ένα άλλο πολιτικό σύστημα

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Πρόγραμμα Χειμερινής Εξεταστικής 2024-2025]

Πρόγραμμα Χειμερινής Εξεταστικής 2024-2025

[smo]

Ένας φίλος με παρακάλεσε να μεταφέρω την παρακάτω συμβολή στον "διάλογο"
Δουλεύεις για 8 ώρες τη μέρα ως προγραμματιστής στην MATH-KROWS σε ένα ατομικό σου πρότζεκτ, πληρώνεσαι με 1.000 ευρώ το μήνα μικτά, και σε 10 ακριβώς μήνες δουλειάς έχεις αναπτύξει ένα extension για το MAL-TAB που είναι το κορυφαίο προϊόν της συγκεκριμένης εταιρίας, ας το πούμε 4Dcubetool.

Η εταιρία πουλάει το 4Dcubetool σε πελάτες της που έχουν αγοράσει το MAL-TAB προς 1 ευρώ την άδεια.
Κι επειδή είναι υπεργαμάτο το αγοράζουν όλοι, δηλαδή 100.000 ιδιώτες/εταιρίες που κατέχουν νόμιμη άδεια χρήσης του MAL-TAB.

Η εταιρία ξόδεψε 10.000 ευρώ για το συνολικό μισθό σου.
Ξόδεψε άλλα 10.000 ευρώ για τον υπολογιστή (ιδιοκτησίας της) στον οποίο δούλεψες, τη φθορά του, το ρεύμα που έκαψε, το λογισμικό που χρησιμοποίησες.
Συνολικά δηλαδή ξόδεψε για το extension 20.000 ευρώ.
Κέρδισε από την πώλησή του 100.000 ευρώ

Άρα το τελικό της καθαρό κέρδος απ' το extension ήταν 80.000 ευρώ.

Αυτά τα 80.000 ευρώ ποιος θα τα πάρει;
Εσύ που έκανες τη δουλειά;
Θα μοιραστούν στο σύνολο των εργαζόμενων της εταιρίας;
Θα αποφασίσει το ΔΣ της εταιρίας πώς θα κατανεμηθούν;

Αυτό σημαίνει η ερώτηση "τα μέσα παραγωγής ποιος θα τα 'χει;"



Δική μου σημείωση: Και από τα 10k θα της μείνει κεφάλαιο, αυξάνοντας την αξία της επιχείρησης

σχετικά με τα παραπάνω δηλαδή θεωρείς ότι πρέπει να πληρώνεται αποκλειστικά όποιος παράγει κάτι ;
κάποιος ο οποίος παίρνει πχ το ρίσκο μίας επένδυσης πώς κοστολογείς αυτό που προσφέρει ;

[AgentCain]

Και μη ξεχνας τους μετόχους, τα δάνεια, την έρευνα κτλ που πρεπει επίσης να καλύψει η εταιρία

Εν τέλει ότι μείνει πάει είτε στο αποθεματικό (ως μη διανεμηθέντα κέρδη) είτε στους μετόχους.

[Anyparktos]

Δηλαδη ποιο ειναι το συμπερασμα ρε παιδια?Οτι οι μετοχοι συνολικά πρέπει να παρουν 8πλασια απο αυτον που έκανε τη δουλειά ενώ αυτοί έξυναν την πουλάδα τους λόγω "επιχειρηματικού ρίσκου" ?
Με αυτές ακριβώς τις λογικές + ελεύθερη αγορά + ανταγωνιστικότητα φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.Και με τις τράπεζες φυσικά που παράγοντας μηδενικό (απολύτως) έργο έχουν κέρδη από το τίποτα κι είμαστε όλοι σκλάβοι τους.Και μη μου πει κανείς τις παπαριές περί "ασφάλεια" που σου παρέχει η τράπεζα ή ότι "ένα δάνειο είναι μια επένδυση που πρέπει να έχει απόδοση κι αρα χρειάζονται τόκοι yada yada" γιατί το αστείο είναι παλιό και η όρεξη όλων μας μικρή.

Παντως για να είμαι και λίγο πιο on-topic κύβε,καλή η ιδέα σου αλλά αυτό πιστεύω ότι είναι ένα μικρό τμήμα των όσων θα έπρεπε να γίνουν.Καλή η σύνδεση του υπεύθυνου με το αντικείμενο του και η συνεργασία πολλών αντί ενός αλλά όπως εμμέσως πλην σαφώς είπαν πολλά παιδιά προς το παρόν μου φαίνεται πιο καίριο το οικονομικό ζήτημα.

[4Dcube]

λακωνικά:
@provataki & godhatesusall
η απάντησή μου αρχικά ήταν

είχα την εντύπωση ότι το πολιτικό σύστημα, διαφέρει από το οικονομικό σύστημα.
προφανώς ο κύβος θέλει να εξετάσει μια άλλη μορφή δημοκρατίας.

αλλά η επεξήγηση του sand μου έδωσε να καταλάβω γιατί το βλέπετε έτσι και έχω να πω κάτι στο εξής

[...]
Το πολιτικό σύστημα αντανακλά τις σχέσεις παραγωγής που επικρατούν στην κοινωνία, είτε το λες δημοκρατία, είτε το λες Θρασύβουλα, και δε μπορεί να εξεταστεί αυτόνομα.

Το πολιτικό σύστημα που προτείνω δε χρειάζεται επανάσταση για να "τρέξει" ούτε αλλαγές σε έννοιες όπως της ιδιοκτησίας στην οποία βασίζεται η ανάλυση που έγραψες.
Παραδέχομαι ότι η πολιτική συμβαδίζει με την οικονομία-προσοχή, ούτε ταύτιση ούτε αναλογία, απλά ως μια σχέση. Και με την οικονομία ως έχει αλλά με αυτό το πολιτικό σύστημα, σίγουρα θα υπάρχουν αλλαγές στην πάροδο του χρόνου. Αυτό είναι το ζητούμενο, μια προσαρμογή στα προβλήματα των ανθρώπων, όχι σε κάποιον απάνθρωπο οικονομικό στόχο όπως π.χ. το κεφάλαιο.

Eδώ είναι που θέλω να απαντήσω στην princess:
Δεν υπάρχουν μη-προβληματικοί πολίτες, μόνο πολίτες που τους πάει γάντι το σύστημα. Το παρόν σύστημα πρέπει να έχει αρκετό εύρος ώστε στατιστικά να υπάρχει καλή κατανομή προβλημάτων. Δηλαδή, πώς από πόλη σε πόλη διαφέρουν τα προβλήματα, μιλώντας για όλες μαζί μπορείς να καταλήξεις σε ετυμηγορία-πώς το λένε στην στατιστική δε θυμάμαι.
Δεν κατάλαβα αυτό με τα κράτη, είπαμε ο καθένας εκλεγμένος αντιπροσωπεύει ένα πρόβλημα.
Και όσο για τη διεκδίκηση προσωπικών συμφερόντων, αυτή είναι η μαγκιά: κρίνει και αποφασίζει πιο υπεύθυνα αν καεί και η δική του γούνα. Μάλιστα, όσο πιο πολύ φοβάται μην καεί η γούνα του, τόσο πιο καλό είναι το σύστημα.

[4Dcube]

[...]
στρατος: ενα σοβαρό πρόβλημα είναι οι σχέσεις με τις γειτονικές χώρες. Δεν ειναι πρόβλημα τα τουρκικα αεροπλάνα που πετάνε πανω απο το Αγαθονήσι; Πως το αντιμετωπίζει ενα τετοιο σύστημα; Ποιον πλήττει αυτό το πρόβλημα; Πως θα εκλεγει ο αντιπροσωπος και τι προσόντα θα πρέπει να έχει;

Παραβιάσεις; Πολύ απλό.
Εκλέγουμε έναν ο οποίος μένει αυτός ή η οικογένειά του κοντά στα σύνορα και τον προσθέτουμε στο σύστημα σαν μεταβλητή.

Το πρώτο βήμα και η μισή λύση είναι η αναγνώριση του προβλήματος. Τα υπόλοιπα βγαίνουν με... κομπιουτεράκι.






edit:
Κάτι άλλο.
Πολύ σημαντικό σημείο είναι ο τρόπος λήψης αποφάσεων.
Πρώτη σκέψη είναι τα θέματα-αποφάσεις να είναι σε μορφή δράσης τύπου "να κάνουμε αυτό" και όλοι να είναι by default σύμφωνοι, ψηφίζοντας μόνο τη διαφωνία τους.
Αρνητική λογική και πλειοψηφία.
χμ

[gate4]

Ένας φίλος με παρακάλεσε να μεταφέρω την παρακάτω συμβολή στον "διάλογο"
Δουλεύεις για 8 ώρες τη μέρα ως προγραμματιστής στην MATH-KROWS σε ένα ατομικό σου πρότζεκτ, πληρώνεσαι με 1.000 ευρώ το μήνα μικτά, και σε 10 ακριβώς μήνες δουλειάς έχεις αναπτύξει ένα extension για το MAL-TAB που είναι το κορυφαίο προϊόν της συγκεκριμένης εταιρίας, ας το πούμε 4Dcubetool.

Η εταιρία πουλάει το 4Dcubetool σε πελάτες της που έχουν αγοράσει το MAL-TAB προς 1 ευρώ την άδεια.
Κι επειδή είναι υπεργαμάτο το αγοράζουν όλοι, δηλαδή 100.000 ιδιώτες/εταιρίες που κατέχουν νόμιμη άδεια χρήσης του MAL-TAB.

Η εταιρία ξόδεψε 10.000 ευρώ για το συνολικό μισθό σου.
Ξόδεψε άλλα 10.000 ευρώ για τον υπολογιστή (ιδιοκτησίας της) στον οποίο δούλεψες, τη φθορά του, το ρεύμα που έκαψε, το λογισμικό που χρησιμοποίησες.
Συνολικά δηλαδή ξόδεψε για το extension 20.000 ευρώ.
Κέρδισε από την πώλησή του 100.000 ευρώ

Άρα το τελικό της καθαρό κέρδος απ' το extension ήταν 80.000 ευρώ.

Αυτά τα 80.000 ευρώ ποιος θα τα πάρει;
Εσύ που έκανες τη δουλειά;
Θα μοιραστούν στο σύνολο των εργαζόμενων της εταιρίας;
Θα αποφασίσει το ΔΣ της εταιρίας πώς θα κατανεμηθούν;

Αυτό σημαίνει η ερώτηση "τα μέσα παραγωγής ποιος θα τα 'χει;"



Δική μου σημείωση: Και από τα 10k θα της μείνει κεφάλαιο, αυξάνοντας την αξία της επιχείρησης

O φιλος σου γιατι δεν κανει δικη του εταιρια και να πουλαει την δουλεια του?
Πολλοι λιγοι βαζουν τα χερια τους στα σκατα να ανοιξουν επιχειρηση,να παρουν δανεια, να ζουνε με το δυσμενες δεδομενο της ανταγωνιστικοτητας της παγκοσμιοποιημενης οικονομιας και τους αξιζουν ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ. Οι περισσοτεροι ψαχνουν ετοιμες δουλειες σαν τον φιλο σου και διαμαρτυρονται απο πανω που τους "εκμεταλλευεται" το αφεντικο.

[princess_of_the_dawn]

Βασικά αύριο θα είμαι σε θέση να απαντήσω
απλά να  στ γρήγορα να 1 ιδέα της στιγμής

Και όσο για τη διεκδίκηση προσωπικών συμφερόντων, αυτή είναι η μαγκιά: κρίνει και αποφασίζει πιο υπεύθυνα αν καεί και η δική του γούνα. Μάλιστα, όσο πιο πολύ φοβάται μην καεί η γούνα του, τόσο πιο καλό είναι το σύστημα.

θα μπορούσαν να υπάρχουν 2 εκπρόσωποι κάθε προβλήματος
αυτός που τον καίει κ αυτός που χέστηκε
ο λόγος επιρροής τους να ήταν 3/2
δηλ σε κάθε πρόβλημα που τίθεται ο 1ος να έχει λόγο που να μετρά 1μιση φορά του δευτέρου
αλλά και ο δεύτερος να έχει λόγο

[4Dcube]

Δεν υπάρχει λόγος ύπαρξης του αντιπροσώπου που χέστηκε. Εκτός του ό τι τον ρόλο αυτό τον παίζουν οι υπόλοιποι αντιπρόσωποι, δε βλέπω να είναι σαφές το κριτήριο επιλογής του, "ψηφίστε με επειδή δε δίνω μία", παράλογο.

Η συσχέτιση που θα έχουν μεταξύ τους οι αντιπρόσωποι βασίζεται στην ιδιότητά τους της κοινής λογικής, όχι κάτι ιδιαίτερο.
Αυτή η συσχέτιση είναι που θα δίνει το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας.

[AgentCain]

Δηλαδη ποιο ειναι το συμπερασμα ρε παιδια?Οτι οι μετοχοι συνολικά πρέπει να παρουν 8πλασια απο αυτον που έκανε τη δουλειά ενώ αυτοί έξυναν την πουλάδα τους λόγω "επιχειρηματικού ρίσκου" ?

Κάποιος που έχει ένα διαμέρισμα και το νοικιάζει πρέπει να παίρνει ή όχι νοίκι για το χρόνο ζωής του σπιτιού, οταν το νοικιάζει; Σίγουρα θα βγάλει και περισσότερα απόσα πλήρωσε στη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ, τον εργολάβο, τον υδραυλικό κτλ

Κοίτα εγώ συμφωνώ οι μέτοχοι να πάρουν ορισμένο μερίδιο κέρδους και τα υπόλοιπα έξτρα κέρδη να τα παίρνουν αναδρομικά οι εφευρέτες του προϊόντος. Και όταν συμβεί αυτό να πέσει και η τιμή του προϊόντος. Αρκεί ο παραπάνω μπάρμπας να μειώσει και αυτός το νοίκι του καθώς κάνει απόσβεση. Παίζει να γίνει κατι τετοιο;

[Social_waste]

Το πρώτο βήμα και η μισή λύση είναι η αναγνώριση του προβλήματος. Τα υπόλοιπα βγαίνουν με... κομπιουτεράκι.

ομως τα προβληματα που αναγνωριζουμε δεν ειναι ανεξαρτητα απο
τα θεωρητικα μας εργαλεια. ετσι η προσπαθεια να βρουμε ποια ειναι
τα υπαρκτα προβληματα ωστε να διορισουμε εκπροσωπους να τα λυσουν
ειναι στην ουσια ισοδυναμη με το να ψαξουμε μια καταλληλη περιγραφη του
κοσμου, ορισμενους στοχους για το μετασχηματισμο του και ενα συνολο απο
πρακτικες που συνδεονται με τα προηγουμενα. γενικα η ερευνα για το ποια ειναι
τα προβληματα(και η φυσικη συνεχεια της, η ερευνα για τη λυση τους) ειναι βεβαια
η πολιτικη.

[John]

Δηλαδη ποιο ειναι το συμπερασμα ρε παιδια?Οτι οι μετοχοι συνολικά πρέπει να παρουν 8πλασια απο αυτον που έκανε τη δουλειά ενώ αυτοί έξυναν την πουλάδα τους λόγω "επιχειρηματικού ρίσκου" ?

Κάποιος που έχει ένα διαμέρισμα και το νοικιάζει πρέπει να παίρνει ή όχι νοίκι για το χρόνο ζωής του σπιτιού, οταν το νοικιάζει; Σίγουρα θα βγάλει και περισσότερα απόσα πλήρωσε στη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ, τον εργολάβο, τον υδραυλικό κτλ

Κοίτα εγώ συμφωνώ οι μέτοχοι να πάρουν ορισμένο μερίδιο κέρδους και τα υπόλοιπα έξτρα κέρδη να τα παίρνουν αναδρομικά οι εφευρέτες του προϊόντος. Και όταν συμβεί αυτό να πέσει και η τιμή του προϊόντος. Αρκεί ο παραπάνω μπάρμπας να μειώσει και αυτός το νοίκι του καθώς κάνει απόσβεση. Παίζει να γίνει κατι τετοιο;

Γιατί να υπάρχει άνθρωπος που έχει δύο σπίτια (δηλαδή ένα παραπανήσιο, που το χρησιμοποιεί για να έχει έσοδα), τη στιγμή που υπάρχει κάποιος άλλος που δεν έχει κανένα και αναγκάζεται να πληρώνει;

[AgentCain]

Ιδιοκτησία του άλλου είναι. Του ανήκει. Να του το χαρίσουμε; Να του το χαρίσουμε! Ο έχων 2 σπίτια να δίνει το ένα.

Εγώ δεν έχω κανένα χωράφι. Θέλω αυτές τις δύσκολες ώρες να καλλιεργώ ντομάτες. Ποιος καλός άνθρωπος θα μου χαρίσει ένα;
Ούτε ιστιοφορο έχω. Ούτε iphone. Θέλω και απαυτά.

[Godhatesusall]

σχετικά με τα παραπάνω δηλαδή θεωρείς ότι πρέπει να πληρώνεται αποκλειστικά όποιος παράγει κάτι ;
κάποιος ο οποίος παίρνει πχ το ρίσκο μίας επένδυσης πώς κοστολογείς αυτό που προσφέρει ;

Τι ακριβώς σημαίνει "επιχειρηματικό ρίσκο"?

Στο σημερινό οικονομικό σύστημα, κάποιος αποφασίζει να παράγει κάτι( από ένα αμάξι μέχρι ένα τραπεζικό ομόλογο) επειδή νομίζει ότι η αγορά,και άρα κατ'επέκταση η κοινωνία, έχουν ανάγκη το αγαθό του και αυτός μπορεί να προσφέρει κάτι που δεν προσφέρουν οι άλλες εταιρείες. Έτσι λοιπόν παίρνει ένα ρίσκο να ανοίξει την επιχείρηση, να δανειστεί κεφάλαια μπλα μπλα μπλα, και περιμένει να ανταμοιφθεί γι'αυτό.

Ο παραπάνω τρόπος όμως είναι εντελώς άναρχος: Η κοινωνία ούτε ρωτήθηκε αν χρειάζεται το προϊόν, ούτε συμμετέχει στην σωστή διαμόρφωσή του. Αποτέλεσμα είναι πολλές φορές το προϊόν να μην ανταλακλά ακριβώς τις ανάγκες της στην καλύτερη, ενώ στην χειρότερη να σπαταληθούν άπειρες εργατοώρες για την παραγωγή ενός αγαθού που είναι άχρηστο. Επιπρόσθετα, ένα κάρο φαινόμενα της εποχής(πχ διαφήμηση) προσθέτουν κόστος(=εργατοώρες) στον τελικό κόπο ενός προϊόντος, χωρίς να το βελτιώνουν καθόλου.

Σκέψου τώρα ένα σύστημα που προσπαθεί να εξαλείψει τέτοια φαινόμενα. Ένα σύστημα που ρωτάει την κοινωνία για τις ανάγκες και κατανέμει τα βάρη της παραγωγής ανάλογα. Έτσι οι πατάτες θα καλιεργούνται σχεδόν αποκλειστικά στο optimal περιβάλλον(πχ νευροκόπι), και η παραγωγή θα είναι τέτοια έτσι ώστε να υπάρχει διατροφική επάρκεια για όλον τον πληθυσμό.


Τα υπόλοιπα άλλη ώρα, όταν έχω λίγο περισσότερο ελεύθερο χρόνο...

[smo]

Τι ακριβώς σημαίνει "επιχειρηματικό ρίσκο"?

Στο σημερινό οικονομικό σύστημα, κάποιος αποφασίζει να παράγει κάτι( από ένα αμάξι μέχρι ένα τραπεζικό ομόλογο) επειδή νομίζει ότι η αγορά,και άρα κατ'επέκταση η κοινωνία, έχουν ανάγκη το αγαθό του και αυτός μπορεί να προσφέρει κάτι που δεν προσφέρουν οι άλλες εταιρείες. Έτσι λοιπόν παίρνει ένα ρίσκο να ανοίξει την επιχείρηση, να δανειστεί κεφάλαια μπλα μπλα μπλα, και περιμένει να ανταμοιφθεί γι'αυτό.

Ο παραπάνω τρόπος όμως είναι εντελώς άναρχος: Η κοινωνία ούτε ρωτήθηκε αν χρειάζεται το προϊόν, ούτε συμμετέχει στην σωστή διαμόρφωσή του. Αποτέλεσμα είναι πολλές φορές το προϊόν να μην ανταλακλά ακριβώς τις ανάγκες της στην καλύτερη, ενώ στην χειρότερη να σπαταληθούν άπειρες εργατοώρες για την παραγωγή ενός αγαθού που είναι άχρηστο. Επιπρόσθετα, ένα κάρο φαινόμενα της εποχής(πχ διαφήμηση) προσθέτουν κόστος(=εργατοώρες) στον τελικό κόπο ενός προϊόντος, χωρίς να το βελτιώνουν καθόλου.

Σκέψου τώρα ένα σύστημα που προσπαθεί να εξαλείψει τέτοια φαινόμενα. Ένα σύστημα που ρωτάει την κοινωνία για τις ανάγκες και κατανέμει τα βάρη της παραγωγής ανάλογα. Έτσι οι πατάτες θα καλιεργούνται σχεδόν αποκλειστικά στο optimal περιβάλλον(πχ νευροκόπι), και η παραγωγή θα είναι τέτοια έτσι ώστε να υπάρχει διατροφική επάρκεια για όλον τον πληθυσμό.


Τα υπόλοιπα άλλη ώρα, όταν έχω λίγο περισσότερο ελεύθερο χρόνο...

Εννοείτε ότι συμφωνώ ότι μια οικονομία με κεντρική σχεδίαση είναι καλύτερη αποτελεσματικότερη κλπ δεν το συζητώ αυτό.

Αλλά στα πλαίσα του παραδείγματος που έφερες ακριβώς επειδή αν το προιόν που επέλεξε τελικά ο επιχειρηματίας δεν είναι καλό για την κοινωνία ο ίδιος θα κατατραφεί θα πάει φυλακή από τα χρέη (ενταξει δεν ισχύει αυτό) κλπ κλπ, δεν θα πρέπει λοιπόν όταν κάνει τη σωστή επιλογή να αμοίβεται? Ποιο είναι το ύψος αυτής της αμοιβής λοιπόν?

Ενδοσυστημικά ρωτάω, γιατι εξωσυστημικά είπαμε τα συμφωνήσαμε κεντρική σχεδίαση κομμουνισμός κλπ.

[Ex_Mechanus]

Κάποιο άλλο χιλιοχρησιμοποιημένο επιχείρημα όταν σας ρωτάνε για τα υπερκέρδη των στελεχών? Λες και πάνε στην δικιά σας τσέπη (ή έστω προσβλέπετε σε κάτι τέτοιο). Γιατί όμως πρέπει να υπάρχει ρίσκο? Έχουμε λύσει όλα τα προβλήματα στην παραγωγή, έχουμε εξασφαλίσει ένα ελάχιστο βιοτικό επίπεδο για τον καθένα, και υπάρχει η πολυτέλεια να ασχολούμαστε με το ποιό εργοστάσιο παράγει τα πιο φανταχερά παπούτσια? Και αν το δεις από την ανάποδη, σε μια κεντρικά σχεδιασμένη παραγωγή ναι μεν η πληθώρα στις δυνατές επιλογές στα αγαθά στην αρχή θα είναι τρομακτικά μειωμένη, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι θα γλιτώσουμε αφενώς από όλα αυτά τα υποπροϊόντα της καπιταλιστικής παραγωγής (υλικά και νοητικά σκουπίδια) αφετέρου και σε ένα βαθμό από την μη παραγωγική εργασία (διαφήμηση, μεσιτία, δικηγορίες).

Στο δικό μου μυαλό εξασφαλίζεις την επιβίωση (όπως αυτή εννοείται από το επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων) για τον εαυτό σου και τους συνανθρώπους σου, και μετά και αν το επιτρέπει το πλεόνασμα διαθέσιμης εργασίας καταπιάνεσαι με θέματα λεπτότερης φύσεως (αισθητικής, καλλιτεχνικής). Εκεί τελικά δεν θα υπάρχει και ουσιαστικά εννοούμενο ρίσκο, και έξω να πέσεις στις προβλέψεις δεν θα ξεσπιτώσεις κανέναν γιατί διαχειρίζεσαι ένα πλεόνασμα.