H Στοά των Off Topic

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Admins]

Για αλλαγή του public name σας, επικοινωνήστε με έναν από τους Admins.

[sakaflias7]

συνεχισε ετσι.καλα το πας.(σοβαρα)

[meltemi]

*Μη σταματάς..

[sakaflias7]

μη σταματας να μας μιλας..!!

[4Dcube]

Άλλοι προβληματισμοί μαζεμένοι:

Γιατί ένας λόγος, μια ομιλία, ένα ποίημα (έμμετρο ή άμετρο) να κερδίζει αμέσως πόντους εξυπνάδας αν εμπεριέχει ψυχρά υπολογισμένο αστείο? Τι εννοώ: χρειαζόμαστε να σκεφτούμε ένα βήμα παραπέρα από αυτά που μας λέει ο συγγραφέας (κάτι σαν σκάκι) για να ανακαλύψουμε το αστειάκι που κατά τα άλλα είναι μέτριο?

Απαντήστε μου όχι, σας παρακαλώ, για να ελπίζω ότι η αυθόρμητη τέχνη δεν πέθανε!
Γιατί δέχομαι τόσο βομβαρδισμό από την τηλεόραση και τους κριτικούς της που με έκαναν να το πιστεύω αυτό!


Κατ'επέκταση, χρειαζόμαστε μια απλή βεβαίωση του άλλου ότι συγκρινόμενοι με άλλους έχουμε κάτι παραπάνω?
Γιατί να κάνουμε συγκρίσεις και να υποσκελίζουμε το εγώ μας, τον εαυτό μας?

Η σύγκριση είναι κάτι πολύ εύκολο όταν θέλουμε να αυτοπροσδιοριστούμε ενώ αρκετά πιο δύσκολη είναι η αυτοανακάλυψη με τα πρωταρχικά πρωτόγονα μέσα, τα αισθήματα-ένστικτο και τη ζωή.

Γιατί να αφηνόμαστε στις προσταγές μιας κοινωνίας ή μιας ιδεολογίας?

[4Dcube]

δεν ειδα την προηγουμενη σελιδα μιας κ το δικο σου ανοιξε νεα σελιδα.σορυ βγηκα οφφ τοπικ!!

Ναι, είναι το παράπονο του τουράμπαρ αυτό...

[sakaflias7]

ποιο?οτι βγηκα οφφ τοπικ?

[sakaflias7]

...συνεχισε...

[4Dcube]

Όχι ρε! Η πρώτη περίοδος!

δεν ειδα την προηγουμενη σελιδα μιας κ το δικο σου ανοιξε νεα σελιδα.

Και όχι για σένα! Γενικά του τυχαίνει του γκαντέμη!

[4Dcube]

to be continued

[sakaflias7]

α?

[Turambar]

Πολύ χαίρομαι που ρωτάς.

Γιατί ένας λόγος, μια ομιλία, ένα ποίημα (έμμετρο ή άμετρο) να κερδίζει αμέσως πόντους εξυπνάδας αν εμπεριέχει ψυχρά υπολογισμένο αστείο? Τι εννοώ: χρειαζόμαστε να σκεφτούμε ένα βήμα παραπέρα από αυτά που μας λέει ο συγγραφέας (κάτι σαν σκάκι) για να ανακαλύψουμε το αστειάκι που κατά τα άλλα είναι μέτριο?

Για τον ίδιο λόγο που εκτιμούμε τα αστεία εδώ μέσα. Πάνω στην συζήτηση είναι πιο εύκολο να κάνεις ένα αστείο γιατί υπάρχει έντονη εναλλαγή σκέψεων και μπορείς να πετάξεις μια σφήνα. Ενώ στην περίπτωση του λόγου θα πρέπει να κάνεις ένα γύρο, γύρο από τον εαυτό σου για να καταφέρεις κάτι, και αυτό είναι ριψοκίνδυνο.

Κατ'επέκταση, χρειαζόμαστε μια απλή βεβαίωση του άλλου ότι συγκρινόμενοι με άλλους έχουμε κάτι παραπάνω?
Γιατί να κάνουμε συγκρίσεις και να υποσκελίζουμε το εγώ μας, τον εαυτό μας?

Ειδικά στην περίπτωση του αστείου, που δεν υπάρχει κάποιο μέτρο και σταθμό, το μόνο που καταλαβαίνουμε ως ποιότητα του αστείου είναι από την αντίδραση του άλλου. Βέβαια όλοι μας ξέρουμε ότι αν πούμε ένα αστείο σε μια περίσταση και σε μια άλλη θα προκαλέσει διαφορετικό αποτέλεσμα, οπότε το όλο πράγμα είναι άκυρο.

Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να αναλύσεις του τι είναι χιούμορ. Αυτό που σε κάνει να γελάσεις είναι το αναπάντεχο, και το πώς πετυχαίνεις το αναπάντεχο, είναι η μαεστρία του χιούμορ. Έχω κάνει αρκετές αναφορές στο τόπικ με τα καμένα αστεία, αξίζει να τα ρίξεις μια δεύτερη ματιά.

Γιατί να αφηνόμαστε στις προσταγές μιας κοινωνίας ή μιας ιδεολογίας?

Σε αυτό έχεις
δίκιο, αν διατύπωσες όντως ερώτημα. Πρέπει να αφηνόμαστε στις προσταγές του εαυτού μας, και αυτό κάνουμε, απλά τον εαυτό μας τον προστάζει η κοινωνία και οι ιδεολογίες. Όταν όμως είμαστε σε στενό φιλικό περιβάλλον βλέπουμε να ξεπερνάμε τα ταμπού. Στόχος λοιπόν είναι να αντιμετωπίζεις τους πάντες σαν να είναι καλοί σου φίλοι, μόνο τότε θα νιώσεις πιο άνετα. Σίγουρα θα βρεθούν στιγμές που κάποιος από τους δύο θα νιώσει πολύ άβολα, αλλά δε πειράζει. Αρκεί να μείνουμε πατζάρια.


Συμπέρασμα... γίνε και εσύ πατζάρι... αξίζει!

[4Dcube]

α?

συνεχάω κατέπιτα ουέεεε! 

[sakaflias7]

δεν το ηξερα.

[4Dcube]

Συμπέρασμα... γίνε και εσύ πατζάρι... αξίζει!

Πραγματικά!

Πάντως τουραμ έχεις ψάξει το θέμα, με έστειλες με τις απαντήσεις σου! Άμεσες και απλές!
"Σαρώνει και ψαρώνει..." (δε θυμάμαι παρακάτω)

[Turambar]

Συμπέρασμα... γίνε και εσύ πατζάρι... αξίζει!

Πραμγατικά!

διαχρονικό...