Νόμπελ Οικονομικών

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Αντιστοίχηση Μαθημάτων ΝΠΣ με ΠΠΣ]

Επίσημη ενημέρωση για Αντιστοίχηση Μαθημάτων ΝΠΣ με ΠΠΣ και η συζήτηση στο forum.

[EAJ]

ΈΛΕΟΣ
Για αυτό τα έγραψα...για να δεις ότι και στη φυσική τα μοντέλα δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα...είναι όλα προσεγγίσεις...όλα με το νι και με το σίγμα πρέπει να τα γράφουμε με εσένα?

ΤΟ ΞΕΡΩ ΑΥΤΟ ΡΕ ΠΑΝΗΛΙΘΙΕ! ΜΑ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΤΟΣΟ ΒΛΑΚΑΣ; Αυτό που λέω είναι ότι οι φυσικοί το ξέρουνε αυτό ενώ οι οικονομολόγοι δεν το ξέρουνε!

ΜΆΘΕ ΝΑ ΜΙΛΆΣ ΡΕ ΑΓΡΆΜΜΑΤΗ!
ΦΥΣΙΚΆ ΚΑΙ ΞΈΡΟΥΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΈΝΗ ΕΦΑΡΜΟΓΉ ΤΩΝ ΜΟΝΤΈΛΩΝ ΤΟΥΣ...ΔΕΝ ΤΑ ΕΦΑΡΜΌΖΟΥΝ ΌΠΟΥ ΝΑ 'ΝΑΙ!! ΜΌΝΟ ΕΝΑΣ ΤΕΝΕΚΈΣ ΘΑ ΤΟ ΝΌΜΙΖΕ ΑΥΤΌ
ΦΥΣΙΚΆ ΚΑΙ ΞΈΡΟΥΝ ΤΙΣ ΠΡΟΫΠΟΘΈΣΕΙΣ , ΑΛΛΆ ΕΊΝΑΙ ΠΡΟΥΠΟΘΈΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΤΟΧΑΣΤΙΚΆ ΜΟΝΤΈΛΑ ΌΧΙ ΝΤΕΤΕΡΜΙΝΙΣΤΙΚΆ!!!
Τι σκατά νομίζεις εσύ και το μικρό μυαλό που έχεις? ότι εφαρμόζουν μοντέλα στην τύχη όπου να 'ναι και αν τους κάτσει είναι τυχεροί? 
κάθε φορά που κάνουν πρόβλεψη ενός χρηματιστηριακού δείκτη, κάθε φορά που κοστολογείται ένα συμβόλαιο "Αμερικάνικου" ή "Ευρωπαϊκού" τύπου, κάθε φορά που... ελέγχονται οι συνθήκες και ανάλογα βγαίνει το αποτέλεσμα.
ΔΙΆΒΑΣΕ ΚΑΝΆ ΒΙΒΛΊΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΏΝ ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ ΑΓΡΆΜΜΑΤΗ ΜΉΠΩΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΉΣΕΙΣ ΑΥΤΆ ΠΟΥ ΓΡΆΦΟΥΝ ΟΙ ΝΟΜΠΕΛΊΣΤΕΣ...το μόνο μοντέλο που έχεις καταλάβει μέχρι τώρα είναι το μοντέλο με τα στρουμφάκια του Μαρξ

τα πόσα ξες περί οικονομίας φάνηκε από τα γελοία σου επιχειρήματα

Πχ οι οικονομολόγοι θεωρούν ότι ο καθένας θα κάνει ό,τι είναι στο χέρι του για να μεγιστοποιήσει το κέρδος του, τη βέλτιστη επιλογή στη διάθεσή του στο βαθμό που αυτή μπορεί να προσδιοριστεί. Αυτό δεν ισχύει στον πραγματικό κόσμο. Να λοιπόν μια προϋπόθεση που δεν είναι ακριβής.

 

Όσο για το συγκεκριμένο που γράφεις δεν έχει νόημα...δε μπορεί να κάνει περισσότερα από αυτά που μπορει κανείς και αν κάνει λιγότερα από όσα μπορεί λόγω πολιτικών συνθηκών είναι και αυτό μέρος του μοντέλου. Όπως δε μπορεις να εφαρμόσεις τη Νευτώνεια μηχανική στις μικρές διαστάσεις έτσι δε μπορείς να εφαρμόσεις και οικονομικά μοντέλα εκεί που δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις...πές μας κάτι καινούριο...όλο επαναλαμβάνεσαι...

Αν κάνει λιγότερα από όσα μπορεί επειδή έτσι γουστάρει;
Αν κάνει λιγότερα από όσα μπορεί γιατί είναι βλάκας;
Αν κάνει λιγότερα από όσα μπορεί γιατί έτσι θα αποκομίσει κάποιο άλλο μη υλικό μη μετρήσιμο όφελος;
Το ποσοστό αυτών των περιπτώσεων δεν είναι καθόλου αμελητέο.

 
Όχι άλλο κάρβουνο...
Το μοντέλο περιγράφει την κατάσταση...δεν προβλέπει τις επιλογές των ανθρώπων...
Το τι επιλογές θα κάνει τελικά κάποιος είναι υποσύνολο του τι μπορεί να κάνει . Το μοντέλο ισχύει...ο συγκεκριμένος που γράφεις δεν το εφάρμοσε ...κάποιος άλλος το εφάρμοσε με τις σωστές αποφάσεις...

 

Όχι άλλο κάρβουνο...
Το μοντέλο περιγράφει την κατάσταση...δεν προβλέπει τις επιλογές των ανθρώπων...
Το τι επιλογές θα κάνει τελικά κάποιος είναι υποσύνολο του τι μπορεί να κάνει . Το μοντέλο ισχύει...ο συγκεκριμένος που γράφεις δεν το εφάρμοσε ...κάποιος άλλος το εφάρμοσε με τις σωστές αποφάσεις...

Ρε η οικονομολογία βασίζεται σε κάποιες παραδοχές ή δε βασίζεται;

ΌΛΕΣ ΟΙ ΕΠΙΣΤΉΜΕΣ ΒΑΣΊΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΚΆΠΟΙΕΣ ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ. ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΆ ΤΙΣ ΛΈΝΕ ΑΞΙΏΜΑΤΑ. ΑΠΛΆ ΕΣΎ ΕΊΣΑΙ ΑΝΊΚΑΝΗ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΉΣΕΙΣ ΑΥΤΈΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΔΟΧΈΣ...κάτι το οποίο δε με εκπλήσσει 

[Godhatesusall]

Για πες μας ρε αθάνατε μορφωμένε την άποψη των νομπελιστών για την θεωρία της κεφαλαιοκρατικής συσσώρευσης(ή αλλιώς θεωρία της συσσώρευσης κεφαλαίου).....εκεί μετά να δεις για ισχύ μοντέλου και -σε πρώτη ανάγνωση- παράλογα συμπεράσματα,που εύκολα ερμηνεύονται αν αλλάξεις λίγο το μοντέλο σου.Και επειδή δεν θέλω να ψάξεις να μου clopy-pastareis ένα κείμενο(δεν με ενδιαφέρει κιόλα το debate που από πριν έχει κάποιος από τους 2 μια άποψη και δεν ακούει κανένα άλλο επιχείρημα),σκέψου το εξής:

Το Χ ή Υ οικονομικό μοντέλο βασίζεται πάνω σε παρατηρήσεις,οι οποίες είναι κατά βάση υποκειμενικές και εκφράζουν την άποψη της "οικονομικής ευμάρειας" που έχει ο παρατηρητής.Στα μαθηματικά δεν συμβαίνει αυτό,και έτσι είναι άσκοπη η σύγκριση μεταξύ των αξιωμάτων αυτών των 2 επιστημών.

[Nessa NetMonster]

Άνθρωπος που του λες "η τάδε προϋπόθεση δεν ισχύει" και σου απαντάει "το μοντέλο ισχύει απλά αυτός στον οποίο αναφέρεται η προϋπόθεση επέλεξε να μην την εφαρμόσει" (!!!!!!!) καταλαβαίνεις πόσο έχει καταλάβει για το τι είναι μοντέλο και πώς το χρησιμοποιούμε. Είναι σα να λες "έχω ένα μοντέλο που προβλέπει την κατανάλωση μήλων και βασίζεται στην παραδοχή ότι όλα τα μήλα είναι κόκκινα" να σου λέει κάποιος ότι τα μισά μήλα είναι πράσινα και να του απαντάς "ε απλά αυτό το μήλο επέλεξε να μην εφαρμόσει το μοντέλο"!

Α και επίσης να χρησιμοποιείς σαν επιχείρημα ότι το μοντέλο σου δεν είναι ντετερμινιστικό αλλά στοχαστικό! Τότε είσαι βόδι ή δεν είσαι;

[Ex_Mechanus]

http://greekrider.blogspot.com/2009/09/wall-street.html
http://en.wikipedia.org/wiki/Death_Bond

[EAJ]

Νόμπελ Οικονομικών 2009

Code:

http://nobelprize.org/nobel_prizes/economics/laureates/2009/

Elinor Ostrom
Indiana University
Bloomington, IN, USA; Arizona State University
Tempe, AZ, USA
"for her analysis of economic governance, especially the commons"


Oliver E. Williamson
University of California
Berkeley, CA, USA
"for his analysis of economic governance, especially the boundaries of the firm"




Πηγή

Code:

http://www.capital.gr/news.asp?id=830481

Δευτέρα, 12 Οκτωβρίου 2009

Η Βασιλική Ακαδημία Επιστημών της Σουηδίας τίμησε την Αμερικανίδα καθηγήτρια Πολιτικών Επιστημών στο Indiana University των ΗΠΑ, Elinor Ostrom και τον Αμερικανό καθηγητή στο Berkeley του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, Oliver Williamson με το βραβείο Νόμπελ Οικονομίας 2009 για την εργασία τους στον τομέα της "οικονομικής διακυβέρνησης".

Η Elinor Ostrom -η πρώτη γυναίκα που κερδίζει το βραβείο Νόμπελ Οικονομίας- βραβεύτηκε για την εργασία της "επί της οικονομικής διακυβέρνησης ιδίως στα κοινά", ενώ ο Oliver E. Williamson "για την ανάλυση του επί της οικονομικής διακυβέρνησης, ιδίως στα όρια της επιχείρησης".

Το βραβείο συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 10 εκατ. σουηδικών κορώνων (περίπου 1,4 εκατ. δολ.).

[Godhatesusall]

Τι,δεν έχει κύρηγμα περί γαματοσύνης του νέου νομπελίστα?

[corina]

βαριέμαι...?

[Αιμιλία η φτερωτή χελώνα]

[...]
κορώνων
[...]

http://www.youtube.com/watch?v=3d4ZqNtdMmU#t=0m19s

[EAJ]

Πολλά μπάχαλα μαζεύτηκαν σε αυτό το τόπικ...δεν έχουν επιχειρήματα και μπαχαλεύουν ...

Πηγή
enet.gr

Ελευθεροτυπία, Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009

Το Νόμπελ Οικονομίας στη δυναμική των κοινοτήτων

Την πλάτη της στην επικρατούσα οικονομική θεωρία γύρισε φέτος η επιτροπή απονομής των βραβείων Νόμπελ επιβραβεύοντας την τεράστια δυναμική και αποτελεσματικότητα που μπορούν να επιδείξουν στην οικονομική διακυβέρνηση οι κοινότητες και οι ιεραρχικά δομημένες οργανώσεις.

 Με στόχο να ξεκολλήσει τα οικονομικά από τις θεωρίες των αποτελεσματικών αγορών και να τα επαναφέρει στην κοινωνική τους διάσταση, η Βασιλική Ακαδημία Επιστημών της Σουηδίας απένειμε συγκεκριμένα το φετινό Νόμπελ Οικονομίας 2009 στους Αμερικανούς ακαδημαϊκούς Ελινορ Οστρομ και Ολιβερ Ουίλιαμσον.

Η 76χρονη Οστρομ, καθηγήτρια Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα, είναι η πρώτη γυναίκα που παίρνει το Νόμπελ Οικονομίας (από το 1968, όταν αυτό θεσπίστηκε) και η πέμπτη γυναίκα που κερδίζει το βραβείο φέτος. Η έρευνά της εστίασε στο πώς η πολιτική, τα οικονομικά και το νομικό σύστημα επηρεάζουν τον τρόπο χρήσης των φυσικών πόρων και απέδειξε ότι καθοδηγούμενα από την κοινότητα έργα μπορεί να είναι περισσότερο αποτελεσματικά απ' ό,τι η ιδιωτικοποίησή τους ή η κρατική διαχείρισή τους.

«Η Ελινορ Οστρομ αμφισβήτησε την -εδώ και δεκαετίες- επικρατούσα αντίληψη ότι η δημόσια περιουσία είναι κακοδιαχειριζόμενη και ότι γι' αυτό θα έπρεπε είτε να ρυθμίζεται από τις κρατικές αρχές είτε να ιδιωτικοποιείται. Με βάση αναρίθμητες μελέτες, που αφορούσαν τη διαχείριση αποθεμάτων αλιευμάτων, βοσκότοπων, δασών, λιμνών και υπόγειων υδάτων από τους χρήστες τους, η Οστρομ κατέληξε ότι οι επιδόσεις τους είναι συχνά καλύτερα απ' ό,τι εκτιμούν οι επικρατούσες θεωρίες» σημείωσε η Επιτροπή Απονομής στο ανακοινωθέν της.

Η Οστρομ δήλωσε ότι η βράβευσή της αποτελεί μια τεράστια έκπληξη αλλά και μεγάλη τιμή γι' αυτήν, τονίζοντας ότι «από τη στιγμή που διαπιστώνουμε ότι οι γραφειοκράτες κάποιες φορές δεν έχουν τη σωστή πληροφόρηση, ενώ οι πολίτες και οι χρήστες των πόρων έχουν, βοηθά να ενθαρρύνουμε την αίσθηση της ικανότητας και της δύναμης σε αυτούς».

Είπε ακόμη ότι η έρευνά της για τον τρόπο με τον οποίο οι πολίτες οργανώνουν τους εαυτούς τους προκειμένου να προστατέψουν έναν σημαντικό φυσικό πόρο είναι ιδιαίτερα συναφής με το ζήτημα της αλλαγής του κλίματος.

Ο δεύτερος βραβευθείς, ο 77χρονος Ολιβερ Ουίλιαμσον του Πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνια, έδειξε με την εργασία του ότι ιεραρχικά δομημένες οργανώσεις, κατ' εικόνα των επιχειρήσεων, μπορούν να ευδοκιμήσουν επειδή είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές στην επίλυση αντικρουόμενων συμφερόντων. Με κάποιους τρόπους, υποστήριξε, είναι πιο αποτελεσματικές απ' ό,τι τα συστήματα που βασίζονται στην αγορά.

[EAJ]

Νομπέλ Οικονομίας στην αυτο-διακυβέρνηση

24/10/2009

Η αιρετική θεωρία για τις ανταγωνιστικές αγορές των φετινών βραβευθέντων Ελινορ Οστρομ και Ολιβερ Ουίλιαμσον

The Economist

Η δημιουργία οικονομικών μοντέλων συνεπάγεται συνήθως την αποσυναρμολόγηση του κόσμου στα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά του.

Οι απλές θεωρίες όμως συχνά αγωνίζονται για να εξηγήσουν το πώς λειτουργούν τα πράγματα στην πραγματικότητα. Η Ελινορ Οστρομ του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα και ο Ολιβερ Ουίλιαμσον του Πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ, οι φετινοί νικητές του βραβείου Νομπέλ Οικονομίας, τιμήθηκαν για την αναγνώριση αυτής της πολυπλοκότητας. Οι έρευνές τους εμπλουτίζουν τις γνώσεις σχετικά με τα οικονομικά ιδρύματα, τα οποία διαδραματίζουν σημαντικότατο ρόλο σήμερα, και για τη μελέτη των οποίων οι οικονομολόγοι δεν είχαν καταβάλει την απαραίτητη προσοχή.

Στην περίπτωση του κ. Ουίλιαμσον, το ίδρυμα είναι η εταιρεία. Με τις ιεραρχικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων να βασίζονται σε κανόνες και αρχές, οι εταιρείες θα έπρεπε να ήταν λιγότερο αποτελεσματικές απ’ ό,τι οι αποκεντρωμένες αγορές συναλλάγματος που βασίζονται στις σχετικές τιμές, θεωρία στην οποία βασίζεται ο τρόπος που γίνονται οι συναλλαγές σύμφωνα με την οικονομική θεωρία.

Γιατί λοιπόν υπάρχουν οι εταιρείες; Αυτή την ερώτηση την έκανε πρώτη φορά το 1937 ο Ρόναλντ Κόασε, ο νικητής του Νομπέλ Οικονομίας το 1991 και πνευματικός πρόγονος των δύο φετινών νικητών. Ο κ. Κόασε υποστήριξε ότι όλες οι οικονομικές συναλλαγές είναι δαπανηρές, και ότι ακόμα και σε ανταγωνιστικές αγορές, υπάρχουν έξοδα που σχετίζονται με την εύρεση της σωστής τιμής. Η πιο αποτελεσματική θεσμική ρύθμιση για την εκτέλεση μιας συγκεκριμένης οικονομικής δραστηριότητας θα είναι αυτή που ελαχιστοποιεί το κόστος συναλλαγών. Αυτό συνήθως είναι η αγορά, αλλά η χρησιμοποίηση αρχών και κανονισμών εντός μιας επιχείρησης μπορεί να αποδειχθεί μερικές φορές ακόμη πιο αποτελεσματική.

Μείωση χρόνου

Η θεωρία του κ. Κοάσε εξήγησε γιατί υπήρχαν οι εταιρείες, αλλά δεν ήταν αρκετά συγκεκριμένη όσον αφορά την πρόβλεψη των συνθηκών υπό τις οποίες οι εταιρείες, ή οι αγορές, θα ήταν η επικρατούσα μορφή οργάνωσης. Η αποσαφήνιση του συγκεκριμένου θέματος ήταν η συμβολή του κ. Ουίλιαμσον. Σε μια σειρά άρθρων και βιβλίων, που γράφτηκαν μεταξύ 1971 και 1985, υποστήριξε ότι τα έξοδα ολοκλήρωσης συναλλαγών στις αγορές σποτ αυξάνονται όχι μόνο ανάλογα με την πολυπλοκότητά τους, αλλά και με το αν στηρίζονται σε στοιχεία ενεργητικού που αξίζουν περισσότερο εντός μιας σχέσης μεταξύ δύο πλευρών απ’ ό,τι απέξω (παραδείγματος χάριν, ένα πίσω κάτοπτρο αυτοκινήτου που έχει κατασκευαστεί με τις προδιαγραφές ενός συγκεκριμένου κατασκευαστή αυτοκινήτων και κατασκευάζεται από κάποιον τρίτο).

Και τα δύο αυτά χαρακτηριστικά καθιστούν τη συγγραφή και εκτέλεση συμβάσεων που λαμβάνουν υπ’ όψιν κάθε πιθανό ενδεχόμενο από δύσκολη έως αδύνατη. Σε κάποιο σημείο, ως εκ τούτου, είναι λογικό να διεξάγει τη συνδεόμενη πράξη εντός ενός ενιαίου νομικού πλαισίου, και όχι στην αγορά. Η εταιρεία αυτοκινήτων μπορεί να προτιμήσει να παράγει το πίσω κάτοπτρο εντός της εταιρείας. Αυτό θα μειώσει τον χρόνο και τους πόρους που δαπανώνται σε παζάρια για τα κέρδη, μόνο και μόνο επειδή οι αποφάσεις λαμβάνονται από μία και μόνο εταιρεία, ας πούμε τη Fiat.

H θεωρία του κ. Ουίλιαμσον καθόρισε χρήσιμα και υπολογίσιμα χαρακτηριστικά των συναλλαγών που θα γίνονταν περισσότερο ή λιγότερο δεκτικά αν διεξάγονταν από τις αγορές. Αυτό σημαίνει ότι το σκεπτικό του θα μπορούσε να δοκιμαστεί ενάντια σε αποφάσεις εταιρειών για ενσωμάτωση τμημάτων της αλυσίδας εφοδιασμού τους. Μέχρι στιγμής έχει αποδώσει ικανοποιητικά. Αρκετές μελέτες βρήκαν ότι αν ένας παραγωγός ηλεκτρικής ενέργειας μπορεί να διαλέξει μεταξύ της παραγωγής από αρκετά κοντινά ορυχεία κάρβουνου, που παράγουν κάρβουνο συγκεκριμένης ποιότητας, τείνει να αγοράσει κάρβουνο σε μία ελεύθερη αγορά. Αν όμως υπάρχει ένα κοντινό ορυχείο, στο οποίο μπορεί να βασιστεί για την προμήθεια κάρβουνου, τότε ο παραγωγός ηλεκτρικής ενέργειας τείνει να αποκτάει αυτό το ορυχείο. Μία συναλλαγή που θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί στην αγορά, λοιπόν, μετακομίζει εντός της εταιρείας.

Σύμφωνα με τον κ. Ούλιαμσον, ένα μάθημα από τη θεωρία οργάνωσης είναι η σημασία της αναγνώρισης των κοινών προτύπων συμπεριφοράς σε φαινομενικά ανόμοιες καταστάσεις. Αυτό συνοψίζει τον τρόπο με τον οποίο η Ελινορ Οστρομ έχει περάσει την εργάσιμη ζωή της.

«Πηγή κοινών πόρων»

Η πρώτη γυναίκα που κέρδισε το βραβείο Νομπέλ Οικονομίας, μελετάει τη διακυβέρνηση της «πηγής κοινών πόρων» -όπως οι βοσκότοποι, τα δάση, η αλιεία- στα οποία περισσότερο από ένα άτομο έχουν πρόσβαση. Σε αντίθεση με καθαρά δημόσια αγαθά, όπως η ατμόσφαιρα, όπου η χρήση ενός ατόμου δεν περιορίζει την ποσότητα που διατίθεται στους υπολοίπους, οι άνθρωποι εξαντλούν τους συγκεκριμένους πόρους όταν τους χρησιμοποιούν. Τα κλασικά οικονομικά μοντέλα προβλέπουν ότι ελλείψει σαφών δικαιωμάτων ιδιοκτησίας, τέτοιοι πόροι θα αποτελούν αντικείμενο υπερεκμετάλλευσης, χωρίς τα πρόσωπα που τους χρησιμοποιούν να λαμβάνουν υπ’ όψιν τις επιπτώσεις στην πηγή. Η υπεραλίευση θα έχει ως αποτέλεσμα τη σταδιακή εξάντληση των κοινών πόρων.

Αλλά σε 40 χρόνια ερευνών του τρόπου που οι κοινοί πόροι χρησιμοποιούνται πράγματι από τις κοινότητες, η κ. Οστρομ βρήκε ότι οι άνθρωποι συνήθως επινοούν μάλλον περίπλοκα συστήματα διακυβέρνησης για να εξασφαλίσουν την μη υπερκατανάλωση αυτών των πόρων. Τα συγκεκριμένα συστήματα περιλαμβάνουν σαφείς κανόνες, ευθύνες, αλλά και πρόστιμα για τη χρήση των πόρων. Συγκεκριμένα, ανακάλυψε ότι η αυτο-διακυβέρνηση συχνά λειτουργούσε πολύ καλύτερα από μία ελλιπώς ενημερωμένη κυβέρνηση που επιβάλλει μερικές φορές αδέξιους και συχνά αναποτελεσματικούς κανονισμούς. Σε αυτό, επισκιάζει και αυτή τον κ. Κοάσε που υποστήριξε την άποψη ότι εκείνοι που υποστήριξαν την κυβερνητική ιδιοκτησία των κοινών πόρων αγνόησαν το κόστος συναλλαγών που συνδέεται με την είσπραξη των φόρων.

Η οικονομική επιστήμη δεν έχει σύνορα

Οι απλές θεωρίες συχνά δυσκολεύονται να εξηγήσουν το πώς λειτουργούν τα πράγματα στην πραγματικότητα. Η Ελινορ Οστρομ του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα και ο Ολιβερ Ουίλιαμσον του Πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ, οι φετινοί νικητές του βραβείου Νομπέλ Οικονομίας, τιμήθηκαν για την αναγνώριση αυτής της πολυπλοκότητας. Οι έρευνές τους εμπλουτίζουν τις γνώσεις σχετικά με τα οικονομικά ιδρύματα, τα οποία διαδραματίζουν σημαντικότατο ρόλο σήμερα.

Τόσο ο κ. Ουίλιαμσον όσο και η κ. Οστρομ έχτισαν πάνω στην ιδέα ενός παλαιότερου νομπελίστα, του Ρόναλντ Κοάσε, ότι όλες οι συναλλαγές έχουν έξοδα, αλλά αυτά τα έξοδα ελαχιστοποιούνται εντός διαφορετικών θεσμικών πλαισίων. Το έργο τους χρησιμοποιεί μεθόδους και απόψεις από κλάδους με τους οποίους πολλοί οικονομολόγοι δεν είναι επαρκώς εξοικειωμένοι: λεπτομερείς μελέτες περιπτώσεων στην περίπτωση της κ. Οστρομ, και ενός πολιτικού επιστήμονα με νομικές γνώσεις στην περίπτωση του κ. Ουίλιαμσον. Η νίκη τους υπενθυμίζει στους οικονομολόγους ότι τα σύνορα μεταξύ επιστημονικών κλάδων, όπως αυτά μεταξύ επιχειρήσεων και αγοράς, μπορούν να διασχιστούν επικερδώς.

Γιατί διχάζει

Η πρόσφατη απονομή του βραβείου Νομπέλ Οικονομικών Επιστημών στην Αμερικανίδα Ελινορ Οστρομ έχει αποτελέσει θέμα έντονων συζητήσεων μεταξύ των ακαδημαϊκών κύκλων, διχάζοντας μερίδα οικονομολόγων σχετικά με το αν πρέπει να απονέμεται το συγκεκριμένο βραβείο σε μη οικονομολόγους.

Η ίδια ισχυρίζεται ότι είναι μία επιστήμονας της «πολιτικής οικονομίας». Ωστόσο, το διδακτορικό της δίπλωμα πραγματεύεται με βάση τις Πολιτικές Επιστήμες.

Στα 40 χρόνια ιστορίας του Νομπέλ Οικονομικών Επιστημών, υπήρξαν πολλές φορές που οι βραβευμένοι είχαν λάβει εκπαίδευση κατά κάποιο μέρος ή εξ ολοκλήρου σε άλλους τομείς. Το 1975, το βραβείο πήγε στον Φρίντριχ Χάγιεκ που έκανε το διδακτορικό του στο Δίκαιο και τις Πολιτικές Επιστήμες, αλλά και στον Βιταλιγιέβιτς Καντορόβιτς που έκανε το διδακτορικό του στα Μαθηματικά. Το 1994, νικητής ήταν ο γνωστός μαθηματικός Τζον Νας (φωτογραφία).

Οπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο οικονομολόγος του Πανεπιστημίου Γέιλ Ρόμπερτ Σίλερ στους New York Times: «Αυτό το βραβείο αποτελεί μέρος της συγχώνευσης των κοινωνικών επιστημών». «Οι οικονομολόγοι είναι τόσο απομονωμένοι και προσηλωμένοι στις απόψεις τους σχετικά με το πόσο αποτελεσματικές είναι οι αγορές και πώς αυτορρυθμίζονται, που έχει εκτροχιάσει τον τρόπο σκέψης τους», συμπλήρωσε ο ίδιος. Με τον ίδιο τρόπο που τα οικονομικά έχουν προσφέρει σε άλλους ακαδημαϊκούς κλάδους, ιδίως σε αυτούς των Κοινωνικών Επιστημών, Μαθηματικών και Φιλοσοφίας, δεν αποτελεί λοιπόν έκπληξη όταν «μη οικονομικές» ιδέες προσφέρουν και διακρίνονται για τη συμβολή τους στην οικονομική επιστήμη.

Πηγή
news.kathimerini.gr

[EAJ]

Πηγή
tovima.gr
Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

RΟΒΕRΤ FΟGΕL Η καπιταλιστική Κίνα του 2040 με οικονομία 123 τρισ. δολαρίων

Στο τεύχος Φεβρουαρίου του περιοδικού «Foreign Ρolicy» δημοσιεύεται άρθρο του καθηγητή Ρόμπερτ Φόγκελ με συγκριτικά στοιχεία Κίνας και Ευρώπης.Σχετικά με την Κίνα, περιληπτικά αναφέρει τα εξής:


Τριάντα χρόνια από σήμερα, το 2040, η οικονομία της Κίνας θα φθάσει τα 123 τρισ. δολάρια, δηλαδή τρεις φορές το οικονομικό δυναμικό όλου του πλανήτη μας το 2000. Το κατά κεφαλήν εισόδημα στην Κίνα θα είναι 85.000 δολάρια, δηλαδή διπλάσιο του προβλεπομένου για την Ευρωπαϊκή Ενωση, πολύ υψηλότερο από αυτό της Ιαπωνίας ή της Ινδίας. Με άλλα λόγια, ο κάτοικος μιας κινεζικής μεγαλούπολης θα ζει δύο φορές καλύτερα από ό,τι ο μέσος Γάλλος. Το μερίδιο της Κίνας στο παγκόσμιο κατά κεφαλήν εισόδημα, μολονότι δεν θα έχει ξεπεράσει της Αμερικής, θα είναι 40%, πολύ μεγαλύτερο της Αμερικής (14%) και της ΕΕ (μόλις 5%). Αυτή είναι η εικόνα της οικονομικής ηγεμονίας.

Πώς γίνεται αυτό με την «πάμπτωχη» ως πρόσφατα Κίνα; Δεν είναι δύσκολη η εξήγηση.

Πρώτον, το «θαύμα» οφείλεται στις τεράστιες επενδύσεις της Κίνας στην εκπαίδευση. Οι καλύτερα μορφωμένοι εργάτες είναι οι πιο παραγωγικοί. Από το 1998, όταν ο τότε πρόεδρος Ζιανγκ Ζεμίν ζήτησε τη «μαζική αύξηση των σπουδαστών», ο αριθμός των μαθητών γυμνασίου αυξήθηκε κατά 165% και εκείνων που με κρατική υποτροφία σπουδάζουν στο εξωτερικό αυξήθηκε κατά 152%. Ετσι τα επόμενα 20 χρόνια η Κίνα θα έχει διπλασιάσει τον αριθμό των μαθητών γυμνασίου ενώ των σπουδαστών θα έχει αυξηθεί κατά 50%, γεγονός το οποίο θα προσθέσει τουλάχιστον 6 μονάδες στην ετήσια αύξηση της οικονομίας της.

Δεύτερο στοιχείο είναι ο συνεχιζόμενος ρόλος του αγροτικού παράγοντα. Μπορεί να βλέπουμε το μέλλον της Κίνας μέσω των ουρανοξυστών της Σανγκάης ή των εργοστασίων της Γκουαντόνγκ αλλά είναι οι αλλαγές που συντελούνται στην κινεζική ύπαιθρο οι οποίες τροφοδοτούν την οικονομική μηχανή. Το 2009 το 55% του πληθυσμού της Κίνας, δηλαδή 700 εκατομμύρια, ζούσαν στην αγροτική επαρχία. Αυτός ο μεγάλος αγροτικός τομέας συμβάλλει κατά το ένα τρίτο τουλάχιστον στη σημερινή οικονομική ανάπτυξη της Κίνας και δεν πρόκειται να εξαφανιστεί τα επόμενα 30 χρόνια.

Τρίτον, η κινεζική Στατιστική Υπηρεσία μάλλον υποτιμά τη συνολική οικονομική πρόοδο και αυτό είναι φυσικό. Διότι οι μικρές επιχειρήσεις, ιδιαίτερα στην ύπαιθρο, δεν δίνουν πάντοτε αναφορά στο κράτος για την παραγωγή τους, κάτι που συμβαίνει άλλωστε και στην Αμερική.

Τέταρτον, το πολιτικό σύστημα της Κίνας είναι πολύ διαφορετικό από εκείνο που νομίζουμε. Πιστεύεται γενικώς ότι τα πάντα ελέγχονται και προσδιορίζονται από το Πεκίνο. Στην πραγματικότητα όμως πάμπολλες, απολύτως επιτυχείς, μεταρρυθμίσεις διατυπώθηκαν και υλοποιήθηκαν σε τοπικό επίπεδο. Η Κίνα ασφαλώς δεν είναι μια ανοιχτή κοινωνία αλλά η κριτική που γίνεται ακόμη και στα πιο υψηλά ηγετικά πρόσωπα είναι συνεχής και αποτελεσματική. Η ηγεσία έχει πάρει το μάθημά της από το τραγικό φιάσκο του Μεγάλου Αλματος Εμπρός.

Τέλος, υπάρχει μια παρεξηγημένη αλήθεια: η Κίνα είναι η πλέον καπιταλιστική χώρα του κόσμου! Στις μεγάλες πόλεις της το επίπεδο ζωής και το κατά κεφαλήν εισόδημα είναι στο επίπεδο των χωρών που η Διεθνής Τράπεζα αποκαλεί «υψηλού μεσαίου εισοδήματος». Ο Κινέζος της μεγαλούπολης θέλει την τηλεόραση τελευταίας τεχνολογίας, σπίτι με τέλειο εξοπλισμό, αγοράζει ρούχα και άλλα προσωπικά είδη από καταστήματα με ποικιλία μεγαλύτερη από τα περισσότερα ευρωπαϊκά αντίστοιχά τους. Είναι η κυβέρνηση που παροτρύνει αυτόν τον κινεζικό καταναλωτισμό. Δεν παραγνωρίζεται το γεγονός ότι η Κίνα αντιμετωπίζει δημογραφικό πρόβλημα και οι σκεπτικιστές επισημαίνουν ότι τα επόμενα 30 χρόνια μπορεί να συμβούν μια σειρά εξελίξεις που ίσως εκτροχιάσουν το κινεζικό τρένο-βολίδα.

Οι μεγάλες διαφορές στο εισόδημα, πιθανές κοινωνικές αντιθέσεις, εδαφικές διεκδικήσεις, η έλλειψη νερού, το περιβάλλον κτλ. δεν μπορεί να αποκλείονται, αλλά το Πεκίνο έδειξε αυτά τα τελευταία χρόνια ότι ξέρει πώς να χειρίζεται έκτακτες καταστάσεις. Πέραν τούτου, η αυξανόμενη κυβερνητική ευαισθησία στην κοινή γνώμη σε συνδυασμό με τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου έχουν ως συνέπεια να αυξηθεί η λαϊκή εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση, γεγονός που, κατά τη γνώμη μου, απομακρύνει μια σοβαρή πολιτική αστάθεια.

Στη Δύση η ιδέα ενός κόσμου όπου το κέντρο της παγκόσμιας οικονομικής βαρύτητας βρίσκεται στην Ασία είναι αδιανόητη. Αλλά δεν θα είναι η πρώτη φορά. Οπως σημειώνουν πολλές φορές οι κινέζοι δάσκαλοι και οι διανοούμενοι που κατέχουν την Ιστορία, η Κίνα ήταν η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου το μεγαλύτερο διάστημα των δύο τελευταίων χιλιετιών. Την ώρα που η Ευρώπη δεινοπαθούσε στον μαύρο Μεσαίωνα και οι Ευρωπαίοι αλληλοσκοτώνονταν στους καταστρεπτικούς θρησκευτικούς πολέμους, η Κίνα απολάμβανε το υψηλότερο επίπεδο ζωής του τότε κόσμου. Σήμερα η ιδέα μιας ανερχόμενης Κίνας είναι στα μάτια των Κινέζων απλώς η επιστροφή στο status quo.

Ο κ. Robert Fogel έχει λάβει το βραβείο Νομπέλ Οικονομίας το 1993 και είναι διευθυντής του Κέντρου Πληθυσμικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

[provataki]

RΟΒΕRΤ FΟGΕL Η καπιταλιστική Κίνα του 2040 με οικονομία 123 τρισ. δολαρίων

FAIL!!!

O KOΣΜΟΣ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΤΟ 2012!!!

[EAJ]

 

προσπαθώ να το ξεχάσω ρε συ προβατάκι...δε θέλω να το σκέφτομαι...λυπήσου με 

[Ex_Mechanus]

σε περίπτωση που σας χρειαστεί

Aν το λέγαμε εμείς θα ήταν “ε, τα γνωστά κολλήματα”. Tο λέει όμως ένα σοβαρό μαγαζί: οι προλετάριοι είναι οι δημιουργοί του πλούτου!!! Δεν το λέει ακριβώς έτσι, αλλά σχεδόν.
Λοιπόν: το σοσιαλίζον thinktank New Economics Foundation έκατσε και υπολόγισε (με μισθολογικά δεδομένα αγγλίας) πόσος πλούτος κλέβεται απ’ τους εργάτες και τις εργάτριες του τριτογενή. Nα μερικά μεγέθη:
- Oι γυναίκες που αναλαμβάνουν την κατ’ οίκον φροντίδα μικρών παιδιών, επιτρέποντας έτσι και στους δύο γονείς να δουλεύουν, αυξάνουν σημαντικά τον κοινωνικό πλούτο (λέει το N.E.F.): για κάθε 1 λίρα που πληρώνονται δημιουργούν πλούτο αξίας 9,5 λιρών...
- Oι εργάτες σε εργοστάσια ανακύκλωσης για κάθε 1 λίρα μισθού δημιουργούν κοινωνικό όφελος αξίας 12 λιρών...
- Oι καθαριστές και οι καθαρίστριες των νοσοκομείων για κάθε 1 λίρα που πληρώνονται παράγουν κοινωνικό πλούτο (με την έννοια όλων των οφελημάτων ενός καθαρού και τακτοποιημένου νοσοκομείου, της μη μετάδοσης ασθενειών, κλπ) αξίας 10 λιρών...
Aντίθετα (λέει πάντα το N.E.F.) τα ανώτερα στελέχη των τραπεζών και λοιπών χρηματοπιστωτικών οίκων, για κάθε 1 λίρα αξίας (; ) που παράγουν κλέβουν (νόμιμα: σαν μισθούς, μπόνους, κλπ) 7 λίρες απ’ τον κοινωνικό πλούτο...
Oυουφφφφφ! Tώρα υπάρχουν και στοιχεία!

Tο σχεδιάγραμμα κάτω δείχνει με δυο γραμμές την πραγματική αιτία της τρέχουσας κρίσης (στοιχεία για τις ηπα). H διάστικτη γραμμή είναι αναπαράσταση της “μέσης παραγωγικότητας της εργασίας” - η συνεχής δείχνει την “μέση αμοιβή” της. Aπ’ τα μέσα της δεκαετίας του 1970 (αντεπίθεση των αφεντικών) τα δύο μεγέθη άρχισαν να “αποκλίνουν” - που σήμαινε ότι όλο και περισσότερο οι μισθοί δεν μπορούσαν να “καταναλώσουν” τα εμπορεύματα... Έτσι ήρθαν τα “δάνεια”, κλπ κλπ...




http://sarajevomag.gr/entipa/teuhos_36/i36_p22_incase.html

[4Dcube]

Πολύ ενδιαφέρον, Ηλία.

Επειδή είμαι λίγο μαστουρωμένος από το διάβασμα, ας μου επιτραπεί να κάνω έναν παραλληλισμό (λόγω χαρακτήρα του φόρουμ ελπίζω στην κέντριση του χιούμορ):
από το διάγραμμα:

μέση παραγωγικότητα της εργασίας ανά ώρα - μέση αμοιβή της εργασίας ανά ώρα == στιγμιαία ισχύς (δλδ κέρδος)

κοινωνικός πλούτος== φορτίο

Και
θετικός κοινωνικός πλούτος: εργάτες του τριτογενή == επαγωγικά φορτία (θετικά)
αρνητικός κ π: ανώτερα στελέχη == χωρητικά φορτία (αρνητικά)

Έστω ότι για την σταθερή οικονομική πορεία μιας χώρας, δεν αρκεί ο τριτογενής τομέας παραγωγής. Και ότι οι άλλοι τομείς είναι που δίνουν την πραγματική ισχύ.
Έτσι η μιγαδική ισχύς S=P+Qj (επέκταση της στιγμιαίας ισχύς στη συχνότητα)

όπου P η πραγματική-ενεργός και Q η φανταστική-άεργος ισχύς

θα θέλει τον συντελεστή ισχύος της P/S αυξημένο.


Ένας τρόπος για να γίνει αυτό είναι να βάλει χωρητικά φορτία παράλληλα στο επαγωγικό φορτίο. Δηλαδή, διευθυντές πάνω από τους εργάτες! Με αποτέλεσμα την αύξηση της παραγωγικότητας - συντελεστή ισχύος!

Έχει κι άλλο:
Τα χωρητικά φορτία (διευθυντές) είναι πηγές αέργου ισχύος (αχρείαστη ισχύς!) ενώ τα επαγωγικά καταναλώσεις της.

Επίσης.
Άλλος τρόπος για αύξηση του συντελεστή είναι κι άλλα χωρητικά φορτία σε σειρά με το φορτίο.
Δηλαδή για να αυξηθεί η παραγωγικότητα πρέπει να βάλουμε κι άλλους εργάτες μαζί!


Για να δούμε αν μπορούμε να βρούμε λύση με αυτό το (όχι σωστό ή πλήρες, αλλά δουλεύει) ηλεκτρικό ανάλογο.
Το πρόβλημα ποιο είναι;
Δε νομίζω να μπορώ να το διατυπώσω επακριβώς, αλλά υποψιάζομαι ότι ο συντελεστής ισχύος φαίνεται να αυξάνεται ενώ δεν μας κάνει δουλειά, και η οικονομία της χώρας δεν είναι σταθερή - υπάρχει η κρίση. Άρα, υπάρχει υπέρμετρη καταπόνηση του συστήματος για χάρη του συντελεστή.

Λύση σε αυτό θα ήταν να αλλάξουν οι συνδεσμολογίες μεταξύ των φορτίων.
Πώς;
Δεν έχω ιδέα.
Αλλά υπάρχουν προτάσεις μέχρι και ολική αλλαγή του συστήματος.