AΛΛΑΞ'Ο ΚΟΛΙΕΣ --> SINGING GAME

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Πληροφορίες Καθηγητών]

Πληροφορίες Καθηγητών

[sg31a]

Και μοιάζουνε σαν πλάσματα μιας άγνωστης διάστασης
οι ματωμένοι ποιητές και οι φωτεινές τους χίμαιρες
Και οι αιτίες οι τρυφερές μιας άγριας επανάστασης
που δεν κατάλαβε πότέ τον εαυτό της
Μιας άγριας επανάστασης που θα ξανασυμβεί
που θα ξανασυμβεί με χίλιους τρόπους
όσο θα υπάρχουν οι αιτίες οι παλιές
εκείνες που ανάψανε του Οκτώβρη τις φωτιές

Κύρις Κάρολε μην τους παρεξηγείς
αν δεν κατάλαβαν ποτέ
τι πήγαινε να πει η λέξη υπεραξία
δεν φταις εσύ δε φταιν αυτοί δε φταίει η θεωρία
ήτανε γράμματα ψιλά μπροστά στη λέξη ελευθερία

[Fantine]

Είπαμε πως θα καταργήσουμε τα σύνορα -είπαμε,
είπαμε πως θα διαλύσουμε το κράτος,
κι αφήσαμε τους εαυτούς τους ίδιους μας -κι αφήσαμε
μες στο γλοιώδικο περίβλημά τους.
Η επανάσταση αποδείχτηκε ένα όνειρο
μια βολεμένη και ευφυής δικαιολογία
διατηρούμε την εσώτερη τη βρώμα μας
μ' επαναστατική φρασεολογία.

[sg31a]

Είμαστε τρομοκράτες όλοι όλοι,
Είμαστε τρομοκράτες με πρώτο το Μανώλη.
Που δεν πήγε στο στρατό
Φοβότανε τον πόλεμο δεν ήθελε τα όπλα
Ποιος είναι ο τρομοκράτης, ποιος;
Ο χαχόλης ο Μανώλης ο φαιδροπαιδαράς
Γιατί ποτέ δε δέχτηκε να γίνει
Βρωμοποδαράς.

Είμαστε τρομοκράτες, είμαστε τρομοκράτες
Κι οι πρόγονοί μου εργάτες τρομοκράτες ήταν κι αυτοί,
Με την τρομοκρατία πεθαίνει η εξουσία
Δε θέλουμε εκκλησία, αστυνομία, στρατό και βουλή.

Είναι το κράτος ο τρομοκράτης;
Όχι το κράτος είναι η τάξις
Είναι ο εργάτης ο τρομοκράτης;
Όχι, ο εργάτης είναι το πτώμα, και
Είναι στο κόμμα, κοιμάται ακόμα!!!
Μα είναι το κόμμα ίσον το πτώμα;
Όχι το κόμμα είναι ένα.

[Fantine]

Κυρ αστυνόμε δεν έφταιγα, μη με τραβάτε για δικά σας προβλήματα
Πάμε στο σπίτι που'ναι δυο βήματα, κι άσε τα τρελά σου μη με τρέχεις σε τμήματα

[sg31a]

Στο θολό το νερό γραμμές τραβούν στον ουρανό
βροχή στη σκεπή, κίτρινη πόλη γιαπί
αστέρια σβήνουν κι όνειρα κλείνουν σιωπή.

Δυο, δυο κι άλλα δυο
δυο βήματα χωρίζουν τον ουρανό
δυο, δυο κι άλλα δυο
δυο βήματα χωρίζουν τον ουρανό από εδώ.

[Fantine]

Πέρα στο θολό ποτάμι
έσκυψε η νύχτα να λουστεί.
Έτσι και η όμορφη Μπελίσα
μ’ ένα φιλί θα δροσιστεί.

Πάνω στο πέτρινο γεφύρι
κάθεται η νύχτα δροσερή.
Έτσι και η όμορφη Μπελίσα
στον κήπο θα τον καρτερεί.

[sg31a]

Kάθε νύχτα σε γυρεύω
την αγάπη μου παιδεύω
στης ζωής το πανηγύρι
σαν της Aρτας το γεφύρι

Eνα σου βλέμα, γι δες
όλα γίναν όπως χθές
αν τα γκρεμίσεις ξανά
θα πνιγούμε στη στεριά.
Για δες πως φεύγει ο καιρός
κι έχω γίνει σαν τρελός
άνοιξη μπαίνει ξανά
άνοιξέ μου μια αγκαλιά

Mοιάζεις σύννεφο και μπόρα
στης ζωής την ανηφόρα
σαν το χώμα διψασμένος
σε ζητάω σαν μεθυσμένος

[Just Me]

Από παιδί θυμάμαι προσπαθώ
να κλέψω το γλυκό μέσα απ’ το βάζο
με ξύλινα σπαθιά να πολεμώ
και μια ζωή στα πόδια να το βάζω

Μα ό,τι μας δένει στα παλιά
είναι οι κακές συνήθειες
το νιώθω τώρα καθαρά
πως είναι αργά γι’ αλήθειες

Όλη μου η ζωή συνενοχή και πώς γουστάρω
τα πιο μεγάλα ψέματα στα πιο αθώα βλέμματα
όλη μου η ζωή συνένοχη και πώς γουστάρω
κάτι απογέματα με καφέ και τσιγάρο

[sg31a]

έχω μπουκώσει το κεφάλι μου με φρίκες
πράγμα που ίσως ένιωσες χαμένος σα με βρήκες
παίζω με πάθος συλλέγω νίκες
στο που και που και οι ήττες
δεν θέλω τυπικά έτσι την πέφτω με αλήτες
στα προγνωστικά μου κάτω οι δείκτες
χάνομαι συχνά μα όταν λείπω με παίζουν μικτες
δεν θέλω 'ξυγα αρχίδια δίπλα μου βρόμικες μήτρες
ζω στο λάκο μέσα σ'αναμμένες χύτρες
μας κυνηγάν οι μοίρες σαν ξαναμένες χήρες
μα εξαφανιζόμαστε σα'να'μαστε αναπτήρες
στην πίεση κρατήρες, γραμμή ίσως μην το πήρες
μα ήμαστε απόδειξη σαν αίμα σε νιπτήρες

Οι ψυχικές μου λίρες
δεν φτάνουνε ούτε για μπύρες
μα σκέφτομαι 90μοίρες
και στις παλίρροιες, κάνω βουτιά παντού πετώ τους βατήρες
να ανοίξω θήρες, μα ξεκάθαρα δεν με νιώθεις ήμαστε άλλοι χαρακτήρες.

Ανα ψέμα, ένα για καθένα ψέμα
ανα ψέμα, για όλα όσα έχεις μαζεμένα
ανα ψέμα, για όλα όσα πήγανε χαμένα
ανα ψέμα, για τα αδέρφια που'ναι από νωρίς χαμένα

[Fantine]

Απόψε θέλω αποδείξεις και ονόματα
και το κορμάκι σου θα ψάξω πόντο πόντο
κι άμα θα βρω δακτυλικά αποτυπώματα
θα πει πως πήγε η αγάπη μας στον βρόντο

[sg31a]

Δαχτυλικά αποτυπώματα
πάνω στα σώματα,
ζωγραφισμένα τατουάζ
με κόκκινο και τιρκουάζ.
Στα μπράτσα σου είναι χαραγμένα
μελλούμενα και περασμένα,
ολόκληρη η Ανατολή
σαν παραδείσιο πουλί.

Ό,τι κι αν γίνει εσύ δε φταις,
έλα και κόψε τις κλωστές.
Ό,τι κι αν γίνει εσύ δε φταις,
πες ήταν μία απ’ αυτές
που τραγουδούσε πάντα σόλο
και σε παρέσυρε με δόλο.

[parzival]

Του έρωτα ο δόλος
κι όλου του κόσμου ο στόλος
εμένα πια δε με χωρά
μου φτάνει η βάρκα του ψαρά
με πάει και με φέρνει
και τα μυαλά μου παίρνει
με ταξιδεύει στ' ανοιχτά
νέοι ορίζοντες ξανά.

Τα βράδια μου τα έρμα
εγώ τα 'χω διαλεγμένα
θέλει κομμάτι υπομονή
να περπατάς χωρίς ντροπή.

Πού 'σαι ρε μάγκα κι ό,τι λες μου μοιάζουν να 'ναι υπερβολές,
κλείνω τ’ αυτιά μου.
Πού 'σαι ρε μάγκα να μου πεις ό,τι δεν έμαθε κανείς
στα όνειρά μου.

[Fantine]

Άκου έν’ όνειρο ψυχή μου
και της ομορφιάς θεά.
Μου εφαινότουν οπώς ήμουν
μετ’ εσένα μία νυχτιά.

Σ’ ένα ωραίο περιβολάκι
περπατούσαμε μαζί.
Όλα ελάμπανε τ’ αστέρια
και τα κοίταζες εσύ.

Εγώ στόλεα: Πέστε, αστέρια,
είν’ κανέν’ από τ’ εσάς,
που να λάμπει από `κει απάνου
σαν τα μάτια της κυράς;

Πέστε αν είδετε ποτέ σας
σ’ άλλη τέτοια ωραία μαλλιά,
τέτοιο χέρι, τέτοιο πόδι,
τέτοια αγγελική θωριά;

[parzival]

Σπυθίζει το τσιγάρο σε κάθε ρουφηξιά
η Ισπανία γέρνει, κι η μόνη που νικά
η ηδονή που μας γεννά, που παίζει το χαρτί μας,
χωρίς τη θέλησή μας,
χωρίς τη θέλησή μας...
Ωωωω...

Στου δειλινού την άκρη, δε βλέπεις όνειρα
αυτά που γίναν βλέπεις και τα επόμενα
βλέπεις τον άνθρωπο μικρό, που τον πατάν στ'αλήθεια
τα πόδια του τα ίδια,
τα πόδια του τα ίδια...
Ωωωω...

[leukosaraphs!]

Πες "ναι", πες να σ’ αρπάξω στο δικό μου αίμα
βάζω μια κραυγή κι ένα μαχαίρι.
Πες "ναι" στην καταιγίδα που τις νύχτες
μας τ’ αλλάζει σε παγίδες ηδονής.
Πες "ναι" γιατί η αγάπη που το βλέμμα μας
τ’ αλλάζει σε παγίδα ηδονής, πες "ναι".

Πάρε εσύ τη βροχή της πλημμύρας
που πνίγει και τις νύχτες μούσκεψέ με μ’ αυτήν,
βγες γυμνή στο υγρό μου κορμί για κυνήγι
με σκυλιά και γεράκια θέριζέ μου ηδονές κι άγρια μυστικά,
δεν μπορώ σε κρεβάτια λευκά.