Αποκλείει το ΚΚΕ έξοδο από το ευρώ

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

Για ανανέωση (ή προσθήκη νέου) avatar, πρέπει η μεγαλύτερη διάσταση της εικόνας να είναι 110 pixels.

[Godhatesusall]

Αποκλείει το ΚΚΕ έξοδο από το ευρώ

Δεν «βλέπει» επιστροφή στη δραχμή η Αλέκα Παπαρήγα, η οποία επανέλαβε χθες ότι το κόμμα της τάσσεται υπέρ της αποδέσμευσης από την Ε. Ε., στις παρούσες συνθήκες όμως η έξοδος από το ευρώ θα ήταν καταστροφική. Μιλώντας χθες στον ΑΝΤ1, η γ. γ. του ΚΚΕ εκτίμησε ότι ούτε η Ελλάδα πρόκειται να βγει εθελοντικά από την Eυρωζώνη ούτε οι άλλοι να την διώξουν και απέδωσε τη σχετική προειδοποίηση της Ελληνίδας επιτρόπου Μαρίας Δαμανάκη, σε μια προσπάθεια εκβιασμού του ελληνικού λαού ώστε να αποδεχθεί ακόμα σκληρότερα μέτρα. Η γ. γ. του ΚΚΕ δεν απέκλεισε, πάντως, να βρεθεί η Ελλάδα εκτός ευρώ όταν η κρίση γίνει βαθύτερη και οι ισχυροί αποφασίσουν να μικρύνουν την Eυρωζώνη και εξέφρασε την πεποίθηση ότι τότε θα γίνει μια ελεγχόμενη χρεοκοπία εντός της Eυρωζώνης. «Αν φτάσει η Ε. Ε. να διώχνει χώρες, σημαίνει ότι βρίσκεται σε σήψη, πολύ πιο πριν απ’ ό, τι εμείς περιμένουμε τουλάχιστον», είπε. Η κ. Παπαρήγα εκτίμησε ότι οι εκλογές θα γίνουν πρόωρα και ότι μετεκλογικά η συναίνεση θα είναι πιο εύκολη. Στην ίδια συνέντευξη αναφέρθηκε στους «Aγανακτισμένους», λέγοντας ότι έχουν πολιτικές αντιλήψεις. Επισήμανε, ωστόσο, ότι θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν ποια πολιτική θέλουν και θα πρέπει να έχουν εναλλακτικές επιλογές. «Καταργείται το Mνημόνιο. Εγώ σας λέω μόνο αυτό, τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα. Πρέπει να βάλεις κάτι στη θέση αυτών που λες να καταργηθούν. Προς το παρόν, δεν ακούγεται αυτό το πράγμα», είπε η κ. Παπαρήγα, που έθεσε το ερώτημα αν είναι έτοιμο το κίνημα να αντέξει ισχυρούς εκβιασμούς εναντίον του.


http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_1_31/05/2011_444078
(η υπογράμμιση δική μου)

Κνιτες/ΚΚΕδες θα έπρεπε να ντρέπεστε γι'αυτή την δήλωση. Πραγματικά. Καταστροφολογία επιπέδου πρετεντέρη.... Ανιστόρητη προσέγγιση και αποπροσανατολιστική ότι δήθεν η επιστροφή στο δικό μας νόμισμα θα καταστρέψει τα πάντα.

Για πείτε μου, πως είναι δυνατόν να κάνεις οτιδήποτε γι'αυτό το επαχθές χρέος αν την νομισματική πολιτική την έχουν οι δανειστές μας?(ΕΚΤ). Πως γίνεται να πάρεις έστω και ένα φιλολαϊκό μέτρο όταν αν μια μέρα η ΕΚΤ αποφασίσει ότι είμαστε "κακά παιδιά" και μας κλείσει την στρόφιγγα της ρευστότητας θα έχουμε αποθεματικά για περίπου 1 μέρα(και μετά εννοείται επίσημη πτώχευση). Πως γίνεται να κάνεις οτιδήποτε σε ένα νόμισμα που δεν είναι κατασκευασμένο για να ανταλακλά τις δικές σου ανάγκες, αλλά τις ανάγκες των τραπεζών?

Τώρα περισσότερο από ποτέ παίζεται το ζήτημα ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΕ χωρίς καμία καθυστέρηση. Γιατί αλλιώς το χρέος θα ΑΦΑΝΙΣΕΙ τον κόσμο. Και μετά η συγκρότηση της εργατικής τάξης δεν θα υπάρχει, θα πέσει σε καθεστώς πληβειακής μάζας όπου αγωνίζεται για τα στοιχειώδη της επιβίωσης. Γιατί μετά θα έχει ξεπουληθούν όλες οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της ελλάδας και θα έχουν διαρθρωθεί έτσι ώστε να καθιστά οποιαδήποτε προσπάθεια ανάταξης απείρως δύσκολη.

Για να ανατρέψεις λοιπόν αυτόν τον εφιάλτη αύριο το πρωί η λύση είναι μία(και προφανώς πρέπει να ακολουθείται και από άλλα μέτρα,αλλά αυτό είναι το βασικό για την βραχυπρόθεσμη επιβίωση μας): Μονομερής διαγραφή του χρέους! Και μονομερή διαγραφή του χρέους μέσα στο ευρώ και στην ΕΕ δεν γίνεται, γιατί την άλλη μέρα αυτός που κόβει το νόμισμα μπορεί να σε αφανίσει.


edit: Εδώ μόνο να θυμήσω ότι ένα απο τα κυριότερα αιτήματα των μπολσεβίκων το 17 ήταν μονομερής άρνηση πληρωμής των τσαρικών χρεών (σε συνδυασμό βεβαίως με την απεμπλοκή από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο)

[pandora]

μετά όμως την έξοδο από το ευρώ (και την ευρωζώνη) τί γίνεται με την ρευστότητα?
(ειλικρινής απορία, με την οικονομία δεν είμαι ξεφτέρι)

[Lampros]

το νόμισμα που θα έχουμε όμως αν φύγουμε απ'το ευρώ δεν θα είναι τρελά υποτιμημένο?
Θα έχει μηδαμινή αξία...κάνω λάθος?

[^^DaRk_HunTeR]

http://www.nomoneynodebt.gr/

αν και το χουμε χιλιοποσταρει...
read for ur self...

[Verminoz]

http://www.nomoneynodebt.gr/

αν και το χουμε χιλιοποσταρει...
read for ur self...

Το ακόμη πιο φριχτό εντοπίζεται στην εξίσωση
nomoneynodebt = nodebtnomoney

Αν κάτσεις να βγάλεις άκρη με τον καπιταλισμό, μετά από 1,5 ώρα θα έχεις αποφασίσει να κρεμάσεις όλους τους τραπεζίτες....πιπέρι.................

[Paf1984]

Χρέος και αριστερά: το άγχος για πολιτική σταθερότητα δίδυμος αδελφός της διαχειριστικής πλάνης

Για πολλούς ήταν έκπληξη: Η Αλέκα Παπαρήγα να δηλώνει πως "η έξοδος από το ευρώ θα  ήταν καταστροφή σήμερα".
Μα πως είναι δυνατόν να αναπαράγεται η τρομοκρατική κινδυνολογία των συντηρητικών δυνάμεων και των εραστών του μνημονίου, από μια δύναμη κατ’ εξοχή αντι- ΕΕ ; Η αλήθεια είναι πως αρκετοί στην αριστερά, εδώ και πολύ καιρό δεν δηλώνουμε ανυποψίαστοι. Το ΚΚΕ εδώ και 1,5 χρόνο, απέσυρε δια της ….αναβάθμισης τον πολιτικό  στόχο για έξοδο από το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Παραμένει- δηλώνει- υπέρ της αντικαπιταλιστικής αποδέσμευσης, αλλά στο πλαίσιο της ‘’λαϊκής εξουσίας’’. Θεωρεί  ρεφορμισμό και ατόπημα να προβάλλεται ο στόχος αυτός με μια σχετική πολιτική αυτοτέλεια.

Και όλα αυτά σε μια πολιτική στιγμή που μια μεγάλη ενωτική πρωτοβουλία αγώνα  της αριστεράς για έξοδο από το ευρώ, ρήξη και απαγκίστρωση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν θα αποτελούσε απλά δικαίωση για το ΚΚΕ και ευκαιρία για όλη την αριστερά, αλλά και ζωτική ανάγκη για την αντικαπιταλιστική ριζοσπαστικοποίηση του αντιμνημονιακού κινήματος.

Έγκλημα καθοσιώσεως επίσης είναι σύμφωνα με την ίδια λογική η προβολή της απαίτησης για διαγραφή του χρέους και ο στόχος για ανατροπή της κυβέρνησης του μνημονίου. Θυμάμαι τον Στάθη Κουβελάκη ένα χρόνο πριν να αναρωτιέται εύστοχα πως είναι δυνατόν μια πολιτική δύναμη που  θα μπορούσε να ενοχοποιήσει την ΕΕ  ακόμη και  για …την  βλάβη ενός ανεμιστήρα, την στιγμή της καπιταλιστικής κρίσης και της επίθεσης που ενορχηστρώνει η ΕΕ, να μην βγάζει λέξη…

Γιατί αυτή η αλλαγή και γιατί αυτή η βαρύνουσα πράγματι τοποθέτηση σε αυτή την κρίσιμη πολιτική στιγμή, εξαιρετικά αρνητική για την πάλη των κομμουνιστών και της αριστεράς; Ας μην κάνουμε το λάθος, να κρίνουμε αυτή την τοποθέτηση, όπως θα κρίναμε το  ΚΚΕ (μ-λ), που δυστυχώς είναι συνεπές σε αυτή την δήθεν αντι-ρεφορμιστική προσέγγιση που αφοπλίζει το λαϊκό κίνημα και εμποδίζει την σύνδεση της αριστεράς με την συνείδηση και τα συμφέροντα ευρύτερων μαζών.

Το πρόβλημα με το ΚΚΕ δεν είναι η σύγχυση για την σχέση τακτικής και στρατηγικής, άμεσου και μακροπρόθεσμου στόχου. Δεν απορρέει από μια θεωρητική συζήτηση για το ρόλο των καπιταλιστικών ολοκληρώσεων και την σχέση τους με την επαναστατική πάλη. Άλλωστε στην ίδια συνέντευξη η Παπαρήγα δεν κινδυνολόγησε μόνο για την έξοδο από το ευρώ, αλλά και για την απόκρουση του μνημονίου, όπου είπε επί λέξει:  ‘’Δεύτερο, καταργείται το μνημόνιο. Εγώ σας λέω με μόνο αυτό, τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα. Πρέπει να βάλεις κάτι στη θέση αυτών που λες να καταργηθεί. Προς το παρόν δεν ακούγεται αυτό πράγμα’’.

Δεν είναι προϊόν ιδεοληψίας, σεχταρισμού και αριστερισμού όλα αυτά, όπως πρόχειρα λέγεται. Δυστυχώς είναι πολύ σοβαρότερο: Είναι τοποθέτηση υπέρ της πολιτικής σταθερότητας. H πικρή αλήθεια φανερώνει πως πάντα σχεδόν το ΚΚΕ, στις πολιτικές στροφές του αγώνα, κάνει εκείνη την κρίσιμη τοποθέτηση, που γέρνει την πλάστιγγα προς όφελος του status quo.  Είναι εκδήλωση όχι απλά έλλειψης μιας επαναστατικής τακτικής/στρατηγικής αλλά και φόβου απέναντι σε πολιτικές ρωγμές που –ορθά- κατανοείται πως θα μπορούσε να είναι η αφετηρία της. H ρητορεία είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο. Δεν είναι καθόλου δύσκολο να επιστρατευτούν αποσπασματικά τσιτάτα κλασσικών του μαρξισμού. Εδώ ολόκληρη Κίνα που αναγεννά τον παγκόσμιο καπιταλισμό και θάβει εργάτες στα ανθρακωρυχεία καθημερινά, δηλώνει κομμουνιστική… Το ίδιο έκανε το ΚΚΕ και το 1989-1990 και έχει την σημασία του που δεν κάνει και δεν πρόκειται να κάνει συζήτηση και αυτοκριτική για τότε, παρά μόνο θα κατηγορεί τους ..προδότες που έφυγαν από το κόμμα. Ούτε φυσικά κάνουν συζήτηση για αυτό οι άνθρωποι του σημερινού ΣΥΝ. Ας μην αρχίσουμε λοιπόν τα μαθήματα τακτικής με το ΚΚΕ, αλλά ας κάνουμε μια συζήτηση για την προβληματική πολιτική στρατηγική του που οδηγεί από ήττα σε ήττα και τους κομμουνιστές σε απογοήτευση.

Το ίδιο λάθος κάνει κανείς όταν αναζητά να εξηγήσει την εμμονή της ευρωπαϊκής λεγόμενης  αριστεράς  σε τροχιά υπεράσπισης της Ευρωπαϊκής ένωσης ακόμη και σήμερα, με οικονομικούς όρους. Δεν υπάρχει χειρότερος σύμβουλος από το να επικεντρώνεται  κανείς στον ‘’τεχνοκρατισμό’’ των οικονομολόγων που κινούνται σε αυτό το χώρο.

Πράγματι, από την αρχή της κρίσης, αυτός ο χώρος ταλανίζεται και μας ταλανίζει με τα ίδια ακανθώδη ερωτήματα: ‘’ Εντάξει να πούμε ενάντια στις πολιτικές της ΕΕ, αλλά δεν είναι εθνικισμός να βάλλουμε κατά του πανευρωπαικού οικοδομήματος, που είναι αντικειμενικά ένα βήμα σε σχέση με τον εθνικισμό; Μα πώς να προβάλλουμε αδιαφοροποίητα και δογματικά το αίτημα να καταργήσουμε το χρέος, αφού δεν ξέρουμε ποιο είναι; Ποιο είναι άδικο και ποιο νόμιμο;  Ποια και πόσα ομόλογα χρωστάνε οι ευρωπαϊκές τράπεζες και ποια τα ασφαλιστικά ταμεία  και ίσως και …οι πολίτες που επομένως θα ζημιωθούν;’’

Αρκετοί αριστεροί οικονομολόγοι κάνουν φιλότιμες  ατομικές και συλλογικές προσπάθειες να απαντήσουν τεκμηριωμένα σε όλα αυτά. Θυμίζουν για παράδειγμα ότι στην ελληνική τουλάχιστον περίπτωση ‘’το χρέος είναι δικό μας, αλλά το πρόβλημα είναι δικό τους’’, μιας και ο συντριπτικός όγκος του  βαραίνει τους ευρωπαίους τραπεζίτες. Ότι αυτονόητα ο στόχος για στάση πληρωμών, αφορά κύρια την στάση  πληρωμών στις γερμανικές και ευρωπαϊκές τράπεζες και πρέπει φυσικά να συνοδευτεί με εθνικοποίηση των ελληνικών τραπεζών. Αυτό θα αποτελεί προστασία και για τους εργαζόμενους και για τις ίδιες σε μια άλλη προοπτική ανάπτυξης της χώρας σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, έξω από το πλαίσιο της ΕΕ και της καπιταλιστικής ζούγκλας.

Το πρόβλημα όμως και εδώ είναι σοβαρότερο, βαθύτερο και σαφώς πολιτικό: Η ευρωπαϊκή αριστερά είναι αγκιστρωμένη οργανικά στην λογική ότι ο σοσιαλισμός προκύπτει σαφώς από τον όλο και καλύτερο και βελτιούμενο καπιταλισμό. Η γραμμική αντίληψη ότι ο τελευταίος έχει ένα  βέλος ανάπτυξης ‘’αντικειμενικά προοδευτικό’’, οδηγεί νομοτελειακά σχεδόν  στην υπεράσπιση των ιμπεριαλιστικών μορφωμάτων τύπου ΕΕ και της παγκοσμιοποίησης συνολικά. Έχουν πραγματική αγωνία για την σωτηρία της ευρωπαϊκής προοπτικής. Ποιος δεν θυμάται την πολύκροτη πρόταση για έκδοση ευρωομολόγου για να σωθεί η ΕΕ από την κρίση; Συνακόλουθη  αυτής της γραμμικής αντίληψης είναι η  πολιτική στρατηγική της μεταρρύθμισης και της διαρκούς πίεσης από τα ‘’κινήματα των πολιτών’’, ως τον δρόμο (στην καλύτερη περίπτωση) για τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό. Με κύριο μέσο φυσικά την κοινοβουλευτική πλειοψηφία και την αριστερή κυβέρνηση.  Τέτοιος αθεράπευτος δογματισμός είναι φυσικά εντελώς επιζήμιος σε μια επανεξόρμηση των κομμουνιστικών χειραφετητικών ιδεών.

Ας είμαστε έτοιμοι και σε αυτή την περίπτωση  να βρούμε απέναντι μας, σε δογματική υπεράσπιση του ευρωπαϊσμού και του μεταρρυθμισμού/κοινοβουλευτισμού, την επιστράτευση του ..επαναστατικού μαρξισμού. Έτσι η αντικαπιταλιστική αριστερά θα κατηγορείται από την ΑΥΓΗ ή τον καθηγητή Γ. Μηλιό και άλλους, ότι έχει ‘’εθνικο-ανεξαρτησιακή και όχι αντικαπιταλιστική γραμμή’’. Ότι υποτάσσεται σε μερίδες του ‘’αστισμού’’ που θέλουν ‘’εθνική ανεξαρτησία’’. Άσε που με την αντι-κοινοβουλευτική της ρητορεία, σιγοντάρει τις φασιστικές τάσεις, όπως συλλήβδην σχεδόν χαρακτηρίζεται η μαζικότατη αποστροφή του κόσμου στις πλατείες προς το πολιτικό σύστημα και ότι αντιπροσωπεύει τους σημερινούς θεσμούς…

Το μεγάλο ζητούμενο είναι αν και πως μπορεί να δημιουργηθεί ένα μεγάλο πολιτικό ρεύμα πολιτικής υπέρβασης των χρεωκοπημένων αυτών πολιτικών στρατηγικών. Προς όφελος μιας αναγεννημένης επαναστατικής πολιτικής, που θα έχει ως μέτρο αλλά και  ‘’απόδειξη’’ της κομμουνιστικής στρατηγικής την πολιτική τακτική που θα αλλάζει τους συσχετισμούς, θα βγάζει την εργαζόμενη πλειοψηφία στο δρόμο, θα χαράζει τους δρόμους των νικηφόρων αγώνων και της ανατροπής. Οι κομμουνιστές,  κατά το όνομα και κατά την θέση, από  παράδοση ή από επιλογή, όλων των γενιών και ιστορικών διαδρομών, μπορούν να συγκροτήσουν τις δικές τους εστίες διαλόγου και κοινής δράσης, παίρνοντας στα χέρια τους την αναγέννηση της απελευθερωτικής κομμουνιστικής προοπτικής στον 21ο αιώνα. Αυτή την συνάντηση την έχουν ανάγκη όχι μόνο οι ίδιοι, αλλά και οι μυριάδες του κόσμου που ενώ  κοιτάνε μαζικά προς τις ιδέες της  αριστεράς στο φόντο της καπιταλιστικής κρίσης, καθόλου ΔΕΝ ΠΕΙΘΟΝΤΑΙ από την πολιτική και τον πολιτισμό των σημερινών πολιτικών της φορέων.

Παναγιώτης  Μαυροειδής

http://tsak-giorgis.blogspot.com/2011/05/blog-post_5971.html

Στο λινκ θα βρειτε και αρκετα σχολια κατω απο το κειμενο.

[Godhatesusall]

Δείτε τι γίνεται.

Η αξία του νομίσματος καθορίζεται από α) Την δυναμική της οικονομίας(με λίγα λόγια πόση ανάπτυξη υπάρχει στην παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών) και β) Στις διεθνείς τιμές(βλέπε διεθνές τοκογλυφικό κύκλωμα). Όταν η ισχυρή δραχμή του σιμιτάκου έπεφτε, έπεφτε όχι επειδή η δυναμική της οικονομίας χειροτέρευε, αλλά επειδή παίζονταν μαζικά χρηματιστηριακά παιχνίδια εναντίων νομισμάτων(η γνωστή "διολίσθηση",ρωτήστε τους γονείς σας). Και για όσους φαίνεται αυτό που λέω "υπερβολικά", να δούμε 2 συγκεκριμένα παραδείγματα

1) Αρχές '90 (1992 για την ακρίβεια) ο σόρος μετά από κερδοσκοπική επίθεση ενάντια της λίρας έβγαλε(κέρδος) 1 δις  μέσα σε μία μέρα(άμα κάνουμε αναγωγή σε σημερινή αξία,με 5% πληθωρισμό κατά μέσο όρο είναι 2.5 δις αυτά). Που και να δείτε τι λεφτά βγάλαν οι υπόλοιποι,λιγότερο γνωστοί καλοθελητές

2) Θυμάστε το δημοσίευμα του spiegel που έλεγε ότι "η ελλάδα σκέφτεται να αποχωρήσει από το ευρώ"? Δεν σας φάνηκε λίγο περίεργο που για 4 ώρες δεν έβγαλε τσιμουδιά κανένας από την κυβέρνηση ή την τροϊκά? Μα το ότι δεν θα φύγουμε από το ευρώ είναι -θεωρητικά- αυτονόητο! Ε λοιπόν, στις 4 αυτές ώρες (που ήταν οι 4 τελευταίες ώρες πριν κλείσουν οι μεγάλες χρηματαγορές) διακινήθηκαν 1.4 ΤΡΙΣ δολάρια σε -πρακτικά- τζόγο ενάντια στο ευρώ.

Τέτοιες κυβερνήσεις και κεντρικές τράπεζες που διαπραγματεύονται το νόμισμά τους ελεύθερα στις διεθνείς αγορές είναι άξιοι της μοίρας τους. Γιατί το χρηματιστήριο είναι πράξη μηδενικού αθροίσματος. Ότι κερδίζω εγώ αναγκαστικά το χάνει κάποιος άλλος(δεν δημιουργείται καθόλου νέος πλούτος δηλαδή).

Αν λοιπόν αύριο μηδενίσουμε το χρέος και επιστρέψουμε στην δραχμή, τότε το έλλειμα της κεντρικής κυβέρνησης θα γίνει 3.9%, μικρότερο δηλαδή από αυτό της γερμανίας! Επίσης το ισοζύγιο εισαγωγών εξαγωγών( ότι εισάγουμε πλην ότι εξάγουμε) είναι 28 δις, δηλαδή κάπου 9% του τωρινού,κατεστραμμένου ΑΕΠ μας). Ακόμη δηλαδή και στην περίπτωση που γυρίσουμε στην δραχμή, με αυτό το αναποτελεσματικό κράτος, με τις ίδιες κοινωνικές ανισότητες φτάνει μια υποτίμηση της τάξης του 10-15% για να έρθουμε στα ίσια! Βέβαια μια επιστροφή στην δραχμή μπορεί να συνοδεύεται με πολιτικές δραστικής φορολόγησης του μεγάλου κεφαλαίου, κρατικοποίησης όλου του τραπεζικού συστήματος ώστε να χρηματοδοτήσει την πραγματική ανάπτυξη που πρέπει να έχει μια χώρα: Την επαναβιομηχάνισή μας και  την αναζωογόνηση της αγροτικής παραγωγής.

Ακόμη και τα παραπάνω να τα αγνοήσουμε,και να ξεχάσουμε ότι μπορούμε το νόμισμα να το χρησιμοποιήσουμε μόνο για την εθνική μας ανάπτυξη, η επιστροφή στην δραχμή ή όχι δεν είναι ζήτημα υπό διαπραγμάτευση. 97% των νέων δανείων μας πάνε για να αναχρηματοδοτήσουν παλαιότερα δάνεια. Ακόμη και όλα να "πάνε καλά" με το μνημόνιο(εδώ γελάμε) το ελληνικό κράτος το 2015 θα χρειαστεί 150 δις μόνο για να πληρώσει τα δανεικά μόνο για έναν χρόνο(56% του ΑΕΠ που προβλέπεται να έχουμε τότε). Είναι ποτέ δυνατόν να ζήσει μια χώρα υπό τέτοια συνθήκη?

Η θα καταστραφούμε μαζί με το χρέος(αφού βέβαια μας πάρουν όλες τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και μας πετάξουν σαν στυμμένες λεμονόκουπες) ή θα αρνηθούμε εδώ και τώρα το χρέος. Ενδιάμεση λύση δεν υπάρχει. Γιατί εδώ παίζεται η βραχυπρόθεσμη επιβίωση ολόκληρης της χώρας. Λογικές που αναθέτουν την λύση σε μια λαϊκή εξουσία (2α παρουσία δηλαδή) δεν αποδίδουν γιατί αν καταρεύσει το ελληνικό κράτος τότε η εργατική τάξη θα μετατραπεί σε μια πληβειακή μάζα ανίκανη να δώσει αγώνες γιατί πολύ απλά θα απασχολείται μόνο με το να επιβιώσει.

[Godhatesusall]

μετά όμως την έξοδο από το ευρώ (και την ευρωζώνη) τί γίνεται με την ρευστότητα?
(ειλικρινής απορία, με την οικονομία δεν είμαι ξεφτέρι)

και επίσης για μια πιο μεγάλη απάντηση από αυτή που σου έδωσα

http://www.youtube.com/watch?v=Q3E01gnx9pk#t=1h28m

Αν και αξίζει αναμφίβολα να δεις όλη την συνέντευξη,το τελευταίο 20λεπτο έχει την πρόταση (διαγραφή χρέους,δραχμή,κρατικοποίηση τραπεζών κτλ)

[pandora]

thanks για τις απαντήσεις, την πρώτη (στο προηγούμενο τόπικ) την διάβασα κ μου δημιουργήθηκαν κάποιες απορίες... θα δώ το βίντεο + την ιστοσελίδα των οικονομολόγων που έστειλε ο dark _hunter και θα επανέλθω μετά από ... μελέτη 

(btw το λίνκ δε το είδα γιατί μάλλον δε διαβάζω όλα τα τόπικς)

[Paf1984]

και γενικα αν εχεις χρονο κατσε να ακουσεις και να διαβασεις τα απαντα του καζακη. ο τυπος ειναι πολυ μπροστα.
για να ξεκινησεις δες ολο το παραπανω βιντεο καθως και ενα που βγηκε αργοτερα και ειναι σχεδον 2μιση ωρες. μπορεις να το βρεις σπαστο στο γιουτιουμπ ή ολοκληρο στο μπλογκ του καζακη.

[Karaμazoβ]

Μια αλλη άποψη γιατί δεν διαφαίνεται να φεύγουμε άμεσα απο το ευρώ... εκτός αμα έχουμε βάλει σκοπό να διαλύσουμε την ΕΕ με καθε κόστος, αρα ενταξει τοτε γουστάρω και γω 



Η κούφια απειλή της εκδίωξης

του Γιάνη Βαρουφάκη 30/05/2011

Μας λένε ότι η Ελλάδα κινδυνεύει με αποπομπή από την ευρωζώνη. Πρόκειται για ψέμα ολκής. Στις παρακάτω γραμμές εξηγώ γιατί θεωρώ κούφια την απειλή αυτή (που πρώτα αναφέρθηκε επισήμως, σαν κάτι που συζητείται στις Βρυξέλλες, από τα χείλη της Μαρίας Δαμανάκη). Δεν επρόκειτο για καθαρά λόγια. Το αντίθετο ήταν: Θολές απειλές άνευ ουσίας και συνέχειας. (Το ότι μπορεί, πράγματι, να συζητιούνται τέτοιου είδους σενάρια στις Βρυξέλλες απλώς καταδεικνύει την πολλή χαμηλή ποιότητα του διαλόγου στο βασικό κέντρο αποφάσεων της ΕΕ.)

Το συμπέρασμα στο οποίο θα καταλήξω είναι ότι, ανεξάρτητα από τις επιθυμίες των ευρωπαίων και τα λόγια των διαδρόμων στις Βρυξέλλες, ο μόνος τρόπος να πάψουν να έχουν την Ελλάδα στα πόδια τους (να μοιράζονται δηλαδή  μαζί μας κοινό νόμισμα) είναι να βγουν εκείνοι (και δη οι Γερμανοί) από την ευρωζώνη. Εμάς, δεν μπορούν να μας βγάλουν από το κοινό νόμισμα (κι ας το ποθούν όσο τίποτα άλλο) χωρίς το κοινό νόμισμα να πάψει να υπάρχει εντός ημερών. Τελεία και παύλα.

Έστω ότι οι Ευρωπαίοι, πρωτοστατούσας της κας Μέρκελ, δώσουν στον Γιώργο Πανανδρέου το εξής τελεσίγραφο: Είτε κινείς την διαδικασία εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, οπότε θα σε βοηθήσουμε να αποσβέσεις ένα μέρος των κραδασμών, είτε θα σου επιβάλουμε δανειακούς όρους που θα οδηγήσουν τον λαό σου στην εξόντωση. (Γιατί να του δώσουν ένα τέτοιο τελεσίγραφο; Επειδή δεν προβλέπεται από καμία Συνθήκη διαδικασία αποπομπής κράτους-μέλους της ευρωζώνης. Άρα, η μόνη περίπτωση να βγούμε από την ευρωζώνη είναι να το κάνουμε μόνοι μας, υπό ασφυκτική πίεση, βγαίνοντας παράλληλα από τη ΕΕ.)

Έστω ότι θέτουν τον πρωθυπουργό μπροστά σε ένα τέτοιο δίλημμα. Έστω ακόμα ότι, φευ, πείθεται. Ποιο είναι το επόμενο βήμα; Μια Παρασκευή απόγευμα, ο πρωθυπουργός ζητεί από τον Πρόεδρο της Βουλής να συγκαλέσει το σώμα σε μια δραματική συνεδρίαση με μοναδικό θέμα συζήτησης (με τις διαδικασίες του κατεπείγοντος) την αποχώρηση της χώρας από την ευρωζώνη. Στην ομιλία του ο πρωθυπουργός ζητεί από την Βουλή να εγκρίνει το εξής σχέδιο:

1. Δευτέρα και Τρίτη κηρύττονται αργίες ενώ οι τράπεζες θα ανοίξουν την Τετάρτη
2. Κατά την διάρκεια του τετραήμερου (Σάββατο με Τρίτη), η Τράπεζα της Ελλάδος αναλαμβάνει την έκδοση και διανομή σε όλες τις τράπεζες της Νέας Δραχμής με συγκεκριμένη ισοτιμία προς το ευρώ.
3. Όλες οι υποχρεώσεις του δημοσίου σε πολίτες, επιχειρήσεις και αλλοδαπούς μετατρέπονται αυτόματα στο νέο εθνικό νόμισμα, σε Νέες Δραχμές δηλαδή.
4. Για ένα χρονικό διάστημα (π.χ. αρχικά 6 μήνες με δυνατότητες παράτασης) επιβάλλεται: (α) ποσό Νέων Δραχμών που μπορεί να αποσύρει ο κάθε αποταμιευτής από τον τραπεζικό του λογαριασμό και (β) μέγιστο ποσό είτε σε ευρώ είτε σε Νέες Δραχμές που μπορεί να εξάγει ο οποιοσδήποτε στο εξωτερικό άνευ ρητής άδειας από την Τράπεζα της Ελλάδας
5. Αναστέλλεται μέχρι νεοτέρας η συμμετοχή της χώρας (α) στην ΕΕ και (β) στην Shengen (καθώς οι κανονισμοί της ΕΕ δεν επιτρέπουν περιορισμούς στην 'ελευθερία' του κεφαλαίου να διακινείται απρόσκοπτα ενώ η Shengen δεν επιτρέπει τους συνοριακούς ελέγχους που είναι απαραίτητοι για να επιβληθούν οι περιορισμοί στην εξαγωγή κεφαλαίων).

Μέσα σε λίγα λεπτά από την πρωθυπουργική ομιλία όλα τα ATM των τραπεζών της χώρας θα έχουν ξεμείνει από ρευστό, καθώς όλοι μας θα προσπαθούμε να τραβήξουμε όσα ευρώ μπορούμε. Από την Παρασκευή μέχρι την Τετάρτη το πρωί (οπότε και θα ξανα-ανοίξουν οι τράπεζες) σχεδόν όλη η επιχειρηματική δραστηριότητα θα γονατίσει καθώς όλοι προσπαθούν να φυλάξουν όσα ευρώ έχουν στις τσέπες τους.

Την Δευτέρα το πρωί, η κυβέρνηση θα ανακοινώσει ότι η Ελλάδα προβαίνει σε στάση πληρωμών και καλεί (α λα Αργεντινή) τους πιστωτές της, καθώς και το ΔΝΤ, σε επαναδιαπραγμάτευση του χρέους. Την Τρίτη δεν κινείται τίποτα. Ούτε φύλλο. Άκρα σιωπή και αγωνία.

Όταν θα ξημερώσει η Τετάρτη, οι ουρές γύρω από τις τράπεζες θα είναι ατελείωτες καθώς οι πελάτες τους θα προσπαθούν να τραβήξουν ό,τι μπορούν, και να το ξοδέψουν, πριν το νόμισμα προχωρήσει πολύ στην υποτιμητική του πορεία. Γιατί να υποτιμηθεί; Για δύο λόγους: Πρώτον, επειδή όλοι θα προσπαθούν να ανταλλάξουν τις Νέες Δραχμές που απέσυραν από τους λογαριασμούς τους με ευρώ (προβλέποντας την υποτίμηση της Νέας Δραχμής, και συνεπώς φέρνοντάς την). Δεύτερον, καθώς η Τράπεζα της Ελλάδας, για να κρατήσει ανοικτές τις πτωχευμένες ιδιωτικές τράπεζες, θα τους παράσχει μεγάλη ποσότητα ρευστότητας, δημιουργώντας παράλληλα πληθωριστικές και υποτιμητικές τάσεις.

Στο μεταξύ, σε μια προσπάθεια να βοηθηθεί ο Γιώργος Παπανδρέου, ως αντάλλαγμα στη 'χάρη' που έκανε στους ευρωπαίους να βγάλει από τα πόδια τους (από την ευρωζώνη) την προβληματική Ελλάδα, η Γερμανία τείνει χέρι βοήθειας, προσφέροντας μεγάλες μειώσεις επιτοκίων (ακόμα και μηδενικά) για τα δάνεια που έχει η Ελλάδα προς την ΕΕ. Όμως, κι εδώ είναι το ζουμί, η Γερμανία δεν θα μπορεί, και να θέλει, να στηρίξει τον ιδιαίτερα έλληνα πρωθυπουργό.

Ο λόγος είναι ότι, για να αποσοβήσει μια νέα κατάρρευση του Ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού συστήματος, η Γερμανία (μαζί με Ολλανδία, Αυστρία και Φιλανδία) καλείται: (α) Να επανα-κεφαλαιοποιήσει την ΕΚΤ σε επίπεδο τουλάχιστον €190 δισ, (β) να διασώσει Γαλλικές και Γερμανικές τράπεζες οι οποίες είναι εκτεθειμένες τόσο στο δημόσιο όσο και στο ιδιωτικό ελληνικό χρέος, και (γ) από κοινού με την ΕΚΤ να παράσχει ωκεανούς ρευστότητας σε ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα όπου, όπως το 2008, κανείς δεν τολμά να δανείσει κανέναν.

Έστω ότι ένα νέο 2008 φαντάζει στα μάτια των Γερμανών ως ένα τεράστιο κόστος το οποίο όμως μπορούν, και θέλουν, να καταβάλουν ώστε να ξεφορτωθούν την Ελλάδα - ώστε να μη χρειάζεται ποτέ ξανά να μοιράζονται το νόμισμά τους με τους προβληματικούς έλληνες. Το πρόβλημα είναι ότι το κακό δεν σταματά εκεί. Το πρόβλημα είναι ότι, μέσα στο ίδιο Σαββατοκύριακο, ο Ιρλανδός και ο Πορτογάλος πρωθυπουργός θα αναγκαστούν  να κάνουν κι εκείνοι δύο αντίστοιχες ανακοινώσεις: Επιβολή περιορισμών εξαγωγής χρημάτων (ευρώ) από την Ιρλανδία προς την υπόλοιπη ευρωζώνη. Γιατί; Επειδή, με το άκουσμα των εκ Ελλάδος νέων, οι επενδυτές στις χώρες αυτές (ακόμα και απλοί πολίτες με μερικά ακίνητα) θα τα ρευστοποιήσουν (κατακρημνίζοντας τις τιμές των περιουσιακών αυτών στοιχείων) για να βγάλουν από την χώρα καλού-κακού. Αν δεν επιβάλουν τέτοιους περιορισμούς, τότε πολύ γρήγορα θα αναγκαστούν και εκείνοι στην πόρτα της εξόδου.

Αφού λοιπόν παραβιαστούν οι πιο βασικές συνθήκες της ευρωζώνης και της ΕΕ (π.χ. ελευθερία διακίνησης του κεφαλαίου) με σκοπό να παραμείνουν στο ευρώ, το επόμενο στάδιο θα είναι ότι οι αγορές θα προβλέψουν πως οι κυβερνήσεις Ιρλανδίας και Πορτογαλίας θα σκεφτούν σοβαρά το κούρεμα των ομολόγων τους - την λεγόμενη αναδιάρθρωση τους δημόσιου χρέους τους. Να πως θα πεταχτούν στα ουράνια τα επιτόκια δανεισμού όχι μόνο αυτών των χωρών αλλά και της Ισπανίας, της Ιταλίας, το Βελγίου και, εν τέλει, της Γαλλίας.

Στα μέσα λοιπόν της εβδομάδας που θα ακολουθήσει την ηρωική κοινοβουλευτική ομιλία Παπανδρέου, η Γερμανία θα αντιμετωπίσει μια ξεκάθαρη κατάσταση:  Ουσιαστικά θα καλείται να καταβάλει περίπου €1 τρις για να σώσει ότι απέμεινε από την ευρωζώνη. Είναι απλό: Δεν θα το κάνει. Αντί για αυτό, η κα Μέρκελ θα περιμένει η ίδια μέχρι την ερχόμενη Παρασκευή οπότε θα προβεί κι εκείνη σε μια βαρύγδουπη εξαγγελία στην Ομοσπονδιακή Βουλή με την οποία να ανακοινώνει την δημιουργία του Νέου Μάρκου το οποίο θα κυκλοφορήσει την ερχόμενη Τετάρτη, μία μόλις εβδομάδα από την κυκλοφορία της Νέας Δραχμής.

Τις μέρες που μεσολαβούν μέχρι την έκδοση του νέου Γερμανικού νομίσματος οι ουρές έξω από τις τράπεζες θα έχουν το αντίθετο σκοπό από εκείνες που προηγήθηκαν στην Ελλάδα: Οι πελάτες θα παλεύουν να βάλουν όσο πιο πολλά ευρώ έχουν σε μετρητά στην τράπεζα, γνωρίζοντας ότι τα χρήματά τους θα ανατιμηθούν με το που θα μετατραπούν στο Νέο Μάρκο. Το ίδιο όμως θα κάνουν και οι ξένοι: Θα στέλνουν όσα κεφαλαία μπορούν στις Γερμανικές τράπεζες, με αποτέλεσμα μια ανατίμηση του Νέου Μάρκου τουλάχιστον 50%, κάτι που θα φέρει την γερμανική βιομηχανία στα πρόθυρα μιας βαθειάς καθίζησης (καθώς οι εξαγωγές θα γίνουν, ξαφνικά, απαγορευτικά ακριβές).

Σύνοψη

Τα παραπάνω θα συμβούν με μαθηματική ακρίβεια σε περίπτωση που η Ελλάδα, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, πιεστεί να βγει από το ευρώ. Οι Ευρωπαίοι που έχουν την ευθύνη για μια τέτοια επιλογή (και όχι οι συνομιλούντες με την Μαρία Δαμανάκη στις Βρυξέλλες) τα γνωρίζουν όλα αυτά. Οι Γερμανοί της Bundesbank ξέρουν άριστα ότι, αν σπρώξουν τον Γιώργο Παπανδρέου σε μια τέτοια κίνηση απελπισίας, το μόνο που θα καταφέρουν είναι να διατηρήσουν το ευρώ για μια το πολύ εβδομάδα.

Μια εβδομάδα ελεύθερης πτώσης στην παγκόσμια οικονομία ισοδυναμεί με αιώνα μαρτυρίου. Σε μερικές μέρες, η νέα αυτή κρίση θα έχει κοστίσει στην Γερμανία πολλά δισ ευρώ, προτού περάσει η ίδια στην εποχή του Νέου Μάρκου. Δεν έχει λόγο να τα καταβάλει και δεν θα τα καταβάλει.

Όπερ μεθερμηνευόμενο, αν η Γερμανία (και οι άλλοι τρεις πλεονασματικοί δορυφόροι της) αποφασίσουν ότι δεν θέλουν την Ελλάδα στα πόδια τους, ότι δεν αντέχουν άλλο να μοιράζονται μαζί μας το νόμισμά τους, αυτό δεν συνεπάγεται σε καμία περίπτωση ότι θα εκδιώξουν την Ελλάδα από το ευρώ. Αυτό που συνεπάγεται είναι ότι θα μεθοδεύσουν μια δική τους, γρήγορη, όσο το δυνατόν πιο απρόσμενη και αποτελεσματική έξοδο από το ευρώ. Κάτι τέτοιο θα πλήξει την βιομηχανία τους αλλά τουλάχιστον θα αποφύγει τις καταστροφικές εξελίξεις για το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, και τα ίδια τα δημοσιονομικά της Γερμανίας, της εφιαλτικής εβδομάδας που περιέγραψα παραπάνω.

Τι θα σήμαινε ένα τέτοιο σενάριο (εξόδου της Γερμανίας από το ευρώ) για εμάς; Κατ΄ αρχάς θα ήταν πολύ, πολύ προτιμότερο από την δική μας έξοδο. Δεύτερον, θα ήταν πολύ καλύτερο από αυτό που συμβαίνει σήμερα καθώς μια Γερμανική έξοδος θα οδηγούσε την άμεση υποτίμηση του ευρώ, κάτι που θα έδινε μεγάλες ανάσες στον τουρισμό και στις εξαγωγές μας (μειώνοντας παράλληλα τις εισαγωγές μας από τις πλεονασματικές χώρες). Τρίτον, θα ήταν πολύ χειρότερο από μια λύση στην Κρίση η οποία δίνει σε όλους (πλεονασματικούς και ελλειμματικούς) πρόσβαση σε μια κοινή διέξοδο. (Οι τακτικοί αναγνώστες γνωρίζουν τι εννοώ. Οι υπόλοιποι μπορούν να δουν εδώ για την ελληνική και εδώ για την αγγλική έκδοση της πρότασης.)

Συμπέρασμα

Η απειλή της εκδίωξής μας από το ευρώ δεν είναι παρά μια φτηνή, κενή περιεχομένου, προσπάθεια να τρομοκρατηθούν οι έλληνες. Γιατί; Ώστε να αποδεχθούμε την διαχείριση των οικονομικών και των πόρων της χώρας εξ ολοκλήρου από μια επιτροπή δανειστών μας. Γιατί; Όχι επειδή οι Ευρωπαίοι θέλουν τόσο διακαώς να διαχειριστούν τα του οίκου μας carte blanche αλλά επειδή οι ίδιοι τελούν υπό καθεστώς πανικού. Στην προσπάθειά τους λοιπόν να εξοικονομήσουν κι άλλο χρόνο, μπας και βρουν το αντίδοτο της Κρίσης της Ευρωζώνης, πασχίζουν να πείσουν τους δικούς τους πολίτες να μας δώσουν άλλο έναν ωκεανό ακριβών δανείων. Για να τους πείσουν όμως κάτι πρέπει να τους δώσουν. Έκατσαν λοιπόν και σκέφτηκαν ότι αυτό το κάτι είναι μερικά συμβολικά λάφυρα (ΟΠΑΠ, ΔΕΗ, ΟΤΕ) και κάποια τεκμήρια εξευτελισμού των ελλήνων (η ιδέα Yuncker για ξένη διαχείριση των ιδιωτικοποιήσεων) τα οποία θα καταστήσουν τους δικούς τους ψηφοφόρους περισσότερο ανεκτικούς στην ιδέα των νέων δανείων προς μια χώρα η οποία όχι μόνο δεν χρειάζεται νέα δάνεια αλλά και η οποία πνίγεται από αυτά.

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=7118

[Karaμazoβ]

Αν λοιπόν αύριο μηδενίσουμε το χρέος και επιστρέψουμε στην δραχμή, τότε το έλλειμα της κεντρικής κυβέρνησης θα γίνει 3.9%, μικρότερο δηλαδή από αυτό της γερμανίας! Επίσης το ισοζύγιο εισαγωγών εξαγωγών( ότι εισάγουμε πλην ότι εξάγουμε) είναι 28 δις, δηλαδή κάπου 9% του τωρινού,κατεστραμμένου ΑΕΠ μας). Ακόμη δηλαδή και στην περίπτωση που γυρίσουμε στην δραχμή, με αυτό το αναποτελεσματικό κράτος, με τις ίδιες κοινωνικές ανισότητες φτάνει μια υποτίμηση της τάξης του 10-15% για να έρθουμε στα ίσια! Βέβαια μια επιστροφή στην δραχμή μπορεί να συνοδεύεται με πολιτικές δραστικής φορολόγησης του μεγάλου κεφαλαίου, κρατικοποίησης όλου του τραπεζικού συστήματος ώστε να χρηματοδοτήσει την πραγματική ανάπτυξη που πρέπει να έχει μια χώρα: Την επαναβιομηχάνισή μας και  την αναζωογόνηση της αγροτικής παραγωγής.

η "επαναβιομηχανιση" και αναπτυξη της αγροτικής παραγωγής, μόνο με σταλινικού τύπου 5-ετη προγραμματα γίνεται. Το μεγάλο κεφάλαιο δε θα κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια να φορολογηθεί, θα προτιμήσει να κλεισει ολες τις επιχειρησεις που έχει και να παρει τα κεφάλαια και να φύγει.


γενικά τα πρώτα χρόνια με δραχμή θα ναι δύσκολα...ξεχάστε κάρτες γραφικών, μοντεμ και τέτοια. Οι τιμές θα είναι απαγορευτικες, θα πρέπει η Intracom να ξαναρχίσει να φτιαχνει ηλεκτρονικα Εδώ και το ΚΚΕ παραδεχόταν οτι για να αυξηθεί η αγροτική παραγωγή θα πρεπει να χτιστουν εργοστασια ελαφρας βιομηχανίας αγροτικών εργαλείων πρωτα, καθώς όλα έρχονται απο το εξωτερικο...

[arashi]

εκτός αμα έχουμε βάλει σκοπό να διαλύσουμε την ΕΕ με καθε κόστος, αρα ενταξει τοτε γουστάρω και γω 

O papandreoy ειναι ο μεγαλυτερος δακτυλος των αμερικανων παγκοσμιως, ουτε ο Καρζαι τετοια μεγαλεια

Θα κανει (και ΚΑΝΕΙ ) ο,τι περναει απο το χερι του.

Περισσοτερα προσεχως (δυστυχως)

[pandora]

Αν λοιπόν αύριο μηδενίσουμε το χρέος και επιστρέψουμε στην δραχμή, τότε το έλλειμα της κεντρικής κυβέρνησης θα γίνει 3.9%, μικρότερο δηλαδή από αυτό της γερμανίας! Επίσης το ισοζύγιο εισαγωγών εξαγωγών( ότι εισάγουμε πλην ότι εξάγουμε) είναι 28 δις, δηλαδή κάπου 9% του τωρινού,κατεστραμμένου ΑΕΠ μας). Ακόμη δηλαδή και στην περίπτωση που γυρίσουμε στην δραχμή, με αυτό το αναποτελεσματικό κράτος, με τις ίδιες κοινωνικές ανισότητες φτάνει μια υποτίμηση της τάξης του 10-15% για να έρθουμε στα ίσια! Βέβαια μια επιστροφή στην δραχμή μπορεί να συνοδεύεται με πολιτικές δραστικής φορολόγησης του μεγάλου κεφαλαίου, κρατικοποίησης όλου του τραπεζικού συστήματος ώστε να χρηματοδοτήσει την πραγματική ανάπτυξη που πρέπει να έχει μια χώρα: Την επαναβιομηχάνισή μας και  την αναζωογόνηση της αγροτικής παραγωγής.

η "επαναβιομηχανιση" και αναπτυξη της αγροτικής παραγωγής, μόνο με σταλινικού τύπου 5-ετη προγραμματα γίνεται. Το μεγάλο κεφάλαιο δε θα κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια να φορολογηθεί, θα προτιμήσει να κλεισει ολες τις επιχειρησεις που έχει και να παρει τα κεφάλαια και να φύγει.


γενικά τα πρώτα χρόνια με δραχμή θα ναι δύσκολα...ξεχάστε κάρτες γραφικών, μοντεμ και τέτοια. Οι τιμές θα είναι απαγορευτικες, θα πρέπει η Intracom να ξαναρχίσει να φτιαχνει ηλεκτρονικα Εδώ και το ΚΚΕ παραδεχόταν οτι για να αυξηθεί η αγροτική παραγωγή θα πρεπει να χτιστουν εργοστασια ελαφρας βιομηχανίας αγροτικών εργαλείων πρωτα, καθώς όλα έρχονται απο το εξωτερικο...

πέρα από αυτά, που είναι και δικές μου απορίες αν όντως ισχύουν...
είδα προσεκτικά το βίντεο του Καζάκη...
πρίν βιαστώ να πώ ότι τα σπάει η πρώτη μου απορία είναι η εξής :
α) τα αποθεματικά του κράτους - αν υπάρχουν - θα κρατήσουν το πολύ για μερικές ώρες... παρόλα αυτά το φορολογικό σύστημα της Ελλάδας, ακόμη και έτσι αναποτελεσματικό όπως είναι, μπορεί να μας θρέψει με την προυπόθεση ότι θα χαμηλώσουμε τις απαιτήσεις του επιπέδου ζωής μας για ένα αρχικά δυσκολο διάστημα... μόνο σε μένα φαίνεται αντιφατικό αυτό? δεν μπορεί να δανειζόμαστε μονάχα για να αποπληρώσουμε παλιότερα δάνεια... μόνο σε μένα φαίνεται αρκετά οξύμωρο να ίσχυε μέχρι τώρα το γεγονός ότι το φορολογικό σύστημα μπορεί να θρέψει τη χώρα ικανοποιητικα χωρίς να γίνουμε Ουγκάντα και παρόλα αυτά δανειζόμαστε μόνο για τη χλίδα, τις μίζες και τα έξοδα των πολιτικών ή των επιδοτήσεων των μεγαλοεπιχειρηματιών από το κράτος, ή για παλιότερα δάνεια?
Εν ολίγοις δε μου φαίνεται αρκετά πειστικό το παραμύθι ότι δανειζόμαστε για να τρώει καλύτερα μόνο η άρχουσα τάξη... μια απλή παρατήρηση γύρω μας μας λέει οτι μέχρι τουλάχιστον πρίν 2-3 χρόνια οι Έλληνες ξοδεύουν σαν Ευρωπαίοι και παρόλα αυτά υπάρχει ελάχιστος και πολύ κακώς οργανωμένος πρωτογενής - και κυρίως - δευτερογενής τομέας... Μπορεί μέρος των δανείων να φαγώθηκαν από τους πολιτικούς - κεφαλαιοκράτες της Αθήνας (και οχι μόνο) αλλά δε νομίζω ότι αυτό το ποσό ξεπερνά το 30 με 40% των χρηματων που δανειστήκαμε για να δαπανηθούν για τις ανάγκες του κράτους...

β)Καλά τώρα σοβαρολογούμε ότι μπορούν οι ντομάτες, οι ελιές και η φέτα της Κρήτης να ανταλλαγούν με πετρέλαιο από τη Νιγηρία? Κι ας δεχτούμε ότι είναι έτσι ( )... μέσα στο παγκοσμιοποιημένο μονεταριστικό σύστημα ποιός μας λέει ότι δε θα εκβιάσει κανείς τη Νορβηγία ή τη Ρωσία για να μη μας δώσει φράγκο? Ακόμη και ο Καναδάς του οποιου τα χωράφια σιτηρών φαίνονται από δορυφόρο (ενώ η Ελλάδα ολόκληρη δε φαίνεται ούτε σαν κουτσουλιά) και αντιμετωπίζει κι αυτός κρίση χρέους σαν όλο τον κόσμο που τον έχει επηρεάσει η παγκόσμια κρίση.... δλδ με βάση την αναλυση του Καζάκη ο Καναδάς θα έπρεπε να είχε τα μισά πετρέλαια της Αφρικής...

γ)το παιχνίδι με τη Ρωσία όπως το περιέγραψε μου είναι επίσης αρκετά δύσκολο να το πιστέψω.. έστω ότι βγάζουμε τον Πούτιν στο Αιγαίο, έστω και ότι δεν το παίζει δίπορτο (ή και τρίπορτο) μεταξύ ημών (που όπως προείπα εκτός από κουτσουλιά θα έχουμε και υποτιμημένο νόμισμα), της ΕΕ και των ΗΠΑ (με τις οποίες ενίοτε έχει πολύ καλές σχέσεις, ειδικά όταν πρόκειται για μοιρασιές) ... ποιός και πάλι μας λέει ότι δε θα γίνει τεχνητά από ΕΕ- ΗΠΑ ένας πολεμος με την Τουρκια επι παραδείγματι, στον οποίο εμείς απροετοίμαστοι και άφραγκοι παραδίδουμε τον κόσμο που ζεί σε τουλάχιστον 3-4 ελληνικά νησιά εν μία νυκτί? Δε μου αρέσουν τα σενάρια, αλλά επειδή όλοι κάνουν κι από ένα στις μέρες μας, είπα κι εγώ να φτιάξω ένα....
*να συμπληρώσω κάπου εδώ ότι το παραπάνω μου θυμίζει λιγάκι την γελοία ιστορία των ΝΔ-τών ότι ο Γιωργάκης "βγήκε" στις εκλογές επειδή οι αμερικάνοι "μίσησαν" τον Κωστάκη που έκλεισε τη συμφωνία Μπουργκάς - Αλεξ/πολη με τον Πούτιν ... και ότι η πράξη του Κωστάκη είναι η απόλυτη σημαία του αντιαμερικανισμού στην Ελλάδα...   (φυσικά και όλοι ξεχνάμε τόσο ότι η κυβέρνηση καραμανλή ήταν από τις πιο τραγικές της ιστορίας, καθώς και το ότι η Ρωσία δεν είναι πλέον κομμουνιστική και μπορεί άνετα να έχει δοσοληψίες, ακόμη και κοινά συμφέροντα με τις ΗΠΑ...)

δ) Αυτός που θα "κρατικοποιήσει" τις ελληνικές επιχειρήσεις πότε θα το κάνει? Εν μία νυκτί? Γιατί σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα μπορούν να "ταξιδέψουν" τα κεφάλαια στην Ελβετία... πάνε και τα λεφτά που θα δινε σε βιομηχανία - αγροτιά και έμεινε με το %%$*&%$ στο χέρι....

Εκφράζω απορίες που νομίζω ότι είναι στο μυαλό πολύ κόσμου... μακάρι να μπορούσε κάποιος να βρεί τρόπο να απαντήσει σε όλα αυτά, και θα ήμουν κι εγώ μέρος του "ξαναγυρνάμε στη δραχμή"...

[gate4]

Ο Godhatesusall θα σου απαντησει η ελλαδα δεν εχει αναγκη το ευρω,γιατι η περιουσια της ελλαδας ειναι πανω 600 δις €