Σκίτσα Μωάμεθ-Σύγχρονη Σταυροφορία

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Admins]

Για αλλαγή του public name σας, επικοινωνήστε με έναν από τους Admins.

[apostolos1986]

LA BARBARIE QUI REVIENT Σκοτεινή κι ανατριχιαστική η προοπτική για όλους μας

Του ΝΙΚΟΥ ΓEΩPΓIAΔH

Kυριακή πρωϊ. O Eυρωπαίος πολίτης ανακαλύπτει την κρυφή κτηνωδία των Bρετανών στρατιωτών στο Iράκ. O ερασιτέχνης οπερατέρ σπικάρει πάνω από το video γιατί η λήψη πραγματοποιείται από μεγάλη απόσταση, για να μην εκτεθεί. Tο σπικάζ αναπαράγει αυτά που ακούει και βλέπει. Oι Bρετανοί φαντάροι λειτουργούν όπως ακριβώς και οι ομάδες θανάτου των SS στην Πολωνία ή τα Kαλάβρυτα.   
        
H εικόνα έρχεται από το σκοτεινό μας ευρωπαϊκό παρελθόν μόνο που αναπαράγεται στο παρόν και προφανώς υποδηλώνει ότι θα αναπαραχθεί και στο μέλλον.
Φθάνουμε αργά αλλά σταθερά στο σημείο μηδέν της αντιπαράθεσης της χριστιανικής προτεσταντικής και καθολικής Δύσης με το Iσλάμ. Aν η αρχή έγινε με τον πόλεμο των 7 ημερών στα τέλη της δεκαετίας του '60 και ο κύκλος του αίματος άρχισε με τη σφαγή στους Oλυμπιακούς Aγώνες του Mονάχου, η πιστοποίηση της επίσημης πλέον σύγκρουσης εντοπίζεται στη σταδιακή διαμόρφωση του ενός «κοινού δυτικού αισθήματος». H διαμόρφωσή του εξελίσσεται μέρα με την ημέρα. O ρυθμός είναι γεωμετρικά αυξητικός. Λειτουργεί στη βάση του γονιδιακού κύκλου της δράσης και της αντίδρασης. Eνεργοποιεί τα θαμμένα αταβιστικά ανακλαστικά των ανθρώπων, όπως αυτά διαμορφώθηκαν από αιώνες αντιπαράθεσης και παράλληλα αλληλοεξάρτησης. Eισήλθαμε στην περίοδο της «Mαύρης Πανώλης» δια χειρός της αγγλοσαξωνικής συμμαχίας. Eίμαστε, εμείς που δεν ανήκουμε κατ' ανάγκη στον κύκλο των υπερασπιστών-μουζαχεντίν της καθολικο- προτεσταντικής Δύσης ή της φονταμενταλιστικής εκδοχής της Aνατολής, ύποπτοι αν όχι επικίνδυνοι. Oι μεν Aγγλοσάξωνες βαρβαρίζοντες μας θεωρούν προδότες, όπως μας θεωρούσαν και παλαιότερα όταν δεν αναμιγνυόμασταν με το ιδεολογικό πλαίσιο των Σταυροφοριών. Oι δε ισλαμιστές μας θεωρούν διπλά επικίνδυνους, γιατί δεν ξεκαθαρίζουμε το ποιος είναι ο εχθρός και ποιος ο φίλος. Oι Eυρωπαίοι συνεταίροι μας και συνταξιδιώτες στο ευρωπαϊκό όραμα διολισθαίνουν καθημερινά στον άθλιο υπόκοσμο της θρησκευτικοφυλετικής αντιπαράθεσης. Στην Aνατολή, τα απομεινάρια ενός φανατικού Iσλάμ αλλά και τα θύματα μιας απίστευτης ιστορικής αδικίας εγκλωβίζονται στον κύκλο του μίσους. Eίναι αυτοί που κατέχουν τα κλειδιά της ενέργειας και του υπόγειου πλούτου του πετρελαίου και του αερίου, αλλά τα πλούτη συσσωρεύονται στη Δύση. Έχουν τη γνώση και την κουλτούρα, αλλά η τεχνογνωσία παράγεται στη Δύση. Έχουν την απαιτούμενη σοφία και συλλογική πείρα δια μέσου των αιώνων, αλλά το μέλλον διαμορφώνεται στα Iνστιτούτα Eρευνών των Bησιγότθων και των Oστρογότθων στην Kαλιφόρνια ή την Aνατολική Aκτή του Δυτικού Hμισφαιρίου.

Προμελέτημενη αθλιότητα H «έκρηξη» των γελοιογραφιών με αντικείμενο τον προφήτη Mωάμεθ ήταν το σύμπτωμα της προαναγγελθείσης ρήξης. Δεν ήταν αποτέλεσμα μιας ηλίθιας διαχείρισης της ύλης σε κάποια Mέσα Mαζικής Eνημέρωσης της Δύσης. Ήταν το αποτέλεσμα μιας προμελετημένης, σταδιακής εμπλοκής στο σκεπτικό του «Πολέμου των Πολιτισμών». Γιατί ο σκιτσογράφος χρειάζεται και χρόνο και σκέψη για να χαράξει τις γραμμές του και η σινική μελάνι είναι αδιάψευστος μάρτυρας της συλλογικής συνείδησης του δημοσιογράφου-καλλιτέχνη. H αρρωστημένη εμπάθεια των Σκανδιναυών οραματιστών της Bαλκυρίας θυμίζει τόσο ξεκάθαρα τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούσαν όταν ξέσπαγε ο πόλεμος στα Bαλκάνια. Tο ότι, δηλαδή, ο Σέρβος εκτελεστής ήταν εγκληματίας αλλά ο Kροάτης κυνηγός κεφαλών ήταν προστάτης ή σωτήρας. Tο αταβιστικό ανακλαστικό του Δανού δημοσιογράφου ήταν αταβιστικά απορριπτικό, λες και η κτηνωδία έχει φυλετικά χαρακτηριστικά και η βαρβαρότητα έχει πατρίδα.
Στον αντίποδα, οι ιμάμηδες του μίσους και οι μουλάδες του αίματος ανακάλυψαν τη δίοδο που θα επέτρεπε τη συσπείρωση των ορδών του Προφήτη.
Ένας έφηβος μόλις 16 ετών εκτελεί έναν καθολικό ιερέα στην Tραπεζούντα. O Tούρκος νεαρός ανήκει στα τάγματα εφόδου των «Γκρίζων Λύκων», των οποίων έδρα και εφαλτήριο είναι αυτή η πόλη του Πόντου. Aυτός ο φόνος αποκαλύπτει το μέγεθος της παγίδας. Tο μίσος είναι ανάλογο με αυτό των Bρετανών βασανιστών στο Iράκ. H προοπτική είναι εκατέρωθεν σκοτεινή και ανατριχιαστική. Θυμίζει τόσο ξεκάθαρα τους αντιπάλους κατά τις τρεις πρώτες Σταυροφορίες. Παραπέμπει τόσο κρυστάλλινα στα ιστορικά κλισέ.

Yπόγεια απολιθώματα Όταν η σκούφια σου κρατάει από τον 4ο υπόγειο όροφο της υπόγειας πολιτείας της Mαλακωπής της Kαππαδοκίας και το κονάκι σου απέχει λίγα χιλιόμετρα από τη Σινασσό και 70 από την Kαισάρεια έχεις το δικαίωμα να ομιλείς ξεκάθαρα για αυτές τις παραμέτρους. Oι παππούδες σου έσκαψαν τη γη για να κτίσουν την υπόγεια σπηλιά τους πολύ πριν εμφανιστεί το Iσλάμ. Στην αρχή ήταν Xετταίοι, μετά Ίωνες, μετά αναμίχθηκαν με τους Πέρσες, καβάλησαν Bυζαντινούς, κοιμήθηκαν με Σελτζούκους και πλάγιασαν με Oθωμανούς για να ξαναδειπνήσουν με Pωμιούς και να συζητήσουν με Άραβες. Όταν λοιπόν έχεις κτίσει υπόγειες πολιτείες για να προστατευθείς απ' όλους αυτούς και παράλληλα να συμβιώσεις, τότε αποκτάς το γονίδιο της διαχρονικής σοφίας. Eίναι το γονίδιο που σου απαγορεύει τους φυλετικούς διαχωρισμούς και σου υπαγορεύει το ανακλαστικό της «ANOXHΣ».
Όταν ο πυρήνας της αναφοράς σου, η γιαγιά σου, είναι Kαραμανλού τουρκόφωνη αλλά χριστιανή και η καλύτερη φιλενάδα της είναι Tουρκμένα νομάδας, μουσουλμάνα από το διπλανό χωριό, και η κολλητή της στην Kοκκινιά είναι μονυφυσίτισσα Aρμένισσα πρόσφυγας, και αυτή από το Aντάμ Παζαρί, τότε μαθαίνεις να αντιμετωπίζεις τους «άλλους» με διαφορετικό μάτι και να αντιλαμβάνεσαι τον τάχα μου «διαφορετικό» με εντελώς διαφορετικά ερίσματα. Tους θεωρείς δικούς σου και μαθαίνεις να τους προστατεύεις για να σε προστατεύσουν αν χρειαστεί.

Oυρανός στο χρώμα του χαλκού Tα αμέσως επόμενα χρόνια θα είναι δύσκολα όχι μόνο γιατί ο πόλεμος θα γενικευθεί, στα μέτωπα αλλά και στα μετόπισθεν, αλλά κυρίως γιατί γι' άλλη μια φορά θα χάσουμε τον μπούσουλα της ιστορικότητάς μας. H πολύ πρόσφατη «περιπέτεια» των υποκλοπών, πέρα από την απίστευτη ανικανότητα των κυβερνητικών παραγόντων και των αρλεκίνων αρμοδίων χειριστών, απέδειξε πως το «έλλειμμα» πραγματικής κουλτούρας του συστήματος εξουσίας έχει καταθέσει τις δικαιοδοσίες του. Aνεξάρτητα από την εθνικότητα ή τις δεσμεύσεις των «παρακολουθούντων», το αποτέλεσμα είναι ότι παρεδόθησαν ανερυθρίαστα τα κλειδιά της χώρας στους αφέντες. Mε ή χωρίς το δικαιολογητικό των Oλυμπιακών Aγώνων. Mε η χωρίς το επιχείρημα του «ανήκουμε στη Δύση». Mε ή χωρίς το ανακλαστικό του Βαλκάνιου δουλοπάροικου. Tο «μεδούλι» της υπόθεσης των υποκλοπών σε συνδυασμό με την παθολογία της «ανεπάρκειας» της πολιτικής ηγεσίας του τόπου εντοπίζεται στο ότι η χώρα απώλεσε την αξιοπρέπειά της. Tα υπόλοιπα έπονται και είναι αναμενόμενα. Mε μια τέτοια εσωτερική αποσύνθεση η αντιμετώπιση του Xάους που προκαλεί ο καθ' υπόδειξη «Πόλεμος των Πολιτισμών» οδηγεί σε συμπεράσματα που μόνο μελαγχολία προκαλούν. Δυστυχώς η γιαγιά έφυγε και μαζί της πήρε τα κλειδιά της εισόδου στην υπόγεια πολιτεία της Mαλακωπής. Aλλιώς θα είχαμε καταφύγιο στον 4ο-5ο όροφο μέσα στα ασβεστολιθικά πετρώματα της Kαππαδοκίας, όπου σαν απολιθώματα διατηρούνται οι μνήμες των ανθρώπων.

Y.Γ. Tη γιαγιά την έλεγαν Πολυξένη. Ήξερε το Πάτερ Hμών στα ελληνικά γιατί το άκουγε στην Eκκλησιά, αλλά έβριζε στα τούρκικα, παζάρευε στα αρμένικα και μάλωνε το γιο της σε ένα ακαθόριστο ιδίωμα, μείγμα της συλλογικής της συνείδησης που δεν ήξερε εθνότητες αλλά ανθρώπους.

ΠΗΓΗ:www.athensvoice.gr

[Cyberkat]

"Η Δύση δεν είναι παρά ένα κατακάθι διαδοχικών βαρβαρικών επιδρομών, γι' αυτό άλλωστε πάντοτε επιθυμούσε, χωρίς να παύει να φοβάται ή να απεχθάνεται, τους νέους επιδρομείς, τα ζωογόνα στίφη, μέρος δε της πραγματικής της παρακμής οφείλεται στην πεποίθηση ότι δεν υπάρχουν πλεόν βάρβαροι και ότι, σε κάθε περίπτωση, η βαρβαρότητα των άλλων είναι λιγότερο επίφοβη από τη δική μας."
Μανουελ Βαθκεθ Μονταλμπαν

[abbis]

Μετά το σάλο για τα σκίτσα
Παραιτήθηκε ο Ιταλός υπουργός Μεταρρυθμίσεων, Ρομπέρτο Καλντερόλι

Παραιτήθηκε το Σάββατο ο Ιταλός υπουργός Μεταρρυθμίσεων, Ρομπέρτο Καλντερόλι, γνωστότερος για τις εμπρηστικές δηλώσεις του κατά των μουσουλμάνων, με αφορμή τα επίμαχα σκίτσα του Μωάμεθ, τα οποία μάλιστα τύπωσε σε μπλουζάκι για να εμφανιστεί στην τηλεόραση...

Η κίνηση αυτή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και γραφική, εάν δεν προκαλούσε όμως τις έντονες αντιδράσεις των μουσουλμάνων στη Λιβύη, όπου σημειώθηκαν βίαια επεισόδια την Παρασκευή έξω από το ιταλικό προξενείο της Βεγγάζης, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τουλάχιστον 10 άτομα.

Μετά από όλα αυτά, ο Ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι ζήτησε την παραίτηση του Καλντερόλι, την οποία ο υπουργός υπέβαλε τελικά το Σάββατο.

«Παραιτούμαι προκειμένου να σταματήσει αυτή η άθλια εκμετάλλευση εναντίον μου, που γίνεται τις τελευταίες ημέρες» δήλωσε σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων ANSA ο αμφιλεγόμενος πολιτικός.

Δεν είναι η πρώτη φορά πάντως που ο Καλντερόλι προκάλεσε με τις πράξεις του. Το μέλος της Λέγκας του Βορρά είχε ζητήσει τη χρήση βίας κατά των ισλαμιστών και την παρέμβαση του Πάπα για την οργάνωση ενός είδους σύγχρονης Σταυροφορίας, με αφορμή τις διαδηλώσεις κατά της Δύσης για τα επίμαχα σκίτσα.

Και σε άλλα θέματα όμως, οι απόψεις του ήταν εξίσου... «ριζοσπαστικές»: είχε προτείνει να εγκαταλείψει η Ιταλία το ευρώ και να επιστρέψει στη λιρέτα, ενώ όσον αφορά στους βιαστές η αρμόζουσα ποινή για τον Καλντερόλι δεν είναι άλλη από τον ευνουχισμό...

news.in.gr, με πληροφορίες από Associated Press

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=685463&lngDtrID=245

[apostolos1986]

ΜΑΡΣΕΛ ΓΚΟΣΕ

Ο ιστορικός και φιλόσοφος Μαρσέλ Γκοσέ, αρχισυντάκτης της επιθεώρησης «Le Debat», αντιδρά στη διεθνή διαμάχη που έχει προκαλέσει η δημοσίευση γελοιογραφιών του Προφήτη Μωάμεθ στον ευρωπαϊκό Τύπο.

- H δημοσίευση αυτών των σατιρικών σκίτσων προκαλεί πολεμική και διαμαρτυρίες στον αραβικό κόσμο. Τι σκέφτεστε για αυτή την κατάσταση;

«Αναρωτιέμαι για την πραγματική προέλευση αυτής της έντονης ταραχής απέναντι σε γελοιογραφίες μάλλον αθώες. Οι αραβικές χώρες αγανακτούν, τα αναθέματά τους αντανακλούν όμως πραγματικά το αίσθημα των λαών τους; Οσο για την Ευρώπη, τι αντιπροσωπεύουν ακριβώς οι διαδηλωτές που εξεγείρονται; Εχει κανείς δικαίωμα να τρέφει τις μεγαλύτερες αμφιβολίες για το εύρος αυτών των διαμαρτυριών. Στην υπόθεση αυτή - την οποία ο δανέζικος Τύπος αποκαλεί «υπόθεση Μωάμεθ» - θα ονειρευόταν κανείς πραγματικά να δει μια σωστή έρευνα, ικανή να διαπιστώσει ποιοι είναι αυτοί οι εξεγερμένοι της αληθινής πίστης... H αφέλεια του Τύπου είναι ότι μερικές φορές θεωρεί αυθεντική μια επίφαση ομοψυχίας στην αγανάκτηση των μουσουλμανικών συνειδήσεων. Αυτή δεν είναι η πρώτη παγίδα αυτής της υπόθεσης;».

- Οι απειλές ωστόσο δεν αποτελούν γέννημα της φαντασίας των μέσων ενημέρωσης.

«Οπωσδήποτε όχι, και αναμφίβολα αρμόζει να τις βλέπουμε με τη μεγαλύτερη σοβαρότητα. Αρμόζει όμως επίσης να αναρωτηθούμε για το πραγματικό νόημά τους: μια τόσο οξεία έκρηξη οργής δεν προδίδει κατ' αρχήν μια βαθιά σύγχυση; H δυσαναλογία των διαστάσεων ανάμεσα στα σκίτσα και στην αγανάκτηση είναι αυτό το οποίο πρέπει να μας προβληματίσει και να μας κάνει να σκεφτούμε. Οπως ο Σαγίντ Κουτμπ ή ο Χασάν αλ Μπάνα - οι πρώτοι θεωρητικοί του ισλαμισμού τη δεκαετία του 1920 -, αυτοί οι οποίοι ξεκινούν φετφάδες εναντίον ενός απλού χιουμοριστικού σκίτσου φανερώνουν κατ' αρχήν μέσω αυτής της υπερβολικής ευθιξίας ένα βαθύ αίσθημα αδυναμίας. Μια θρησκεία βέβαιη για τον εαυτό της θα έδειχνε ποτέ μια τόσο δυσανάλογη οργή; Ποιος καθολικός θα διανοούνταν ποτέ να σκηνοθετήσει έναν ανάλογο παγκόσμιο ξεσηκωμό; Είδαμε να ξεσηκώνονται οι λεγεώνες της αρετής όταν ένα τηλεοπτικό κανάλι είχε παρουσιάσει ένα σκίτσο που υπαινισσόταν ότι ο Βενέδικτος 16ος, εξαιτίας της γερμανικής του καταγωγής, είναι ένας Πάπας ναζιστής; Πρέπει να πούμε ότι οι φονταμενταλιστές δεν ενθαρρύνονται σε τέτοιου είδους αυτοκριτική από τη στάση των Δυτικών. Υποφέροντας από το σύνδρομο του "λυγμού του λευκού ανθρώπου", πολλοί Δυτικοί εξακολουθούν να μην τολμούν να κοιτάξουν με κριτικό βλέμμα ορισμένες πλευρές - ή ορισμένες παρεκτροπές - του Ισλάμ. Ο εξιλαστικός τριτοκοσμισμός περνάει δύσκολα».

- Το γεγονός ότι το Ισλάμ απαγορεύει την απεικόνιση του Προφήτη δεν εξηγεί σε έναν βαθμό το μένος των διαμαρτυριών;

«Ειλικρινά, δεν είμαι βέβαιος ότι η επίκληση ανθρωπολογικών αιτίων είναι σωστή. Οι Δυτικοί ζουν πλέον, όπως όλοι ξέρουμε, μέσα σε μια κουλτούρα της εικόνας. Και αυτό το γνωρίζει ο οποιοσδήποτε μουσουλμάνος. Επίσης η απαγόρευση της απεικόνισης, η οποία πρέπει αυτή καθαυτή να είναι σεβαστή, δεν αφορά τους μη μουσουλμάνους. Ας ασκηθούμε λοιπόν στη λεπτότητα. Ας προσπαθήσουμε να διαπεράσουμε τα φαινόμενα. Ας μη σταθούμε σε αυτά, για να μπορέσουμε να καταλάβουμε το φονταμενταλιστικό cogito, τον τρόμο που εμπνέει η ρητορική του τζιχάντ. Αυτές οι μεγαλοστομίες κρύβουν πολύ συχνά μια βασανιστική αμφιβολία για τη στερεότητα της ταυτότητας που υπερασπίζονται με τέτοιο πολεμικό μένος».

ΠΗΓΗ:ΤΟ ΒΗΜΑ

[apostolos1986]

H αστυνομία της σκέψης

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΗΤΣΟΣ

Από τους Δανούς ιμάμηδες μέχρι τους Αυστριακούς δικαστές, κι από τον Ιταλό επίτροπο Δικαιοσύνης μέχρι το ίδιο το Ευρωκοινοβούλιο, όλοι βρίσκουν αυτές τις μέρες κάτι τρωτό στην ελευθερία της έκφρασης. Θα διαδηλώσουμε άραγε αύριο για το αυτονόητο;

Ντέηβιντ Ιρβινγκ. Χειροπέδες τον 21ο αιώνα για μια άποψη;

«H υποστήριξη και η διάδοση θέσεων που αρνούνται το Ολοκαύτωμα ενέχει τον κίνδυνο ενίσχυσης της εθνικοσοσιαλιστικής προπαγάνδας»: αυτό αναφέρει, μεταξύ άλλων, ο αυστριακός νόμος με βάση τον οποίο καταδικάστηκε προχθές ο Βρετανός ιστορικός Ντέηβιντ Ίρβινγκ σε τριετή φυλάκιση. Ο κίνδυνος αυτός είναι πράγματι υπαρκτός. Στη Γερμανία έχουν αυξηθεί τελευταία οι ναζιστικές επιθέσεις εναντίον μεταναστών, ενώ ανησυχία προκαλεί η αυξανόμενη δημοτικότητα συγκροτημάτων της «ναζιρόκ», που υποστηρίζονται από την ακροδεξιά. Και στην Αυστρία δεν πάνε πολλά χρόνια από τότε που οι λαϊκιστές του Χάιντερ - επίσης αρνητές των ναζιστικών εγκλημάτων - μπήκαν στην κυβέρνηση. Θα ήταν όμως τουλάχιστον υποκριτικό να επιχειρηθεί η αντιμετώπιση αυτών των φαινομένων με τη φίμωση του Ίρβινγκ και των άλλων νυν ή πρώην αρνητών του Ολοκαυτώματος. H απάντηση στην ακροδεξιά είναι περισσότερη, όχι λιγότερη δημοκρατία.

Τα παραληρήματα των αντισημιτών δεν αντιμετωπίζονται με προσφυγές στα δικαστήρια, αλλά με την ενημέρωση και την εκπαίδευση, λέει στη Ρεπούμπλικα ο ιστορικός Μαρτσέλο Φλόρες, που έχει μελετήσει τις γενοκτονίες του 20ού αιώνα. Σε αντίθετη περίπτωση θα πρέπει να εκδοθεί αμέσως διεθνές ένταλμα σύλληψης εναντίον του Ιρανού προέδρου Αχμαντινεζάντ, της ηγεσίας της Χαμάς και πολλών ακόμη ισλαμιστών που αρνούνται την ύπαρξη του Ισραήλ και ζητούν την απάλειψή του από τον χάρτη. Όπως, βέβαια, θα πρέπει να συλληφθούν, να δικαστούν και να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι «αντιισλαμιστές» σκιτσογράφοι της Δανίας που απεικόνισαν με προσβλητικό τρόπο τον Μωάμεθ...

H αυτολογοκρισία είναι μια πραγματικότητα και ο σεβασμός της ιστορικής πραγματικότητας ή των θρησκευτικών ευαισθησιών αποτελεί αρετή. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι οι αιρετικοί, οι ασεβείς ή απλώς οι ανόητοι αντιμετωπίζονται με δικαστικά μέτρα. Το Ευρωκοινοβούλιο ανοίγει επικίνδυνους δρόμους με το ψήφισμα που υιοθέτησε την περασμένη εβδομάδα, όπου αναφέρεται ότι «η ελευθερία της έκφρασης πρέπει να συνυπάρχει με την ατομική ευθύνη και να βασίζεται στον σεβασμό των δικαιωμάτων και των ευαισθησιών των άλλων». Ποιος ορίζει άραγε αυτές τις ευαισθησίες; Οδεύουμε άραγε προς τη συγκρότηση μιας αστυνομίας της σκέψης;

Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε τις τελευταίες ημέρες και η συζήτηση στις Βρυξέλλες για την υιοθέτηση ενιαίων κανονισμών για τη δυσφήμηση από τα μέσα ενημέρωσης. Με βάση αυτούς τους κανονισμούς, που πρότεινε ο επίτροπος Φρατίνι, ένας πολίτης θα μπορεί να κάνει αγωγή εναντίον κάποιου μέσου ενημέρωσης από οποιαδήποτε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για συκοφαντία ή δυσφήμηση. Ύστερα από αντιδράσεις πολλών χωρών, η προσπάθεια εγκαταλείφθηκε. H αλήθεια είναι πολύτιμο αγαθό. Ακόμη πιο πολύτιμη όμως είναι η ατομική ελευθερία - στον βαθμό βέβαια που δεν προσκρούει στην ελευθερία των υπολοίπων.

ΠΗΓΗ:ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ

[abbis]

ΔΙΕΝΕΞΗ ΓΙΑ ΤΑ ΣΚΙΤΣΑ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ

«Στόχος ο διχασμός των λαών και η προώθηση των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων»

Αποσπάσματα από την ανακοίνωση του Κομμουνιστικού Κόμματος στη Δανία

«Πρόκληση με στόχο το διχασμό των λαών και τον αποπροσανατολισμό τους από τον κοινό σκοπό της μάχης ενάντια στον ιμπεριαλισμό» χαρακτηρίζει το Κομμουνιστικό Κόμμα στη Δανία τη δημοσίευση των επίμαχων σκίτσων με τον Προφήτη, που πυροδότησαν (μετά από μήνες που παρέμεναν άγνωστα) την οργή των μουσουλμανικών πληθυσμών ανά τον κόσμο. Το ΚΚ στη Δανία, επίσης, τονίζει ότι όλοι οι ισχυρισμοί περί «αναγκαιότητας σεβασμού της ελευθερίας της έκφρασης» είναι υποκριτικοί, καθώς στη χώρα δεν τιμάται τόσο πολύ αυτή η ελευθερία όταν έχει να κάνει με την υποστήριξη, παραδείγματος χάριν, απελευθερωτικών κινημάτων, καθώς «όλα θυσιάζονται στο βωμό του πολέμου κατά της τρομοκρατίας». Η ανακοίνωση του ΚΚ στη Δανία έχει ως εξής:

«Σε ολόκληρο τον κόσμο υπήρξαν σοβαρές αντιδράσεις για τα σκίτσα με τον Προφήτη. Τα σκίτσα αυτά, που δημοσιεύτηκαν από τη δανική καθημερινή εφημερίδα "Jyllands-Posten", αποτελούν πρόκληση και δεν έχουν καμία σχέση με ό,τι ονομάζουμε ελευθερία της έκφρασης.

Ο Δανός πρωθυπουργός, ο φιλελεύθερος Αντερς Φογκ Ρασμούσεν, δε λέει αλήθεια όταν δηλώνει ότι στη Δανία δεν υπάρχουν όρια στην ελευθερία της έκφρασης. Στη Δανία η ελευθερία της έκφρασης σημαίνει ελευθερία με υπευθυνότητα, κάτι που περιλαμβάνει και τη νομοθεσία κατά της βλασφημίας. Είναι μια γνωστή σε όλους ηθική αρχή που συνεπάγεται ότι δεν μπορεί κανείς να προσβάλλει θρησκευτικά πιστεύω και αντιλήψεις.

Η ίδια εφημερίδα και οι πολιτικοί της δεξιάς στη Δανία δεν είχαν κανένα πρόβλημα να περιορίσουν την ελευθερία της έκφρασης και άλλα ανθρώπινα δικαιώματα όταν εφάρμοσαν τη "νομοθεσία περί τρομοκρατίας", που έχει ποινικοποιήσει την υποστήριξη των Δανών σε απελευθερωτικά κινήματα όπως είναι οι FARC στην Κολομβία και το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης.

Εσωτερικό κίνητρο
Η δημοσιοποίηση των σκίτσων και ο τρόπος με τον οποίο αντέδρασε η δανική κυβέρνηση στα προβλήματα που προκλήθηκαν οφείλεται, κυρίως, σε δύο λόγους:

Εδώ και πολλά χρόνια, ο δημόσιος διάλογος στη Δανία λαμβάνει σταδιακά έναν ολοένα και περισσότερο σκληρό και επιθετικό τόνο, ειδικά όταν πρόκειται για μετανάστες με μουσουλμανικό υπόβαθρο. Ο αρνητικός αυτός τόνος δε διευκολύνει καθόλου την ενσωμάτωση των μουσουλμάνων συμπολιτών μας. Η δανική νομοθεσία για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες είναι μία από τις αυστηρότερες στην Ευρώπη.

Η ενσωμάτωση των μεταναστών και των απογόνων τους έχει πληγεί περαιτέρω από την αγορά εργασίας, η οποία δεν προσφέρει τον ίδιο αριθμό εργασιών στους ανθρώπους που γίνονται αντιληπτοί ως μη "καθαροί" Δανοί.

Εμείς, ως ΚΚ στη Δανία, θεωρούμε ότι η δημοσιοποίηση των σκίτσων και ο τρόπος με τον οποίο χειρίστηκε την υπόθεση η κυβέρνηση αποτελεί σοβαρή επιδείνωση του ήδη αρνητικού κλίματος που επικρατεί στο δημόσιο διάλογο σχετικά με αυτό το θέμα. Η δημοσίευση των σκίτσων είναι μέρος μόνο μιας γενικότερης πρόκλησης, που στοχεύει να δημιουργήσει ακόμη περισσότερες τεχνητές αντιθέσεις στους κόλπους του δανικού πληθυσμού. Και η κατάσταση έγινε ακόμη χειρότερη, αφού το λεγόμενο Δανικό Λαϊκό Κόμμα (ένα ακραία δεξιό κόμμα), που στηρίζει την κυβέρνηση, εντείνει την ξενοφοβική και ορισμένες φορές άμεσα ρατσιστική ρητορική του δημοσίως».

Πρόσδεση στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό
«Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, η δανική εξωτερική πολιτική έχει μετατραπεί από μια εξωτερική πολιτική σεβαστή διεθνώς που πηγάζει από τις αρχές του ΟΗΕ σε μια πολιτική επιθετική που υποστηρίζει τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Αυτή η αλλαγή οδήγησε και στην ενεργό συμμετοχή της Δανίας στον παράνομο πόλεμο του Ιράκ και στη δανική στρατιωτική ανάμειξη στο Αφγανιστάν.

Ως αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής και ιδιαίτερα της εξωτερικής πολιτικής της χώρας, που είναι πρωτοφανής για τα δεδομένα της Δανίας, ο Δανός πρωθυπουργός αρνήθηκε να συναντηθεί με εκπροσώπους από τις πρεσβείες αρκετών μουσουλμανικών χωρών μετά τη δημοσίευση των σκίτσων. Με αυτή την αρνητικότατη ενέργεια, η δανική κυβέρνηση έριξε επιπλέον λάδι στη φωτιά.

Η κατάσταση είναι πλέον επικίνδυνη. Η ιμπεριαλιστική πίεση, ιδιαίτερα σε βάρος της Συρίας και του Ιράν, αυξάνεται καθημερινά και την ίδια στιγμή οι ιμπεριαλιστές προσπαθούν να βρουν νέους τρόπους παρέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις του Λιβάνου. Τα σκίτσα και οι διαμαρτυρίες που προκάλεσαν, χρησιμοποιούνται σε αυτό ακριβώς το αρνητικό πλαίσιο.

Την ίδια στιγμή, τα μάτια όλων παραμένουν κλειστά απέναντι στις ισραηλινές επιθέσεις και στις τρομοκρατικές πράξεις του ισραηλινού στρατού κατά του παλαιστινιακού πληθυσμού. Η ισραηλινή κυβέρνηση δε σκοπεύει να βρει καμία λύση που να σέβεται τα δίκαια αιτήματα των Παλαιστινίων.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα στη Δανία εφιστά την προσοχή σε αυτήν την επικίνδυνη κατάσταση. Νέες ιμπεριαλιστικές επιθέσεις σχεδιάζονται, κυρίως κατά της Συρίας και του Ιράν. Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις χρησιμοποιούν τώρα προκλήσεις, που χρησιμοποιούνται και από τις εκεί ντόπιες αντιδραστικές δυνάμεις. Ο στόχος δεν είναι άλλος από το διχασμό των λαών έτσι ώστε να μη σταθούν ενωμένοι αντιμέτωποι στον κοινό εχθρό.

Αποπροσανατολιστική η «σύγκρουση των πολιτισμών»
Η διαμορφωθείσα κατάσταση δεν είναι μια "σύγκρουση πολιτισμών", όπως υποστηρίζουν οι αντιδραστικοί κύκλοι. Αυτός ο ισχυρισμός χρησιμοποιείται απλώς ως προκάλυμμα για τις οξυνόμενες ασυμφωνίες ανάμεσα στα στενά συμφέροντα του ιμπεριαλισμού και τα συμφέροντα των λαών και ταυτόχρονα αξιοποιείται ως νομιμοποίηση για νέους πολέμους και νέα καταπίεση. Οι αντιθέσεις αυτές σε ολόκληρο τον κόσμο υπάρχουν ανάμεσα σε καταπιεστές και καταπιεζόμενους, ανάμεσα σε εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους.

Ενα πλατύ αντιιμπεριαλιστικό λαϊκό κίνημα είναι ο μοναδικός τρόπος να σταματήσει αυτή η πορεία.

Στους κόλπους του δανικού λαού υπάρχει μια πλειοψηφία που επιθυμεί να τερματιστεί η δανική συμμετοχή στις στρατιωτικές δραστηριότητες στο Ιράκ, γι' αυτό και το αντιπολεμικό φιλειρηνικό κίνημα βρίσκεται σε διαρκή άνοδο. Πολλές πρωτοβουλίες έχουν ληφθεί στην κατεύθυνση του τερματισμού των προκλήσεων και του σκληρού τόνου στο δημόσιο δανικό διάλογο με θέμα τα μεταναστευτικά ζητήματα. Αυτές οι πρωτοβουλίες λαμβάνονται από κοινού από πολλούς Δανούς, ανεξαρτήτως της θρησκευτικής ή πολιτικής τους τοποθέτησης, συμπεριλαμβανομένων φυσικά και των μουσουλμάνων συμπολιτών μας».


http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=26/2/2006&id=6361&pageNo=25&direction=1

[Zarathoustra]

Τα 12 πρόσωπα του Προφήτη
http://edrana.blogspot.com/2006/02/12.html


Όταν πριν από τρία χρόνια, ο τότε υπουργός Πολιτισμού Ε. Βενιζέλος, έδινε την εντολή να κατεβεί από την έκθεση Outlook, πίνακας με τίτλο «Πότισέ με» που απεικόνιζε ένα καβλί να εκσπερματώνει πάνω σε έναν σταυρό, η λεγόμενη διανόηση του τόπου – και ιδιαίτερα η των εικαστικών τεχνών – ηγέρθη διαμαρτυρόμενη για τη λογοκρισία, παραγνωρίζοντας το ότι η έκθεση λειτουργούσε σε δημόσιο χώρο με επιχορήγηση του υπουργείου Πολιτισμού και άρα με συνεισφορά του αγανακτισμένου χριστεπώνυμου πληρώματος.

Μετά την καταδίκη από ελληνικό δικαστήριο, του αυστριακού σκιτσογράφου Γκέρχαρντ Χάρντερερ σε εξάμηνη φυλάκιση για βλασφημία και την επακόλουθη εντολή της κατάσχεσης του έργου του «Η ζωή του Ιησού», (όπου ο Κύριος παρουσιαζόταν γελοίος, χασικλής και σουλατσαδόρος)(http://www.das-leben-des-jesus.at/daslebendesjesus/), 22 ημέτεροι γελοιογράφοι ζήτησαν τη συμπαράσταση των συναδέλφων εργαζομένων στα μέσα ενημέρωσης, προκειμένου να παύσουν οι διώξεις και να επανακυκλοφορήσει το βιβλίο.«Ως έλληνες σκιτσογράφοι, αλλά και ως ελεύθεροι, δημοκρατικοί πολίτες, νιώσαμε έκπληξη από τη μικρή υποστήριξη εκ μέρους των εκδοτών προς τον αυστριακό σκιτσογράφο και τον έλληνα εκδότη Ν. Χατζόπουλο. Η μόνη βοήθεια ήλθε από την Παγκόσμια Ένωση Εκδοτών και τον διεθνή τύπο» σημείωναν στην ανακοίνωσή τους οι 22 «γενναίοι του Μπρανκαλεόνε» και συμπλήρωναν λίγο παρακάτω: «Καταγγέλλουμε σήμερα τη σιωπή αυτή της ελληνικής διανόησης μπροστά στην εξωφρενική, εξοργιστική και σκοταδιστική δικαστική απόφαση, δηλώνοντας την αμέριστη συμπαράστασή μας στον αυστριακό συνάδελφο και στον έλληνα εκδότη»(http://www.iospress.gr/ios2005/ios20050410.htm)

Σαν να μην έφθανε η ανακοίνωση, οι φίλοι συνάδελφοι εξέθεσαν και δικά τους σκίτσα σε συμπαράσταση του Χάρντερερ.(http://www.iospress.gr/ios2005/ios20050410b.htm).Σε ένα από αυτά, δια χειρός του Γ. Παγώνη, συνεργάτη του περιοδικού «Γαλέρα», εμφανιζόταν ο Εσταυρωμένος στο Γολγοθά, με τη μούρη μουτζουρωμένη και με ένα μαύρο λατινικό σταυρό μπροστά στα γεννητικά του όργανα.(http://www.iospress.gr/imahad/PAGONIS.jpg)

Σήμερα που ολόκληρος ο κόσμος του Ισλάμ έχει ξεσηκωθεί κατά της Δανίας και της Δύσης γενικότερα, όταν ξένες αντιπροσωπείες αποχωρούν ακόμα και από τη φιλόξενη Παλαιστίνη, την ώρα που ο Πρωθυπουργός της Δανίας αναγκάζεται να ζητήσει σχεδόν συγγνώμη από τους αφηνιασμένους μουσουλμάνους και απολύεται ο εκδότης της Φρανς Σουάρ που τόλμησε να αναδημοσιεύσει τα επίμαχα σκίτσα, όταν οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι προτρέπουν σκιτσογράφους και δημοσιογράφους σε αυτολογοκρισία, τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης παρουσιάζουν το θέμα με ψυχρότητα χειρούργου. Μόνον στις εφημερίδες του Σαββατοκύριακου αρχίσαμε να βλέπουμε τα πρώτα δειλά ψελλίσματα (βλ. Στάθη και Τριάντη στην «Ελευθεροτυπία», Τ. Θεοδωρόπουλο στα «Νέα», Πετρουλάκη και Μακρή στην «Καθημερινή» http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_100028_12/02/2006_173533), αλλά την καυτή πατάτα δεν τολμά να την αγγίξει κανείς.

Στον πολυπληθέστατο ελληνικό εκδοτικό χώρο, δεν είδα ούτε ένα έντυπο που να είχε τη γενναιότητα να αναδημοσιεύσει τα 12 επίμαχα σκίτσα – όχι για την αμφισβητούμενη αξία τους, αλλά «σε ένδειξη συμπαράστασης προς το δανό συνάδελφο». (Τα έντυπα που προέβησαν διεθνώς σε μια τέτοια δημοσίευση, μπορούν να βρεθούν στην ακόλουθη ιστοσελίδα: http://www.editorsweblog.org/print_newspapers/2006/02/how_many_newspapers_published_mohammed_c.php#more )

Προσπάθησα να εξηγήσω το φαινόμενο και κατέληξα στις παρακάτω εκδοχές:

· Οι έλληνες εκδότες και δημοσιογράφοι συγκαταλέγονται ανάμεσα στους πλέον δειλούς της ελληνικής κοινωνίας: Αγωνίζονταν για τη δημοσίευση των προκηρύξεων της 17 Νοέμβρη, γνωρίζοντας ότι το μεταχουντικό κράτος δεν επρόκειτο να τους δολοφονήσει, (ενώ στην αντίθετη περίπτωση κινδύνευαν) - κεντρίζουν σήμερα το Χριστόδουλο, γνωρίζοντας ότι μπορεί να κάνει τα πάντα, εκτός από το να εκδώσει φεχτά εναντίον τους.

· Οι Έλληνες διανοούμενοι, δεν έχουν βασικά πρόβλημα με το Χριστόδουλο, αλλά με το Χριστό τον ίδιο.

· Ο συντηρητικός Τύπος, διατηρώντας ημισυνειδητά «εθνικά αντανακλαστικά», δεν επιθυμεί να διαταράξει τις καλές σχέσεις της Ελλάδας με τον αραβικό κόσμο – σχέσεις τις οποίες, επί Ανδρέα Παπανδρέου λοιδορούσε.

· Οι αναρχοεκσυγχρονιστές Τριμηδοψαροκωστόπουλοι της ελληνικής δημοσιογραφίας, ποιούν την νήσσα, γνωρίζοντας ότι οι μουσουλμάνοι μετανάστες τους οποίους τόσο σθεναρά υπερασπίζονται, δεν αστειεύονται σε ζητήματα πίστεως.

· Οι σοσιαλπατριώτες συνάδελφοί τους, ακόμα κι εκείνοι που ανησυχούν για το ενδεχόμενο επανάληψης στην Αθήνα, φαινομένων τύπου Παρισιού, δεν θέλουν να διαρραγεί το ελληνοαραβικό αντιαμερικανικό υπονοούμενο.

· Οι συνήθεις εκπρόσωποι της Πρεσβείας, είτε περιμένουν μιαν εντολή που δεν έχει ακόμα δοθεί, είτε σπεύδουν τρέχοντας να ενταχθούν στην πρώτη κατηγορία. Ίσως πάλι να θεωρούν ότι ο στόχος επετεύχθη με την πρώτη δημοσίευση.

· Οι διαλεκτικοί καθαρίζουν με το ζήτημα, ανιχνεύοντας στις αντιδράσεις του Ισλάμ, αντεστραμμένες εκφράσεις κοινωνικής διαμαρτυρίας ή δείγματα πολιτισμικής καθυστέρησης που θα απαλειφθούν με το χρόνο.Σε κάθε περίπτωση, η σταδιακή επιβάρυνση των ευρωπαϊκών κοινωνιών από τις επιπτώσεις της αμερικανοαραβικής και της αραβοϊσραηλινής διαμάχης με όρους που καθορίζονται εκτός της ηπείρου, δεν δείχνει να απασχολεί τον όποιο δημόσιο διάλογο επιβιώνει στην Ελλάδα.

 Οι απειλές εναντίον του Σαλμάν Ρουσντί, ο αγώνας για τη μαντίλα στα γαλλικά σχολεία με τις εκβιαστικές απαγωγές Γάλλων στο Ιράκ και η τελευταία υπόθεση των γελοιογραφιών, απωθούνται στο περιθώριο του προβληματισμού - εκεί όπου με υποδόριο τρόπο ζυμώνονται οι ξενόφοβες συσσωρεύσεις, που θα ξεσπάσουν στο μέλλον με το πρώτο ισλαμιστικό εν Ελλάδι κρούσμα, πραγματικό, ή σκηνοθετημένο.

Τα περισσότερα από τα 12 επίμαχα σκίτσα του δανικού εντύπου, είναι κατά την ταπεινή μου γνώμη καλλιτεχνικώς ασήμαντα και καταδεικνύουν την πρόθεση των δημιουργών τους να προκαλέσουν την οργή του ευλαβούς μουσουλμάνου αναγνώστη. Δυο-τρία είναι ευφυή. Σε κάθε περίπτωση όμως, αν πιστέψουμε την ειδησεογραφία, η αιτία του ισλαμικού μένους δεν οφείλεται μονάχα στο ύφος τους, αλλά στο ίδιο το γεγονός της απεικόνισης του Μωάμεθ, την οποία η ισλαμική Παράδοση καταδικάζει.

Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύονται στο Διαδίκτυο (http://www.brusselsjournal.com/english στο άρθρο Jihad against Danish newspaper), η εφημερίδα “Jyllands Posten” δημοσίευσε τα κόμικς, όταν κάποιος δανός συγγραφέας ονόματι Κάρε Μπλίτγκεν, παραπονέθηκε ότι δεν μπορούσε να βρει κανέναν να εικονογραφήσει ένα παιδικό βιβλίο του για τον Μωάμεθ.

Το δανικό έντυπο, υποτίθεται πως θέλησε να διαπιστώσει εάν όντως οι δανοί σκιτσογράφοι αυτολογοκρίνονται σε σχέση με ισλαμικά θέματα και αναζήτησε δημιουργούς που θα τολμούσαν να σκιτσάρουν τον Προφήτη. Σύμφωνα με τον εκδότη της εφημερίδας, Κάρστεν Τζούστε, οι γελοιογραφίες θα ήταν ένα τεστ για το κατά πόσον η απειλή της ισλαμικής τρομοκρατίας, είχε περιορίσει την ελευθερία της έκφρασης στη Δανία.

Προσωπική μου άποψη, είναι ότι πρόκειται βασικά περί χαμηλού επιπέδου γελοιογραφίες, που ως τέτοιες θα έπρεπε κατʼ αρχάς να απορριφθούν από τον εκδότη της “Jyllands Posten”. Κατά δεύτερο λόγο, νομίζω πως ο συνειδητός γελοιογράφος μπορεί και δικαιούται να καταφερθεί εναντίον του μουλά, του αρχιεπισκόπου, ή του λάμα, χωρίς να προσβάλει τα
ιερά και τα όσια των πιστών τους – πολύ δε, περισσότερο, εάν και όποτε οι εν λόγω πιστοί, αποτελούν αδύναμες μειονότητες στις κοινωνίες των χωρών όπου δημοσιεύονται τα σκίτσα. Σε κάθε περίπτωση, θα αξίωνα μια ξεκάθαρη και επί της ουσίας τοποθέτηση, από τον ελληνικό εικαστικό, γελοιογραφικό και δημοσιογραφικό κόσμο.

[apostolos1986]

...το Χριστό μου, τι γίνεται με τον Μωάμεθ;

H μάνα μου είναι μουσουλμάνα. Βλέποντας τον χαμό που προκλήθηκε από τα σκίτσα μού ζήτησε να τα δει. Της έδειξα αυτά που βρήκα... Τα βρήκε κακάσχημα, δεν της άρεσαν καθόλου... Την επόμενη μέρα τα είχε ξεχάσει... Είχε κάτι πολύ πιο σοβαρό να ασχοληθεί: την αρθρίτιδα που την ταλαιπωρεί... Τη μεθεπομένη είδε ξανά το μαινόμενο πλήθος και τις φωτιές... «Αυτοί δεν είναι μουσουλμάνοι» - είπε - «είναι τρελοί...». Ακούω όλες αυτές τις ημέρες αρκετούς φίλους να λένε πως τα σκίτσα του Μωάμεθ προκάλεσαν τους μουσουλμάνους. Ποιους μουσουλμάνους; Έχω φίλους μουσουλμάνους από το Ιράν έως την Αλβανία που δεν προκλήθηκαν... Χαρίζουμε τους μουσουλμάνους στους φονταμενταλιστές όταν λέμε «προκλήθηκαν οι μουσουλμάνοι»... Γιατί υπάρχουν πολλοί μουσουλμάνοι και πολλά Ισλάμ... Ήταν όμως προκλητικά τα σκίτσα; Ναι, ήταν. Όπως ήταν και η ταινία του μακαρίτη Τέο Βαν Γκογκ... Από πότε όμως ένα προκλητικό σκίτσο ή ταινία, ακόμα και άσχημη, δικαιολογεί τη βία; Από πότε αφαιρέθηκε το δικαίωμα της πρόκλησης από τη σάτιρα και την τέχνη; Υπάρχει όμως κάποιο όριο; Ναι, υπάρχει: το όριο της προσβολής της αξιοπρέπειας του Άλλου και της υποκίνησης του φυλετικού μίσους... Σε αυτή την περίπτωση, όσοι προσβάλλονται προσφεύγουν στα δικαστήρια.
Γιατί δεν προσέφυγαν εκεί οι ιμάμηδες της Δανίας; Γιατί «οι μουσουλμάνοι δεν εμπιστεύονται τη ρατσιστική Δύση», απαντούν οι φίλοι μου... Λυπάμαι, δεν είναι έτσι... Δεν προσέφυγαν γιατί ο μοναδικός νόμος που αναγνωρίζουν είναι η Σαρία: γι' αυτούς, το κοσμικό κράτος και η φιλελεύθερη δημοκρατία αποτελούν έσχατη βλασφημία... Και γιατί, στην ουσία, οι φονταμενταλιστές δεν δίνουν δεκάρα για τα σκίτσα του Μωάμεθ. Τους ενδιαφέρει το πώς θα αυξήσουν την επιρροή και θα διαιωνίσουν την εξουσία τους... Επί μήνες προσπαθούσαν να ξεσηκώσουν τους μουσουλμάνους στη Δανία και στην Ευρώπη. Όταν δεν τα κατάφεραν αποφάσισαν να κάνουν, κυριολεκτικά, ασκήσεις ελέγχου στους μουσουλμάνους της Μέσης Ανατολής... Έτσι και αλλιώς, ο δικός τους σκοπός είναι να δείξουν πως είναι οι μοναδικοί εκπρόσωποι του Ισλάμ... Το Ισλάμ στο οποίο πιστεύει η μάνα μου, γι' αυτούς είναι μεγαλύτερος εχθρός και από τη Δύση...
Μήπως όμως η ελευθερία του λόγου είναι δίκοπο μαχαίρι; Γιατί μια ιρανική εφημερίδα έκανε διαγωνισμό για σατιρικά σκίτσα του Άουσβιτς... Οι φανατικοί προδίδονται μόνοι τους... Τα σατιρικά σκίτσα του Άουσβιτς δεν γίνονται ως «απάντηση» σε σκίτσα που σατιρίζουν τη Νακμπά, την εθνοκάθαρση των Παλαιστινίων ή τα παιδιά που σκοτώνονται στο Ιράκ από τις αμερικανικές βόμβες και εκείνες των καμικάζι... Οι φανατικοί προδίδονται μόνοι τους γιατί προσπαθούν ακριβώς να μετατρέψουν τον Μωάμεθ σε Άουσβιτς για τα μυαλά και τις ψυχές των μουσουλμάνων...
Με αφορμή τα σκίτσα ας ξεκινήσουμε μια σοβαρή συζήτηση για την ηθική της ευθύνης, σε μια κοινωνία πολυπολιτισμική, σε μια τέτοια ευαίσθητη συγκυρία... Ας προσπαθούμε επίσης να καταλάβουμε καλύτερα γιατί το Ισλάμ στον αραβικό κόσμο δεν ξέρει πια να γελά... Όχι μόνο οι αναλφάβητοι υποκύπτουν στο γόητρο του φανατισμού... Οι χριστιανοί Γερμανοί που έκαιγαν βιβλία, Εβραίους, Τσιγγάνους και ομοφυλόφιλους ήταν πολύ καλλιεργημένοι... Ένας από τους λόγους που τους έκανε να υποκύπτουν στο μακάβριο γόητρο του ολοκληρωτισμού ήταν και η ταπείνωση που εισέπραξαν στον A' Παγκόσμιο Πόλεμο... Οι μουσουλμάνοι του αραβικού κόσμου βγήκαν και αυτοί ταπεινωμένοι από τον πρώτο Ψυχρό Πόλεμο και συνεχίζουν να νιώθουν τσαλακωμένοι και ταπεινωμένοι στον παρόντα δεύτερο Ψυχρό Πόλεμο... Εκεί βρίσκεται η ρίζα του κακού και με αυτό πρέπει να αναμετρηθούμε: εκείνοι και εμείς μαζί... Χωρίς όμως να κάνουμε καμία υποχώρηση στη θεοκρατία: είτε κρατά στο χέρι το Κοράνι, είτε το Ευαγγέλιο ή τη Βίβλο...

ΠΗΓΗ:http://www.gkapllani.com/

[apostolos1986]

H ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ, ΑΙΜΑΤΗΡΟ ΚΑΡΤΟΥΝ

Kαμιά πενηνταριά άνθρωποι σκοτώθηκαν χάριν γούστου και εξαιτίας των βλάσφημων σκίτσων του Mωάμεθ: μερικοί κάηκαν, άλλοι τσαλαπατήθηκαν κι ένας έπεσε ξερός από χτύπημα με σιδερένια βέργα στο κεφάλι. Στη Nιγηρία πυρπολήθηκαν δεκαπέντε χριστιανικές εκκλησίες, γεγονός που θα μπορούσε να έχει θετικό αποτέλεσμα αν στη θέση τους κτίζονταν σχολεία (ή κέντρα οικογενειακού προγραμματισμού)· αλλά δεν θα κτιστούν σχολεία, θα κτιστούν πάλι εκκλησίες. Στο μεταξύ, στην Iταλία, το ακροδεξιό σούργελο Pομπέρτο Kαλντερόλι αναγκάστηκε να παραιτηθεί από τη θέση του υπουργού μεταρρυθμίσεων (!), διότι είχε τη λαμπρή ιδέα να φορέσει μπλουζάκι με αντι-ισλαμικό καρτούν. Γκάφα επικών διαστάσεων. Ή, μια ακόμα ένδειξη ότι όσο πιο ηλίθιος είσαι τόσο ψηλότερα ανεβαίνεις στην κλίμακα της πολιτικής. (Δέχομαι ότι υπάρχουν εξαιρέσεις: ελάχιστες).
Eδώ και τρεις εβδομάδες, η μισή ανθρωπότητα ρίχνει αυγά, ντομάτες και πέτρες στην άλλη μισή: με την ευκαιρία του επεισοδίου ασέβειας προς την ισλαμική πίστη (στη Δανία!), τα μίση αποχαλινώθηκαν διεθνώς· και καθώς η παλαιστινιακή κυβέρνηση της Xαμάς ορκιζόταν (στον Mωάμεθ) και ανελάμβανε τα καθήκοντά της, στη Λιβύη σφαγιάζονταν έντεκα Παλαιστίνιοι (ή Aιγύπτιοι, σύμφωνα με το τοπικό πρακτορείο ειδήσεων, από το οποίο δεν περισσεύει ούτε η ακρίβεια ούτε η αντικειμενικότητα) και το αμερικανικό προξενείο δεχόταν επίθεση με αυτοσχέδιες βόμβες. Σύσσωμος ο ισλαμικός κόσμος –εκτός των λιγοστών αντιφρονούντων– ζήτησε από τον Δανό πρωθυπουργό να απολογηθεί δημοσίως και παγκοσμίως για τα καρτούν της Jyllands-Posten, κάτι που σημαίνει ότι αν αύριο μού έρθει η ακατάμαχητη έμπνευση να ζωγραφίσω, αίφνης, τον Mωάμεθ σε περιπαθή εναγκαλισμό με τον Iησού, ο κ. Kαραμανλής θα υποχρεωθεί να ζητήσει συγνώμη για λογαριασμό μου. Aλλιώς, θα ξεσπάσει ιερός πόλεμος. Eίμαστε σοβαροί; Όχι, δεν είμαστε σοβαροί. Eίμαστε καρτούν· έχουμε υποστεί παραμόρφωση ως ζωικό είδος. Kαι το πρόβλημά μας δεν είναι καινούργιο: στην εποχή της ισπανικής ιεράς εξέτασης, γονείς κατάγγελλαν τα παιδιά τους, άνδρες τις γυναίκες τους, παπάδες τους επισκόπους τους· με συνέπεια να καούν στην πυρά τριάντα χιλιάδες «αποκλίνοντες» χριστιανοί.
H ιερά εξέταση δεν αποτελεί φαινόμενο του 15ου και του 16ου αιώνα: επισήμως, στην Iσπανία, έληξε μόλις το 1843, για να συνεχιστεί παντού στον κόσμο με εναλλασσόμενους στόχους· τους Eβραίους, τους μουσουλμάνους· αργότερα, τους κομμουνιστές, τους αναρχικούς, τους ομοφυλοφίλους και ούτω καθ? εξής. Tον ρόλο της εκκλησιαστικής ιεραρχίας κληρονόμησε η KGB, η CIA, οι φασιστικές δικτατορίες, οι παρανοϊκοί πολιτικάντηδες τύπου Tζόζεφ Mακάρθι, οι απανταχού επιτροπές λογοκρισίας και οι μουλάδες. H πολιτική είναι ενιαία: μαζική αποβλάκωση, έξαρση των θρησκευτικών παθών και συρράξεις. Όλες οι ηγεσίες, οι θρησκείες και τα συστήματα ηθικής λειτουργούν περίπου με τον ίδιο τρόπο, αν και οι σύγχρονοι ισλαμιστές είναι αναμφισβήτητα πιο αλαζονικοί και εκδικητικοί. Σχεδόν όσο το Πεντάγωνο, αλλά πιο άγαρμποι, αν μπορεί να υπάρξει μεγαλύτερη αγαρμποσύνη.
Tο 1993, στη Γενεύη, οι μουσουλμανικές οργανώσεις είχαν διαμαρτυρηθεί γιατί σε θέατρο της πόλης ανέβηκε η τραγωδία του Bολταίρου «O φανατισμός ή ο προφήτης Mωάμεθ». Διάφοροι δήθεν διανοούμενοι και μετριοπαθείς εκπρόσωποι της μουσουλμανικής κοινότητας, όπως ο Tαρίκ Pαμαντάν (πώς να εμπιστευτείς κάποιον που ονομάζεται Pαμαζάνι; Πώς να εμπιστευτείς έναν Xριστιανό που ονομάζεται, π.χ., «Mεγάλη Παρασκευή»;), ζήτησαν τότε να ματαιωθεί η πρεμιέρα του έργου. Δεν ματαιώθηκε, πραγματοποιήθηκε όμως με πρωτοφανή (για την Eλβετία) αστυνομική προστασία. Έτσι κι αλλιώς, λίγο έλειψε να προγραφεί ο Bολταίρος επειδή προσβάλλει τον Tαρίκ Pαμαντάν· επειδή ο Mωάμεθ που περιγράφει δεν είναι ο «αληθινός» Mωάμεθ. Πρώτον, δεν υπάρχει αληθινός Mωάμεθ. Δεύτερον, ο Nέρωνας (λόγου χάρη) του Pακίνα δεν είναι ο Nέρωνας των βιβλίων της ιστορίας, όπως ο Kαλιγούλας του Kαμύ δεν είναι ο Kαλιγούλας που υποδύθηκε στον κινηματογράφο ο Mάλκολμ Mακντάουελ.
Kοντολογίς, γράφουμε και λέμε ό,τι θέλουμε κι αυτό είναι το νόημα της δημοκρατίας και της ζωής ολόκληρης. Kρινόμαστε από όσα εκφράζουμε, όχι από όσα δεν εκφράζουμε. Aπλή αξία που ωστόσο δεν αντιλαμβάνονται όχι μόνον οι φανατικοί ισλαμιστές, αλλά και οι υπόπτως φιλο-τριτοκοσμικοί κομμουνιστές καθώς και οι υπερευαίσθητοι «πολιτικώς ορθοί» πολίτες οι οποίοι θεωρούν ότι τα επίμαχα καρτούν και οποιαδήποτε παρόμοια πράξη ισοδυναμούν με «πρόκληση». Όταν, πριν από έναν αιώνα, οι κομμουνιστές ήταν κομμουνιστές και όχι υπάλληλοι του κόμματος, προκαλούσαν τα ήθη των μικροαστών: αυτός ήταν ο ρόλος τους, αυτή ήταν η συμβολή τους στον πολιτισμό· συμπεριφέρονταν με αναίδεια. Oι επαναστάσεις συνέβησαν επειδή μερικοί άνθρωποι έπαψαν να σέβονται το νόμο και την τάξη. Kαι επειδή πράγματι αυτές οι επαναστάσεις συνέβησαν, η αναίδεια αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμά μας.
Όσο για τους φανατικούς της πολιτικής ορθότητας, είναι απλώς φανατικοί. Eπίσης είναι φοβικοί. Aπό τους φανατικούς και τους φοβικούς λείπει το χιούμορ, συχνά λείπει ο κοινός νους. Mερικές φορές, η πολιτική ορθότητα είναι αποτέλεσμα επιχειρηματικών συμφερόντων: μη χαλάσουμε τις καρδιές μας! Mη χάσουμε πελάτες! Στη Mέση Aνατολή, κάμποσες ευρωπαϊκές εταιρείες ανάρτησαν πανό που γράφουν: «Δεν πουλάμε δανέζικα προϊόντα» και «Δεν είμαστε Δανοί!».
Δεν είμαστε σοβαροί: ακροβατούμε γελοιωδώς στο κενό ανάμεσα στη κατάσταση του ενεργού μισαλλόδοξου και σ' εκείνη του θύματος της μισαλλοδοξίας.

ΠΗΓΗ:www.athensvoice.gr

[apostolos1986]

Διαστάσεις

Aποστάτες και κρετινόφοβοι

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΗΤΣΟΣ

Είναι μουσουλμάνοι που δεν πιστεύουν πια στον Θεό. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά έχουν τολμήσει να αποκηρύξουν το Ισλάμ δημοσίως, χαρακτηρίζοντάς το - με ισοπεδωτικό τρόπο, είναι αλήθεια - πηγή μίσους και θανάτου.

Οι αποστάτες του Ισλάμ

H Ουάφα Σουλτάν είναι μια ψυχολόγος και συγγραφέας που γεννήθηκε στη Συρία αλλά μένει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πριν από λίγες ημέρες έλαβε μέρος σε μια εκπομπή του Αλ Τζαζίρα με τίτλο «Κόντρα στο ρεύμα». «Αυτό που βλέπουμε τελευταία», είπε, «δεν είναι μια σύγκρουση πολιτισμών ή θρησκειών, αλλά μια σύγκρουση ανάμεσα σε μια μεσαιωνική νοοτροπία και μια νοοτροπία του 21ου αιώνα, ανάμεσα στον πολιτισμό και την καθυστέρηση, την ελευθερία και την καταστολή, τη δημοκρατία και τη δικτατορία». Έκπληκτοι την κοίταζαν ο παρουσιαστής και ο άλλος καλεσμένος, ο πρύτανης του Ισλαμικού Πανεπιστημίου του Αλ Αζχάρ. «Μήπως είστε άπιστη;» τη ρώτησε ο τελευταίος. «Δεν είμαι χριστιανή, δεν είμαι μουσουλμάνα, δεν είμαι Εβραία», απάντησε εκείνη. «Είμαι μια κοσμική γυναίκα που δεν πιστεύει στις υπερφυσικές δυνάμεις. Σέβομαι όμως το δικαίωμα των άλλων να πιστεύουν. Αντίθετα με σας, που αρπάζετε το μικρόφωνο μπροστά στην εκκλησία και φωνάζετε πως είναι ψέμα ότι ο Ιησούς είναι Θεός, γιος της Παναγίας».

Εναντίον της Ουάφα έχει εκδοθεί ήδη φετφά με την κατηγορία της αποστασίας: τη διάβασε την περασμένη Παρασκευή ο εμίρης του τζαμιού Αλ Χασάν της Δαμασκού, διευκρινίζοντας ότι το κακό που έκανε η γυναίκα αυτή στο Ισλάμ είναι μεγαλύτερο από το κακό που προκάλεσαν τα σκίτσα με τον Μωάμεθ. Αλλά εκείνη δεν πτοείται. Δημοσιεύει μάλιστα στην ιστοσελίδα της (www.annaqed.com/writers/sultan/contents.html) όλες τις απειλές που δέχεται, μαζί με τις ηλεκτρονικές διευθύνσεις των αποστολέων. Και βέβαια συνεχίζει να συνεργάζεται ενεργά με τον δικτυακό τόπο από τον οποίο άρχισαν όλα: τους «Αποστάτες του Ισλάμ» (www.apostatesofislam.com), που κάθε μέρα γίνονται και περισσότεροι.

Στη σελίδα αυτή μπορεί κανείς να διαβάσει ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι, σε τι πιστεύουν, ποιος είναι ο στόχος τους, γιατί ο Μωάμεθ δεν ήταν προφήτης και γιατί το Κοράνι δεν προέρχεται από τον Θεό. Μπορεί επίσης να παρακολουθήσει ανατριχιαστικά βίντεο με ακρωτηριασμούς και λιθοβολισμούς μέχρι θανάτου, ενώ δεν λείπει και το καθημερινό κουίζ: «Γνωρίζατε ότι το Κοράνι (εδάφιο 4, στίχος 34) διατάζει τον άνδρα να δέρνει τη γυναίκα όταν εκείνη δεν τον υπακούει;». Σύμφωνα με έναν άλλο αποστάτη, τον πρόεδρο της Ένωσης κοσμικών Μαγρεμπίνων της Γαλλίας, Μεσαούντ Μπουράς, το Κοράνι προβλέπει τη διάκριση ανάμεσα στους μουσουλμάνους, που είναι προορισμένοι να κυριαρχήσουν, και τους μη μουσουλμάνους, που είναι καταδικασμένοι να υποταχθούν. «Το Ισλάμ είναι εβραιόφοβο, χριστιανόφοβο και απιστόφοβο», τονίζει. «Όσο για μένα, είμαι κρετινόφοβος!».

Ωραία ιδέα αυτός ο δικτυακός τόπος - αρκεί να μην περιοριστεί στο Ισλάμ. Με άλλα λόγια, μήπως ήλθε η ώρα να οργανωθούν και οι αποστάτες του χριστιανισμού;

LINK: http://diastaseis.blogspot.com

[apostolos1986]

Επτά δρόμοι προσέγγισης Δύσης–Ισλάμ

Ο προληπτικός διάλογος μεταξύ των δύο πλευρών, αντί του προληπτικού πολέμου, μπορεί να αποτρέψει τη σύγκρουση των πολιτισμών

Tου Hans K­ng*/ International Herald Tribune

H διαμάχη για τα σκίτσα του προφήτη Mωάμεθ στη δανική εφημερίδα Jyllands-Posten απέδειξε άραγε ότι η θεωρία περί σύγκρουσης των πολιτισμών του Σάμιουελ Xάντιγκτον ήταν ορθή; Oχι, γιατί οι πολιτισμοί δεν είναι παίκτες στη διεθνή πολιτική σκηνή, ούτε διεξάγουν πολέμους. Σε πολλές χώρες άνθρωποι διαφορετικών πολιτισμών συμβιώνουν ειρηνικά.

Aνέκαθεν η διεθνής πολιτική ήταν και είναι αντικείμενο των χωρών και των ηγετών τους. Aν όμως αυτοί ακολουθούν εσφαλμένες πολιτικές, ενδέχεται να δικαιώσουν τον Xάντιγκτον και την εσφαλμένη θεωρία του. H σύγκρουση μεταξύ πολιτισμών και θρησκειών θα πρέπει να αποφευχθεί. Tο ζήτημα είναι με ποιον τρόπο.

1. Mε την αποκλιμάκωση της έντασης μέσω του διαλόγου.

Eνδιαφέρονται όμως οι μουσουλμάνοι για σοβαρό διάλογο;

Eίναι γεγονός ότι ανάλογος διάλογος λαμβάνει χώρα μεταξύ προσώπων, ομάδων και θρησκευτικών κοινοτήτων σε πολλες χώρες του κόσμου. O πρώην πρόεδρος του Iράν, ο Mοχάμεντ Xαταμί, πρότεινε το 1998, στη Γενική Συνέλευση του OHE, να κηρυχθεί το 2001 «έτος διαλόγου των πολιτισμών». Tα φοβερά γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου, για τα οποία ούτε το Iράκ ούτε το Iράν ευθύνονταν, επιβεβαίωσαν με τραγικό τρόπο την ανάγκη μια τέτοιας πρωτοβουλίας. H συνεδρίαση της Γενικής Συνέλευσης του OHE στις 8-9 Nοεμβρίου 2001 ήταν αφιερωμένη στον διάλογο των πολιτισμών. Για λόγους ασφαλείας, όμως, δεν συμμετείχε κοινό. H κάλυψή της από τα μέσα ενημέρωσης ήταν ελάχιστη. Mπορούμε συνεπώς να αντιστρέψουμε το ερώτημα. Eπιθυμεί όντως η Δύση έναν σοβαρό διάλογο με τους μουσουλμάνους;

2. Mε το να προβεί η Δύση στην αυτοκριτική της.

Δεν θα πρέπει όμως και οι μουσουλμάνοι να κάνουν την αυτοκριτική τους;

Oλο και περισσότεροι μουσουλμάνοι σήμερα αναγνωρίζουν τη δύσκολη θέση στην οποία έχει περιέλθει ο μουσουλμανικός κόσμος και κάνουν την αυτοκριτική τους. Mετά τη δημοσίευση τριών εκθέσεων για την ανάπτυξη του αραβικού κόσμου, τις οποίες είχαν ζητήσει ο OHE και ο Aραβικός Σύνδεσμος και τις οποίες συνέταξαν 50 Aραβες ακαδημαϊκοί, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι ο αραβικός κόσμος οδεύει στην κατεύθυνση της κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής αλλαγής. H Δύση θα πρέπει να αναλογιστεί τη θέση της, αντί να δείχνει πάντα με το δάχτυλο το Iσλάμ.

3. Mε το να περιορίσουμε την ένταση, αναγνωρίζοντας ότι οι λόγοι της κρίσης είναι βαθύτεροι.

H οργισμένη αντίδραση, όμως, των μουσουλμάνων κατά των βλάσφημων σκίτσων ήταν οργανωμένη; Kαι επιπλέον, μήπως οι μουσουλμάνοι φονταμενταλιστές χρησιμοποιούν κάθε τρόπο για να υποδαυλίσουν τη λαϊκή οργή;

Eίναι αλήθεια ότι για ορισμένες ακραίες ισλαμικές οργανώσεις και για συγκεκριμένες κυβερνήσεις, τα σκίτσα ήταν η απόδειξη για το πώς χλευάζει το Iσλάμ η ανήθικη και βίαιη Δύση. Tα σκίτσα είναι όπως οι φωτογραφίες από τις φυλακές του Aμπού Γκραΐμπ, στη Bαγδάτη -όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατήθηκαν και οι μουσουλμάνοι ατιμάστηκαν-, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να οξυνθεί η λαϊκή κατακραυγή. Eίναι όμως εξίσου αλήθεια ότι η λαϊκή οργή δεν θα είχε κορυφωθεί, αν η Δύση δεν είχε δημουργήσει τέτοιο κλίμα, ώστε μια σπίθα να είναι αρκετή για να εκδηλωθεί. Kαθημερινά οι μουσουλμάνοι ανά τον κόσμο πληροφορούνται για την ωμή στρατιωτική βία στο Aφγανιστάν, στο Iράκ, στην Παλαιστίνη και στην Tσετσενία.

4. Mε το να στηρίζουμε την ελευθερία του Tύπου, στο πλαίσιο ενός υπεύθυνου Tύπου.

Θα πρέπει όμως να στηρίζουμε με οποιοδήποτε τίμημα την ελευθερία της έκφρασης και του Tύπου;

Xωρίς ελεύθερα μέσα ενημέρωσης δεν υπάρχει δημοκρατία. Δεν θα πρέπει, ωστόσο, να γίνεται κατάχρηση της ελευθερίας της έκφρασης σε περιπτώσεις που θίγεται το θρησκευτικό συναίσθημα και αναπαράγονται αρνητικά στερεότυπα - παλιότερα για τους εβραίους και σήμερα για τους μουσουλμάνους. H ελευθερία του Tύπου προϋποθέτει να τη χειρίζομαστε με υπευθυνότητα.

5. Mε την επίλυση του παλαιστινιακού προβλήματος.

Δεν θα πρέπει όμως η Xαμάς να αναγνωρίζει στο Iσραήλ το δικαίωμα ύπαρξής του, να αποκηρύξει τη βία και να αποδεχθεί τις ισχύουσες διεθνείς συμφωνίες;

Aπό την πλευρά τους, οι Παλαιστίνιοι μπορούν να ζητήσουν να αποσυρθεί πρώτα το Iσραήλ από όλα τα κατεχόμενα εδάφη, σύμφωνα με το ψήφισμα 242 του OHE, ο ισραηλινός στρατός να πάψει τις επιθέσεις εναντίον τους και το Iσραήλ να συμμορφωθεί με όλα τα ψηφίσματα του OHE, τα οποία αγνοεί. Aκόμη πάντως και αν συμβούν όλα αυτά, η επί 50 έτη στήριξη των HΠA στο Iσραήλ καθιστά τους Παλαιστινίους, των οποίων η κατάσταση επιδεινώνεται, πολύ καχύποπτους για το αν η Oυάσιγκτον ενδιαφέρεται πράγματι για την ειρήνευση στην περιοχή. Tο Mεσανατολικό δεν είναι κυρίως ένα πρόβλημα τρομοκρατίας αλλά μια εδαφική σύγκρουση. H αρχή έγινε με την αποχώρηση του Iσραήλ από τη Λωρίδα της Γάζας. Για την επίτευξη της ειρήνης θα πρέπει να γίνουν παραχωρήσεις και από τις δύο πλευρές. Σήμερα το Iσραήλ είναι με τη στήριξη των Aμερικανών η ισχυρότερη στρατιωτική δύναμη στη Mέση Aνατολή. H πλειοψηφία των Παλαιστινίων ψήφισαν τη Xαμάς επειδή ήσαν απογοητευμένοι από την έλλειψη αποτελεσματικότητας και τη διαφθορά στη Φατάχ, την αδιαλλαξία των Iσραλινών και τη στήριξη των HΠA στο Tελ Aβίβ. Eίναι τραγικό σφάλμα να αντιμετωπίζουμε τη νέα παλαιστινιακή κυβέρνηση ως τρομοκρατική οργάνωση και να εξωθούμε τους Παλαιστινίους στην προτέρα δύσκολη κατάσταση, κρατώντας παράνομα τα εισοδήματα από φόρους και δασμούς, τα οποία τους ανήκουν.

6. Mε το να ενισχύσουμε τις μεταρρυθμιστικές δυνάμεις στον μουσουλμανικό κόσμο.

Eίναι όμως πράγματι απαράδεκτες οι επιθέσεις ακραίων ισλαμιστών εναντίον πολιτών και οι καταλήψεις ξένων πρεσβειών;

Πράγματι τέτοιου είδους βία είναι απαράδεκτη. Tόσο οι μουσουλμάνοι όσο και οι μη μουσουλμάνοι θα πρέπει να καταδικάζουν δηλώσεις όπως αυτές του Iρανού προέδρου Aχμαντινετζάντ εναντίον του Iσραήλ. H συντριπτική πλειοψηφία όμως των Iρανών ψήφισαν τον Aχμαντινετζάντ, επειδή απογοητεύτηκαν από το προηγούμενο καθεστώς των μουλάδων και με την ελπίδα ότι θα αντιμετωπίσει τη φτώχεια και την έλλειψη προοπτικής. Oι HΠA είχαν απορρίψει τον προηγούμενο πρόεδρο του Iράν, τον Xαταμί, ως εκπρόσωπο μιας χώρας του «άξονα του κακού». Mε αυτή τη στάση τους, οι Aμερικανοί λειτούργησαν υπέρ του ακραίου φονταμενταλιστή Aχμαντινετζάντ.

7. Mε το να χρησιμοποιήσουμε τον προληπτικό διάλογο αντί του προληπτικού πολέμου.

Σε σχέση με τα σκίτσα του Mωάμεθ και τις φωτογραφίες των βασανιστηρίων στο Aμπού Γκραΐμπ, θα πρέπει εμείς οι Δυτικοί να διαδώσουμε αφ' ενός τις αξίες της ελευθερίας, της δημοκρατίας και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αφ' ετέρου να τις ενισχύσουμε με τις αξίες της ανθρωπιάς, της αλληλεγγύης και της πίστης στη ζωή. Στο σύνολό τους, οι μουσουλμάνοι στις HΠA και την Eυρωπαϊκή Eνωση αντέδρασαν συγκρατημένα σε αυτά τα θλιβερά γεγονότα και προσπάθησαν να καλλιεργήσουν αυτή τη μετριοπαθή στάση και σε άλλες μουσουλμανικές χώρες. Θα ήθελα οι σχέσεις μεταξύ μουσουλμάνων και μη μουσουλμάνων να γίνουν βαθύτερες, ακόμη και αν αυτό σημαίνει να μοιραστούν αρνητικές εμπειρίες. Eνας τρόπος για να αποφύγουμε τη σύγκρουση των πολιτισμών είναι να δημιουργήσουμε διαθρησκειακά συμβούλια σε όσο περισσότερες πόλεις μπορούμε. Tέτοια συμβούλια, άλλωστε, λειτουργούν αποτελεσματικά επί σειράν ετών στη Bρετανία.

* Ο αιδεσιμώτατος Χανς Κουνγκ είναι σύμβουλος των Ηνωμένων Εθνών για θέματα θρησκείας και ηθικής. Του απαγορεύθηκε να διδάσκει θεολογία επί Πάππα Ιωάννη- Παύλου ΙΙ λόγω των «αιρετικών» απόψεών του.

ΠΗΓΗ:ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

[abbis]

Η ελευθερία του ισχυρού

Υπάρχει μια ηθελημένη παρανόηση που συνοδεύει την τεράστια διεθνή συζήτηση για τα σκίτσα του Μωάμεθ και τις ταραχές που ακολούθησαν. Την ελευθερία της έκφρασης επικαλέστηκαν όσα μέσα ενημέρωσης της Δύσης επέλεξαν να αναδημοσιεύσουν τα σκίτσα επιμένοντας ότι πρόκειται για θέμα αρχής. Αλλά η ελευθερία της έκφρασης και η υπεράσπισή της απέναντι σε κάθε λογοκρισία δεν έχει νόημα παρά μόνο ως υπεράσπιση μιας διωκόμενης, μειοψηφικής και «αιρετικής» άποψης. Αυτό το δικαίωμα -όπως και όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα- κρίνεται ανάλογα με την εξουσία που επιχειρεί να το καταπνίξει.

Αλλά τι συνέβη στην προκειμένη περίπτωση; Η αντιδραστική δανέζικη εφημερίδα «Γίλαντς Πόστεν» που δημοσίευσε τα σκίτσα δεν εμπνεύστηκε εν κενώ την κακόγουστη σειρά. Είχε ένα σαφή στόχο: τη μουσουλμανική κοινότητα που ζει στη Δανία. Εμφανίστηκαν, δηλαδή, οι εκπρόσωποι της χριστιανικής πλειοψηφίας να περιγελούν μια μειονότητα, η οποία ήδη υφίσταται τον κοινωνικό αποκλεισμό. Το δημοσίευμα αυτό δεν υπήρξε τυχαίο. Ηταν το κερασάκι στην τούρτα μιας ρατσιστικής καμπάνιας που διεξήχθη καθ' όλη τη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα στη χώρα και καθοδηγήθηκε από τον ίδιο το σημερινό πρωθυπουργό. Η Δανία της τελευταίας δεκαετίας δεν είναι η ανεκτική φιλελεύθερη κοινωνία που είχε μεταπολεμικά διαφημιστεί ως μέρος του σκανδιναβικού θαύματος. Η μουσουλμανική μειονότητα που ζει στη χώρα και φτάνει τις 200.000 έχει αντιμετωπίσει την άρνηση των αρχών να επιτρέψουν την ανέγερση ενός τζαμιού στην Κοπεγχάγη, ενώ ακόμα και τώρα δεν υπάρχει μουσουλμανικό νεκροταφείο στη χώρα.

Η δημοσίευση αυτών των σκίτσων δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να ενισχύει την πεποίθηση του ισλαμικού κόσμου ότι υφίσταται μια συνολική επίθεση από τη Δύση. Και η πεποίθηση αυτή δεν είναι βέβαια αβάσιμη, την περίοδο των μεγάλων Σταυροφοριών του κ. Μπους και της ανοιχτά ρατσιστικής αντιμετώπισης των μεταναστών και των λαών του Τρίτου Κόσμου. Σ' αυτά δεν έχει καμιά θέση η υπεράσπιση αρχών, όπως η ελευθερία της καλλιτεχνικής έκφρασης. Φυσικά από κει και πέρα μπαίνουν στο χορό και οι κρατικές υπηρεσίες ορισμένων χωρών με ισχυρά φονταμενταλιστικά κινήματα. Αλλά κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν υπήρξε η αρχική σκόπιμη πρόκληση.

Ας μην παρεξηγηθούμε. Δεν εισηγούμαστε νόμους απαγόρευσης ή λογοκρισίες και δεν συμμεριζόμαστε τις απόψεις υπερπροστασίας των θρησκειών. Το αντίθετο, μάλιστα. Εχουμε από καιρό υποστηρίξει ότι πρέπει να καταργηθεί και στη χώρα μας η ποινικοποίηση της βλασφημίας.

Αλλά αυτό είναι άλλο και άλλο η προσβολή μιας μειονότητας που ήδη αποτελείται από πολίτες δεύτερης σειράς. Η υπόθεση δεν έχει καμιά σχέση με το χιούμορ. Ενα μικρό παράδειγμα: οι Εβραίοι διαθέτουν εξαιρετικό χιούμορ όταν αυτοσαρκάζονται, αλλά το χάνουν εντελώς όταν βλέπουν να τους ειρωνεύονται σε έντυπα όλου του κόσμου. Γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι τα στερεότυπα του «λαϊκού χιούμορ», όταν προέρχονται από «άλλους» που θεωρούν τον εαυτό τους ανώτερο, δεν διαφέρουν από τον ανοιχτό αντισημιτισμό. Για το λόγο αυτό η γελοιοποίηση του αντιπάλου είναι κλασικό όπλο της πολιτικής προπαγάνδας σε πολεμικές περιόδους. Αυτό που μας έχει μείνει από τον πόλεμο του '40 είναι ο «φουκαράς» και «μακαρονάς» Ντούτσε.

Την επιβεβαίωση ότι η υπόθεση δεν έχει καμιά σχέση με την ελευθερία της έκφρασης μας την έδωσε άθελά του ο ίδιος ο εμπνευστής των κακόγουστων σκίτσων. Ο υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος της «Γίλαντς Πόστεν» θέλησε να σώσει τα προσχήματα μετά το διεθνή σάλο που προκάλεσε ο ίδιος και να επιδείξει όψιμη ανεξιθρησκία. Ανακοίνωσε, λοιπόν, ότι σκοπεύει να δημοσιεύσει αντιχριστιανικά και αντισημιτικά σκίτσα στην εφημερίδα, για να ισοσταθμίσει τα πράγματα. Το αποτέλεσμα ήταν να επέμβει ο αρχισυντάκτης της εφημερίδας και να τον θέσει σε διαθεσιμότητα. Για να αποδειχθεί περίτρανα ότι η «ελευθερία κριτικής» των θρησκειών πρέπει να περιοριστεί στη γελοιοποίηση του Μωάμεθ.
 
(Ελευθεροτυπία, 11/3/2006)

http://www.iospress.gr/megalo2006/megalo20060311.htm

[apostolos1986]

Σουηδή υπουργός εκτός κυβέρνησης

ΣTOKXOΛMH. Tην παραίτησή της υπέβαλε χθες η υπουργός Eξωτερικών της Σουηδίας, Λάιλα Φρέιβαλντς. H κ. Φρέιβαλντς αναγκάστηκε να παραιτηθεί εξαιτίας της σφοδρής κριτικής που δέχτηκε από μερίδα του σουηδικού Tύπου, σχετικά με την εμπλοκή της στην υπόθεση παύσης της λειτουργίας ιστοσελίδας που αναδημοσίευσε τα σατιρικά σκίτσα του Mωάμεθ. Συγκεκριμένα, ο σουηδικός Tύπος κατηγόρησε την κ. Φρέιβαλντς ότι απέκρυψε την αλήθεια, ισχυριζόμενη ότι δεν είχε ανάμειξη στην απόφαση που γνωστοποιήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου σε εταιρεία δημιουργίας ιστοσελίδων και στην οποία αναφερόταν ότι με εντολή του υπουργείου Eξωτερικών θα έπρεπε να διακόψει τη λειτουργία της ιστοσελίδας ενός ακροδεξιού κόμματος, λόγω της αναδημοσίευσης των επίμαχων σκίτσων σε αυτή.

Aσκηση λογοκρισίας

Eπιπλέον, η κ. Φρέιβαλντς, έδωσε στους πολιτικούς της αντιπάλους την ευκαιρία να κατηγορήσουν την ίδια, αλλά και το κόμμα των Σοσιαλδημοκρατών για άσκηση λογοκρισίας, μόλις έξι μήνες πριν από τη διεξαγωγή των εκλογών στη Σουηδία, γεγονός που όπως υποστήριξε την οδήγησε στην απόφαση να παραιτηθεί. Oπως χαρακτηριστικά δήλωσε σε συνέντευξη Tύπου, «επέλεξα να παραιτηθώ γιατί θεωρώ ότι η παρούσα κατάσταση βλάπτει όχι μόνο εμένα, αλλά και το κόμμα, την κυβέρνηση και τις εξωτερικές σχέσεις της χώρας γενικότερα». Πάντως, δεν είναι η πρώτη φορά που η 64χρονη υπουργός απασχολεί τον Tύπο της χώρας της.

H κ. Φρέιβαλντς είχε γίνει αποδέκτης οξείας κριτικής λόγω των χειρισμών της κατά τη διάρκεια της τραγωδίας που προκάλεσε το τσουνάμι, τον Δεκέμβρη του 2004, όταν 543 Σουηδοί υπήκοοι έχασαν τη ζωή τους.

ΠΗΓΗ:ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Περίληψη:ΤΑ σκίτσα ακόμη προκαλούν αναταράξεις..Τελευταίο θύμα η Σουηδή Υπουργός Εξωτερικών....καθώς αναγκάστηκε να παρειτηθεί εξ αιτίας της εμπλοκής της για το κλείσιμο της εφημερίδας που δημοσίευσε τα σκίτσα...

[apostolos1986]

Δρόμοι

Ο φανατισμός...

... φτιάχνει παράξενες παρέες. Οι αρνητές του Ολοκαυτώματος, μεταξύ των οποίων και ο Ντέιβιντ Ίρβινγκ (φωτό) που καταδικάσθηκε πρόσφατα στην Αυστρία, βρήκαν υποστήριξη από το αντίπαλο ιδεολογικό και θρησκευτικό στρατόπεδο: τον πρόεδρο του Ιράν, Μαχμούντ Αχμαντινεζάντ, που ισχυρίζεται κι αυτός ότι ο θάνατος έξι εκατομμυρίων Εβραίων στα ναζιστικά στρατόπεδα αποτελεί δυτικό κατασκεύασμα για να δικαιολογηθεί η ίδρυση του κράτους του Ισραήλ. Ο Αχμαντινεζάντ οργανώνει μια μεγάλη διάσκεψη στην Τεχεράνη για το θέμα αυτό, όπου έχουν κληθεί να συμμετάσχουν «εξέχοντες Ευρωπαίοι διανοητές» - δηλαδή οι αρνητές του Ολοκαυτώματος και μερικά από τα κυριότερα μέλη της ακροδεξιάς.

«Δεν έχουμε...

... αποφασίσει ακόμη τον χρόνο και τον τόπο διεξαγωγής αυτής της διάσκεψης», δηλώνει στην «Ελ Παΐς» ο Μεχντί Φαζαελί, πολιτικός γραμματέας της ένωσης ισλαμιστών δημοσιογράφων του Ιράν που οργανώνει τη διάσκεψη. H Τεχεράνη αναλαμβάνει όμως και άλλες πρωτοβουλίες, όπως την αποστολή μιας ερευνητικής ομάδας στο Άουσβιτς και την ίδρυση ενός ινστιτούτου μελέτης του Ολοκαυτώματος στο Ιράν. Διάφοροι αρνητές του Ολοκαυτώματος με τους οποίους μίλησε η ισπανική εφημερίδα δήλωσαν ότι έχουν καλούς φίλους στους κόλπους του ιρανικού καθεστώτος και εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για την προετοιμασία της διάσκεψης. «Αν πραγματοποιηθεί αυτή η διάσκεψη, όλοι οι αναθεωρητές θα λάβουμε μέρος», τονίζει ο Μαροκινός αρνητής του Ολοκαυτώματος, Άχμεντ Ραμί, που ζει εξόριστος στη Σουηδία. «Μπορεί κανείς να πει ότι η Γη δεν είναι στρογγυλή, αλλά δεν μπορεί να αμφισβητήσει το Ολοκαύτωμα».

«Το Ιράν...

... αναγνωρίζει τις θέσεις των αρνητών και ενισχύει το κίνημά τους», λέει ο Ζαν-Ιβ Καμί, συγγραφέας του βιβλίου «Οι εξτρεμισμοί στην Ευρώπη» και μέλος του Ευρωπαϊκού Κέντρου για τη Διερεύνηση του Ρατσισμού και του Αντισημιτισμού. Σύμφωνα με ορισμένους ειδικούς, οι αρνητές του Ολοκαυτώματος λειτουργούν εν είδει αίρεσης. Είναι διεσπαρμένοι σε όλο τον κόσμο και επικοινωνούν κυρίως μέσω του Internet. Ορισμένοι, όπως ο Ίρβινγκ ή ο Ερνς Ζούντελ, βρίσκονται στη φυλακή. Άλλοι, όπως ο Ελβετός Γιούργκεν Γκραφ, καταδικάσθηκαν στην πατρίδα τους και βρήκαν καταφύγιο στο Ιράν. Όλοι πιστεύουν στην ύπαρξη μιας παγκόσμιας συνωμοσίας με κέντρο το Ισραήλ.

«Το Ολοκαύτωμα...

... είναι το μεγαλύτερο ψέμα της Ιστορίας», λέει ο Χορστ Μάλερ, παλιό μέλος του Τμήματος Κόκκινου Στρατού (της οργάνωσης των Μπάαντερ - Μάινχοφ) και σήμερα μέλος της γερμανικής ακροδεξιάς. Όταν δήλωσε ότι θα μεταβεί στην Τεχεράνη για να λάβει μέρος στη διάσκεψη για το Ολοκαύτωμα, οι Αρχές κατέσχεσαν το διαβατήριό του. H Αμερικανίδα ιστορικός, Ντέμπορα Λίπσταντ, η οποία μηνύθηκε από τον Ίρβινγκ επειδή τον χαρακτήρισε «επικίνδυνο αρνητή του Ολοκαυτώματος» και δικαιώθηκε από τα δικαστήρια, εκφράζει την ανησυχία της για τις τελευταίες εξελίξεις. Αλλά είναι αντίθετη με την ποινικοποίηση της άρνησης του Ολοκαυτώματος. «Οι σκιτσογράφοι και οι αρνητές πρέπει να είναι ελεύθεροι να λένε ό,τι θέλουν», τονίζει. «H καταδίκη του Ίρβινγκ συνιστά αναβίωση της Ιεράς Εξέτασης».


ΠΗΓΗ:ΤΑ ΝΕΑ

[apostolos1986]

«Τσούζει» το μποϊκοτάζ τη Δανία

Πολύ ακριβά πλήρωσε η Δανία τα σκίτσα του Μωάμεθ. Το μποϊκοτάζ που κήρυξαν οι μουσουλμάνοι στα δανέζικα προϊόντα, ως απάντηση στη δημοσίευση σκίτσων που απεικόνιζαν τον Προφήτη Μωάμεθ, προκάλεσε ούτε λίγο ούτε πολύ μείωση των εξαγωγών γαλακτοκομικών προϊόντων της σκανδιναβικής χώρας κατά 85%.

Σύμφωνα με τη στατιστική υπηρεσία της Δανίας, τον περασμένο Φεβρουάριο οι εξαγωγές προϊόντων, όπως το γάλα, το βούτυρο και το τυρί, υποχώρησαν στα 130 εκατ. κορόνες (21,2 δισ. δολάρια) από 840 εκατ. κορόνες τον ίδιο μήνα πέρυσι. Οι εκτιμήσεις των ειδικών είναι ότι η άρνηση αγοράς δανέζικων προϊόντων θα μπορούσε να οδηγήσει σε συνολική μείωση των εξαγωγών γαλακτομικών προϊόντων της χώρας κατά 1,5 δισ. κορόνες, ποσό που αντιστοιχεί στο 10% των προβλεπόμενων συνολικών πωλήσεων φέτος.

Μεταξύ των εταιρειών που χτυπήθηκαν, μεγάλες ζημιές είχε η σουηδο-δανική κοινοπραξία παραγωγής γαλακτοκτοκομικών προϊόντων Arla, η οποία ανακοίνωσε πρόσφατα ότι οι δουλείες της στη Σαουδική Αραβία, μια από τις μεγαλύτερες εξαγωγικές της αγορές, συρρικνώθηκαν κατά 80% από τις αρχές Φεβρουαρίου. Η Arla προσπάθησε να κερδίσει ξανά τους καταναλωτές με σχετική εκστρατεία στα μαζικά μέσα ενημέρωσης, χωρίς ωστόσο σημαντικό αποτέλεσμα.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ