Ποίηση

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Πληροφορίες Καθηγητών]

Πληροφορίες Καθηγητών

[pandora]

τί έχει γράψει ο άνθρωπος....

μου θύμισε τον "φλεγόμενο ποδηλάτη"......

γαμώτο, εισαι ΠΑΝΤΑ μες το μυαλό μουυυυυυυυυυ
αν ειναι δυνατοοοοοννννννν

 

omg τελικά είστε πολύ κουλτουριάρες!

εγώ το παίζω 
η Χριστίνα είναι 

[MoYrMoYr]

Καρυωτάκης..
ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ

Μεσ' από το βάθος των καλών καιρών
οι αγάπες μας πικρά μάς χαιρετάνε.
Δεν αγαπάς και δε θυμάσαι, λες.
κι αν φούσκωσαν τα στήθη κι αν δακρύζεις
που δεν μπορείς να κλάψεις όπως πρώτα,
δεν αγαπάς και δεν θυμάσαι, ας κλαις.
Ξάφνου θα ιδείς δυο μάτια γαλανά
-- πόσος καιρός! -- τα χάιδεψες μια νύχτα•
και σα ν' ακούς εντός σου να σαλεύει
μια συφορά παλιά και να ξυπνά.
Θα στήσουνε μακάβριο το χορό
οι θύμησες στα περασμένα γύρω•
και θ' ανθίσει στο βλέφαρο σαν τότε
και θα πέσει το δάκρυ σου πικρό.
Τα μάτια που κρεμούν -- ήλιοι χλωμοί --
το φως στο χιόνι της καρδιά και λιώνει,
οι αγάπες που σαλεύουν πεθαμένες
οι πρώτοι ξανά που άναψαν καημοί...

[Turambar]

omg τελικά είστε πολύ κουλτουριάρες!

εγώ το παίζω 
η Χριστίνα είναι 

H Χριστίνα απλά το παίζει καλύτερα

[Appelsinpiken]

omg τελικά είστε πολύ κουλτουριάρες!

εγώ το παίζω 
η Χριστίνα είναι 

H Χριστίνα απλά το παίζει καλύτερα

ευχαριστωωωωωωωωωωω

 

[Turambar]

Ηθοποιός σημαίνει φως ρε γυναίκα!

[Appelsinpiken]

Σε στίχους και μουσική Μάνου Χατζιδάκι

http://www.youtube.com/watch?v=H3hBwAf_vfo

απ το Δημήτρη Χόρν και το θεατρικό "Οδός Ονείρων"

Ηθοποιός σημαίνει φως.
Είναι καημός πολύ πικρός  και στεναγμός πολύ μικρός.
Μίλησε,κλαίς; Όχι δε λες.
Μήπως πεινάς; Και τι να φάς!
Όλο γυρνάς,πες μου πού πας;
Σ' αναζητώ στο χώρο αυτό, γιατί είμ' εγώ πολύ μικρός και θλιβερός ηθοποιός.
Θα παίξεις μια, θα παίξω δυο. Θα κλάψεις μια, θα κλάψω δυο.
Σαν καλαμιά θα σ'αρνηθώ, θα σκεπαστώ, θα τυλιχτώ  μ' άσπρο πανί κι ένα πουλί,
άσπρο πουλί που θα καλεί τ' άλλο πουλί, το μαύρο πουλί.
Παρηγοριά στη λυγαριά, υπομονή! Αχ πώς πονεί!
Κι ύστερα λες για δυο τρελλές που μ' αγαπούν γιατί σιωπούν, γιατί σιωπούν......
Έλα στο φως, παίζω θα δεις. Είμαι σοφός μην απορείς, έλα στο φως, παίζω θα δεις.
Ηθοποιός, ό,τι κι αν πείς είναι καημός πολύ πικρός και στεναγμός πολύ βαθύς.
Ηθοποιός, είτε μωρός, είτε σοφός είμαι κι εγώ,
καθώς κι εσύ είσαι παιδί, που καρτερεί κάτι να δεί.
Πιες το κρασί, στάλα χρυσή απ' τη ψυχή, ως την ψυχή.

[Appelsinpiken]

ΚΑΙΝΟΣ ΔΙΑΙΡΕΤΗΣ
του Γιάννη Ευθυμιάδη
 
καθεμεραλεπτησυρτηγραμμ
ησωροςανεβαινεισωροςαδεια
ζειεπαναληψηστηνκινησηκαν
ονικοτηταστηζωηβγεςαπτοπ
οιημακαιδεςτηνατερμονηπαν
ομοιοτητατοποιημαανατρεπ
ειτηδιαιρεσηκαινοςδιαιρετης
ηποιηση

[pandora]

ΕΡΩΤΑΣ ΤΑΧΑ;.. - Μυρτιώτισσα

Έρωτας τάχα ναν΄αυτό
που έτσι με κάνει να ποθώ
τη συντροφιά σου;
Που σα βραδιάζει τριγυρνώ
τα φωτισμένα για να ιδώ
παράθυρά σου;

Έρωτας νάν΄η σιωπή
που όταν σε βλέπω μου το κλει
σφιχτά το στόμα;
Που κι όταν μείνω μοναχή,
στέκω βουβή κ΄εκστατική
ώρες ακόμα;..

Έρωτας νάναι ή σοφορά,
με κάποιου αγγέλου τα φτερά
που έχει φορέσει,
κ΄έρχετ΄ακόμη μια φορά
με τέτοια δώρα τρυφερά
να με πλανέσει;..

Μα ό,τι και νάναι,το ποθώ,
και καλώς νάρθει το κακό
που είν΄από σένα!
θα γίνει υπέρτατο αγαθό,
στα πόδια σου αν θα σωριαστώ
τ΄αγαπημένα!..

ps Christine 

[Appelsinpiken]

ΕΡΩΤΑΣ ΤΑΧΑ;.. - Μυρτιώτισσα

http://www.youtube.com/watch?v=bvyGlqXE0uA

[Appelsinpiken]

Τραγούδι του Καβαλάρη
του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα
μετάφραση: Μόσχος Λαγκουβάρδος

Κόρδοβα.
Μακρινή και μόνη.

Άλογο μαύρο, φεγγάρι μεγάλο
κι ελιές στο δισάκι μου.

Αν και ξέρω τους δρόμους,
ποτέ δεν θα φτάσω στην Κόρδοβα.

Μέσ’ απ’ τον κάμπο, μέσ’ απ’ τον αέρα
άλογο μαύρο, φεγγάρι κόκκινο.

Ο θάνατος με κοιτάζει
απ’ τους πύργους της Κόρδοβα.

Αχ, τι δρόμος μακρύς!
Αχ, γενναίο άλογό μου!
Αχ, και με περιμένει ο θάνατος,
πριν φτάσω στην Κόρδοβα!

Κόρδοβα.
Μακρινή και μόνη.

[Nessa NetMonster]

Ή τα περισσότερα γνωστά ερωτικά ποιήματα είναι παιδιάστικα ή απλά εγώ δεν έχω δει ακόμα αρκετά...

[Appelsinpiken]

Η Θάλασσα
του Ντίνου Χριστιανόπουλου

Ἡ θάλασσα εἶναι σὰν τὸν ἔρωτα:
μπαίνεις καὶ δὲν ξέρεις ἂν θὰ βγεῖς.
Πόσοι δὲν ἔφαγαν τὰ νιάτα τους –
μοιραῖες βουτιές, θανατερὲς καταδύσεις,
γράμπες, πηγάδια, βράχια ἀθέατα,
ρουφῆχτρες, καρχαρίες, μέδουσες.
Ἀλίμονο ἂν κόψουμε τὰ μπάνια
Μόνο καὶ μόνο γιατί πνίγηκαν πεντέξι.
Ἀλίμονο ἂν προδώσουμε τὴ θάλασσα
Γιατὶ ἔχει τρόπους νὰ μᾶς καταπίνει.
Ἡ θάλασσα εἶναι σὰν τὸν ἔρωτα:
χίλιοι τὴ χαίρονται – ἕνας τὴν πληρώνει.

(1962)

και φτάνει για σήμερα 

[Appelsinpiken]

Όσο κι αν κανείς προσέχει
όσο κι αν το κυνηγά,
πάντα πάντα θα 'ναι αργά
δεύτερη ζωή δεν έχει.

Το παράπονο
του Οδυσσέα Ελύτη

Εδώ στου δρόμου τα μισά
έφτασε η ώρα να το πω
άλλα είναι εκείνα που αγαπώ
γι’ αλλού γι’ αλλού ξεκίνησα.

Στ’ αληθινά στα ψεύτικα
το λέω και τ’ ομολογώ.
Σα να ‘μουν άλλος κι όχι εγώ
μες στη ζωή πορεύτηκα.

Όσο κι αν κανείς προσέχει
όσο κι αν το κυνηγά,
πάντα πάντα θα ‘ναι αργά
δεύτερη ζωή δεν έχει.

[pandora]

ΡΕΑ ΓΑΛΑΝΑΚΗ

Οι τρυφερές γυναίκες των τριάντα με τριανταπέντε

Ποίημα δωδέκατο, το μώβ

Άναξ
δεν υπολόγιζα πως ήσουνα πιό μαλακός
κι απ' το μετάξι του μανδύα

που μ' άπλωσες στους ώμους να μη με χτυπά
ο αγέρας της νυχτερινής μας κούρσας

Μάτια υγρά, τρέμοντα χείλια των απλων.
Αν φιληθούμε, θα πεθάνουμε μαζί.

Φαρμάκι το ιώδες του μανδύα
αυτό που εσύ θα πείς κανόνα κι εγώ δίκιο

Το μώβ θα σβήσει προτού σ' ανατρέψει
Αλλά
να μ'αγαπάς τη συντριβή του

Ένα σπαθί κρυμμένο σε μυρσίνες
παιδάκι είχα ονειρευτεί.

http://genesis.ee.auth.gr/dimakis/simeio/1/16.html



 

[Karaμazoβ]

Ωχρά Σπειροχαίτη*

Kώστας Καρυωτάκης

Ήταν ωραία ως σύνολο τα επιστημονικά
βιβλία, οι αιματόχρωμες εικόνες τους, η φίλη
που αμφίβολα κοιτάζοντας εγέλα μυστικά,
ωραίο κι ό,τι μας έδιναν τα φευγαλέα της χείλη...

Tο μέτωπό μας έκρουσε τόσο απαλά, με τόση
επιμονή, που ανοίξαμε για νά 'μπει σαν κυρία
η Tρέλα στο κεφάλι μας, έπειτα να κλειδώσει.
Tώρα η ζωή μας γίνεται ξένη, παλιά ιστορία.

Tο λογικό, τα αισθήματα μας είναι πολυτέλεια,
βάρος, και τα χαρίζουμε του κάθε συνετού.
Kρατούμε την παρόρμηση, τα παιδικά μας γέλια,
το ένστικτο ν' αφηνόμεθα στο χέρι του Θεού.

Mια κωμωδία η πλάση Tου σαν είναι φρικαλέα,
Eκείνος, που έχει πάντοτε την πρόθεση καλή,
ευδόκησε στα μάτια μας να κατεβάσει αυλαία
―ω, κωμωδία!― το θάμπωμα, τ' όνειρο, την αχλύ.

...Kι ήταν ωραία ως σύνολο η αγορασμένη φίλη,
στο δείλι αυτό του μακρινού πέρα χειμώνος, όταν,
γελώντας αινιγματικά, μας έδινε τα χείλη
κι έβλεπε το ενδεχόμενο, την άβυσσο που ερχόταν.





* Η "ωχρα σπειροχαίτη" ειναι το βακτήριο της σύφιλης...