Νεκρός ο 15χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος από σφαίρα αστυνομικού στα εξάρχεια

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Αντιστοίχηση Μαθημάτων ΝΠΣ με ΠΠΣ]

Επίσημη ενημέρωση για Αντιστοίχηση Μαθημάτων ΝΠΣ με ΠΠΣ και η συζήτηση στο forum.

[ioja]

...

[Christina8]

Από electroauth :

ΠΟΥ ΜΕ ΒΙΑ ΜΕΤΡΑΕΙ ΤΗ ΓΗ...

ΠΟΥ ΜΕ ΒΙΑ ΜΕΤΡΑΕΙ ΤΗ ΓΗ...

Όλοι είχαμε ακούσει, πως η βία φέρνει, βία — αλλά αυτές τις μέρες το ζήσαμε. Καταλάβαμε πως μπορεί ένας πυροβολισμός να φέρει μιαν εξέγερση.

Παράξενοι οι δρόμοι, της βίας. Από τους αλλοτριωμένους στους ελεύθερους. Από την εξουσία προς την αντιεξουσία. Γι' αυτό μια επανάσταση δεν είναι δράση. Είναι αντίδραση.

Και οι εφημερίδες — σκέτη ναυτία: "ΣΚΟΤΩΣΑΝ 15ΑΧΡΟΝΟ ΑΝΑΡΧΙΚΟ". Τι πλεονασμός! Κάθε δεκαπεντάχρονος είναι αναρχικός (αλίμονο αν δεν είναι!). Αυθόρμητη, καθαρή φύση.

Αλλά και κανένας δεκαπεντάχρονος δεν είναι συνειδητός και υπεύθυνος οπαδός του Μπλανκί η του Μπακούνιν. Ένα παιδί! Καθαρή φύση...

"Όμως η βία δεν ξεχωρίζει ποιότητες. Σκοτώνει. Έρχεται από το μηδέν και θέλει να μηδενίσει. Η βία μισεί το Είναι. Ο “νόμος και η τάξη” οδηγούν τελικά στους πιο εύτακτους, ασφαλείς και ήσυχους χώρους: τα κοιμητήρια.

Προσέξτε, προσέξτε καλά τους αναρχικούς. Είναι, το θερμόμετρο της κοινωνίας. Όταν αγανακτούν, σημαίνει πως η “νόμιμη” βία έχει ξεπεράσει τα όρια επιφυλακής.

Βέβαια οι περισσότεροι, αναγνώστες μου, άνθρωποι σοβαροί και ευπρεπείς, δεν θα δέχονταν υποδείξεις από έναν αναρχικό. "Όμως, στο βάθος, ο αναρχικός έχει, πιο πολλά να πει από τον μικροαστό. Όσο κι αν δεν σας είναι, συμπαθής, αξίζει να τον ακούτε από καιρό σε καιρό. Γιατί δείχνει προς τη σωστή κατεύθυνση.

Κάθε οργανωμένη κοινωνία προϋποθέτει —δυστυχώς— ένα ποσοστό ανελευθερίας. "Όσο μικρότερο αυτό το ποσοστό, τόσο υψηλότερο το επίπεδο της οργάνωσης. (Ως εδώ συμφωνούμε όλοι: Προτιμότερη η πιο ελεύθερη Αγγλία, από την καταπιεστική π.χ. Ουγκάντα).

Έ, λοιπόν, ο αναρχικός είναι αυτός που ζητάει να ελαχιστοποιήσει το ποσοστό ανελευθερίας. (Περισσότερο: να το μηδενίσει — ο ουτοπικός αναρχισμός!). Στην επιδίωξη του αυτή συμπίπτει και με τα πιο σοβαρά κόμματα. (Μόνον που αυτός το εννοεί). Και βλέπει την ανελευθερία, την κατάχρηση εξουσίας, εκεί που ελάχιστοι τις αντιλαμβάνονται.

Οι αναρχικοί είναι τα πιο ευαίσθητα μέλη της κοινωνίας μας. Όταν αντιδρούν έχουν πάντα κάποιο δίκιο. "Όπως οι καλλιτέχνες σηματοδοτούν το αόρατο, έτσι και οι αναρχικοί διαμαρτύρονται για μορφές βίας που εμείς (στην αλλοτρίωση μας) δεν τις βλέπουμε. Τις έχουμε συνηθίσει. Αλλά δεν παύουν να είναι αυθαίρετες και ίσως περιττές.

Π. χ., σίγουρα θεωρείτε αυτονόητη την ύπαρξη της αστυνομικής ταυτότητας. Ξέρετε πως σε άλλα κράτη είναι άγνωστη; Και πως θα το θεωρούσαν προσβολή της προσωπικότητας αν έπρεπε να αποδείξουν το ποιοι είναι; Και ξέρετε ακόμα πως, όταν πριν μερικά χρόνια η κυβέρνηση της Δυτικής Γερμανίας θέλησε να εφοδιάσει όλους τους πολίτες με αριθμημένες ηλεκτρονικές ταυτότητες, ξεσηκώθηκε τέτοιος σάλος για το “φακέλωμα” που τελικά αποσύρθηκε το νομοσχέδιο;

Εμείς όμως αποκαλούμε τη Δυτική Γερμανία “αστυνομικό κράτος” (το έχω διαβάσει συχνά!), ενώ υποδεχόμαστε με αδιαφορία ένα παρόμοιο νομοσχέδιο, που θα μας φακελώσει, όλους ενάριθμα.

Να σε τι χρειάζονται οι αναρχικοί. Αποτελούν τη ζωντανή συνείδηση της κοινωνίας μας. Υπενθυμίζουν συνεχώς, με την παρουσία και τη δράση τους, ότι ο δρόμος οφείλει να οδηγεί προς την περισσότερη ελευθερία!

—Μα προκαλούν! (Είναι μέσα στο ρόλο τους).

—Μα υπερβάλλουν ! (Μήπως η άλλη πλευρά;).

—Μα επιτίθενται! (Σχεδόν ποτέ. Είναι μόνιμα σε άμυνα. Αλλά δεν μαθαίνουμε τη δική τους άποψη !).

—Μα βάζουν βόμβες!

Προσοχή: Μίλησα για αναρχικούς — όχι για τρομοκράτες (η προβοκάτορες !). "Όποιος τους συγχέει πάσχει από νοητική μυωπία. Διότι είναι πόλοι αντίθετοι. Αυτός που ζητάει ελευθερία δεν μπορεί να χρησιμοποιεί βία — έστω και σαν μέσο. Η βία φέρνει μόνο καταπίεση — ποτέ αυτονομία.

Οι αναρχικοί βλέπουν μακριά. Το ζητούμενο είναι μια κοινωνία ελευθερίας — από την αλλοτρίωση , την ανάγκη, την καταπίεση κάθε μορφής. Η εξουσία όποια κι αν είναι, πρέπει να συρρικνωθεί στο ελάχιστο. Γιατί από τη φύση της είναι απάνθρωπη. Εξουσιάζω σημαίνει δυναστεύω. Καλή εξουσία δεν υπάρχει. Είναι ένα αναγκαίο κακό, που θα εξαφανισθεί όταν περάσουμε σε άλλες, ανώτερες μορφές οργάνωσης. (Σε χίλια χρόνια; Έστω. Αλλά αρχίζουν σήμερα!).

Προσέξτε λοιπόν καλά τους αναρχικούς. Είναι οι αλαφροίσκιωτοι, οι ποιητές της κοινωνικής δράσης. Είναι οι άνθρωποι του μέλλοντος. (Αλίμονο μας και αν δεν είναι!). Δείχνουν το δρόμο. Άτσαλα, βάρβαρα, φανατικά. Είναι νέοι, δεν έχουν καλούς τρόπους (ευτυχώς!). Κάποια μέρα όμως, γι' αυτούς θα μιλάνε τα βιβλία μας — κι όχι για τους διάφορους μεγαλοσχήμονες, κυβερνήτες, κατακτητές, εξουσιαστές

Αν συμφωνούμε για την ελευθερία — πρέπει να συμφωνήσουμε και για τους αναρχικούς. Πώς είναι όχι μόνο χρήσιμοι αλλά αναγκαίοι. Ακουστέ το μήνυμα τους: έρχεται από το μέλλον. Που το θυσιάζουν καμιά φορά, στα δεκαπέντε τους χρόνια...

24.11.1985

Νίκος Δήμου

http://www.ndimou.gr/articledisplay.asp?cat_parent=9&time_id=142&cat_id=16

Οντως ειναι πολυ ωραιο κειμενο. Αλλα πιστευω οτι οι περισσοτεροι, "απλοι", "μεσοι", "φιλησυχοι", "αγανακτισμενοι" πολιτες, απλα θα το παρεξηγουσαν και θα αρχιζαν τις κραυγες αποδοκιμασιας, ακριβως επειδη ακριβως η ανελευθερια, που αναφερει, της σκεψης τους δεν τους επιτρεπει και τιποτα το καλυτερο.

Mεγαλη αληθεια.. και πραγματικα, σε συνθλιβει, σε εξοργιζει, σε κονιορτοποιει..
γτ γαμωτο υπαρχουν τετοια μυαλα;;;

ακουγα 2 σαρανταρηδες σημερα το πρωι να δειχνουν κατι 17χρονα στο δρομο και να λενε:"τα σκατοπαιδα, να δουμε αυτα ποτε θα τα σκοτωσουν.." 

και τις προαλλες, καποιους αλλους, πριν βγει το υπομνημα του Κουγια, να λενε πως "σιγουρα θα ταν κανα κωλοπαιδο, απο αυτα που μονο ετσι καταλαβαινουν"

τρομαζω..

[Aurelius]

Από electroauth :

ΠΟΥ ΜΕ ΒΙΑ ΜΕΤΡΑΕΙ ΤΗ ΓΗ...

ΠΟΥ ΜΕ ΒΙΑ ΜΕΤΡΑΕΙ ΤΗ ΓΗ...

Όλοι είχαμε ακούσει, πως η βία φέρνει, βία — αλλά αυτές τις μέρες το ζήσαμε. Καταλάβαμε πως μπορεί ένας πυροβολισμός να φέρει μιαν εξέγερση.

Παράξενοι οι δρόμοι, της βίας. Από τους αλλοτριωμένους στους ελεύθερους. Από την εξουσία προς την αντιεξουσία. Γι' αυτό μια επανάσταση δεν είναι δράση. Είναι αντίδραση.

Και οι εφημερίδες — σκέτη ναυτία: "ΣΚΟΤΩΣΑΝ 15ΑΧΡΟΝΟ ΑΝΑΡΧΙΚΟ". Τι πλεονασμός! Κάθε δεκαπεντάχρονος είναι αναρχικός (αλίμονο αν δεν είναι!). Αυθόρμητη, καθαρή φύση.

Αλλά και κανένας δεκαπεντάχρονος δεν είναι συνειδητός και υπεύθυνος οπαδός του Μπλανκί η του Μπακούνιν. Ένα παιδί! Καθαρή φύση...

"Όμως η βία δεν ξεχωρίζει ποιότητες. Σκοτώνει. Έρχεται από το μηδέν και θέλει να μηδενίσει. Η βία μισεί το Είναι. Ο “νόμος και η τάξη” οδηγούν τελικά στους πιο εύτακτους, ασφαλείς και ήσυχους χώρους: τα κοιμητήρια.

Προσέξτε, προσέξτε καλά τους αναρχικούς. Είναι, το θερμόμετρο της κοινωνίας. Όταν αγανακτούν, σημαίνει πως η “νόμιμη” βία έχει ξεπεράσει τα όρια επιφυλακής.

Βέβαια οι περισσότεροι, αναγνώστες μου, άνθρωποι σοβαροί και ευπρεπείς, δεν θα δέχονταν υποδείξεις από έναν αναρχικό. "Όμως, στο βάθος, ο αναρχικός έχει, πιο πολλά να πει από τον μικροαστό. Όσο κι αν δεν σας είναι, συμπαθής, αξίζει να τον ακούτε από καιρό σε καιρό. Γιατί δείχνει προς τη σωστή κατεύθυνση.

Κάθε οργανωμένη κοινωνία προϋποθέτει —δυστυχώς— ένα ποσοστό ανελευθερίας. "Όσο μικρότερο αυτό το ποσοστό, τόσο υψηλότερο το επίπεδο της οργάνωσης. (Ως εδώ συμφωνούμε όλοι: Προτιμότερη η πιο ελεύθερη Αγγλία, από την καταπιεστική π.χ. Ουγκάντα).

Έ, λοιπόν, ο αναρχικός είναι αυτός που ζητάει να ελαχιστοποιήσει το ποσοστό ανελευθερίας. (Περισσότερο: να το μηδενίσει — ο ουτοπικός αναρχισμός!). Στην επιδίωξη του αυτή συμπίπτει και με τα πιο σοβαρά κόμματα. (Μόνον που αυτός το εννοεί). Και βλέπει την ανελευθερία, την κατάχρηση εξουσίας, εκεί που ελάχιστοι τις αντιλαμβάνονται.

Οι αναρχικοί είναι τα πιο ευαίσθητα μέλη της κοινωνίας μας. Όταν αντιδρούν έχουν πάντα κάποιο δίκιο. "Όπως οι καλλιτέχνες σηματοδοτούν το αόρατο, έτσι και οι αναρχικοί διαμαρτύρονται για μορφές βίας που εμείς (στην αλλοτρίωση μας) δεν τις βλέπουμε. Τις έχουμε συνηθίσει. Αλλά δεν παύουν να είναι αυθαίρετες και ίσως περιττές.

Π. χ., σίγουρα θεωρείτε αυτονόητη την ύπαρξη της αστυνομικής ταυτότητας. Ξέρετε πως σε άλλα κράτη είναι άγνωστη; Και πως θα το θεωρούσαν προσβολή της προσωπικότητας αν έπρεπε να αποδείξουν το ποιοι είναι; Και ξέρετε ακόμα πως, όταν πριν μερικά χρόνια η κυβέρνηση της Δυτικής Γερμανίας θέλησε να εφοδιάσει όλους τους πολίτες με αριθμημένες ηλεκτρονικές ταυτότητες, ξεσηκώθηκε τέτοιος σάλος για το “φακέλωμα” που τελικά αποσύρθηκε το νομοσχέδιο;

Εμείς όμως αποκαλούμε τη Δυτική Γερμανία “αστυνομικό κράτος” (το έχω διαβάσει συχνά!), ενώ υποδεχόμαστε με αδιαφορία ένα παρόμοιο νομοσχέδιο, που θα μας φακελώσει, όλους ενάριθμα.

Να σε τι χρειάζονται οι αναρχικοί. Αποτελούν τη ζωντανή συνείδηση της κοινωνίας μας. Υπενθυμίζουν συνεχώς, με την παρουσία και τη δράση τους, ότι ο δρόμος οφείλει να οδηγεί προς την περισσότερη ελευθερία!

—Μα προκαλούν! (Είναι μέσα στο ρόλο τους).

—Μα υπερβάλλουν ! (Μήπως η άλλη πλευρά;).

—Μα επιτίθενται! (Σχεδόν ποτέ. Είναι μόνιμα σε άμυνα. Αλλά δεν μαθαίνουμε τη δική τους άποψη !).

—Μα βάζουν βόμβες!

Προσοχή: Μίλησα για αναρχικούς — όχι για τρομοκράτες (η προβοκάτορες !). "Όποιος τους συγχέει πάσχει από νοητική μυωπία. Διότι είναι πόλοι αντίθετοι. Αυτός που ζητάει ελευθερία δεν μπορεί να χρησιμοποιεί βία — έστω και σαν μέσο. Η βία φέρνει μόνο καταπίεση — ποτέ αυτονομία.

Οι αναρχικοί βλέπουν μακριά. Το ζητούμενο είναι μια κοινωνία ελευθερίας — από την αλλοτρίωση , την ανάγκη, την καταπίεση κάθε μορφής. Η εξουσία όποια κι αν είναι, πρέπει να συρρικνωθεί στο ελάχιστο. Γιατί από τη φύση της είναι απάνθρωπη. Εξουσιάζω σημαίνει δυναστεύω. Καλή εξουσία δεν υπάρχει. Είναι ένα αναγκαίο κακό, που θα εξαφανισθεί όταν περάσουμε σε άλλες, ανώτερες μορφές οργάνωσης. (Σε χίλια χρόνια; Έστω. Αλλά αρχίζουν σήμερα!).

Προσέξτε λοιπόν καλά τους αναρχικούς. Είναι οι αλαφροίσκιωτοι, οι ποιητές της κοινωνικής δράσης. Είναι οι άνθρωποι του μέλλοντος. (Αλίμονο μας και αν δεν είναι!). Δείχνουν το δρόμο. Άτσαλα, βάρβαρα, φανατικά. Είναι νέοι, δεν έχουν καλούς τρόπους (ευτυχώς!). Κάποια μέρα όμως, γι' αυτούς θα μιλάνε τα βιβλία μας — κι όχι για τους διάφορους μεγαλοσχήμονες, κυβερνήτες, κατακτητές, εξουσιαστές

Αν συμφωνούμε για την ελευθερία — πρέπει να συμφωνήσουμε και για τους αναρχικούς. Πώς είναι όχι μόνο χρήσιμοι αλλά αναγκαίοι. Ακουστέ το μήνυμα τους: έρχεται από το μέλλον. Που το θυσιάζουν καμιά φορά, στα δεκαπέντε τους χρόνια...

24.11.1985

Νίκος Δήμου

http://www.ndimou.gr/articledisplay.asp?cat_parent=9&time_id=142&cat_id=16

Οντως ειναι πολυ ωραιο κειμενο. Αλλα πιστευω οτι οι περισσοτεροι, "απλοι", "μεσοι", "φιλησυχοι", "αγανακτισμενοι" πολιτες, απλα θα το παρεξηγουσαν και θα αρχιζαν τις κραυγες αποδοκιμασιας, ακριβως επειδη ακριβως η ανελευθερια, που αναφερει, της σκεψης τους δεν τους επιτρεπει και τιποτα το καλυτερο.

Mεγαλη αληθεια.. και πραγματικα, σε συνθλιβει, σε εξοργιζει, σε κονιορτοποιει..
γτ γαμωτο υπαρχουν τετοια μυαλα;;;

ακουγα 2 σαρανταρηδες σημερα το πρωι να δειχνουν κατι 17χρονα στο δρομο και να λενε:"τα σκατοπαιδα, να δουμε αυτα ποτε θα τα σκοτωσουν.." 

και τις προαλλες, καποιους αλλους, πριν βγει το υπομνημα του Κουγια, να λενε πως "σιγουρα θα ταν κανα κωλοπαιδο, απο αυτα που μονο ετσι καταλαβαινουν"

τρομαζω..

Δεν χρειαζεται να ανησυχουμε. Οσο ειμαστε ολοι μας εδω, εγω, εσυ, ο τριτος, ολοι μαζι, αυτοι θα μενουν στα καβουκια τους, στις σπηλιες τους για να θυμηθω και τον φιλτατο Fenix.

Αυτοι ειναι απλα ανδρεικελα, τα οποια μονο σε ομοιως σαπια μυαλα μπορουν να ανοιχτουν.

[emmanuel]

τα ασχετα ποστ πηγαν εδω

[madmetal]

καταληψη στον τηλεοπτικο σταθμο superb στην Πατρα

http://www.zougla.gr/news.php?id=16581

[cecs]

Σιωπηλή καθιστική διαμαρτυρία σήμερα στο Λευκό Πύργο στη Θεσσαλονίκη στις 19.00 (όπως και σε πολλές άλλες πόλεις!)
Να είμαστε όλοι εκεί!

[Nessa NetMonster]

Έχει και μια πορεία σε λίγο (Άγαλμα Βενιζέλου).

[madmetal]

[ioja]

 

[cecs]

Δακρυγόνο που έπεσε στη Λάρισα την Τρίτη.Προσέξτε την ημερομηνία... (1978)->έληξε εδώ και πολλά χρόνια...

[pandora]

«Δεν τον σκότωσαν... Τον δολοφόνησαν εν ψυχρώ»

Της ΓΙΑΝΝΑΣ ΠΑΠΑΔΑΚΟΥ

Καρέ καρέ ο 15χρονος Νίκος Ρ., ο φίλος του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, που ήταν μαζί του στα Εξάρχεια, καταρρίπτει όλα τα επιχειρήματα του κατηγορουμένου ειδικού φρουρού Επαμ. Κορκονέα, ότι δήθεν το τραγικό συμβάν ήταν ένα απλό ατύχημα: «Τον Αλέξανδρο», λέει στο τέλος της κατάθεσής του, «δεν τον σκότωσαν. Τον δολοφόνησαν εν ψυχρώ...».


Ο Νίκος περιγράφει ότι είχαν κατέβει στην οδό Τζαβέλλα κι ότι δεν ήταν μέρος κάποιας παρέας, ούτε έριξαν εκείνοι το πλαστικό μπουκάλι. Και το κυριότερο οι δύο αστυνομικοί σημάδεψαν με τα δυο τους χέρια τα δυο παιδιά, που έτρωγαν στον πεζόδρομο. Πυροβολήθηκαν διότι, απλώς, βρέθηκαν εκεί μπροστά.

Ολη η κατάθεση του 15χρονου, που γλίτωσε κι αυτός από θαύμα, έχει ως εξής:

«Πηγαίνω στη Α' Λυκείου στο Δημόσιο Λύκειο του Ψυχικού. Τον Αλέξανδρο ή Gregory, όπως τον φωνάζαμε χαϊδευτικά, από το επίθετό του, τον γνώριζα από την Τετάρτη Δημοτικού. Πηγαίναμε στο ίδιο σχολείο. Μέχρι την Πρώτη Γυμνασίου δεν κάναμε κολλητή παρέα. Από την Α' Γυμνασίου, όμως, μέχρι και χθες που τον σκότωσαν, είμαστε κολλητοί».

* Χθες 6-12-2008 βρεθήκατε με τον Αλέξανδρο;

- ... Εγώ χθες γύρω στις 17.50 πήγα σε ένα φίλο μου δίπλα στον σταθμό Λαρίσης. Πριν πάω εκεί, όμως, είχα μιλήσει με τον Αλέξανδρο. Μου είπε ότι θα πήγαινε στον αγώνα πόλο... Του είπα να με πάρει τηλέφωνο όταν θα τελείωνε ο αγώνας για να βρεθούμε στην οδό Μεσολογγίου, στα Εξάρχεια. Θα πήγαινε στον αγώνα με τον φίλο του Νίκο Φ. και τον Π. Χ. Ανά τακτά διαστήματα δίναμε εκεί ραντεβού. Είχαμε σκοπό, στη συνέχεια, να ανεβούμε στον Φάρο Ψυχικού, να βρούμε τους φίλους μας από τα παλιά μας σχολεία για να διασκεδάσουμε μαζί γιατί χθες γιόρταζα.

* Τελικά, ο Αλέξανδρος σου τηλεφώνησε όταν έληξε ο αγώνας. Πού θα πήγαινε;

- Ναι, μου τηλεφώνησε και μου είπε να ξεκινήσω και θα ξεκινούσε και αυτός από το γήπεδο... Απ' ό,τι βλέπω στο κινητό μου η κλήση του Αλέξανδρου έγινε στις 19.10.

* Πότε συναντηθήκατε με τον Αλέξανδρο στην οδό Μεσολογγίου στα Εξάρχεια;

- Δεν θυμάμαι ακριβώς. Γύρω στα 45 λεπτά πριν από το περιστατικό. Από το σπίτι του φίλου μου πήγα με τα πόδια. Ανέβηκα την Ηπείρου (αν δεν κάνω λάθος), στο Μουσείο πήγα δεξιά, αριστερά επάνω στη Στουρνάρη μέχρι την πλατεία δεξιά και δέκα μέτρα μετά είναι η Μεσολογγίου... Τον περίμενα 3-4 λεπτά.

* Οταν ήρθε τι κάνατε;

- Με το που ήρθε πήγαμε σε ένα ψιλικατζίδικο δέκα μέτρα πιο πάνω και αγοράσαμε κάτι να φάμε και δύο αναψυκτικά... Γυρίσαμε πάλι στον πεζόδρομο της Μεσολογγίου για να φάμε και να συζητήσουμε.

* Πού ακριβώς καθήσατε;

- Καθήσαμε εκεί στην είσοδο μιας πολυκατοικίας στη συμβολή Μεσολογγίου και Τζαβέλλα, στην αριστερή πλευρά που κοιτάμε την οδό Ζωοδόχου Πηγής. Εκεί έχει τρία κάγκελα στον πεζόδρομο όπου μπορείς να καθήσεις. Εκεί καθήσαμε. (Στο σημείο αυτό δείχνουν στον μάρτυρα εκτυπωμένο χάρτη της περιοχής). Φάγαμε αυτά που είχαμε αγοράσει και ξαφνικά, όπως συζητούσαμε, ακούσαμε ένα μπαμ δυνατούτσικο. Αρκετά κοντά σε μας, για να ακούσουμε και αρκετά μακριά για να μην καταλάβουμε τι είχε γίνει. Δεν δώσαμε σημασία...

* Είδατε λάμψη να συνοδεύει το μπαμ που μου περιγράφεις;

- Οχι, γιατί από την κατεύθυνση που ακούστηκε το μπαμ εμείς δεν είχαμε οπτική επαφή, διότι μπροστά μας ήταν τοίχος... Για να δεις τι συμβαίνει στην οδό Ναυαρίνου πρέπει να φύγεις στη μέση του πεζόδρομου της Τζαβέλλα.

Μετά από ενάμισι λεπτό ακούστηκε από 4-5 περαστικούς «κατεβαίνουνε οι μπάτσοι, κάτι έγινε...». Από περιέργεια, λοιπόν, και εγώ με τον Αλέξανδρο, πήγαμε στη μέση της οδού Τζαβέλλα να δούμε τι είχε συμβεί. Απόσταση 2-3 μέτρα μακριά... Οταν βγήκαμε στη μέση του πεζόδρομου είδαμε από απόσταση 15-20 μέτρων δύο αστυνομικούς. Αυτοί βρίσκονταν ακριβώς στη συμβολή των οδών Ζωοδόχου Πηγής και Τζαβέλλα. Ο ένας ήταν πιο ψηλός από τον άλλον. Στη συνέχεια σταμάτησαν στη συμβολή των δύο δρόμων... Μπροστά μας δεν υπήρχαν άλλοι. Ο Αλέξανδρος ήταν μπροστά μου και πίσω δεξιά τους ήμουν εγώ. Οταν οι αστυνομικοί στάθηκαν στη Ζωοδόχου Πηγής και Τζαβέλλα είχαν τα χέρια τους, αριστερό ή δεξί δεν θυμάμαι, πάνω στα όπλα που ήταν μέσα στη θήκη τους που κρέμεται από τη ζώνη. Κάποιος από πίσω μου πέταξε ένα άδειο πλαστικό μπουκάλι και φυσικά δεν έφτασε στους αστυνομικούς. Ξέχασα να σας πω ότι με το που είδα τους αστυνομικούς, αυτοί άρχισαν να βρίζουν εμένα και τον Αλέξανδρο και έλεγαν «θα σας γ... την Παναγία, ελάτε να σας δείξω ποιος είναι ο μάγκας» και άλλα τέτοια. Τα παιδιά πίσω μάς φώναζαν «κάντε πίσω» και «άντε στο διάολο...» στους αστυνομικούς...

Με το που έριξε κάποιος το πλαστικό μπουκάλι οι αστυνομικοί, και οι δύο αν δεν κάνω λάθος, έβγαλαν τα όπλα από τις θήκες, σημάδεψαν προς τα εμπρός, δηλαδή προς το μέρος που βρισκόμουν εγώ, ο Αλέξανδρος και ο άλλος και ακούστηκαν τρεις συνεχόμενοι πυροβολισμοί. Ξέχασα να σας πω ότι είμαι σίγουρος ότι ο ένας από τους δύο αστυνομικούς κρατούσε το όπλο με τα δυο του χέρια. Τους είδα -και είμαι απόλυτα σίγουρος- ότι οι αστυνομικοί δεν πυροβολούσαν ούτε προς τα επάνω, ούτε προς τα κάτω. Σημάδεψαν προς το μέρος μας και πυροβόλησαν!

Ο Αλέξανδρος έπεσε κάτω, αν δεν κάνω λάθος στον πρώτο ή στον δεύτερο πυροβολισμό, σίγουρα πάντως πριν από τον τρίτο... Μετά δεν κατάλαβα και πολλά πράγματα. Ο κόσμος φώναζε και κάποιοι σήκωσαν την μπλούζα του Αλέξανδρου. Είδα ότι είχε μια τρύπα στη μέση του θώρακα και λίγο προς την καρδιά. Είχε βγάλει και αίμα...

Να σας πω ακόμα ότι οι αστυνομικοί που πυροβόλησαν με το που είδαν τον Αλέξανδρο να πέφτει, έφυγαν. Δεν θυμάμαι προς ποια κατεύθυνση... Στη συνέχεια ήρθε το ΕΚΑΒ και πήρε τον Αλέξανδρο νεκρό. Το λέω γιατί δεν είχε σφυγμό και έβγαλε αίμα από το στόμα...

* Τι φωτισμό είχε εκεί που μας περιέγραψες το περιστατικό;

- Παρ' όλο που είχε πέσει η νύχτα είχε φως από τις λάμπες στους στύλους που φωτίζουν αλλά και από τα μαγαζιά... Μόνο μία λάμπα δεν λειτουργούσε, αριστερά του Αλέξανδρου...

* Θέλεις να μας πεις κάτι άλλο για όλα όσα ξέρεις εσύ;

- Το μόνο που θέλω να σας πω είναι ότι τον Αλέξανδρο δεν τον σκότωσαν. Τον δολοφόνησαν εν ψυχρώ...


ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 14/12/2008

[pandora]

Γύρισαν για να εκδικηθούν!

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΕΡΒΑ

Εκθέτουν τους δύο ειδικούς φρουρούς οι καταθέσεις των αστυνομικών της διμοιρίας των ΜΑΤ που φρουρούσαν τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ. Οι μαρτυρίες τους αποδεικνύουν ότι οι δύο πήγαν να εκδικηθούν, καταρρίπτοντας τον ισχυρισμό ότι βρέθηκαν σε άμυνα.

Το ίδιο προκύπτει και από την καταγεγραμμένη συνομιλία του Κέντρου Επιχειρήσεων με τη διμοιρία των ΜΑΤ: Δεν ρίχτηκαν μολότοφ, δεν υπήρχε κίνδυνος, το περιπολικό είχε μόνο μικροφθορές.

*Ολοι οι μάρτυρες αστυνομικοί καταθέτουν ότι το περιστατικό ξεκίνησε στις 20.55. Τότε άκουσαν όλοι έναν οξύ κρότο, προφανώς τη χειροβομβίδα κρότου-λάμψης.

*«...Είδα τους δύο φρουρούς να πηγαίνουν πεζοί προς τη Ναυαρίνου και λίγο μετά άκουσα 3-4 κρότους... Είδαμε τα δύο αυτά άτομα να έρχονται περπατώντας χωρίς να πουν οτιδήποτε, μπήκαν στο περιπολικό και έφυγαν προς τη Χ. Τρικούπη», καταθέτει ο αστυνομικός Φ. Σούφης.

*Στις 20.55 άκουσε την κροτίδα «σαν αυτή του Πάσχα» και ο αστυνομικός Αθαν. Δελλής. «Είδα να παρκάρουν το περιπολικό στη Χ. Τρικούπη... Ρώτησα τον έναν "τι έγινε, παιδιά;", αλλά δεν απάντησε... Οι δύο πήγαν πεζοί προς Ζ. Πηγής... Μετά, άκουσα 3-4 πυροβολισμούς. Φτάνοντας στη γωνία είδα τους δύο φρουρούς να μας προσπερνούν τρέχοντας προς το περιπολικό. Δεν άκουσα να λένε κάτι...»

*Και ο αστυνομικός Αθ. Ραδής είναι κατηγορηματικός: «"Τι έγινε;", τους ρώτησα. "Κατεβείτε κάτω» μου είπαν. "Περίμενε" του απάντησα. Δεν είπαν τίποτα... Κατέβηκαν πεζοί προς Ναυαρίνου».

*Το ίδιο κυνική με αυτήν του δράστη Επ. Κορκονέα, είναι η πρώτη κατάθεση του συνεργού Βασ. Σαραλιώτη: Μιλάει για επίθεση που δέχθηκαν από άτομα με πέτρες, αν και η αναφορά του Κέντρου Επιχειρήσεων κάνει λόγο για ένα με τέσσερα, το πολύ, άτομα.

«Αιφνιδιαστήκαμε και απομακρύναμε το όχημα. Αφού το ασφαλίσαμε για να μην το κάψουν και καούμε, κατευθύνθηκαμε πεζοί να δούμε τι άτομα ήταν και να εξακριβώσουμε τις προθέσεις τους», λέει. «Φτάνοντας ήταν 30 άτομα που μας πέταξαν ξύλα, πέτρες και πιθανώς μολότοφ».

*Στη συνέχεια αναφέρει ότι, φοβούμενοι για τη ζωή τους, έριξε μια βόμβα κρότου-λάμψης και ο άλλος πυροβόλησε τρεις φορές στον αέρα για εκφοβισμό: «Τα άτομα οπισθοχώρησαν με τους πυροβολισμούς, και, αφού είδαμε ότι είμαστε καλά στην υγεία μας, κατευθυνθήκαμε να πάμε το όχημα στο τμήμα», καταλήγει.

Οι συνομιλίες

*Αλλά και η καταγεγραμμένη συνομιλία του κέντρου με τη διμοιρία των ΜΑΤ αδειάζει τους ειδικούς φρουρούς:

21.00.03: Διμοιρία 545: Στη Ναυαρίνου απ' ό,τι μας ενημέρωσε το όχημα υπάρχουν περίπου 4-5 άτομα!

21.04.04: Διμοιρία: Προ ολίγου έγινε κάποια πρόκληση στο περιπολικό και εκτοξεύθηκαν κάτι αντικείμενα...

21.04.28: Κέντρο: Μας ενημέρωσαν ότι τέσσερα άτομα είναι στο σημείο... η διμοιρία να παραμείνει στη θέση της...

21.04.55: Κέντρο: Δεν θα ενεργήσετε χωρίς εντολή, δεν θα κατέβετε στη Χ. Τρικούπη και Ναυαρίνου.

21.07.02: Κέντρο: Το περιπολικό έχει ζημιές;

21.08.13: Διμοιρία: Μικροφθορές... Οπως το είδα, μόνο σε λαμαρίνες.

21.10.24: (σ.σ.: έχει ήδη πυροβοληθεί ο μικρός και έχουν αποχωρήσει οι δύο αστυνομικοί-πιστολέρο). Διμοιρία: Εμφανίζονται ελάχιστα άτομα, 4-5, και ξαναμπαίνουν στην Τζαβέλλα.

21.10.51: Κέντρο (Γίνεται η πρώτη αναφορά σε πυροβολισμό): Εχει πυροβολισμούς στο σημείο σας;

Η διμοιρία δεν απαντά, το κέντρο επιμένει: Ρωτάω αν είχαμε πυροβολισμούς, αυτό θέλουμε να μας ενηρώσετε.

21.11.26: Διμοιρία: Υπήρχαν κάποιες λάμψεις, δεν γνωρίζω εάν ήταν από πυροβόλο όπλο ή κροτίδα...

21.19.25: Διμοιρία: «Είχαμε εξόδους από τη Χ. Τρικούπη και φραστικές προκλήσεις».

21.19.30: Κέντρο: Από πόσα άτομα;

21.19.35: Μένουνε 2-3 άτομα και καταφέρονται σε συνοδούς ασφαλείας.

21.26.01: Διμοιρία: Από διερχόμενο έχουμε πληροφορία ότι υπάρχει νεκρός.

21.26.09: Κέντρο: Ελήφθη.

ΥΓ.: Είχαν περάσει ήδη 25 λεπτά... Οπως πέρασαν τρεις ώρες για να πραγματοποιηθεί αυτοψία στον τόπο των πυροβολισμών. Τότε μόνο, και μετά τα όσα ακολούθησαν, βρέθηκαν κάποια μπουκάλια, πέτρες και τασάκια. Τα οποία εκ των υστέρων επικαλείται ο ειδικός φρουρός για να πείσει ότι... δέχθηκε επίθεση.

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 14/12/2008

[pandora]

Και η άποψη των ευρωπαίων :

http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,id=10937956

[pandora]

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΚΡΑΟΥΝΑΚΗΣ

Συνθέτης



«Είμαι από ψηλά, απ' το κυπαρίσσι... Οι φίλοι μου είναι από κάτω. Μου βάλανε άσπρο έπιπλο επειδή ήμουνα δεκαπεντάρης. Δεν πρόλαβα να πονέσω. Τώρα πιο πολύ πονάω που θα σας ξεχάσω. Μαμά μην κλαις. Ολα από ψηλά είναι καλύτερα. Γλίτωσα απ' το να γίνω ένας μαλάκας που ψηφίζει αγωνία για τα φράγκα. Δεν αισθάνομαι τίποτα. Τελικά κλαίνε αυτοί που απομένουν γιατί θα συνεχιστεί η μαλακία που ζούνε. Αυτά περί οδύνης που λένε οι αρχηγοί, τ' ακούω βερεσέ. Ο έρημος ο μπάτσος θα την πληρώσει.


*Το πιο βαρύ απ' όλα είναι η θυσία να μην έχει αξία: σε λίγο καιρό θα είμαι το καημένο το παιδί που εξαιτίας του κάηκε η ΑΘΗΝΑ! Ε, ΡΕ ΚΑΜΕΡΕΣ, κι αυτό το φουστανάκι το έξωμο της ΟΛΓΑΣ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ! ΔΕΝ ΚΑΙΓΟΤΑΝΕ ΚΙ ΑΥΤΟ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΔΕΝΤΡΑΚΙ ΤΟ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ; ΠΟΥ ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΗΤΑΝΕ ΚΙ ΑΥΤΟ ΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΜΑΥΡΗ ΑΙΘΑΛΗ ΠΟΥ 'ΒΓΑΛΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠ' ΤΗ ΒΟΥΛΗ; Ε, ρε πλάνο!!! Ιστορικό πλάνο, μεγάλε. Πολύ μολότοφ κυκλοφορεί, τελικά. Νομίζεις ζωντανός θα 'χα ποτέ τέτοιο πάρτι;..


*Πόσο τους λυπάμαι που προσπαθούν τα ανθρωπάρια να πάρουν ψήφους στην πλάτη μου. Ειδικά ο Παπανδρέου είναι για κλάματα. Ξεχνάει ότι αυτός παρέδωσε το κατάστημα στον Καραμανλή σύχριστο πριν λίγα χρόνια που ακόμα πήγαινα Δημοτικό. Και ο Καραμανλής ξεχνάει ότι τους κουκουλοφόρους τους λανσάρισε ο συνονόματός του θείος μαζί με τη Φρειδερίκω απ' το 1950 που ακόμα δεν είχα αποφασίσει ούτε καν να ενσαρκωθώ. Αλλά κι ο λαός μας, ρε παιδιά, δεν έχει μνήμη. Ο,τι σώσουνε οι καμεραμέν. Τι τραβάνε κι αυτά τ' αγόρια για τρεις κι εξήντα στις κανάλες... Που βάλανε πια παντού ρομποτικές για να γλιτώσουνε μεροκάματα και μόνο από τα εξωτερικά και τα εκτός έδρας βγαίνει πια κάνα μεροκάματο για τον καμερακαμαντζά.


*Χάλια η ωραία μας η πόλη. Σκουπιδαριό. Ευτυχώς δώσανε απεργία στα σχολεία και θα μ' ανάψουνε κάνα συχώριο τα φιλαράκια μου. Γουστάρω που δεν θα καταπιούνε κι άλλη γενιά στο λάιφσταϊλ που μας μοστράρανε και κάνανε τρεις γενιές ελληνόπουλα να τρέχουν στα ψυχιατρεία ή να γίνονται παραδουλάκια, γλειφτρόνια για ένα σκατοτζίπ και κάνα τριήμερο στην Ψαρού. Πώς κάνετε έτσι, ρε, για τρεις κωλοπιστολιές; Μην καούν οι τρυπούλες που ζείτε;


*Ξέρετε πόσο αίμα έχει χυθεί σ' αυτήν την πλατεία του Συντάγματος για να μου κουνιέστε για Δημοκρατίες και τι πλήγμα τρώνε οι Δημοκρατίες που τις κάνατε όλες στα μέτρα που συμφέρει την μάσα, την ξάπλα και την άπλα των ίδιων και των ίδιων εδώ και χρόοοονια;.. Τριακόσιοι φραγκάτοι την καίνε, τελικά, τη Δημοκρατία. Ασε το λαό να πασχίζει στα καζίνα για κάτι καλύτερο. Να πληρώσουνε κανονικά φόρους οι φραγκάτοι ρε, να βγουν οι συντάξεις ρεεεεε.


*Αλλά τι φωνάζω; Αγγελέ μου, σήκωσέ με γρήγορα ψηλά, δεν πρόλαβα ν' αμαρτήσω. Σήκωσέ με ψηλά μαζί με τον Κωνσταντίνο Παπαχρόνη που στούκαρε κι αυτός εδώ, στο κέντρο της πόλης. Απάνω είναι οι καλύτεροι. Παιδιά, να με θυμάστε στη χαρά σας πάνω απ' όλα! Μια γκομενίτσα που γούσταρα στο κέντρο χθες φοβότανε και πήγε και κοιμήθηκε στον κολλητό μου. Κολλητέ μου παρηγόρα με. Παρηγόρα την και παρηγορήστε και την μάνα μου. Από μια λάθος σφαίρα. Μην φοβάστε, ρε. Την κατάπια!!!».


Αλέξανδρος


ΥΣ. (βρήκα ξύπνιο τον Κράου, ξημερώματα στον Παρνασσό και του τα είπα).

[pandora]

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΚΛΕΑΣ

Σκηνοθέτης


Ενα είναι σίγουρο: όλοι μας θέλουμε -όσο πιο γρήγορα γίνεται -την επιστροφή στη νομιμότητα. Σε ποια νομιμότητα, όμως; Στη νομιμότητα ενός κράτους εχθρικού, βίαιου και απάνθρωπου. Στη νομιμότητα που οπλίζει το χέρι ενός μπάτσου να δολοφονήσει έναν έφηβο- που θα μπορούσε να είναι ο γιος μου. Ολοι θέλουμε τα γεγονότα αυτά -από τη στιγμή μάλιστα που δεν τα «ελέγχουμε» - να αποτελέσουν ένα στιγμιαίο ξέσπασμα της οργής των νέων. Να το ξεπεράσουμε και να πάμε στις δουλειές μας, επιτέλους! Να γυρίσουμε στη σκυφτή ζωή μας ακόμη πιο ηττημένοι, ακόμη πιο κότες, πιο άβουλοι και πιο καταθλιπτικοί.


*Ο φόβος της ανατροπής ενός συστήματος άδικου θα μας οδηγήσει σύντομα -ας μην ανησυχούμε-στην επιστροφή της νομιμότητας του Προκρούστη. Ετσι κι αλλιώς με τόσα έξοδα και κόπο ράψαμε το κοστουμάκι της πουτανιάς, της υποκρισίας και της υποταγής. Θ' αφήσουμε να μας το χαλάσουν οι κουκουλοφόροι;


*Γιατί όλο κουκουλοφόρους βλέπουμε. Για τη σινιέ κουκούλα που οικειοθελώς φοράμε, κουβέντα δεν γίνεται! Δεν θέλουμε να δούμε ότι το σύστημα δολοφονεί, εξοντώνει, διαφθείρει ό,τι πιο δημιουργικό και ελπιδοφόρο γεννιέται σ' αυτό τον τόπο. Εξάλλου εμείς δεν αντιμετωπίζουμε κανένα πρόβλημα. Οπως λέει και ο μικροαστός του Αλτάν, «εγώ έχω καθαρή τη συνείδησή μου. Την αλλάζω κάθε πρωί».



*Εύχομαι και ελπίζω τα γεγονότα αυτών των ημερών να μην είναι ένα διάλειμμα στην άθλια καθημερινότητά μας, αλλά να αποτελέσουν μια πρόβα τζενεράλε για την ανατροπή ενός συστήματος αυθαιρεσίας που εν ψυχρώ και με διαστροφική ηδονή δολοφονεί παιδιά. Με την ανάλογη ηδονή κι εγώ θα περιμένω την πρεμιέρα του έργου - ίσως με τίτλο «Ιστορία ερχόμαστε!» (όπως γράψανε κάτι παιδιά σε τοίχο της Αθήνας)- και που θα πραγματεύεται την πτώση αυτού του κράτους-δολοφόνου.


*Υπόσχομαι δε, να δουλέψω επιμελώς για ένα φαντασμαγορικό φινάλε της παράστασης, όπου η τελική κάθαρση θα γλυκάνει την ψυχή του παιδιού που δολοφόνησαν και που θα μπορούσε να είναι ο γιος μου.





ΑΚΗΣ ΔΗΜΟΥ

Συγγραφέας

Τετάρτη μεσημέρι, οι περαστικοί από το (ετοιμοθάνατο εδώ και καιρό) εμπορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης χάζευαν τα κατεστραμμένα μαγαζιά μουδιασμένοι και περίεργοι. Σα να μη συνέβαινε εδώ όλο αυτό, σα να το έβλεπαν αλλού. Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που τα τοπικά κανάλια αντιμετώπισαν το ξέσπασμα που ακολούθησε «το θάνατο άτυχου μαθητή από την Αθήνα», που έλεγε το προηγούμενο βράδυ και η εκφωνήτρια στο δημαρχιακό κανάλι (για να συμπληρώσει μετά χαμογελώντας -και ενώ η Τσιμισκή και οι γύρω δρόμοι είχαν εγκαταλειφθεί στη μοίρα τους- ότι «ευτυχώς σήμερα η ένταση των επεισοδίων είναι πολύ χαμηλή»).


*Ενώ εκατοντάδες μαθητές αγωνιούσαν να καταλάβουν πώς γίνεται να ξεκινάς να γιορτάσεις και να βρίσκεσαι δολοφονημένος, ενώ οι αστυνομικοί παίζανε κρυφτό με «άγνωστους» κουκουλοφόρους, ακροδεξιούς, αλλοδαπούς, Τσιγγάνους και δωδεκάχρονους ταμπουρωμένους στο πανεπιστήμιο, ενώ το υπόγειο ρεύμα θυμού που δεκαετίες τώρα έχει συσσωρευτεί πάνω από μια πόλη παραδομένη στους βλάκες, τους ηθικολόγους και τους businessmen ανέβαινε στην επιφάνεια και οι λεηλατημένοι καταστηματάρχες φύλαγαν καραούλι μπροστά στις θρυψαλιασμένες βιτρίνες τους, η TV Μακεδονία έδειχνε μπάσκετ, η ΕΤ 3 φυσιολατρικά ντοκιμαντέρ κι ένας αφασικός δήμαρχος ρητόρευε δύσαρθρα ζητώντας την προστασία της Θεσσαλονίκης «μας» - που πρώτα κινδυνεύει από την παράταξή του.



*Συστρατευόμενος υποκριτικά με τους «άδολους αγώνες της πανάξιας νεολαίας μας» και αποδίδοντας τα εύσημα στους υπαλλήλους του που έτρεξαν να σκουπίσουν τ' αποκαΐδια. Δυο δρόμους παραπάνω, ο υπουργός Μακεδονίας-Θράκης δήλωνε διάφορα μικρονοϊκά όσο τα ΜΑΤ περίμεναν τους διαδηλωτές κρυμμένα στα υπόγεια του υπουργείου.


*Λένε κάτι όλ' αυτά; Σε πόσους; Γιατί το βέβαιο είναι ότι η καθημερινότητα της πόλης σαφώς διαταράχτηκε, η μικροαστική της μακαριότητα ωστόσο -ψεύτης να βγω- παρέμεινε αλώβητη. «Αγανακτισμένοι πολίτες» ναι, αποφασισμένοι ούτε συζήτηση. Να τολμήσω μια πρόβλεψη;

*Η Θεσσαλονίκη «τους» θ' αλλάξει πλευρό και θα συνεχίσει να βλέπει το ίδιο απατηλό όνειρο τής, πληγωμένης έστω, συμπρωτεύουσας. Παρατηρώντας το «αθηναϊκό κράτος» να αποσυντίθεται και συνεχίζοντας να καλλιεργεί στην πλειοψηφία των πολιτών της το αίσθημα της αυτάρκειας και της έξωθεν απειλής. Να τζογάρει στον εγγενή συντηρητισμό τους και να μεγεθύνει τα φοβικά τους σύνδρομα. Οταν όμως μια πόλη πιάνεται στον ύπνο, το επόμενο όνειρό της δεν μπορεί παρά να είναι εφιάλτης.