ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΗ «ΤΖΑΜΠΟ»Επικίνδυνη μεθόδευση για την ποινικοποίηση των εργατικών αγώνωνΜε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων απαιτεί να σταματήσουν οι κινητοποιήσεις για την ανάκληση της απόλυσης του Νίκου Νικολόπουλου και απειλεί με φυλάκιση και χρηματικές κυρώσεις συνδικάτα και συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ. Σήμερα (1 μ.μ., κτίριο 5, δικαστήρια Ευελπίδων) η εκδίκασηΜε μια καλά σχεδιασμένη και στοχευμένη παρέμβαση, που βάζει στο στόχαστρο το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και συνολικά το δικαίωμα των εργαζομένων να παλεύουν για τα μισθολογικά, εργασιακά και άλλα δικαιώματά τους, με τις μορφές που αυτοί επιλέγουν, η πολυεθνική «Τζάμπο» επιχειρεί να ποινικοποιήσει τους εργατικούς αγώνες.
Με αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, που κατέθεσε χτες στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, σε βάρος σωματείων και συνδικαλιστών, η μεγαλοεργοδοσία απαιτεί να σταματήσουν οι κινητοποιήσεις που τον τελευταίο μήνα διοργανώνουν οι ταξικές δυνάμεις έξω από τα καταστήματά της σε όλη τη χώρα, με αίτημα να επιστρέψει στο πόστο του ο Νίκος Νικολόπουλος. Πρόκειται για τον νεολαίο εργαζόμενο στο κατάστημα της εταιρείας στη Βάρη, μέλος του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, μέλος του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, που απολύθηκε δύο φορές (15/12/2008 και 12/1/2009) λόγω της συνδικαλιστικής του δράσης και μάλιστα ύστερα από απειλές και απόπειρα εξαγοράς από στελέχη της εταιρείας.
Η Αστυνομία ανέλαβε να καταστείλει τις κινητοποιήσεις, φτάνοντας στο σημείο να αποκλείει αυτή τις εισόδους των καταστημάτων της πολυεθνικής
Η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων στρέφεται σε βάρος του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, του Σωματείου Εργαζομένων Καρφούρ - Ντία - Μαρινόπουλος, των προέδρων τους, Μαρίας Τσαγκατάκη και Θωμά Χόρτη, αντίστοιχα, του Γιώργου Πέρρου, μέλους της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, του Γιάννη Κομνηνού, στελέχους του ΠΑΜΕ, του Νίκου Νικολόπουλου, απολυμένου από τα «Τζάμπο», και του Ανδρέα Πουλικόγιαννη, μέλους του ΔΣ του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Πειραιά.
Ωμός εκβιασμόςΣημειώνεται ότι κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων τις προηγούμενες μέρες, τουλάχιστον 8 εργαζόμενοι έχουν συλληφθεί, κρατηθεί και παραπεμφθεί σε δίκη σε όλη τη χώρα, ενώ εκ μέρους της εργοδοσίας έχουν κατατεθεί μηνύσεις κατά αγνώστων για 21 συνολικά περιπτώσεις κινητοποιήσεων έξω από τα καταστήματά της.
Αν στα παραπάνω προστεθεί και η λίστα των 60 και πλέον εργαζομένων που έχει συντάξει η Αστυνομία μόνο για τον Πειραιά, μεθοδεύοντας νέες συλλήψεις και διώξεις, αντιλαμβάνεται κανείς το μέγεθος της επίθεσης που έχει εξαπολύσει η μεγαλοεργοδοσία σε βάρος του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, με ξεκάθαρη πολιτική στήριξη από την κυβέρνηση και τους μηχανισμούς της, με στόχο την προστασία της υπερκερδοφορίας της πολυεθνικής επιχείρησης.
Με την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων η εργοδοσία δε ζητάει μόνο την ποινικοποίηση των εργατικών αγώνων, αλλά προβάλλει και αστικού χαρακτήρα αξιώσεις. Πιο συγκεκριμένα, η «Τζάμπο» καθιστά τα εγκαλούμενα Σωματεία και τους συνδικαλιστές υπεύθυνους για τις ζημιές που ισχυρίζεται πως έχει υποστεί από τις κινητοποιήσεις και ζητάει από το δικαστήριο:
* Να απαγορεύσει στο μέλλον οποιαδήποτε κινητοποίηση προσβάλλει τα συμφέροντά της, όπως αυτή τα εννοεί στην αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.
* Να ληφθούν τα ανάλογα (κατασταλτικά) μέτρα για την εφαρμογή της παραπάνω απόφασης.
* Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης των εγκαλουμένων να τους επιβληθεί κράτηση μέχρι ενός χρόνου και χρηματική ποινή 6.000 ευρώ στον καθένα.
* Επίσης, «εκτός από την απειλή της χρηματικής ποινής και της προσωπικής κράτησης, να υποχρεωθεί καθένας από τους καθ' ων να καταβάλει εγγυοδοσία ύψους ποσού ευρώ εκατό χιλιάδων (100.000)».
* Να εκδοθεί προσωρινή διαταγή για παύση κάθε συνδικαλιστικής δραστηριότητας μέχρι να δικαστεί η προσφυγή.
Με άλλα λόγια, η μεγαλοεργοδοσία επιχειρεί να αποσπάσει δικαστική απόφαση, με την οποία, υπό την απειλή της φυλάκισης στελεχών του ΠΑΜΕ και της οικονομικής εξόντωσης των σωματείων που πρωτοστατούν, θα εκβιάζει για τη μη συνέχιση των κινητοποιήσεων. Πρόκειται για απροκάλυπτη πρόκληση σε βάρος του ταξικού κινήματος, που φέρει τη βούλα της κυβέρνησης, αφού με την ανοχή της μέρες τώρα καλλιεργείται από την εργοδοσία το κατάλληλο κλίμα για τη δίωξη συνδικαλιστών.
Ξεκάθαρος ο στόχοςΚι αυτό παρά το γεγονός ότι από την πλευρά του απολυμένου και του ΠΑΜΕ υπάρχουν συγκεκριμένες, σοβαρές και βαριές καταγγελίες και στοιχεία (έχει κατατεθεί και σχετική μήνυση) για τις μαφιόζικες μεθόδους που χρησιμοποίησε η πολυεθνική για να απαλλαχτεί από τον Νίκο Νικολόπουλο. Για το ίδιο θέμα, από τις 17 του Γενάρη έχει ενημερωθεί προφορικά από το ΠΑΜΕ ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθήνας, Ι. Σακελλάκος, ενώ το ζήτημα έχει φτάσει και στη Βουλή, με Επίκαιρη Ερώτηση του ΚΚΕ.
Η «ανεξάρτητη» όμως Δικαιοσύνη αγνοεί προκλητικά τις καταγγελίες του απολυμένου ότι συγκεκριμένα άτομα επιχείρησαν να τον εξαγοράσουν με 50.000 ευρώ για να παραιτηθεί από τη δουλειά του, ενώ εκτόξευσαν σε βάρος του και απειλές που αφορούσαν μέλη της οικογένειάς του. Στον αντίποδα, η Δικαιοσύνη ανταποκρίθηκε με αξιοπρόσεκτο ζήλο στις μηνύσεις, στις καταγγελίες και τις αγωγές της εργοδοσίας, με αποκορύφωμα τα ασφαλιστικά μέτρα που κατατέθηκαν χτες και εκδικάζονται σήμερα το μεσημέρι (1 μ.μ.) στα δικαστήρια της Ευελπίδων (κτίριο 5).
«Περιβόλι» το κείμενο της αίτησηςΑποκαλυπτικά για τον τρόπο με τον οποίο μεθοδεύεται η δίωξη συνδικαλιστών και σωματείων είναι τα όσα αναφέρονται στο κείμενο που κατέθεσε η εργοδοσία στο ΠρωτοδικείοΑπό το κείμενο της αίτησης των ασφαλιστικών μέτρων προκύπτουν στοιχεία που επιβεβαιώνουν ότι η εργοδοσία είχε μεθοδεύσει και σχεδιάσει την επίθεση στα σωματεία και τους συνδικαλιστές, αξιοποιώντας επιχειρήματα μακριά από την πραγματικότητα και με τη συνδρομή τόσο του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Λιανικών Πωλήσεων Ελλάδας (ΣΕΛΠΕ), όσο και της δικαιοσύνης, μέχρι το επίπεδο του Αρείου Πάγου. Ορισμένα χαρακτηριστικά στοιχεία από την αίτηση:
1. Η εργοδοσία ισχυρίζεται ότι ο λόγος για την απόλυση του Νίκου Νικολόπουλου είναι η πλημμελής ανταπόκριση στα εργασιακά του καθήκοντα, η δυσφήμιση της εταιρείας, η καθυστερημένη προσέλευσή του στην εργασία και άλλα παρόμοια. Για το γεγονός ότι ο εργαζόμενος απολύθηκε μετά από τη συμμετοχή του στην πανελλαδική απεργία στις 10 Δεκέμβρη 2008 δε λέει κουβέντα. Η μόνη αναφορά που κάνει είναι για να ισχυριστεί ότι ο εργαζόμενος «διέδιδε ψευδώς και εν γνώσει της αναλήθειας ότι τον απολύσαμε για δήθεν συνδικαλιστική δράση του (συμμετοχή σε πανελλαδική απεργία στις 10.12.2008)». Επίσης, σε όλο το κείμενο αποκρύβεται επιμελώς η απόπειρα εξαγοράς του Ν. Νικολόπουλου με 50.000 ευρώ. Σε όλο το κείμενο, η εργοδοσία προσπαθεί να αντιστρέψει την πραγματικότητα. Βάζει τον εργαζόμενο - θύμα στη θέση του θύτη για να βγει η ίδια... λάδι.
2. Η εταιρεία θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμά της να απολύει αδιαμαρτύρητα τον οποιονδήποτε εργαζόμενο, την οποιαδήποτε στιγμή. Γι' αυτό και χαρακτηρίζει την απόλυση «αφορμή ασήμαντη ως προς οιονδήποτε άλλον, πλην του ανωτέρου υπαλλήλου μας, ο οποίος προφανώς απολαύνει της γνωριμίας και προστασίας στελεχών πολιτικο-συνδικαλιστικών οργανώσεων». Η παραπάνω φράση, πέραν όλων των άλλων, δείχνει και τον τρόπο με τον οποίο η πολυεθνική αντιλαμβάνεται το συνδικαλισμό, την αλληλεγγύη και την αγωνιστική στάση ζωής. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, ισχυρίζεται ότι η υπεράσπιση ενός εργαζόμενου από το σωματείο του υποκρύπτει γνωριμίες και σκοπιμότητες. Η λέξη «ασήμαντη», χαρακτηρίζει και τον τρόπο που η εργοδοσία αντιλαμβάνεται τη δουλειά των υπαλλήλων της όπως ο Ν. Νικολόπουλος, που για 590 ευρώ μηνιάτικο δουλεύουν από τις 6 τα χαράματα μέχρι τις 12 το μεσημέρι.
3. Η εργοδοσία στην αίτησή της χαρακτηρίζει «έκνομη» κάθε πρωτοβουλία που πήρε το ταξικό κίνημα για να απαντήσει στην απόλυση. Από τους αποκλεισμούς των καταστημάτων, μέχρι τις εξορμήσεις με ανακοινώσεις του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων και την ενημέρωση εργαζόμενων και καταναλωτών με τρικάκια. Κάθε μορφή συνδικαλιστικής πάλης είναι για τη μεγαλοεργοδοσία ποινικά κολάσιμη...
4. Η πολυεθνική αναφέρεται σε δήθεν «σοβαρά επεισόδια με ύβρεις, απειλές και προπηλακισμούς και σε πολλές περιπτώσεις έλαβαν χώρα μικροσυμπλοκές με καταναλωτές, οι οποίοι αγανακτισμένοι διεκδικούσαν το δικαίωμα εισόδου τους στα καταστήματα της εταιρείας, ενώ σημειώθηκαν περιστατικά ελαφρών σωματικών βλαβών, λιποθυμιών κλπ. και γενικότερα επικράτησε κατάσταση ανομίας και αναρχίας». Η εικόνα που περιγράφει καμιά σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα. Πέρα από κάποια μεμονωμένα περιστατικά, που σύμφωνα με καταγγελίες συνδικαλιστών ελέγχονται για το κατά πόσο σχετίζονται με πελάτες ή «βαλτούς», στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι εργαζόμενοι καταναλωτές επιβράβευσαν την κινητοποίηση και αποχωρούσαν από τα καταστήματα μετά την ενημέρωσή τους για το λόγο της συγκέντρωσης.
Η αποδοχή άλλωστε της κινητοποίησης από τους εργαζόμενους καταναλωτές είναι και ένας από τους βασικότερους λόγους για την επιτυχία της, γεγονός που επιβεβαιώνεται από τη μανία με την οποία η εργοδοσία προσπαθεί να χτυπήσει τον αγώνα έξω από τα καταστήματά της.5. Η πολυεθνική «Τζάμπο» δεν αντιδρά για να υπερασπιστεί μόνο τα δικά της κέρδη και συμφέροντα. Υπερασπίζεται συνολικά τους μεγαλοεργοδότες και την προσπάθειά τους να επιβάλλουν συνδικαλιστικό άβατο στις επιχειρήσεις τους, ώστε απρόσκοπτα να βασιλεύει ο νόμος του κέρδους. Γι' αυτό και ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Λιανικών Πωλήσεων Ελλάδας, που έχει μέλη του όλους τους μεγαλοκαταστηματάρχες, έσπευσε να υπερασπιστεί την πολυεθνική. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι ο ΣΕΛΠΕ παρενέβη τρεις φορές στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου ως «συνήγορος» της «Τζάμπο», ζητώντας να επιληφθεί του θέματος σε βάρος των διαδηλωτών. Αντίστοιχη αναφορά έγινε από την «Τζάμπο» και στον αρχηγό της Ελληνικής Αστυνομίας. Τέτοια είναι η πρεμούρα της εργοδοσίας να ποινικοποιηθούν οι εργατικοί αγώνες.
6. Για να δικαιολογήσει τα ασφαλιστικά μέτρα και έμμεσα τις συνθήκες δουλειάς στα καταστήματά της, η πολυεθνική καταφεύγει στο γνωστό «μπαμπούλα» της οικονομικής κρίσης. Οπως ισχυρίζεται, ο αποκλεισμός των καταστημάτων της «εν μέσω παγκόσμιας οικονομικής κρίσης αποτελεί άλλη μια σοβαρή αιτία που πλήττει και τείνει να απαξιώσει και να οδηγήσει σε μαρασμό υγιείς επιχειρήσεις όπως η δική μου». Η προειδοποίηση ξεκάθαρη: Καθίστε στ' αυγά σας οι εργαζόμενοι και καταστείλετε τις κινητοποιήσεις οι αρμόδιοι, στο όνομα της οικονομικής κρίσης, δηλαδή της κερδοφορίας της επιχείρησης.
7. Χαρακτηριστικά για την κερδοφορία της επιχείρησης είναι και τα ποσά τα οποία ισχυρίζεται πως έχασε εξαιτίας των κινητοποιήσεων. Οπως λέει, τις καθημερινές έχανε 30.000 ευρώ από κάθε τρίωρο αποκλεισμένο κατάστημα (10.000 ευρώ την ώρα ανά κατάστημα!) και τα Σάββατα συνολικά 300.000. Στο σύνολο ισχυρίζεται ότι από τις κινητοποιήσεις έχασε 1.000.000 ευρώ!
8. Οι λεπτομέρειες με τις οποίες η εργοδοσία καταγράφει στην αίτησή της τις κινητοποιήσεις των ταξικών δυνάμεων και η μεθοδολογία που χρησιμοποίησε, δείχνει τη λειτουργία οργανωμένου μηχανισμού παρακολούθησης μέσα και έξω από τα καταστήματα και ότι το σχέδιο των διώξεων ήταν καλά επεξεργασμένο. Το ίδιο προκύπτει και από τον τρόπο με τον οποίο λειτούργησε η αστυνομία.
Ξέφρενη πορεία κερδώνΤα οικονομικά και άλλα μεγέθη της επιχείρησης «Τζάμπο» είναι ενδεικτικά τόσο για το βαθμό της εργασιακής εκμετάλλευσης, όσο και για τη σημασία που αποκτά η αναμέτρηση των ταξικών δυνάμεων με το πολυεθνικό μεγαθήριο. Τα καθαρά κέρδη της πολυεθνικής έφτασαν τα 276 εκατομμύρια ευρώ την πενταετία 2003 - 2008, παρουσιάζοντας σταθερά ανοδική πορεία. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα καθαρά κέρδη της επιχείρησης εκτινάχτηκαν από τα 17 εκατομμύρια ευρώ το 2003, στα 83 εκατομμύρια ευρώ το 2008, ενώ το περιθώριο κέρδους της επιχείρησης σχεδόν διπλασιάστηκε, φτάνοντας το 20,4% το 2008, από 11,3% το 2003.
Η επιχείρηση αυτή τη στιγμή αριθμεί 44 καταστήματα σε Ελλάδα, Κύπρο και Βουλγαρία και συγκεκριμένα, 19 στο λεκανοπέδιο της Αττικής, 22 στην υπόλοιπη Ελλάδα, 2 στην Κύπρο και 1 στη Βουλγαρία. Απασχολεί, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της, περίπου 2.500 εργαζόμενους (3.000 κατά δήλωσή της στην αίτηση ασφαλιστικών μέτρων). Πιο συγκεκριμένα ο μέσος όρος εργαζομένων για το 2008 ήταν 2.238 το μόνιμο προσωπικό και 393 το έκτακτο προσωπικό.
Η πολυεθνική ανοίγει 3 καταστήματα το χρόνο, ενώ στόχος της είναι η διεύρυνση του δικτύου καταστημάτων της στα 50 με 52, σε Ελλάδα και Κύπρο (άνοιγμα δυο ακόμα καταστημάτων το 2010 και το 2011). Στους στόχους της επίσης είναι το άνοιγμα δυο ακόμα καταστημάτων το 2010 στη Βουλγαρία και μετά στη Ρουμανία. Το μεγαλύτερο ποσοστό του ομίλου μέσω διαφόρων επιχειρήσεων και επενδυτικών εταιρειών ανήκει στον Απόστολο - Ευάγγελο Βακάκη, ο οποίος και κατέχει το 57,8% του ομίλου.
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣΞεσηκωμός η απάντηση στην πρόκληση της πολυεθνικήςΑνακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚόμματοςΣε ανακοίνωση για τις τρομοκρατικές αντεργατικές ενέργειες της πολυεθνικής JUMBO το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει:
«Το ΚΚΕ καταγγέλλει στην εργατική τάξη και στο λαό τη νέα τρομοκρατική πρόκληση της πολυεθνικής εταιρείας JUMBO. Με την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων που κατέθεσε η πολυεθνική κατά συνδικαλιστών στελεχών του ΠΑΜΕ, εργατικών Ομοσπονδιών και Σωματείων ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής και ταξικής δράσης. Συγκεκριμένα, η πολυεθνική προχώρησε σε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων αξιώνοντας τη φυλάκιση συνδικαλιστών και αποζημιώσεις εκβιάζοντας για το σταμάτημα των κινητοποιήσεων, που οργάνωσαν και οργανώνουν τα ταξικά συνδικάτα απαιτώντας την επαναπρόσληψη του εργαζομένου που απέλυσε η επιχείρηση επειδή αρνήθηκε να υποταχθεί στις απαιτήσεις της και παρά την προσπάθεια εξαγοράς και εκφοβισμού του.
Οπως απέτυχε τις προηγούμενες μέρες η πολυεθνική JUMBO να τρομοκρατήσει το ταξικό κίνημα, παρά τις συλλήψεις, τις απειλές και τις μηνύσεις, έτσι πρέπει να αποτύχει και τώρα. Οι τρομοκρατικές ενέργειές της πρέπει να συναντήσουν τον αποφασιστικό ξεσηκωμό όλων των εργαζομένων. Δεν είναι μεμονωμένο γεγονός. Είναι ενδεικτικές της αγριότητας με την οποία οι καπιταλιστές επιτίθενται συνολικά στα δικαιώματα των εργαζομένων, και πολύ περισσότερο στη συνδικαλιστική, ταξική τους δράση, προκειμένου να φορτώσουν τα βάρη της δικής τους κρίσης στους εργαζόμενους.
Υπεύθυνη για την αποθράσυνση του κεφαλαίου είναι η κυβέρνηση της ΝΔ καθώς και το αντεργατικό πλαίσιο που οικοδόμησαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Η απάντηση και ο μονόδρομος για την εργατική τάξη είναι να οξύνουν αποφασιστικά την ταξική πάλη κατά του κεφαλαίου, των μηχανισμών και των κομμάτων του. Η ταξική ενότητα και αλληλεγγύη είναι τα όπλα της εργατικής τάξης στον αγώνα της ενάντια στην εκμετάλλευση, στην καταστολή και την τρομοκρατία.
Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη».
http://www1.rizospastis.gr/page.do?publDate=6/2/2009&id=10569&pageNo=6&direction=1
Links
Members
Total Members: 9947
Stats
Users Online
Author