THMMY.gr

«Το ΚΚΕ καταδικάζει την εμμονή της κυβέρνησης στην αυθαίρετη απόφασή της για την ύπαρξη της βάσης του 10 στις εξετάσεις εισαγωγής στα ΑΕΙ-ΤΕΙ, που αφήνει έξω από τα ιδρύματα χιλιάδες νέες και νέους που προέρχονται κυρίως από τα φτωχά λαϊκά στρώματα, αφού συνοδεύεται αυτή από μια πολιτική έντασης των ταξικών φραγμών». Το ΚΚΕ, με ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του Κόμματος, καλεί, για μια φορά ακόμα, την κυβέρνηση «να μην εφαρμόσει, τουλάχιστον για φέτος, τη βάση του 10. Αυτή η ενέργεια θα ματαιώσει μια αδικία που γίνεται σε βάρος χιλιάδων νέων και μπορεί να δώσει την ευκαιρία να συζητηθεί σε βάθος αυτό το θέμα, εφόσον δεν πρόκειται για εξετάσεις αποτίμησης του μορφωτικού επιπέδου των μαθητών, αλλά κατατακτήριες».

Ταυτόχρονα, το ΚΚΕ τοποθετείται απέναντι στις φωνές και τις ψευτοπρωτοβουλίες που ξεδιπλώνονται με αφορμή τη βάση του 10, από δημάρχους του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΝ, οι οποίες ξεκινούν από την πολιτική της ιδιωτικοποίησης και του κατακερματισμού της εκπαίδευσης, από την αντίληψη που θέλει τους φοιτητές να είναι «πελάτες»! Σ' αυτή τη βάση, η ΚΕΔΚΕ συγκαλεί σήμερα σύσκεψη δημάρχων στην Αθήνα.

Το ΚΚΕ «καταγγέλλει τις θέσεις και τη δράση που αναπτύσσουν οι δήμαρχοι και οι νομάρχες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αλλά και του ΣΥΝ, καθώς και την Κεντρική Ενωση Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας (ΚΕΔΚΕ), που αξιώνουν να μην ισχύσει η εισαγωγική βάση, όχι όμως από τη σκοπιά του δίκιου των νέων που απορρίπτονται και της αναβάθμισης της δημόσιας δωρεάν Παιδείας, αλλά με βάση τις "αρνητικές συνέπειες που δημιουργούνται για τις πόλεις τους" με τη μείωση του αριθμού των φοιτητών!

Είναι ντροπή και για τους δημάρχους και τα κόμματα που τους στηρίζουν να βλέπουν τους φοιτητές ως πελάτες και να διαμορφώνουν τις θέσεις τους για τα ΑΕΙ-ΤΕΙ, όπως οι βιομήχανοι, με βάση το κέρδος!

Οι δήμαρχοι και οι νομάρχες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ αποδεικνύεται πως είναι συνυπεύθυνοι για την πολιτική της εμπορευματοποίησης και υποβάθμισης των ΑΕΙ-ΤΕΙ και συνολικά της Παιδείας. Αυτό έκαναν και κάνουν και με τις απαιτήσεις τους να έχει ΑΕΙ και ΤΕΙ η πόλη τους, βοηθώντας έτσι στην πολυδιάσπαση των σχολών και των τμημάτων.

Αντί να διεκδικούν και να παλεύουν για τα δικαιώματα των εργατών, των αγροτών, των μικρομεσαίων και της νεολαίας, στηρίζουν και εφαρμόζουν την αντιλαϊκή πολιτική. Εμπαίζουν το λαό, ενώ υιοθετούν και διεκδικούν τα αιτήματα των επιχειρηματιών, προσποιούμενοι πως το κάνουν για το καλό "της τοπικής κοινωνίας"!

Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους να διεκδικήσουν μια Λαϊκή Δημόσια Παιδεία. Μια Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, που θα παρέχει πλήρη επιστημονική και επαγγελματική επάρκεια στους αποφοίτους της. Απόσυρση του νόμου - πλαισίου. Καμία αναθεώρηση στο άρθρο 16 του Συντάγματος. Κατάργηση κάθε ιδιωτικής επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Παιδεία».

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=6/7/2006&id=6761&pageNo=15&direction=1

Βέβαια πέρσι ακούγονταν ειρωνικά σχόλια όταν περνούσαν άτομα σε ΤΕΙ με 3 και 4 :P

Όπως και να χει αυτή τη στιγμή η παιδεία στην ελλάδα περνάει κρίση και κυρίως η δευτεροβάθμια παιδεία. Πρέπει να υπάρχει ουσιαστικός σχεδιασμός τόσο στην κατεύθυνση της παιδείας όσο και στην κατεύθυνση της οικονομίας. Η πανάκεια η τεχνολογία είναι η λύση για τα πάντα και ας μην ξέρει κανείς το γιατί πρέπει να σταματήσει. Ουσιαστικά εκμεταλλεύονται την άγνοια του μεγαλύτερου μέρους του ελληνικού λαού για την τεχνολογία. Τα συστήματα έρχονται και παρέρχονται, και τελικά αυτοί που την πληρώνουν είναι όσοι είναι πάνω στην αλλαγή.

Το πανεπιστήμιο μέχρι τώρα όπως και ο στρατός πέρα από την πρωταρχική τους χρήση αποτελούν και μία αποθήκη ανέργων. Όσοι είναι υπό την σκέπη αυτών των θεσμών σίγουρα δε μπορούν να θεωρηθούν άνεργοι αλλά κανείς δεν εγγυάται ότι όταν θα βγουν από τους θεσμούς αυτούς θα έχουν την δυνατότητα να βρουν εργασία. Αυτή τη στιγμή με το να εκτροχιάζεται η πορεία 35000 φοιτητών προς το πανεπιστήμιο θα δημιουργηθούν σοβαρότατα προβλήματα. Οι περισσότεροι είναι παιδιά χαμηλότερων στρωμάτων που δεν είχαν λεφτά να κάνουν ιδιαίτερα. Κάποιοι θα απορροφηθούν από την αγορά εργασίας άλλοι θα πανε στο εξωτερικό και άλλοι σε ιδιωτικά ΙΕΚ.

Σίγουρα ένα μεγάλο μέρος τους 15-20.000 όμως θα μείνουν άνεργοι ή θα έχουν μερική απασχόληση. Αυτό δε μπορεί να συνεχιστεί και για τα επόμενα χρόνια γιατί η ανεργία θα ανεβεί στο κατακόρυφο. Στα επόμενα χρόνια θα έχουμε την "δημιουργία" 90-100.000 ανέργων.

Πολύ ωραία ...το ΚΚΕ κατηγοεί την ΝΔ για το 10, το ΠΑΣΟΚ και τον Συνασπισμό που λένε όχι...

Τί προτείνει μας έχει πεί??

Ας μας πείτε κύριε Ριζοσπάστη τί θέλετε..

Το τι προτεινει μπορεις να το διαβασεις εδω: http://www.kne.gr/organization/politics/proposal.html

Ειναι οι θεσεις του Κομματος για την Ανωτατη Εκπαιδευση. Θα μπορουσες να ψαξεις και μονος σου, υπαρχουν δημοσιευμενες στο site του ΚΚΕ, της ΚΝΕ, του Ριζοσπαστη... Αλλα δεν σε ενδιαφερει να μαθεις τι εχει να προτεινει το ΚΚΕ, σε ενδιαφερει απλα και μονο να βρεις μια "εξυπναδα" και να την πεταξεις για να προκαλεσεις εντυπωσεις.

Δεν ζήτησα τις θέσεις του ΚΚΕ για την Παιδεία αλλά για το τί γνώμη έχει για τη βάση του 10..Γιατί πουθενά δεν είδα ή διάβασα την γνώμη του..

Γι'αυτό σε καλώ να μου τα πείς  από πρώτο χέρι..

Η γνωμη του ΚΚΕ για το συγκεκριμενο θεμα ειναι αυτο που δημοσιευσε ο abbis. Οι θεσεις του, το τι προτεινει δηλαδη, βρισκεται στο link που σου εδωσα εγω.

Διαβασε τα, και αν δεν σε καλυψουν το ξανασυζηταμε...

Για να σε μπασω λιγο στο κλιμα, το ΚΚΕ δεν θεωρει πως η "βαση του 10" ειναι ενα ξεκομμενο, απομονωμενο προβλημα. Ειναι ενα κομματι του ευρυτερου προβληματος που λεγεται "ελληνικη παιδεια". Συνεπως, ακομα και αν το "προβλημα της βασης του 10" αντιμετωπιστει με καποιον τροπο, ειτε διατηρωντας τη βαση, ειτε μειωνοντας την, ειτε καταργωντας την, ειτε οτιδηποτε αλλο, το προβλημα θα ξαναεμφανιστει, ειτε ιδιο ειτε ελαφρως αλλαγμενο, ακριβως γιατι τα αιτια που το γεννανε θα παραμεινουν.

Προτεινει λοιπον να στραφουμε στα αιτια. Δηλαδη στη γενικοτερη καταντια του εκπαιδευτικου συστηματος.

Να πω την αλήθεια..δεν τα διάβασα όλα καλά..Αφού τα διαβάσω τα ξαναλέμε.. ;) :)

Δεκάδες χιλιάδες παιδιά, που πέρασαν από τη διαδικασία των πανελληνίων εξετάσεων, που προετοιμάστηκαν ενδεχομένως για πολύ καιρό με κόπο και άγχος για αυτή τη διαδικασία, που οι οικογένειές τους φορτώθηκαν το τεράστιο οικονομικό βάρος αυτού του εγχειρήματος... δε θα περάσουν τις πόρτες των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ. Γύρω από αυτό το γεγονός, που δημιουργεί η βάση του 10 στις εξετάσεις, έχει ξεδιπλωθεί το τελευταίο διάστημα μια μεγάλη φιλολογία που κρύβει ακόμα πιο μεγάλη υποκρισία, από την πλευρά τόσο της κυβέρνησης της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ.

Από τη μια πλευρά, η κυβέρνηση ισχυρίζεται (χωρίς να μπορεί να πείσει κανέναν) ότι θα βελτιώσει το επίπεδο της ανώτατης εκπαίδευσης με το συγκεκριμένο μέτρο, ότι θα εξασφαλίσει πως όσοι μπαίνουν στα Ιδρύματα θα μπορούν και να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. Ομως, ούτε το ένα το άλλο είναι αλήθεια, γιατί:

Πρώτον, οι συγκεκριμένες εξετάσεις είναι σαν μια στιγμιαία φωτογραφία, δεν αντικατοπτρίζουν το πραγματικό επίπεδο των γνώσεων των μαθητών, αλλά την απόδοσή τους σε μια συγκεκριμένη στιγμή, που μπορεί να είναι γι' αυτούς κακή, μπορεί να είναι άτυχη. Το σημερινό σχολείο είναι δομημένο ακριβώς για να βγάλει κάποια στιγμή ο μαθητής αυτή τη φωτογραφία κι όχι για να μορφώσει ουσιαστικά τους νέους. Τα βιβλία, η δομή του προγράμματος, όλη η λειτουργία του Λυκείου είναι προσανατολισμένη σε αποσπασματικές πληροφορίες και δεξιότητες... Ετσι, αυτό το σύστημα μπορεί να στείλει στο πανεπιστήμιο έναν μαθητή που δεν ξέρει κατά πού πέφτει το Αγρίνιο ή πότε έγινε η εισβολή στην Κύπρο, που δεν έχει διαβάσει ποτέ ούτε ένα λογοτεχνικό βιβλίο... αλλά έχει απομνημονεύσει μια σειρά τεχνικές οδηγίες που του δίνονται στα μαθήματα, οδηγίες που αύριο θα έχει ξεχάσει.

Δεύτερον, η δυνατότητα ολοκλήρωσης των σπουδών στην ανώτατη εκπαίδευση δεν εξαρτάται από το βαθμό που είχε πάρει ο φοιτητής όταν έδινε πανελλήνιες, αλλά από μια σειρά άλλους παράγοντες. Εξαρτάται από το ίδιο το πρόγραμμα σπουδών της σχολής, εξαρτάται από το πού βρίσκεται η σχολή και πόσους μισθούς χρειάζεται να πληρώνει η οικογένειά του κάθε χρόνο για στέγαση - σίτιση - μεταφορές, από το αν θα χρειαστεί να δουλεύει παράλληλα, εξαρτάται από το πόσοι στοιβάζονται σε κάθε αμφιθέατρο, από το πόσες θέσεις υπάρχουν στο εργαστήριο, το πώς και αν μπορεί να παρακολουθεί το μάθημα, από το πόσες φορές εμφανίζεται ο καθηγητής στο μάθημα, από το πότε παίρνει τα βιβλία... Εν ολίγοις από το αν έχουν εξασφαλιστεί οι όροι σπουδών.

Είναι λοιπόν μέγιστη υποκρισία οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης περί βελτίωσης του επιπέδου! Λένε ψέματα εν γνώσει τους, όταν ισχυρίζονται ότι θα βελτιωθούν τα πράγματα με τη βάση του 10 χωρίς να αλλάξει ο χαρακτήρας και το περιεχόμενο τόσο της βασικής εκπαίδευσης όσο και της ανώτατης εκπαίδευσης.

Ονειδος ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ, δημαρχαίων...
Η άλλη πλευρά του νομίσματος είναι η υποκρισία του ΠΑΣΟΚ, που την τελευταία βδομάδα ενισχύθηκε και από το ΣΥΝ και την Κεντρική Ενωση Δήμων και Κοινοτήτων (ΚΕΔΚΕ). Αυτός ο «θίασος» λοιπόν, έμπηξε τα «κλάματα» γιατί λέει μια σειρά επαρχιακά Τμήματα και ολόκληρα Ιδρύματα (κυρίως των ΤΕΙ) θα μείνουν χωρίς φοιτητές και θα «μαραζώσουν», ενώ μαζί μ' αυτά θα «μαραζώσουν» και οι ίδιες οι επαρχιακές πόλεις... λες και μέχρι τώρα «ανθούσαν» μόνο και μόνο από την ύπαρξη των παραρτημάτων πανεπιστημίων και ΤΕΙ! Το πρόβλημά τους είναι ότι ενδεχομένως να κλείσουν κάποια Τμήματα και μαζί τους κάποιες καφετερίες, σούπερ μάρκετ και κάποιες γκαρσονιέρες θα μείνουν χωρίς ενοικιαστές! Οταν όμως οι νέοι αυτών των πόλεων ξενιτεύονται και οι οικογένειές τους πληρώνουν δεκάδες χιλιάδες ευρώ για να σπουδάσουν δε λένε τίποτα.

Οι ξαφνικά ευαίσθητοι δημαρχαίοι φαίνεται να ξεχνούν ότι η Ηπειρος, έχοντας ολόκληρο πανεπιστήμιο, είναι από τις φτωχότερες περιφέρειες της ΕΕ ή ότι η Πάτρα έχοντας επίσης μεγάλο πανεπιστήμιο χτυπάει σταθερά το κόκκινο στους δείκτες της ανεργίας.

Οταν η ανώτατη εκπαίδευση κοστίζει πανάκριβα και διασπείρεται σε πόλεις και χωριά δεν ωφελεί, αλλά επιβαρύνει τις λαϊκές οικογένειες, σε όποια πόλη κι αν ζουν. Πόσο μάλλον που η πλειοψηφία των Τμημάτων που δημιουργήθηκαν στις μικρές επαρχιακές πόλεις δεν έχουν επιστημονικό αντικείμενο, δεν έχουν καν λόγο ύπαρξης, δίνουν «χαρτιά» χωρίς αντίκρισμα. Γι' αυτό και δεν τις επιλέγουν οι υποψήφιοι παρά ως λύση απελπισίας!

Το πραγματικό πρόβλημα που αναδεικνύεται με αφορμή τη βάση του 10 - η οποία δεν έχει κανένα λόγο να υπάρχει σε αυτό το σύστημα, σε εξετάσεις κατάταξης - είναι ότι οι μαθητές σπρώχνονται «σαν πρόβατα επί σφαγή» στο διαγωνισμό εισαγωγής για την ανώτατη εκπαίδευση χωρίς να υπάρχει καμιά εναλλακτική λύση. Για τους χιλιάδες που κόβονται από τη βάση του 10, όπως και όσους κόβονταν παλιότερα χωρίς αυτή, η μόνη διέξοδος είναι τα - κυρίως - ιδιωτικά ΙΕΚ και τα διάφορα προγράμματα κατάρτισης, όπου ακριβοπουλούν δεξιότητες με σύντομη ημερομηνία λήξης.

Είναι απολύτως φυσικό ότι όσοι τελειώνουν το Λύκειο δε θα γίνονται επιστήμονες. Το θέμα είναι τι θα γίνονται; Τι, πώς και πού θα το μαθαίνουν, τι αντίκρισμα θα έχει αυτή η εκπαίδευσή τους μετά τη βασική εκπαίδευση. Για να έχει ουσιαστικό αντίκρισμα, πρέπει αρχικά η βασική εκπαίδευση να είναι πράγματι τέτοια, να υπάρχει ένα 12χρονο βασικό υποχρεωτικό σχολείο για όλους, που μέλημά του θα είναι η ολόπλευρη στοιχειώδης γενική μόρφωση των παιδιών και η διαμόρφωση της προσωπικότητάς τους. Γιατί η μόρφωση χτίζεται σκαλί σκαλί. Επομένως, η στέρεη επαγγελματική εκπαίδευση δεν μπορεί να δομηθεί στην αποσπασματική σπορά δεξιοτήτων του σημερινού σχολείου.

Η ανάγκη ενός συστήματος δημόσιων και δωρεάν «μεταλυκειακών» επαγγελματικών σχολών, ενταγμένων στο εκπαιδευτικό σύστημα - κι όχι αδιαβάθμητων και ελεγχόμενων από τις επιχειρήσεις όπως τα σημερινά κέντρα κατάρτισης - αποκτά ιδιαίτερη σημασία, γίνεται απολύτως κατανοητή σήμερα. Γίνεται κατανοητή η ανάγκη επαγγελματικής μόρφωσης - μόρφωσης με όλη τη σημασία της λέξης κι όχι κατάρτισης με αντίκρισμα λίγα χρόνια στην παραγωγή - για όσους δεν προχωρούν στην ανώτατη εκπαίδευση.

Γιάννα ΣΤΡΕΒΙΝΑ

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=9/7/2006&id=6781&pageNo=2&direction=1

ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
Μοιράζει υποσχέσεις στα ΤΕΙ και τους δημάρχους

«Δεσμεύσεις» και υποσχέσεις ότι κανένα ΤΕΙ δε θα κλείσει και, παράλληλα, ότι θα προχωρήσει ολοταχώς η πολιτική υποβάθμισης και ιδιωτικοποίησης της ανώτατης εκπαίδευσης, μοίρασε χθες η υπουργός Παιδείας, Μ. Γιαννάκου, μετά τις διαδοχικές συναντήσεις που είχε με τον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή και με αντιπροσωπεία προέδρων των ΤΕΙ.

«Τα ΤΕΙ τόσο από πλευράς εκπαιδευτικού προσωπικού, όσο και από πλευράς προέδρων, είναι φανατικοί υποστηρικτές της αξιολόγησης και της ποιότητας στην εκπαίδευση και αυτό, γιατί, με τις ενέργειες του υπουργείου, τους εξασφαλίζεται πραγματικά και επάξια η θέση στην Ανώτατη Εκπαίδευση», δήλωσε χαρακτηριστικά η Μ. Γιαννάκου. Και γι' αυτήν τη «φανατική» υποστήριξη εκπαιδευτικών και προέδρων στις αναδιαρθρώσεις που προωθούνται, η κυβέρνηση κάνει «δώρο» στα ΤΕΙ την υπόσχεση για μελλοντικό νομοσχέδιο, που θα δίνει στα ΤΕΙ τη δυνατότητα διενέργειας μεταπτυχιακών προγραμμάτων με δική τους ευθύνη.

Παράλληλα, στο πλαίσιο των αναδιαρθρώσεων που θα οδηγήσουν στην ιδιωτικοποίηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης και στην υποβάθμισή της στο επίπεδο της κατάρτισης, η κυβέρνηση εξετάζει τις δυνατότητες συγχωνεύσεων, μετονομασιών και αναδιατάξεων των Τμημάτων των ΤΕΙ, ώστε μετά την εφαρμογή της «βάσης του 10» να μην ...ξεμείνουν από φοιτητές - πελάτες. Με αυτό τον τρόπο, σπεύδει να καθησυχάσει και τους δημάρχους και νομάρχες (ενόψει των επερχόμενων εκλογών) ότι δε θα χάσουν τη φοιτητική πελατεία στις πόλεις τους, την ίδια ώρα που η αναγκαστική μετανάστευση για σπουδές σε διάφορες απομακρυσμένες περιοχές, κοστίζει εκατομμύρια στις λαϊκές οικογένειες!


Για το κρίσιμο ζήτημα της Παιδείας, τοποθετήθηκε ο Γιώργος Μαυρίκος, υποψήφιος πρόεδρος της διευρυμένης νομαρχίας Αθήνας - Πειραιά, με τη «Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία», με αφορμή τη χθεσινή συνάντηση της υπουργού Παιδείας με τον πρωθυπουργό και τις σχετικές δηλώσεις διαφόρων παραγόντων. Ο Γ. Μαυρίκος δήλωσε:

«Περισσεύει η υποκρισία από την κυβέρνηση της ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ τις τελευταίες μέρες, με αφορμή τη βάση του "10" και τους δεκάδες χιλιάδες μαθητές, που, μένοντας εκτός ανώτατης εκπαίδευσης, έχουν ως μόνη λύση να πληρώσουν περιουσίες για μια ψευτοκατάρτιση "της πλάκας", για μια ελπίδα χωρίς αντίκρισμα. Η υπουργός Παιδείας παίρνει σβάρνα πόλεις και χωριά για να υποσχεθεί ότι δε θα κλείσει κανένα ΤΕΙ και να καθησυχάσει τους δημάρχους και τους νομάρχες που βλέπουν τους φοιτητές ως πελάτες για τα εμπορικά και τις καφετέριές τους.

Μέσα σ' όλα, κι ο υποψήφιος υπερνομάρχης Αθήνας - Πειραιά του ΣΥΝ, Γ. Πανούσης, βρήκε ευκαιρία να προτείνει να ανοίξουν "προπαρασκευαστικά έτη" στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ για ένα ποσοστό των παιδιών που έμειναν εκτός, λόγω της βάσης του "10". Μ' άλλα λόγια, συμφωνεί με την κυβέρνηση ότι αυτοί οι μαθητές είναι ανίκανοι για την ανώτατη εκπαίδευση (λες και οι πανελλαδικές εξετάσεις μετρούν πράγματι την εξυπνάδα και τις γνώσεις των μαθητών) και προτείνει ...να τους κάνουν φροντιστήρια τα πανεπιστήμια! Να ανοίξει, δηλαδή, άλλη μια "μπίζνα" για τα ιδρύματα ανώτατης εκπαίδευσης, που κυβέρνηση και ΠΑΣΟΚ τα σπρώχνουν ολοταχώς προς την ιδιωτικοποίηση».

http://www.rizospastis.gr/story.do?id=3472619&publDate=21/7/2006

 
Ενα φαινόμενο που από πέρσι αναμενόταν, οι κενές θέσεις σε δεκάδες Τμήματα των ΤΕΙ, κυριάρχησε στην επικαιρότητα την περασμένη βδομάδα και έγινε αντικείμενο άθλιας, επικοινωνιακής, προεκλογικής εκμετάλλευσης από δημάρχους του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΝ.

Το ΚΚΕ, εξαρχής, έχει δηλώσει την αντίθεσή του στο σύστημα επιλογής για τα ΑΕΙ - ΤΕΙ που υπηρετεί και αναπαράγει τους ταξικούς φραγμούς στη μόρφωση. Παράλληλα, με αφορμή τη συζήτηση για τα παιδιά που δεν έπιασαν τη βάση του «10», με ανακοίνωσή του σημείωσε: «Το ΚΚΕ δεν έχει αντίρρηση να εγγραφούν φέτος όσοι θα έμπαιναν σε ΤΕΙ - ΑΕΙ αν δεν υπήρχε η βάση του δέκα. Ωστόσο, αυτό δεν αποτελεί λύση του προβλήματος».

Το ΚΚΕ υπενθύμισε και πάλι ότι «οι επιδόσεις των υποψηφίων στο πλαίσιο αυτού του συστήματος δεν αποτελούν αντικειμενικό δείκτη του επιπέδου των γνώσεων και των ικανοτήτων τους. Πρόκειται για σύστημα που ήταν και παραμένει άδικο».

Η πρόταση του ΚΚΕ για Ενιαία Λαϊκή Παιδεία, που απαντά στην ανάγκη για υψηλότερη γενική μόρφωση, επαγγελματική και επιστημονική ειδίκευση για όλους, κινείται σε διαμετρικά αντίθετη κατεύθυνση από αυτή των δημάρχων και νομαρχών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. «Οι δυνάμεις αυτές, τονίστηκε στη σχετική ανακοίνωση, αντιμετωπίζουν με ψηφοθηρικά κριτήρια τα ΤΕΙ και τους σπουδαστές τους, θεωρώντας τους πηγή κερδοφορίας και οικονομικής εκμετάλλευσης και αδιαφορώντας για το επίπεδο και το κόστος των σπουδών, για το δικαίωμά τους σε δωρεάν σίτιση, στέγαση και γενικότερα στη δωρεάν Παιδεία».

Το πρόβλημα όπως εκφράστηκε φέτος: Οι κενές θέσεις σε Τμήματα των ΤΕΙ είναι 16.860. Οι περισσότερες από αυτές, οι 13.967, ήταν θέσεις που προορίζονταν για αποφοίτους Ενιαίου Λυκείου που έδωσαν φέτος εξετάσεις, δηλαδή τη λεγόμενη κατηγορία του 90%. Οι υπόλοιπες 2.893 κενές θέσεις προορίζονταν για αποφοίτους του προηγούμενου έτους που ξανακατέθεσαν μηχανογραφικό (κατηγορία του 10%) και για αποφοίτους των ΤΕΕ.

(http://www.rizospastis.gr/getImage.do?size=large&id=157500&format=.jpg)

Η ακριβής κατανομή των κενών θέσεων στα ΤΕΙ ανά πόλη παρουσιάζεται στο διπλανό πίνακα. Στην πρώτη στήλη εμφανίζεται ο συνολικός αριθμός των θέσεων που προορίζονταν για τους πρωτοετείς στην πόλη αυτή και στη δεύτερη στήλη φαίνεται πόσες από αυτές τις θέσεις έμειναν τελικά κενές. Σημειώνουμε ότι υπάρχουν και κάποιες πόλεις που φιλοξενούν Τμήματα των ΤΕΙ αλλά δεν εμφανίζονται στο διπλανό πίνακα, καθώς όλες οι θέσεις τους καλύφθηκαν κανονικά. Κενές θέσεις εμφανίζουν και Τμήματα των Πανεπιστημίων, αλλά πολύ λιγότερες σε απόλυτους αριθμούς και σε αναλογία με το σύνολο των εισακτέων στα Πανεπιστήμια.

Αυτό το φαινόμενο ξεσήκωσε ανησυχία στα ΤΕΙ, που εμφανίζουν τα μεγαλύτερα κενά και στους σπουδαστές τους, η οποία δεν καταλάγιασε, παρά τις δηλώσεις της υπουργού Παιδείας ότι φέτος θα λειτουργήσουν όλα τα Τμήματα κανονικά και οι όποιες συγχωνεύσεις ή αλλαγές αντικειμένου σπουδών σε Τμήματα θα γίνουν την επόμενη χρονιά. Στην πραγματικότητα, ακόμα κι αν λειτουργήσουν φέτος κανονικά, κάποια από αυτά τα Τμήματα ενδέχεται και να καταργηθούν του χρόνου ως «ειδικότητες», πράγμα που σημαίνει ότι ο κόπος και το τεράστιο κόστος που θα έχουν καταβάλει οι σπουδαστές που τα παρακολούθησαν κινδυνεύει να πάει χαμένος και να μείνουν με ένα πτυχίο στο χέρι που μεθαύριο δε θα υφίσταται, δε θα σημαίνει τίποτα!

Η κυβέρνηση, απέναντι σ' αυτά τα προβλήματα, έριξε το «μπαλάκι» στα ίδια τα ιδρύματα. Παράλληλα, υπονοεί ότι θα δώσουν λύση στα ιδρύματα ανώτατης εκπαίδευσης οι αντιδραστικές αλλαγές που έχει ανακοινώσει με το νόμο - πλαίσιο. Δηλαδή, ειδικά για τα ΤΕΙ αφήνει να εννοηθεί ότι αν υποταχθούν στις αναδιαρθρώσεις, αν υποβιβαστούν ακόμα περισσότερο σε επίπεδο «κατάρτισης» και υποταχθούν πλήρως στις απαιτήσεις των επιχειρήσεων, θα γίνουν πιο... «ελκυστικά» και δε θα έχουν προβλήματα «ζήτησης» από τους υποψηφίους. Στην πραγματικότητα όμως, αν υποταχθούν τα ΤΕΙ στο μοντέλο που τους ετοιμάζουν, η «μοίρα» τους θα είναι να ανοίγουν και να κλείνουν σαν τα «μανιτάρια» ανάλογα με τις πρόσκαιρες απαιτήσεις των επιχειρήσεων. Μόνο αν εξελιχθούν σε πραγματικά ανώτατες σχολές, με επιστημονικά αντικείμενα σπουδών που θα ανταποκρίνονται στις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και στην εξέλιξη της επιστήμης, θα αποφύγουν τα ΤΕΙ αυτά τα προβλήματα. Οσο για τα Τμήματα που δεν έχουν επιστημονικό αντικείμενο, μπορούν να γίνουν επαγγελματικές σχολές και να αποσυνδεθούν πλήρως από τη διαδικασία επιλογής για την ανώτατη εκπαίδευση.

Αιτία, του όλου προβλήματος που δημιουργήθηκε, είναι ότι τόσο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προηγούμενα, όσο και η κυβέρνηση της ΝΔ τώρα δημιούργησαν και διατήρησαν Τμήματα ΤΕΙ σε διάφορες μικρές - και απομακρυσμένες από τα μεγάλα αστικά κέντρα - πόλεις, τα περισσότερα από τα οποία δεν είχαν επιστημονική υπόσταση, ούτε αντίκρισμα στην παραγωγή.

Αποκαλύφθηκε έτσι, περίτρανα, ότι η «ανάπτυξη» που υπόσχονταν οι κυβερνήσεις στην επαρχία μέσω της ίδρυσης σχολών ανώτατης εκπαίδευσης είχε πολύ «κοντά ποδάρια». Επιβεβαιώθηκε έτσι το ΚΚΕ και οι δυνάμεις της Πανσπουδαστικής ΚΣ και της ΔΗΠΑΚ στους εκπαιδευτικούς ανώτατης εκπαίδευσης, που είχαν αντιταχθεί από την πρώτη στιγμή στη σπορά αυτών των Τμημάτων σε κωμοπόλεις και χωριά.

Χρειάζεται να σημειώσουμε ότι η φιλολογία της κυβέρνησης περί «μη ελκυστικότητας» των Τμημάτων που έχουν κενά, σε αντίθεση δήθεν με άλλα ΤΕΙ που τα προτιμούν οι υποψήφιοι είναι εντελώς παραπλανητική, γιατί δεν αναφέρει ότι τα πιο... «ελκυστικά» Τμήματα βρίσκονται στα ιδρύματα της Αθήνας, του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης και δυο τρεις ακόμα μεγάλες πόλεις, που αντικειμενικά συγκεντρώνουν τα τρία τέταρτα του πληθυσμού της χώρας. Γιατί, όσο «ελκυστική» κι αν είναι μια ειδικότητα, κανένας δεν προτιμάει να ξενιτευτεί και να πληρώνει δυο μισθούς το μήνα για να σπουδάσει, όταν το κόστος σπουδών έχει αρχίσει να γίνεται πολύ βαρύ ακόμα κι αν σπουδάζει κανείς στην πόλη που μένει η οικογένειά του. Για παράδειγμα, στη «μηχανολογία», τα Τμήματα Πειραιά, Χαλκίδας, Λάρισας και Πάτρας είναι πλήρη, ενώ τα Τμήματα Κοζάνης, Καβάλας, Σερρών και Κρήτης έχουν κενά. Ακόμα και σε ειδικότητες που δεν έχουν μεγάλη ζήτηση, π.χ. «Τουριστικές Επιχειρήσεις» το Τμήμα της Αθήνας είναι γεμάτο, αλλά όλα τα υπόλοιπα επαρχιακά Τμήματα έχουν πολλά κενά, με αποκορύφωμα αυτό της Ηγουμενίτσας που δεν έχει ούτε έναν πρωτοετή σπουδαστή!

Και μέσα σε αυτό το κλίμα, εμφανίστηκαν να υπερασπίζουν την πολιτική του «κάθε πόλη και πανεπιστήμιο, κάθε χωριό και ΤΕΙ» μια σειρά δήμαρχοι του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΝ, που αντί να ασχοληθούν με το ίδιο το πρόβλημα της παιδείας, στρέφουν την προσοχή στο ότι... χάνουν οι πόλεις τους χρήματα από τους λιγότερους εισακτέους, γιατί θα πέσουν τα ενοίκια (!) και οι καφετέριες δε θα έχουν τόση πελατεία...

Κανένας από αυτούς δεν ακούστηκε να απαιτεί να φτιαχτούν φοιτητικές εστίες και λέσχες, να έχουν οι σπουδαστές δωρεάν σίτιση, στέγαση και συγκοινωνίες στις πόλεις τους, δεν τους ακούσαμε καν να διαμαρτύρονται που πολλά από αυτά τα Τμήματα δεν έχουν κτίρια, εργαστήρια, που η πλειοψηφία του διδακτικού προσωπικού είναι ωρομίσθιοι κ.τ.λ.

Ακόμα, δε διαμαρτυρήθηκαν ούτε τώρα λένε κουβέντα για τις διάφορες απίθανες ειδικότητες που έχουν δημιουργηθεί και που δεν έχουν αντίκρισμα, για το τι θα κάνουν μεθαύριο οι σπουδαστές που ξοδεύουν περιουσίες για να σπουδάσουν στις πόλεις τους και που το χαρτί που παίρνουν δεν είναι τίποτε άλλο από διαβατήριο ανεργίας...

Γιάννα ΣΤΡΕΒΙΝΑ
http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=3/9/2006&id=6833&pageNo=11&direction=1

Μου φαίνεται σαν μια από τις πιο σοβαρές προσεγγίσεις σε επίπεδο άρθρου εφημερίδας,
Σημείωσα με κόκκινο μια συνοπτική προσέγγιση-κριτική του ζητήματος της 'αξιολόγησης'.
Ας την προσέξουν όσοι αναζητούν αλήθειες και δεν αναλώνονται σε στείρες αντιπαραθέσεις, όπου περισσεύουν οι προσωπικές απόψεις αλλά λείπουν οι γνώσεις και η υποδομή.

http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=85131492 (http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=85131492)
................................................. ................................................. ....................................
Ανάλυση στα γεγονότα

Η αξιοπιστία του αποκλεισμού από τα ΑΕΙ

Η συζήτηση για τη βάση «10»

Του ΝΙΚΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ(*)

Η «αξιολόγηση» αποτελεί ένα από τα φετίχ της εποχής. Αφηρημένα παραπέμπει σε μια διαδικασία αυτονόητης σημασίας, τόσο για τον ιδιωτικό όσο και για τον δημόσιο χώρο, στην αξιοκρατία και στην παραγωγικότητα· γι' αυτό, η όποια υποστήριξή της είναι απλή υπόθεση. Η συγκεκριμένη εμφάνισή της, ωστόσο, ως διαδικασίας-εργαλείου της νέας οικονομικής τάξης, διαφέρει από τις θεωρητικές κατασκευές. Η αγορά προωθεί διαρκώς έναν συγκεκριμένο τύπο αξιολόγησης, που προτάσσει πάντοτε την οικονομική αποτελεσματικότητα. Είτε πρόκειται για αξιολόγηση επιχειρήσεων είτε για βαθμολόγηση προνοιακών ή εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων, τα κριτήρια-αξίες αποβλέπουν βασικά σε οικονομικά προϊόντα, αγνοώντας άλλες κοινωνικοπολιτικές ανάγκες (δημοκρατικές δομές, πτυχές κράτους δικαίου, ισότητα κ.λπ.).

Η θέσπιση της βάσης «δέκα» για την εισαγωγή στα ΑΕΙ και στα ΤΕΙ κατ' αρχάς δεν αποκλίνει από το παραπάνω μοντέλο: ως άμεσο και βέβαιο αποτέλεσμά της ανακύπτει η εξυπηρέτηση ιδιωτικών εκπαιδευτικών επιχειρήσεων, που θα απορροφήσουν μια νέα πολυπληθή πελατεία σπουδαστών, ενώ αβέβαια είναι η όποια μελλοντική επίδραση της καινοτομίας στο εθνικό πεδίο των σπουδών.

Οπως είναι γνωστό, η νέα ρύθμιση για τη βαθμολογική βάση της εισαγωγής στην ανώτατη εκπαίδευση δεν στηρίχθηκε σε προεκλογικές εξαγγελίες. Αξιοποίησε με ταχύτητα την κριτική άλλων (κομμάτων, ειδικών κ.λπ.) για την απογοητευτική δυνατότητα εισαγωγής με χαμηλούς βαθμούς. Το δεδομένο ότι με το νέο αυστηρό κατώφλι απομένουν περίπου 19.000 θέσεις για σπουδαστές κενές, ότι αναμένεται να ωφεληθούν ιδιωτικές επιχειρήσεις εκπαίδευσης ή ότι κάποιοι θα κατευθυνθούν στο εξωτερικό, εμφανίστηκε ως ανακλαστική παρασυνέπεια. Το ίδιο ισχύει για την επελθούσα εξυπηρέτηση των συντακτών του κρατικού προϋπολογισμού, που στο μέλλον θα περιορίσουν ή θα μεταφέρουν αλλού κάποιες δαπάνες προβλεπόμενες για την ανώτατη εκπαίδευση.

Το γεγονός ότι το βασικό μέτωπο των αντιδράσεων σχηματίζεται από τοπικούς προύχοντες και επαγγελματίες, που χάνουν φοιτητική πελατεία σε εστιατόρια, ενοικιαζόμενα δωμάτια κ.λπ., διευκόλυνε την κυβερνητική επιχειρηματολογία απέναντι στους αμέτοχους. Η απάντηση στις αιτιάσεις έγινε απλή: η ενίσχυση τοπικών οικονομικών συμφερόντων δεν αποτελεί βασική -ούτε καν δευτερεύουσα- αποστολή της εθνικής παιδείας. Ως πόλοι της σύγκρουσης παρουσιάστηκαν έτσι η αξιοκρατία από τη μια, ο λαϊκισμός από την άλλη.

Μήπως όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά; Ας προσπαθήσουμε να απαντήσουμε εδώ στο ακόλουθο ερώτημα: είναι άραγε κανείς βέβαιος, με βάση το ισχύον εξεταστικό σύστημα, ότι όσοι π.χ. κινούνται περί το οκτώ είναι αποκλειστέοι και όσοι περί το δώδεκα άξιοι για σπουδές; Προς το παρόν, η εισαγωγή συνεχίζει να στηρίζεται κατά κύριο λόγο σε μία εφ άπαξ εξέταση, με αναπόφευκτες τις συγκυριακές παραμέτρους (τύχη, άγχος) και με κρίσιμη την «παπαγαλία». Η αποδοτικότητα μάλιστα της τελευταίας ενισχύθηκε με τη μείωση των εξεταζόμενων μαθημάτων.

Το εξεταστικό μας σύστημα, αδιάβλητο στο μέτρο του εφικτού, έχει σταθερά χαρακτηριστικά αξιολογικού διαγωνισμού. Ως εξέταση, όμως, επιτρέπει τη διάγνωση μόνο αισθητών αποκλίσεων του διαμορφωμένου γνωστικού και κριτικού εξοπλισμού των υποψηφίων. Ασφαλώς, όσοι βαθμολογούνται με δεκαοκτώ ή δεκαεννέα βρίσκονται σε μια σαφή απόσταση, ως προς το πραγματικό επίπεδο, σε σχέση με όσους δεν φθάνουν στο δέκα. Δεν ισχύει όμως το ίδιο για την απόσταση από το δώδεκα στο οκτώ. Οι μικρές βαθμολογικές διαφορές δικαιολογούν ιεράρχηση σε διαγωνισμό, αλλά όχι αυθεντικές διαγνώσεις επιπέδου, απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς και αποκλεισμό. Η εντύπωση εξάλλου που κυριαρχεί είναι ότι την αποπεράτωση των σπουδών τους καθυστερούν ιδίως όσοι αφοσιώνονται σε άλλες παράλληλες ενασχολήσεις (εργαζόμενοι κ.λπ.), κι όχι όσοι είχαν εισαχθεί με μικρό βαθμό.

Τι σημαίνουν τα παραπάνω; Οχι, βέβαια, ότι η ισχύουσα βαθμολόγηση των εξεταζομένων αποτελεί ένα διαχρονικά απρόσφορο σύστημα αξιολόγησης, αλλά ότι εδώ συντρέχει μια συγκεκριμένη δυσλειτουργία: προς το παρόν, ειδικά στο μέτρο που οι μικρές βαθμολογικές αποκλίσεις δεν διαθέτουν σαφές αξιοκρατικό αντίκρυσμα, αδυνατούν να προσφέρουν ένα αξιόπιστο κριτήριο αποκλεισμού από διαθέσιμες μετά τον διαγωνισμό θέσεις σπουδών.

Εν τω μεταξύ, η θέσπιση της βάσης του δέκα αποκάλυψε αντιφάσεις και εικονικότητες της εκπαιδευτικής πολιτικής και των δύο μεγάλων κομμάτων.

Η κυβέρνηση (με διακριτική στήριξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης) προωθεί τη μεταρρύθμιση του άρθρου 16 του Συντάγματος, ώστε να ανοίξει ο χώρος της ανώτατης εκπαίδευσης σε ιδιωτικούς παρόχους υπηρεσιών. Στερεότυπο το επιχείρημα: θα απορροφηθεί έτσι εδώ η ζήτηση σπουδών και θα αποφευχθεί η διαρροή συναλλάγματος στο εξωτερικό. Με την εισαγωγή της βάσης δημιουργούνται, ωστόσο, οι όροι για ένα νέο (έστω, όχι σαρωτικό) κύμα εξόδου και διαρροής φοιτητικού συναλλάγματος.

Το ΠΑΣΟΚ, επίσης, τέθηκε αντιμέτωπο με την εικονικότητα ή έστω αστοχία, μιας δικής του προηγούμενης πολιτικής. Αρκετά από τα πληττόμενα τώρα ΤΕΙ ιδρύθηκαν πανηγυρικά στην περίοδο 1995-2000. Τότε είχαν προσανατολιστεί τα κονδύλια του επιχορηγούμενου από την Ευρωπαϊκή Ενωση προγράμματος ΕΠΕΑΕΚ στην ίδρυση νέων τμημάτων, αντί να προτιμηθούν άλλοι ποιοτικοί στόχοι. Πολλαπλά κίνητρα είχαν εμπνεύσει την επιλογή εκείνη: θεματικός προσανατολισμός των τμημάτων σε ειδικότητες που ενδιαφέρουν την αγορά, αποφυγή εξαγωγής φοιτητικού συναλλάγματος, τόνωση ζωής επαρχιακών πόλεων. Πρώτη διάψευση των προσδοκιών ήλθε με την απροθυμία των υποψηφίων να εντάξουν τα τμήματα αυτά στις προτεραιότητές τους. Τώρα, με το έλλειμμα εισαγομένων, η διάψευση ολοκληρώνεται και επικυρώνεται.

Η ελληνική κοινωνία δεν πειθάρχησε στους άνωθεν στρατηγικούς σχεδιασμούς για την ανώτατη εκπαίδευση. Προφανώς, όχι λόγω επαναστατικότητας. Η επιλογή Σχολής εκ μέρους των υποψηφίων επηρεάζεται αναπόφευκτα από τον οικογενειακό προγραμματισμό, ιδίως μέσα σε συνθήκες αυξημένης ανεργίας. Ο συγκεντρωμένος στις μεγάλες πόλεις πληθυσμός απέστρεψε το βλέμμα από τα νεότευκτα τμήματα της επαρχίας, ιδίως για να αποφύγει έξοδα εκτός έδρας διαμονής των φοιτητών. Κάποιοι, άλλωστε, προτιμούν ειδικότητες με ασαφείς προοπτικές μεταγενέστερης ένταξης στην αγορά, αλλά με εχέγγυα παροχής ενός ευπρόσωπου κοινωνικού status (κοινωνιολογία, καλές τέχνες κ.λπ.), καθώς η οικογένεια τούς προσφέρει τα αναγκαία.

Με δυο λόγια: ο αποκλεισμός περίπου 19.000 φοιτητών που δεν έφθασαν στη βάση δεν προσκρούει σε θέματα αρχής, αλλά έγινε βεβιασμένα και αντιμετωπίζει σημαντικές ενστάσεις μεθόδου. Η βάση θα αποτελούσε έγκυρο κριτήριο αποκλεισμού, αν είχε συντονιστεί με τη θέσπιση ενός πιο ουσιαστικού εξεταστικού συστήματος, που να εξασφαλίζει έλεγχο της κριτικής γνώσης. Επίσης, η χώρα δεν θα αντιμετώπιζε αιφνίδια το φαινόμενο αλλού να λείπουν οι αναγκαίες για την ανώτατη εκπαίδευση υποδομές και αλλού να μένουν πλέον κενές οι διαθέσιμες, αν είχαν έγκαιρα μελετηθεί συγχωνεύσεις ή αναπροσανατολισμοί των τμημάτων.

Θα χρειαζόταν, βέβαια, καιρός για να οργανωθούν οι παρεμβάσεις αυτές. Στον χώρο της παιδείας, όμως, ο χρόνος προετοιμασίας συνιστά αυτονόητη συνταγή για τη σοβαρότητα και την επιτυχία των αλλαγών.

* Καθηγητής
 Νομικής στο ΑΠΘ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 06/09/2006

Με κριτήριο τις εξετάσεις που έδωσα εγώ το 2001 η βάση θα έπρεπε να ήταν κάπου στο 14 και όχι στο 10!

Αν κάποιος δεν μπορεί να πιάσει το 10 αναρωτιέμαι τι θα πάει να κάνει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση?!
Εδώ η δικιά μας σχολή του 19 και δεν έχει τίποτα το ιδιαίτερο!
Και από φίλους φοιτητές που έχω σε άλλες σχολές η κατάσταση εκεί είναι πολύ χειρότερη, γεγονός πολύ φυσικό!

Για τις εξετάσεις που είναι μία φόρα και τέλειωσε να θυμίσω ότι με τη μεταρρύθμιση του Αρσένη οι εξετάσεις κρατούσαν 2 χρόνια βασικά, αφού μετρούσε και ο προφορικός!Αλλά όλοι θυμόμαστε τι έγινε και τότε και μετά και άλλαξε στην πορεία!

Τώρα το να μιλάμε για φροντιστήρια για να πιάσεις το 10 ή το 14 είναι τουλάχιστον κωμικό, εκτός από τις περιπτώσεις που κάποιος έχει πολλά κενά!Αλλά για τα κενά αυτά δεν του φταίει κανείς!Παρόλα αυτά υπάρχει και εδώ η λύση της δωρεάν ενισχυτικής διδασκαλίας, η οποία υπήρχε όταν ήμουν εγώ και τη σνομπάραν όλοι.Δεν ξέρω αν άλλαξε!

Και στο κάτω κάτω το κράτος υπάρχει για να δίνει εγγυήσεις σχετικά με το επίπεδο εκπαίδευσης των νέων, και το να τροφοδοτεί (το κράτος) με φρούδες ελπίδες κάποιους γονείς αλλά και τους νέους ότι θα σπουδάσουν , ενώ ουσιαστικά δεν μαθαίνουν και τίποτα και απλά χάνουν χρόνο,χρήμα και ενέργεια για ένα χαρτί χωρίς εγγυήσεις, είναι τουλάχιστον εγκληματικό!

Έντελώς υποκειμενικό, και αναξιόπιστο κριτήριο.


Ο τρόπος διδασκαλίας και η ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης δεν φταίει καθόλου για τα κενά;
Να υποθέσω ότι ούτε ενισχυτική διδασκαλία έχεις κάνει (αφού σίγουρα δεν τη χρειαζόσουν), αλλιώς θα έβλεπες τι χάλι επικρατούσε και εκεί.



Εδώ τα λες σωστά. Μόνο που η εγγύηση του κράτους είναι ληγμένη...

Παραβλέποντας το κόλλημα σου για τα φροντηστήρια, θέλω να απαντήσω για την ενισχυτική. Δυστυχώς από ότι διάβασα πέρυσι η ενισχυτική ουσιαστικά έχει καταργηθεί και δεν την στηρίζει το κράτος. Δηλαδή δεν πληρώνει κάποιες επιπλέον ώρες κάποιους καθηγητές για να την κάνουν.
Εμείς στο σχολείο μας, είχαμε την τύχη να έχουμε φιλότιμους (μερικούς από τους) καθηγητές και έτσι την ενισχυτική παρακολουθούσαν αρκετά άτομα. Μπορώ δε να θυμηθώ και ένα μάθημα Αρχαίων στη Β' Λυκείου που ήταν ότι καλύτερο έχω κάνει στα σχολικά μου χρόνια, μιλάμε για πολύ επίπεδο και βοήθησε σημαντικά (βέβαια ήμαστε 3 άτομα τότε και οι 2 καταλήξαμε ΗΜΜΥ... :P).

Aυτό όμως δε σημαίνει ότι παντού ήταν έτσι. Γι' αυτό και δεν περπάτησε παντού.

Επίσης δεν μπορώ να καταλάβω τι κόλλημα έχεις με τα φροντηστήρια, αφού λες για τη λύση της ενισχυτικής. Είναι και αυτή φροντηστήριο απλά δεν πληρώνεις εσύ. Και μη μου πεις ότι θεωρητικά ήταν για να βοηθήσει τους αδύναμους μαθητές να καλύψουν τα κενά τους γιατί θα γελάσω. Εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα με τον άλλον που θέλει να ξοδέψει τα λεφτά του στα φροντηστήρια για να προετοιμαστεί καλύτερα στις Πανελλήνιες, αν και προσωπικά πιστεύω ότι ο καθένας έχει το σύστημά του για να επιτύχει.

Επειδή όμως δεν πρέπει να ξεσκίσουμε και αυτό το τόπικ με το αντιφροντηστηριακό μένος, επί της ουσίας για τη βάση του 10 συμφωνώ απόλυτα με την τελευταία σου παράγραφο.
Γενικά από κάθε σύστημα υπεισέρχεται μια αδικία ως προς μια μερίδα ατόμων, αυτό δεν μπορούμε να το αποφύγουμε. Το θέμα είναι ότι δε γίνεται προς τη σωστή κατεύθυνση λόγω... νοοτροπίας. Δηλαδή η υπουργός όταν είναι να κριθεί μαζί με την υπόλοιπη κυβέσνησε σε 1,5 χρόνο, θα έχει να παρουσιάσει αλλαγές στην Παιδεία, μερικές από τις οποίες θα ακούγονται ιδιαιτέρως βαρύγδουπες στους αδαείς (θα πει ότι περάσαμε την γαμάτη αξιολόγηση κτλ. τα γνωστά.). Δηλαδή και πάλι αυτό το μέτρο, αν και με μια σωστή λογική, δε θα μείνει παρά μόνο ένα προεκτλογικό τσιτάτο για την αναβάθμιση του επιπέδου της ανώτατης εκπαίδευσης και θα εγκαταλείψει την πραγματική αναβάθμιση της εκπαίδευσης από την 1βάθμια ως την 3βάθμια στο έλεος του Θεού.

Την άποψη μου είπα!
Και το 10 πάντως αυθαίρετο είναι!

Αν και υποτίθεται ότι υπάρχει κλιμάκωση των θεμάτων.


Δεν φταίει!
Εγώ απορώ γιατί πηγαίναμε σχολείο?
Για τις απουσίες!
Πάντως να χάνω τα πρωινά μου ακούγοντας χαζομάρες επί 45 λεπτά για 6 45λεπτα κάθε μέρα μου ήταν πολύ δυσάρεστο!
Αν και είχε κάποιες καλές στιγμές με πολύ γέλιο!


Έχω ακούσει για επιχείρημα ότι χωρίς φροντιστήριο έξω από το σχολείο δεν πιάνεις 10 και είναι η αδικία που προκαλεί το μέτρο αυτό!
Μπορείς να γελάσεις γιατί από όσο ξέρω από αυτά που μας έλεγαν, γιατί εγώ δεν πήγα, η ενισχυτική ήταν για αυτους που είχαν κενά!
Ούτε και εγώ έχω πρόβλημα αν ο άλλος πάει φροντιστήριο, αλλά μετά δεν μπορεί να βγαίνει ο ιδιος και να ισχυρίζεται ότι το να δέχεσαι βοήθεια για κάτι που υποτίθεται ήταν να κάνεις τελείως μόνος σου είναι απατεωνιά!
Κι εγώ παραλίγο να πήγαινα φροντιστήριο στη Β λυκείου όταν το Σεπτέμβριο ανακάλυψα ότι οι περισσότεροι πηγαίναν και έκαναν ήδη για έναν μήνα(Άυγουστο) με αποτέλεσμα να μου φαίνονται έτη φωτός πιο μπροστά από μένα!Αυτά βέβαια μέχρι που άνοιξα τα βιβλία του σχολείου και αντιστράφηκαν οι θέσεις!

Ας του εξηγήσει κάποιος ότι η διαδικασία της μάθησης δεν είναι κάτι που "υποτίθεται ότι ήταν να το κάνεις τελείως μόνος σου" ::)

Μεταφέρω από τα χθεσινά Νέα ένα άρθρο του Κώστα Γεωργουσόπουλου.
Δεν συμφωνώ με την συνολική του τοποθέτηση, νομίζω ότι αυτοακυρώνεται σαν καλός δάσκαλος και μπερδεύει ένα πρόχειρο 'αξιολογίστικο'  μέτρο εντυπωσιασμού με την ουσιαστική ανίχνευση και εκτίμηση των μαθησιακών δυνατοτήτων των μαθητών του.
Ένα σκέτο 'ποτέ δεν φταίνε οι μαθητές' δεν φτάνει για τον καλό δάσκαλο...

Εκείνο που είναι αξιόλογο είναι το σύνολο των πληροφοριών για τα προηγούμενα συστήματα και  η κριτική των 'εκπτώσεςων'....

http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18635&m=P18&aa=1

................................................. ................................................. ................................................. ..................

ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ 
Εποχή εκπτώσεων

Είμαι υποκείμενο εκπαίδευσης και εν συνεχεία λειτουργός της εξήντα τρία ολόκληρα χρόνια. Πέρασαν πάνω από τις πλάτες μου πάνω από είκοσι μεταρρυθμίσεις, «μεταρρυθμίσεις» και αντιμεταρρυθμίσεις
 
Μπήκα στην εκπαίδευση με απόηχους από τη δομή: Δημοτικό - Ελληνικό Σχολείο - Γυμνάσιο. Διδάχτηκα από τα εγχειρίδια της μεταξικής και κατοχικής περιόδου. Από το «Να, ένα μήλο» πέρασα στα «ία» και στα «ωά». Έδωσα εξετάσεις από το Δημοτικό για να εισαχθώ στο Γυμνάσιο (γραπτές και προφορικές σε «Άπασα την ύλην»). Διδάχτηκα Γρυπάρη της ψυχαρικής διαλέκτου και έγραφα αναλύσεις στην καθαρεύουσα. Έμαθα πως η Regina rosas amat σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών, αλλά από τα δώδεκα γνώριζα πως ο «Λύκος διώκει αμνόν» και στα δεκατρία πως «Δαρείου και Παρισάτιδος γίγνονται παίδες δύο».

Πήρα απολυτήριο από το Γυμνάσιο και οι περισσότεροι συμμαθητές μου με αυτό το εφόδιο και με εξετάσεις κατά κλάδους δημοσιοϋπαλληλίας, έγιναν τραπεζικοί, εφοριακοί, ταμειακοί, δημοτικοί, νομαρχιακοί κ.λπ. υπάλληλοι. Όσοι απ' αυτούς ως υπάλληλοι απέκτησαν και πτυχίο Ανωτάτης Σχολής κατέλαβαν διευθυντικές θέσεις σε οργανισμούς (ΟΤΕ, ΔΕΗ, Ταχυδρομεία, Υπουργεία). Οι λίγοι που υποστήκαμε εισαγωγικές εξετάσεις για τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα εξεταστήκαμε ανά σχολή, βαθμολογηθήκαμε από καθηγητή πανεπιστημίου. Κι αν, από πανικό, επιλέγαμε να εξεταστούμε σε συναφείς σχολές (Φιλοσοφική, Θεολογία, Νομική κ.λπ.), δίναμε ξεχωριστές εξετάσεις ακόμη και σε άλλες πόλεις με το ίδιο γνωστικό αντικείμενο (Αθήνα - Θεσσαλονίκη, Φιλοσοφική και Νομική!). Ύλη; Άπασα η διδακτέα ύλη, δηλαδή όλα τα σχολικά εγχειρίδια από εξώφυλλο έως κολοφώνα. Τα θέματα; Δύσκολα. Πώς όχι; Οι εξεταστές επέλεγαν ανθρώπους ικανούς να προσλάβουν γνώσεις και μεθόδους επιστημονικές.

Έχω κι άλλες φορές προκαλέσει. Θα το ξαναγράψω κι ας γίνω δυσάρεστος και γραφικός. Βλέποντας π.χ. ότι τα θέματα Αρχαίων Ελληνικών που δόθηκαν σε υποψηφίους φιλολόγους ΑΣΕΠ (αυριανούς ευέλπιδες εκπαιδευτικούς) να είναι σκανδαλωδώς τα ίδια (ένας απλός «Λυσίας») με τα θέματα που είχα μαζί με δημόσιο συνάδελφο επιλέξει σε ιδιωτικό της φωτιάς στην Ηλιούπολη το 1965 στις προβλεπόμενες από τη μεταρρύθμιση Παπανούτσου εισαγωγικές εξετάσεις από το Γυμνάσιο στο Λύκειο (!!!), σκέφτηκα πως αφού το 70% των υποψηφίων του ΑΣΕΠ βαθμολογήθηκαν κάτω από τη βάση, αν καλούνταν να εξεταστούν στον Θουκυδίδη και τον Ισαίο που είχαμε διαγωνιστεί το 1955 οι υποψήφιοι Αθηνών - Θεσσαλονίκης, με εξεταστές τον Σταματάκο και τον Καψωμένο, τα αποτελέσματα θα ήταν βαθμολογικά κάτω του μηδενός. Θυμίζω: το 1955 διαγωνιζόμαστε σε Θουκυδίδη καθ' υπαγόρευση και οι σημερινοί διαγωνίζονται με φωτοτυπημένο άγνωστο πρωτότυπο και βαθμολογούνται σε συνάρτηση με κείμενο αρχαίο διδαγμένο στο Λύκειο!

Τώρα αντιλαμβάνεται κανείς γιατί υπάρχουν τόσες κάθετες αντιδράσεις για αξιολόγηση. Σ' όλο τον πολιτισμένο κόσμο, η προαγωγή ενός υπαλλήλου ή στελέχους γίνεται με εξετάσεις. Στον Καναδά π.χ. κάθε γιατρός για να ξαναποκτήσει άδεια άσκησης του επαγγέλματος κάθε πενταετία εξετάζεται με κριτήρια αυστηρότερα των εισαγωγικών στον κλάδο του. Δοκιμάζουμε, έτσι πιλοτικά, κάτι τέτοιο στον τόπο μας; Και έχω προτείνει οι αρχιτέκτονες και οι μηχανικοί τού σήμερα να εξεταστούν σε θέματα των εισαγωγικών του Πολυτεχνείου πριν από 50 χρόνια, στη Φυσική του Σαντορίνη και στη Χημεία του Ασκητόπουλου. Οι φιλόλογοι στα Αρχαία Ελληνικά σε θέματα (καθ' υπαγόρευση, παρακαλώ) του Σταματάκου, του Κακριδή, του Τσοπανάκη, στην Ιστορία του Ζακυθινού και στα Λατινικά (άγνωστο κείμενο, παρακαλώ) του Σκάσση. Οι φυσικοί σε θέματα του Αλεξόπουλου, οι μαθηματικοί σε θέματα του Κάππου. Να δούμε πόσοι θα πάρουν προβιβάσιμο βαθμό.

Τόση έκπτωση θα πείτε σε πενήντα χρόνια. Και χειρότερη, ισχυρίζομαι. Μια δοκιμή θα δείξει. Και τώρα με ύλη διδαγμένη, μερικές σελιδούλες του εγχειριδίου, με γνωστά κείμενα και συζητούμε σοβαρά και ρητορεύουμε γιατί δεν απορροφώνται στα ΤΕΙ όσοι έγραψαν κάτω από τη βάση. Ε! λοιπόν το 1955-56 η βάση στις Φιλοσοφικές, Νομικές Σχολές κ.λπ. ήταν με άριστα το 40 το 24! Και με περιορισμό στα Νέα Ελληνικά και στα Αρχαία στη Φιλοσοφική, στα Νέα και στην Ιστορία στη Νομική πάνω από 5. Άρα, κι αν ακόμη συγκέντρωνες 28 μονάδες, αν ελάμβανες από 8 στα Αρχαία, τα Λατινικά και την Ιστορία και 4 στα Νέα έμενες εκτός. Και το σημαντικότερο, τη χρονιά εκείνη ο βαθμός του τελευταίου εισαγόμενου ήταν 26! Άρα όσοι ήταν μεταξύ 24-25 ήταν οι περίφημοι επιλαχόντες. Αυτοί τότε διαδήλωναν. Αυτούς αναλάμβαναν οι πολιτικοί! Απορροφώντο, αν έμεναν κενά στις σχολές, αφού μερικοί, λόγω προνοίας, είχαν επιτύχει σε δύο σχολές!

Τόση λοιπόν έκπτωση θα πείτε. Τόση, ισχυρίζομαι. Μ' αυτές όμως τις αυστηρές προδιαγραφές, σε εποχές μιζέριας, κρατικής φτώχειας, διωγμών, μετεμφυλιακού καθεστώτος, χωρίς ούτε ένα φροντιστήριο εκτός Αθηνών και στην Αθήνα τρία θεωρητικά και τρία θετικά, αυτοί που σήμερα κατέχουν πολιτικά, πνευματικά, διοικητικά, δημόσια και ιδιωτικά πόστα, έτσι επελέγησαν. Και οι περισσότεροι σπούδασαν εδώ. Για μεταπτυχιακά πήγαν στο εξωτερικό και η πλειονότητα με υποτροφίες.


Η καθιέρωση της βάσης
Διαβάζω σήμερα σοβαροφανείς αφέλειες από μπόσικους πανεπιστημιακούς που διαλαλούν την εύνοιά τους στους «αβάσιμους» των εισαγωγικών. Λένε: Γιατί θα πρέπει να έχει τη βάση ένας που θέλει να σπουδάσει σε ΤΕΙ Ιχθυοκαλλιέργειας ή Ανθοκομίας. Πού ήταν τότε που τα ΤΕΙ έγιναν ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα και κόπτονταν για την ισοτιμία τους με τα ΑΕΙ; Αν δεν απατώμαι, Ανωτάτη Εκπαίδευση σημαίνει επιστήμη, μεθοδολογία, τεκμηρίωση, έρευνα. Δεν βγάζουν ψαράδες και κηπουρούς τα ΤΕΙ, ή κάνω λάθος;

Οι υποψήφιοι, με σύστημα που χρόνια θεωρήθηκε επαρκές και αλώβητο, απαραβίαστο, εξετάζονταν στην ύλη του Λυκείου. Άρα οι εισαγωγικές τους εξετάσεις (κι έτσι συμβαίνει, αφού οι βαθμοί των εισαγωγικών λαμβάνονται υπόψη στο Απολυτήριο) ελέγχουν τις γνώσεις της Μέσης Εκπαίδευσης. Κακώς, πιστεύω εγώ. Καλώς όμως, ισχυρίζονται όλοι σαράντα χρόνια που οι εξεταστές βαθμολογητές ήταν καθηγητές Μέσης Εκπαίδευσης και τα θέματα επελέγοντο βάσει προδιαγεγραμμένης διδαγμένης ύλης. Αν εξετάζονταν οι υποψήφιοι Ιχθυοκαλλιέργειας και Ανθοκομίας από τους καθηγητές των ομόλογων ΤΕΙ σε ποια ύλη θα κατέφευγαν; Στη Ζωολογία και τη Φυτολογία των εγχειριδίων; Καλώς. Αλλά οι εξετάσεις, η ύλη και η βαθμολογία να γίνονται από τους οικείους καθηγητές των ιδρυμάτων.

Είχα αρθρογραφήσει για την αυτονόητη για κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα καθιέρωση της βάσης σε όποια εξέταση σε ανύποπτο πολιτικό χρόνο. Περνάει υποψήφιος οδηγός Ι.Χ., φοιτητής, μεταπτυχιακός, ανάπηρος που ζητάει σύνταξη χωρίς να συγκεντρώνει προσόντα πάνω από τη βάση;

Παλιότερα, το γνωρίζω ως γιος εκπαιδευτικού και ως εκπαιδευτικός ο ίδιος πως πέρα από τις γνωστές επιθεωρήσεις (από τον γυμνασιάρχη ή λυκειάρχη, τον γενικό επιθεωρητή), ο διδάσκων δεχόταν τον έλεγχο αν οι αποτυχόντες στο μάθημά του ξεπερνούσαν το 30% του συνόλου.

Ε! λοιπόν η καθιέρωση φέτος της βάσης είναι ένα πρώτο πανελλαδικό έμμεσο κριτήριο αξιολόγησης. Αυτοί οι μαθητές που δεν συγκέντρωσαν τη βάση είχαν προαχθεί
στο οικείο Λύκειο. Στην ίδια ύλη! Μερικά Λύκεια μάλιστα καυχώνται πως έπιασαν τα θέματα. Δηλαδή άσκησαν τους μαθητές τους σε ανάλογα ή τα ίδια θέματα. Είναι μάλιστα δεδομένο, ότι οι ερωτήσεις της σχολικής πράξης είναι πρότυπο για τις ερωτήσεις των εξετάσεων.


ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ ΤΕΛΙΚΑ;
Ή το σύστημα πάσχει ή οι διδάσκοντες. Γιατί δεν φταίνε ποτέ οι μαθητές. Απλώς πριμοδοτούνται μεταθέτοντας την όποια αποτυχία τους στις Εισαγωγικές. «Βάλ' του», λένε, «έναν βαθμό να πάει στο καλό και να μην έχω ντράβαλα κι ας κόψει το κεφάλι του να πάρει μια θέση στα ΤΕΙ».

Αλλά απέτυχαν μόνο τα Λύκεια; Τα φροντιστήρια; Υπάρχει σήμερα μαθητής που τουλάχιστον για δύο χρόνια να μην κάνει φανερό ή κρυφό φροντιστήριο;

Η καθιέρωση της βάσης έβγαλε λαγό. Οι μεν τον θέλουν στιφάδο. Οι δε να τον αναστήσουν και να τον ξαναβάλουν στην τρύπα του.

Και μια υπόθεση: Αν η Πολιτεία συνέχιζε την παλιά τακτική χωρίς το σκάνδαλο - τεστ της βάσης και αποφάσιζε να νοικιάσει στις έδρες των ΤΕΙ ξενοδοχεία για τη στέγαση των φοιτητών ή ανήγειρε εστίες και αναλάμβανε δωρεάν τη σίτισή τους, οι ίδιοι πάλι ξενοδόχοι, εστιάτορες και τοπικοί άρχοντες θα αναλάμβαναν να υπερασπιστούν τα «αγαθά της παιδείας»!

ΤΑ ΝΕΑ , 09/09/2006 , Σελ.: P18

Καρπός του μεγαλύτερου τεχνάσματος της προπαγάνδας της κυβέρνησης είναι ο τρόπος που διεξάγεται η συζήτηση για τον αποκλεισμό από τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ εκείνων που δεν έπιασαν τη βάση. Ακόμα κι αυτοί που διαφωνούν με το μέτρο δεν τολμούν να αντιπαρατεθούν στην ουσία του.

(...)

Πρόκειται για μια ρύθμιση η οποία με αριστοτεχνικό τρόπο επιτυγχάνει τον πραγματικό στόχο της κυβέρνησης, που δεν είναι άλλος από τη σημαντική μείωση του αριθμού των εισακτέων, και μάλιστα εις βάρος των οικονομικά ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων.

(...)

Μέχρι σήμερα και κάτω από την κοινωνική πίεση των μαθητών και των οικογενειών τους (αλλά και των τοπικών κοινωνιών) υπήρχε διαρκής διεύρυνση του αριθμού των εισακτέων. Επί υπουργίας Γερ. Αρσένη εξαγγέλθηκε, μάλιστα, η πρόθεση να εξισωθεί ο αριθμός των προσφερόμενων θέσεων σε ΑΕΙ και ΤΕΙ με τη ζήτηση των τελειοφοίτων του λυκείου για μια θέση στην ανώτατη εκπαίδευση.

Η σημερινή κυβέρνηση οδηγείται στην ανατροπή αυτής της πολιτικής, κάτω από την ωμή πρόθεση να μειώσει τις κρατικές δαπάνες για την παιδεία, αλλά και να ενισχύσει την ιδιωτική εκπαίδευση και παραπαιδεία.

(...)

Το 2000 το τότε υπουργείο Παιδείας επέλεξε μέσω εύκολων θεμάτων να αποσπάσει τη συναίνεση για το νέο εξεταστικό σύστημα. Το 2005 τα δύσκολα θέματα ήταν απαραίτητα για να αποδοθεί στους ίδιους τους υποψηφίους η ειλημμένη απόφαση να μειωθεί δραστικά ο αριθμός των εισακτέων και να κλείσουν τμήματα και σχολές.


(...)η υπουργός Παιδείας παραχώρησε συνέντευξη στην εφημερίδα που πρωτοστάτησε στον θόρυβο («Βήμα της Κυριακής», 28/8/05). Η εφημερίδα εκθειάζει τις αλλαγές της κυρίας Γιαννάκου ως «σχέδιο Καποδίστρια» για την παιδεία, αλλά αποφεύγει να αναφερθεί στο επίμαχο ζήτημα των βάσεων.

Στη διπλανή (δεξιά) σελίδα φιλοξενείται ολοσέλιδη καταχώριση ιδιωτικού κολεγίου της Αθήνας. Το μήνυμα προφανές. Την επομένη, η απογευματινή εφημερίδα του ίδιου δημοσιογραφικού συγκροτήματος αφιερώνει το πρωτοσέλιδό της στις συνέπειες που είχε όλος αυτός ο προπαγανδιστικός οχετός: «Πανικό έφερε η "βάση 10" στις Πανελλήνιες. Εκρηξη εγγραφών στα φροντιστήρια» («Τα Νέα», 29/8/05).

Να, λοιπόν, η πραγματική συνέπεια της εξαγγελίας Γιαννάκου.

(...)

Η προπαγάνδα για τις βάσεις δεν περιορίζεται μόνο στα επιχειρήματα που έχουν στόχο να ενοχοποιήσουν τη σχολική κοινότητα (τους μαθητές ως αγράμματους και τους εκπαιδευτικούς ως άχρηστους και ανίκανους), αλλά επεκτείνεται και στις τοπικές κοινωνίες και τους εκπροσώπους τους.


(...)


«Είναι φανερό ότι το άνοιγμα των Πανεπιστημίων, με την αύξηση του αριθμού των εισακτέων, δεν μετρίασε τις ανισότητες πρόσβασης για εκείνους τους υποψήφιους οι οποίοι προέρχονται από τα αγροτικά και εργατικά στρώματα. Οι φοιτητές/τριες με πατέρα στην κατηγορία "Γεωργικά, Αλιευτικά, Δασικά επαγγέλματα κ.λπ" με 19,4% συμμετοχή στον πληθυσμό εκπροσωπούνται στο σύνολο των πρωτοετών φοιτητών ΑΕΙ με ποσοστό 4,9%! Παράλληλα οι φοιτητές/τριες με πατέρα στην επαγγελματική κατηγορία "Εργάτες, Τεχνίτες, Χειριστές κ.λπ." με 29,2% συμμετοχή στον πληθυσμό εκπροσωπούνται στο σύνολο των πρωτοετών φοιτητών ΑΕΙ με ποσοστό 17,9%.

»Οι φοιτητές αγροτικής καταγωγής δεν ξεπερνούν το 1-2,5% του συνόλου των φοιτητών της Ιατρικής ή του Πολυτεχνείου, φτάνουν και ξεπερνούν το 10% στο σύνολο των φοιτητών των ΤΕΙ ή διαφόρων τμημάτων ΑΕΙ χαμηλής επαγγελματικής προοπτικής. Επίσης, οι φοιτητές εργατικής καταγωγής, ενώ αποτελούν μόλις το 10-12% κατά μέσο όρο των περιζήτητων σχολών, στις σχολές χαμηλής ζήτησης ξεπερνούν το 25%. Αντίθετα οι φοιτητές με πατέρα στα "επιστημονικά-ελεύθερα επαγγέλματα" αποτελούν το 40-50% των σχολών πρώτης ζήτησης και μόλις το 1/10 των φοιτητών των ΤΕΙ».

Κατά συνέπεια, η ρύθμιση Γιαννάκου έχει έναν σαφή ταξικό χαρακτήρα. Η προβολή ορισμένων αριστούχων που κατάγονται από φτωχές οικογένειες ή μετανάστες δεν μπορεί να κρύψει τη μεγάλη μάζα των παιδιών που κατάγονται από τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα και είναι αυτά που όχι μόνο δεν φτάνουν στο πανεπιστήμιο, αλλά δεν τελειώνουν καν το -υποτίθεται- υποχρεωτικό σχολείο.


(...)


Αλλά υπάρχουν ακόμα πιο ωμά και κυνικά επιχειρήματα: «Δεν είναι δυνατόν χωρίς να έχεις πιάσει τη βάση να μπαίνεις στην Ιατρική» γράφει ο Δημήτρης Δανίκας στα «Νέα» (28/8/06). Λες και δεν ξέρει ότι στην Ιατρική έμπαιναν και εξακολουθούν να μπαίνουν μόνο αριστούχοι. Και επιμένει:

«Μπορεί ας πούμε να είσαι γεννημένος κομμωτής και να ταλαιπωρείσαι για να μπεις στην Αρχιτεκτονική». Μ' αυτή τη λογική επανερχόμαστε πια σε προκαπιταλιστικές κοινωνικές μορφές οργάνωσης, όπου οι τάξεις και τα επαγγέλματα συνοδεύουν από τη γέννησή τους τα άτομα και είναι αδιανόητη κάθε κοινωνική κινητικότητα.

Ας μη διαμαρτύρονται, λοιπόν, όσοι βρήκαν φέτος κλειστές τις πόρτες της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης: είναι «γεννημένοι αγράμματοι». Ας ψέξουν την καταγωγή και τα γονίδιά τους.  :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o

(...)

Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι στην πραγματικότητα μια αντιμεταρρύθμιση. Εδώ και πολλές δεκαετίες ο αριθμός των φοιτητών στην Ελλάδα ήταν ιδιαίτερα υψηλός σε σχέση με άλλες δυτικές χώρες, καθώς επίσης ήταν μεγάλος και ο βαθμός της κοινωνικής κινητικότητας που εξασφάλιζε (βλ. το ιστορικό άρθρο του Κωνσταντίνου Τσουκαλά «Η ανώτατη εκπαίδευση στην Ελλάδα ως μηχανισμός κοινωνικής αναπαραγωγής», «Δευκαλίων», τ. 13, 1975). Η προσπάθεια της κυβέρνησης κατατείνει στη ραγδαία μείωση του φοιτητικού πληθυσμού και την παρεμπόδιση της κοινωνικής ανόδου μέσω του εκπαιδευτικού μηχανισμού.

---

Το παραπανω κειμενο, αποτελει συρραφη μερικων αποσπασματων του σημερινου αρθρου του Ιου, που αναφερεται στο μετρο της "βασης του 10".

Ακολουθει η δημοσιευση ολοκληρου του αρθρου, στο επομενο μηνυμα:

http://www.iospress.gr/ios2006/ios20060910.htm

ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΗΣ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ
 
Η απάτη με το «10»
 
Καρπός του μεγαλύτερου τεχνάσματος της προπαγάνδας της κυβέρνησης είναι ο τρόπος που διεξάγεται η συζήτηση για τον αποκλεισμό από τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ εκείνων που δεν έπιασαν τη βάση. Ακόμα κι αυτοί που διαφωνούν με το μέτρο δεν τολμούν να αντιπαρατεθούν στην ουσία του.

Τα αποτελέσματα των φετινών εισαγωγικών εξετάσεων για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και ο αποκλεισμός χιλιάδων υποψηφίων που δεν έπιασαν τη βάση εξακολουθούν να απασχολούν τα μέσα ενημέρωσης, τα κόμματα και τους δημοτικούς άρχοντες. Στο επίκεντρο των συζητήσεων και των αντιπαραθέσεων, οι κοινωνικές συνέπειες της νέας ρύθμισης. Δηλαδή, η επίδρασή της στους διαγωνιζόμενους αποφοίτους του λυκείου ή ακόμα και στις τοπικές κοινωνίες που στήριξαν, τα τελευταία χρόνια, την ανάπτυξή τους στην παρουσία του φοιτητικού πληθυσμού.

Ακόμα και οι πιο σφοδροί επικριτές του μέτρου αυτού της κυρίας Γιαννάκου δεν διανοούνται να αντιταχθούν στην ουσία του, δηλαδή στην καθιέρωση του μέτρου της «βάσης» ως αναγκαίας προϋπόθεσης για την εισαγωγή κάποιου στην ανώτατη εκπαίδευση.

Η ρύθμιση

Περιορίζονται στην απαρίθμηση των αρνητικών συνεπειών από την εφαρμογή του μέτρου και αρκούνται -στην καλύτερη περίπτωση- να προτείνουν τη σταδιακή εφαρμογή του μέτρου, την απάλυνση του ορίου «10» σε «9» ή «8» και την παράλληλη υιοθέτηση αντισταθμιστικών μέτρων που θα ανακουφίσουν όσους θίγονται άμεσα.

Πρόκειται για μια ρύθμιση η οποία με αριστοτεχνικό τρόπο επιτυγχάνει τον πραγματικό στόχο της κυβέρνησης, που δεν είναι άλλος από τη σημαντική μείωση του αριθμού των εισακτέων, και μάλιστα εις βάρος των οικονομικά ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων. Πολιτικό θάρρος για την ευθεία εφαρμογή ενός τέτοιου μέτρου ασφαλώς δεν υπάρχει. Επιρρίπτεται, λοιπόν, η ευθύνη στους «κακούς μαθητές», που δεν έπιασαν τη βάση, και ούτε γάτα ούτε ζημιά.

Η «τετράγωνη» λογική της ρύθμισης βασίζεται, όμως, σε μια απάτη: παραμερίζει εντελώς την ουσία του συστήματος εξετάσεων που ισχύει μέχρι σήμερα. Αυτό το σύστημα προβλέπει έναν συγκεκριμένο αριθμό εισακτέων ανά σχολή. Ο μοναδικός ρόλος των εξετάσεων είναι να κατατάξουν τους υποψηφίους σε μια σειρά, έτσι ώστε να εισαχθούν όσοι προβλέπονται. Το απολυτήριο του λυκείου εξασφαλίζει αυτό που υποτίθεται ότι απασχολεί την κυρία Γιαννάκου και τους θιασώτες του μέτρου, δηλαδή την ελάχιστη απαραίτητη μαθησιακή επάρκεια του υποψηφίου. Από κει και πέρα, οι εισαγωγικές εξετάσεις ήταν μόνο ο μηχανισμός σύγκρισης των υποψηφίων μεταξύ τους και κατάταξής τους σε σχολές. Γι' αυτό τον λόγο δεν υπήρχε θέμα «βάσης» σ' αυτές τις εξετάσεις.

Μέχρι σήμερα και κάτω από την κοινωνική πίεση των μαθητών και των οικογενειών τους (αλλά και των τοπικών κοινωνιών) υπήρχε διαρκής διεύρυνση του αριθμού των εισακτέων. Επί υπουργίας Γερ. Αρσένη εξαγγέλθηκε, μάλιστα, η πρόθεση να εξισωθεί ο αριθμός των προσφερόμενων θέσεων σε ΑΕΙ και ΤΕΙ με τη ζήτηση των τελειοφοίτων του λυκείου για μια θέση στην ανώτατη εκπαίδευση.

Η σημερινή κυβέρνηση οδηγείται στην ανατροπή αυτής της πολιτικής, κάτω από την ωμή πρόθεση να μειώσει τις κρατικές δαπάνες για την παιδεία, αλλά και να ενισχύσει την ιδιωτική εκπαίδευση και παραπαιδεία.

Το μέτρο αποφασίστηκε πέρυσι, με το επιχείρημα ότι δεν είναι δυνατόν να εισάγεται στην ανώτατη εκπαίδευση το 43% (δηλαδή 39.000 υποψήφιοι) με βαθμό κάτω από τη βάση. Αλλά ο αριθμός αυτός είναι απλό αποτέλεσμα της δυσκολίας των θεμάτων. Μόλις 5 χρόνια νωρίτερα, το 2000, τη χρονιά που ξεκίνησαν οι πανελλαδικές εξετάσεις, οι υποψήφιοι που έγραψαν κάτω από τη βάση ήταν μόλις 3.000, δηλαδή το 4,6% του συνόλου. Επειδή κανείς δεν μπορεί σοβαρά να ισχυριστεί ότι μέσα σε μια πενταετία κατέρρευσε το σχολικό σύστημα, η μοναδική εξήγηση στο φαινόμενο είναι η προφανής: ο βαθμός δυσκολίας των θεμάτων είναι αυτός που ρυθμίζει και τις βάσεις.

Η μεθόδευση

Το 2000 το τότε υπουργείο Παιδείας επέλεξε μέσω εύκολων θεμάτων να αποσπάσει τη συναίνεση για το νέο εξεταστικό σύστημα. Το 2005 τα δύσκολα θέματα ήταν απαραίτητα για να αποδοθεί στους ίδιους τους υποψηφίους η ειλημμένη απόφαση να μειωθεί δραστικά ο αριθμός των εισακτέων και να κλείσουν τμήματα και σχολές.

Για τη σημασία και τους πραγματικούς εμπνευστές του μέτρου των βάσεων πρέπει να πάμε δώδεκα μήνες πίσω. Πριν από έναν ακριβώς χρόνο, τις μέρες που δημοσιεύονταν τα αποτελέσματα των περσινών εξετάσεων, ξεκίνησε μια πρωτοφανής καμπάνια -και μάλιστα από τον μη κυβερνητικό τύπο- με στόχο την καταγγελία των εξετάσεων και των εξεταζομένων και την «αποκάλυψη» ότι γίνονται δεκτοί στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ υποψήφιοι με πολύ χαμηλούς βαθμούς.

Με τίτλο «Το σκάνδαλο των βάσεων» και υπότιτλο «Με 1,5 στα 20 μπήκε στο Πανεπιστήμιο» επέλεξε να παρουσιάσει τον κατάλογο των βάσεων το «Βήμα» (26/8/05). Το πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ άρχιζε με τις ακόλουθες φράσεις: «Διάπλατες και για τους αδιάβαστους ήταν και εφέτος οι πύλες των Πανεπιστημίων και των Τεχνολογικών Ιδρυμάτων της χώρας, στα αμφιθέατρα των οποίων θα κάθονται από τη νέα ακαδημαϊκή χρονιά φοιτητές και σπουδαστές με βαθμό... 1,5. Περισσότεροι από 15.000 υποψήφιοι, δηλαδή πάνω από το 1/5 των εισακτέων, πέρασαν με βαθμολογίες κάτω από τη βάση, αποκαλύπτοντας το σκάνδαλο του συστήματος εισαγωγής στην ελληνική τριτοβάθμια εκπαίδευση».

Το κύριο άρθρο της εφημερίδας, με τον τίτλο «Ντροπή!» επαναλάμβανε ότι «η εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο υποψηφίου που έλαβε βαθμό 1,5 με άριστα το 20 δεν μπορεί φυσικά παρά να προκαλεί ανάμικτα αισθήματα από γέλια ως οργή. Αν έτσι θέλουμε τα πράγματα, ας καταργηθεί εντελώς η βαθμολογία και ας εισέρχεται στις Ανώτατες Σχολές όποιος θέλει ή όποιος προλάβει ανοιχτές τις πόρτες. Είναι προφανώς καιρός το Κράτος να σοβαρευθεί!»

Το «Κράτος», λοιπόν, (έτσι, με κεφαλαίο «Κ»), δηλαδή η κυρία Γιαννάκου, εκλήθη από το «Βήμα» να σοβαρευτεί. Αλλά η υπουργός Παιδείας είχε ήδη από τις αρχές του καλοκαιριού εξαγγείλει την πρόθεσή της να επιβάλει τη βάση 10 από το 2006. Αρα η εφημερίδα απλώς ήρθε να ενισχύσει με δήθεν αντιπολιτευτικό τόνο ένα ανακοινωμένο ήδη κυβερνητικό μέτρο.

Από κοντά και οι περισσότερες φιλοκυβερνητικές εφημερίδες. «Φοιτητές με λευκή κόλλα» ήταν ο τίτλος της «Απογευματινής», που κι αυτή παρουσίαζε ως ρεκόρ το γεγονός ότι «υποψήφιος μπήκε σε ΑΕΙ με 1,53» και ότι «μπήκαν 18.000 με βαθμούς κάτω από τη βάση». Παρόμοια πρωτοσέλιδα και από την «Καθημερινή» («Τελευταία πράξη μιας αποτυχίας»), την «Εστία» («Οι βάσεις της ισοπεδώσεως») και τη «Βραδυνή» («Στα ΑΕΙ με... 1,53»).

Το σκηνικό ολοκληρώθηκε με τηλεοπτικές εκπομπές που έδωσαν ακόμα πιο δραματική εικόνα για την κατάσταση της ελληνικής παιδείας και το «σκάνδαλο των βάσεων».

Δυο μέρες μετά την πρωτοσέλιδη ομοβροντία κατά των εισακτέων που δεν συγκέντρωσαν τη βάση, η υπουργός Παιδείας παραχώρησε συνέντευξη στην εφημερίδα που πρωτοστάτησε στον θόρυβο («Βήμα της Κυριακής», 28/8/05). Η εφημερίδα εκθειάζει τις αλλαγές της κυρίας Γιαννάκου ως «σχέδιο Καποδίστρια» για την παιδεία, αλλά αποφεύγει να αναφερθεί στο επίμαχο ζήτημα των βάσεων.

Στη διπλανή (δεξιά) σελίδα φιλοξενείται ολοσέλιδη καταχώριση ιδιωτικού κολεγίου της Αθήνας. Το μήνυμα προφανές. Την επομένη, η απογευματινή εφημερίδα του ίδιου δημοσιογραφικού συγκροτήματος αφιερώνει το πρωτοσέλιδό της στις συνέπειες που είχε όλος αυτός ο προπαγανδιστικός οχετός: «Πανικό έφερε η "βάση 10" στις Πανελλήνιες. Εκρηξη εγγραφών στα φροντιστήρια» («Τα Νέα», 29/8/05).

Να, λοιπόν, η πραγματική συνέπεια της εξαγγελίας Γιαννάκου.

Με θαυμαστή ταχύτητα, κατατέθηκε από την κυβέρνηση το σχέδιο νόμου με τίτλο «Ρύθμιση θεμάτων Ανώτατης Πανεπιστημιακής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης και λοιπές διατάξεις» (1/9/05). Στο άρθρο 13 περιλαμβανόταν η περίφημη ρύθμιση για τη βάση «10». Κατά τη συζήτηση στην ολομέλεια (21 και 22/9) το νομοσχέδιο υποστηρ
ίχθηκε μόνο από την κυβέρνηση, αλλά ελάχιστοι βουλευτές της αντιπολίτευσης τόλμησαν να αντιπαρατεθούν ανοιχτά με το επίμαχο άρθρο 13.

Επηρεασμένοι κι αυτοί από τον προπαγανδιστικό ορυμαγδό, ψέλλισαν κάποιες διαφωνίες, αλλά χωρίς να τολμούν ευθεία αμφισβήτηση.

Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ακόμα και ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ (και καθηγητής) Γιώργος Χουρμουζιάδης αρκέστηκε να αμφισβητήσει τον τρόπο ορισμού της βάσης «10» (τον «αλγόριθμο», όπως είπε) και παγιδεύθηκε σε μια άχαρη κολοκυθιά με κυβερνητικούς βουλευτές αν έπρεπε η βάση να βρίσκεται στο 9,5 ή το 10.

Εκείνος που είχε εξαρχής σαφή τοποθέτηση για τη ρύθμιση αυτή ήταν ο εισηγητής εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ Μάρκος Μπόλαρης. Ο βουλευτής Σερρών αναφέρθηκε, μάλιστα, στην πίεση των μέσων ενημέρωσης που οδήγησε στην επίμαχη ρύθμιση.

Αλλά κι αυτός θα ένιωσε λίγο παράξενα όταν είδε να τον αδειάζουν οι σύντροφοί του με τα αποκλίνοντα επιχειρήματά τους. Πρώτα πρώτα η ειδικευμένη Συλβάνα Ράπτη, η οποία μπήκε κι αυτή στη λογική της κολοκυθιάς, αναφέροντας το ενδεχόμενο η βάση να είναι υψηλότερη του «10»!

Το τελειωτικό χτύπημα δόθηκε από τον Απόστολο Κακλαμάνη, ο οποίος ζήτησε να μην φτιαχτούν «προς Θεού» νέα πανεπιστημιακά τμήματα, δίνοντας έτσι το καλύτερο επιχείρημα στην κυβέρνηση, που ετοιμάζεται να τα κλείσει.

Τώρα πια, έναν χρόνο αργότερα, όλοι καταλαβαίνουν τι ακριβώς σήμαινε αυτή η ρύθμιση. Αλλά τώρα είναι πια αργά. Και με το δίκιο της η υπουργός Παιδείας τους ειρωνεύθηκε εμπράκτως πριν από λίγους μήνες, όταν ανακοίνωσε ότι φέτος θα αυξηθούν οι εισακτέοι! Επρόκειτο για δεύτερη απάτη. Στην πραγματικότητα μειώθηκαν οι θέσεις στις σχολές με μεγάλη ζήτηση (Ιατρική, Νομική) και αυξήθηκαν στα τμήματα που από τότε ήταν γνωστό ότι θα μείνουν (ελέω βάσεων) χωρίς φοιτητές και θα κλείσουν.

Ο γεν. γραμματέας του υπουργείου Ανδρέας Καραμάνος δήλωνε στις 2/3/06 ότι «οι εισακτέοι θα είναι φέτος 2.000 περισσότεροι από πέρυσι». Απέφυγε, βέβαια, να πει αυτό που γνώριζαν όλοι: ότι δηλαδή φέτος θα υπήρχαν και 20.000 «εξακτέοι».

Ακόμα και το «Βήμα» διαμαρτυρήθηκε σε πρωτοσέλιδο για το «Τρυκ της Μαριέττας» (3/3/06), αλλά όλοι θυμούνταν ότι απ' αυτό είχε ξεκινήσει η εκστρατεία για την εφαρμογή του «10».

Οι συντεχνίες

Η προπαγάνδα για τις βάσεις δεν περιορίζεται μόνο στα επιχειρήματα που έχουν στόχο να ενοχοποιήσουν τη σχολική κοινότητα (τους μαθητές ως αγράμματους και τους εκπαιδευτικούς ως άχρηστους και ανίκανους), αλλά επεκτείνεται και στις τοπικές κοινωνίες και τους εκπροσώπους τους. Φυσικά πρόκειται για τον εύκολο στόχο.

Αλλά, όσο συντεχνιακές και πολιτικά άκομψες κι αν είναι οι διαμαρτυρίες τοπικών παραγόντων που είδαν το φως της δημοσιότητας, εκφράζουν ένα υπαρκτό και σοβαρό πρόβλημα της επαρχίας. Σε πολλά σημεία της χώρας η χωροθέτηση πανεπιστημιακών τμημάτων αποτέλεσε τα τελευταία χρόνια το μοναδικό στοιχείο πραγματικής οικονομικής και πολιτιστικής ανάπτυξης.

Από αυτή την άποψη η τόσο λοιδορούμενη διασπορά των σχολών της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης υπήρξε ένα από τα ελάχιστα μέτρα αποκέντρωσης, ανεξάρτητα από τις ενδεχομένως ταπεινές (δηλαδή ψηφοθηρικές) προθέσεις των εμπνευστών του.

Οσοι ειρωνεύονται με τόση ευκολία τις επαρχιακές «καφετέριες» και «γκαρσονιέρες» και τους ιδιοκτήτες τους ασφαλώς δεν έχουν ιδέα για την πραγματική ανανέωση που έφερε στις τοπικές κοινωνίες η ύπαρξη του φοιτητικού πληθυσμού. Ισως αναπολούν τις παλιές καλές μέρες που τον ίδιο ρόλο έπαιζαν για τις επαρχιακές κωμοπόλεις τα πολυπληθή στρατόπεδα.

Το σίγουρο είναι ότι οι τελευταίοι που ευθύνονται για τα συντεχνιακά αιτήματα των τοπικών κοινωνιών είναι οι ίδιοι οι υποψήφιοι φοιτητές που βρίσκουν σήμερα κλειστές τις πόρτες των ΑΕΙ και των ΤΕΙ, χάρη στον μαγικό αριθμό 10. Και βέβαια, δεν είδαμε όλους αυτούς που σήμερα μιλούν για συντεχνιακά αιτήματα να έχουν ξεσηκωθεί τόσα χρόνια που ελέω ελεύθερης οικονομίας τα νοίκια και το κόστος ζωής σ' αυτές τις περιβόητες επαρχιακές γκαρσονιέρες μετατράπηκαν σε βραχνά για τις οικογένειες των μετακινούμενων φοιτητών.

Μια ταξική ρύθμιση

Στην προπαγανδιστική φαρέτρα του υπουργείου Παιδείας προστίθενται καθημερινά και νέα επιχειρήματα. Ορισμένα, μάλιστα, απ' αυτά εκπλήσσουν, γιατί προέρχονται από μη αναμενόμενα μέσα και σχολιαστές.

Διαβάζουμε, π.χ. στην «Ε» πριν από λίγες μέρες: «Με ποια λογική, υποβολέα, πρέπει να επιβραβεύονται οι μαθητές κάτω του "10"; Μήπως πρόκειται για παιδιά πτωχών οικογενειών που εργάζονται και αδυνατούν να ανταποκριθούν στις αυξημένες απαιτήσεις του σχολείου; Κατά τεκμήριον οι εργαζόμενοι μαθητές, καθώς και τα παιδιά των μεταναστών, τα πηγαίνουν καλά στο σχολείο» («Ο τύπος των ήλων», 31/8/06).

Αλλά οι εξαιρέσεις (γιατί περί αυτού πρόκειται) δεν αποτελούν «τεκμήριο». Οπως αποδεικνύει ο Χρήστος Κάτσικας, με βάση τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, οι ανισότητες πρόσβασης στα ΑΕΙ ζουν και βασιλεύουν.

«Είναι φανερό ότι το άνοιγμα των Πανεπιστημίων, με την αύξηση του αριθμού των εισακτέων, δεν μετρίασε τις ανισότητες πρόσβασης για εκείνους τους υποψήφιους οι οποίοι προέρχονται από τα αγροτικά και εργατικά στρώματα. Οι φοιτητές/τριες με πατέρα στην κατηγορία "Γεωργικά, Αλιευτικά, Δασικά επαγγέλματα κ.λπ" με 19,4% συμμετοχή στον πληθυσμό εκπροσωπούνται στο σύνολο των πρωτοετών φοιτητών ΑΕΙ με ποσοστό 4,9%! Παράλληλα οι φοιτητές/τριες με πατέρα στην επαγγελματική κατηγορία "Εργάτες, Τεχνίτες, Χειριστές κ.λπ." με 29,2% συμμετοχή στον πληθυσμό εκπροσωπούνται στο σύνολο των πρωτοετών φοιτητών ΑΕΙ με ποσοστό 17,9%.

»Οι φοιτητές αγροτικής καταγωγής δεν ξεπερνούν το 1-2,5% του συνόλου των φοιτητών της Ιατρικής ή του Πολυτεχνείου, φτάνουν και ξεπερνούν το 10% στο σύνολο των φοιτητών των ΤΕΙ ή διαφόρων τμημάτων ΑΕΙ χαμηλής επαγγελματικής προοπτικής. Επίσης, οι φοιτητές εργατικής καταγωγής, ενώ αποτελούν μόλις το 10-12% κατά μέσο όρο των περιζήτητων σχολών, στις σχολές χαμηλής ζήτησης ξεπερνούν το 25%. Αντίθετα οι φοιτητές με πατέρα στα "επιστημονικά-ελεύθερα επαγγέλματα" αποτελούν το 40-50% των σχολών πρώτης ζήτησης και μόλις το 1/10 των φοιτητών των ΤΕΙ».

Κατά συνέπεια, η ρύθμιση Γιαννάκου έχει έναν σαφή ταξικό χαρακτήρα. Η προβολή ορισμένων αριστούχων που κατάγονται από φτωχές οικογένειες ή μετανάστες δεν μπορεί να κρύψει τη μεγάλη μάζα των παιδιών που κατάγονται από τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα και είναι αυτά που όχι μόνο δεν φτάνουν στο πανεπιστήμιο, αλλά δεν τελειώνουν καν το -υποτίθεται- υποχρεωτικό σχολείο.

Παιδεία και απορύθμιση

Αλλά υπάρχουν ακόμα πιο ωμά και κυνικά επιχειρήματα: «Δεν είναι δυνατόν χωρίς να έχεις πιάσει τη βάση να μπαίνεις στην Ιατρική» γράφει ο Δημήτρης Δανίκας στα «Νέα» (28/8/06). Λες και δεν ξέρει ότι στην Ιατρική έμπαιναν και εξακολουθούν να μπαίνουν μόνο αριστούχοι. Και επιμένει:

«Μπορεί ας πούμε να είσαι γεννημένος κομμωτής και να ταλαιπωρείσαι για να μπεις στην Αρχιτεκτονική». Μ' αυτή τη λογική επανερχόμαστε πια σε προκαπιταλιστικές κοινωνικές μορφές οργάνωσης, όπου οι τάξεις και τα επαγγέλματα συνοδεύουν από τη γέννησή τους τα άτομα και είναι αδιανόητη κάθε κοινωνική κινητικότητα.

Ας μη διαμαρτύρονται, λοιπόν, όσοι βρήκαν φέτος κλειστές τις πόρτες της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης: είναι «γεννημένοι αγράμματοι». Ας ψέξουν την καταγωγή και τα γονίδιά τους.

Το μέτρο, λοιπόν, του «10» δεν είναι τίποτα άλλο παρά η εφαρμογή του περίφημου μοντέλου της «απορρύθμισης» στον χώρο της παιδείας. Οσοι εκλιπαρούν, σήμερα, την υπουργό Παιδείας να μετριάσει τις απάνθρωπες συνέπειες της κυβερνητικής αυτής απόφασης αδυνατούν να κατανοήσουν ότι ο αρχικός στόχος ήταν ακριβώς αυτός. Δηλαδή, η μείωση του αριθμού των εισακτέων, το κλείσιμο σχολών και τμημάτων και η εξοικονόμηση των κονδυλίων που θα απαιτούσε η διατήρηση των «μη δημοφιλών» τμημάτων.

Η φιλελεύθερη ιδεολογία της υπουργού Παιδείας και της κυβέρνησης απεχθάνεται οποιονδήποτε σχεδιασμό. Αναθέτει, λοιπόν, στο μηχανισμό των βάσεων να αποφασίσει ποια τμήματα και ποιες σχολές θα κλείσουν. Αντί να ενισχυθούν τα αδύναμα τμήματα και να αντικατα
σταθούν τα προβληματικά από άλλα, επιλέγεται η μέθοδος του στραγγαλισμού τους.

Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι στην πραγματικότητα μια αντιμεταρρύθμιση. Εδώ και πολλές δεκαετίες ο αριθμός των φοιτητών στην Ελλάδα ήταν ιδιαίτερα υψηλός σε σχέση με άλλες δυτικές χώρες, καθώς επίσης ήταν μεγάλος και ο βαθμός της κοινωνικής κινητικότητας που εξασφάλιζε (βλ. το ιστορικό άρθρο του Κωνσταντίνου Τσουκαλά «Η ανώτατη εκπαίδευση στην Ελλάδα ως μηχανισμός κοινωνικής αναπαραγωγής», «Δευκαλίων», τ. 13, 1975). Η προσπάθεια της κυβέρνησης κατατείνει στη ραγδαία μείωση του φοιτητικού πληθυσμού και την παρεμπόδιση της κοινωνικής ανόδου μέσω του εκπαιδευτικού μηχανισμού.

Το κακό είναι ότι η αντιμεταρρύθμιση δεν περιορίζεται στο εξεταστικό. Ενα πνεύμα αντιδραστικής παλινδρόμησης πνέει στο υπουργείο Παιδείας. Αμφισβητούνται πλέον ανοιχτά ακόμα και τα απλά μέτρα της μεταρρύθμισης Ράλλη, ενώ αποδίδεται στο μονοτονικό σύστημα η -υποτιθέμενη- αδυναμία έκφρασης των μαθητών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα: η πρώτη σελίδα του δικτυακού κόμβου του υπουργείου καλεί τον επισκέπτη να «κατεβάσει» πολυτονικές γραμματοσειρές!

Οι επιφανείς «αναλυτές» αδυνατούν να διαπιστώσουν αυτά τα φαινόμενα. Ομως τα έχουν ήδη διαγνώσει οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, οι φοιτητές, οι μαθητές και μεγάλο τμήμα της εκπαιδευτικής κοινότητας. Οι κινητοποιήσεις θα συνεχιστούν, γιατί έχουν πραγματική κοινωνική βάση. Οσο γρηγορότερα το καταλάβουν όσοι φλυαρούν για τις βάσεις και το «10» τόσο το καλύτερο γι' αυτούς.


Αχ αυτό το επίπεδο!

Το έσχατο επιχείρημα όσων υποστηρίζουν τον αποκλεισμό δεκάδων χιλιάδων υποψηφίων από τις ανώτατες και τεχνολογικές σχολές είναι ότι μ' αυτό τον τρόπο «ανεβάζουμε το επίπεδο» των σπουδών, το οποίο έχει κατρακυλήσει επικίνδυνα. Δεν υπάρχει ούτε ένα σχετικό δημοσίευμα που να μη διεκτραγωδεί τα χάλια της παιδείας μας και να μην οικτίρει τους σημερινούς μαθητές.

Πρόκειται και πάλι για έναν μύθο. Ολοι οι πραγματικοί δείκτες που μετρούν το μορφωτικό επίπεδο και την ποιότητα της παρεχόμενης γνώσης είναι αυξητικοί. Από τους πιο απλούς (π.χ. ποσοστό αναλφάβητων, αριθμός πτυχιούχων, μέση διάρκεια σχολικής φοίτησης), έως τους πιο σύνθετους (περιεχόμενο μαθημάτων). Η τελευταία έκθεση της Eurostat επιβεβαιώνει αυτή τη διαπίστωση. Για παράδειγμα το ποσοστό των νέων (20-24 ετών) που έχει τουλάχιστον γυμνασιακή μόρφωση όχι μόνο αυξάνεται διαρκώς στην Ελλάδα (από 71,4% το 1994 σε 84% το 2005), αλλά είναι αισθητά μεγαλύτερος και από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (76,9% το 2005). Αλλά και στον υπόλοιπο πληθυσμό (25-64 ετών) ο ίδιος δείκτης μπορεί να υπολείπεται του μέσου ευρωπαϊκού (68,9% το 2005) αλλά παρουσιάζει μια σαφή βελτίωση (από 41,4% το 1994 σε 59,7% το 2005).

Ο μοναδικός δείκτης όπου η Ελλάδα υστερεί με σαφήνεια είναι οι δημόσιες δαπάνες για την παιδεία ως ποσοστό επί του ΑΕΠ. Ενώ ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 5,2% η Ελλάδα περιορίζεται στο 3,94%, μικρότερο από όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες και εφάμιλλο μόνο του ποσοστού της Τουρκίας (3,74%).

Οσο για τη διαφορά «επιπέδου», τη διαπιστώνουν οι σημερινοί γονείς όταν επιχειρούν να «διαβάσουν» τα βλαστάρια τους και τα βρίσκουν μπαστούνια, ακόμα κι αν οι ίδιοι υπήρξαν ξεφτέρια στο σχολείο. Αντιγράφουμε από το σχόλιο μιας απελπισμένης μητέρας (της Ελενας Ακρίτα): «Για δοκιμάστε να αποστηθίσετε τη Βιολογία -για παράδειγμα. Να πάρουμε ένα -ένα και μόνον- κεφάλαιο στην τύχη; Εδώ τα παιδιά-ερείπια πρέπει να μάθουν: το κυτταρικό τοίχωμα, την κυτταρική μεμβράνη, το χυμοτόπιο, το κυτταρόπλασμα, τα μιτοχόνδρια, τον χλωροπλάστη, την πυρηνική μεμβράνη. Σε άλλο ένα και μόνον κεφάλαιο, στην αναπαραγωγή των φυτών, πρέπει να γνωρίζουν τα σπερματικά περιβλήματα, ενδοσπέρμιο, κοτυληδόνα, βλαστίδια, ριζίδια. Και μιλάμε για το εν χιλιοστόν της ύλης, κυρία Υπουργέ» («Τα Νέα», 28/5/05).

Ανεξάρτητα από τη χρησιμότητα αυτών των γνώσεων το μόνο σίγουρο είναι ότι τα σχολικά βιβλία του 2006 μοιάζουν πανεπιστημιακά εγχειρίδια μπροστά στα βιβλία που διδάχτηκε η αμέσως προηγούμενη γενιά στις ίδιες τάξεις.

Παρά τις εμπειρικές αυτές παρατηρήσεις όλοι είναι έτοιμοι να συμφωνήσουν ότι το «επίπεδο πέφτει». Αυτή η κινδυνολογία συνοδεύει τη σύγχρονη εκπαίδευση από τη στιγμή που άρχισε να γίνεται δυνατή η πρόσβαση των λαϊκών μαζών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ισως θα εκπλαγούν όσοι είναι σίγουροι γι' αυτή τη διαπίστωση, όταν μάθουν ότι τα ίδια που λέμε σήμερα στην Ελλάδα τα έλεγαν στη χώρα που υποτίθεται ότι διαθέτει την καλύτερη εκπαιδευτική υποδομή, τις ΗΠΑ. Τον Απρίλιο του 1983 δημοσιεύτηκε η έκθεση της αρμόδιας Επιτροπής για την Εκπαίδευση με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Ενα Εθνος σε κίνδυνο» (Α Nation at Risk), όπου διαπιστωνόταν ότι «τα εκπαιδευτικά θεμέλια της κοινωνίας μας υπονομεύονται από τη διάβρωση μιας πλημμυρίδας μετριότητας».

Οπως παρατηρούν οι δύο πιο διεισδυτικοί μελετητές της σύγχρονης καπιταλιστικής εκπαίδευσης, αυτό το περιβόητο επίπεδο «δεν είναι μόνο ούτε καν κατ' αρχήν κάποιο ύψος το οποίο ορίζουμε. Το επίπεδο είναι ένας πληθυσμός τον οποίο περιχαρακώνουμε για να του διαφυλάξουμε τα προνόμια. Σ' αυτό οφείλεται η παράδοξη αλλά σημαντική σχέση μεταξύ του επιπέδου και του αριθμού. Η πρώτη αντίδραση που προκαλεί η αριθμητική αύξηση των μαθητών που κατορθώνουν να αποκτήσουν κάποιο συγκεκριμένο σχολικό τίτλο δεν είναι ποτέ η ικανοποίηση. Συνήθως αρχίζουν να υποπτεύονται ότι αυτή η πρόσβαση των μαζών θα συνοδευτεί με κάποια παρακμή και κάποια απάτη» (Baudelot, Establet, «Le niveau monte», σ. 184).


ΔΙΑΒΑΣΤΕ

Αννας Φραγκουδάκη
«Κοινωνιολογία της εκπαίδευσης» (εκδ. «Παπαζήσης», 1985).
Εισαγωγή στις θεωρίες για την κοινωνική ανισότητα στο σχολείο, η οποία συνοδεύεται από ανθολόγιο κειμένων των Πάρσονς, Μπουρντιέ, Μπερνστίν κ.ά.

Χ. Κάτσικα, Γ. Κ. Καββαδία
«Η ανισότητα στην ελληνική εκπαίδευση. Η εξέλιξη των ευκαιριών πρόσβασης στην ελληνική εκπαίδευση (1960-1994)» (εκδ. «Gutenberg», 1994).

Η ανάλυση των ανισοτήτων που καλύπτονται πίσω από τον ισονομιστικό λόγο της σύγχρονης ελληνικής εκπαίδευσης.

Christian Baudelot, Roger Establet
«Le niveau monte» (εκδ. «Seuil», Παρίσι 1989).
Η κατάρριψη της θεωρίας που αναπτύσσεται εδώ και έναν αιώνα σε όλες τις χώρες της Δύσης ότι το «επίπεδο της εκπαίδευσης πέφτει».

C. Baudelot, R. Benoliel, Η. Cukrovicz, R. Establet
«Les etudiants, l'emploi, la crise» (εκδ. «Maspero», Παρίσι, 1981).
Η κρίση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και ο φόβος των κοινωνικών ελίτ μπροστά στις φοιτητικές μάζες. Χαρακτηριστική φράση του Λε Μπον πριν από έναν αιώνα: «Από τον όχλο των άνεργων διπλωματούχων στρατολογούνται οι πιο επικίνδυνοι οπαδοί του σοσιαλισμού και οι χειρότεροι αναρχικοί. Προσθέστε τη λεγεώνα των αποφοίτων, των δασκάλων και των καθηγητών και θα έχετε τον μεγαλύτερο κίνδυνο απέναντι στον οποίο θα πρέπει να αμυνθούν οι κοινωνίες» (Le Bon, «Psychologie du socialisme», Παρίσι, 1898).


ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ

www.alfavita.gr
Διαδικτυακή πύλη για την εκπαίδευση με ενδιαφέρον υλικό για το εξεταστικό.

www.antitetradia.gr
Ο διαδικτυακός τόπος του περιοδικού «Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης» με συχνές αναφορές στο εξεταστικό και τις συνέπειες εφαρμογής του μέτρου της βάσης «10».


www.iospress.gr

http://www.iospress.gr/ios2006/ios20060910.htm

 δε θα 'πρεπε να'ναι αυτό το θέμα στα "Πολιτικά";

Πέρα από την «βάση του δέκα»


Εντάξει! Να στεναχωρηθούμε για το γεγονός ότι 55.000 υποψήφιοι μένουν εκτός πανεπιστημίων και ΤΕΙ, αλλά μήπως πριν πρέπει να ανησυχήσουμε διότι το 46% των υποψηφίων δεν κατάφεραν να γράψουν πάνω από την βάση; Μήπως πρέπει να προβληματισθούμε διότι οι μισοί απ' όσους εκπαιδεύτηκαν επί δώδεκα έτη δεν μπόρεσαν να γράψουν τα στοιχειώδη που ζητούνται στις εξετάσεις; Διότι οι πανελλήνιες δεν εξετάζουν πλέον ούτε την κρίση, ούτε την ευρύτητα των γνώσεων όσων θέλουν να μπουν στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Την ικανότητα αποστήθισης ενός περιορισμένου αριθμού σελίδων κακογραμμένων σχολικών βιβλίων ελέγχουν.

Η συζήτηση που ξεκίνησε για το «δέκα» είναι περισσότερο περί όνου σκιάς. Δηλαδή, του χρόνου (θυμηθείτε το: λόγω των φετινών αντιδράσεων τα θέματα θα είναι ευκολότερα για να γεμίσουν τα ΤΕΙ της Περιφέρειας), θα έχουμε καλύτερα εκπαιδευμένους νέους;

Δυστυχώς, το πρόβλημα της Παιδείας είναι βαθύτερο και πιο σύνθετο από τον αριθμό όσων εισάγονται σε ΑΕΙ και ΤΕΙ. Και τα συνολικά μέτρα που παίρνει κάθε κυβέρνηση διορθώνουν κάποιες πτυχές, αλλά αποδιοργανώνουν άλλες. Για παράδειγμα: ένα στοιχείο που δεν μπαίνει καθόλου στον δημόσιο διάλογο είναι -όσο και αν φαίνεται παράξενο- η... απορροφητικότητα των κονδυλίων της Ε.Ε. Στη μεγέθυνση της τεχνολογικής εκπαίδευσης συνετέλεσε, εκτός της αποκέντρωσης και των ρουσφετιών, το μόνιμο άγχος να μεγιστοποιηθεί το άρμεγμα των κοινοτικών ταμείων.

Φυσικά δεν είναι λογικό να δημιουργούνται ΤΕΙ ανθοκομικής επειδή η Ε.Ε. χρηματοδοτεί προγράμματα για να προωθήσει και διά της εκπαίδευσης εναλλακτικές καλλιέργειες. Αλλά σάμπως είναι λογικό να υπάρχει το τμήμα Διεθνών Σπουδών του Παντείου, όταν έχουμε περισσότερους διεθνολόγους απ' όσους μπορεί μια φυσιολογική οικονομία να απορροφήσει; Με άλλα λόγια, όταν το πεδίο της εκπαίδευσης είναι τόσο ρευστό, κάθε απόφαση που λαμβάνεται κεντρικά δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί λογικά. Μέχρι να αντιληφθεί η γραφειοκρατία τις ανάγκες και να ανταποκριθεί, οι δράσεις της είναι ήδη παρωχημένες.

Τα προβλήματα λοιπόν της παιδείας δεν προέρχονται από το γεγονός ότι μένουν εκτός πολλοί ή λίγοι υποψήφιοι. Σε όλο τον κόσμο συμβαίνει αυτό. Δεν είναι καν το γεγονός ότι παλιότερα έμπαιναν σχεδόν όλοι. Το πρόβλημα είναι πως οι συνολικές λύσεις που δίνει κάθε υπουργός παιδείας δεν απαντούν στις εξειδικευμένες ανάγκες της εποχής. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση λύνουν λάθος προβλήματα.

Η αξιολόγηση όσων θέλουν να σπουδάσουν είναι αναγκαία. Τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ δεν μπορούν να είναι ξέφραγα αμπέλια, για να εισέρχονται ακόμη και εκείνοι που δεν γνωρίζουν τις τέσσερις πράξεις. Το ερώτημα είναι ποιος θέτει τα κριτήρια της αξιολόγησης: το υπουργείο ή τα ίδια τα εκπαιδευτικά ιδρύματα που ξέρουν ποιους φοιτητές χρειάζονται;

Το έχουμε επισημάνει και παλιότερα και αυτό είναι αίτημα και των πρυτάνεων. Πρέπει να μεταφερθεί στα ΑΕΙ και ΤΕΙ η επιλογή των φοιτητών που θα δεχθούν ανά έτος. Το υπουργείο θα πρέπει να περιοριστεί στη διεξαγωγή αδιάβλητων εισαγωγικών εξετάσεων. Οχι σε έξι, αλλά σε όλα τα μαθήματα, συν πιθανώς κάποια τεστ δεξιοτήτων. Κάθε πανεπιστημιακό τμήμα μπορεί να δέχεται φοιτητές οι οποίοι θα έχουν εξετασθεί σε ένα συνδυασμό μαθημάτων, μαθήματα που φυσικά θα έχει προσδιορίσει (και θα σταθμίζει) η σχολή. Κάθε υποψήφιος θα επιλέγει τα μαθήματα που θα δώσει αναλόγως των σχολών που στοχεύει. Το υπουργείο θα κάνει τις εξετάσεις και τα ΑΕΙ και ΤΕΙ θα επιλέγουν από τους εξετασθέντες όποιους τους κάνουν. Ετσι, αν μη τι άλλο, θα γλιτώσουμε και την ετήσια φασαρία για τις βάσεις.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 26.8.2006 - Πασχος Μανδραβελης

Το «δημοκρατικό δέκα»


Υπάρχει μια επικίνδυνη παραδοχή πίσω από την επιχειρηματολογία κατά της βάσης εισόδου του «δέκα» στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας. Η παραδοχή ότι αυτή η χώρα κατοικείται από ανεύθυνους ανθρώπους, οι οποίοι δεν μπορούν να ανατρέψουν τη μοίρα τους, δεν μπορούν να υπερβούν την κατάστασή τους και η Πολιτεία πρέπει απλώς να αφαιρεί από μπροστά τους τα εμπόδια. Προσοχή! Οχι να τους βοηθήσει να τα υπερβούν, αλλά να τα αφαιρεί...

Η αλήθεια είναι πως οι εισαγωγικές εξετάσεις στην Ανώτατη Παιδεία δείχνουν χάσμα μεταξύ των κατά κανόνα υποβαθμισμένων δυτικών συνοικιών της Αθήνας και των βορείων προαστίων. Δυτικά το ποσοστό αποτυχίας είναι 52% και Βόρεια 15%. Αυτό έστρεψε πολλούς, με πρώτους τον κ. Αλαβάνο και τους συνοδοιπόρους του, να επιχειρηματολογήσουν υπέρ της κατάργησης της βάσης στις εξετάσεις. Εκ πρώτης όψεως η επιχειρηματολογία έχει λογική: αφού το σύστημα των εξετάσεων αναπαράγει ταξικούς διαχωρισμούς της ελληνικής κοινωνίας ας το καταργήσουμε.

Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι καταργείται η βάση και άπαντες, δυτικοί και βόρειοι, πλούσιοι και πτωχοί, αμελείς και μελετηροί μπαίνουν σε κάποιο ΑΕΙ ή ΤΕΙ. Με την είσοδό τους όμως δεν καταργείται ο ταξικός διαχωρισμός. Οι φοιτητές των βορείων προαστίων εξακολουθούν να είναι κατά κανόνα πιο πλούσιοι από τους φοιτητές των δυτικών συνοικιών. Εκ των πραγμάτων λοιπόν η «δικαιοσύνη της μη- βάσης» πρέπει να επεκταθεί και ενός των ΑΕΙ και ΤΕΙ. Αυτό παλιότερα ονομαζόταν «δημοκρατικό πέντε». Ολοι πρέπει να περνούν τα μαθήματά τους, είτε έχουν διαβάσει, είτε όχι.

Οι ίδιοι κοινωνικοί λόγοι που κατήργησαν τη «βάση του δέκα», υπάρχουν και στο πτυχίο. Με ποια λογική θα απαγορεύσουμε να γίνουν πτυχιούχοι εκείνοι που δεν μπορούν να περάσουν τα μαθήματα αφού τους επιτρέψαμε να γίνουν φοιτητές ασχέτως των επιδόσεών τους; Κι αφού πάρουν το πτυχίο -έστω χωρίς τις γνώσεις που αυτό πιστοποιεί- με ποια λογική θα τους απαγορεύσουμε π.χ. να οδηγούν αεροπλάνα; Τι; Μόνο τα παιδιά των βορείων προαστίων θα γίνονται πιλότοι;

Ετσι λοιπόν τα ελληνικά ακαδημαϊκά ιδρύματα παράγουν πληθωριστικά πτυχία, τα οποία όπως το πληθωριστικό χρήμα δεν αντικατοπτρίζουν καμιά πραγματική αξία. Είναι απλά χαρτιά που δεν πιστοποιούν τίποτε. Ποιος προσλαμβάνει πλέον ένα απόφοιτο ΤΕΙ λογιστικής χωρίς να δοκιμάσει τις γνώσεις του; Δοκιμάζοντας, όμως, την επάρκειά του νομιμοποιείται η «απλήρωτη μαθητεία» που είναι «απλήρωτη εργασία». Κι αν υποθέσουμε ότι έχουμε τέτοιο αυστηρό σύστημα ελέγχων (που δεν έχουμε) που δρακόντεια απαγορεύει την εκμετάλλευση της μαθητείας θα έχουμε ανεργία νέων. Ποιος θα προσλάβει ένα νέο, όταν το πιθανότερο είναι ότι θα χρειαστεί δύο χρόνια τουλάχιστον πριν παράγει τον μισθό που του δίνει; Τα εμπόδια που για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης αφαιρέθηκαν καθ' όλη την εκπαιδευτική διαδικασία εμφανίζονται στο τέλος ως ένα βουνό αδικίας.

Αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να μείνουμε ασυγκίνητοι στις διαφορές που εμφανίζονται μεταξύ δυτικών συνοικιών και βορείων προαστίων. Αντί όμως να καταργούμε τη διαδικασία που πιστοποιούν αυτό το χάσμα οφείλουμε να το κλείσουμε. Κι εδώ μπαίνει η ευθύνη της πολιτείας. Ενας, έστω ατελής, μηχανισμός είναι η «πρόσθετη διδακτική στήριξη». Το κρατικό φροντιστήριο δεν είναι το άπαν, αλλά, όπως καταγγέλλει η ΟΛΜΕ, αυτό το ελάχιστο έπεσε θύμα οικονομικών περικοπών του υπουργείου παιδείας. Αντί να βελτιωθεί κατ' ουσία καταργήθηκε, δίνοντας την ευκαιρία στους λαϊκιστές να ψαρεύουν στα θολά νερά των βάσεων.

Το υπουργείο παιδείας πρέπει να κριθεί όχι για το αν έβαλε βάση στις εισαγωγικές εξετάσεις, αλλά για το αν βοήθησε πραγματικά τους μαθητές να περάσουν αυτή τη βάση. Γιατί, όπως είπε και ο Αμερικανός εκπαιδευτικός Γουίλ Μακάρθι «το ιδανικό κράτος προσφέρει στους πολίτες του τα εργαλεία για να πετύχουν και την ελευθερία να αποτύχουν».

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 11.7.2006 - Πασχος Μανδραβελης

Άλλο να μπεις, άλλο να βγεις... ::)

Αν και είμαι κάθετα ενάντια στη βάση του 10 για διάφορους λόγους θέλω να μου εξηγήσει κάποιος έναν προβληματισμό:

Η βάση του 10 πως θίγει τα ασθενέσθερα κοινωνικά στρώματα;

Το μόνο που βρίσκω εγώ, είναι από το γεγονός ότι δεν υπάρχουν αρκετά δημόσια ΙΕΚ για να απορροφηθούν σε περίπτωση που δεν περάσουν.

Διότι αν υποθέσουμε ότι χρειαζόμαστε λιγότερους απόφοιτους ΑΕΙ/ΤΕΙ, άρα θέλουμε να περικόψουμε τις θέσεις, ο δικαιότερος τρόπος είναι μία βάση. Κι αυτό γιατί είναι fix και όχι συγκριτική με άλλους. Εξηγούμαι:

Το "10" σαν βαθμός μπορεί να το πιάσει άνετα κάποιος, χωρίς φροντιστήριο, χωρίς ιδιαίτερα, μόνο με το σχολείο και λίγο διάβασμα. Άρα δεν χρειάζεται δαπάνη γι'αυτό. Ειδικά τώρα που η ύλη είναι πεπερασμένη και διδάσκεται ολόκληρη (όχι όπως στις δέσμες).

Εάν η περικοπή γινόταν σε αριθμό εισακτέων, άρα ανταγωνιστικά με τους υπόλοιπους υποψηφίους, τότε θα ήταν πιο άδικο αφού κάποιοι έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν για επιπλέον γνώση και κάποιοι όχι.

Στην πράξη, πολλά παιδιά ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων πετυχαίνουν καλύτερα διότι έχουν επιπλέον κίνητρο την κακή οικονομική κατάσταση. Αντίθετα, άλλα εύπορα παιδιά, δε διαβάζουν νοιώθοντας βολεμένα και εξασφαλισμένα και τελικά αποτυγχάνουν. (Βέβαια αυτά τα περιμένει ένα ιδιωτικό ΙΕΚ θα μου πείτε ή ένα ξένο πανεπιστήμιο).

Άρα το "Πρόκειται για μια ρύθμιση η οποία με αριστοτεχνικό τρόπο επιτυγχάνει τον πραγματικό στόχο της κυβέρνησης,[...] και μάλιστα εις βάρος των οικονομικά ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων", αφορά τη μη ύπαρξη αρκετών δημοσίων ΙΕΚ.. σωστά; Δεν είναι επιχείρημα εναντίον της βάσης του 10...

Μην το ψάχνεις. Στην ουσία πρόφαση για αντιπολίτευση είναι. Σύμφωνα με τη λογική των αριστερών κομμάτων, οποιαδήποτε αλλαγή γίνεται, θα πρέπει να θίγει τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα. Συμφωνώ ότι τα φτωχότερα παιδιά πετυχαίνουν πολύ συχνά καλύτερα από τους βολεμένους πλούσιους. Και δεν είναι ανάγκη να γίνουμε όλοι επιστήμονες, η ελληνική οικονομία πολύ απλά δεν μπορεί να τους απορροφήσει.
Κατά τη γνώμη μου στην ουσία η βάση του 10 δεν θίγει κανέναν. Μου είναι δύσκολο να πιστέψω ότι κάποιος που δεν μπορεί να το πιάσει αυτό το όριο έχει την ικανότητα ή τη διάθεση να σπουδάσει κάπου. Θα ήταν πολύ πιο χρήσιμος στην κοινωνία εργαζόμενος σε μια δουλειά που δεν απαιτεί ειδικές γνώσεις.
Όλα αυτά βέβαια με την προϋπόθεση να απαλλαγούμε από την λογική της αναγκαστικής φοίτησης. Αλλιώς δεν κάνουμε τίποτα και οι αποτυχημένοι αυτής της βάσης θα μαζευτούν στα ιδιωτικά. Και εδώ φυσικά τη μεγαλύτερη ζημιά την κάνουν οι γονείς, που τους είναι δύσκολο να κατανοήσουν ότι το "σπλάχνο" τους απλά δεν πρέπει να σπουδάσει.

Marauber η εννοια "λειτουργικος αναλφαβητισμος" σού λεει κατι?

quoting myself:


Και αποδελτιωνω:

(1) Γονεις στην κατηγορια: "Γεωργικά, Αλιευτικά, Δασικά επαγγέλματα κ.λπ"
 19,4% του πληθυσμου
 4,9% των πρωτοετων στα ΑΕΙ

(2) Γονεις στην κατηγορία: "Εργάτες, Τεχνίτες, Χειριστές κ.λπ."
 29,2% του πληθυσμου εκπροσωπούνται
 17,9% των πρωτοετων στα ΑΕΙ

(3) Φοιτητές αγροτικής καταγωγής δεν ξεπερνούν το 1-2,5% του συνόλου των φοιτητών της Ιατρικής ή του Πολυτεχνείου
φτάνουν και ξεπερνούν το 10% στο σύνολο των φοιτητών των ΤΕΙ ή διαφόρων τμημάτων ΑΕΙ χαμηλής επαγγελματικής προοπτικής.

(4) Φοιτητές εργατικής καταγωγής, ενώ αποτελούν μόλις το 10-12% κατά μέσο όρο των περιζήτητων σχολών, στις σχολές χαμηλής ζήτησης ξεπερνούν το 25%.

(5) Φοιτητές με πατέρα στα "επιστημονικά-ελεύθερα επαγγέλματα" αποτελούν το 40-50% των σχολών πρώτης ζήτησης και μόλις το 1/10 των φοιτητών των ΤΕΙ».

Πιστεύεις ότι αυτά είναι αποτελέσματα οικονομικής κατάστασης ή νοοτροπίας*;

Επίσης δεν είναι στατιστικά που αφορούν μία συγκεκριμένη στάθμη αλλά συγκριτικά.

Ελπίζω αυτό να μην ήταν απάντηση στον προβληματισμό μου, γιατί δεν απάντησε σε τίποτα.

Edit:

*-> Σε μία αταξική κοινωνία που δεν θα υπήρχε οικονομικό χάσμα ανάμεσα στους ανθρώπους και η παιδεία θα ήταν παντελώς δωρεάν, πάλι τα παιδιά των επιστημόνων και γενικώς των ευρύτερα μορφωμένων δεν θα ήταν η πλειοψηφία των σπουδαστών/φοιτητών των "περιζήτητων" σχολών;
Γιατί το σπρώξιμο από το σπίτι, είναι σπρώξιμο. Ανεξάρτητα από λεφτά ή κοινωνικά συστήματα.

Ωραία αυτά που λες...και ας μη γίνουμε όλοι επιστήμονες... Αντιλλαμβάνεσαι όμως ότι σήμερα ακόμα και για να πας γνα ασκήσεις κάποιο τεχνικό επάγγελμα (υδραυλικός για παράδειγμα ή οτιδήποτε " μη επιστημονικό") πρέπει πλέον να έχει και ένα πτυχίο στο χέρι...Να ξ'ερει λίγο λίγο αυτά τα τεχνικά πράγματα..Δεν μπορείς πλέον να πας να χτυπήσεις την πόρτα του υδραυλικού και να του πεις "ναι γεια σας...θέλω να μαθητέψω δίπλα σας να μάθω τη δουλεια"...δε σε παίρνει.. Θα σου πει πήγαινε παιδί μου στο ΤΕΕ στο ΤΕΙ μάθε, πάρε το πτυχίο σου και έλα...Άρα...αυτό που πρέπει να γίνει είναι να καθορίσει ο καθένας με τι θέλει να ασχοληθει και ανάλογα να υπάρχουν άλλες εξετάσεις για τα ΑΕΙ και άλλες για τα ΤΕΙ..Δε μπορεί να απαιτούμενα διαγωνίζονται με τα ίδια θέματαόσοι θέλουν να γίνουν ηλεκτρολόγοι μηχανικοί και όσοι ηλεκτρολόγοι τεχνικοι! Ούτε να αποκλείονται από κάποια σχολή όσοι δε πιάνουν τη βάση..

Αλιάκμονα τα νούμερα που παραθέτεις ειλικρινά δε μου λένε απολύτως τίποτα σε σχέση με αυτά που υποστηρίζεις. Εκτός από τα λεγόμενα του Juan (με τα οποία συμφωνώ απόλυτα) έχω να πω τα εξής:
Τι σε κάνει να νομίζεις ότι όλα αυτά τα "ευτελή" κατά τη γνώμη σου επαγγέλματα δεν είναι αποδοτικά; Και έχω πολλά παραδείγματα για να το υποστηρίξω. Στην Καρδίτσα από όπου κατάγομαι (ως γνωστόν αγροτική περιοχή) οι αγρότες είναι αρκετά ευκατάσταστοι, τουλάχιστον μέχρι να περικοπούν οι επιδοτήσεις. Οι τεχνίτες ελευθεροεπαγγελματίες επίσης παίρνουν αρκετά καλό μεροκάματα. Το ότι τα παδιά τους δεν αποτελούν την πλειοψηφία των αριστούχων μαθητών εμένα μου φαίνεται απόλυτα φυσιολογικό. Το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει! Θα έπρεπε να ξέρεις ότι η πλειοψηφία των αριστούχων
; προέρχεται από παιδιά μορφωμένων γονέων και όχι από τους πλούσιους όπως κακώς θες να διαδώσεις. Αν όχι, κάνε μια έρευνα σχετικά με το πόσοι ΤΗΜΜΗδες είναι παιδιά καθηγητών και θα καταλάβεις.
Και τα νούμερα σου επιβεβαιώνουν ακριβώς αυτό που υποστηρίζω.


Πλάκα πλάκα οι υδραυλικοί ξέρεις τι λεφτά βγάζουν; Στο θέμα μας, ειδικά τώρα με την ανωτατοποίηση των ΤΕΙ εξακολουθώ να πιστεύω ότι όποιος θέλει να σπουδάσει πρέπει να έχει ένα στοιχειώδες υπόβαθρο και μια στοιχειώδη θέληση για μάθηση (και προφανώς αν τα έχει αυτά, θα πιάσει σίγουρα και τη βάση). Για τους υπόλοιπους, υπάρχουν ανοιχτοί δρόμοι, όπως τα ΤΕΕ και τα δημόσια ΙΕΚ. Δεν νομίζω να υποστηρίζεις ότι κάποιος πρέπει να σπουδάσει 4 χρόνια σε ΤΕΙ για να μπορεί να γίνει μαθητευόμενος υδραυλικός!
Όσον αφορά τα θέματα, μπορεί να είναι τα ίδια για όλους αλλά όπως θα ξέρεις είναι κλιμακούμενης δυσκολίας. Και ειλικρινά δηλαδή, πόσο πιο εύκολα μπορούν τα γίνουν τα 2 πρώτα θέματα; Άσε που υπάρχουν πολλοί που απλώς δε θέλουν να μάθουν! Αυτούς ότι θέματα και να τους βάλεις πάλι τίποτα δε θα γράψουν. Και αν τύχει και περάσουν σε ΤΕΙ πάλι τίποτα δε θα μάθουν. Απλώς θα περάσουν 4,5 ή και παραπάνω χρόνια διακοπών. Ακόμα και αν καταφέρουν να τελειώσουν, τι αξία θα έχει το πτυχίο τους;
Γιαυτό λοιπόν είναι καλύτερα και για αυτούς και την κοινωνία να πάρουν το δρόμο που πρέπει από νωρίς.

deleted

Κάποια σχόλια μου:


1) Στα λεγόμενα του Ολύμπιου, του Juan και του Marauder βλεπω μια αντίληψη ότι είναι πανευκολο να πιάσεις το 10 στις εξετάσεις και όποιοι δεν το καταφέρανε είναι αδιάφοροι. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι δεν είμαστε εμείς το κέντρο του κόσμου. Και γω Ολύμπιε στο σχολείο με προσωπικό διάβασμα έμαθα τα περισσότερα και αυτό γιατί κατά τη διάρκεια των παρακολουθήσεων συνήθως κοιτούσα μια πανέμορφη-θεά συμμαθήτρια μας που τύχαινε να κάθεται στο διπλανό θρανίο  :P  :P  Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι επειδή για μένα ή για σένα ή για το Juan ή για τον marauber κάποια πράγματα φαίνονται εύκολα, το ίδιο ισχύει για όλους. Ειλικρινά, αναρωτιέμαι: Έχετε ποτέ μιλήσει με κάποιο παιδί από αυτούς που δεν κατάφεραν να πιάσουν την βάση? Έχετε ποτέ γνωρίσει ένα τέτοιο παιδί?? Αν όχι, τότε πώς κάνετε τόσο εύκολα την κριτική σας ότι όποιος δεν κατάφερε να πιάσει τη βάση είναι αδιάφορος??

Προσωπικά έχω εδώ και 6 χρόνια έναν φίλο μου από κατασκήνωση που τον αγαπώ πολύ. Έδωσε 2 φορές Πανελλήνιες, και στις 2 δεν κατάφερε να πιάσει τη βάση του 10. Μετά αναζήτησε την τύχη του στην Αμερικανική Γεωργική Σχολή που είναι λίγο έξω από την Θεσ/νίκη. Ούτε εκεί τα κατάφερε. Ξαναδοκίμασε με τις Πανελλήνιες. Έβγαλε βαθμό γύρω στο 5 και κατάφερε να μπει στη σχολή εμποροπλοιάρχων. Τώρα τα πάει καλά εκεί, αυτή τη στιγμή σαλπάρει για Κίνα και επειδή τα πάει πολύ καλά, στοχεύει για καπετάνιος. Το παιδί δεν ήταν καθόλου αδιάφορο. Έψαχνε εναγωνίως να βρει κάτι να απασχοληθεί, να φανεί χρήσιμος. Συχνά-πυκνά δούλευε είτε ως ανθοπώλης είτε σκάβοντας λάκους για διάφορα έργα που γίνονταν στο πρώτο πόδι Χαλκιδικής (από κει κατάγεται). Μπορεί να μας φαίνεται αστείο που κάποιοι μαθητές δεν μπορούν να πιάσουν τη βάση του 10, αλλά καλό είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι σ'αυτόν τον κόσμο πέραν από το δικό μας τρόπο αντίληψης υπάρχουν και άλλοι. Υπάρχουν παιδιά που δεν τα καταφέρνουν με τα μαθηματικά, αλλά τα καταφέρνουν μια χαρά με τις τεχνικές δουλειές. Δεν είναι αδιάφοροι. Απλά οι κλίσεις τους είναι διαφορετικές από τις δικές μας. Ας φτιάξει επιτέλους το κράτος μια διέξοδο γι'αυτά τα παιδιά και ας μην τα πετάει έξω.


2) Αν το υπουργείο ήθελε πραγματικά να κάνει μια ουσιαστική μεταρρύθμιση στην Παιδεία θα πήγαινε με την εξής σειρά: α'βάθμια εκπαίδευση, β'βάθμια εκπαίδευση, γ' βάθμια εκπαίδευση. Αντ'αυτού όμως πάει ανάποδα. Σε ό,τι αφορά το ζήτημα της βάσης του 10, ας έφτιαχνε πρώτα μια εναλλακτική οδό για όλα αυτά τα παιδιά που μείναν έξω από τις σχολές και ας άλλαζε και το σύστημα των εξετάσεων. Συμφωνώ με την άποψη που εκφράστηκε σε ένα από τα δύο άρθρα που παρέθεσε ο Netbuster ότι το καλύτερο συστημα εξετάσεων θα ήταν να δίνεις σε κάθε ομάδα σχολών ξεχωριστά (πχ. στο Πολυτεχνείο) και όχι όλοι να εξετάζονται στα ίδια θέματα. Κάτι τέτοιο αν δεν κάνω λάθος, ίσχυε τη δεκαετία του '60 ή '70. Επίσης, συμφωνώ με το ΚΚΕ (που, αν και δεν το ψήφισα στις προηγούμενες εκλογές, οφείλω να παραδεχτώ ότι δείχνει πως έχει την πιο συγροτημένη πρόταση-λύση απ'όλα τα κόμματα)  ότι η εναλλακτική οδός για όσους δεν μπορούν να μπουν σε ΑΕΙ ή ΤΕΙ είναι η Δημόσια και Δωρεάν Επαγγελματική (ή Τεχνική) Εκπαίδευση.

Θα μπορούσε λοιπόν το υπουργείο πρώτα να είχε αλλάξει το σύστημα εισαγωγής και να είχε φτιάξει την εναλλακτική οδό της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και μετά να είχε θεσπίσει το 10 ή οποιοδήποτε άλλο όριο. Δεν το κανε όμως. Ε, είναι μετά να μην υποψιάζεσαι ότι οι πραγματικές του προθέσεις δεν ήταν η αναβάθμιση της Παιδείας αλλά το θυσαύρισμα των Ι.Ε.Κ.-Κ.Ε.Σ. ???  :???:

3) Το άρθρο του κ. Παρασκευόπουλου που ανέβασε ο κ. Δημάκης είναι αρκετά ενδιαφέρον. Σχετικά με το ζήτημα της αξιολόγησης γενικώς, και γω διατυπώνω την απορία μου αν είμαστε σε θέση να συζητήσουμε το θέμα στην ουσία του και στην πρακτική του υπόσταση ή το μόνο που είμαστε ικανοί να κάνουμε είναι μια γενικόλογη και θεωρητική συζήτηση. Δεν ξέρω πόσοι διάβασατε το τελευταίο μου ποστ στην πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση που έχουμε με τον Netbuster στο παραδιπλανό τοπικ "Μετά την κατάληψη τι?" και τι συμπεράσματα βγάλατε.
Από το άρθρο του κ. Παρασκευόπουλου κρατάω ιδιαιτέρως την επισύμανση του ότι την πενταετία 1995-2000 φτιάχτηκαν πολλά τμήματα ΤΕΙ με χρήματα του ΕΠΕΑΕΚ σε ένα σωρό γνωστικές περιοχές που εκείνη την περίοδο υποτίθεται είχαν απορρόφηση στην αγορά εργασίας. Ο στόχος ήταν απλά η απορρόφηση των κονδυλίων του ΕΠΕΑΕΚ. Και τώρα που η χρηματοδότηση στέρεψε, τα τμήματα κλείνουν. Αυτά για να καταλάβουμε όλοι πόσο καλά μελετημένο στρατηγικό σχέδιο για την Παιδεία είχαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις..

1) O Juan δεν εννόησε πουθενά ότι είναι "εύκολο" για όλους να πιάσουν τη βάση του 10. Είπε ότι δεν χρειάζεται δαπάνες για να πετύχει κάποιος κάτι τέτοιο καθώς το σχολείο και το προσωπικό διάβασμα είναι αρκετά. Αν κάποιοι δεν το καταφέρουν θα έπρεπε να στραφούν στην επαγγελματική κατάρτηση. Που όπως είπα είναι ο λόγος για τον οποίο θα έπρεπε να διαμαρτυρόμαστε. Ότι δηλαδή δεν υπάρχουν αρκετά δημόσια δωρεάν κέντρα επαγγελματικής κατάρτισης γι αυτούς που δεν το καταφέρουν.

2,3) Συμφωνώ, άλλωστε είπα ότι είμαι ενάντια στη βάση.

Υ.Γ.: Ναι, είχα συμμαθητές - φίλους που δεν κατάφεραν να βγάλουν 10. Δεν μπορώ να σου πω ότι διάβαζαν και ιδιαίτερα...  :( Συγκεκριμένα θυμάμαι ένα παιδί που είχε γράψει 0,4 στα μαθηματικά κατεύθυνσης. Αν δεις και τώρα τα θέματα (2002), το 5 το γράφεις αρκεί να έχεις ξεφυλλίσει το βιβλίο (και δε λέω εξυπνάδες). Η πλειοψηφία αυτών των παιδιών απλά αδιαφορούσε. Κάποιοι μάλιστα ήταν και αρκετά εύποροι.

Είναι να σου κόβει. Έξυπνος γεννιέσαι, δε γίνεσαι. Εγώ σκέφτομαι τους κακομοίρηδες που ήθελαν να μπουν πχ καλών τεχνών... και μπορεί να ήταν και ταλέντα...

Αυτό χωράει μεγάλη κουβέντα, αλλά όχι εδώ.

Marauber αντί να κατηγορείς και να απαξιώνεις τα αριστερά κόμματα, δεν μας δείχνεις καλύτερα και καμιά έρευνα-μελέτη που να στηρίζει την άποψή σου?? Γενικώς έχεις στοιχεία που να σε οδηγούν στο συμπέρασμα ότι "τα φτωχότερα παιδιά πετυχαίνουν πολύ συχνά καλύτερα από τους βολεμένους πλούσιους" και ότι η ρύθμιση της βάσης του 10 δεν αδικεί τα παιδιά από φτωχές οικογένειες? Ή μιλάς μόνο με βάση ένα μικρό δείγμα πληθυσμού που έχεις δει? Όπως καταλαβαίνεις, χρειάζεται λίγο να ορίσουμε τη βάση της συζήτησής μας, για να μην ακούγονται αερολογίες και φτηνοί εντυπωσιασμοί.

Juan, κατά την άποψη μου τα παιδιά από φτωχές οικογένειες αδικούνται από το σημερινό εξεταστικό σύστημα αυτομάτως από την στιγμή που αρκετοί συνομήλικοι και ανταγωνιστές*** τους στις πανελλήνιες εξετάσεις έχουν την οικονομική δυνατότητα να πηγαίνουν σε κάποιο φροντιστήριο και έτσι να έχουν και μια δεύτερη ευκαιρία στο κυνήγι των γνώσεων που οδηγούν στην επιτυχία στις εξετάσεις (αυτή η δεύτερη ευκαιρία έχει σημαντικό πρακτικό αντίκρισμα σε περίπτωση που οι καθηγητές στο σχολείο δεν είναι επαρκείς στην διδασκαλία). Φαντάζομαι καταλαβαίνεις ότι σε πλεονεκτικότερη θέση βρίσκεται ένας μαθητής που στο σχολείο του έχει καθηγητές αδιάφορους αλλά μπορεί να πηγαίνει ταυτόχρονα σε κάποιο φροντιστήριο, απ'ό,τι ένας μαθητής που λόγω οικονομικών δυσκολιών δεν μπορεί να πάει σε φροντιστήριο, οπότε είναι αναγκασμένος να τα βγάλει πέρα με τους αδιάφορους καθηγητές που του τυχαν.
Από την στιγμή λοιπόν που η επίδοση αυτών των μαθητών επηρεάζεται ως ένα βαθμό από την οικονομική τους κατάσταση, νομίζω ότι είναι ηλίου φαεινότερον ότι από την βάση του 10 κόπηκαν και αρκετοί μαθητές, δεν ξέρω πόσοι, ως βαθμό λόγω των οικονομικών δυσκολιών τους. Αυτό δεν είναι αδικία??


***= δεν μου αρέσει αυτή η λέξη, αλλά αυτή είναι η ελήθεια για το σημερινό εξεταστικό σύστημα.


Τελος πάντων, για να μην τα πολυλογώ, κατά την άποψη μου είναι σωστός ο ισχυρισμός ότι δεν μπορούν να μπαίνουν όλοι στα Πανεπιστήμια και να γίνονται επιστήμονες. Θα πρεπε όμως πρώτα να κοιτάξουμε να βελτιώσουμε όσο γίνεται την αξιοκρατία του συστήματος επιλογής (παραπέμπω σ'αυτό που ανέφερα στο προηγούμενο μου ποστ για την αναγκαιότητα να αλλάξει το συστημα εισαγωγής και να δίνουμε εξετάσεις σε κάθε ομάδα σχολών ξεχωριστά), έτσι ώστε πραγματικά ο καθένας να πηγαίνει εκεί που έχει κλίση και ακόμη να μην αδικούνται οι φτωχοί έναντι των πλουσίων.  Επίσης θα πρεπε να δημιουργηθεί μια εναλλακτική οδός για όσους δεν μπορούν να μπουν στο Πανεπιστήμιο, η Δημόσια και Δωρεάν Επαγγελματική (ή Τεχνική) Εκπαίδευση. Και μετά από αυτές τις αναγκαίες και πρώτιστες υποδομές το βλέπουμε το ζήτημα του που θα μπει το όριο και η διαχωριστική γραμμή.

Δυστυχώς μέχρι σήμερα το Υπουργείο Παιδείας ελέγχει ασφυκτικά τα Πανεπιστήμια, καθορίζοντας αυτό ποιοί και πόσοι θα μπούνε πού, αντί να αφήνει τα Πανεπιστήμια να κρίνουν. Αυτός ο ασφυκτικός κρατικός έλεγχος ενισχύεται ακόμα περισσότερο με την απόφαση του υπουργείου εκτός από το να κρίνει ποιός θα μπει πού, από δω και στο εξής να κρίνει και ποιός μπορεί να μπει στα Πανεπιστήμια και ποιός όχι..
Είναι ιδιαιτέρως αντιφατικό το γεγονός ότι αυτή η νοοτροπία του σφικτού κρατικου ελέγχου προωθείται από μια νεοφιλελευθερη κυβέρνηση που κατά τα άλλα δηλώνει αντίθετη στον κρατισμό.. :???:  (δεν ξέρω τι λένε για αυτήν τη στάση οι οπαδοί της φιλελευθερης θεωρίας, είμαι πολύ περίεργος να μάθω.. Netbuster, εσένα πώς σου φαίνεται? μην με κατηγορήσεις ότι σε ταμπελιάζω, απλά απ'ότι έχω καταλάβει είσαι από τους υποστηρικτές της φιλελευθερης θεωρίας και θα μπορούσαμε να κάνουμε μια ενδιαφέρουσα κουβέντα γι'αυτό το θέμα).


Παραθέτω το παρακάτω άρθρο που βρήκα στον ιστότοπο http://alfavita.gr , δίχως να σημαίνει ότι ταυτίζομαι απόλυτα μαζί του, αλλά είναι χρήσιμη συμβολή στη συζήτησή μας:



Η «ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ» ΤΗΣ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΚΗΣ ΒΑΣΗΣ


Από τον Γιάννη Α. Μυλόπουλο, καθηγητή ΑΠΘ


Φέτος θα βρεθούν εκτός τριτοβάθμιας εκπαίδευσης λόγω του μέτρου της βαθμολογικής βάσης, 15.000 νέοι περισσότεροι από πέρυσι. Οι αντίστοιχες θέσεις θα μείνουν κενές, με αποτέλεσμα να κλείσουν 125 σχολές, περιφερειακών κυρίως ΤΕΙ.
Πρέπει εδώ να ομολογήσουμε, ότι το πρόσχημα της βάσης ως ορίου αποκλεισμού, διαθέτει εξαιρετικά επικοινωνιακά πλεονεκτήματα. Ακούγεται στους πολλούς, ως μέτρο απολύτως αξιοκρατικό.
Οφείλονται λοιπόν διευκρινίσεις. Κατά πρώτον πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι το μέτρο δεν αναφέρεται στην κορυφή, αλλά στη βάση της πυραμίδας της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Οι υψηλόβαθμες σχολές, ιατρικές, πολυτεχνεία κλπ, που έχουν πράγματι μεγάλες απαιτήσεις σε επιστημονικές γνώσεις, δεν επηρεάζονται καθόλου από αυτό. Αντίθετα, η αυστηρότητα της κυβέρνησης εξαντλείται στις χαμηλόβαθμες σχολές τεχνολογικής κατεύθυνσης. Τμήματα ανθοκομικής, ιχθυοκαλλιέργειας, ναυτιλιακών ή τουριστικών επαγγελμάτων, είναι τα μεγάλα θύματα της κυβερνητικής «αξιοκρατίας».
Το ότι κλείνουν οι σχολές με τις καλύτερες επαγγελματικές προοπτικές, ας θεωρηθεί προς το παρόν απλή σύμπτωση…
Κι ύστερα, όταν στα ίδια ακριβώς θέματα και με τα ίδια κριτήρια εξετάζονται οι υποψήφιοι μηχανικοί πληροφορικής και εκείνοι της σχολής φυτικής παραγωγής, γιατί είναι αξιοκρατικό να έχει η βαθμολογία τους απόσταση μικρότερη των 10 μονάδων?
Από την άλλη μεριά, είναι γνωστή η άμεση συσχέτιση της βαθμολογίας, με την ευκολία ή τη δυσκολία των εξεταζόμενων θεμάτων. Η κυβέρνηση συνεπώς, αποκτά στο εξής τη δυνατότητα να ρυθμίζει, μέσω της δυσκολίας των θεμάτων, την πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Κι αυτό, οπωσδήποτε δεν είναι και τόσο αξιοκρατικό!
Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία, που μια κυβέρνηση αντί να προσπαθεί να διευρύνει την πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση, αγωνίζεται με αντιπαιδαγωγικά και κοινωνικά άδικα μέτρα, να αποκλείσει χιλιάδες νέους από αυτήν.
Τελικά, πόσο αξιοκρατικό μας φαίνεται, οι αποκλεισμένοι από την τριτοβάθμια εκπαίδευση λόγω βαθμολογικής βάσης, να καταφεύγουν στα αυτοαποκαλούμενα «ιδιωτικά πανεπιστήμια» για να «αγοράσουν» πτυχία? Και πόσο είναι δίκαιο κοινωνικά, η πολιτεία να κλείνει δημόσια ιδρύματα, προκειμένου να στείλει έτοιμη πελατεία σε ιδιωτικές επιχειρήσεις?
 

Ναι, και εγώ είπα ότι το ανταγωνιστικό σύστημα που υπάρχει είναι άδικο για τους οικονομικά ασθενέστερους (όχι όμως ανυπέρβλητο εμπόδιο αλλά σχετικά βατό).

Και πάλι δεν πιστεύω ότι μπορεί τα οικονομικά σαν απόλυτο μέγεθος να σου κοστίσουν ένα βαθμό κάτω από 10. Αν θες να μου πεις, ότι αυτά τα παιδιά δεν είχαν λεφτά να πάνε φροντιστήριο για να τους σπρώχνει και δεν διάβαζαν μόνοι τους (χωρίς φροντιστήριο) τότε πάω πάσο.

Το φαινόμενο που δεν έχω δει, παρόλο που πήγαινα φυσικά σε δημόσιο σχολείο, είναι η πλήρης αδιαφορία των καθηγητών. Το έχω ακούσει από άλλους όμως. Μου λέγανε ότι ο καθηγητής προχωρούσε βιαστικά γιατί η συντριπτική πλειοψηφία της τάξης τα ήξερε από το φροντιστήριο... Προσοχή: Όχι όλοι! Αλλά: "η συντριπτική πλειοψηφία". Αυτά τα φαινόμενα είναι απαράδεκτα.

Αλλά τέλοσπάντων επιφυλλάσομαι για τα γραφόμενά μου καθώς δεν έχω μελετήσει έρευνες, αλλά μιλάω κυρίως από τη δικιά μου εμπειρία αλλά και των όσων μου έχουν μιλήσει για τα σχολεία τους (πάντα για δημόσια μιλάμε..).

Και γω δεν ισχυριστηκα οτι η πλειοψηφια των καθηγητων  στα δημοσια σχολεια ειναι αδιαφοροι. Ίσα ίσα που έχω γνωρίσει εκπληκτικούς καθηγητές που διδάσκουν σε δημόσια σχολεία. Απλα ειπα οτι σε περιπτωση που σου τυχουν τετοιοι καθηγητες (οσοι και να ναι αυτοι) και δεν εχεις την οικονομικη δυνατοτητα να πας σε φροντιστηριο αυτοματως ξεκινας απο μειονεκτικοτερη θεση σ'αυτο το ανταγωνιστικο συστημα εξετασεων. Σιγουρα δεν ειναι ανυπερβλητο εμποδιο, αλλα οπως και να το κάνουμε είναι ένα εμπόδιο που δεν το συναντά κάποιος που έχει την οικονομική δυνατότητα να πάει σε φροντιστήριο.

Καταδεικνυεις πως αυτη η κυβερνηση δεν ειναι ειναι φιλελευθερη στο βαθμο που επρεπε να ειναι κατα τη γνωμη μου. Ειμαστε βεβαια στις απεναντι οχθες. Καταρχας τα μετρα που παιρνει δεν ειναι σε ολους τους τομεις φιλελευθερα. Θα τολμουσα να πω οτι δεν τολμα οσο θα επρεπε.
Το περιβαλλον δεν θα πριμοδοτουσε μια τετοια προσπαθεια στη χωρα μας αυτην την περιοδο και αυτο γινεται εμφανες και στον ιδεολογικο διχασμο στο ΠΑΣΟΚ.

Εσυ ο ιδιος λες οτι τα μετρα δεν ειναι φιλελευθερα.Αρα τι ειναι για σενα?Αρα τι ειναι αυτη η κυβερνηση για σενα?Φιλελευθερη ή συντηρητικη?

Ειμαι υπερ της απολυτως ελευθερης εισοδου στα ΑΕΙ και ΤΕΙ. Βεβαια εκει μεσα θα γινεται ο διαχωρισμος για το ποιος αξιζει. (Μοντελο Γερμανιας, ενδεχομενως.) Αυτο δεν μπορει να γινει στην Ελλαδα γιατι τη στιγμη που θα γινει θα ξεσηκωθουν ολοι και θα πανε να γινουν γιατροι και δικηγοροι και στον πρωτο χρονο θα διαπιστωσουν οτι δεν κανουν γιάυτη τη δουλεια και θα τα παρατησουν. Και αυτο ειναι κακο. Το μοντελο αυτο δε γινεται να ευδοκιμησει σε μια χωρα που η Πανεπιστημιακη εκπαιδευση ειναι κρατικη.

Αρα για μενα αυτη η κυβερνηση ειναι αρκετα ριζοσπαστικη αλλα οχι οσο θα πρεπει. Γι'αυτο και πιστευω πως τα μετρα θα επρεπε να ειναι πιο ρηξικελευθα.


Θα μπορουσε η κυβερνηση να μην ειχε εφαρμοσει το μετρο. Τι θα γινοταν εαν δε το ειχε κανει? Αλλοι 40000 μαθητες θα πηγαιναν σε ενα ΤΕΙ και θα επαιρναν ενα πτυχιο απολυτως εξειδικευμενο σε ενα αντικειμενο χωρις να ξερουν να γραφουν μια εκθεση του 10. Εκει θα χαλαγαν χρηματα και θα εχαναν χρονο. Εγω ειμαι φιλελευθερος. Μαγκια τους. Αποφασισαν και θα υποστουν τις συνεπεις, θετικες ή αρνητικες, της
επιλογης τους.Μετα ομως τι θα γινει σε μια χωρα που ολοι κλαιγονται? Θα ζητουν δικαιωματα επαγγελματικα.Και μια κυβερνηση που θελει ψηφους (μια μονο, οχι ολες) θα τους τα αναγνωρισει κ θα τους βαλει στο Δημοσιο.Και εγω και εσυ παλι θα πληρωνουμε, αντι να εχουμε τη θεση τους.

Δεν καταργείται ο ταξικός διαχωρισμός, αλλά τουλάχιστον δίνεται η δυνατότητα στα παιδιά των δυτικών συνοικιών να αποκτήσουν την επιστημονική μόρφωση που θα τους επιτρέψει στο μέλλον να διεκδικήσουν τη βελτίωση της οικονομικής τους κατάστασης. Ας μην μπλέκουμε λοιπόν τα σώβρακα με τις βρακοζώνες. Άλλη βαρύτητα έχει η βάση του 10 για την πρόσβαση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και άλλη βαρύτητα έχει η βάση του 5 για την εξετάσεις στα μαθήματα του Πανεπιστημίου:

Η πλακα ειναι πως quotαρεις κατι, λες την αποψη σου και απο κατω δινεις την απαντηση του Μανδραβελη στην απαντηση σου.

Σε άλλα μέτρα είναι εντελώς νεοφιλελεύθερη και σε άλλα λα'ι'κιστική.



Θα μπορούσε η κυβέρνηση πρώτα να είχε φτιάξει μια Δημόσια και Δωρεάν Επαγγελματική (ή Τεχνική) Εκπαίδευση και να αλλάξει επίσης το σύστημα εισαγωγής στην Ανώτατη Εκπαίδευση (η δική μου πρόταση είναι εξετάσεις σε κάθε ομάδα σχολών ξεχωριστά, πχ. Πολυτεχνείο). Και παράλληλα να ενισχύσει στα σχολεία τον θεσμό του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού. Και αφού τα κανε όλα αυτά, ας ερχόταν μετά να βάλει τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σ'αυτούς που θα πάνε στην Ανώτατη Εκπάιδευση και σ'αυτούς που θα πάνε στην Επαγγελματική Εκπαίδευση. Αυτή η ακολουθία ενεργειών είναι κατ'εμέ η ορθολογικότερη και η οποία εξασφαλίζει με τη μεγαλύτερη αντικειμενικότητα ότι όντως στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα θα μπαίνουν αυτοί που έχουν τα φόντα να γίνουν επιστήμονες, και στην Επαγγελματική Εκπαίδευση θα μπαίνουν αυτοί που η κλίση τους είναι για να μάθουν μια τέχνη, ένα επάγγελμα.

Τόσο δύσκολο για το υπουργείο ήταν να ακολουθήσει μια τέτοια πορεία ενεργειών?? Εγώ ξέρω ότι το υπουργείο παιδείας ισχυρίζεται πως θέλει να βελτιώσει την εκπαίδευση πάνω σε ένα μακρόπνοο σχέδιο, γι'αυτό και πολλές φορές βάλει κατά της προχειροδουλειάς που έκαναν οι προηγούμενες ηγεσίες του υπουργείου. Και μάλιστα η κ. Γιαννάκου λέει ότι αδιαφορεί για το πολιτικό κόστος, αρκεί οι αλλαγές αυτές να φανούν χρήσιμες σε ένα βάθος χρόνου..

Ε, πού είναι λοιπόν αυτό το πολιτικό θάρρος της κ. Γιαννάκου (ότι δήθεν αδιαφορεί για το πολιτικό κόστος αρκεί να φανεί χρήσιμη σε βάθος χρόνου), όταν αντί να ακολουθήσει την πορεία ενεργειών που ανέφερα, προτιμά να αρχίσει πρώτα με το ζήτημα της διαχωριστικής γραμμής (βάση του 10) έτσι ώστε να χαιδέψει τα αυτιά όλων αυτών που πέρυσι έβγαιναν στις εφημερίδες και στα ΜΜΕ και έλεγαν πόσο γελοίο είναι να μπαίνουν στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση μαθητές με βαθμό κάτω από τη βάση??
Πού είναι η διάθεσή της για μακρόπνοο σχεδιασμό της Παιδείας που τόσο πολύ λέει στις δηλώσεις της ότι κάνει ή ότι θέλει να κάνει??

(και εδώ είναι που ερχόμαστε στο χαρακτηρισμό "λα'ι'ικιστική" που απέδωσα παραπάνω στην κυβέρνηση..)

Προφανως εννοω οτι το σχολιο μου "Άλλη βαρύτητα έχει η βάση του 10 για την πρόσβαση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και άλλη βαρύτητα έχει η βάση του 5 για την εξετάσεις στα μαθήματα του Πανεπιστημίου:" παει στο παρακατω αποσπασμα απο το αρθρο του Μανδραβελη.   ;)

Electrosok όχι απλώς έχω μιλήσει με ένα τέτοιο παδί, αλλά τυγχάνει να είναι και ένας από τους καλύτερους μου φίλους. Εξυπνάδας δε στερούνταν, αλλά στερούνταν θέλησης και συγκέντρωσης. Τελικά δεν πέρασε πουθενά, πήγε όμως σε ένα ΙΕΚ (δημόσιο) και μετά έπιασε δουλειά σε κάτι που του άρεσε και στο οποίο είναι πολύ καλός. Σημαίνει κάτι το ότι δεν πέρασε πουθένα; Απολύτως τίποτα, όπως έχω ξαναπεί δεν χρειάζεται να γίνουμε όλοι επιστήμονες.

Από κει και πέρα, εγώ είπα πριν " πιστεύω ότι όποιος θέλει να σπουδάσει πρέπει να έχει ένα στοιχειώδες υπόβαθρο και μια στοιχειώδη θέληση για μάθηση (και προφανώς αν τα έχει αυτά, θα πιάσει σίγουρα και τη βάση)". Δεν όρισα ότι είναι εύκολο ή δύσκολο. Για κάποιους είν&
#945;ι εύκολο, για κάποιους όχι.


Electrosok γενικά μου δίνεις την αίσθηση ότι δεν διαβάζεις αυτά που γράφω αλλά απλά γράφεις τα δικά σου. Και είναι προφανές ότι έτσι διάλογος δεν μπορεί να γίνει.
Λοιπόν, κατά τη γνώμη μου οι αερολογίες και οι φτηνοί εντυπωσιασμοί είναι φράσεις όπως "η ρύθμιση Γιαννάκου έχει έναν σαφή ταξικό χαρακτήρα" ή "Πρόκειται για μια ρύθμιση η οποία με αριστοτεχνικό τρόπο επιτυγχάνει τον πραγματικό στόχο της κυβέρνησης,[...] και μάλιστα εις βάρος των οικονομικά ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων". Αυτούς λοιπόν τους χαρακτηρισμούς τους χρησιμοποιούν κατά κόρον τα αριστερά κόμματα χωρίς να έχουν βάση. Και όχι μόνο αυτό. Με εκνευρίζει το γεγονός ότι οποιαδήποτε θετική κίνηση κάνει η κυβέρνησ_
1; (έστω μια από τις λίγες, δε λέω ότι κάνει και πολλές) πάντα τα άλλα κόμματα θα προσπαθήσουν να βρουν κάτι ψευδές για την κατηγορήσουν. Για μένα αυτό δεν είναι αντιπολίτευση και δεν μπορώ να σκεφτώ πως αυτά τα κόμματα θέλουν το καλό του τόπου πάρα μόνο ότι τους ενδιαφέρει να πλήξουν την κυβέρνηση για να ανεβάσουν τη δική τους δύναμη. Οπότε έχω κάθε δικαίωμα να τα κατηγορώ.

Κλείνοντας την off-topic παρένθεση θέλω να δηλώσω αυτό που είπα και πριν, ότι δηλαδή η πλειοψηφία των αριστούχων προέρχεται από παιδιά μορφωμένων γονέων. Αυτό δεν είναι κάτι που χρειάζεται μελέτη για να το καταλάβεις. Απλή λογική θέλει.  Επίσης εξήγησα και εγώ και o Juan γιατί η βάση του 10 δεν αδικεί τα φτωχά παιδιά. Ανέτρεξε στα προηγούμενα ποστ και πες μου που διαφωνείς, δεν μπορώ να γράφω συνέχεια τα ίδια πράγματα.

Μιας και μίλησες για μελέτες, μήπως έχεις και συ καμιά που να τεκμηριώνει τα λεγόμενα σου; Μια μελέτη μόνο παρουσίασε ο Αλιάκμωνας και εξήγησα πριν γιατί δεν μου λέει τίποτα.

Όσον αφορά το εξεταστικό σύστημα εν γένει, ναι, όσο δεν υπάρχει δυνατότητα για όλους να πηγαίνουν φροντιστήρια, είναι άδικο. Αυτή η αδικία όμως συχνά καλύπτεται από το επιπλέον κίνητρο που έχουν τα φτωχά παιδιά.



Σε αυτό που λες συμφωνώ, με την διευκρίνηση ότι δημόσια και δωρεάν επαγγελματική εκπαίδευση υπάρχει ήδη με τη μορφή των ΤΕΕ και των ΙΕΚ. Πουθενά δεν είπα ότι η βάση του 10 είναι πανάκεια. Αντίθετα πιστεύω πως από μόνη της δεν πρόκειται να κάνει τίποτα.
Αλλά όμως αυτό και άλλο να λέμε ότι δήθεν αδικεί τους οικονομικά ασθενέστερους.

Υ.Γ. Το άρθρο του Μανδραβέλη είναι πραγματικά πολύ καλό.

Πουθενα δεν την πιανεις ε?
Διαφωνω με την προσεγγιση σου. Ειναι ακραια. Εγω πιστευω πως ειναι φιλελευθερη εκει που την παιρνει.
Και επισης διαφωνω με το προθεμα νεο- , ειναι σα να λεω τον καθε αριστερο κομμουνιστη. Πολυ ισοπεδωτικο.


ΟΚ εγω δεν καταλαβα τη δομη του.Ειναι και αργα και μετα απο διαβασμα....
Εξακολουθω βεβαια να θεωρω οτι η απαντηση του αρθρογραφου ειναι ικανοποιητικη.Και φυσικα η βαση ειναι βαση. Δεν αλλαζει με το αν ειναι 5 ή 10, σε Πανεπιστημιο ή σχολειο.



Ειναι καλες οι ιδεες που προτεινεις και τις εχω διαβασει και στη λιστα. Αλλα κατηγορεις την κυβερνηση οτι επαγγελεται μακροπνοοα σχεδια και δρα αποσπασματικα. Καταρχας , μακροπνοος σχεδιασμος δε σημαινει ξεκιναω απο την αρχη απαραιτητα γιατι αμα ηταν ετσι προτεινω η μεταρρυθμιση να ξεκινησει απο το νηπιαγωγειο ή το δημοτικο και σε 12 χρονια να εχουμε αποτελεσματα. Το ζητημα για μενα ειναι να τρεξουμε τωρα. Και επειδη μ'άρεσει να υπερασπιζομαι τη Γιαννακου λεω πως στην πραγματικοτητα εχει κανει πολλα πραγματα σε ολες τις βαθμιδες. Δεν τα εχει κανει ολα και πως να προλαβει. Μακροπνοος σχεδιασμος δε σημαινει τα κανω ολα μαζι, αλλα οταν ξεκιναω καατι δεν το σταματω και εχω στο βαθος του μυαλου μου ενα στοχο.


Αληθεια, λες οτι η Γιαννακου δεν εχει πολιτικο θαρρος και λες πως χαιδευει τα αυτια αυτων που διαμαρτυρονταν περσι οτι μπαινουν μαθητες ανικανοι στα Πανεπιστημια. Σκεφτεσαι οτι καποιοι αλλοι σε κατι επαρχιακες πολεις τα χουν μαζι της επειδη τους παιρνει τα ΤΕΙ?
Πιστευω πως πρεπει να σκεφτομαστε ολες τις παραμετρους. Αν ηθελε να ειναι αρεστή, θα εβαζε βαση το 8 και θα ηταν σχεδον ολοι ευχαριστημενοι.

Μαλλον εσυ δεν καταλαβες τι εγραψα..Δεν σου ζήτησα να μου δείξεις μια έρευνα ή μελέτη που να αποδεικνύει ότι η πλειοψηφία των αριστούχων προέρχεται από παιδιά μορφωμένων γονέων. Σου ζήτησα να μου δείξεις μια έρευνα ή μελέτη που να αποδεικνύει ότι "τα φτωχά παιδιά τα καταφέρνουν καλύτερα από τα πλούσια παιδιά" και ότι η ρύθμιση της βάσης του 10 δεν αδικεί τα φτωχά παιδιά (οπότε δεν διευρύνει τις ταξικές ανισότητες). Μπορείς να μου δείξεις μια τέτοια μελέτη?


Θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω τα στοιχεία που έδωσε ο ίδιος ο Μανδραβέλης στο άρθρο του "Το δημοκρατικό 10" το οποίο το βρήκες και ενδιαφέρον άρθρο:

Λέει λοιπόν ο Μανδραβέλης:
"Η αλήθεια είναι πως οι εισαγωγικές εξετάσεις στην Ανώτατη Παιδεία δείχνουν χάσμα μεταξύ των κατά κανόνα υποβαθμισμένων δυτικών συνοικιών της Αθήνας και των βορείων προαστίων. Δυτικά το ποσοστό αποτυχίας είναι 52% και Βόρεια 15%."

Πάντως τον ισχυρισμό μου ότι με το υπάρχον εξεταστικό σύστημα με τα φροντιστήρια (και άρα και με τη βάση του 10) αδικούνται οι φτωχοί μαθητές, τον στήριξα κυρίως με την λογική ότι σε περίπτωση που και ο πλούσιος αλλά και ο φτωχός μαθητής έχουν αδιάφορους καθηγητές στο σχολέιο τους τότε ο φτωχός μαθητής είναι αναγκασμένος να τα βγάλει πέρα με τους καθηγητές που του τυχαν, ενώ ο πλούσιος μπορεί να διεκδικήσει και έναν εναλλακτικό δρόμο για να αποκτήσει τις γνώσεις για την επιτυχία στις εξετάσεις (και αυτός ο δρόμος είναι τα φροντιστήρια). Οπότε ο φτωχός μαθητής ξεκινάει από μειονεκτικότερη θέση. Δεν είπα ότι είναι ανυπέρβλητο εμπόδιο, αλλά σίγουρα είναι ένα εμπόδιο που του δυσκολευει τη ζωή και που ο πλούσιος μαθητής δεν το έχει. Δεν είναι αδικία λοιπόν, άσχετα αν με χίλιους κόπους στη πορεία καταφέρει εντέλει ο φτωχός μαθητής να το ξεπεράσει το εμπόδιο αυτό?
Πού διαφωνείς με αυτήν την απλή λογική που ανέφερα?



Ναι, αλλα για δες λιγο υπό ποιές συνθήκες λειτουργούν.. Όταν μιλάμε για Δημόσια και Δωρεάν Επαγγελματική Εκπαίδευση μιλάμε για σοβαρή Δημόσια και Δωρεάν Επαγγελματική Εκπαίδευση και όχι προχειροδουλειές σαν κάποια ΤΕΙ που φτιάχτηκαν με χρηματοδότηση ΕΠΕΑΕΚ και τώρα που η χρηματοδότηση στέρεψε είναι στα πρόθυρα να κλείσουν..

Τι εννοείς?




Ο αρθρογράφος (Μανδραβέλης) πιάστηκε με το ζήτημα του πώς η βαση του 10 επηρεάζει τις ταξικές ανισότητες. Συγκεκριμένα ισχυρίστηκε ότι και να μπουν όλοι οι μαθητές στο Πανεπιστήμιο, φτωχοί και πλούσιοι, αυτό δεν θα αλλάζει την ταξική ανισότητα μεταξύ τους. Εκεί είναι όμως που διαφωνώ. Μπορεί μπαίνοντας στο Πανεπιστήμιο ο φτωχός μαθητής να συνεχίσει να είναι φτωχός και ο πλούσιος να συνεχίσει να είναι πλούσιος, αλλά μελλοντικά ο φτωχός μπορεί να βελτιώσει την οικονομική του κατάσταση διότι στο Πανεπιστήμιο αποκτά τα κατάλληλα επιστημονικά εφόδια για να δουλέψει. Άρα εν δυνάμει η ταξική ανισότητα τείνει να μειωθεί. Αντίθετα αν στον φτωχό δεν δώσεις τη δυνατότητα να σπουδάσει κάτι για να δουλέψει, μάλλον θα διατηρηθεί στην ίδια οικονομική κατάσταση. Αυτή λοιπόν είναι η διαφορά ανάμεσα στον αποκλεισμό από το να συνεχίσεις σε κάποια βαθμίδα της δημόσιας Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ΑΕΙ,ΤΕΙ, σοβαρή Επαγγελματικη Εκπαιδευση) και στον αποκλεισμο απο το να περασεις ενα μαθημα στις εξετασεις του Πανεπιστημιου (κοινώς αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα στην βαση του 10 και στην βάση του 5).



Εγώ πάντως θα πρότεινα σε όσους έχουν βαλθεί ντε και καλά να υπερασπίζονται την Γιαννάκου και σε όσους έχουν βαλθεί ντε και καλά να την αντιπολιτεύονται να αφήσουν στην άκρη αυτήν την νοοτροπία οπαδικού χαρακτήρα και να δούμε λίγο όλοι μαζί ψύχραιμα, ελευθερα (χωρίς το άγχος να υποστηρίξουμε κάποιον) και με ειλικρίνια την αλήθεια, μπας και βελτιώσουμε την εκπαίδευση της χώρας μας. Όταν κάνεις μακρόπνοο σχέδιο ξεκινάς από τα βασικά Netbuster. Την πυραμίδα την φτιάχνεις από τη βάση της, όχι από την κορυφή. Διαφορετικά, κινδυνεύει με το παραμικρό κούνημα να σωριαστεί. Δεν είναι δυνατόν να καθιερώνεις την βάση του 10 χωρίς πρώτα να φτιάξεις μια σοβαρή Δημόσια και Δωρεάν Επαγγελματική (Τεχνική) Εκπαίδευση και χωρίς να αλλάξεις το σύστημα εισαγωγής. Αυτά είναι αστεία πράγματα. Εκτός αν στο μυαλό της κ. Γιαννάκου η εναλλακτική οδός για όσους δεν πιάσουν τη βάση του 10 είναι ήδη έτοιμη, είναι τα ιδιωτικά ΙΕΚ-ΚΕΣ και άρα δεν χρειαζόμαστε Δημόσια και Δωρεάν Επαγγελματική (Τεχνική) Εκπαίδευση. Οπότε η συζήτηση μας πάει πια πάνω σε άλλη βάση.
Δεν ξέρω. Ειλικρινά δεν μπορώ με τίποτα να καταλάβω πώς ο τρόπος με τον οποίον χειρίζεται η υπουργός την Παιδεία θα μάς οδηγήσει σε καλύτερες μέρες.



Το πρόθεμα νεο-  έχει να κάνει με την ιστορική πορεία της φιλελευθερης οικονομικής θεωρίας. Αν διαβάσεις βιβλία σχετικά με την ιστορική πορεία αυτής της θεωρίας, γραμμένα από φιλελευθερους συγγραφείς, θα δεις οτι ο φιλελευθερισμος ως οικονομική θεωρία είχε ανθήσει τον 18ο και 19ο αιώνα. Μετά όμως τον Β'Παγκοσμιο Πόλεμο υποχώρησε πολύ και επικράτησαν στην πολιτική σκηνή οι Κευνσιανές θεωρίες της σοσιαλδημοκρατίας που μιλούσαν για έντονο κρατικό παρεμβατισμό στην οικονομία κτλ. Όταν οι Κευνσιανές θεωρίες άρχισαν να υποχωρούν κατά τη δεκαετία του 1970 ο φιλελευθερισμός εμφανίστηκε ξανά δυναμικός στην πολιτική σκηνή (πχ. Θάτσερ στην Βρετανία) και αυτή η επανεμφάνισή του επειδή ακριβώς ήταν επανεμφάνιση του έδωσε τον τίτλο νεο-φιλελευθερισμός για να τον ξεχωρίζει από τον φιλελευθερισμό της προ Παγκοσμίου Πολέμου χρονικής περιόδου, δεδομένου ότι είχε και κάποιες διαφορές σε σχέση με τον παλιό φιλελευθερισμό. Συνεπώς, ο νεο-φιλελευθερισμός δεν είναι βρισιά, είναι ορολογία που χρησιμοποιούν οι ίδιοι οι φιλελευθεροι πολιτικοί αναλυτές (πχ. ο Ανδριανόπουλος).

Η εξυπνάδα είναι κάτι τελείως σχετικό, που δε μετριέται από τις επιδόσεις σου στο σχολείο μόνο.

Ακόμα και η εξυπνάδα να είναι καθαρά κληρονομικό όπως λες, αν δεν την εξασκήσεις, δεν θα την αποκτήσεις. Και άλλωστε υπάρχουν άπειρα επίπεδα να είσαι σε μερικά πανέξυπνος και σε μερικά χαζός.

Από ότι βλέπω εδώ, ό,τι και να γράψουμε, ο καθένας θα συνεχίσει τα δικά του!

Για αυτό θα το πάω ανάποδα!

Έστω ότι δεν έμπαινε η βάση του 10 ή ήταν 5, τότε τι γινόταν?
Πήγαινε στην τριτοβάθμια εκπαίδευση!Ωραία και εκεί τι έκανε?Δεν νομίζω να ισχυρίζεστε ότι θα περνούσε τα μαθήματα υπό φυσιολογικές συνθήκες?!Απλά θα είχαν πολύ χαμηλό επίπεδο και έτσι θα τα περνούσε παρόλο που δεν θα το άξιζε!
Και μην ακούσω να τα ξαναδίνει πολλές φορές μέχρι να περάσει γιατί είναι αδικία!
Το παιδί θα ξοδεύεται αν είναι σε άλλη περιοχή από τη μόνιμη κατοικία και φυσικά ούτε τώρα θα έχει χρήματα για φροντιστήρια, οπότε θα είναι αδικία να μην πάρει πτυχίο!Κρίμα είναι ας του το δώσουμε!
Και όταν διευρυνθεί το φαινόμενο τα ιδρύματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης να είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα ουσιαστικά τότε θα έχουμε μαζική παραγωγή 25χρονων αποφοίτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που το καλύτερο που θα μπορούν να κάνουν να είναι να βοσκάν πρόβατα ή να αρμέγουν αγελάδες!

Έτσι, έτσι συμφωνώ με αυτές τις καταστάσεις, εσείς?

Και επειδή κάποιος θα μας πει ότι δεν είναι ακριβώς έτσι, να του πω ότι είναι πολύ χειρότερα!
Το μόνο που έχει να κάνει είναι να δει τα αποτελέσματα ενός διαγωνισμού του ΑΣΕΠ και εκεί θα δει όχι του 10 αλλά του 14, 15 τι γράφουνε μαθηματικοί, φυσικοί κ.α.!


Τώρα που το σκέφτομαι όμως μερικοί δεν μπορούν να πιάσουν τη βάση
λόγω...





...Παρασκευα'ί'δη! ;D
Τον αληταρά!Αν τον πιάσω στα χέρια μου...
Και αυτός ο Κάστρο μένει απαθής?
Γιατί δεν πάει καβάλα στο άλογο να τον τσακίσει? ;D



Για αυτόν ακριβώς το λόγο δεν θα σε φτάσω ποτέ!

Η κυβέρνηση είναι νεοφιλελεύθερη. Έχει διαλύσει το κοινωνικό κράτος και μειώνει τη φορολογία στις επιχειρήσεις. Ο κρατισμός της όσον αφορά στα πανεπιστήμια δεν έχει σχέση, γιατί τα πανεπιστήμια δεν είναι επιχειρήσεις.

Καταρχάς εγώ είπα ότι "τα φτωχά παιδιά τα καταφέρνουν πολύ συχνά καλύτερα από τους βολεμένους πλούσιους". Υπάρχει διαφορά πιστεύω, μην παραφράζεις τα λεγόμενα μου. Δεν έχω καμιά μελέτη που να το αποδεικνύει, πιστεύω όμως πως το κίνητρο που έχει κάποιος φτωχός υπερκαλύπτει την αδικία του εξεταστικού συστήματος και μπορεί να γράψει καλύτερα από κάποιον που ξέρει ότι και να μην περάσει κάπου δεν έγινε και τίποτα επειδή τον περιμένει σίγουρη δουλειά στην οικογενειακή επιχείρηση. Δεν λέω ότι γίνεται πάντα, αλλά μπορεί να γίνει αρκετά συχνά και πιστεύω ότι είναι αυτονόητο.

Όσο για το ότι η ρύθμιση της βάσης του 10 δεν αδικεί τα φτωχά παιδιά, δεν έχω μελέτη να σου δείξω, αλλά και ούτε υποχρεωμένος είμαι, εφόσον εσύ είσαι αυτός που υποστηρίζει πως τα αδικεί, οπότε εσύ θα πρέπει να φέρεις τη μελέτη, όχι εγώ.
Εξάλλου, έχουμε γράψει και εγώ και ο Juan πολλές φορές γιατί δεν τα αδικεί. Δεν θα ξαναγράφω τα ίδια. Σου ξαναλέω, ανέτρεξε στα προηγούμενα ποστ και πες που διαφωνείς, γιατί εγώ ότι είχα να πω για αυτό το θέμα το είπα.


Καταρχάς δεν μπορείς να γενικεύσεις για όλη την Ελλάδα τα αποτελέσματα μιας μελέτης που αναφέρεται μόνο στα δυτικά και στα βόρεια προάστια της Αθήνας. Δεύτερον, εξακολουθώ να πιστεύω πως αυτό που οδηγεί τα δυτικά προάστια σε τόσο μεγάλη αποτυχία δεν είναι η φτώχια αλλά οι ιδιαίτεροι κοινωνικοί λόγοι της περιοχής. Νομίζω αυτές οι περιοχές είναι που τα παιδιά οργανώνονται σε συμμορίες και παίζουν πόλεμο μεταξύ τους. Αυτό είναι που τους εμποδίζει από το να πετύχουν, όχι η έλλειψη χρημάτων. Επίσης αν δεν κάνω λάθος στις περιοχές αυτές κατοικεί μεγάλο ποσοστό αλλοδαπών, που είναι αυτονόητο ότι δεν πρέπει να αναμένουμε να τα πηγαίνουν καλά στο σχολείο γενικότερα.


Για να πιάσεις το 10 στις εξετάσεις δεν χρειάζεται να έχεις καλό καθηγητή, ούτε να πας φροντιστήριο. Όπως προείπα, πιστεύω ότι όποιος θέλει να σπουδάσει πρέπει να έχει ένα στοιχειώδες υπόβαθρο και μια στοιχειώδη θέληση για μάθηση (και προφανώς αν τα έχει αυτά, θα πιάσει σίγουρα και τη βάση). Και το χειρότερο καθηγητή του κόσμου να έχεις, θα τα καταφέρεις αν έχεις τα στοιχεία που αναφέρω. Αν δεν τα καταφέρεις, απλά δεν είσαι άξιος να σπουδάσεις. Απλά πράγματα!
Αυτό που λες εσύ ισχύει γενικότερα για το εξεταστικό σύστημα για κάποιους που ανταγωνίζονται για υψηλότερους βαθμούς και όχι για τη βάση του 10.

Στην Ελλάδα είμαστε, αυτά τα λεφτά δίνουν, αυτά τα ιδρύματα έχουμε. Οπότε ο στόχος δεν είναι να φτιάξουμε νέα ιδρύματα αλλά να βελτιώσουμε τα ήδη υπάρχοντα.
Όσο για τα ΤΕΙ, καθόλου δε θα λυπηθώ αν κλείσει κάποιο ΤΕΙ με 10 ή και λιγότερους αποφοίτους το χρόνο ή κάποιο που οδηγεί τους αποφοίτους τους στην ανεργία. Μη σου πω ότι θα χαρώ κιόλας. Δεν ξέρω αν αυτά που λες περιλαμβάνονται στις παραπάνω κατηγορίες, ξέρω όμως ότι πολλά ΤΕΙ χτίστηκαν εν μία νυκτί χωρίς να έχει γίνει σοβαρή μελέτη για τη χρησιμότητα και τη βιωσιμότητα τους , αλλά με μοναδικό στόχο να ικανοποιήσουν τους τοπικούς άρχοντες.

Eννοω οτι ειναι οξυμωρο να τη χαρακτηριζεις απο τη μια νεοφιλελευθερη και απο την αλλη συντηρητικη.


Ο Μανδραβελης πιαστηκε στο οτι η μη υπαρξη μιας βασης και η μετριοκρατια οδηγει σε πληθωριστικα πτυχια.
Η βαση του 5 δεν αναφερεται σε ενα μαθημα αλλα στη βαση της αξιας του πτυχιου και οχι σε ενα μαθημα.Αυτο που λες λοιπον για τη διαφορα αναμεσα στο 10 και στο 5 ειναι εντελως ακατανοητο και βεβαια συγκρινεις ανομοια πραγματα(ενα μαθημα με μια βαση εισαγωγης).
Συγκρινε λοιπον βαση αξιας πτυχιου Πανεπιστημιου με βαση αξιας εισαγωγη απο τις εξετασεις. Μονο απο αυτην την σκοπια εχει νοημα μια τετοια συγκριση.

Ως προς το αλλο σκελος, ο φιλελευθερισμος προτασσει ισες ευκαιριες ' οχι ισα αποτελεσματα, και η εισαγωγη σε ενα Πανεπιστημιο ειναι αποτελεσμα μιας εκπαιδευτικης διαδικασιας που γινεται νωριτερα. Αρα το προβλημα βρισκεται στην Πρωτοβαθμια και Δευτεροβαθμια Εκπαιδευση και οχι σε αυτη καθεαυτη την εξεταστικη διαδικασια. Συμφωνω οτι η βαση του 10 εισαγει μια εξωτερικοτητα στην αξιολογηση των ικανοτητων των παιδιων και καθε ειδους εξωτερικοτητα δεν ειναι αποδεκτη απο τη θεωρια που αναλυουμε. Βεβαια, δικαιολογειται απο την υπαρξη αναλογων εξωτερικοτητων πριν της εξετασεις (Α κ Β βαθμιδα Εκπαιδευσης) ως αντιβαρο των αυτων των περασμενων λαθων. Ομως, μετα απο μια φιλελευθερη μεταρρυθμιση στις πρωτες βαθμιδες το "μετρο του 10" πρεπει να αποσυρθει γιατι αλλιως δεν θα υπαρχει καμια δικαιολογια.


Καταρχην, νομιζω δεν εκανα σαφες το γιατι υπερασπιζομαι τη Γιαννακου.Την υπερασπιζομαι επειδη ολοι οι αλλη τη λενε "κατσικα" και αισθανονται περηφανοι γι'αυτο και συν τοις αλλοις θεωρω οτι προσπαθει να κανει κατι και δε μενει αμετοχη.

Δεν εχω αγχος να υποστηριξω τη Γιαννακου ή οποιονδηποτε αλλο και προσωπικα θεωρει πολυ μικροψυχο εκ μερους σου να μου λες οτι δεν μιλαω ελευθερα αλλα υπο το καθεστως πιεσης απο αλλους. Προσπαθουμε να κανουμε μια σοβαρη κουβεντα αλλα δε λες να σταματησεις τις πολιτικαντικες επιθεσεις.

Θα προτεινα λοιπον και σενα να αφησεις τις εμμονες σου με τη Γιαννακου και την αντιπολιτευτικη σου διαθεση για να κανουμε μια ηραμη κουβεντα.

Προσωπικα αισθανομαι οτι αυτη η μεταρρυθμιση εχει σοβαρες πιθανοτητες να πετυχει γιατι (α) εχει τη στηριξη της κοινης γνωμης η οποια δεν πειστηκε απο τις καταληψεις και τα κινηματα των φοιτητων γιατι ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΘΕΣΕΙΣ και (β) γιατι τα μεμονωμενα βηματα που γινονται ειναι σωστα σχεδον στο συνολο τους.
Δεν περιμενω βεβαια να υπαρξει εκ βαθρων αλλαγη του συστηματος γιατι σε αυτη την ερημη χωρα κανεις δεν ξεβολευεται.
Σε αυτους περιλαμβανω τους φοιτητες που δεν εχουν ολοκληρωμενες θεσεις παρα μονο γενικολογουν. Οπως ειδες σε αλλο τοπικ για την αξιολογηση, εγω εχω θεση και αποψη για την αξιολογηση(που διαφερει και απο της κυβερνησης). Αλλα το συνολο αδυνατει να συνεννοηθει και οι φοιτητες εχουν μεγαλη διασπορα ιδεων για το πως θελουν την Παιδεια. Φυσικα, οι ιδεες αυτες δεν προκειται ποτε να μπουν σε ενα, ρευστο εστω, πλαισιο για να πανε στο Διαλογο τον οποιο κιολας απαξιουν.
Αν και διαφωνω πληρως με την πολιτικη της η ΠΚΣ (ΚΝΕ, ΚΚΕ), ειχε δικιο στις Συνελευσεις οταν ελεγε πως χρειαζεται σχεδιο. Αλλα ξεφυγαμε πολυ και αν θες ας συνεχισουμε αυτο το σκελος σε ενα αλλο τοπικ.

Με υποβαθμιζεις σε εναν αδιαβαστο αλλα εχει ξανασυμβει σε αυτο το forum. Γνωριζω αρκ
ετα καλα την ιστορια αυτης της θεωριας και προσπαθω συνεχως να μαθω περισσοτερα και για αυτην αλλα και για τις υπολοιπες αποψεις πανω στην οργανωση της κοινωνιας και της οικονομιας.


Το ζητημα οπως το εθεσα, δεν το εθεσα για να μου υπενθυμισεις τα παρακλαδια του φιλελευθερισμου αλλα για να καταδειξω πως ακομα και στην καθημερινη ομιλια ο ορος νεο-φιλελευθερος εχει παρει ασχημη χροια. Το ποιος φταιει για αυτο σε καλω να το αναζητησεις στους διανοουμενους της Αριστερας που κυριαρχουν σε αυτον τον τοπο.

Γι'αυτο το λογο και δεν προτιμω τους ελληνικους ορους ωστε να μην στιγματιζω-ομαι χωρις λογο.

Χωρίς να έχω διαβάσει όλα τα ποστ που προηγήθηκαν,θα ήθελα να εκφράσω κάποιες σκέψεις μου πάνω στο θέμα.

Αυτό που με ενοχλεί πιο πολύ είναι η λογική που δημιουργήθηκαν πολλά από τα  ΤΕΙ που είναι διασπαρτα στην επαρχία.Δηλαδή το κύριο κίνητρο ήταν η  ενισχυση της οικονομικής δραστηριότητας της πόλης και όχι η δημιουργία ενός ιδρύματος που θα παρέχει την γνώση που θα αντιστοιχεί σε θέση εργασίας.Ετσι βλέπουμε την δημιουργία καφετεριών και κεντρων διασκεδασης σε αυτά τα μέρη-αυτό σημαινει ευημερία?- και παιδια τα οποία ξοδευουν τα λεφτά των γονιών τους σπουδαζοντας μoνο μέσα από συγγράματα και σημειώσεις αμφιβόλου ποιοτητας 'διοικηση επιχειρησεων' συχνά με ανυπαρκτους καθηγητές και χωρίς φυσικά την δυνατοτητα να χρησιμοποιησουν άμεσα το πτυχίο τους...

Μου φαινεται ότι το αντικείμενο των περισσοτερων ΤΕΙ αφορά υπηρεσίες (πχ. οικονομικά,τουριστικών επαγγελμάτων,διοικηση) ενώ θα έπρεπε να αφορά κυρίως τέχνες και να περιλαμβάνει εργαστηρια και πρακτικές (υδραυλικός,αγγειοπλάστης,χρυσοχόος,ηλεκτρονικός,ξυλουργός,μεταποιηση τροφίμων,βιολογικές καλλιεργειες κλπ).
Πιστευω ότι έτσι θα ήταν πραγματικά δυνατή η ενίσχυση της οικονομικής δραστηριότητας σε πολλές επαρχιακές πόλεις που στηρίζονται οικονομικά κατα κύριο λόγο στους καφέδες και τα ποτά των φοιτητών..

Θα αποκτούσε νόημα η τεχνική εκπαιδευση,θα παραγονταν περισσότερα προιοντα...

Αυτά τα λίγα και κάπως ασυνάρτητα με αφορμή μια επισκεψη μου σε μια μικρή  πολη της Σλοβακίας, οπου διαπίστωσα ότι οι ανθρωποι ασχολούνται με το ξύλο,κεντάνε,φτιάχνουν χειροποιητες κατασκευές..
και όχι οπως εδώ που άμα θες να αγοράσεις τσολιαδάκια είναι made in china


Για την βάση του 10 δεν εχώ σχηματισει ακόμα ξεκάθαρη στάση.Βρισκω επιχειρήματα και απο τις 2 πλευρές.
 

Ολύμπιε αυτό το επιβεβαίωσες απόλυτα με το δικό σου ποστ!  ;D Γιατί ακόμα να καταλάβεις ότι αρκετοί που σ'αυτό το τοπικ μιλήσαμε κατά της βάσης του 10, δεν ισχυριστήκαμε ότι είναι ΟΚ να μπαίνουν όλοι στο Πανεπιστήμιο με ό,τι βαθμό και να βγάζουν. Αυτό που, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά εμένα, με έκανε να είμαι εναντίον αυτού του μέτρου είναι ο τρόπος με τον οποίον θεσπίστηκε. Και ξαναλέω: Θα προτιμούσαν πρώτα να φτιαχνόταν μια Δημόσια και Δωρεάν Επαγγελματική (Τεχνική Εκπαίδευση) και να άλλαζε το εξεταστικό σύστημα εισαγωγής στη Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και μετά ας έβαζε το Υπουργείο την βάση του 10 ή όποια άλλη διαχωριστκή γραμμή ανάμεσα στην Ανώτατη Εκπαίδευση και την Επαγγελματική Εκπαίδευση. Ελπίζω τώρα με τα bold, να κατάλαβες επιτέλους την θέση μου.




Marauber, δεν με πείθει το επιχείρημά σου ότι είναι αυτονόητο. Και όπως και να χει ακόμα και κίνητρο να χει ένας φτωχός μαθητής να τα πάει καλά, δεν είναι αδικία το γεγονός ότι θα ζοριστεί περισσότερο από έναν πλούσιο μαθητή, διότι δεν θα χει τις οικονομικές δυνατότητες που έχει ο πλούσιος μαθητής?? Πρόσεξε, μιλάω για ζόρισμα κατά τη διάρκεια του διαβάσματος, ασχέτως αν στο τέλος, μετά την μεγάλη προσπάθειά του ο φτωχός φοιτητής τα καταφέρει.



Κάτσε, μισό λεπτό, εσύ δεν έγραψες ότι η βάση του 10 δεν αδικεί τα φτωχά παιδιά? Και αυτά που λένε τα κόμματα της Αριστεράς είναι απλά αντιπολιτευτικοί τακτικισμοί? Αφού το λες και στο παραπάνω quote ότι "η βάση του 10 δεν αδικεί τα φτωχά παιδιά". Προφανώς και δεν είσαι υποχρεωμένος να φέρεις έρευνα που να αποδεικνύει κάτι τέτοιο, απλά μια έρευνα-μελέτη είναι πάντα ένα καλύτερο αποδεικτικό στοιχείο από επιχειρήματα του τύπου  "οι φτωχοί μαθητές έχουν μεγαλύτερο κίνητρο, οπότε είναι αυτονόητο ότι θα τα πάνε καλά στις εξετάσεις". Ανάλογες αποδεικτικές μεθόδους σαν το "οι φτωχοί μαθητές έχουν μεγαλύτερο κίνητρο, οπότε είναι αυτονόητο ότι θα τα πάνε καλά στις εξετάσεις" χρησιμοποιούν και στην μεταφυσική.  ;)

Σε ό,τι αφορά την δική μου θέση, την εξήγησα με την λογική που παρέθεσα παραπάνω (δυνατότητες πρόσβασης σε παραπάνω από μία (σχολείο)  εκπαιδευτικές πηγές).



Κάτσε, δηλαδή αυτοί οι ιδιαίτεροι κοινωνικοί λόγοι δεν οφείλονται στην φτώχια?



Εδώ τώρα αντιφάσκεις σε σχέση με το επιχείρημα του κινήτρου που χρησιμοποίησες παραπάνω.. Σύμφωνα λοιπόν με τη λογική του κινήτρου, οι αλλοδαποί, που τώρα φτιάχνουν τη ζωή τους και πρσπαθούν να ανέλθουν οικονομικά, δεν έχουν παραπάνω κίνητρο να γράψουν καλά στις εξετάσεις και να τα πηγαίνουν καλά στο σχολείο? Εντέλει το επιχείρημα του κινήτρου ισχύει όντως και επομένως είναι μια αξιόπιστη βάση για να πατήσει κάποιος και να αναλύσει τα αίτια της επιτυχίας και της αποτυχίας στις πανελλήνιες εξετάσεις ή όχι?? Γιατί μια υπονοείς ότι ισχύει (για την περίπτωση των φτωχών παιδιών) και μια υπονοείς ότι δεν ισχύει (για την περίπτωση των αλλοδαπών).
 



Και νομίζεις ότι με αυτήν τη λογική θα πάμε μπροστά? Αν θέλουν επιτέλους να κάνουν μια σοβαρή μεταρρύθμιση στην Παιδεία, ας αυξήσουν τις υποδομές στις σχολές και ας φτιάξουν μια σοβαρή Επαγγελματική Εκπαίδευση. Αν δεν μπορούν να το κάνουν αυτο, τότε να παραιτηθούν για να αναλάβει άλλος μπας και τα κάνει καλύτερα. Τι νομίζουν δηλαδή? Ότι μόνο θεσπίζοντας τη βάση του 10 δίχως πρώτα να φτιάξουν μια σοβαρή επαγγελματική εκπαίδευση κάνουν σοβαρή και χρήσιμη μεταρρύθμιση στην Παιδεία? Θα λεγα τώρα τι κάνουν, αλλά δεν έχει κανένα emotion που να εικονίζει αρχιδ..   :P


Σ'αυτό συμφωνώ απόλυτα μαζί σου (να λοιπόν και κάπου όπου συμφωνούμε και μπορούμε να συνθέσουμε τις απόψεις μας  ;)  Θεση-Αντιθεση-Συνθεση).

Δεν θέλω να σε απογοητεύσω Nίκο, αλλά όχι, ούτε εσύ έχεις θέση για την αξιολόγηση που να μπορεί να εφαρμοστεί. Και αυτό γιατί δεν το έχεις ψάξει καλά το θέμα από την άποψη της εφαρμογής του. Όπως σου επισήμανα και στο τοπικ όπου κάναμε την αντίστοιχη συζήτηση όλα αυτά που προτείνεις (με εξαίρεση την εξωτερική αξιολόγηση από διεθνείς οίκους) είναι ήδη θεσπισμένα από το 1982, δηλ. εδώ και 24 χρόνια!! Οπότε μαλλον πρέπει να ψάξεις γιατί η πρότασή σου δεν μπορεί να εφαρμοστεί εδώ και 24 χρόνια. Κάπου θα κολλάει, δεν νόμίζεις? Αν περνούσες μια βόλτα από την χτεσινή συνέλευση τμήματος ίσως να έπαιρνες κάποιες απαντήσεις. Γιατί κατά τη διάρκεια της κρίσης του κ. Σεργιαδη για την ανέλιξή του στην βαθμίδα του καθηγητή έγινε μια συζήτηση η οποία ανέδειξε αρκετά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο θεσμός της αξιολόγησης κατά την εφαρμογή του. Και νομίζω όποιον τον νοιάζει πραγματικά η βελτίωση της Παιδείας μας, θα πρέπει να εξετάζει όλα αυτά τα ζητήματα, όπως την αξιολόγηση, από την πλευρά της πρακτικής εφαρμογής τους και όχι μόνο σε ένα ιδεατό ή φαντασιακό επίπεδο.




Δεν είναι καθόλου οξύμωρο σε άλλα μέτρα η κυβέρνηση είναι νεοφιλελευθερη και σε άλλα λα'ι'κιστική. Και είπα λα'ι'κιστική,   όχι συντηρητική. Το ποιός είναι συντηρητικός και ποιός όχι είναι μεγάλη συζήτηση, άλλου παπά ευαγγέλιο.


Εντάξει, εγώ αυτό κατάλαβα από την παρακάτω φράση του Μανδραβέλλη:
 "Εκ των πραγμάτων λοιπόν η «δικαιοσύνη της μη- βάσης» πρέπει να επεκταθεί και ενός των ΑΕΙ και ΤΕΙ. Αυτό παλιότερα ονομαζόταν «δημοκρατικό πέντε». Ολοι πρέπει να περνούν τα μαθήματά τους, είτε έχουν διαβάσει, είτε όχι."
Αν λάθος κατάλαβα, τότε το παίρνω πίσω. Είναι προφανές ότι δεν μπορείς να συγκρίνεις τη βάση εισαγωγής στο Πανεπιστήμιο με την βάση να περάσεις ένα μάθημα. Αυτό ακριβώς είπα και γω. Και επειδή θεώρησα ότι αυτήν τη σύγκριση έκανε και ο Μανδραβέλλης, γι'αυτό και έκανα και τις παρατηρήσεις μου. Αν λάθος κατάλαβα τα λόγια του Μανδραβέλλη τότε το παίρνω πίσω.




Νομίζω συμφωνούμε ότι θα πρέπει να αλλάξει και η εκπαιδευτική διαδικασία
στο σχολείο αλλά και το σύστημα των εισαγωγικών εξετάσεων (η παρέμβαση του κράτους σ'αυτό είναι απαράδεκτη μεγάλη). Και μετά από αυτά ας θεσπίσει την διαχωριστική γραμμή η υπουργός ανάμεσα στην Ανώτατη Εκπαίδευση και την Επαγγελματική Εκπαίδευση, είτε αυτή η διαχωριστική γραμμή είναι η βάση του 10, είτε κάτι άλλο.



Αυτό λέγεται ετεροκαθορισμός.


Εντάξει, αυτή η πεποίθησή σου είναι όντως ένας σοβαρός λόγος για να την υποστηρίζεις (δεν ειρωνεύομαι).



Εντάξει, το παίρνω πίσω, αλλα φταις και συ που δεν ξεκαθάρισες ακριβώς τι εννοείς με τη φράση σου ότι έχεις μια τάση να υπερασπίζεσαι την Γιαννάκου.

Σε ό,τι αφορά τα υπόλοιπα, κοίτα πολιτικάντης είναι αυτός που λέει γενικότητες και κάνει επιθέσεις δίχως να παραθέτει στοιχεία και επιχειρήματα και δίχως να εξηγεί αναλυτικά. Αυτό επίσης λέγεται και στείρα αντιπολίτευση. Σε ό,τι αφορά εμένα, νομίζω εξήγησα με αναλυτικό τρόπο πάνω από 5 φορές σ'αυτό το τοπικ που ακριβώς διαφωνώ με την κίνηση Γιαννάκου να θεσπίσει τη βάση του 10 και σε ποιά ακριβώς βάση της κάνω αντιπολιτευση στο συγκεκριμένο θέμα. Θα ξαναεξηγήσω (για 6η φορά): Η διαφωνία μου είναι στο τρόπο που έγινε. Θα προτιμούσα πρώτα να θέσπιζε μια σοβαρή Επαγγελματική Εκπαίδευση Δημόσια και Δωρεάν, να άλλαζε το σύστημα των εξετάσεων και να ενισχυόταν το πρόγραμμα του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού και μετά ας θέσπιζε τη βάση του 10 ή όποια άλλη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην Ανώτατη Εκπαίδευση και την Επαγγελματική Εκπαίδευση. Ξέρω ότι αυτές όλες οι αλλαγές που ανέφερα απαιτούν πολύ χρόνο, αλλά έτσι είναι η Παιδεία, χρειάζεται μακροχόνιο σχεδιασμό για να βελτιωθεί και όχι βιαστικές κινήσεις. Με το να θεσπίσει τη βάση του 10 τώρα, χωρίς να κάνει πρώτα όλες αυτές τις αλλαγές που ανέφερα, πιστεύω το μεγαλύτερο και σημαντικότερο αποτέλεσμα που κατάφερε ήταν να στείλει αρκετούς αποτυχόντες στα διάφορα ΚΕΣ-ΙΕΚ, κάτι που απέχει βέβαια πολύ από τον στόχο της βελτίωσης της Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας. Θεωρώ λοιπόν ότι η κ. Γιαννάκου προσπαθεί να χτίσει την πυραμίδα από την κορυφή και όχι από την βάση, γι'αυτό και διαφωνώ μαζί σου ότι η μεταρρύθιση της θα πετύχει. Νομίζω ότι είμαι σαφής και αρκετά επεξηγηματικός σ'αυτά που λέω




Μα, γιατί το παίρνεις τόσο προσωπικά? Λες και έχω κανένα ζόρι να σου κάνω επίθεση, λες και άλλη δουλειά δεν έχω, ιδιαίτερα μεσούσοις της εξεταστικής.  ;)

Για την αξιολογηση θα συνεχισουμε στο αλλο τοπικ.Δεν το εχω ξεχασει..Χρειαζομαι και χρονο για να διαβασψ και τον παλιο νομο(οχι οτι δε σε πιστευω, αλλα για να εχω αμεση αποψη).


Φυσικα και συμφωνησσαμε οτι θελει μακροχρονιο σχεδιασμο απο την αρχη εως το τελος. Βεβαια, ειμαι σχεδον σιγουρος οτι θα διαφωνησουμε στο πως θα γινει αλλα αυτο ειναι αλλο θεμα.

Τη διαφωνια σου για τη βαση σε συνδυασμο με την προταση για ΔΔ Τεχνικη Εκπαιδευση την εχω δει απο την αρχη(απο τη λιστα μαλιστα), πραγματικα. Και τη θεωρω πολυ σοβαρη και προς τη σωστη κατευθυνση.

Μονο στο 1% αφορουσε εσενα αυτο... ;)

OFF TOPIC:

ΘΕΣΗ-ΑΝΤΙΘΕΣΗ -ΣΥΝΘΕΣΗ


Λες τη θεση σου, σού λεω την αντίθεσή μου και μετα απο καλοπροαιρετη και σοβαρη κουβεντα βρισκουμε ποιά ειναι τα σημεια εκείνα στα οποια μπορουμε να συμφωνησουμε σε κατι κοινο (που ενδεχομενως να απεχει απο τις αρχικες μας θεσεις). Αυτο ειναι η σύνθεση.
Βεβαίως θα υπάρχουν και σημεία στα οποία δεν θα καταφέρουμε να συμφωνήσουμε.

Απλοί κανόνες μαρξιστικής διαλεκτικής.  ;)

Τα λόγια είναι ωραία αλλά στην πράξη δεν είναι όπως τα λες ηλεκτροσόκ!

Αναρωτιέμαι τι εννοείς εσύ σαν τριτοβάθμια εκπαίδευση όταν ισχυρίζεσαι ότι είναι άδικο το μέτρο του 10 επειδή φταίνε οι συνθήκες και όχι οι μαθητές που δεν το πιάνουν!

Ξεκάθαρα λόγια: Μόνο ένα άτομο ξέρω που δεν κατάφερε να πιάσει το 10 , ενώ το κηνύγησε και δηλώνω ότι αυτό το άτομο ήταν πολύ γκαγκά!
Και όποιος δεν μπορεί να πιάσει το 10, ενώ προσπάθησε είναι για τα πανηγύρια και δεν έχει καμία θέση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση!

Για το επίπεδο της εκπαίδευσης τη μεγαλύτερη ευθύνη την έχουν οι φοιτητές που δεν ασχολούνται γενικά και απλά θέλουν ένα χαρτί που να τους χαρακτηρίζει "επιστήμονες" ώστε να πληρώνονται ακόμα καλύτερα (και ανάμεσα σε άλλους εις βάρος των μεταναστών που τόσο πολύ σε νοιάζουν)!
Η δικιά μας σχολή δεν έχει καλό επίπεδο, όπως θα ανάμενε κανείς τουλάχιστον στη καλύτερη πολυτεχνική σχολή!
Αν γίνουν εργαστήρια ισχυρίζεσαι ότι θα αποκτήσουν ενδιαφέρον οι φοιτητές προς το αντικείμενο? ;D

Η σχολή μας βγαίνει χαλαρά και σε 3 χρόνια και βαθμό άνετα πάνω από 7!
Οπότε τα φούμαρα περί υποβαθμισμένης εκπαίδευσης που ευθύνεται για το χαμηλό επίπεδο των φοιτητών καλύτερα να τα πεις σε αυτούς που δεν ξέρουν τα πράγματα!

Καλός ο λαϊκισμός αλλά υπάρχουν και κάποια όρια!
Καλά θα κάνει το ΚΚΕ να προσέχει πιο πολύ, γιατί θα χάσει και το 5%!

Ούτε εσύ με πείθεις γενικώς. Σε σχέση με την αδικία που επικρατεί στη ζωή, αυτό το άδικο εξεταστικό σύστημα είναι παρόλα αυτά από τα πιο αξιοκρατικά που υπάρχουν.


Δε χρησιμοποίησα ποτέ τη λογική του κινήτρου για να εξηγήσω το θέμα με τη βάση του 10. Προσπάθησα να το εξηγήσω όσο πιο καλά μπορούσα αλλά δεν εννοείς να καταλάβεις. Για τη μελέτη άλλο είχα στο μυαλό μου αλλά δεν αξίζει τον κόπο να το εξηγήσω τώρα. Είναι προφανές ότι υπάρχει διάσταση απόψεων μεταξύ μας.



Καταρχάς μην προσπαθείς να βγάλεις από τη μύγα ξύγκι. Οι αλλοδαποί φυσικά και έχουν κίνητρο, αλλά έχουν τόσα πολλά θέματα να ασχοληθούν που περνά σε δεύτερη μοίρα. Τώρα εντάξει ξέρεις τι γίνεται στα σχολεία με μεγάλο ποσοστό αλλοδαπών, δεν χρειάζεται να σου τα πω εγώ. Αντιμετωπίζουν δυσκολίες προσαρμογής, δυσκολία στη γλώσσα, διαφορετικό περιβάλλον που αρκετά συχνά τους αντιμετωπίζει εχθρικά. Δε μπορούμε να τα παραβλέψουμε όλα αυτά και να τους βάλουμε στην ίδια κατηγορία με κάποιον που απλώς δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να πάει φροντιστήριο. Εκτός βέβαια και αν αυτό που έχω στο μυαλό μου είναι εντελώς διαφορετικό από αυτό που έχεις εσύ.

Δυστυχώς η κάθε κυβέρνηση προτιμά τις εύκολες λύσεις. Και να παραιτηθεί, κανείς δε μας εγγυάται ότι η επόμενη κυβέρνηση δε θα είναι χειρότερη. Τουλάχιστον η σημερινή έχει δείξει διάθεση, όχι όμως και ικανότητα. Η γνώμη μου είναι ότι σήμερα στην Ελλάδα υπάρχει έλλειμα πολιτικής και πολιτικών.


Με αυτό το ποστ ολοκληρώνω ότι είχα να πω σχετικά με το θέμα της βάσης του 10 και δε θα επανέλθω στην παρούσα φάση (εκτός απροόπτου ;)) γιατί νιώθω ότι έχω καταθέσει ήδη όλες τις σκέψεις μου και επαναλάμβανομαι.
Αφήστε που έχω και εξεταστική...

Αν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση βάζεις και την τεχνική εκπαίδευση που προτείνει ο electrosok, τότε διαφωνώ ότι όποιος δε βγάλει 10 δεν μπορεί να συνεχίσει στην τριτοβάθμια. Μια χαρά θα τα καταφέρει στην τεχνική εκπαίδευση, όπως τα καταφέρναν μέχρι τώρα οι φοιτητές τμημάτων ΤΕΙ με βάση 6 και 7.

Λες ότι το επίπεδο της εκπαίδευσης δεν είναι καλό και ότι γι' αυτό δε φταίει το εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά οι φοιτητές. Δηλαδή που οφείλεται ότι οι περισσότεροι φοιτητές είναι όπως είναι; Αν ήταν λίγοι θα λέγαμε ότι φταίνε αυτοί, αλλά τώρα δεν μπορείς να πεις ότι το σύστημα είναι καλό και ο κόσμος όλος σκάρτος. Δεν μπορεί να είναι όλοι στραβοί! Έτσι κι αλλιώς το σύστημα είναι καλό όταν είναι προσαρμοσμένο στις ανάγκες της πλειοψηφίας. Και δε μιλάω μόνο για την κατάσταση μέσα στα πανεπιστήμια (πχ εργαστήρια κλπ) αλλά για όλη την εκπαίδευση.

Για το πόσο εύκολα βγαίνει η σχολή σε 3 χρόνια... Νομίζω ότι και σε 5 χρόνια που είναι τώρα, ακόμα και από τους πιο ικανούς απαιτεί πολύ προσπάθεια και αφιέρωση μεγάλου μέρους του χρόνου. Ναι, θα μπορούσε να βγει και σε 3 χρόνια και με μέσο όρο 7, όχι από όλους, αλλά ακόμα και οι λίγοι που θα μπορούσαν να το κάνουν θα έπρεπε να ξεχάσουν οτιδήποτε άλλο όπως χόμπι, διασκέδαση και γενικά κοινωνική ζωή. Και φυσικά δε θα είχαν και περιθώρια να ασχοληθούν λίγο παραπάνω με ένα αντικείμενο της σχολής που βρήκαν ενδιαφέρον. Εσύ μπορεί να μου πεις ότι είσαι τσακάλι και μαθαίνεις τα πάντα τέλεια σε πολύ λίγο χρόνο και σου μένει άπειρος ελεύθερος χρόνος, αλλά εντάξει, δεν είναι όλοι σαν εσένα. Και αν βγάζαμε κάθε χρόνο 10 μηχανικούς δε θα ήταν αρκετοί (άσε που οι 9 θα ήταν φυτά)

Το τελευταίο πάντως που λες για το ΚΚΕ έχει πλάκα γιατί ο electrosok δεν ανήκει στη νεολαία του ούτε έχει καμιά σχέση.

Ρε συ Junior επειδή βαριέμαι να γράφω και πολλά θα πω

Τα ΤΕΙ ανωτατοποιήθηκαν και δεν είναι τόσο πεζά αυτά που κάνουν αν μιλήσεις με κανέναν ηλεκτρονικό από εκεί!
Αν εσύ εννοείς τεχνική εκπαίδευση αυτό που μπορεί να μάθει κανείς πλάι σε έναν μάστορα σε ένα χρόνο πάω πάσο, αλλά δεν θα είναι ανωτάτη εκπαίδευση αυτή!Να υποβαθμιστούν άμεσα τα ΤΕΙ τότε!
Και τα ΤΕΕ ή επαγγελματικά λύκεια ή όπως αλλιώς τα λένε


Φυσικά στους μασώνους!
Καλά με δουλεύεις?
Κατηγορείς κι εσύ άλλους για τις επιλογές σου?


Αν κάποιος ξέρει να χρησιμοποιεί το ρημάδι το μυαλό του χαρακτηριστικό που βρίσκεις στους επιστήμονες δεν θέλει και ιδιαίτερη προσπάθεια!
Τα 3 χρόνια συνοδεύονται και από αλλαγές στην εκμάθηση!
Δεν θα παραδίδονται μαθήματα παρά μόνο τα εργαστήρια και κάποιες απορίες!
Θα είναι 3 3μηνα (2 μήνες προετοιμασία+1 μήνας εξετάσεις) από 8 μαθήματα το καθένα!
Τα μαθηματικά έχουν 5 σελίδες θεωρία πρακτικά και με μερικές ασκησούλες αφού θα έχεις πιάσει το νόημα θα είσαι έτοιμος!Για τα άλλα μαθήματα είναι πεζές αφαρμογές των μαθηματικών που θα έχεις μάθει!Με ένα 5ωρο την ημέρα βγαίνει χαλαρά και έχεις χρόνο άφθονο!Τώρα ουσιαστικά η σχολή μας είναι τουριστικό θέρετρο!Και δεν χρειάζεται να είναι κανείς ιδιοφυ'ί'α για να τα κάνει αυτα αλλά απλά επιστήμονας που τόσο πολύ  τρώει μερικούς και το λένε διαρκώς!

Όσους φοιτητές έχω ακούσει να μιλάνε για επιστήμη το κάναν μόνο για την τσέπη τους!
Και άμα σοβάρευες το πράμα κομπλάραν!

Πάλι πολλά έγραψα!

Μα αυτά τα ΤΕΙ έχουν πολή υψηλή βάση.

Δεν πρέπει να τίθετα προς συζήτηση κατα την γνώμη μου αν αδικούνται οι φτωχοί  μαθητές σε σχέση με τους πλούσιους γιατί η απαντηση είναι προφανής.Σε όλους σχεδόν τους τομείς της ζωής οι πλούσιοι είναι σε ευνοικότερη θέση άλλωστε,στην υγεία,στην ψυχαγωγία,στις ευκαιρίες ευρεσης εργασίας,κ.α.

Το θέμα είναι αν δεν εφαρμοστεί η βάση του 10,η αυτή η απάτη όπως λέει και ο τίτλος,θεωρείτε ότι εξισορροπείται κάθόλου αυτή η αδικία εις βάρων των φτωχών στρωμάτων?

Δηλαδή,αν θεωρήσουμε τον έφηβο αυτό,ο οποίος για διάφορους προσωπικούς και μη λόγους-και όχι επειδή είναι απαραίτητα βλάκας ολύμπιε!- εγραψε στις πανελλήνιες 7,5 για παράδειγμα και προερχεται απο χαμηλού εισοδήματος οικογένεια,πιστευτετε ότι η δυνατότητα να πάει να σπουδάσει σε ένα απο τα τελευταία ΤΕΙ της χώρας θα είναι χρήσιμη γι'αυτόν?όσον αφορά την ευρεση εργασίας μετά την φοιτηση του..

Το γεγονός ότι υπάρχουν ΤΕΙ με βάση ,άρα και ζήτηση τόσο χαμηλή μπορεί να ερμηνευτεί ως εξής:
1)Τα ΤΕΙ αυτά έχουν αντικείμενο που δεν βρίσκει ανταποκριση στην αγορά εργασίας  ή/και
2)Τα ΤΕΙ αυτά δεν έχουν καλή φήμη όσον αφορά την λειτουργία τους.

Επομένως η φοιτηση σε ένα τέτοιο διαλυμένο-κατα την γνώμη μου ίδιρυμα- θα καθυστερούσε έναν άπορο νέο κατά 4 χρόνια απο την αγορά εργασίας,
θα δημιουργούσε έξοδα στους γονείς του
θα συντηρούσε ένα ίδρυμα ,του οποίου πιθανόν το διδακτικό προσωπικό δεν έχει αναλάβει σοβαρά τον ρόλο του,
και
το αποτέλεσμα θα ήταν με πιθανότητα στην καλύτερη περίπτωση 70%

ο νέος αυτος να προσληφθεί ως ανειδικευτος εργάτης με τον βασικό μισθό,χωρίς καθόλου να ληφθούν υπόψιν οι σπουδές του απο τον εργοδότη  του.

Αρα για ποια αδικία μιλάμε?

Η αδικία είναι στο εκπαιδευτικο σύστημα,εκεί ξεκινάει.
Η απάτη της βάσης του 10,δεν ξέρω αν είναι απάτη,είναι ίσως το κερασάκι στην τούρτα..

Αυτός μπορεί να μην είναι αλλά εσύ αρχίζεις να τείνεις προς τα εκεί αφού έχω αναφέρει επανειλλημένα για αυτούς που θέλουν και προσπαθουν να πιάσουν το 10 και δεν μπορούν!

Και για να μην ξαναγράφω τα ίδια

Ξέρω μια κοπέλα που ήταν αρκετά καλή... στην Γ' Λυκείου χώρισε με το αγόρι της και τα βρόντηξε όλα... δεν έπιασε τη βάση και μετά ψαχνόταν για εξωτερικό. Δε θα έλεγα ότι δεν ήθελε να πιάσει το 10, αλλά έφαγε φοβερό ψυχολογικό μπλοκάρισμα.

Ολύμπιε ,παραμελείς νομίζω μια σημαντική παράμετρο.Οι εισαγωγικές εξετάσεις όπως έχουν καταντήσει αποτελούν απλώς κατατακτήριες εξετάσεις....

και για αυτόν τον λόγο νομίζω η βάση του 10 δεν αφορά τις πανεπιστιμιακές σχολές, αλλά κατά 99% κάτι τει χωμένα σε κάθε απίθανη γωνιά της επαρχίας...

η βάση του 10 λοιπόν  μπορεί να στερεί από ένα παιδί της επαρχίας μια αμφισβιτούμενη έστω, επαγγελματική προοπτική..πχ ο άλλος στην Άρτα να μη μπορεί να σπουδάσει ανθοκομία..η φυτική/ζωική παραγωγή κτλ και δεν προφύλασει την κοινωνία από μελλοντικούς μηχανικούς του 10 ας πόυμε

οπότε έτσι αναγκάζεται να καταφύγει σε διάφορα κρατικά η ιδωτικά ιεκ που πρέπει βέβαια να πληρώσει..

υπό αυτήν την πραγματικότητα βρίσκω άσκοπο να  συζητάμε για το επίπεδο των φοιτητών που μπαίνουν με βαθμό μικρότερο του 10(το που μπαίνουν το είπαμε) αλλά αυτό που πρέπει να μας προβληματίσει είναι το ποια παιδιά και γιατί παρουσιάζουν τόσο χαμηλές επιδόσεις


επιπλέον θα ήθελα να πω κάτι για αυτό που λέει η υπουργός για τα τει που θα μείνουν χωρίς φοιτητές, ότι φταίει λέει το αντικέιμενοι σπουδών

τα τει ηλεκτρολογιας και μηχανολογίας  αθήνα θεσσαλονίκης είναι τίγκα..στην υπόλοιπη ελλάδα τι γίνεται όμως??

Πολλά ΤΕΙ έχουν χαμηλή βάση επειδή το αντικείμενο δεν έχει πολύ ενδιαφέρον και επειδή είναι στην επαρχία. Τρανταχτό παράδειγμα το τμήμα Τυποποίησης και Διακίνησης Προϊόντων στην Κατερίνη. Ένας σύμβουλος επαγγελματικού προσανατολισμού όταν ήμουν Γ' λυκείου μας έλεγε τα καλύτερα λόγια για τις επαγγελματικές προοπτικές αυτού του τμήματος. Σίγουρη δουλειά μόλις τελειώσεις τις σπουδές με αρκετά καλές αποδοχές. Φήμη για τη λειτουργία του δεν υπήρχε, αφού κανείς δεν το ήξερε. Η βάση του ήταν γύρω στο 7,5. Ένας φίλος που έβγαλε 9 και πέρασε εκεί. Και μαντέψτε... τα καταφέρνει μια χαρά!

Θυμάμαι χαρακτηριστικά τα λόγια του συμβούλου εκείνου: "Η δουλειά σας θα είναι να κάθεστε σε ένα γραφείο μπροστά στον υπολογιστή και θα λέτε 'αυτό θα πάει εκεί, εκείνο θα πάει εκεί'. Ποιος θα τα πηγαίνει; Ο άνεργος ιατρός, ο άνεργος φυσικός..."  ;D

 Σόρυ κιόλας αλλά το όλο σκεπτικό σου μου φαίνεται επιστημονίκή φαντασία!!! Μέσα σε δύο μήνες προετοιμασίας, το μόνο που κάνεις είναι να μαθαίνεις (αν το καταφέρεις και αυτό) κάποια πρακτικά τρικ για να λύνεις ασκήσεις ή να χρησιμοποιείς τις μαθηματικές σου γνώσεις στα υπόλοιπα μαθήματα.

 -Οι απορίες πώς θα προκύπτουν; Από τα εργαστήρια; Έχεις κάνει εργαστήριο χωρίς να έχεις κάνει πρώτα την αντίστοιχη θεωρία; Γιατί εγώ έτυχε να κάνω: Ψηφιακά, σε μια άσκηση είχα πάει χωρίς να έχω παρακολουθήσει θεωρία, και δεν καταλάβαινα τη μία μου. Δεν σου σημιουργούνται απλά απορίες, όλο το εργαστήριο είναι μια απορία!!

 -Κάποιοι συνάδελφοί σου δεν μπορούν να διαβάσουν ένα σύγγραμμα χωρίς να έχουν κάποιον καθηγητή για καθοδήγηση, μέσα από τις παραδόσεις φυσικά. Εγώ όταν δεν έχω παρακολουθήσει θεωρία, δεν μπορώ να παρακολουθήσω ούτε ασκήσεις, ούτε με καλύπτει απλά η μελέτη ενός συγγράμματος. Το όλο θέμα είναι η ανταλλαγή απόψεων που κάνεις με τον καθηγητή (αν φυικά είναι καλός) την ώρα του μαθήματος.

 -Αν καταφέρεις να μαζέψεις όλο το Λογισμό 2 για παράδειγμα σε 5 σελίδες, και να είναι και κατανοητός, θα σε παραδεχτώ.

 - Προτιμάς να μάθεις κάποια πράγματα σε ένα "ταχύρρυθμο πανεπιστήμιο" τα οποία να τα εφαρμόζεις μηχανικά (γιατί αυτό θα γίνόταν αν ίσχυαν αυτά που προτείνεις) ή να ξέρεις το αντικέιμενό σου σε βάθος, με όλες τις πτυχές του? Αργότερα στη δουλειά σου θα χρειαστεί να κάνεις αφαίρεση και σύνθεση των γνώσεών σου, για να αντιμετωπίσεις τα διάφορα προβλήματα που θα προκύψουν. Αν έχεις μάθει να τα αντιμετωπίζεις μηχανικά, δε θα βγάλεις άκρη.

Σόρυ αν γίνομαι λίγο επιθετική, αλλά όταν τα γράφεις αυτά και τα βρίσκεις αυτονόητα, προκαλείς αυτούς που χτυπάνε το κεφάλι τους, γιατί πέρασαν για παράδειγμα τυχαία τις διαφορικές, διαβάζοντας μόνο τα SOS, και τώρα χτυπάνε το κεφάλι τους στα κυκλώματα 3...

Corina αυτά που έγραψα είναι περίπου το πως θα έπρεπε να είναι ένα πανεπιστήμιο που θα βγάζει επιστήμονες και το έκανα για αυτούς που μας τα έχουν πρήξει με τη γκρίνια τους για την επιστήμη!

Δεν θα τα μάθεις μηχανικά αναγκαστικά, και αν συμβεί αυτό θα είναι δικό σου πρόβλημα όχι δικό μου και ούτε κάποου αλλουνού!

Από την άλλη εσύ μπορεί να μην σε πειράζει που χάνεις 5 χρόνια μαθαίνοντας ψιλοπράγματα αλλά κάποιους άλλους τους πειράζει.

Οι απορίες θα είναι αφού έχεις διαβάσει κάποια πράγματα από τα βιβλία!
Αυτό με τα εργαστήρια που λες έχω κάνει και πήγα διαβασμένος δεν πήγα χύμα στο κύμα!

Αν ήξερες τι θα πει αφαίρεση και σύνθεση θα συμφωνούσες μαζί μου!
Και δεν θα χρειαζόσουν καθηγητή να σου υποδείξει πως να την κάνεις μέσα στα μαθήματα!
Και δεν πρόκειτε να τη μάθεις ποτέ παρά μόνο όταν δεν έχεις άλλη επιλογη και βάλεις το μυαλό σου να δουλεύει χωρίς τις υποδείξεις κάποιου καθηγητή!

Ακαδημαϊκή κοινότητα είναι εδώ! Πανεπιστήμιο!
Δεν είναι δημοτικό!

Για αυτό καλά θα κάνουν κάποιοι να το σκεφτούν καλά πριν ξαναμιλήσουν για επιστήμη και αρχίσουν να μας τα πρήζουν!(Αυτό δεν ήταν για σένα Κορίνα)

Κι εγώ ήξερα έναν τύπο στο πανεπιστήμιο όμως που στο 3ο έτος έπαθε κάτι ανάλογο με πολύ άσχημο τρόπο οπότε να του δώσουμε το πτυχίο να μην ταλαιπωρειται!


Από χωριό είμαι και ξέρω πολλούς τέτοιους!
Επιλογή τους ήταν και όχι ότι δεν μπόρεσαν να πιάσουν το 10 ενώ το κυνήγησαν!



Οι μηχανικοί του 10 είναι το μόνο πρόβλημα?
Νομίζεις αυτά τα επαγγέλματα δεν έχουν ευθύνες?
Τα φυτοφάρμακα που βάζουν και πουλάνε στους αγρότες και τις ορμόνες που δίνουν στα ζώα που τα βάζεις?

Από την άλλη:
Και εκεί που θα πάει τι θα μάθει και πόσο θα διαβάσει?Όσο και στο λύκειο ή μήπως λιγότερο?
Έχεις μιλήσει με κανέναν τέτοιο?
Σχεδόν όλοι τους είναι αυτοί που δεν διάβαζαν και ανάμεσα στις 100 σχολές που δήλωσαν στο τέλος ήταν κάποια από αυτές!
Τέτοιες σχολές με αυτό το επίπεδο δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να θεωρούνται τριτοβάθμια εκπαίδευση και αν είναι να συνεχίσουν έτσι να υποβαθμιστούν άμεσα! Αλλά δεν ξέρω κατά πόσο τους ρώτησες αν το θέλουν αυτό!


Παίζει ρόλο και ο πληθυσμός της περιοχής και εξάλλου υπάρχουν και άλλες σχολές να πάει ο κόσμος που μπορεί να τους ενδιαφέρουν πιο πολύ!

Αυτό είπα εγώ ρε;

Κι εγώ ξέρω μια κοπέλα που ήταν αρκετά καλή και στη Γ' Λυκείου ..... (μπλα μπλα - τραγικο συμβαν)..... και τα βρόντηξε όλα..
Ε και;

Γιατι το λες αυτο;

Γιατί ο Ολύμπιος επιμένει ότι όσοι παίρνουν κάτω από τη βάση είναι άχρηστοι.

Εγώ δε λέω να μπει στο Πανεπιστήμιο η κοπέλα χωρίς εξετάσεις, αλλά η βαθμολογία σαφώς και δεν είναι κριτήριο της ικανότητάς της. Οι εξετάσεις γενικά είναι εντελώς αναξιόπιστο και αντιπαιδαγωγικό μέτρο.

Διαμαρτύρομαι εντονότατα!
Που πήγε το "ηλίθιε"? ;D

Η άρνηση είναι η πιο προβλέψιμη αντίδραση του ανθρώπου!


Οπότε να μην υπάρχουν εξετάσεις?
Να του δώσουμε το πτυχίο τότε!

Και στον τσοπάνο το Μητσάρα ένα πτυχίο γιατρού παρακαλωωωωωωωωωωωωωώ!


Για άλλη μία φορά για αυτούς που δεν ξέρουν να διαβάζουν:

Συμφωνούμε απόλυτα βέβαια


Απλώς μου φάνηκε oτι το παραδέχτηκε πως τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως θέλει να πιστεύει. ;)

Δε μπορεί να γίνεται αυτή η συζήτηση!
Μοιάζει για παιδάκια δημοτικού..

Αυτό είπα εγώ ρε;

Δεν φαντάζεστε πως φαίνεστε  με την αντιθεση σας στο μέτρο του 10 που κανονικά έπρεπε να ήταν παραπάνω από 10! 8)



Αυτό είναι το πρόβλημα  με σένα ότι κανείς δεν μπορεί να σε καταλάβει σε κανένα θέμα! 8)

Έκρηξη εγγραφών στα φροντιστήρια έφερε η βάση του «10»

Στα φροντιστήρια οδήγησε χιλιάδες από τους μαθητές που έμειναν εκτός ΑΕΙ η απόφαση του υπουργείου Παιδείας για τη βάση του «10».
Οι φροντιστές εκτιμούν ότι η πελατεία τους από αυτήν την κατηγορία υποψηφίων θα αυξηθεί κατά 50% και ενδεχομένως θα διπλασιαστεί, υπολογίζοντας ότι οι υποψήφιοι που θα διεκδικήσουν μια δεύτερη ευκαιρία θα πλησιάσουν το επόμενο έτος τις 20.000.

Όπως γράφει τη Δευτέρα η εφημερίδα Τα Νέα, ήδη τα κολέγια ανακοίνωσαν ότι υπολογίζουν αύξηση 50% στις εγγραφές συγκριτικά με πέρυσι.

Μεγάλη αύξηση προσδοκούν και τα ιδιωτικά ΙΕΚ, ενώ και τα φροντιστήρια «βλέπουν» την πελατεία τους από την κατηγορία των αποφοίτων να εκτινάσσεται, με... σημαία πάντοτε τη δεύτερη ευκαιρία.

Πέρυσι, σε όλα τα φροντιστήρια της χώρας, οι απόφοιτοι που γράφτηκαν για να ξαναδώσουν εξετάσεις δεν ξεπερνούσαν τις 10.000.

Σύμφωνα με τους φροντιστές, οι εγγραφές των μαθητών της Γ' Λυκείου κινούνται σε επίπεδα ανάλογα με τα περυσινά. Στη Β' Λυκείου υπάρχει πτώση της τάξης του 20% σε σχέση με την περίοδο πριν από την κατάργηση των Πανελληνίων Εξετάσεων, ενώ στην Α' Λυκείου οι φροντιστές «βλέπουν» φέτος οριακή αύξηση εγγραφών της τάξης του 5%-10% σε σχέση με πέρυσι.

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=739333&lngDtrID=244

Κανείς δεν είπε ότι εδώ είναι δημοτικό. Απλά αυτό που προτείνεις δεν είναι ακαδημαϊκή εκπαίδευση αλλά επαγγελματική κατάρτιση. όσο για τις διαφορές του ενός από το άλλο, μπορείς να ανατρέξεις σε πληροφορίες του ΟΑΕΔ, του ΟΕΕΚ, στα ΚΕΚ κ.ο.κ.
Όσο για τη σύνθεση και την αφαίρεση, αυτή δεν μπορεί να είναι μονόπλευρη. Γιατί μέσα στις παραδόσεις έρχεσαι σε επαφή και με άλλους συναδέλφους, είτε αυτοί είναι καθηγητές, είτε συμφοιτητές, και ακούς και την άλλη γνώμη, η οποία μπορεί να είναι διαφορετική από αυτήν που είχες σχηματίσει μόνος σου. (και όταν έχεις σχηματίσει λάθος άποψη, έχεις πρόβλημα στα εργαστήρια, όχι όταν πάς αδιάβαστος...). Τώρα για το πώς πρέπει να γίνεται η παράδοση, αυτό είναι ένα άλλο θέμα, γιατί σίγουρα όπως γίνεται τώρα δεν δίνει τη μέγιστη βοήθεια που μπορεί να δωσει... Ούτως η άλλως δεν είναι αναγκαστικές οι παρακολουθήσεις. Αν δε γουστάρεις, δεν τις παρακολουθείς. Αν γουστάρεις, καλό είναι να έχεις το δικαίωμα.. Και επειδή βγαίνουμε off topic:

Για τα φροντιστήρια να σας μεταφέρω και δική μου εμπειρία γιατί δουλεύω σε ένα... Σίγουρα πιστεύω ότι φέτος θα γίνει το χάος με τα παιδιά που θα πάνε να γραφτούν. Κακά τα ψέμματα, τα φροντιστήρια πλέον το γεγονός της βάσης του 10 το τονίζουν στις ενημερώσεις των πελατών, με τον έναν ή με τον άλλον  τρόπο, για να προσελκύσουν πελάτες και για να αναδείξουν την αναγκαιότητα του φροντιστηρίου
Πώς μοιράζονται οι μαθητές; Αυξάνονται οι της Α' Λυκείου, οι οποίοι είναι οι περισσότεροι μαθητές με κενά, που κρίνουν ότι θα χρειστούν φροντιστηριακή βοήθεια καθ' όλη τη διάρκεια του Λυκείου. Στην Γ' Λυκείου, λίγο αυξημένοι, λόγω της βάσης του 10, και στην Β' λυκείου λίγο μειωμένοι λόγω της κατάργησης των πανελλαδικών στην τάξη αυτή. Εκείνοι που όντως αυξάνονται, και θα αυξηθούν και άλλο μέσα στον προσεχή μήνα, γιατί είναι μήνας έναρξης μαθημάτων των αποφοίτων στα φροντιστήρια, είναι οι απόφοιτοι ακριβώς, δηλαδή αυτοί που απέτυχαν πέρυσι.
Τι αλλάζει στον τρόπο διδασκαλίας; Τίποτα φυσικά! Όπως και πέρυσι, υπήρχαν μαθητές των οποίων η οικογένεια πλήρωσε πολλές χιλιάδες ευρώ και δεν πέρασαν πουθενά, έτσι και φέτος θα έχουμε το ίδιο φαινόμενο! Με τη μόνη διαφορά ότι, αφενός αυξάνονται αυτές οι "χιλιάδες ευρώ" ανά μαθητή, αφετέρου αυξάνονται οι μαθητές...

για μένα το πρόβλημα δεν είναι ούτε τα φροντιστήρια ούτε η βάση του 10.
Φταίει η ηλίθια νοοτροπία μας οτι το παιδί μας πρέπει πάση θυσία να σπουδάσει σε ανώτατο ίδρυμα αλλιώς δεν είναι άνθρωπος.
Επειδή και εγώ τυγχάνει να δουλεύω σε φροντιστήριο βλέπω παιδιά που δυστυχώς δεν έχουν δυνατότητες ή συνηθέστερα δεν έχουν τη διάθεση να σουδάσουν. Αυτά τα παιδιά οι γονείς τα αναγκάζουν να πάν και να ξαναπάν φροντιστήριο,
ενω το αποτέλεσμα είναι μετά από 1,2,3 αποτυχίες να διδαχτούν τελικά κάποια τέχνη.
Αν οι γονείς το είχαν καταλάβει από την αρχή θα είχαν γλυτώσει 2 και τρεις χρονιές τρεχάματος, αγωνίας και εξόδων.
Και θα γλύτωναν και το παιδί τους από 2 χαμένα χρόνια

Δε θα μπορούσα να συμφωνώ περισσότερο! Άλλωστε τα ίδια είχα πει σε παλιότερό μου post σε άλλο topic...Αν γίνουμε όλοι επιστήμονες, να δω ποιος θα κάνει όλα τα υπόλοιπα!!...

Αρχικά θα απαντήσω σε κάτι που ρώτησε η Tsihiro και στη συνέχεια θα αναφέρω την πρότασή μου για το πώς θα έπρεπε κατ'εμέ να είναι δομημένη η εκπαίδευση. Αν θέλετε μελετήστε την πρότασή μου.

Η μη ύπαρξη της βάσης του 10 δεν θα βοηθήσει την εκπαίδευση ούτε τα φτωχά παιδιά. Και αυτό γιατί το πρόβλημα της παιδείας είναι δομικό. Στην παρούσα φάση όμως, με την συγκεκριμένη μορφή που έχει σήμερα η εκπαίδευση, η θέσπιση της βάσης του 10 κατά την άποψή μου βλάπτει την εκπαίδευση. Και τους λόγους τους εξήγησα στα παραπάνω μου ποστ. Συμπεραματικά κατά την άποψή μου:
Με την συγκεκριμένη μορφή που έχει σήμερα η εκπαίδευση, η μη ύπαρξη της βάσης του 10 δεν βοηθά την εκπαίδευση και τα φτωχά παιδιά, αλλά η ύπαρξή της σίγουρα βλάπτει την εκπαίδευση. Αυτή είναι η απάντησή μου στην αγαπητή μου tsihiro.



Η πρότασή μου για το πώς θα έπρεπε να είναι δομημένη η εκπαίδευση είναι:

12χρονο υποχρεωτικό σχολείο (Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο). Στο Λύκειο να υπάρχει σοβαρό πρόγραμμα Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού έτσι ώστε οι μαθητές να βρίσκουν ποιές είναι οι κλίσεις τους και ποιό είναι το επάγγελμα στο οποίο μπορούν να τα καταφέρουν καλύτερα.

Στη συνέχεια, θα δηλώνουν πρώτα ποιές σχολές τους ενδιαφέρουν, και μετά θα δίνουν τις εξετάσεις (έτσι ώστε η επιλογή της σχολής από πλευράς μαθητή να γίνεται με βάση τα ενδιαφέροντά του και όχι με βάση τον βαθμό του).

Η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση θα αποτελείται από 2 σκέλη:
α)Την Δημόσια και Δωρεάν Ανώτατη Εκπαίδευση δίχως διαχωρισμούς σε ΑΕΙ-ΤΕΙ
β) Την Δημόσια και Δωρεάν Επαγγελματική-Τεχνική Εκπάιδευση

Για να περάσει κάποιος μαθητής σε κάποιο από τα 2 παραπάνω σκέλη της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης θα δίνει εξετάσεις, οι οποίες θα διεξάγονται ώς εξής:

Οι εξετάσεις θα δίνονται σε κάθε σχολή ξεχωριστά σε θέματα και μαθήματα που θα ορίζει η σχολή. Πχ. όσοι θα θέλουν να μπουν σε κάποια Πολυτεχνική Σχολή, είτε Ηλ/γων είτε Μηχανολόγων, είτε Πολιτικών Μηχανικών, είτε Αρχιτεκτόνων κτλ., θα δίνουν εξετάσεις όλοι μαζί στο Πολυτεχνείο σε μαθήματα και θέματα που το Πολυτεχνείο θα ορίσει. Έτσι ώστε να μην παρουσιάζεται το φαινόμενο οι πρωτοετείς φοιτητές να έχουν βασικές ελλείψεις πχ. σε μαθηματικά ή στερεομετρία, με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν τα μαθήματα της σχολής (πχ. θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι στην Γραμμική Άλγεβρα οι καθηγητές μας λέγαν ότι θεωρούν δεδομένο ότι ξέρουμε Πίνακες, τη στιγμή που αυτοί ήταν εκτός ύλης στα μαθηματικά της Γ'Λυκείου).
Οι σχολές, ως οι πλέον αρμόδιες και ως οι άμεσα θιγόμενες, θα ορίζουν αυτές το επίπεδο των φοιτητών που θα δέχονται και όχι το υπουργείο με την βάση του 10.


Αυτή είναι πάνω κάτω η πρότασή μου, η οποία βεβαίως επιδέχεται επιδιορθώσεις και συμπληρώσεις αφού υπάρχουν κάποιες λεπτομέριες που χρειάζεται να αποσαφηνιστούν προς αποφυγήν ανωμαλειών.

Θεωρώ ότι αυτή είναι μια πρόταση που μας βγάζει από το αδιέξοδο και αντιμετωπίζει το θέμα στην αλήθινή του διάσταση, στην δομική.

Αναρωτιέμαι: Όσοι στο φόρουμ και αλλού μιλούν υπέρ ή κατά της βάσης του 10 έχουν να κάνουν κάποια πρόταση?? Γιατί υποτίθεται είμαστε νέοι που θέλουμε να διαμορφώσουμε την εκπαίδευση, τον κόσμο όπως τον ονειρευόμαστε και μπλα μπλα μπλα. Ως συμμετέχοντες στην εκπιαδευτική διαδικασία έχουμε προτάσεις για την βελτίωσή της?? Ή το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να περιοριζόμαστε στον να υπερασπιζόμαστε ή να κατακρίνουμε την κυβέρνηση, οπότε τότε πραγματικά έχουμε την εκπαίδευση που μας αξίζει.

Την πρότασή μου αυτήν θα την καταθέσω στην Γενική Συνέλευση. Θα επιδιώξω η δουλειά να γίνει συλλογικά. Συλλογική δουλειά όμως μπορεί να γίνει μόνο με ανθρώπους που δέχονται ότι δεν είναι το κέντρο του κόσμου και είναι διατεθιμένοι να αποδεχτούν την διαφορετικότητα του άλλου.

Ο Ολύμπιος νομίζει ότι είναι το κέντρο του κόσμου και ότι όλα θα έπρεπε να λειτουργούν όπως μόνο αυτός νομίζει. Δεν έχει κανένα νόημα συνεπώς να συνεχίσω τη συζήτηση μάζί του, δεδομένου ότι ο στόχος μου είναι να βγει κάτι συλλογικά.

Με τον marauber μάλλον δεν υπάρχει ελπίδα συνενόησης, γιατί εγώ ισχυρίζομαι ότι δεν καταλαβαίνει τα μισά από όσα γράφω και αυτός ισχυρίζεται ότι δεν καταλαβαίνω τα μισά από όσα γράφει. Μάλλον έχουμε διαφορετικές αντιληπτικές ικανότητες. Πιστεύω πάντως ότι όποιος διάβασε όλην τη συζήτηση κάτι κατάλαβε και κάτι του έμεινε.

ορίστε και μερικές αξίες...

Τώρα μάλλον πλάκα μου κάνεις, γιατί αυτά που έγραψα στον Αλεξ ως ευχές τα γραψα γιατί διαρκώς μου αρέσει να τον πειράζω και αυτός το αποδέχεται ευχάριστα, γι'αυτό άλλωστε είμαστε και δύο καλά φιλαράκια. Προφανώς και δεν θεωρώ ως υπέρατες αξίες την γκομενάρα, την Πόρσε και τα εξωχικά.

Το αν κάποιοι εδώ μέσα δεν έχουν αίσθηση του χιούμορ, δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Απλά θα τους παρακαλούσα να μην μπαχαλεύουν το τοπικ.

Σε πιστεύω ότι είσαι ενάντια στα εξοχικά.
Άλλωστε ο τρόπος που το γράφεις το δηλώνει:
έξω+ΟΧΙ+κα=εξΩχικά   ^superconfused^   ;D ;D ;D

Όχι στο forum έχει γραφτεί ότι υπάρχει ένα στην Χαλκιδική.
Στο Πανόραμα θεωρήται εξοχική κατοικία;
(Προσοχή δεν έκανα κανένα σχόλιο αλλά παράθεση γεγονότων)

Luben, τι ακριβως θες νας πεις?

Δεν εχω κανενα προβλημα να απαντησω. Αλλα μου αρεσει ξέρεις να συζητώ με όρους αμοιβαίας ειλικρίνιας.

Θα ήθελα λοιπόν να μου πεις τι ακριβώς εννοείς και πώς αυτό σχετίζεται με το ποστ μου και με το θέμα του τοπικ.

 Λυπάμαι που ενώ έκανα ενα ποστ με μια πρότασή μου για την Εκπαίδευση, που εγώ προσωπικά την θεωρώ σοβαρή, κανείς μέχρι τώρα δεν την σχολίασε αλλά αντιθέτως ο Luben θέλει να μπαχαλέψει το τοπικ.

Η πρότασή σου electrosok γενικά μου αρέσει, έχω όμως να προσθέσω κάτι.

Στα λύκεια θα διδάσκονται όλοι τα ίδια πράγματα και μετά θα εξετάζονται σε διαφορετικά; Προφανώς θα υπάρχουν μαθήματα (πχ στερεομετρία) που θα ζητούνται από κάποιες σχολές αλλά δε θα διδάσκονται στο λύκειο. Δε νομίζω ότι μπορούν να υπάρχουν τόσες πολλές διαφορετικές κατευθύνσεις στο λύκειο, γιατί θα έπρεπε οι μαθητές να διαλέξουν νωρίτερα το τι θα σπουδάσουν αλλά και σε πρακτικό επίπεδο δεν μπορούν να διδάσκονται 100 διαφορετικά μαθήματα σε ένα σχολείο. Άρα οι μαθητές θα καλούνταν να διαβάσουν μόνοι τους; Όχι φυσικά, θα πήγαιναν σε φροντιστήρια "για εισαγωγή στο πολυτεχνείο" ή "για εισαγωγή στις φυσικομαθηματικές" κλπ, κάτι που σίγουρα δεν το θέλουμε.
Μια λύση σε αυτό θα ήταν ένα προπαρασκευαστικό έτος ή εξάμηνο όπου οι μαθητές θα επέλεγαν ανάμεσα σε 10-15 κατευθύνσεις ή χωρίς κατευθύνσεις, θα επέλεγαν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα τα οποία ζητάει η σχολή που θέλουν να μπουν. Αν τους ενδιαφέρουν περισσότερες από μία σχολές με παρόμοια αντικείμενα, πολλά μαθήματα θα ήταν κοινά οπότε τους δίνεται η δυνατότητα να δώσουν ταυτόχρονα εισαγωγικές για περισσότερες σχολές.
Αν η διαδικασία είναι ανεξάρτητη από το λύκειο (δηλαδή παίρνουν απολυτήριο και μετά παρακολουθούν προπαρασκευαστικό έτος) τότε υπάρχουν πολλά πλεονεκτήματα:
1) Το λύκειο αποδεσμεύεται από τον εξεταστικοκεντρικό χαρακτήρα. Πλέον δε θα υπάρχει λόγος να παραμελήσουμε τα ενδοσχολικά εξεταζόμενα μαθήματα για να διαβάσουμε τα πανελλαδικά εξεταζόμενα. Σκοπός του λυκείου δεν είναι να σε προετοιμάσει για τις εισαγωγικές.
2) Μπορεί να λειτουργεί διαφορετικά και η παρακολούθηση των μαθημάτων να είναι προαιρετική. Η νοοτροπία μπορεί να είναι σαν του πανεπιστημίου περισσότερο παρά σαν του λυκείου, χωρίς προφορική εξέταση την ώρα του μαθήματος, χωρίς τεστ και χωρίς τιμωρίες για το κάπνισμα κλπ. Έτσι οι πρωτοετείς φοιτητές δε θα έχουν δυσκολία προσαρμογής.
3) Αν οι εξετάσεις γίνονται από τις σχολές, δεν υπάρχει κανένας λόγος να επικεντρώνουμε σε τυποποιημένες διαδικασίες και ασκήσεις, σε παπαγαλία και σε θέματα SOS. Αυτό δεν είναι εύκολο να σταματήσει στο λύκειο, δεν μπορεί να αλλάξει από τη μια στιγμή στην άλλη. Οι καθηγητές εκεί έχουν μάθει να κάνουν μάθημα με συγκεκριμένο τρόπο. Έχουν μάθει να λένε αυτά που λέει το βιβλίο και να βάζουν μια άσκηση που είναι γνωστή στους μαθητές για να περάσουν όόόλοι. Με τέτοιου είδους μάθημα οι μαθητές δε θα μπορούν να ανταπεξέλθουν στα θέματα των πανεπιστημιακών. Στο προπαρασκευαστικό έτος μπορούν να διδάσκουν ακαδημαϊκοί και να γίνεται το μάθημα με την ίδια λογική που γίνεται στο πανεπιστήμιο.

+1
Προτού διαβάσω το post του Junior ήμουν έτοιμη να προτείνω ακριβώς το ίδιο!
Για την ακρίβεια σκέφτομαι δύο προοπτικές:

1) Προπαρασκευαστικό έτος εκτός χώρου πανεπιστημίου. Αυτό βέβαια προϋποθέτει ότι, εφόσον μιλάμε για δημόσιο σχολείο, φαντάζομαι ότι ούτε λύκειο θα είναι, ούτε κάτι που υπάρχει μέχρι σήμερα. Αυτό βέβαια προϋποθέτει ότι πρέπει να δημιουργηθεί καινούριος τύπος σχολείου, με καινούριο διδακτικό προσωπικό, καινούρια βιβλία, κ.ο.κ. Οι τάξεις του θα μπορούσαν να είναι διαχωρισμένες με βάση το αντικείμενο προετοιμασίας, π.χ. τάξη προετοιμασίας για πολυτεχνείο, για φιλολογίες κ.ο.κ. Βέβαια προκύπτουν προβλήματα όπως: Ποιοι θα διδάσκουν; Που θα στεγάζονται αυτά τα "σχολεία"; Πώς θα χρηματοδοτούνται κ.ο.κ.

Μία πιθανή λύση που σκέφτομαι πολύ πρόχειρα τώρα, είναι η διεξαγωγή των μαθημάτων αυτών, με τον ίδιο τρόπο που διεξάγεται τώρα η ενισχυτική. έτσι τα παιδιά θα έχουν δύο επιλογές: Αν νιώθουν ότι μπορούν να τα καταφέρουν (γιατί τα αντικείμενα γνώσης θα είναι διαφορετικά), μπορούν να παρακολουθούν το προπαρασκευαστικό έτος παράλληλα με την Γ' λυκείου. Αλλιώς, την επόμενη χρονιά της αποφοίτησής τους.
 Οι εξετάσεις βέβαια θα είναι υπό τη δικαιοδοσία της κάθε σχολής.

2)Προπαρασκευαστικό έτος μέσα στο πανεπιστήμιο. Αυτό βέβαιο συνεπάγεται ουσιαστικά την ελεύθερη "εισαγωγή" του υποψηφίου σε οποιαδήποτε σχολή, και το "ξεκαθάρισμα" των φοιτητών στο τέλος του προπαρασκευαστικού έτους. Λογικά μιλάμε τότε  για μαθήματα στις κτιριακές μονάδες των πανεπιστημίων, από το διδακτικό προσωπικό των πανεπιστημίων. Εδώ προκύπτουν άλλα προβλήματα: Θα υπάρχει τεράστια συγκέντρωση υποψηφίων στις σχολές αυξημένης ζήτησης, και μάλιστα των αστικών κέντρων. Πιθανώς (εως σχεδόν σίγουρο, αν κρίνουμε από τη δική μας εμπειρία) ούτε οι κτιριακές εγκαταστάσεις, ούτε το διδακτικό προσωπικό θα είναι επαρκή, ενώ ταυτόχρονα θα υπάρχει ερήμωση των περιφερειακών σχολών χαμηλότερης ζήτησης.

Τέλος, επειδή ένα πολύ πιθανό ενδεχόμενο είναι όλοι οι ενδιαφερόμενοι π.χ. Β. Ελλάδος, να δηλώνουν το ΤΗΜΜΥ ΑΠΘ και όχι την Ξάνθη, μπορούν οι ομοτιτλες σχολές να ομαδοποιούνται και να υπάρχει ανά ομάδα σχολής συμπλήρωση μηχανογραφικού, έτσι ώστε όσοι δεν επιτυγχάνουν στην επιλογή τους από άποψη τοποθεσίας, να εισάγονται στην ίδια σχολή σε άλλο μέρος. Τότε θα είναι στο χέρι τους, όπως και σήμερα, αν θα πάνε να σπουδάσουν έξω από την πόλη τους.

electrosok, αν διαφωνείς με την άποψη ότι μαθήματα ειδικού περιεχομένου (π.χ. στερεομετρία) δεν μπορούν να περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα του λυκείου, Τι ακριβώς προτείνεις γι' αυτό το "προβληματάκι" ;:)

Παιδιά, σόρρυ αλλά επειδή κινδυνεύω να κάψω την εξεταστική μου και δεν το θέλω με τίποτα, όταν ξεκλεψω χρόνο από το διάβασμα θα διαβάσω αναλυτικά τα όσα γράψατε και θα απαντήσω. Πάντως εγω αυτό που κυρίως ήθελα να κάνω με την κατάθεση της πρότασής μου ήταν να προκαλέσω τη συζήτηση, έτσι ώστε να καταλήξουμε ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ σε μια τελική πρόταση. Η πρότασή μου είναι απλά ένας σκελετός, έχει αρκετά σημεία όπου χρειάζονται διευκρίνηση. Έχουμε όλο τον χρόνο μπροστά μας για να κάνουμε τις απαραίτητες συμπληρώσεις και διορθώσεις και ελπίζω σε κάποια φάση να κατεβεί ως πρόταση στην Γενική μας Συνέλευση και να υπερψηφιστεί για να προωθηθεί στη συνέχεια και στους υπόλοιπους Συλλόγους και Συντονιστικά (αυτό για τα Συντονιστικά ισχύει στην περίπτωση που ξαναρχίσουν καταλήψεις).

Τα ξαναλέμε λοιπόν!

Τάσο μην αγχώνεσαι, σε περιμένουμε!! Αλλωστε και η δικιά μας εξεταστική θα καεί αν συνεχίσουμε έτσι!!...
Μακάρι να μπορούσαμε να καταλήξουμε κάπου συλλογικά! Και άλλωστε με βάση τη δική σου πρόταση ξεκινήσαμε, και ευελπιστούμε να την επεκτείνουμε και να τη βελτιώσουμε...