ΓΣ Τμήματος 27/11 με θέμα ΔΙΑΝΟΜΗ ΒΙΒΛΙΩΝ και ΦΟΙΤΗΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[12:00-13:30]

Η γραμματεία είναι ανοιχτή καθημερινά 12:00-13:30

[pmousoul]

To ζητούμενο Παναγιώτη δεν είναι να παίρνουμε απλά περισσότερα βιβλία, αλλά να παίρνουμε όσα χρειαζόμαστε. Και σ'αυτό ο νέος τρόπος δανομής κάνει περικοπές Με πιάνεις? 

(γράφω ακόμα την πρόταση, μεγάλη βγαίνει)

Και το παλιό σύστημα έκανε τρελές περικοπές όμως..

Είναι πολλά τα μαθήματα που παίρναμε απλά σημειώσεις.. και οι περισσότερες δεν κάλυπταν το γνωστικό αντικείμενο του μαθήματος..

[electroSOK]

Ναι τάσο, το ποτάμι πίσω δε γυρνά αλλά τώρα ρέει προς μια άλλη κατεύθυνση

Ακριβώς φίλε μου Fenix από τον μαγευτικό Πειραιά, το ποτάμι ρέει πλέον προς άλλη κατεύθυνση. Και διδασκόμενο από τα λάθη του μπορεί να γίνει ξανά ορμητικό και αυτή τη φορά νικηφόρο.  

Παρακάτω παραθέτω την πρόταση που σας έλεγα το τελευταίο 4-ήμερο. Την παραθέτω μαζί και με μια ανάλυση κυρίως γιατί εκεί είναι όλη η ουσία για να ξεπηδήσουν κι άλλες προτάσεις. Είναι μεγάλη, όταν βρείτε το χρόνο παρακαλώ να τη διαβάσετε προσεχτικά και όχι βιαστικά, τι στο καλό φαγωθήκατε τόσες μέρες να μου ζητάτε να τη γράψω    Όποιον βρίσκει ενδιαφέρουσα την παρακάτω πρόταση για να την προωθήσουμε να το δηλώσει είτε εδώ στο τόπικ, είτε στέλνοντας μου ένα pm ώστε να οργανώσουμε μια συνάντηση. Το κάλεσμα απευθύνεται και προς τους καθηγητές. Η πόρτα είναι ανοιχτή, ορθάνοιχτη για συμμαχίες. Επίσης, ας γράψει ο καθένας την κριτική του απέναντι στην πρόταση ώστε να βρεθούν τα αδύναμα σημεία της και να διορθωθεί.

Η ευθύνη για τη μη μέχρι τώρα κατάθεση της παρακάτω πρότασης στη συνέλευση του συλλόγου, στο φόρουμ και στη λίστα βαραίνει τον γράφοντα. Κατατίθεται έστω και αργοπορημένα σήμερα γιατί υπάρχει η εκτίμηση ότι η υπόθεση των συγγραμμάτων δεν έχει λήξει ακόμα λόγω των προβλημάτων που θα εμφανιστούν από το νέο τρόπο διανομής, άρα υπάρχει ακόμα χρόνος για να κάνουμε τις προτάσεις μας και να αναλάβουμε δράση. Επίσης, μαζί της κατατίθεται και μια προτεινόμενη μεθοδολογία κατάστρωσης προτάσεων και προώθησής τους, γιατί αυτό είναι κυρίως που θα χρειαστούν οι νεότεροι που θα έχουν κι άλλα χρόνια ακόμα μπροστά τους μέσα στο πανεπιστήμιο. Το ζητούμενο δεν είναι μόνο να δίνονται λύσεις έτοιμες στο πιάτο, γιατί αυτό καλλιεργεί μεσσιανιστικές λογικές που είναι αδιέξοδες και επικίνδυνες (Όταν ο Μεσσίας λείπει τα προβλήματα δεν λύνονται, όταν ο Μεσσίας βρίσκεται δημιουργούνται σχέσεις εξάρτησης από αυτόν). Το ζητούμενο είναι να δίνεται και μια μεθοδολογία για το πώς καταστρώνεται μια πρόταση για να μπορέσουν να χρησιμοποιήσουν αυτήν τη γνώση και άλλοι φοιτητές ώστε να βγάλουν τις δικές τους προτάσεις και έτσι η υπόθεση λύση να περάσει από τα χέρια ενός ειδικού στα χέρια όλων των φοιτητών. Φαγωθήκατε να μου ζητάτε να γράψω την πρόταση παίρνοντας όλα τα υπόλοιπα ως αχρείαστες φλυαρίες. Ένας φοιτητής όμως που συμμετείχε παλαιότερα στις δράσεις του Συλλόγου και σε λίγο καιρό θα αποφοιτήσει δεν ενδιαφέρεται να δώσει μια πρόταση έτοιμη στο πιάτο, μετά από κάποιους μήνες δε θα είναι εδώ για να ξανακάνει το ίδιο. Αυτό που τον ενδιαφέρει πρωτίστως είναι να δείξει στους νεότερους φοιτητές τους τρόπους έτσι ώστε να πάρουν στη συνέχεια την υπόθεση στα χέρια τους και να βγάλουν τις δικές τους προτάσεις και δράσεις. Είναι γεγονός ότι η απαίτηση μιας έτοιμης λύσης και η προσφυγή στην εύκολη διεκπεραίωση είναι κυρίαρχη τάση του σύγχρονου τρόπου ζωής (το διαπιστώνουμε αν κοιτάξουμε διάφορες συνήθειες της καθημερινότητας), μήπως και αρκετά μαθήματα στη σχολή έτσι τα αντιμετωπίζουμε? (να μάθουμε απ'έξω την λύση της άσκησης, να αντιγράψουμε και λίγο, να το περάσουμε το μάθημα κι ας μην το ψάξουμε ποτέ σε βάθος πώς βγαίνει αυτή η λύση), θα πρέπει όμως να υπερβούμε αυτήν την τάση.



Ο νέος τρόπος διανομής και η επιχειρηματολογία εναντίον του

Η ανάλυση των θετικών και των προβλημάτων του νέου τρόπου διανομής έχει γίνει πολλές φορές σε διάφορα τόπικ του φόρουμ, γι'αυτό και δεν θα την επαναλάβω εδώ. Απλά θα παραθέσω τα αρνητικά για να προχωρήσουμε στη συνέχεια σε μια λύση σ'αυτά ώστε να μας μείνουν μόνο τα θετικά:

---> Η πολυδαίδαλη διαδικασία και τα γραφειοκρατικά προβλήματα που προκύπτουν από αυτήν είναι δυνατόν και πιθανόν να οδηγήσουν στο να μη μοιραστούν τελικά τα βιβλία ή να μη μοιραστούν όλα, οδηγώντας τελικά στο να τα αγοράσουμε.

----> Σε περίπτωση που τελικά μπορέσει να προχωρήσει η διαδικασία μέχρι τέλους τότε προκύπτουν τα ακόλουθα αρνητικά:
       ---> Ο νέος τρόπος διανομής σε καμία περίπτωση δεν εξυπηρετεί το θεσμό του πολλαπλού συγγράμματος καθώς πάλι μόνο ένα σύγγραμμα θα προμηθευόμαστε. Δοκιμαζόμενο το νέο σύστημα διανομής στις εξετάσεις μάλλον θα χει την ίδια τύχη της εφαρμογής που είχε στη β'βάθμια εκπαίδευση πριν 7 χρόνια, όπου κάτω από το αίτημα να είναι "δίκαιες" οι πανελλήνιες και να εξετάζονται όλοι στην ίδια ύλη που είχαν στα βιβλία τους ξανακαθιερώθηκε το ένα και μοναδικό σύγγραμμα. Ας μην αντιμετωπίζουμε κάθε ρύθμιση μόνο θεωρητικά αλλά να την εντάσουμε και στο πραγματικό περιβάλλον στο οποίο θα εφαρμοστεί. Οι περισσότεροι φοιτητές σήμερα συνεχίζοντας τη σχολική νοοτροπία της διεκπεραίωσης αγχώνονται περισσότερο να περάσουν τα μαθήματα στις εξετάσεις παρά να τα μάθουν καλά και να ρουφήξουν γνώση (αυτό το κάνουν μόνο σε λίγα μαθήματα που τους ενδιαφέρουν πολύ). Συνεπώς, βλέπω ήδη από τώρα φοιτητές να απορρίπτουν τις 2ες επιλογές και να παίρνουν μόνο τα βιβλία που τα γράψαν οι καθηγητές τους, πιστεύοντας ότι αυτά είναι ο εγγυημμένος δρόμος για να μπορέσουν να γράψουν στις εξετάσεις τα θέματα που θα τους βάλει ο καθηγητής τους. Επίσης, βλέπω ήδη από τώρα φοιτητές να διαμαρτύρονται μετά την εξεταστική ότι η άσκηση που τους έβαλε ο καθηγητής ήταν μόνο στο ένα σύγγραμμα και όχι στο άλλο "και άρα ήταν "άδικο" για αυτούς που είχαν το άλλο σύγγραμμα" και ο καθηγητής είτε να τους απαντά "καλά να πάθετε, την άσκηση την έλυσα στην τάξη, ας ερχόσασταν" είτε να τους απαντά αν είναι ασυνείδητος "καλά να πάθετε, την άσκηση δεν την έλυσα στην τάξη, αλλά να παίρνατε το πρώτο βιβλίο που είναι το δικό μου και έχει μέσα την άσκηση".

     ---> Αν δηλώσεις μάθημα επιλογής και θες να το αλλάξεις σε επόμενο εξάμηνο, τότε θα πληρώνεις για το βιβλίο του καινούριου μαθήματος επιλογής (ο συνολικός αριθμός συγγραμμάτων που δικαιούσαι ισούται με τον αριθμό των μαθημάτων που απαιτούνται για τη λήψη του πτυχίου και δεν αφήνεται η δυνατότητα να αρνηθείς να πάρεις βιβλίο σε ένα μάθημα ώστε να μπορέσεις να πάρεις βιβλίο στο καινούριο επιλογής που δήλωσες και να είσαι αριθμητικά σωστός).

     ---> Πρόκειται για την ακόμα μεγαλύτερη είσοδο των ιδιωτικών εκδοτικών οίκων σε μια αγορά με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια στο χώρο της εκπαίδευσης, την αγορά του βιβλίου.


Τα παραπάνω επιχειρήματα εναντίον του νέου τρόπου διανομής ακούστηκαν σε διάφορες συνελεύσεις, ακούστηκαν σε κάποιες συνελεύσεις τμημάτων, γράφτηκαν σε κάποια τόπικ στο φόρουμ και mail στη λίστα και κάποια από αυτά ήταν και μέσα στα πλαίσια που ψηφίζονταν στις συνελεύσεις των φοιτητών. Δεν είναι απαραίτητα οι προσωπικές μου απόψεις. Εγώ απλά τα συγκέντρωσα εδώ για να βρούμε μετά μια λύση. Πάμε τώρα παρακάτω..


Περί νομιμότητας

Το επιχείρημα ότι για να πάρουμε βιβλία θα πρέπει να ακολουθήσουμε το νόμο κατά γράμμα καταρίπτεται από το γεγονός ότι η ίδια η λίστα που συνέταξε το τμήμα μας και από σήμερα τιθεται σε εφαρμογή δεν είναι εντελώς σύννομη. Υπάρχουν στη λίστα μαθήματα όπου υπάρχει μόνο ένα προτεινόμενο σύγγραμμα, οι σημειώσεις του καθηγητή.. και αυτό γιατί ο άνθρωπος δεν μπόρεσε να βρει στην αγορά ένα σύγγραμμα που να καλύπτει τη διδασκόμενη ύλη. Αντίθετα το προεδρικό διάταγμα ορίζει ότι στη λίστα σε κάθε μάθημα θα πρέπει να δηλώνονται τουλάχιστον 2 συγγράμματα.
Αυτή η πρακτική λεπτομέρεια (δεν υπάρχει στην αγορά, δηλ. στους εκδοτικούς οίκους, κάποιο βιβλίο που να καλύπτει τη διδασκόμενη ύλη σε κάποια μαθήματα) πρώτον εξουδετερώνει το επιχείρημα ότι η λίστα θα αναγκάσει τους καθηγητές μας επιτέλους να μας μοιράζουν μαζί με τις σημειώσεις τους και ένα βιβλίο της προκοπής (δηλ. εντέλει αυτό αφήνεται και πάλι στην καλή προαίρεση και στη δυνατότητα του καθηγητή να βρει ένα βιβλίο). Επίσης, γίνεται φανερό ότι ήδη προχωρήσαμε ως τμήμα σε μια πρώτη λοξοδρόμηση στην εφαρμογή του νέου νόμου για να μπορέσει να προχωρήσει η διαδικασία να πάρουμε βιβλία. Συνεπώς ας μην έχουμε την αυταπάτη ότι βιβλία θα πάρουμε μόνο αν εφαρμόσουμε πιστά το νόμο (μάλλον αν τον εφαρμόσουμε πιστά είναι που δε θα πάρουμε ποτέ..) και ας είμαστε έτοιμοι για το ενδεχόμενο να χρειαστεί το τμήμα να κάνει κι άλλες λοξοδρομήσεις αν αυτό κρίνεται απαραίτητο για να πάρουν τελικά οι φοιτητές βιβλία.


Οι αποφάσεις του Συλλόγου Φοιτητών

Οι αποφάσεις του Συλλόγου Φοιτητών, όπως διαβάζουμε τα πλαίσια που ψηφίζονταν στις γενικές συνελεύσεις, όλο αυτό το διάστημα αντιτίθονταν στην εφαρμογή του νέου τρόπου διανομής και είχαν ως πρόταγμα "Όλα τα απαραίτητα συγγράμματα να χορηγούνται δωρεάν", το οποίο έδινε μεν μια γενική κατεύθυνση αλλά ήταν αρκετά γενικόλογο και χρειαζόταν συγκεκριμενοποίηση κυρίως ως προς το πώς θα επιτευχθεί.



Μια πρόταση που θα μπορούσε να λύσει τα παραπάνω προβλήματα

Όπως είδαμε παραπάνω με το νέο τρόπο διανομής είναι ορατός ο κίνδυνος να μην μπορέσουμε τελικά να παραλάβουμε δωρεάν όλα ή κάποια από τα βιβλία λόγω των γραφειοκρατικών κωλυμάτων κατά την εφαρμογή του, ενώ αν ξεπεραστούν αυτά τα προβλήματα και φτάσει εις πέρας η διανομή παραμένουν τα υπόλοιπα 2 προβλήματα που αναφέρθηκαν παραπάνω. Αφού κάναμε μια καταγραφή των αρνητικών πάμε τώρα να σκεφτούμε προτάσεις που ενδεχομένως να δώσουν λύσεις.

Μια σκέψη λοιπόν είναι η εξής:
Υπάρχει ένα σημείο του νόμου που μόνο αυτό αν αλλάξει (δεν χρειάζεται να αλλάξει κάτι άλλο) ενδεχομένως να αντιμετωπιστούν τα παραπάνω αρνητικά και να εφαρμοστεί η πραγματική ιδέα του πολλαπλού συγγράμματος. Ποιό είναι αυτό το σημείο? Νόμος 3549 (νέος νόμος πλαίσιο) άρθρο 15 παράγραφος 5:  "Το ένα δέκατο (1/10) του συνολικού αριθμού κάθε διανεμόμενου συγγράμματος σε κάθε Α.Ε.Ι. παραχωρείται από το Κράτος στη Βιβλιοθήκη του οικείου Α.Ε.Ι.".

Η πρόταση λοιπόν είναι αυτό το 1/10 να γίνει 100% Και συγκεκριμένα η πρόταση έχει ως εξής: Πριν αρχίσει κάθε έτος στέλνονται στις βιβλιοθήκες και στις ηλεκτρονικές βιβλιοθήκες κάθε ΑΕΙ όλα τα συγγράμματα, το καθένα σε τέτοιο αριθμό αντιτύπων όσοι είναι οι φοιτητές του έτους. Δηλ. 150 φοιτητές μπαίνουν στο πρώτο έτος, τόσα θα είναι τα αντίτυπα από καθ'ένα προτεινόμενο σύγγραμμα πχ. των Κυκλωμάτων Ι. Όσα βιβλία μπορούν να ρθουν σε μορφή e-book (πρέπει να ξεπεραστεί ο σκόπελος των πνευματικών δικαιωμάτων με την καταβολή ενδεχομένως του κατάλληλου χρηματικού αντιτίμου) θα είναι μόνο στην ηλεκτρονική βιβλιοθήκη, έτσι ώστε να μείνει χώρος στη γνωστή μας βιβλιοθήκη για όσα βιβλία δεν μπορούν να ρθουν σε μορφή e-book. Για το θέμα του χώρου της βιβλιοθήκης που θα απαιτηθεί θα γίνει αναφορά και παρακάτω. Μ'αυτήν την πρόταση ο φοιτητής θα μπορεί ταυτόχρονα να έχει δωρεάν πρόσβαση σε ΟΛΑ τα προτεινόμενα συγγράμματα ανά μάθημα καθ'όλη τη διάρκεια του έτους. Έτσι έχουμε την πραγματική εφαρμογή της ιδέας του πολλαπλού συγγράμματος και θα μπορεί πλέον ο φοιτητής στα πλαίσια μιας εργασίας που του βάζει ο καθηγητής να ανατρέχει σ'ΟΛΕΣ αυτές τις πηγές και να μπαίνει στη νοοτροπία της αναζήτησης της γνώσης (κάτι που θα έπρεπε να είναι πολύ σημαντικό κομμάτι της φιλοσοφίας του προγράμματος σπουδών και των μαθημάτων μας γιατί αυτό θα κληθούμε αύριο να κάνουμε ως μηχανικοί). Στο τέλος του έτους ο φοιτητής θα μπορεί να κρατήσει για το σπίτι του για πάντα ένα από τα προτεινόμενα συγγράμματα ανά μάθημα, αυτό που του άρεσε περισσότερο και πιστεύει ότι θα του φανεί χρήσιμο για τα επόμενη έτη. Τα υπόλοιπα θα παραμένουν στη βιβλιοθήκη για τους επόμενους (εννοείται ότι δεν θα επιτρέπεται σε κάποιον να κρατάει σημειώσεις πάνω σε ένα βιβλίο εκτός κι αν προτίθεται να το κρατήσει για πάντα). Ο φοιτητής θα υποβάλει δήλωση για το βιβλίο που θα κρατήσει ώστε να γίνεται μια καταγραφή του ποιά βιβλία θα πρέπει να ξαναγοραστούν από τους εκδοτικούς οίκους. Έτσι την επόμενη χρονιά το κράτος θα πληρώσει το κόστος μόνο των βιβλίων που κράτησαν στα σπίτια τους οι φοιτητές της προηγούμενης χρονιάς αφού τα υπόλοιπα θα υπάρχουν ήδη στη βιβλιοθήκη.

Η παραπάνω πρόταση εκτός του ότι υλοποιεί την πραγματική ιδέα του πολλαπλού συγγράμματος λύνει και τα υπόλοιπα προβλήματα καθώς:

---> Το πόσα και τι βιβλία θα πρέπει να στείλουν οι εκδοτικοί οίκοι θα το ξέρουν ήδη από το τέλος της προηγούμενης χρονιάς χωρίς να χρειάζεται να περιμένουν πρώτα τις δηλώσεις των φοιτητών. Επίσης, το κόστος θα είναι γνωστό από το τέλος της προηγούμενης χρονιάς και δεν θα χρειάζεται και αυτο με τη σειρά του να περιμένει τις δηλώσεις των φοιτητών για να γνωστοποιηθεί στο κράτος έτσι ώστε στη συνέχεια να κριθεί αν θα πάρει ή όχι την έγκρισή του (ναι έτσι είναι ο νέος τρόπος διανομής). Έτσι απλοποιείται σημαντικά μια δαιδαλώδης διαδικασία και είναι πολύ πιο σίγουρο ότι οι φοιτητες θα έχουν όλα τα βιβλία τους στην αρχή του εξαμήνου πριν καν κάνουν τις δηλώσεις των μαθημάτων.

---> Αν κάποιος αλλάξει μάθημα επιλογής θα μπορεί πάλι να έχει δωρεάν πρόσβαση στο βιβλίο του καθ'όλη τη διάρκεια της χρονιάς μέσω της βιβλιοθήκης. Απλά δεν θα μπορεί να το κρατήσει για τις επόμενες χρονιές σπίτι του.

Να σημειώσουμε εδώ ότι με το να βρίσκεται το 10% των βιβλίων στη βιβλιοθήκη υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μην μπορέσεις να βρεις το βιβλίο που ψάχνεις στη βιβλιοθήκη γιατί θα το χει πάρει κάποιος άλλος (ιδιαίτερα σε περίοδο εξεταστικής). Όμως με το να βρίσκεται το 100% των βιβλίων στη βιβλιοθήκη δεν υπάρχει περίπτωση να μη βρεις το βιβλίο που ψάχνεις γιατί στο πήρε κάποιος άλλος αφού σε καθέναν θα αντιστοιχεί και ένα.



Η πρόταση αυτή είναι οπισθοχώρηση από τα αιτήματά μας?

Το ότι η πρόταση αυτή αλλάζει μόνο ένα σημείο του προεδρικού διατάγματος για τα συγγράμματα ενδεχομένως να δίνει την εντύπωση ότι είναι συμβιβασμός με το υπουργείο ή οπισθοχώρηση από τα αιτήματά μας ή ρεφορμισμός κτλ. κτλ. . Σε καμία περίπτωση όμως δεν ισχύει κάτι τέτοιο γιατί χτυπάει τη διάταξη του νόμου πλαίσιο για τα συγγράμματα στην πολιτική της ουσία, δηλ. στο πλήθος των συγγραμμάτων όπου δικαιούται ο φοιτητής να χει δωρεάν πρόσβαση. Ο νόμος πλαίσιο δεν είναι απλά ένα κομμάτι χαρτί για να ζητάμε απλά την απόσυρσή του. Είναι ένα σύνολο πολιτικών και αυτές πρέπει να χτυπήσουμε στην ουσία τους. Επίσης, η πρότασή αυτή έχει και ένα επικοινωνιακό πλεονέκτημα. Χρησιμοποιεί την επιχειρηματολογία της ίδιας της κυβέρνησης περί προώθησης του πολλαπλού συγγράμματος και την στρέφει εναντίον της, καθιστώντας μας έτσι πιο πειστικούς στην κοινωνία που την θέλουμε μαζί μας.



Προβλήματα αυτής της πρότασης

Η πρόταση αυτή έχει ένα πρόβλημα. Ο χώρος της βιβλιοθήκης μάλλον δεν θα φτάσει για να υπάρχουν όλα αυτά τα βιβλία. Μια λύση που περιορίζει κάπως το πρόβλημα είναι κάποια βιβλία που μπορούν να υπάρξουν σε μορφή e-book να βρίσκονται μόνο σε ηλεκτρονική βιβλιοθήκη. Ενδεχομένως να πρέπει να χρησιμοποιηθεί και κάποιος ακόμα χώρος πέραν του γνωστού χώρου της βιβλιοθήκης. Επίσης, ίσως θα χρειαστεί η πρόσληψη και άλλου προσωπικού στη βιβλιοθήκη. Εδώ είναι που χρειαζόμαστε τη συνδρομή και τη συμβολή των καθηγητών μας για να δούμε πώς θα αντιμετωπιστούν αυτές οι πρακτικές και σημαντικές λεπτομέρειες.
Όπως και να χει πάντως είναι γεγονός ότι σε όλα τα μεγάλα πανεπιστήμια του εξωτερικού έχουν κάτι βιβλιοθήκες ναααααα με το συμπάθειο και είναι καιρός και στο Ελλαδιστάν κάποια στιγμή να δούμε μεγάλες και πλούσιες σε βιβλία βιβλιοθήκες.


Δυνατότητες προώθησης αυτής της πρότασης από το Σύλλογο Φοιτητών και από καθηγητές

Η πρόταση αυτή θα μπορούσε ενδεχομένως να αποτελέσει και τη συγκεκριμενοποίηση του γενικόλογου αιτήματος από πλευράς Συλλόγου Φοιτητών "Όλα τα απαραίτητα βιβλία να παρέχονται δωρεάν" σε περίπτωση που αυτό βέβαια εγκριθεί από τη συνέλευση του συλλόγου. Επίσης, θα μπορούσε να συντεθεί και με άλλες προτάσεις, όπως αυτή για το πανεπιστημιακό τυπογραφείο που έγραψε ο ngine (και η οποία θα περιορίσει τη δράση των ιδιωτικών εκδοτικών οίκων στο χώρο της διανομής, φέρνοντας παράλληλα έσοδα στο πανεπιστήμιο για τις ανάγκες του), έτσι ώστε στο τέλος να καταλήξουμε σε μια ολοκληρωμένη πρόταση για το σύστημα διανομής. Τέλος, υπάρχουν και καθηγητές που θα μπορούσαν να στηρίξουν και να προωθήσουν την πρόταση για το 100% των βιβλίων στη βιβλιοθήκη, καθώς στην πρώτη συζήτηση που είχε γίνει για το θέμα των συγγραμμάτων σε μια συνέλευση τμήματος τον Μάρτιο του 2008 κάποιοι καθηγητές ανέφεραν ότι ο νέος τρόπος διανομής στην πραγματικότητα δεν προωθεί την ιδέα του πολλαπλού συγγράμματος και όταν οι φοιτητές απάντησαν "ε, τότε να ζητήσουμε να χουμε δωρεάν πρόσβαση σε όλα τα συγγράμματα της λίστας" έδειξαν να συμφωνούν (θυμάμαι χαρακτηριστικά τον κ. Τσιμπούκη αλλά και άλλους καθηγητές). Το ότι βέβαια στη συνέχεια δεν ξανασυζητήθηκε το θέμα μ'αυτόν τον τρόπο φταίμε και μεις που δεν το επαναφέραμε.



Μπορεί να στηριχτεί η πρόταση αυτή από μεγάλο κομμάτι του φοιτητόκοσμου?

Αυτό είναι ένα ερώτημα που μένει να δούμε τι απάντηση θα πάρει στο επόμενο διάστημα. Όλο το προηγούμενο διάστημα τα αρνητικά του νέου τρόπου διανομής δεν τα νιώθαμε γιατί ακόμα δεν είχε εφαρμοστεί. Μόνο τα προβλέπαμε. Αυτό απ'ό,τι αποδείχτηκε δε στάθηκε ικανό να κινητοποιήσει τη μεγάλη πλειοψηφία του φοιτητόκοσμου και να μας βάλει σε διαδικασία να σκεφτούμε αντιπροτάσεις (εν αντιθέσει με τις καταλήψεις του Μαίου-Ιουνίου 2006 που τότε οι προβλέψεις μπόρεσαν να οδηγήσουν σε μαζική κινητοποίηση, βέβαια τότε δεν υπήρχε η κούραση που υπάρχει τώρα). Δυστυχώς φαίνεται θα πρέπει πρώτα να γευτούμε τα αρνητικά του νέου τρόπου διανομής έτσι ώστε στη συνέχεια να ξεσηκωθούμε και να αρθρώσουμε και αντιπροτάσεις. Προσωπικά θα προτιμούσα την πρόληψη από τη θεραπεία, αλλά εδώ που φτάσαμε, ας είναι. Σε περίπτωση που η πρόταση δεν μπορεί αυτήν τη χρονική περίοδο να στηριχτεί από πολύ κόσμο γιατί δε διαπιστώνονται τα αρνητικά του νέου τρόπου διανομής μπορεί να μείνει παγωμένη και να ξεπαγώσει όταν αυτά διαπιστωθούν. Εδώ θα είναι. Η δε επιτυχής διεκδίκηση της (δηλ. ο εξαναγκασμός του υπουργείου να προχωρήσει στη νομοθέτησή της) είναι καθαρά ζήτημα πολιτικής πίεσης από πλευράς πανεπιστημίου (φοιτητές & καθηγητές) και εκεί και μόνον εκεί θα κριθεί. Όσο για το κόστος διανομής των συγγραμμάτων: Την πρώτη φορά θα είναι μεγάλο αφού θα αγοραστούν όλα τα βιβλία. Τις επόμενες όμως φορές το κράτος θα πληρώνει μόνο για να ξαναγοραστούν τα βιβλία που θα κρατούν οι φοιτητές της προηγούμενης χρονιάς (δηλ. ίδιο με το κόστος που πλήρωνε μέχρι τώρα), τα υπόλοιπα βιβλία θα βρίσκονται ήδη στη βιβλιοθήκη από τις προηγούμενες χρονιές. Σε κάθε περίπτωση πάντως δεδομένου ότι το κράτος εξακολουθεί να κρατά σε πολύ χαμηλά επίπεδα τη χρηματοδότησή του προς το πανεπιστήμιο, παρά τις προεκλογικές δεσμεύσεις (ενώ παράλληλα λεφτά φεύγουν σε μίζες, εξοπλισμούς κτλ.) έχουμε κάθε δικαίωμα και λόγο να ζητάμε να δοθούν όσα λεφτά χρειάζονται για τα βιβλία μας και το αν θα επιτευχθεί αυτός ο σκοπός ή όχι έχει να κάνει μόνο με την πολιτική πίεση που θα ασκήσουμε. Τουλάχιστον αυτή τη φορά θα χουμε ένα σαφές πρόταγμα και μια σαφή πρόταση και αυτό είναι σημαντικότατο για να χει αποτελέσματα η πίεσή μας.



Μια προτεινόμενη μεθοδολογία κατάστρωσης προτάσεων

Το να δοθεί μια πρόταση δεν αρκεί. Θα πρέπει να ειπωθούν κάποια πράγματα και για τη μεθοδολογία έτσι ώστε κάνοντας χρήση της να ξεπηδήσουν κι άλλες προτάσεις από πολλούς φοιτητές. Ο καθένας μας έχει δημιουργική φαντασία και σκέψη, ίσως δεν το βλέπει γιατί δεν έχει βρει ακόμα έναν μπούσουλα για να τη βάλει να δουλέψει και να παράξει ιδέες και έτσι πιστεύει ότι δεν μπορεί να βρει πρόταση. Αν βάλουμε όλοι τη φαντασία μας να δουλέψει θα βγουν ένα σωρό προτάσεις. Όλα όσα αναφέρονται παραπάνω στην ανάλυση της πρότασης ακολουθούν μια συγκεκριμένη σειρά, έναν μπούσουλα που είναι μια προτεινόμενη μεθοδολογία, η εξής:

1) Διασαφήνιση των πραγματικών διαστάσεων του ζητήματος. Ποιά είναι τα πραγματικά προβλήματα που προκύπτουν ? Βάζουμε κάτω την κατάσταση και την αναλύουμε.
2) Με βάση το ποιά είναι τα πραγματικά προβλήματα σκαρφιζόμαστε λύσεις που αντιστοιχούν σ'αυτά τα προβλήματα. Βάζουμε τον νόμο κάτω και τον ξεψυρίζουμε. Δεδομένου ότι τα προβλήματα ξεκινούν από τον νόμο και στη συνέχεια περνάνε από διάφορους δρόμους (διοικητικά όργανα του πανεπιστημίου, φορείς που εμπλέκονται στην υλοποίηση όπως οι εκδοτικοί οίκοι κ.α.) μέχρι να φτάσουν σε μας, κοιτάμε σε ποιά σημεία αυτής της διαδρομής μπορούμε να παρέμβουμε ώστε τελικά το πρόβλημα να μη φτάσει σε μας. Ειδικά δε για το νέο τρόπο διανομής, αυτός είναι που περνά από χίλιους δρόμους μέχρι να φτάσουν τα αποτελέσματά του σε μας.
3) Στη συνέχεια βλέπουμε ποιές είναι οι προοπτικές απήχησης της πρότασης σε φοιτητές και καθηγητές. Διερευνούμε την περίπτωση συμμαχιών. Εκθέτουμε την πρόταση προς κριτική έτσι ώστε να εντοπιστούν τα αδύναμα σημεία της και να γίνουν οι απαραίτητες διορθώσεις. Παράλληλα συνθέτουμε την πρόταση μας και με τις άλλες προτάσεις που παράγονται από φοιτητές και καθηγητές έτσι ώστε να καταλήξουμε σε μια όσο γίνεται πιο ολοκληρωμένη πρόταση που θα έχει μέσα της τις σκέψεις πολλών, άρα θα γίνει και κτήμα πολλών και θα διεκδικηθεί από πολλούς (αυτή είναι η συνδιαμόρφωση και η συλλογική διεκδίκηση και όχι η απορρόφηση μιας "έτοιμης γραμμής").
4) Τέλος, κατεβάζουμε την πρόταση προς ψήφιση στη συνέλευση του συλλόγου φοιτητών και στη συνέχεια την προωθούμε και στα υπόλοιπα όργανα (πχ. συνέλευση τμήματος). Αν απαιτείται ο συντονισμός και με τους υπόλοιπους συλλόγους φοιτητών (παράδειγμα ο νέος νόμος πλαίσιο αφορά όλα τα τμήματα), προχωρούμε σ'αυτόν.



Αποτίμηση

Είναι μάλλον εύκολο να καταλάβουμε ότι στις διάφορες συζητήσεις στο φόρουμ και στη λίστα ούτε το πρώτο από τα παραπάνω 4 βήματα δεν καταφέραμε να κάνουμε. Από τη μια η μη ξεκάθαρες κουβέντες από πλευράς κ. Μάργαρη, από την άλλη η εμμονή πολλών να εξαντλούν την τοποθέτησή τους μόνο στο να τα βάζουν με τις παρατάξεις και με τα κλειδώματα αποπροσανατόλισαν τη συζήτηση. Όχι ότι δεν είναι σημαντικά και αυτά τα θέματα, αλλά το να εξαντλείται όλη η κουβέντα σ'αυτά οδήγησε τελικά στο να μη συζητήσουμε για το ποιά είναι τα πραγματικά προβλήματα του νέου τρόπου διανομής και να δοθεί η εντύπωση ότι για τη μη διανομή των βιβλίων μέχρι τώρα οφείλονται οι παρατάξεις και όχι ο νέος τρόπος. Ακόμα ακόμα και στις ερωτήσεις του τι ειπώθηκε στη συνέλευσή μας, κανείς δεν έκανε τον κόπο να μεταφέρει στο φόρουμ ένα ένα ποιά είναι τα προβλήματα του νέου τρόπου διανομής όπως αυτά αναφέρθηκαν στη συνέλευση για να μπορέσει να γίνει μια γόνιμη συζήτηση επί αυτών, αλλά οι μόνες απαντήσεις ήταν το γνωστό εδώ και χρόνια κράξιμο στις παρατάξεις. Έτσι μοιραία από τη στιγμή που δεν διασαφηνίσαμε τα πραγματικά προβλήματα δεν μπορέσαμε να καταλήξουμε και σε προτάσεις. Αυτό φταίει και όχι το λειψό μας μυαλό ή IQ. Αυτός είναι λοιπόν και ο λόγος που τα έβαζα με το κράξιμο στις παρατάξεις που γινόταν στο φόρουμ όλον αυτόν τον καιρό. Όχι γιατί είχα καμιά σκασίλα να υπερασπιστώ τις παρατάξεις, αλλά γιατί όλο αυτό το κράξιμο μάς αποπροσανατόλιζε από το πρόβλημα. Και παράλληλα αποπροσανατόλιζε και πολλούς φοιτητες που απλά διάβαζαν όσα γράφονταν από εμάς και τους έκανε να πιστεύουν ότι οι παρατάξεις φταίνε που δεν παίρνουν βιβλία. Δείτε λίγο, στο τόπικ αυτό, πάνω-κάτω 10 είμαστε αυτοί που γράφουμε. Αυτοί όμως που απλά το διάβασαν είναι εκατοντάδες. Για τους περισσότερους φοιτητές το φόρουμ καλώς ή κακώς είναι κυρίως μέσο ενημέρωσης και όχι τόσο χώρος συζήτησης. Έτσι διαμορφώνουν άποψη με βάση τα όσα διαβάζουν και όλοι εμείς που γράφουμε, άθελα μας παίζουμε και το ρόλο ενός μικρού δημοσιογράφου. Αυτό δε σημαίνει ότι θα πρέπει να αυτολογοκριθούμε, αλλά τουλάχιστον ας είμαστε περισσότερο προσεχτικοί στα όσα γράφουμε γιατί δημιουργούμε εντυπώσεις. Αυτός είναι και ο λόγος που αναφέρθηκα εκτενώς σε προηγούμενα μηνύματά μου στην ανάγκη να κάνουμε μια αποτίμηση ώστε την επόμενη φορά να μην επαναλάβουμε τα ίδια λάθη, αλλά να μπορέσουμε τουλάχιστον να κάνουμε μια συζήτηση πάνω στις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος.

Επίσης, η ίδια αδυναμία συζήτησης υπάρχει και στη γενική μας συνέλευση και σ'αυτό ευθύνονται όλοι και φυσικά και οι παρατάξεις που συνήθως αυτές μπαχαλεύουν τη διαδικασία. Και αυτό πρέπει να διορθωθεί.

Τέλος, πρόβλημα στην εξεύρεση προτάσεων αποτέλεσε και αυτή η κυρίαρχη τάση που υπάρχει να περιμένουμε μια λύση έτοιμη στο πιάτο μας αδιαφορώντας για το πώς αυτή μπορεί να προκύψει.

Η όλη κριτική σε προηγούμενα μηνύματά μου ήταν καθαρά πολιτική και δεν είχε την πρόθεση της προσωπικής κόντρας. Στόχος της ήταν να επισημανθούν όλες εκείνες οι αδυναμίες στη συζήτηση που κάναμε τόσο καιρό ώστε στο μέλλον να μην επαναληφθούν και να καταφέρουμε να κάνουμε μια συζήτηση παραγωγική, παραγωγική κυρίως για εμάς. Να προχωρήσουμε μπροστά.

Καλό βράδυ.  

- Τάσος Παναγιωτόπουλος

[electroSOK]

Για όσους τους είναι κουραστικό να διαβάσουν το κείμενο από την ιστοσελίδα του φόρουμ, το επισυνάπτω και σε μορφή doc.

[tomshare3]

τασο πολυ ενδιαφερουσα η προταση αυτη και συμφωνω στο μεγαλυτερο κομματι της.. μια παρατηρηση ωστοσο..

με ενα συντομο υπολογισμο.. 250 φοιτητες που μπαινουν καθε χρονο * περιπου 60 μαθηματα σε ολη τη σχολη * 5 βιβλια μεσο ορο σε καθε μαθημα (πολ/πλοι τομοι, διαφορα συγγραμματα κλπ) = 75.000 βιβλια!!!

Πως το τμημα ηλεκτρολογων θα μπορεσει να φτιαξει και να διαχειριστει μια τετοια βιβλιοθηκη οταν η δημοτικη βιβλιοθηκη της θεσσαλονικης στην εθνικης αμυνης (εκεινο το 4οροφο!! κτηριο) διαθετει γυρω στους 90.000 τομους και θεωρειται απο τις πιο συχρονες βιβλιοθηκες στην ελλαδα...? για να μην επεκταθω και σε καθε σχολη της χωρας που θα πρεπει να εφαρμοσει τον ιδιο νομο...

μακαρι να γινοταν κατι τετοιο να μπορουσε να εφαρμοστει.. οπως το βλεπω εγω ομως ειναι αδυνατο... σαν κεντρικη ιδεα ειναι σωστο αλλα...
πιστευω πως το οτι το 10% πρεπει να πηγαινει στις βιβλιοθηκες ειναι πολυ σημαντικο και σιγα σιγα μπορουμε να πιεζουμε να αυξανεται!

[electroSOK]

Μια χρήσιμη πληροφορία θα ήταν το πώς λύνεται αυτό το πρόβλημα στις βιβλιοθήκες πανεπιστημίων του εξωτερικού όπου το ποσοστό είναι επίσης μεγάλο, πολύ μεγαλύτερο του 10%. Βέβαια, εκεί έχουν 50 φοιτητές ανά έτος και όχι 250, αλλά όπως και να χει μπορούμε να το ψάξουμε πώς λύνεται εκεί το θέμα, ίσως μας δώσει κάποιες διεξόδους..

Επίσης, ένα ερώτημα είναι πόσα βιβλία θα μπορούσαν να είναι σε μορφή e-book ώστε να μην χρειάζεται να πιάνουν χώρο στη βιβλιοθήκη, αλλά να βρίσκονται στην ηλεκτρονική βιβλιοθήκη?

και σιγα σιγα μπορουμε να πιεζουμε να αυξανεται!

Αυτό σίγουρα θα μπορούσε να αποτελέσει μια άμεση αρχή!

[pandora]

Συμφωνώ με την πίεση προς υλοποίηση της πρότασης, είναι ίσως ένα από τα σοβαρότερα αιτήματα που διατυπώθηκαν τελευταία - αυτό των βιβλιοθηκών.

Μπορεί να κατέβει σε ψήφισμα στην επόμενη ΓΣ?
Τάσο, είμαι μαζί σου για οποιαδήποτε βοήθεια

[Godhatesusall]

με ενα συντομο υπολογισμο.. 250 φοιτητες που μπαινουν καθε χρονο * περιπου 60 μαθηματα σε ολη τη σχολη * 5 βιβλια μεσο ορο σε καθε μαθημα (πολ/πλοι τομοι, διαφορα συγγραμματα κλπ) = 75.000 βιβλια!!!

Πως το τμημα ηλεκτρολογων θα μπορεσει να φτιαξει και να διαχειριστει μια τετοια βιβλιοθηκη οταν η δημοτικη βιβλιοθηκη της θεσσαλονικης στην εθνικης αμυνης (εκεινο το 4οροφο!! κτηριο) διαθετει γυρω στους 90.000 τομους και θεωρειται απο τις πιο συχρονες βιβλιοθηκες στην ελλαδα...? για να μην επεκταθω και σε καθε σχολη της χωρας που θα πρεπει να εφαρμοσει τον ιδιο νομο...

Μόλις ρώτησα τον αδερφό μου που σπούδασε στο Aberdeen της σκωτίας(δλδ όχι σε κανά γνωστό υπερ-πανεπιστήμιο)

Λοιπόν για να μην τα πολυλογούμε,μόλις μου είπε ότι οι βιβλιοθήκη τους ήταν σε μήκος και πλάτος όπως το κεντρικό αναγνωστήριο του ΑΠΘ....απλώς είχε 4 ορόφους και 3 υπόγεια....

Συν τοις άλλοις,στον κάθε όροφο,η κάθε βιβλιοθήκη ήταν κολλημένη η μία με την άλλη,και μπορούσες να πάρεις το βιβλίο που ήθελες μόνο με ειδικό μηχανισμό που "τραβούσε" προς τα έξω το συγκεκριμένο stand που είχε το βιβλίοπ σου.

Δηλαδή μιλάμε για κουλά νούμερα διαθέσιμων βιβλίων.....Μέχρι και 2-3 αίθουσες με οθόνες και dvd players είχε....

Και εφόσον είδαμε ότι μια βιβλιοθήκη στην μέση του πουθενά είναι 200πλάσια απ'όλες τις βιβλιοθήκες του ΑΠΘ μαζί πρέπει να ρωτήσουμε "γιατί ρε πούστη δεν έχουμε και εμείς τέτοιες?"

Η απάντηση είναι (σχετικά) απλή:Τα κονδύλια για την παιδεία είναι ελάχιστα....

Για να αυξηθούν υπάρχουν 2 δρόμοι:

1)Η κυβέρνηση κόβει τον κώλο της και σταματάει τις μίζες προς βατοπέδι(πράγμα που για να πραγματοποιηθεί εν μέρει θέλει ένα τεράαααααααααααααααααστιο κίνημα),και έτσι μένουν άπεια λεφτά για την παιδεία.

2)Μπαίνουν ιδιώτες και δίδακτρα στα πανεπιστήμια.

Διαλέγουμε και παίρνουμε.Αν επιλέξουμε το 1) όμως δεν φτάνει μια υπεύθυνη δήλωση στο φόρουμ,αλλά χρειάζεται ενεργός συμμετοχή στην σχολή και παρεμβάσεις προς την κοινωνία.

[ion]

Επιχείρησα μια πρώτη συμπλήρωση των όσων παρέθεσε ο Τάσος.
Να σημειώσω ότι μου άρεσαν πάρα πολύ όσα έγραψε και εκτιμώ που τα δημοσίευσε τόσο εκτενώς.

Χατζηγεωργίου Ιωάννα-Μυρτώ


Ποια αρνητικά του νέου συστήματος διανομής δεν λύνονται με την πρόταση για τη βιβλιοθήκη

 

1.Δεν συμφωνούν όλοι με τη λίστα ούτε καν ως ιδέα.

Το όλο σκεπτικό σου στηρίζεται στο γεγονός ότι όντως ως σύλλογος καταλήξαμε ότι η επιλογή στα συγγράμματα μας βοηθά. Οι μέχρι τώρα αποφάσεις όμως, οι απίστευτου επιπέδου συζητήσεις στη συνέλευση και οι κατ’ ιδίαν συνομιλίες που είχα καταδεικνύουν εχθρική στάση του συλλόγου απέναντι σ’ αυτή την ιδέα με κάτι τελείως άτοπα επιχειρήματα του στυλ «Δεν θα ξέρουμε ποια είναι η ύλη» και φυσικά το πάντα επίκαιρο και όμορφο «εντατικοποίηση των σπουδών»(την οποία φυσικά αδυνατώ εδώ και 1.5 χρόνο να εντοπίσω). Αυτό για να το λαμβάνουμε υπόψη, όχι ότι μας επηρεάζει άμεσα.

 

2.Δεν εξασφαλίζεται η ποιότητα των υποψηφίων στη λίστα βιβλίων και δεν αλλάζει η «λυκειακή» αντιμετώπιση της διαδικασίας μάθησης.

Η συγκεκριμένη συμπεριφορά, είναι σοβαρό σύμπτωμα της ελληνικής κοινωνίας που πηγάζει πιθανότατα από την αποτυχημένη προσέγγιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας στα σχολεία. Θέλει πολύ πιο «βαθιά» δουλειά η αντιμετώπιση του φαινομένου και όχι απλώς την δημιουργία αποτελεσματικών βιβλιοθηκών. Βλέπω από τώρα τις μεγάλες εγκαταστάσεις να σκονίζονται και κατόπιν να ξεσκονίζονται από τους ίδιους και τους ίδιους, που δουλεύουν λίγο περισσότερο. Θυμήθηκα τώρα τον Ρόθο που μας είπε στο προηγούμενο εξάμηνο: «Πήγα και έλεγξα στη βιβλιοθήκη και εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις κανείς δεν δανείστηκε βιβλία». Και μπορούμε τελικά, κάλλιστα να επιστρέψουμε ξανά στο ένα σύγγραμμα και μέσω αυτής της διόδου που ηχεί απλώς ακριβότερη.

 

Προτάσεις για την επίλυση των παραπάνω προβλημάτων

 

   1. Θέλουμε το σύλλογο φοιτητών στο πλευρό μας και όχι απέναντι μας. Θα έπρεπε πρώτα απ’ όλα να γνωστοποιηθεί αυτή η πρόταση παντού, να συζητηθεί για αρκετό καιρό και μετά να ενσωματωθεί στις επιδιώξεις μας. Να απαντηθούν όλα τα ερωτήματα και οι ανησυχίες του μεγάλου πλήθους των φοιτητών, να εξαφανιστεί η παραπληροφόρηση και τα ψέματα γύρω από το θέμα. Να γίνει κάτι με τη χαμηλή συμμετοχή στις συνελεύσεις. Και πρώτα απ’ όλα να απαντήσει η μεγάλη μερίδα φοιτητών: ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΤΑ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΝ ΠΑΛΙΟ ΤΡΟΠΟ ΔΙΑΝΟΜΗΣ; Μπορεί να ακούγεται αστεία τέτοια οπισθοδρόμηση αλλά για μένα είναι πολύ βασική όταν δεν έχει συζητηθεί τμηματικά αλλά μόνο στα πλαίσια του νέου ΝΠ.

 

 

 

   2. Το να καταπολεμήσουμε αυτή την «αρρώστια» δεν είναι καθόλου απλό. Πιστεύω ότι θέλει συνεχή δουλειά και προώθηση από τους ίδιους τους καθηγητές. Το υλικό που αναλαμβάνουν να μορφώσουν είναι πολύ κατωτέρου επιπέδου από παλαιότερα, όπως διαμαρτύρονται. Πρέπει λοιπόν να βρεθούν τρόποι: αλλαγή του προγράμματος σπουδών για εισαγωγή πιο γενικών μαθημάτων, προσθήκη περισσότερων εργαστηρίων, αλλαγή στην ίδια την διδασκαλία ορισμένων, στα  βιβλία, ακόμη ακόμη και στις ώρες διδασκαλίας, για να μπορέσουμε να μιλήσουμε για προσέγγιση του φαινομένου. Θέλουμε «ΓΝΩΣΗ ΠΙΟ ΦΙΛΙΚΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΗ» μιας και το λύκειο σου κόβει όλα τα φτερά να πετάξεις προς αυτήν, και σου δίνει βοηθήματα με περισσότερες και περισσότερες ίδιες ασκήσεις. Αλλά αυτό θέλει δική τους δουλειά με δική μας ενθάρρυνση και πίεση προς αυτή την κατεύθυνση. Ας σημειωθεί ότι πρόκειται για παγκόσμιο φαινόμενο το οποίο γενικά συνοψίζεται στο «οι νέοι φοιτητές δεν ξέρουν να λύνουν προβλήματα, αλλά ξέρουν να λύνουν όλες τις ασκήσεις». Οπότε αν ένας καθηγητής ευαισθητοποιήσει το κοινό του να ερευνήσει, αν το βοηθάει σ αυτήν την κατεύθυνση τότε όλο και περισσότεροι θα ανταποκρίνονται. Πιστεύω πάρα πολύ στην ευθύνη των καθηγητών σε αυτό το ζήτημα, γιατί έχω ζήσει όπως όλοι την διαφορά ανάμεσα σε ένα καλό και σε ένα αδιάφορο καθηγητή. Γιατί στα πρώτα έτη που είναι τα πιο κρίσιμα όλοι απογοητεύονται από τους καθηγητές; Γιατί είναι του γενικού συνήθως, γιατί δεν θυμούνται από πότε διδάσκουν τα ίδια πράγματα με τον ίδιο τρόπο, γιατί δεν καταλαβαίνουν την διαφορά ανάμεσα στη δική μας και στη δική τους φιλοσοφία, γιατί δεν πιστεύουν αυτά που διδάσκουν ώστε να μας κάνουν να τα ερωτευτούμε κι εμείς χίλιους λόγους μπορώ να σκεφτώ. Γιατί να μην υπάρχει μια πιο «μηχανική» διδασκαλία στα πρώτα έτη; Να εντρυφήσουμε στη λογική και στη μηχανική πρακτική.

Αν θέλουμε να φτιάξουμε βιβλιοθήκες συνεπώς, να έχουμε πρόθεση να τις γεμίσουμε. Κι όχι να τις φτιάξουμε κοιτάζοντας να τσακώσουμε τον νέο ΝΠ.

(προτάσεις σ αυτή την κατεύθυνση έχω διαβάσει και στο υλικό των ομάδων εργασίας).



Πρόταση για το πανεπιστημιακό τυπογραφείο

 

Μία πρώτη κίνηση που θα πρέπει να γίνει και αφορά την λογική του e-book και την πρόταση για το τυπογραφείο είναι η σταδιακή εξαγορά των δικαιωμάτων των βιβλίων που διανέμονται και η κατοχύρωση των νέων που συγγράφονται. Ας υπάρξει ως πολιτική του τμήματος να καταθέτεται κάθε χρόνο ένα τμήμα του προϋπολογισμού σε αυτή την κατεύθυνση. Ας διευκρινιστεί ότι εδώ πρέπει να κάνουμε μια τεράστια συζήτηση με τους καθηγητές μας για να ενημερωθούμε εκτενώς αλλά και για να διαλευκανθούν οι προθέσεις τους.

Ένα σημαντικό κομμάτι εδώ είναι η χρηματοδότηση του τυπογραφείου αυτού. Θεωρώ πολύ σημαντικό να μην αναδιανεμηθούν τα χρήματα ώστε να δημιουργηθεί αλλά να απαιτηθούν περισσότερα προς αυτή την κατεύθυνση. Κι αυτό γιατί αναιρώντας συνεχώς ευθύνες από την πολιτεία που μας υποχρηματοδοτεί βρισκόμαστε όλο και πιο μέσα στον κύκλο: δεν έχουμε λεφτά-δεν αποδίδουμε-ΚΕΣ-διαμαρτυρίες-περικοπές-δεν έχουμε λεφτά.

Κι ένα ερώτημα: Πρώτα γεμίζουμε τις βιβλιοθήκες με τα βιβλία των εκδοτικών(λούζοντας τους με χρήμα) ή περιμένουμε την πανεπιστημιακή τους έκδοση;

 

Γενικό συμπέρασμα

 

Όλα ξεκινούν από την δική  μας θέληση να δράσουμε και την θέληση των γύρω μας-βλέπε καθηγητές- να μας συνδράμουν. Άποψη μου είναι να τοιχοκολληθεί η παρούσα ιδέα ύστερα από ζύμωση, να διανεμηθεί, να επανεκτιμηθεί κλπ.

[corina]

Διαβάζω κομμάτι κομμάτι οπότε αναγκαστικά μάλλον θα είναι παραπάνω από 1 τα ποστ μου:

Μια σκέψη λοιπόν είναι η εξής:
Υπάρχει ένα σημείο του νόμου που μόνο αυτό αν αλλάξει (δεν χρειάζεται να αλλάξει κάτι άλλο) ενδεχομένως να αντιμετωπιστούν τα παραπάνω αρνητικά και να εφαρμοστεί η πραγματική ιδέα του πολλαπλού συγγράμματος. Ποιό είναι αυτό το σημείο? Νόμος 3549 (νέος νόμος πλαίσιο) άρθρο 15 παράγραφος 5:  "Το ένα δέκατο (1/10) του συνολικού αριθμού κάθε διανεμόμενου συγγράμματος σε κάθε Α.Ε.Ι. παραχωρείται από το Κράτος στη Βιβλιοθήκη του οικείου Α.Ε.Ι.".

Η πρόταση λοιπόν είναι αυτό το 1/10 να γίνει 100%

Συνολικός αριθμός του κάθε διανεμόμενου συγγράμματος νομίζω είναι το πόσοι θα το επιλέξουν. Π.χ έχεις το βιβλίο Α και το βιβλίο Β και 300 φοιτητές που το έχουν δηλώσει. Έστω ότι το Α το δηλώνουν 200 άτομα και το Β το δηλώνουν 100 άτομα. Αυτό το 10% νομίζω υπολογίζεται ως εξής:
Για το Α: 200*10%=20 βιβλία
Για το Β: 100*10%=10 βιβλία

Επομένως και 100% να το κάνουμε πάλι οι εκδότες δε θα ξέρουν για πόσα βιβλία πρόκειται.

Επομένως δεν αλλάζουμε απλά τον αριθμό στη συγκεκριμένη παράγραφο του νόμου, αλλάζουμε τη φιλοσοφία, δηλ λέμε ότι θα υπάρχουν τόσα αντίτυπα από κάθε βιβλίο, όσοι είναι οι φοιτητές που δήλωσαν το μάθημα. (δεν συνδέουμε δηλ με τον αριθμό των αντιτύπων που μοιράστηκαν)

[corina]

Και στις ανησυχίες μου τις υπόλοιπες με κάλυψε η Ιον:P


Το πρόβλημα με το σύλλογο είναι ότι δε θέλει καν τη λίστα. Αντίθετα η πρότασή σου ξεκινάει από το γεγονός ότι θα έχουμε λίστα. κατα τα άλλα το ποστ της Ιον με καλύπτει, αν και το θεωρώ αρκετά αισιόδοξο για να πω την αλήθεια!:P (τουλάχιστον ως προς το αν θα μπορε΄σει να γίνει διάλογος μέσα στο σύλλογο για το θέμα)

[Godhatesusall]

Και στις ανησυχίες μου τις υπόλοιπες με κάλυψε η Ιον:P


Το πρόβλημα με το σύλλογο είναι ότι δε θέλει καν τη λίστα. Αντίθετα η πρότασή σου ξεκινάει από το γεγονός ότι θα έχουμε λίστα. κατα τα άλλα το ποστ της Ιον με καλύπτει, αν και το θεωρώ αρκετά αισιόδοξο για να πω την αλήθεια!:P (τουλάχιστον ως προς το αν θα μπορε΄σει να γίνει διάλογος μέσα στο σύλλογο για το θέμα)

Ο σύλλογος αντιτίθεται ΟΧΙ στο γεγονός ότι έχουμε λίστα,αλλά στο γεγονός ότι από την λίστα θα παίρνουμε ένα μόνο βιβλίο.

Δεν νομίζω ότι κάποιος να διαφωνεί με την πρόταση του Τάσου,αρκεί να εξασφαλισθούν πάρα πολλά κονδύλια για βιβλιοθήκες,και όλα τα βιβλία να μπορούν να δανείζονται.

[pmousoul]

Ο σύλλογος αντιτίθεται ΟΧΙ στο γεγονός ότι έχουμε λίστα,αλλά στο γεγονός ότι από την λίστα θα παίρνουμε ένα μόνο βιβλίο.

Στα μαθήματα που παίρναμε περισσότερα, θα παίρνουμε πάλι περισσότερα από ένα..

Άρα σε τι διαφωνούμε τελικά ?

[Doctor_Doctor]

Την πρόταση του Τάσου τη βρίσκω εξαιρετική, θα ήθελα όμως να γράψω (δυστυχώς) κάποιες ενστάσεις.

Η πρώτη έχει να κάνει με τους χώρους, που τους έχουμε ανάγκη όχι μόνο για τα βιβλία αλλά και για άλλους λόγους, και δε δείχνουμε να μπορούμε να πείσουμε το υπουργείο γι'αυτό. Συνεπώς είναι αρκετά πιο σύνθετο το θέμα από "θέλουμε χώρο για να βάλουμε τα βιβλία". Και δεν κρύβω ότι δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος.

Η λύση των e-books (για οικονομία χώρου) δε με ενθουσιάζει, γιατί είμαι παλιομοδίτης και δε μπορώ να διαβάζω πολύ ώρα στον υπολογιστή (με συγχωρείτε κ. Δημάκη )
Συν τοις άλλοις, αυτή η λύση μπορεί να προχωρήσει άνετα με την Αλεξάνδρεια, που δεν έχουμε καμία ανάγκη κανενός υπουργείου (δικαιώματα; Ποια δικαιώματα; :P)
Και μια επιπλέον λεπτομέρια: Η προμήθεια του 100% κάποιων βιβλίων που δε θα είναι αξιόπιστα θα είναι εντελώς περιττή. Ο περιορισμός σε συνδυασμό με την αξιολόγηση τους είναι ενάντια στη λογική της πρότασης (κάτι που δε θέλω σε καμία περίπτωση να κάνω), αλλά θα βοηθούσε πολύ στον περιορισμό του κόστους.

Τέλος, η όλη φιλοσοφία της λύσης τείνει προς μια ουτοπική κατάσταση ενός μεγάλου πανεπιστημίου, γεμάτο κόσμο ανά πάσα στιγμή, με ενδιαφέροντα γύρω από το αντικείμενο και τη ζωή (για να μην το περιορίσω). ΔΕ ΔΙΑΦΩΝΩ ούτε στο ελάχιστο, αλλά πιστεύετε ότι το σύστημα της διανομής των βιβλίων μπορεί να οδηγήσει σε μια τέτοια επαναστατική αλλαγή;

Και μια παράκληση: Σταματήστε αυτές τις αναφορές στην ύλη και στην άσκηση από το τάδε βιβλίο (δεν αναφέρομαι στο παράδειγμα του Τάσου, άλλωστε καταλαβαίνω γιατί το έγραψε, γενικότερα το λέω). Το αντικείμενο έχει σημασία, και όχι η συγκεκριμένη λύση μιας άσκησης. Είναι πραγματικά κρίμα να προσπαθεί κάποιος να βγάλει σοβαρό επιχείρημα από "την ύλη σε δύο βιβλία".

[Nessa NetMonster]

@ion και λοιποί, το λέω και θα το ξαναλέω και θα το ξαναλάεω:

Είναι ΑΡΝΗΤΙΚΟ το να βάζεις τον φοιτητή να επιλέξει σύγγραμμα για ένα μάθημα που μόλις δήλωσε.

Αυτό είναι τελείως παράλογο. Ο καθηγητής έχει την ευθύνη να σου υποδείξει ποιο σύγγραμμα είναι καλύτερο. Εσύ δε μπορείς να ξέρεις, δεν είναι δυνατόν να ξέρεις!

Θέλεις κύριε υπουργέ, κύριε καθηγητά, αγαπητέ συμφοιτητή, εσύ που υποτίθεται ενδιαφέρεσαι για το επίπεδο της σχολής μου τελοσπάντων, να μάθουν οι φοιτητές να επιλέγουν κριτικά και να διαβάζουν από πολλαπλά συγγράμματα; Άσε με πρώτα να μάθω τα βασικά από το μάθημα, να διδαχτώ από μία πηγή για την οποία θα έχω μια εγγύηση αξιοπιστίας από τους γνώστες, και ύστερα, αφού πάρω μια ιδέα, βάλε με να ψάξω και να διαβάσω ό,τι άλλο θες. Είναι εντελώς παράλογο να μου ζητείται αυτή η δουλειά εκ των προτέρων!

[corina]

@ion και λοιποί, το λέω και θα το ξαναλέω και θα το ξαναλάεω:

Είναι ΑΡΝΗΤΙΚΟ το να βάζεις τον φοιτητή να επιλέξει σύγγραμμα για ένα μάθημα που μόλις δήλωσε.

Αυτό είναι τελείως παράλογο. Ο καθηγητής έχει την ευθύνη να σου υποδείξει ποιο σύγγραμμα είναι καλύτερο. Εσύ δε μπορείς να ξέρεις, δεν είναι δυνατόν να ξέρεις!

Θέλεις κύριε υπουργέ, κύριε καθηγητά, αγαπητέ συμφοιτητή, εσύ που υποτίθεται ενδιαφέρεσαι για το επίπεδο της σχολής μου τελοσπάντων, να μάθουν οι φοιτητές να επιλέγουν κριτικά και να διαβάζουν από πολλαπλά συγγράμματα; Άσε με πρώτα να μάθω τα βασικά από το μάθημα, να διδαχτώ από μία πηγή για την οποία θα έχω μια εγγύηση αξιοπιστίας από τους γνώστες, και ύστερα, αφού πάρω μια ιδέα, βάλε με να ψάξω και να διαβάσω ό,τι άλλο θες. Είναι εντελώς παράλογο να μου ζητείται αυτή η δουλειά εκ των προτέρων!

Ιδού το πρόβλημα. Εγώ είμαι εντελώς κατά αυτής της άποψης...

Τεσπα, με καλή θέληση θα μου πείτε...όλα λύνονται...