Κοντά στο ΔΝΤ και η Ιρλανδία

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

Για ανανέωση (ή προσθήκη νέου) avatar, πρέπει η μεγαλύτερη διάσταση της εικόνας να είναι 110 pixels.

[gate4]

http://www.youtube.com/watch?v=JBT3rWFoU3w
παρε ματι ολο το ντοκιμαντερ να δεις τι θα γινει αν το παμε ξανακατεβει στο λιμανι του πειραια.Θα ρθουν μπουλντοζες απο την κινα να καθαρισουν τον χωρο οπως εκαναν με τους κινεζους 

[Godhatesusall]

Βραδυφλεγής έκρηξη πατριωτισμού

Από την "Καθημερινή", 20.11.2010
   
του Πέτρου Παπακωνσταντίνου    

Από την περασμένη Τρίτη, αρκετοί επιδίδονται σε φιλιππικούς εναντίον της κ. Μέρκελ και εμφανίζουν τον Γιώργο Παπανδρέου να υψώνει το ανάστημά του απέναντι στη Γερμανία, που καταδικάζει τις περιφερειακές χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης στο σταυρό της χρεοκοπίας. Η ανατροπή ήταν απροσδόκητη, καθόσον οι ίδιοι άνθρωποι ευγνωμονούσαν τους Γερμανούς ως σωτήρες όταν μας επέβαλαν το Μνημόνιο και κατακεραύνωναν ως λαϊκιστές όσους τολμούσαν να αρθρώσουν ετερόδοξο λόγο.

Αναρωτιέται κανείς προς τι η άκρως βραδυφλεγής έκρηξη του Γ. Παπανδρέου. Γιατί δεν αντέδρασε στους επαχθείς όρους που επιβλήθησαν στη δική του χώρα και ένιωσε την ανάγκη να ανακατευτεί στη διένεξη του Βερολίνου με το μικρό έθνος των τεσσάρων εκατομμυρίων κατοίκων; Εκτός αν δεχθούμε ότι το αξίωμα του Ελληνα πρωθυπουργού επιβάλλει τη σύνεση του φτωχού συγγενή, ενώ εκείνο του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς τη γενναιότητα του διεθνιστή.

Σε κάθε περίπτωση, ο κ. Παπανδρέου επέλεξε το χειρότερο δυνατό πεδίο αντιπαράθεσης: εμφανίστηκε βασιλικότερος του βασιλέως στην υπεράσπιση των τραπεζών, για τις οποίες η κ. Μέρκελ είχε ζητήσει να επωμιστούν μέρος του κόστους ενδεχόμενης χρεοκοπίας. Γιατί θα πρέπει να υπομένουν οι λαοί της Ευρώπης βαρύτατες θυσίες και οι τράπεζες, που ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για την κρίση, να μη θίγονται στο ελάχιστο;

Δείτε τι έγινε στην Ιρλανδία. Το 2009, όταν έσκασε η φούσκα της αγοράς ακινήτων που είχαν δημιουργήσει οι τράπεζες, η κυβέρνηση απέλυσε κατά κύματα εκπαιδευτικούς και νοσηλευτές, αλλά στάθηκε στο πλευρό των τραπεζών, στις οποίες δώρησε δισεκατομμύρια επί δισεκατομμυρίων. Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής, την οποία εκθείαζαν τότε Βρυξέλλες και Βερολίνο, ήταν να εκτοξευθεί το έλλειμμα στο τερατώδες 32%, πράγμα που δεν εμπόδισε τις τράπεζες να φτάσουν και πάλι στο χείλος της κατάρρευσης. Και τώρα; «Δείχνοντας ότι δεν έμαθαν τίποτα από το χάλι της Ιρλανδίας, ΔΝΤ και Ε.Ε. απαιτούν νέες περικοπές δημοσίων δαπανών με αντάλλαγμα πιστώσεις, μεγάλο μέρος των οποίων θα πάει για τη διάσωση των τραπεζών, διογκώνοντας ακόμη περισσότερο το δημόσιο χρέος», γράφουν οι New York Times. Από την πλευρά τους, οι Financial Times σημείωναν: «Είναι αδιανόητο να προσφέρουν οι φορολογούμενοι κι άλλο αίμα στα ζόμπι των τραπεζών. Ωστόσο, αυτό ακριβώς ζητούν από τους Ιρλανδούς - να δανειστούν χρήματα από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό διάσωσης για να ενισχύσουν τα κεφάλαια των τραπεζών τους». Και η σύνταξη της βρετανικής εφημερίδας καταλήγει στο κεφαλαιώδες συμπέρασμα, που ισχύει εξίσου για Ιρλανδία και Ελλάδα: «Η Ευρώπη δεν φαίνεται έτοιμη να εγκαταλείψει τη διαβολική συμφωνία που θέλει τις χώρες του πυρήνα να δανείζουν τις περιφερειακές ώστε να στηρίξουν τις τράπεζές τους, μόνο και μόνο για να μη χάσουν τα λεφτά τους οι τράπεζες του πυρήνα. Αυτό το παιχνίδι των ύπουλων διασώσεων δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο».

Εδώ βρίσκεται η ουσία. Αν ο κ. Παπανδρέου ήθελε όντως να ορθώσει ανάστημα απέναντι στην κ. Μέρκελ στο έδαφος της λογικής, θα έπρεπε να υψώσει όχι τη σημαία που λέει «κάτω τα χέρια από τις τράπεζες», αλλά εκείνη που γράφει «αναδιαπραγμάτευση του επαχθούς χρέους», που εξυπηρετεί όχι τον ελληνικό λαό, αλλά τις ξένες τράπεζες και μόνο. Ιδού τι γράφει στον βρετανικό Guardian ο κατά το ήμισυ Γερμανός δημοσιογράφος Αλαν Πόζενερ:

«Η ελληνική κρίση τροφοδότησε ένα αποκρουστικό κύμα ελάχιστα καλυμμένου ρατσισμού εναντίον των τεμπέληδων και σπάταλων λαών της Μεσογείου... Ωστόσο, ο Γερμανός φορολογούμενος δεν πλήρωσε ούτε ένα ευρώ. Πρόκειται για δάνεια, όχι για δώρα. Επειτα, η διάσωση της Ελλάδας ήταν ουσιαστικά διάσωση των γερμανικών και γαλλικών τραπεζών, που είχαν μαζέψει ελληνικά ομόλογα... Αλλωστε, οι Γερμανοί εξαγωγείς επωφελήθηκαν από το ενιαίο νόμισμα περισσότερο από τον καθένα... Θα ήταν κατανοητό Ιρλανδία και Ελλάδα να επιλέξουν να φύγουν από την Ευρωζώνη. Αλλά η Γερμανία; Ας γελάσουμε...».

Είναι ηλίου φαεινότερον ότι το επαχθές χρέος της Ελλάδας είναι εντελώς αδύνατον να εξυπηρετηθεί χωρίς να σπάσει η σπονδυλική στήλη της οικονομίας και της κοινωνίας. Και μόνο το γεγονός ότι η πολιτική του Μνημονίου, με όλες τις οδύνες και την οργή που συσσωρεύει στην ελληνική κοινωνία, κατάφερε μέσα σε λίγους μήνες να… ανεβάσει το χρέος από 126% σε 143%, καταδεικνύει το απόλυτο αδιέξοδο.

http://www.aristerovima.gr/blog.php?id=1253

[Godhatesusall]

http://news.google.com/news/story?pz=1&cf=all&ncl=d-PErI47puwrmsMRrxZ82IpaRkU_M&topic=b

http://www.enet.gr/?i=news.el.kosmos&id=226158

Ηλεκτρονική Έκδοση enet.gr, 16:40 Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010

Τριετές το πρόγραμμα, στα 80-90 δισ. ευρώ εκτιμάται το ύψος του δανείου
Η Ιρλανδία στα δίχτυα της τρόικας


Το Eurogroup συμφώνησε για την ένταξή της στο μηχανισμό στήριξης
Τελευταία ενημέρωση: 22:37 Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010
Η Ιρλανδία έγινε το δεύτερο κράτος της Ευρωζώνης, μετά την Ελλάδα, που ζητά τη βοήθεια των εταίρων της και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για να εξέλθει της οικονομικής κρίσης.

βασικα ουτε η ιρλανδια ουτε η ελλαδα ζητησαν την βοηθεια κανενος.Οι οικοι αξιολογησης υποτιθεται ανακαλυπτουν οτι εχει προβλημα μια χωρα και δεν μπορουν να επενδυουν οι διεθνεις τραπεζες αλλο σε ομολογα.Η ελλαδα πχ ειχε τα ιδια προβληματα πριν απο δυο δεκαετιες 90 και μεχρι σημερα συνεχιζε το ιδιο βιολι.Εγω συμφωνω για ολα τα μετρα στις δεκο στους δημους κλπ. μας κοροιδευουν πρωτον γιατι δεν μας λενε με μπακαλιστικη αριθμητικη τοσο κοστισε η ταδε δεκο τοσα εσοδα ειχε γιαυτο επεσε εξω.Μετα βρισκουμε ποιος φταιει αυτος που πηρε τις αποφασεις.Τι παει να πει σπαταλες?Υπεξαιρεση δημοσιου χρηματος ειναι και τιμωρειται με φυλακιση.Τις λεπτομερειες τις ξερουν οι συνδικαλιστες αλλα μαλλον και αυτοι τα φαγανε.Ποσο βρομικοι ειναι οι συνδικαλιστες το ξερουν οι εργαζομενοι οι οποιοι τρεχουν απο πισω τους σαν σκυλακια,οταν ειναι η νδ βγαινουν οι πασοκ οταν ειναι οι πασοκ βγαινουν οι νδ και οι κκε μπαλαντερ.Αρα και αυτοι φταινε γιατι "φαγανε" 1000 ευρω μονιμο μισθο και δεν πανε να δειρουν τον παγκαλο οταν λεει ολοι μαζι τα φαγαμε.Αυτοι ξαναψηφισαν πασοκ στις δημοτικες εκλογες και να κοιμηθουν οπως εστρωσαν.Το προβλημα ειναι στην πτωχευση του ιδιωτικου τομεα η καταργηση των κατωτερων μισθων κλπ η οποια πτωχευση ειναι πτωχευση του δημοσιου και ετσι πρεπει να γινει.Να πτωχευσει το δημοσιο να ησυχασουμε!Το δημοσιο ειναι τεραστιο,υποχρεωνουν τους ιδιωτες να ασφαλιζονται στο δημοσιο με το ζορι κτλ οκ αλλα ολη οικονομια δεν ειναι δημοσια!Οι ιδιωτικοι υπαλληλοι και οι ιδιωτες γενικα δεν φταινε σε τιποτα να πληρωνουν για να σωθει οι δημοσιες δεκο,τα δημοσια νοσοκομεια κλπ Ετσι οπως παει "συντροφοι" κκεδες οι καπιταλιστες θα παρουν την λαικη περιουσια με μερικες χιλιαδες ευρω γιατι το δημοσιο κρατος βρισκεται συνεχεια σε δυσκολοτερη θεση.Πρεπει να μπουν ιδιωτες παντου απο πανεπιστημια και νοσοκομεια μεχρι στην δεη οσο μπορει το κρατος ακομα να βαλει και κανενα ορο!Ειδατε τι εγινε στο λιμανι του πειραια με την κινεζικη κοσκο...Πριν 2 χρονια οι πασοκοι φωναζαν οτι ξεπουλαν το λιμανι και οι κκεδες απο πισω.Πριν 1 μηνα το πασοκ εδωσε το λιμανι στους κινεζους ΤΖΑΜΠΑ! Με την προυποθεση μονο να κανουν επενδυση 5 δις σε 10 χρονια για τα κερδη της ΔΙΚΗΣ ΤΟΥΣ επιχειρησης χωρις να συμμετεχει το δημοσιο και με την προφορικη υποσχεση να αγορασουν ελληνικα ομολογα  αμα ξαναδειτε κανενα κκε στο λιμανι του πειραια να μου γραψετε τωρα που αναγνωρισαν οτι η κινα ειναι καπιταλιστικη  Το σημαντικο αν πτωχευσει ενα κρατος της ΟΝΕ ο πολιτης δεν χανει την περιουσια του γιατι το νομισμα ειναι σταθερο και το πολυ πολυ να υποστει μειωση το ευρω...Καλυτερα ετσι θα γινουν ανταγωνιστικοι και οι φτωχες χωρες που ζητανε ολο αυτον τον καιρο! Αν συνεχιστει η κατασταση να πληρωνουν ολοι για να σωθει το δημοσιο κρατος τοτε ολοι θα πτωχευσουν...

Ξεχνάς βέβαια το πολύ απλό

Ότι το δημόσιο έγινε ελλειμματικό επειδή το ισοζύγιο εισαγωγών εξαγωγών είναι τρομερά προβληματικό, και άρα φεύγει συνεχώς χρήμα από την ελλάδα οπότε δεν μπορούμε να εισπράξουμε φόρους.

Αν δηλαδή με κάποιον τρόπο κάνω shift+delete όλο το δημόσιο αύριο και μετά προσλάβω τους ικανότερους-γαμιστερότερους μόνο για τις απαραίτητες δουλειές το πρόβλημα δεν θα λυθεί. Πάλι σε 1-2-5 χρόνια στο ΔΝΤ θα είμαστε. Το πρόβλημα είναι ότι ο ιδιωτικός τομέας σταμάτησε να είναι ανταγωνιστικός(με καπιταλιστικούς όρους). Αποτέλεσμα αυτής της κατάρρευσης(και όχι αιτία της) είναι η κατάρρευση του δημόσιου τομέα. Βέβαια αν έχεις μια "επιχειρησούλα"(της οποίας ο τζίρος είναι μεγαλύτερος από το ΑΕΠ της Ελλάδας) τότε μπορείς να κλαφτείς στην μερκελ/μπους/ομπαμα να πάρεις μερικά δωρεάν δις. Αν είσαι κράτος πρέπει παση θυσία να απολύεις και να φορολογείς με μανία....

Γενικότερα ο καπιταλισμός είναι γεμάτος αντιφάσεις. Ακόμα και οι σκληρότεροι φιλελεύθεροι οικονομολόγοι κάνουν τουμπεκί τώρα ή προτείνουν μια από τα ίδια που μας φέρανε στην κρίση(μικρότεροι μισθοί,λιγότερο κράτος, απορίθμηση αγοράς και εργασίας κτλ) χωρίς να μας λένε ότι αν τα κάνουμε αυτά ποιος εργαζόμενος θα έχει λεφτά για να καταναλώσει αυτός που ο ίδιος παράγει.Γιατί η κύρια διάσταση της κρίσης είναι διττή: Από την μία οι εργαζόμενοι πλέον δεν έχουν λεφτά για να καταναλώσουν ούτε καν το προϊόν της δικιάς τους εργασίας και από την άλλη το κεφάλαιο δεν βρίσκει αρκετά κερδοφόρες επενδύσεις(επειδή ακριβώς δεν υπάρχει ζήτηση)

[gate4]

Το δημοσιο-κρατος χρεωκοπησε γιατι δεν ειχε εσοδα η γιατι ειχε πολλα εξοδα  Εγω πιστευω το δευτερο γιατι εφτασε στο σημειο να μην εχει ρευστοτητα,να μην εχει μια για την ακριβεια.Οταν εχεις λιγα λεφτα τοτε σημαινει εχεις λιγα εσοδα και αρκετα εξοδ.Αν δεν εχεις μια σημαινει οτι εχεις παρα πολλα εξοδα ανεξαρτητα απο τα εσοδα σου.Ασε που την καραμελα της φοροδιαφυγης την παρομοιαζω με την καραμελα της τρομοκρατιας.Ας πουμε οτι η φοροδιαφυγη προκαλεσε την κριση...Γιατι δεν εκαναν κουμαντα και συνεχισαν να διογκωνουν το μη κερδοφορο δημοσιο? Θα μας εξηγησει κανεις πχ πως βρεθηκε η ολυμπιακη να χανει 1000000 € τη μερα?η ολυμπιακη ειχε ενα α μπατζετ απο το δημοσιο.Θες να πεις δηλαδη οτι η ολυμπιακη χρεωκοπησε γιατι δεν πληρωνονταν οι φοροι?

[arashi]

Το δημοσιο-κρατος χρεωκοπησε γιατι δεν ειχε εσοδα η γιατι ειχε πολλα εξοδα  Εγω πιστευω το δευτερο γιατι εφτασε στο σημειο να μην εχει ρευστοτητα,να μην εχει μια για την ακριβεια.Οταν εχεις λιγα λεφτα τοτε σημαινει εχεις λιγα εσοδα και αρκετα εξοδ.Αν δεν εχεις μια σημαινει οτι εχεις παρα πολλα εξοδα ανεξαρτητα απο τα εσοδα σου.Ασε που την καραμελα της φοροδιαφυγης την παρομοιαζω με την καραμελα της τρομοκρατιας.Ας πουμε οτι η φοροδιαφυγη προκαλεσε την κριση...Γιατι δεν εκαναν κουμαντα και συνεχισαν να διογκωνουν το μη κερδοφορο δημοσιο? Θα μας εξηγησει κανεις πχ πως βρεθηκε η ολυμπιακη να χανει 1000000 € τη μερα?η ολυμπιακη ειχε ενα α μπατζετ απο το δημοσιο.Θες να πεις δηλαδη οτι η ολυμπιακη χρεωκοπησε γιατι δεν πληρωνονταν οι φοροι?

Καλα κανεις και πιστευεις το δευτερο , το πρωτο μας το πασαρουνε για πιπιλα.

Δε λεω οτι δεν ισχυει ΚΑΘΟΛΟΥ αλλα ειναι ασχημο το οτι μας το πασαρουνε για πιπιλα

[Turambar]

λολ... η φοροδιαφυγή είναι η πιπίλα?
λολ και ξανά λολ.


Απλά θέλουν να μας πείσουν ότι η φοροδιαφυγή του κοσμάκη φταίει.

Προφανώς και το ΦΠΑ που γλιτώνουν από τις αποδείξεις είναι ζημιά (και στον καταναλωτή και στο κράτος). Προφανώς ο καθένας προσπαθεί να φουσκώσει τα έξοδα με μερικώς εικονικά τιμολόγια.

Βλέπεται βέβαια, οι εφοπλιστές είναι αδύνατο να φοροδιαφύγουν, ή οι τράπεζες.
Αφού ουσιαστικά δεν φορολογούνται!!!!


Ο δημόσιος τομέας πάσχει, αλλά όχι από υπερπληθυσμό. Από αποδοτικότητα και από διαχείριση πόρων.
Η γραφειοκρατία έχει κερδίσει ελάχιστα από τα ηλεκτρονικά μέσα, τα οποία αναπαράγουν το χαρτουρικό σύστημα.
Οι αρμοδιότητες είναι ασαφής ή συγκεντρώνονται σε χαμηλόβαθμους, οι οποίοι κιόλας την πάτησαν από το φιλότιμο τους.

Υπάρχουν ελλείψεις παντού, και υπερπληθυσμοί σε συγκεκριμένα προνομιακά πόστα.

[Turambar]

 
Στο απυρόβλητο της φορολόγησης οι Ελληνες εφοπλιστές με τις σημαίες ευκαιρίας, με τις ναυτιλιακές offshore, με τα πολλαπλά γραφεία ανά τον κόσμο, με τις μηδενικές εισφορές στο ΝΑΤ. Όλα αυτά είναι νόμιμα. Οσο για ηθικά; Ποιός νοιάζεται!

Ενας λαϊκός βάρδος μονοπώλησε επί μέρες με τη φοροαποφυγή του όλες τις ζώνες ενημέρωσης. Το ίδιο συνέβη και με τους γιατρούς «των 300 ευρώ». Αντίθετα, το τεράστιο ποσό που φέρεται να καταλογίζει το ΣΔΟΕ σε κάποιον εφοπλιστή, ενώ έσκασε σαν βόμβα, ξεχάστηκε μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο. Το όνομα του ελεγχόμενου εφοπλιστή αποκαλύφθηκε κυρίως στα blogs και σε ελάχιστες εφημερίδες, ενώ τα κανάλια γύρισαν χαριτωμένα αλλού το κεφάλι τους. Οι σχετικές πληροφορίες που δεν επιβεβαιώνονται από το ΣΔΟΕ μιλούν για φοροαποφυγή 40 εκ. ευρώ από τις αγορές 120 έως 130 ακινήτων που απέκτησε τα τελευταία χρόνια. Ο πρόεδρος της Ενωσης Εφοπλιστών κ. Θ. Βενιάμης δεν έβγαλε ανακοίνωση για τον ελεγχόμενο ως φοροφυγάδα συνάδελφό του και η υπόθεση θα πάρει κι αυτή -όπως όλες- το μακροχρόνιο (μέχρι και 15ετή) δρόμο της ελληνικής δικαιοσύνης. Το σημαντικό όμως στην ιστορία δεν είναι το γεγονός της απόκρυψης των 120 αγορών ακινήτων του εφοπλιστή. Το ακατανόητο είναι το πώς βρέθηκαν αυτά τα αστρονομικά ποσά για αγορές στα χέρια του και από πού προκύπτουν τα θηριώδη υπερκέρδη των εταιρειών του; Μην πάει μόνο στο κακό ο νους σας, διότι όλα αυτά μπορεί να είναι νόμιμα.
Η ειδική προστασία των εφοπλιστών

Το ίδιο ισχύει για όλο το εφοπλιστικό κεφάλαιο με τις πολλές ξένες και τις λιγοστές ελληνικές σημαίες του στόλου του. Από τη «χρυσή» δεκαετία του 60 μέχρι και τις μέρες Παπακωνσταντίνου, ο μόνος απόλυτα προστατευμένος από φορολόγηση κλάδος στην Ελλάδα είναι ο εφοπλιστικός. Σε κάθε κρατικό προϋπολογισμό αντιγράφονται μονότονα -ή και συμπληρώνονται- οι 56 διατάξεις με τις φορολογικές απαλλαγές των εφοπλιστών. Είναι πρακτικά αδύνατον σήμερα να εντοπιστεί διαφορά μεταξύ του φορολογικού παραδείσου των σημαιών ευκαιρίας και της ελληνικής. Τα ειδικευμένα ναυτιλιακά περιοδικά μέχρι και τις αρχές του 2009 μιλούσαν για πρωτοφανή συσσώρευση κερδών των εφοπλιστών, οι οποίοι έφταναν να χρηματοδοτούν πλέον μόνοι τους τα νέα καράβια που έχτιζαν, να διπλασιάζουν σε 3-5 χρόνια το στόλο τους, και τέλος να στρέφονται για τοποθετήσεις κεφαλαίων σε γη, ακίνητα, τουρισμό και φυσικά σε ΜΜΕ.

Οσοι λοιπόν ψάχνουν να βρουν αποκλειστικά και μόνο στους φοροφυγάδες τα διαφυγόντα έσοδα του ελληνικού κράτους, ας κάνουν τον κόπο να διαβάσουν τις διατάξεις με τις φοροαπαλλαγές των ναυτιλιακών επιχειρήσεων στον κρατικό προϋπολογισμό. Οι εφοπλιστές και τα πλοία τους απλά δεν φορολογούνται ή ακόμα καλύτερα απαλλάσσονται πλήρως από τους φόρους, ενώ ο συντάκτης του προϋπολογισμού δεν μπαίνει καν στον κόπο να συμπληρώσει την ειδική στήλη με τον υπολογισμό των χαμένων κρατικών εσόδων από αυτές τις απαλλαγές.

Οσο για το προσφιλές επιχείρημα της φοροαπαλλαγής με στόχο την υιοθέτηση ελληνικής σημαίας και άρα και ελληνικών πληρωμάτων είναι τόσο έωλο όσο και ο κύριος υπερασπιστής του που δεν είναι άλλος από τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ. «Εχουμε μια μεγάλη άνθηση της ναυτιλίας», έλεγε στη βουλή ο κ. Καρατζαφέρης. «Ερχεται η Νορβηγία και η Αγγλία και βάζει φορολογία. Εσείς λοιπόν γιατί δεν τους μαζεύεται όλους εδώ; Απαλλάξτε τους από όλα. Η σκόνη να μείνει από το χρήμα, λέει ο Εβραίος [sic], όφελος είναι» (17.4.08). Πράγματι μόνο η σκόνη μένει από το χρήμα αυτό στο κράτος! Τα λέει αυτά ο Καρατζαφέρης πιπιλίζοντας μαζί και την καραμέλα της απασχόλησης των ναυτικών, παρόλο που καλά γνωρίζει ότι αυτό είναι πλέον ένας βολικός μύθος. Οχι βέβαια ότι απέχουν στην ουσία από τις απόψεις αυτές και τα δύο μεγάλα κόμματα, αφού στην πράξη αυτό ακριβώς κάνουν. Με το ίδιο ακριβώς επιχείρημα λοιπόν θα μπορούσαν να απαλλάσσονται από τη φορολογική κλίμακα και οι βιομηχανίες, οι βιοτεχνίες ακόμα και τα ψιλικατζίδικα αν απασχολούν έλληνες εργαζόμενους. Η σημερινή τραγική όμως πραγματικότητα των ελλήνων ναυτικών και η μείωση των θέσεων εργασίας δεν οφείλεται στην ανά τον κόσμο ύπαρξη αλλοδαπών αλλά στην αχαλίνωτη κερδοφορία των εφοπλιστών, σε βάρος τόσο του ελληνικού κράτους όσο και όλων των ναυτικών. Από το 2004 μέχρι το 2006 το ποσοστό μείωσης των ελλήνων ναυτικών σε ελληνόκτητα πλοία ελληνικής ή ξένης σημαίας ήταν 9,5%, ενώ η αύξηση σε αλλοδαπούς αντίστοιχα δεν ξεπερνούσε το 0,4% ( Εθνος, ειδική έκδοση Ιούνιος 2008).

Ο προϋπολογισμός αποκαλύπτει

Ας δούμε όμως και το φετινό ζόρικο ελληνικό προϋπολογισμό της κρίσης, της αύξησης των φόρων απ’ τη μια (για τον κάθε πολίτη) και των 56 φοροαπαλλαγών απ’ την άλλη (για τους Ρέστη, Κωσταντακόπουλο, Αγγελόπουλο, Λύρα, Προκοπίου, Λασκαρίδη, Τσάκο και λοιπούς εφοπλιστές του Σίτι και του Πειραιά, του Παναμά και της Μάλτας, της Κίνας και της Κύπρου). Οι κατά καιρούς προβολές όλων των εφοπλιστών στα σαλόνια των εφημερίδων, πάντα με το πρόθεμα «πανούργος», «καπάτσος», «αυτοδημιούργητος», τώρα γίνονται κατανοητές. Διότι με το διαχρονικά ασύλληπτο καθεστώς του τρόπου φορολόγησής τους, με την πλήρη απαλλαγή και την εισφοροδιαφυγή τους από τα ταμεία των εργαζομένων, με συνθήκες σχεδόν απόλυτης ατιμωρησίας στις ρυπάνσεις, στα ναυτικά δυστυχήματα αλλά ακόμα και σε παράνομα φορτία παρ’ όλες τις κοινοτικές (ανεφάρμοστες) οδηγίες και τέλος με τα παρακάλια των πολιτικών και των ΜΜΕ που τώρα τους ανήκουν και τυπικά, θα πρέπει να είναι διανοητικά καθυστερημένος ο εφοπλιστής που δεν θα έχει τεράστια κέρδη.

Οι φοροαπαλλαγές αφορούν αφενός στα ίδια τα πλοία και αφετέρου στους δικαιούχους (δηλαδή πλοιοκτήτες, ναυτιλιακές επιχειρήσεις κλπ.).
Τα πλοία χωρίζονται σύμφωνα με τον νόμο Ν. 27/1975 (βλ. παρακάτω) σε δύο κατηγορίες. Την κατηγορία Α, στην οποία ανήκουν τα μηχανοκίνητα φορτηγά πλοία, δεξάµενόπλοια, πλοία ψυγεία χωρητικότητας 3.000 κόρων, σιδηρά φορτηγά πλοία ξηρού και υγρού φορτίου, πλοία ψυγεία άνω των 500 και 3.000 κόρων με πλόες στα λιμάνια του εξωτερικού, επιβατηγά πλοία με πλόες σε λιμάνια εξωτερικού και επιβατηγά πλοία ολικής χωρητικότητας άνω των 500 κόρων που τουλάχιστον επί εξάμηνο έκαναν πλόες μεταξύ λιμανιών του εσωτερικού ή εσωτερικού και εξωτερικού ή µόνο εξωτερικού, για αναψυχή των επιβατών (περιηγητικά ή κρουαζιερόπλοια) και την κατηγορία Β στην οποία ανήκουν τα λοιπά µηχανοκίνητα πλοία, ιστιοφόρα και πλοιάρια γενικώς.

Τα κέρδη των πλοίων απαλλάσσονται πλήρως:

1. από οποιοδήποτε φόρο εισοδήματος

2. από κάθε φορολογία ή υπεραξία που μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε από την πώληση πλοίου, είτε από την είσπραξη ασφαλιστικής αποζημίωσης είτε από άλλη αιτία

3. από τον φόρο εισοδήματος (των καθαρών κερδών) ή μερισμάτων κάθε ημεδαπής ή αλλοδαπής εταιρείας που εκτός από τα πλοία έχει κι άλλες εκμεταλλεύσεις

Απαλλάσσονται από φόρο τα πλοία:

4. κατηγορίας Α που ναυπηγούνται στην Ελλάδα

5. κατηγορίας Α που υφίστανται επισκευές και οι δαπάνες καλύπτονται με εισαγωγή συναλλάγματος (μέχρι 50%)

6. κατηγορίας Β (κατά 2/3) τα νεώτερα των 20 ετών και τα 10-15 ετών (τα νηολογημένα σύμφωνα με τους ελληνικούς νόμους)

7. κατηγορίας Β καθώς και φορτηγά ηλικίας κάτω των 10 ετών

8. φορτηγά κάτω των 30 ετών

9. κατηγορίας Β που ναυπηγήθηκαν στην Ελλάδα

10. κατηγορίας Α μικρότερα των 10 ετών

11. όλα τα κατηγορίας Α που εκτελούν δρομολόγια μεταξύ ελληνικών και ξένων λιμανιών αλλά και όλα που ναυπηγήθηκαν στην Ελλάδα

Απαλλάσσονται επίσης:

12. από κάθε φόρο, τέλος ή εισφορά ή κρατήσεις υπέρ του δημοσίου ή κάποιου τρίτου το εισόδημα που αποκτάται από γραφεία ή υποκαταστήματα αλλοδαπών ναυτιλιακών επιχειρήσεων που εγκαθίστανται στην Ελλάδα

13. το ίδιο ισχύει και για εισόδημα που δημιουργείται από εκμετάλλευση πλοίων και στο εξωτερικό και μάλιστα την απαλλαγή απολαμβάνουν και όλοι οι συνέταιροι και οι μέτοχοι

14. από κάθε τέλος και τα έγγραφα που συντάσσονται για την εφαρμογή του ισχύοντος από το 1975 νόμου

15. από το φόρο κύκλου εργασιών και από τα τέλη κυκλοφορίας τα τουριστικά επαγγελματικά πλοία ή πλοιάρια και οι βενζινάκατοι επαγγελματικής ή ιδιωτικής χρήσης

16. από κάθε φόρο ή τέλος ή εισφορά το εισόδημα που αποκτάται από εταιρείες χαρτοφυλακίου που κατέχουν αποκλειστικά μετοχές ελληνικών πλοιοκτητριών υπό ελληνική σημαία. Ακόμα και τα έγγραφα που συντάσσονται για τη διανομή κερδών, τα δάνεια και τις καταθέσεις, οι εγγραφές και τα δικαιολογητικά απαλλάσσονται από όλα τα παράβολα. Στο σημείο αυτό ας θυμηθούμε όλοι τα παράβολα που πληρώνουμε για ένα απλό παπάκι ή τα παράβολα που πληρώνει ο μετανάστης για μια άδεια παραμονής.

Μειώνεται ο φόρος:

17. Στα πλοία Α και Β κατηγορίας που αργούν λόγω ελλείψεως εργασίας ή επισκευών ή άλλης αιτίας

18. κατά 50% σε πλοία και κρουαζιερόπλοια Α και Β κατηγορίας

19. κατά 60% σε επιβατικά πλοία, μηχανοκίνητα και ιστιοφόρα

20. κατά 75% στα αλιευτικά πλοία

21. κατά 50% στα Β κατηγορίας πλοία 10-20 ετών

Σαν αιτιολογία αυτών -αλλά και των υπολοίπων 35 φοροαπαλλαγών που λόγω χώρου παραλείψαμε- αναφέρονται η ενίσχυση της ναυτιλίας, η ανάπτυξη, τα κίνητρα για εισροή συναλλάγματος και άλλες ευγενείς προθέσεις. Πουθενά στην ειδική στήλη δεν εμφανίζεται το κόστος σε χαμένα κρατικά έσοδα, ενώ οι διάρκειες αυτών των φοροαπαλλαγών είναι κατά τεκμήριο απεριόριστες. Θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να βλέπαμε εδώ τι παραπάνω προσφέρουν οι φορολογικοί παράδεισοι του Παναμά ή του Αγ. Βικέντιου στους έλληνες εφοπλιστές που, προκειμένου να μην πληρώσουν ούτε καν σε 5 έλληνες ναυτικούς ένα μισθό, «ξενιτεύονται» σπέρνοντας τον ελληνικό πολιτισμό της απληστίας στα πέρατα του κόσμου.

Ο προϋπολογισμός ασχολείται και με την φοροαπαλλαγή των δικαιούχων (πλοιοκτητών, ναυτιλιακών επιχειρήσεων κλπ) σε 12 επιπλέον σελίδες.

Ενδεικτικά:

-100% φοροαπαλλαγή επενδύσεων ναυπήγησης και επισκευής παραδοσιακών σκαφών για επενδύσεις πάνω από 150.000 ευρώ.

-Απαλλάσσεται από το φόρο εισοδήματος το εισόδημα που αποκτάται από εταιρεία επενδύσεων στην ποντοπόρο ναυτιλία καθώς και το εισόδημα των κατόχων μερισμάτων.

-Με τον ίδιο τρόπο απαλλάσσονται και οι ημεδαπές επιχειρήσεις με αντίστοιχο αντικείμενο εργασιών ή υπηρεσιών.

-Απαλλάσσονται από το φόρο εισοδήματος και τα κέρδη από την εκμετάλλευση ιδιόκτητων πλοίων με ελληνική σημαία.

-Απαλλάσσεται από φόρους και η υπεραξία λόγω εκποίησης , αποζημίωσης ασφαλιστικής ή άλλη αιτία.

-Απαλλάσσονται ακόμα και τα δάνεια αλλά και οι καταθέσεις των μετόχων.

-Απαλλάσσονται και οι αλλοδαπές εταιρείες αν εγκατασταθούν ή ιδρύσουν υποκαταστήματα στην Ελλάδα.

-Απαλλάσσονται από το φόρο εισοδήματος τα κέρδη αλλά και τα μερίσματα που διανέμει εταιρεία που έχει υπαχθεί στο Ν.27 και διαχειρίζεται πλοία με ελληνική ή ξένη σημαία!

Για την ενίσχυση της ναυτιλίας κι αυτά! Αρκεί ένα δυάρι ξένης ναυτιλιακής εταιρείας νοικιασμένο στον Πειραιά και τέρμα η φορολογία. Το ίδιο και πολλαπλάσιο ισχύει και για τα ανακαινισμένα πειραιώτικα νεοκλασικά των ελλήνων εφοπλιστών, που μπορεί μέχρι και επιδοτήσεις να πήραν για την ανακαίνιση.

Ακόμα και από τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης απαλλάσσονται με διατάξεις του προϋπολογισμού και οι πλοιοκτήτες, για να αγοράζουν φτηνό ουίσκι και πούρα.

Σκανδαλώδης τέλος είναι η απαλλαγή τους από ΦΠΑ των αγορών στην Ελλάδα προϊόντων που προορίζονται για τις τροφοδοσίες στα πλοία τους. Υπάρχουν καταγγελίες ότι ακόμα και τα πάγια έξοδα των γραφείων τους «φορτώνονται» στα απαλλαγμένα από ΦΠΑ έξοδα των πλοίων.

Τελικά, "χρωστάει" και ο Παπανδρέου

56 φοροαπαλλαγές λοιπόν για τους έλληνες εφοπλιστές με τα υπέρογκα κέρδη, την ώρα που το «ταλαίπωρο» το ΣΔΟΕ ψάχνει τους φοροφυγάδες.

Κι όμως, πριν από ένα μόνο χρόνο στη Βουλή (5.5.09), κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για τη φορολογία εισοδήματος κλπ., δεν ήταν μόνο το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ που εξέφρασαν τις έντονες διαφωνίες τους. Η σημερινή υπουργός Λούκα Κατσέλη ρωτούσε κι αυτή: «Ποια είναι η αρχή, η κεντρική ιδέα του νομοθέτη που διέπει αυτό το φορολογικό νομοσχέδιο την οποία καλούμεθα σήμερα να υποστηρίξουμε; Η απάντηση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ξεκάθαρα αρνητική, γιατί στα σαράντα άρθρα και τις τρεις τροπολογίες, οι περισσότερες ρυθμίσεις μειώνουν επιλεκτικά, αντί να αυξάνουν, τα φορολογικά έσοδα.[...] Απαλλάσσονται από το Φόρο Συγκέντρωσης Κεφαλαίου συμπλοιοκτησίες, ναυτιλιακές κοινοπραξίες και κάθε μορφής ναυτιλιακές επιχειρήσεις».

Οσο για τον Χρήστο Παπουτσή, λάβρος επετέθη κατά της κυβέρνησης μέσα στη Βουλή (15.7.09) κατά τη «νυχτερινή» τροπολογία του αρ. 24 του Ν. 3763/2009 που καταργούσε το πρόσφατο μέτρο φορολόγησης των εφοπλιστών, λέγοντας: «Εν μέσω της οικονομικής κρίσης, εν μέσω των προσπαθειών, υποτίθεται, της Κυβέρνησης, για να διευκολύνει και να ενισχύσει τα έσοδα του κράτους, τη στιγμή που φορολογείται ό,τι κινείται στην ελληνική γη, στην ελληνική επικράτεια και στον ελληνικό εναέριο χώρο, την ώρα που φορολογούνται από πλεούμενα σκάφη αναψυχής μέχρι τα καρτοκινητά των παιδιών, των μεταναστών και των ηλικιωμένων ανθρώπων, την ίδια στιγμή έρχεται η Κυβέρνηση εκ του πονηρού, με τροπολογία στο νομοσχέδιο για τα καρτοκινητά και περνάει διάταξη με την οποία απαλλάσσεται η ναυτιλία». Αυτά τότε!

Δίκαια τέλος θ' αγανακτήσουν τα παιδιά του κάθε φορολογούμενου Έλληνα μαθαίνοντας ότι, ενώ όταν ο δικός τους πατέρας πεθάνει θα κληθούν να πληρώσουν φόρο κληρονομιάς, αυτό δεν ισχύει για τους κληρονόμους των εφοπλιστών: «Απαλλάσσονται από το φόρο κληρονομιάς πλοία χωρητικότητας άνω των 1500 κόρων, μερίδια πλοίων, μετοχές ημεδαπών ή αλλοδαπών εταιρειών που είναι πλοιοκτήτριες τέτοιων πλοίων».

Το ίδιο ακριβώς καθεστώς ισχύει και για τις μεταβιβάσεις ή εκποιήσεις επιβατικών πλοίων και πλοίων που είναι πάνω από 500 και μέχρι 3000 κόρους, με μόνη προϋπόθεση τα πλοία την πρώτη (μόνο) φορά να τίθενται υπό ελληνική σημαία. Ο νέος ιδιοκτήτης καλείται να πληρώσει μόνο το χαρτόσημο. Φυσικά, και πάλι η στήλη με το κόστος απωλειών για το δημόσιο δεν είναι συμπληρωμένη.

Τέλος η μία και μόνη διάταξη του περίφημου Ν. 27/1975 για τη φορολόγηση των πλοίων (6 σειρές) δίνει την εικόνα του τι πληρώνει ο έλληνας εφοπλιστής της ελληνικής σημαίας. Η φορολόγηση γίνεται με βάση ένα συντελεστή και πάντα σε τιμές δολαρίου. Σε ένα πλοίο 10.000-19.000 κόρων, για παράδειγμα, ο συντελεστής είναι 1 δολάριο ανά κόρο και αναλόγως με την ηλικία του πλοίου προσαυξάνεται με άλλον ένα συντελεστή. Π.χ. για πλοίο ηλικίας 5-9 ετών, ο συντελεστής είναι 0,95 του δολαρίου. Με δυο λόγια ο εφοπλιστής με την ελληνική σημαία πληρώνει για το συγκεκριμένο πλοίο 9.500 δολάρια το χρόνο φόρο στο ελληνικό κράτος όταν τα έσοδά του, αν ναυλώνεται όλο το χρόνο, μπορεί φτάνουν και τα 60 εκ. δολάρια. Αν υπολογίσουμε ότι ένας και μόνο έλληνας εφοπλιστής έχει για παράδειγμα μέχρι και 40 δεξαμενόπλοια, από τα οποία πάνω από τα μισά έχουν ξένες σημαίες, τότε πράγματι είναι απορίας άξιο αν υπάρχει ακόμα οτιδήποτε στην Ελλάδα που να μην τους ανήκει.
 
Ναυτικοί στα αζήτητα

Για να τελειώνουμε με το παραμύθι της απασχόλησης των ελλήνων ναυτικών, για «χάρη» των οποίων από τη δεκαετία του '60 απαλλάσσονται από τη φορολογία οι εφοπλιστές, ας δούμε και μερικά στοιχεία. Οπως μας πληροφόρησε ο Γιώργος Δαούσης (πρόεδρος του Συλλόγου Υπαλλήλων ΝΑΤ), ενώ έχουν καταργηθεί σχεδόν όλοι οι περιορισμοί, η σημαία ευκαιρίας είναι η κύρια προτίμηση των εφοπλιστών για να γλυτώνουν και τα λίγα παραπάνω ευρώ που θα κατέβαλλαν στους έλληνες ναυτικούς. Κι αυτό γίνεται ενώ οι συνθέσεις για τα ελληνικής σημαίας πλοία έχουν περιορίσει σε 5-7 άτομα τους απαραίτητους έλληνες ναυτικούς, των οποίων μάλιστα τις εισφορές στο ταμείο (ΝΑΤ) πληρώνει εξ ολοκλήρου το κράτος. Στην πράξη δε, οι εφοπλιστές κρατάνε Ελληνες μόνο τον πλοίαρχο και τον πρώτο μηχανικό κι αυτό επειδή τους έχουν (ακόμα) μεγαλύτερη εμπιστοσύνη. Τα μόνα πλοία που εισφέρουν στο ΝΑΤ είναι τα ακτοπλοϊκά, τα οποία βέβαια παίρνουν και γενναίες επιδοτήσεις που συνεχώς αυξάνονται ενώ ταυτόχρονα αυξάνονται και τα -απελευθερωμένα πλέον- ναύλα. Τα ακτοπλοϊκά χρωστούσαν στο ΝΑΤ πάνω από 60 εκ. το 2008, ενώ με το «κλείσιμο» της ΔΑΝΕ, της ΝΕΛ και του Αγούδημου τα χρέη αυτά έχουν πολλαπλασιαστεί. Τα κρουαζιερόπλοια ελληνικής σημαίας έπρεπε επίσης να εισφέρουν στο ΝΑΤ, αλλά χρόνο με το χρόνο αλλάζουν κι αυτά σημαία, ενώ χρωστούν ακόμα τις εισφορές τους. Τα 4 ελληνικής σημαίας πλοία του Λούη, που στο μεταξύ αλλάζουν "εθνικότητα", χρωστάνε εισφορές τριών χρόνων. Από τα ελληνόκτητα 5000 ποντοπόρα πλοία μόνο 800 απομένουν με ελληνική σημαία και συνεχώς μειώνονται. Πάντοτε τέλος κρατάνε ένα αριθμό πλοίων με ελληνική σημαία για διάφορους δικούς τους λόγους (π.χ. τα ναυλοσύμφωνα) και φυσικά όχι για να βοηθήσουν τη μητέρα πατρίδα.

Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν μόνο 19.000 έλληνες εν ενεργεία ναυτικοί, ενώ το 2008 ήταν 35.000 και το 1980 100.000. Οι συνταξιούχοι είναι 70.000. Το δε ελληνικό κράτος επιδοτεί πλέον το ΝΑΤ με 1,1 δις ετησίως. Το γραφείο ευρέσεως εργασίας ναυτικών υπάρχει για τους έλληνες ναυτικούς μόνο σαν ανέκδοτο.

Προς τι λοιπόν τα παρακάλια των υπουργών εμπορικής ναυτιλίας και οικονομικών στο εφοπλιστικό λόμπι; Κι αν ο πρωθυπουργός στην αρχή, όταν "δεν χρωστούσε" ακόμ σε κανέναν, κατάργησε το αμαρτωλό «Υπουργείο της παναμέζικης σημαίας», εν τούτοις ήδη έκανε ένα βήμα πίσω, εκχωρώντας τις αρμοδιότητες της ποντοπόρας ναυτιλίας στον Μιχάλη Χρυσοχοίδη. Απόφαση που η Ενωση Ελλήνων Εφοπλιστών χαιρέτησε «σαν την πρώτη νίκη στη μάχη που δεν έχει ακόμα τελειώσει» (περιοδικό "Εφοπλιστής", 5/2010).


Κροίσοι στην κρίση

Με αφορμή λοιπόν την νόμιμη πλην όμως σκανδαλώδη φοροαπαλλαγή μην ξεχνάμε το πώς οι φτηνές εγκαταστάσεις της Κίνας και της Σαγκάης με τους γιγάντιους ρυθμούς παραγωγής προσέλκυσαν τους «φορτωμένους» έλληνες εφοπλιστές που ήθελαν γρήγορα πολλά νέα πλοία. Αλλωστε όλο το πάρε δώσε με την Κίνα προέρχεται από τις «ανταλλαγές» με τους έλληνες εφοπλιστές, που βαφτίζουν τα πλοία τους ακόμα και με κινεζικά ονόματα. Ολοι θα θυμούνται την πρώτη εμφάνιση του κάπτεν Γουέι στην Ελλάδα, με αρχικό στόχο τον κερδοφόρο ΟΛΠ και με τη μεσολάβηση του καραμανλικού εφοπλιστή Κωσταντακόπουλου. Μεγάλες εφοπλιστικές εταιρείες εκτός από το χτίσιμο έχουν ειδικευτεί και στην (κερδοφόρα) διάλυση πλοίων όπως η π.χ. η Dynacom. Από έρευνες της Greenpeace (2003) προέκυψε ότι η εταιρεία αυτή μαζί με άλλες 6 ελληνόκτητες εταιρείες ανήκουν στις 10 πιο ρυπογόνες εταιρείες του πλανήτη. " H Greenpeace επανειληµµένα ζήτησε από τη Dynacom (όπως κι από τις άλλες εταιρείες) να αλλάξει πολιτική. Η Dynacom έστειλε τότε για διάλυση 19 πλοία στον τρίτο κόσμο (οι συνθήκες εργασίας στα διαλυτήρια είναι πέρα από τα όρια της φαντασίας) κερδίζοντας 58 εκ. δολάρια" (περ. Γαλέρα 6/7/2006).

1.200 ναυτιλιακές εταιρείες εδρεύουν στον Πειραιά μόνο για τα ποντοπόρα πλοία και πάνω από 2.500 για παντός τύπου, καθώς και πάνω από 700 εταιρείες θαλάσσιου τουρισμού. Ολες απαλλαγμένες από φορολογία με το χέρι του νόμου.

Σε ειδική έκδοση της εφημερίδας "Εθνος", τον Ιούνιο του 2008, εκτός από τις 9 φωτογραφίες του τότε υπουργού ναυτιλίας Γ. Βουλγαράκη υπάρχουν πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία, όπως ότι «έκλεισαν οι πύλες του λονδρέζικου φορολογικού παράδεισου στους αλλοδαπούς εκατομμυριούχους και άνοιξε πλέον ο δρόμος της φυγής των ελλήνων εφοπλιστών με προορισμό τον Πειραιά». Φυσικά οι έλληνες εφοπλιστές ήδη διατηρούσαν γραφεία και στον Πειραιά και βέβαια δεν έφυγαν από το Σίτι. Εξάλλου εκείνοι ξέρουν καλύτερα από όλους τι τους συμφέρει να κάνουν στην κάθε χώρα και με την κάθε σημαία. «Στη βαλίτσα που μετέφερε ο υπ. Ναυτιλίας Γ. Βουλγαράκης στο ταξίδι του στο Λονδίνο προσπάθησε να χωρέσει όσα περισσότερα κίνητρα μπορούσε προκειμένου να δελεάσει την ελληνική ναυτιλιακή κοινότητα του Σίτι», έγραφε σε άρθρο του ο Κ. Νάνος, συνεχίζοντας: «Μέτρα περαιτέρω ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής σημαίας, αλλά και επιπλέον φοροαπαλλαγές, όπως η άρση του μέτρου για τη φορολόγηση των ακινήτων των offshore εταιρειών, τέθηκαν μεταξύ άλλων στο τραπέζι των συζητήσεων». Αλλά και ο τ. υπουργός οικονομικών Γ. Αλογοσκούφης «είχε σπεύσει τότε να απαντήσει καταφατικά στο αίτημα των εφοπλιστών να μη θιγεί η ναυτιλία από την οδηγία της ΕΕ που αφορά στη συγκέντρωση του φόρου κεφαλαίων».

* 49 δις. δολάρια επενδύθηκαν το 2008 για νέα πλοία (στο εξωτερικό), ενώ οι παραγγελίες των ελλήνων εφοπλιστών σε επίπεδο χωρητικότητας ξεπέρασαν το 50% της συνολικής χωρητικότητας σε παγκόσμιο επίπεδο.

* 67 δις. δολάρια ήταν τα δάνεια των ελλήνων εφοπλιστών το 2008, κατά κύριο λόγο σε ξένες τράπεζες. Σε ελληνικές τράπεζες το 2007 εκταμιεύτηκαν σε δάνεια 3,4 περίπου δις δολάρια. Τα διάφορα προϊόντα αντιστάθμισης (swaps) ανήλθαν την ίδια χρονιά στα 13 δις δολάρια.

* οι σημαίες 48 κρατών υψώνονται στα ένδοξα ελληνόκτητα πλοία .

Για να καταλάβουμε τον δείκτη των ναυλαγορών, αρκεί να πάρουμε για παράδειγμα τον δείκτη ναύλωσης των φορτηγών πλοίων που μεταφέρουν ξηρά φορτία και είναι χωρητικότητας από 90.000 έως 120.000 τόνους. Με βάση τον δείκτη που καθορίζεται από τη διαφορά προσφορά και ζήτησης, αυτό το πλοίο θα ναυλωθεί κοντά στα 160.000 δολάρια την ημέρα. Το κόστος λειτουργίας συν το κόστος του κεφαλαίου που απαιτήθηκε για να χτιστεί το πλοίο (π.χ. το 2002) δεν ξεπερνάει τα 40.000 ευρώ την ημέρα. Αυτό σημαίνει ότι ο ιδιοκτήτης ενός τέτοιου πλοίου έχει καθαρό κέρδος της τάξης των 70.000 με 80.000 δολαρίων την ημέρα, για όσες μέρες το πλοίο αυτό είναι ναυλωμένο (ειδική έκδοση των "Νέων", 31.5.08). Αν αναλογιστούμε πόσα δεκάδες ή και εκατοντάδες εμπορικά πλοία με διάφορες σημαίες έχουν οι έλληνες εφοπλιστές, προσεγγίζουμε και τα ποσά που συσσωρεύουν με τα ναύλα - και όλα αφορολόγητα.

Όλες οι ναυτιλιακές ειδήσεις κι αναλύσεις τονίζουν πως η μεγάλη συσσώρευση κερδών των τελευταίων χρόνων θα επιτρέψει στο εφοπλιστικό κεφάλαιο να ξεπεράσει την παγκόσμια οικονομική κρίση.

Βοηθούντος βέβαια και του πρόθυμου ελληνικού κράτους.
 

ΔΕΙΤΕ

Γιάννης Μηλιός
“Η Οικονομική κρίση και η απάντηση της Αριστεράς”
Η εξαιρετικά διαφωτιστική εισήγηση του καθηγητή Γιάννη Μηλιού στη συζήτηση που οργάνωσε το το "Δίκτυο Ανέντακτων Σύριζα Αιγάλεω" την Τετάρτη 28 Απριλίου με ομιλητές τον ίδιο και τον Αλέκο Αλαβάνο. Μεταξύ άλλων ο Γιάννης Μηλιός επισημαίνει: «Το κύριο πρόβλημα του κρατικού προϋπολογισμού και η κατάρρευση των κρατικών εσόδων οφείλεται πρωτίστως στις νόμιμες φοροαπαλλαγές και δευτερευόντως στη σκοπούμενη φοροδιαφυγή. Ειδικά το ‘ελληνικό επίτευγμα’ του εφοπλισμού που κατατάσσει την μικρή Ελλάδα στο 16% της παγκόσμιας ναυτιλίας και σε ορισμένες κατηγορίες πλοίων σε πάνω από το 20% αποδίδει σήμερα στον κρατικό προϋπολογισμό λιγότερο από όσα αποδίδουν τα παράβολα που πληρώνουν οι αλλοδαποί εργαζόμενοι. [...] Ακόμα και την απαλλαγή από ΦΠΑ στις αγορές προϊόντων στην Ελλάδα απολαμβάνει το εφοπλιστικό κεφάλαιο, μαζί με τα ιδιωτικά νοσοκομεία, τα ιδιωτικά σχολεία και τα καζίνο, ενώ υπολογίζεται ότι μόνο αυτή η φοροαπαλλαγή αν καταργηθεί το κράτος θα είχε έσοδα πάνω από 5 δις., όσα δηλαδή θα του αποφέρουν τα νέα μέτρα».

ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ

http://www.mof-glk.gr/proypologismos/2010/books/proyp/index.html
Η ιστοσελίδα του υπουργείου Οικονομικών με τον Κρατικό Προϋπολογισμό του 2010. Οι φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών περιλαμβάνονται στον τόμο με τις Φορολογικές Δαπάνες.

http://nomothesia.ependyseis.gr
Το νομοθετικό πλαίσιο επενδύσεων, όπως παρουσιάζεται από το υπουργείο Εξωτερικών περιλαμβάνει το νόμο 27/1975 και το υπόλοιπο νομοθετικό πλαίσιο που ισχύει για τη ναυτιλία.

[Turambar]

Ένας λαγός για το ΔΝΤ

Πώς μαγειρεύονται τα στοιχεία των ερευνών



Ο πρώτος στόχος των βίαιων μέτρων εις βάρος των εργαζομένων που λαμβάνονται από την ελληνική κυβέρνηση στο πλαίσιο του περιβόητου μνημονίου είναι, ως γνωστόν, οι δημόσιοι υπάλληλοι. Αυτοί ήταν οι πρώτοι που είδαν τις αποδοχές τους να περικόπτονται, τις συντάξεις τους να περιστέλλονται και τις θέσεις εργασίας τους να απειλούνται άμεσα.



Προκειμένου να γίνουν αποδεκτά αυτά τα σκληρά μέτρα ως «υποχρεωτική λύση» και «μονόδρομος» για να αντιμετωπιστεί το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας, έπρεπε πρώτα να βομβαρδιστεί η κοινή γνώμη με μια σειρά από απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για τον τρόπο διορισμού, το ρόλο και την απόδοση των εργαζομένων του δημόσιου τομέα. Άλλωστε, δεν είναι δύσκολο για μια χώρα με αυτό το επίπεδο δημόσιας διοίκησης και το πανίσχυρο πελατειακό σύστημα να πειστεί κάθε πολίτης να στρέψει τα πυρά του στους εργαζόμενους του δημόσιου τομέα. Ακόμα και οι ίδιοι οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν τρέφουν την παραμικρή εκτίμηση για συναδέλφους τους άλλων κλάδων, γιατί έχουν κι αυτοί υποφέρει από τις ανεπάρκειες και τις αδυναμίες της δημόσιας διοίκησης.

Ο στόχος, λοιπόν, της προπαγανδιστικής εκστρατείας ήταν εύκολος. Και κεντρικό στοιχείο του ο χιλιοδιατυπωμένος ισχυρισμός ότι στην Ελλάδα έχουμε υπερβολικό αριθμό δημόσιων υπαλλήλων και πάση θυσία πρέπει να τον μειώσουμε. Όμως ο λεγόμενος υπερπληθυσμός των δημόσιων υπαλλήλων είναι μια κοινοτοπία που δεν στηρίζεται στα πραγματικά δεδομένα. Είναι ένας ακόμα «αστικός μύθος» από τους πολλούς που κυκλοφορούν στη χώρα μας. Μόνο που αυτός ο μύθος καλύπτει και εξυπηρετεί συγκεκριμένα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα.

 Η κολοκυθιά του Δημοσίου

Για να συντηρηθεί ο μύθος του υπερπληθυσμού των δημόσιων υπαλλήλων υπάρχουν ορισμένες προϋποθέσεις. Η πρώτη είναι να διατηρείται μια σύγχυση για τον ακριβή τους αριθμό, τις επί μέρους κατηγορίες εργαζομένων που υπάγονται στο δημόσιο τομέα και τον τρόπο πληρωμής τους. Λες και υπάρχει ένα αξεδιάλυτο μυστήριο, το οποίο επί χρόνια αναπαράγεται χωρίς κανείς να μπορεί να το λύσει. «Κρύβουν τον αριθμό των υπαλλήλων» έγραφε για την προηγούμενη κυβέρνηση το «Βήμα», καταγγέλλοντας ότι «η κυβέρνηση δίνει ψεύτικα στοιχεία στην Ευρωπαϊκή Ενωση για τους εργαζομένους στο Δημόσιο» (26.5.09).

Παρόμοιες καταγγελίες βλέπουν κάθε λίγο και λιγάκι το φως της δημοσιότητας, ενώ οι αριθμοί που αναφέρονται σπάνια συμπίπτουν.

Μιλώντας στο Συνέδριο του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Πληροφορικής και Επικοινωνιών ο πρωθυπουργός είχε προβεί στις αρχές Μαΐου σε μια αναπάντεχη ομολογία: «Οταν ήρθαν οι διαπραγματευτές της λεγόμενης τρόικας», διηγήθηκε ο κ. Παπανδρέου, «περνούσαν από τα υπουργεία και ρωτούσαν τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων. Ηταν αδύνατο να δοθεί σωστή απάντηση. Αδύνατον να γνωρίζει το ελληνικό κράτος πόσοι είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι. Οπως καταλαβαίνετε, δεν βοηθάει σε μια διαπραγμάτευση, ούτε στην αξιοπιστία μας, όταν εμείς δεν μπορούμε να πούμε πόσοι είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι. Αρα λοιπόν η Ενιαία Αρχή Πληρωμής θα μας επιτρέψει να καταγράψουμε καταρχήν τους δημόσιους υπαλλήλους. Αλλά επειδή αυτό δεν είναι απλό, διότι ξέρετε πόσο τα υπουργεία είναι φέουδα μεταξύ τους και μέσα στα υπουργεία υπάρχουν άλλα, μικρότερα φέουδα, περιμένουμε μια ημερομηνία από το υπουργείο Οικονομικών και το υπουργείο Εσωτερικών, οπότε θα γίνει απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων, οι οποίοι θα ανεβάσουν τα στοιχεία τους στο Διαδίκτυο, βεβαίως με τη βοήθεια του διοικητικού προϊσταμένου της κάθε υπηρεσίας».

Από τα πιο επίσημα χείλη, λοιπόν, διατυπώθηκε η θεωρία της «άγνοιας» για τον αριθμό των δημόσιων υπαλλήλων. Κατόπιν αυτού, θα περίμενε κανείς να δοθεί με την ίδια επισημότητα η λύση του μυστηρίου με την ολοκλήρωση της απογραφής που έφερε σε πέρας η κυβέρνηση το καλοκαίρι. Πού τέτοια τύχη! Με χαμηλούς τόνους ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα της απογραφής από τους κυρίους Ραγκούση και Παπακωνσταντίνου στις 30 Ιουλίου. Αντίθετα από όσα τερατώδη νούμερα ακούγονταν μέχρι τότε, τα αποτελέσματα της απογραφής αποδείκνυαν ότι ο λεγόμενος «υπερπληθυσμός» του Δημοσίου δεν στηρίζεται στα πραγματικά δεδομένα. Το σύνολο των υπαλλήλων που καταγράφτηκε έφτασε τους 768.009, περιλαμβάνοντας τους μόνιμους υπάλληλους, τους δικαστικούς και τους δημόσιους λειτουργούς (625.738), τους υπαλλήλους ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου (53.833), τους υπαλλήλους ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου (44.811), τους συμβασιούχους έργου (14.345), τους αιρετούς (12.609) και άλλες πιο ολιγάριθμες κατηγορίες. Μάλιστα και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των απογραφέντων υπαλλήλων ήταν πολύ ικανοποιητικά, με το 39% να έχει πανεπιστημιακή εκπαίδευση και το 28% δευτεροβάθμια, ενώ το 9% έχει τεχνολογική εκπαίδευση. Υπάρχει και ένα αξιοπρόσεκτο 10% με μεταπτυχιακό ή διδακτορικό δίπλωμα.

Οι αριθμοί αυτοί δεν είναι τελικοί, επειδή μπορεί να έχουν γίνει λάθη και γι’ αυτό ελέγχονται. Σύμφωνα, όμως, με τις δηλώσεις των αρμόδιων, τα «λάθη» αυτά προέρχονται κυρίως από ορισμένους που δεν έπρεπε να απογραφούν (συνταξιούχοι ή «υποψήφιοι» υπάλληλοι) και έσπευσαν να το κάνουν για να μη χάσουν. Σε κάθε περίπτωση τα τελικά νούμερα δεν προβλέπεται να αποκλίνουν σημαντικά.

Και ποιο είναι τώρα το συμπέρασμα; Η κυβέρνηση δεν σχολίασε το τελικό νούμερο, το οποίο η ίδια είχε δηλώσει ότι δεν γνώριζε. Οι μόνιμοι επικριτές του δημόσιου τομέα και οι λάτρεις του μνημονίου απέφυγαν κι αυτοί να τοποθετηθούν άμεσα.

 

Το αποτέλεσμα της απογραφής δεν προκαλεί καμιά έκπληξη. Ο ισχύων προϋπολογισμός του κράτους έχει -όπως είναι φυσικό- υπολογίσει τον αριθμό των δημόσιων υπαλλήλων που πρέπει να πληρώσει. Ο σχετικός πίνακας που περιλαμβάνεται στη σελίδα 74 της εισηγητικής του έκθεσης καταγράφει τους υπαλλήλους (τακτικούς-μόνιμους, αορίστου και ορισμένου χρόνου) και ανεβάζει τον αριθμό τους σε 511.913 στις 30.6.09, ελάχιστα αυξημένο από τον αντίστοιχο των δύο προηγουμένων χρόνων (506.680 το 2008 και 503.170 το 2007). Αν συνυπολογιστεί ο αριθμός των στρατιωτικών και ορισμένων μικρότερων κατηγοριών που καταγράφονται σε άλλα σημεία του προϋπολογισμού, φτάνουμε στον ίδιο αριθμό, δηλαδή 760.000.

Οπως, μάλιστα, επισημάνθηκε πρόσφατα («Το Παρόν», 6.9.10), ο τελικός αριθμός της απογραφής ταυτίζεται με τον ήδη γνωστό αριθμό των υπαλλήλων που περιλαμβάνεται στον πίνακα του τελευταίου τριμήνου του 2009 του υπουργείου Εσωτερικών. Σύμφωνα μ’ αυτόν τον πίνακα, αν προστεθούν οι μόνιμοι υπάλληλοι και οι υπάλληλοι ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου (οι δύο κατηγορίες δηλαδή που αφορούν το 80% των δημόσιων υπαλλήλων) εμφανίζονται να υπηρετούν 689.966 υπάλληλοι στο τέλος του 2009. Ο αντίστοιχος αριθμός της απογραφής είναι 679.571, διαπιστώνουμε δηλαδή μια εντυπωσιακή προσέγγιση των δύο υπολογισμών, αν ληφθεί υπόψη ότι σχεδόν 10.000 υπάλληλοι συνταξιοδοτήθηκαν σ’ αυτό το διάστημα και βέβαια δεν αντικαταστάθηκαν από νέους.

 

Το μόνο που δεν μπορεί, λοιπόν, να πει κανείς είναι ότι όλα αυτά ήταν άγνωστα.

Το ΕΒΕΑ και οι «εκτιμήσεις» του

Μόλις τέσσερις μήνες πριν από την απογραφή, τον Απρίλιο, είχαν κυκλοφορήσει σε πολλές εφημερίδες ταυτόχρονα μία ακόμα φορά εντυπωσιακά πρωτοσέλιδα για τον αριθμό των δημόσιων υπαλλήλων. Πιο γλαφυρή η «Ημερησία»: «Εφτασαν το 1,1 εκατ. οι δημόσιοι υπάλληλοι. Γέμισε το Δημόσιο με υπαλλήλους. Το αδιαχώρητο προκλήθηκε σταδιακά όλα τα τελευταία χρόνια και οι δημόσιοι υπάλληλοι έφτασαν σήμερα τους 1.100.000». Σε άλλο σημείο η εφημερίδα αναφέρει ότι «ο αριθμός του συνολικού αριθμού (sic) των απασχολουμένων στο Δημόσιο προκαλεί ίλιγγο και δικαιολογεί τη δεινή θέση που έχει περιέλθει η οικονομία της χώρας».

Οπως επισήμαινε η εφημερίδα, «τα στοιχεία σοκ για την κατάσταση στον δημόσιο τομέα περιλαμβάνονται σε Εκθεση του Κέντρου Μελετών και Ερευνών του ΕΒΕΑ», την οποία έδωσε στη δημοσιότητα ο πρόεδρός του Κ. Μίχαλος. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, οι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι κυμαίνονται γύρω στο 40% του συνόλου, ενώ οι συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου ξεπερνούν το 50% και φτάνουν τους 550.000.

Παρόμοια ρεπορτάζ, βασισμένα στην έρευνα του ΕΒΕΑ, φιλοξενήθηκαν σε όλο το φάσμα του τύπου. «Στη χώρα μας», έγραφε το «Εθνος» (24.4.10), «ένας στους δέκα Ελληνες έχει εργασιακή σχέση με το Δημόσιο, είτε ως μόνιμος υπάλληλος είτε ως εποχικός, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που διεξήγαγε το Κέντρο Μελετών και Ερευνών του ΕΒΕΑ. Το υπεράριθμο των δημόσιων υπαλλήλων χαρακτηρίζεται από το ΕΒΕΑ ως βασική αιτία της δεινής δημοσιονομικής κατάστασης που έχει περιέλθει η χώρα αφού, σύμφωνα με εκτιμήσεις, το δημόσιο έλλειμμα διογκώνεται λόγω της υψηλής μισθοδοσίας των κρατικών υπαλλήλων που αγγίζει το 40% του ΑΕΠ, σε συνδυασμό με τη χαμηλή παραγωγικότητα του δημόσιου τομέα. Η συγκεκριμένη έρευνα ανεβάζει τον αριθμό των πάσης φύσης συμβασιούχων υπαλλήλων του Δημοσίου για το 2009 σε 550.000, οι οποίοι είναι συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου ή έργου, απασχολούμενοι μερικής απασχόλησης ή με προγράμματα μαθητείας (Stage) και ωρομίσθιοι».

Πιο προσεκτική η «Καθημερινή» (2.5.10), αποφεύγει να υιοθετήσει τον αριθμό 1.100.000, αλλά δεν παραλείπει την έμμεση αναφορά του: «Στη χώρα μας σχεδόν 1 στους 10 Ελληνες έχει εργασιακή σχέση με το Δημόσιο, είτε ως μόνιμος υπάλληλος, είτε ως συμβασιούχος, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που διεξήγαγε το Κέντρο Μελετών και Ερευνών του ΕΒΕΑ (Εμπορικό και Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Αθηνών)». Ο πίνακας, βέβαια, που παραθέτει η εφημερίδα περιλαμβάνει τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας και καταλήγει σε ένα σύνολο 759.084 ατόμων, πολύ κοντά δηλαδή στον αριθμό της απογραφής.

Δύο βδομάδες μετά την έκθεση του ΕΒΕΑ υπογραφόταν από την ελληνική κυβέρνηση το μνημόνιο.

Μετά τα αποτελέσματα της απογραφής που δεν επιβεβαιώνουν τα «στοιχεία σοκ» αναζητήσαμε την Εκθεση του Κέντρου Μελετών και Ερευνών του ΕΒΕΑ. Για λόγους που στην αρχή δεν καταλάβαμε η έκθεση αυτή δεν έχει αναρτηθεί στον ενημερωμένο και πλούσιο ιστότοπο του επιμελητηρίου. Το γραφείο τύπου του ΕΒΕΑ είχε την καλοσύνη να μας τη στείλει, με τη διακριτική παρατήρηση ότι πρόκειται «για συλλογή στοιχείων από το ΚΕΜΕ – ΕΒΕΑ μέσω των αρμόδιων δημοσίων υπηρεσιών -και όχι μελέτη- για τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα». Μόλις την πήραμε στα χέρια μας διαπιστώσαμε ότι πρόκειται για ένα κείμενο μιας σελίδας και 250 λέξεων. Φέρει τη σφραγίδα του «Κέντρου Μελετών και Ερευνας του ΕΒΕΑ» και τιτλοφορείται «Οι υπάλληλοι του δημοσίου τομέα στην Ελλάδα». Στην πρώτη παράγραφο το κείμενο επαναλαμβάνει τα περί άγνωστων στοιχείων: «Εντονη φημολογία και ατέρμονες εκτιμήσεις επικρατούν σχετικά με τον αριθμό των υπαλλήλων του δημοσίου τομέα εδώ και αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα επίσημα στοιχεία που παρουσιάζονται σε κρατικούς και διεθνείς στατιστικούς φορείς τείνουν να είναι ελλιπή καθώς στον συνολικό αριθμό δεν συγκαταλέγονται οι εποχικοί υπάλληλοι, οι υπάλληλοι με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου και οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου».

Αξιόπιστες… πηγές

Στη δεύτερη παράγραφο αντιγράφονται τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας που οδηγούν στο μετριοπαθές νούμερο των 370.517 (χωρίς τους στρατιωτικούς που υπολογίζει σε 177.600) και στο τέλος υπάρχει το «ζουμί». Το κείμενο παρατηρεί ότι σ’ αυτούς τους αριθμούς «δεν συμπεριλαμβάνονται οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου οι οποίες υπερβαίνουν τις 550.000». Προσθέτοντας αυτό τον αριθμό στον πρώτο, το κείμενο οδηγείται στο συμπέρασμα ότι «το σύνολο των υπαλλήλων του δημοσίου τομέα ανέρχεται, κατά προσέγγιση, στο 1.100.000». Και το ΕΒΕΑ καταλήγει με μια αυτοεπιβεβαίωση: «Τα αποτελέσματα αυτά αποδεικνύουν ότι οι εκτιμήσεις πως ο συνολικός αριθμός των υπαλλήλων που απασχολούνται στο δημόσιο τομέα υπερβαίνει το 1.000.000 είναι ακριβείς».

Οσο για τις πηγές του ΕΒΕΑ, εκτός από τη Στατιστική Υπηρεσία εμφανίζονται δύο δικτυακές εγκυκλοπαίδειες, η «Wikipedia» και η «Encyclopedia of the Nations». Με πηγή, μάλιστα την «Wikipedia», το ΕΒΕΑ συγκαταλέγει στους δημόσιους υπαλλήλους όλο το «ενεργό στρατιωτικό προσωπικό» (177.600), μαζί δηλαδή και τους στρατεύσιμους! Αλλά για τον κρίσιμο αριθμό των 550.000 το ΕΒΕΑ δεν δίνει καμιά εξήγηση. Σε υποσημείωση αναφέρει μόνο ότι προκύπτει «βάσει εκτιμήσεων». Ποιες εκτιμήσεις; Ποιανού; Αγνωστο. Το σίγουρο είναι ότι ακριβώς οι ίδιοι αριθμοί είχαν δημοσιευτεί ένα χρόνο νωρίτερα στο «Βήμα» (26.5.09). Και εκεί διαβάζουμε τον αριθμό 550.000, ο οποίος αναφέρεται και πάλι «κατ’ εκτίμηση».

Αλλά και μετά τη δημοσίευση των αποτελεσμάτων της απογραφής μεγάλη μερίδα του τύπου εξακολουθούσε να μιλά για 950.000 ή και 1.000.000. «Ολοταχώς προς το εκατομμύριο οι δημόσιοι υπάλληλοι» σχολίαζε η «Ημερησία» (31.7.10), ενώ το «Εθνος» πριν ακόμα από την ολοκλήρωση της απογραφής (23.7.10) πρόβλεπε ότι «Η απογραφή δείχνει κράτος μαμούθ».

Μάταια η Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ επιχειρούσε να πει τα αυτονόητα, ότι δηλαδή «οι αριθμοί διαψεύδουν μια συστηματική και χρόνια παραποίηση, διαστρέβλωση της πραγματικότητας με τα περί ενάμιση, δύο, ακόμη και δυόμισι εκατομμύρια δημοσίων υπαλλήλων». Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα της απογραφής, η ΑΔΕΔΥ σημείωνε ότι «αποδεικνύεται ότι τόσο σε αριθμό όσο και σε μισθολογική δαπάνη είμαστε κάτω από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης».

Οσοι εξακολουθούν να μιλούν για τεράστια νούμερα βασίζονται στο γεγονός ότι δεν περιελήφθησαν στην απογραφή εργαζόμενοι σε ΔΕΚΟ και Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου. Αλλά αυτό που ονομάζεται σήμερα «ευρύτερος δημόσιος τομέας» είναι από καιρό μόνο κατ’ όνομα δημόσιος. Χαρακτηριστικό ότι σ’ αυτό το ένα εκατομμύριο που υπολογίζεται από μεγάλη μερίδα του τύπου ότι θα φτάσουν οι δημόσιοι υπάλληλοι αν υπολογιστούν κι αυτές οι κατηγορίες, περιλαμβάνονται «μισθοδοτούμενοι ή μη από τον κρατικό προϋπολογισμό» («Το Βήμα», 1.8.10). Αλλά αν δεν μισθοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό, με ποια λογική συγκαταλέγονται στους δημόσιους υπαλλήλους;

Μήπως είναι λίγοι;

Η ΑΔΕΔΥ έχει δίκιο. Ο απόλυτος αριθμός των δημόσιων υπαλλήλων στην κάθε χώρα δεν μπορεί να κριθεί αν δεν συγκριθεί με τον αντίστοιχο αριθμό υπαλλήλων σε ομοειδείς χώρες. Προς μεγάλη απογοήτευση των προπαγανδιστών του μνημονίου, η σύγκριση αυτή αποδεικνύει ότι ο ισχυρισμός περί «υπερπληθυσμού» των δημόσιων υπαλλήλων στην Ελλάδα είναι εντελώς έωλος. Το επιβεβαιώνει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο μια επιστημονική έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της «Εκθεσης Ανταγωνιστικότητας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής» και υπογράφεται από τέσσερις ερευνητές του Αυστριακού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών και των Πανεπιστημίων του Στρασβούργου και του Μαγδεμβούργου («The size and performance of public sector activities in Europe»).

Τα συμπεράσματα της έρευνας αυτής, όπως αποτυπώνονται και στα διαγράμματα που δημοσιεύουμε, εμφανίζουν την Ελλάδα σε μια σχετικά χαμηλή θέση ως προς τον αριθμό των δημόσιων υπαλλήλων που διατηρεί σε σύγκριση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ενώ εξίσου χαμηλή είναι η επίδοση της χώρας μας στο ποσοστό των εργαζομένων στο Δημόσιο σε σχέση με το σύνολο των εργαζομένων. Και μάλιστα αυτά τα στοιχεία ισχύουν για τις τελευταίες τρεις δεκαετίες!

Στον πίνακα που καταγράφει το ποσοστό των δημόσιων υπαλλήλων επί του συνόλου των εργαζομένων κάθε χώρας, η Ελλάδα καταλαμβάνει τη 14η θέση επί συνόλου 17 ευρωπαϊκών κρατών, με επίδοση 11,4%. Βρίσκεται δηλαδή πολύ κάτω από την πρώτη στην κατάταξη Σουηδία (30%) ή τη Δανία (29%), τις χώρες που υποτίθεται ότι αποτελούσαν το προεκλογικό πρότυπο του σημερινού πρωθυπουργού. Αλλά η Ελλάδα υπολείπεται πολύ και από τη Γαλλία (21,2%) και τη Μεγάλη Βρετανία (17,8%), παρά τις έντονες περικοπές της τελευταίας. Η χώρα μας ξεπερνά -και μάλιστα ελάχιστα- μόνο την Ιρλανδία (11,0%), την Ολλανδία (10,7%) και τη Γερμανία (10,2%). Οπως παρατηρεί η μελέτη, η θέση της Ελλάδας στην κατάταξη αυτή παραμένει τις τελευταίες δεκαετίες σταθερή.

Ανάλογα ευρήματα δείχνει η έρευνα και όταν συγκρίνει τις δημόσιες δαπάνες στην Ευρώπη ως ποσοστό του ΑΕΠ κάθε χώρας. Και εδώ η Ελλάδα βρίσκεται σταθερά σε χαμηλότερη θέση από τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες.

Στην πραγματικότητα, λοιπόν, αυτό που παρατηρείται στην Ελλάδα δεν είναι ούτε εξαιρετική διόγκωση του αριθμού των δημόσιων υπαλλήλων ούτε η αδυναμία καταμέτρησής τους. Υπάρχει μια σκόπιμη σύγχυση μεταξύ των διάφορων τύπων εργασιακών σχέσεων που έχουν αρχίσει να εισάγονται στο Δημόσιο από τη στιγμή που ιδιωτικοποιούνται με τον έναν ή άλλο τρόπο διάφοροι τομείς, υπηρεσίες ή κλάδοι του Δημοσίου. Αυτός ο περίφημος αριθμός 550.000, τον οποίο όλοι επικαλούνται με βάση «εκτιμήσεις τους», δεν είναι τίποτα άλλο παρά το φάντασμα όλων αυτών των νέων «ελαστικών» θέσεων εργασίας που δημιουργήθηκαν στο περιθώριο και εις βάρος του δημόσιου τομέα (stages, διμηνίτες, εποχικοί, κ.λπ.). Αλλά αυτοί είναι τα πρώτα θύματα της νέας πολιτικής. Οι ίδιοι οι εκπρόσωποι των δύο κυβερνητικών κομμάτων ανακοινώνουν ότι ο αριθμός των συμβασιούχων αυτών μειώνεται, αλλά τα παπαγαλάκια τους δεν τους πιστεύουν. Ο Προκόπης Παυλόπουλος δήλωνε λίγο πριν από τις εκλογές ότι «ο αριθμός των συμβασιούχων παρά τις προκλητικά παραπλανητικές ανακοινώσεις του ΠΑΣΟΚ συνεχώς μειώνεται» («Real News», 8.9.09). Και ο διάδοχός του Γιάννης Ραγκούσης επαναλάμβανε λίγους μήνες αργότερα: «Οι θέσεις συμβασιούχων είναι μειωμένες κατά 35%» («Το Βήμα», 21.3.10).

Κάτω από την πίεση των μύθων που οι ίδιοι συντηρούσαν τόσα χρόνια, οι κυβερνώντες υιοθετούν την πιο σκληρή εφαρμογή του μνημονίου, περικόπτοντας με κάθε τίμημα θέσεις εργασίας.

 

ΠΗΓΗ και Περισσότερα: Ιός της Κυριακής, Έντυπη Έκδοση, Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010,

 http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=204528

[Turambar]

Τα δεδομένα είναι κάπως παλιά... αλλά δείχνουν ουσία.

[Turambar]

να σημειώσω ότι κάνα 2 μήνες μετά από αυτά τα άρθρα η στήλη ΙΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ δεν υπάρχει...

χεχ..

[gate4]

Δεν ξερω ποσοι στην ευρωπη παντως στην ελλαδα στην απογραφη που εγινε ειναι 750000 χωρις στρατο αστυνομια πυροσβεστικη και ισως τραπεζικων και διευθυντων...ανετα ειναι πανω 1 εκατομμυριο...Οι συνταξιουχοι ειναι καμια 2 εκατομμυρια οι ανεργοι αλλο 1 εκατομμυριο αρα σε ποσοστο ειναι κανα 30%

[Social_waste]

http://apografi.gov.gr/docs/egkiklios_2.pdf

1. Υπόχρεοι προς απογραφή
Απογράφονται όλοι οι απασχολούμενοι που λαμβάνουν τακτικές αποδοχές ή με
οποιαδήποτε άλλη ονομασία αμοιβές από το δημόσιο, τα Ν.Π.Δ.Δ. και τους Ο.Τ.Α. α’ κ
β’ βαθμού συμπεριλαμβανομένων και των Ν.Π.Δ.Δ. που υπάγονται στους ανωτέρω
Ο.Τ.Α. Ειδικότερα, απογράφονται:

[...]
Τα μόνιμα στελέχη των ενόπλων δυνάμεων, της Ελληνικής Αστυνομίας, του
Πυροσβεστικού και Λιμενικού Σώματος
[...]

[Turambar]

Το αποτέλεσμα της απογραφής δεν προκαλεί καμιά έκπληξη. Ο ισχύων προϋπολογισμός του κράτους έχει -όπως είναι φυσικό- υπολογίσει τον αριθμό των δημόσιων υπαλλήλων που πρέπει να πληρώσει. Ο σχετικός πίνακας που περιλαμβάνεται στη σελίδα 74 της εισηγητικής του έκθεσης καταγράφει τους υπαλλήλους (τακτικούς-μόνιμους, αορίστου και ορισμένου χρόνου) και ανεβάζει τον αριθμό τους σε 511.913 στις 30.6.09, ελάχιστα αυξημένο από τον αντίστοιχο των δύο προηγουμένων χρόνων (506.680 το 2008 και 503.170 το 2007). Αν συνυπολογιστεί ο αριθμός των στρατιωτικών και ορισμένων μικρότερων κατηγοριών που καταγράφονται σε άλλα σημεία του προϋπολογισμού, φτάνουμε στον ίδιο αριθμό, δηλαδή 760.000.

Δεν ξερω ποσοι στην ευρωπη παντως στην ελλαδα στην απογραφη που εγινε ειναι 750000 χωρις στρατο αστυνομια πυροσβεστικη και ισως τραπεζικων και διευθυντων...ανετα ειναι πανω 1 εκατομμυριο...Οι συνταξιουχοι ειναι καμια 2 εκατομμυρια οι ανεργοι αλλο 1 εκατομμυριο αρα σε ποσοστο ειναι κανα 30%

Εντάξει ήταν μεγάλο το άρθρο αλλά πίστευα ότι θα σε ενδιέφερε...

Αν είδατε πάντως μόνο τις τελικές εικονίτσες προτείνω να διαβάσετε το άρθρο του Ιού της Κυριακάτικης.

Δεν παραθέτει μόνο δεδομένα αλλά περιγράφει και πώς έχει γίνει η μεθόδευση για να έχουμε πειστεί για κάτι τέτοιο:

Δεν ξερω ποσοι στην ευρωπη παντως στην ελλαδα στην απογραφη που εγινε ειναι 750000 χωρις στρατο αστυνομια πυροσβεστικη και ισως τραπεζικων και διευθυντων...ανετα ειναι πανω 1 εκατομμυριο...Οι συνταξιουχοι ειναι καμια 2 εκατομμυρια οι ανεργοι αλλο 1 εκατομμυριο αρα σε ποσοστο ειναι κανα 30%

Πάντως σύμφωνα με τους χοντρικούς σου υπολογισμούς, στην Έλλάδα έχουμε ανεργία 30%!

Για κάποιο λόγο θυμήθηκα τον Αλογοσκούφη 

[Karaμazoβ]

Θεωρητικά οι συνταξιούχοι πληρώνονται κυρίως -εκτος απο το κρατος- απο τις εισφορές τους και απο τις εισφορές των εργοδοτών. Μαντέψτε ποιος εισφοροδιαφεύγει

[bjork]

Οι Ιρλανδοί διαδηλώνουν στους δρόμους του Δουβλίνου για τη σκληρή λιτότητα



Χιλιάδες πολίτες κατέβηκαν το Σάββατο στους δρόμους του Δουβλίνου, λαμβάνοντας μέρος σε διαδήλωση κόντρα στο τετραετές πρόγραμμα σκληρής λιτότητας που συνοδεύει την ένταξη της Ιρλανδίας στο μηχανισμό στήριξης ΕΕ-ΔΝΤ. Την Κυριακή οριστικοποιείται η συμφωνία για την ιρλανδική ευρω-διάσωση και στις 7 Δεκεμβρίου η «ετοιμόρροπη» κυβέρνηση του Μπράιαν Κόουεν φέρνει προς ψήφιση στη Βουλή τον προϋπολογισμό λιτότητας.

«Οι περικοπές του προϋπολογισμού δεν είναι απαραίτητες. Σώζουμε τις τράπεζες, όχι την Ιρλανδία. Οι τράπεζες είναι που πρέπει να υποφέρουν» δήλωσε η 57χρονη Μάριαν Χάμιλτον, η οποία φοβάται την μείωση του επιδόματος που λαμβάνει ως άτομο με ειδικές ανάγκες.

«Πρέπει να στείλουμε ένα σαφές μήνυμα προς την κυβέρνηση. Το εισόδημά μου έχει μειωθεί κατά αρκετές χιλιάδες ευρώ μέσα σε δύο χρόνια, δεν μπορώ άλλο» διαμαρτυρήθηκε ένας άλλος διαδηλωτής.

Η Garda, η ιρλανδική αστυνομία, αναμένει την συγκέντρωση περισσότερων από 50.000 διαδηλωτών.

Τα ιρλανδικά συνδικάτα έχουν διαβεβαιώσει για μία ειρηνική πορεία στο κέντρο της ιρλανδικής πρωτεύουσας, ωστόσο η αστυνομία προειδοποίησε ότι ορισμένες ομάδες μπορεί να επιχειρήσουν να εκμεταλλευτούν το γεγονός για να προκαλέσουν αναταραχή.

Φοιτητική διαδήλωση κατά της αύξησης των διδάκτρων νωρίτερα το Νοέμβριο είχε στιγματιστεί από βία.

Η διαδήλωση του Σαββάτου οργανώθηκε ως απάντηση στο τετραετές πρόγραμμα αυστηρής λιτότητας που ανακοίνωσε η κυβέρνηση Κόουεν και το οποίο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων «μαχαίρι» σε 24.750 θέσεις στο Δημόσιο, νέο φόρο στην ακίνητη περιουσία, μείωση του κατώτερου μισθού και αύξηση του ΦΠΑ από το 2013.

Το συνολικό ύψος των περικοπών φτάνει τα 15 δισ. ευρώ.

Η συμφωνία της Ιρλανδίας με την ΕΕ και το ΔΝΤ, για δάνειο ύψους 85 δισ. ευρώ, είναι πολύ πιθανό να ανακοινωθεί την Κυριακή, έπειτα από τηλεδιάσκεψη των υπουργών Οικονομικών της ΕΕ. Τα ιρλανδικά μέσα ενημέρωσης τοποθετούν το επιτόκιο για την οικονομική βοήθεια στο 6,7%.

Το ποσοστό αυτό είναι πολύ υψηλότερο από το 4,7%, με το οποίο δανειζόταν η χώρα τα τελευταία δύο χρόνια και ασφαλώς υψηλότερο από το 5,2% της Ελλάδας για τρία χρόνια.

Ο προϋπολογισμός παρουσιάζεται στην ιρλανδική Βουλή στις 7 Δεκεμβρίου με την κοινοβουλευτική πλειοψηφία της «ετοιμόρροπης» κυβέρνησης του Μπράιαν Κόουεν να έχει περιοριστεί στις δύο έδρες μετά τη συντριπτική νίκη υποψηφίου του Σιν Φέιν σε επαναληπτική αναμέτρηση στο Ντόνεγκαλ στη βόρεια Ιρλανδία.

http://news.in.gr/world/article/?aid=1231069134



http://www.guardian.co.uk/world/2010/nov/27/ireland-bailout-angry-demonstrators-dublin