[Δομημένος Πρ.] Εργασία Ε 2008

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Δείτε περισσότερα εδώ...]

Συμβουλές καλής χρήσης του φόρουμ: Youtube embed code and links, Shoutbox, Notify, ...

Δείτε περισσότερα εδώ...

[AgentCain]

Από το ethmmy

Ένα σύστημα συναγερμού εξυπηρετεί Ν απομακρυσμένους σταθμούς (πχ οικίες). Κάθε σταθμός διαθέτει Κi (i=1,...,Ν) αισθητήρες οι οποίοι ανιχνεύουν κάποιο συμβάν. Όταν ένας αισθητήρας ενεργοποιηθεί ο σταθμός εκπέμπει ένα σήμα η τιμή του οποίου είναι μοναδική και χαρακτηρίζει το συγκεκριμένο σταθμό και το συγκεκριμένο αισθητήρα.

Να γραφεί το πρόγραμμα το οποίο διαχειρίζεται το σύστημα και στο οποίο αφού διαβαστούν ο αριθμός των σταθμών και ο αριθμός των αισθητήρων για κάθε σταθμό να ορίζεται δυναμικά ένας πίνακας δυο διαστάσεων σε κάθε γραμμή του οποίου να αντιστοιχεί ένας σταθμός και στα στοιχεία της γραμμής να αντιστοιχούν οι τιμές του σήματος που εκπέμπονται όταν ενεργοποιηθούν οι αντίστοιχοι αισθητήρες του σταθμού. Κάθε γραμμή του πίνακα να έχει ακριβώς τόσες θέσεις όσοι είναι και οι αισθητήρες που εξυπηρετεί ο αντίστοιχος σταθμός. Αφού διαβαστούν οι τιμές των στοιχείων του πίνακα να διαβάζεται ένας ακέραιος αριθμός Μ και για μια περίοδο  από Μ εισερχόμενα σήματα να διαβάζεται η τιμή του εισερχόμενου σήματος και να αναζητείται στον πίνακα και να εκτυπώνεται ο σταθμός και η θέση τού αισθητήρα για τον για τον οποίο εκπέμφθηκε το σήμα. Ταυτότητα του σταθμού θεωρείται ο αριθμός της αντίστοιχης γραμμής στον πίνακα και ως ταυτότητα του αισθητήρα ο αριθμός της αντίστοιχης στήλης.

Ένα σήμα αναγνωρίζεται ως αυθεντικό, όταν βρεθεί η τιμή του διαφέρει λιγότερο από έναν αριθμό e από μία από τις προκαθορισμένες τιμές του πίνακα. Αν ένα σήμα δεν αναγνωρισθεί ως αυθεντικό η τιμή του να καταχωρείται σε ένα πίνακα για τον οποίο η μνήμη να δεσμεύεται δυναμικά και η διάστασή του να αυξάνει κατά μια μονάδα κάθε φορά που πρόκειται να καταχωρηθεί σε αυτόν μια καινούργια τιμή. Αφού ολοκληρωθεί η περίοδος με τη λήψη Μ εισερχομένων σημάτων να εκτυπώνεται ο πίνακας με τις τιμές των σημάτων που δεν αναγνωρίστηκαν ως αυθεντικά

Hμ/νία λήξης δηλώσεων: 21/05/2008

[mitsos_dlx]

Για τον πίνακα με τις λάθος καταχωρήσεις που θα αυξάνει το μέγεθος του κάθε φορά τι θα κάνουμε?

Θα δεσμεύουμε κάθε φορά καινούριο χώρο στη μνήμη για όλο τον πίνακα και θα αντιγράφουμε τα προηγούμενα στοιχεία ή υπάρχει κάτι άλλο?
Αν δεσμεύσω εγώ την πρώτη φορά χώρο για έναν αριθμό και μετά πάω και δεσμεύσω ακριβώς απο δίπλα χώρο και για το δεύτερο δεν κυνδινεύω να χάσω κάτι χρήσιμο που ήταν εκεί, πχ μία άλλη μεταβλητή του προγράμματος?

Επίσης,  το e εμείς θα το ορίσουμε όσο θέλουμε έτσι? Αλλά μετά θα πρέπει όταν διαβάζουμε τις τιμές του 2διάστατου πίνακα  να ελέγχουμε να μην είναι στο διάστημα +e ή -e από όλες τις προηγούμενες. Αλλιώς θα έχουμε πρόβλημα. Λίγο χαζό αυτό το σημείο με το e....

Κατά τα άλλα μου φαίνεται σαφής η άσκηση... 

[zeus90]

Με realloc πρέπει να λύνεται το πρόβλημα σου.Όσο για το e και μένα με έχει μπερδέψει.Αφού δεν λέει κάτι συγκεκριμένο όμως, λογικά το εισαγει ο χρήστης.Εκτός και αν εννοεί το e=2,71...

[Γιώργος]

Με μία πρώτη ματιά, το e θα το δηλώσεις ως σταθερά (δικής σου προτίμησης) - ή θα το εισάγει ο χρήστης.



Δεν παίζει να 'ναι το γνωστό e! 

[Emfanever]

Δεν παίζει να 'ναι το γνωστό e! 

Ε ναι ,μάλλον ,αλλιώς δε θα έλεγε :

" ... από έναν αριθμό e..." 

πάντως, δε παίρνω όρκο όλα να τα περιμένουμε !

[AgentCain]

Το e δεν είναι ο αριθμός e αλλά προφανώς το ελάχιστο όριο ε της διαφοράς (αυτό που υπάρχει στον ορισμό του ορίου)

Η άσκηση όμως είναι λογική

[dimvam]

Να ρωτήσω κάτι.
1. Όταν ορίζουμε δισδιάστατο πίνακα με τη malloc πώς μπορούμε μετά να επεξεργαστούμε τα στοιχεία του; Αφού δεν ξέρουμε πόσες στήλες έχει κάθε γραμμή. Δηλαδή, δηλώνουμε τους αισθητήρες που έχει ο κάθε σταθμός, όμως το πόσες γραμμές έχει ο πίνακας είναι άγνωστο (δηλώνεται και αυτό).

2. Επίσης, το σήμα που χαρακτιρίζει κάθε σταθμό το επιλέγουμε εντελώς αυθαίρετα εμείς; Εγώ δήλωσα μια μεταβλητή cnt ώστε ο πρώτος αισθητήρας του πρώτου σταθμού να εκπέμπει 1, ο δεύτερος 2, ο τρίτος 3, ο πρώτος αισθητήρας του δεύτερου σταθμού 4 κ.όκ. Είναι σωστό;

Thanx!

[Emfanever]

Ο πίνακας θα είναι ΝxN ,

Ν σταθμοί και για καθέναν από αυτούς Ν αισθητήρες

έτσι νομίζω δλδ....

edit: ΑΚΥΡΟ , τλκ κάθε γραμμή έχει διαφορετικό μέγεθος ,έκανα ένα παράδειγμα παρακάτω  ...

[Γιώργος]

Να ρωτήσω κάτι.
1. Όταν ορίζουμε δισδιάστατο πίνακα με τη malloc πώς μπορούμε μετά να επεξεργαστούμε τα στοιχεία του; Αφού δεν ξέρουμε πόσες στήλες έχει κάθε γραμμή. Δηλαδή, δηλώνουμε τους αισθητήρες που έχει ο κάθε σταθμός, όμως το πόσες γραμμές έχει ο πίνακας είναι άγνωστο (δηλώνεται και αυτό).

Κανονικά όπως επεξεργάζεσαι έναν διδιάστατο πίνακα. Με την malloc καθορίζεις και τις διαστάσεις του.

[dimvam]

Ο πίνακας θα είναι ΝxN ,

Ν σταθμοί και για καθέναν από αυτούς Ν αισθητήρες

Δε νομίζω! Εγώ αλλιώς καταλαβαίνω από την εκφώνηση. Λέει: "...να διαβάζονται ο αριθμός των αισθητήρων για κάθε σταθμό."
Άλλωστε ζητάει να δεσμεύσουμε δυναμικά μνήμη, λογικά θα θέλει pointers σε pointers, και δύο malloc όπως είχε κάνει στο προηγούμενο μάθημα.

[Emfanever]

Ε ωραία , πάλι που είναι το πρόβλημα αφού εσύ δίνεις τον αριθμό των αισθητήρων ,πως γίνεται να μη τον ξέρεις μετά???

[Emfanever]

Αυτό είναι ένα παράδειγμα για το πως περίπου θα γίνει ο πίνακας:

Code:

#include <stdio.h>
#include <stdlib.h>
void main()
{
   int i,j,n,**spiti ,*aisth;

   printf("Dwse ton arithmo twn spitiwn: ");
   scanf("%d",&n);

   aisth=(int *)malloc(n*sizeof(int));
   printf("Arithmos aisthitirwn:\n");

   for (i=0;i<n;i++){
       printf("%dou spitiou=",i+1);
       scanf("%d",&aisth[i]);
   }

   spiti=(int**)malloc(n*sizeof(int *));

   for (i=0;i<n;i++)
       spiti[i]=(int *)malloc((aisth[i])*sizeof(int));

   

   printf("Pinakas:\n");

   for (i=0;i<n;i++){
        printf("\n Spiti %d:	",i+1);
        for (j=0;j<aisth[i];j++){
           spiti[i][j]=rand();
	   printf("%-6d ",spiti[i][j]);
        }
  } 
      

   }

Στο κανονικό πρόγραμμα προφανώς οι τιμές δε θα δίνονται από τη rand() .

[tomshare3]

για κάθε σταθμό να ορίζεται δυναμικά ένας πίνακας δυο διαστάσεων σε κάθε γραμμή του οποίου να αντιστοιχεί ένας σταθμός και στα στοιχεία της γραμμής να αντιστοιχούν οι τιμές του σήματος που εκπέμπονται όταν ενεργοποιηθούν οι αντίστοιχοι αισθητήρες του σταθμού.
Κάθε γραμμή του πίνακα να έχει ακριβώς τόσες θέσεις όσοι είναι και οι αισθητήρες που εξυπηρετεί ο αντίστοιχος σταθμός.(δηλαδη Ν)


τελικα το μεγεθος καθε γραμμης ειναι μεταβαλλομενο ή σταθερο=Ν?

[Γιώργος]

για κάθε σταθμό να ορίζεται δυναμικά ένας πίνακας δυο διαστάσεων σε κάθε γραμμή του οποίου να αντιστοιχεί ένας σταθμός και στα στοιχεία της γραμμής να αντιστοιχούν οι τιμές του σήματος που εκπέμπονται όταν ενεργοποιηθούν οι αντίστοιχοι αισθητήρες του σταθμού.
Κάθε γραμμή του πίνακα να έχει ακριβώς τόσες θέσεις όσοι είναι και οι αισθητήρες που εξυπηρετεί ο αντίστοιχος σταθμός.(δηλαδη Ν)


τελικα το μεγεθος καθε γραμμης ειναι μεταβαλλομενο ή σταθερο=Ν?

Μεταβαλλόμενο. Προφανώς θα χρειαστείς κι έναν μονοδιάστατο to keep track of it.

[dimvam]

Αυτό είναι ένα παράδειγμα για το πως περίπου θα γίνει ο πίνακας:

Code:

....

   for (i=0;i<n;i++){
        printf("\n Spiti %d:	",i+1);
        for (j=0;j<aisth[i];j++){
           spiti[i][j]=rand();
	   printf("%-6d ",spiti[i][j]);

Στο κανονικό πρόγραμμα προφανώς οι τιμές δε θα δίνονται από τη rand() .

Το δεύτερο for πώς το εξηγείς; Δεν πρέπει να είναι σωστό γιατι το aisth(i) είναι pointer. (όπου παρένθεση εννοώ αγκύλη)