Προτάσεις για ταινίες!

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Δείτε περισσότερα εδώ...]

Συμβουλές καλής χρήσης του φόρουμ: Youtube embed code and links, Shoutbox, Notify, ...

Δείτε περισσότερα εδώ...

[Verminoz]

μαλλον αντι - αισθητική θα την έλεγα πάντως....
το κοριτσάκι μου θυμίζει κάτι - επίσης - αντιαισθητικά εξώφυλλα δίσκων του Ozzy και των Black Sabbath....

Αλλά τί να κάνουμε... γούστα είναι αυτά....

Προσωπικά μου φέρνει αναγούλα η οποιαδήποτε μορφή τέχνης που χρησιμοποιεί παιδάκια για αρρωστημένες φαντασιώσεις.

 Έχουμε καταλήξει να γουστάρουμε με την οποιαδήποτε αρρωστημένη φαντασία του οποιουδήποτε ψυχωτικού μαλάκα σκηνοθέτη που το παίζει άποψη για την τέχνη. Έλεος πλέον.... Θα πάρω λίγο ρεαλισμό, sorry....

Συνιστάς την δημιουργία κανόνων αισθητικής?
Συγγνώμη αλλά μάλλον εσύ έχεις χάσει παντελώς το νόημα της τέχνης! Αισθητική δεν είναι μόνο τα καλογυαλισμένα παραμυθάκια, οι πλαστικοποιημένες ιστοριούλες και τα συναισθήματα που επιπλέουν παγιδευμένα σε ροζ φουσκάλες σαν νούφαρα στην λίμνη των κύκνων. Αισθητική υπάρχει και στα αρνητικής φύσεως συναισθήματα και στην βία και στο γκροτέσκο. Είπα υπάρχει και όχι ότι πάντα οτιδήποτε αρνητικό, βίαιο ή γκροτέσκ είναι αισθητικό.
Η δημιουργία είναι εσωτερικός πόλεμος. Η αισθητική είναι η ενέργεια που ερεθίζει τα όργανα των αισθήσεων μας. Κάθε συνδυασμός ερεθισμάτων δημιουργεί και ένα συναίσθημα. Οι άνθρωποι που φτιάχνουν ταινίες είναι ψυχωτικοί. Ο κάθε ψυχωτικός δεν είναι σκηνοθέτης, αλλά κάθε σκηνοθέτης είναι ψυχωτικός.

Απορώ πραγματικά αγαπητή πανδόρα με τα κριτήρια βάση των οποίων βρίσκεις τόσο αισχρή μια αξιοθαύμαστη σκηνοθετική άποψη. Η αισθητική δεν περιορίζεται από κανόνες ηθικής, ούτε καν από βασικές ανθρωπιστικές αρχές. Πρόκειται όμως περί μιας θεωρητικής δημιουργίας. Αν συνεχίζεις παρ'όλα αυτά να ανησυχείς σε διαβεβαιώ πως η Linda Blair είναι μια χαρά, ο William Friedkin δεν είναι παιδεραστής και όλοι όσοι την έχουν δει δεν γίναν ανώμαλοι.

Ο ρεαλισμός δεν είναι η μόνη άποψη της τέχνης. Υπάρχουν τόσα άλλα ρεύματα. Δεν σου ζητώ να τα αγαπήσεις, απλώς να τα αποδεχτείς σαν τέχνη...

[Turambar]

Καλά χαλαρώστε λίγο...

Ρε συ πανδώρα, στην συγκεκριμένη ταινία, τι θεωρείς ακραίο ή υπερβολικό. Νομίζω το θέμα σήκωνε όσα έδειξε η ταινία...

[magic woman]

πήγα και είδα το τελεσίγραφο του Μπορν!!!
πολύ δράση, τρελό κυνηγητό, άπειρο ξύλο αλλά από σενάριο μη περιμένετε και τίποτε το διαφορετικό!!!!!!!!!!!!

[pitsa]

πήγα και είδα το τελεσίγραφο του Μπορν!!!
πολύ δράση, τρελό κυνηγητό, άπειρο ξύλο αλλά από σενάριο μη περιμένετε και τίποτε το διαφορετικό!!!!!!!!!!!!

συμφωνώ και επίσης σε κάποιο σημείο μου θύμισε die hard....

[pandora]

μαλλον αντι - αισθητική θα την έλεγα πάντως....
το κοριτσάκι μου θυμίζει κάτι - επίσης - αντιαισθητικά εξώφυλλα δίσκων του Ozzy και των Black Sabbath....

Αλλά τί να κάνουμε... γούστα είναι αυτά....

Προσωπικά μου φέρνει αναγούλα η οποιαδήποτε μορφή τέχνης που χρησιμοποιεί παιδάκια για αρρωστημένες φαντασιώσεις.

 Έχουμε καταλήξει να γουστάρουμε με την οποιαδήποτε αρρωστημένη φαντασία του οποιουδήποτε ψυχωτικού μαλάκα σκηνοθέτη που το παίζει άποψη για την τέχνη. Έλεος πλέον.... Θα πάρω λίγο ρεαλισμό, sorry....

Συνιστάς την δημιουργία κανόνων αισθητικής?
Συγγνώμη αλλά μάλλον εσύ έχεις χάσει παντελώς το νόημα της τέχνης! Αισθητική δεν είναι μόνο τα καλογυαλισμένα παραμυθάκια, οι πλαστικοποιημένες ιστοριούλες και τα συναισθήματα που επιπλέουν παγιδευμένα σε ροζ φουσκάλες σαν νούφαρα στην λίμνη των κύκνων. Αισθητική υπάρχει και στα αρνητικής φύσεως συναισθήματα και στην βία και στο γκροτέσκο. Είπα υπάρχει και όχι ότι πάντα οτιδήποτε αρνητικό, βίαιο ή γκροτέσκ είναι αισθητικό.
Η δημιουργία είναι εσωτερικός πόλεμος. Η αισθητική είναι η ενέργεια που ερεθίζει τα όργανα των αισθήσεων μας. Κάθε συνδυασμός ερεθισμάτων δημιουργεί και ένα συναίσθημα. Οι άνθρωποι που φτιάχνουν ταινίες είναι ψυχωτικοί. Ο κάθε ψυχωτικός δεν είναι σκηνοθέτης, αλλά κάθε σκηνοθέτης είναι ψυχωτικός.

Απορώ πραγματικά αγαπητή πανδόρα με τα κριτήρια βάση των οποίων βρίσκεις τόσο αισχρή μια αξιοθαύμαστη σκηνοθετική άποψη. Η αισθητική δεν περιορίζεται από κανόνες ηθικής, ούτε καν από βασικές ανθρωπιστικές αρχές. Πρόκειται όμως περί μιας θεωρητικής δημιουργίας. Αν συνεχίζεις παρ'όλα αυτά να ανησυχείς σε διαβεβαιώ πως η Linda Blair είναι μια χαρά, ο William Friedkin δεν είναι παιδεραστής και όλοι όσοι την έχουν δει δεν γίναν ανώμαλοι.

Ο ρεαλισμός δεν είναι η μόνη άποψη της τέχνης. Υπάρχουν τόσα άλλα ρεύματα. Δεν σου ζητώ να τα αγαπήσεις, απλώς να τα αποδεχτείς σαν τέχνη...

Καταρχήν τα όσα έγραψα δεν ήταν σε προσωπικό επίπεδο. Μίλησα με αφορμή το δικό σου πόστ. Το να γράφεις εν θερμώ τσατισμένος από κάτι που διάβασες δημιουργεί τρύπες στην επιχειρηματολογία σου, στις οποίες θα μπορούσες κάλλιστα να είχες απαντήσει διαφορετικά - γιατί μέχρι στιγμής βρίσκω πολύ καλό τον τρόπο γραφής σου όσο καιρό τον παρακολουθώ - αν διάβαζες το πόστ μου ψύχραιμα μία δεύτερη φορά.

Το θέμα για την τέχνη... ποπώ αυτή η τέχνη τί καυγάδες έχει ξεσηκώσει.... η προσωπική μου άποψη είναι ότι δεν είναι τα πάντα τέχνη. Δηλ. ό,τι σου κατέβει και το εκφράζεις δεν είναι απαραίτητα τέχνη. Και αμαν αυτή η καραμέλα με τη ρόζ τσιχλόφουσκα... όποιος διαφωνεί μαζί σας δηλαδή ζεί στη ρόζ τσιχλόφουσκα? Πολύ κλισέ το επιχείρημα, χιλιοειπωμένο και από άλλους, δεν με συγκινεί ούτε στο ελάχιστο ώστε να απαντήσω. Ούτε με τσατίζει, να γελάω με κάνει.

Εξέφρασα μία προσωπική άποψη. Το ότι τα πάντα δεν είναι τέχνη, υπάρχει και ολόκληρη βιβλιογραφία που το υποστηρίζει (βασικά κάποια στιγμή θα το ψάξω και θα απαντήσω και με βιβλιογραφία). Δεν έβαλα πουθενά στο πόστ μου όρια σχετικά με το τί πιστεύουν οι άλλοι για την τέχνη. Η τέχνη είναι κάτι το υποκειμενικό τελικά, και το μήνυμα που δίνει επαφίεται στον αποδέκτη και το τί καταλαβαίνει αυτός. Για σένα κοινώς μπορεί να μην υπάρχουν όρια, για μένα υπάρχουν όρια στο πού τελειώνει η τέχνη και που αρχίζει η βλακεία. Και επίσης πού τελειώνει η κουλτούρα και πού αρχίζει η δήθεν κουλτούρα (δεν μιλάω για σένα, προς αποφυγήν παρεξήγησης). Επίσης δεν είπα πουθενά στο πόστ μου, και πραγματικά εκπλήσσομαι με αυτά που γράφεις, ότι θεωρώ κάποιον παιδεραστή ή ανώμαλο. Επίσης αυτό που δεν είπα πουθενά είναι ότι μιλάω με βάση κανόνες ηθικής!! (μου έκανες και ψυχογράφημα... μωρε μπράβο! )
(βασικά μου κάνει εντύπωση ακόμα και που διαβάζω την συγκεκριμένη ερμηνεία των όσων έγραψα).

Λοιπόν, για να γίνω πιό κατανοητή γιατί ίσως δεν έγινα. Ο καθένας βρίσκει κάποιο νόημα στην τέχνη, το δικό του νόημα, κάποιοι άλλοι ίσως και κανένα νόημα (ξέρω τέτοιους ανθρώπους και δεν τους θεωρώ βλάκες ούτε αμόρφωτους). Η αισθητική επίσης είναι καθαρά προσωπικό και υποκειμενικό ζήτημα. Ο καθένας έχει κάποια όρια, ψυχολογικής και όχι ηθικολογικής διάστασης, στο χαρακτήρα του. Επίσης σε εμένα μπορεί να αρέσει κάτι αισθητικά που σε εσένα δεν αρέσει. Τί θέλω να πώ. Δεν μιλάω αυστηρά καταρχήν για τη συγκεκριμένη ταινία και τον συγκεκριμένο σκηνοθέτη. Μιλάω γενικά. Για μένα, όταν μία ταινία παρουσιάζει πχ ωμή βία για να καταδείξει κάποια κοινωνικά φαινόμενα, να τα στηλιτεύσει, να τα ερμηνεύσει, να ψυχογραφήσει, να καταδείξει, να υπενθυμίσει κτλ κτλ αυτό το θεωρώ κι εγώ αισθητικό και πολύ όμορφο. Αυτό που δεν θεωρώ όμορφο - δεν είπα πουθενά ότι θέλω να το λογοκρίνω αλλά είπα ότι εμένα δεν μου αρέσει και έχουμε φτάσει πλέον σε σημείο να φοβόμαστε να πούμε ότι κάτι δεν μας αρέσει επειδή κάποιοι άλλοι το θεωρούν "τέχνη" και μαλιστα "υψηλή τέχνη" το οποιο το θεωρώ επιεικώς απαράδεκτο που γίνεται, και δεν γίνεται μόνο εδώ μέσα - είναι να χρησιμοποιώ κάποια τελείως φαντασιακά γεγονότα παρουσιάζοντάς τα ως αληθινά για να μαυρίσω το τοπίο γύρω μου επειδή οι άλλοι πραγματικά το θεωρούν πιό φωτεινό από ότι το βλέπω εγώ. Πχ εγώ θέλω να σκοτώσω το μωρό της αδερφής μου, να το βιάσω, να του βγάλω τ'άντερα έξω. να το κρεμάσω ανάποδα και μετά να το βράσω και να το φάω. Αυτό είναι μια δική μου συμπεριφορά που φανερώνει ότι κάτι μάλλον δεν πάει καλά με την ψυχολογία μου. Θα μπορούσα βέβαια να το κάνω ταινία με τίτλο "σκοτώστε το μωρό της αδερφής σας, φάτε το, και μετά κάντε το θυσία στην πεντάλφα και στο σατανά" και κάποιοι να το δούν, να πούν ουάου, να εκστασιαστούν, να μιλήσουν για την καραγαμάτη τέχνη που έκανα ενώ στην πραγματικότητα απεικόνισα τα ψυχολογικά μου προβλήματα για να τα δούν μερικές χιλιάδες κόσμος και τα θεωρώ και γαμάτα επιπλέον σαν συμπεριφορές, και μετά την ταινία μου αυτή την βλέπουν 5-10 ανώμαλοι, πάνε σφάζουν, πνίγουν, σκοτώνουν, θυσιάζουν κτλ το μωρό της γειτόνισσας, βιάζουν το ξαδερφάκι τους κτλ επειδή τους έδωσα εγώ τη γαμάτη μου ιδέα. Προσωπικά πιστεύω ότι ειδικά στις ΗΠΑ πολλές δολοφονίες, και μάλιστα από τις πλέον φρικιαστικές έχουν γίνει από ανθρώπους που πήραν ιδέες από την φαντασία ενός σκηνοθέτη που γύρισε ένα θρίλερ. Δεν νομίζω να ήταν αυτό καλό για την κοινωνία και για κάποια παιδάκια που βιάστηκαν/ βασανίστηκαν/ σκοτώθηκαν. Η δε βία σε μικρά παιδιά, όταν χρησιμοποιείται σε μία ταινία για να σχολιαστεί αρνητικά, είναι θετικό το γεγονός. Όταν όμως η βία απέναντι στα παιδιά γίνεται πρότυπο συμπεριφοράς με εξοργίζει σε αφάνταστο βαθμό. Επίσης αυτά τα πρότυπα όταν τα αναπαράγεις σιγά σιγά περνάνε μια χαρά στην κοινωνια και σε όσους ανθρώπους έχουν τάση σε συμπεριφορές που ξεφεύγουν από τα όρια του ψυχολογικά υγιούς ανθρώπου.

Αυτά από μένα- δεν μου άρεσε η ταινία, και ναι, θεωρώ ότι τα παιδιά όσο είναι μικρά πρέπει να ζούν στη ρόζ τσιχλόφουσκα για να μην τραυματίζεται η ευαίσθητη ψυχολογία τους πρίν ακόμα αποκτήσουν τις γνώσεις και τα εφόδια για να αντιμετωπίσουν τις πικρές αλήθειες της ζωής. Δεν είναι ηθικολογικό αυτό, εγώ το παιδί μου - αν κάνω παιδί κάποτε - θα φροντίσω να το προστατεύσω, για να μην τρέχει μεγαλώνοντας στους ψυχολόγους και να μην καθαρίζει τους συμμαθητές του στα 14.

ps Αναρωτήθηκες ποτέ γιατί τα αμερικανακια πάνε στο σχολείο με καραμπίνες και καθαρίζουν τους μισούς συμμαθητές τους έτσι για πλάκα? Μήπως το γεγονός έχει σχέση, εκτός από την αδιαφορία των γονιών τους, ότι μεγαλώνουν βλέποντας ταινίες που τους περνάνε τέτοια πρότυπα?

ps 2 Θεωρώ τους σκηνοθέτες ταινιών τυπου "Ο σχιζοφρενής δολοφόνος με το πριόνι" ψυχωτικούς μαλάκες. Ευχαριστώ.

[pandora]

Ρε συ πανδώρα, στην συγκεκριμένη ταινία, τι θεωρείς ακραίο ή υπερβολικό. Νομίζω το θέμα σήκωνε όσα έδειξε η ταινία...

Το θέμα της ταινίας όντως τα σήκωνε, απλά με στενοχωρεί να βλέπω παιδιά να γίνονται αντικείμενα βίας. Πώς το λένε, με πιέζει. Και στην συγκεκριμένη ταινία αυτό γίνεται για να τρομάξεις και μόνο, ή για να πιεστείς ψυχολογικά (άλλωστε ο δαιμονισμός δεν είναι κάτι το αποδεδειγμένα υπαρκτό αν δεν κάνω λάθος) - και αυτή είναι η , ευτελής κατά τ'άλλα, αξία της ταινίας.

Σε σύγκριση με ταινίες πάντα που στηλιτεύουν κοινωνικά φαινόμενα βίας σε παιδιά, όπως πχ οι "λουκουμάδες με μέλι" της  Μαλέα (αυτή την ταινία ας πούμε τη βρίσκω ασύγκριτα μεγαλύτερης αξίας).

[vasso]

Χθες είδα -κατά λάθος- το Πρώτη φορά νονός της Όλγας Μαλέα. Μ' άρεσε.

[pitsa]

αλήθεια σ'άρεσε...??

το είδε κ ένας φίλος μου!!!

κ δεν του άρεσε και πολύ!!!

[vasso]

Αναλόγως τι περίμενε κι αν έχει πάει Κρήτη... Δεν περίμενα να μ' αρέσει (1ον) και μου θύμισε πολύ το καλοκαίρι που πήγα Κρήτη και γνώρισα τον κόσμο και το.. ιδίωμα εκεί
Δεν θα την έλεγα τέλεια ή πάρα πολύ καλή, αλλά μ' άρεσε

[pandora]

vasso πάντως οι λουκουμάδες αξίζουν... θέλει γερό στομάχι, αλλά αυτά που δείχνει συμβαίνουν...
τη συστήνω....

[vasso]

ναι την έχω δει παλιότερα.. Αν μ' άρεζαν οι λουκουμάδες ή το μέλι ίσως εκτιμούσα περισσότερο την ταινία..

[pandora]

ναι την έχω δει παλιότερα.. Αν μ' άρεζαν οι λουκουμάδες ή το μέλι ίσως εκτιμούσα περισσότερο την ταινία..

 

είναι και θέμα εμπειριών αυτά...
εμένα ίσως μου άρεσε επειδή έχω δεί από κοντά
 να γίνονται τέτοια περιστατικά.

[vasso]

ναι την έχω δει παλιότερα.. Αν μ' άρεζαν οι λουκουμάδες ή το μέλι ίσως εκτιμούσα περισσότερο την ταινία..

 

είναι και θέμα εμπειριών αυτά...
εμένα ίσως μου άρεσε επειδή έχω δεί από κοντά
 να γίνονται τέτοια περιστατικά.

:-O τι περιστατικά;

[Verminoz]

Καταρχήν τα όσα έγραψα δεν ήταν σε προσωπικό επίπεδο. Μίλησα με αφορμή το δικό σου πόστ. Το να γράφεις εν θερμώ τσατισμένος από κάτι που διάβασες δημιουργεί τρύπες στην επιχειρηματολογία σου, στις οποίες θα μπορούσες κάλλιστα να είχες απαντήσει διαφορετικά - γιατί μέχρι στιγμής βρίσκω πολύ καλό τον τρόπο γραφής σου όσο καιρό τον παρακολουθώ - αν διάβαζες το πόστ μου ψύχραιμα μία δεύτερη φορά.

Βασικά δεν έγραφα καθόλου εν θερμώ! Σοβαρά, με παρεξήγησες, μάλλον και ο τόνος μου ήταν κάπως υπερβολικός αλλά σοβαρά δεν ήμουν, ούτε είμαι, καθόλου τσατισμένος. Για ποιο λόγο άλλωστε?
Θα ήταν παραλογισμός αν ήμουν. Τεσπα.

Το θέμα για την τέχνη... ποπώ αυτή η τέχνη τί καυγάδες έχει ξεσηκώσει.... η προσωπική μου άποψη είναι ότι δεν είναι τα πάντα τέχνη. Δηλ. ό,τι σου κατέβει και το εκφράζεις δεν είναι απαραίτητα τέχνη. Και αμαν αυτή η καραμέλα με τη ρόζ τσιχλόφουσκα... όποιος διαφωνεί μαζί σας δηλαδή ζεί στη ρόζ τσιχλόφουσκα? Πολύ κλισέ το επιχείρημα, χιλιοειπωμένο και από άλλους, δεν με συγκινεί ούτε στο ελάχιστο ώστε να απαντήσω. Ούτε με τσατίζει, να γελάω με κάνει.

Προφανώς και δεν είναι τα πάντα τέχνη!!! Δες:

Αισθητική υπάρχει και στα αρνητικής φύσεως συναισθήματα και στην βία και στο γκροτέσκο. Είπα υπάρχει και όχι ότι πάντα οτιδήποτε αρνητικό, βίαιο ή γκροτέσκ είναι αισθητικό.

Εξέφρασα μία προσωπική άποψη. Το ότι τα πάντα δεν είναι τέχνη, υπάρχει και ολόκληρη βιβλιογραφία που το υποστηρίζει (βασικά κάποια στιγμή θα το ψάξω και θα απαντήσω και με βιβλιογραφία). Δεν έβαλα πουθενά στο πόστ μου όρια σχετικά με το τί πιστεύουν οι άλλοι για την τέχνη. Η τέχνη είναι κάτι το υποκειμενικό τελικά, και το μήνυμα που δίνει επαφίεται στον αποδέκτη και το τί καταλαβαίνει αυτός. Για σένα κοινώς μπορεί να μην υπάρχουν όρια, για μένα υπάρχουν όρια στο πού τελειώνει η τέχνη και που αρχίζει η βλακεία. Και επίσης πού τελειώνει η κουλτούρα και πού αρχίζει η δήθεν κουλτούρα (δεν μιλάω για σένα, προς αποφυγήν παρεξήγησης). Επίσης δεν είπα πουθενά στο πόστ μου, και πραγματικά εκπλήσσομαι με αυτά που γράφεις, ότι θεωρώ κάποιον παιδεραστή ή ανώμαλο. Επίσης αυτό που δεν είπα πουθενά είναι ότι μιλάω με βάση κανόνες ηθικής!! (μου έκανες και ψυχογράφημα... μωρε μπράβο! )
(βασικά μου κάνει εντύπωση ακόμα και που διαβάζω την συγκεκριμένη ερμηνεία των όσων έγραψα).

Και για μένα υπάρχουν όρια ανάμεσα στην τέχνη και στην βλακεία. Προφανώς και δεν θεωρώ τέχνη ότι μου πασάρουν. Είναι βέβαιο πως υπεισέρχεται σε μεγάλο βαθμό ο υποκειμενικός παράγοντας, όχι όμως και εξ ολοκλήρου.

Λοιπόν, για να γίνω πιό κατανοητή γιατί ίσως δεν έγινα. Ο καθένας βρίσκει κάποιο νόημα στην τέχνη, το δικό του νόημα, κάποιοι άλλοι ίσως και κανένα νόημα (ξέρω τέτοιους ανθρώπους και δεν τους θεωρώ βλάκες ούτε αμόρφωτους). Η αισθητική επίσης είναι καθαρά προσωπικό και υποκειμενικό ζήτημα. Ο καθένας έχει κάποια όρια, ψυχολογικής και όχι ηθικολογικής διάστασης, στο χαρακτήρα του. Επίσης σε εμένα μπορεί να αρέσει κάτι αισθητικά που σε εσένα δεν αρέσει. Τί θέλω να πώ. Δεν μιλάω αυστηρά καταρχήν για τη συγκεκριμένη ταινία και τον συγκεκριμένο σκηνοθέτη. Μιλάω γενικά. Για μένα, όταν μία ταινία παρουσιάζει πχ ωμή βία για να καταδείξει κάποια κοινωνικά φαινόμενα, να τα στηλιτεύσει, να τα ερμηνεύσει, να ψυχογραφήσει, να καταδείξει, να υπενθυμίσει κτλ κτλ αυτό το θεωρώ κι εγώ αισθητικό και πολύ όμορφο. Αυτό που δεν θεωρώ όμορφο - δεν είπα πουθενά ότι θέλω να το λογοκρίνω αλλά είπα ότι εμένα δεν μου αρέσει και έχουμε φτάσει πλέον σε σημείο να φοβόμαστε να πούμε ότι κάτι δεν μας αρέσει επειδή κάποιοι άλλοι το θεωρούν "τέχνη" και μαλιστα "υψηλή τέχνη" το οποιο το θεωρώ επιεικώς απαράδεκτο που γίνεται, και δεν γίνεται μόνο εδώ μέσα - είναι να χρησιμοποιώ κάποια τελείως φαντασιακά γεγονότα παρουσιάζοντάς τα ως αληθινά για να μαυρίσω το τοπίο γύρω μου επειδή οι άλλοι πραγματικά το θεωρούν πιό φωτεινό από ότι το βλέπω εγώ. Πχ εγώ θέλω να σκοτώσω το μωρό της αδερφής μου, να το βιάσω, να του βγάλω τ'άντερα έξω. να το κρεμάσω ανάποδα και μετά να το βράσω και να το φάω. Αυτό είναι μια δική μου συμπεριφορά που φανερώνει ότι κάτι μάλλον δεν πάει καλά με την ψυχολογία μου. Θα μπορούσα βέβαια να το κάνω ταινία με τίτλο "σκοτώστε το μωρό της αδερφής σας, φάτε το, και μετά κάντε το θυσία στην πεντάλφα και στο σατανά" και κάποιοι να το δούν, να πούν ουάου, να εκστασιαστούν, να μιλήσουν για την καραγαμάτη τέχνη που έκανα ενώ στην πραγματικότητα απεικόνισα τα ψυχολογικά μου προβλήματα για να τα δούν μερικές χιλιάδες κόσμος και τα θεωρώ και γαμάτα επιπλέον σαν συμπεριφορές, και μετά την ταινία μου αυτή την βλέπουν 5-10 ανώμαλοι, πάνε σφάζουν, πνίγουν, σκοτώνουν, θυσιάζουν κτλ το μωρό της γειτόνισσας, βιάζουν το ξαδερφάκι τους κτλ επειδή τους έδωσα εγώ τη γαμάτη μου ιδέα. Προσωπικά πιστεύω ότι ειδικά στις ΗΠΑ πολλές δολοφονίες, και μάλιστα από τις πλέον φρικιαστικές έχουν γίνει από ανθρώπους που πήραν ιδέες από την φαντασία ενός σκηνοθέτη που γύρισε ένα θρίλερ. Δεν νομίζω να ήταν αυτό καλό για την κοινωνία και για κάποια παιδάκια που βιάστηκαν/ βασανίστηκαν/ σκοτώθηκαν. Η δε βία σε μικρά παιδιά, όταν χρησιμοποιείται σε μία ταινία για να σχολιαστεί αρνητικά, είναι θετικό το γεγονός. Όταν όμως η βία απέναντι στα παιδιά γίνεται πρότυπο συμπεριφοράς με εξοργίζει σε αφάνταστο βαθμό. Επίσης αυτά τα πρότυπα όταν τα αναπαράγεις σιγά σιγά περνάνε μια χαρά στην κοινωνια και σε όσους ανθρώπους έχουν τάση σε συμπεριφορές που ξεφεύγουν από τα όρια του ψυχολογικά υγιούς ανθρώπου.

Και για να επιστρέψω στην προηγούμενη μου πρόταση, περί αντικειμενικότητας, καταλαβαίνεις προφανώς την ειδοποιό διαφορά ανάμεσα στον Εξορκιστή (ή μια αναλόγου ύφους ταινία τρόμου) και στο "Σφάζω και ξεκοιλιάζω το μωρό της γειτόνισσας", έτσι δεν είναι? Αυτό που δεν καταλαβαίνω εγώ είναι γιατί έπρεπε να το φτάσεις στο άλλο άκρο, δηλαδή στην καθαρή ανωμαλία!!! Πως έφτασες από τον εξορκιστή στην ανωμαλία? Μπορείς να μου εξηγήσεις το λογικό άλμα?

Επίσης μην κάνεις το λάθος να κατηγορείς εξ ολοκλήρου τις ταινίες και την τηλεόραση για το ότι τα παιδιά αποκτούν βίαιες διαθέσεις και λάθος πρότυπα. Αποτελεί μέγιστη αποποίηση ευθυνών. Αν ο γονέας ενδιαφερόταν και είχε παλέψει ώστε να υπάρχει μια Χ παιδεία που δίνεται στα παιδιά η οποία τα βοηθάει να κρίνουν τα ερεθίσματα που δέχονται σωστά τότε δεν θα είχαμε τα φαινόμενα που έχουμε στις ΗΠΑ. Κάποια στιγμή κάθε παιδί βλέπει κάτι που δεν θα έπρεπε. Το θέμα είναι ότι αν μέχρι τότε έχει την κατάλληλη παιδεία τότε δεν θα επηρεαστεί αρνητικά. Όταν όμως παρατάς το παιδί σου να πλάσει συνείδηση μπροστά στην τηλεόραση τότε δεν μπορείς να κατηγορείς την τηλεόραση και τις ταινίες. Τεσπα, άλλο μεγάλο θέμα αυτό.
Όσο για τους μεγάλους οι οποίοι πράττουν τα πιο ειδεχθή πράγματα αυτοί συνήθως προέρχονται από αμελείς γονείς, προβληματικές οικογένειες - βλέπε παραπάνω-  κλπ κλπ κλπ κλπ..................

Αυτά από μένα- δεν μου άρεσε η ταινία, και ναι, θεωρώ ότι τα παιδιά όσο είναι μικρά πρέπει να ζούν στη ρόζ τσιχλόφουσκα για να μην τραυματίζεται η ευαίσθητη ψυχολογία τους πρίν ακόμα αποκτήσουν τις γνώσεις και τα εφόδια για να αντιμετωπίσουν τις πικρές αλήθειες της ζωής. Δεν είναι ηθικολογικό αυτό, εγώ το παιδί μου - αν κάνω παιδί κάποτε - θα φροντίσω να το προστατεύσω, για να μην τρέχει μεγαλώνοντας στους ψυχολόγους και να μην καθαρίζει τους συμμαθητές του στα 14.

!!!!!!!!!! Προφανώς και δεν θα δείξεις τέτοια ταινία στο παιδί σου! Προφανώς και θα το προστατέψεις! Γι αυτό υπάρχει και η κατηγοριοποίηση σε κατάλληλες/ακατάλληλες. Που με είδες να είπα το αντίθετο?

ps Αναρωτήθηκες ποτέ γιατί τα αμερικανακια πάνε στο σχολείο με καραμπίνες και καθαρίζουν τους μισούς συμμαθητές τους έτσι για πλάκα? Μήπως το γεγονός έχει σχέση, εκτός από την αδιαφορία των γονιών τους, ότι μεγαλώνουν βλέποντας ταινίες που τους περνάνε τέτοια πρότυπα?

Σε αυτό απάντησα επαρκώς παραπάνω. Κατ' εμέ είναι 99,999% η αδιαφορία των γονέων και τα υπόλοιπα ευθύνη αλλωνών....

[Turambar]

Ρε πανδώρα... έλεος...

Σε λίγο θα μας πεις ότι και η Μέση Γη είναι απόκυμα της φαντασίας ενός ανθρώπου, και θα έχουμε άλλα. Καλός ο ρεαλισμός αλλά έχει και αυτός τα όρια του.

Το "Αγάπαμε αν Τολμάς" για το οποίο λέγαμε προηγουμένως, το θεωρείς ρεαλιστική ταινία;

Και επιστρέφω στον εξορκιστή. Η ταινία θέτει το ζήτημα ως έχει. Μια κοπέλα είναι δαιμονισμένη. Από εκεί και πέρα δεν έχει νόημα να ψάχνουμε αν ο δαιμονισμός είναι αληθινό φαινόμενο ή όχι. Είναι γεγονός! Γιατί είναι ταινία. ΤΕΛΟΣ.

Όσο για το γεγονός ότι το δαιμονισμένο υποκείμενο είναι μια νεαρή κοπέλα, είναι ένα δυναμικό στοιχείο της ταινίας, που κατά την άποψη μου την απογειώνει. Κάνει ακόμα πιο κρίσιμη την διάσωση του κοριτσιού και είναι πιο απαραίτητο να φτάσουμε μέχρι την αυτοθυσία των ανθρώπων που προσπαθούν να την σώσουν.