Κινητοποιήσεις Εκπαιδευτικών & Πανεκπαιδευτικό Μέτωπο

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Δείτε περισσότερα εδώ...]

Συμβουλές καλής χρήσης του φόρουμ: Youtube embed code and links, Shoutbox, Notify, ...

Δείτε περισσότερα εδώ...

[Ολύμπιος]

Έχει πολύ πλάκα το θέμα με τους  βιομήχανους και τις επιχειρήσεις που επιμένετε!

Αφού έχουν κέρδη (και πράγματι έχουν) να πάτε να κάνετε δάνειο να ανοίξετε καμιά επιχείρηση!
Θα τα κονομήσετε γερά και θα βοηθήσετε τον ανταγωνισμό!
{Και μετά (την ξεχρέωση του δανείου) λόγω της συνείδησης σας θα παραχωρήσετε
 την επιχείρηση στους εργαζόμενους και θα γίνετε και εσείς εργαζόμενοι!}

Έτσι λειτουργεί το σύστημα και όχι με αντιδράσεις του τύπου "πάρτε τους τα λεφτά"!
Βέβαια υπάρχει περίπτωση κάποιοι να έχουν στο μυαλό τους το σοσιαλισμό και κάτι σαν την ΕΣΣΔ, οπότε τότε να μας το πουν να ξεκινήσουμε την επανάσταση για να "πάρουμε" τη διαχείριση της παραγωγής και να τη δώσουμε σε αυτούς που δεν μπορούν να ανοίξουν ούτε περίπτερο!

Ένα άλλο αστείο είναι η αναφορά στους φόρους η οποία όπως γίνεται δείχνει άγνοια του τι είναι φόρος!

Φόρος είναι η παραχώρηση τμήματος της εργασίας προς το κοινωνικό σύνολο με οποιονδήποτε τρόπο και όχι τα λεφτά που δίνεις!
Από αυτό όμως δύσκολα βγάζεις νούμερα για αυτό καταφεύγουμε στα χρήματα για τα οποία όμως όπως εξήγησα σε προηγούμενο ποστ δεν υπάρχει ισότητα αντικειμενικής εργασίας και πληρωμής!
Όταν πρωτοήρθαν οι μετανάστες την προηγούμενη δεκαετία και πληρώνονταν εξωφρενικά χαμηλά ξέρεται πόσοι φόροι ήταν αυτοί? Μπορεί να μην πήγαν ποτέ στο κράτος αλλά πήγαν στον πολίτη και ουσιαστικά ήταν ισοδύναμη κατάσταση(παραβλέποντας τις εξαγωγές) με την εξής:
         Θα δούλευε ο Αλβανός και θα πληρωνόταν κανονικά όσο και οι Έλληνες και μετά το κράτος θα του έπαιρνε τα 2/3 του μισθού του  και θα τα μοίραζε στο λαό!

+++++++++ΈΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ 2500 ΧΡΌΝΙΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΕΠΟΧΉ ΤΗΣ ΑΡΧΑΊΑΣ ΕΛΛΆΔΑΣ ΚΑΙ Η ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΜΟΝΟ ΤΩΝ ΔΑΣΚΑΛΩΝ. ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΌ ΟΤΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟς ΑΠΟΚΤΑΕΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΕΣ ΗΛΙΚΙΕΣ (~3 ΧΡΟΝΩΝ) ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΡΟΜΠΟΤ( ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΆ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ) ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΤΙΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΌΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΕΙ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΘΟΥΝ ΤΑ ΕΦΟΔΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ  ΤΗΝ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΌΝ ΚΑΛΎΤΕΡΗ ΕΠΙΛΟΓΉ!

ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΕΠΙΛΟΓΗ
ΔΙΚΙΆ ΤΟΥ ΕΠΙΛΟΓΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ

Οι άνθρωποι αυτοί ξέραν πολύ καλά την κατάσταση πριν πάνε εκεί και το ξέρω γιατί έχω γνωστούς!
Οπότε μου φαίνεται πολύ άτοπο το να φωνάζουν!
Τέλος το πρόβλημα του προϋπολογισμού μπορεί να λυθεί σε αρκετά μεγάλο βαθμό πολύ εύκολα αν απλά διαχωριστεί η Αθήνα από το υπόλοιπο κράτος και δεν χειάζεται βοήθεια ο μισός πληθυσμός της χώρας για να ζήσει!

[Turambar]

εννοείς αυτός που είναι μέσα ή έξω από την Αθήνα?

[Fenix]

Έχει πολύ πλάκα το θέμα με τους  βιομήχανους και τις επιχειρήσεις που επιμένετε!

Αφού έχουν κέρδη (και πράγματι έχουν) να πάτε να κάνετε δάνειο να ανοίξετε καμιά επιχείρηση!
Θα τα κονομήσετε γερά και θα βοηθήσετε τον ανταγωνισμό!
{Και μετά (την ξεχρέωση του δανείου) λόγω της συνείδησης σας θα παραχωρήσετε
 την επιχείρηση στους εργαζόμενους και θα γίνετε και εσείς εργαζόμενοι!}

Έτσι λειτουργεί το σύστημα και όχι με αντιδράσεις του τύπου "πάρτε τους τα λεφτά"!
Βέβαια υπάρχει περίπτωση κάποιοι να έχουν στο μυαλό τους το σοσιαλισμό και κάτι σαν την ΕΣΣΔ, οπότε τότε να μας το πουν να ξεκινήσουμε την επανάσταση για να "πάρουμε" τη διαχείριση της παραγωγής και να τη δώσουμε σε αυτούς που δεν μπορούν να ανοίξουν ούτε περίπτερο!

Classic ολύμπιος, όποιο θέμα και αν ανοίξεις θα σου πει να πάρεις δάνειο να κάνεις δική σου επιχείρηση, ότι δεν έκανε φροντιστήριο όταν ήταν μικρός και ότι το σύστημα δεν δούλεψε στην ΕΣΣΔ.

Ένα άλλο αστείο είναι η αναφορά στους φόρους η οποία όπως γίνεται δείχνει άγνοια του τι είναι φόρος!
Φόρος είναι η παραχώρηση τμήματος της εργασίας προς το κοινωνικό σύνολο με οποιονδήποτε τρόπο και όχι τα λεφτά που δίνεις!
Από αυτό όμως δύσκολα βγάζεις νούμερα για αυτό καταφεύγουμε στα χρήματα για τα οποία όμως όπως εξήγησα σε προηγούμενο ποστ δεν υπάρχει ισότητα αντικειμενικής εργασίας και πληρωμής!
Όταν πρωτοήρθαν οι μετανάστες την προηγούμενη δεκαετία και πληρώνονταν εξωφρενικά χαμηλά ξέρεται πόσοι φόροι ήταν αυτοί? Μπορεί να μην πήγαν ποτέ στο κράτος αλλά πήγαν στον πολίτη και ουσιαστικά ήταν ισοδύναμη κατάσταση(παραβλέποντας τις εξαγωγές) με την εξής:
         Θα δούλευε ο Αλβανός και θα πληρωνόταν κανονικά όσο και οι Έλληνες και μετά το κράτος θα του έπαιρνε τα 2/3 του μισθού του  και θα τα μοίραζε στο λαό!

Άλλο ένα κλασσικό παράδειγμα επανάληψης, θα σου πει ότι κάτι δεν έχεις καταλάβει, κάτι δεν ξέρεις και θα αναφέρει και τους αλβανούς μετανάστες.

+++++++++ΈΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ 2500 ΧΡΌΝΙΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΕΠΟΧΉ ΤΗΣ ΑΡΧΑΊΑΣ ΕΛΛΆΔΑΣ ΚΑΙ Η ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΜΟΝΟ ΤΩΝ ΔΑΣΚΑΛΩΝ. ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΌ ΟΤΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟς ΑΠΟΚΤΑΕΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΕΣ ΗΛΙΚΙΕΣ (~3 ΧΡΟΝΩΝ) ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΡΟΜΠΟΤ( ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΆ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ) ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΤΙΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΌΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΕΙ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΘΟΥΝ ΤΑ ΕΦΟΔΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ  ΤΗΝ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΌΝ ΚΑΛΎΤΕΡΗ ΕΠΙΛΟΓΉ!

ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΕΠΙΛΟΓΗ
ΔΙΚΙΆ ΤΟΥ ΕΠΙΛΟΓΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ

Οι άνθρωποι αυτοί ξέραν πολύ καλά την κατάσταση πριν πάνε εκεί και το ξέρω γιατί έχω γνωστούς!
Οπότε μου φαίνεται πολύ άτοπο το να φωνάζουν!
Τέλος το πρόβλημα του προϋπολογισμού μπορεί να λυθεί σε αρκετά μεγάλο βαθμό πολύ εύκολα αν απλά διαχωριστεί η Αθήνα από το υπόλοιπο κράτος και δεν χειάζεται βοήθεια ο μισός πληθυσμός της χώρας για να ζήσει!

Ω!!! να και κάτι πρωτότυπο, γράφει με κεφαλαία και bold γιατί δεν αντέχει την βλακεία που αντιμετωπίζει εδώ αυτός ο λαμπρός νους. Ολύμπιε κάτι πρέπει να κάνεις για τον τρόπο που εκφράζεσαι, είναι μονότονος και περιέχει απλοικές θεωρίες που δεν θα μπω στον κόπο να αναλύσω εκτός και αν μου το ζητήσεις.

[abbis]

Οχι 47%, ούτε 57%. Αύξηση 107%!

Οχι 47% αύξηση, που λέει - ψευδώς - ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ότι ζητούν οι δάσκαλοι, αλλά 57, 67, 77 και 107% αύξηση θα έπρεπε να ζητούν οι εργαζόμενοι!

Οπως το διαβάζετε και όπως το ακούτε, κύριοι της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΕΒ. 107%! Και λίγα είναι. Ενας εργάτης σήμερα, μετά τις συμφωνίες των εργατοπατέρων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στη ΓΣΕΕ με τους βιομηχάνους, παίρνει βασικό μισθό κάτω από 630 ευρώ. Με 630 ευρώ (!) βασικό μισθό προσπαθούν να επιβιώσουν οι εργάτες στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα του Καραμανλή, του Παπανδρέου, του Λάτση, του Βαρδινογιάννη και του Αγγελόπουλου, είναι «έγκλημα» να θέλουν οι εργάτες να ζήσουν σαν άνθρωποι. Ετσι λέει η κυβέρνηση. Και η πρώην και η νυν κυβέρνηση. Είναι «έγκλημα» - λένε - να ζητούν οι εργαζόμενοι αυξήσεις πάνω από τα 0,77 ευρώ (!) που υπέγραψαν οι βιομήχανοι με τη ΓΣΕΕ.

*
Αυτή η προπαγάνδα της τρομοκρατίας των αριθμών πρέπει να σπάσει. Το θέμα δεν είναι πόσα (πρέπει να) ζητούν οι εργάτες. Το θέμα είναι πόσα παίρνουν. Και παίρνουν ψίχουλα. Αυτοί που παράγουν τον πλούτο, αμείβονται για ένα κομμάτι ψωμί.

Ε, λοιπόν, ναι: Οι εργάτες έχουν κάθε δικαίωμα να ζητούν, να απαιτούν, να διεκδικούν να μη ζουν στην πείνα. Εχουν κάθε λόγο να παλεύουν για πραγματικούς μισθούς, γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια τις προβοκατόρικες «υστερίες» των κυβερνητικών παραγόντων περί «υπέρογκων διεκδικήσεων».

Υπέρογκα είναι τα κέρδη των πολυεθνικών. Υπέρογκος είναι ο πλούτος που παράγεται από εκατομμύρια δουλευτές, αλλά τον καρπώνεται μια χούφτα καπιταλιστών.

Οι εργάτες έχουν δικαίωμα σε πραγματικούς μισθούς που, σήμερα στην Ελλάδα της ακρίβειας, δεν μπορεί να είναι μικρότεροι από 1.300 ευρώ. Ούτε ένα «σεντ» πιο κάτω! Αυτό ακριβώς που λέει το ΠΑΜΕ: Κατώτατος μισθός όχι 630 ευρώ, αλλά 1.300 ευρώ. Ναι! Αύξηση 107%! Το λιγότερο!


Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

http://www.rizospastis.gr/page.do?id=6868&publDate=7%2F10%2F2006&direction=&pageNo=31

[abbis]

Ιδού γιατί «δεν αντέχει»...

Το 2000 ο πλούτος της χώρας ήταν, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία για το ΑΕΠ, στα 124 δισ. ευρώ. Το 2007, σύμφωνα με το προσχέδιο του προϋπολογισμού που κατέθεσε ο Αλογοσκούφης, το ΑΕΠ (χωρίς τα έσοδα από τις ...ιερόδουλες) θα φτάσει στα 208,7 δισ. ευρώ. Εν ολίγοις: Στο διάστημα από την τελευταία διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και λίγο πριν την ολοκλήρωση της θητείας της κυβέρνησης της ΝΔ, ο πλούτος της χώρας θα έχει αυξηθεί κατά 68% μέσα σε μόλις μια επταετία.

*
Ερώτηση: Πού πάνε αυτά τα λεφτά; Πού πήγαν μέχρι τώρα; Ποιος καρπώνεται τον ολοένα αυξανόμενο πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι; Πώς γίνεται - αιωνίως - να απαντούν στα δίκαια αιτήματα των λαϊκών στρωμάτων ότι «δεν αντέχει» η οικονομία;

***
Ας πάμε και πιο πίσω: Συγκρίνοντας από τη μεταπολίτευση μέχρι και τα στοιχεία του νέου προϋπολογισμού για το 2007, η περίφημη «πίτα», δηλαδή το ΑΕΠ της χώρας, εμφανίζει μια αύξηση της τάξης του 8.734% (!). Αυτό (σε παλιές δραχμούλες) σημαίνει ότι από τα 805 δισ. του ΑΕΠ το 1975 φτάσαμε στα 71,1 τρισ. του ΑΕΠ για το 2007. Με άλλα λόγια: Από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, οι εργαζόμενοι, με τον ιδρώτα τους, με τη δουλιά τους και με το αίμα τους, έχουν αυξήσει τον πλούτο αυτής της χώρας πάνω από 88 φορές συγκριτικά με το 1975!

*
Ερώτηση: Πού πάνε αυτά τα λεφτά; Ποιος τα «τρώει»; Πώς γίνεται κάθε φορά που οι εργάτες ζητούν ένα κομμάτι από τον πλούτο που αυτοί δημιουργούν, να εισπράττουν για απάντηση το «λιτότης» του θείου Καραμανλή, το «καταναλώνετε περισσότερα από όσα παράγετε» του Αντρέα Παπανδρέου, τα 0+0% του Μητσοτάκη, τις «ευρω-θυσίες» του Σημίτη, τα «είστε λαϊκιστές» του Καραμανλή;

***
Η εξήγηση στο γιατί η οικονομία τους «δεν αντέχει» τους δασκάλους, στο γιατί «δεν αντέχει» τους ναυτεργάτες, τους τραπεζικούς, τους εμποροϋπαλλήλους, τους συνταξιούχους, είναι απλή: Επειδή η οικονομία τους αντέχει και «έχει» μόνο για μερικούς. Η οικονομία τους «έχει» μόνο για μια χούφτα καπιταλιστές, που μέσα σε μια χρονιά βγάζουν τόσα, όσα θα αρκούσαν σε διακόσιες οικογένειες εργατών για να ζήσουν μια ολόκληρη ζωή!

Η οικονομία τους, για παράδειγμα, αντέχει το:

1.327% (!) της αύξησης των κερδών της «Ασπίς Μπανκ» μέσα στο 2005 σε σύγκριση με το 2004
541,6% της αύξησης των κερδών της «Proton Bank»
158,5% της αύξησης των κερδών της Αγροτικής
199,2% της αύξησης των κερδών της Πειραιώς
220,3% της αύξησης των κερδών της Τράπεζας Κύπρου
79,4% της αύξησης των κερδών της Εθνικής
Δίπλα στα παραπάνω βάλτε τα ποσοστά της αύξησης των κερδών των ιδιωτικών σχολών και των ιδιωτικών νοσοκομείων (π.χ., το «Υγεία» εμφανίζει αύξηση κερδών 139% ή το «Ιατρικό» 116%), για να καταλάβετε γιατί η οικονομία τους «δεν αντέχει» δαπάνες ούτε για την Παιδεία, ούτε για την Υγεία.

*
Αυτοί είναι οι λόγοι που «δεν αντέχει» η οικονομία τους. Γιατί μπορεί από τη μια οι εργαζόμενοι να έχουν αυξήσει τον πλούτο της χώρας κατά 88 φορές (!) από τη χούντα και μετά, αλλά, από την άλλη, στη ...δημοκρατία που ακολούθησε, ο δικομματισμός έχει αναλάβει να «μπουκώνει» τη δράκα των πλουτοκρατών με τις ...100 μασέλες

http://www.rizospastis.gr/page.do?id=6868&publDate=7%2F10%2F2006&direction=&pageNo=31

[Νessa]

Ο Ολύμπιος βρίσκει πολύ λογικό να απορρίπτει το διαχωρισμό εργαζόμενοι-εργοδότες και την ίδια στιγμή να χωρίζει την Ελλάδα σε Αθήνα-επαρχία... μπράβο ρε τσακάλι Ολύμπιε το βρήκες, το πρόβλημά μας δεν είναι τα αφεντικά μας οι Θεσσαλονικείς, είναι οι Αθηναίοι εργάτες...

[enemy]

Είναι άδικο μία κοινητοποίηση στο χώρο της εκπαίδευσης που είναι από τις πιο μαζικές και ζωντανές των τελευταίων ετών νμα κρίνεται με βάση τα οικονομικά αιτήματα. Ειδικά μετά τις δικές κοινητοποιήσεις θα έπρεπε να ξέρουμε ότι τα πράγματα δεν είναι πάντα αυτά που φαίνονται ή αυτά που προβάλλουν τα μμε. τα αιτήματα της απεργίας είναι τα παρακάτω.

ΠΛΑΙΣΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ
1. Αυξήσεις στους μισθούς των εκπαιδευτικών – επιμόρφωση
·        1.400 ? καθαρά στο νεοδιόριστο.
·        Ενσωμάτωση όλων των επιδομάτων στο βασικό μισθό.
·        Καμία σύνδεση μισθού – απόδοσης.
·        Γνήσιες Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
·        Όχι στην εικονική – αποσπασματική «επιμόρφωση». Ουσιαστική επιμόρφωση με απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα με βάση τις μορφωτικές ανάγκες των εκπαιδευτικών και του Δημόσιου Σχολείου.
2. Υπεράσπιση της Δημόσιας Δωρεάν Εκπαίδευσης
·        Χρηματοδότηση της εκπαίδευσης στο 5% του Α.Ε.Π. ή στο 15% του Γ.Κ.Π.
·        Ενιαία 12χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση.
·         Δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή.
·        Όχι στην ιδιωτικοποίηση – εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης.
·        Όχι στην αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος.
·        Όχι στην αναθεώρηση που καταργεί τη μονιμότητα και ακυρώνει τη δυνατότητα δικαστικών – μισθολογικών διεκδικήσεων.
·        Άμεση κάλυψη όλων των κενών με μαζικούς διορισμούς.
·        Αύξηση της οργανικότητας των σχολείων με βάση το 1:20 στα Δημοτικά και 1:15 στα [/b]Νηπιαγωγεία.
3. Ασφαλιστικά – Συνταξιοδοτικά
·        Πλήρη σύνταξη των εκπαιδευτικών στα 30 χρόνια υπηρεσίας (30/30).
·        Κύρια σύνταξη στο 80% του καταληκτικού μισθού.
·        Κατάργηση της διάταξης για εξαγορά της στρατιωτικής θητείας.
·        Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών Νόμων της τελευταίας 15ετίας.
4. Διασφάλιση των εργασιακών σχέσεων
·        Κατάργηση της ωρομισθίας. Να συσταθούν νέες οργανικές θέσεις για κάθε αναγκαίο εκπαιδευτικό έργο στα σχολεία και να καλυφθούν με μαζικούς μόνιμους διορισμούς.
·        Να μειωθεί το διδακτικό ωράριο στα επίπεδα της δευτεροβάθμιας.
5. Παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στο σχολείο.
·        Ενίσχυση του ρόλου του συλλόγου διδασκόντων.
·        Κατάργηση του καθηκοντολόγιου.
·        Κατάργηση της Υπουργικής Απόφασης για την υποχρεωτική εφαρμογή της Ευέλικτης Ζώνης.
·        Όχι στην αξιολόγηση - χειραγώγηση.
·        Όχι στην αξιολόγηση - κατηγοριοποίηση των   σχολείων.
·        Κατάργηση του θεσμικού πλαισίου της αξιολόγησης - χειραγώγησης.
·        Αναλυτικά προγράμματα και βιβλία σύμφωνα με τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών, την ανάπτυξη της κριτικής σκέψης και την ολόπλευρη γνώση.
Για το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε.
     
Όπως φαίνται τα περισσότερα αιτήματα και τα πιο σοβαρά δεν είναι τα οικονομικά αλλά οι εργασιακές σχέσεις και το παιδαγωγικό μέρος αλλά και ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας της εκπαίδευσης. Αποτελεί πάγια τακτική της εξουσίας το να στρέφει μια κοινωνική ομάδα εναντίον μιας άλλης και αυτό σ'αυτήν την περίπτωση γίνεται όταν προβάλονται μόνο τα οικονομικά της απεργίας.
Για τους ίδιους τους δασκάλους όμως αυτό είναι το λιγότερο σημαντικό.
Σημαντικότερο απ'όλα είναι η εισαγωγή της ελαστικής εργασίας μέσω των ωρομίσθιων και των αναπληρωτών γι' αυτό είναι πρωταρχικό το αίτημα για μαζικούς διορισμούς. Και αν κάποιοι εξυπνάκηδες απαξιώνουν τους δασκάλους εν γένει και συλλήβδην να αναλογιστούν πώς είναι να γυρίζεις από σχολείο σε σχολείο και από πόλη σε πόλη χωρίς να συμπληρώνεις ώρες εργασίας και παράλληλα να υπάρχουν χιλιάδες κενές θέσεις εργασίας και κενά στα σχολεία.
Η απέργία αυτή αγκαλιάστηκε από τους δασκάλους γιατί κυρίως έχει κοινωνικά αιτήματα. Ας αναλογιστεί ο καθένας πως ο δάσκαλος μετατρέπεται σε δημόσιο υπάλληλο όταν δεν έχει ούτε χαρτιά για φωτοτυπίες όταν πρέπει να διδάσκει υπό το ασφυκτικό πλαίσιο του αναλυτικού προγράμματος όταν η "ελευθερη ζώνη" που προωθείται και δίνει την ευκαιρία στους δασκάλους να ξεφύγουν από τα στενά πλαίσια σπονσοράρετε από τις πολυεθνικές (Πχ κυκλοφοριακή αγωγή από ρενό) όταν το να στείλει κάποιος το παιδί του στο νηπιαγωγείο γίνεται αντικείμενο πολιτικής εκμετάλευσης από δημάρχους και νομάρχες όταν τα ειδικά σχολεία υπάρχουν μόνο χάριν της φιλοτιμίας των δασκάλων της ειδικής αγωγής οταν....
Ο αγώνας των δασκάλων πρώτα απόλα έχει μετατραπεί σε αγώνα για αξιοπρέπεια για μια καλύτερη εκπαίδευση. Είναι τόσο χαζό να μένεις στα οικονομικά που είναι σαν να λές ότι οι φοιτητές ξεσηκώθηκαν μόνο για να μην τους διώχνουν μετά τα 6 χρόνια.
Το λιγότερο που έχουμε να κάνουμε ακόμα και μέσα στην εξεταστική είναι να πάμε στη πορεία τους να μιλήσουμε μαζί τους να δώσουμε από το υστέρημα μας για την απεργία και να δείξουμε την κοινωνική μας αλληλεγγύη στην πράξη.

[enemy]

Παραθέτω κι ένα γράμμα προς επίδοξους απεργοσπάστες από τη ΔΟΕ. Ειναι χρήσιμο για όλους.

Ανοιχτή επιστολή προς κάθε επίδοξο απεργοσπάστη

   
Ανοιχτή επιστολή προς κάθε επίδοξο απεργοσπάστη
(ένα κείμενο που φιλοδοξεί να μη βρει παραλήπτες)
- Εσείς κυρία θα απεργήσετε;
- Φυσικά παιδί μου.
- Και θα πληρώνεστε τις μέρες της απεργίας;
-         Όχι παιδί μου.
 -  Κι αν τα αιτήματα σας δικαιωθούν θα αφορούν κι αυτούς που δεν απήργησαν;
-  Μα φυσικά.
-  Μα αυτό κυρία, εκτός από άδικο, είναι κι άτιμο.
(αυθεντικός διάλογος ανάμεσα σε εκπαιδευτικό και μαθητή λίγο πριν την απεργία)
Μας έλεγες: «Με 24ωρες και 48ωρες απεργίες τίποτα δεν γίνεται»
Για αυτό και 'μεις αποφασίσαμε αγώνα διαρκείας.
Αν έρθεις μαζί μας θα είμαστε πιο δυνατοί.
Αν έρθεις μαζί μας θα νικήσουμε συντομότερα.
Μας λες: «Λεν μπορώ να χάσω μεροκάματο. Δεν έχω. Με πνίγουν οι ανάγκες. Λυπάμαι.»
Σου λέμε: Δεν απεργεί αυτός που «έχει». Απεργούμε όλοι για να «έχουμε».
Και το δικό μας βιβλιάριο αδειάζει πριν τελειώσει το δεκαπενθήμερο.
Κι εμείς δάνεια έχουμε. Κι αν χρειαστεί θα ξαναδανειστούμε,
για να μη γίνουμε άδικοι, άτιμοι κι ανεύθυνοι. Για να μη γίνουμε απεργοσπάστες.
Κατάλαβέ το. Μας προσβάλλει ο εγωισμός σου. Κι εμείς ανάγκες έχουμε. Γι' αυτό και απεργούμε.
Μας λες: «Πρέπει να βρούμε διαφορετικές μορφές πάλης»
Σε προσκαλέσαμε σε τόσες συνελεύσεις και σε προσκαλούμε και τώρα να 'ρθεις μαζί μας και να μας πεις τις δικές σου μορφές πάλης
για να τις περπατήσουμε μαζί.
Σου λέμε πάντως καθαρά και ξάστερα:
στο βασίλειο της «ελεύθερης οικονομίας»
τα πάντα «κοστίζουν».
Και πάνω απ' όλα οι αγώνες.
Μας λες: «έλα μωρέ, με την απεργία τίποτε δεν γίνεται».
Σου λέμε: Πολλά γύρω μας γίνανε.
Μήπως δεν ξέρεις ότι τίποτα δεν μας χαρίστηκε;
Μήπως δεν ξέρεις ότι αυτά που σήμερα ακόμα κρατάμε
τα πήραμε με τους αγώνες των προηγούμενων;
Άλλωστε καταλαβαίνεις τι μας περιμένει χωρίς την απεργία.
Το βλέπεις δέκα χρόνια τώρα. Στη δουλειά που κάθε χρόνο γίνεται και χειρότερη.
Στο μισθό που λιγοστεύει.
Στη σύνταξη που απομακρύνεται.
Στα μάτια των μεγαλύτερων μαθητών που κάθε μέρα αδειάζουν από τη
δυσπιστία γι' αυτό που τους περιμένει.
Την απεργία δεν την κάνουμε εμείς. Την κάνουν αυτοί
που κάθε μέρα πριονίζουν περισσότερο το δικαίωμά μας να εργαζόμαστε με αξιοπρέπεια.

Αυτοί που με τους ασφαλιστικούς τους νόμους θέλουν να κάνουν τις τάξεις μας -εκτός από χώρους ζωής μας- και χώρους θανάτου μας.
Αυτοί που πιστεύουν πως δεν πιστεύουμε τα λόγια για
αλληλεγγύη, αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη
που καθημερινά διδάσκουμε στους μαθητές μας.
Μας λες: «ποιος θα μας ακούσει; ποιος νοιάζεται τώρα για την εκπαίδευση;»
Σου απαντάμε. Εσύ. Κι εμείς. Και χιλιάδες άλλοι
που βλέπουν πως το αυτονόητο στις μέρες μας παράλογο βαφτίζεται,
πως το αίτημα να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας βαφτίζεται κλοπή,
πως το δικαίωμα στη δουλειά και τη μόρφωση βαφτίζεται άχρηστη πολυτέλεια,
πως η καταδίκη  των φτωχών μέσα από την εμπορευματοποίηση της παιδείας
λογίζεται μεγάλη εξυπνάδα,
πως το ανθρωπιστικό κέρδος από την κουλτούρα υποχωρεί
μπροστά στην «κουλτούρα του κέρδους».
Μας λες: «δεν έχω εμπιστοσύνη στην ηγεσία»
Σου λέμε: Σε προσκαλούμε (και τώρα)
να 'ρθεις στις συνελεύσεις για να σʼ ακούσουμε και να μας ακούσεις.
Να δικαιολογήσουμε το «συν» του συνάδελφου μέσα από την κοινή μας απόφαση.
Κι αν χάσουμε να ψάξουμε μαζί για το λάθος.
Για να ξαναρχίσουμε τους αγώνες πιο σωστά.
Έτσι κι αλλιώς θα έχουμε κερδίσει τη δυνατότητα να είμαστε μαζί,
χωρίς να ντρέπεσαι, χωρίς να ντρεπόμαστε. Κι αν κερδίσουμε μαζί να χαρούμε.
Λες στους μαθητές σου: «στη ζωή πρέπει να βαδίζετε με ψηλά το κεφάλι»
Σε ρωτάμε: Με πόσο ψηλά το κεφάλι μπορούν να βαδίσουν οι «προσκυνημένοι»; Το ξέρεις καλά και το ξέρουμε. Οι μεγάλες λέξεις που χρησιμοποιείς για να αποφύγεις τη
συστράτευση έχουν ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Πίσω τους μπορούν να κρυφτούν μικροί άνθρωποι.
Σου λέμε λοιπόν για στερνή φορά:
Όποιος μάθημα κάνει σαν αρχίζουν τα μαθήματα των αγώνων κι αφήνει άλλους να αγωνισθούν για πράγματα που κι αυτόν τον αφορούν
θα πρέπει δειλός κι ανεύθυνος να λέγεται.
Κι αν έρθει στην ήττα για να πει «εγώ σας τάλεγα»
θα πρέπει επιπλέον κι αναίσθητος να λέγεται:
αφού τα πράγματα που χάθηκαν κι αυτόν αφορούσαν.
Κι όταν έρθει στη νίκη με το τενεκεδάκι του απεργοσπάστη να μοιραστεί τα κέρδη,
πέρα από δειλός και ανεύθυνος και αναίσθητος,
κι άτιμος να λέγεται πρέπει, αφού τα πράγματα που με την τιμή των αγώνων και τους αγώνες της τιμής κερδήθηκαν
ήταν πράγματα που κι αυτόν αφορούσαν.

[electroSOK]

Πολύ διαφωτιστικά τα όσα έγραψες enemy. Μπράβο!

[ilithios]

Αυτό το κείμενο μίσους προς τους απεργοσπάστες δεν μπορώ να το πιστέψω ότι το υπογράφουν δάσκαλοι, όσο κι αν τους πνίγει το δίκιο τους.
Γι' αυτή την ιδιαίτερη ομάδα εργαζομένων έχω άλλη εικόνα.

Απορώ πάντως που κανείς άλλος δεν έχει αντιδράσει σ' αυτό το κείμενο.

[(Stalin)^2]

Αυτό το κείμενο μίσους προς τους απεργοσπάστες δεν μπορώ να το πιστέψω ότι το υπογράφουν δάσκαλοι, όσο κι αν τους πνίγει το δίκιο τους.
Γι' αυτή την ιδιαίτερη ομάδα εργαζομένων έχω άλλη εικόνα.

Απορώ πάντως που κανείς άλλος δεν έχει αντιδράσει σ' αυτό το κείμενο.

πες μας τις αντιρρήσεις σου φίλτατε..

[electroSOK]

Αυτό το κείμενο μίσους προς τους απεργοσπάστες δεν μπορώ να το πιστέψω ότι το υπογράφουν δάσκαλοι, όσο κι αν τους πνίγει το δίκιο τους.
Γι' αυτή την ιδιαίτερη ομάδα εργαζομένων έχω άλλη εικόνα.

Απορώ πάντως που κανείς άλλος δεν έχει αντιδράσει σ' αυτό το κείμενο.

Αν εξαιρέσουμε τους χαρακτηρισμούς περί δειλών, ανευθυνων και αναίσθητων γιατί όντως υπάρχουν κάποιοι δάσκαλοι που έχουν πολύ σοβαρό οικονομικό πρόβλημα και δεν μπορούν να απεργούν πολλές μέρες (άρα έχουν λόγο σοβαρό και δεν είναι κατ'ανάγκη δειλοί/ανευθυνοι/αναισθητοι), κατά τα άλλα το κείμενο μπορεί να είναι σκληρό αλλά παρουσιάζει τα πράγματα στην αληθινή σκληρή τους όψη. Αν εξαιρέσουμε βέβαια, όπως προείπα τους χαρακτηρισμούς για δειλούς/ ανευθυνους/αναισθητους.

Λέω "αληθινή σκληρή όψη", γιατί είναι κανόνας ότι τα συλλογικά προβλήματα δεν λύνονται αν ο καθένας κοιτάει μόνο τον εαυτό του. Ίσα ίσα που χειροτερεύουν αν ο καθένας κοιτάει μόνο την πάρτη του.

Για να μην είμαι όμως απόλυτος ξαναλέω ότι υπάρχουν και άνθρωποι (έχω γνωρίσει τέτοιον άνθρωπο και τον καταλαβαίνω) που λόγω σοβαρών οικονομικών προβλημάτων κάποιες φορές είναι αναγκασμένοι να κοιτάνε μόνο τον εαυτό τους απλά για να καταφέρουν να επιβιώσουν. Τώρα, το πόσοι είναι αυτοί οι άνθρωποι και τι μπορεί να θεωρεί ως σοβαρό οικονομικό πρόβλημα είναι μεγάλη κουβέντα που δεν ξέρω αν μπορεί να οδηγήσει πουθενά.


Ομολογώ ότι το 2ο ποστ του enemy τώρα το διαβασα για πρώτη φορά. Το σχόλιο μου "Πολύ διαφωτιστικά τα όσα έγραψες enemy. Μπράβο!" πήγαινε για το πρώτο του ποστ που είχε να κάνει με τα αιτήματα των δασκάλων.

[electroSOK]

Από την Ελευθεροτυπία:
 
 
ΜΑΘΗΤΕΣ: ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
 
Οι μαθητές προχωρούν σε καταλήψεις των σχολείων τους, σε ένδειξη συμπαράστασης προς τις κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών, για τις αλλαγές που προωθούνται και στο χώρο της Δευτεροβάθμιας, αλλά και για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα σχολεία (κτιριακό κ.ά.). Τα διαθέσιμα στοιχεία αναφέρουν 23 λύκεια σε κατάληψη σε όλη τη χώρα, εκ των οποίων τα 6 στην Αθήνα (1ο, 2ο Ψυχικού, 1ο Μενιδίου, 1ο, 3ο, 4ο Χαλανδρίου) και τα 17 στην Πάτρα. Τα συντονιστικά όργανα των μαθητών, τα περισσότερα εκ των οποίων συνεδρίασαν χθες, αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν καταλήψεις σήμερα και αύριο και να συμμετάσχουν στο συλλαλητήριο της Τετάρτης.

«Μαζί με τους δασκάλους να βουλιάξει το κέντρο της Αθήνας»


«Και τώρα... έρχονται οι μαθητές», όπως οι ίδιοι προαναγγέλλουν. «Μαζί με τους δασκάλους, τους καθηγητές, τους γονείς, τους φοιτητές» και «κόντρα στο σχολείο που έχουμε. Γιατί μας εξοντώνει, κοστίζει στους γονείς μας πανάκριβα, δεν μας μορφώνει».


 
«Ξεκινάμε αγώνα συμπαράστασης στους εκπαιδευτικούς, αλλά κι εμείς διεκδικούμε», λένε οι μαθητές.
Η χθεσινή συνεδρίαση του συντονιστικού «του αγώνα σχολείων Αθήνας» δεν ήταν η πρώτη ύστερα από αρκετά χρόνια απραξίας, όπως θα μπορούσε να σκεφτεί κάποιος αν ανέτρεχε στις τελευταίες μεγάλεις καταλήψεις, το '98-'99, επί Αρσένη. «Το ότι δεν είχαμε μεγάλες κινητοποιήσεις δεν σημαίνει ότι το συντονιστικό ήταν ανενεργό», δήλωσε με έμφαση η Σταυρούλα Ρήγα, μαθήτρια του 3ου ΕΠΑ.Λ. Ιλίου και μέλος του προεδρείου του Συντονιστικού, σπεύδοντας να εξηγήσει: «Η προηγούμενη συνεδρίασή μας, για να καταλάβετε, πραγματοποιήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου προκειμένου να συμμετάσχουμε στο πρώτο μεγάλο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στην Αθήνα, για τη νέα χρονιά».

 
Οι ντουντούκες παρά πόδα. Η εβδομάδα αυτή θα είναι σημαντική για την πορεία των μαθητικών κινητοποιήσεων με καταλήψεις στα σχολεία
Ομόφωνη απόφαση

Ηταν ομόφωνη η απόφαση για κατάληψη και γενικές συνελεύσεις σήμερα και αύριο καθώς και για τη συμμετοχή στο μεγάλο συλλαλητήριο της Τετάρτης, έτσι ώστε «να βουλιάξει το κέντρο της Αθήνας», όπως είπε χαρακτηριστικά ο Βασίλης Καλαμαράς, μαθητής του 2ου ΕΠΑ.Λ. Σιβιτανιδείου. Εκπρόσωποι περισσοτέρων από 45 σχολείων γέμισαν ασφυκτικά τα γραφεία του Συνδικάτου των Οικοδόμων -που χρησιμοποιήθηκαν για τη συνεδρίαση-, στην πλατεία Κάνιγγος, και πολύ γρήγορα έλαβαν την απόφαση. Ακόμα πιο εύκολα προειδοποίησαν για περαιτέρω κλιμάκωση. Αλλωστε, την Τετάρτη θα επαναληφθεί η συνεδρίαση για σχετικές αποφάσεις, ενώ ήδη υπάρχει πρόγραμμα για συναυλία στις 28 Οκτωβρίου και πανελλαδική πορεία στις 3 Νοεμβρίου.

Αποχώρησαν φωνάζοντας τα αιτήματά τους. Βέβαια, όπως είπε και η Σταυρούλα, «είναι σίγουρα αγώνας συμπαράστασης στους εκπαιδευτικούς, αλλά κι εμείς διεκδικούμε πολλά. Λέμε όχι στις αναδιαρθρώσεις που συνολικά προωθούνται στην Παιδεία, στο φάκελο του μαθητή, στις εξετάσεις από την Γ' Γυμνασίου, στη βάση του 10, στο διαχωρισμό καλών και κακών σχολείων κ.ά.». Ο Βασίλης προσθέτει κι έναν ακόμη λόγο: «Θέλουμε ν' αποδείξουμε ότι δεν είμαστε στον κόσμο μας».

Την ίδια ώρα, συνεδρίαζε το Συντονιστικό Πειραιά, ενώ από το πρωί συγκαλούνταν τα αντίστοιχα μαθητικά όργανα σε διάφορες πόλεις της χώρας. Είναι πολλά αυτά που προγραμματίζονται τις επόμενες ημέρες.




ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 09/10/2006

[Νessa]

Ψιλο-offtopic:

@electroSOK: Βασικά η βέλτιστη λύση είναι το απεργιακό ταμείο. Να μαζεύονται κάποια λεφτά για να καλύψουν τις ελέχιστες ανάγκες τους οι εργαζόμενοι σε περίπτωση απεργίας. Δυστυχώς όμως επειδή το απεργιακό ταμείο θεωρείται αναπόσπαστο από το ταμείο του σωματείου κι επειδή κατά καιρούς βρίσκονται ορισμένοι με... μακρύ χέρι αυτή η πρακτική έχει γίνει αρκετά σπάνια. Νομίζω βέβαια ότι ο φόβος να μην τους τα φάνε είναι υπερβολικός σε σχέση με το όφελος που θα είχαν, αλλά είναι λογικό όταν δε σου περισσεύουν κιόλας να αισθάνεσαι ανασφάλεια και να μη σκέφτεσαι τόσο ορθολογικά

[corina]

Ξέρει κανείς πόσα περίπου σχολεία τελούν υπό κατάληψη μέχρι σήμερα? Από όποιο σχολείο της Θεσ/νίκης και αν περάσω βλέπω κατάληψη!!!!! Ντόμινο έγινε....