Προσοχή νέοι... ΕΣΣΟ 99Β' εδώ.
Ημι-ανάπαυση:
Πάντως εγώ θυμάμαι χαρακτηριστικά τον εξής σπαρταριστικό για μένα διάλογό μου με το 1ο φανταράκι που μίλησα στην 1η μονάδα μου ως ΔΕΑ(ΠΖ): Το παλικάρι, ο Βάϊος ήταν μεγάλη ψυχούλα & βοηθούσε τους πάντες. Και μεγάλο χυμείο... Το μεγαλύτερο.
Είναι 07:20 έχω αργήσει ήδη 10 λεπτά την 1η μέρα μου στη μονάδα και προσπαθώ να μείνω ψύχραιμος...
Εγώ: Τι λέει ρε παλίκαρε? Πως σε λένε? (μόλις έχω σκάσει μέσα στο στρατόπεδο με την στολή τώρα, πήγα να ψαρώσω ποιον? το πιο μεγάλο χυμείο του λόχου)
Βάϊος: - Βάϊο
- Σκέτο?
- Όχι, με ολίγη...
- Σκέτο το όνομα λέτε εδώ? Γιατί δεν αναφέρεσαι σωστά? Στρατιώτης Πεζικού Βάϊος...
- Όρεξη έχεις πρωϊνιάτικα ρε ΔΕΑ? (Σοκ εγώ! Αμάν, 0-1 το σκορ ήδη στο πρώτο λεπτό...)
- Όχι βρέ απλά απορώ, καλά...
- Από που είσαι?
- Κοκκινιά. (0-2)
- Πολύ ροκ συνοικία... Είστε πολύ ντόμπρα παιδιά εκεί απ' όσο έχω ακούσει...
Και πως είναι εδώ τα πράγματα? Πως τα βλέπεις? Ήρεμα? Άγρια? Ο Διοικητής καλός?
- Ο γραφέας του είμαι... (0-3, αμάν !)
- Α, Οκ... καλά μη σου ξεφύγει τίποτα.
- Γραφέας του είμαι, όχι καννάς ρουφιάνος. (0-4) (με βλέπει που ψιλομαζεύτηκα και γελάει:) Εδώ όλα είναι διαλυμένα και χύμα, αλλά είμαστε η καλύτερη μονάδα του νησιού ! Σε όλες τις ασκήσεις βγαίνουμε πρώτοι και πάντα παίρνουμε συγχαρητήρια και αδειούλες από τον τρελλο-Μέραρχο... Και ο Δίκας είναι παλικάρι απ τα λίγα.
- Ναι, ε? Και δε μου λες? Τι παραλλαγή είναι αυτή? Αμερικάνικη? Ερήμου? Γιατί έχει ξεβάψει τόσο? Με χλωρίνη την πλένεις? (1-4)
- Ξέβαψε απ' την παλαιότητα. Δε μιλάς σε κανένα νεοσύλλεκτο... (1-5)
- Α, ναι? Πότε απολύεσαι?
- Σε 10 μήνες. (!!!)
- Ε, εντάξει δεν είσαι και τόσο παλιός τώρ... (2-5)
- Αααα, δε θα τα πάμε καλά... Δε μου λες ρε ΔΕΑ, από που είσαι? (2-6)
- Από Θεσσαλονίκη... Γιατί?
- Ωωχχχχχ

(3-6)
- Γιατί βρε τι έπαθες?
- ΠΑΟΚάρα? (3-7)
- Χαχαχα, όχι βρε δεν ασχολούμαι καθόλου με το ελληνικό ποδόσφαιρο, μην ανυσηχείς, ... (4-7)
- ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΧΧΧΧΧΧΧΧΧ τη γαμήσαμε εντελώς...
- Γιατί το λες αυτό?
- Γιατί δε θα μπορούμε να σε κάνουμε να ξεχάσεις τι δουλειές έχουμε να κάνουμε με ποδοσφαιρικές συζητήσεις... (LOL)

(4-8)
- Σε αυτό όντως την κάτσατε... Για πες τώρα καμιά φραππεδιά Θεσσαλονικιώτικη που θα πιούμε πριν την αναφορά? (5-8)

- Μιλάς στο σωστό άτομο, πως το πίνεις?

- Καλά γραφέας δεν είσαι?

- Είμαι και ο καφετζής του Λόχου, και οδηγός άρματος... (5-9)

- 5 ζάχαρες 2 καφέ και 13 φουσκάλες (6-9)

- Στο λαιμό να σου κάτσει η πάστα ... (6-10)

- Πως είπες?

- Όχι τίποτα, έφτασέεεεει... (6-11)

Απλά αφού τον πιείς πέρνα και μια από το γραφείο του Διοικητή γιατί με ρωτούσε που είναι ο 3ος ψαροδόκιμος που περιμένει (6-12), ... καλά και εσύ ρε φίλε πρώτη σου μέρα και άργησες 10 λεπτά? Καλά θα περάσουμε μου φαίνεται
- Τι? Με περιμένει? Ωχ...

- Άργησες που άργησες μη μπεις και με την τσίμπλα στο μάτι, πιες καννά δυο τζούρες φραππέ πρώτα... Παίξτο άνετος αν και δε σε βλέπω και πολύ άνετο...

- Έλλλλλα ήρεμαααααα

Μετά από αυτό το 2λεπτο και την βαριά ήττα με 12-6 από το πιο μεγάλο χυμείο στη μονάδα (που έγινε μετά η συμπάθειά μου φυσικά),

και αφού παρουσιάστηκα και στον διοικητή, εγκλιματίστηκα στα του λόχου να ουμ... Ποιο "κύριε Δόκιμε επιτρέπεται" και άλλες τυπικούρες που μας μάθαιναν στη ΣΕΑΠ.
Το γέλιο που είχα ρίξει σε αυτή τη μονάδα το θυμάμαι ακόμα, όλα τα φανταστικά φαντάρια ήταν εντελώς μα εντελώς τρελλοκομεία...
Δεν είχαν το θεό τους! Ότι μαλακία δεν είχαν κάνει στη ζωή τους στο σπίτι τους ή στα σχολεία - πανεπιστήμια & ΤΕΙ εκεί μέσα την έκαναν...