Πρόταση για την Διδασκαλία

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Admins]

Για αλλαγή του public name σας, επικοινωνήστε με έναν από τους Admins.

[corina]

σε ευχαριστούμε ελευθερουδάκη.

πάμε παρακάτω:

πιάνω μόνο την αξία:

Για σένα πώς ορίζεται η αξία ενός πανεπιστημίου; η αξία αυτού που προσφέρει στους φοιτητές του (ό,τι κι αν είναι), η αξία αυτού που προσφέρει στην έρευνα, στην πρόοδο του τόπου και της επιστήμης;
Το έχεις απαντήσει; Αν όχι, σου λέω απλά ότι όντως δεν το έχεις απαντήσει
Αν το έχεις απαντήσει, σου λέω απλά ότι δεν το έχεις διατυπώσει. Αν υποστηρίζεις κιόλας ότι το έχεις διατυπώσει, σου λέω πού? και κάντο μου λιανά!!

Σαν Στάθης, έτσι?


Ας ξεκινήσουμε από αυτό, και μετά προχωράω και στα άλλα. Το να γράφεις κάθε φορά ένα κατεβατό από ορισμούς, όταν δε μας λες εσύ τι πιστεύεις, δε νομίζω προσωπικά ότι βοηθάει. Τουλάχιστον δε βοηθάει εμενα. Και επειδή ξέρω το ύφος σου, πιστεύω ότι δε βοηθάει και καθόλου στην κουβέντα. Με όλο το σεβασμό δηλαδής, γιατί ξέρεις ότι σου τα λέω και έξω από τα δόντια.



Υ.Γ. - Το πρόβλημα - θέμα - ουσία, δεν είναι να μου πεις αν στέκει ή δε στέκει ο όρος αξιοκρατική αξιολόγηση. Ειναι να βρει πρώτα αυτό που θέλεις για το κωλοχανείο που λέγεται πανεπιστήμιο, και στη συνέχεια να ψάξεις τα κριτήρια με τα οποία θα το διασφαλίσεις και θα το καλυτερεύσεις. Σαν φοιτητικό κίνημα πιστεύω ότι έχουμε αποτύχει και στα δύο.

[pandora]

να πω κι εγω τον προβληματισμο μου.

ολοι διαπιστωνουμε οτι ενας απο τους παραγοντες που συντελουν στην κατανοηση
της υλης ειναι η ποιοτητα της διδασκαλιας. για να μη μιλαμε λοιπον στον αερα
νομιζω οτι ειναι καλο να ορισουμε τι ειναι αυτη η καλη διδασκαλια.

η ιδεα οτι η διδασκαλια οφειλει να μεγιστοποιει καποιου ειδους ρυθμο μεταδοσης
γνωσης μου φαινεται οτι δεν δινει σωστη διασταση στο προβλημα. η ιδεα αυτη περιλαμβανει
μια θεωρηση που λεει οτι ο σκοπος της διδασκαλιας ειναι ο μαθητης να μαθει κατα
το δυνατο περισσοτερα "πραγματα". αντιθετα, εκτιμω οτι ο σκοπος της καθε διαδασκαλιας
πρεπει να ειναι η αυτονομηση του μαθητη απο αυτην. νομιζω δηλαδη οτι ο καθηγητης και συνολικα
η διδασκαλια πρεπει να εχει εναν επικουρικο ρολο στη διαδικασια της μαθησης και οχι να βρισκεται
στο κεντρο της "μεταδιδοντας" γνωση με μεγαλο η μικροτερο ρυθμο.

φανταζομαι λοιπον οτι το ιδανικο θα βρισκονταν πιο κοντα σε ενα συστημα το οποιο θα περιελαμβαναι
διαλεξεις πανω στο αντικειμενο του μαθηματος, που να απευθυνονται στο κοινο με το σχετικο υποβαθρο,
καθως και ωρες οπου επιλυονται αποριες, που να απευθυνονται σε εκεινους που εχουν τετοιες. εν ολιγοις
σκεφτομαι οτι το μαθημα θα πρεπει να υποβοηθα την κατανοηση καποιου θεματος, παρα να την μεθοδευει.

απο κει και περα, νομιζω οτι παραβιαζουμε ανοιχτες πορτες οταν λεμε οτι χρειαζεται καποιου ειδους αξιολογηση.
παντα το θεμα ειναι απο ποιον θα γινεται, με ποια κριτιρια, με ποιο τροπο.

http://1.bp.blogspot.com/_flW9x3kF_l4/SPnXbYA8LsI/AAAAAAAAACg/bROj6EMcYrk/s400/poster+paideia+version+2.jpg

Νομίζω συμφωνεί πάνω κάτω και με το πρώτο πόστ του ngine13.
Και είναι πάνω - κάτω η ιδανική πρόταση που όλοι θα θέλαμε για το πανεπιστήμιο.
Μια μικρή μόνο ένσταση - στα πρώτα δύο, ή ακόμη και τρία έτη, πόσο εύκολα ή δύσκολα θεωρείς ότι μπορεί να "αυτονομηθεί" ο φοιτητής ώστε να φτάσει έστω σε μερικό σημείο "αυτοεκπαίδευσης"?
Από την δική μου εμπειρία κάτι τέτοιο δεν είναι και τόσο εύκολο... Και ίσως θα χρειάζονταν στα έτη αυτά περισσότερες "κατευθυντήριες γραμμές" από τον καθηγητή.

Να μην κολλησω απο κατω και το μαρξιστικο νομο της αξιας ε?

Ίσως θα πρεπε. Είναι το μόνο που προσωπικά θα με ενδιέφερε από όλο το κατεβατό.
Από κει και πέρα με ενδιαφέρει και ο έλεγχος και ο διάλογος μέσα στην ακαδημαϊκή κοινότητα
(ορισμούς βρήκα στον Μπαμπινιώτη, που είναι και επίκαιρος).

[corina]

Σνυθετικά από τα ποστ του  Social_waste και της pandora μπορώ να πω το εξής:

Θα προτιμούσα ακριβώς στα πρώτα έτη να μεγιστοποιείται ο "ρυθμός μετάδοσης", αλλά με στόχο να λάβουν οι φοιτητές όσο το δυνατόν περισσότερες βάσεις, ώστε στα επόμενα έτη η διδασκαλία να έχει ακριβώς ως στόχο την αυτονόμηση του φοιτητή, την αυτενέργεια.

[corina]

Και το μεγάλο αγκάθι που με προβληματίζει: πώς λες σ' έναν καθηγητή, σ' έναν βοηθό, κτλ ότι δεν κάνει καλά τη δουλειά του; (Κατά τη γνώμη σου)

απαιτώντας να υπάρχει ένα σύστημα αξιολόγησης φίλε Γιώργο. Ουσιαστικής και συστηματικής.

Αλλά (παραδόξως?) οι φοιτητικές παρατάξεις διαφωνούν κάθετα με αυτό και απειλούν ότι θα αποτελέσει casus beli η εφαρμογή ενός τέτοιου συστήματος....



Γρηγόρης Παπαγιάννης

Πες τα χρυσόστομε!!!

Θ

Πώς θα θεωρούσατε εσείς, τα μέλη ΔΕΠ, ότι θα μπορούσε να λειτουργήσει κάποιου είδους αξιολόγηση; και πώς;

Επίσης, τι θα κρίνει;

[fourier]

σε ευχαριστούμε ελευθερουδάκη.

πάμε παρακάτω:

πιάνω μόνο την αξία:

Για σένα πώς ορίζεται η αξία ενός πανεπιστημίου; η αξία αυτού που προσφέρει στους φοιτητές του (ό,τι κι αν είναι), η αξία αυτού που προσφέρει στην έρευνα, στην πρόοδο του τόπου και της επιστήμης;
Το έχεις απαντήσει; Αν όχι, σου λέω απλά ότι όντως δεν το έχεις απαντήσει
Αν το έχεις απαντήσει, σου λέω απλά ότι δεν το έχεις διατυπώσει. Αν υποστηρίζεις κιόλας ότι το έχεις διατυπώσει, σου λέω πού? και κάντο μου λιανά!!

Σαν Στάθης, έτσι?

Ας ξεκινήσουμε από αυτό, και μετά προχωράω και στα άλλα. Το να γράφεις κάθε φορά ένα κατεβατό από ορισμούς, όταν δε μας λες εσύ τι πιστεύεις, δε νομίζω προσωπικά ότι βοηθάει. Τουλάχιστον δε βοηθάει εμενα. Και επειδή ξέρω το ύφος σου, πιστεύω ότι δε βοηθάει και καθόλου στην κουβέντα. Με όλο το σεβασμό δηλαδής, γιατί ξέρεις ότι σου τα λέω και έξω από τα δόντια.


Υ.Γ. - Το πρόβλημα - θέμα - ουσία, δεν είναι να μου πεις αν στέκει ή δε στέκει ο όρος αξιοκρατική αξιολόγηση. Ειναι να βρει πρώτα αυτό που θέλεις για το κωλοχανείο που λέγεται πανεπιστήμιο, και στη συνέχεια να ψάξεις τα κριτήρια με τα οποία θα το διασφαλίσεις και θα το καλυτερεύσεις. Σαν φοιτητικό κίνημα πιστεύω ότι έχουμε αποτύχει και στα δύο.

Καλη μου Κορινα, περι αξιολογησης και αξιοκρατιας δεν υφισταται καμια απολυτως συζητηση, ωστε να κριθει το μηνυμα μου για το κατα ποσον προσφερει κατι ή οχι. Οταν θα γινει προσπαθεια να ξεκινησει συζητηση και θα ξεφυγουμε απο τον ξυλινο λογο και τις ανευ ουσιας και νοηματος ευηχες λεξουλες (που ειναι της μοδας τελευταια), τοτε θα δουμε εαν και τι μπορει να προσφερει, και εγω και ο καθενας μας. Προς το παρον αυτοϊκανοποιουμαστε ομαδικως, αλληλο- και αυτο- συγχαιρομαστε για τη.. μεγαλη μας προσφορα!

Αν καταλαβες, και ειμαι σιγουρος οτι το καταλαβες, αυτο εγραψα: Πώς μπορεις να μιλας για το "κρατος του αξιου" οταν δεν εχεις προσδιορισει τι ειναι η αξια, ποιο το μετρο της. Πώς μπορεις να μιλας για αξιολογηση οταν δεν μιλας για τα κριτηρια της. Και παρεμπιπτοντως, τελικα δεν με καλυπτει καθολου το γενικολογο και επιτηδευμενα αοριστο "ακαδημαϊκα κριτηρια", αν και το χρησιμοποιουσα συνεχως. Τι θα πει ακαδημαϊκα κριτηρια? Ποιος οριζει εαν ενα "κριτηριο" ειναι "ακαδημαϊκο" ή οχι?
Σε παραδιπλανο τοπικ ο αλλος μιλησε για.. απολυση (!) καθηγητη επειδη δεν εχει μεταδοτικοτητα στις διαλεξεις του!!! Ειναι κι αυτο ακαδημαϊκο κριτηριο? (Γιατι αν ειναι ετσι, να εισαγουμε και το ετερον ημισυ που ειναι η "προσληπτικοτητα" απο την πλευρα των φοιτητων και να αρχισουμε και εκει τις.. απολυσεις!)

Ο ορος "αξιοκρατικη αξιολογηση" μια χαρα στεκει, αρκει να προσδιορισεις τα υπο και περι αυτου. Δεν ενισταμαι στο γλωσσικο κομματι αλλα.. στο φιλολογικο!

Στο "τι προτεινω", εχει διατυπωθει απειρες φορες και πραγματικα βαριεμαι να τα ξαναγραψω...
Το Πανεπιστημιο για μενα δεν ειναι αυτονομημενο απο την κοινωνια και απο την πολιτικη, ως εκ τουτου καθε τοποθετηση/προταση πρεπει να γινεται σ' αυτη τη βαση: Τι μπορεις να εχεις για το Πανεπιστημιο σου σ' αυτην την κοινωνα, και τι κοινωνια ειναι αυτη στην οποια το Πανεπιστημιο θα ειναι οπως το θελεις.
Τα υπολοιπα ειναι ψιλα γραμματα. Ξεκινουν απο τη διαθεση του καθενος να κανει αυτοκριτικη, να αναγνωρισει τις αδυναμιες του, και σε επομενο βημα να παλεψει για να τις ξεπερασει. Και τελειωνουν εκει.

[corina]

τεσπα, άλλα λόγια να αγαπιόμαστε πάλι...

Είναι πολύ απλά τα πράγματα Στάθη: θες να πεις "για να χρησιμοποιήσουμε τον όρο αξιοκρατικός, πρέπει να δούμε ποια είναι η αξία". Και αντιγράφεις λεξούλες από λεξικά, για να πεις κάτι τόσο απλό...

Και στο σημαντικό...βαριέσαι να τα ξαναγράψεις. Στα άλλα δε βαριέσαι, στις φιλοσοφίες και φιλολογίες...και τα έχω βαρεθεί όσο δεν πάει.

Σου ζητάω κάτι απλό, παρόλο που βασίζεται σε ένα γενικότερο πολιτικό και κοινωνικό πλαίσιο. Δε σου ζητάω να μου ξαναγράψεις όλο το πλαίσιο. Σου ζητάω να μου γράψεις δύο τρία απλά πραγματάκια, εστιασμένα σε δύο τρία θέματα. Αυτό μπορείς να το κάνεις.

Για παράδειγμα, το πρώτο ποστ του Παναγιώτη είναι πάρα πολύ καλά διατυπωμένο και εστιασμένο.

Χάνεις από τη συζήτηση, όσο τη γυρνάς ξανά στην αρχή. (εσύ ή όποιος εσύ).
Ο κόσμος δε διορθώνεται όλος μαζί με τη μία. Διορθώνεται κομμάτι κομμάτι. Και όταν μας συμφέρουν τα "κομμάτια", ξέρουμε να φωνάζουμε (π.χ. "να καταργηθεί το ν+3"). Όταν μας ζητείται μία πιο ολοκληρωμένη, αλλά εστιασμένη πρόταση, ξέρουμε να γενικολογούμε.



Προσωπικά θα μου άρεζε να δω και από σένα, και από όποιον άλλον φοιτητή, και από τους καθηγητές που συμμετέχουν, πολύ συγκεκριμένα πράγματα...
Τα δικά μου έρχονται σε επόμενο ποστ, γιατί σε καμια ώρα σχολάω από τη δουλειά και θα μπορώ να γράψω πιο συγκροτημένα 

[corina]

Α, και μη μου πει κανείς "εγώ γράφω για τους γενικότερους πολιτικοκοινωνικούς αγώνες
και δεν μπορώ να αποκόψω την κοινωνία από το πανεπιστήμιο κοκ".

Γιατί δεν του ζητάω αυτό

[pandora]

Το φοιτητικό κίνημα των τελευταίων 3 χρόνων (γι' αυτό μόνο μπορώ να μιλήσω γιατί μόνο αυτό παρακολούθησα), ενώ ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς μιλώντας για κοινότητα όπου οι φοιτητές θα συνέδεαν τις κοινωνικές τους διεκδικήσεις - πέρα από τις καθαρά ενδοπανεπιστημιακές - με την απαίτηση ελέγχου στους κόλπους του Πανεπιστημίου έτσι ώστε να αποφεύγεται η οποιαδήποτε καθηγητική ή διοικητική αυθαιρεσία, παρόλα αυτά - αν θέλουμε να μιλήσουμε με ορισμούς - έμεινε μονάχα εκεί. Δηλαδή στον καταγγελτικό λόγο. Δεν πρότεινε μηχανισμούς ελέγχου στους οποίους μπορούν να συμμετέχουν οι φοιτητές πλειοψηφικά, παρά μόνο ένα από τα πιό σημαντικά κομμάτια του κινήματος, κάποιες παρατάξεις, προχώρησαν σε αυτονομημένες και σπασμωδικές κινήσεις "σπασιμάτων" συγκλήτων , τμημάτων, εκδηλώσεων κοκ εντελώς ευκαιριακά και ανάλογα με την περίσταση, χωρίς να υπάρχει φροντίδα ή μέριμνα για την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συμμετοχή όλων των φοιτητών σε διαδικασίες ελέγχου συγκεκριμένες και ορισμένες από συλλογικές διαδικασίες. Προχωρήσαμε σε κλεφτοπόλεμους και τακτικισμούς που θεωρήθηκαν δεδομένοι εκ των υστέρων , χωρίς να γίνει ένας επαρκής διάλογος και χωρίς να υπάρξει συνδιαμόρφωση όλων των απόψεων για τις διαδικασίες ελέγχου.

Αυτή η συζήτηση μου θυμίζει έντονα τη συζήτηση του "γιατί έχουμε πλαίσια στις ΓΣ" --> "γιατί δεν είμαστε ικανοί για συνδιαμόρφωση"....

Α, και ναι, θέλω να γίνει καλύτερο το μάθημα στο πανεπιστήμιο, πρίν γίνει η προλεταριακή επανάσταση
(αυτό μπορώ να βελτιώσω προς το παρόν και αυτό προσπαθώ). Κι εσύ το θέλεις χοίρε, αν θυμηθώ παλιότερα μέιλ σου "αποκομμένα" από τους κοινωνικούς αγώνες όπως αυτό για τον τρόπο εξέτασης της C.

Ξέρουμε ευκαιριακά να γράφουμε όλοι μέιλ με τις εξυπνάδες ή τις χαζομάρες μας. Αυτό είναι το πιό εύκολο. Συνδιαμόρφωση, διάλογος, ικανότητα να ακούμε, αυτά μας λείπουν.

[fourier]

Εστειλα πριν λιγες μερες ενα αρθρο του Κατσικα στη λιστα, σχετικα με τις πανελληνιες εξετασεις, οπου αναφερονταν στατιστικα στοιχεια για τους ταξικους φραγμους στην εκπαιδευση. Σε συνεχεια ο Μαργαρης εστειλε ενα δικο του παλιοτερο ημιτελες αρθρο οπου αναφερονταν στις μεταρρυθμισεις της δεκαετιας του '60, οπου θεσμοθετηθηκαν οι γενικες εξετασεις για την εισαγωγη στην ανωτατη εκπαιδευση, ως ωριμο αιτημα του λαϊκου κινηματος στην κατευθυνση του περιορισμου των ταξικων φραγμων. Διακρινετε καποια αντιφαση?

Ναι, μονο που η αντιφαση βρισκεται στο περιεχομενο του εκπαιδευτικου συστηματος, και οχι στη μορφη του (ή σε κομματι αυτης, οπως η εισαγωγη στο Πανεπιστημιο).

Το σημειο αυτο σχολιαστηκε αμεσως μετα, οταν (για αλλη μια φορα) η συζητηση τερματιστηκε προωρα λογω της μη συμμετοχης των μελων: Η επι δεκαετιες ενασχοληση των πολιτικων και των διαμορφωτων της κοινης γνωμης με ενα κομματι της ΜΟΡΦΗΣ του εκπαιδευτικου συστηματος (με ή χωρις εξετασεις? λυκειακες ή απο ανεξαρτητο φορεα? συμμετεχουν ή οχι τα Πανεπιστημια? Ταυτιση διδακτεας υλης με εξεταστεα ή οχι? 5 μαθηματα ή 10?) εχει ως συνεπεια την σκοπιμη αποσιωπηση της βασης του προβληματος που ειναι η ΟΥΣΙΑ, το ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ του εκπαιδευτικου συστηματος, που εντασσεται κι αυτο στους μηχανισμους διατηρησης και αναπαραγωγης της καπιταλιστικης εξουσιας, τους οποιους στο συνολο τους αποκαλουμε "κρατος".

Αυτο που ζητας, Κορινα, κινειται στην ιδια ακριβως λογικη. Στη λογικη του "δωσε ρε παιδακι μου 2-3 υλοποιησιμες προτασεις να τελειωνουμε".

Επι του προκειμενου: Εχουμε στα χερια μας ενα μεγαλο οπλο, που λεγεται συνδιοικηση, και ενα επισης μεγαλο δικαιωμα που λεγεται δυνατοτητα διαμορφωσης του Προγραμματος Σπουδων. Ομορφα ακουγονται ολα αυτα, αλλα ειναι αποκομμενα: Η ελευθερια σου να συνταξεις ΠΣ περιοριζεται απο τις πολιτικες επιλογες του εκαστοτε διαχειριστη της εξουσιας (υπουργειο, βουλη) ο οποιος με τη σειρα του ως διαχειριστης υπακουει στις επιταγες αυτου που εχει πραγματικα την εξουσια.

Κι επειδη σου φαινονται "ξυλινα" ολα αυτα (ομορφη λεξη, και ισως να 'ναι κι ετσι, αλλα τα δικα μου εχουν και χρωματα, ενω τα δικα σου ξυλινα λογια εκτος απο ξυλινα ειναι και αχρωμα ) το συγκεκριμενοποιω: Πώς μπορεις να φτιαξεις ΠΣ που θα φροντιζει για την πληρη εργαστηριακη εκπαιδευση των φοιτητων οταν δεν εχεις χρηματα, χωρους και προσωπικο για εργαστηρια? Πώς θα υλοποιησεις το φιλοδοξο σχεδιο του "25 φοιτητες ανα τμημα διδασκαλιας" (για καθε μαθημα εννοω) χωρις προσωπικο και αιθουσες?
Και προχωρα το και πιο περα αν θες: Το αν το πτυχιο σου θα μετραει ως Μαστερ ή Μπατσελορ, πώς θα το αποφασισεις εσυ, οταν στην ιστορικη φαση που βρισκεσαι, η αγορα ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ απο τοσους ειδικευμενους (μαστερ..ουχους) μηχανικους με τον τροπο που ειναι δομημενη και λειτουργει?

Παμε ρε και στα πιο απλα, κανενα προβλημα, πώς περιμενεις οι τουαλετες σου να ειναι καθαρες και "ανθρωπινες" οταν το προσωπικο απολυεται, αναλαμβανουν συνεργεια το εργο της καθαριοτητας που ας υπενθυμισουμε οτι πληρωνουν τους ανθρωπους με μισθους πεινας?

Τοτε που η προσβαση στο Πανεπιστημιο ηταν υποθεση του ιδιου του Πανεπιστημιου, οι πλουσιοι ειχαν περισσοτερες πιθανοτητες να περασουν (λεγε με "ταξικοι φραγμοι"). Ωριμο λαϊκο αιτημα οι πανελληνιες, η αποσυνδεση των Πανεπιστημιων απο τη διαδικασια προσβασης σ' αυτα. Εγινε. Αποτελεσμα? Μεσα σε λιγα χρονια και παλι το ιδιο προβλημα, με αλλη μορφη. Λογικο δεν ειναι? Αφου το προβλημα βρισκεται στη βαση, οταν αλλαζεις το εποικοδομημα (τη μορφη) θα αλλαξει και ο τροπος εμφανισης του προβληματος. Για να το λυσεις πρεπει να επεμβεις στη βαση του, στην αιτια που το γεννα.

Και προφανως μια τετοια λυση δεν ειναι "αμεσα" υλοποιησιμη. Εβαλα το αμεσα σε εισαγωγικα, γιατι η αμεσοτητα στην οποια αναφερομαι ειναι η αμεσοτητα μιας συζητησης στα πλαισια ενος φορουμ, μιας ΓΣ φοιτητων ή διοικητικης ΓΣ Τμηματος. Κατα τα αλλα, σε επιπεδο εξουσιας, μια χαρα ΑΜΕΣΟΤΑΤΑ ειναι υλοποιησιμη η λυση: Ενδυναμωση του λαϊκου αντιιμπεριαλιστικου μετωπου εναντια στην εξουσια των μονοπωλιων, λαϊκη εξουσια στη βαση μιας λαϊκης οικονομιας, κοινωνικοποιηση των μεσων παραγωγης, μετασχηματισμο του κρατους απο αστικο σε λαϊκο-εργατικο μεχρι την τελικη αυτοκαταργηση του.
Ξυλινα ε? Καθολου. Δεν ειναι και τοσο δυσκολο (ουτε βεβαιως τοσο ευκολο οσο διατυπωνεται ) αλλα φαντασου ας πουμε τα 28δισεκατομμυρια ευρω να μην δινονταν στις τραπεζες, αλλα στην παιδεια! Στα πλαισια ενος πολιτικου συστηματος που αφεντης θα ειναι ο λαος και οχι οι τραπεζες!

Εαν ξεμπερδεψεις με την αιτια των προβληματων, τα υπολοιπα λυνονται. Οχι αυτοματα ή μηχανιστικα βεβαιως, εννοειται πως χρειαζεται δουλεια. Αλλα η δουλεια θα γινει εκει που τα αποτελεσματα της μπορουν να υλοποιηθουν.

Και ξαναλεω: Να δουλεψουμε οσο θες για το Προγραμμα Σπουδων (το ξερεις οτι ειμαι φανατικος υποστηρικτης της αμεσης αναθεωρησης του), να παρουμε εξωτερικους συνεργατες παιδαγωγους επιστημονες, ηλεκτρολογους μηχανικους του επαγγελματος, αν θες ακομα και καθηγητες ξενων Πανεπιστημιων, ο,τι θελεις και οπως το θελεις, αλλα για να σχεδιασουμε τι? Ενα νεο ΠΣ που θα υλοποιηθει στις 9 αιθουσες της πτερυγας, με τους 300 εισακτεους, τα 2 εργαστηρια, τα 36 μελη ΔΕΠ, το ανυπαρκτο μη-ΔΕΠ προσωπικο (διδακτικο, εργαστηριακο κλπ) και επιπλεον τις κατευθυνσεις της Μπολονια που θελουν περιορισμο των ειδικευμενων επιστημονων?

Πριν βιαστεις: Οχι, δεν θα τα παρατησουμε ολα για να αγωνιστουμε μονο για το γενικο. Ο αγωνας επι του ειδικου ειναι απαραιτητος (μαλιστα θα σου λεγα οτι αυτα τα δυο ειναι συνδεδεμενα μεταξυ τους και αλληλοεπηρεαζονται). Θα πιεσεις και για εκσυγχρονισμο του μαθηματος, σε επιπεδο διδασκαλιας και εξετασης (βλεπε εξεταση σε υπολογιστη για μαθηματα προγραμματισμου). Ανα πασα στιγμη ομως να εχεις τη γαμημενη αυτογνωσια, και να μπορεις να καταλαβεις τα ορια στα οποια μπορεις να κινηθεις, ωστε να ξερεις και πού χτυπας.

Παραλληλισμος: Να γνωριζεις ποια ειναι τα ορια της αντιληψης, του τροπου σκεψης σου, του γνωσιακου υποβαθρου σου (για τα οποια ΔΕΝ ΕΥΘΥΝΕΣΑΙ ΕΣΥ, αλλα το ηλιθιο εκπαιδευτικο συστημα απο το οποιο περασες, δεν χρειαζεται να αισθανθεις αποτυχημενος επειδη δεν μπορεις να αντεπεξελθεις σε κατι, να συνειδητοποιησεις οτι χρειαζεται δουλεια πρεπει πατωντας σταθερα στα ποδια σου οσο αδυναμα κι αν ειναι - και το οτι πιθανη αναγνωριση σε κανει να αισθανεσαι αποτυχημενος ειναι κι αυτο ενα απο τα προβληματα του συστηματος!) ωστε οταν κοπεις στο μαθημα, να μην αναζητας εναγωνιως καποιον για να φορτωσεις την ευθυνη (τροπος εξετασης, θεματα, μεταδοτικοτητα του καθηγητη, "ποιοτητα" βιβλιου και οσα αλλα ευφανταστα) αλλα να μπορεις να ξερεις τι ευθυνες φερεις εσυ, τι πρεπει να κανεις, αφενος αναγνωριζοντας τις συνθηκες στις οποιες βρισκεσαι αφετερου παλευοντας να τις αλλαξεις.
Και:
Προβληματα υπαρχουν πολλα, και θα υπαρχουν παντα. Και τα περι βιβλιων, διδασκοντων, εξετασεων, τροπου διδασκαλιας κλπ δεν υποστηριζω οτι ειναι ανυπαρκτα ή οτι δεν επηρεαζουν, αλλα δεν ειναι η ουσια, δεν ειναι η πηγη των προβληματων! ΝΑΙ χρειαζονται βελτιωση και τρεξιμο και αγωνα, ομως απαραιτητη προυποθεση ειανι η συνδεση με τον αγωνα για την οριστικη λυση της ΠΗΓΗΣ των προβληματων αυτων. "Συν Αθηνα και χειρα κινει", σε ολες τις περιπτωσεις!

Διαφορετικα θα καταληξεις αμεσα σε παρομοια κατασταση, ιδια ως προς την ουσια της αλλα διαφορετικη ως προς τη μορφη της, και με εσενα, τους γονεις σου και τα παιδια σου να αναρωτιεστει τι διαολο πηγε στραβα, αφου εμεις καναμε τοσα πολλα, αλλαξαμε τοσα, γιατι ειμαστε παλι στα ιδια σκατα? Και αποτελεσμα τουτου η ματαιοτητα στη σκεψη, η παραιτηση, η απαισιοδοξια ο κοσμος δεν αλλαζει και αλλα πολλα ομορφα που οι γονεις μας φροντισαν να μας μεταδοσουν δολοφονωντας μας πνευματικα απο παιδια.

Ειλικρινα, τι απο τα παραπανω δεν το 'χεις ξαναδιαβασει σε μηνυμα μου, με ιδια ή διαφορετικα λογια?


Μολις εχασα μιση ωρα διαβασματος Ηλεκτρονικης Ι. Αν κοπω ξανα ξερεις ποιον θα κυνηγαω 

[corina]

Ρε γ'ρουν', μύγα σε τσίμπησε?! 
Για να ξεκαθαρίσω τα συννεφάκια πρώτα:

Εστειλα πριν λιγες μερες [...]

απλά να ξέρεις ότι δεν παρακολουθώ πλέον λίστα

Αυτο που ζητας, Κορινα, κινειται στην ιδια ακριβως λογικη. Στη λογικη του "δωσε ρε παιδακι μου 2-3 υλοποιησιμες προτασεις να τελειωνουμε".

Δεν είπα να τελειώνουμε, είπα να αρχίζουμε

Κι επειδη σου φαινονται "ξυλινα" ολα αυτα (ομορφη λεξη, και ισως να 'ναι κι ετσι, αλλα τα δικα μου εχουν και χρωματα, ενω τα δικα σου ξυλινα λογια εκτος απο ξυλινα ειναι και αχρωμα )

Δύο φορές σε δικά σου ποστ αναφέρεις τη λέξη ξύλινος, και ότι εγώ θεώρησα έτσι τα λόγια σου. Πού είδες να το λέω;
(οι όροι που χρησιμοποίησα είναι φιλοσοφίες και φιλολογίες)

Ξυλινα ε?

Άντε πάλι

Πριν βιαστεις: Οχι, δεν θα τα παρατησουμε ολα για να αγωνιστουμε μονο για το γενικο.

Thank God  Απλά ίσως να πιστεύω ότι είναι λίγο περισσότερα αυτά τα ειδικά τα οποία μπορούμε να κάνουμε...

Ειλικρινα, τι απο τα παραπανω δεν το 'χεις ξαναδιαβασει σε μηνυμα μου, με ιδια ή διαφορετικα λογια?

χαχ, ειλικρινά; Σε κανένα! Είναι ίσως το πρώτο σου ποστ στην ιστορία με το οποίο συμφωνώ. Διότι δε μίλησες γενικόλογα, φιλοσοφικά, κ.ο.κ.
Είναι ένα ποστ που επιτέλους - παρά την έκταση (πού τη βρίσκεις την όρεξη;) - διαβάζεται. Και γίνεται κατανοητό, και διαφαίνονται και κάποιοες πρώτες προτάσεις και όχι μόνο "κατηγορώ". Γιατί αυτό το τελευταίο θα μας φάει.  Αν και ακόμη απέχει πολύ από αυτό που έχω στο μυαλό μου, ώστε να αρχίσουν να διαφαίνονται από τα λόγια μία οργανωμένη πρόταση

Επειδή κλείνουν τα μάτια μου, όπως είπα και πιο πριν, υπόσχομαι να επανέλθω με τη δικιά μου άποψη κατά το βραδάκι...

[bjork]

πολύ μιλάτε!!

[gpap]

(Απ' το πρωί ξεκίνησα ...να το γράφω, χωρίς ένα παλιό μου φίλο, καθώς αυτός διαβάζει Ηλεκτρονική  και μας φιτιλιάζει άγρια...ελπίζω να καταφέρω να το κρεμάσω πριν το βράδυ...)



Η (και νεόκοπα, εσωτερική αποκληθείσα) αξιολόγηση με τη μορφή ερωτηματολογίων είχε επιβληθεί εδώ και τουλάχιστον 20 χρόνια από τους κουτόφραγκους στους φωστήρες του Υπουργείου Εργασίας που οργάνωναν τότε με τη σέσουλα τα αμφίβολης αξίας και σκοπιμότητας 'προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης'. Και επιβλήθηκε με το ζόρι και την απειλή όχι μόνο της περικοπής των χρημάτων από κει και πέρα αλλά και της απαίτησης επιστροφής όσων είχαν ήδη εκταμιευθεί.

Ποιώντας την ανάγκη φιλότιμο (αλά Ελληνικά) άρχισε η συλλογή αξιολογόχαρτων, τα οποία κάποιοι ρομαντικοί της εποχής τα διάβαζαν προσεκτικά, πού και πού δημοσίευαν και κανένα ποσοτικό στοιχείο. Τα περισσότερα προφανώς τα έτρωγε το σκοτάδι.

Μέχρι που κάποια στιγμή, πάλι οι αμετανόητοι Ευρωπαίοι (άκουσον, άκουσον) πλήρωσαν για την επεξεργασία των ερωτηματολογίων αυτών και τη λεγόμενη 'κατάρτιση πρότυπων θεματικών'. Τώρα δυσκόλεψαν τα πράγματα. Διότι και τα νέα λεφτά θέλαμε να πάρουμε και να μην μας πάρουν με ..τις λεμονόκουπες.

Έτσι άνοιξαν κλειστά κιβώτια, ξαραχνιάστηκαν και κάποιοι πέσαν με τα μούτρα στην επεξεργασία. Το τι έγινε στη συνέχεια δεν έχει φυσικά ενδιαφέρον.

Σίγουρα θα γίνανε κάποιες επιτροπές, θα επεξεργάστηκαν τα στοιχεία, θα στείλανε στις Βρυξέλλες μερικά κατεβατά και εκεί τελείωσε (ελληνικότατα) το όλο ζήτημα.

Με μια διαφορά. Το γνωστό αξιολογόχαρτο έγινε πλέον καθεστώς στα προγράμματα αυτά, έτσι έστω και για τα μάτια.

Το μαζεύουν λοιπόν και ίσως κάποιοι το κοιτάζουν, και ποιοι το καίνε, κάποιοι φοβούνται και κάποιοι χλευάζουν.

Όπως αντίστοιχα και οι καταρτιζόμενοι. Κάποιοι γράφουν σοβαρές παρατηρήσεις και εποικοδομητική κριτική, κάποιοι βγάζουν κακίες, κάποιοι γράφουν μ...κίες.

Αυτή όμως είναι μια αξιολόγηση,χωρίς ορισμούς και λεξικά.

Μπορούμε να έχουμε τουλάχιστον αυτό? Αν ναι θα δούμε μετά εάν οι χ-y ερωτήσεις είναι σχετικές ή άσχετες, εάν τα πετάμε ή τα διαβάζουμε και εάν θα μπορέσουμε κάποτε να τα επικαλεστούμε ή όχι. Γιατί από κάπου πρέπει να ξεκινήσει κανείς.

Και εκείνο το οποίο προκαλεί σε μένα τουλάχιστον εντύπωση, είναι το ότι ενώ θα έπρεπε χρόνια τώρα το θέμα της αξιολόγησης στο επίπεδο αυτό να είναι κυρίαρχο φοιτητικό αίτημα και διεκδίκηση, προσπαθούμε σήμερα που ένας κάποιος νόμος (κακός, πονηρός, αντεργατικός, φασιστικός κλπ κλπ) μας το επιβάλλει, να βρούμε επιχειρήματα για να αντιδράσουμε.

Ποιος φοβάται και τι άραγε? Δεν θέλουμε να υπάρχει διαφάνεια, πληροφόρηση (για να μην μπω σε έννοιες όπως δημοκρατία και αξιοκρατία και μου την πέσει πάλι ο φίλτατος aliakmwn με τα ..λεξικά του και τα θέσφατα). Δεν θα έπρεπε κάποια στατιστικά στοιχεία αξιολογικά της διδασκαλίας, της έρευνας να δημοσιοποιούνται κάθε χρόνο (δίχρονο, τρίχρονο κάποτε τέλος πάντων?). Απλά, όμορφα. τίμια και με το χέρι στην καρδία.

Ναι, δεν έχουμε εργαστήρια (τουλάχιστον τέτοια που θα θέλαμε), ναι δεν μπορούμε να κάνουμε μάθημα σε αίθουσες με 700 άτομα και το σύστημα στηρίζεται στο ότι η παρακολούθηση είναι προαιρετική, ναι δεν έχουμε προσωπικό για τίποτε, ναι, ναι, ναι...
Αυτή είναι η εικόνα του ελληνικού πανεπιστημίου, ας τη δούμε κατάματα και ας πάψουμε να κρύβουμε τα σκουπίδια κάτω από το χαλάκι.

Μπορούμε να δούμε τον εαυτό μας (όλοι) στον καθρέφτη ναι ή όχι????
(αυτό και εάν είναι αυτοαξιολόγηση!)

Χωρίς μαλαγανίες όμως και προφάσεις στο στυλ

Ναι αλλά μετά το κύρος (ποιο κύρος τελικά) του πτυχίου μας....
Ναι αλλά το διεθνές όνομα του ελληνικού δημόσιου πανεπιστημίου....
ναι αλλά....τα καλά και συμφέροντά μας....

μπορούμε να τα ξεπεράσουμε, έστω προσωρινά, έστω στον μικρόκοσμό μας...

Ή θα πρέπει να περιμένουμε το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας και στο μεταξύ θα μαζεύουμε επιχειρήματα για να δικαιολογήσουμε τον καταποντισμό του κατακαημένου πανεπιστημίου (του δημόσιου ντε) χωρίς ίσως να βλέπουμε ότι βουλιάζουμε και εμείς αντάμα.

Θλιβερές σκέψεις για το Σαββατοκύριακό πριν την εξεταστική....θα ναι η κρίση της μέσης ηλικίας...

Γιαυτό και κράζω εσάς που δεν θα έπρεπε να σας πιάνουν τέτοιες κρίσεις (εκτός εάν περάσατε ήδη στην τρίτη ηλικία).... και γιατί (χρησιμοποιώντας γνωστό σύνθημα των καταλήψεων) εάν όχι εσείς τότε ποιοι, εάν όχι τώρα τότε πότε?

Γρηγόρης Παπαγιάννης

[Social_waste]

αυτο που λετε, ειναι στην ουσια να βγαλουμε καποια στατιστικα.
αλλα τα στατιστικα μας οδηγουν παλι στο ιδιο ζητημα. ποιος θα αξιολογει
τα στατιστικα αυτα? ποιος θα τα ερμηνευει? τι κριτιρια θα χρησιμοποιει?

παραδειγμα: σε καποιο μαθημα κοβαιτε το 90% των φοιτητων. αυτο ειναι ενα
στατιστικο δεδομενο. μπορει να αντιμετωπιστει ως μια ενδειξη οτι οι φοιτητες
ειναι στοκοι και δεν την παλευουν η αντιθετα σαν ενδειξη οτι ο καθηγητης βαθμολογει
με το μεγαλο τσεκουρι. και ειναι αναμενομενο να εμφανιζεται και ολη η γκαμα αποψεων
ενδιαμεσα. ποιο λοιπον θα ειναι το συμπερασμα που θα βγαινει(ωστε επειτα να κανουμε
κατι πανω σε αυτο)?

μηπως το θεμα τελικα εχει λιγο να κανει με το μοιρασμα ερωτηματολογιων?

[Nessa NetMonster]

Και εκείνο το οποίο προκαλεί σε μένα τουλάχιστον εντύπωση, είναι το ότι ενώ θα έπρεπε χρόνια τώρα το θέμα της αξιολόγησης στο επίπεδο αυτό να είναι κυρίαρχο φοιτητικό αίτημα και διεκδίκηση, προσπαθούμε σήμερα που ένας κάποιος νόμος (κακός, πονηρός, αντεργατικός, φασιστικός κλπ κλπ) μας το επιβάλλει, να βρούμε επιχειρήματα για να αντιδράσουμε.

Τον επίμαχο νόμο τον έχετε διαβάσει;

[gpap]

@nessa

Μου το ξαναρώτησες αυτό και η απάντησή μου είναι, ναι τον διάβασα. Αυτή η συσχέτιση είναι που με ..κολλάει. Για αξιολόγηση μιλούσαμε τα τελευταία 20 χρόνια, ο νόμος μας ...μπλοκάρει?

@social

Τι πα να πει στατιστικά στοιχεία? Δηλαδή όταν μιλάμε για μια καταγραφή μιας κατάστασης τι έχεις στο μυαλό σου? Την κατάληψη των χειμερινών ανακτόρων?

Να καταγραφούν τα στοιχεία όλα. Σήμερα (κάνουμε ότι) δεν ξέρουμε τι πρόβλημα υπάρχει και σε ποια μαθήματα. Είναι καλύτερη η στείρα και μίζερη γκρίνια στο ΤΗΜΜΥ? Αυτό που γίνεται για τον Ρόθο (τον όποιο Ρόθο) σε διπλανό topic είναι αξιολόγηση ή ξεκατίνιασμα?

και σίγουρα μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Για να παλέψει όμως κανείς πρέπει πρώτα να μπορεί να κοιτάξει το εαυτό του στον καθρέφτη. Και μετά, αν αντέξει στην εικόνα του, ας παλέψει για τις κοινωνικές αλλαγές.

ΓΠ