Μεταρρύθμιση Διαμαντοπούλου(ωωωω ναι)

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Αντιστοίχηση Μαθημάτων ΝΠΣ με ΠΠΣ]

Επίσημη ενημέρωση για Αντιστοίχηση Μαθημάτων ΝΠΣ με ΠΠΣ και η συζήτηση στο forum.

[Godhatesusall]

Επίσης, μια ερώτηση. Όταν στο κείμενο διαβούλευσης λέει

Βασική Ακαδημαϊκή Μονάδα είναι η Σχολή που έχει την ευθύνη για τα προγράμματα σπουδών που προσφέρει, απονέμει πτυχία και μπορεί να αποτελείται από Τμήματα με συγγενή επιστημονικά πεδία...
Κάθε Σχολή συγκροτείται με βασικά κριτήρια τη συνάφεια επιστημονικού αντικειμένου των Τμημάτων, το μέγεθός τους και τη γεωγραφική τους εγγύτητα...
Οι νέοι φοιτητές εισάγονται σε Σχολή ή στο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα...
Η Σχολή έχει την ευθύνη για την ανάπτυξη του ενιαίου προγράμματος σπουδών του πρώτου ακαδημαϊκού έτους...
Οι φοιτητές εντάσσονται στα επιμέρους προγράμματα σπουδών της Σχολής, μετά από το τέλος του πρώτου έτους, ανάλογα με τις επιδόσεις και τις προτιμήσεις τους.

εννοεί π.χ. Πολυτεχνική σχολή με τοπογραφους, πολιτικους κτλ, ή ΣΗΜΜΥ με ενεργειακούς, ηλεκτρονικούς, ρομποτικούς, πληροφορικούς, τηλεπ κτλ?

99.9% το πρώτο

άντε,όλοι στην απεργία τώρα!

[pandora]

Τι πρύτανης, τι manager

ΝΙΚΟΣ ΜΑΡΚΑΤΟΣ | Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010


H έννοια της «μεταρρύθμισης» είναι πολύ σημαντική για να επιτρέπεται η κατάχρησή της που υποβαθμίζει την αξία της. Συγκαταλέγεται και αυτή στο πάνθεον του λαϊκισμού, των «επαναστάσεων», «αλλαγών», «νέων εποχών», «διά βίου μάθησης» (δηλαδή διά βίου ταλαιπωρίας), κ.ά. Η προτεινόμενη λοιπόν σήμερα διαρθρωτική και διοικητική αλλαγή δεν στοχεύει στην ουσία της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης αλλά αφορά τα εργαλεία παροχής της.

Ας δούμε τις σημαντικότερες προτάσεις.

Αν κανείς μελετήσει το θέμα προσεκτικά, θα παρατηρήσει ότι αυτό που συχνά κρύβεται κάτω από τα βολικά κριτήρια των αξιολογήσεων είναι κάτι πολύ διαφορετικό. Περιλαμβάνει πολύ συχνά την ακαδημαϊκή και ιδρυματική παραγωγικότητα, τον έλεγχο του κόστους, την αποτελεσματικότητα, τους ρυθμούς και τους χρόνους αποφοίτησης. Αυτά είναι ασφαλώς σοβαρά στοιχεία. Είναι όμως μόνο υποκατάστατα. Στέκονται ως ένα είδος του Τεϊλορισμού, δηλαδή ως η υποδιαίρεση ενός έργου στα απλούστατα- και συχνά άνευ ουσίας- συστατικά του, πράγμα που ισχύει στις επιχειρήσεις και επιχειρείται τώρα η εφαρμογή του στα ακαδημαϊκά ιδρύματα.

Οι προτάσεις προβλέπουν επίσης διοίκηση των πανεπιστημίων από εξωπανεπιστημιακές «προσωπικότητες» (του ιδίου «κύρους» φαντάζομαι όπως εκείνες που επιλέγονται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις να διοικήσουν τις ΔΕΚΟ, νοσοκομεία κτλ. με τα γνωστά λαμπρά αποτελέσματα!). Βεβαίως η κριτική αυτής της πρότασης εξαρτάται από το πώς ορίζει κανείς το Universitas. Αν δηλαδή το Πανεπιστήμιο είναι ο χώρος όπου η κοινωνία στοχάζεται τον εαυτό της, ο χώρος όπου κανείς προετοιμάζεται να ικανοποιήσει τις ανάγκες της κοινωνίας (ανάγκες σε αντίθεση με τις επιθυμίες που υπαγορεύονται από την ΤV και τις αγορές), τότε η πρόταση είναι άτοπη. Αν βέβαια το «σύγχρονο» πανεπιστήμιο ορισθεί ως κατάστημα που πωλεί γνώσεις από τα ράφια, τότε ασφαλώς οι ικανοί διαχειριστές/διευθυντές, ξενοπρόφερτα managers, θα βοηθήσουν τους ισολογισμούς, εισάγοντας βεβαίως και όλα τα άλλα, στοιχεία της ανταγωνιστικής αγοράς (λαμόγια, μίζες,... αναξιοκρατία κτλ.).

Ελπίζω ότι η συντριπτική πλειοψηφία της ακαδημαϊκής κοινότητας πιστεύει στον πρώτο παραπάνω ρόλο του Πανεπιστημίου και θα αγωνισθεί να αποτρέψει τέτοιες προτάσεις.

Να παρατηρήσουμε επίσης ότι αρκετοί πρυτάνεις στο παρελθόν και τώρα ήταν και είναι λαμπροί managers, οδήγησαν τα πανεπιστήμιά τους σε αναπτυξιακούς δρόμους και είναι σίγουρα πολύ καλύτεροι από πολλούς managers ΔΕΚΟ, νοσοκομείων, ινστιτούτων κτλ. που τοποθετούν οι εκάστοτε κυβερνήσεις με κριτήριο, εν γένει, την κομματική τους υποταγή.

Οταν συμμετέχουν οι επιχειρήσεις σε συμβούλια διοίκησης ΑΕΙ και όταν ακαδημαϊκές έδρες ιδρύονται από χορηγούς είναι αστείο να πιστεύει κανείς στα σοβαρά ότι τα προγράμματα σπουδών θα διαμορφώνονται με ακαδημαϊκά κριτήρια κοινωνικών, περιβαλλοντολογικών και άλλων πανεπιστημιακών θεωρήσεων και όχι με βάση τα επιχειρηματικά συμφέροντα αυτών που πληρώνουν. Και δεν θα διαφωνεί κανείς ότι αυτό αποτελεί επιστημονική οπισθοδρόμηση.


Με την ίδια λογική πολλές προτεινόμενες αλλαγές σε σχέση με τους φοιτητές (δάνεια από τράπεζες, κουπόνι πρόσβασης σε υπηρεσίες, χρηματοδότηση ανά φοιτητή, κ.ά.) προφανώς μας προετοιμάζουν για επιβολή διδάκτρων, ενώ σε συνδυασμό με την οικονομική αυτοτέλεια και την ως άνω αλλαγή στη Διοίκηση προετοιμάζουν τα ΑΕΙ για ιδιωτικοποίηση.


Λίγα λόγια για τον λεγόμενο Διάλογο που η τόσο συχνή επανάληψή του 20 χρόνια τώρα τον έχει και αυτόν ευτελίσει.

Διάλογος, δηλαδή ανταλλαγή απόψεων για να πείσει ο ένας τον άλλο, νοείται μόνο μεταξύ ελεύθερων ανθρώπων. Στον τόπο μας ο διάλογος διεξάγεται πάντοτε μεταξύ κομματικά εξαρτημένων ατόμων.

Ετσι οι προσκείμενοι στην εκάστοτε κυβέρνηση συμφωνούν με τα προτεινόμενα μέτρα, εκείνοι που πρόσκεινται στην εκάστοτε αξιωματική αντιπολίτευση διαφωνούν και εκείνοι των κομμάτων της Αριστεράς διαφωνούν πάντα.

Συμπέρασμα: τρεις λαλούν και δυο χορεύουν, όπως υπαγορεύει η λαϊκή ρήση που περιγράφει άλλωστε γενικότερα την πολιτική επικαιρότητα.


Ο κ. Νίκος Μαρκάτος είναι καθηγητής ΕΜΠ, πρώην πρύτανης του Ιδρύματος.

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=373616&ct=114&dt=17/12/2010

[pandora]

Το εκκρεμές της Παιδείας

ΣΤΑΜΑΤΗΣ Ν. ΑΛΑΧΙΩΤΗΣ | Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010


Πριν από λίγα μόνο χρόνια πιστεύαμε ότι το πανεπιστήμιο είναι το τελευταίο οχυρό που δεν έχει πέσει στα μάτια της κοινωνίας· έγινε όμως και αυτό· με καταλύτες κυρίως τους συκοφάντες του, που γιγαντώνουν την εξαίρεση και ελαχιστοποιούν τον κανόνα· αλλά και με μερικούς εκ των έσω που έχουν παρερμηνεύσει τον ρόλο τους. Οχι βέβαια ότι το ελληνικό πανεπιστήμιο δεν έχει προβλήματα. Αντί όμως να εστιάζεται κάθε φορά η συζήτηση στα προβλήματα αυτά και να προσεγγίζεται η λύση τους, εμφανίζονται «λύσεις» της μορφής «πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι», ανατροπή δηλαδή στην ανατροπή· και τα προβλήματα εκκρεμούσαν εν αδρανεία και αδρανούσαν εν εκκρεμότητι.

Από την παντοδυναμία της έδρας λ.χ. ορθώς φθάσαμε στον Ν. 1268/82 που απελευθέρωσε τεράστιες ερευνητικές και εκπαιδευτικές δυνάμεις στα ελληνικά πανεπιστήμια. Τα προβλήματα όμως που συνοδεύουν κάθε σοβαρή αλλαγή δεν αντιμετωπίζονταν στη βάση μιας συνεκτικής προσαρμογής, αλλά εναλλάσσονταν με μορφή εκκρεμούς. Αύξηση- μείωση- αύξηση της φοιτητικής συμμετοχής στα συλλογικά όργανα, αύξηση- μείωση- αύξηση στα μέλη των εκλεκτορικών σωμάτων, ανεξέλεγκτη έγκριση ίδρυσης νέων στενού γνωσιακού αντικειμένου Τμημάτων.

Και ενώ αναμένει κανείς από τους πολιτικούς και ακαδημαϊκούς σχεδιαστές, αν τους λάβουν υπόψη τους οι πρώτοι, να ισορροπήσουν τις παρεκκλίσεις, καινοτομούν συνήθως και δημιουργούνται νέα προσαρμοστικά προβλήματα που ικανοποιούν πάλι τη θεωρία του εκκρεμούς· με τη λύση να απέχει από την παγίωση μιας παράδοσης, ενός στόχου, ο οποίος θα μορφοποιεί την ταυτότητα του ελληνικού πανεπιστημίου και όχι τον μιμητισμό του· για να μην επηρεάζεται εύκολα από τις απροσδιόριστες «περιβαλλοντικές» επιδράσεις.

Ετσι φτάσαμε σήμερα να συζητούμε και να διαβουλευόμαστε αν λ.χ. ο πρύτανης θα διορίζεται και θα παύεται από ένα διορισμένο, εν πολλοίς εξωπανεπιστημιακό, Συμβούλιο! Αν θα προωθηθεί π.χ. η διεπιστημονικότητα/διαθεματικότητα με τη γιγάντωση της σχολής και τη νανοποίηση των τμημάτων, σε μια εποχή όπου αναδύονται πρωτοπόρα γνωσιακά αντικείμενα τα οποία θα ασφυκτιούν μέσα στην αγκαλιά της πολυγνωσιακής σχολής, αντί η προώθηση αυτή να γίνει μέσα από τα προγράμματα σπουδών που θα ενσωματώνουν και στοιχεία ακαδημαϊκής διεπιστημονικότητας/διαθεματικότητας. Δεν συζητούμε ωστόσο το αν η θεμιτή πανεπιστημιακή δημοκρατία θα μπορεί να λειτουργήσει σε ένα τέτοιο πλαίσιο. Η τελευταία όμως διάζευξη πρέπει να είναι ο πυρήνας της συζήτησης, αλλά ίσως δεν έχει γίνει πλήρως κατανοητό. Και αντί το νοικοκύρεμα και η αποτελεσματικότητα των πανεπιστημίων, η ελαχιστοποίηση των αποκλίσεων από τον ακαδημαϊκό και δημοκρατικό χαρακτήρα τους να είναι ο στόχος, υπάρχει ο φόβος ότι η προτεινόμενη στόχευση έχει δυσκολίες και εύλογα διερωτάται κανείς για το αν τελικά κάποιος άλλος είναι ο διεθνής στόχος. Διότι η μαζικοποίηση της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, που άρχισε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, έφθασε σε «επικίνδυνα» υψηλό σημείο διεθνώς! Κάπως πρέπει να ανακοπεί ο ρυθμός αυτός και να μικρύνουν τα πανεπιστήμια! Γι΄ αυτό άλλες χώρες αυξάνουν υπέρογκα τα δίδακτρα και άλλες προτιμούν διαρθρωτικές αλλαγές, με πολλές όμως παρενέργειες. Η ευθύνη όλων μας λοιπόν είναι να αντιπαραθέσουμε τεκμηριωμένες και σοβαρές αντιπροτάσεις στο κείμενο διαβούλευσης, στην κρίσιμη αυτή καμπή για το δημόσιο πανεπιστήμιο, για να εμπλουτισθεί ο προβληματισμός και οι δυνατές λύσεις, που πιθανόν να αναζητεί και η πολιτεία.

Διαφορετικά θα ξαναπαιχθεί το σενάριο του εκκρεμούς και η δημοκρατία, που κινείται μέσα στο πανεπιστήμιο από την ισορροπία έως την κακοποίησή της, θα κινδυνεύσει να «προσαρμοστεί» σε έναν νέο φιλελεύθερο θώκο, άγνωστο στα ελληνικά πανεπιστήμια, και να γίνει αγνώριστη· και αυτό πρέπει να προσεχθεί, γιατί η εξαίρεση θα γίνει κανόνας. Ας προσέξουμε λοιπόν όλοι γι΄ αυτό το πιθανό ενδεχόμενο και ο καθένας, εξουσιαστής και εξουσιαζόμενος, να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν για τη μερική κακολειτουργία των πανεπιστημίων και την ανατροπή των ονείρων του.


Ο κ. Σταμάτης Ν. Αλαχιώτης είναι καθηγητής Γενετικής.

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=373617&ct=114&dt=17/12/2010

[Karaμazoβ]

αφελής ερώτηση απο το 2006:

γιατι οι καθηγητές δεν αντιστέκονται πιο ενεργά στο Νομο με απεργία, παράλληλα με τις καταλήψεις των φοιτητών και αρκούνται στα παραπονα στις εφημερίδες?


πολυφωνια στις ταξεις τους? διαφορετικά συμφέροντα μεταξύ τους? πιο ασφαλες να δουμε πρώτα πως θα το πάνε οι φοιτητές και βλεπουμε?

[pandora]

που και να βάλω τπτ από τα "ωραία" του "dialogos-dep"
 

η electroauth, ακόμη και το thmmy.gr φαντάζει παράδεισος μπροστά στην νηπιακή επιχειρηματολογία "ακαδημαϊκών"

[pandora]

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_17/12/2010_426057

[Turambar]

η ανυπαρξία των καθηγητών είναι προφανείς. αρκούνται στις παρεμβάσεις του συμβουλίου των πρυτάνεων και άντε καμιά ανακοίνωση για γενικές αρχές μιας μεταρρύθμισης.

Πιστεύουν πραγματικά ότι η πολιτεία θα τους ακούσει? 'Εχουν συνηθίσει να μιλάνε σε ακροατήρια και αυτά να ακούνε προσεκτικά? Εϊναι άξιο απορίας πραγματικά.


Είναι ή προβατάκια ή συμφωνούν με όλα αυτά που γίνονται στην κοινωνία, γιατί από παρεμβάσεις όλο στόμφο τύπου Παναγώπουλου έχουμε χορτάσει.

[Karaμazoβ]

μερικοί ίσως και να μην είναι αρνητικοί με τον μανατζερ: όπως και στην πολυκατοικία, όταν δηλώνεις αδιάφορος ή ανικανος να διαχειριστείς τα οικονομικά σου, τον αποδέχεσαι. μέχρι να βαλει χέρι στα του γραφείου σου.



υπάρχει και μια αμοιβαία αντιπάθεια για αυτά που έγιναν μεταξυ καθηγητών-φοιτητών την περίοδο 2007-2008, αλλα πρεπει να μπουν στην άκρη αυτά στην παρουσα συγκυρία. Δηλαδή όταν μιλάς για χάσιμο εξαμήνου στο μάθημα και πανικοβάλεις τους φοιτητές, τί καταφέρνεις? Να σταματήσουν οι κινητοποιήσεις-καταλήψεις και να ψηφιστεί ο νόμος χωρίς εσενα (διαβουλευση του κώλου) το Γενάρη?? Σε συμφέρει ως ακαδημαικό, που εστω και σε κάποιο κομματι σου νιώθεις δάσκαλος, και ως ΔΕΠ αυτό?

[Turambar]

Επίσης κάποιοι δεν εμπιστεύονται κάποιους άλλους να διαχειριστούν τα οικονομικά. Δεν έχουν και άδικο εδώ που τα λέμε

υπάρχει και μια αμοιβαία αντιπάθεια για αυτά που έγιναν μεταξυ καθηγητών-φοιτητών την περίοδο 2007-2008, αλλα πρεπει να μπουν στην άκρη αυτά στην παρουσα συγκυρία.

Σαν πληγωμένες γκόμενες* κάνουν. Μπερδεύουν το γλύψιμο με τον σεβασμό, γιατί έτσι έχουν συνηθίσει από το πώς γίνεται η "έρευνα" σήμερα. Μη περιμένετε κάτι καλύτερο από αυτούς

Αλλά άντε... από καθηγητές ΤΕΙ, όπως έχουν καταντήσει οι δικοί μας επί των ημερών τους, και να λέγαν τίποτα, ποιος θα τους έδινε σημασία? Αλλά εκεί στο οικονομικών ή στη Θεολογία, υπάρχουν άνθρωποι που θα τους έδιναν σημασία αν μιλούσαν. Και αυτοί όμως... μούγκα.

Προφανώς όλοι μαζί στηρίζουν Διαμαντοπούλου, όπως ο Παναγώπουλος στηρίζει το Μνημόνιο.







*Ζητώ συγγνώμη από τις πληγωμένες γκόμενες που τις συγκρίνω με ακαδημαϊκούς καθηγητές. Και οι πληγωμένοι γκόμενοι τα ίδια χάλια έχουν πάντως..

[Αιμιλία η φτερωτή χελώνα]

Προτάσεις του «Παιδεία Μάχης» στο διήμερο της ΑΡΕΝ 11-12 Δεκέμβρη 2010
http://www.xekinima.org/arthra/view/article/protaseis-toy-paideias-maxis-sto-diimero-tis-aren-11-1/

ενα τετοιο γαμημενο προγραμμα δε μπορει να βγει απο αλλους????

[gate4]

Δικό μας καθήκον μεροκαματο σαν ΑΡΕΝ είναι να εξηγήσουμε με ειλικρίνεια στους φοιτητές πως ένας δρόμος υπάρχει για να σταματήσουμε τα νέα μέτρα: ένα μαζικό φοιτητικό κίνημα διαρκείας με καταλήψεις και διαδηλώσεις, σε συντονισμό με τα άλλα στρώματα της εκπαίδευσης (πανεκπαιδευτικό μέτωπο) αλλά και με τους εργαζομένους. Πρέπει ανοιχτά να καλέσουμε τους φοιτητές να επιλέξουν τον αγώνα αντί για την εξεταστική όπως έγινε και το 2006-2007.

+1!

[BOBoMASTORAS]

deleted

[Godhatesusall]

Το ζήτημα των συμμαχιών είναι αρκετά περίεργο

Από την μία έχουμε τους καθηγητές 2οβάθμιας οι οποίοι στην πλειονότητά τους θίγονται από την κεντρική πολιτική για την παιδεία. Όμως η εκάστοτε ηγεσία ξέρει να ντριμπλάρει καλά και ποτέ δεν κατεβάζει 2 νομοσχέδια για σχολεία-πανεπιστήμια μαζί. Για να πείσεις τους καθηγητές λοιπόν να απεργήσουν για να συμμετέχουν σε μια πανεκπαιδευτική πορεία θέλει πολύ δουλειά(εκ των πραγμάτων και το 2006 και το 2007 σε ελάχιστες περιπτώσεις ήρθαν καθηγητές μαζί μας. Πιο πολλές φορές εμείς πήγαμε στην δικιά τους απεργία).

Από την άλλη τα ΔΕΠ καθώς και οι ΕΕΔΙΠ/ΕΤΕΠ κτλ είναι μια εντελώς άλλη ιστορία. Τα μέλη ΔΕΠ είναι από μεγαλοκαθηγητάδες που λιγουρεύονται ένα πανεπιστήμιο-επιχείρηση για να βγάζουν φράγκα και από την άλλη υπάρχουν οι καθηγητές που δεν έχουν τέτοια δυνατότητα. Προφανώς με τους πρώτους δεν μπορείς να συμμαχήσεις σε μόνιμη βάση και με τους δεύτερους μπορείς μόνο ευκαιριακές συμμαχίες να έχεις καθώς οι λέκτορες-επίκουροι αλλάζουν στάση εν μία νυκτί. Από την άλλη για τα ΕΕΔΙΠ/ΕΤΕΠ κτλ δεν ξέρω τι γίνεται, αλλά συνδικαλιστικά είναι νεκροί σαν μούμιες(δεν έχω δει καμία δράση του σωματείου τους, αν αυτό υπάρχει).

Τρίτον, υπάρχουν και οι μαθητές, οι οποίο -πλην εξαιρέσεων- δεν έχουν πολιτικό κριτήριο παρά μόνο αυθορμητισμό και εύκολα ντριπλάρονται από καθηγητές/διευθυντές. Προφανώς ο αυθορμητισμός είναι αναγκαίος και τον χρειαζόμαστε στις πορείες/διαδηλώσεις, αλλά αν δεν γίνει το αυθόρμητο συνειδητή πάλη δεν θα πάμε μακριά(βέβαια, μόνο το ότι μπαίνει στην διαδικασία ο μαθητής να αμφισβητήσει κάτι και να παλέψει για την ανατροπή του είναι πάαααρα πολύ σημαντικό).


Πάντως για πιο ευκαιριακές συμμαχίες η γραμμή μου είναι : Συμμαχία και με το διάβολο, αρκεί το κίνημα να πάει ένα βήμα μπροστά. Και όταν πάμε ένα βήμα μπροστά και δεν χρειαζόμαστε την συμμαχία την παρατάμε και άμα μας συμφέρει κράζουμε/κριτικάρουμε ολιμερίς τους παλιούς μας συμμάχους.

[jimmakos]

@Bob_da_builda
Αυτό και αν ακούγεται γαμάτο.
Να δημιουργηθεί ενιαίο εκπαιδευτικό μέτωπο ενάντια στην μεταρρύθμιση.
Στη βάση όμως ότι δεν μπορούν να ενωθούν φοιτητές με καθηγητές σε έναν κοινό αγώνα λόγω διαφορετικών συμφερόντων πως εγγυάσαι την αλληλεγγύη ανάμεσα στα αγωνιζόμενα κομμάτια;
π.χ. δίνει κάτι στους καθηγητές να σταματήσουν τις κινητοποιήσεις, τις σταματάνε και μένουνε οι φοιτητές ξεκρέμαστοι. (ή και το αντίθετο)
έχεις κάτι στο μυαλό σου; (δεν είναι ειρωνική η ερώτηση)

[thanasiskehagias]

Το ζήτημα των συμμαχιών είναι αρκετά περίεργο
...
Από την άλλη τα ΔΕΠ καθώς και οι ΕΕΔΙΠ/ΕΤΕΠ κτλ είναι μια εντελώς άλλη ιστορία. Τα μέλη ΔΕΠ είναι από μεγαλοκαθηγητάδες που λιγουρεύονται ένα πανεπιστήμιο-επιχείρηση για να βγάζουν φράγκα και από την άλλη υπάρχουν οι καθηγητές που δεν έχουν τέτοια δυνατότητα. Προφανώς με τους πρώτους δεν μπορείς να συμμαχήσεις σε μόνιμη βάση και με τους δεύτερους μπορείς μόνο ευκαιριακές συμμαχίες να έχεις καθώς οι λέκτορες-επίκουροι αλλάζουν στάση εν μία νυκτί.

Είμαι σίγουρος ότι δεν ανήκω στην κατηγορία "μεγαλοκαθηγητάδες που λιγουρεύονται ένα πανεπιστήμιο-επιχείρηση για να βγάζουν φράγκα". Η περιγραφή σου των υπόλοιπων ("οι καθηγητές που δεν έχουν τέτοια δυνατότητα") είναι εντελώς ανεπαρκής.  Στην ουσία τσουβαλιάζεις σε αυτή την κατηγορία άτομα με εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά. Ελπ'ιζω να το κάνεις αυτό από άγνοια και όχι από δόλο.

Νομίζω ότι η πραγματικότητα σχετικά με τα κίνητρα των ΔΕΠ είναι αρκετά διαφορετική από την απλοϊκη  σου ανάλυση. Ένας ΔΕΠ (όπως και κάθε άλλος άνθρωπος) έχει πολλούς (και συχνά αντικρουόμενους στόχους). Π.χ. εγώ

Α: σίγουρα δεν είμαι ικανοποιημένος με το υπάρχον κοινωνικό / πολιτικό σύστημα και θα ήθελα να αλλάξει
Β: αλλά επίσης θέλω πάρα πολύ να βελιτωθεί η ακαδημαϊκή (διδακτική και ερευνητική) κατάσταση του πανεπιστημίου.

Στην παρούσα φάση ο στόχος Β είναι πιο σημαντικός για μένα από τον Α (φυσικά αυτό μπορεί να αλλάξει στο μέλλον). Για να προχωρήσω σε συμμαχία μαζί σου πρέπει να με πείσεις ότι η τακτική σου θα προωθήσει τον Β και μάλιστα σε ένα βραχυμεσοπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα. Από αυτά που βλέπω τα τελευταία χρόνια συμπεραίνω ακριβώς το αντίθετο. Δίνω μόνο ένα παράδειγμα (θα μπορούσα να δώσω πολλά άλλα): κατά τη γνώμη μου οι καταλήψεις, με τον ρυθμό που γίνονται τα τελευταία χρόνια, βλαπτουν πολύ σοβαρά την ακαδημαϊκή υπόσταση του Πανεπιστημίου. Όσο υποστηρίζεις τις καταλήψεις τόσο με αποτρέπεις από το να συμμαχήσω μαζί σου.

Σημείωσε ακόμη τα εξής:

(α) Στην περίοδο 2006-2007 υποστήριζα τις καταλήψεις, συμμετείχα στις πορείες κτλ. Βλέποντας την εξέλιξη των πραγμάτων θεωρώ ότι αυτό ήταν λάθος μου (πάντα σε σχέση με τους δικούς μου στόχους και προτεραιότητες).
(β) Υπάρχουν πολλοί ΔΕΠ που σκέφτονται σαν εμένα.

Δεν είναι περίεργο λοιπόν ότι δύσκολα θα συμμαχήσουμε. Η δική σου προτεραιότητα είναι (συμπεραίνω από τις πράξεις σου) να αλλάξεις το κοινωνικό / πολιτικό συστημα -- εν ονόματι αυτού, δεν θα σε πειράξει σε μια ενδιάμεση φάση ακόμη και να γκρεμίσεις το πανεπιστήμιο. Η δική μου προτεραιότητα είναι να κάνω το πανεπιστήμιο πιο σοβαρό επιστημονικά. Ως προς αυτό τον στόχο, μπορεί να θεωρώ την κυβερνητική πολιτική κακή, αλλά την δική σου πολιτική την θεωρώ πολύ χειρότερη για αυτά που εγώ εύχομαι / ελπίζω (και τα οποία, επαναλαμβάνω, δεν συμπεριλαμβάνουν ένα πανεπιστήμιο επιχείρηση στο οποίο θα βγαζω φράγκα). Άρα το μη χείρον βέλτιστο.

Τέλος να σημειώσω ότι δεν με πείθει ούτε το ιδεολόγημα (που έχεις μεταχειριστεί κατά κόρο) "εσείς που θέλετε να βελτιώσετε την ποιότητα σπουδών / αξία πτυχίων είστε παρτάκηδες κτλ.". Θεωρώ απολύτως θεμιτή προσέγγιση το να θέλει κάποιος πρώτα να διορθώσει αυτά που τον αγγίζουν άμεσα και μετά να κοιτάξει τι μπορεί να διορθώσει από αυτά που συμβαίνουν παραέξω.

Αυτά και καλές γιορτές

Θ

ΥΓ: Προφανώς όταν μεταχειρίζομαι το δεύερο ενικό δεν εννοώ τον Godhatesusall προσωπικά αλλά άτομα / ομάδες με ανάλογη πολιτική τοποθέτηση.