THMMY.gr

Χαλαρή συζήτηση - κουβεντούλα => Φιλόσοφοι Μηχανικοί - Μηχανικοί Φιλόσοφοι => Topic started by: Αθάνατος on August 06, 2007, 17:29:24 pm



Title: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Αθάνατος on August 06, 2007, 17:29:24 pm
http://nobelprize.org/nobel_prizes/economics/laureates/2006/index.html


Νόμπελ Οικονομικών 2006

Εντμουντ Φελπς


Από εδώ (http://www.enet.gr/online/online_hprint?q=%C5%ED%F4%EC%EF%F5%ED%F4+%D6%E5%EB%F0%F2&a=&id=6447996)
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 23/10/2006

Ο εργαζόμενος στον καπιταλισμό

Του ΤΑΚΗ ΜΙΧΑ

«Η Ευρωπαϊκη Ενωση δημιουργήθηκε άραγε για να πνίξει τον δυναμισμό;»

Εντμουντ Φελπς,

Νόμπελ Οικονομικών 2006

Από τον Προυντόν μέχρι τον Οουεν και από τον Μαρξ μέχρι τον Τσόμσκι, η δημιουργικότητα της εργασίας βρισκόταν πάντοτε στο επίκεντρο της πολιτικής τους φιλοσοφίας. Ολοι οι προαναφερθέντες εκφραστές της σοσιαλιστικής σκέψης θεωρούν ότι η εργασία στον καπιταλισμό είναι απάνθρωπη, κυρίως διότι στερεί από τον εργαζόμενο κάθε δυνατότητα να ασκήσει τη δημιουργικότητά του.

Την άποψη αυτή απορρίπτει ο φετινός κάτοχος του βραβείου Νόμπελ Οικονομικών Εντμουντ Φελπς. Σε μακροσκελές άρθρο στη «Wall Street Journal» (10 Οκτωβρίου 2006) ο νομπελίστας καθηγητής υποστηρίζει ακριβώς το αντίθετο. Οτι μόνο κάτω από συνθήκες καθαρού καπιταλισμού (όπως π.χ. στις ΗΠΑ) μπορεί να ανθήσει η δημιουργικότητα του εργαζόμενου. Αντίθετα οικονομικά συστήματα, όπως το ευρωπαϊκό, δεν επιτρέπουν την ανάπτυξη της δημιουργικότητας του εργαζόμενου. Αυτό έχει αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, ότι, όπως δείχνουν διάφορες σφυγμομετρήσεις, οι εργαζόμενοι στις ΗΠΑ είναι πιο ευχαριστημένοι από τη δουλειά τους, σε σχέση με τους εργαζόμενους στην Ευρώπη.

Σύμφωνα με τον Φελπς, η ικανοποίηση, την οποία αισθάνεται ο εργαζόμενος από τη δουλειά του, είναι σε μεγάλο βαθμό απόρροια του δυναμισμού του οικονομικού συστήματος στο οποίο ανήκει. Οσο πιο δυναμικό είναι το οικονομικό σύστημα τόσο μεγαλύτερη ικανοποίηση αισθάνεται ο εργαζόμενος από την εργασία του.

Οπως γράφει:

«Η εισαγωγή ενός υψηλού επιπέδου δυναμισμού, προκειμένου να πυροδοτηθεί η οικονομία από τις νέες ιδέες των επιχειρηματιών, συμβάλλει στον μετασχηματισμό του εργασιακού χώρου - τόσο στις επιχειρήσεις που αναπτύσσουν καινοτομίες όσο και στις επιχειρήσεις που εφαρμόζουν καινοτομίες. Οι προκλήσεις που παρουσιάζονται στην εφαρμογή μιας νέας ιδέας και στην αποδοχή της από την αγορά παρέχουν στους εργαζόμενους υψηλά επίπεδα πνευματικής ενεργοποίησης, επίλυσης προβλημάτων, συμμετοχής απασχολούμενων και κατά συνέπεια προσωπικής ανάπτυξης».

Αν λοιπόν ο δυναμισμός της οικονομίας είναι άμεσα συνδεδεμένος με την πνευματική ενεργοποίηση του εργαζόμενου και τη συμμετοχή του στη διαδικασία της παραγωγής, τότε το ερώτημα το οποίο τίθεται είναι ποιο είναι το οικονομικό σύστημα το οποίο παράγει αυτό τον δυναμισμό.

Σύμφωνα με τον Φελπς, υπάρχουν δυο οικονομικά συστήματα σήμερα. Το ένα είναι ο καπιταλισμός, τον οποίο βρίσκουμε κυρίως στις ΗΠΑ. Το άλλο είναι η λεγόμενη «κοινωνική οικονομία της αγοράς», το οποίο βρίσκουμε στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Ο (αμερικανικός) καπιταλισμός είναι ένα σύστημα ατομικής ιδιοκτησίας, το οποίο είναι ανοικτό στην εφαρμογή νέων εμπορικών ιδεών και χαρακτηρίζεται από έναν πλουραλισμό απόψεων μεταξύ των χρηματοδοτών που επιλέγουν τις προς καλλιέργειαν ιδέες, παρέχοντας το κεφάλαιο και τα κίνητρα που απαιτούνται για την ανάπτυξή τους.

Στον αντίποδα βρίσκεται το ευρωπαϊκό μοντέλο. Παρ' όλο που και αυτό βασίζεται στην ατομική ιδοκτησία, έχει εντούτοις υποστεί σοβαρές αλλοιώσεις από την εισαγωγή θεσμών που στοχεύουν να προστατεύουν τους «κοινωνικούς εταίρους» - θεσμοί όπως οι ενώσεις εργοδοτών, τα εργατικά συνδικάτα και τράπεζες-μονοπώλια. Το σύστημα αποθαρρύνει αλλαγές, όπως την εισαγωγή στην αγορά νέων επιχειρήσεων και η λειτουργία του εξαρτάται από τις κατεστημένες επιχειρήσεις, σε συνεργασία με τις τοπικές τράπεζες.

Η μεγάλη διαφορά μεταξύ των δύο αυτών συστημάτων είναι ο δυναμισμός τους - δηλαδή η γονιμότητα του συστήματος όσον αφορά την παραγωγή καινοτόμων ιδεών. Σύμφωνα με τον Φελπς, το καπιταλιστικό σύστημα των ΗΠΑ διευκολύνει και παράγει δυναμισμό, ενώ το ευρωπαϊκό σύστημα της «κοινωνικής οικονομίας της αγοράς» τον πνίγει.

Το πρώτο επιχείρημα του Φελπς είναι ότι ο καπιταλισμός εκμεταλλεύεται με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο τη γνώση που βρίσκεται διάσπαρτη σε όλο το κοινωνικό σώμα - από τη θεωρητική γνώση του πυρηνικού επιστήμονα, μέχρι την εξίσου σημαντική πρακτική γνώση του τελευταίου εργαζόμενου. Σε αντίθεση με το ευρωπαϊκό σύστημα, όπου η εκμετάλλευση των νέων ιδεών προϋποθέτει την έγκρισή τους από ένα δυσκίνητο τραπεζικό σύστημα και ειδήμονες, στο αμερικανικό σύστημα υπάρχει πάντοτε η δυνατότητα χρηματοδότησης και της πιο τρελής ιδέας.

Το δεύτερο επιχείρημα του Φελπς είναι ότι στον καπιταλισμό ο επιχειρηματίας δεν χρειάζεται την αποδοχή του κράτους ή των «κοινωνικών εταίρων» για την υλοποίηση μιας ιδέας ή ενός σχεδίου. Ούτε αργότερα είναι υπόλογος σε αυτούς αν το σχέδιο αποτύχει. Αυτό σημαίνει ότι μπορούν να αναληφθούν επιχειρηματικές πρωτοβουλίες, τις οποίες το κράτος ή οι κοινωνικοί εταίροι δεν μπορούν να κατανοήσουν και συνεπώς να εγκρίνουν.

Τέλος, ο πλουραλισμός της γνώσης και της εμπειρίας, την οποία οι μάνατζερς και οι καταναλωτές χρησιμοποιούν στις αποφάσεις τους σχετικά με το ποιες καινοτομίες θα πρέπει να δοκιμαστούν, παίζει καθοριστικό ρόλο στην προώθηση των πλέον υποσχόμενων καινοτομιών.

«Ενώ το ευρωπαϊκο σύστημα», γράφει ο Φελπς «συγκεντρώνει ειδήμονες για να εγκρίνουν το πρότυπο του προϊόντος προτού κυκλοφορήσει μια παραλλαγή του στην αγορά, ο καπιταλισμός δίνει πλήρη πρόσβαση στην αγορά σε όλες τις παραλλαγές του προϊόντος».

*(www.tmichas.wordpress.com)


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Αθάνατος on August 06, 2007, 17:29:43 pm
Γιατί υστερεί από τις ΗΠΑ η ευρωπαϊκή οικονομία;

Του ΤΑΚΗ ΜΙΧΑ

Από εδώ (http://www.enet.gr/online/online_hprint?q=%C5%ED%F4%EC%EF%F5%ED%F4+%D6%E5%EB%F0%F2&a=&id=39251420)
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 26/02/2007

Ποια είναι τα αίτια για τα οποία οι οικονομικές επιδόσεις των ευρωπαϊκών χωρών είναι σημαντικά χειρότερες από αυτές των ΗΠΑ;

Η παραγωγικότητα στις τρεις μεγάλες χώρες της ευρωπαϊκής ηπείρου -Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία- από τις αρχές της δεκαετίας του '90 μειώνεται συνεχώς σε σχέση με τις ΗΠΑ. Η ανεργία είναι γενικώς υψηλότερη απ' ό,τι στις ΗΠΑ και στον Καναδά. Το επίπεδο απασχόλησης τις τελευταίες δεκαετίες παραμένει πολύ χαμηλότερο από αυτό των ΗΠΑ. Επίσης, είναι μύθος ότι όλα αυτά αντισταθμίζονται από το γεγονός ότι ο Ευρωπαίος εργαζόμενος είναι πιο ευτυχισμένος από τον Αμερικανό ομόλογό του. Αντίθετα, όπως δείχνουν πολλές δημοσκοπήσεις, η ικανοποίηση των απασχολούμενων από την εργασία τους είναι υψηλότερη μεταξύ των Αμερικανών εργαζομένων.

Σύμφωνα με τον κάτοχο του Νόμπελ Οικονομικών (2006), καθηγητή Εντμουντ Φελπς (WSJ 6 Φεβρουαρίου) η απάντηση δεν θα πρέπει να αναζητηθεί ούτε στο «κοινωνικό μοντέλο» της Ευρώπης ούτε καν στις σκληρύνσεις που παρουσιάζει η αγορά εργασίας. Αυτά είναι τα επιφαινόμενα, τα οποία κρύβουν τα βαθύτερα αίτια.

Η πραγματική αιτία των απογοητευτικών επιδόσεων της Ευρώπης είναι η έλλειψη οικονομικού δυναμισμού. Το επίπεδο οικονομικού δυναμισμού αφορά την ικανότητα μιας χώρας να παράγει βιώσιμες εμπορικά καινοτομίες και να εντοπίζει και να καλλιεργεί τις ιδέες που έχουν τις μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας. Αφορά επίσης τη θέλησή της να αξιολογεί και να δοκιμάζει τα νέα προϊόντα που θα καταλήξουν στην αγορά. Σε αυτούς τους τομείς η Ιταλία, η Γαλλία και η Γερμανία φαίνεται ότι υστερούν σημαντικά έναντι των ΗΠΑ. Πολύ λιγότερες, σε σχέση με τις ΗΠΑ, νέες επιχειρήσεις δημιουργούνται και φτάνουν στην κορυφή, ενώ επίσης πολύ λιγότεροι απασχολούμενοι έχουν θέσεις εργασίας στις οποίες απολαμβάνουν σημαντική ελευθερία στη λήψη αποφάσεων.

Η έλλειψη οικονομικού δυναμισμού είναι, σύμφωνα με τον Φελπς, απόρροια δύο παραγόντων: των οικονομικών θεσμών αφ' ενός και των οικονομικών αξιών αφ' ετέρου.

Οι θεσμοί της Ευρώπης δεν προωθούν τον οικονομικό δυναμισμό. Οπως γράφει ο Φελπς, «Οι θεσμοί αυτοί συνήθως χαρακτηρίζονται από έναν βαλκανιοποιημενο/διασπασμένο χρηματοοικονομικό τομέα, ο οποίος ευνοεί τούς «από μεσα» μύρια εμπόδια και ποινές για τους νέους επιχειρηματίες, ένα καταναλωτικό τομέα ο οποίος δεν αναλαμβάνει αρκετά ρίσκα στην προώθηση νέων προϊόντων ούτε έχει επαρκή εκπαίδευση, τη συμμετοχή των συνδικάτων στις αποφάσεις του μάνατζμεντ και τέλος τον κρατικό παρεμβατισμό».

Ο άλλος παράγοντας αφορά τις αξίες που συγκροτούν την οικονομική κουλτούρα μιας χώρας. Αυτές οι αξίες φυσικά έχουν άμεσες επιπτώσεις στις οικονομικές της επιδόσεις. Αποτελούν εγγενές τμήμα της οικονομίας, όπως ακριβώς και οι οικονομικοί θεσμοί. Οι αξίες λοιπόν που προωθούν τον οικονομικό δυναμισμό είναι λιγότερο ισχυρές στην Ευρώπη σε σχέση με τις ΗΠΑ.

Ετσι π.χ. μόνο το 42% στη Γαλλία και το 54% στην Ιταλία απαντούν ότι επιθυμούν εργασία που προσφέρει ευκαιρίες για επιτυχία -έναντι 73% στις ΗΠΑ και τον Καναδά. Μόνο το 38% στη Γαλλία και το 47% στην Ιταλία δηλώνουν ότι επιθυμούν να έχουν δυνατότητα πρωτοβουλίας στην εργασία τους- έναντι του 53% στις ΗΠΑ και τον Καναδά. Μόνο το 57% στη Γερμανία και το 58% στη Γαλλία επιθυμούν μεγαλύτερη ελευθερία/υπευθυνότητα στην εργασία τους- έναντι του 61% στις ΗΠΑ και του 65% στον Καναδά.

Είναι προφανές ότι η έλλειψη ορισμένων αξιών έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ενίσχυση του οικονομικού δυναμισμού και δεν βοηθά στην ανάδειξη νέων επιχειρηματιών. Μια μελέτη 18 αναπτυγμένων χωρών που έκανε ο Φελπς έδειξε ότι οι διαφορές στις μεταξύ τους οικονομικές επιδόσεις σχετίζονται άμεσα με τις διαφορές που υπάρχουν στις προαναφερθείσες οικονομικές αξίες.

«Το δίδαγμα όλων αυτών των εμπειρικών ερευνών», καταλήγει ο Αμερικανός νομπελίστας, «είναι ότι επιβεβαιώνουν το θεμελιώδες μήνυμα του Διαφωτισμού, σύμφωνα με το οποίο η κουλτούρα μιας χώρας παίζει τελικά τον καθοριστικό ρόλο στις οικονομικές της επιδόσεις σε όλους τους τομείς -την παραγωγικότητα, την ευημερία και την προσωπική ανάπτυξη». Αυτό με τη σειρά του σημαίνει ότι η μοναδικός τρόπος για να αποκτήσει ξανά η Ευρώπη υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης «είναι όχι μόνο μια μεταρρύθμιση των θεσμών αλλά επίσης και μια πολιτισμική αλλαγή, που θα την κάνει να επιστρέψει στις φιλοσοφικές της ρίζες».


www.tmichas.wondpness.com


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Αθάνατος on August 06, 2007, 17:30:13 pm
http://nobelprize.org/nobel_prizes/economics/laureates/2005/

Νομπελ Οικονομικών 2005

Robert Aumann και Thomas Schelling


Από εδώ (http://www.tovima.gr/print_article.php?e=B&f=14592&m=D28&aa=1)  ΤΟ ΒΗΜΑ 16/10/2005

* H σουηδική επιτροπή επέλεξε να τιμήσει έναν από τους παραγωγικότερους κλάδους των μεταπολεμικών Οικονομικών: τη Θεωρία των Παιγνίων
Παίζοντας για το Βραβείο Νομπέλ

* Σε αντίθεση με βαρετούς συναδέλφους τους, οι εφετινοί νομπελίστες Οικονομικών προσέφεραν θεωρίες με εφαρμογές από τους πυρηνικούς εξοπλισμούς και τις διαπραγματεύσεις ως το ζευγάρωμα εξωτικών ψαριών της Καραϊβικής


A. ΚΑΚΡΙΔΗΣ




H απονομή του εφετινού βραβείου Νομπέλ Οικονομικών στους Robert Aumann και Thomas Schelling, για τη μελέτη φαινομένων σύγκρουσης και συνεργασίας, αποτελεί τη δεύτερη φορά - μετά το βραβείο των Harsanyi, Nash και Selten το 1994 - που η σουηδική επιτροπή επιλέγει να τιμήσει έναν από τους παραγωγικότερους κλάδους των μεταπολεμικών οικονομικών: τη Θεωρία των Παιγνίων. Μεγάλο μέρος των παραδοσιακών οικονομικών αφορά τη μελέτη της συμπεριφοράς των ανθρώπων όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με δεδομένα κίνητρα και κόστος, όπως π.χ. την καταναλωτική συμπεριφορά ενός μισθωτού ή την επιλογή προμηθευτών μιας επιχείρησης. Στις περισσότερες όμως πραγματικές καταστάσεις, το κόστος ή το όφελος από κάθε μας επιλογή δεν είναι δεδομένο. Δεν είναι όμως και απολύτως τυχαίο, αφού εξαρτάται από τις επιλογές των άλλων. H Θεωρία των Παιγνίων εξετάζει όλες εκείνες τις περιπτώσεις όπου διάφοροι φορείς αλληλεπιδρούν και συμπεριφέρονται στρατηγικά.

Πιστοί στην παράδοση που θέλει τα Νομπέλ Οικονομικών να δίνονται για επιστημονικό έργο με τεχνική πολυπλοκότητα εφάμιλλη των φυσικών επιστημών, όσοι επέλεξαν να βραβεύσουν τις εφαρμογές της Θεωρίας των Παιγνίων γνωρίζουν ότι αυτή είναι ουσιαστικά κλάδος των μαθηματικών, με πληθώρα εφαρμογών όχι μόνο στα οικονομικά αλλά και στις διεθνείς σχέσεις, στην εξελικτική βιολογία και στις πολιτικές επιστήμες. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η θεωρία γεννήθηκε την περίοδο του B' Παγκοσμίου Πολέμου και χρησιμοποιείται συστηματικά όταν καταστρώνονται διπλωματικές και πολεμικές στρατηγικές.

Το έργο του Schelling είναι ενδεικτικό των πολλαπλών εφαρμογών του κλάδου. Το πιο κλασικό του βιβλίο, H στρατηγική της σύγκρουσης, γραμμένο το 1960, στο απόγειο δηλαδή του Ψυχρού Πολέμου, χρησιμοποιεί τα εργαλεία της Θεωρίας των Παιγνίων για να εξετάσει τις στρατηγικές που μπορούν να αναπτυχθούν μεταξύ δύο (ή περισσότερων) πλευρών που ανταγωνίζονται η μια την άλλη, χωρίς όμως να παραγνωρίζουν το κόστος μιας ενδεχόμενης μεταξύ τους σύγκρουσης. Αν και τα οικονομικά παραδείγματα είναι πολλά, το «παίγνιο» που περιγράφει το βιβλίο μπορεί εύκολα να χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει την αντιπαράθεση ΗΠΑ και Σοβιετικής Ενωσης.

* Στρατηγικές και συμπεριφορές

Χρησιμοποιώντας έτσι ένα απλό υπόδειγμα, ο Schelling προσέδωσε μαθηματική αυστηρότητα και ερμηνεία σε μια σειρά από στρατηγικές και συμπεριφορές που συναντάμε συχνά στη διπλωματική ιστορία. Εδειξε, για παράδειγμα, ότι αν η χώρα μπορεί να δεσμευτεί απολύτως για την αποφασιστικότητα και την ικανότητά της να προβεί σε αντίποινα, τότε η αντίπαλός της είναι μάλλον απίθανο να της επιτεθεί - πόσο μάλλον αν τα αντίποινα είναι τόσο ισχυρά όσο στην περίπτωση ενός πυρηνικού πολέμου. Το σκεπτικό αυτό σατίριζε το 1964 ο σκηνοθέτης Stanley Kubrick στο περίφημο έργο του SOS: Πεντάγωνο καλεί Μόσχα, όπου οι Ρώσοι εμφανίζονται να έχουν κατασκευάσει μια πυρηνική συσκευή ικανή να καταστρέψει τον πλανήτη σε περίπτωση επίθεσης στη Σοβιετική Ενωση - η συσκευή μάλιστα αυτή είναι έτσι κατασκευασμένη ώστε να μην μπορεί να αφοπλισθεί, εξασφαλίζοντας την πλέον αξιόπιστη αποτρεπτική ισχύ - με τη μόνη διαφορά ότι στην ταινία οι Ρώσοι έχουν παραλείψει να ενημερώσουν τους αντιπάλους τους για την ύπαρξή της! To επιχείρημα του Schelling οδηγούσε και σε μια σειρά από άλλα λογικά συμπεράσματα, που επαληθεύτηκαν στην πράξη: ότι για την αποφυγή πολέμου την εποχή των πυρηνικών όπλων έχει μεγαλύτερη σημασία η ικανότητα αντεπίθεσης παρά η ικανότητα άμυνας σε ένα πρώτο χτύπημα, με αποτέλεσμα να μην έχει πια σημασία η οχύρωση των μεγάλων πόλεων, αλλά η προστασία των πυρηνικών κεφαλών και η ανεύρεση όλο και πιο ευφάνταστων μεθόδων πυραυλικής επίθεσης (βλ. «Πόλεμος των Αστρων»)· ότι σε περίπτωση που δεν γνωρίζεις τις προθέσεις του αντιπάλου σου, ακόμη και αν αυτός φαίνεται ιδιαίτερα επιθετικός, είναι καλύτερο να επιδεικνύεις μια στρατηγική που αφήνει όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά (βλ. τον τρόπο που οι Αμερικανοί χειρίστηκαν την πυραυλική κρίση της Κούβας το 1962).

* H γοητεία του απλού

Πολλοί βέβαια είναι αυτοί που θα αντιτείνουν ότι δεν χρειαζόμασταν τον Schelling για να επαληθεύσουμε αυτό που οι Λατίνοι είχαν ήδη διαπιστώσει όταν έλεγαν ότι «αν θες ειρήνη, ετοίμαζε πόλεμο». Ο ίδιος ο Schelling στο βιβλίο του αναγνωρίζει ότι κάποιες από τις στρατηγικές που προκύπτουν από το έργο του απαντώνται ήδη σε κείμενα του Ξενοφώντα. Αυτό δεν μειώνει όμως τη σημασία της προσφοράς του, αφού η θεωρητική επαλήθευση της διαίσθησής μας είναι συχνά εξίσου σημαντική με τη διάψευσή της. Ο Schelling άλλωστε μοιράζεται το Νομπέλ με τον μαθηματικό Aumann, του οποίου η σημαντικότερη προσφορά συνίσταται στη μαθηματική απόδειξη ενός θεωρήματος που ονομάζεται «λαϊκό», ακριβώς επειδή διατυπώνει μια φαινομενικά αυτονόητη πρόταση: ότι δηλαδή ακόμη και άτομα που έχουν ανταγωνιστικά συμφέροντα επιλέγουν να συνεργαστούν, όταν αντιλαμβάνονται ότι η μεταξύ τους σχέση θα έχει κάποιο χρονικό βάθος, δηλαδή ότι το μεταξύ τους «παίγνιο» είναι επαναλαμβανόμενο. Ετσι π.χ. μπορεί ένας μπακάλης να έχει συμφέρον να μας πουλήσει χαλασμένο εμπόρευμα, αλλά αν είμαστε κάτοικοι της γειτονιάς, το σημερινό του κέρδος είναι μάλλον μικρότερο από τη μελλοντική απώλεια της πελατείας του. Ο Aumann προσέδωσε μαθηματική αυστηρότητα στον παραπάνω κανόνα, δείχνοντας ταυτόχρονα κάτω από ποιες συνθήκες η συνεργασία τείνει να καταρρεύσει - για παράδειγμα όταν οι «παίκτες» είναι πολλοί (βλ. τις δυσκολίες που θα αντιμετώπιζαν οι περιπτεράδες αν ήθελαν να σχηματίσουν καρτέλ) ή όταν είναι δύσκολο να εξασφαλισθεί το χρονικό βάθος του παιγνίου (ποιες οι πιθανότητες να πέσει κανείς στον ίδιο ταξιτζή;) ή είναι δύσκολο να διαπιστώσει κανείς την αθέτηση της συμφωνίας (βλ. νοθεία καυσίμων).

* H ανάπτυξη συνεργασίας

Μεταξύ των προεκτάσεων της δουλειάς των Aumann και Schelling είναι και η διαπίστωση ότι μεταξύ μερών με ανταγωνιστικά συμφέροντα η ανάπτυξη συνεργασίας συχνά απαιτεί πολλά μικρά διαδοχικά στάδια που δίνουν χρονικό βάθος στο «παίγνιο», αποθαρρύνοντας τη μονομερή εξαπάτηση (βλ. τα ελληνοτουρκικά «μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης»). H γοητεία αυτών των κανόνων είναι ότι δεν αφορούν μόνο καταναλωτές, επιχειρήσεις ή κράτη, αλλά και οποιοδήποτε άλλο ζεύγος στρατηγικών εταίρων. Για να αποφύγουν τις άβολες συγκρίσεις με τους ανθρώπους, οι εξελικτικοί βιολόγοι π.χ. αναφέρουν την περίπτωση ενός ερμαφρόδιτου ψαριού που ζει στους κοραλλιογενείς υφάλους (hypoplectrus nigricans) της Καραϊβικής. Οταν το ψάρι αυτό ζευγαρώνει, ξεκινά μια σειρά γύρων «ανταλλαγής αβγών», όπου μια γεννάει αβγά και μια γονιμοποιεί τα αβγά του άλλου. H παράδοξη αυτή συμπεριφορά μπορεί να ερμηνευθεί με βάση τις θεωρίες των Schelling και Aumann ως εξής: επειδή η παραγωγή αβγών είναι πιο δαπανηρή από τη γονιμοποίηση, αν ένα ψάρι γεννούσε όλα τα αβγά του μονομιάς, θα ήταν μεγάλος ο πειρασμός για τον σύντροφό του να τα γονιμοποιήσει και να φύγει, συμπεριφερόμενος δηλαδή μόνο ως αρσενικό. H αποταμίευση αβγών για μελλοντικούς γύρους παίζει τον ρόλο της ανταμοιβής που εξασφαλίζει τη συνεργασία του άλλου ψαριού.

Αν τώρα ο Ψυχρός Πόλεμος, τα καρτέλ και τα ψάρια δεν αποτελούν επαρκείς εφαρμογές για τη χορήγηση ενός Νομπέλ, αναλογιστείτε τις εφαρμογές των ευρημάτων των Aumann και Schelling στην πολυπλοκότερη όλων των στρατηγικών σχέσεων: τη σχέση ανδρών και γυναικών. Πόσο μεγάλο μέρος των σχέσεων αυτών δεν οικοδομείται άλλωστε πάνω σε αμοιβαίες υποχωρήσεις, εμπιστοσύνη, απειλές αντιποίνων και διαδοχικούς γύρους «ανταλλαγών»;

Ο κ. Ανδρέας Κακριδής είναι οικονομολόγος.
 


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: zlatalex on August 06, 2007, 18:45:28 pm
Η θεωρία παιγνίων είναι τέλεια.

Και η απλότητα και καθημερινότητα των εφαρμογών της εντυπωσιακή

Εγώ δεν ξέρω και πολλά γύρω απ τα μαθηματικά εργαλεία (κατι minimax maximin και δεν συμμαζεύεται) αλλά πρωτοδιάβασα γι αυτήν στο βιβλίο του Ντώκινς "Το εγωιστικό γονίδιο" και είχα εντυπωσιαστεί.


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: zlatalex on August 06, 2007, 18:47:45 pm

 στην πολυπλοκότερη όλων των στρατηγικών σχέσεων: τη σχέση ανδρών και γυναικών. Πόσο μεγάλο μέρος των σχέσεων αυτών δεν οικοδομείται άλλωστε πάνω σε αμοιβαίες υποχωρήσεις, εμπιστοσύνη, απειλές αντιποίνων και διαδοχικούς γύρους «ανταλλαγών»;


και νόμιζα πως ήταν απλώς ένα ανόητο δικό μου συμπέρασμα! Τώρα μπορώ να το τεκμηριώσω και επιστημονικά!


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Karaμazoβ on August 07, 2007, 15:58:08 pm
Δε νομίζω οτι η αμερικανική οικονομία ειναι τοσο ανώτερη απο την ευρωπαική... Μη ξεχνάμε οτι η αμερικανική οικονομία δεν πάει και πολυ καλά τελευταία: οι επιδόσεις είναι απογοητευτικές και ο Μπους αναγκάστηκε να κανει καθησυχαστικές δηλώσεις για να τονώσει τις επενδύσεις.

Αλλα τι να πεις...το δολλάριο εχει πεσει πολύ εναντι του Ευρώ και ακόμα περισσότερο έναντι της στερλίνας.  Το έλειμμα στις συναλλαγες με την (κομμουνιστικη- αχαχαχα) Κινα έχει χτυπήσει κοκκινο.

Ισως οι HΠΑ ανακαλύψουν "the hard way" ο,τι χρειαζεται και μια κρατική μεριμνα και στην μακροοικονομική πολιτικη...


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: zlatalex on August 07, 2007, 16:27:40 pm

Αλλα τι να πεις...το δολλάριο εχει πεσει πολύ εναντι του Ευρώ


Αυτό δεν είναι κατ ανάγκην κακό. Ειδικά με το έλλειμα στις εξαγωγές που έχουν οι Αμερικανοί, τους ήταν μάλλον απαραίτητο θα έλεγα...


Ισως οι HΠΑ ανακαλύψουν "the hard way" ο,τι χρειαζεται και μια κρατική μεριμνα και στην μακροοικονομική πολιτικη...


Μπα φίλε. Το φάρμακο σε τέτοιες περιπτώσεις είναι ακόμη γενναιότερες δόσεις φιλελευθερισμού, φοροαπαλλαγών, χαλάρωσης εργασιακών δικαιωμάτων κτλ...

εκτός αν με το μέριμνα εννοείς "σχεδιασμό"


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: pandora on August 07, 2007, 17:30:58 pm
Αθάνατε γιατί δεν πάς στην Αμερική? Εκεί θα μπορέσεις να αναπτύξεις όλα σου τα ταλέντα και στους τρείς τομείς της παραγωγής. Τρέμε Bill Gates.

Νομίζω δεν έχει ληφθεί καθόλου υπ 'όψιν ότι οι ΗΠΑ έχουν εκμεταλλευτεί τα τελευταία 200 χρόνια τις περισσότερες πλουτοπαραγωγικές πηγές του πλανήτη, το υπέδαφος, τις γνώσεις πολλών εθνοτήτων σε διάφορους τομείς λόγω της μετανάστευσης, έχουν καρπωθεί τα ωφέλη της δουλείας των μαύρων επί 100 χρόνια και, έχουν στα χέρια τους την διαχείριση των μισών πλουτοπαραγωγικών πηγών του πλανήτη γιατί έχουνε βάσεις παντού και όπου υπάρχει πετρέλαιο κατά κανόνα βρίσκεται και μια Αμερικανική πολυεθνική, έχουνε κάνει παντού πολέμους και οι μισοί λαοί βρίσκονται υπό την επικυριαρχία του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, και όσοι δεν βρίσκονται - ακόμα - βρίσκονται υπό την απειλή του. Η ιστορική συγκυρία και το πρόσφατο ιστορικό παρελθόν είναι αυτό που κάνει τις ΗΠΑ υπερδύναμη και την αγορά τους την πιό ανταγωνιστική, και τα οικονομικά ωφέλη περισσότερα και για εργοδότες και για εργαζόμενους. Έτσι κάνω κι εγώ την πιό επιτυχημένη αγορά του κόσμου, στις πλάτες του μισού πλανήτη.

Να θυμίσω ότι μόλις πρίν 80 χρόνια η Ευρώπη ήταν η οικονομική υπερδύναμη. Η ιστορική συγκυρία άλλαξε μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο που ήταν η αρχή του τέλους για την κυριαρχία της Ευρώπης, από τη στιγμή δηλαδή που οι Ευρωπαίοι για να κάνουν πολέμους μεταξύ τους χρεώθηκαν στους Αμερικάνους.
Επίσης ούτε τα κοιτάσματα και το υπέδαφος είναι αιώνιο στην Ευρώπη - κάποια στιγμή εξαντλείται - ούτε οι αποικίες είναι πλέον δικές τους, οι περισσότερες. Κάποιες ακόμη τελευταία με τη βοήθεια των ΗΠΑ  ;D, έχουν γίνει "ανεξάρτητα" κράτη ;D(αλλιώς θεωρούνται τρομοκράτες, είναι μονόδρομος ;D).


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: zlatalex on August 07, 2007, 18:27:13 pm
και ότι έψαχνα έναν ορισμό για τον "αφελή αντιαμερικανισμό"...


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: pandora on August 07, 2007, 18:30:38 pm
ε ρε κόλλημα..... ;D



Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: pandora on August 07, 2007, 18:37:44 pm
Μη ξεχνάμε οτι η αμερικανική οικονομία δεν πάει και πολυ καλά τελευταία: οι επιδόσεις είναι απογοητευτικές και ο Μπους αναγκάστηκε να κανει καθησυχαστικές δηλώσεις για να τονώσει τις επενδύσεις.


Καραμάζοφ, έχεις κανά αρθράκι επί του θέματος?

Λέω αν έχεις κανένα έτοιμο γιατί βαριέμαι να ψάξω... :-[ :D


Title: deleted
Post by: BOBoMASTORAS on August 07, 2007, 19:10:12 pm
deleted


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Αθάνατος on August 10, 2007, 15:15:53 pm
http://nobelprize.org/nobel_prizes/economics/laureates/2004/

Νόμπελ Οικονομικών 2004

Finn E. KydlandEdward C. Prescott

Από εδώ (http://www.voanews.com/greek/archive/2004-10/a-2004-10-11-8-1.cfm)

11-10-2004

Στους Φιν Κάιντλαντ και Έντουαρτντ Πρέσκοτ το Νόμπελ Οικονομικών

Το βραβείο Νόμπελ Οικονομικών δόθηκε στον Φιν Κάιντλαντ και τον Έντουαρτντ Πρέσκοτ για τις μελέτες στο χώρο της δυναμικής θεωρίας της μακροοικονομίας. Και οι δύο καθηγητές θα μοιραστούν το χρηματικό βραβείο ύψους 1.3 εκατομμυρίων δολαρίων.

Ο, ηλικίας εξήντα ετών κύριος Κάιντλαντ, γεννήθηκε στη Νορβηγία και είναι καθηγητής στο πανεπιστήμιο Καρνεγκι Μέλον στο Πιτσμπουργκ της Πενσυλβάνια και στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στη Σάντα Μπαρμπαρα.

Ο ηλικίας 63 ετών κύριος Πρέσβκοτ δικάσκει στο πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Αριζόνας και είναι ερευνητής της Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ στην Μιννεάπολη, της Μινεσότα.

Η Σουηδική επιτροπή απονομής του βραβείου Νόμπελ λέει ότι η έρευνα των δύο καθηγητών, που άρχισε το 1960 «θέτει τις βάσεις για μία βελτιωμένη θεωρία σχεδιασμού μακροοικονομικής πολιτικής και των διακυμάνσεων του επιχειρηματικού κόσμου.»

Η έρευνα Κάιντλαντ –Πρέσκοτ ανακάλυψε ότι διαταράξεις στην προσφορά, όπως οι ανερχόμενες τιμές πετρελαίου και η μειωμένη ανάπτυξη της παραγωγικότητας, έχουν επίσης και σοβαρές επιπτώσεις στις διακυμάνσεις της οικονομίας.

Οι θεωρίες των δύο οικονομολόγων θεωρούνται σημαντικές γιατί συνέτειναν στη εξήγηση του φαινομένου του στασιμοπληθηρισμού, της δεκαετίας του 70, όπου η ανεργία και ο πληθωρισμός έπληξαν ταυτόχρονα της οικονομίες της Δύσης.

Το μοντέλο Κάιντλαντ –Πρέσκοτ τώρα χρησιμοποιείται από τράπεζες, και διεθνείς οργανισμούς για την πρόβλεψη της πορείας της οικονομίας.


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Αθάνατος on August 10, 2007, 15:50:12 pm
http://nobelprize.org/nobel_prizes/economics/laureates/2003/

Νόμπελ Οικονομικών 2003

Robert F. Engle III  &  Clive W.J. Granger

Από εδώ (http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=13988&m=D18&aa=3)

12-10-2003

Παγκόσμια διάκριση για την ερμηνεία τού τυχαίου στην οικονομία

Το βραβείο Νομπέλ Οικονομικών Επιστημών του 2003 απονέμεται στους καθηγητές Ρόμπερτ Ενγκλ και Κλάιβ Γκρέιντζερ για την καθοριστική συμβολή τους στην ανάπτυξη στατιστικών μεθόδων που επιτρέπουν στους αναλυτές να κατανοήσουν πολλά από τα βασικά συστατικά της σημερινής χρηματοοικονομικής πραγματικότητας.

Κατά κύριο λόγο οι έρευνες των δύο καθηγητών συνετέλεσαν στην ανάλυση στοιχείων όπως οι διακυμάνσεις των τιμών των μετοχών, οι μεταβολές στις καταναλωτικές δαπάνες και πολλές άλλες παράμετροι, που παρουσιάζουν διακυμάνσεις σε διάρκεια χρόνου.

H αναλυτική περιγραφή των επιτευγμάτων των δύο καθηγητών προϋποθέτει την παράθεση πολλών και εξαντλητικών τεχνικών λεπτομερειών. Οι μη έχοντες την επιστημονική κατάρτιση όμως θα κατανοήσουν πολύ περισσότερα από την παρουσίαση μερικών μόνον από τους τομείς στους οποίους οι έρευνες των δύο καθηγητών βρίσκουν εφαρμογή.

Μεταξύ άλλων οι θεωρίες του (αμερικανού) καθηγητή Ενγκλ και του (ουαλλού) καθηγητή Γκρέιντζερ έχουν βοηθήσει πολλούς συναδέλφους τους να μελετήσουν τους συσχετισμούς μεταξύ μεταβλητών όπως, π.χ., ο ατομικός πλούτος και το ύψος των καταναλωτικών δαπανών. Πριν από την έρευνα των δύο καθηγητών πολλά από τα σημερινά οικονομικά φαινόμενα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να μελετηθούν και να εξηγηθούν. Σήμερα η οικονομική επιστήμη έχει κάνει σημαντικά βήματα προόδου στην κατανόηση και στην ερμηνεία χάρη στις μελέτες τους. Είναι πολύ πιο εύκολο σήμερα να εντοπίσει κανείς σχέσεις αιτίου και αιτιατού στα οικονομικά φαινόμενα. Αυτό σημαίνει ότι είναι ευχερέστερες η ερμηνεία της οικονομίας και η πρόβλεψη μελλοντικών τάσεων.

Υπ' αυτήν την έννοια, η βράβευση των δύο επιστημόνων από τη Βασιλική Ακαδημία Επιστημών της Σουηδίας διαφέρει από τις προηγούμενες βραβεύσεις οικονομικών επιστημόνων στο εξής: δεν βραβεύονται για τη θεμελίωση μιας οικονομικής θεωρίας που προσφέρει λύσεις σε κάποιο συγκεκριμένο οικονομικό πρόβλημα, αλλά επειδή ανέπτυξαν μεθόδους που αποτελούν τη βάση για την έρευνα των άλλων επιστημόνων και αναλυτών.

Προτού δημοσιευθούν τα επιστημονικά πορίσματα των καθηγητών Γκρέιντζερ και Ενγκλ, η τεκμηρίωση της κατεύθυνσης προς την οποία θα κινηθεί η οποιαδήποτε παράμετρος μιας οικονομικής συνάρτησης ήταν ουσιαστικώς αδύνατη. Κανείς δεν είχε τη δυνατότητα να υποστηρίξει με βεβαιότητα ότι μια εξέλιξη θα έχει το ένα ή το άλλο συγκεκριμένο αποτέλεσμα και πολύ περισσότερο δεν είχε τη δυνατότητα να εξηγήσει για ποιο λόγο θα συνέβαινε αυτό. Ενα απλό παράδειγμα: Ολοι γνωρίζουν ότι οι τιμές των μετοχών τα τελευταία 200 χρόνια έχουν σημειώσει άνοδο. Δεν ήταν όμως δυνατόν να τεκμηριωθεί επιστημονικώς για ποιον λόγο συνέβη αυτό. Τα στατιστικά μοντέλα δεν προσέφεραν εναλλακτικές ερμηνείες.

Από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 ο καθηγητής Γκρέιντζερ ανέπτυξε μεθόδους που βοηθούσαν στην ανάλυση της σχέσης ανάμεσα σε δύο στατιστικά μοντέλα τα οποία παρουσιάζουν αφενός μια μακροχρόνια τάση και αφετέρου τυχαία στοιχεία.

Την ίδια εποχή ο καθηγητής Ενγκλ είχε επικεντρώσει τις έρευνές του στη μελέτη της μεταβλητότητας. Οι εργασίες του αποδείχθηκαν εξαιρετικά χρήσιμες για την ερμηνεία των διακυμάνσεων στα χρηματιστήρια και έδωσε στους αναλυτές ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο στην προσπάθειά τους να κάνουν εύστοχες προβλέψεις.

H συνεργασία των Γκρέιντζερ και Ενγκλ ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1970, στο Πανεπιστήμιο La Jolla της Καλιφόρνιας. Σήμερα ο καθηγητής Ενγκλ διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Στερν της Νέας Υόρκης, ενώ ο Γκρέιντζερ συνταξιοδοτήθηκε από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας.
ΑΓΓ. ΚΩΒΑΙΟΣ


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Καλλισθένης on August 10, 2007, 20:13:58 pm
Ο εργαζόμενος στον καπιταλισμό



Διακοπές και καπιταλισμός


«Στις δυτικές χώρες οι κοινωνικές κατακτήσεις βελτιώνουν την βούληση και αποτελεσματικότητα της εργασίας για ανώτερα επίπεδα παραγωγικότητας. Οι ΗΠΑ δίνουν το αντιπαράδειγμα, η υψηλή αμερικανική παραγωγικότητα δεν βασίζεται στην ποιοτική βελτίωση της εργασίας αλλά στην ποσοτική επέκταση του εργάσιμου χρόνου»
(http://www.enet.gr/online/dspphoto?id=190241)
Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟΥ

Η συνεχής και μη-αντιστάσιμη «απελευθέρωση του παγκόσμιου εμπορίου από κανόνες, προδιαγραφές και όρια εμφανίζει τα ιστορικά κοινωνικά κεκτημένα των ευρωπαίων εργαζομένων ως «επαχθή προνόμια» σε σχέση με την ανυπαρξία παρόμοιων δικαιωμάτων στον υπόλοιπο πλανήτη. Οι ρυθμίσεις στις αγορές εργασίας των δυτικών κοινωνιών υπονομεύονται με τον «άγριο συναγωνισμό» από την μη-ρυθμιζόμενη ασιατική εργασία.

Το κεφάλαιο ενθαρρύνει ακατάπαυστα τον χωρίς όρια, χωρίς προδιαγραφές και χωρίς δεοντολογία παγκόσμιο συναγωνισμό, εφόσον ακυρώνει έτσι και ανακαλεί ιστορικές «παραχωρήσεις» του έναντι των μισθωτών. Οσοι σήμερα καταγγέλλουν τον «αθέμιτο διεθνή συναγωνισμό» από χώρες όπως η Κίνα και η Ινδία, στιγματίζονται ως «εργατική αριστοκρατία», «εθνικιστές», «προνομιούχοι», «συντεχνίες», «συνδικαλιστική γραφειοκρατία».

Στις δυτικές χώρες, ιστορικό υπόβαθρο για κοινωνικές «παραχωρήσεις» ήταν και παραμένει η ανάπτυξη της παραγωγικότητας. Οι υψηλές επιδόσεις της επιτρέπουν την χρηματοδότηση των κοινωνικών κατακτήσεων, χωρίς εξ αυτού να θίγεται η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Αλλά και οι κοινωνικές κατακτήσεις, εξασφαλίζοντας την αξιοπρέπεια των εργαζομένων, βελτιώνουν τη βούληση και αποτελεσματικότητα της εργασίας για ανώτερα επίπεδα παραγωγικότητας. Οι σκανδιναβικές χώρες πρώτες έχουν συνδυάσει την υψηλή παραγωγικότητα με εξίσου υψηλό επίπεδο κοινωνικών κατακτήσεων. Με τις ΗΠΑ δίδεται το αντιπαράδειγμα: η υψηλή αμερικανική παραγωγικότητα δεν βασίζεται στην ποιοτική βελτίωση της εργασίας, αλλά στην ποσοτική επέκταση του εργάσιμου χρόνου, μέχρι την εξαφάνιση στις μέρες μας της έννοιας του ελεύθερου χρόνου.

Με μαρξική ορολογία, η δυτικο-ευρωπαϊκή περιοχή διέπεται από τους κανόνες της «σχετικής υπεραξίας», με διακύβευμα την κατανομή των καρπών της παραγωγικότητας, ενώ η Αμερική οπισθοδρομεί προς πρωτόγονες μορφές «απόλυτης υπεραξίας», με διακύβευμα την διαρκή επιμήκυνση του χρόνου εργασίας εις βάρος του ελεύθερου χρόνου.

Στη Γαλλία, ο χρόνος εργασίας αντιστοιχεί σήμερα στο 12% του συνολικά διαθέσιμου χρόνου, ενώ προ του 1914 αντιστοιχούσε σε 40%. Στις ΗΠΑ, ο χρόνος εργασίας δεν μειώνεται σε σχέση με τον συνολικά διαθέσιμο χρόνο, αλλά αυξάνεται και είναι σήμερα κατά 30% ανώτερος του αντίστοιχου γαλλικού. Η κοινωνική Ευρώπη κινείται στον γαλλικό αστερισμό, ενώ η Αμερική απομακρύνεται από αυτόν υπό την επίδραση ασιατικών προτύπων.

Το Κέντρο Ερευνών Οικονομικής Πολιτικής του Λονδίνου δημοσίευσε πρόσφατα συγκριτική μελέτη σχετικά με την έκταση και χρηματοδότηση των διακοπών των εργαζομένων σε 29 χώρες του ΟΟΣΑ. Σύμφωνα με τους Ρεβέκα Ρέι και Τζον Σμιτ (1), οι ΗΠΑ αποτελούν την μοναδική ανεπτυγμένη οικονομία στην οποία δεν αναγνωρίζεται νόμιμο δικαίωμα μετ' αποδοχών διακοπών ούτε για μία ημέρα εργασίας είτε στον ιδιωτικό τομέα είτε στον δημόσιο. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η ανυπαρξία νόμιμων και μετ' αποδοχών διακοπών έχει καταθλιπτικές και αντιπαραγωγικές επιπτώσεις στους χαμηλόμισθους, στους μερικά απασχολούμενους και στους υπαλλήλους των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Κάποιες κατηγορίες μισθωτών αναλαμβάνουν το κόστος των διακοπών τους με κίνδυνο αρνητικών συνεπειών στην εργασία και σταδιοδρομία τους, ενώ οι ασθενέστερες αδυνατούν.

Η κατάσταση στην Αμερική δεν ήταν πάντοτε έτσι, εφόσον από την εποχή του Ρούζβελτ (1935) είχαν κατοχυρωθεί πολλές κοινωνικές κατακτήσεις, που όμως αίρονται κατά την τελευταία 15ετία, υπό το επιχείρημα της παγκοσμιοποίησης και του διεθνούς συναγωνισμού. Ενώ οι Σκανδιναβοί και οι Ευρωπαίοι αναζήτησαν μεταπολεμικά το πλεόνασμα παραγωγικότητας στην αξιοπρέπεια του εργαζόμενου, η σημερινή «άγρια» αμερικανική επιχειρηματικότητα το αναζητά στην συντριβή του.

Σύμφωνα με την έρευνα του ΚΕΟΠ, το σύνολο των ημερών της νόμιμης και μετ' αποδοχών απουσίας και διακοπών είναι 35 ημέρες κατ' έτος στη Γαλλία, 39 στη Φιλανδία, 27 στη Νορβηγία, 35 στην Πορτογαλία, 34 στην Ισπανία, 33 στην Ιταλία, 30 στη Γερμανία, 35 στην Αυστρία, 26 στην Ελλάδα. Ο αντίστοιχος αριθμός ημερών νόμιμης και μετ' αποδοχών απουσίας είναι 18 κατ' έτος στον Καναδά, 10 στην Ιαπωνία, 0 στις ΗΠΑ. Συνέπεια του αυξημένου αριθμού εργάσιμων ημερών και του επίσης αυξημένου κατά 30% εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας έναντι των Ευρωπαίων, ο αμερικανός εργαζόμενος εργάζεται περίπου 1.800 ώρες ετησίως, ενώ ο Γάλλος 1.431 και ο Γερμανός 1.446.

Ομως, εφόσον η αμερικανική παραγωγικότητα βασίζεται στην επιμήκυνση του χρόνου εργασίας, έπεται ότι το παραγωγικό αποτέλεσμα ανά μονάδα εργάσιμου χρόνου παραμένει κατώτερο από το αντίστοιχο γαλλογερμανικό και ευρωπαϊκό. Σύμφωνα με το αμερικανικό περιοδικό «Forbes», με στοιχεία του Eurostat, η γαλλική παραγωγικότητα παραμένει από τις πρώτες στον κόσμο, υπερέχει κατά 30% της αμερικανικής και αυτό επιτρέπει στη χώρα αυτή να χρηματοδοτεί διακοπές, περισσότερο ελεύθερο χρόνο για τους εργαζόμενους, αλλά και πληρέστερη υγειονομική, ασφαλιστική και συνταξιοδοτική κάλυψη.

Στην Αμερική, ακόμη και εργαζόμενοι που είναι σε θέση να φύγουν σε διακοπές δεν το συνηθίζουν, στο μέτρο που αυτό κινδυνεύει να θεωρηθεί «πρόκληση» έναντι των άλλων εργαζομένων και «έλλειψη νομιμοφροσύνης» έναντι της επιχείρησης.

Ενας «φαύλος κύκλος» ωθεί τους αμερικανούς εργαζόμενους να παραδίδουν στην επιχείρηση όλο και περισσότερο μέρος του ελεύθερου χρόνου τους, στιγματίζοντας, από την άλλη πλευρά, τις χώρες «παρατεταμένων» διακοπών, όπως η Γαλλία, και τους εργαζόμενους που κάνουν χρήση παρόμοιων δυνατοτήτων.

Οπως πάντα, ο αντίλογος στην σύγχρονη αμερικανική «ορθοφροσύνη» προκύπτει από την ίδια την Αμερική. Πρόσφατη μελέτη του καθηγητή Ουάλας Χούφμαν στο Πανεπιστήμιο της Αϊόβα, τεκμηριώνει στατιστικά ότι οι διακοπές αποτελούν τον καλύτερο τρόπο για να επανέρχεται ο εργαζόμενος στην εργασία του με ανανεωμένη εργασιακή δύναμη και ηθικό, να αισθάνεται ευτυχής και να αποβαίνει έτσι δημιουργικότερος, ακόμη και για την επιχείρηση. «Επειτα από 15 ημέρες διακοπών, σημειώνεται συνήθως αύξηση της παραγωγικότητας των αμερικανών εργαζομένων μέχρι και 60% σε σχέση με την προ των διακοπών περίοδο, με διάρκεια πολλών μηνών» (2).

Ο σεβασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας επιτρέπει καλύτερα αποτελέσματα, ακόμη και στο οικονομικό πεδίο, απ' ό,τι ο δεσποτισμός, η βουλιμία και η ασυδοσία εις βάρος της εργασίας. Εντούτοις, το υπόδειγμα των αποτελεσμάτων διαβάλλεται σήμερα ως «αρχαϊκό», ενώ στη θέση του προβάλλεται το «μετανεωτερικό», αυτό που εξουθενώνει τον εργαζόμενο και την εργασία, χωρίς όμως πειστικό οικονομικό αποτέλεσμα.

Στην Ευρώπη, η ηθική διαβάλλεται ότι εξυπηρετεί το οικονομικό αποτέλεσμα. Στην σημερινή Αμερική, η παράκαμψη της ηθικής δικαιώνεται όλο και λιγότερο με το πενιχρό οικονομικό αποτέλεσμα.

(1). Βλ. Rebecca RAY, John SCMITT, No-Vacation Nation. OECD Comparisons, Center for Economic Policy Research (CEPR), Μάιος 2007.

(2). Βλ. Wallace HUFFMAN, Americans need longer vacations, ανακοίνωση στο Πανεπιστήμιο της Αϊόβα, 31 Μαΐου 2007. Υπό δημοσίευση στο «Journal Of Population Economics».


http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=68515880


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Αθάνατος on August 11, 2007, 08:57:32 am
http://nobelprize.org/nobel_prizes/economics/laureates/2002/

Νόμπελ Οικονομικών 2002

Daniel Kahneman   &  Vernon L. Smith 

ΑΠό εδώ (http://www.tanea.gr//Article.aspx?d=20070811&nid=4263881&sn=H%20%CE%9F%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%9D%CE%9F%CE%9C%CE%99%CE%91&spid=1451)

Δεκέμβριος 2002

Νόμπελ στην αιρετική οικονομική σκέψη


Το βραβείο δείχνει πόσο σημαντικό είναι να μελετάμε την οικονομία και τους ανθρώπους όπως ακριβώς είναι και όχι όπως θα θέλαμε εμείς να είναι Γράφει ο νομπελίστας Οικονομίας 2001
JOSEPH STIGLITZ


Ας πούμε όλοι τρία «ζήτω» για τους νομπελίστες του 2002 στα Οικονομικά: τον καθηγητή Daniel Kahneman, από το Πανεπιστήμιο του Princeton, και τον καθηγητή Vernon Smith, από το Πανεπιστήμιο Mason της Βιρτζίνια, οι οποίοι μοιράστηκαν το βραβείο.

Όπως έγινε αρκετές φορές στο παρελθόν, έτσι και φέτος το βραβείο Νόμπελ απονεμήθηκε, όχι μόνο για τη δημιουργική δουλειά κάποιων αλλά και επειδή τα άτομα αυτά βοήθησαν να δημιουργηθεί μια νέα σχολή σκέψης.

Ο Κάνεμαν είναι ψυχολόγος και κατάφερε να αποδείξει ότι οι άνθρωποι συστηματικά συνηθίζουν να συμπεριφέρονται λιγότερο ορθόδοξα από όσο πιστεύουν οι οικονομολόγοι. Η έρευνα του Κάνεμαν δείχνει ότι οι άνθρωποι συνηθίζουν να ενεργούν διαφορετικά από ό,τι προβλέπουν οι υπάρχουσες οικονομικές θεωρίες και αυτό, μάλιστα, το κάνουν συστηματικά. Έτσι, φαίνεται ότι ο τρόπος με τον οποίο ενεργούν οι άνθρωποι μπορεί να ερμηνευτεί με διαφορετικές θεωρίες από εκείνες που χρησιμοποιούν οι «ορθόδοξοι» οικονομολόγοι.

Θα μπορούσε κανείς να πει, βέβαια, ότι οι θεωρίες αυτές δεν φαίνεται να είναι ιδιαίτερα σημαντικές για τους παράγοντες των αγορών, αλλά και για τον καθημερινό κόσμο, καθώς - ιδιαίτερα όσοι ασχολούνται με χρηματιστήρια - γνωρίζουν πολύ καλά τον «παραλογισμό» των ανθρώπων, πάνω στον οποίο εργάστηκαν ο Κάνεμαν και ο Σμιθ. Δεν είναι περίεργο, άλλωστε, που σημαντικό μέρος της μανίας που οδήγησε στην οικονομική φούσκα των προηγούμενων ετών βασίστηκε στην εκμετάλλευση αυτής ακριβώς της ψυχολογίας των επενδυτών.

Όπως και πέρυσι

Το φετινό βραβείο Νόμπελ Οικονομίας προσφέρθηκε για να τιμήσει μερικές απλές οικονομικές θεωρίες. Με το ίδιο σκεπτικό απονεμήθηκε και το περυσινό βραβείο, σε τρεις διαφορετικούς ανθρώπους, ένας από τους οποίους ήμουν κι εγώ. Οι περυσινοί νικητές έδωσαν έμφαση στο γεγονός πως διαφορετικές ομάδες ανθρώπων που συμμετέχουν στις αγορές έχουν διαφορετικές (και συχνά ελλιπείς) πληροφορίες για τις αγορές αυτές. Έτσι, αυτή η ασυμμετρία στην πληροφόρηση επιδρά σημαντικά στον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η οικονομία.

Συγκεκριμένα, οι νικητές του Νόμπελ για το 2001 έδειξαν ότι οι αγορές δεν λειτουργούν μόνο με τις δικές τους δυνάμεις, καθώς στον τρόπο λειτουργίας τους πρέπει να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο και η κυβέρνηση. Και πάλι θα μπορούσε κανείς να πει ότι ούτε η ανακάλυψη αυτή ήταν κάτι νέο για όσους ζουν καθημερινά στην αγορά (και κάνουν περιουσίες με το να εκμεταλλεύονται τις διαφοροποιήσεις που υπάρχουν στην πληροφόρηση). Όμως, έχει τη σπουδαιότητά της.

Για πάνω από είκοσι χρόνια, οι οικονομολόγοι πίστευαν σε αυτό που ονομάζεται «ορθολογιστική προσδοκία». Πρόκειται για συγκεκριμένα οικονομικά μοντέλα, τα οποία παραδέχονται πως όλοι στις αγορές ενεργούν με βάση τη λογική και με βάση τις ίδιες πληροφορίες. Τα μοντέλα αυτά παραδέχονται, ακόμη, ότι όσοι συμμετέχουν στις αγορές ενεργούν πάντοτε με απόλυτα λογικό (ορθολογιστικό) τρόπο και ότι δεν υφίσταται ανεργία (παρά μόνο στην περίπτωση που υπάρχουν άπληστα εργατικά συνδικάτα ή από παρεμβάσεις στα κατώτερα όρια των μισθών από την κυβέρνηση).

Βέβαια, το ότι τα μοντέλα αυτά τελικά επικράτησαν στις μεγάλες σχολές της Αμερικής, παρά τα στοιχεία που έδειχναν ότι συνέβαινε το αντίθετο, αποδεικνύει ότι η ιδεολογία, τελικά, υπερτερεί των επιστημονικών δεδομένων. Δυστυχώς, εκείνοι που καθορίζουν την οικονομική πολιτική, σε πολλές χώρες, ήταν μαθητές των σχολών αυτών.

Να ξεκαθαρίσω εδώ κάτι: Τα μοντέλα των «ορθολογιστικών προσδοκιών» έχουν συνεισφέρει σημαντικά στα οικονομικά. Όμως, υπάρχει πάντα περιθώριο για επιπλέον ανακαλύψεις στην επιστήμη.

Σε εργαστηριακές συνθήκες

Ο Βέρνον Σμιθ είναι μία από τις ηγετικές μορφές στην ανάπτυξη πειραματικών οικονομικών θεωριών. Είναι υπέρμαχος της ιδέας ότι πολλές οικονομικές θεωρίες μπορεί να δοκιμάζονται σε εργαστηριακές συνθήκες. Ας μην ξεχνάμε ότι, ένας από τους λόγους που τα οικονομικά είναι μια τόσο δύσκολη επιστήμη, είναι ότι οι οικονομολόγοι είναι πολύ δύσκολο να κάνουν πειράματα σε ελεγχόμενες συνθήκες. Σε ένα εργαστήριο, όμως, υπάρχει η δυνατότητα να πραγματοποιούνται τέτοια πειράματα, με τρόπο τέτοιο ώστε να εξάγονται αξιοποιήσιμα συμπεράσματα. Κάτι που έκανε ο Σμιθ.

Το βραβείο Νόμπελ δείχνει πόσο σημαντικό είναι να μελετάμε την οικονομία και τους ανθρώπους όπως ακριβώς είναι και όχι όπως θα θέλαμε εμείς να είναι. Μόνον αν καταλάβουμε καλύτερα τη συμπεριφορά των ανθρώπων, μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα καταφέρουμε να σχεδιάσουμε πολιτικές που θα κάνουν τις οικονομίες μας να λειτουργούν καλύτερα.

© Project Syndicate, Δεκέμβριος 2002

Επιμέλεια διεθνών οικονομικών θεμάτων: Γιώργος Κανελλόπουλος


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Αθάνατος on August 14, 2007, 17:49:57 pm
http://nobelprize.org/nobel_prizes/economics/laureates/1976/friedman-lecture.html


Νόμπελ Οικονομικών 1976

Milton Friedman

Σε αυτό το τόπικ εδώ (http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=9876.0) έχει ήδη αρκετά σχετικά άρθρα


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Αθάνατος on September 02, 2007, 11:49:13 am
http://nobelprize.org/nobel_prizes/economics/laureates/2001/

Νόμπελ Οικονομικών 2001

George A. Akerlof , A. Michael Spence  & Joseph E. Stiglitz

ΑΠό εδώ (http://www.tanea.gr//Article.aspx?d=20070828&nid=4211851&sn=H%20%CE%9F%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%9D%CE%9F%CE%9C%CE%99%CE%91&spid=1451)
Αν δεν εμφανίζεται η ιστοσελίδα πάνε εδώ (http://www.tanea.gr/Find.aspx?d=20070901) και αναζήτησε το άρθρο
ΤA ΝΕΑ , Δεκέμβριος 2001


Ο Τρίτος Δρόμος των σύγχρονων οικονομιών


Γράφει ο νομπελίστας Οικονομίας 2001
JOSEPH STIGLITZ



Το φετινό βραβείο Νόμπελ Οικονομικών απονεμήθηκε στον Τζορτζ Άκερλοφ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ, στον Μάικλ Σπενς του Πανεπιστημίου Στάνφορντ και σε μένα, για την εργασία μας σχετικά με την «ασύμμετρη πληροφόρηση». Τι είδους εργασία ήταν αυτή και για ποιο λόγο μας απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ;

Για περίπου διακόσια χρόνια οι οικονομολόγοι χρησιμοποιούσαν απλά οικονομικά μοντέλα, τα οποία είχαν ως προϋπόθεση ότι η πληροφόρηση ήταν τέλεια. Για παράδειγμα, προϋπέθεταν ότι όλοι οι συμμετέχοντες στην οικονομία είχαν ίση και διαφανή γνώση για τους σχετικούς παράγοντες. Γνώριζαν ότι η πληροφόρηση δεν ήταν τέλεια, αλλά ήλπιζαν ότι ένας κόσμος με μικρές ατέλειες στην πληροφόρηση θα ήταν σχεδόν ίδιος με έναν κόσμο ο οποίος είχε τέλεια πληροφόρηση. Δείξαμε ότι αυτή η θέση δεν είχε θεμελιωθεί σωστά: Ακόμη και μικρές ατέλειες στην πληροφόρηση, έχουν προφανείς επιπτώσεις στον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεται η οικονομία.


Οι ατέλειες

Η επιτροπή απονομής του βραβείου Νόμπελ τόνισε την εργασία μας στις «ασυμμετρίες της πληροφόρησης», μια πτυχή των ατελειών στην πληροφόρηση, που προκαλείται από το γεγονός ότι διαφορετικοί άνθρωποι σε μια αγορά γνωρίζουν διαφορετικά πράγματα. Για παράδειγμα, ο πωλητής ενός αυτοκινήτου είναι σε θέση να γνωρίζει περισσότερα για το αυτοκίνητό του σε σχέση με τον αγοραστή. Ο αγοραστής μιας ασφαλιστικής κάλυψης είναι σε θέση να γνωρίζει περισσότερα για τις πιθανότητες να πάθει κάποιο ατύχημα (γνωρίζει τον τρόπο που οδηγεί) σε σχέση με τον ασφαλιστή. Ένας εργαζόμενος είναι σε θέση να γνωρίζει καλύτερα τις ικανότητές του σε σχέση με τον εργοδότη που σκοπεύει να τον προσλάβει. Ένας δανειολήπτης είναι σε θέση να γνωρίζει περισσότερα για τις πιθανότητες να αποπληρώσει το δάνειο που λαμβάνει σε σχέση με τον δανειστή. Ωστόσο, οι ασυμμετρίες της πληροφόρησης είναι μόνο μια όψη των ατελειών στην πληροφόρηση. Οι ατέλειες αυτές - ακόμη και όταν είναι μικρές - μπορούν να έχουν σοβαρές επιπτώσεις.

Ο Τζορτζ Άκερλοφ και εγώ ήμασταν συμμαθητές στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης, στις αρχές της δεκαετίας του '60. Διδαχθήκαμε τα μοντέλα της εποχής, τα οποία δεν μας φαίνονταν και πολύ λογικά. Αυτά τα μοντέλα έλεγαν απλοϊκά ότι η ζήτηση ήταν ίση με την προσφορά. Το ανέκδοτο της εποχής ήταν ότι θα μπορούσες να κάνεις έναν παπαγάλο οικονομολόγο απλώς επαναλαμβάνοντας την «προσφορά και τη ζήτηση». Αυτή η θέση παρήγαγε παράξενα αποτελέσματα. Αν η προσφορά εργασίας, για παράδειγμα, ήταν ίση με τη ζήτηση, δεν θα υπήρχε ανεργία.

Μεγάλωσα σε μια βιομηχανική πόλη στη νότια ακτή της Λίμνης του Μίσιγκαν, στο Γκάρι της Ιντιάνα, και είδα φτώχεια, ανεργία και διακρίσεις. Μπήκα στα οικονομικά, επειδή ήθελα να καταλάβω και να κάνω κάτι γι' αυτά τα φαινόμενα. Το να διδάσκομαι μοντέλα τα οποία ξεκινούσαν λαμβάνοντας ως προϋπόθεση ότι η ανεργία δεν υπήρχε, ήταν κάτι παράξενο για μένα.

Τα μοντέλα μάς βοήθησαν να εξηγήσουμε τον λόγο που οι αγορές δεν λειτουργούσαν με τον τρόπο που περιέγραφε η τυποποιημένη θεωρία: Για ποιο λόγο μπορεί να μην υπάρχουν αγορές, για ποιο λόγο μπορεί να υπάρχει ανεργία και για ποιο λόγο μπορεί να υπάρχει αξιολόγηση πιστοληπτικής ικανότητας. Παράλληλα, τα μοντέλα μάς εξηγούσαν για ποιο λόγο μπορούν να εντείνονται τα σοκ στην οικονομία και οι επιδράσεις τους να επιμένουν, ακόμη και αρκετό χρόνο μετά την εξαφάνιση του αρχικού οικονομικού προβλήματος.

«Το αόρατο χέρι» δεν υπάρχει

Ένα από τα πιο προφανή αποτελέσματα της εργασίας μας, αφορούσε τη θέση του Άνταμ Σμιθ ότι οι ανταγωνιστικές αγορές οδηγούσαν, όπως ακριβώς «ένα αόρατο χέρι», σε καταστάσεις όπου τα πάντα λειτουργούν αποτελεσματικά. Η ανάλυσή μας έδειχνε ότι, όχι μόνο το «αόρατο χέρι» δεν ήταν ορατό, αλλά και δεν υπήρχε καν. Ή, ακόμη και αν υπήρχε, ήταν εξαρθρωμένο. Στην εργασία μας, μαζί με την Μπρους Γκρίνγουολντ, του Πανεπιστημίου Κολούμπια, δείξαμε ότι σε μια οικονομία της αγοράς υπάρχουν κρατικές παρεμβάσεις στις αγορές που μπορούν να ωφελήσουν τους πάντες - ακόμη και όταν η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τις ίδιες ατέλειες στην πληροφόρηση που αντιμετωπίζει ο ιδιωτικός τομέας της οικονομίας.

Για πολλά χρόνια, οι οικονομολόγοι αναγνώριζαν στο όνομα των «άμεσων αλληλεπιδράσεων στην παραγωγή - externalities», όπως η ρύπανση του αέρα και του νερού, ότι οι λύσεις που προσφέρει η οικονομία της αγοράς είναι, πολύ συχνά, αναποτελεσματικές. Είναι πιθανό να υπάρχει μεγάλη παραγωγή ορισμένων προϊόντων - όπως η παραγωγή χάλυβα που προκαλεί ρύπανση - και μικρή παραγωγή άλλων, όπως η επιστημονική έρευνα, η οποία προάγει την γνώση. Αυτό που δείξαμε είναι ότι, όσο πιο σύντομα αναγνωρίσει κάποιος ότι η πληροφόρηση είναι ατελής -όπως πράγματι είναι - τόσο αυτές οι άμεσες αλληλεπιδράσεις μπορεί να οδηγήσουν σε αποτυχίες λειτουργίας της αγοράς.

Ειρωνεία της ιστορίας

Είναι μια ειρωνεία της ιστορίας ότι, ενώ μια ομάδα ερευνητών ανέπτυσσαν ιδέες για την ενίσχυση της κατανόησής μας στους περιορισμούς των αγορών, οι διεθνείς οικονομικοί οργανισμοί πίεζαν για την εξάπλωση των ιδεών της Ουάσιγκτον - βασισμένες στον φανατισμό υπέρ των ελεύθερων αγορών - οι οποίες αγνοούσαν τις αποτυχίες των αγορών. Σήμερα, παρά το γεγονός ότι αυτά τα μαθήματα για τα όρια των αγορών έχουν γίνει κοινός τόπος στην ακαδημαϊκή κοινότητα, δεν έχουν ακόμη υιοθετηθεί από πολλούς διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς. Αυτό προκαλεί τριβές μεταξύ αυτών των οργανισμών και των χωρών που δέχονται τις συστάσεις τους: Πολλοί ευφυείς, νεαροί οικονομολόγοι, που εργάζονται για κυβερνήσεις των αναπτυσσόμενων χωρών, βασίζουν τις αναλύσεις τους στην καλύτερη κατανόηση της οικονομίας της αγοράς σε σχέση με την παλιά ιδεολογία και τα απλοϊκά μοντέλα που κατευθύνουν ορισμένους διεθνείς γραφειοκράτες.

Ορισμένοι υποστήριξαν ότι η θεωρητική εργασία για τις ατέλειες της πληροφόρησης, που αναγνωρίστηκε από την επιτροπή απονομής των Νόμπελ, δεν σχετίζεται με τις θέσεις οικονομικής πολιτικής που πήρα στην Παγκόσμια Τράπεζα σχετικά με την Ανατολική Ασία, τη Ρωσία ή την ανάπτυξη. Αυτό, δεν αληθεύει. Η θέση που πήρα για την απελευθέρωση των αγορών βασίστηκε σε μια θεωρία ρυθμίσεων, η οποία με τη σειρά της ήταν βασισμένη στις ασυμμετρίες της πληροφόρησης.

Οι φόβοι για χρεοκοπίες - ότι τα υψηλά επιτόκια που συνέστησε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην Ανατολική Ασία θα προκαλέσουν αφόρητες πιέσεις στις επιχειρήσεις, αφού διατηρούσαν σε υψηλά επίπεδα τις ισοτιμίες των νομισμάτων, ενώ παράλληλα κατέστρεφαν οικονομίες κάνοντάς τις λιγότερο ελκυστικές για τους επενδυτές - πήγαζαν από τη θεωρία της ασυμμετρικής πληροφόρησης. Σε πιο απλοϊκό επίπεδο, σε έναν κόσμο με τέλεια πληροφόρηση, η χρεοκοπία δεν υφίσταται. Για ποιο λόγο κάποιος θα δάνειζε χρήματα σε κάποιον άλλο, αν γνώριζε ότι δεν πρόκειται να πάρει πίσω τα χρήματά του; Στον πραγματικό κόσμο, οι αποτυχίες ιδιωτικοποιήσεων σχετίζονται εν μέρει με τα προβλήματα στη διοίκηση των επιχειρήσεων, προβλήματα που σχετίζονται με ασυμμετρίες πληροφόρησης μεταξύ των ιδιοκτητών και αυτών που διοικούν μια επιχείρηση.

Ιδέες και συμφέροντα

Μερικές φορές, οι ιδέες είναι εξίσου ισχυρές με τα συμφέροντα. Όταν οι παλαιές ιδεολογίες και τα συμφέροντα εργάζονται μαζί, όπως συνέβαινε στο παρελθόν, ορισμένα συμφέροντα εξυπηρετούνται και άλλα περιφρονούνται. Οι ασυμμετρίες στην πληροφόρηση σχετίζονται με ασυμμετρίες στην οικονομική ισχύ. Υπάρχει ένας ρόλος για τις κυβερνήσεις, όχι μόνο η διόρθωση των αποτυχιών των αγορών, αλλά και η αντιμετώπιση των ασυμμετριών ισχύος.

Η εργασία μας, την οποία η επιτροπή απονομής των Νόμπελ βοήθησε να τύχει της προσοχής του ευρύτερου κοινού, παρέχει εν μέρει μια ακαδημαϊκή θεμελίωση στον Τρίτο Δρόμο, ο οποίος ολοένα και περισσότερο αναγνωρίζεται ως ο μοναδικός που οδηγεί στην οικονομική πρόοδο με κοινωνική δικαιοσύνη.

(c) Project Syndicate, Δεκέμβριος 2001


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Johnny English on September 02, 2007, 11:54:51 am
Finally... everything makes sense.. (από πού προήλθε η έμπνευση του Πολύδωρα..)


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Αθάνατος on September 02, 2007, 12:03:36 pm
http://nobelprize.org/nobel_prizes/economics/laureates/2000/

Νόμπελ Οικονομικών 2000

James J. Heckman & Daniel L. McFadden

ΑΠό εδώ (http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=13083&m=D27&aa=1)

Το Βήμα , 15 Οκτωβρίου 2000

Η απομυθοποίηση της στατιστικής
Τι νέο φέρνουν στην οικονομική επιστήμη τα δύο Νομπέλ Οικονομίας


ΑΓΓ. ΚΩΒΑΙΟΣ

Υπάρχουν μερικά αποφθέγματα τα οποία υπό ορισμένες προϋποθέσεις θα μπορούσαν να εξαφανίσουν το πέπλο μυστηρίου που καλύπτει την οικονομική επιστήμη. Ενα από αυτά το οποίο συνήθιζε να επαναλαμβάνει έγκριτος (έλληνας) καθηγητής στις παραδόσεις του σε (ελληνικό) πανεπιστήμιο ήταν: «Τα οικονομικά είναι απλά, αρκεί να τα καταλαβαίνουμε». Για πολλούς ­ και ειδικά για τους φοιτητές ­ η παραπάνω φράση δεν αποτελεί παρά ένα ευφυολόγημα. Γεγονός όμως είναι ότι η συμβολή μερικών επιστημόνων οδηγεί με αφοπλιστικό τρόπο στο ίδιο συμπέρασμα.

Κάνοντας ένα (μικρό) άλμα, οφείλουμε να συμφωνήσουμε αν εξετάσουμε για λίγο τις περιπτώσεις των δύο αμερικανών καθηγητών που εφέτος τιμήθηκαν με το Βραβείο Νομπέλ Οικονομικής Επιστήμης.

Ο τομέας των καθηγητών Τζέιμς Χέκμαν και Ντάνιελ Μακ Φάντεν είναι για όσους δεν έχουν κάποια ­ στοιχειώδη έστω ­ επαφή με την οικονομική επιστήμη πολύ πιο ομιχλώδης και από τα «παραδοσιακά» οικονομικά. Στην πραγματικότητα όμως είναι πολύ πιο απλός.

Τι σημαίνει αλήθεια οικονομετρία; Είναι η μελέτη και εφαρμογή της στατιστικής επιστήμης στα οικονομικά.

Η πρώτη επαφή με το «γνωστικό αντικείμενο» μπορεί να είναι τρομακτική, αφού μετά τις ενδιαφέρουσες θεωρητικές εισαγωγές κάποιος έρχεται αντιμέτωπος με ατέρμονες συναρτήσεις πολλαπλών μεταβλητών. Το παράδοξο είναι ότι η επίλυση των συναρτήσεων μπορεί να είναι άκρως διασκεδαστική αφού οι μεταβλητές αποτελούν πραγματικές και όχι αόριστες παραμέτρους της καθημερινής ζωής.

Μπορεί αυτή η περιγραφή να ακούγεται κάπως άκομψη αλλά γίνεται ακόμη πιο προσιτή αν δούμε τις περιπτώσεις των βραβευθέντων καθηγητών.

Συγκεκριμένα, οι καθηγητές Χέκμαν και Μακ Φάντεν ειδικεύονται και διακρίνονται στη μικροοικονομετρία. Εν ολίγοις, στη μεθοδολογία για τη μελέτη των μικροδεδομένων. Τι μπορεί να χαρακτηρισθεί μικροδεδομένο; Είναι απλούστερο απ' ό,τι νομίζει κανείς: πρόκειται για οικονομικές πληροφορίες που αφορούν μεγάλες ομάδες ατόμων, νοικοκυριών ή εταιρειών. Για παράδειγμα, ποιοι παράγοντες μπορεί να καθορίσουν την πρόθεση ενός ατόμου για εργασία και αν υποθέσουμε ότι κάποιος λαμβάνει μια τέτοια απόφαση επί πόσες ώρες είναι διατεθειμένος να εργάζεται.

Ενδεικτικό είναι ένα άλλο παράδειγμα μικροδεδομένου: πώς μπορούν κάποια οικονομικά κίνητρα ή συνθήκες να επιδράσουν στις επιλογές ενός ή περισσότερων ατόμων στην εκπαίδευση, στην απασχόληση ή στον τόπο κατοικίας. Ή ένα ακόμη πιο ευνόητο παράδειγμα: με ποιον τρόπο επιδρούν οι διαφορές στην εκπαίδευση επί του εισοδήματος και του είδους απασχόλησης.

Για τη μελέτη και την ανάλυση των παραπάνω απαιτούνται οι λύσεις σε δύο βασικά προβλήματα: Πρώτον, τα δείγματα στα οποία στηρίζεται η έρευνα των μικροδεδομένων και δεύτερον, οι επιλογές τις οποίες αντικατοπτρίζουν τα δεδομένα αυτά.

Στην πρώτη περίπτωση τα στατιστικά δείγματα δεν μπορεί να είναι πάντοτε τυχαία και κυρίως όσο πιο εξειδικευμένη είναι η έρευνα. Κάτι που σημαίνει ότι απαιτείται η εκτίμηση «επιλεκτικών δειγμάτων». Στη δεύτερη περίπτωση σπανίως οι επιλογές δεν είναι επιβεβλημένες, άρα και εύκολα «παρατηρήσιμες» ή «ερμηνεύσιμες». Οπερ σημαίνει ότι εμφανίζεται η αναγκαιότητα έρευνας και εκτίμησης της διακριτικής επιλογής, δηλαδή της επιλογής μεταξύ κάποιων εναλλακτικών λύσεων.

Η παραπάνω περιγραφή συνοψίζει με απλοϊκό τρόπο την επιστημονική συνεισφορά των καθηγητών Χέκμαν και Μακ Φάντεν. Ο μεν πρώτος, καθηγητής του Πανεπιστημίου του Σικάγου, ανέπτυξε τη Θεωρία και τις Μεθόδους για την Ανάλυση των Επιλεκτικών Δειγμάτων, ενώ ο δεύτερος, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ, ανέπτυξε τη Θεωρία και τη Μέθοδο για την Ανάλυση των Διακριτικών Επιλογών. Οι ονομασίες των θεωριών μπορεί να προκαλούν δέος. Ωστόσο, η ανάπτυξή τους σήμερα μπορεί να θεωρηθεί βασική προϋπόθεση της εξέλιξης όχι μόνο της οικονομικής αλλά και μιας σειράς άλλων επιστημών που συμπεριλαμβάνονται στις ανθρωπιστικές.


Το ΒΗΜΑ, 15/10/2000 , Σελ.: D27
Κωδικός άρθρου: B13083D271
ID: 228967


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: pandora on September 08, 2007, 00:23:38 am

Ο (αμερικανικός) καπιταλισμός είναι ένα σύστημα ατομικής ιδιοκτησίας, το οποίο είναι ανοικτό στην εφαρμογή νέων εμπορικών ιδεών και χαρακτηρίζεται από έναν πλουραλισμό απόψεων μεταξύ των χρηματοδοτών που επιλέγουν τις προς καλλιέργειαν ιδέες, παρέχοντας το κεφάλαιο και τα κίνητρα που απαιτούνται για την ανάπτυξή τους.

Στον αντίποδα βρίσκεται το ευρωπαϊκό μοντέλο. Παρ' όλο που και αυτό βασίζεται στην ατομική ιδοκτησία, έχει εντούτοις υποστεί σοβαρές αλλοιώσεις από την εισαγωγή θεσμών που στοχεύουν να προστατεύουν τους «κοινωνικούς εταίρους» - θεσμοί όπως οι ενώσεις εργοδοτών, τα εργατικά συνδικάτα και τράπεζες-μονοπώλια. Το σύστημα αποθαρρύνει αλλαγές, όπως την εισαγωγή στην αγορά νέων επιχειρήσεων και η λειτουργία του εξαρτάται από τις κατεστημένες επιχειρήσεις, σε συνεργασία με τις τοπικές τράπεζες.

Η μεγάλη διαφορά μεταξύ των δύο αυτών συστημάτων είναι ο δυναμισμός τους - δηλαδή η γονιμότητα του συστήματος όσον αφορά την παραγωγή καινοτόμων ιδεών. Σύμφωνα με τον Φελπς, το καπιταλιστικό σύστημα των ΗΠΑ διευκολύνει και παράγει δυναμισμό, ενώ το ευρωπαϊκό σύστημα της «κοινωνικής οικονομίας της αγοράς» τον πνίγει.

«Ενώ το ευρωπαϊκο σύστημα», γράφει ο Φελπς «συγκεντρώνει ειδήμονες για να εγκρίνουν το πρότυπο του προϊόντος προτού κυκλοφορήσει μια παραλλαγή του στην αγορά, ο καπιταλισμός δίνει πλήρη πρόσβαση στην αγορά σε όλες τις παραλλαγές του προϊόντος».



Από το βιβλίο "Η χειραγώγηση των μαζών" του Noam Chomsky


"Στα τέλη της δεκαετίας του 80 [...] ως τελικό αποτέλεσμα έχουμε αυτό που ορισμένοι αποκαλούν αστειευόμενοι "πρόγραμμα όπου οι φτωχοί στις πλούσιες χώρες πληρώνουν τους πλούσιους των φτωχών χωρών". Αυτό συμβαίνει σε γενικές γραμμές. Έρχεται το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το οποίο διευθύνεται από τις πλούσιες χώρες και έχει συγκεκριμένους κανόνες για τους αδυνάτους. ΟΙ κανόνες αυτοί είναι ότι αν έχεις υψηλό επίπεδο πληθωρισμού και το νόμισμα δεν είναι σταθερό και διάφοροι άλλοι οικονομικοί δείκτες δεν ικανοποιούνται, τότε σου επιβάλλονται ακραίες μορφές λιτότητας. Ισοσκελίζεις τον προϋπολογισμό, κόβεις κοινωνικά προγράμματα, ελέγχεις το νόμισμα κ.ο.κ. Αυτό είναι η νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική, κατα κανόνα καταστροφική για τη μάζα του πληθυσμού. Γι' αυτό οι ίδιες πλούσιες χώρες δεν αποδέχονται ποτέ αυτούς οτυς κανόνες, εκτός κι αν υποχρεωθούν. Πχ, υπήρξε μια εποχή στα τέλη της δεκαετίας του 70 όταν η Βρετανια αναγκάστηκε να ακολουθήσει κάποιους κανόνες του Δ.Ν.Τ. εξαιτίας της αδυναμίας της. Αλλά καμία χώρα αρκετά πλούσια ή ισχυρή δεν θα το έκανε ποτέ αυτό, όπως οι Η.Π.Α. για παράδειγμα, χώρα η οποία έχει ένα απίστευτο χρέος αλλά δεν αποδέχεται τις υποδείξεις του Δ.Ν.Τ. "Είμαστε πολύ ισχυροί για να αποδεχτούμε αυτούς τους κανόνες". Οι χώρες του Τρίτου Κόσμου,οι οποίες ειναι πολύ ασθενέστερες, ειδικά εκείνες που βρίσκονται υπό τον έλεγχο δυτικόφιλων ελίτ, οι οποίες συχνά επωφελούνται από αυτό, πράγματι ακολουθούν τους κανόνες και υπάρχει δυστυχία στον πληθυσμό. Το ίδιο πράγμα συμβαίνει τωρα στην Ανατολική Ευρώπη. Η όλη ιστορία της νεοφιλελεύθερης ελέυθερης αγοράς έχει σχεδιαστεί προς όφελος των ανθρώπων που πρόκειται να κερδίσουν το παιχνίδι. Κανείς άλλος δεν την ακολουθεί, ούτε η Δύση την ακολουθεί όταν πρόκειται να κερδίσει. Για παράδειγμα, η παγκόσμια τράπεζα εκτιμά ότι, τώρα που μιλάμε, τα μέτρα προστατευτισμού που έχουν επιβληθεί από τις πλούσιες χώρες κοστίζουν στον Τρίτο Κόσμο περισσότερο από το διπλάσιο της συνολικής βοήθειας που πάει από το βορρά στο νότο της Αμερικής - και αυτή η "βοήθεια" είναι τις περισσότερες φορές μια συγκεκαλυμμένη μορφή προώθησης εξαγωγών".

[...]

"Η Παγκόσμια Τράπεζα και το Δ.Ν.Τ. δίνουν λογαριασμό σ'εκείνους που έβαλαν τα λεφτά, δηλ. κυρίως στις  Ηνωμενες Πολιτείες"

[...]   

" Η GATT (Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου) είναι ενα διεθνές εμπορικο σύστημα το οποίο επίσης δημιουργήθηκε την δεκαετία του 40. Είναι στην επικαιρότητα τώρα επειδή εδώ και αρκετά χρόνια ο Γύρος της Ουρουγουάης των συνομιλιών για την GATT συνεχίζεται με στόχο να επιτευχθεί κάποιος νέος τρόπος απελευθέρωσης του Διεθνούς εμπορίου. Η απελευθέρωση του εμπορίου, σαν γενική ιδέα, δεν είναι κακό πράγμα. Συχνά είναι καλό πράγμα. Το πρόβλημα είναι ότι κανείς δεν μπαίνει σ'αυτό το παιχνίδι, εφόσον μπορεί, χωρίς περισσή προστασία για τι. Έτσι, π.χ., κάθε μία από τις δυτικές δυνάμεις,συμπεριλαμβανομένων και των Ηνωμένων Πολιτειών, μπαίνει στις συνομιλίες της GATT με μια συγκεκριμένη λίστα στόχων, ένα μίγμα φιλελευθεροποίησης και προστατευτισμού τέτοιο, που να ανταποκρίνεται στα ιδιαίτερα ισχυρά και ασθενή σημεία των οικονομιών τους. Όταν λέμε "των οικονομιών τους", εννοούμε των ανθρώπων που έχουν κυρίαρχες θέσεις σε αυτές. Έτσι η Ευρωπαική κοινότητα θέλει υψηλό επίπεδο προστασίας για την αεροναυτική της βιομηχανία και για την αγροτική της παραγωγή. Οι Η.Π.Α. έχουν ένα μίγμα από πολιτικές. Ζητούν φιλελευθεροποίηση και απελευθέρωση του εμπορίου σε πολλούς τομείς. Από την άλλη πλευρά, ζητουν ενισχυμένη προστασία σε τομείς όπου οι ΗΠΑ είναι δυνατές. Πάρτε για παράδειγμα τις αποκαλούμενες "υπηρεσίες", όπως οι τράπεζες. Οι Η.Π.Α. ζητούν απελευθερωση των υπηρεσιών στον Τρίτο Κόσμο, πράγμα που θα έχει ως άμεσο αποτέλεσμα να πλημμυρίσουν και να πνιγούν όλες οι Τράπεζες και τα πιστωτικά ιδρύματα του Τρίτου Κόσμου από τις δυτικές, αφού είναι τόσο πολύ πλουσιότερες και ισχυρότερες. Αυτό θα εκμηδένιζε την δυνατότητα κάθε εθνικού προγράμματος βιομηχανικής ανάπτυξης μέσα στον Τρίτο Κόσμο. Αυτό είναι το είδος της φιλελευθεροποίησης που προτιμούν οι Η.Π.Α. Σημαίνει ότι οι οικονομίες του Τρίτου Κόσμου θα διευθύνονται από δυτικές τράπεζες και από αυτούς που τις διοικούν, καθώς και από τις κυβερνήσεις με τις οποίες είναι συνδεδεμένες.

Από την άλλη πλευρά, οι Η.Π.Α. ζητούν περισσότερη προστασία σε άλλοιυς τομείς, ιδιαίτερα στα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, στα οποία περιλαμβάνεται οτιδήποτε, από μουσική ποπ και κινηματογράφο ως και λογισμικό Η/Υ και διπλώματα ευρεσιτεχνίας (πατέντες). Αυτό τον καιρό οι Η.Π.Α. κάνουν έναν αγώνα δρόμου στην καταχώρηση δικαιωμάτων για κάτι που πιθανον να αποδειχθεί ότι αφορά μέρη γονιδίων. Η ιδέα είναι να καταχωρήσουν δικαιώματα για τα γονίδια, π.χ. του καλαμποκιού, ή τα ανθρώπινα γονίδια, έτσι ωστε στο μέλλον η βιοτεχνολογία, η οποία περιλαμβάνει διάφορες μορφές γενετικής μηχανικής, να βρίσκεται στα χέρια κυρίως αμερικανικών ιδιωτικών εταιρειών. Θα ελέγχουν αυτό τον τομέα και θέλουν να σιγουρευτούν ότι προστατεύεται. Έτσι θέλουν καταχωρημένα δικαιώματα μακρόχρονης ισχύος. Αυτό σημαίνει ότι φάρμακα, λογισμικό, νέες τεχνολογίες, νέες μορφές αγροτικής παραγωγής, κάθε μορφής βιοτεχνολογία που είναι δυνατόν να έχει σχέση με την υγεία, θα είναι στα χέρια της Merck Corporation και άλλων εταιρειών όπως αυτή, οι οποίες θα έχουν κέρδη δεκάδες δισεκατομμυρίων δολλαρίων. Αυτό σημαίνει ότι η Ινδία, η οποία θα μπορούσε να παράγει τα ίδια προϊόντα πολύ φθηνότερα, [...] δεν θα επιτρέπεται να το κάνει.

Οι Η.Π.Α επίσης απαιτούν καταχωρηση δικαιωμάτων σε επίπεδο προϊόντος και όχι τρόπου παραγωγής, για να σιγουρευτούν ότι η φαρμακοβιομηχανία της Ινδίας δεν θ'ανακαλύψει κάποιο φθηνότερο τρόπο να παράγει φάρμακα - ένα εμπόδιο στην αποτελεσματικότητα και τον νεωτερισμό, αλλά μεγάλη βοήθεια στα κέρδη. Αυτό είναι κατανοητό από την πλευρά των πλουσίων.

[...]

Οι Η.Π.Α. - όπως και άλλοι - επιμένουν επίσης σ'ένα υψηλό επίπεδο προστασίας για την αμερικανική ναυτιλία
(φόροι στα λιμάνια)

[...]

Ομοίως, οι "αμυντικές" δαπάνες δεν θεωρούνται επιχορηγήσεις ή χρηματοδοτική βοήθεια, σύμφωνα με τους κανόνες της GATT. Αυτό είναι τρομερά σημαντικό  για τις Η.Π.Α. οι οποίες ξοδεύουν περισσότερα στον στρατιωτικό τομέα από όσα όλος ο άλλος κόσμος μαζί, καθώς πάντοτε έχουν χρησιμοποιήσει τον τομέα αυτόν σαν κάλυμμα για μαζική δημόσια επιχορήγηση στη βιομηχανία υψηλής τεχνολογίας.

[...]

Εάν το παρόν πρόγραμμα της GATT επιτύχει, είναι φανερό ότι τείνει σε μία παγκόσμια κυβέρνηση ελεγχόμενη από μια λέσχη πλουσίων ανθρώπων που συνεδριάζουν στις οργανώσεις τους, όπως οι συναντήσεις της G-7, των επτά πλουσιότερων βιομηχανικών χωρών [...] που έχουν ένα καθιερωμένο πλέγμα διευθετήσεων στην GATT και εφαρμόζουν ένα σύστημα το οποίο ενίοτε αποκαλείται "εταιρικός μερκαντιλισμός". Θυμηθείτε ότι αν και αυτό τιτλοφορείται "φιλελευθεροποίηση" και "ελεύθερο εμπόριο", υπάρχει ένα τεράστιο κομμάτι διευθυνόμενου εμπορίου εσωτερικά.
Έτσι, τεράστιες επιχειρήσεις οι οποίες συχνά είναι πιό ισχυρές από πολλά κράτη, επιδίδονται σε ένα ελεγχόμενο και διευθυνόμενο εμπόριο εσωτερικά αλλά και διασυνοριακά, καθώς πρόκειται για διεθνείς επιχειρήσεις. Προγραμματίζουν τις επενδύσεις τους, την παραγωγή, τις εμπορικές συναλλαγές, τις μεταβολές τιμών κ.ο.κ. και φυσικά τα διευθύνουν όλα αυτά για το δικό τους συμφέρον. Ο επιχειρηματικός μερκαντιλισμός είναι εντάξει. Οι κυβερνήσεις όμως δεν επιτρέπεται να μπούν στο παιχνίδι. Οι πλούσιες δυτικές χώρες δεν έχουν καμία αντίρρηση για το διευθυνόμενο και ελεγχόμενο εμπόριο. Απλά δεν θέλουν να γίνεται από κυβερνήσεις, επειδή οι κυβερνήσεις έχουν ένα επικίνδυνο χαρακτηριστικό που οι επιχειρήσεις δεν έχουν : οι κυβερνήσεις μπορούν να πέσουν κάτω από την πίεση των λαϊκών δυνάμεων. Η δυνατότητα αυτή είναι περιορισμένη αλλά σε κάποιο βαθμό πάντα υπάρχει τέτοιος φόβος. Οι επιχειρήσεις, αντίθετα, είναι απρόσβλητες από κάθε μορφή ελέγχου (από το λαό) ή ακόμη και εποπτείας."



Θα τρίζουν τα κοκκαλάκια του Φρίντμαν με αυτά τα νέα "φιλευλεύθερα" συστήματα....


pandora/ oi skepseis mias amorfwths kommounistrias - w, sorry agrammaths

(aka ixic_) ;D

edit : http://en.wikipedia.org/wiki/Noam_Chomsky (opoios thelei as riksei mono mia matia se oses diakriseis exei parei o Chomsky apo panepisthmia tou kosmou)


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Fenix on October 02, 2007, 15:02:12 pm
Το πνεύμα του νέου καπιταλισμού

Από τον ΘΑΝΑΣΗ ΓΙΑΛΚΕΤΣΗ

Σε αυτά τα ερωτήματα προσπαθεί να απαντήσει ο αμερικανός κοινωνιολόγος Ρίτσαρντ Σένετ στο βιβλίο του «The culture of the new capitalism» (Yale University press, 2006).

Αφετηρία των συλλογισμών του Σένετ είναι η διάλυση των θεσμών του «κοινωνικού καπιταλισμού»: της μεγάλης φορντιστικής επιχείρησης και του κοινωνικού κράτους. Εκείνος ο κόσμος βασιζόταν σε ένα «στρατιωτικό μοντέλο», που το είχε περιγράψει ο Μαξ Βέμπερ. Οι μεγάλες γραφειοκρατικές οργανώσεις (τόσο το κράτος όσο και οι επιχειρήσεις) ήταν καταπιεστικές αλλά έδιναν ασφάλεια. Υπήρχε μια κλίμακα που μπορούσε να ανέβει κανείς, μια καριέρα που μπορούσε να προγραμματίσει, μια κρατική παρέμβαση για την προστασία από τους κινδύνους. Ηταν επομένως δυνατή μια επένδυση των ατόμων στο μέλλον τους, μια δέσμευση που δεν εξαντλούνταν στο παρόν.

Τι άλλαξε στον σύγχρονο καπιταλισμό; Τον κόσμο της σταθερότητας και της ασφάλειας τον αντικατέστησε εκείνος της ευελιξίας και της αβεβαιότητας. Οι οικονομικές δραστηριότητες και τα προσωπικά σχέδια που έχουν ένα μεγαλύτερο χρονικό ορίζοντα υποσκελίζονται από την κυριαρχία του άμεσου και του βραχυπρόθεσμου. Οι επιχειρήσεις γίνονται περισσότερο «οριζόντιες», λιγοστεύουν οι ιεραρχίες, μειώνεται ο αριθμός των εργαζομένων, αλλά κυρίως αυξάνει το βάρος της μερικής και προσωρινής απασχόλησης. Μεγαλώνουν επομένως η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα, που γεννούν περισσότερο άγχος στους εργαζόμενους. Νέες εντάσεις πηγάζουν και από την ταχεία απαξίωση των επαγγελματικών τους γνώσεων, καθώς και από τη δυσκολία να προγραμματίσουν μια συνεκτική διαδρομή στην εργασία τους και τη ζωή τους.

Και ενώ οι παλαιοί θεσμοί -κράτος και επιχειρήσεις- προσφέρουν λιγότερη ασφάλεια, αυξάνει ο ρόλος των εξωτερικών κοινωνικών δικτύων. Οι προνομιούχες κοινωνικές ομάδες απολαμβάνουν μεγαλύτερης υποστήριξης από αυτά τα δίκτυα, που τις βοηθούν να οργανώσουν τις διαδρομές της εργασίας και της ζωής τους, ενώ οι εργαζόμενοι που προέρχονται από τις κατώτερες τάξεις βρίσκονται σε δυσμενέστερη θέση. Αυξάνονται έτσι οι ανισότητες.

Ολα αυτά ωθούν τους εργαζόμενους να ζουν περισσότερο στο παρόν, να μην αναλαμβάνουν δεσμεύσεις για το μέλλον και να μην αναπτύσσουν πρωτοβουλίες μέσα στην επιχείρηση. Μειώνεται έτσι η εμπιστοσύνη στην επιχείρηση και η αφοσίωση στην εργασία. Εχουμε επομένως επιχειρήσεις με «χαμηλό κοινωνικό κεφάλαιο», εκτεθειμένες σε μιαν έρπουσα κρίση νομιμοποίησης. Αντίθετα με πολλούς άλλους μελετητές, που υπογραμμίζουν την αύξηση της αυτονομίας, της επαγγελματικής γνώσης και της ποιότητας της εργασίας στον ευέλικτο καπιταλισμό σε σχέση με τον φορντισμό, ο Σένετ επισημαίνει την αστάθεια, την αποσταθεροποίηση και την ανασφάλεια που χαρακτηρίζουν τις εργασιακές και κοινωνικές σχέσεις.

Στο ερώτημα ποια είναι η επιχείρηση που ενσαρκώνει καλύτερα το πνεύμα του νέου καπιταλισμού πολλοί θα απαντούσαν υποδεικνύοντας την Microsoft του Μπιλ Γκέιτς. Πράγματι, στην περίπτωση της Microsoft η τεχνολογική ηγεμονία φαίνεται να συνδυάζεται τέλεια με έναν πρωταγωνιστικό επιχειρηματικό ρόλο σε παγκόσμια κλίμακα. Η απάντηση που δίνει, όμως, ο Σένετ είναι διαφορετική. Σύμφωνα με τον αμερικανό κοινωνιολόγο, τα γνωρίσματα του νέου καπιταλισμού τα διακρίνουμε καλύτερα στην Wal-Mart, τη γνωστή γιγάντια αλυσίδα μεγάλων εμπορικών καταστημάτων. Η σημασία της Wal-Mart δεν καθορίζεται μόνον από τον πελώριο κύκλο εργασιών που πραγματοποιεί (το 2004 έφτασε τα 258 δισεκατομμύρια δολάρια, ποσό που ισοδυναμεί με το 2% του ΑΕΠ των ΗΠΑ και είναι οκτώ φορές ανώτερο από το αντίστοιχο της Microsoft) απασχολώντας περίπου ενάμισι εκατομμύριο μισθωτούς.

Η Wal-Mart είναι κάτι περισσότερο από αυτό. Είναι ένα μοντέλο, εκείνο ακριβώς που συνοψίζει τα χαρακτηριστικά του νέου καπιταλισμού: τη ρευστοποίηση της οικονομικής διαδικασίας, την τάση να γίνει «οριζόντια», δηλαδή σχεδόν χωρίς εσωτερική ιεραρχία, η επιχείρηση, την εξ ορισμού προσωρινή και περιοδική φύση των εργασιακών σχέσεων. Επιπλέον, η Wal-Mart είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα παγκόσμιας επιχείρησης, που συνεργάζεται με πολλούς προμηθευτές διασκορπισμένους σε ολόκληρο τον κόσμο (από καιρό έχει αναπτύξει ένα σύστημα διασυνδέσεων με τη βιομηχανική παραγωγή της Κίνας). Η Wal-Mart έχει αποδυναμώσει πλήρως το συνδικάτο και μεταχειρίζεται τη μάζα των υπαλλήλων της σαν προσωρινούς εργαζόμενους, που προσλαμβάνονται και απολύονται με βάση τις λειτουργικές ανάγκες της επιχείρησης ή τις μεταβολές του οικονομικού κύκλου. Κατανοούμε επομένως το γιατί στο νέο καπιταλισμό η δέσμευση και η αφοσίωση στους θεσμούς γίνονται όλο και πιο σπάνια. Πώς μπροούμε να αισθανθούμε υποχρέωση απέναντι σε θεσμούς που δεν δεσμεύονται από καμιά υποχρέωση απέναντί μας;

Ο Σένετ αναρωτιέται αν η νέα οικονομία δημιουργεί και μια νέα πολιτική. Αραγε, όταν επιλέγουν πολιτικούς, οι άνθρωποι συμπεριφέρονται όπως όταν ψωνίζουν στα καταστήματα Wal-Mart; Παρατηρούμε στις μέρες μας ότι όλα τα σαγηνευτικά τεχνάσματα της διαφήμισης χρησιμοποιούνται για να προωθηθούν στην πολιτική αγορά οι προσωπικότητες και οι ιδέες των πολιτικών. Οταν το μάρκετινγκ γίνεται το θεμέλιο της πολιτικής, δεν μπορούμε να μιλάμε για δημοκρατία.

Ο Σένετ θεωρεί «προοδευτική» μια πολιτική στο βαθμό που αυτή μεταδίδει στους πολίτες την αίσθηση ότι συνεργάζονται για ένα κοινό σχέδιο. Ο «κοινωνικός καπιταλισμός» δημιούργησε αυτό το κοινό σχέδιο με πολιτικούς θεσμούς που βασίζονταν σε ένα στρατιωτικό μοντέλο. Η νέα θεσμική τάξη αποφεύγει την ευθύνη και εμφανίζει την αδιαφορία της σαν ελευθερία των ατόμων. Το γνώρισμα της πολιτικής που πηγάζει από τον νέο καπιταλισμό είναι η αδιαφορία.

Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία  30/09/2007

ΥΓ:Είμαι και πολύ άτομο τελικά.



Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Αθάνατος on October 02, 2007, 16:37:59 pm
http://nobelprize.org/nobel_prizes/economics/laureates/1999/

Νόμπελ Οικονομικών 1999

Robert A. Mundell

ΑΠό εδώ (http://www.robertmundell.net/NobelLecture/nobel.asp)

επισυνάπτω ένα άρθρο του στα Αγγλικά για όποιον ενδιαφέρεται


Έχει πλάκα να δω αν ανοίξει κάποιος τόπικ για το νόμπελ φυσικής αν θα πάνε οι γραφικοί να ποστάρουν τις παγανιστικές μπούρδες τους σχετικά με τη λειτουργία του φυσικού κόσμου 


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Αθάνατος on October 18, 2007, 19:57:36 pm
http://nobelprize.org/nobel_prizes/economics/laureates/2007/

Νόμπελ Οικονομικών 2007

Leonid Hurwicz & Eric S. Maskin & Roger B. Myerson

Από εδώ (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_778255_16/10/2007_245212)
Καθημερινή 16 Oκτωβρίου 2007

Νομπέλ Οικονομίας στον «σχεδιασμό μηχανισμών»

Η Aκαδημία αποφάσισε να τιμήσει τους Αμερικανούς Λεονίντ Χούρβιτς, Ερικ Μάσκιν και Ρότζερ Μάγιερσον

Των Κατερινα Καπερναρακου - Κωστη Παπαδημητριου

Μετά το Νομπέλ Ειρήνης και το Νομπέλ Οικονομίας δίδεται σε Αμερικανούς. Εχοντας προηγηθεί ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Αλ Γκορ, ο οποίος διακρίθηκε για τη δράση του σχετικά με τις κλιματικές αλλαγές, ήλθε η σειρά των Λεονίντ Χούρβιτς, Ερικ Μάσκιν και Ρότζερ Μάγιερσον. Η Σουηδική Ακαδημία Επιστημών αποφάσισε να τιμήσει τους τρεις επιστήμονες για την πρωτοπόρο έρευνά τους στη «θεωρία του σχεδιασμού μηχανισμών», διαψεύδοντας όσους πίστευαν ότι φέτος το Νομπέλ θα πήγαινε σε οικονομολόγους με έργο στο διεθνές εμπόριο, τα μακροοικονομικά ή την αγορά εργασίας, αλλά και όσους εκτίμησαν ότι θα κατευθυνόταν σε επιστήμονες με έργο σχετικό με την πρόσφατη κρίση στη διεθνή αγορά πιστώσεων. Ωστόσο, όσοι τελικώς αποφασίζουν για το πρόσωπο ή τα πρόσωπα, που θα βραβευθούν, εξετάζουν θεωρίες, οι οποίες μέσα στον χρόνο δοκιμάστηκαν, αναπτύχθηκαν, διευρύνθηκαν και αποδείχθηκαν ανθεκτικές.

Καλύτερη κατανομή πόρων

Η θεωρία, στην οποία συνεισέφεραν τα μέγιστα οι τρεις, μελετά τρόπους ώστε να σχεδιαστούν μηχανισμοί για την καλύτερη κατανομή των πόρων και των αγαθών, διορθώνοντας ή ξεπερνώντας ορισμένα από τα προβλήματα που προκαλούν οι ατέλειες των αγορών. Εφαρμογές της θεωρίας αυτής είναι ο σχεδιασμός των δημοπρασιών για τη χορήγηση, για παράδειγμα, των αδειών κινητής τηλεφωνίας ή ενός αποτελεσματικού φορολογικού συστήματος. Τα θεμέλια της θεωρίας έθεσε ο Χούρβιτς το 1960 για να την αναπτύξουν περαιτέρω στα τέλη του ’70 οι Μάσκιν και Μάγιερσον. Ο μεν πρώτος, στα 90 του σήμερα, είναι και ο γηραιότερος Νομπελίστας στην ιστορία, ενώ για τη «θεωρία του σχεδιασμού μηχανισμών» είχε τιμηθεί και το 1990 από την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Γεννήθηκε στη Μόσχα και διατηρεί τη θέση του επίτιμου καθηγητή Οικονομικών στο πανεπιστήμιο της Μινεσότα. Οι Μάσκιν και Μάγιερσον, 56 χρόνων και οι δυο, είναι εν ενεργεία πανεπιστημιακοί. Ο πρώτος διδάσκει κοινωνική επιστήμη στο πανεπιστήμιο του Πρίνστον και ο δεύτερος οικονομικά στο πανεπιστήμιο του Σικάγου. Πάντως και οι τρεις οικονομολόγοι έχουν υπόβαθρο στα εφαρμοσμένα μαθηματικά -στους δύο νεότερους ήταν το πεδίο του διδακτορικού τους- επιβεβαιώνοντας ότι τα οικονομικά αποτελούν την πίσω πόρτα για την απονομή ενός οιονεί Νομπέλ Μαθηματικών .

Η θεωρία του σχεδιασμού των μηχανισμών από τη μια πλευρά συμπληρώνει και από την άλλη ανατρέπει, ανάλογα πώς θα το δει κανείς, τη νεοκλασική μικροοικονομική θεωρία. Αυτή προϋποθέτει ότι οι αγορές είναι «τέλειες», δηλαδή ότι όλοι οι συμμετέχοντες έχουν πλήρη πληροφόρηση και υπάρχει διαφάνεια για όλες τις συνθήκες της αγοράς, ότι υπάρχει τέλειος ανταγωνισμός με ελευθερία εισόδου και εξόδου των επιχειρήσεων χωρίς κόστος και χωρίς κανείς να είναι αρκετά ισχυρός ώστε να επηρεάσει τις τιμές, ότι όλοι παίρνουν τις αποφάσεις τους ορθολογικά, ότι οι αποφάσεις των επιχειρήσεων λαμβάνονται αποκλειστικά με γνώμονα τη μεγιστοποίηση του κέρδους και μια σειρά άλλων παραδοχών. Είναι προφανές ότι πολλές από αυτές τις παραδοχές δεν είναι ρεαλιστικές και ένα μεγάλο μέρος της επιστημονικής δουλειάς στα οικονομικά κατά τις τελευταίες δεκαετίες απαντά στο ερώτημα τι συμβαίνει όταν δεν ισχύει κάποια από αυτές. Ειδικότερα, η θεωρία των μηχανισμών χρησιμοποιεί κατά κόρον τη θεωρία των παιγνίων και μπορεί να αναλύσει τον μηχανισμό της αγοράς κάτω από περισσότερο ρεαλιστικές (ή μάλλον λιγότερο μη ρεαλιστικές) παραδοχές.

Ο Χούρβιτς όρισε ότι τέτοιου είδους μηχανισμοί αποτελούν συστήματα επικοινωνίας μέσω των οποίων στέλνονται μηνύματα ώστε να ληφθούν οικονομικές αποφάσεις. Ενα μεγάλο πρόβλημα είναι να υπάρχουν τα κατάλληλα κίνητρα ώστε οι ενδιαφερόμενοι να παρέχουν ειλικρινείς πληροφορίες: π.χ. πόσο είναι διατεθειμένος να πληρώσει κάποιος ώστε να υπάρχει ένα «δημόσιο αγαθό».

Τελικά η ερευνητική δουλειά πάνω στη «θεωρία του σχεδιασμού μηχανισμών» πέρα από την καλύτερη θεωρητική κατανόηση μιας πλειάδας ζητημάτων προσέφερε και πρακτικά αποτελέσματα όπως αποδοτικότερα συστήματα δημοπρασιών για πώληση όσο και διαγωνισμών για προμήθειες αλλά και καλύτερη εποπτεία των μονοπωλίων και των ολιγοπωλίων. Λειτούργησε συμπληρωματικά στις εργασίες πάνω στην «ασύμμετρη πληροφόρηση» (Νομπέλ Οικονομίας 2001 στους Τζόζεφ Στίγκλιτζ, Τζορτζ Ακερλοφ και Μάικλ Σπενς), ενώ επεκτείνεται και σε προβλήματα άλλων κοινωνικών επιστημών, ιδίως της πολιτικής επιστήμης.


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Fenix on October 18, 2007, 20:12:32 pm
Του Γιώργου Ι. Μαύρου
gmavros@pegasus.gr

Αnd the winner is... Η μαγική φράση στην οποία κάθε επιφανής οικονομολόγος θα ήθελε να προσθέσει το όνομά του θα ακουστεί τη Δευτέρα, όταν η Ακαδημία Επιστημών της Σουηδίας ανακοινώσει σε ποιον θα αποδοθεί το 39ο Βραβείο Νόμπελ Οικονομίας. Μέχρι τότε και χάρη στην παροιμιώδη μυστικότητά της Ακαδημίας, τον λόγο έχουν οι προβλέψεις των ειδικών, οι οποίοι έχουν ήδη ξεχωρίσει τους επικρατέστερους υποψήφιους, με συνέπεια τα γραφεία στοιχημάτων να έχουν πάρει φωτιά!

Η παράδοση υποδεικνύει ότι συχνά οι τελικές επιλογές της Ακαδημίας συνδέονται με την εκάστοτε οικονομική συγκυρία. Ενδεικτικό παράδειγμα είναι ο Αμερικανός Εντμουντ Φελπς, ο οποίος «έδειξε» ότι ο πληθωρισμός δεν συνδέεται μόνο με την εξέλιξη της ανεργίας, αλλά και με τις προσδοκίες των εταιρειών και των εργαζομένων για την πορεία των τιμών και των μισθών στο μέλλον.

Η βράβευσή του το 2006 συνέπεσε με τον θρίαμβο της αντιπληθωριστικής πολιτικής της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας, η οποία στο πρόσωπο του τότε επικεφαλής της, Αλαν Γκρίνσπαν, είχε ασπαστεί τις θεωρίες του Φελπς.

Οι επιχειρήσεις
Ομοια, ο Νορβηγός Φιν Κίντλαντ και ο Αμερικανός Εντουαρντ Πρέσκοτ, οι οποίοι εξήγησαν πώς οι κύκλοι που κάνουν οι επιχειρήσεις διαμορφώνονται από παράγοντες όπως οι αλλαγές στην οικονομική πολιτική και την τεχνολογία, τιμήθηκαν με το βραβείο το 2004. Την ίδια χρονιά, το αποκαλούμενο ως «το μεγαλύτερο ράλι όλων των εποχών» βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη, αντανακλώντας τις μεγάλες αλλαγές στις οποίες προχώρησαν οι επιχειρήσεις ώστε να ενσωματώσουν στις παραγωγικές τους δομές την επανάσταση της πληροφορικής και του Διαδικτύου.

Σε αυτό το πλαίσιο, είναι πολύ πιθανό η φετινή επιλογή της Ακαδημίας να συνδέεται με την τρέχουσα οικονομική συγκυρία: Τις αναταράξεις στις διεθνείς αγορές, τα πολύπλοκα χρηματοοικονομικά προϊόντα και την πιστωτική κρίση, τις παγκόσμιες ανισορροπίες ή τις αγορές ακινήτων. Μπορεί και όχι, όμως. Για ένα ακαδημαϊκό πεδίο που εστιάζει στις προβλέψεις, το Νόμπελ Οικονομικών έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα απρόβλεπτο.

Ωστόσο, κάποιοι δεν διστάζουν να προβλέψουν τον νικητή. Για τον Τιμ Χαρφορντ, αρθρογράφο στους Financial Times και συγγραφέα του βιβλίου «Τhe Undercover Εconomist», επικρατέστεροι για το φετινό Νόμπελ είναι τρεις Αμερικανοί: Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Σικάγο, Ευγένιος Φάμα, για το έργο του γύρω από την αποτελεσματικότητα της αγοράς, ο οικονομολόγος του Χάρβαρντ, Ρομπέρτο Μπάρο, για την περί ανάπτυξης θεωρία του και ο Ουίλιαμ Νορντχάους του Γέιλ, για την έρευνά του στην περιβαλλοντική οικονομία.

Η τελευταία αποτελεί αντικείμενο έρευνας και του καθηγητή Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, Σερ Πάρθα Ντασγκούπτα, εξέφρασε ο βραβευμένος με Νόμπελ το 2001 Αμερικανός οικονομολόγος, Τζόζεφ Στίγκλιτς.

Ξεχωρίζουν
Η εταιρεία ερευνών Thomson Scientific ξεχωρίζει τον Ισραηλινό οικονομολόγο Ελχανάν Χέλπμαν και τον Τζιν Γκρόσμαν του Πρίνστον, για το έργο τους στο διεθνές εμπόριο και την οικονομική ανάπτυξη, τον Ζαν Τιρόλ, από το Πανεπιστήμιο της Τουλούζης, στη Γαλλία, για την έρευνά του στη βιομηχανική οργάνωση, τους Ρόμπερτ Ουίλσον και Πολ Μίλγκρομ του Πανεπιστημίου Στάνφορντ, για την έρευνά τους στους μηχανισμούς των δημοπρασιών.

Πολλοί από τους παραπάνω υποψηφίους έχουν ένα σημαντικό πλεονέκτημα: Τη μεγάλη βιβλιογραφική αναφορά στο έργο τους. Δεν είναι τυχαίο ότι μεταξύ των 30 πρώτων οικονομολόγων στις λίστες των βιβλιογραφικών αναφορών, περισσότεροι από τους μισούς έχουν ήδη βραβευθεί με Νόμπελ.

Εύλογα, τα γραφεία στοιχημάτων εστιάζουν στους εναπομείναντες, όπως οι προαναφερθέντες, ο Πολ Ρόμερ του Στάμφορντ, ο Πίτερ Ντάιμοντ του ΜΙΤ, οι Πολ Κρούγκμαν και Ντέιλ Μόρτενσεν του Πρίνστον, αλλά και ο Κύπριος Χριστόφορος Πισσαρίδης του LSE, δίνοντάς τους τις μεγαλύτερες πιθανότητες κι επομένως τις μικρότερες αποδόσεις.

Ιδιαίτερα αμφιλεγόμενο το βραβείο
Το Νόμπελ που αποδίδεται σε Οικονομολόγους θεωρείται το λιγότερο προβλέψιμο και -ως θεσμός- είναι το λιγότερο κοινά αποδεκτό.

Αλλωστε, ο Άλφρεντ Νόμπελ δεν το είχε προβλέψει στη διαθήκη του και οι απόγονοί του έχουν, κατ επανάληψη, δηλώσει τη διαφωνία τους με την καινοτομία που εισήγαγε προ σαράντα ετών η κεντρική τράπεζα της Σουηδίας.

Η πορεία και η αξιολόγηση της επιστημονικής γνώσης δεν μπορεί να θεωρείται ανεξάρτητη των εκάστοτε πολιτικο-κοινωνικών συσχετισμών. Στην περίπτωση των Οικονομικών, η επισήμανση αυτή ισχύει ακόμα περισσότερο στον βαθμό που πρόκειται για μια κοινωνική και όχι θετική επιστήμη. Λογικό είναι τα βραβεία Νόμπελ να καταλήγουν περισσότερο στους «γκουρού» των θεωριών που διδάσκονται σήμερα στα πανεπιστήμια, ακόμα και αν, στο μεταξύ, η πραγματικότητα τις έχει σε μεγάλο βαθμό διαψεύσει.


Το φαβορί
Υπό αυτή την έννοια, δεν θα μου προξενούσε εντύπωση να βραβευτεί ο Eugene Fama και ας έχει διαψευστεί από την πραγματικότητα η θεωρία του: Οι αγορές δεν λειτουργούν αποτελεσματικά και αυτό αποδεικνύεται κάθε φορά που σκάει μία φούσκα.

Τα βραβεία Νόμπελ, έτσι κι αλλιώς, δεν έχουν να κάνουν μόνο με την επιστημονική αξία του έργου εκείνων που τιμώνται. Ειδικά στην περίπτωση των Οικονομικών, επιβραβεύονται οι δημόσιες σχέσεις και η δυνατότητα διατύπωσης θεωριών που στο μέλλον θα γίνουν καθεστηκυίες. Σε κάθε περίπτωση, η ανθρωπότητα έχει προοδεύσει: Σήμερα η επιστήμη απομονώνει τους διαφωνούντες, ενώ προ αιώνων η εκκλησία τους έκαιγε.

Χάρης Σαββίδης: διδάκτορας Οικονομικής Επιστήμης

Τα φαβορί για το Νόμπελ οικονομίας

    * ΕΛΧΑΝΑΝ ΧΕΛΠΜΑΝ: Ο Ισραηλινός Ελχανάν Χέλπμαν (φωτό) και ο Αμερικανός Τζιν Γκρόσμαν του Πανεπιστημίου Πρίνστον είναι διάσημοι για το έργο τους πάνω στο διεθνές εμπόριο και την οικονομική ανάπτυξη.
    * ΜΑΡΤΙΝ ΦΕΛΝΤΣΤΑΪΝ: Ο διάσημος οικονομολόγος του Χάρβαρντ είναι γνωστός για το έργο του στη μακροοικονομία και τα δημοσιονομικά.
    * ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΦΑΜΑ: Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, ξεχώρισε για το έργο του πάνω στην αποτίμηση αξιών και τη θεωρία του χαρτοφυλακίου.
    * ΡΟΜΠΕΡΤ ΜΠΑΡΟ: Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, γνωστός για την ανάπτυξη της θεωρίας για την οικονομική μεγέθυνση.
    * ΠΑΡΘΑ ΝΤΑΣΓΚΟΥΠΤΑ: Η έρευνα του καθηγητή στο Κέμπριτζ, Σερ Πάρθα Ντασγκούπτα, πάνω στην περιβαλλοντική οικονομία του επιτρέπει να ελπίζει στο φετινό Νόμπελ.


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Αθάνατος on October 20, 2007, 05:27:43 am
Του Γιώργου Ι. Μαύρου
gmavros@pegasus.gr

.
.
.

Η παράδοση υποδεικνύει ότι συχνά οι τελικές επιλογές της Ακαδημίας συνδέονται με την εκάστοτε οικονομική συγκυρία.
.
.
.

Και πως θα μπορούσε να είναι διαφορετικά?, όταν και στο νόμπελ φυσικής έχουμε δει περιπτώσεις απονομής νόμπελ για μία ανακάλυψη που πραγματοποιήθηκε πριν 30 χρόνια και αυτό επειδή λίγα χρόνια πριν την απονομή αναγνωρίστηκε η πρακτική της εφαρμογή


Του Γιώργου Ι. Μαύρου
gmavros@pegasus.gr

.
.
.

Ιδιαίτερα αμφιλεγόμενο το βραβείο
Το Νόμπελ που αποδίδεται σε Οικονομολόγους θεωρείται το λιγότερο προβλέψιμο και -ως θεσμός- είναι το λιγότερο κοινά αποδεκτό.

Αλλωστε, ο Άλφρεντ Νόμπελ δεν το είχε προβλέψει στη διαθήκη του και οι απόγονοί του έχουν, κατ επανάληψη, δηλώσει τη διαφωνία τους με την καινοτομία που εισήγαγε προ σαράντα ετών η κεντρική τράπεζα της Σουηδίας.

Η πορεία και η αξιολόγηση της επιστημονικής γνώσης δεν μπορεί να θεωρείται ανεξάρτητη των εκάστοτε πολιτικο-κοινωνικών συσχετισμών. Στην περίπτωση των Οικονομικών, η επισήμανση αυτή ισχύει ακόμα περισσότερο στον βαθμό που πρόκειται για μια κοινωνική και όχι θετική επιστήμη. Λογικό είναι τα βραβεία Νόμπελ να καταλήγουν περισσότερο στους «γκουρού» των θεωριών που διδάσκονται σήμερα στα πανεπιστήμια, ακόμα και αν, στο μεταξύ, η πραγματικότητα τις έχει σε μεγάλο βαθμό διαψεύσει.


.
.
.


Το νόμπελ θα πάει σε 1,2,3 άτομα από τα 6.000.000.000++ που έχει ο πλανήτης. Είναι αναμενόμενο να υπάρχουν δυσαρεστημένοι/ες , αλλά και διαφορετικές κρίσεις για το ποιοι το αξίζουν.
Από εκεί και πέρα θεωρίες που χρησιμοποιούνται στην πράξη από κυβερνήσεις, επιχειρήσεις κλπ δε νομίζω ότι είναι ουτοπικές θεωρίες που υπάρχουν μόνο στη θεωρία στα πανεπιστήμια...

Το βραβείο απονέμεται σε άτομα που με τις εργασίες τους βελτίωσαν τις γνώσεις της ανθρωπότητας πάνω στον τομέα της οικονομικής επιστήμης και φυσικά επιδέχονται βελτιώσεις. Ακριβώς το ίδιο γίνεται και με τα υπόλοιπα Νόμπελ (Φυσικής, Χημείας κλπ)



Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Αθάνατος on October 23, 2007, 18:58:38 pm
http://nobelprize.org/nobel_prizes/economics/laureates/2004/

Νόμπελ Οικονομικών 2004

Finn E. KydlandEdward C. Prescott

Από εδώ (http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=14292&m=D17&aa=1)

Το Βήμα 17 Οκτωβρίου 2004
A. ΚΑΚΡΙΔΗΣ

Το φυσικό Νομπέλ Οικονομικών

* H εφετινή απονομή επιβραβεύει τους Φιν Κίντλαντ και Εντουαρντ Πρέσκοτ που προσπάθησαν να ερμηνεύσουν τη δυναμική μακροοικονομία


H εφετινή απονομή του Νομπέλ στους Φιν Κίντλαντ και Εντουαρντ Πρέσκοτ επιβραβεύει την ευφυέστατη δουλειά δύο οικονομολόγων που προσπάθησαν να ερμηνεύσουν «τη δυναμική μακροοικονομία: τη χρονική συνέπεια της οικονομικής πολιτικής και τις κινητήριες δυνάμεις πίσω από τους οικονομικούς κύκλους». Ταυτόχρονα, αποτελεί χαρακτηριστική επιλογή ενός θεσμού που αναπόφευκτα ακολουθεί τις μεθοδολογικές και ιδεολογικές προκαταλήψεις του κλάδου.

* H «σκληρή» επιστήμη

Με εξαίρεση τα Βραβεία Ειρήνης και Λογοτεχνίας, τα Νομπέλ απονέμονται σε «σκληρούς» επιστήμονες: χημικούς, φυσικούς και γιατρούς. Αυτή ήταν η επιθυμία του ιδρυτή τους, εφευρέτη της δυναμίτιδας και βιομηχάνου Αλφρεντ Νομπέλ, που αφού έδωσε στον κόσμο τη δυνατότητα να ανατινάζεται, αποφάσισε να δώσει και μεγάλο μέρος των κερδών του για φιλανθρωπικούς σκοπούς. H βράβευση οικονομολόγων δεν ήταν επιθυμία του Νομπέλ, αλλά της Κεντρικής Τράπεζας της Σουηδίας, που αποφάσισε το 1969 να χρηματοδοτήσει ένα βραβείο στη μνήμη του. H κίνηση αυτή είναι χαρακτηριστική της άβολης συνύπαρξης των κοινωνικών και φυσικών επιστημών τον εικοστό αιώνα, με τα οικονομικά να προσπαθούν να αποποιηθούν τη «μαλακή» τους διάσταση, δηλαδή τις νεφελώδεις ιστορικές, κοινωνιολογικές ή ανθρωπολογικές προεκτάσεις τους, και να μοιάσουν όλο και περισσότερο στη φυσική ή στη χημεία: επιστήμες που θεωρείται ότι έχουν αυστηρότερα θεμέλια και μαθηματική πειθαρχία. Ετσι ερμηνεύεται άλλωστε η συστηματική μεροληψία υπέρ της βράβευσης οικονομολόγων με μαθηματικό παρελθόν.

Οι Κίντλαντ και Πρέσκοτ είναι γνήσια τέκνα της νέας εποχής: τρώνε διαφορικές εξισώσεις για πρωινό και περνούν τα απογεύματα ακονίζοντας τα οικονομετρικά τους εργαλεία. Τα άρθρα για τα οποία βραβεύθηκαν περιέχουν μαθηματικά υποδείγματα που περιγράφουν την οικονομία μέσα σε ένα αφαιρετικό πλαίσιο με τέλεια πληροφόρηση, απόλυτο ορθολογισμό, πλήρη ευελιξία όλων των αγορών και απρόσκοπτο ανταγωνισμό. H απουσία οποιωνδήποτε ατελειών θυμίζει τους νόμους των ιδανικών αερίων και τα τέλεια εκκρεμή των φυσικών επιστημών, που επιτρέπουν τη διατύπωση θαρραλέων νόμων. Οι διαφορές μεταξύ του φυσικού και του κοινωνικού κόσμου θεωρούνται δευτερεύουσες μπροστά στον αγώνα για την «επιστημονική θεμελίωση» των οικονομικών, αλλά και την κομψότητα των μαθηματικών διατυπώσεων - χαρακτηριστική είναι άλλωστε η γλαφυρότητα του λόγου των Κίντλαντ και Πρέσκοτ, όπως φαίνεται από ένα οποιοδήποτε απόσπασμα των βραβευμένων μελετών τους: π.χ., «η γενική διάρθρωση υποθέτει ένα μη παρατηρήσιμο διάνυσμα κατάστασης, έστω Χt, που ακολουθεί μια διανυσματικά αυτοπαλίνδρομη διαδικασία με ανεξάρτητες, πολυμεταβλητές κανονικές διαταραχές: Χt+1 = Αxt + ε0t, όπου ε0t ~ N(Ο, V0)».


H έφεση στα μαθηματικά και η πεποίθηση στην ικανότητα των οικονομικών να σταθούν δίπλα στις φυσικές επιστήμες δεν αρκούν. Βοηθάει καμιά φορά και το θάρρος στη διατύπωση ρηξικέλευθων - γιατί όχι, ακόμη και εξωφρενικών - ιδεών. Μία από τις δύο θεωρίες για τις οποίες βραβεύθηκαν οι εφετινοί νομπελίστες ισχυρίζεται ότι οι υφέσεις στην οικονομία προκαλούνται από τυχαίες μεταβολές στην παραγωγικότητα, δηλαδή από τεχνολογικές διαταραχές στην προσφορά. Ο,τι γνωρίζαμε ως τώρα για τον ρόλο της ζήτησης, των προσδοκιών και των ακαμψιών στην ερμηνεία του οικονομικού κύκλου είναι δευτερεύον, αφού η συντριπτική πλειονότητα των διακυμάνσεων μπορεί να ερμηνευθεί - κατά τους συγγραφείς - σε όρους τεχνολογικών μεταβολών. Χτισμένο πάνω σε ένα υπόδειγμα που αποκλείει a priori οποιαδήποτε άλλη ατέλεια (προδικάζοντας έτσι εν μέρει τα συμπεράσματά του), το επιχείρημα των Κίντλαντ και Πρέσκοτ έχει μια επιπρόσθετη ενδιαφέρουσα συνέπεια: ισχυρίζεται ότι οι οικονομίες είναι πάντα σε ισορροπία. H ύφεση είναι η άριστη αντίδραση της οικονομίας στις δυσμενείς εξελίξεις της παραγωγικότητας, ενώ η ανεργία με τη σειρά της είναι πάντα εθελοντική και αντιπροσωπεύει την επιθυμία των εργαζομένων να «υποκαταστήσουν εργασία με ελεύθερο χρόνο»! Αυτό σημαίνει, για παράδειγμα, ότι κατά τη μεγάλη ύφεση του 1929, όταν η ανεργία άγγιζε το 20%, οι άνθρωποι δεν εργάζονταν όχι γιατί κάτι πήγαινε στραβά με την οικονομία και δεν εύρισκαν δουλειές, αλλά γιατί συνειδητά επέλεγαν να μη δουλέψουν στους τρέχοντες μισθούς. H «περίοδος της μεγάλης ύφεσης» θα έπρεπε καλύτερα να ονομαστεί «περίοδος των μεγάλων διακοπών» - αυτή τουλάχιστον είναι η φυσική προέκταση των ιδεών των νέων κατόχων του Βραβείου Νομπέλ. Από τότε βέβαια οι ιδέες τους μετριάστηκαν, επεκτάθηκαν και εφαρμόστηκαν σε νέες θεωρητικές περιοχές, γνωρίζοντας αποδοχή από μεγάλο αριθμό οικονομολόγων. Σημαντικό ρόλο στην επιτυχία τους δεν έπαιξαν μόνο τα μεθοδολογικά τους διαπιστευτήρια, αλλά και η συμβατότητά τους με το ιδεολογικό πλαίσιο της εποχής.

* Κολυμπώντας με το ρεύμα

Οι ιδέες τους δεν ήταν απλώς πρωτότυπες και τεχνικά εξελιγμένες, αλλά ενσωματώνουν στον πυρήνα τους τη φιλελεύθερη ιδεολογία που κυριάρχησε στην οικονομική επιστήμη (και όχι μόνο) από τα τέλη της δεκαετίας του 1970. H ιδέα μιας τέλειας αγοράς, ικανής να αυτορρυθμίζεται και να βρίσκεται σε διαρκή ισορροπία, είναι απόλυτα συμβατή με ένα ιδεολογικό πλαίσιο όπου η ιδιωτική πρωτοβουλία και η αγορά υποκαθιστούν ολοένα περισσότερες από τις παραδοσιακές λειτουργίες του κράτους. H ιδέα μιας ανεργίας-ισορροπίας, όσο οξύμωρη και αν φαντάζει, κρύβεται πίσω από πολλές από τις τρέχουσες αντιλήψεις για τα όρια των κρατικών ενισχύσεων στην απασχόληση. Σε πλήρη αρμονία με αυτό το κλίμα, το άλλο άρθρο των Κίντλαντ και Πρέσκοτ, δημοσιευμένο το 1977, υποστήριζε ότι το κράτος είναι αδύναμο να πετύχει στην άσκηση παρεμβατικής νομισματικής πολιτικής, και άρα αυτές οι προσπάθειες πρέπει να εγκαταλειφθούν. Δύο δεκαετίες αργότερα η Συνθήκη του Μάαστριχτ έθετε τα θεμέλια μιας Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας με αυτόν ακριβώς τον στόχο: την ελαχιστοποίηση των νομισματικών παρεμβάσεων στην οικονομία.

Το Βραβείο Νομπέλ χορηγείται μόνο σε ανθρώπους που βρίσκονται εν ζωή. Το τελευταίο - πλην όμως απαραίτητο - αυτό προσόν αφαιρεί από τη λίστα των πιθανών υποψηφίων έναν μεγάλο αριθμό οικονομολόγων που θα μπορούσαν να διεκδικήσουν το βραβείο από τους εφετινούς νικητές. Μεταξύ τους θα βρίσκονταν σίγουρα και πολλοί φιλελεύθεροι οικονομολόγοι, απαλλαγμένοι ίσως από τις φορμαλιστικές υπερβολές της σύγχρονης μακροοικονομίας. Ο ίδιος ο Ανταμ Σμιθ, τον οποίο επικαλούνται όλοι οι φιλελεύθεροι όποτε αναπολούν την ένδοξη ιδεολογική τους γενεαλογία, ήταν αρκετά σαφής όταν έγραφε στον τέταρτο τόμο του Πλούτου των Εθνών ότι «δεν έχω καμία ιδιαίτερη εμπιστοσύνη στην πολιτική αριθμητική». H σουηδική επιτροπή του Νομπέλ είναι λιγότερο δύσπιστη...

O κ. Ανδρέας Κακριδής είναι οικονομολόγος.






Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Αθάνατος on October 26, 2007, 13:27:04 pm
http://nobelprize.org/nobel_prizes/economics/laureates/1998/

Νόμπελ Οικονομικών 1998

Amartya Sen


Wikipedia (http://en.wikipedia.org/wiki/Amartya_Sen)




Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: johnlam on October 26, 2007, 13:58:37 pm
http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=14286&m=B49&aa=1

Ο ίδιος ο Αλφρεντ Νομπέλ δεν το είχε προβλέψει στη διαθήκη του και σήμερα ακόμη, 35 χρόνια μετά την πρώτη απονομή του, το αποκαλούμενο από το ευρύ κοινό Νομπέλ Οικονομίας εξακολουθεί να προκαλεί αμφισβητήσεις και αντιπαραθέσεις, παρά το γεγονός ότι αποτελεί το σημαντικότερο βραβείο για τις οικονομικές επιστήμες.

Θεσπίστηκε το 1968 από την κεντρική τράπεζα της Σουηδίας, η οποία θέλησε να θεσμοθετήσει ένα βραβείο για την οικονομία επ' ευκαιρία της συμπλήρωσης 300 χρόνων από την ίδρυσή της. Για τον λόγο αυτόν, παρ' ότι απονέμεται από τη Σουηδική Βασιλική Ακαδημία Επιστημών βάσει της ίδιας αυστηρής διαδικασίας επιλογής και αποδίδει το ίδιο χρηματικό ποσό (περίπου 1 εκατομμύριο δολάρια) με τα άλλα βραβεία Νομπέλ, το βραβείο Οικονομίας παρουσιάζει ορισμένες διαφορές. H επίσημη ονομασία του είναι «Βραβείο της Τράπεζας της Σουηδίας για τις Οικονομικές Επιστήμες εις μνήμην του Αλφρεντ Νομπέλ» και τα ονόματα των νικητών αναγράφονται στον εξωτερικό δακτύλιο του μεταλλίου αντί για την επιφάνειά του, όπως γίνεται με τα άλλα βραβεία.

Από την πρώτη κιόλας απονομή του, το 1969, το βραβείο Οικονομίας προκάλεσε αντιρρήσεις και, σε όλο αυτό το διάστημα, δεν έχει κατορθώσει να απαλλαγεί από την εικόνα του «δευτεροκλασάτου» βραβείου Νομπέλ. Οι τιμώμενοι με αυτό απολαμβάνουν, εκτός του αξιοσέβαστου χρηματικού ποσού το οποίο το συνοδεύει, ευρεία δημοσιότητα και αναγνώριση. Ο επιστημονικός κόσμος όμως, ακόμη και αυτός των οικονομικών επιστημών, το αντιμετωπίζει μάλλον με συγκρατημένη αδιαφορία, αν όχι με καχυποψία. Γεγονός είναι ότι οι αντιδράσεις και οι αντιπαραθέσεις που προκάλεσε η θέσπιση του συγκεκριμένου βραβείου ήταν τέτοιες ώστε το Ιδρυμα Νομπέλ, ύστερα από αυτή τη μάλλον πικρή εμπειρία, αποφάσισε να μην ξαναδεχθεί δωρεές για τη θέσπιση βραβείων που συνδέονται με τη μνήμη του Αλφρεντ Νομπέλ.

H μόνη επιστήμη για την οποία ο Αλφρεντ Νομπέλ έχει αποκλείσει ρητώς στη διαθήκη του να απονέμεται βραβείο στο όνομά του είναι τα μαθηματικά (οι φήμες λένε ότι ο σουηδός χημικός, ο οποίος δεν παντρεύτηκε ποτέ, δεν ήθελε να επιβραβεύεται η συγκεκριμένη επιστήμη στο όνομά του επειδή, όταν ήταν νέος, η αρραβωνιαστικιά του τον εγκατέλειψε για έναν μαθηματικό). Για την οικονομία ο Νομπέλ δεν κάνει κανένα λόγο και ορισμένοι - μεταξύ αυτών οι κληρονόμοι του - υποστηρίζουν πως αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι δεν τη θεώρησε ποτέ πραγματική επιστήμη.

Την άποψη αυτή συμμερίζονταν πολλοί, όχι μόνο στις αρχές του 20ού αιώνα αλλά και στις επόμενες δεκαετίες, και ακόμη σήμερα το ζήτημα αυτό δεν έχει βρει την απάντησή του. Ιδιαίτερα οι εκπρόσωποι των καθαρά επιστημονικών κλάδων όπως η φυσική ή η χημεία θεωρούν ότι η οικονομία δεν αποτελεί καθαρή επιστήμη και γι' αυτό δεν εμπίπτει στα κριτήρια τα οποία έθεσε ο Νομπέλ στη διαθήκη του ούτε είναι άξια να βραβεύεται με μια τόσο υψηλού επιστημονικού κύρους διάκριση. Λέγεται ότι στην πρώτη απονομή του βραβείου Οικονομίας το 1969 ένας συνάδελφός του φυσικός είχε ρωτήσει με αποτροπιασμό τον τιμώμενο με το Νομπέλ Φυσικής Μάρεϊ Γκελ-Μαν: «Εννοείς ότι κάθησαν στο βάθρο δίπλα σου;».

Αλλοι έχουν την αντίρρηση ότι, ακριβώς λόγω της φύσης των οικονομικών ως κοινωνικής επιστήμης, η επιλογή των τιμωμένων με το συγκεκριμένο βραβείο είναι εύκολο να επηρεαστεί έντονα από πολιτικές σκοπιμότητες. Κάποιοι, τέλος, προεκτείνοντας την παραπάνω αντίρρηση, δεν αμφισβητούν το βραβείο ως θεσμό, αλλά τις επιλογές της Σουηδικής Ακαδημίας, θεωρώντας ότι είναι υπερβολικά συντηρητικές και γι' αυτό δεν συμβάλλουν ιδιαίτερα στην προώθηση νέων ιδεών και στην πρόοδο της οικονομικής επιστήμης.


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Αθάνατος on October 27, 2007, 12:04:15 pm
http://nobelprize.org/nobel_prizes/economics/laureates/1997/

Νόμπελ Οικονομικών 1997

Robert C. Merton & Myron S. Scholes


Wikipedia-Robert C. Merton (http://en.wikipedia.org/wiki/Robert_C._Merton)

Wikipedia-Myron S. Scholes (http://en.wikipedia.org/wiki/Myron_S._Scholes)



_________________________________________________ __________________

  Συγνώμη για το όφ τόπικ που θα ακολουθήσει αλλά νομίζω είναι σημαντικό να ακουστεί. Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να φέρουμε σε επαφή την παγκόσμια και Ελληνική επιστημονική κοινότητα με την γνώση που υπάρχει μέσα σε αυτό το φόρουμ. Είναι κρίμα προβλήματα που ταλανίζουν την ανθρωπότητα, όπως το ενεργειακό, να μένουν άλυτα απλά και μόνο επειδή θέλουμε αυτά τα φωτενά μυαλά να πλουτίζουν μόνο εμάς με τις γνώσεις τους. Ίσως αυτό είναι και ευθύνη των μοντερέιτορς, προτείνω λοιπόν να ανοίξει πίνακας στον οποίο θα ποστάρουν οι γνωστοί πάντα άνθρωποι και θα περιέχει τα άλυτα προβλήματα της ανθρωπότητας, τα οποία προβλέπω να αντιμετωπίζονται σε 2 μερούλες το πολύ. Στην συνέχεια θα ανεβάζουμε τα αποτελέσματα των μελετών τους στα αντίστοιχα σάιτς. Νομίζω ότι είναι άδικο τόσοι πολιτικοί μηχανικοί να σπάνε το κεφάλι τους να βρούνε λύσεις για το Μετρό την στιγμή που αυτές είναι κάτω από την μύτη τους. Όχι στην ελιτίστικη απόκρυψη της γνώσης, ναί στο ξεστράβωμα των επιστημόνων από τους φορουμίτες.


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Αθάνατος on November 17, 2007, 19:55:12 pm
Πηγή Wikipedia (http://el.wikipedia.org/wiki/Βραβείο_Νόμπελ_Οικονομικών_Επιστημώ


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Αθάνατος on November 18, 2007, 16:02:04 pm
Δε μας λένε άδικα καμμένους ηλεκτρολόγους!
Το περίεργο θα ήταν να χρησιμοποιήσω παράδειγμα αγροτικής φύσεως.
Αν ήθελα κοινωνικοοικονομοπολιτική ανάλυση θα πήγαινα νομική ή κάτι παρόμοιο...

Δεν ειναι απαραιτητο, να ανοιξεις κανα βιβλιο χρειαζεται.

Εαν ωστοσο αισθανεσαι πως δεν μπορεις, τοτε καλυτερα να σωπαινεις. Δεν ειναι κακο να μην ξερεις, κακο ειναι να πετας μπαρουφες σαν κι αυτην για την.. ιεραρχια της κομπιουτεριστικης κοινωνιας ;D


 ;D ;D ;D

Επειδή ξέρω ότι δε θα ακούσεις τον οποιονδήποτε συνομιλητή σου, θα σε παραπέμψω στους νομπελούχους οικονομικών μήπως και καταλάβεις τη λειτουργία της οικονομίας...

υγ: ο AgentCain νομίζω από τα λίγα που κοίταξα ότι αναφερόταν στον καταμερισμό εργασίας και στην προσωπική βούληση των ανθρώπων...αλλά κάποια μέλη του φόρουμ μόνο να ειρωνεύονται ξέρουν...αλλά το μόνο που κάταφέρνουν είναι να ειρωνεύονται τον εαυτό τους


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: aliakmwn on December 07, 2007, 10:53:58 am
Εαν δεν σε ενοχλει κι ενας μικρος αντιλογος:
http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=20462.0


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: gtpp on December 07, 2007, 11:06:46 am
αλλά κάποια μέλη του φόρουμ μόνο να ειρωνεύονται ξέρουν...αλλά το μόνο που κάταφέρνουν είναι να ειρωνεύονται τον εαυτό τους

Αυτο νομιζω λεγεται αυτοσαρκασμος και ειναι η πρωτη βαθμιδα στην ιεραρχια της ελευθεριας.
Μακαρι να το εκαναν γιατι τοτε θα μπορουσαν ισως καποτε να γινουν επαναστατες.
End of lesson.


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Αθάνατος on December 07, 2007, 16:03:17 pm
Εαν δεν σε ενοχλει κι ενας μικρος αντιλογος:
http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=20462.0


Για τον Αθανατο Ολυμπιο:


Η σύντομη απάντηση του Αθάνατου Ολυμπίου στις ασυναρτησίες που παρουσιάστηκαν.

Καταρχήν έχουμε ένα καθαρά υβριστικό ποστ προς όλους τους οικονομολόγους μιας και όσοι (οικονομολόγοι) ασπάζονται σοσιαλιστικά μοντέλα φαίνονται εξαφανισμένοι...ίσως επειδή οι θεωρίες τους απέτυχαν στην πράξη όπου εφαρμόστηκαν και οδήγησαν το λαό στη υποβάθμιση της ποιότητας ζωής του...

Η ιδεολογική πάλη που πρέπει να διεξάγουν τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ μέσα στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ είναι πολύ υψηλών απαιτήσεων, αλλά και πρωτίστης σημασίας για την προώθηση της πολιτικής του Κόμματος στο χώρο αυτό,...

Ξεκάθαρα εδώ καταλαβαίνουμε, ότι διαβάζουμε τις κομματικές γραμμές του ΚΚΕ προς στα μέλη του.

Η αξία ενός εμπορεύματος εμφανίζεται σε αυτές τις θεωρίες σαν ένα είδος «έμφυτης» ιδιότητας των εμπορευμάτων και όχι σαν κοινωνική σχέση μεταξύ των διαφόρων εμπορευματοπαραγωγών, οι οποίοι ανταλλάσσουν τα προϊόντα της εργασίας τους σε αναλογίες αντίστοιχες της κοινωνικά αναγκαίας εργασίας που περιέχεται σε αυτά. Σε αυτή την αντιεπιστημονική βάση η αξία εμφανίζεται σαν αποτέλεσμα των φυσικών ιδιοτήτων του ίδιου του εμπορεύματος, της χρησιμότητάς του ή της σπανιότητάς του για παράδειγμα.

Κλασσική μαρξιστική αρλούμπα...είναι οι ίδιοι λόγοι που ελάχιστοι ψηφίζουν ΚΚΕ

Αν είναι δυνατόν η ύπαρξη ατόμου που ισχυρίζεται, ότι ο πλούτος που παράγεται σήμερα μπορεί να παραχθεί κάτω από συνθήκες στις οποίες η αμοιβή θα προέρχεται όχι από την αξία του προϊόντος αλλά από την αναλογία της κοινωνικά αναγκαίας εργασίας που περιέχεται σε αυτήν!!!!!!!!!!!!!!!!! ;D ;D

Μας λέει:
Το πόσο χρήσιμο ή σπάνιο είναι ένα αντικείμενο δεν καθορίζει την αξία του προϊόντος!!!!!!
Η κοινωνική εργασία την καθορίζει ;D ;D ;D

Και αναρωτιέμαι εγώ τώρα...με τι μονάδες μετράει αυτός που το πιστεύει αυτό την κοινωνική εργασία?
Είπαμε να λέμε ανέκδοτα αλλά αυτό παραπάει...

Στο μοντέλο της ελεύθερης αγοράς η μέτρηση της αξίας της εργασίας έρχεται μέσα από την αρχή της προσφοράς-ζήτησης και δεν υπάρχει καλύτερη θεωρία για τον προσδιορισμό της αξίας της εργασίας κάποιου ατόμου ή κάποιας ομάδας ατόμων.


Σαν συμβουλή να πω στο συγγαρφέα ότι πριν αρχίσει να  προκαλεί γέλιο στους γύρω του, να δουλέψει, ώστε να επιτύχει η όποια θεωρία έχει, σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, για να καταλάβει ότι λέει ασυναρτησίες. Ειδικά από τη στιγμή που αυτά που ισχυρίζεται έχουν αποτύχει σε όλο τον πλανήτη προκαλεί στο συνομιλητή του αγωνία για τη ψυχική του ισορροπία


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Aurelius on December 07, 2007, 16:15:57 pm
Η αξια μιας εργασιας σε μια κοινωνια περιγραφεται με τον τροπο που το λες, αν μονο θεωρεις ως αξια την δυσκολια. Αλλιως και για τους σκουπιδιαρηδες, τοσο η προσφορα οσο και η ζητηση ειναι πολυ μεγαλυτερη, ακομα και απο τους γιατρους, π.χ. Ωστοσο η αξια της εργασιας τους δεν ειναι απαραιτητα κατωτερη. Γιατι η αξια του γιατρου φαινεται μονο σε συγκεκριμενες στιγμες, οταν δηλ. ειναι καποιος αρρωστος και η αξια της δουλειας του ειναι τεραστια. Αντιθετα η αξια του σκουπιδιαρη φαινεται σε ενα μεγαλο χρονικο διαστημα. Δεν προκειται να γινει και τιποτα αν δεν δουλεψουν για μερικες μερες, αλλα αν αυτο κρατησει ενα χρονο, τοτε θα ηταν σημαντικοτεροι και απο τους γιατρους, γιατι θα επηρεαζαν ολοκληρο το κοινωνικο συνολο και οχι μεμονωμενα ατομα.

Εξαρταται πως προσδιοριζεις την αξια.


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Αθάνατος on December 20, 2007, 12:45:38 pm
Εξαρταται πως προσδιοριζεις την αξια.

Ο νόμος της προσφοράς-ζήτησης προσδιορίζει πλήρως την αξία της εργασίας.

Στο παράδειγμα που αναφέρεις σκουπιδιάρης μπορεί να γίνει ο οποιοσδήποτε αρκεί να έχει χέρια και πόδια (σύνολο Α). Πτυχίο δε χρειάζεται.
Γιατρός είναι μόνο αυτός που έχει σπουδάσει και ως εκ τούτου  λίγοι μπορούν να κάνουν αυτή τη δουλειά (σύνολο Β).

ΑΠό εκεί και πέρα εξαρτάται από τους μισθούς και το φόρτο εργασίας  το πόσοι είναι διατεθειμμένοι από τα παραπάνω σύνολα να κάνουν την αντίστοιχη δουλειά
Έτσι παίρνεις 2 καινούρια σύνολα τα Α` και Β`. Αν σε δεδομένη χρονική στιγμή έχεις στην κοινωνία άλλα σύνολα Α1  , Β1 τότε θα χρειαστεί αλλαγή στις αρχικές συνθήκες (μισθός και φόρτος εργασίας) για να προσεγγιστεί καλύτερα η σχέση ισορροπίας Α`-Β`. Αυτό θα επαναλαμβάνεται μέχρι να βρεθούν τα Α`, Β` στα οποία ισορροπεί το σύστημα.

Ο καθορισμός των Α` , Β` εξαρτάται πρωτίστως από το κοινωνικό σύνολο, αλλά όχι μόνο. Αν πχ σε μία χώρα γιατρούς βγάζει μόνο το κρατικό πανεπιστήμιο, τότε αυτό λειτουργεί ευνοϊκά για τους μισθούς των γιατρών. ΑΝ όμως υπάρχουν και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια αλλάζει το πράγμα και η σχέση ισορροπίας Α`-Β` προσεγγίζεται καλύτερα. Αυτό είναι που ενοχλεί και με την ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Οι μηχανικοί αισθάνονται ότι θα χάσουν τις δουλειές τους από τους αποφοίτους των Ιδιωτικών πανεπιστημίων. Εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα με αυτό...άλλοι είναι αυτοί που ενοχλούνται όταν χάνουν το "μονοπώλειο"/"ολιγοπώλειο" στη δουλειά τους...και η πλάκα είναι ότι το από την άλλη φωνάζουν για τα μονοπώλεια/ολιγοπώλεια των άλλων

Ελευθερία ρε σημαίνει πουθενά μονοπώλεια/ολιγοπώλεια
Όλοι οι νομπελλούχοι οικονομικών είναι ουσιαστικά φιλελεύθεροι με μικρές αποκλίσεις αλλά μερικοί νομίζουν ότι μπορούν να ξεγελάσουν τον κόσμο


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Aurelius on December 20, 2007, 13:01:08 pm
Ο νομος της προσφορας και της ζητησης εξηγει την αγοραστικη αξια καποιου πραγματος. Δεν εξηγει ομως την κοινωνικη αξια ή την χρησιμοτητα. Ειναι πολυ απλο πιστευω αυτο που λεω.

Οσον αφορα τα υπολοιπα που λες, απλα θεωρω οτι εχεις τελειως διαφορετικη αντιληψη των πραγματων, με την οποια προσωπικα διαφωνω. Για σενα, οπως το ειπες και πιο πριν, ο γιατρος εχει αξια επειδη υπαρχει μεγαλη ζητηση για αυτον. Αντιθετα κατα την αποψη μου, ο γιατρος εχει αξια γιατι προσφερει πολυ σημαντικες υπηρεσιες και οχι επειδη τον χρειαζονται και οι συνανθρωποι μου.


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Αθάνατος on December 20, 2007, 13:04:57 pm
Ο νομος της προσφορας και της ζητησης εξηγει την αγοραστικη αξια καποιου πραγματος. Δεν εξηγει ομως την κοινωνικη αξια ή την χρησιμοτητα. Ειναι πολυ απλο πιστευω αυτο που λεω.

Οσον αφορα τα υπολοιπα που λες, απλα θεωρω οτι εχεις τελειως διαφορετικη αντιληψη των πραγματων, με την οποια προσωπικα διαφωνω. Για σενα, οπως το ειπες και πιο πριν, ο γιατρος εχει αξια επειδη υπαρχει μεγαλη ζητηση για αυτον. Αντιθετα κατα την αποψη μου, ο γιατρος εχει αξια γιατι προσφερει πολυ σημαντικες υπηρεσιες και οχι επειδη τον χρειαζονται και οι συνανθρωποι μου.

Πάνε πες τους σκουπιδιάρηδες τότε ότι θα πρέπει να ταΐζουν τους γιατρούς επειδή οι γιατροί προσφέρουν πολύ σημαντικές υπηρεσίες άσχετα αν υπάρχουν πολλοί γιατροί, κάτι το οποίο σε μία ελεύθερη οικονομία θα οδηγούσε στη μείωση του μισθού τους. Σε αυτό το σημείο φαίνεται γιατί κάποιοι έχουν πρόβλημα με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Johnny English on December 31, 2007, 02:05:23 am
Διαβάζοντας το άρθρο του Νομπελίστα περί ευτυχίας του Εργαζόμενου στην Αμερική και δυστυχίας του στην Ευρώπη μου γεννήθηκαν 2 απορίες:

1ον) Ο εργαζόμενος αυτός έχει αρρωστήσει ποτέ για να τεστάρει το σύστημα υγείας της χώρας του?

2ον) Συνυπολογίστηκε το 10 φορές μεγαλύτερο επίπεδο βλακείας του μέσου Αμερικάνου από τον μέσο Ευρωπαίο λόγω ανύπαρκτης παιδείας και βλακωδών τηλεοπτικών ερεθισμάτων?


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Αθάνατος on December 31, 2007, 02:18:37 am
Διαβάζοντας το άρθρο του Νομπελίστα περί ευτυχίας του Εργαζόμενου στην Αμερική και δυστυχίας του στην Ευρώπη μου γεννήθηκαν 2 απορίες:

1ον) Ο εργαζόμενος αυτός έχει αρρωστήσει ποτέ για να τεστάρει το σύστημα υγείας της χώρας του?

2ον) Συνυπολογίστηκε το 10 φορές μεγαλύτερο επίπεδο βλακείας του μέσου Αμερικάνου από τον μέσο Ευρωπαίο λόγω ανύπαρκτης παιδείας και βλακωδών τηλεοπτικών ερεθισμάτων?

 Μετά από 2-3 μπαχαλο-ποστ σου πόσταρες και κάτι που έχει κάποια ίχνη νοημοσύνης...

1ον) Ο νομπελλούχος οικονομικών για το 2006 αναφέρει αυτά

http://nobelprize.org/nobel_prizes/economics/laureates/2006/index.html


Νόμπελ Οικονομικών 2006

Εντμουντ Φελπς


Από εδώ (http://www.enet.gr/online/online_hprint?q=%C5%ED%F4%EC%EF%F5%ED%F4+%D6%E5%EB%F0%F2&a=&id=6447996)
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 23/10/2006

Ο εργαζόμενος στον καπιταλισμό

Του ΤΑΚΗ ΜΙΧΑ

Από τον Προυντόν μέχρι τον Οουεν και από τον Μαρξ μέχρι τον Τσόμσκι, η δημιουργικότητα της εργασίας βρισκόταν πάντοτε στο επίκεντρο της πολιτικής τους φιλοσοφίας. Ολοι οι προαναφερθέντες εκφραστές της σοσιαλιστικής σκέψης θεωρούν ότι η εργασία στον καπιταλισμό είναι απάνθρωπη, κυρίως διότι στερεί από τον εργαζόμενο κάθε δυνατότητα να ασκήσει τη δημιουργικότητά του

Την άποψη αυτή απορρίπτει ο φετινός κάτοχος του βραβείου Νόμπελ Οικονομικών Εντμουντ Φελπς. Σε μακροσκελές άρθρο στη «Wall Street Journal» (10 Οκτωβρίου 2006) ο νομπελίστας καθηγητής υποστηρίζει ακριβώς το αντίθετο. Οτι μόνο κάτω από συνθήκες καθαρού καπιταλισμού (όπως π.χ. στις ΗΠΑ) μπορεί να ανθήσει η δημιουργικότητα του εργαζόμενου. Αντίθετα οικονομικά συστήματα, όπως το ευρωπαϊκό, δεν επιτρέπουν την ανάπτυξη της δημιουργικότητας του εργαζόμενου. Αυτό έχει αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, ότι, όπως δείχνουν διάφορες σφυγμομετρήσεις, οι εργαζόμενοι στις ΗΠΑ είναι πιο ευχαριστημένοι από τη δουλειά τους, σε σχέση με τους εργαζόμενους στην Ευρώπη.
.
.
.

Δεν αναφέρεται στο σύστημα υγείας της Αμερικής αλλά στην καλλιέργεια της δημιουργικότητας των εργαζομένων στην Αμερική σε σύγκριση με την Ευρώπη.

Προφανώς υπερεκτίμησα τις ικανότητες των μελών του φόρουμ αφού από ό,τι βλέπω, ένας αντμίν δυσκολεύεται να παρακολουθήσει τα κείμενα των κυπελλούχων...σόρρυ νομπελλούχων εννοούσα

2ον) Η καλλιέργεια της δημιουργικότητας των εργαζομένων συναρτήσει του εκάστοτε γενικότερου οικονομικού συστήματος δε μπορεί να έχει σχέση με το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας εκτός από μία περίπτωση. Σε χώρες με καλύτερο σύστημα εκπαίδευσης αναμένεται αυξημένη δημιουργικότητα από τους πολίτες της χώρας.
Δηλαδή έτσι όπως μας τα λες Χουάν, θα έπρεπε στην Ευρώπη να είναι πιο δημιουργικοί οι πολίτες...


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Johnny English on December 31, 2007, 02:29:33 am
Είπα να πάω για ύπνο αλλά με πρόλαβες..

Εν τάχει..

Το συμπέρασμα ότι είναι δημιουργικοί προκύπτει.. από εδώ (?): "Αυτό έχει αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, ότι, όπως δείχνουν διάφορες σφυγμομετρήσεις, οι εργαζόμενοι στις ΗΠΑ είναι πιο ευχαριστημένοι από τη δουλειά τους, σε σχέση με τους εργαζόμενους στην Ευρώπη."

Κι εγώ το αμφισβητώ λέγοντας ότι απλώς είναι ζώα, καλλιεργημένα απαισιόδοξοι και φοβισμένοι, τόσο που επειδή ζουν παρά τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας.. είναι ευτυχισμένοι. Αντίθετα οι Ευρωπαίοι, δουλεύουν πιο ευχάριστα αλλά έχουν υψηλότερες απαιτήσεις.. και καλά κάνουν!

Το άλλο περί υγείας.. μάλλον δεν κατάλαβες ότι ήταν λίγη σάλτσα στο ποστ.. κι αφορούσε τη γενικότερη ευτυχία και δημιουργικότητα του Αμερικανού, που ίσως πληγεί.. αν κάποια στιγμή συναντήσει ένα πρόβλημα υγείας και φυσικά δεν υπάρχει σχετικό σύστημα να τον καλύψει..

Για να ενημερωθείς.. ρίξε μια ματιά εδώ (ούτε καν σοσιαλιστής δεν είναι ο άνθρωπος..!): Η τραγικές συνέπειες του Φιλελευθερισμού και της παγκόσμιας πρωτιάς στην ανταγωνιστικότητα με την (υποθετική) ευτυχία των Αμερικανών Πολιτών. (http://imdb.com/title/tt0386032/)

Υ.Γ.: Τα ίχνη της νοημοσύνης μου τα κρύβω καλά από σένα διότι με απείλησαν με απεργία αν τα χρησιμοποιήσω για να σου απαντήσω σε πάνω από 2 θέματα σοβαρά μέσα σε 1 μήνα..


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Turambar on December 31, 2007, 17:24:56 pm
Μια παράξενη τρέλα κατέχει τις εργατικές τάξεις των εθνών όπου κυριαρχεί ο καπιταλιστικός πολιτισμός. Αυτή η τρέλα σέρνει στο κατόπι της ατομικές και κοινωνικές δυστυχίες οι οποίες βασανίζουν εδώ και αιώνες την ανθρωπότητα. Αυτή η τρέλα είναι η αγάπη για τη δουλειά, το θνησιμιαίο πάθος για τη δουλειά, που φτάνει ως την εξάντληση των ζωτικών δυνάμεων του ατόμου και των απογόνων του. Αντί να αντιδράσουν σ' αυτόν τον διανοητικό παραλογισμό, οι ιερείς, οι οικονομολόγοι και οι ηθικολόγοι καθαγίασαν την εργασία. Άνθρωποι αδύναμοι και ουτιδανοί, θέλησαν να αποκαταστήσουν αυτό που ο Θεός τους καταράστηκε. Εγώ, που δεν επαγγέλλομαι ούτε τον χριστιανό ούτε τον οικονόμο ή τον ενάρετο, αντικρούω τη γνώμη τους επικαλούμενος τον Θεό τους, απορρίπτω τα κηρύγματα της θρησκευτικής, οικονομικής και φιλελεύθερα σκεπτόμενης ηθικής τους αναλογιζόμενος τις φρικτές συνέπειες της δουλειάς στην καπιταλιστική κοινωνία

Πωλ Λαφάργκ από το "Δικαίωμα στη τεμπελιά"


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Αθάνατος on January 05, 2008, 22:23:03 pm
Πόσο έξυπνη μπορεί να είναι η κατηγορία «Στην Αμερική η αποχή στις εκλογές αγγίζει το ποσοστό του 50% και για αυτό η Δημοκρατία είναι ένα αποτυχημένο πολίτευμα»?
Φίλε Χουάν πρόσεχε τι γράφεις, γιατί ο τυχαίος μέσος αναγνώστης θα σχηματίσει άσχημη εικόνα για τους ηλεκτρολόγους με τα πανέξυπνα σου ποστ!
Για τις ενστάσεις σου στις απόψεις των νομπελλούχων μπορείς να προβείς σε μία επιστημονική έρευνα/μελέτη και να αντικρούσεις τις απόψεις τους σε ακαδημαϊκό επίπεδο...εκτός και αν σου αρέσει ο λαϊκισμός και το μπακαλίκι οπότε σε αυτήν την περιπτώση θα σε συμβουλεύσω να γίνεις πολιτικός του ΚΚΕ και να ανοίξεις μπακάλικο...


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Turambar on January 05, 2008, 22:36:52 pm
θα ακουγόταν πιο αστείο αν έγραφες

θα σε συμβουλέψω να γίνεις πολιτικός του ΚΚΕ ή να ανοίξεις μπακάλικο...





Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Johnny English on January 05, 2008, 22:46:57 pm
Φίλε Αθάνατε, τρέμω μπροστά στην ευφυΐα σου, η ψυχολογική μου κατάσταση διασύρθηκε και πλέον δε δύναμαι να αντιπαρατεθώ μαζί σου.

Μάλλον θα είσαι πολύ όμορφος τελικά.  :P


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Αθάνατος on January 05, 2008, 22:52:02 pm
Κλασσική αντίδραση γυναίκας που σε γούσταρε και την έφτυνες :D ;D

@Τουράμπαρ τα συνδυάζεις και τα 2 ώστε να έχεις μπάκαπ σε περίπτωση που δε σου βγει κάποιο από τα δύο


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Turambar on January 05, 2008, 23:02:47 pm
finally everything makes sense


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: pandora on January 06, 2008, 17:26:15 pm
γιατί ο τυχαίος μέσος αναγνώστης θα σχηματίσει άσχημη εικόνα για τους ηλεκτρολόγους με τα πανέξυπνα σου ποστ!

οφφ - τοπικ

θα σταματησουν καποια στiγμη οι προσωπικες επιθεσεις?

Θελω να πιστευω οτι τον τελευταιο καιρο προσπαθουμε να γινουμε καλυτεροι

ευχαριστω

ps το πόστ μου στη διαθεση των μοντ για delete

ps 2 μην κοβετε την bot  :D ;D


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Ex_Mechanus on June 17, 2009, 00:06:24 am
το τόπικ αυτό ανήκει στον πίνακα των επιστημών

http://www.thmmy.gr/smf/index.php?board=366.0

paratiriste enan epistimona

http://www.fahayek.org/index.php?option=com_content&task=view&id=121



edit;
epesa panw tou stin sizitisi pou proekipse edw:
http://e-cynical.blogspot.com/2009/02/blog-post_06.html


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Ex_Mechanus on June 25, 2009, 13:38:02 pm
πως φαίνεται ότι δεν διάβασες τα links
και έπεσες με τα μούτρα στο δόλωμα

αν και δεν μ'αρέσει να αποκόπτω κομμάτια από συζήτηση
(και σε παραπέμπω σε αυτή, στο δεύτερο link)
αντιγράφω ένα κομμάτι στο οποίο συμφωνώ:

"Η ενσταση μου στα neoclassical economics ειναι οτι τις προυποθεσεις τους τις θεωρουν αυτοματα και τροπους λειτουργιας της πραγματικης κοινωνιας. Δηλ. σε αντιθεση με τη φυσικη που ειναι καθαρη επιστημη λειτουργουν περισσοτερο ιδεολογικα παρα επιστημονικά."


πάντως ωραία η συλλογιστική σου
ότι έχει παρεισφρήσει σε πανεπιστημιακό επίπεδο
αυτόματα ανάγεται σε επιστήμη και η θέση του είναι αδιαμφισβήτητη
και αυτό το φέρνεις σαν αποδεικτικό

(ξέρω ότι έχεις και άλλα, αλλά προς το παρόν απέτυχες)


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Nessa NetMonster on June 25, 2009, 20:54:47 pm
Αναμενόμενα, δεν κατάλαβες γρι από όσα σου είπε ο Ex.

Ο Ex επεσήμανε ότι, ενώ οι φυσικοί αναγνωρίζουν ότι οι θεωρίες τους είναι μοντέλα με πεπερασμένη ακρίβεια και πράττουν αναλόγως, οι οικονομολόγοι δεν κάνουν το ίδιο.


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Nessa NetMonster on June 25, 2009, 21:02:39 pm
Αναμενόμενα, δεν κατάλαβες γρι από όσα σου είπε ο Ex.

Ο Ex επεσήμανε ότι, ενώ οι φυσικοί αναγνωρίζουν ότι οι θεωρίες τους είναι μοντέλα με πεπερασμένη ακρίβεια και πράττουν αναλόγως, οι οικονομολόγοι δεν κάνουν το ίδιο.

Ό,τι να 'ναι...Όλοι οι οικονομολόγοι αναγνωρίζουν τη ρευστότητα που υπάρχει στην οικονομία. Δεν είναι ένα ντετερμινιστικό σύστημα. Είναι ένα στοχαστικό και χαοτικό μαζί σύστημα. Χαοτικό σύστημα είναι και η κίνηση των 3 σωμάτων...στοχαστική είναι και η κίνηση Brown...

Μη βγάζετε σενάρια από μυαλό σας...

ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟ!


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Nessa NetMonster on June 25, 2009, 21:14:16 pm
Λέω κατά πόσον ισχύουν τα αξιώματα που θέτεις, όχι για την ακρίβεια των ενδιάμεσων υπολογισμών.


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Johnny English on June 25, 2009, 21:32:08 pm
we are back!!  ^hello^ ^hello^ ^hello^



Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: apostolos1986 on June 25, 2009, 21:34:39 pm
τεελιωσαν τα ροδακινα...


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Nessa NetMonster on June 25, 2009, 21:45:55 pm
Λέω κατά πόσον ισχύουν τα αξιώματα που θέτεις, όχι για την ακρίβεια των ενδιάμεσων υπολογισμών.

ΓΙΑ ΔΕΣ ΤΙ ΓΡΑΦΕΙΣ ΡΕ ΠΟΥ ΘΕΣ ΝΑ ΜΑΣ ΤΡΕΛΛΑΝΕΙΣ!!!!

Ο Ex επεσήμανε ότι, ενώ οι φυσικοί αναγνωρίζουν ότι οι θεωρίες τους είναι μοντέλα με πεπερασμένη ακρίβεια και πράττουν αναλόγως, οι οικονομολόγοι δεν κάνουν το ίδιο.

ΠΕΣ ΜΑΣ ΠΟΙΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΙ Ή ΠΕΣ ΜΑΣ ΚΑΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΠΟΥ ΜΙΛΆΕΙ Ή ΓΡΑΦΕΙ ΓΙΑ ΜΟΝΤΕΛΑ ΑΠΕΙΡΗΣ/ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗΣ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ
ΈΛΕΟΣ...ΌΧΙ ΆΛΛΟ ΚΆΡΒΟΥΝΟ!!
ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΝΤΕΤΕΡΜΙΝΙΣΤΙΚΆ ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΆ ΜΟΝΤΈΛΑ...

Δε σου λέω για ακρίβεια στους υπολογισμούς (εδώ υπεισέρχεται η ψευδοτυχαιότητα, χάος κλπ), σου λέω για την ακρίβεια με την οποία ισχύουν οι αρχικές προϋποθέσεις (ή έστω κάποιες από αυτές).


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Nessa NetMonster on June 25, 2009, 21:50:53 pm
Πχ οι οικονομολόγοι θεωρούν ότι ο καθένας θα κάνει ό,τι είναι στο χέρι του για να μεγιστοποιήσει το κέρδος του, τη βέλτιστη επιλογή στη διάθεσή του στο βαθμό που αυτή μπορεί να προσδιοριστεί. Αυτό δεν ισχύει στον πραγματικό κόσμο. Να λοιπόν μια προϋπόθεση που δεν είναι ακριβής.


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Nessa NetMonster on June 25, 2009, 23:16:58 pm
Πχ οι οικονομολόγοι θεωρούν ότι ο καθένας θα κάνει ό,τι είναι στο χέρι του για να μεγιστοποιήσει το κέρδος του, τη βέλτιστη επιλογή στη διάθεσή του στο βαθμό που αυτή μπορεί να προσδιοριστεί. Αυτό δεν ισχύει στον πραγματικό κόσμο. Να λοιπόν μια προϋπόθεση που δεν είναι ακριβής.


 ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D

Το ξέρεις ότι η γη δεν είναι επίπεδη? Παρόλα αυτά τη θεωρούμε επίπεδη και κάνουμε υπολογισμούς...
Το ξέρεις ότι δεν υπάρχει πουθενά ευθεία στο σύμπαν αλλά εμείς τη χρησιμοποιούμε σε όλους τους υπολογισμούς?
Το ξέρεις ότι η ύλη είναι πιο πολύ κενή παρά συμπληρωμένη? Παρόλα αυτά οι επιστήμονες τη θεωρούν συμπαγή και συνεχή στους υπολογισμούς που κάνουν στο μακρόκοσμο
Το ξέρεις ότι τα μοντέλα που υπάρχουν στις ραδιοζεύξεις και ραδιοκαλύψεις δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και μόνο την προσεγγίζουν? ...και πάει λέγοντας

Το ξέρεις ότι όλα αυτά που μόλις ανέφερες είναι φυσική και όχι οικονομία;

Όσο για το συγκεκριμένο που γράφεις δεν έχει νόημα...δε μπορεί να κάνει περισσότερα από αυτά που μπορει κανείς και αν κάνει λιγότερα από όσα μπορεί λόγω πολιτικών συνθηκών είναι και αυτό μέρος του μοντέλου. Όπως δε μπορεις να εφαρμόσεις τη Νευτώνεια μηχανική στις μικρές διαστάσεις έτσι δε μπορείς να εφαρμόσεις και οικονομικά μοντέλα εκεί που δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις...πές μας κάτι καινούριο...όλο επαναλαμβάνεσαι...

Αν κάνει λιγότερα από όσα μπορεί επειδή έτσι γουστάρει;
Αν κάνει λιγότερα από όσα μπορεί γιατί είναι βλάκας;
Αν κάνει λιγότερα από όσα μπορεί γιατί έτσι θα αποκομίσει κάποιο άλλο μη υλικό μη μετρήσιμο όφελος;
Το ποσοστό αυτών των περιπτώσεων δεν είναι καθόλου αμελητέο.


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Nessa NetMonster on June 25, 2009, 23:29:31 pm
ΈΛΕΟΣ
Για αυτό τα έγραψα...για να δεις ότι και στη φυσική τα μοντέλα δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα...είναι όλα προσεγγίσεις...όλα με το νι και με το σίγμα πρέπει να τα γράφουμε με εσένα?

ΤΟ ΞΕΡΩ ΑΥΤΟ ΡΕ ΠΑΝΗΛΙΘΙΕ! ΜΑ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΤΟΣΟ ΒΛΑΚΑΣ; Αυτό που λέω είναι ότι οι φυσικοί το ξέρουνε αυτό ενώ οι οικονομολόγοι δεν το ξέρουνε!

;D ;D ;D ;D ;D
Όχι άλλο κάρβουνο...
Το μοντέλο περιγράφει την κατάσταση...δεν προβλέπει τις επιλογές των ανθρώπων...
Το τι επιλογές θα κάνει τελικά κάποιος είναι υποσύνολο του τι μπορεί να κάνει . Το μοντέλο ισχύει...ο συγκεκριμένος που γράφεις δεν το εφάρμοσε ...κάποιος άλλος το εφάρμοσε με τις σωστές αποφάσεις...

Ρε η οικονομολογία βασίζεται σε κάποιες παραδοχές ή δε βασίζεται;


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: EAJ on June 27, 2009, 21:56:32 pm
ΈΛΕΟΣ
Για αυτό τα έγραψα...για να δεις ότι και στη φυσική τα μοντέλα δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα...είναι όλα προσεγγίσεις...όλα με το νι και με το σίγμα πρέπει να τα γράφουμε με εσένα?

ΤΟ ΞΕΡΩ ΑΥΤΟ ΡΕ ΠΑΝΗΛΙΘΙΕ! ΜΑ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΤΟΣΟ ΒΛΑΚΑΣ; Αυτό που λέω είναι ότι οι φυσικοί το ξέρουνε αυτό ενώ οι οικονομολόγοι δεν το ξέρουνε!

ΜΆΘΕ ΝΑ ΜΙΛΆΣ ΡΕ ΑΓΡΆΜΜΑΤΗ!
ΦΥΣΙΚΆ ΚΑΙ ΞΈΡΟΥΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΈΝΗ ΕΦΑΡΜΟΓΉ ΤΩΝ ΜΟΝΤΈΛΩΝ ΤΟΥΣ...ΔΕΝ ΤΑ ΕΦΑΡΜΌΖΟΥΝ ΌΠΟΥ ΝΑ 'ΝΑΙ!! ΜΌΝΟ ΕΝΑΣ ΤΕΝΕΚΈΣ ΘΑ ΤΟ ΝΌΜΙΖΕ ΑΥΤΌ
ΦΥΣΙΚΆ ΚΑΙ ΞΈΡΟΥΝ ΤΙΣ ΠΡΟΫΠΟΘΈΣΕΙΣ , ΑΛΛΆ ΕΊΝΑΙ ΠΡΟΥΠΟΘΈΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΤΟΧΑΣΤΙΚΆ ΜΟΝΤΈΛΑ ΌΧΙ ΝΤΕΤΕΡΜΙΝΙΣΤΙΚΆ!!!
Τι σκατά νομίζεις εσύ και το μικρό μυαλό που έχεις? ότι εφαρμόζουν μοντέλα στην τύχη όπου να 'ναι και αν τους κάτσει είναι τυχεροί?  ;D
κάθε φορά που κάνουν πρόβλεψη ενός χρηματιστηριακού δείκτη, κάθε φορά που κοστολογείται ένα συμβόλαιο "Αμερικάνικου" ή "Ευρωπαϊκού" τύπου, κάθε φορά που... ελέγχονται οι συνθήκες και ανάλογα βγαίνει το αποτέλεσμα.
ΔΙΆΒΑΣΕ ΚΑΝΆ ΒΙΒΛΊΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΏΝ ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ ΑΓΡΆΜΜΑΤΗ ΜΉΠΩΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΉΣΕΙΣ ΑΥΤΆ ΠΟΥ ΓΡΆΦΟΥΝ ΟΙ ΝΟΜΠΕΛΊΣΤΕΣ...το μόνο μοντέλο που έχεις καταλάβει μέχρι τώρα είναι το μοντέλο με τα στρουμφάκια του Μαρξ ;D

τα πόσα ξες περί οικονομίας φάνηκε από τα γελοία σου επιχειρήματα

Πχ οι οικονομολόγοι θεωρούν ότι ο καθένας θα κάνει ό,τι είναι στο χέρι του για να μεγιστοποιήσει το κέρδος του, τη βέλτιστη επιλογή στη διάθεσή του στο βαθμό που αυτή μπορεί να προσδιοριστεί. Αυτό δεν ισχύει στον πραγματικό κόσμο. Να λοιπόν μια προϋπόθεση που δεν είναι ακριβής.

 ;D

Όσο για το συγκεκριμένο που γράφεις δεν έχει νόημα...δε μπορεί να κάνει περισσότερα από αυτά που μπορει κανείς και αν κάνει λιγότερα από όσα μπορεί λόγω πολιτικών συνθηκών είναι και αυτό μέρος του μοντέλου. Όπως δε μπορεις να εφαρμόσεις τη Νευτώνεια μηχανική στις μικρές διαστάσεις έτσι δε μπορείς να εφαρμόσεις και οικονομικά μοντέλα εκεί που δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις...πές μας κάτι καινούριο...όλο επαναλαμβάνεσαι...

Αν κάνει λιγότερα από όσα μπορεί επειδή έτσι γουστάρει;
Αν κάνει λιγότερα από όσα μπορεί γιατί είναι βλάκας;
Αν κάνει λιγότερα από όσα μπορεί γιατί έτσι θα αποκομίσει κάποιο άλλο μη υλικό μη μετρήσιμο όφελος;
Το ποσοστό αυτών των περιπτώσεων δεν είναι καθόλου αμελητέο.

 ;D ;D ;D ;D ;D
Όχι άλλο κάρβουνο...
Το μοντέλο περιγράφει την κατάσταση...δεν προβλέπει τις επιλογές των ανθρώπων...
Το τι επιλογές θα κάνει τελικά κάποιος είναι υποσύνολο του τι μπορεί να κάνει . Το μοντέλο ισχύει...ο συγκεκριμένος που γράφεις δεν το εφάρμοσε ...κάποιος άλλος το εφάρμοσε με τις σωστές αποφάσεις...

  ;D

;D ;D ;D ;D ;D
Όχι άλλο κάρβουνο...
Το μοντέλο περιγράφει την κατάσταση...δεν προβλέπει τις επιλογές των ανθρώπων...
Το τι επιλογές θα κάνει τελικά κάποιος είναι υποσύνολο του τι μπορεί να κάνει . Το μοντέλο ισχύει...ο συγκεκριμένος που γράφεις δεν το εφάρμοσε ...κάποιος άλλος το εφάρμοσε με τις σωστές αποφάσεις...

Ρε η οικονομολογία βασίζεται σε κάποιες παραδοχές ή δε βασίζεται;

ΌΛΕΣ ΟΙ ΕΠΙΣΤΉΜΕΣ ΒΑΣΊΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΚΆΠΟΙΕΣ ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ. ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΆ ΤΙΣ ΛΈΝΕ ΑΞΙΏΜΑΤΑ. ΑΠΛΆ ΕΣΎ ΕΊΣΑΙ ΑΝΊΚΑΝΗ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΉΣΕΙΣ ΑΥΤΈΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΔΟΧΈΣ...κάτι το οποίο δε με εκπλήσσει  ;D


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Godhatesusall on June 27, 2009, 22:13:55 pm
Για πες μας ρε αθάνατε μορφωμένε την άποψη των νομπελιστών για την θεωρία της κεφαλαιοκρατικής συσσώρευσης(ή αλλιώς θεωρία της συσσώρευσης κεφαλαίου).....εκεί μετά να δεις για ισχύ μοντέλου και -σε πρώτη ανάγνωση- παράλογα συμπεράσματα,που εύκολα ερμηνεύονται αν αλλάξεις λίγο το μοντέλο σου.Και επειδή δεν θέλω να ψάξεις να μου clopy-pastareis ένα κείμενο(δεν με ενδιαφέρει κιόλα το debate που από πριν έχει κάποιος από τους 2 μια άποψη και δεν ακούει κανένα άλλο επιχείρημα),σκέψου το εξής:

Το Χ ή Υ οικονομικό μοντέλο βασίζεται πάνω σε παρατηρήσεις,οι οποίες είναι κατά βάση υποκειμενικές και εκφράζουν την άποψη της "οικονομικής ευμάρειας" που έχει ο παρατηρητής.Στα μαθηματικά δεν συμβαίνει αυτό,και έτσι είναι άσκοπη η σύγκριση μεταξύ των αξιωμάτων αυτών των 2 επιστημών.


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Nessa NetMonster on June 28, 2009, 14:08:34 pm
Άνθρωπος που του λες "η τάδε προϋπόθεση δεν ισχύει" και σου απαντάει "το μοντέλο ισχύει απλά αυτός στον οποίο αναφέρεται η προϋπόθεση επέλεξε να μην την εφαρμόσει" (!!!!!!!) καταλαβαίνεις πόσο έχει καταλάβει για το τι είναι μοντέλο και πώς το χρησιμοποιούμε. Είναι σα να λες "έχω ένα μοντέλο που προβλέπει την κατανάλωση μήλων και βασίζεται στην παραδοχή ότι όλα τα μήλα είναι κόκκινα" να σου λέει κάποιος ότι τα μισά μήλα είναι πράσινα και να του απαντάς "ε απλά αυτό το μήλο επέλεξε να μην εφαρμόσει το μοντέλο"! ;D ;D ;D ;D ;D ;D

Α και επίσης να χρησιμοποιείς σαν επιχείρημα ότι το μοντέλο σου δεν είναι ντετερμινιστικό αλλά στοχαστικό! Τότε είσαι βόδι ή δεν είσαι; ;D ;D ;D ;D


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Ex_Mechanus on September 15, 2009, 20:54:54 pm
http://greekrider.blogspot.com/2009/09/wall-street.html
http://en.wikipedia.org/wiki/Death_Bond


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: EAJ on January 26, 2010, 20:05:20 pm
Νόμπελ Οικονομικών 2009

Code:
http://nobelprize.org/nobel_prizes/economics/laureates/2009/

Elinor Ostrom
Indiana University
Bloomington, IN, USA; Arizona State University
Tempe, AZ, USA
"for her analysis of economic governance, especially the commons"


Oliver E. Williamson
University of California
Berkeley, CA, USA
"for his analysis of economic governance, especially the boundaries of the firm"




Πηγή
Code:
http://www.capital.gr/news.asp?id=830481
Δευτέρα, 12 Οκτωβρίου 2009

Η Βασιλική Ακαδημία Επιστημών της Σουηδίας τίμησε την Αμερικανίδα καθηγήτρια Πολιτικών Επιστημών στο Indiana University των ΗΠΑ, Elinor Ostrom και τον Αμερικανό καθηγητή στο Berkeley του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, Oliver Williamson με το βραβείο Νόμπελ Οικονομίας 2009 για την εργασία τους στον τομέα της "οικονομικής διακυβέρνησης".

Η Elinor Ostrom -η πρώτη γυναίκα που κερδίζει το βραβείο Νόμπελ Οικονομίας- βραβεύτηκε για την εργασία της "επί της οικονομικής διακυβέρνησης ιδίως στα κοινά", ενώ ο Oliver E. Williamson "για την ανάλυση του επί της οικονομικής διακυβέρνησης, ιδίως στα όρια της επιχείρησης".

Το βραβείο συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 10 εκατ. σουηδικών κορώνων (περίπου 1,4 εκατ. δολ.).


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Godhatesusall on January 26, 2010, 20:21:43 pm
Τι,δεν έχει κύρηγμα περί γαματοσύνης του νέου νομπελίστα?


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: corina on January 26, 2010, 22:33:26 pm
βαριέμαι...?


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Αιμιλία η φτερωτή χελώνα on January 26, 2010, 22:39:10 pm
[...]
κορώνων
[...]

http://www.youtube.com/watch?v=3d4ZqNtdMmU#t=0m19s


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: EAJ on February 06, 2010, 12:58:17 pm
Πολλά μπάχαλα μαζεύτηκαν σε αυτό το τόπικ...δεν έχουν επιχειρήματα και μπαχαλεύουν ... 8))

Πηγή
enet.gr (http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=91592)

Ελευθεροτυπία, Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009

Το Νόμπελ Οικονομίας στη δυναμική των κοινοτήτων

Την πλάτη της στην επικρατούσα οικονομική θεωρία γύρισε φέτος η επιτροπή απονομής των βραβείων Νόμπελ επιβραβεύοντας την τεράστια δυναμική και αποτελεσματικότητα που μπορούν να επιδείξουν στην οικονομική διακυβέρνηση οι κοινότητες και οι ιεραρχικά δομημένες οργανώσεις.

 Με στόχο να ξεκολλήσει τα οικονομικά από τις θεωρίες των αποτελεσματικών αγορών και να τα επαναφέρει στην κοινωνική τους διάσταση, η Βασιλική Ακαδημία Επιστημών της Σουηδίας απένειμε συγκεκριμένα το φετινό Νόμπελ Οικονομίας 2009 στους Αμερικανούς ακαδημαϊκούς Ελινορ Οστρομ και Ολιβερ Ουίλιαμσον.

Η 76χρονη Οστρομ, καθηγήτρια Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα, είναι η πρώτη γυναίκα που παίρνει το Νόμπελ Οικονομίας (από το 1968, όταν αυτό θεσπίστηκε) και η πέμπτη γυναίκα που κερδίζει το βραβείο φέτος. Η έρευνά της εστίασε στο πώς η πολιτική, τα οικονομικά και το νομικό σύστημα επηρεάζουν τον τρόπο χρήσης των φυσικών πόρων και απέδειξε ότι καθοδηγούμενα από την κοινότητα έργα μπορεί να είναι περισσότερο αποτελεσματικά απ' ό,τι η ιδιωτικοποίησή τους ή η κρατική διαχείρισή τους.

«Η Ελινορ Οστρομ αμφισβήτησε την -εδώ και δεκαετίες- επικρατούσα αντίληψη ότι η δημόσια περιουσία είναι κακοδιαχειριζόμενη και ότι γι' αυτό θα έπρεπε είτε να ρυθμίζεται από τις κρατικές αρχές είτε να ιδιωτικοποιείται. Με βάση αναρίθμητες μελέτες, που αφορούσαν τη διαχείριση αποθεμάτων αλιευμάτων, βοσκότοπων, δασών, λιμνών και υπόγειων υδάτων από τους χρήστες τους, η Οστρομ κατέληξε ότι οι επιδόσεις τους είναι συχνά καλύτερα απ' ό,τι εκτιμούν οι επικρατούσες θεωρίες» σημείωσε η Επιτροπή Απονομής στο ανακοινωθέν της.

Η Οστρομ δήλωσε ότι η βράβευσή της αποτελεί μια τεράστια έκπληξη αλλά και μεγάλη τιμή γι' αυτήν, τονίζοντας ότι «από τη στιγμή που διαπιστώνουμε ότι οι γραφειοκράτες κάποιες φορές δεν έχουν τη σωστή πληροφόρηση, ενώ οι πολίτες και οι χρήστες των πόρων έχουν, βοηθά να ενθαρρύνουμε την αίσθηση της ικανότητας και της δύναμης σε αυτούς».

Είπε ακόμη ότι η έρευνά της για τον τρόπο με τον οποίο οι πολίτες οργανώνουν τους εαυτούς τους προκειμένου να προστατέψουν έναν σημαντικό φυσικό πόρο είναι ιδιαίτερα συναφής με το ζήτημα της αλλαγής του κλίματος.

Ο δεύτερος βραβευθείς, ο 77χρονος Ολιβερ Ουίλιαμσον του Πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνια, έδειξε με την εργασία του ότι ιεραρχικά δομημένες οργανώσεις, κατ' εικόνα των επιχειρήσεων, μπορούν να ευδοκιμήσουν επειδή είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές στην επίλυση αντικρουόμενων συμφερόντων. Με κάποιους τρόπους, υποστήριξε, είναι πιο αποτελεσματικές απ' ό,τι τα συστήματα που βασίζονται στην αγορά.


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: EAJ on February 06, 2010, 13:00:07 pm
Νομπέλ Οικονομίας στην αυτο-διακυβέρνηση

24/10/2009

Η αιρετική θεωρία για τις ανταγωνιστικές αγορές των φετινών βραβευθέντων Ελινορ Οστρομ και Ολιβερ Ουίλιαμσον

The Economist

Η δημιουργία οικονομικών μοντέλων συνεπάγεται συνήθως την αποσυναρμολόγηση του κόσμου στα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά του.

Οι απλές θεωρίες όμως συχνά αγωνίζονται για να εξηγήσουν το πώς λειτουργούν τα πράγματα στην πραγματικότητα. Η Ελινορ Οστρομ του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα και ο Ολιβερ Ουίλιαμσον του Πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ, οι φετινοί νικητές του βραβείου Νομπέλ Οικονομίας, τιμήθηκαν για την αναγνώριση αυτής της πολυπλοκότητας. Οι έρευνές τους εμπλουτίζουν τις γνώσεις σχετικά με τα οικονομικά ιδρύματα, τα οποία διαδραματίζουν σημαντικότατο ρόλο σήμερα, και για τη μελέτη των οποίων οι οικονομολόγοι δεν είχαν καταβάλει την απαραίτητη προσοχή.

Στην περίπτωση του κ. Ουίλιαμσον, το ίδρυμα είναι η εταιρεία. Με τις ιεραρχικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων να βασίζονται σε κανόνες και αρχές, οι εταιρείες θα έπρεπε να ήταν λιγότερο αποτελεσματικές απ’ ό,τι οι αποκεντρωμένες αγορές συναλλάγματος που βασίζονται στις σχετικές τιμές, θεωρία στην οποία βασίζεται ο τρόπος που γίνονται οι συναλλαγές σύμφωνα με την οικονομική θεωρία.

Γιατί λοιπόν υπάρχουν οι εταιρείες; Αυτή την ερώτηση την έκανε πρώτη φορά το 1937 ο Ρόναλντ Κόασε, ο νικητής του Νομπέλ Οικονομίας το 1991 και πνευματικός πρόγονος των δύο φετινών νικητών. Ο κ. Κόασε υποστήριξε ότι όλες οι οικονομικές συναλλαγές είναι δαπανηρές, και ότι ακόμα και σε ανταγωνιστικές αγορές, υπάρχουν έξοδα που σχετίζονται με την εύρεση της σωστής τιμής. Η πιο αποτελεσματική θεσμική ρύθμιση για την εκτέλεση μιας συγκεκριμένης οικονομικής δραστηριότητας θα είναι αυτή που ελαχιστοποιεί το κόστος συναλλαγών. Αυτό συνήθως είναι η αγορά, αλλά η χρησιμοποίηση αρχών και κανονισμών εντός μιας επιχείρησης μπορεί να αποδειχθεί μερικές φορές ακόμη πιο αποτελεσματική.

Μείωση χρόνου

Η θεωρία του κ. Κοάσε εξήγησε γιατί υπήρχαν οι εταιρείες, αλλά δεν ήταν αρκετά συγκεκριμένη όσον αφορά την πρόβλεψη των συνθηκών υπό τις οποίες οι εταιρείες, ή οι αγορές, θα ήταν η επικρατούσα μορφή οργάνωσης. Η αποσαφήνιση του συγκεκριμένου θέματος ήταν η συμβολή του κ. Ουίλιαμσον. Σε μια σειρά άρθρων και βιβλίων, που γράφτηκαν μεταξύ 1971 και 1985, υποστήριξε ότι τα έξοδα ολοκλήρωσης συναλλαγών στις αγορές σποτ αυξάνονται όχι μόνο ανάλογα με την πολυπλοκότητά τους, αλλά και με το αν στηρίζονται σε στοιχεία ενεργητικού που αξίζουν περισσότερο εντός μιας σχέσης μεταξύ δύο πλευρών απ’ ό,τι απέξω (παραδείγματος χάριν, ένα πίσω κάτοπτρο αυτοκινήτου που έχει κατασκευαστεί με τις προδιαγραφές ενός συγκεκριμένου κατασκευαστή αυτοκινήτων και κατασκευάζεται από κάποιον τρίτο).

Και τα δύο αυτά χαρακτηριστικά καθιστούν τη συγγραφή και εκτέλεση συμβάσεων που λαμβάνουν υπ’ όψιν κάθε πιθανό ενδεχόμενο από δύσκολη έως αδύνατη. Σε κάποιο σημείο, ως εκ τούτου, είναι λογικό να διεξάγει τη συνδεόμενη πράξη εντός ενός ενιαίου νομικού πλαισίου, και όχι στην αγορά. Η εταιρεία αυτοκινήτων μπορεί να προτιμήσει να παράγει το πίσω κάτοπτρο εντός της εταιρείας. Αυτό θα μειώσει τον χρόνο και τους πόρους που δαπανώνται σε παζάρια για τα κέρδη, μόνο και μόνο επειδή οι αποφάσεις λαμβάνονται από μία και μόνο εταιρεία, ας πούμε τη Fiat.

H θεωρία του κ. Ουίλιαμσον καθόρισε χρήσιμα και υπολογίσιμα χαρακτηριστικά των συναλλαγών που θα γίνονταν περισσότερο ή λιγότερο δεκτικά αν διεξάγονταν από τις αγορές. Αυτό σημαίνει ότι το σκεπτικό του θα μπορούσε να δοκιμαστεί ενάντια σε αποφάσεις εταιρειών για ενσωμάτωση τμημάτων της αλυσίδας εφοδιασμού τους. Μέχρι στιγμής έχει αποδώσει ικανοποιητικά. Αρκετές μελέτες βρήκαν ότι αν ένας παραγωγός ηλεκτρικής ενέργειας μπορεί να διαλέξει μεταξύ της παραγωγής από αρκετά κοντινά ορυχεία κάρβουνου, που παράγουν κάρβουνο συγκεκριμένης ποιότητας, τείνει να αγοράσει κάρβουνο σε μία ελεύθερη αγορά. Αν όμως υπάρχει ένα κοντινό ορυχείο, στο οποίο μπορεί να βασιστεί για την προμήθεια κάρβουνου, τότε ο παραγωγός ηλεκτρικής ενέργειας τείνει να αποκτάει αυτό το ορυχείο. Μία συναλλαγή που θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί στην αγορά, λοιπόν, μετακομίζει εντός της εταιρείας.

Σύμφωνα με τον κ. Ούλιαμσον, ένα μάθημα από τη θεωρία οργάνωσης είναι η σημασία της αναγνώρισης των κοινών προτύπων συμπεριφοράς σε φαινομενικά ανόμοιες καταστάσεις. Αυτό συνοψίζει τον τρόπο με τον οποίο η Ελινορ Οστρομ έχει περάσει την εργάσιμη ζωή της.

«Πηγή κοινών πόρων»

Η πρώτη γυναίκα που κέρδισε το βραβείο Νομπέλ Οικονομίας, μελετάει τη διακυβέρνηση της «πηγής κοινών πόρων» -όπως οι βοσκότοποι, τα δάση, η αλιεία- στα οποία περισσότερο από ένα άτομο έχουν πρόσβαση. Σε αντίθεση με καθαρά δημόσια αγαθά, όπως η ατμόσφαιρα, όπου η χρήση ενός ατόμου δεν περιορίζει την ποσότητα που διατίθεται στους υπολοίπους, οι άνθρωποι εξαντλούν τους συγκεκριμένους πόρους όταν τους χρησιμοποιούν. Τα κλασικά οικονομικά μοντέλα προβλέπουν ότι ελλείψει σαφών δικαιωμάτων ιδιοκτησίας, τέτοιοι πόροι θα αποτελούν αντικείμενο υπερεκμετάλλευσης, χωρίς τα πρόσωπα που τους χρησιμοποιούν να λαμβάνουν υπ’ όψιν τις επιπτώσεις στην πηγή. Η υπεραλίευση θα έχει ως αποτέλεσμα τη σταδιακή εξάντληση των κοινών πόρων.

Αλλά σε 40 χρόνια ερευνών του τρόπου που οι κοινοί πόροι χρησιμοποιούνται πράγματι από τις κοινότητες, η κ. Οστρομ βρήκε ότι οι άνθρωποι συνήθως επινοούν μάλλον περίπλοκα συστήματα διακυβέρνησης για να εξασφαλίσουν την μη υπερκατανάλωση αυτών των πόρων. Τα συγκεκριμένα συστήματα περιλαμβάνουν σαφείς κανόνες, ευθύνες, αλλά και πρόστιμα για τη χρήση των πόρων. Συγκεκριμένα, ανακάλυψε ότι η αυτο-διακυβέρνηση συχνά λειτουργούσε πολύ καλύτερα από μία ελλιπώς ενημερωμένη κυβέρνηση που επιβάλλει μερικές φορές αδέξιους και συχνά αναποτελεσματικούς κανονισμούς. Σε αυτό, επισκιάζει και αυτή τον κ. Κοάσε που υποστήριξε την άποψη ότι εκείνοι που υποστήριξαν την κυβερνητική ιδιοκτησία των κοινών πόρων αγνόησαν το κόστος συναλλαγών που συνδέεται με την είσπραξη των φόρων.

Η οικονομική επιστήμη δεν έχει σύνορα


Οι απλές θεωρίες συχνά δυσκολεύονται να εξηγήσουν το πώς λειτουργούν τα πράγματα στην πραγματικότητα. Η Ελινορ Οστρομ του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα και ο Ολιβερ Ουίλιαμσον του Πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ, οι φετινοί νικητές του βραβείου Νομπέλ Οικονομίας, τιμήθηκαν για την αναγνώριση αυτής της πολυπλοκότητας. Οι έρευνές τους εμπλουτίζουν τις γνώσεις σχετικά με τα οικονομικά ιδρύματα, τα οποία διαδραματίζουν σημαντικότατο ρόλο σήμερα.

Τόσο ο κ. Ουίλιαμσον όσο και η κ. Οστρομ έχτισαν πάνω στην ιδέα ενός παλαιότερου νομπελίστα, του Ρόναλντ Κοάσε, ότι όλες οι συναλλαγές έχουν έξοδα, αλλά αυτά τα έξοδα ελαχιστοποιούνται εντός διαφορετικών θεσμικών πλαισίων. Το έργο τους χρησιμοποιεί μεθόδους και απόψεις από κλάδους με τους οποίους πολλοί οικονομολόγοι δεν είναι επαρκώς εξοικειωμένοι: λεπτομερείς μελέτες περιπτώσεων στην περίπτωση της κ. Οστρομ, και ενός πολιτικού επιστήμονα με νομικές γνώσεις στην περίπτωση του κ. Ουίλιαμσον. Η νίκη τους υπενθυμίζει στους οικονομολόγους ότι τα σύνορα μεταξύ επιστημονικών κλάδων, όπως αυτά μεταξύ επιχειρήσεων και αγοράς, μπορούν να διασχιστούν επικερδώς.

Γιατί διχάζει

Η πρόσφατη απονομή του βραβείου Νομπέλ Οικονομικών Επιστημών στην Αμερικανίδα Ελινορ Οστρομ έχει αποτελέσει θέμα έντονων συζητήσεων μεταξύ των ακαδημαϊκών κύκλων, διχάζοντας μερίδα οικονομολόγων σχετικά με το αν πρέπει να απονέμεται το συγκεκριμένο βραβείο σε μη οικονομολόγους.

Η ίδια ισχυρίζεται ότι είναι μία επιστήμονας της «πολιτικής οικονομίας». Ωστόσο, το διδακτορικό της δίπλωμα πραγματεύεται με βάση τις Πολιτικές Επιστήμες.

Στα 40 χρόνια ιστορίας του Νομπέλ Οικονομικών Επιστημών, υπήρξαν πολλές φορές που οι βραβευμένοι είχαν λάβει εκπαίδευση κατά κάποιο μέρος ή εξ ολοκλήρου σε άλλους τομείς. Το 1975, το βραβείο πήγε στον Φρίντριχ Χάγιεκ που έκανε το διδακτορικό του στο Δίκαιο και τις Πολιτικές Επιστήμες, αλλά και στον Βιταλιγιέβιτς Καντορόβιτς που έκανε το διδακτορικό του στα Μαθηματικά. Το 1994, νικητής ήταν ο γνωστός μαθηματικός Τζον Νας (φωτογραφία).

Οπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο οικονομολόγος του Πανεπιστημίου Γέιλ Ρόμπερτ Σίλερ στους New York Times: «Αυτό το βραβείο αποτελεί μέρος της συγχώνευσης των κοινωνικών επιστημών». «Οι οικονομολόγοι είναι τόσο απομονωμένοι και προσηλωμένοι στις απόψεις τους σχετικά με το πόσο αποτελεσματικές είναι οι αγορές και πώς αυτορρυθμίζονται, που έχει εκτροχιάσει τον τρόπο σκέψης τους», συμπλήρωσε ο ίδιος. Με τον ίδιο τρόπο που τα οικονομικά έχουν προσφέρει σε άλλους ακαδημαϊκούς κλάδους, ιδίως σε αυτούς των Κοινωνικών Επιστημών, Μαθηματικών και Φιλοσοφίας, δεν αποτελεί λοιπόν έκπληξη όταν «μη οικονομικές» ιδέες προσφέρουν και διακρίνονται για τη συμβολή τους στην οικονομική επιστήμη.

Πηγή
news.kathimerini.gr (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_24/10/2009_334643)


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: EAJ on February 08, 2010, 00:53:25 am
Πηγή
tovima.gr (http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=17&artid=314050&dt=07/02/2010)
Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

RΟΒΕRΤ FΟGΕL Η καπιταλιστική Κίνα του 2040 με οικονομία 123 τρισ. δολαρίων

Στο τεύχος Φεβρουαρίου του περιοδικού «Foreign Ρolicy» δημοσιεύεται άρθρο του καθηγητή Ρόμπερτ Φόγκελ με συγκριτικά στοιχεία Κίνας και Ευρώπης.Σχετικά με την Κίνα, περιληπτικά αναφέρει τα εξής:


Τριάντα χρόνια από σήμερα, το 2040, η οικονομία της Κίνας θα φθάσει τα 123 τρισ. δολάρια, δηλαδή τρεις φορές το οικονομικό δυναμικό όλου του πλανήτη μας το 2000. Το κατά κεφαλήν εισόδημα στην Κίνα θα είναι 85.000 δολάρια, δηλαδή διπλάσιο του προβλεπομένου για την Ευρωπαϊκή Ενωση, πολύ υψηλότερο από αυτό της Ιαπωνίας ή της Ινδίας. Με άλλα λόγια, ο κάτοικος μιας κινεζικής μεγαλούπολης θα ζει δύο φορές καλύτερα από ό,τι ο μέσος Γάλλος. Το μερίδιο της Κίνας στο παγκόσμιο κατά κεφαλήν εισόδημα, μολονότι δεν θα έχει ξεπεράσει της Αμερικής, θα είναι 40%, πολύ μεγαλύτερο της Αμερικής (14%) και της ΕΕ (μόλις 5%). Αυτή είναι η εικόνα της οικονομικής ηγεμονίας.

Πώς γίνεται αυτό με την «πάμπτωχη» ως πρόσφατα Κίνα; Δεν είναι δύσκολη η εξήγηση.

Πρώτον, το «θαύμα» οφείλεται στις τεράστιες επενδύσεις της Κίνας στην εκπαίδευση. Οι καλύτερα μορφωμένοι εργάτες είναι οι πιο παραγωγικοί. Από το 1998, όταν ο τότε πρόεδρος Ζιανγκ Ζεμίν ζήτησε τη «μαζική αύξηση των σπουδαστών», ο αριθμός των μαθητών γυμνασίου αυξήθηκε κατά 165% και εκείνων που με κρατική υποτροφία σπουδάζουν στο εξωτερικό αυξήθηκε κατά 152%. Ετσι τα επόμενα 20 χρόνια η Κίνα θα έχει διπλασιάσει τον αριθμό των μαθητών γυμνασίου ενώ των σπουδαστών θα έχει αυξηθεί κατά 50%, γεγονός το οποίο θα προσθέσει τουλάχιστον 6 μονάδες στην ετήσια αύξηση της οικονομίας της.

Δεύτερο
στοιχείο είναι ο συνεχιζόμενος ρόλος του αγροτικού παράγοντα. Μπορεί να βλέπουμε το μέλλον της Κίνας μέσω των ουρανοξυστών της Σανγκάης ή των εργοστασίων της Γκουαντόνγκ αλλά είναι οι αλλαγές που συντελούνται στην κινεζική ύπαιθρο οι οποίες τροφοδοτούν την οικονομική μηχανή. Το 2009 το 55% του πληθυσμού της Κίνας, δηλαδή 700 εκατομμύρια, ζούσαν στην αγροτική επαρχία. Αυτός ο μεγάλος αγροτικός τομέας συμβάλλει κατά το ένα τρίτο τουλάχιστον στη σημερινή οικονομική ανάπτυξη της Κίνας και δεν πρόκειται να εξαφανιστεί τα επόμενα 30 χρόνια.

Τρίτον
, η κινεζική Στατιστική Υπηρεσία μάλλον υποτιμά τη συνολική οικονομική πρόοδο και αυτό είναι φυσικό. Διότι οι μικρές επιχειρήσεις, ιδιαίτερα στην ύπαιθρο, δεν δίνουν πάντοτε αναφορά στο κράτος για την παραγωγή τους, κάτι που συμβαίνει άλλωστε και στην Αμερική.

Τέταρτον, το πολιτικό σύστημα της Κίνας είναι πολύ διαφορετικό από εκείνο που νομίζουμε. Πιστεύεται γενικώς ότι τα πάντα ελέγχονται και προσδιορίζονται από το Πεκίνο. Στην πραγματικότητα όμως πάμπολλες, απολύτως επιτυχείς, μεταρρυθμίσεις διατυπώθηκαν και υλοποιήθηκαν σε τοπικό επίπεδο. Η Κίνα ασφαλώς δεν είναι μια ανοιχτή κοινωνία αλλά η κριτική που γίνεται ακόμη και στα πιο υψηλά ηγετικά πρόσωπα είναι συνεχής και αποτελεσματική. Η ηγεσία έχει πάρει το μάθημά της από το τραγικό φιάσκο του Μεγάλου Αλματος Εμπρός.

Τέλος
, υπάρχει μια παρεξηγημένη αλήθεια: η Κίνα είναι η πλέον καπιταλιστική χώρα του κόσμου! Στις μεγάλες πόλεις της το επίπεδο ζωής και το κατά κεφαλήν εισόδημα είναι στο επίπεδο των χωρών που η Διεθνής Τράπεζα αποκαλεί «υψηλού μεσαίου εισοδήματος». Ο Κινέζος της μεγαλούπολης θέλει την τηλεόραση τελευταίας τεχνολογίας, σπίτι με τέλειο εξοπλισμό, αγοράζει ρούχα και άλλα προσωπικά είδη από καταστήματα με ποικιλία μεγαλύτερη από τα περισσότερα ευρωπαϊκά αντίστοιχά τους. Είναι η κυβέρνηση που παροτρύνει αυτόν τον κινεζικό καταναλωτισμό. Δεν παραγνωρίζεται το γεγονός ότι η Κίνα αντιμετωπίζει δημογραφικό πρόβλημα και οι σκεπτικιστές επισημαίνουν ότι τα επόμενα 30 χρόνια μπορεί να συμβούν μια σειρά εξελίξεις που ίσως εκτροχιάσουν το κινεζικό τρένο-βολίδα.

Οι μεγάλες διαφορές στο εισόδημα, πιθανές κοινωνικές αντιθέσεις, εδαφικές διεκδικήσεις, η έλλειψη νερού, το περιβάλλον κτλ. δεν μπορεί να αποκλείονται, αλλά το Πεκίνο έδειξε αυτά τα τελευταία χρόνια ότι ξέρει πώς να χειρίζεται έκτακτες καταστάσεις. Πέραν τούτου, η αυξανόμενη κυβερνητική ευαισθησία στην κοινή γνώμη σε συνδυασμό με τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου έχουν ως συνέπεια να αυξηθεί η λαϊκή εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση, γεγονός που, κατά τη γνώμη μου, απομακρύνει μια σοβαρή πολιτική αστάθεια.

Στη Δύση η ιδέα ενός κόσμου όπου το κέντρο της παγκόσμιας οικονομικής βαρύτητας βρίσκεται στην Ασία είναι αδιανόητη. Αλλά δεν θα είναι η πρώτη φορά. Οπως σημειώνουν πολλές φορές οι κινέζοι δάσκαλοι και οι διανοούμενοι που κατέχουν την Ιστορία, η Κίνα ήταν η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου το μεγαλύτερο διάστημα των δύο τελευταίων χιλιετιών. Την ώρα που η Ευρώπη δεινοπαθούσε στον μαύρο Μεσαίωνα και οι Ευρωπαίοι αλληλοσκοτώνονταν στους καταστρεπτικούς θρησκευτικούς πολέμους, η Κίνα απολάμβανε το υψηλότερο επίπεδο ζωής του τότε κόσμου. Σήμερα η ιδέα μιας ανερχόμενης Κίνας είναι στα μάτια των Κινέζων απλώς η επιστροφή στο status quo.

Ο κ. Robert Fogel έχει λάβει το βραβείο Νομπέλ Οικονομίας το 1993 και είναι διευθυντής του Κέντρου Πληθυσμικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου.


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: provataki on February 08, 2010, 00:56:39 am
RΟΒΕRΤ FΟGΕL Η καπιταλιστική Κίνα του 2040 με οικονομία 123 τρισ. δολαρίων

FAIL!!!

O KOΣΜΟΣ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΤΟ 2012!!!


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: EAJ on February 08, 2010, 00:57:49 am
 ;D

προσπαθώ να το ξεχάσω ρε συ προβατάκι...δε θέλω να το σκέφτομαι...λυπήσου με  :D ;D


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Ex_Mechanus on February 13, 2010, 15:27:05 pm
σε περίπτωση που σας χρειαστεί

Aν το λέγαμε εμείς θα ήταν “ε, τα γνωστά κολλήματα”. Tο λέει όμως ένα σοβαρό μαγαζί: οι προλετάριοι είναι οι δημιουργοί του πλούτου!!! Δεν το λέει ακριβώς έτσι, αλλά σχεδόν.
Λοιπόν: το σοσιαλίζον thinktank New Economics Foundation έκατσε και υπολόγισε (με μισθολογικά δεδομένα αγγλίας) πόσος πλούτος κλέβεται απ’ τους εργάτες και τις εργάτριες του τριτογενή. Nα μερικά μεγέθη:
- Oι γυναίκες που αναλαμβάνουν την κατ’ οίκον φροντίδα μικρών παιδιών, επιτρέποντας έτσι και στους δύο γονείς να δουλεύουν, αυξάνουν σημαντικά τον κοινωνικό πλούτο (λέει το N.E.F.): για κάθε 1 λίρα που πληρώνονται δημιουργούν πλούτο αξίας 9,5 λιρών...
- Oι εργάτες σε εργοστάσια ανακύκλωσης για κάθε 1 λίρα μισθού δημιουργούν κοινωνικό όφελος αξίας 12 λιρών...
- Oι καθαριστές και οι καθαρίστριες των νοσοκομείων για κάθε 1 λίρα που πληρώνονται παράγουν κοινωνικό πλούτο (με την έννοια όλων των οφελημάτων ενός καθαρού και τακτοποιημένου νοσοκομείου, της μη μετάδοσης ασθενειών, κλπ) αξίας 10 λιρών...
Aντίθετα (λέει πάντα το N.E.F.) τα ανώτερα στελέχη των τραπεζών και λοιπών χρηματοπιστωτικών οίκων, για κάθε 1 λίρα αξίας (; ) που παράγουν κλέβουν (νόμιμα: σαν μισθούς, μπόνους, κλπ) 7 λίρες απ’ τον κοινωνικό πλούτο...
Oυουφφφφφ! Tώρα υπάρχουν και στοιχεία!

Tο σχεδιάγραμμα κάτω δείχνει με δυο γραμμές την πραγματική αιτία της τρέχουσας κρίσης (στοιχεία για τις ηπα). H διάστικτη γραμμή είναι αναπαράσταση της “μέσης παραγωγικότητας της εργασίας” - η συνεχής δείχνει την “μέση αμοιβή” της. Aπ’ τα μέσα της δεκαετίας του 1970 (αντεπίθεση των αφεντικών) τα δύο μεγέθη άρχισαν να “αποκλίνουν” - που σήμαινε ότι όλο και περισσότερο οι μισθοί δεν μπορούσαν να “καταναλώσουν” τα εμπορεύματα... Έτσι ήρθαν τα “δάνεια”, κλπ κλπ...

(http://sarajevomag.gr/Images/photo_teuhon/photo_36/36_22_07.jpg)


http://sarajevomag.gr/entipa/teuhos_36/i36_p22_incase.html


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: 4Dcube on February 13, 2010, 19:30:49 pm
Πολύ ενδιαφέρον, Ηλία.

Επειδή είμαι λίγο μαστουρωμένος από το διάβασμα, ας μου επιτραπεί να κάνω έναν παραλληλισμό (λόγω χαρακτήρα του φόρουμ ελπίζω στην κέντριση του χιούμορ):
από το διάγραμμα:

μέση παραγωγικότητα της εργασίας ανά ώρα - μέση αμοιβή της εργασίας ανά ώρα == στιγμιαία ισχύς (δλδ κέρδος)

κοινωνικός πλούτος== φορτίο

Και
θετικός κοινωνικός πλούτος: εργάτες του τριτογενή == επαγωγικά φορτία (θετικά)
αρνητικός κ π: ανώτερα στελέχη == χωρητικά φορτία (αρνητικά)

Έστω ότι για την σταθερή οικονομική πορεία μιας χώρας, δεν αρκεί ο τριτογενής τομέας παραγωγής. Και ότι οι άλλοι τομείς είναι που δίνουν την πραγματική ισχύ.
Έτσι η μιγαδική ισχύς S=P+Qj (επέκταση της στιγμιαίας ισχύς στη συχνότητα)

όπου P η πραγματική-ενεργός και Q η φανταστική-άεργος ισχύς

θα θέλει τον συντελεστή ισχύος της P/S αυξημένο.


Ένας τρόπος για να γίνει αυτό είναι να βάλει χωρητικά φορτία παράλληλα στο επαγωγικό φορτίο. Δηλαδή, διευθυντές πάνω από τους εργάτες! Με αποτέλεσμα την αύξηση της παραγωγικότητας - συντελεστή ισχύος!

Έχει κι άλλο:
Τα χωρητικά φορτία (διευθυντές) είναι πηγές αέργου ισχύος (αχρείαστη ισχύς!) ενώ τα επαγωγικά καταναλώσεις της.

Επίσης.
Άλλος τρόπος για αύξηση του συντελεστή είναι κι άλλα χωρητικά φορτία σε σειρά με το φορτίο.
Δηλαδή για να αυξηθεί η παραγωγικότητα πρέπει να βάλουμε κι άλλους εργάτες μαζί!


Για να δούμε αν μπορούμε να βρούμε λύση με αυτό το (όχι σωστό ή πλήρες, αλλά δουλεύει) ηλεκτρικό ανάλογο.
Το πρόβλημα ποιο είναι;
Δε νομίζω να μπορώ να το διατυπώσω επακριβώς, αλλά υποψιάζομαι ότι ο συντελεστής ισχύος φαίνεται να αυξάνεται ενώ δεν μας κάνει δουλειά, και η οικονομία της χώρας δεν είναι σταθερή - υπάρχει η κρίση. Άρα, υπάρχει υπέρμετρη καταπόνηση του συστήματος για χάρη του συντελεστή.

Λύση σε αυτό θα ήταν να αλλάξουν οι συνδεσμολογίες μεταξύ των φορτίων.
Πώς;
Δεν έχω ιδέα.
Αλλά υπάρχουν προτάσεις μέχρι και ολική αλλαγή του συστήματος.


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: pandora on February 13, 2010, 19:49:31 pm
Πολύ ενδιαφέρον, Ηλία.

Επειδή είμαι λίγο μαστουρωμένος από το διάβασμα, ας μου επιτραπεί να κάνω έναν παραλληλισμό (λόγω χαρακτήρα του φόρουμ ελπίζω στην κέντριση του χιούμορ):
από το διάγραμμα:

μέση παραγωγικότητα της εργασίας ανά ώρα - μέση αμοιβή της εργασίας ανά ώρα == στιγμιαία ισχύς (δλδ κέρδος)

κοινωνικός πλούτος== φορτίο

Και
θετικός κοινωνικός πλούτος: εργάτες του τριτογενή == επαγωγικά φορτία (θετικά)
αρνητικός κ π: ανώτερα στελέχη == χωρητικά φορτία (αρνητικά)

Έστω ότι για την σταθερή οικονομική πορεία μιας χώρας, δεν αρκεί ο τριτογενής τομέας παραγωγής. Και ότι οι άλλοι τομείς είναι που δίνουν την πραγματική ισχύ.
Έτσι η μιγαδική ισχύς S=P+Qj (επέκταση της στιγμιαίας ισχύς στη συχνότητα)

όπου P η πραγματική-ενεργός και Q η φανταστική-άεργος ισχύς

θα θέλει τον συντελεστή ισχύος της P/S αυξημένο.


Ένας τρόπος για να γίνει αυτό είναι να βάλει χωρητικά φορτία παράλληλα στο επαγωγικό φορτίο. Δηλαδή, διευθυντές πάνω από τους εργάτες! Με αποτέλεσμα την αύξηση της παραγωγικότητας - συντελεστή ισχύος!

Έχει κι άλλο:
Τα χωρητικά φορτία (διευθυντές) είναι πηγές αέργου ισχύος (αχρείαστη ισχύς!) ενώ τα επαγωγικά καταναλώσεις της.

Επίσης.
Άλλος τρόπος για αύξηση του συντελεστή είναι κι άλλα χωρητικά φορτία σε σειρά με το φορτίο.
Δηλαδή για να αυξηθεί η παραγωγικότητα πρέπει να βάλουμε κι άλλους εργάτες μαζί!


Για να δούμε αν μπορούμε να βρούμε λύση με αυτό το (όχι σωστό ή πλήρες, αλλά δουλεύει) ηλεκτρικό ανάλογο.
Το πρόβλημα ποιο είναι;
Δε νομίζω να μπορώ να το διατυπώσω επακριβώς, αλλά υποψιάζομαι ότι ο συντελεστής ισχύος φαίνεται να αυξάνεται ενώ δεν μας κάνει δουλειά, και η οικονομία της χώρας δεν είναι σταθερή - υπάρχει η κρίση. Άρα, υπάρχει υπέρμετρη καταπόνηση του συστήματος για χάρη του συντελεστή.

Λύση σε αυτό θα ήταν να αλλάξουν οι συνδεσμολογίες μεταξύ των φορτίων.
Πώς;
Δεν έχω ιδέα.
Αλλά υπάρχουν προτάσεις μέχρι και ολική αλλαγή του συστήματος.

http://www.megatv.com/erevna/article.asp?catid=17210&subid=2&pubid=6028741 ...


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Social_waste on February 13, 2010, 20:45:01 pm
για να εχει νοημα ολο αυτο το πραγμα θα πρεπει
η αναλογια εργατες-επαγωγικα φορτια να ειναι καλη.
αλλα τοτε θα επρεπε να θελουμε να μειωσουμε αυτο που
οι εργατες παραγουν, την αντιστοιχη αεργη ισχυ.
αλλα πιο ειναι το αναλογο στην πραγματικη ζωη, το οποιο παραγουν
οι εργατες και θελουμε να το εκμηδενησουμε?


dooohhh.



Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: 4Dcube on February 13, 2010, 21:12:10 pm
για να εχει νοημα ολο αυτο το πραγμα θα πρεπει
η αναλογια εργατες-επαγωγικα φορτια να ειναι καλη.
αλλα τοτε θα επρεπε να θελουμε να μειωσουμε αυτο που
οι εργατες παραγουν, την αντιστοιχη αεργη ισχυ.
αλλα πιο ειναι το αναλογο στην πραγματικη ζωη, το οποιο παραγουν
οι εργατες και θελουμε να το εκμηδενησουμε?
οι εργάτες δεν παράγουν άεργη ισχύ, την καταναλώνουν (αφού είναι τα επαγωγικά φορτία)
την άεργη ισχύ την παράγουν τα αφεντικά (χωρητικά)


Επίσης να φροντίζουμε να μη μειώνουμε την αντίδραση (με π.χ. πρόσθεση χωρητικών δλδ μείον) για να μην έχουμε συντονισμό και ακραία φαινόμενα. Για την αναλογία χωρητικών και επαγωγικών το είπα αυτό.
^boil^


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: EAJ on October 11, 2010, 21:17:55 pm
Νόμπελ Οικονομικών 2010

Code:
http://nobelprize.org/nobel_prizes/economics/laureates/2010/

Peter A. Diamond
Dale T. Mortensen
Christopher A. Pissarides

Code:
http://www.protothema.gr/economy/article/?aid=85052

Η θεωρία που κέρδισε το Νόμπελ Οικονομίας
Επιδόματα και παροχές κάνουν τεμπέληδες τους εργαζόμενους!

Δύο Αμερικανοί και ένας Κύπριος είναι οι φετινοί  νικητές του βραβείου Νόμπελ Οικονομίας. Τρεις επιφανείς καθηγητές που  ασχολήθηκαν ενδελεχώς με την  αγορά εργασίας, το φλέγον πρόβλημα των σύγχρονων «δυτικών» οικονομιών, διεξάγοντας μια έρευνα ως προς τον τρόπο που επηρεάζεται η αγορά εργασίας, οι θέσεις απασχόλησης και το ύψος των μισθών από την εκάστοτε κρατική πολιτική.

Οι περί ων ο  λόγος, σύμφωνα με την ανακοίνωση της Βασιλικής Σουηδικής Ακαδημίας Επιστημών, είναι οι κύριοι Peter Diamond, Dale Mortensen και Χριστόφορος Πισσαρίδης.

Ουσιαστικά το βραβείο το έλαβαν ακριβώς επειδή απέδειξαν τη συσχέτιση της ανεργίας με την κοινωνική πολιτική, εξηγώντας γιατί στις περισσότερες περιπτώσεις η ανεργία παραμένει υψηλή ακόμα και σε περιόδους που «ανοίγουν» αρκετές θέσεις εργασίας σε κάποιες αγορές. Για την ιστορία οι – νυν – νομπελίστες οικονομολόγοι κατέληξαν στο συμπέρασμα πως στις περισσότερες δυτικές χώρες η ακολουθούμενη κοινωνική πολιτική – με την μορφή των επιδομάτων ανεργίας και των νοσηλευτικών παροχών σε ανέργους – είναι ικανή να ... αφαιρέσει από τους ενδιαφερόμενους το «ζήλο» για άμεση εξεύρεση εργασίας ! (Σ.Σ: είναι προφανές πως δεν συμπεριέλαβαν στη μελέτη τους την Ελλάδα...)

Ποιοι είναι  όμως οι νέοι κάτοχοι του Νόμπελ Οικονομίας;

Ο Χριστόφορος Πισσαρίδης είναι καθηγητής Οικονομικών στο London School of Economics. Ειδικεύεται σε θέματα αγοράς εργασίας και έρευνας οικονομικής πολιτικής ενώ είναι και ο συγγραφέας ενός βιβλίου-«οδηγού» για τις πανεπιστημιακές έρευνες επί θεμάτων ανεργίας, με τον τίτλο «Θεωρία της ανεργίας ισορροπίας».

Ο Βρετανο-Κύπριος  κύριος Πισσαρίδης στο παρελθόν έχει υπάρξει στέλεχος της ευρωπαϊκής ομάδας δράσης για την απασχόληση, όπως και σύμβουλος σε θέματα αγοράς εργασίας στην Παγκόσμια Τράπεζα, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Τράπεζα της Αγγλίας και τον ΟΟΣΑ. 

Είναι και ο  πρώτος μη Αμερικανός οικονομολόγος στον οποίο απονεμήθηκε το διεθνούς κύρους βραβείο του Ινστιτούτου για τη Μελέτη της Εργασίας! Σήμερα απασχολείται και ως Σύμβουλος Επιχειρήσεων και μετέχει στα διοικητικά συμβούλια των εταιρειών Agros “Proodos” Public Ltd, Cyprotels PLC και SEA STAR CAPITAL PLC.

Ανάλογης ακαδημαϊκής «λάμψης» είναι και οι κύριοι Diamond και Mortensen. Ο πρώτος είναι καθηγητής στο φημισμένο ΜΙΤ (Massachusetts Institute of Technology) και θεωρείται αυθεντία σε θέματα κοινωνικής πολιτικής και ασφάλισης, καθώς και σε θέματα συνταξιοδοτικά και φορολογικά. Είναι δε τέτοια η συμβολή του στην χάραξη της οικονομικής πολιτικής των ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια, ώστε ο σημερινός πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα του πρότεινε να γίνει μέλος της διοικούσας επιτροπής της Αμερικανικής Ομοσπονδιακής Τράπεζας (US Federal Reserve). Ο κύριος Dale Mortensen είναι ομοίως καθηγητής Οικονομικών στο Northwestern University του Illinois, με εξειδίκευση στα εργασιακά θέματα. Από μακρού χρόνου είναι συνεργάτης του καθηγητή Diamond


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: gate4 on October 11, 2010, 21:39:56 pm
θες να σου δειξω 'επιστημονικη' ερευνα 'σοκ' που λεει οτι οι κινεζοι ειναι πιο εξυπνοι παραγωγικοι ανθεκτικοι γαματοι πανω στη γη?  ^rolfmao^

μονο που την εχουν μικρη


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: ant on October 11, 2010, 21:42:42 pm
με λιγα λογια δηλαδη, αναγκα και οι θεοι πειθονται ( ποσο μαλλον οι μισθωτοι, ε; )


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: gate4 on October 11, 2010, 21:59:49 pm
με λιγα λογια δηλαδη, αναγκα και οι θεοι πειθονται ( ποσο μαλλον οι μισθωτοι, ε; )
με λιγα λογα λαμακιες! και μονο η χρονια που πηραν το νομπελ της οκκας ειναι υποπτη  ^suspicious^ στην παγκοσμια κριση και οταν πεφτει παντου ψαλιδι απο ισημερινο μεχρι γερμανια...το κοινωνικο κρατος δεν εχει σχεση με την παραγωγη  ^banghead^ τα επιδοματα και οι παροχες ειναι παντα κινητρα και πρεπει να δινονται για να πηγαινει καλα η κοινωνια! τετοιες δντ προπαγανδες εχουμε βαρεθει να ακουμε τελευταια απο ακροδεξιους μεχρι αριστερους εργατοπατερες...δεν φταιει το επιδομα αν το δημοσιο εχει υπερτετραπλασιους υπαληλους που δεν χρειαζονται και δεν εχουν τι να κανουν και ετσι τους λες τεμπεληδες! σκεψου καλυτερα ποιος τους διορισε,ποιος εβαλε τη κοινωνια με το στανιο να σπουδαζει(ακομα και με 0!) ποιος καταστρεψε γεωργια κτηνοτροφια κτλ και μαλλον δεν ειναι τα επιδοματα  :???:


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: corina on October 11, 2010, 22:35:16 pm
εγώ να ρωτήσω ποια είναι η χρησιμότητα του νόμπελ οικονομικών σε μια καπιταλιστική κοινωνία και σε τι αποσκοπεί?


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Αιμιλία η φτερωτή χελώνα on October 11, 2010, 22:45:11 pm
ειναι κοσμημα για την υπογραφη του Ολυμπιου/EAJ ΡΕ!


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: gate4 on October 11, 2010, 23:32:05 pm
εδω πηρε νομπελ ειρηνης ο μπους και προτειναν τον παπανδρεου για νομπελ  ^rolfmao^ τα νομπελ αναδεικνυουν προσωπικοτητεσ  ^rolfmao^


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Guybrush on October 12, 2010, 18:46:33 pm
εγώ να ρωτήσω ποια είναι η χρησιμότητα του νόμπελ οικονομικών σε μια καπιταλιστική κοινωνία και σε τι αποσκοπεί?
http://www.youtube.com/watch?v=oppekM7HpLU&feature=youtu.be
Kαι του λογοτεχνίας βεβαίως, βεβαίως  8))


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: EAJ on October 12, 2010, 19:47:45 pm
εγώ να ρωτήσω ποια είναι η χρησιμότητα του νόμπελ οικονομικών σε μια καπιταλιστική κοινωνία και σε τι αποσκοπεί?

εδω πηρε νομπελ ειρηνης ο μπους και προτειναν τον παπανδρεου για νομπελ  ^rolfmao^ τα νομπελ αναδεικνυουν προσωπικοτητεσ  ^rolfmao^

τρολλάρετε που τρολλάρετε, τουλάχιστον κάντε το με στυλ και ποιότητα...

Η Επιστήμη της Οικονομίας διδάσκεται στα πανεπιστήμια και δεν έχει σχέση με γενικά μοντέλα σοσιαλισμού και καπιταλισμού αλλά με ειδικότερες λεπτομέρειες τους και βελτιώσεις τους...έχουν βραβευθεί και θεωριές που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν "φιλοσοσιαλιστικές" κατά κάποιο τρόπο...
Η ειρήνη δεν είναι επιστήμη και το νόμπελ ειρήνης δεν απονέμεται από τη σουηδική ακαδημία επιστημών αλλά από μία νορβηγική επιτροπή


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Turambar on October 12, 2010, 20:09:13 pm
Το νόμπελ ειρήνης είναι όντως το λιγότερο αντικειμενικό από τα βραβεία Νόμπελ.
Το νόμπελ Οικονομικών είναι μόνο κατά νομα βραβείο νόμπελ.
Καθόλου τυχαία, το έχει καθιερώσει σουηδική τράπεζα, προς τιμήν του Νόμπελ, και επί της ευκαιρίας των γενεθλίων της το 1968.
Η επίλογη βέβαια γίνεται και αυτή από το ίδρυμα νόμπελ.

Τώρα, το τι επιστήμη είναι η οικονομία... δεν απέχει και πολύ από την ψυχολογία.
Όσες γραφικές παραστάσεις και να βάλουν :D

Η "επιστήμη" αυτή όπως διδάσκεται (στα ελληνικά από όσο ξέρω) στα πανεπιστήμια, είναι κολοβή.


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: abdel razek mahmut favala on October 13, 2010, 17:42:29 pm
αν δε θέλουμε να είμαστε αφελείς,
πώς μπορούμε να δεχθούμε πως τα βραβείο δεν είναι επί παραγγελία,
δεδομένων των οικονομικών ελίτ;

η άποψη μου δε βρίσκεται στο άκρο του μηδενισμού,
αλλά διστάζω να ενστερνιστώ τη στάση που δείχνει να έχει υιοθετήσει ο EAJ, για τα συγκεκριμένα βραβεία,
ότι τα δεχόμαστε ως "γραμμή"
και ότι το επίπεδο της κριτικής μας διάθεσης απέναντι σ'αυτά δε χρειάζεται να είναι πάνω από το πάτωμα.

φτιάχνει θεούς το σύστημα και εμείς ερχόμαστε να τους προσκυνήσουμε.


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: EAJ on October 13, 2010, 20:13:28 pm
αν δε θέλουμε να είμαστε αφελείς,
πώς μπορούμε να δεχθούμε πως τα βραβείο δεν είναι επί παραγγελία,
δεδομένων των οικονομικών ελίτ;

η άποψη μου δε βρίσκεται στο άκρο του μηδενισμού,
αλλά διστάζω να ενστερνιστώ τη στάση που δείχνει να έχει υιοθετήσει ο EAJ, για τα συγκεκριμένα βραβεία,
ότι τα δεχόμαστε ως "γραμμή"
και ότι το επίπεδο της κριτικής μας διάθεσης απέναντι σ'αυτά δε χρειάζεται να είναι πάνω από το πάτωμα.

φτιάχνει θεούς το σύστημα και εμείς ερχόμαστε να τους προσκυνήσουμε.

βασικά πουθενά δεν έχω γράψει ότι τα νόμπελ είναι ό,τι και το ευαγγέλιο για τους Χριστιανούς...αλλά δεν παύει να είναι ένα διεθνώς αναγνωρισμένο βραβείο και μπορεί να αποτελέσει βάση για συζήτηση...ο EAJ δε φτιάχνει Θεούς και ούτε κάποιο μασωνικό σύστημα που δουλεύει υπόγεια...τα διεθνή περιοδικά, τα διεθνή συνέδρια κλπ κλπ είναι όλα ανοικτά σε όλους όπως και τα πανεπιστήμια...απλά μερικοί ακόμα δυσκολεύονται να αποδεκτούν το ποιες θεωρίες βραβεύονται για την αρτιότητα τους και το ποιες απορρίπονται...δεν είναι δικό μου πρόβλημα αυτό και δεν είναι και κομψό να πετάγονται όλοι αυτοί που έχουν αυτό το συγκεκριμένο πρόβλημα στο τόπικ και να μας το αναφέρουν χωρίς να μας εξηγούν το που βασίζουν τις υποψίες τους...


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: gate4 on October 13, 2010, 20:28:29 pm
έχουν βραβευθεί και θεωριές που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν "φιλοσοσιαλιστικές" κατά κάποιο τρόπο...
ο,τι βολευει καθε φορα


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: abdel razek mahmut favala on October 13, 2010, 20:29:06 pm
απλά μερικοί ακόμα δυσκολεύονται να αποδεκτούν το ποιες θεωρίες βραβεύονται για την αρτιότητα τους και το ποιες απορρίπονται...δεν είναι δικό μου πρόβλημα αυτό και δεν είναι και κομψό να πετάγονται όλοι αυτοί που έχουν αυτό το συγκεκριμένο πρόβλημα στο τόπικ και να μας το αναφέρουν χωρίς να μας εξηγούν το που βασίζουν τις υποψίες τους...
οι δικές μου οι υποψίες, πάντως, είναι, καταρχήν, η τάση για προβληματισμό απέναντι σ'αυτά που μας πασάρουν.


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: fourier on October 17, 2010, 22:54:02 pm
Νόμπελ Οικονομικών 2010

Code:
http://nobelprize.org/nobel_prizes/economics/laureates/2010/

Peter A. Diamond
Dale T. Mortensen
Christopher A. Pissarides

Code:
http://www.protothema.gr/economy/article/?aid=85052

Η θεωρία που κέρδισε το Νόμπελ Οικονομίας
Επιδόματα και παροχές κάνουν τεμπέληδες τους εργαζόμενους!



Και ...μία λεπτομέρεια: Ο καθηγητής Πισσαρίδης, όπως διαβάζουμε «είναι ο επικεφαλής της Εδρας στις Ευρωπαϊκές Σπουδές στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Κύπρου, η οποία ιδρύθηκε με χορηγία της Marfin Laiki Bank για περίοδο τεσσάρων ετών»!

http://www2.rizospastis.gr/page.do?publDate=16/10/2010&id=12705&pageNo=23&direction=1


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Karaμazoβ on October 17, 2010, 22:58:28 pm
και στα δικά μας σε λιγο, ελεω Διαμαντοπούλου


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: EAJ on October 10, 2011, 16:43:14 pm
Νόμπελ Οικονομικών 2011
Code:
http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/economics/laureates/2011/

Πηγή news.in.gr (http://news.in.gr/world/article/?aid=1231132458)

Στους Αμερικανούς Τόμας Σάρτζεντ και Κρίστοφερ Σιμς το Νόμπελ Οικονομίας 2011

Στοκχόλμη, Σουηδία
Στους Αμερικανούς Τόμας Σάρτζεντ και Κρίστοφερ Σιμς δόθηκε το Νόμπελ Οικονομίας για το 2011.

Σε ανακοίνωση της Σουηδικής Ακαδημίας αναφέρεται ότι το Νόμπελ αφορά στη δουλειά που έκαναν ως προς την ανάπτυξη μοντέλων για τη μέτρηση των επιπτώσεων της οικονομικής πολιτικής σε μεταβλητές όπως το ΑΕΠ, ο πληθωρισμός, η απασχόληση και οι επενδύσεις.

Οι δύο οικονομολόγοι «ανέπτυξαν μεθόδους για να απαντήσουμε σε πολλά ερωτήματα σχετικά με τη σχέση αιτίου και αποτελέσματος μεταξύ της οικονομικής πολιτικής και διαφόρων μακροοικονομικών μεταβλητών, όπως το ΑΕΠ, ο πληθωρισμός, οι επενδύσεις και η εργασία», ανέφερε η Ακαδημία.

«Πιστεύω ότι οι μέθοδοι που χρησιμοποίησα και τις οποίες ανέπτυξε ο Τομ είναι σημαντικές ώστε να βρούμε έναν τρόπο να ξεφύγουμε από την κακή κατάσταση» στην οποία βρίσκεται τώρα η παγκόσμια οικονομία, δήλωσε ο κ. Σιμς μιλώντας μέσω τηλεφώνου στη συνέντευξη Τύπου που διοργάνωσε η Ακαδημία μετά την ανακοίνωση της βράβευσής τους.

Πρόσθεσε μάλιστα ότι: «Αυτό που θα κάνω είναι να κρατήσω για λίγο τα χρήματα και να σκεφτώ».

Ο κ. Σιμς δήλωσε ότι δεν περίμενε να κερδίσει παρά την έντονη φημολογία που τον ήθελε να βραβεύεται και πρόσθεσε ότι «δεν θα μπορούσα να είμαι πιο χαρούμενος», καθώς μοιράζεται το βραβείο με τον συμπατριώτη του Τ. Σάρτζεντ.

Ο Τόμας Σάρτζεντ, 68 ετών καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, «αρχικά μας βοήθησε να κατανοήσουμε τις επιπτώσεις των συστηματικών μεταβολών της πολιτικής», διευκρίνισε η Ακαδημία.

Ο Κρίστοφερ Σιμς, 68 ετών καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, «επικεντρώθηκε στον τρόπο με τον οποίο τα σοκ επιδρούν σε ολόκληρη την οικονομία», πρόσθεσε.


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: EAJ on September 01, 2012, 13:01:49 pm
όλα μαζί συγκεντρωμένα

en.wikipedia.org (http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Nobel_laureates_in_Economics)

el.wikipedia.org (http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CF%81%CE%B1%CE%B2%CE%B5%CE%AF%CE%BF_%CE%9D%CF%8C%CE%BC%CF%80%CE%B5%CE%BB_%CE%9F%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD_%CE%95%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CF%8E%CE%BD)


Ο Αθάνατος


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Turambar on September 02, 2012, 04:06:13 am
αυτά είναι τα
The Sveriges Riksbank Prize

:o


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: EAJ on September 02, 2012, 16:56:29 pm
Ναι τα νόμπελ οικονομικών...
Code:
http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/economics/

O Ρεμπέτης


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Ex_Mechanus on December 18, 2012, 16:25:20 pm
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=20740

άντε ρε γιαννούκο, το περιτριγυρίζεις το περιτριγυρίζεις..
πουρέ σας κάναν τα μυαλά εκεί στο πανεπιστήμιο


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: EAJ on December 26, 2012, 01:54:13 am
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=20740

άντε ρε γιαννούκο, το περιτριγυρίζεις το περιτριγυρίζεις..
πουρέ σας κάναν τα μυαλά εκεί στο πανεπιστήμιο

΄Εχω την εντύπωση ότι ο Βαρουφάκης δεν έχει πάρει νόμπελ οικονομιάς και άρα δεν έχει δουλειά σε αυτό το τόπικ...
Επίσης συνηθίζει να είναι υπερβολικός  πχ
" Πρόκειται για ένα κόμμα του οποίου η ηγεσία, με προεξάρχοντα τον Γιώργο Παπανδρέου, βρέθηκε να κρατά το τιμόνι της χώρας πάνω στην μεγαλύτερη φουρτούνα των τελευταίων ογδόντα ετών. "
Τα τελευταία 80 χρόνια υπήρξαν πολύ χειρότερες περίοδοι για την Ελλάδα όπως ο 2ος παγκόσμιος, ο εμφύλιος, η δικτατορία.
Τέλος στο πανεπιστήμιο ανοίγουν τα μυαλά Μικάνους, δοκίμασε να γίνεις και εσύ να αποκτήσεις τις γνώσεις του για να δεις αν θα συνεχισείς να έχεις τις ίδιες απόψεις...



Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: EAJ on December 26, 2012, 01:57:08 am
Νόμπελ Οικονομικών 2012

Quote
http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/economics/laureates/2012/

Άρθρο στα ελληνικά
Πηγή:naftemporiki.gr (http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=2244564)

Στους Αμερικανούς Ροθ και Σάπλεϊ το Νόμπελ Οικονομίας

Στους Αμερικανούς Αλβιν Ροθ και Λόιντ Σάπλεϊ θα απονεμηθεί το βραβείο Νόμπελ Οικονομίας 2012 για τη «θεωρία των σταθερών κατανομών και την εφαρμογή του σχεδιασμού αγορών» που συνέβαλε στο να γίνουν κατανοητές και να βελτιωθούν οι επιδόσεις πολλών αγορών, σύμφωνα με τη Βασιλική Ακαδημία Επιστημών της Σουηδίας.

Η έρευνα των Ροθ και Σάπλεϊ επικεντρώνεται στο πώς αντιστοιχίζονται και αλληλεπιδρούν διάφοροι παράγοντες όπως οι μαθητές και τα σχολεία, οι δωρητές οργάνων με εκείνους που βρίσκονται σε καταλόγους ανθρώπων που χρειάζονται μεταμοσχεύσεις, ο διορισμός νέων γιατρών και τα νοσοκομεία κ.λπ.

«Αυτή τη χρονιά, το βραβείο ανταμείβει (την έρευνα για) ένα κεντρικό οικονομικό ερώτημα: πώς συσχετίζονται οι διάφοροι οικονομικοί παράγοντες», ανέφερε η επιτροπή που απένειμε το βραβείο.
 Σύμφωνα με το σκεπτικό της βράβευσης, ο Σάπλεϊ χρησιμοποίησε τη θεωρία των παιγνίων για να μελετήσει και να συγκρίνει διάφορες μεθόδους αλληλεπίδρασης και το πώς θα μπορούσε να διασφαλιστεί ότι οι αντιστοιχίσεις είναι αποδεκτές από όλες τις πλευρές, δημιουργώντας επίσης έναν ειδικό αλγόριθμο γι' αυτό.

Ο Ροθ έδωσε συνέχεια στα αποτελέσματα της έρευνας του Σάπλεϊ με μια σειρά εμπειρικές μελέτες και συνέβαλε να επανασχεδιαστούν υπάρχοντες θεσμοί, ώστε π.χ. νέοι γιατροί να αντιστοιχούν σε ανάγκες νοσοκομείων, φοιτητές να αντιστοιχούν σε σχολές και ασθενείς με δωρητές οργάνων.

Οι δύο οικονομολόγοι θα μοιραστούν χρηματικό έπαθλο 1,2 εκατ. δολ.

Το βραβείο Νόμπελ Οικονομίας θεσπίστηκε το 1968 και δεν ανήκε στην αρχική ομάδα βραβείων που ανέφερε στη διαθήκη του το Αλφρεντ Νόμπελ.


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Ex_Mechanus on September 14, 2013, 02:00:16 am
φλασιά από παράλληλη ανάγνωση:

http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/economic-sciences/

In 1968, Sveriges Riksbank (Sweden's central bank) established the Prize in Economic Sciences in Memory of Alfred Nobel, founder of the Nobel Prize.


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: EAJ on September 14, 2013, 10:04:43 am
φλασιά από παράλληλη ανάγνωση:

http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/economic-sciences/

In 1968, Sveriges Riksbank (Sweden's central bank) established the Prize in Economic Sciences in Memory of Alfred Nobel, founder of the Nobel Prize.


Μορφώνεσαι και πας...δεν το ήξερες; Δεν πειράζει...ποτέ δεν είναι αργά...
Αυτό που μας γράφεις έχει αναφερθεί στο τόπικ αυτό ξανά...καλό είναι να διαβάζεις ένα τόπικ πριν ποστάρεις σε αυτό...
Και τώρα κάτι που μάλλον αγνοούσες. Τα νόμπελ καθιερώθηκαν αρχές του 20ου αιώνα και τότε η επιστήμη της οικονομίας δεν ήταν ιδιαίτερα ανεπτυγμένη. Καθιερώθηκε το 1968 όπως μας γράφεις
In 1968, Sveriges Riksbank (Sweden's central bank) established the Prize in Economic Sciences in Memory of Alfred Nobel, founder of the Nobel Prize. The Prize is based on a donation received by the Nobel Foundation in 1968 from Sveriges Riksbank on the occasion of the Bank's 300th anniversary. The first Prize in Economic Sciences was awarded to Ragnar Frisch and Jan Tinbergen in 1969.

The Prize in Economic Sciences in Memory of Alfred Nobel is awarded by the Royal Swedish Academy of Sciences, Stockholm, Sweden, according to the same principles as for the Nobel Prizes that have been awarded since 1901.


ΥΓ: Ο Νόμπελ πέθανε το 1896...δεν απένειμε κανένα νόμπελ ο ίδιος...

http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/economic-sciences/


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Ex_Mechanus on November 14, 2013, 15:33:21 pm
(https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/1267425_10151984252853689_1460099114_o.jpg)

η rand και αν σηκώνει πολλά κιλά νόμπελ,
κρίμα ρε antonios το χάσαμε..


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: antonios on November 14, 2013, 16:35:08 pm
Μαλακία ρε, τα ψάχνεις που τα ψάχνεις, ενημέρωσε λίγο νωρίτερα...


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Godhatesusall on February 03, 2014, 00:45:25 am
Συνάδελφοι, ανακάλυψα έναν νομπελίστα οικονομικών με γαμάτες προοδευτικές ιδέες

http://online.wsj.com/news/articles/SB10001424052702304149404579322560004817176?mod=WSJ_hpp_MIDDLENexttoWhatsNewsFifth

tl;dr : Λέει ότι αν δημιουργηθεί ένα market οργάνων θα είναι καλύτερα για όλους

ΑΠΑΙΤΩ να πάρει θέση ο αθάνατος


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Μεσσίας on February 19, 2015, 23:18:26 pm
Στον Ζαν Τιρόλ απενεμήθη το Νομπέλ Οικονομίας για το 2014

Το φετινό Νομπέλ Οικονομίας δόθηκε στον διακεκριμένο Γάλλο οικονομολόγο, Ζαν Τιρόλ, ως αναγνώριση των ενδελεχών αναλύσεών του σχετικά με τη δύναμη των αγορών.

Η Βασιλική Σουηδική Ακαδημία στη Στοκχόλμη χαρακτήρισε τον καθηγητή Οικονομικών στο πανεπιστήμιο της Τουλούζης, ως έναν από τους διανοητές με τη μεγαλύτερη επιρροή στη σύγχρονη εποχή, ο οποίος συνέβαλε ιδιαίτερα στο να γίνει κατανοητός ο τρόπος ρύθμισης των πρώην μονοπωλίων. Ο Ζαν Τιρόλ, ο οποίος, όπως αναφέρει το Ρόιτερς δεν είναι γνωστός στην πατρίδα του, έχει μελετήσει εις βάθος το πώς οι κυβερνήσεις, μπορούν να χαλιναγωγήσουν τους κολοσσιαίους ομίλους, οι οποίοι παλαιότερα δέσποζαν στην αγορά ως κρατικά μονοπώλια στους κλάδους ενέργειας, τηλεπικοινωνιών, περίθαλψης και μεταφορών.

Κατά την Ακαδημία, ο κ. Τιρόλ, διασαφήνισε τις πολιτικές εκείνες, οι οποίες απαιτούνται για τη ρύθμιση των αγορών ειδικά μετά ένα κύμα ιδιωτικοποιήσεων, το οποίο δημιουργεί αινιγματικές καταστάσεις. Οι κυβερνήσεις τότε προβληματίζονται πώς θα παρακινήσουν ιδιώτες να κάνουν επενδύσεις στην περίθαλψη και στους σιδηροδρόμους, ενώ παράλληλα θα πρέπει να ελέγχουν τα κέρδη. «Ενα από τα οφέλη, που εξασφάλισα, ήταν ότι βρέθηκα με τους σωστούς ανθρώπους τη σωστή στιγμή», επισημαίνει ο βραβευθείς.

Πρόκειται για τον δεύτερο Γάλλο, ο οποίος τιμάται φέτος με Νομπέλ μετά τον συμπατριώτη του Πατρίκ Μοντιανό, ο οποίος βραβεύτηκε με το Νομπέλ Λογοτεχνίας. Αξίζει να αναφερθεί ότι συνήθως τα Νομπέλ Οικονομίας σάρωναν Αμερικανοί οικονομολόγοι, αλλά η περίπτωση Τιρόλ δεν πέρασε απαρατήρητη από τον Γάλλο πρωθυπουργό. Ο Μανουέλ Βαλς έσπευσε να συγχαρεί τον νομπελίστα, χαρακτηρίζοντας τη βράβευσή του «ως γροθιά στο μάτι για τους εχθρούς της Γαλλίας». Αναφορικά, τέλος, με τον ίδιο τον Ζαν Τιρόλ, αυτός υιοθετεί συγκρατημένη θέση ως προς τις προοπτικές της γαλλικής οικονομίας: «Χρειάζεται εκσυγχρονισμό η χώρα μας, για να μην κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας ανεργία και χρέος».

πηγή (http://www.kathimerini.gr/787852/article/epikairothta/kosmos/ston-zan-tirol-apenemh8h-to-nompel-oikonomias-gia-to-2014)


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Godhatesusall on February 19, 2015, 23:37:32 pm
ΑΘΑΝΑΤΕ???

ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ???

Ρε γαμώτο σε ψήφισα , γιατί δεν βγήκες, να πηγαίνουμε μαζί με τον ζουράρι για μπύρες?


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Lampros on February 19, 2015, 23:49:25 pm
Κρίμα ρε το παιδί θα τον βλέπαμε να αγορεύει και στη βουλή....είναι και κυβέρνηση, πρώτη φορά ψεκασμένοι


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Grecs on May 06, 2015, 17:12:32 pm
http://www.theguardian.com/lifeandstyle/2015/may/03/owning-trailer-parks-mobile-home-university-investment


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Μεσσίας on November 27, 2016, 22:48:42 pm
Νόμπελ Οικονομικών 2016
σας χρωστάω του 2015 κούκλες... :-*

Νομπέλ Οικονομίας για τα συμβόλαια

Το βραβείο Νομπέλ Οικονομίας δόθηκε στους πανεπιστημιακούς Ολιβερ Χαρτ (Χάρβαρντ, ΗΠΑ) και Μπενγκτ Χόλμστρεμ (ΜΙΤ, ΗΠΑ) λόγω της μεγάλης συμβολής τους στη Θεωρία Συμβολαίων.

Στην ανακοίνωση της Βασιλικής Σουηδικής Ακαδημίας Επιστημών αναφέρεται ότι «οι θεωρίες τους είναι σημαντικές στο να γίνουν κατανοητά στη δομή τους τα πολυσύνθετα συμβόλαια στην πραγματική ζωή, καθώς και οι πιθανές παγίδες στον σχεδιασμό τους».

Το βραβείο ανέρχεται σε 8 εκατομμύρια σουηδικές κορώνες, δηλαδή περίπου 930.000 δολάρια και δεν είχε εξαρχής θεσμοθετηθεί από τον εφευρέτη Αλφρεντ Νομπέλ.

Οι βραβευθέντες συνέβαλαν με τις μελέτες και τις επιστημονικές τους εργασίες στην περαιτέρω εξέλιξη και εμβάθυνση της Θεωρίας Συμβολαίων, η οποία χρησιμοποιείται στο να καταρτιστούν και να γίνουν αντιληπτά τα πακέτα αμοιβών υψηλόβαθμων επιχειρηματικών στελεχών με βάση την απόδοσή τους, τα δίκτυα φραντσάιζ αλλά και οι συμβάσεις εργασίας. Επιπλέον, η προαναφερθείσα θεωρία εφαρμόζεται σε θέματα διαχείρισης κεφαλαίων. Οπως αναφέρεται στην ανακοίνωση της Βασιλικής Ακαδημίας, η Θεωρία Συμβολαίων, στην οποία συνεισέφεραν οι Χαρτ και Χόλμστρεμ, «συνιστά ένα εξαντλητικό πλαίσιο ανάλυσης πολλαπλών πλευρών της εκάστοτε σύμβασης». Πολλές σχέσεις στην κοινωνία βασίζονται στην έννοια της σύμβασης/συμβολαίου, όπως μιας δημόσιας υπηρεσίας και των προμηθευτών της ή μιας ασφαλιστικής και ενός κατόχου αυτοκινήτου. Αυτού του είδους οι σχέσεις τυπικά περικλείουν το στοιχείο της σύγκρουσης συμφερόντων, οπότε τα συμβόλαια οφείλουν να συντάσσονται με γνώμονα ώστε να διασφαλίζουν πως τα ενδιαφερόμενα μέρη λαμβάνουν από κοινού αποφάσεις υπέρ τους. Ειδικότερα, ο Μπενγκτ Χόλμστρεμ, ο οποίος διδάσκει στο ΜΙΤ, με την πρόσφατη δουλειά του σχετικά με τον ρόλο της ρευστότητας στις αγορές περιουσιακών στοιχείων, συνεισέφερε στην κατανόηση των χρηματοπιστωτικών κρίσεων. Τέλος, αναφέρεται πως ως εμπνευστής του θεσμού ο Αλφρεντ Νομπέλ είχε προνοήσει να δίνονται πέντε Νομπέλ στη λογοτεχνία, την ειρήνη, την ιατρική, τη φυσική και τη χημεία. Εκ των υστέρων, το 1968 η Βασιλική Τράπεζα της Σουηδίας καθιέρωσε το Νομπέλ Οικονομίας στη μνήμη του, εξ ου και επίσημα δεν ονομάζεται Νομπέλ αλλά «βραβείο της Τράπεζας της Σουηδίας για τις οικονομικές επιστήμες στη μνήμη του Αλφρεντ Νομπέλ».

πηγη kathimerini.gr (http://www.kathimerini.gr/878664/article/oikonomia/die8nhs-oikonomia/nompel-oikonomias-gia-ta-symvolaia)


Ο Ηλεκτρολόγος


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Godhatesusall on November 28, 2016, 18:49:54 pm
Στον αρχηγό τον Πάνο τον Καμμένο, κλαρινογαμπρό και υπ. Άμυνας δεν πήγε?


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Μεσσίας on August 08, 2018, 23:29:51 pm
Code:
https://www.cnn.gr/news/kosmos/story/100898/o-ritsarnt-theiler-nikitis-toy-fetinoy-nompel-oikonomias

Στον Αμερικανό οικονομολόγο Ρίτσαρντ Θέιλερ, ακαδημαϊκό του πανεπιστημίου του Σικάγο, απονεμήθηκε το φετινό βραβείο Νόμπελ Οικονομίας για τη συνεισφορά του στον τομέα της συμπεριφορικής οικονομικής (behavioural economics), όπως ανακοίνωσε τη Δευτέρα η Σουηδική Ακαδημία Επιστημών.
Η Σουηδική Ακαδημία στην ανακοίνωσή της δηλώνει πως «συνολικά, η συνεισφορά του Ρίτσαρντ Θέιλερ έχει οικοδομήσει μια γέφυρα μεταξύ της οικονομικής και της ψυχολογικής ανάλυσης για την ατομική λήψη αποφάσεων». Το συγκεκριμένο βραβείο συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 9 εκατ. σουηδικών κορωνών (945.000 ευρώ).

Η Ακαδημία συνεχίζει λέγοντας πως «τα εμπειρικά του ευρήματα και οι προβλέψεις του σε θεωρητικό επίπεδο συνέβαλαν καθοριστικά στη δημιουργία του νέου και ταχέως αναπτυσσόμενου τομέα της συμπεριφορικής οικονομικής, που έχει σημαντικό αντίκτυπο σε πολλούς τομείς οικονομικής έρευνας και πολιτικής».
Ο Θέιλερ, γεννήθηκε στο Νιου Τζέρσεϊ το 1945, και είναι διευθυντής του Κέντρου Έρευνας Αποφάσεων στη σχολή οικονομικών Booth του Πανεπιστημίου του Σικάγο καθώς, και εξέχων καθηγητής Συμπεριφορικής Επιστήμης και Οικονομικών στο ίδιο εκπαιδευτικό ίδρυμα.

Το βραβείο από το 1968, χρονιά που θεσμοθετήθηκε, αποτελεί σημαντικότατη βράβευση για τους οικονομολόγους, με 78 άτομα να έχουν κερδίσει το Νόμπελ μαζί με το χρηματικό έπαθλο πριν από τον Θέιλερ.



Ο Απέθαντος


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Katarameno on November 26, 2019, 01:20:47 am
The next question, for 35.000 Scottish Pounds:
In whose work can we find the following quote?

"As soon as the land of any country has all become private property, the landlords, like all other men, love to reap where they never sowed, and demand a rent even for its natural produce. [...] Landlords' revenue costs them neither labour nor care, but comes to them, as it were, of its own accord, and independent of any plan or project of their own. That indolence, which is the natural effect of the ease and security of their situation, renders them too often, not only ignorant, but incapable of the application of mind."

A. Karl Marx
B. John Maynard Keynes
C. Adam Smith
sent from mTHMMY (https://play.google.com/store/apps/details?id=gr.thmmy.mthmmy) 


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: The Audacious AI on November 26, 2019, 03:11:39 am
The next question, for 35.000 Scottish Pounds:
In whose work can we find the following quote?

"As soon as the land of any country has all become private property, the landlords, like all other men, love to reap where they never sowed, and demand a rent even for its natural produce. [...] Landlords' revenue costs them neither labour nor care, but comes to them, as it were, of its own accord, and independent of any plan or project of their own. That indolence, which is the natural effect of the ease and security of their situation, renders them too often, not only ignorant, but incapable of the application of mind."

A. Karl Marx
B. John Maynard Keynes
C. Adam Smith
sent from mTHMMY (https://play.google.com/store/apps/details?id=gr.thmmy.mthmmy) 

C)Wealth of Nations by Adam Smith 1776


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Katarameno on November 26, 2019, 04:25:27 am
C)Wealth of Nations by Adam Smith 1776

Δεν έχω τα 35.000 Scottish Pounds  :P
sent from mTHMMY (https://play.google.com/store/apps/details?id=gr.thmmy.mthmmy) 


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: The Audacious AI on November 26, 2019, 11:28:51 am
Δεν έχω τα 35.000 Scottish Pounds  :P
sent from mTHMMY (https://play.google.com/store/apps/details?id=gr.thmmy.mthmmy) 

Και με 3,5 ρετσίνες καλά είμαι


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Katarameno on April 08, 2020, 00:20:26 am
Πωπω ένα Νόμπελ Οικονομικών που πήραν όλοι οι νεοφιλελέδες, που έβαζαν τα "χρηματιστήρια" και τις "αγορές" πάνω από τις ανθρώπινες ζωές...

Έλα, "Μεσσία", πάρε πάρε Νόμπελ.
Μην ξεχάσεις μόνο να το βάλεις και εκεί που ξέρεις.

Ο γλοιώδης Τραμπ παραληρεί στις ομιλίες του γιατί φυσικά δε μπορεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα που ο ίδιος έλεγε λίγες μέρες πριν.
Τώρα πάλι μιλάει μόνος του, χωρίς να ακούγεται κανένας αντίλογος, στη δική του μηντιακή χούντα, ενώ ο Fauci, ένας από τους κορυφαίους επιδημιολόγους γελούσε κανονικά με τις κοτσάνες του, και μάλιστα ο ίδιος ο Τραμπ, έκανε και Retweet το βίντεο στο οποίο φαινόταν ο Fauci να κάνει facepalm και να προσπαθεί να κρύψει ελαφρώς το γέλιο του ενώ ήταν όρθιος πίσω από τον Τραμπ.
Ευχαριστεί τους CEO των τραπεζών (!!!) και γενικά λέει την μια κοτσάνα πίσω από την άλλη, αφού πλέον δεν πρέπει να έχει μείνει κανείς που να μην έχει καταλάβει τι βλάκα πρόεδρο βγάλανε. Όχι ότι οι δικοί μας είναι τίποτα ξυπνοπούλια φυσικά.
Αλλά τόσο ρεντίκολο όσο ο Τραμπ και ο Τζόνσον λίγοι έγιναν.
Οι μητροπόλεις του αδίστακτου  "νεοφιλελευθερισμού" το κέντρο του καπιταλισμού, η Νέα Υόρκη τα πάει ήδη πολύ χειρότερα ακόμα και από την Wuhan, όπου τουλάχιστον είχαν την δικαιολογία ότι εκεί πρωτοεμφανίστηκε και παρόλα αυτά, στον πανικό και ενώ δεν ήταν γνωστό ούτε καν ότι ο SARS Cov 2 είχε τόσο μεγάλη περίοδο επώασης πήραν πολύ γρήγορα τις σωστές αποφάσεις και έκλεισαν τα 11.000.000 του κόσμου μέσα στα σπίτια τους και δεν καθυστερούσαν ολόκληρες εβδομάδες όπως ο ίδιος ο Μητσοτάκης έκανε με τις εκκλησίες. Και από τις 22 Ιανουαρίου είχαν σταματήσει και τα λεωφορεία από την αρχή και όχι όπως εδώ που περηφανεύονται κιόλας οι νουδούλες ότι πήραν νωρίς τα μέτρα κατ' οίκον περιορισμού.
Νωρίς θα ήταν αν είχαν κλείσει σχολεία πανεπιστήμια καφετερίες μπαράκια εκκλησίες γήπεδα λεωφορεία και κάθε κλειστό χώρο εργασίας που δεν είναι κρίσιμος για την επιβίωση του πληθυσμού της χώρας από 14 μέρες πριν έχουν το πρώτο επιβεβαιωμένο κρούσμα ή έστω από την 1η μέρα που εντοπίστηκε ο πρώτος φορέας.
Αλλά όταν η επιτροπή εμπειρογνωμόνων συστήθηκε μετά από το πρώτο επιβεβαιωμένο κρούσμα για να συσκευθεί και να βρει και να προτείνει τα μέτρα που πρέπει να παρθούν, ενώ ο ίδιος ο Κικίλιας μας έλεγε από τις 26 Ιανουαρίου ότι έχουν παρθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα και η χώρα είναι θωρακισμένη, καταλαβαίνεις πόσο τεράστιοι απατεώνες ήταν είναι και προφανώς θα συνεχίσουν να είναι, αφού έλεγαν πανεύκολα αποδεδειγμένα ψέματα δημόσια και έπειθαν έναν πληθυσμό ότι δεν έχει να φοβηθεί τίποτα, για να τον κατηγορούν μετά οι ίδιοι ξεδιάντροπα ότι φταίει ο ίδιος ο "απείθαρχος" πληθυσμός επειδή "συνωστίζονταν" στην παραλία της Θεσσαλονίκης ενώ έβαζαν φακούς και ζούμαραν στο τέρμα για να αλλοιώσουν την πραγματική εικόνα σε ένα ακόμα από τα αμέτρητα ενορχηστρωμένα fake news που ακόμα και η ΕΡΤ σε συνδυασμό με το SSKAΪ και τα υπόλοιπα ΜΜΕ τους παρουσίαζε για να ρίξει τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης στον λαό και να έχει έτοιμο το παραμυθάκι ότι αν πάει κάτι στραβά και φτάσουμε σε επίπεδα Ιταλίας θα φταίει ο απείθαρχος πληθυσμός και όχι η κυβέρνηση που επί 2,5 μήνες δεν νοιάστηκε να προετοιμαστεί για μια επιδημία που όλοι βλέπαμε ότι έρχεται, έρχεται, ολοένα και πιο κοντά μας, επί 2 μήνες. Νωρίς θα είχαν πάρει τα μέτρα αν είχαν σταματήσει τις τουριστικές πτήσεις από 26 Ιανουαρίου, όταν η θνησιμότητα ήταν πάνω από 50% και η κυβέρνηση της ΝΔ προσγείωνε αεροπλάνα από Ιταλία με Κινέζους τουρίστες για Σαντορίνη, η οποία δεν είχε τα πρώτα κρούσματα από τότε μάλλον επειδή οι ίδιοι οι Κινέζοι τουρίστες φορούσαν μάσκες και πρόσεχαν οι ίδιοι ενώ προφανώς σοκαρισμένοι έβλεπαν ότι στο αεροδρόμιο της Αθήνας δεν έκαναν καν θερμομέτρηση σε όσους προσγειωνόταν και απογειωνόταν.

Πολλά Νόμπελ έρχονται.
sent from mTHMMY (https://play.google.com/store/apps/details?id=gr.thmmy.mthmmy) 


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Μεσσίας on October 18, 2021, 10:05:49 am
Πωπω ένα Νόμπελ Οικονομικών που πήραν όλοι οι νεοφιλελέδες, που έβαζαν τα "χρηματιστήρια" και τις "αγορές" πάνω από τις ανθρώπινες ζωές...

Έλα, "Μεσσία", πάρε πάρε Νόμπελ.
Μην ξεχάσεις μόνο να το βάλεις και εκεί που ξέρεις.

Ο γλοιώδης Τραμπ παραληρεί στις ομιλίες του γιατί φυσικά δε μπορεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα που ο ίδιος έλεγε λίγες μέρες πριν.
Τώρα πάλι μιλάει μόνος του, χωρίς να ακούγεται κανένας αντίλογος, στη δική του μηντιακή χούντα, ενώ ο Fauci, ένας από τους κορυφαίους επιδημιολόγους γελούσε κανονικά με τις κοτσάνες του, και μάλιστα ο ίδιος ο Τραμπ, έκανε και Retweet το βίντεο στο οποίο φαινόταν ο Fauci να κάνει facepalm και να προσπαθεί να κρύψει ελαφρώς το γέλιο του ενώ ήταν όρθιος πίσω από τον Τραμπ.
Ευχαριστεί τους CEO των τραπεζών (!!!) και γενικά λέει την μια κοτσάνα πίσω από την άλλη, αφού πλέον δεν πρέπει να έχει μείνει κανείς που να μην έχει καταλάβει τι βλάκα πρόεδρο βγάλανε. Όχι ότι οι δικοί μας είναι τίποτα ξυπνοπούλια φυσικά.
Αλλά τόσο ρεντίκολο όσο ο Τραμπ και ο Τζόνσον λίγοι έγιναν.

Τι σχέση έχει ο Τράμπ, ο έλεγχος των media και οι χρεοκοπημένες ΗΠΑ με το φιλελευθερισμό; Μπορεί να ειναι πιο φιλελεύθερες από την Ελλάδα, αλλά δεν μπορούν να θεωρηθούν φιλελεύθερες. Μόνο το χρέος τους να δει κάποιος μπορεί να καταλάβει ότι δεν ειναι οικονομία φιλελεύθερη. Οι φιλελεύθερες οικονομίες έχουν δημόσιο χρέος που τείνει στο 0 διότι απλά δε διαχειρίζεται στην πράξη δημόσιο χρήμα η κυβέρνηση. Μόνο τα ελάχιστα για στρατό, αστυνομία, δικαστήρια κλπ απαραίτητες λειτουργίες.



Οι μητροπόλεις του αδίστακτου  "νεοφιλελευθερισμού" το κέντρο του καπιταλισμού, η Νέα Υόρκη τα πάει ήδη πολύ χειρότερα ακόμα και από την Wuhan, όπου τουλάχιστον είχαν την δικαιολογία ότι εκεί πρωτοεμφανίστηκε και παρόλα αυτά, στον πανικό και ενώ δεν ήταν γνωστό ούτε καν ότι ο SARS Cov 2 είχε τόσο μεγάλη περίοδο επώασης πήραν πολύ γρήγορα τις σωστές αποφάσεις και έκλεισαν τα 11.000.000 του κόσμου μέσα στα σπίτια τους και δεν καθυστερούσαν ολόκληρες εβδομάδες όπως ο ίδιος ο Μητσοτάκης έκανε με τις εκκλησίες. Και από τις 22 Ιανουαρίου είχαν σταματήσει και τα λεωφορεία από την αρχή και όχι όπως εδώ που περηφανεύονται κιόλας οι νουδούλες ότι πήραν νωρίς τα μέτρα κατ' οίκον περιορισμού.
Νωρίς θα ήταν αν είχαν κλείσει σχολεία πανεπιστήμια καφετερίες μπαράκια εκκλησίες γήπεδα λεωφορεία και κάθε κλειστό χώρο εργασίας που δεν είναι κρίσιμος για την επιβίωση του πληθυσμού της χώρας από 14 μέρες πριν έχουν το πρώτο επιβεβαιωμένο κρούσμα ή έστω από την 1η μέρα που εντοπίστηκε ο πρώτος φορέας.
Αλλά όταν η επιτροπή εμπειρογνωμόνων συστήθηκε μετά από το πρώτο επιβεβαιωμένο κρούσμα για να συσκευθεί και να βρει και να προτείνει τα μέτρα που πρέπει να παρθούν, ενώ ο ίδιος ο Κικίλιας μας έλεγε από τις 26 Ιανουαρίου ότι έχουν παρθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα και η χώρα είναι θωρακισμένη, καταλαβαίνεις πόσο τεράστιοι απατεώνες ήταν είναι και προφανώς θα συνεχίσουν να είναι, αφού έλεγαν πανεύκολα αποδεδειγμένα ψέματα δημόσια και έπειθαν έναν πληθυσμό ότι δεν έχει να φοβηθεί τίποτα, για να τον κατηγορούν μετά οι ίδιοι ξεδιάντροπα ότι φταίει ο ίδιος ο "απείθαρχος" πληθυσμός επειδή "συνωστίζονταν" στην παραλία της Θεσσαλονίκης ενώ έβαζαν φακούς και ζούμαραν στο τέρμα για να αλλοιώσουν την πραγματική εικόνα σε ένα ακόμα από τα αμέτρητα ενορχηστρωμένα fake news που ακόμα και η ΕΡΤ σε συνδυασμό με το SSKAΪ και τα υπόλοιπα ΜΜΕ τους παρουσίαζε για να ρίξει τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης στον λαό και να έχει έτοιμο το παραμυθάκι ότι αν πάει κάτι στραβά και φτάσουμε σε επίπεδα Ιταλίας θα φταίει ο απείθαρχος πληθυσμός και όχι η κυβέρνηση που επί 2,5 μήνες δεν νοιάστηκε να προετοιμαστεί για μια επιδημία που όλοι βλέπαμε ότι έρχεται, έρχεται, ολοένα και πιο κοντά μας, επί 2 μήνες. Νωρίς θα είχαν πάρει τα μέτρα αν είχαν σταματήσει τις τουριστικές πτήσεις από 26 Ιανουαρίου, όταν η θνησιμότητα ήταν πάνω από 50% και η κυβέρνηση της ΝΔ προσγείωνε αεροπλάνα από Ιταλία με Κινέζους τουρίστες για Σαντορίνη, η οποία δεν είχε τα πρώτα κρούσματα από τότε μάλλον επειδή οι ίδιοι οι Κινέζοι τουρίστες φορούσαν μάσκες και πρόσεχαν οι ίδιοι ενώ προφανώς σοκαρισμένοι έβλεπαν ότι στο αεροδρόμιο της Αθήνας δεν έκαναν καν θερμομέτρηση σε όσους προσγειωνόταν και απογειωνόταν.

Πολλά Νόμπελ έρχονται.


 ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D :D :D :D :D :D
Τα έχεις λίγο εώς πολύ μπερδεμένα μέσα στο παιδικό μυαλό σου. Είναι προφανές επίσης ότι αν ήσουν φοιτητής τμήματος ΟΙκονομικών δε θα έπαιρνες ποτέ πτυχίο με τέτοια κείμενα
Πράγματι η ΝΔ άργησε να λάβει μέτρα.
Επίσης τα αρχικά στελέχη του ιού στην κίνα φαίνεται να είχαν ποσοστό ΘΝΗΤΟΤΗΤΑΣ 5% το οποίο τώρα έχει πέσει κάτω από το 1% ακόμα και στους ανεμβολίαστους λόγω φυσικής επιλογής.
Θνησιμότητα που μας γράφεις είναι κάτι άλλο και αφορά τους συνολικούς θανάτους σε ένα πληθυσμό ανεξαρτήτως αιτίας και ποτέ δεν ήταν 50%, ούτε στο 2ο παγκόσμιο πόλεμο. Η θνητότητα του ιού ξαναγράφω ήταν το πολύ 5% στην αρχική του μορφή και με το πέρασμα του χρόνου μειώνεται όπως γίνεται σε όλες τις ιώσεις. Τι φάση; Πώς πέρασες στη σχολή μας εσύ;  ;D :D ::)
Παρόλα αυτά η Ελλάδα δεν επηρεάστηκε πολύ όπως άλλες μεσογειακές χώρες ή πρώην σοσιαλιστικές, όχι τόσο γιατί έλαβε μέτρα ο κρατιστής πρωθυπουργός, αλλά γιατί απλά είμαστε μία βαλκανική χώρα με περιορισμένους επισκέπτες την άνοιξη σε αντίθεση με Ιταλία, Ισπανία, Ελβετία και Γαλλία που και περισσότερους επισκέπτες έχουν και δεν έλαβαν μέτρα ή έστω δεν πληροφόρησαν τον κόσμο για τους κινδύνους.

Τελικά κάτι για τα νόμπελ Οικονομικών έχεις να μας γράψεις; Είσαι εκτός θέματος και σε άλλο φόρουμ θα σε είχαν μπανάρει και θα είχαν διαγράψει προ πολλού την ανάρτηση σου.


Ο Νομπελίστας



Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Μεσσίας on October 18, 2021, 11:18:14 am
Νομπελ Οικονομικών 2015
Στον Άνγκους Ντίτον το Νόμπελ Οικονομίας 2015
Για τη μελέτη του για την καταναλωτική συμπεριφορά

Code:
https://www.naftemporiki.gr/finance/story/1015185/ston-angkous-ntiton-to-nompel-oikonomias-2015

Στον Σκωτσέζο οικονομολόγο Άνγκους Ντίτον απένειμε το Νόμπελ Οικονομίας 2015 η επιτροπή των βραβείων.
Ο κ. Ντίτον ειδικεύεται στον κλάδο της Μικροοικονομίας, ο οποίος περιλαμβάνει τη βιομηχανική οργάνωση, την ευημερία, τη θεωρία αποφάσεων, τη θεωρία δημοπρασιών και τον σχεδιασμό μηχανισμών, τη θεωρία γενικής ισορροπίας και τη θεωρία δημοσίου αγαθού.
Ο Αμερικανο-Βρετανός οικονομολόγος, 69 ετών, τιμήθηκε με το βραβείο για τις έρευνές του στην καταναλωτική συμπεριφορά και ειδικότερα εκείνη των φτωχών, όπως ανακοίνωσε η Σουηδική Βασιλική Ακαδημία Επιστημών.
Ο καθηγητής, ο οποίος γεννήθηκε στο Εδιμβούργο και διδάσκει στο πανεπιστήμιο του Πρίνστον, βραβεύθηκε «για την ανάλυσή του για την κατανάλωση, τη φτώχεια και την ευημερία».
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Σουηδικής Ακαδημίας, το έργο του κ. Ντίτον είχε σημαντική επίδραση στην χάραξη της πολιτικής, βοηθώντας για παράδειγμα στο να καθοριστεί το ποιες κοινωνικές ομάδες επηρεάζονται από την αύξηση του φόρου προστιθέμενης αξίας στα τρόφιμα.
«Για να σχεδιάσουμε μια οικονομική πολιτική που να προωθεί την ευημερία και να μειώνει τη φτώχεια, πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε τις προσωπικές επιλογές κατανάλωσης», ανέφερε η Σουηδική Ακαδημία ανακοινώνοντας το βραβείο, το οποίο συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 8 εκατ. σουηδικών κορωνών (978.000 δολαρίων). «Περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο, ο Άνγκους Ντίτον ενίσχυσε αυτή την κατανόηση».
Ο κ. Ντίτον ήταν επίσης πρωτοπόρος στη χρήση στοιχείων από έρευνες σε νοικοκυριά ανεπτυγμένων χωρών, ιδιαίτερα στοιχείων για την κατανάλωση, προκειμένου να αποτυπωθούν τα επίπεδα διαβίωσης και η φτώχεια, ανέφερε η Ακαδημία.
Ο οικονομολόγος έθεσε τρία βασικά ερωτήματα: πώς οι καταναλωτές κατανέμουν τις δαπάνες τους, τι καταναλώνεται και αποταμιεύεται σε μια κοινωνία και τέλος πώς μπορεί να μετρηθεί η προσωπική ευημερία.
Αυτές οι ερωτήσεις τον οδήγησαν σε μια εις βάθος ανάλυση «προβλημάτων όπως η σχέση ανάμεσα στο εισόδημα και την ποσότητα των θερμίδων που καταναλώνονται, καθώς και η έκταση των διακρίσεων μεταξύ των φύλων μέσα στην οικογένεια».


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Katarameno on October 18, 2021, 17:38:36 pm
Τι σχέση έχει ο Τράμπ, ο έλεγχος των media και οι χρεοκοπημένες ΗΠΑ με το φιλελευθερισμό; Μπορεί να ειναι πιο φιλελεύθερες από την Ελλάδα, αλλά δεν μπορούν να θεωρηθούν φιλελεύθερες. Μόνο το χρέος τους να δει κάποιος μπορεί να καταλάβει ότι δεν ειναι οικονομία φιλελεύθερη. Οι φιλελεύθερες οικονομίες έχουν δημόσιο χρέος που τείνει στο 0 διότι απλά δε διαχειρίζεται στην πράξη δημόσιο χρήμα η κυβέρνηση. Μόνο τα ελάχιστα για στρατό, αστυνομία, δικαστήρια κλπ απαραίτητες λειτουργίες.

 ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D :D :D :D :D :D
Τα έχεις λίγο εώς πολύ μπερδεμένα μέσα στο παιδικό μυαλό σου. Είναι προφανές επίσης ότι αν ήσουν φοιτητής τμήματος ΟΙκονομικών δε θα έπαιρνες ποτέ πτυχίο με τέτοια κείμενα
Πράγματι η ΝΔ άργησε να λάβει μέτρα.

Επίσης τα αρχικά στελέχη του ιού στην κίνα φαίνεται να είχαν ποσοστό ΘΝΗΤΟΤΗΤΑΣ 5% το οποίο τώρα έχει πέσει κάτω από το 1% ακόμα και στους ανεμβολίαστους λόγω φυσικής επιλογής.
Θνησιμότητα που μας γράφεις είναι κάτι άλλο και αφορά τους συνολικούς θανάτους σε ένα πληθυσμό ανεξαρτήτως αιτίας και ποτέ δεν ήταν 50%, ούτε στο 2ο παγκόσμιο πόλεμο. Η θνητότητα του ιού ξαναγράφω ήταν το πολύ 5% στην αρχική του μορφή και με το πέρασμα του χρόνου μειώνεται όπως γίνεται σε όλες τις ιώσεις. Τι φάση; Πώς πέρασες στη σχολή μας εσύ;  ;D :D ::)
Παρόλα αυτά η Ελλάδα δεν επηρεάστηκε πολύ όπως άλλες μεσογειακές χώρες ή πρώην σοσιαλιστικές, όχι τόσο γιατί έλαβε μέτρα ο κρατιστής πρωθυπουργός, αλλά γιατί απλά είμαστε μία βαλκανική χώρα με περιορισμένους επισκέπτες την άνοιξη σε αντίθεση με Ιταλία, Ισπανία, Ελβετία και Γαλλία που και περισσότερους επισκέπτες έχουν και δεν έλαβαν μέτρα ή έστω δεν πληροφόρησαν τον κόσμο για τους κινδύνους.

Τελικά κάτι για τα νόμπελ Οικονομικών έχεις να μας γράψεις; Είσαι εκτός θέματος και σε άλλο φόρουμ θα σε είχαν μπανάρει και θα είχαν διαγράψει προ πολλού την ανάρτηση σου.

Ο Νομπελίστας



"Τι σχέση έχει ο Τράμπ, ο έλεγχος των media και οι χρεοκοπημένες ΗΠΑ με το φιλελευθερισμό; " Με τον νεοφιλελευθερισμό είπα όχι με τον φιλελευθερισμό. Μη γκεμπελίζεις.
Για τα νόμπελ Οικονομικών το μόνο που θα σου απαντήσω τώρα είναι οτι ξεχνάς ποιος οργανισμός τα δίνει και πόσο ιδεολογικά "αμερόληπτος" είναι.
Για τα υπόλοιπα θα απαντήσω αν και όταν βρω χρόνο.
Για τις ειρωνείες περί σχολής που πέρασα στα επιστρέφω αυτούσια.
Φυσικά μάλλον δεν έμαθες οτι η θνησιμότητα θνητότητα (ναι τα μπερδεύω αυτά τα 2 γιατί πάντα εννοώ θνητότητα όταν λέω θνησιμότητα, τι να κάνουμε, τα έμαθα λάθος) ήταν >50% αρχές Φεβρουαρίου αλλά ήρθες να πετάξεις σπόντες και ειρωνείες. Κρίμα γιατί είχα βρει και δεδομένα από την ίδια την Κίνα σε ένα άρθρο και το πινακάκι ήταν αποκαλυπτικό του πόσο ήταν κάθε μέρα με τα επίσημα στοιχεία της Κίνας. Πάνω από 65% θνητότητα λοιπόν με τα επίσημα στοιχεία τους που έκρυβαν αρχικά, με άλλους να λένε οτι ξεκίνησε από 90-98% θνητότητα η επιδημία. Έπεσε εκθετικά με το χρόνο όπως εκθετικά ανεβαίνουν τα κρούσματα αν δεν πάρεις κανένα μέτρο για να σταματήσεις τη διασπορά του ιού που έχει Ro>1.

Τα έχεις λίγο έως πολύ μπερδεμένα μέσα στο παιδικό μυαλό σου. Είναι προφανές επίσης ότι αν ήσουν φοιτητής τμήματος Ιατρικής / Μαθηματικού δε θα έπαιρνες ποτέ πτυχίο με τέτοια κείμενα. Μόνο για Οικονομολόγος της "Σχολής του Σικάγου" κάνεις, αυτή που έβγαλε τους απατεώνες νεοφιλελέδες που καταστρέφουν κράτη και κοινωνίες. + ";D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D :D :D :D :D :D" που τα βάζεις λες και είπες κάτι φοβερό νομίζοντας οτι τάπωσες τον άλλον και δήθεν γελάς και από πάνω.


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Μεσσίας on October 18, 2021, 18:17:23 pm
Μάθε να ξεχωρίζεις τη θνητότητα από τη θνησιμότητα και μετά ίσως μπορέσεις να μιλήσεις για ιατρικά θέματα

Ορίστε τα στατιστικά για την Κίνα που δε βρίσκεις  ;D
Code:
https://www.statista.com/statistics/1108866/china-novel-coronavirus-covid19-case-fatality-rate-development/
Πλέον φαίνεται να έχει μεγαλύτερα ποσοστά θνητότητας γιατί προφανώς δεν υπάρχει εγκαιρη διάγνωση ή έχουν θέμα με τη νοσοκομειακή περίθαλψη τους. Ας ελπίσουμε ότι δεν εμφανίστηκε πιο επικίνδυνο στέλεχος του ιού. Ακόμα και όταν πρωτοεμφανίστηκε ο ιός ήταν αναμενόμενο να έχει μεγάλα ποσοστά θνητότητας του 5% γιατί ο κόσμος δεν πήγαινε στο νοσοκομείο έγκαιρα και όταν θα πήγαινε από ένα σημείο και μετά δε θα έβρισκε θέση για να λάβει φροντίδα. Τώρα τα 50% και 65% μόνο από σένα τα έχω δει και πιθανόν να τα ανέφεραν και κάποιοι τρομολάγνοι αντίστοιχοι των εμβολίων που μιλάνε για τσιπάκια  μέσα στα εμβόλια.

Όλα τα κείμενα που αφορούν τους νομπελίστες τα συμμερίζομαι και κάποια είναι υπερβολικά προφανή όπως το πρώτο του εντμουν φελπς νομπελ οικονομικων 2006.
Εσένα σου φαίνονται εξωπραγματικά και μάλλον μόνο στη βόρεια κορέα θα μπορούσες να λάβεις πτυχίο οικονομικών καθώς σε όλα τα υπόλοιπα πανεπιστημια του πλανήτη διδάσκονται οι θεωρίες αυτές που χλευάζεις. (ίσως και στην κούβα και σε καμιά άλλη ανεπτυγμένη οικονομία  να διδάσκονται τα δικά σου προχώ θεωρήματα   ;D )


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Μεσσίας on October 18, 2021, 18:34:09 pm
Code:
https://www.investopedia.com/terms/n/neoliberalism.asp

"Liberalism vs. Neoliberalism
At its core, liberalism is a broad political philosophy; it holds liberty to a high standard and defines all social, economic, and political aspects of society, including–but not limited to–the role of government. The policies of neoliberalism, on the other hand, are more narrowly focused. They are primarily concerned with markets and the policies and measures that influence the economy."


Αυτά για να μάθεις τι είναι ο νεοφιλελευθερισμός και ότι μία νεοφιλελεύθερη οικονομία δε θα είχε ποτέ χρέος άνω ας πούμε του 20% του ΑΕΠ. Το πρόβλημα των χρεών παγκοσμίως είναι ακριβώς η σοσιαλιστική διάσταση των οικονομιών του πλανήτη που οδηγούν σε αλόγιστα έξοδα τις κυβερνήσεις, έξοδα που γίνονται για ψηφοθηρικούς λόγους συνήθως και που τα χρήματα αντλούνται από δάνεια υποθηκεύοντας τον παραγωγικό πλούτο των μελλοντικών γενεών. Σύμπτωμα της σοσιαλιστικής αυτής διάστασης αποτελεί και η υψηλή φορολογία που κυμαίνεται άνω του 50% και συνήθως μιλάμε για ποσοστά 60-80% φόρους στο συνολικό εισόδημα του μέσου πολίτη. Είναι πραγματικά αστείο να μιλάει κάποιος για καπιταλισμό στην Ελλάδα τη στιγμή που η μέση φορολογία είναι άνω ακόμα και του 60%...Τι να την κάνεις την ατομική περιουσία όταν το κράτος σου παίρνει τα μισά και βάλε λεφτά; Όταν πληρώνεις ενοίκιο για το σπίτι που μένεις ενώ το έχεις πληρώσει (υλικά, εργατικά, ένσημα, ΦΠΑ) και μάλιστα σε υποχρεώνουν και σε ποιό νόμισμα θα πληρώσεις, τότε είναι προφανές ότι μάλλον ζεις σε σοσιαλιστικό αυταρχικό καθεστώς.

Ο Ρεαλιστής


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Katarameno on October 18, 2021, 20:48:15 pm
Μάθε να ξεχωρίζεις τη θνητότητα από τη θνησιμότητα και μετά ίσως μπορέσεις να μιλήσεις για ιατρικά θέματα

Πωπω φοβερό λάθος έκανα, μπέρδευα την θνητότητα με την θνησιμότητα. Και είπα και ξαναλέω : Όταν έλεγα θνησιμότητα εννοούσα πάντα θνητότητα. Είπα : τα έμαθα ανάποδα. Ε, και? 
Και γιατί δεν έχει καμία σημασία η θνησιμότητα (πόσοι πέθαναν σε σύνολο του πληθυσμού) γιατί είναι ένα ποσοστό που ξεκινάει πάντα από το 0 και καταλήγει σε ένα επίσης άχρηστο στατιστικό.
Αντίθετα η θνητότητα (όπως σωστά με διόρθωσες : πόσοι πεθαίνουν δια του πόσοι είναι οι φορείς) είναι πολύ χρήσιμο στατιστικό και δείχνει και πόσο επικίνδυνη είναι μια αρρώστια και πόσο καλά τη διαχειρίζεται κάθε χώρα την πανδημία.
Οι ειρωνείες σου είναι δείγμα έλλειψης επιχειρημάτων.

Ορίστε τα στατιστικά για την Κίνα που δε βρίσκεις  ;D
Code:
https://www.statista.com/statistics/1108866/china-novel-coronavirus-covid19-case-fatality-rate-development/
Πλέον φαίνεται να έχει μεγαλύτερα ποσοστά θνητότητας γιατί προφανώς δεν υπάρχει εγκαιρη διάγνωση ή έχουν θέμα με τη νοσοκομειακή περίθαλψη τους. Ας ελπίσουμε ότι δεν εμφανίστηκε πιο επικίνδυνο στέλεχος του ιού. Ακόμα και όταν πρωτοεμφανίστηκε ο ιός ήταν αναμενόμενο να έχει μεγάλα ποσοστά θνητότητας του 5% γιατί ο κόσμος δεν πήγαινε στο νοσοκομείο έγκαιρα και όταν θα πήγαινε από ένα σημείο και μετά δε θα έβρισκε θέση για να λάβει φροντίδα. Τώρα τα 50% και 65% μόνο από σένα τα έχω δει και πιθανόν να τα ανέφεραν και κάποιοι τρομολάγνοι αντίστοιχοι των εμβολίων που μιλάνε για τσιπάκια  μέσα στα εμβόλια.

Όλα τα κείμενα που αφορούν τους νομπελίστες τα συμμερίζομαι και κάποια είναι υπερβολικά προφανή όπως το πρώτο του εντμουν φελπς νομπελ οικονομικων 2006.
Εσένα σου φαίνονται εξωπραγματικά και μάλλον μόνο στη βόρεια κορέα θα μπορούσες να λάβεις πτυχίο οικονομικών καθώς σε όλα τα υπόλοιπα πανεπιστημια του πλανήτη διδάσκονται οι θεωρίες αυτές που χλευάζεις. (ίσως και στην κούβα και σε καμιά άλλη ανεπτυγμένη οικονομία  να διδάσκονται τα δικά σου προχώ θεωρήματα   ;D )
[/size]

Άκου λίγο μαγκάκο, τα είχα βρει και τα είχα ποστάρει στο σχετικό τόπικ αυτά που σου λέω. Επειδή μου είχε πάρει ώρες και για να τα βρω και τώρα θα μου πάρει ώρες για να τα ξαναβρώ μέσα στο τόπικ αν θες να τα δεις ψάξε μόνος σου.
Ξανά : Αρχικά (τον Δεκέμβριο & Ιανουάριο του 2020) η θνητότητα του SARS-Cov-2 άγγιζε και το 98,8%. Στοιχεία που δείχνουν και 60% και 65% βρήκα. Ακόμα και το έγκυρο Worldometers που δείχνει τη θνησιμότητα ε γαμώτο θνητότητα από 5 Φεβρουαρίου μόνο δείχνει το 42,27% στις 2 Φεβουαρίου 2020

(https://i.ibb.co/CW8LWWV/42-2-percent-CFR.jpg) (https://ibb.co/vDq9DDL)

https://www.worldometers.info/coronavirus/ Πάνε στο Closed Cases και πάτα Show Graph για να το δεις και μόνος σου γιατί θα μας πεις σε λίγο οτι είναι και παραποιημένο το screenshot.

Έλα, άντε γεια. Μόνο ξερολίαση και ειρωνείες είσαι.


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Μεσσίας on October 22, 2021, 19:47:45 pm
Όπως βλέπω κάποιοι αρνούνται να ξεπεράσουν την παιδική τους ηλικία και ψάχνουν φαντάσματα. Πουθενά δεν έγραψα ότι η θνητότητα δεν είναι σημαντικό μέτρο της σοβαρότητας μιας ασθένειας. Το αντίθετο μάλιστα αφού αυτό το μέτρο χρησιμοποιώ και εγώ, αλλά το ότι έχουν περάσει 2 χρόνια και ακόμα δυσκολεύεσαι να ξεχωρίσεις τη θνησιμότητα από τη θνητότητα θα έπρεπε να σε είχε βάλει σε σκέψεις και όχι στη διαδικασία παραγωγής δικαιολογιων όπως τα μαθητουδια που δεν διάβασαν το.μαθημα της ημέρας.
Ώρα για φροντιστήριο
Η θνητότητα στην αρχή στην Κίνα ήταν στατιστικά 50% αλλά είναι προφανή τα λάθη αν δει κάποιος τα νούμερα. 23/01/2020 είχαν καταγράψει 26 θανάτους που σημαινει ότι είχαν 50κατι περιστατικά καταγεγραμμενα και όχι αυτά που υπήρχαν στην πράξη. Στην πράξη στην αρχή της πανδημίας δεδομένου ότι ο ιός κυκλοφορούσε τουλαχιστον από το Δεκέμβριο του 2019 (κάποιοι ισχυρίζονται από τον Αύγουστο του 2019) και όχι από τα τέλη του Γενάρη του 2020 και δεδομένου ότι μιλάμε για τη γουχάν, μια πόλη πολλών εκατομμυρίων κατοίκων θα περίμενε κάποιος ότι οι μολυσμένοι με τον ιό στην πραγματικότητα θα είναι πολλοί περισσότεροι ισως και πάνω από 1000 αφού και χωρίς καραντινα ήταν και με τον τρόπο ζωής των Κινέζων όπως τον ξερουμε να μην είναι και  ό,τι καλύτερο για τον περιορισμό μιας ίωσης. Επίσης επειδή δεν υπήρχε η δυνατότητα εξακρίβωσης της σοβαρής πνευμονίας και λόγω του φόβου για τον ιό, όλα τα σοβαρά περιστατικά πνευμονίας ανεξαρτήτως αιτιας καταχωρούνταν ως κόβιντ19 και φυσικά δε γινόταν νεκροψία. Οπότε χρησιμοποιείς ένα μέτρο το οποίο είναι στατιστικό και ένας σοβαρός οικονομολόγος για να έχουμε και σχέση με το τοπικ, χρησιμοποιεί δεδομένα με όσο το δυνατόν λιγότερη στατιστικη ανακρίβεια. Δεν είναι σοβαρή ανάλυση  οι ημερήσιες καταγραφές 20 θανάτων(κάποιοι από απλή πνευμονία και όχι από κοβιντ) και με το νούμερο του παρονομαστή να είναι τελείως εκτός πραγματικότητας μιας και μετρούσαν μόνο όσους είχαν σοβαρά συμπτώματα και είχαν πάει σε νοσοκομείο. Μέσα σε 2 μήνες περίπου η Κίνα κατέγραψε περιπου 96000 περιπτωσεις μόλυνσης απο κορονοιο  με 4600 κάπου θανάτους (επισυνάπτω φωτο από τη σελίδα που υπέδειξες), δλδ ποσοστό θνητότητας 5% που παλι ειναι προσεγγιστικο νούμερο και προφανώς μιλάμε για υπερεκτιμηση καθώς προσμετρουνται  μόνο όσοι κατέφυγαν σε νοσοκομείο και επίσης στους θανάτους περιλαμβάνονται όλες οι περιπτώσεις πνευμονίας ανεξαιρέτως. Το ίδιο παρατηρήθηκε και σε άλλες χώρες στις οποίες στην αρχή ο κορονοιος φάνηκε να έχει υψηλά ποσοστά θνητότητας επειδή καταχωρουσαν όλες τις σοβαρές περιπτώσεις ως κοβιντ και επίσης επειδή δεν είχαν σωστές εκτιμήσεις για την εξαπλωση του ιού και των φορέων.

Ο στατιστικός Μηχανικός


Title: Re: Νόμπελ Οικονομικών
Post by: Μεσσίας on August 14, 2022, 02:49:44 am
Νόμπελ Οικονομικών 2017

Code:
https://www.in.gr/2017/10/09/economy/nompel-oikonomias-2017-ston-ritsarnt-theiler-gia-tin-symperiforiki-oikonomia/
Νόμπελ Οικονομίας 2017: Στον Ρίτσαρντ Θέιλερ για την συμπεριφορική οικονομία

Στον αμερικανό οικονομολόγο Ρίτσαρντ Θέιλερ απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ Οικονομίας για το 2017, για τη συνεισφορά του στον τομέα της συμπεριφορικής οικονομίας.
Στον αμερικανό οικονομολόγο Ρίτσαρντ Θέιλερ απονεμήθηκε το βραβείο
Νόμπελ Οικονομίας για το 2017, για τη συνεισφορά του στον τομέα της
συμπεριφορικής οικονομίας.

«Συνολικά, η συνεισφορά του Ρίτσαρντ Θέιλερ έχει οικοδομήσει μια γέφυρα μεταξύ της οικονομικής και της ψυχολογικής ανάλυσης για την ατομική λήψη αποφάσεων», ανέφερε η Σουηδική Ακαδημία.

«Τα εμπειρικά του ευρήματα και οι προβλέψεις του σε θεωρητικό επίπεδο συνέβαλαν καθοριστικά στη δημιουργία του νέου και ταχέως αναπτυσσόμενου τομέα της συμπεριφορικής οικονομικής, που έχει σημαντικό αντίκτυπο σε πολλούς τομείς οικονομικής έρευνας και πολιτικής» τονίζεται.

Το βραβείο που συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 9 εκατ. σουηδικών κορωνών (945.000 ευρώ).