Οικονομική κρίση και τρόποι αντιμετώπισης της από την Ελλάδα

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[ονόματα των αρχείων]

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads

με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Turambar]

Για την πλήρη συνεργασία της με τις ελληνικές Αρχές στην έρευνα που έχει ξεκινήσει για το e-mail περί «πασχαλινής» αναδιάρθρωσης διαβεβαίωσε η Citigroup τη Μ.Πέμπτη, λέγοντας πως ούτε η ίδια ούτε οι υπάλληλοί της έχουν κάνει οτιδήποτε μεμπτό.

Στην ανακοίνωσή της, η Citigroup ανέφερε: «Συνεργαζόμαστε με τις Αρχές και δεν θεωρούμε ότι υπήρξε κάποια παράβαση από την Citi ή τους υπαλλήλους της».

Υπενθυμίζεται ότι η Εισαγγελία Πρωτοδικών έχει διατάξει κατεπείγουσα προκαταρκτική εξέταση για το εν λόγω mail, που έκανε λόγο για αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους το Σαββατοκύριακο του Πάσχα, «βουλιάζοντας» τη Μ.Τετάρτη το Χρηματιστήριο Αθηνών και εκτοξεύοντας τα spread και τα CDS των ελληνικών ομολόγων.

Αξιωματούχος του υπουργείου Οικονομικών ανέφερε στο Reuters ότι το επίμαχο e-mail εστάλη από αναλυτή της Citigroup. «O εισαγγελέας ερευνά το συγκεκριμένο e-mail και το πρόσωπο που το απέστειλε καθώς διέσπειρε ψευδείς ειδήσεις με επίπτωση στο χρηματιστήριο» δήλωσε επίσης αξιωματούχος από το χώρο της Δικαιοσύνης, που ζήτησε να μην κατονομαστεί.

«Παρόμοιες φημολογίες στερούνται προφανώς κάθε σοβαρότητας και καταντούν γελοίες» είχε αναφέρει το ΥΠΟΙΚ, προσθέτοντας και προσθέτει ότι θα ζητά εφεξής τον εντοπισμό και την παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων.

Αργότερα, πηγές του υπουργείου Οικονομικών επιβεβαιώσαν ότι ο κ. Πολ Μος είναι υπαρκτό πρόσωπο και εργάζεται στον όμιλο Citigroup. Το εν λόγω πρόσωπο, σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πληροφορίες, φέρεται ως ο αποστολέας του επίμαχου e-mail, με παραλήπτη Έλληνα χρηματιστή, ο ρόλος του οποίου ερευνάται στην υπόθεση.

Επισήμως, το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη αναφέρει σε σχετική ανακοίνωσή του πως το mail στάλθηκε από υπάλληλο «μεγάλου διεθνούς ομίλου που εδρεύει στο Λονδίνο». Η Διώξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος σχημάτισε δικογραφία για διασπορά ψευδών ειδήσεων και φημών μέσω Διαδικτύου και ζήτησε συνδρομή μέσω της Europol με τις βρετανικές Αρχές.

Πρόκειται για τη δεύτερη φορά μέσα στο 2011 που η ελληνική οικονομία «πλήττεται» από φήμες που διακινούνται μέσω email. Τον προηγούμενο μήνα, δέκα άτομα βρέθηκαν ενώπιον της Δικαιοσύνης για mail που έκανε λόγο για ελληνική χρεοκοπία.


Πηγή: http://news.in.gr/economy/article/?aid=1231104945




Με άλλα λόγια θα μπορούσαν να με κυνηγήσουν για αυτό: ?
https://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=44833.0

[EAJ]

Με άλλα λόγια θα μπορούσαν να με κυνηγήσουν για αυτό: ?
https://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=44833.0

Γμσ τα...κινδυνεύεις...ειδικά αν βάλουν χρηματική ανταμοιβή για πληροφορίες  
Βασικά είναι τραγικό αυτό που γίνεται...βγαίνουν 2-3 άτομα λένε ό,τι μαλακία τους κατέβει στο κεφάλι και μία ολόκληρη χώρα ταρακουνιέται...αν φτάσεις σε αυτό το σημείο δε φταίνε τα 2-3 άτομα αλλά η κατάσταση της χώρας...Ίσως θα έπρεπε να υπάρχει κάποιος περιορισμός σε πρόσωπα με συγκεκριμένες θέσεις σε τράπεζες ή δημόσιες υπηρεσίες αλλά τότε τι θα έπρεπε να τον κάνουν τον υπουργό οικονομικών Παπακωνσταντίνου ο οποίος δήλωνε ότι η Ελλάδα είναι ένας τιτανικός που πάει να βουλιάξει? Για το Γιωργάκη δε λέω τπτ...τον απαλλάσσω λόγω βλακείας...

εδιτ: Το τόπικ μου μεγάλωσε πολύ βλέπω  

[pmousoul]

Inside job πρέπει να είναι και στην Ελλάδα..

οικονομική κρίση και κουραφέξαλα.. και ταυτόχρονα να αγοράζουμε εξοπλισμούς από τους δανειστές μας.

με αυτό τον τρόπο ΠΟΤΕ δεν θα ορθοποδήσει η Ελλάδα.. αντίθετα θα σέρνεται σαν το σκουλίκι και θα την πατούν το 1% των Ελλήνων που βγάζει από αυτήν την ιστορία..

απελευθερωμένη αγορά.. και οίκοι αξιολόγησης.. που δίνουν ΑΑΑ σε τοξικά CDS..  και όταν κληθούν στο δικαστήριο.. λένε πως εμείς είπαμε απλά την γνώμη μας για τα εν λόγω CDS.. τίποτα παραπάνω...

είναι τραγικός ο κόσμος σήμερα.. και όλα ξεκίνησαν από την οικονομική βιομηχανία των ΗΠΑ.. με ταυτόχρονη κατάρευση των βαριών βιομηχανιών.

Το 1% γίνεται πλουσιότερο και οι υπόλοιποι φτωχότεροι και όσο πάει και περισσότερο αμόρφωτοι λόγω του ότι, εφόσον δεν υπάρχει δωρεάν δημόσια παιδεία, δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν απέναντι στα δίδακτρα που ανεβαίνουν.. λόγω της υφιστάμενης κατάστασης.

[Αιμιλία η φτερωτή χελώνα]

τι σημαινει οικονομικη βιομηχανια?
δεν υπαρχει τετοιος ορος

[pmousoul]

είναι η "βιομηχανία" που παράγει και εμπορεύεται τα οικονομικά προϊόντα..

θα μπορούσα να το βάλω σε εισαγωγικά αλλά νομίζω ότι δεν χρειάζεται.


http://en.wikipedia.org/wiki/Inside_Job_(film)
...
The film focuses on changes in the financial industry in the decade leading up to the crisis, the political movement toward deregulation, and how the development of complex trading such as the derivatives market allowed for large increases in risk taking that circumvented older regulations that were intended to control systemic risk. In describing the crisis as it unfolded, the film also looks at conflicts of interest in the financial sector, many of which it suggests are not properly disclosed. The film suggests that these conflicts of interest affected credit rating agencies as well as academics who receive funding as consultants but do not disclose this information in their academic writing, and that these conflicts played a role in obscuring and exacerbating the crisis.
...

[Αιμιλία η φτερωτή χελώνα]

οκ το πιασα

[pmousoul]

βασικά στα ελληνικά λέγεται "χρηματοπιστωτικός κλάδος".. απ' ότι βλέπω στο google translate..

αλλά σαν όρος δεν μου λέει και πολλά όσο το financial industry.. γι' αυτό και το μετέφρασα με αυτόν τον τρόπο.

[Αιμιλία η φτερωτή χελώνα]

ωστοσο δε πιστευω να νομιζεις οτι αυτη η κριση ειναι χρηματοπιστωτικη κριση, ε?

[pmousoul]

είναι κρίση θεσμών.. που απορρέει από την απληστία του ανθρώπινου είδους..

δηλ. ο καπιταλισμός.. δεν είναι τυχαίος.. είναι προέκταση της απληστίας του ανθρώπου.

και ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο.. μετά από τόσες κρίσεις δεν εξαλείφεται..


μόνο οι λαοί που έχουν μάθει να ζουν χωρίς να τρέφουν την απληστία τους ευημερούν σε αυτόν τον κόσμο.. τώρα το ποιοι είναι αυτοί.. δεν είμαι και τόσο σίγουρος να σου πω

[Αιμιλία η φτερωτή χελώνα]

Α, μαλιστα. Δε περιμενα αυτη την απαντηση να σου πω την αληθεια Περιμενα να μου πεις οτι ειναι κριση υπερσυσσωρευσης κεφαλαιων, απορριπτοντας τις αναλυσεις περι χρηματοπιστωτικης κρισης, αναγνωριζοντας ταυτοχρονα οτι η τρεχουσα κριση εκδηλωνεται και στον χρηματοπιστωτικο τομεα...

[pmousoul]

Μα η υπερσυσσωρευση κεφαλαιων.. δεν γίνεται τυχαία.. εννοώ δεν πρέπει να πας μόνο μέχρι την οικονομική ανάλυση και την πολιτική.. αλλά ακόμα παραπέρα.. η απληστία είναι στην φύση του ανθρώπου.. η οποία συγκρούεται με την αρμονική συμβίωση..

Το κοινό συμφέρον δεν διδάσκεται πουθενά.. διδάσκεται ο ανταγωνισμός.. στον οποίο τα όρια μεταξύ υγιούς ανταγωνισμού και αθέμιτου ανταγωνισμού είναι κάπως υποκειμενικά. Σίγουρα δεν διδάσκεται ο ανταγωνισμός προς όφελος του κοινού συμφέροντος.. γιατί μετά χάνονται τα αρχικά κίνητρα του ανταγωνισμού.

Δηλ. καλό είναι στο επίκεντρο των διάφορων επιστημών να είναι το ευρύτερο δυνατόν σύνολο ανθρώπων και όχι ο άνθρωπος.. μόνος του.

Με λίγα λόγια ο κόσμος κινείται συνεχώς στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν που θα του εξασφάλιζε ευημερία.. γιατί στο επίκεντρο είναι ο άνθρωπος και το συμφέρον του και όχι το ευρύτερο δυνατό σύνολο ανθρώπων και το κοινό συμφέρον τους. Το πρώτο είναι πιο εύκολο από το δεύτερο άλλωστε.. και κανένας δεν θέλει να ζορίζεται για χάρην της ευημερίας..

[Godhatesusall]

Το ίδιο ρηχός φαίνεται(ο Φόιερμπαχ) σε σύγκριση με το Χέγκελ και στο χειρισμό της αντίθεσης ανάμεσα στο καλό και το κακό.

«Νομίζουν πως λένε κάτι πολύ μεγάλο –παρατηρεί ο Χέγκελ– όταν λένε: ο άνθρωπος είναι από τη φύση του καλός, ξεχνούν, όμως, πως λέει κανείς κάτι ακόμα πιο μεγάλο με τα λόγια: ο άνθρωπος είναι από τη φύση του κακός».

Στον Χέγκελ το κακό είναι η μορφή που μ’ αυτή εμφανίζεται η κινητήρια δύναμη της ιστορικής ανάπτυξης. Και μάλιστα η φράση αυτή έχει τη διπλή σημασία: πως, ενώ από τη μια μεριά κάθε καινούργια πρόοδος παρουσιάζεται αναγκαστικά σαν ανταρσία ενάντια στις παλιές, τις ετοιμοθάνατες, μα καθαγιασμένες από τη συνήθεια συνθήκες, από την άλλη μεριά, από τότε που επικρατούν οι ταξικές αντιθέσεις, τα κακά ίσα-ίσα πάθη του ανθρώπου, η απληστία και η αρχομανία, είναι αυτά που μεταβάλλονται σε μοχλούς της ιστορικής εξέλιξης και απλή καθημερινή απόδειξη γι’ αυτό είναι λ. χ. η ιστορία του φεουδαρχισμού και της αστικής τάξης. Μα δεν έρχεται στο μυαλό του Φόιερμπαχ να εξετάσει τον ιστορικό ρόλο του ηθικά κάκου. Γενικά η ιστορία είναι γι’ αυτόν δύσκολη και δυσάρεστη περιοχή, και το απόφθεγμα του:

«Ο άνθρωπος, που αρχικά ξεπήδησε από τη Φύση, είταν κι αυτός ένα καθαρά φυσικό ον, όχι άνθρωπος. Ο άνθρωπος είναι προϊόν του ανθρώπου, του πολιτισμού, της ιστορίας»

και αυτό ακόμα μένει στο Φόιερμπαχ ολότελα στείρο.

Όσα λοιπόν έχει να μας πει ο Φόιερμπαχ για την ηθική δεν μπορεί, ύστερα απ’ αυτά, παρά να είναι πολύ ισχνά. Η ροπή προς την ευτυχία είναι έμφυτη στον άνθρωπο και πρέπει γι’ αυτό να αποτελεί τη βάση κάθε ηθικής. Τη ροπή όμως προς την ευτυχία την διορθώνουν δυο πράγματα. Πρώτα οι φυσικές συνέπειες των πράξεων μας: ύστερα από το μεθύσι ακολουθεί η ζάλη, ύστερα από τις συνηθισμένες υπερβολές ακολουθεί η αρρώστια. Δεύτερο οι κοινωνικές τους συνέπειες: αν δεν σεβόμαστε την ίδια ροπή προς την ευτυχία των άλλων, τότε αυτοί αμύνονται και ενοχλούν τη δικιά μας ροπή προς την ευτυχία. Απ’ αυτό βγαίνει το συμπέρασμα πως, για να ικανοποιήσουμε τη δική μας ροπή, πρέπει να είμαστε σε θέση να εκτιμούμε σωστά τις συνέπειες των πράξεων μας και από το άλλο μέρος πρέπει να αφήνουμε και στους άλλους ίσα δικαιώματα για την ικανοποίηση της ροπής αυτής. Ένας λοιπόν λογικός αυτοπεριορισμός σχετικά με τον ίδιο τον εαυτό μας και αγάπη –ξανά πάντα η αγάπη!– στις σχέσεις με άλλους, αυτοί είναι οι βασικοί κανόνες της φοϊερμπαχικής ηθικής, απ’ όπου βγαίνουν όλοι οι άλλοι. Και ούτε οι πιο πνευματώδικες εκφράσεις του Φόιερμπαχ, ούτε οι μεγαλύτεροι έπαινοι του Στάρκε μπορούν να κρύψουν την ισχνότητα και την κενότητα των δυο - τριών αυτών φράσεων.

Η ροπή προς την ευτυχία, σε πολύ εξαιρετικές περιπτώσεις και καθόλου προς όφελος δικό του και των άλλων ανθρώπων, ικανοποιείται με την απασχόληση του ανθρώπου με τον εαυτό του, μα απαιτεί την απασχόληση με τον έξω κόσμο, μέσα ικανοποίησης, δηλαδή τροφή, ένα άτομο από το άλλο φύλο, βιβλία, συνομιλία, συζήτηση, δράση, αντικείμενα χρήσης και επεξεργασίας. Η ηθική του Φόιερμπαχ, ή προϋποθέτει πως αυτά τα μέσα και αντικείμενα ικανοποίησης είναι δοσμένα στον κάθε άνθρωπο, ή του δίνει πάλι μόνο ανεφάρμοστα καλά μαθήματα και δεν αξίζουν λοιπόν ούτε μια πεντάρα για τους ανθρώπους που στερούνται τα μέσα αυτά. Και αυτό το ξεκαθαρίζει ο ίδιος ο Φόιερμπαχ με την ξερή φράση:

«Στο παλάτι σκέφτονται διαφορετικά απ’ ό,τι στο καλύβι. Όταν από την πείνα και την εξαθλίωση δεν έχεις καμιά ουσία στο σώμα σου, τότε δεν έχεις και στο κεφάλι, στις αισθήσεις και στην καρδιά σου καμιά ουσία για την ηθική».

Μήπως είναι καλύτερα τα πράγματα με την ισοτιμία όλων των ανθρώπων στη ροπή προς την ευτυχία; Ο Φόιερμπαχ βάζει το αίτημα αυτό απόλυτα, σαν να ισχύει για όλες τις εποχές και τις καταστάσεις. Μα από πότε ισχύει; Έγινε ποτέ λόγος στην αρχαιότητα για ισοτιμία στη ροπή προς την ευτυχία ανάμεσα στους δούλους και τους αφέντες, ή το μεσαίωνα ανάμεσα στους δουλοπάροικους και τους βαρόνους; Μήπως δεν θυσιαζόταν πάντοτε ανελέητα και με το «δικαίωμα από το νόμο» η ροπή προς την ευτυχία της καταπιεζόμενης τάξης στην αντίστοιχη ροπή της κυρίαρχης τάξης; Μάλιστα, μα αυτό είταν βέβαια ανήθικο, τώρα όμως έχει αναγνωριστεί η ισοτιμία –έχει αναγνωριστεί στα λόγια από τον καιρό που η αστική τάξη, στον αγώνα της ενάντια στη φεουδαρχία και επειδή αναπτυσσόταν η κεφαλαιοκρατική παραγωγή, αναγκάστηκε να καταργήσει όλα τα προνόμια των τάξεων, δηλαδή τα προσωπικά προνόμια και να αναγνωρίσει τη νομική ισοτιμία του ατόμου, πρώτα στο ιδιωτικό δίκαιο και υστέρα σιγά-σιγά και στο δημόσιο δίκαιο. Μα η ροπή προς την ευτυχία ζει μόνο σε ένα ελάχιστο μέρος της από ιδεατά δικαιώματα, ενώ στο πολύ μεγαλύτερο μέρος της ζει από υλικά μέσα και εδώ η κεφαλαιοκρατική παραγωγή φροντίζει ώστε η μεγάλη πλειοψηφία από τα ισότιμα άτομα να παίρνει μόνο όσα της φτάνουν για μια στερημένη ζωή και σέβεται λοιπόν την ισοτιμία στη ροπή προς την ευτυχία της πλειονότητας, αν την σέβεται και καθόλου, μόλις κάτι παραπάνω απ’ ό,τι την σεβόταν τον καιρό της δουλείας ή της δουλοπαροικίας. Και μήπως είναι καλύτερη η κατάσταση σε ό,τι άφορα τα πνευματικά μέσα της ευτυχίας, τα μέσα μόρφωσης; Μήπως δεν είναι ο ίδιος ο «δάσκαλος της Σάντοβας» μυθικό πρόσωπο;

Κάτι ακόμα. Σύμφωνα με τη φοϊερμπαχική θεωρία της ηθικής, το χρηματιστήριο αξιών είναι ο ανώτατος ναός της ηθικής –με την προϋπόθεση μόνο πως θα κερδοσκοπεί πάντοτε κανείς σωστά. Αν η ροπή μου προς την ευτυχία με φέρει στο χρηματιστήριο και εκεί ζυγίζω τόσο σωστά τις συνέπειες των πράξεων μου, ώστε να μου φέρνουν μόνο ευχαρίστα αποτελέσματα και καμιά ζημιά, δηλαδή να κερδίζω πάντα, τότε έχει εκπληρωθεί η οδηγία του Φόιερμπαχ. Ούτε επεμβαίνω έτσι στην ίδια ροπή ενός άλλου προς την ευτυχία, γιατί ο άλλος πήγε στο χρηματιστήριο παρόμοια με μένα θεληματικά και κλείνοντας την κερδοσκοπική πράξη μαζί μου ακολούθησε τη ροπή του προς την ευτυχία, το ίδιο όπως και εγώ τη δική μου. Αν τώρα χάσει τα λεφτά του, τότε ίσα-ίσα αποδείχνεται πως η πράξη του είταν ανήθικη, γιατί είταν κακά υπολογισμένη, και με το να του δόσω την τιμωρία που του άξιζε, μπορώ να καμαρώνω σαν νεότερος Ραδάμανθυς. Μα και η αγάπη κυριαρχεί στο χρηματιστήριο, ως το σημείο που δεν είναι απλή συναισθηματική φράση, γιατί ο καθένας βρίσκει στους άλλους την ικανοποίηση της ροπής του προς την ευτυχία και βέβαια αυτό είναι εκείνο που πρέπει να δίνει η αγάπη και μ’ αυτό πρέπει να ασχολείται πραχτικά. Και αν λοιπόν εκεί, προβλέποντας σωστά τα αποτελέσματα των πράξεων μου, παίζω αποτελεσματικά, τότε εκπληρώνω όλες, και τις πιο αυστηρές, απαιτήσεις της φοϊερμπαχικής ηθικής και, εκτός απ’ αυτό, γίνομαι και πλούσιος. Με άλλα λόγια η ηθική του Φόιερμπαχ είναι κομμένη ίσα - ίσα στα μέτρα της σημερινής καπιταλιστικής κοινωνίας, όσο και αν ο ίδιος δεν το θέλει ή δεν το καταλαβαίνει.


Φρίντριχ Έγκελς

Λουδοβίκος Φόιερμπαχ
και το τέλος της κλασικής
γερμανικής φιλοσοφίας


http://www.marxistbooks.gr/frintrih_c.htm

[Social_waste]

http://www.youtube.com/watch?v=S4si1HaDmLg&feature=related

[pmousoul]

http://www.youtube.com/watch?v=S4si1HaDmLg&feature=related

Το σημείο με την ανάλυση για την διαφωνία.. από κάποιους ως προβολή και την διαφωνία για να γίνει παραγωγική συζήτηση μου θύμισε τις συνελεύσεις μας.

[Αιμιλία η φτερωτή χελώνα]

Το κοινό συμφέρον δεν διδάσκεται πουθενά.. διδάσκεται ο ανταγωνισμός.. στον οποίο τα όρια μεταξύ υγιούς ανταγωνισμού και αθέμιτου ανταγωνισμού είναι κάπως υποκειμενικά. Σίγουρα δεν διδάσκεται ο ανταγωνισμός προς όφελος του κοινού συμφέροντος.. γιατί μετά χάνονται τα αρχικά κίνητρα του ανταγωνισμού.

Δηλ. καλό είναι στο επίκεντρο των διάφορων επιστημών να είναι το ευρύτερο δυνατόν σύνολο ανθρώπων και όχι ο άνθρωπος.. μόνος του.

Με λίγα λόγια ο κόσμος κινείται συνεχώς στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν που θα του εξασφάλιζε ευημερία.. γιατί στο επίκεντρο είναι ο άνθρωπος και το συμφέρον του και όχι το ευρύτερο δυνατό σύνολο ανθρώπων και το κοινό συμφέρον τους. Το πρώτο είναι πιο εύκολο από το δεύτερο άλλωστε.. και κανένας δεν θέλει να ζορίζεται για χάρην της ευημερίας..

Γιατι να σου διδαχτει το "κοινο συμφερον"?
Εγω προσωπικα δε μπορω να χρησιμοποιησω αυτο τον ορο, αρα ας το πιασουμε χοντροκομμενα.
Ας πουμε οτι αν σαν "κοινο συμφερον" δεν ειναι το συμφερον του συνολου της κοινωνιας,
[μιας και ανθρωποι που ανηκουν σε διαφορετικες κοινωνικες ταξεις ή/και ομαδες εχουν διαφορετικα συμφεροντα, που συγκρουονται καποιες φορες ],
ας πουμε οτι ειναι το συμφερον μιας "πλειοψηφιας".
Η εκπαιδευση δε θα εξυπηρετει αυτο, γιατι οι θεσμοι της εχουν θεμελιωθει
πανω στην εξυπηρετηση των συμφεροντων της αρχουσας ταξης, της "μειοψηφιας",
πανω στη λειτουργια της οικονομιας με βαση τις υπαρχουσες παραγωγικες σχεσεις.
Αρα καποια ατομα απο την "πλειοψηφια" [ αναμεσα τους κι εσυ προφανως ],
αναγνωριζοντας σαν πιο προοδευτικο το να διδαχτεις κατι αλλο,
καποια στιγμη θα συνειδητοποιησουν οτι ειναι... λιγο εως καθολου δυνατο να συμβει αυτο,
χωρις να αμφισβητησουν τη βαση πανω στην οποια ειναι θεμελιωμενη η εκπαιδευση.
Αυτο που λες εσυ οτι κινουμαστε συνεχως στην αντιθετη κατευθυνση,
στην ουσια ειναι η διαπιστωση σου πως οι θεσμοι συνεχιζουν να μη λειτουργουν σωστα [ για την "πλειοψηφια" ] και να περνανε κριση. ( ? )
[ Αν καταλαβα λαθος διορθωσε με! ]
Μα, γινεται να αλλαξουν αρδην οι θεσμοι χωρις να συμβει κατι αλλο?
Δεν ειναι αυτονομοι...δεν αλλαζουν μονοι τους.Και η λειτουργια τους ανατροφοδοτει καποιες καταστασεις, χωρις ωστοσο να τις καθοριζει απολυτα η ιδια.