Δεν είμαστε αναλώσιμοι! Με τα κινήματα και τους αγώνες – Ενάντια στο σάπιο σύστημά τους!
Το σύστημά τους δεν μας χωράει!Ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός είναι το σύστημα που βάζει το κέρδος πάνω από την ανθρώπινη ζωή. Φέρνει πόλεμο, ακρίβεια και φτώχεια. Το σύστημα αυτό δεν μπορεί να μας υποσχεθεί καμία προοπτική. Ξέρουμε ότι θα είμαστε η γενιά που θα ζήσει χειρότερα από τους γονείς της. Ακούμε καθημερινά να μας χαρακτηρίζουν τεμπέληδες, οι ίδιοι άνθρωποι που δεν έχουν δουλέψει ποτέ τους και είχαν στρωμένη την εργασιακή τους προοπτική και την καριέρα τους.
Ο καπιταλισμός παρουσιάζεται ως το μόνο σύστημα που δουλεύει και μάλιστα καλοκουρδισμένα. Η συνεχής κρίση του, το μέλλον που μας στερεί και ο αυξανόμενος αποκλεισμός από την εκπαίδευση, την εργασία, την υγεία και τα κοινωνικά αγαθά αποδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο. Είναι ένα σύστημα, που δεν μας χωράει.
Το έγκλημα στα Τέμπη μας θύμισε τι σημαίνουν οι μνημονιακές δεσμεύσεις και η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων.Αν το σύστημα νοιαζόταν για τις ζωές μας και όχι για τα κέρδη του , το έγκλημα στα Τέμπη δεν θα είχε γίνει. Στην εποχή που μπορούμε να βλέπουμε που βρίσκεται μια παραγγελία μας στο e-food,που έστησαν ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς για να παίρνουν τα σπίτια του κόσμου,που παρακολουθούν χιλιάδες πολίτες με ηλεκτρονικά συστήματα, τα τρένα λειτουργούν ακόμα χειροκίνητα. Το έγκλημα στα Τέμπη έφερε ξανά στο προσκήνιο μια λέξη, που θάφτηκε το 2015. Το μνημόνιο και τις μνημονιακές δεσμεύσεις, δηλαδή τις ιδιωτικοποιήσεις και τις περικοπές σε προσωπικό, τις μεγάλες μειώσεις σε κρατικές δαπάνες για την παιδεία, την υγεία, την πρόνοια και τις μεταφορές.
Πριν δύο καλοκαίρια, κάηκε η Β. Εύβοια επειδή τα μνημόνια διέλυσαν την δασοπροστασία και δεν υπήρχαν πυροσβέστες. Στο Μάτι, μετρήσαμε 100 νεκρούς για τον ίδιο λόγο. Ιδιωτικοποίησαν την Αττική Οδό και από θαύμα δεν θρηνήσαμε νεκρούς σε μια χιονόπτωση. Πριν λίγους μήνες, ένα 6χρονο αγοράκι πέθανε γιατί δεν υπήρχε διαθέσιμη ΜΕΘ στην Β. Ελλάδα. Πάλι πριν λίγους μήνες, ένας συμφοιτητής μας έπεσε από το παράθυρο στη Νομική ΑΠΘ, επειδή δεν χωρούσαμε στην αίθουσα. Στο ΕΜΠ, οι συμφοιτητές μας έδιναν εξεταστική με τα φώτα των κινητών τους τηλεφώνων, λόγω blackout με την πρώτη κακοκαιρία. Δεν ξεχνάμε, όμως το μεγαλύτερο, κυβερνητικό έγκλημα: τους 30.000 νεκρούς στην πανδημία. Επειδή δεν υπήρχαν γιατροί, διαθέσιμες ΜΕΘ, τεστ και μηχανισμοί προφύλαξης.
Το κυβερνητικό αφήγημα της «Ελλάδας 2.0.» είναι ένα προπαγανδιστικό σύνθημα της κυβέρνησης. Θέλει να μας πείσει ότι η Ελλάδα γυρίζει σελίδα, φτιάχνει ουρανοξύστες στο Ελληνικό και υποδέχεται εκατομμύρια τουρίστες. Όλα τα παραπάνω όμως, δείχνουν ότι ζούμε σε ένα κράτος υπό διάλυση. Ένα κράτος, που είναι ικανό να προσλαμβάνει αστυνομικούς, να κάνει ότι του πουν οι ΝΑΤΟϊκοί και να στέλνει όπλα στην Ουκρανία αλλά δεν έχει λεφτά για τα νοσοκομεία, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τις λέσχες και τις εστίες μας. Γιατί έχει άλλες προτεραιότητες: τους πλεονασματικούς προϋπολογισμούς για τα μνημονιακά δάνεια και την κερδοφορία των ιδιωτών και της άρχουσας τάξης.
Για τα παραπάνω υπάρχουν υπεύθυνοι: Είναι οι μνημονιακές κυβερνήσεις ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ. Αυτοί ξεπούλησαν τα πάντα και έχτισαν μια Ελλάδα, όπου θα φοβόμαστε εν έτει 2023 να ταξιδέψουμε με τρένο. Μια διαφορετική πορεία για την χώρα θα σήμαινε καταρχάς το γκρέμισα του κράτους που χτίσανε τα μνημόνια, η αντιπαράθεση και το τσάκισμα της πολιτικής που εφάρμοσαν η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.
Παιδεία μόνο για όσους έχουν λεφτά.Εδώ και 30 χρόνια θέλουν να φτιάξουν μια εκπαίδευση για λίγους και εκλεκτούς, μόνο για αυτούς που θα έχουν την οικονομική δυνατότητα να σπουδάσουν. Όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις επί 30 χρόνια προσπαθούν με τις νεοφιλελεύθερες υποδείξεις της ΕΕ να τσακίσουν την Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία και να μετατρέψουν ένα Δημόσιο Αγαθό, σε εμπόρευμα για όσους έχουν λεφτά.
O ΣΥΡΙΖΑ έκανε τα πρώτα αποφασιστικά βήματα για την εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης. Αυτοδιοίκητο και κυνήγι χρηματοδότησης για τις σχολές, δίδακτρα στα μεταπτυχιακά και ιδιώτες στη σίτιση των φοιτητών. Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Σχολές συγχωνεύονται ή σταματούν να δέχονται υποψηφίους, τα περισσότερα μεταπτυχιακά είναι επί πληρωμή και με απλησίαστα δίδακτρα, η δωρεάν σίτιση αφορά όλο και λιγότερους φοιτητές κάθε χρόνο. Τα κριτήρια για δωρεάν σίτιση αυξάνονται και η ποιότητα του φαγητού πέφτει συνεχώς.
Στον δρόμο που έστρωσε ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε η ΝΔ να πατήσει και να προχωρήσει με μεγαλύτερη ένταση την εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης. Η 4ετία τελειώνει σε λίγες μέρες, μια 4ετία που η ΝΔ έβγαλε πολύ βρώμικη δουλειά στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση.
Βασικός άξονας της πολιτικής εμπορευματοποίησης της εκπαίδευσης είναι η κατεύθυνση του μαζικού αποκλεισμού από το δημόσιο λύκειο και το δημόσιο πανεπιστήμιο. Η Τράπεζα Θεμάτων είναι ένα βαθιά ταξικό μέτρο που αναγκάζει τις οικογένειές μας να βάζουν ακόμα περισσότερο βαθιά το χέρι στην τσέπη για τις άπειρες ώρες φροντιστηρίων που απαιτούνται προκειμένου κάποιος μαθητής να μπορεί να επιβιώσει στο δημόσιο Λύκειο. Η ΕΒΕ τα δύο τελευταία χρόνια έχει αποκλείσει το 1/3 των εισακτέων, στέλνοντας χιλιάδες μαθητές στα ιδιωτικά κολλέγια. Όσοι δεν έχουν λεφτά για δίδακτρα κυνηγούν τα ΙΕΚ, σχολές κατάρτισης, τον ΟΑΕΔ ή ξαναμπαίνουν στην οικονομικά ασύμφορη κούρσα των πανελληνίων για να έχουν μια καλύτερη ευκαιρία στην αγορά εργασίας. Στα πανεπιστήμια ήδη ανακοινώθηκαν τα έτη διαγραφής για όσους φοιτούν τώρα, με τις πρώτες διαγραφές να δρομολογούνται ήδη από το 2024-2025! Μας αναγκάζουν να βάζουμε βαθιά το χέρι στην τσέπη για να σπουδάσουμε. Όποιος δεν έχει λεφτά, δεν θα μπορεί να σπουδάσει.
Τα έξοδα μας, όμως, δεν σταματούν εκεί, αν καταφέρουμε και περάσουμε σε κάποια σχολή μακριά από την πόλη μας. Τα ενοίκια κοστίζουν κατά μέσο όρο 300 με 400 ευρώ, ενώ χρειαζόμαστε περίπου άλλα τόσα για supermarket, ρεύμα, νερό και για τα καθημερινά έξοδα. Η πολιτική της ιδιωτικοποίησης παίρνει αμπάριζα και τις φοιτητικές παροχές. Τα κριτήρια για δωμάτιο στην εστία και για δωρεάν σίτιση όλο και ανεβαίνουν, ενώ οι μη δικαιούχοι οφείλουν σε κάποιες λέσχες να πληρώνουν αντίτιμο 2 ευρώ ανά γεύμα. Σε πολλά Πανεπιστήμια κάτω από τους μισούς φοιτητές δικαιούνται δωρεάν σίτιση και από τους 800.000 εγγεγραμμένους φοιτητές μόνο οι 13.000 έχουν δωμάτιο στην εστία.
Αναρωτιόμαστε καθημερινά: Είναι πολυτέλεια να έχουν τα δημόσια σχολεία επαρκή αριθμό καθηγητών από την αρχή της χρονιάς; Είναι πολυτέλεια να μην κόβονται μαθήματα και κατευθύνσεις στις σχολές μας, επειδή έχουν μείνει με τους μισούς καθηγητές σε σχέση με την περίοδο προ μνημονίων; Είναι πολυτέλεια συμφοιτητής μας να πέφτει από παράθυρο 3ου ορόφου επειδή δεν χωρούσε να κάτσει αλλού; Είναι πολυτέλεια να έχουν όλοι οι φοιτητές δωρεάν σίτιση και να μην πληρώνουν εισιτήριο για να πάνε στη σχολή τους;
Χτυπούν ολομέτωπα την δημόσια και δωρεάν παιδεία και όσους την υπερασπίζονται.Η εμπορευματοποίηση και η ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, που οικοδομήσαν όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων 30 ετών και ειδικά οι μνημονιακές ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ, χτίζουν ένα πανεπιστήμιο μόνο για όσους έχουν την οικονομική δυνατότητα να αντεπεξέλθουν στο βαρύ κόστος σπουδών. Αν δεν έχεις λεφτά, τίθεσαι εκτός της κούρσας, που στο τέλος του δρόμου έχει ανεργία ή 700 ευρώ μικτά.
Οι σπουδές αποτελούν πλέον «ατομική ευθύνη» και υπόθεση. Σε μία κοινωνία φτωχοποιημένη και σε ένα πανεπιστήμιο με όλο και χειρότερες υποδομές, χωρίς καθηγητές, χωρίς ίχνος παροχής, όπως δωρεάν στέγαση, σίτιση και υλικά για τις σπουδές μας. Με πτυχία χωρίς αξία, διαβατήρια για την ανεργία. Με μεταπτυχιακά, διδακτορικά, πιστοποιήσεις και σεμινάρια, όλα πληρωμένα από την τσέπη μας, για μία ζωή των 700 ευρώ. Αυτοί έχτισαν ένα πανεπιστήμιο, που αναζητά συνεχώς χρηματοδοτήσεις από εταιρείες, με ιδιώτες στην διοίκηση του, σε ευθυγράμμιση με τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. Η Κεραμέως και ο Μητσοτάκης, πιστοί στο
αμερικάνικο πρότυπο, έφτιαξαν μία παιδεία που
«απελευθερώνει τους νέους» από το δημόσιο πανεπιστήμιο, όπως δηλώνουν. Η υποβάθμιση των πανεπιστημίων και των πτυχίων μας και το εξοντωτικό κόστος σπουδών ωθεί μαζικά την νεολαία στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, αυξάνοντας τα κέρδη των μεγάλων ιδιωτών της εκπαίδευσης.
Η κυβέρνηση με την ίδρυση της πανεπιστημιακής αστυνομίας δηλώνει, ότι όποιος αντιδράει στα παραπάνω, στη ζωή χωρίς μέλλον που μας επιβάλλουν, θα καταστέλλεται. Δεν θα υπάρχει καμία φωνή αντίστασης και διεκδίκησης, ούτε φοιτητικός συνδικαλισμός. Επειδή αντιστάσεις θα υπάρξουν, η κυβέρνηση θέλει να τις αποτρέψει με την πανεπιστημιακή αστυνομία. Θέλει να επιβάλλει την τρομοκρατία, να περάσει το μήνυμα πως όποιος αγωνίζεται, όποιος σηκώνει κεφάλι, θα αντιμετωπίζει βία και συλλήψεις. Τα 50 εκατομμύρια ευρώ που δόθηκαν για την σύσταση των ΟΠΠΙ θα μπορούσε να τα διαθέσει σε μαζικές προσλήψεις καθηγητών. Σε ανέγερση νέων εστιών, νέες υποδομές και αίθουσες, φοιτητική μέριμνα. Θα μπορούσε να οδηγήσει στην κατάργηση των διδάκτρων στα μεταπτυχιακά, με την χρηματοδότηση των σχολών. Όλα τα παραπάνω, όμως, θα έρχονταν σε αντιπαράθεση με το βασικό τους σχέδιο: Την μαζική φυγή των σπουδαστών στην ιδιωτική εκπαίδευση και τον εγκλωβισμό όσων μείνουν στο δημόσιο πανεπιστήμιο σε σπουδές ουσιαστικά ιδιωτικές, σπουδές «ατομικής ευθύνης».
Οι ηλεκτρονικές εκλογές και οι απαξίωση των κινητοποιήσεων στα Όργανα Διοίκησης, η ΟΠΠΙ πέραν του ότι καταλύουν τελείως την πολιτικοποίηση και την δημοκρατία την ίδια είναι ένας βασικός μηχανισμός χτισίματος ενός Πανεπιστημίου της εμπορευματοποίησης που δεν θα χωρούν φωνές αντίστασης.
Η ανατροπή του κυβερνητικού σχεδίου είναι εφικτή μόνο μέσα από μαζικές αντιδράσεις και αγώνα. Αγώνα για να την υπεράσπιση του δημόσιου πανεπιστημίου που όλοι θα έχουν θέση, που όλοι θα εκφράζονται ελεύθερα, που δεν θα καταλήγουν στο νοσοκομείο ή στο τμήμα, που θα είναι σεβαστή η κάθε άποψη και που όλοι θα έχουν ίσες ευκαιρίες στις σπουδές.
Διεκδικούμε:Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης. Να καλυφθούν τώρα όλες οι ανάγκες σε εκπαιδευτικό και διοικητικό προσωπικό. Ούτε ένα ευρώ από την τσέπη μας για υλικά, βιβλία, σίτιση και στέγαση. Συντήρηση των εστιών και ανέγερση νέων. Δωρεάν παροχές για μετακίνηση, πολιτισμό και ψυχαγωγία.
Κατάργηση των διδάκτρων σε όλα τα μεταπτυχιακά, καμία σκέψη για δίδακτρα στα προπτυχιακά. Δεν μπορούμε και δεν θέλουμε να πληρώνουμε για να σπουδάσουμε.
Κατάργηση του νόμου Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη. Όχι στον αποκλεισμό από την εκπαίδευση μιας ολόκληρης γενιάς. Ούτε σκέψη για αστυνομία στις σχολές. Επαναφορά του πανεπιστημιακού ασύλου. Καμία διαγραφή φοιτητή. Κατάργηση του ν+2.
Παλεύουμε για την ανασυγκρότηση των συλλόγων και του φοιτητικού κινήματος.
Ο φοιτητικός συνδικαλισμός και οι διαδικασίες βρίσκονται σε αποσυγκρότηση τα τελευταία χρόνια.Οι συλλογικές διαδικασίες και κινητοποιήσεις αφορούν όλο και λιγότερους συμφοιτητές μας. Ελάχιστοι γνωρίζουν τι είναι ο φοιτητικός σύλλογος και ποιες οι διαδικασίες του, οι φοιτητές που συμμετέχουν στις φοιτητικές εκλογές είναι χρόνο με το χρόνο λιγότεροι, οι Γενικές Συνελεύσεις έχουν απομαζικοποιηθεί και λείπουν οι διεκδικήσεις και οι αντιστάσεις.
Στις περσινές φοιτητικές εκλογές η αριστερά «κέρδισε την πρωτιά». Ας αναρωτηθούμε τα εξής: Οι φοιτητικοί Σύλλογοι είναι σε καλύτερη κατάσταση; Τέθηκαν πολιτικά αιτήματα με συγκρότηση, πλατύτητα και επιμονή στους Συλλόγους μας; Βρίσκεται σε καλύτερη θέση μάχης το φοιτητικό κίνημα;
Ένα βασικό συμπέρασμα από την δράση του φοιτητικού κινήματος είναι ότι παρά τις επιμέρους αντιστάσεις των τελευταίων χρόνων και την εκλογική «νίκη» της αριστεράς, βοά ότι στους χώρους σπουδών απουσιάζει ο συνδικαλισμός (το οργανωμένο διεκδικητικό κίνημα στους χώρους σπουδών) και κυριαρχεί η αποϊδεολογικοποίηση και η απολιτικοποίηση. Η ανασυγκρότηση των δομών και των διαδικασιών των συλλόγων αλλά πρωτίστως η επαναφορά της πεποίθησης ότι μπορούμε να διεκδικήσουμε και να παλέψουμε για τα συμφέροντα μας αποτελούν προϋπόθεση για την ανατροπή της υπάρχουσας κατάστασης.
Χρειαζόμαστε μια νέα πολιτική δύναμη στους φοιτητικούς χώρους που θα πασχίζει να ανατρέψει τον αρνητικό συσχετισμό, να συμβάλει στη δημιουργία αντιστάσεων και κινημάτων .
Σήμερα χρειαζόμαστε μια αριστερά που θα αναμετριέται με το καθήκον ανασυγκρότησης του φοιτητικού κινήματος και θα παλεύει για το σωστό προσανατολισμό του.
Δεν μας αρκεί η φοιτητική αριστερά της ΠΚΣ-ΚΝΕ που, ενώ τα πράγματα συνεχώς χειροτερεύουν, πανηγυρίζει που βγήκε πρώτη δύναμη στις εκλογές. Δεν μας εκφράζει και είναι ανεπαρκής η φοιτητική αριστερά που εκφράζεται μέσα από σχήματα των ΕΑΑΚ, που βαφτίζει το άθροισμα των μελών της συνέλευση ως κίνημα, κραυγάζει, συνθηματολογεί ή και δέρνεται, απομακρύνοντας ακόμα περισσότερο την συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητών απ’ τις συλλογικές διαδικασίες.
Σήμερα έχουμε ανάγκη από μια άλλη φοιτητική αριστερά, με σωστό προσανατολισμό που θα αμφισβητεί την υπάρχουσα κατάσταση και θα πασχίζει να συμβάλει σε νέα ξεσπάσματα στους χώρους σπουδών. Χρήσιμη στους καθημερινούς αγώνες και τις αντιστάσεις, επικίνδυνη για την κυβέρνηση και το σύστημα. Που θα έχει τον πήχη όχι στο να «σώσει το μαγαζί της» αλλά να δώσει απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα της νεολαίας. Που δε θα αρκείται στην αυτοϊκανοποίηση και την λατρεία του καθρέφτη που το μόνο που καταφέρνει είναι να συντηρεί την αδράνεια.
Στις 10 Μάη ψηφίζουμε/στηρίζουμε Αριστερό Δίκτυο Νεολαίας!
