Όποιος δεν συμφωνεί μαζί μας έχει σύνδρομο down, όποιος δεν κατεβαίνει να ψηφίσει είναι λοβοτομημένο βολεμένο πρόβατο, όποιος δεν συμφωνεί με τη φαρσοκωμωδία τον πολιτ...εεε σόρρυ, φοιτητικών παρατάξεων είναι απολιτίκ κρυφοφασίστας κλπ κλπ... Όμορφα!
Νope. δεν εννοώ τουλάχιστον εγώ αυτό, αλλά καταλαβαίνω την απογοήτευση που εισπράττεις και την ένστασή σου και θα προσπαθήσω να σου απαντήσω μαζί με την γνώμη μου για όσα λέει ο Grecs παρακάτω :
Σημεια των καιρων. Θα φαει την πουτσα η γενια μας και ισως καταλαβει. Μετα θα ξυπνησουμε και ισως οι επομενες γενιες να ναι πιο υποψιασμενες. Μην ξεχναμε οτι εμεις γαλουχηθηκαμε απο ατομα που μεσα στον καπιταλισμο (τον στρεβλο τελος παντων της Ελλαδας) καταφερανε αρκετοι απο αυτους να κανουν μια περιουσια να παρουν ενα σπιτι κλπ. Εμεις που θα φαμε το πεος ισως δουμε τα πραμματα αλλιως και προετοιμασουμε τους επομενους.
Παραφράζω σε Grecs :
Σημεία και αυτών και περασμένων καιρών. Όλων των καιρών Θα φάει πούτσα λες και η γενιά σας,
όπως και όλες οι προηγούμενες φάγανε ακόμα περισσότερο σε μήκος, ένταση, συνέπειες και διάρκεια, πως κάνετε έτσι για ένα μικρό πούτσο σήμερα 
και ίσως καταλάβει τι έκανε λάθος (θα καταλάβει κάποτε αλλά θα νιώθει οτι είναι πολύ αργά για να αλλάξει το οτιδήποτε, κάτι που είναι βεβαίως μια εντύπωση).
Κι όμως είναι τόσο απλό και φανερό τι κάνετε λάθος, κι εσείς και εμείς μερικά χρόνια πριν,και οι προηγούμενοι και ελπίζω όχι οι επόμενοι.
Μετά ίσως να ξυπνήσετε, αλλά ίσως και όχι, αλλά έστω οτι "ξυπνήσατε" και ανακαλύπτετε-συνειδητοποιείτε ξαφνικά έντρομοι οτι δεν μπορείτε να συννενοηθείτε, δε μπορείτε να συντονιστείτε, δεν μπορείτε να επικοινωνήσετε, δεν θα μπορείτε να μιλήσετε και να ακουστείτε όλοι μαζί όπως πρέπει για να αλλάξει κάτι, παρόλα τα άπειρα μέσα της τεχνολογίας - επικοινωνίας που υπάρχουν ήδη σήμερα (τα οποία οι παλιότερες γενιές ούτε να φανταστούν δε μπορούσαν),
δε θα μπορείτε να συμφωνήσετε όλοι μαζί να αλλάξει κάτι, το παραμικρό, και θα κατηγορείτε την εκάστοτε εξουσία και την εκάστοτε κυβέρνηση μαζί με όλες τις προηγούμενες(όχι και άδικα) οτι
δεν κάνει αυτά που θα θέλατε να γίνουν.
Μετά θα έρθει η
κούραση και η
απογοήτευση, η
απελπισία, θα
κατηγορείτε ο ένας τον άλλον για το τι έφταιξε ή τι φταίει που δεν αλλάζει κάτι προς το καλύτερο.
Πανάρχαιο πρόβλημα, ουσιαστικότατο. Αλλά οι αρχαίοι Έλληνες μας βάζουν τα γυαλιά και σε αυτά τα θέματα και δε νομίζω να διαφωνεί κανείς,
αφού έχουν ανακαλύψει τη λύση από τότε, όχι ως δια μαγείας, αλλά αφού πέρασαν από όλα τα άλλα πιθανά πολιτικά συστήματα (μοναρχίες, τυρρανίες, ολιγαρχίες) και είδαν και απόειδαν, πάθανε και μάθανε τα μαθήματά τους, και κατέληξαν στην Δημοκρατία (την Original, όχι την σημερινή την imitation) και είναι δύο απλά πραγματάκια: η δημόσια συζήτηση και μετά η ψηφοφορία, όχι όπως είναι σήμερα με τη μορφή των εκλογών κάθε 4 χρόνια, αλλά όπως γινόταν τότε, που ψήφιζαν με μια μαύρη ή μια λευκή πέτρα για κάθε ξεχωριστό θέμα, κάθε μέρα και πολλές φορές περισσότερα από ένα θέματα ανά συνεδρίαση, για κάθε ξεχωριστό ζήτημα κοινού ενδιαφέροντος, για το αν θα κάνουν πόλεμο με τους Σπαρτιάτες ή για το αν θα χτίσουν την Ακρόπολη, για το αν θα ψηφίζουν ή όχι όσοι δεν πληρώνουν φόρους στο κράτος, για τα πάντα.
ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΒΟΥΛΗ, ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΚΟΜΜΑΤΑ, ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΥΣ,
Εμείς σήμερα προσπαθούμε αλλά από αυτά τα δύο πραγματάκια μένουμε μόνο στο πρώτο, στην δημόσια συζήτηση αλλά στο δεύτερο τα σκατώνουμε. Σε επίπεδο κράτους τα σκατώνουμε γιατί επιλέγουμε ένα κόμμα - χρώμα με το συνοδευόμενο μνημόνιό του θα τολμήσω να πω, εννοώντας συνοδευόμενο από όλο το πλέγμα πολλών πολιτικών θέσεων σε πολλά ζητήματα που συνθέτει την πολιτική ιδεολογία του κάθε κόμματος ή συνδυασμού. Και άρα έχουμε την προβληματική κατάσταση ενός μπασταρδεμένου πολιτεύματος που έχουμε σήμερα και δικαίως κάποιοι αναρχικοί αποκαλούν μπασταρδοκρατία, κάποιοι άλλοι ολιγαρχία, κάποιοι άλλοι τραπεζοκρατία κ.ο.κ.
Τους τελευταίους αιώνες, σε όλο τον δυτικό κόσμο προβάλλεται η σημερινή λοιπόν μπασταρδεμένη έκδοστη της "Δημοκρατίας" ως η αυθεντική και γνήσια και αποκρύπτεται έντεχνα οτι δεν είναι δημοκρατία αυτό το πράμα που έχουμε, αφού δεν λειτουργεί παρά μόνο μία μέρα στα 4 χρόνια και μάλιστα υπό συνθήκες αποκλειστικά αλληλοαποκλειόμενων επιλογών. Δε μπορείς δηλαδή να ψηφίσεις πχ την πολιτική του Σύριζα για το μεταναστευτικό αλλά την πολιτική του ΚΚΕ για τις συντάξεις και τους μισθούς και ταυτόχρονα τις απόψεις της Ανταρσύα για την δημόσια ταξη και την αστυνομία.
Το πρόβλημα της εκπροσώπησης φαίνεται ολοένα και πιο καθαρά αυτούς τους τελευταίους μήνες με την νέα κυβέρνηση που δεν αμφιβάλλω για τις προθέσεις της, αλλά αμφιβάλλω αν θα καταφέρει να απεμπλακεί από την παγίδα της "νομιμότητας" την οποία ακολουθεί πιστά και έτσι όπως είναι τα πράγματα δεν μπορεί να κάνει και αλλιώς γιατί θα κατηγορηθεί ως "αντιδημοκρατική", "αντισυνταγματική" και άλλα τέτοια από ΣαμαροΒενιζέλοΆδώνιδες και λοιπούς.
Η εμπλοκή της οφείλεται στο οτι δεν μπορεί, τεχνικά σήμερα είναι ανέφικτο, είναι αδύνατο να κάνει καθημερινά δημοψηφίσματα ή εκλογές για να παίρνει "νέα" καθαρή "εντολή" από τους πολίτες ώστε να απαντάει στις καθημερινές απαιτήσεις - εκβιασμούς των δανειστών, τρόϊκας ή brussels group (πείτε τους όπως θέλετε). Άρα είναι εγκλωβισμένη στον ευατό της και είναι φανερό από τις δημόσιες δηλώσεις πολλών Υπουργών της.
Κι όμως είναι απλή η λύση. το ξαναλέω, την είχαν ανακαλύψει οι αρχαίοι έλληνες, όλοι την ξέρουμε, όλοι την έχουμε ακουστά, είναι μπροστά μας αλλά δεν την βλέπουμε ως λύση, αντιδράμε σαν υπνωτισμένοι και μπερδεμένοι από δεκάδες και εκατοντάδες διαφορετικές ιδεολογίες, πολιτικές απόψεις, προσανατολισμούς, διαχωριστικές λεπτομέρειες :
Δημοκρατία Δεν αποκαλείται τυχαία το τελευταίο πολίτευμα. Είναι το τελευταίο πολίτευμα. Το θέμα είναι πόση δημοκρατία έχουμε, αν έχουμε καθόλου. Και πως θα φτάσουμε να λαμβάνουμε δημοκρατικά τις αποφάσεις μας σε όλα τα θέματα και μάλιστα σε χρόνο ικανό να ανασχέσει κάθε αντιλαϊκή-αντιδημοκρατική κίνηση που τώρα μένουν αναπάντητες, αφού ψηφίζουμε μετά από 4 χρόνια και για τι να πρωτοψηφίσουμε με μια επιλογή.
Και για τις ενστάσεις του LaBomba8 αυτή είναι η λύση: Εντοπίζεις κάποια προβλήματα στην κατάσταση. Άποψή σου και δικαίωμά σου να την έχεις και υποχρέωσή σου θα προσθέσω να προτείνεις λύση στο πρόβλημα. Τι μηχανικοί είστε? Είστε η κατεξοχήν σχολή που θα λύνει πραγματικά προβλήματα στον πραγματικό κόσμο. Ποιος περιμένετε να λύσει το πρόβλημα της διάρκειας των μπαταριών στα iPhone σας δηλαδή? Οι θεολόγοι της Θεολογικής, οι ψυχολόγοι ή οι οδοντίατροι? Ομοίως πιστεύω οτι είστε οι καλύτεροι για να λύσετε και το πρόβλημα που ανέφερες. Ναι έχεις δίκιο LaBomba8 όπως το λες.
Αλλά δεν είπα αυτό ή δεν εννοούσα αυτό έστω. Εννοούσα οτι απέχοντας από τις εκλογές απλά απομακρύνεσαι από την όποια πιθανότητα υπάρχει να αλλάξει κάτι προς το καλύτερο, και γκρινιάζοντας μόνο για όσα σωστά παρατηρείς μεν, αλλά δε προτείνεις καμία λύση τους δε, γίνεσαι μέρος του προβλήματος που καταγγέλλεις.
Είναι τόσο δύσκολο να φανταστείτε οτι με μια ψηφοφορία μπορείτε όλοι μαζί να αποφασίσετε τι ακριβώς δεν πάει καλά και τι πρέπει να αλλάξει (αν πρέπει να αλλάξει γιατί ίσως δε πρέπει να αλλάξει αυτό αλλά κάτι άλλο).
Παλιότερα στη λίστα του κ. Δημάκη είχα γράψει και εγώ κάποια πράγματα κατά των κομματικών παρατάξεων στα οποία επιμένω, εννοώντας οτι
κάνουν κακό στον πραγματικά γόνιμο διάλογο που θα έπρεπε να γίνεται, με τα κόντρα πλακέ, αλουμινίου ή μπετόν αρμέ "πλαίσια" που κατεβάζουν ως μονόλιθους επιλογών και άρα συμπιέζουν πολύ, για να μη πω συνθλίβουν την δημοκρατική διαδικασία λήψης αποφάσεων και τις δυνατότητές της εν έτει 2015. Δεν ζούμε στο 1975 που γράφτηκε το όντως προοδευτικό για τότε Σύνταγμα της Ελλάδος.
Το πρόβλημα είναι οτι δεν ακολούθησε το Σύνταγμα τις τεχνολογικές και όχι μόνο εξελίξεις και έχει μείνει μόνο στην δυνατότητα εκλογών και αντιπροσώπευσης μέσω των εκλογών μία φορά τα 4 χρόνια ή πιο σύντομα αν υπάρχει κάποιος άλλος λόγος.
Άρα έχει μείνει πίσω σε οτι αφορά τις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα λόγω της σημερινής τεχνολογίας να εφαρμόζεται η εξουσία από τον λαό για τον λαό όπως λέει το ίδιο το Σύνταγμα. Οι αναθεωρήσεις που έχουν γίνει ήταν όλες στην κατεύθυνση του περιορισμού των δικαιωμάτων και των ελευθεριών που το ίδιο το αρχικό Σύνταγμα καθιέρωνε. Π.χ. εδώ και δεκαετίες η ΔΑΠ και η ΝΔ τσιρίζουν για το άρθρο 16Α που απαγορεύει ρητά την ίδρυση και λειτουργία μη κρατικών ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.
Δηλαδή για την ΝΔ ήταν μαλάκας ο συνταγματικός νομοθέτης που δεν επέτρεπε ιδιωτικά ΑΕΙ - ΤΕΙ και ήταν "κολλημένος", είχε "ιδεοληψίες" και "κομματικές αγκυλώσεις" Ενώ η ΔΑΠ διαπνέεται από ειλικρινείς προθέσεις για τα δημόσια πανεπιστήμια και θέλει να ανοίξει ιδιωτικά για το καλό των δημοσίων! Λογική ψυχασθενούς ή μάλλον προδοτική τουλάχιστον. Ξέρουμε πολύ καλά ποιοι έχουν συμφέροντα από τα ιδιωτικά ΑΕΙ και κολλέγια των οποίων όλως τυχαίως όλοι αυτοί είναι απόφοιτοι.
ΔΕ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΠΛΕΟΝ αυτό το πολίτευμα όπως έχει παραμείνει από το 1974. Δεν μας καλύπτει,
Είναι πλέον ακατάλληλο, απαρχαιωμένο, απολιθωμένο, έχει διαβρωθεί εκ των έσω, θέλει format.
Πρέπει να πάμε σε πραγματική (ουσιαστική εννοώντας) δημοκρατία όπου κυρίαρχος θα είναι πραγματικά ο λαός, και όχι στα χαρτιά μόνο.
Σήμερα, που πατάμε αμέτρητα κλικ και πληκτρολογούμε αμέτρητα γράμματα στους υπολογιστές και στα κινητά μας, δε μπορεί να συνεχίζουμε να ασκούμε το δικαίωμά μας να "αποφασίζουμε" για τις ζωές μας μία φορά κάθε 4 χρόνια, ειδικά όταν από το 1974 η κυβερνήσεις και από πίσω τους η ελίτ που κατάφερε να μην χάσει ποτέ την διακυβέρνηση της χώρας.
Σήμερα έχουμε 2015, δεν είμαστε στο 1975 γαμώ το μπελά μου.
ΠΡΕΠΕΙ να πάμε σε άλλο επίπεδο λήψης αποφάσεων. Και τα καταστατικά των συλλόγων είναι του 1975.
Πρέπει να αποφασίζουμε άμεσα για τα πάντα που μας αφορούν. Απέκλεισε πχ ο Μήτκας τους φοιτητές από την Σύγκλητο? Δεν είναι και ότι καλύτερο να πας να μπεις μέσα με το ζόρι, στο τέλος με τα ΜΜΕ θα γυρίσει μπούμεραγκ η κίνηση, όπως το έχουμε δει πολλές φορές. Αν όμως φανταστείτε μπορούσατε να ψηφίσετε άμεσα αν είναι παράνομη ή όχι η κίνηση του Μήτκα και του παρουσιάζατε αδιάβλητα αποτελέσματα ψηφοφορίας 1000 ή 3000 φοιτητών που θα έβγαζε ένα 98% οτι είναι απαράδεκτη η αυθαίρετη απόφασή του και απορρίπτεται ως παράνομη και προκλητική - εχθρική απέναντι στους φοτητές και βαθειά αντιδημοκρατική, τότε δε μπορεί να απαντήσει τίποτα για "καταδικάζουμε τη βία" και τις γνωστές παπαριές - άλλα λόγια να αγαπιόμαστε που ακούμε και δε θα μπορούσε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Επίσης αν υπήρχε και η ανάλογη ψηφοφορία από τα μέλη ΔΕΠ του ΑΠΘ θα έβγαζε προφανώς ίδια ποσοστά απόρριψης ή απαδοχής της κίνησής του. Τότε είναι που δε θα μπορούσε να κάνει ότι θέλει αλλά θα ακολουθούσε αναγκαστικά τις αποφάσεις του εκλογικού σώματος δηλαδή της πανεπιστημιακής κοινότητας,
Αλλιώς δε μας σώζει κανένα κόμμα, κανένας ηγέτης, καμία "επανάσταση", όσο συμπαθής ή αντιπαθής και αν μας φαίνεται στον καθένα. Ακόμα και το ΚΚΕ να ήταν μόνο του πλειοψηφική κυβέρνηση και να αποφάσιζε να κάνει πράξη τη θεωρία του, πάλι θα έπεφτε στην ίδια εμπλοκή, πάλι θα παγιδευόταν στην ιδέα οτι με κάποιο μαγικό τρόπο παίρνω feedback από τους πολίτες και κάνω αυτό που είναι σωστότερο για αυτούς, αλλά χωρίς να τους ρωτάω πραγματικά τι θέλουν και τι άποψη έχουν για κάθε ζήτημα. Είναι λοιπόν βέβαιο οτι και το ΚΚΕ να αναλάβει την εξουσία και να προσπαθήσει να μας οδηγήσει στον υπαρκτό σοσιαλισμό, και όσο καλές προθέσεις και να έχει, αν δεν υπάρχει ένα αξιόπιστο αδιάβλητο διαφανές και πέραν κάθε υποψίας σύστημα το οποίο να καταγράφει σε πραγματικό χρόνο καθημερινά, κάθε ώρα αν χρειαστεί την άποψη του κυρίαρχου κατά όλα τα συντάγματα όλων των χωρών λαού, δεν πρόκειται να έχει άλλη μοίρα παρά να χάσει σταδιακά την επαφή με την βούληση των πολιτών και άρα να κάνει πράγματα που δεν εγκρίνει - δεν συμφωνεί ο λαός στο όνομα του οποίου υποτίθεται λειτουργεί και ασκεί εξουσία.
Δεν ξέρω αν το συνειδητοποιήσατε αλλά καθημερινά συζητάτε και γράφετε εδώ στο φόρουμ ο καθένας την άποψή του, καθημερινά, εδώ και εβδομάδες, μήνες, χρόνια, από τότε που άνοιξε το φόρουμ αυτό, έχουν γραφτεί πάνω από ένα εκατομμύριο ποστ, και τα πολιτικού χαρακτρήρα ποστ μπορεί να είναι και 100.000.
100.000 απόψεις γράφτηκαν μόνο εδώ. Είναι δυνατόν κάποιος να αναλάβει να τις "συγκεράσει"? Να βγάλει τον "μέσο όρο"? Να τις "σουλουπώσει" ώστε να γίνουν ένα αποδεκτό και συμφωνημένο από όλους μανιφέστο ας το πούμε?
Όχι . Δεν έχει νόημα και δεν υπάρχει περίπτωση να συμφωνήσει ούτε το 30% με το αποτέλεσμα.
Αντίθετα, όπως έχετε μάθει ως μεθοδολογία λύσης προβλημάτων σε πολλά μαθήματα, αν "κομματιάσουμε" το πρόβλημα σε μικρά κομματάκια, σε μικρά προβληματάκια, και επιχειρήσουμε να τα λύσουμε ένα ένα, πως? Ψηφίζοντας μετά από δημόσια συζήτηση για το κάθε θεματάκι - προβληματάκι, τότε θα δείτε οτι τελικά όλα λύνονται. Και από την σύνθεση των λύσεων, από την σύνθεση των αποφάσεων θα σχηματιστεί και η πραγματική συνισταμένη των απόψεών σας για όλα τα κοινά θέματα-προβλήματα που σας απασχολούν και σας αφορούν, είτε το έχετε συνειδητοποιήσει (οτι σας αφορούν) είτε όχι.
Από την αριστερά γενικά ακούω το επιχείρημα συχνά οτι αυτό θα οδηγήσει σε μια πολύ στρογγυλεμένη και καθόλου ριζοσπαστική ή καλύτερη κατάσταση από αυτήν που έχουμε σήμερα και εύκολα απορρίπτουν την μέθοδο πιστεύοντας οτι οι δικές τους απόψεις είναι πιο σωστές, πιο προοδευτικές από των κεντρώων ή των δεξιών πχ. Λάθος παίδες.
Αν εφαρμοζόταν αυτή η μέθοδος λήψης αποφάσεων είμαι σίγουρος οτι μέσα σε μερικές μέρες θα άρχιζαν όλοι να συνειδητοποιούν οτι δεν υπάρχει κανένας περιορισμός στις δυνατότητές του, οτι μπορούν ανά πάσα στιγμή να αλλάξουν μια παλιότερη απόφαση που αρχίζει να φαίνεται προβληματική ή που δε δουλεύει στην πράξη και να τη βελτιώσουν τάχιστα με μια ψηφοφορία που θα μπορούσε να κρατήσει μόλις λίγα λεπτά. Και αν και αυτή είναι αναποτελεσματική ή βρεθεί καλύτερη πάλι μέσα σε λεπτά ή λίγες ώρες έστω να μπορεί να ξανααλλάξει.
Η πολιτική συζήτηση και η αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις που ευτυχώς υπάρχουν και ακούγονται έστω σε λίγα μέρη ακόμα, όπως εδώ σε αυτό το φορουμάκι έχει παραμείνει στάσιμη και είναι η ίδια με την πολιτική συζήτηση που γινόταν και στις δεκαετίες του 70 του 80, του 90. Τότε όμως δεν υπήρχαν όλα τα σημερινά εργαλεία που θα μπορούσαν να δώσουν μια λύση, μια διέξοδο στο πρόβλημα, στο κάθε πρόβλημα, ακόμα και σε αυτό που περιγράφει ο LaBomba8.
Οπότε η μία γενιά μετά την άλλη έφτανε κάποτε μετά από πολλά χρόνια συζήτησης και αντιπαράθεσης απόψεων να κουράζεται τελικά, να απογοητεύται και να αποσύρεται από τα κοινά, να αποπολιτικοποιείται αφού οι όροι με τους οποίους γίνεται εδώ και δεκαετίες η πολιτική αντιπαράθεση και η δημόσια συζήτηση είναι οι ίδιοι εδώ και δεκαετίες. Δεν έχει αλλάξει τίποτα γιατί ενώ μιλάμε όλοι ωραία και καλά και λέμε μεν ο καθένας το κοντό του και το μακρύ του πολύ καλά κάνουμε, ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΒΗΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΕΛΘΕΙ ΜΙΑ ΑΛΛΑΓΗ : ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΜΕ, δηλαδή ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΜΕ (απο-φασίσουμε, να διώξουμε τον φασισμό
από την διαδικασία λήψης αποφάσεων).
Ξεχνάμε να πάρουμε την εξουσία που μας αναλογεί έκαστο στα χέρια μας και να ψηφίσουμε για κάθε θέμα ξεχωριστά και αντί αυτού εναποθέτουμε τις ελπίδες μας και παραχωρούμε την εξουσία λήψης αποφάσεων που μας ανήκει στον κάθε "αντιπρόσωπο".
Σε φοιτηικό επίπεδο αυτοί οι αντιπρόσωποι είναι συνήθως οι φοιτητικές παρατάξεις και τα όργανα.
Οι φοιτητικές παρατάξεις όχι επειδή δε θέλουν το καλό των φοιτητών αλλά ίσως και ελπίζω άθελά τους επειδή δεν έχουν συνειδητοποιήσει οτι κατεβάζοντας πχ ένα κείμενο - "πλαίσιο" προς ψήφιση, ουσιαστικά σκοτώνουν κάθε περιθώριο δημοκρατικής συζήτησης αυτού του πλαισίου, αφού δίνουν 2 μόνο επιλογές στον φοιτητή: να το ψηφίσει ή να μη το ψηφίσει ολόκληρο,
Δε θα ταν τέλειο να μπορεί να συζητηθεί - αναλυθεί και αμέσως μετά να ψηφιστεί ή όχι η κάθε παράγραφος, η κάθε πρόταση, και στο τέλος να περάσει ως απόφαση του συλλόγου ένα κείμενο το οποίο θα περιέχει και θα απεικονίζει πραγματικά την θέληση της πλειοψηφίας? Δε θα ταν γαμάτο αν σε κάθε παράγραφο - πρόταση που περνάει και ψηφίζεται αναφερόταν και με τι ποσοστό και με πόσους ψήφους έχει περάσει και όσο μικρότερο το ποσοστό τόσο να είναι και πιο εύκολη μια δεύτερη ανάγνωσή του ώστε να βρεθεί τι είναι προβληματικό στο κείμενο?
Π.χ. πρόσφατα είχα δει ένα "πλαίσιο" των ΕΑΑΚ.
Στο γενικότερο κείμενο και σε αυτό που θέλει να πει συμφωνούσα γενικά και δε θα χα πρόβλημα να το υπογράψω κιόλας αλλά υπήρχε κάτι που όχι απλά δεν συμφωνούσα επειδή πιστεύω οτι δεν ίσχυε και ήταν υπερβολή σε σημείο να μην έχει επαφή με την πραγματικότητα όπως την αντιλαμβάνομαι. Το ίδιο ισχύει για όλους, πχ για κάποιον άλλον κάποιο άλλο σημείο μπορεί να του φαίνεται λάθος ή υπερβολικό ή "κομματικά" χρωματισμένο.
Άρα είναι τόσο απλό να ενισχύσετε τον ουσιαστικό διάλογο για κάθε θέμα ξεχωριστά, για κάθε παράγραφο και πρόταση από αυτές που περιέχονται στα πλαίσια που κατεβαίνουν από την κάθε πηγή. Δε μπορώ να δεχτώ οτι δεν το βλέπετε οτι θα λύσει πολλά προβλήματα, από τα οποία το κυριώτερο η δικαιολογημένη εν μέρει ή όχι και τόσο ολοένα αυξανόμενη δυσφορία για τον τρόπο που λαμβάνονται οι αποφάσεις στον σύλλογό σας.
Πάντως ένα είναι σίγουρο: Δεν έχετε να χάσετε κάτι με το να το δοκιμάσετε αρχικά στα πλαίσια που κατεβαίνουν.
Αλλά σε επίπεδο μεγέθους 100-500-1000 ατόμων μπορεί να γίνει εκεί ζωντανά σε μια συνέλευση φοιτητών αυτό το τσεκάρισμα η όχι της κάθε μιας παραγράφου ή πρότασης του κάθε πλαισίου, ή αλλιώς η συζήτηση και η ψηφοφορία της κάθε πρότασης του κάθε φοιτητή ή συλλογικότητας. Σε επίπεδο δήμου / κοινότητας / νομού και της χώρας ολόκληρης δε γίνεται.
Δε χωράμε 11.000.000 σε καμία πλατεία και δε πρόκεται να βγει άκρη ποτέ από μια τέτοια συνέλευση και αυτό φάνηκε και στις ανοιχτές συνελεύσεις που γινόταν την περίοδο που γέμιζε η πλατεία Συντάγματος από τους "αγανακτισμένους" οι οποίοι όμως έβαζαν άλλο τίτλο στο κίνημά τους και πολύ σωστά το ονόμαζαν Πραγματική Δημοκρατία (ή Άμεση Δημοκρατία). Και όταν τους τα έλεγα και εκείνους απλά δυσπιστούσαν ή ήταν πολλές φορές πολύ αρνητικοί κυρίως γιατί δε πίστευαν οτι μπορεί να είναι πραγματικά αδιάβλητο ένα τέτοιο ηλεκτρονικό σύστημα λήψης αποφάσεων ή επειδή πολλές φορές ήθελαν να υπερισχύσει η δική τους άποψη στην συνέλευση και δεν ήθελαν να "διακινδυνέψουν" να αποφασιστεί κάτι πιο "δεξιό", λες και είναι αριστερό να θες σώνει και καλά να γίνει το δικό σου. Αλλιώς λέγεται αυτό και να το προσέξουμε όλοι μας. Φυσικά και θα θέλαμε να γίνουν όλα όπως τα φανταζόμαστε οτι θα ήταν καλύτερα όλοι στην γκλάβα μας αλλά έχω περισσότερη εμπιστοσύνη σε πολλά μυαλά μαζί παρά στο ένα δικό μου που μπορεί να κάνει λάθος χωρίς να το συνειδητοποιεί οτι κάνει λάθος.
Και ο μόνος τρόπος είναι να χρησιμοποιήσουμε τα μυαλά μας αντί για το ένα δικό μας μυαλό.
Πχ με την Αιμιλία την χνουδωτή που θα την ξεχνουδιάσω καμιά μέρα
έχουμε μια διαφωνία εδώ και κάμποσο καιρό για την ΠΝΠ που ψήφισε η κυβέρνηση για τους λογαριασμούς των ΝΠΔΔ και των αυτοδιοικητικών φορέων του ευρύτερου δημοσίου τομέα.
Αυτός λέει είναι κακή και λάθος η ΠΝΠ εγώ το παίζω δικηγόρος του διαβόλου και του λέω οτι δε γινόταν αλλιώς να γίνει αυτό που έπρεπε να γίνει (χοντρικά τα λέω) και βλέπω τι επιχειρήματα μου αραδιάζει για το οτι είναι κακή η ΠΝΠ. Γρήγορα φαίνεται οτι οι δυο μας έχουμε διαφορετική άποψη λόγω και της διαφορετικής πληροφόρησης που επιλέγουμε σε κάποιο βαθμό να έχουμε. Αυτό δε σημαίνει οτι δε μπορούμε να συμφωνήσουμε τελικά αν αποδεχόμαστε ή όχι και ποια σημεία της είναι λανθασμένα ή όχι μια γαμημένη ΠΝΠ 2 σελίδων. Φυσικά και είμαστε έξω από τον τομέα μας αφού δεν έχουμε πείρα στο να διαβάζουμε και να κατανοούμε νόμους και νομοσχέδια που είναι γραμμένα με μια συγκεκριμένη ορολογία πολλές φορές άγνωστη με εμάς (πχ repos / reserve repos / sell - bye back) και οικονομικούς όρους. Ο δικός μου τομέας έτσι και αλλιώς είναι η μουσική και το ποιο τραγούδι μας άρεσε και το ακούσαμε πάνω από 2 φορές, αλλά το παλεύω όπως μπορώ και στις αστείες φωτογραφίες χωρίς feedback.
Ο καθένας μας έχει και από μία
κωλοτρυπίδα (και πρέπει να ενώσουμε κάπως τα αέριά μας) άποψη και θα μπορούσαμε πολύ πιο γρήγορα από τώρα να αποφασίζουμε σαν πολίτες της χώρας αν συμφωνούμε με την συγκεκριμένη ΠΝΠ και μάλιστα με κάθε παράγραφο και πρότασή της συγκεκριμ(μ)ένα . Ακόμα και για το αν το συγκεκριμμένα είναι πιο σωστό με ένα ή με 2 μ θα μπορούσαμε να αποφασίσουμε.
Εννοείται οτι θα προηγούνταν ενημέρωση από πολλές πηγές και συζήτηση όλων των απόψεων. Αλλά και πάλι πιο γρήγορα θα τελειώναμε με ένα τόσο απλό θέμα. Δε καλούμαστε να ανακαλύψουμε και τον τροχό, απλά να τον εφαρμόσουμε.
Και βλέπω συνεχή αδικαιολόγητη άρνηση λόγω κεκτημένης ταχύτητας και λόγω συνήθειας. Αυτό με ανυσηχεί πιο πολύ.
Η άρνηση να σκεφτείτε μια άλλη πρόταση. Να φανταστείτε μόνοι σας πως θα μπορούσε να λυθεί ένα πρόβλημα που σήμερα δε λύνεται.
Και επειδή σε πριβέ συνομιλία μου λέει οτι αυτό θα καλλιεργούσε την τεμπελιά και άλλα τέτοια (μπορεί να μπει να τα γράψει εδώ αν θέλει)
απορώ τι δεν μπορείτε να καταλάβετε?
Είστε όλοι εδώ μέλη - χρήστες (ψυχοτρόπων) φόρουμ, επικοινωνείτε μέσω αυτού του φόρουμ με όλα τα άλλα μέλη του φόρουμ, γίνεται ωραία ή όχι κουβέντα, συζητάμε δηλαδή πάλι, όπως κάναμε ως πολίτες πάντα, αλλά ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ στο τέλος της συζήτησης.
Σκεφτείτε μόνο τις προοπτικές που θα υπάρχουν αν εφαρμόσετε εσείς οι φοιτητές ένα τέτοιο σύστημα, δουλέψει αποτελεσματικά και αποτυπώνει ξεκάθαρα και χωρίς καμία αμφιβολία και θολές ή μη κόκκινες πράσινες μπλε και κίτρινες γραμμές τι ακριβώς θέλετε ως φοιτητές, σε τι συμφωνείτε και με τι ποσοστό και πόσο χρήσιμο εργαλείο θα ήταν στο να διεκδικήσετε και να πετύχετε να εφαρμοστούν αυτά που διεκδικείτε.
Και πάλι για τους αριστερούς καχύποπτους : προτιμώ να διοικεί τυπικά ο Μήτκας το ΑΠΘ αλλά να είναι αναγκασμένος εκ των πραγμάτων και εκ των ψηφοφοριών που θα βγαίνουν να εφαρμόζει πιστά ότι απαιτεί και αποφασίζει η πανεπιστημιακή κοινότητα παρά να έχει το ΑΠΘ έναν άλλον Πρύτανη που θα εφαρμόζει ότι αυτός πιστεύει (και ας είναι οι απόψεις του λίγο καλύτερες από του Μήτκα) οτι είναι η βούληση της πανεπιστημιακής κοινότητας χωρίς όμως να την έχει ρωτήσει αναλυτικά για το τι ακριβώς θέλει.
Έτσι κι αλλιώς αν εφαρμόζατε ένα τέτοιο σύστημα λήψης αποφάσεων λίγη σημασία θα είχε ποιος είναι επικεφαλής αφού δεν θα έχει πέρα από την δική του ψήφο καμία δύναμη να επιβάλλει δικές του απόψεις και αποφάσεις αφού για όλα θα ερωτάται το εκλογικό σώμα - όλοι εσείς δηλαδή ή το εκάστοτε σώμα - σύνολο πολιτών.
Links
Members
Total Members: 9950
Stats
Users Online
Author