ΒΡΑΔΙΑ ΠΟΙΗΣΗΣ 9/6/2006

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[height=400]

  Όταν ανεβάζουμε φωτογραφίες στις Ανακοινώσεις και Έκτακτα νέα, βάζουμε τη μεγαλύτερη πλευρά 400 (width=400 ή height=400 ). π.χ. [img height=400 (κλείνει η αγκύλη) 

[Turambar]

Βραδιά Ποίησης και Αστρονομίας
 
Την Παρασκευή ...
                     κατά τις 10 το βράδυ...
                                   συνάντηση στο τρίγωνο πάνω από το κυλικείο...
                                   
Αν ο καιρός είναι καλός, θα καταλήξουμε στην ταράτσα του οχταόροφου, του κτηρίου στην είσοδο του Πολυτεχνείου όπου βρίσκονται οι γραμματείες των Αρχιτεκτόνων και των Πολιτικών Μηχανικών(οχι στο κτήριο Δ!!!). Αν όχι, θα είμαστε κάπου γύρω από το αίθριο ή σε κάποια αίθουσα της πτέρυγας των ηλεκτρολόγων.

 
Ποίηση

Η ιδέα είναι να μην υπάρχει κάποιος διοργανωτής-συντονιστής αλλά να μαζευτούμε όλοι στην ταράτσα κι όποιοι θέλουν να διαβάσουν κάτι δικό τους ή και όχι, να πάρουν τον λόγο. Για πρακτικούς λόγους, θα ήταν βολικό να υπάρχει ένα στοιχειώδες διάγραμμα (όχι πρόγραμμα) με αυτούς που θα διαβάσουν για να ξέρουμε πως περίπου θα κυλήσει η βραδιά. Οπότε όποιος ενδιαφέρεται ας μου στείλει ένα προσωπικό email εδώ quark@otenet.gr . 
 
Αστρονομία
Θα υπάρχουν τηλεσκόπια και ξενάγηση στο βραδινό στερέωμα από την έμπειρη ομάδα του Καστελόριζου!

[Turambar]

Έφερε εδώ την συζήτηση γιατί δεν χρειαζόταν να γράφουμε τα πάντα σε ένα γενικότερο τόπικ.

Παιδιά, όσοι συμμετέχουμε μήπως να κάνουμε έναν μικρό προγραμματισμό μισή ώρα πριν, να χωρίσουμε θεματικές ενότητες τουλάχιστον.

Μη πω να βοηθήσουν σε κουβάλημα ή ότι άλλο χρειαστεί.

[Cyberkat]

Ωραία ιδέα Turambar!!!
Θα είμαι στο Πολυτεχνείο από τις 6 περίπου. Θα ήταν καλό να βγάλουμε ένα μικρό πρόγραμμα, ποιός θα διαβάσει τι με ποια σειρά κλπ.
Βέβαια και να είμαστε πιο χύμα δεν πειράζει...  αλλά θα ήταν καλό.

ΒΡΑΔΙΑ ΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ RULEZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZ

[Turambar]

Εγώ δύσκολα θα είμαι πριν τις 8.30 αλλά θα προσπαθήσω

αλήθεια ποιοί από εδω μέσα θα είναι στην βραδιά; Να μετράμε κεφάλια!

[miss_elec]

Θρεφτάρια είμαστε για να μας μετρήσεις? :Ρ

Εγώ μόλις συγκέντρωσα το υλικό προς ανάγνωση που μου άρεσε.

Περιλαμβάνει αποσπάσματα από το Αξιον Εστί του Ελύτη,
κάποια από τα ποιήματα του Καβάφη που πρωτοεκδόθηκαν το '68 υπό τον τίτλο 'Ανέκδοτα ποιήματα 1882-1923'
και last but not least, κάποια που μου άρεσαν από τον Γιώργο Καραπάνο (ο οποίος ήταν φιλόλογος και μέλος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών.Ήταν συμμαθητής του μπαμπά μου, κι έτσι ξέρω για αυτόν).

Οι θεματικές ενότητες στις οποίες κινούνται είναι ο Ελληνικός Λόγος και αγωνίες του Ανθρώπου.

Δεν θα μπορέσω να σας βρω νωρίτερα, αλλά νομίζω έδωσα αρκετά στοιχεία για το πρόγραμμά σου Κατερίνα .

Τώρα, το αν και τί θα τολμήσω να σας διαβάσω τελικά, είναι άλλη ιστορία  :ΡΡ

[eeVoskos]

H βραδιά ήταν Α-Ψ-Ο-Γ-Η !!!

[meltemi]

Θα συμφωνήσω 

[KorkoLyk]

Πραγματικά...και παιδιά, εγώ το έλεγα σε φίλους μου πολιτικούς μηχανικούς και αρχιτέκτονες πόσο κόσμο είχε πάνω χτες και τί έκαναν και δε με πίστευαν...μέτα ανέβηκαν πάνω και είδαν...και μου λεν: "Ε, μόνο οι ηλεκτρολόγοι θα μπορούσαν να οργανώσουν κάτι τέτοιο..."  8) 8) 8)

[apostolos1986]

Ήταν πάρα πολύ ωραία.....

[Appelsinpiken]

Επειδή τα ποιήματα,πεζά και κείμενα που ακούστηκαν ήταν πραγματικά πολύ ωραία,θέλετε να τα δημοσιεύσουμε σ'αυτό το topic?
Ακούστηκαν ποιήματα που άξιζαν πολύ και θα ήθελα πολύ να τα διαβάσω ξανά...

[gpap]

Καλημέρα και από εμένα,

Ηταν μια μαγευτική βραδυά. Μπράβο σε εκείνους που είχαν την ιδέα, στην οργάνωση, αλλά
κυρίως σε όλους εκείνους που με τη γλυκιά συμμετοχή τους καναν τη βραδυά ακόμη πιο μαγική.

Να μη ξεχάσω βέβαια και τον Τάσο με τις αστρονομικές του αναζητήσεις....(τελικά ο Δίας είχε περισσότερο ενδιαφέρον από τα χωρίς κουρτίνες παράθυρα το Μακεδονία Παλλάς... )

και φυσικά τη ..μεγάλη συγνώμη μου στο Στάθη (aka aliakmwn) που οι μουσικές του επιδόσεις με έκαναν να νοιώσω τουλάχιστον αμήχανα για τα ειρωνικά μου σχόλια στο ..ξεκίνημα της βραδιάς στο τρίγωνο (όχι των Βερμούδων, του κυλικείου).

(πού να ξέρω ρε φίλε ότι έχεις ..τόσα ταλέντα...)

Τελικά γίνονται πολλές και όμορφες εκδηλώσεις στην κατάληψη αυτή........
...τόσο που θα μας λείψει όταν ο αγώνας τελικά θα δικαιωθεί..

Γρηγόρης Παπαγιάννης

[akis]

Τελικά γίνονται πολλές και όμορφες εκδηλώσεις στην κατάληψη αυτή........
...τόσο που θα μας λείψει όταν ο αγώνας τελικά θα δικαιωθεί..

 
 

[Appelsinpiken]

ΦΥΓΗ του Κ.Γ.Καρυωτάκη,Ποιήματα και Πεζά

            Ι
Αισθάνομαι την πραγματικότητα με σωματικό πόνο.Γύρω δεν υπάρχει ατμόσφαιρα,αλλά τείχη που στενεύουν διαρκώς περσότερο, τέλματα στα οποία βυθίζομαι ολοένα. Αναρχούμαι απ'τις αισθήσεις μου.
Η παραμικρότερη υπόθεση γίνεται τώρα σωστή περιπέτεια. Για να πω μια κοινή φράση, πρέπει να τη διανοηθώ σ'όλη της την έκταση, στην ιστορική της θέση, στις αιτίες και τα αποτελέσματά της. Αλγεβρικές εξισώσεις τα βήματά μου.

            ΙΙ
Είμαι ο Φαίδων ριγμένος μες τη λάσπη. Θαυμαστό βιβλίο, που οι έννοιες του δε θα το σώσουν από τον άνεμο και τη βροχή, από τα στοιχεία και τους ανθρώπους.


            ΙΙΙ
Στο χυδαίο αυτό καρναβάλι εφόρεσα αληθινή πορφύρα, στέμμα από καθαρό, ατόφιο χρυσάφι, ύψωσα ένα σκήπτρο πάνω από τα πλήθη, κι επήγαινα ακολουθώντας την εσωτερική μου φωνή. Έχανα από τη συνείδηση του περιβάλλοντος, αλλά επήγαινα σαν υπνοβάτης ακολουθώντας την εσωτερική μου φωνή. Οι παλιάτσοι έτρεχαν μπροστά μου ή εχόρευαν γύρω μου δαιμονισμένα. Εφώναζαν, εχτυπούσαν. Αλλά εγώ επήγαινα βλέποντας τα σύννεφα και ακούγοντας την εσωτερική μου φωνή. Δυσκολότατα επροχωρούσα. Με τους αγκώνες άνοιγα τόπο, αφήνοντας πίσω μου ράκη Αποσταμένος, ματωμένος στάθηκα κάπου. Στον ήλιο έσπαζαν οι καγχασμοί των άλλων Κι ήμουν γυμνός. Γέρνοντας βαθιά, σαν
τσακισμένο δέντρο, άκουσα για τελευταία φορά την εσωτερική μου φωνή.


            ΙV
Και τώρα έχασα την ήρεμο ενατένιση. Που ν'αφήσω το βάρος του εαυτού μου; Δε μπορώ να συμφιλιωθώ με τους κήπους. Τα βουνά με ταπεινώνουν. Για να δώσω τροφή στους λογισμούς μου, παίρνω το μεγάλο δημόσιο δρόμο. Δυο φορές δε θα ιδώ το ίδιο πράγμα. Οι χωρικοί που στέκονται απορημένοι, έχουν την άγνοια και την υγεία. Τα σπίτια τους είναι παλάτια παραμυθιού. Οι κατσίκες τους δε μηρυκάζουν σκέψεις. Χτυπώ το πόδι και φεύγω. Περπατώ ολόκληρες μέρες. Που πηγαίνω; Όταν γυρίσω το κεφάλι, ξέρω πως θ'αντικρίσω το φάσμα του εαυτού μου.




Στείλτε αυτά που διαβάσατε(δικά σας και μη) και οι υπόλοιποι....Θα κάνω παράκληση στον κ.Δημάκη να κάνει το ίδιο...

[akis]

Κακοκαιρία των προσχημάτων

Το ανέβαλες. Κακοκαιρία μεγάλη, πέσανε χιόνια
κλείσανε οι δρόμοι, πάγοι, μεγάλη ολισθηρότης.
Καλά έκανες. Εάν δεν είναι ολισθηρή η επιθυμία
προς τι να έρθει;

Κική Δημουλά

[thanasiskehagias]

Ο ΔΑΡΕΙΟΣ (του Κ. Καβάφη)

Ο ποιητής Φερνάζης το σπουδαίον μέρος
του επικού ποιήματος του κάμνει.
Το πως την βασιλεία των Περσών
παρέλαβε ο Δαρείος Υστάσπου. (από αυτόν
κατάγεται ο ένδοξος μας βασιλεύς
o Μιθριδατης, Διόνυσος κ’ Ευπάτωρ). Αλλ’ εδώ
χρειάζεται φιλοσοφία.  Πρέπει ν’ αναλύσει
τα αισθήματα που θα είχεν ο Δαρείος:
ίσως υπεροψίαν και μέθην. Οχι όμως – μάλλον
σαν κατανόησι της ματαιότητος των μεγαλείων.
Βαθέως σκεπτεται το πράγμα ο ποιητής.

Αλλά τον διακόπτει ο υπηρέτης του που μπαίνει
τρέχοντας, και την βαρυσήμαντην είδησι αγγέλει.
Αρχισε ο πόλεμος με τους Ρωμαίους.
Το πλείστον του στρατού μας πέρασε τα σύνορα.

Ο ποιητής μένει ενεός. Τι συμφορά!
Που τώρα ο ένδοξος μας βασιλεύς,
Ο Μιθριδάτης, Διόνυσος κ’ Ευπάτωρ,
μ’ ελληνικά ποιήματα ν’ ασχοληθεί.
Μέσα σε πόλεμο – φαντάσου, ελληνικά ποιήματα.

Αδημονεί ο Φερνάζης. Ατυχία!
Εκεί που το είχε θετικό με τον «Δαρείο»
ν’ αναδειχθεί, και τους επικριτάς του,
τους φθονερούς, τελειωτικά ν’ αποστομώσει.
Τι αναβολή, τι αναβολή στα σχέδια του.

Και νάταν μόνο αναβολή, πάλι καλά.
Αλλά να δούμε αν έχουμε κι ασφάλεια
στην Αμισό. Δεν είναι πολιτεία εκτάκτως οχυρή.
Είναι φρικτοτατοι εχθροί οι Ρωμαίοι.
Μπορούμε να τα βγάλουμε μ’ αυτούς
οι Καππαδόκες ;  Γένεται ποτέ ;
Είναι να μετρηθούμε τώρα με τες λεγεώνες;
Θεοί μεγάλοι, της Ασίας προστάται, βοηθήστε μας.—

Ομως μες σ’ όλη του την ταραχή και το κακό,
επίμονα κ’ η ποιητική ιδέα πάει κ’ ερχεται –
το πιθανότερο είναι, βέβαια, υπεροψίαν και μέθην.
υπεροψίαν  και μέθην θα είχεν ο Δαρείος.



CARPE NOCTEM (του Aldous Huxley)


There is no future, no more past,                                               
No roots, nor fruits, but momentary flowers.                                   
Lie still, only lie still and night will last,                                 
Silent and dark, not for a space of hours,                                     
But everlastingly. Let me forget                                               
All but your perfume, every night but this,                                     
The shame, the fruitless weeping, the regret.                                   
Only lie still: this faint and quiet bliss                                     
Shall flower upon the brink of sleep and spread                                 
Till there's nothing else but you and I                                         
Clasped in a timeless silence. But like one                                     
Who, doomed to die, at morning will be dead,                                   
I know though night seems dateless, that the sky                               
Must brighten soon before tomorrow's sun.                                       

(και η μετάφραση από τον Θ. Κεχαγιά -- πολύ ελεύθερη)

Δεν έχει μέλλον, ούτε και παρελθόν,
ούτε ρίζες, ούτε καρπούς, μόνο πρόσκαιρα λουλούδια.
Ακινητη μείνε και πλαγιασμένη, και η νύχτα, σιωπηλή και σκοτεινή,
θα κρατήσει όχι για ώρες παρά μια αιωνιότητα.
Κι εμένα άσε το παν να ξεχάσω εκτός από το άρωμα σου,
κάθε νύχτα να ξεχάσω εκτός από την αποψινή,
να ξεχάσω  την ντροπή, τα άκαρπα κλάματα, την μεταμέλεια.
Ακινητη μείνε και πλαγιασμένη: αυτή η αχνή και σιωπηλή ευδαιμονία
θα ανθίσει στο όριο του ύπνου και θ’ απλωθεί
ώσπου να μην απομείνει τίποτα παρά εσύ κι εγώ
αγκαλιασμένοι σε μια άχρονη σιγή. Όμως,
σαν εκείνον που, δικασμένος σε θάνατο, το πρωί θα είναι νεκρός
το ξέρω κι εγώ, ας φαίνεται η νύχτα αιώνια,
ότι τον ουρανό πρέπει να φωτίσει ο αυριανός ήλιος.