». Διατυπώνοντας έμμεσες αιχμές κατά του κ. Ρούση και όσων τυχόν ακολουθήσουν, η κυρία Παπαρήγα είπε: «Δεν έχουμε πει "άβατο" την κριτική για τον Στάλιν, έλεος πια. Αλλά υπάρχουν και κάποια όρια. Δηλαδή η ταξική πάλη δεν υπήρχε τότε; Ηταν φόρουμ η οικοδόμηση του σοσιαλισμού; Σεμινάριο;».

Οσον αφορά την πολιτική και φυσική εξόντωση των αντιπάλων του Στάλιν, η γραμματέας του ΚΚΕ επιχείρησε να μειώσει τη σημασία τους και να μετριάσει τις εντυπώσεις που προκάλεσε η πλήρης δικαιολόγησή τους: «Εγιναν ακρότητες; Εγώ σου λέω ότι μπορεί και να έγιναν. Αυτό θα μας μείνει, σύντροφοι, από εκείνη την περίοδο; Και, στο κάτω κάτω, ας τα πουν οι ίδιοι οι Σοβιετικοί. Είμαστε εμείς μέσα στην ΕΣΣΔ το '30 και το '35 να ξέρουμε; Πάμε να βγούμε απ' έξω και να κάνουμε τους έξυπνους; Ε, δεν είμαστε» είπε.

Καταφέρθηκε δε κατά των «οπορτουνιστών», επισημαίνοντας ότι την περίοδο εκείνη «η ιδεολογική διαπάλη ήταν έντονη με τους τροτσκιστές, με τον Μπουχάριν και με όλους αυτούς, τον Ζινόβιεφ, τον Κάμενεφ κτλ., οι οποίοι ήταν αντίπαλοι της σοσιαλιστικής οικοδόμησης». Και συμπλήρωσε: «Αυτή η διαπάλη οδήγησε αυτούς τους ιδεολόγους να μετατραπούν πραγματικά σε εμπόδια. Εκείνη την περίοδο πώς λύνονταν τα ζητήματα; Δεν ήταν μια διαπάλη θεωρητική, όπως κάναμε εμείς το 1991 με το 13ο Συνέδριο».


Το ΒΗΜΑ, 09/11/2008 (http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=15506&m=A32&aa=1)

 :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o

Η απάντηση της Παπαρήγα στην οποια αναφέρρεται το ΒΗΜΑ. Αν έχει καποιος το αρθρο του Ρουση πρόχειρο, ας το ποσταρει να δούμε, αν αληθευεουν οι ισχυρισμοί.




Πλούσια και εποικοδομητική συζήτηση για τις Θέσεις

Παραθέτουμε αποσπάσματα από τη συζήτηση που ακολούθησε την παρουσίαση των Θέσεων από την ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα


[...]


Οικοδομήθηκε σοσιαλισμός

-- Ο Γιώργος Ρούσης εκτιμά, με βάση άρθρο του που έστειλε για τον προσυνεδριακό διάλογο, ότι το Κόμμα διολισθαίνει σε μια εξιδανίκευση της οικοδόμησης του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ επί εποχής Στάλιν. Συμφωνείτε με αυτή την άποψη;

-- Να μου επιτραπεί να κάνω μια προσωπική παρατήρηση. Θα μπορούσε αυτά που έγραψε να τα είχε γράψει με ένα πιο συντροφικό ύφος. Οταν παίρνεις μέρος σε ένα διάλογο το κάνεις για να βοηθήσεις, να διορθώσεις το Κόμμα. Εν πάση περιπτώσει ο καθένας έχει το ύφος του. Αλλά ας το αφήσουμε αυτό. Είναι προσωπική μου παρατήρηση, μπορεί να πέφτω κι έξω. Επί της ουσίας. Καταρχήν πρέπει να πω ότι αυτό που λέει σταλινικό κόμμα... δεν είμαστε ούτε σταλινικό, ούτε μπρεζνιεφικό, ούτε κόμμα του Λένιν. Αλλο πράγμα όταν λέμε λενινιστικό κόμμα, είναι το πώς επεξεργάστηκε ο Λένιν τη θεωρεία του Κόμματος. Είμαστε Κομμουνιστικό Κόμμα, ούτε σταλινικό, ούτε λενινιστικό, ούτε τίποτα από αυτά. Τι θα πει σταλινικό; Αυτόν τον όρο τον χρησιμοποιεί ο αντίπαλος.


Το δεύτερο. Εμείς κρίνουμε καταρχήν την περίοδο εκείνη στα ντοκουμέντα. Οικοδομήθηκαν οι βάσεις του σοσιαλισμού; Δηλαδή έγινε η κολεκτιβοποίηση, έγιναν τα σοβχόζ; Σε εκείνη τη φάση δεν μπορούσε να είναι γενικευμένα τα σοβχόζ. Εγινε. Νικήθηκαν οι τσιφλικάδες και οι κουλάκοι; Ακόμα ο Λένιν έβαζε το ζήτημα: Μέτωπο με τους τσιφλικάδες και τους κουλάκους, σύμμαχοι οι μικροϊδιοκτήτες αγρότες και η φτωχή αγροτιά. Και μάλιστα ο Στάλιν πολλές φορές γράφει, διόρθωνε κι έλεγε μη λέτε απαλλοτρίωση των τσιφλικάδων και των κουλάκων, απαλλοτρίωση της τσιφλικάδικης και κουλάκικης ιδιοκτησίας, γιατί απαλλοτρίωση του τσιφλικά σημαίνει τον σκοτώνω, ας πούμε. Εμείς θέλουμε να πάρουμε την ιδιοκτησία. Αλλο τώρα, από εκεί και πέρα, τι όπλα είχαν οι τσιφλικάδες και οι κουλάκοι... Πέρα από τα πυροβόλα όπλα κρατούσαν τη σοδειά και πείναγε ο κόσμος, το μεγαλύτερο όπλο.

Ο μικροϊδιοκτήτης αγρότης που ήταν με τη σοσιαλιστική επανάσταση ήταν στο πλευρό της σοβιετικής εξουσίας, είχε μικρό κλήρο κι ελάχιστη παραγωγικότητα. Σκεφτείτε, εδώ τώρα ο μικρός κλήρος δεν έχει μεγάλη παραγωγικότητα, σκεφτείτε τότε που ήταν με την αξίνα... Τον όγκο της παραγωγής τον είχαν οι τσιφλικάδες και οι κουλάκοι, στάρι, όλα τα προϊόντα για να φάει ο κόσμος. Και αυτοί τα κρατούσαν. Ηταν και το θέμα της πείνας και κάνανε τις δικές τους δουλειές. Τα πούλαγαν όπως ήθελαν, ανέβαζαν τις τιμές. Εκεί λοιπόν έγινε μια μεγάλη μάχη.


Εγινε με επιθετικό τρόπο η κολεκτιβοποίηση; Εγινε. Εκ των υστέρων, μετά από 30-40 χρόνια, αφού έχεις πετύχει κάτι, μπορείς με την ηρεμία σου να πεις, θα μπορούσε να γίνει έτσι ή αλλιώς... Εκ των υστέρων πείρα. Την ώρα της μάχης και με εμφύλιο πόλεμο, με ιμπεριαλιστική περικύκλωση, πώς; Λύθηκε αυτό το ζήτημα; Δεν ξέρω αν ο Ρούσης λέει ότι δεν έγιναν οι σοσιαλιστικές παραγωγικές σχέσεις; Αυτές έγιναν.

Προχώρησε, έζησε καλύτερα ο λαός; Λύθηκαν ορισμένα προβλήματα; Λύθηκαν. Δηλαδή τι πρέπει να πούμε; Οτι δε λύθηκαν; Και ακόμα κι αν ο Χρουτσόφ είπε για την ειρηνική συνύπαρξη, όπως την εννοούσε, παρ' όλα αυτά η ΕΣΣΔ έστελνε διεθνιστική βοήθεια. Δε βλέπουμε ότι μετά το 20ό Συνέδριο τέλειωσε, έπαψε να υπάρχει σοσιαλισμός. Γιατί με αυτή τη λογική του Ρούση θα χωριστούμε έτσι. Ο σοσιαλισμός ήταν μέχρι το 20ό και μετά δεν ήταν τίποτα... Εγινε παρέκκλιση.

Εμείς υπερασπιζόμαστε και τη διεθνιστική βοήθεια που έστελνε η ΕΣΣΔ μετά. Δεν είναι μαύρο - άσπρο. Δεν ξέρω τι θέλει να πει, γιατί βάζει για τη βίαιη κολεκτιβοποίηση. Εμείς θεωρούμε ότι λύθηκε το πρόβλημα εναντίον των τσιφλικάδων και των κουλάκων. Κι έχει σημασία και για το σήμερα. Οταν θα γίνει σοσιαλισμός στην Ελλάδα, όλοι οι βιομήχανοι θα μας παραδώσουν τις βιομηχανίες τους και θα πούνε πάρτε τα; Θα είναι σκληρή η σύγκρουση. Και θα είναι και με τους συμμάχους τους, ανώτερα μεσαία στρώματα κλπ. Δεν κατάλαβα δηλαδή. Βεβαίως θα υπάρξει και η βία, δεν το κρύβουμε.


Αλλο ζήτημα. Μέσα στις Θέσεις υπάρχουν ορισμένα ζητήματα της περιόδου εκείνης, που όμως δεν ολοκληρώσαμε τον προβληματισμό και κάνουμε ορισμένες νύξεις, δεν εξιδανικεύουμε τίποτα, γιατί δεν έχουμε την απαιτούμενη βιβλιογραφία. Ο,τι γράψαμε μέσα σε αυτό το ντοκουμέντο - σας διαβεβαιώ πως αγοράσαμε φωτοτυπίες από αρχεία, από συζητήσεις, από ντοκουμέντα σοβιετικά, δεν τα βγάλαμε από το κεφάλι μας, δεν είμαστε τόσο φαντασιόπληκτοι... - τα μελετήσαμε.

Σε αυτά δεν έχουμε βρει την απαιτούμενη βιβλιογραφία και δεν ξέρουμε τι υπάρχει, την ψάχνουμε. Ποια ζητήματα βάζουμε εκείνης της περιόδου; Βάζουμε έναν προβληματισμό για τα σοβιέτ, τώρα ο Ρούσης άμα δε θέλει να το δει, δεν το είδε. Ποιο; Τα σοβιέτ ήταν οργανωμένα με βάση την παραγωγική μονάδα και οι αντιπρόσωποι οι εκλεγμένοι έβγαιναν από την παραγωγική μονάδα, την παραγωγική επιχείρηση. Υπήρχαν τα σοβιέτ των εργατών, των αγροτών κλπ. Στη συνέχεια τα σοβιέτ μετατρέπονται σε παραγωγικά. Καθιερώνεται το γενικό εκλογικό δικαίωμα. Θεωρείται δημοκρατικό η βάση να εκλέγει το κέντρο.

Δεν είναι έτσι. Το πιο δημοκρατικό είναι η άμεση και η έμμεση αντιπροσωπευτική δημοκρατία γιατί είχες το δικαίωμα της ανάκλησης και τον ανακαλούσες τον άλλο. Και στην Κούβα αυτό κάνουνε. Τον ανακαλούσες. Εδώ μας απασχολεί τι, πως κλπ. Και θέλουμε να δούμε πια το ρόλο του Κόμματος και των σοβιέτ. Αλλά δεν είναι σωστό να πούμε ότι ξεκινούσε από μια αντίληψη της δημοκρατίας, γιατί από την άλλη μεριά, πιθανόν εκείνη την περίοδο, τα παραγωγικά σοβιέτ να προκαλούσαν και μια στενότητα. Η συνείδηση της εργατικής τάξης δεν ήταν αναπτυγμένη. Και το κλαδικό σοβιέτ πάλι μπορεί να σου πει ότι ήταν δεμένο με την κλαδική αντίληψη. Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα.

[...]




ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 06/11/2008 (http://www2.rizospastis.gr/page.do?publDate=6/11/2008&id=10267&pageNo=15&direction=-1)

Το αρθρο του Γιώργου Ρουση (http://www.perizitito.gr/authors.php?authorid=17668), το βρηκα στο σαιτ PolitikoKafeneio.com, αρα δημοσιευται με επιφύλαξη...



Σύντροφοι,

Με πόνο ψυχής διαπιστώνω ότι οι Θέσεις της ΚΕ, επιβεβαιώνουν την εκτίμησή μου περί σταλινικής στροφής του Κόμματος, μια εκτίμηση την οποία είχα διατυπώσει και στη σ. Γραμματέα της ΚΕ, αρχικά προφορικά και στη συνέχεια και με γραπτά κείμενά μου στις 17 Μάη 2006, και 9 Νοέμβρη 2006. Τη στροφή αυτή την είχα διαγνώσει μέσα από άρθρα, εισηγήσεις, ομιλίες στελεχών του Κόμματος, αγιοποιητικά για τον Στάλιν αφιερώματα του «Ριζοσπάστη», εκδόσεις,1 και μελετώντας την μπροσούρα της Ιδεολογικής Επιτροπής με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Ο αντικομμουνισμός χθες και σήμερα».2

Εκτιμώ ότι αυτή η στροφή σε συνδυασμό με ένα σεχταρισμό, ο οποίος όλο και πιο έντονα διέπει όλες τις πτυχές της κομματικής δραστηριότητας, αν τελικά υιοθετηθεί από το 18ο Συνέδριο, θα είναι καταστροφική.

Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια Θέση την οποία κυρίως μετά το 17ο καλλιέργησαν συστηματικά ορισμένα ιδεολογικά στελέχη, και η οποία τελικά με δεδομένες τις θεωρητικές αδυναμίες και τον κυρίαρχο πρακτικισμό των κομματικών μελών και στελεχών κατέληξε να είναι και επίσημα Θέση της ΚΕ.

Και όπως συνήθως συμβαίνει, η προειλημμένη αυτή αυθαίρετη Θέση στηρίχτηκε εκ των υστέρων μεθοδολογικά, από τη μια με τοποθετήσεις που έτειναν να αναγάγουν, αναποδογυρίζοντας τους κλασικούς, σε γενική θεωρία του σοσιαλισμού την όξυνση της ταξικής πάλης κατά τη διάρκειά του - κάτι που κατά τον ίδιο το Στάλιν έπαψε να ισχύει από το 1936 στην ΕΣΣΔ μια και υποστήριζε ότι είχαμε να κάνουμε με «ολοκληρωτική νίκη του σοσιαλισμού» και «σβήσιμο των πολιτικών και ταξικών αντιθέσεων»!!!3- και από την άλλη χρησιμοποιώντας το μεθοδολογικό τέχνασμα της αντιμετώπισης της οικονομίας από βασικό και σε «τελευταία ανάλυση» καθοριστικό παράγοντα ερμηνείας, σε αποκλειστικό παράγοντα εκτίμησης της σταλινικής περιόδου, μην υπολογίζοντας ούτε τη διαλεκτική οικονομίας, πολιτικής, ούτε κυρίως την ιδιαίτερη, κυρίως λόγω της συνειδητής σχεδιοποίησης, βαρύτητα της πολιτικής στο σοσιαλισμό.

Πιο συγκεκριμένα, στις Θέσεις της ΚΕ για το σοσιαλισμό η υπεράσπιση της σταλινικής περιόδου τεκμαίρεται σ' ένα γενικότερο επίπεδο:

- Από τη διάχυτη στο σύνολο του κειμένου υπεράσπιση του σταλινικού ρεβιζιονιστικού οπορτουνισμού, της υποταγής του στρατηγικού στόχου του κομμουνισμού στην τακτική και τα μέσα.

- Από το ότι όσον αφορά στις αιτίες της καπιταλιστικής παλινόρθωσης οι Θέσεις «βγάζουν λάδι» τη μέχρι το 20ό Συνέδριο περίοδο, υποστηρίζοντας ότι ο δεξιός, Χρουστσοφικός και μετέπειτα, ρεβιζιονισμός - τον οποίο κάθε άλλο παρά υποστηρίζω - μέσω της εμπορευματοποίησης ήταν η κύρια αν όχι η μοναδική εσωτερική αιτία της παλινόρθωσης, ενώ αντίθετα αποσιωπάται η από εποχής Στάλιν γραφειοκρατική απόσπαση των πολιτικών - οικονομικών διαχειριστών, η οποία και κατέστη δυνατή ακριβώς λόγω της συρρίκνωσης της σοσιαλιστικής δημοκρατίας.

Θυμίζω ότι μια τέτοια «από τα πάνω» απόσπαση στη βάση όχι ιδιωτικής αλλά κοινοτικής ιδιοκτησίας, περιγράφουν οι κλασικοί κατά τις αναφορές τους στον ασιατικό τρόπο παραγωγής τον οποίο για προφανείς λόγους, λογοκρίνοντας τους κλασικούς, «διέγραψε» ο Στάλιν.

- Από το ότι, με δεδομένη τη θετική εκτίμηση για τη σταλινική περίοδο και το χαρακτηρισμό της σαν σοσιαλιστική, σε αντίθεση με τους κλασικούς και τον Λένιν, υιοθετούν τη σταλινική θέση περί δυνατότητας «οικοδόμησης του σοσιαλισμού» σε μία μόνο χώρα (Θέση 31) παραλείποντας μάλιστα τούτη τη φορά, την εκτίμηση του Λένιν που υπήρχε στο προηγούμενο κείμενο της ΚΕ, ότι δηλαδή οι επιμέρους σοσιαλισμοί θα είναι αναγκαστικά ελλιπείς.

- Από το ότι και πάλι με δεδομένη την ίδια θετική εκτίμηση, «ξεχνώντας» ότι ο κομμουνισμός είναι η κυριαρχία της ελεύθερης δραστηριότητας απέναντι στην καταναγκαστική εργασία, αναγάγουν σε κυρίαρχο αν όχι μοναδικό ζήτημα της πορείας προς τον κομμουνισμό την πορεία της κολεκτιβοποίησης.

Πιο ειδικά από:

- τις Θέσεις 9 και 11 όπου γίνεται λόγος για «θεμελίωση του σοσιαλισμού» και για «διαμόρφωση της βάσης της νέας κοινωνίας» την περίοδο του Στάλιν,

- τη Θέση 17 όπου εκτιμάται ότι «το πιο συνεπές ρεύμα της μαρξιστικής διανόησης και πολιτικής [ήταν εκείνο] υπό την ηγεσία του Στάλιν»!!!

- και τέλος από την από κάθε άποψη καταδικαστέα δικαιολόγηση της καταστολής του 1936 - 1938 (Θέση 16 και υποσημείωση 1Cool η οποία και τεκμηριώνεται υιοθετώντας με μεθοδολογικά και πολιτικά απαράδεκτο τρόπο ό,τι παραθέτει ο καθ' όλα ανυπόληπτος γνωστός αντισοβιετικός Λούντο Μαρτένς.4

Αυτή η τοποθέτηση της ΚΕ του Κόμματος που δικαιολογεί τα εγκλήματα εκείνης της περιόδου και το μόνο που βρίσκει να πει είναι ότι υπήρξαν και ορισμένες «υπερβολές» στην αντιμετώπιση των «αντεπαναστατικών κέντρων»!!!!!, οδηγεί στο λογικό συμπέρασμα ότι η ΚΕ υποστηρίζει ότι στο σοσιαλισμό του μέλλοντός μας, όπως γίνονταν επί Στάλιν, κατά τα λεγόμενα της σχετικής εισήγησης στο 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ5 θα καταστέλλονται μέχρι και θα τιμωρούνται με την εσχάτη των ποινών και οι εργαζόμενοι που τυχαίνει να διαφωνούν με την όποια κομματική γραμμή, ή ακόμη και εκείνοι που θα θεωρούνται σαν εν δυνάμει διαφωνούντες, ή και τα ίδια τα κομματικά στελέχη, όπως έγινε με εκείνους τους 98 ανθρώπους, δηλαδή το 70% από τα 139 τακτικά και αναπληρωματικά μέλη της ΚΕ του κόμματος τα οποία είχαν εκλεγεί στο 17ο Συνέδριό του που συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν διά τουφεκισμού κατά κύριο λόγο την περίοδο 1937 - 1938!!!!

Μια τέτοια θέση:

* Εκθέτει το Κόμμα εμφανίζοντάς το σύμφωνο με εγκληματικές ενέργειες ενάντια ακόμη και στους ίδιους τους κομμουνιστές.
* Γαλουχεί τους ίδιους τους κομμουνιστές με το σταλινικό οπορτουνισμό.
* Ακυρώνει τη Θέση 36 όπου αναφέρεται ότι στο σοσιαλισμό «θεσμοθετείται και πρακτικά εξασφαλίζεται [...] η απρόσκοπτη άσκηση κριτικής,[...] η απρόσκοπτη καταγγελία υποκειμενικών αυθαιρεσιών, γραφειοκρατικής στάσης στελεχών...»
* Αμαυρώνει το κομμουνιστικό όραμα και το καθιστά αποκρουστικό, εμφανίζοντας τη σοσιαλιστική δημοκρατία σαν ένα καθεστώς ανελευθερίας.
* Δυσκολεύει την προβολή των όποιων θετικών στοιχείων της πρώτης προσπάθειας περάσματος στον κομμουνισμό, διότι θέτει ως προϋπόθεσή τους τον σταλινικό αυταρχισμό.
* Δίνει όπλα στους αντικομμουνιστές και καθιστά το Κόμμα εύκολη λεία για αυτούς.
* Ενισχύει αντικειμενικά καθιστώντας τες πιο ελκτικές για τις λαϊκές μάζες και ιδιαίτερα για τους νέους τις δυνάμεις του ρεφορμισμού και των αριστεριστών στις οποίες εγκαταλείπουμε το προνόμιο της κριτικής του «υπαρκτού» στα πλαίσια της Αριστεράς.
* Τελικά, σε συνδυασμό με ένα γενικότερο σεχταρισμό αντί να ενισχύει την ηγεμονική θέση του Κόμματος, το αποδυναμώνει κινδυνεύοντας να το μετατρέψει σε σέκτα.

Ταυτόχρονα, η Θέση υπεράσπισης του Στάλιν είναι ασυνεπής στο βαθμό που από τη μια δεν επεκτείνει τη μετά το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ κριτική της σοβιετικής ηγεσίας και πολιτικής, στην κριτική όλων των μετά το 1956 και ως και πρόσφατα ηγεσιών του ΚΚΕ, οι οποίες ήταν σύμφωνες με αυτήν την πολιτική, και από την άλλη διότι το Κόμμα αντιφατικά συνεχίζει να υποστηρίζει τις επεμβάσεις αυτής της κατά τα άλλα οπορτουνιστικής σοβιετικής ηγεσίας, σε Ουγγαρία, Τσεχοσλοβακία κλπ.!!!

Σύντροφοι, εκτιμώ ότι αν αποτελεί θεμελιακό λάθος το Κόμμα να θεωρεί ότι υπερασπίζεται το σοσιαλισμό υπερασπιζόμενο συλλήβδην τον «υπαρκτό σοσιαλισμό», αποτελεί τραγωδία και έστω ακούσιο αντικομμουνιστικό διάβημα, να υπερασπίζεται τις εγκληματικές παραβιάσεις του σοσιαλισμού. Και αποτελεί υποχρέωση όλων των κομματικών μελών να τοποθετηθούν δημόσια απέναντι σε αυτό.

Ας μην ξεχνάμε ότι «η πλέον αυστηρή αυτοκριτική δεν αποτελεί μόνον δικαίωμα για την εργατική τάξη, αλλά είναι επίσης για αυτήν το ύψιστο καθήκον».6 Για τον Λένιν «η αυτοκριτική είναι απαραίτητη για τους μαρξιστές»7. Μάλιστα, ο ίδιος αναφερόμενος στη σοβιετική γραφειοκρατία έκανε αυτοκριτικά λόγο για «μεγάλη σαπίλα», «βρωμιά», «μούχλα» «πληγή», «σκουριά», «κομματική αρρώστια» που «κατατρώει» τη Σοβιετική Ενωση.8

Αλλά και οι κλασικοί τόνιζαν ότι η αυτοκριτική όχι μόνον δε βλάπτει, αλλά όποια δυσαρέσκεια κι αν προκαλέσει αυτή «ισοφαρίζεται πλουσιοπάροχα» αν το περιεχόμενό της είναι τεκμηριωμένο και αποκαλύπτει την αλήθεια9.

Στο τέλος της γραφής σύντροφοι, όπως λέει και ο ποιητής «η ειλικρίνεια αρχίζει πάντα εκεί που τελείωσαν όλοι οι άλλοι τρόποι να σωθείς».10

Σημειώσεις:

1. Οπως για παράδειγμα το σχετικό αφιέρωμα του Ρίζου, με την αγιοποίηση του Στάλιν και την παρουσία των δικών της Μόσχας σαν νίκη επί της 5ης φάλαγγας του Χίτλερ!!!, στις 19/12/2004, το άρθρο του E. Βαγενά μέλους της ΚΕ, στις 9/10/2005, την αποσιώπηση της δολοφονίας του Ρούμπιν από την έκδοση της Σύγχρονης Εποχής για τα θέματα πολιτικής οικονομίας στην ΕΣΣΔ στη δεκαετία του '20, την ομιλία του σ. Μαΐλη στην Καισαριανή, με βάση την οποία «είναι μακριά νυχτωμένοι όλοι αυτοί [που νομίζουν] ότι θα μας στριμώξουν να παίξουμε κι εμείς τον λεγόμενο αντισταλινικό ρόλο», την έκδοση των Απάντων του Στάλιν και του βιβλίου του Μαρτένς, όταν δεν έχουν εκδοθεί βασικά έργα των κλασικών και ελάχιστα έως καθόλου των Γκράμσι, Λούκατς, Λούξεμπουργκ... και όλα αυτά σε συνδυασμό με τη μη δημοσίευση ούτε ενός κριτικού για εκείνη την περίοδο σχολίου.

2. Ιδεολογική Επιτροπή της ΚΕ του ΚΚΕ, «Ο αντικομμουνισμός χθες και σήμερα», «Σύγχρονη Εποχή», 2006.

3. Στάλιν, Για το Σχέδιο του Συντάγματος της ΕΣΣΔ στο «Στάλιν, Ζητήματα Λενινισμού», Εκδοση «Καμπίτση» σελ. 675 και 679

4. Ενός ανθρώπου, ο οποίος όλη του τη ζωή διακατεχόταν από λυσσαλέο αντισοβιετισμό, του οποίου το κόμμα, το PTB, επί προεδρίας του, τη δεκαετία του '70 χαρακτήριζε «σοσιαλοϊμπεριαλιστική» την ΕΣΣΔ, καλούσε την εργατική τάξη του Βελγίου να προετοιμαστεί απέναντι στην επερχόμενη Σοβιετική Επίθεση και να ενισχύσει το ΝΑΤΟ στα πλαίσια της δημιουργίας ενός αντισοβιετικού μετώπου, ο οποίος το 1976 στήριξε τον στρατηγό Robert Close μετέπειτα πρόεδρο της Διεθνούς αντικομμουνιστικής Λίγκας (World Anticommunist League), όταν αυτός δήλωνε ότι τα σοβιετικά τανκ θα προσέγγιζαν τον Ρήνο σε 48 ώρες, ο οποίος στήριξε άκριτα την κινέζικη επίθεση ενάντια στο Βιετνάμ το 1979, τα όργια του Πολ Ποτ στην Καμπότζη, ο οποίος μια ζωή τα 'χε μια χαρά με τους σοσιαλδημοκράτες γενικούς γραμματείς του βελγικού σοσιαλιστικού συνδικάτου, (FGTB) και με το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Βελγίου, με το οποίο και συνεργάζονταν για να μην εκλεγούν μέλη του ΚΚ Βελγίου, ο οποίος πέρασε μια μεγάλη περίοδο της ζωής του στο Κονγκό και που σαν σύμβουλος του Καμπίλα, έχει κατηγορηθεί για πολλά και διάφορα από τους ίδιους του κογκολέζους αγωνιστές...

5. Νικήτας Σεργκιέγιεβιτς Χρουστσόφ, Για την προσωπολατρία και τις συνέπειές της, Εισήγηση στο 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ, Μετάφραση Δημήτρης Τριανταφυλίδης, «Μεταμεσονύχτιες Εκδόσεις», 2007, σελίδα 28.

6. Rosa Luxemburg, La crise de la social-democratie in Rosa Luxemburg, textes, ιditions sociales, 1969, σελ.198.

7. Λένιν, Για την μπροσούρα του Γιούνους, Απαντα τόμος 30, σελ. 2

8. Βλέπε Γιώργου Ρούση, «Ο Λένιν για τη γραφειοκρατία», Σύγχρονή Εποχή 1985, ιδίως σελίδες 69 - 80.

9. Βλέπε Ενγκελς, Γράμμα στον Κάουτσκυ, Λονδίνο, 23 Φλεβάρη 1981, Παράρτημα στο «Καρλ Μαρξ, Κριτική του Προγράμματος της Γκότα», «Σύγχρονη Εποχή» 1979, σελ. 39 - 42.

10. Τάσου Λειβαδίτη, Το κλειδί του μυστηρίου.

Γιώργος Ρούσης

Πολυ ωραιο ποστ ....

ο Αναρχισμός είναι απλά ο Αστισμός με το κεφάλι προς τα κάτω!!!!

Κ.ΜΑΡΞ


Για αυτό αναζωπυρώνεται ο Αναρχισμός μόνο σε καθαρά μικροαστικά στρώματα!!

άσχετο με το τόπικ, αλλα κάτι σχετικό για τον κύριο Δήμου (αναρχοαυτονομοκουλτουριαροεπαναστάτη) που τον εκθείασαν με ζήλο πιο πρίν 2-3 ποστ.

όριστε κάτι που έγραψε ο κύριο αύτος... φαινεται πως γιαυτόν όλοι οι άλλοι είναι μαλάκες και χαζοί και χωρίς νοημοσύνη εκτός απο τον ίδιο... και μάλιστα πιο μαλάκες απο όλους οι του ΚΚΕ οπαδοί και φίλοι...

μπραβο κυριε Δήμου.

(http://www.lifomag.gr/var/files/columns/41d32a24122103478626800)

Κομμουνιστική Ευφυϊα - ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΔΗΜΟΥ

Μπορεί ένας ευφυής άνθρωπος να είναι οπαδός του ΚΚΕ;

Το ερώτημα τίθεται επειδή το ΚΚΕ είναι ένα κόμμα που πιστεύει σε ακλόνητα δόγματα - και κανένας πραγματικά έξυπνος άνθρωπος δεν είναι δογματικός. (Για τον ίδιο λόγο δεν θα μπορούσε να είναι φανατικός πιστός μίας θρησκείας). Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της ευφυΐας είναι ότι παραμένει ανοιχτή σε κάθε νέο στοιχείο, μαθαίνει από την εμπειρία και τροποποιεί ανάλογα τις απόψεις της. Αντίθετα το Κόμμα καταδικάζει κάθε «αναθεωρητισμό».

Κι όμως υπάρχουν άνθρωποι αναμφισβήτητα ευφυείς που είναι τόσο οπαδοί του ΚΚΕ, όπως και θρησκευόμενοι.

Στην περίπτωση της θρησκείας αυτό συνήθως γίνεται με μία θεληματική απενεργοποίηση του ορθολογισμού, με ένα actus voluntatis (πράξη της θέλησης) που μπορεί να φτάσει μέχρι το credo quia absurdum (πιστεύω επειδή είναι παράλογο) του Τερτυλλιανού. Πιστεύω επειδή θέλω να πιστεύω, επειδή μου χρειάζεται, το έχω συναισθηματικά και υπαρξιακά ανάγκη - κι ας μην καταλαβαίνω το ομοούσιον ή ομοιούσιον της Αγίας Τριάδος.

Άραγε συμβαίνει το ίδιο και με το ΚΚΕ; Πολλοί μελετητές το παρομοίασαν με θρησκεία: Έχει κι αυτό δόγματα, ιερατείο, παράδεισο (την αταξική κοινωνία). Και ίσως οι παλιοί κομμουνιστές να είχαν ένα στοιχείο θρησκευτικότητας στην πίστη τους.

Ξαναδιαβάζοντας πρόσφατα το Μηδέν και το Άπειρο του Κέστλερ, θυμήθηκα τους σχολαστικούς φιλοσόφους του Μεσαίωνα και τους λογικιστές Ιησουίτες. Αλλά τώρα, 70 χρόνια μετά, τέτοιοι διάλογοι δεν είναι πια δυνατοί.

Η βασική μου υποψία για τα ευφυή μέλη του ΚΚΕ είναι ότι στο νου τους δεν κυριαρχεί η πίστη, αλλά η σκοπιμότητα. Έχουν γύρω τους μία συμπαγή ομάδα ανθρώπων που στέκονται αλληλέγγυοι στα πάντα. Οι καλλιτέχνες βρίσκουν έτοιμο κοινό, οι συγγραφείς αναγνώστες, ακόμα και οι επιχειρηματίες έχουν οφέλη. Επιπλέον συμμετέχουν σε μία ιδιότυπη εξουσία. Η επιρροή που ασκεί το κόμμα σε ιδεολογικά και πολιτικά θέματα είναι πολλαπλάσια του ποσοστού του.

Φυσικά υπάρχουν πάντα και οι «πίστευε και μη ερεύνα». Για την εξυπνάδα τους όμως, δεν θα έπαιρνα όρκο.

Καλά τα λέει ο άνθρωπος. +100

(προφανώς αναφέρομαι στο δήμου)

Φιλοσοφικο Ερωτημα: Ειχε ο Μαρξ προβληματα στησης;;;;

όπως είπε κι ο Έκο, "τι μέγεθος είχε η τσουτσού του Δάντη?"

Εκο ειναι αυτος... Μηπως εγραψε και κανενα τομο για τους Καπουτσινους για να προσπαθησει να προσεγγησει το ερωτημα;;; :P

παρτε και έναν άλλο μαλάκα (μακακας  ;D)που λέει οτι όποιος παεί με το κκε δεν είναι έξυπνος!!!
διαφέρουν πολύ αυτα τα 2 αποβράσματα?? δεν νομίζω!!!  απο την ίδια πέτσα είναι...!!!!

www.youtube.com/watch?v=J8EcuE0066w (http://www.youtube.com/watch?v=J8EcuE0066w)

και κάτι τελευταίο για τον αριστερό κουλτουρίαρη των Βορείων Προαστίων.

Εγραψε για την καλή μας Siemens, το καλό μας μονοπώλειο!

[/b]

Επειδή ακούω πολλούς να καταφέρονται κατά της Siemens, αισθάνομαι την ανάγκη να παρέμβω.

Η Siemens είναι μία καλή εταιρία με άριστα προϊόντα. Δεν παράγει είδη τρίτης ποιότητας, που να μπορούν να πουληθούν μόνο με μίζες και λαδώματα. Για το ότι στην Ελλάδα (και άλλες, τριτοκοσμικές ως επί το πλείστον, χώρες) έδινε μίζες, δεν φταιει η Siemens αλλά η Ελλάδα. Γιατί δεν έδινε σε όλες τις άλλες χώρες;

Όταν κινείσαι σε ένα διεφθαρμένο περιβάλλον ή συντονίζεσαι, ή αποσύρεσαι από την αγορά. Η Ελληνική πραγματικότητα ανάγκασε τη Siemens να δίνει μίζες – αλλιώς δεν είχε ελπίδες να ανταγωνιστεί.

Όσοι ζητάνε να «τιμωρηθεί» η Siemens (μεταξύ τους και ο φίλος μου Στέφανος Μάνος) κάνουνε λάθος. Η εταιρία δεν είναι ένοχη επειδή έδωσε χρήματα – αυτοί που τα πήραν είναι οι ένοχοι. Αυτοί παράβηκαν τον όρκο τους και έκλεψαν την χώρα τους.

Όταν ακούω πύρινους φιλιππικούς εναντίον της Siemens με καταλαμβάνει μία φρικτή υπόνοια. Μήπως επειδή δεν μπορούμε (ή δεν θέλουμε) να βρούμε τους πραγματικούς ενόχους, χτυπάμε το σαμάρι;

Νικος Δημου




τα συμπεράσματα δικά σας....................

εντάξει δε σημαίνει ότι δεν είναι έξυπνος άνθρωπος...μπορεί οι συνθήκες να τον κάναν...λολ

Καλά τα λέει ο Δήμου. Οι συνθήκες εδώ στην Ελλάδα οδήγησαν τη Siemens να κάνει όσα έκανε...όπως ακριβώς οδηγούνται πολλοί Έλληνες με το γνωστό "φακελάκι"...δεν φταίνε οι Έλληνες (ή η Siemens εν προκειμένω) που αναγκάζονται να πληρώσουν για να εξυπηρετηθούν...αν ήταν έτσι θα έπρεπε τουλάχιστον οι μισοί Έλληνες να είναι φυλακή...

Οχι δεν φταινε αυτοι.

Αιντε ρε δεν μας παρατανε, εμ πληρωνουν, εμ δινουν τροφη στην διαφθορα, εμ κανουν την χωρα τριτοκοσμικη(σε λιγο ακομα και οι χωρες που τωρα μπηκαν στην ΕΕ θα ειναι καλυτερα απο εμας), θα τους πουμε και μπραβο και απο πανω και οτι δεν φταινε αυτοι, παντα οι κακοι οι αλλοι.

Αν είσαι τυφλός, σου έχουν μάθει να βλέπεις εχθρούς παντού, να διαβάζεις και να μη θες να καταλάβεις, να πηδάς από τη μία λέξη στην επόμενη που θα δικαιολογήσει τον παροξυσμό σου, τότε λογικό είναι να ασκείς γελοίες μεθόδους προπαγάνδας.

Ψεύδη (Αριστερός Ψευτοκουλτουριάρης ΒΠ), αναλογίες και γελάκια που σκοπό έχουν υποσυνείδητα να υποβαθμίσουν (Καρβέλας ~ Δήμου, όχι δε νομίζω), αναλύσεις ελλειμματικές και απομόνωση προτάσεων.

Κάποιοι ανήκουν στην τελευταία κατηγορία του Δήμου.

για να υπάρχει συνδιαλλαγή χρειάζονται...δύο μέρη...για μια παράνομη συνδιαλλαγή είναι εξίσου υπεύθυνα και τα δύο μέρη...για τη διαίωνιση αυτής της κατάστασης...

Διαφωνώ. Μερίδιο ευθύνης στη διαφθορά έχουν και τα δύο μέρη, αλλά όχι ισόποσο.
Είναι οικονομική συναλλαγή πωλητή και αγοραστή.
Φταίει περισσότερο αυτός που πληρώνει.
Εξάλλου, εμείς αυτόν επιλέγουμε, όχι τον προμηθευτή.

το θέμα είναι ότι αν ένα από τα δύο μέρη σταματήσει να συμμετέχει .,... θα σταματήσει να υπάρχει αυτή η κατάσταση....

βλάκες όλοι....βλάκες!!!!!!!!!!!!!!!

πότε θα καταλάβετε επιτέλους ότι τα βρωμόσκυλα του ΠΑΣΟΚ και τις ΝΔ είναι οι μαριονέτες και οι υπάλληλοι των Μονοπωλίων!!!!

πότε θα καταλάβετε επιτέλους ότι η καρδία της πολιτικής είναι η οικονομία!!!!  ΠΟΤΕ??? 
οτι για να αλλάξεις την πραγματικότητα γύρω σου πρέπει να αλλάξεις το οικονομικό οικοδόμημα!!!!

Οτι πρέπει να κάνουμε ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, και για να ζήσει στο εχθρικό περιβάλλον θέλει ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ!

Τελικά σύντροφε Προμηθέα θα με διαφωτίσεις?
Οι Έλληνες πολίτες που έχουν πληρώσει φακελάκι πρέπει να πάνε φυλακή? Ναι ή όχι?
Ποια είναι η θέση του ΚΚΕ σε αυτό το θέμα? Μόνο οι πολυεθνικές και γενικότερα οι μεγάλες εταιρείες πρέπει να πάνε φυλακή? Υπάρχει κάποιο όριο κάτω από το οποίο θεωρείσαι ασφαλής και δε θα τιμωρηθείς? Μήπως έπρεπε η Siemens να ξεκινήσει κάποιου είδους επανάσταση για να επέλθουν κάποιες μεταρρυθμίσεις και να εξαλειφθεί το "φακελλάκι"? Μήπως αν δεν ήταν η Siemens και ήταν κάποια άλλη εταιρεία θα δρούσε διαφορετικά? Αν στο μέλλον ανακαλύψουμε ότι σχεδόν όλες οι μεγάλες εταιρείες είχαν τέτοιου είδους συναλλαγές, θα πρέπει να τις βάλουμε λουκέτο όλες (ίσως όχι αυστηρά αλλά όταν χτυπάς μία επιχείρηση που έχει και τον ανταγωνισμό να αντιμετωπίσει πολλές θα προτιμησουν να κλείσουν)?

Πάντως εγώ θα μείνω ικανοποιημένος αν απαντήσεις μόνο στο εξής ερώτημα (αν θες απαντάς και στα άλλα) :
Οι Έλληνες πολίτες που έχουν πληρώσει φακελάκι πρέπει να πάνε φυλακή (τρόπος του λέγειν...μπορεί να είναι και πρόστιμο)? Ναι ή όχι? Ποια είναι η θέση του ΚΚΕ σε αυτό το θέμα? Μόνο οι πολυεθνικές και γενικότερα οι μεγάλες εταιρείες πρέπει να πάνε φυλακή?

Μια που δεν το ειδες στο "ΣΥΝ/Συριζα watch"
θα στο πω και εδω:

ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΣΑΣ ΠΕΡΑΣΕ ΚΑΙ Ο "ΚΑΝΕΝΑΣ" !!!!!!!

Ρε mariola ξεκόλλα. Ο απλός πολίτης που δίνει φακελάκι το δίνει για κάτι που έτσι κι αλλιώς δικαιούται και που θα έπρεπε να του το παρέχει το κράτος δωρεάν. Η εταιρία που δίνει μίζα τη δίνει γιατί ζητά κάτι άδικο ή/και παράνομο.

Γκουχου...γκουχου...το να δίνεις φακελάκι και να παίρνεις δίπλωμα είναι νόμιμο? Το να δίνεις φακελάκι και από τελευταίος στην ουρά να πηγαίνεις πρώτος (νοσοκομεία, τελωνεία κλπ) είναι νόμιμο?...έλεος ...
Η εταιρεία όπως και οι άνθρωποι κοιτάν το συμφέρον τους. Δεν ορκίστηκαν σε κανέναν και δεν ευθύνονται για μηχανισμούς τους οποίους δεν δημιούργησαν αυτοί. Οι δημόσιοι υπάλληλοι/λειτουργοί έχουν να απολογηθούν, γιατί δεν τήρησαν τους κανονισμούς που έπρεπε.

μαλλον ποτε δεν ειχες  (σοβαρα) προβληματα υγειας,δεν αναλογιζεσαι εκεινη την στιγμη τα 1000ευρο.

Τώρα είναι αυτή απάντηση? Είπα εγώ ότι τα αναλογίζεσαι? Εγώ σε ρωτάω: Εϊναι ένοχος ο πολίτης? Ναι ή όχι? Και σοβαρό πρόβλημα να είχες μπορεί να βρεθούν μερικές εκατοντάδες άλλοι που πλήρωσαν μεγαλύτερο φακελάκι και παρόλο που δεν έχουν εξίσου σοβαρό πρόβλημα σαν το δικό σου να εξυπηρετηθούν πρώτοι... Στα θέματα υγείας δεν είναι μόνο η σειρά που πήγες αλλά και η βαρύτητα...αλλά στην Ελλάδα πάνω από όλα είναι το "φακελλάκι"...μήπως φταίει και για αυτό η Siemens? Να διερευνηθεί και να καταδικαστεί άμα είναι!!  ;D

Αστο,δεν πειραζει.

@mariola σε διαβεβαιώ από προσωπική εμπειρία ότι φεκελάκι δε δίνεις μόνο στην περίπτωση που θέλεις να πάρεις παράτυπα τη σειρά άλλου, αλλά και σε περίπτωση που θέλεις ο γιατρός απλά να κάνει τη δουλειά του. Και για το δίπλωμα χωρίς να έχω προσωπική εμπειρία παρ'όλ'αυτά μου έχουν πει για εξεταζόμενους που ήταν άψογοι στην εξέταση αλλά δεν τους περνούσαν αν δε δωροδοκούσαν.

αυτό δεν ισχυει...ειναι πιο αυστηροι, μεχρι λεπτομερειας αμα θελουν να τα πάρουν, αλλα αμα εισαι αψογος δεν μπορουν να σου πουν τπτ...



Γενικά , αν και η ευθυνη δεν ειναι ιση, πιστευω οτι πρεπει να τιμωρείται, πιο ελαφρα βεβαια, και αυτός που επιχειρεί δωροδοκία. Αλλιως δε θα αλλαξουμε νοοτροπία ποτε

Αποσπασμα απο εδω: http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=28625.0

---

    Έχει πυροδοτήσει και κριτική για την "Σταλινική" στροφή, όπως λένε, του ΚΚΕ.

    "Υπερασπιζόμαστε την πρώτη απόπειρα οικοδόμησης σοσιαλισμού που έγινε στη Σοβιετική Ένωση, γιατί έδωσε πολλά στους λαούς. Αποδείχθηκε η ανωτερότητα του σοσιαλισμού απέναντι στον καπιταλισμό. Ο σοσιαλισμός είναι επίκαιρος και αναγκαίος. Μελετάμε, βγάζουμε συμπεράσματα. Δεν αγιοποιούμε καμία προσωπικότητα, δεν εξιδανικεύουμε καμία περίοδο. Αλλά και αντιπαλεύουμε τις τερατώδεις συκοφαντίες που εξαπέλυσαν κατά του σοσιαλισμού του 20ου αιώνα οι κάθε μορφής υπερασπιστές του καπιταλισμού. Η αλήθεια είναι ότι θεωρούν έγκλημα την κατάργηση του κεφαλαίου. Όλα τα άλλα είναι προφάσεις.

    Λάθη, υπερβολές, αδικίες, πάντα γίνονται, είναι ανάγκη να διδασκόμαστε από αυτά, να μην επαναλαμβάνονται. Δείτε τη μεγάλη Γαλλική επανάσταση. Δεν άφησε πέτρα όρθια. Έφερε όμως μπροστά τον κόσμο. Ήταν πρόοδος ο καπιταλισμός σε σύγκριση με τη φεουδαρχία. Και πολεμήθηκε λυσσαλέα. Σε μια διαρκή σύγκρουση με έναν ύπουλο και αδίστακτο εχθρό, την καπιταλιστική αντεπανάσταση, βρισκόταν και η σοβιετική εξουσία.

    Ας μας πουν: Έπρεπε το σοβιετικό κράτος να τιμωρήσει τις χιλιάδες συνεργατών των Γερμανών κατακτητών; Έπρεπε να τους τιμήσει, όπως γίνεται τώρα στις Βαλτικές χώρες, με την υποστήριξη της ΕΕ; Τι έπρεπε να κάνει με τους πρώην κεφαλαιοκράτες που οργάνωναν υπονομεύσεις, για να ξαναπάρουν τις ιδιοκτησίες τους; Τι, με τους ανθρώπους ξένων υπηρεσιών; Αν το σοβιετικό κράτος δεν έπαιρνε μέτρα, θα το είχαν συντρίψει οι στρατιές του Χίτλερ.

    Μελετάμε τη σοσιαλιστική οικοδόμηση με επιστημονική μέθοδο, από το 1917 μέχρι το 1991. Δεν βγάζουμε συμπεράσματα με βάση τα ηγετικά πρόσωπα, όση σημασία και αν έχει ο ρόλος των ηγετών, που σημειωτέον είναι δύσκολο να είναι αλάθητοι. Αναζητούμ, που πάρθηκε σε συνθήκες έντονης ιδεολογικής αντιπαράθεσης και καπιταλιστικής περικύκλωσης. Μας ενδιαφέρει πώς με βάση την πείρα θα εξασφαλιστεί ο έλεγχος των επάνω από τους κάτω, ώστε να μην υπάρχει έδαφος για αυθαιρεσία.

    Η κριτική είναι καλοδεχούμενη. Όχι η συκοφαντία. Ο στόχος της "σταλινολογίας" είναι να δυσφημιστεί ο σοσιαλισμός, να κτυπηθεί η πολιτική του ΚΚΕ. Άλλο κριτική στο Στάλιν, άλλο "σταλινολογία". Δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν με το ΚΚΕ ιδεολογικοπολιτικά και το κάνουν με τη διαστρέβλωση και με αντιεπιστημονικούς όρους. Είναι πάντως γελασμένοι, αν νομίζουν ότι θα μας πιέσουν να αλλάξουμε πολιτική

    Ανεξάρτητα αν κάποιος συμφωνεί μαζί μας, αξίζει τον κόπο να διαβάσει τις Θέσεις μας. Θα γνωρίσει πράγματα που του κρύβουν, που τα αγνοεί".

Τα παραπάνω σημαίνουν απλά ότι το ΚΚΕ έχει ξεπεράσει τη φάση της προσωπολατρείας. Δε σημαίνουν σε καμία περίπτωση ότι δεν είναι σταλινικό. Μπορείς κάλλιστα να είσαι σταλινικός και να κάνεις κριτική στο Στάλιν.


Ο σταλινισμός είναι όρος που αναφέρεται σε συγκεκριμένο πολιτικό ρεύμα. Δεν είναι αντιεπιστημονικός. Περιγράφει ένα ενιαίο σύνολο θεωρίας και πρακτικής. Υπήρξε η επίσημη κρατική ιδεολογία στην ΕΣΣΔ από την εποχή του Στάλιν και μετά με στόχο να εξυπηρετήσει συγκεκριμένα κοινωνικά στρώματα σε συνθήκες κρατικού καπιταλισμού. Οι αρχές που ακολουθούσε εκείνη η πολιτική ακολουθούνται έως και σήμερα από μεγάλα κομμάτια της Αριστεράς (στην Ελλάδα από το ΚΚΕ αλλά και άλλες μικρότερες οργανώσεις).


Λάθος. Υπάρχει βέβαια και η δεξιά κριτική που καταδικάζει γενικά την επανάσταση, οι θιασώτες της οποίας χρησιμοποιούν εντελώς καταχρηστικά τον όρο "σταλινικός" (αυτοί πχ κι εμάς σταλινικούς θα μας αποκαλούσαν, γιατί έχουμε ως πρότυπο την επανάσταση του 1917), αλλά δεν είναι αυτοί που φωνάζουν ότι το ΚΚΕ έκανε σταλινική στροφή.


Ακόμα αναζητάνε; Λίγο χοντροκέφαλοι σα δεν είναι οι θεωρητικοί τους; ;D Και γιατί δε ρωτάνε εμάς που τους ξέρουμε :D


Δεν ήταν πράκτορες των ναζί όλοι όσοι κυνηγήθηκαν από το καθεστώς... έλεος, με τις πιο μετριοπαθείς εκτιμήσεις υπολογίζεται κοντά ένα εκατομμύριο εξορισθέντων/φυλακισθέντων/κλπ, και οι περισσότεροι τους βγάζουν εφτά εκατομμύρια. Όλοι αυτοί ήταν πράκτορες;