Ποίηση

THMMY.gr > Forum > Χαλαρή συζήτηση - κουβεντούλα > ee-art > Λογοτ-ee-χνία > Ποίηση (Moderators: Mr Watson, Nikos_313) > Ποίηση

0 Members and 1 Guest are viewing this topic.

Pages: 1 ... 14 15 [16] 17 18 ... 66

Author

Topic: Ποίηση (Read 151313 times)

mendelita

Καταστραμμένος

Posts: 8448

will you be my guinea pig?

Re: Ποίηση

« Reply #225 on: August 08, 2007, 15:20:36 pm »

Μωρέ μπράβο Damien που γράφεις και ποιηματάκια.... Wink


	Logged

It's impossible to kiss your own elbow.

pandora

Καταστραμμένος

Gender:

Posts: 6443

madness

Re: Ποίηση

« Reply #226 on: August 08, 2007, 15:44:21 pm »

Βασικά να ποστάρω ένα ποιηματάκι που το έχουν γράψει δύο παλιοί συμμαθητές μου από το σχολείο - το θεωρώ αριστουργηματικό Cheesy

, κρίμα που δεν το εκδώσανε τα παιδιά να πάρουν και κανα φράγκο, είναι και οικονομολόγοι (ο ένας ΠΑΜΑΚ, ο άλλος ΑΠΘ)

Λοιπόν...(και να λείπουνε οι γέλωτες παρακαλώ Cheesy

)

"Το ουίσκι στο ποτήρι μου άφθονο να ρέει
ε, ρε ντέρτια που έχουμε κι εμείς οι ωραίοι
Το αίμα στην καρδιά μου σαν δάκρυ κυλάει
κι αυτή η σχέση πού θα πάει
όταν είμαι μαζί σου νιώθω μοναξιά
γι'αυτό άντε γειά"

Cheesy

Τώρα μή μου πείτε ότι αυτό δεν είναι ποίηση... έτσι? Δεν μπορώ να γράψω και τα ονόματά τους, γιατί δεν το επιτρέπουν τα πνευματικά δικαιώματα (copyright). Τα καμάρια μου αφιέρωσαν! Cheesy


	Logged

λήθη

Veteran
Μόνιμος κάτοικος ΤΗΜΜΥ.gr

Posts: 1935

Re: Ποίηση

« Reply #227 on: August 15, 2007, 03:10:00 am »

Quote from: Zarathoustra on August 08, 2007, 03:21:32 am

Ο ΑΥΤΟΧΕΙΡΑΣ

Ιδανικοι αυτοχειρες

Κωστας Καρυωτακης

Γυρίζουν το κλειδί στην πόρτα, παίρνουν
τα παλιά, φυλαγμένα γράμματά τους,
διαβάζουν ήσυχα, κι έπειτα σέρνουν
για τελευταία φορά τα βήματά τους.

Ηταν η ζωή τους, λένε, τραγωδία.
Θεέ μου, το φρικτό γέλιο των ανθρώπων,
τα δάκρυα, ο ίδρως, η νοσταλγία
των ουρανών, η ερημιά των τόπων.

Στέκονται στο παράθυρο, κοιτάνε
τα δέντρα, τα παιδιά, πέρα τη φύση,
τους μαρμαράδες που σφυροκοπάνε,
τον ήλιο που για πάντα θέλει δύσει.

Oλα τελείωσαν. Το σημείωμα να το,
σύντομο, απλό, βαθύ, καθώς ταιριάζει,
αδιαφορία, συγχώρηση γεμάτο
για κείνον που θα κλαίει και θα διαβάζει.

Βλέπουν τον καθρέφτη, βλέπουν την ώρα,
ρωτούν αν είναι τρέλα τάχα ή λάθος,
«όλα τελείωσαν» ψιθυρίζουν «τώρα»,
πως θ' αναβάλουν βέβαιοι κατά βάθος..


	Logged

Karaμazoβ

Veteran
Επιβεβαρυμένος

Gender:

Posts: 13335

ad astra, per aspera

Re: Ποίηση

« Reply #228 on: August 15, 2007, 18:06:10 pm »

Quote from: digitally cursed on July 19, 2007, 02:09:28 am

Νέοι της Σιδώνος, 1970

Kανονικά δεν πρέπει νάχουμε παράπονο
Kαλή κι εγκάρδια η συντροφιά σας, όλο νιάτα,
Kορίτσια δροσερά- αρτιμελή αγόρια
Γεμάτα πάθος κι έρωτα για τη ζωή και για τη δράση.
Kαλά, με νόημα και ζουμί και τα τραγούδια σας
Tόσο, μα τόσο ανθρώπινα, συγκινημένα,
Για τα παιδάκια που πεθαίνουν σ' άλλην Ήπειρο
Για ήρωες που σκοτωθήκαν σ' άλλα χρόνια,
Για επαναστάτες Mαύρους, Πράσινους, Kιτρινωπούς,
Για τον καημό του εν γένει πάσχοντος Aνθρώπου.
Iδιαιτέρως σάς τιμά τούτη η συμμετοχή
Στην προβληματική και στους αγώνες του καιρού μας
Δίνετε ένα άμεσο παρών και δραστικό- κατόπιν τούτου
Nομίζω δικαιούσθε με το παραπάνω
Δυο δυο, τρεις τρεις, να παίξετε, να ερωτευθείτε,
Kαι να ξεσκάσετε, αδελφέ, μετά από τόση κούραση.

(Mας γέρασαν προώρως Γιώργο, το κατάλαβες; )

Μ. Αναγνωστάκης


« Last Edit: September 23, 2007, 10:25:16 am by Karaμazoβ »	Logged

Finrond

Αbsolute ΤΗΜΜΥ.gr

Gender:

Posts: 3117

Re: Ποίηση

« Reply #229 on: August 22, 2007, 18:28:11 pm »

"Ανασκοπηση στην τεχνη"

Τα μαλλια σου ανεμιζαν,
στο δροσερο μελτεμι ( Grin

) ,
σα μακαρονια,
βρωμικα και λιγδωμενα,
αναδιδοντας αρωμα,
που θυμιζε εσενα.

Σαν μιαν αλλη Κιρκη,
με μαγεψες.
και προς μεγαλη μου φρικη,
τους "καρπους" μου εδρεψες.

Σαν βγεις στο πηγαιμο για το σπιτι σου,
μην κοιταξεις πισω σου '
θα ειναι ο Χαρος.

Αλεπουδελης Φ.


	Logged

digitally cursed

Καταξιωμένος/Καταξιωμένη

Gender:

Posts: 237

Re: Ποίηση

« Reply #230 on: September 23, 2007, 00:44:36 am »

"Αυτό θέλω να τους πω" *

Αναρωτιέμαι: γιατί να συζητάω μαζί τους;
ψωνίζουνε τη γνώση για να την πουλήσουν.
θέλουν να μάθουνε πού υπάρχει γνώση φτηνή
που να μπορούνε ακριβά να την πουλήσουν. Γιατί
να ενδιαφερθούνε να γνωρίσουν ό,τι
ενάντια στην αγοραπωλησία μιλάει;

Θέλουνε να νικήσουν.
Στη νίκη ενάντια τίποτα δε θέλουνε να ξέρουν.
Δε θέλουνε άλλοι να τους καταπιέζουν,
θέλουνε να καταπιέζουνε οι ίδιοι.
Δε θέλουνε την πρόοδο.
Θέλουνε την υπεροχή.

Πειθαρχούνε σ' όποιον
τους υπόσχεται πως θα μπορούνε να διατάζουν.
Θυσιάζονται
για να μπορέσει να μείνει όρθιος ο βωμός της θυσίας.

Τι να τους πω, σκέφτηκα. Αυτό
θέλω να τους πω, αποφάσισα.

Μπέρτολντ Μπρεχτ

*Αναφέρεται στο πνεύμα διαπαιδαγώγησης των λαϊκών μαζών από την άρχουσα τάξη
και στην εμπορευματοποίηση της γνώσης και της τέχνης στις ΗΠΑ, όπου ο ποιητής έζησε εξόριστος.


	Logged

Ariel

Μόνιμος κάτοικος ΤΗΜΜΥ.gr

Gender:

Posts: 1234

Re: Ποίηση

« Reply #231 on: September 23, 2007, 01:23:56 am »

Ω Ήλιε!Δως μου το φως
Τη δύναμη να δω το δρόμο μου
Ω Γη!Τη ζεστή σου αγκάλη πρόσφερε
Μια αγάπη να συνεχίσω
Ω Αέρα!Το Ζέφυρο στείλε μου,
αργά το βράδυ,μια πνοή ελπίδας ν'ανασάνω
Ω Νερό!Εσύ, ευλογημένο από τη σωή
του Ομήρου ζητώ τα κύματα να ζήσω.
Ω Γνώση!Μη μ'εγκαταλείψεις
Πολλά αγρίμια περιμένουν στις σκιές
Ω!Τι δυνατή που είμαι
μες την ανθρώπινη αδυναμία μου!
Το σύμπαν όλο με βοηθά
Το πεπρωμένο δεν υπάρχει
ίσως να χάθηκε σε μια πολύχρωμη σπηλιά
παρέα με τις σειρήνες
Και να!Να ο καπνός της εστίας
στο βάθος! Να το παλάτι!
Τι σημασία έχει αν η πορφύρα ξεθώριασε?
Η σκέψη φτερουγίζει στην Άγια αλμυρα...

Μαθήτρια Αναβρύτων με αφορμή την Ιθάκη του Καβάφη σε σχολκή εργασία


	Logged

Η έκλειψη λοιπόν, είναι σαν τη στιγμή που, δευτερόλεπτα πριν τη μεγάλη αλλαγή, σύμφωνα με το έθιμο κλείνεις τα φώτα.

Ναι, ξέρεις ότι σε περιμένει ένας μαγικός καινούργιος χρόνος - αλλά είμαστε πλάσματα του Ήλιου, και το σκοτάδι φτιάχνει τους δικούς του δαίμονες στο μυαλό μας. Έστω και για λίγα δευτερόλεπτα...

matrix

Ανερχόμενος/Ανερχόμενη

Gender:

Posts: 81

Me breaking the rules??? NO. I test their elastici

Re: Ποίηση

« Reply #232 on: September 23, 2007, 01:29:34 am »

¨Ητανε μια σιγανοπαπαδιά
από το φως ταχύτερη,παιδια.
Τη διώχνουν κάθε πρωινό,
-με κάποιο τρόπο σχετικό-
μ'αυτή,κάνοντας πέτρα την καρδιά,
γυρνάει την προηγούμενη βραδιά.

Wink


	Logged

Work PC -> Arch Linux
Server PC -> Slackware
Media PC -> Ubuntu
Ultra Mobile PC -> PdaXrom
Laptop -> Mandriva
Trash Can ----------------> Vista

Karaμazoβ

Veteran
Επιβεβαρυμένος

Gender:

Posts: 13335

ad astra, per aspera

Re: Ποίηση

« Reply #233 on: September 23, 2007, 10:32:44 am »

Νίκος Καββαδίας - Kuro Siwo

Πρώτο ταξίδι έτυχε ναύλος για το Νότο,
δύσκολες βάρδιες, κακός ύπνος και μαλάρια.
Είναι παράξενα της Ίντιας τα φανάρια
και δεν τα βλέπεις, καθώς λένε, με το πρώτο.

Περ' απ' τη γέφυρα του Αδάμ, στη Νότιο Κίνα,
χιλιάδες παραλάβαινες τσουβάλια σόγια.
Μα ούτε στιγμή δεν ελησμόνησες τα λόγια
που σού 'πανε μια κούφιαν ώρα στην Αθήνα.

Στα νύχια μπαίνει το κατράμι και τ' ανάβει,
χρόνια στα ρούχα το ψαρόλαδο μυρίζει,
κι ο λόγος της μεσ' στο μυαλό σου να σφυρίζει,
"ο μπούσουλας είναι που στρέφει ή το καράβι;"

Νωρίς μπατάρισε ο καιρός κ' έχει χαλάσει.
Σκατζάρισες, μα σε κρατά λύπη μεγάλη.
Απόψε ψόφησαν οι δυό μου παπαγάλοι
κι ο πίθηκος πού 'χα με κούραση γυμνάσει.

Η λαμαρίνα!.. η λαμαρίνα όλα τα σβήνει!
Μας έσφιξε το Kuro Siwo σα μιά ζώνη
κ' εσύ κοιτάς ακόμη πάνω απ' το τιμόνι,
πως παίζει ο μπούσουλας καρτίνι με καρτίνι.


	Logged

Appelsinpiken

Veteran
Καταστραμμένος

Gender:

Posts: 5019

gone with eternity

Re: Ποίηση

« Reply #234 on: September 23, 2007, 10:40:18 am »

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΟΙΗΣΗ του Νικηφόρου Βρεττάκου

Ανάσκαψα όλη τη γη να σε βρω.
Κοσκίνισα μες την καρδιά μου την έρημο· ήξερα
πως δίχως τον άνθρωπο δεν είναι πλήρες
του ήλιου το φως.
Ενώ, τώρα, κοιτάζοντας
μές από τόση διαύγεια τον κόσμο,
μεσ' από σένα - πλησιάζουν τα πράγματα,
γίνονται ευδιάκριτα, γίνονται διάφανα -
τώρα
μπορώ
ν'αρθρώσω την τάξη του σ'ένα μου ποίημα.
Παίρνοντας μια σελίδα θα βάλω
σ'ευθείες το φως.

Eίμαι κ’ εγώ
μια μικρή λεπτομέρεια
μέσα στην τραγική
ιστορία του σύμπαντος

Ορθός στη γη το μεγαλείο φορώ της συμφοράς μου
Και σέρνω του θανάτου τη στροφή


	Logged

Πες μου, πόσο κρατάει το αύριο;

pandora

Καταστραμμένος

Gender:

Posts: 6443

madness

Re: Ποίηση

« Reply #235 on: September 23, 2007, 14:56:58 pm »

Quote from: Christine on September 23, 2007, 10:40:18 am

ρισπέκτ


	Logged

Appelsinpiken

Veteran
Καταστραμμένος

Gender:

Posts: 5019

gone with eternity

Re: Ποίηση

« Reply #236 on: September 23, 2007, 19:13:23 pm »

Παίρνω αφορμή απ την υπογραφή σου pandora....

Μου φαίνεται σαν να ναι χθες
μα πάνε τόσα χρόνια
που σαν βιολί το σώμα σου στα χέρια μου κρατούσα
Με το ραδιόφωνο σιγά μεσ' τ' απαλό σκοτάδι
θα τρόμαζες αν ήξερες πόσο σε αγαπούσα....

και βάζω ένα απόσπασμα απ' το βιβλίο του Ηλία Πετρόπουλου, "Τα Ρεμπέτικα Τραγούδια", απ' όπου προέρχεται κ το υπογραμμισμένο...

"Όχι μόνο για την αλήθια, αλλά και για την ομορφιά της αλήθιας νιάζομαι. Μη μου στείλεις περιστέρια· μαντεύω τα λόγια αγάπης που θα μου πεις. Ο έρως συμβαίνει σαν δυστύχημα. Κρατούσα, τότε, σαν βιολί το σώμα σου, μα τώρα που είμαστε μακριά σ' έχω φωτιά παντοτινή μες στην καρδιά μου. Θα ψάχνεις λυπημένη να με βρεις στους άδειους δρόμους και θα ρωτάς παντού για μένα, και στην περιρρέουσα μελαγχολία των ρεμπέτικων τραγουδιών θα αναζητάς επί ματαίω παρηγοριά. Εφέτος ανήμερα το Πάσχα έβρεχε και η δολιότης πίκραινε την καρδιά μου. Το ξέρω· η θέση μου είναι στο νεκροταφείο. Είμασταν ακόμη παιδιά όταν μας μάραναν και ζήσαμε σαν γέροι. Δεν είμαι δικός μου. Σιωπώ μεν, αρνούμαι δε να πεθάνω γιατί τα δακρυσμένα μάτια σου πάντα με γνέφουν. Θλιβερά βλέματα τέκνα της σιωπής μου. Ο θάνατος απόψε διώχνει το κάθε τι απ' την ψυχή μου. Χαίρομαι την παραφροσύνη μου τώρα."


	Logged

Πες μου, πόσο κρατάει το αύριο;

pandora

Καταστραμμένος

Gender:

Posts: 6443

madness

Re: Ποίηση

« Reply #237 on: September 23, 2007, 21:15:18 pm »

Quote from: Christine on September 23, 2007, 19:13:23 pm

Παίρνω αφορμή απ την υπογραφή σου pandora....

Λίγο κλέφτες οι Κατσιμίχα? Cheesy

Η σύμπτωση? Cheesy

(ανυγουέη, εγώ τους λατρεύω κυριολεκτικά)

Christine θα πρέπει να έχεις τα απίστευτα φοβερα βιβλία όμως... χωρίς πλάκα....


	Logged

Appelsinpiken

Veteran
Καταστραμμένος

Gender:

Posts: 5019

gone with eternity

Re: Ποίηση

« Reply #238 on: September 23, 2007, 21:43:34 pm »

Quote from: pandora on September 23, 2007, 21:15:18 pm

Λίγο κλέφτες οι Κατσιμίχα? Cheesy

Η σύμπτωση? Cheesy

Ακριβώς, ήταν λίγο κλέφτες!!!

Από εδώ πήραν τη φράση (το γράφει σαν υποσημείωση στο σι ντι Ζεστά Ποτά).

Και για όσους ενδιαφέρονται, όλο το κείμενο "Επικήδειος Λόγος" του Ηλία Πετρόπουλου.

Πραγματικά αξίζει είτε σου αρέσουν τα ρεμπέτικα τραγούδια είτε όχι. Wink


« Last Edit: September 23, 2007, 21:49:31 pm by Christine »	Logged

Πες μου, πόσο κρατάει το αύριο;

Karaμazoβ

Veteran
Επιβεβαρυμένος

Gender:

Posts: 13335

ad astra, per aspera

Re: Ποίηση

« Reply #239 on: September 26, 2007, 23:42:48 pm »

Βλαδιβοστόκ!

Βλαδιβοστόκ, Βλαδιβοστόκ, η ώχρα των σπιτιών σου ξεφλούδισε κι έπεσε πάνω
στα πεζοδρόμια. Φύσηξε η περεστρόικα κι έγιναν ίσα και όμοια μέλη του
κόμματος παλαιά και μέλη κάποιας πόρνης, που για μια τσίχλα, ένα
μπλουτζίν πουλάει την ομορφιά της σ' εμπόρους καπιταλιστές, χοντρούς και
ματσωμένους.
Βλαδιβοστόκ, Βλαδιβοστόκ. Μαυρίζει η ψυχή μου έτσι που σε κατάντησαν ο
Γκορμπατσόφ κι ο Γέλτσιν. Γαμώ το σπίτι σας γαμώ, κωλοαμερικάνοι!

Τζίμης Πανούσης


	Logged

Pages: 1 ... 14 15 [16] 17 18 ... 66

Jump to: