ΘΡΗΣΚΕΙΑ - Σύμπτωμα Οικουμενικής Διανοητικής Διαταραχής;

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Αντιστοίχηση Μαθημάτων ΝΠΣ με ΠΠΣ]

Επίσημη ενημέρωση για Αντιστοίχηση Μαθημάτων ΝΠΣ με ΠΠΣ και η συζήτηση στο forum.

[Nessa NetMonster]

Ηθική έχουν πολλά κοινωνικά ζώα. Μια αγέλη λύκων αν βρει ένα ξένο κουτάβι θα το υιοθετήσει (αλληλεγγύη). Ένας γορίλας (όπως διαπιστώθηκε σε ένα απάνθρωπο πείραμα) θα αρνηθεί την τροφή που του προσφέρεις εάν γνωρίζει ότι κάθε φορά που παίρνει τροφή κάποιος άλλος γορίλας βασανίζεται (αυτοθυσία). Οι νυχτερίδες-βαμπίρ που έχουν ρουφήξει παραπάνω αίμα θα δώσουν και σε αυτές που δε βρήκαν καθόλου, εκτός εάν κάποια από αυτές αρνήθηκε να της δώσει αίμα στο παρελθόν (εκδίκηση - αίσθημα της δικαιοσύνης).

Πρέπει να υποθέσουμε ότι όλα αυτά τα πλάσματα έχουν και θρησκευτικό συναίσθημα;

[smo]

Εχω την εντυπωση οτι αντιμετωπιζουμε το θεμα πολυ επιφανειακα με αποτε λεσμα να κανουμε μονο καποιες παρατηρησεις και μην οδηγουμεστε σε κανενα συμπερασμα. Λοιπον:

Ας αρχισουμε πρωτα με καποια πραγματα για το θεο (αναφερομαι στον  χριστιανικο θεο χωρις να κολαω στο γραμμα της εκκλησιας) ενα απο τα βασικα χαρακτηριστικα της δημιουργιας του ανθρωπου ειναι η δυνατοτητα ελευθερης επιλογης που του εδωσε ο θεος αν δηλαδη παραδεχτουμε την οποια παρεμβαση του θεου στην δημιουργια του κοσμου (την οποια η επιστημη δεν εχει καταφερει να αμφισβητησει και προφανως δεν αναφερομαι στις γελειες παραβολες με τις 7 μερες) τοτε η υπαρξη του κακου στον κοσμο ειναι απαραιτητη για να εχει σημασια η ελευθερια μας.

Προφανως αυτη η οπτικη δεν κανει την δημιουγια απαραδεκτη και μαλιστα χωρις σημαντικα (νομιζω) λογικα σφαλματα.

Αυτη λοιπον η παραπανω θεωρηση αναγει την ελευθερια σε πιο σημαντικη εννεια απο το καλο και το κακο.
Τωρα οσον αφορα αυτα που ειπε η νεσσα τα ζωα λειτουργουν αποκλειστικα με το ενστικτο απο σο γνωριζουμε μεχρι τωρα τουλαχιστον οποτε καθε ενεργεια τους αναγεται αποκλειστικα εκει (στα ενστικτα τους).Ενω για τον ανθρωπο οι ενεργειες του ειναι αποτελεσμα της συγκρουσης διαφορων παραμετρων ενστικτων (που δεν γνωριζουμε σολες τις περεπτωσεις αν ειναι "ηθικα") κοινωνικων επιρροων και προσωπικης διεργασιας (το τελευταιο ειναι η ανθρωπινη λογικη η αλλιως το δικαιωμα επιλογης αρα ελευθεριας που αναφερθηκε παραπανω).
Απο ολα αυτα φενεται οτι οδηγει σε λαθος συμπερασματα η συγκριση των ενεργειων των ζωων με αυτων των ανθρωπων.

Φτανουμε στον σαντ και στο ερωτημα που θετει για το πως αλλιως μπορουμε να ορισουμε το καλο και το κακο?

Καποιες πρωτες παρατηρησεις ειναι οτι το καλο και το κακο ειναι εννειες απολυτα κοινωνικες δηλαδη στη φυση δεν υπαρχει καλο και κακο (το ο λυκος θα φαει το προβατο ειναι κατι το φυσικο) οποτε το μονο σιγουρο ειναι οτι δεν πρεπει να μπλεξουμε τη φυση στους ορισμους μας. Αυτες οι δυο εννειες εξυπηρετουν αποκλειστικα την κοινωνια.

(Περιμενω τη βοηθεια - συμμετοχη σας η τις διαφωνιες σας για να προχωτησουμε παρακατω..)

[Karaμazoβ]

Ο άθεος των καιρών μας αντιμετωπίζεται ως ο ορθολογιστής, αυτός που επιδιώκει την επιστημονική εξήγηση των πάντων, κάτι που δυστυχώς δεν είναι ακόμη εφικτό και πολύ πιθανόν να μη συμβεί ποτέ.
Η αλήθεια είναι πως ο αθεϊσμός είναι μια πολυδιάστατη έννοια, μια Αποκάλυψη. Γιατί καταδεικνύει επιχειρώντας παράλληλα να διασπάσει τον συνεκτικό κρίκο ανθρώπου- θρησκείας, που κατά την γνώμη μου, είναι η έννοια της ηθικής, κι όχι η αγωνία του θανάτου όπως ο συγγραφέας υποστηρίζει με επιμονή στο άρθρο που παρατίθεται στην αρχή του topic.

Η πρώτη κρίση λοιπόν του Θεού είναι ηθική.
Αφού το κακό είναι αναγκαίο στη θεϊκή δημιουργία, τότε η δημιουργία αυτή είναι απαράδεκτη. «Η μόνη δικαιολογία του Θεού είναι ότι δεν υπάρχει», είχε πει ο Σταντάλ. Κι έτσι από την στιγμή που ο άνθρωπος υποβάλλει τον Θεό σε ηθική κρίση τον σκοτώνει μέσα του. Δεν αφοσιώνεται πια στο μυστήριο Θεό αλλά σε μια ανώτερη αρχή, τη δικαιοσύνη. Επιχειρεί την αντικατάσταση του βασιλείου της θείας χάρης με το βασίλειο της δικαιοσύνης.
Τότε ποιο είναι τότε το θεμέλιο της ηθικής; Αρνούμαστε τον Θεό στο όνομα της δικαιοσύνης, νοείται όμως η ιδέα της δικαιοσύνης χωρίς την ύπαρξη του Θεού; Μήπως τότε βρισκόμαστε σε παραλογισμό;

Η ηθική αγωγή, όπως την διατύπωσε ο Σωκράτης, ή όπως την παρουσιάζει ο χριστιανισμός είναι αυτή καθαυτή σημείο παρακμής. Θέλει να υποκαταστήσει τον άνθρωπο από σάρκα, καταδικάζει τον κόσμο των παθών για τη δημιουργία ενός κόσμου πέρα για πέρα φανταστικού. Συγκεκριμένα στο χριστιανισμό,       
από τον Ευαγγελισμό ως την Δευτέρα Παρουσία η ανθρωπότητα δεν έχει άλλο καθήκον παρά να προσαρμόζεται στους καθαρά ηθικούς σκοπούς μιας προφητικής γραπτής αφήγησης. Η μόνη διαφορά είναι πως τα πρόσωπα στον επίλογο μοιράζονται σε καλά και κακά. Η ηθική λοιπόν δεν πιστεύει στον κόσμο. Η αληθινή ηθική, για τον Νίτσε, δεν ξεχωρίζει από την διαύγεια.

Σ’ αυτόν τον κόσμο που ξεφορτώθηκε το Θεό και τα ηθικά είδωλα, ο άνθρωπος είναι τώρα μοναχικός αφέντης. Αν ο κόσμος είναι δίχως κανόνα , τότε τίποτα δεν απαγορεύεται. Για ν’ απαγορευτεί μια πράξη χρειάζεται μια αξία κι ένας σκοπός. Αλλά ταυτόχρονα δεν υπάρχει εξουσιοδότηση για τίποτα. Χρειάζεται επίσης μια αξία κι ένας σκοπός για να διαλέξει κανείς μια άλλη πράξη. Αν το πεπρωμένο δεν έχει προσανατολιστεί από μια ανώτερη αξία, τότε σημαίνει πορεία στα σκοτάδια, μια φριχτή ελευθερία του τυφλού. Το ν’ αρνηθείς ότι κάτι απαγορεύεται σ’ αυτόν τον κόσμο σημαίνει ότι απαρνείσαι κι αυτό που επιτρέπεται. Εκεί όπου δεν μπορεί πια να πει κανείς τι είναι μαύρο και τι είναι άσπρο το φως σβήνει και η ελευθερία γίνεται εκούσια φυλακή. (Κατά την άποψή μου, η αδυναμία σύλληψης ή διαχείρισης αυτής της επώδυνης ελευθερίας είναι που τρέπει τους ανθρώπους στην θρησκεία).

Ο άνθρωπος πρέπει να αντιμετωπίσει τις συνέπειες. Κι αν το νόημα της ζωής καταργηθεί, πάλι μένει η ζωή. «Ζω, λέει ο Ιβάν Καραμάζοβ, ενάντια σε κάθε λογική». Κι ακόμα «Αν δεν πίστευα πια στη ζωή, αν αμφέβαλλα για μια αγαπημένη γυναίκα, για την παγκόσμια τάξη, πιστεύοντας αντίθετα πως όλα είναι ένα κολασμένο, καταραμένο χάος-ακόμα και τότε, πάλι θα’ θελα να ζω».


(Χρησιμοποίησα στοιχεία από τον Επαναστατημένο Άνθρωπο του Καμύ)

Συμφωνώ οτι ο "θάνατος του Θεου" τσάκισε καθε αντίληψη περί νοήματος της ζωής (κυρίως του "έξωθεν"). Εμεινε μόνο η ύπαρξη.




Η ηθική (τι πρεπει να κανει κανεις δλδ) για πολλά χρόνια εθεωρείτο ότι ηταν αμεσα συσχετισμένη με το Θεό ή έστω με την φύση...τελικά αρχισε να φαίνεται στον 19ο-20ο αιώνα οτι προέρχεται απο τις συνθήκες, αναλογα με την περιοχή, ποια ταξη κυβερνα κτλ. Επίσης, αλλη ηθική έχουν οι κυβερνώντες και άλλη οι κυβερνώμενοι.Επίσης μετα το "θανατο του θεού" αρχισε να φαίνεται οτι η ηθική δεν ειναι αυτοσκοπός. Δεν στέκεται μόνη της. Υπαρχει για να εξυπηρετεί συμφεροντα. Ο αλτρουισμός και η αλληλεγύη πχ προέρχονται απο την προσδοκία ανταπόδωσης.



Θα έλεγα οτι φιλοσοφοι όπως ο Νιτσε, ο Ντοστογιέφσκι (ίσως και ο Μαρξ) τσάκισαν καθε ιδέα "καθολικής ηθικής", "ηθικης περα απο τα ανθρώπινα" ή "ηθικού νόμου" που υπάρχει απο μόνος του ( δεν έχει αιτια δλδ, ειναι η αιτια).



 

[Karaμazoβ]

Θα έλεγα οτι δεν υπάρχει κανένας λογος να θεωρησουμε οτι το καλό και το κακό διαφέρει απο το αρεστό και το δυσάρεστο.

[smo]

Ναι αλλα δεν νομιζεις οτι το αρεστο και το δυσαρεστο περιπλεκει παρα πολυ τα πραγματα οταν αναφερομαστε σε ολοκληρο το κοινωνικο συνολο.
Οσον αφορα ατομικα δεν διαφωνω καθολου μαζι σου απλα φοβαμαι οτι η γενικευση ισως οδηγει σε σφαλμα

[Karaμazoβ]

Ναι αλλα δεν νομιζεις οτι το αρεστο και το δυσαρεστο περιπλεκει παρα πολυ τα πραγματα οταν αναφερομαστε σε ολοκληρο το κοινωνικο συνολο.
Οσον αφορα ατομικα δεν διαφωνω καθολου μαζι σου απλα φοβαμαι οτι η γενικευση ισως οδηγει σε σφαλμα

Ισως το οτι περιπλέκει τα πραματα (πολλοι παραγοντες δλδ) και απαιτει ωριμότητα και αντιληψη, να είναι μια απο τις αιτίες για την αναπτυξη της θρησκευτικής ηθικης.

[pandora]

οι τυψεις παντως (αν και παραδεχομαι οτι οι γνωσεις μου στην ψυχολογια ειναι περιορισμενες)
δεν πρεπει να ειναι απλως κοινωνικο φαινομενο...

[Karaμazoβ]

οι τυψεις παντως (αν και παραδεχομαι οτι οι γνωσεις μου στην ψυχολογια ειναι περιορισμενες)
δεν πρεπει να ειναι απλως κοινωνικο φαινομενο...

Ψυχολογική δυσλειτουργία λογω ανατροφής τις θεωρω...

υπαρχει ανθρωπος που δεν κανει λαθη? Εφοσον έγινε κατι στο παρελθον, και δεν μπορει  κανεις  να κάνει τπτ, ποιος ο λογος των τυψεων? Αν μπορεί τοτε θα κανει οτι μπορει? Οι τυψεις ειναι παντελώς αχρηστες.

[pandora]

Αν σκοτωσεις καποιον και δεν νιωσεις τυψεις σημαινει οτι δεν εχεις ικανοτητα αντιληψης του συναισθηματικου κομματιου της κοινωνικης σου συναναστροφης με τους αλλους ανθρωπους

ουτε συνειδηση της αξιας της ζωης, τοσο της δικης σου οσο και του διπλανου σου

[smo]

Ναι αλλα δεν νομιζεις οτι το αρεστο και το δυσαρεστο περιπλεκει παρα πολυ τα πραγματα οταν αναφερομαστε σε ολοκληρο το κοινωνικο συνολο.
Οσον αφορα ατομικα δεν διαφωνω καθολου μαζι σου απλα φοβαμαι οτι η γενικευση ισως οδηγει σε σφαλμα

Ισως το οτι περιπλέκει τα πραματα (πολλοι παραγοντες δλδ) και απαιτει ωριμότητα και αντιληψη, να είναι μια απο τις αιτίες για την αναπτυξη της θρησκευτικής ηθικης.

χμμμ ισως αλλα νομιζω πως μια διαφορετικη οπτικη θα μας βοηθουσε να ξεμπερδουψουμε λιγο τα πραγματα θα επανελθω σε λιγο με ποστ.

οι τυψεις παντως (αν και παραδεχομαι οτι οι γνωσεις μου στην ψυχολογια ειναι περιορισμενες)
δεν πρεπει να ειναι απλως κοινωνικο φαινομενο...

ειναι σιγουρα ανθρωπινο (για να αποκλεισουμε τα ζωα) αλλα επιρεαζεται σιγουρα και απο την συνειδηση η οποια διαμορφωνεται κατα κυριο λογο απο την κοινωνια.(ισως αργοτερα χρειαστει να επανλθουμε εδω).
Ειναι χρησιμες οι τυψεις στη συζητηση μας διοτι σχτιζονατι με την ηθικη αλλα ειμαστε ακομη σε πολυ αρχικο σταδιο για να το αναλυσουμε επαρκως.

[pandora]

Εν γένει συμφωνώ με αυτό :

Ποτέ δε θα σε καλύψει η επιστήμη γιατί η θρησκεία πάντα θα κρέμεται από το μυστήριο του θανάτου και την προσπάθεια των ανθρώπων να τον εξηγήσουν (όπως και γενικά το "μετά").

Το θέμα είναι ότι ακόμα και να σου αποδείξει η επιστήμη ότι "μετά" δεν υπάρχει και ότι θάνατος = καπούτ, σκόνη, χώμα, θυμαράκια και τέλος, πάλι οι άνθρωποι δε θα θέλουν να το πιστέψουν γιατί χρειάζονται κάποια ελπίδα για το μετά που δίνει νόημα στο τώρα..

Και από κάπου εκεί.. ξεκινάει το marketing..

Ο άνθρωπος - ο υγιής ψυχολογικά - δεν επιβιώνει απλά, όπως τα ζώα. Θέλει να δώσει κάποια αξία στη ζωή του. Και γι'αυτό τον απασχολούν θέματα όπως η κοινωνικοποίηση, η ηθική, το "μετα".

Και δεν εννοώ ότι ο άνθρωπος έχει ψυχή και τα ζώα όχι. Έχει απλώς πιό ανεπτυγμένο εγκέφαλο, κι έτσι διαφορετική αντίληψη της ύπαρξής του.

[smo]

Η ηθικη λοιπον ειναι η "σωστη" επιλογη αναμεσα στο καλο και στο κακο οποτε ειναι κ αυτη κατι το οποιο βασιζεται και εξυπηρετει την κοινωνια.

Η φυση δεν εχει ηθικη κι ομως το οτι (χωρις την επεμβαση του ανθρωπου) λειτουργει αψογα μας κανει να σκεφτουμε οτι η ηθικη ή η κοινωνια κατεπεκταση ειναι αχρηστη για την αρμονικη συμβιωση και επιβιωση του ανθρωπου καθως αν αυτος ακολουθουσε τα ενστικτα του θα ζουσε σε αρμονια με την φυση. Εδω ομως υπαρει μια ενσταση που μας υποχρεωνει να εισαγουμε την εννεια της κοινωνιας και της ηθικης στη συζητηση μας: δεν γνωριζουμε αν τα ενστικτα δηλαδη η φυσικη υποσταση του ανθρωπου ερχεται σε αρμονια με τη φυση, δηλαδη αν ειμαστε απο τη φυση μας διεφθαρμενοι η αν αυτο προηρθε απο το γεγονος οτι ζουμε για αιωνες μεσα σε μια διεφθαρμενοι κοινωνια.

Μη μπορωντας λοιπον να το ρισκαρουμε μολις δειξαμε οτι η εννειες της κοινωνιας και της ηθικης ειναι απαραιτητες για την αρμονικη επιβιωση του ανθρωπου με βαση οσα γνωριζουμε σημερα.

Ο ορισμος της ηθικης λαμβανωντας υποψιν της τεραστιες διαφορες (πολιτισμικες κα) των ανθρωπων στη γη ειναι δεν ειναι κατι ευκολο.

Ισως να μας βοηθουσε η συνδεση της με κατι που εχουμε ορισει ηδη και το τοποθετησαμε ως πολυ βασικο την ελευθερια.
Και να πουμε απλα οτι η ηθικη ειναι ο σεβασμος της ελευθεριας του αλλου.

(εχω την εντυπωση οτι αυτο μας λυνει αρκετα τα χερια ωστοσο περιμενω ενδεχομενες ενστασεις που αδυνατω να αντιλειφθω μονος μου για να το βελτιωσουμε)


Μολις συμφωνισουμε στην εννεια(ρε παιδια ελεος ας μου πει καποιος πως γραφεται η εννεια ειναι σωστα ετσι οπως τη γραφω?) της ηθικης μπορουμε να προχωρησουμε στην λειτουργια της μεσα στην κοινωνια και για της επιπτωσεις που εχει στη φυσικη μας υποσταση και τελος τον ρολο των θρεισκειων σαυτη την ηθικη (για να μην μας τα σβησουν και ολα ως οφ τοπικ )

[Nessa NetMonster]

"Έννοια" γράφεται, αλλά με το συμπάθειο smo μέσα τόσα ορθογραφικά που κάνεις αυτό φαίνεται λεπτομέρεια. Πάρε ελληνικό λεξικό για Firefox

Για όσα λέει ο Καραμαζόβ, από τη μια αληθεύει ότι η κοινωνία διαμορφώνει την επικρατούσα ηθική ανάλογα με τις αντικειμενικές ανάγκες (της κυριαρχούσας τάξης που την επιβάλλει), αλλά από την άλλη δε μπορώ να δεχτώ ότι δεν υπάρχει και κάποιο βιολογικό υπόβαθρο. Η άποψη ότι το μωρό γεννιέται "άγραφη πλάκα" και του εμφυσούνται από το περιβάλλον όλα τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του είναι ακραία και δε νομίζω ότι πολυστέκει (αν ήταν έτσι, τότε όλοι μας θα ήμασταν πλήρως αφομοιωμένοι).

[pandora]

αλλά από την άλλη δε μπορώ να δεχτώ ότι δεν υπάρχει και κάποιο βιολογικό υπόβαθρο. Η άποψη ότι το μωρό γεννιέται "άγραφη πλάκα" και του εμφυσούνται από το περιβάλλον όλα τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του είναι ακραία και δε νομίζω ότι πολυστέκει (αν ήταν έτσι, τότε όλοι μας θα ήμασταν πλήρως αφομοιωμένοι).

\

συμφωνώ
αυτό προσπάθησα να πώ και στα προηγούμενα πόστ

[Sand]

Ηθική έχουν πολλά κοινωνικά ζώα. Μια αγέλη λύκων αν βρει ένα ξένο κουτάβι θα το υιοθετήσει (αλληλεγγύη). Ένας γορίλας (όπως διαπιστώθηκε σε ένα απάνθρωπο πείραμα) θα αρνηθεί την τροφή που του προσφέρεις εάν γνωρίζει ότι κάθε φορά που παίρνει τροφή κάποιος άλλος γορίλας βασανίζεται (αυτοθυσία). Οι νυχτερίδες-βαμπίρ που έχουν ρουφήξει παραπάνω αίμα θα δώσουν και σε αυτές που δε βρήκαν καθόλου, εκτός εάν κάποια από αυτές αρνήθηκε να της δώσει αίμα στο παρελθόν (εκδίκηση - αίσθημα της δικαιοσύνης).

Πρέπει να υποθέσουμε ότι όλα αυτά τα πλάσματα έχουν και θρησκευτικό συναίσθημα;

Θεωρώ πως το να χαρακτηρίσει κανείς ότι ορισμένες λειτουργίες των ζώων διέπονται από ηθική είναι αβάσιμο, με την έννοια ότι αν κάποια εμφανίζουν συμπεριφορές που θυμίζουν ίσως αντίστοιχα ανθρώπινες, δεν μπορούν να εκλαμβάνονται ως τέτοιες. Τα ζώα δεν έχουν συναίσθηση των πράξεών τους. Ο λύκος δεν επιδεικνύει αλληλεγγύη, ο γορίλας δεν αυτοθυσιάζεται. Οι πράξεις τους δεν είναι παρά ένας μηχανισμός επιβίωσης της αγέλης που έχει αναπτυχθεί στο πέρασμα των χρόνων. Τα παραδείγματα που ανέφερες έτσι κι αλλιώς είναι μεμονωμένες περιπτώσεις και οι επιταγές των νόμων της φύσης θέλουν την επικράτηση του ισχυρότερου, αυτού που έχει αναπτύξει μεγαλύτερη προσαρμοστικότητα, κτλ. Το κουτάβι δηλαδή θα έχει γίνει τροφή για κάποιο άλλο ζώο πολύ πριν το βρουν οι λύκοι, ή μάλλον στις μέρες μας θα το έχει πατήσει κάποιο αυτοκίνητο και η αγέλη των λύκων θα έχει μάλλον εξαφανιστεί.