Η ανατροπή!

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Admins]

Για αλλαγή του public name σας, επικοινωνήστε με έναν από τους Admins.

[apostolos1986]

αν ήταν έτσι...η ΠΑΣΠ ή η ΔΑΠ θα έπρεπε εδώ και μήνες να πάρουν συνέλευση...
αλλά η μεν ΠΑΣΠ ούτε λευκά μπορούσε να περάσει τόσο καιρό...
και η ΔΑΠ είχε φτάσει μέχρι 100 ψήφους...

[jeffaldo]

Για να έπαιρναν κ πάλι δύσκολα συνέλευση θα έπρεπε να κατέβαιναν μαζί, πράγμα κομματάκι δύσκολο.

Τώρα κ τα λευκά είναι άλλη ιστορία.

Τεσπα...οι εκλογές είναι κοντά...θα δούμε...(αν κ πάλι πολύ λίγοι ψηφίζουν)

[Verminoz]

Για να έπαιρναν κ πάλι δύσκολα συνέλευση θα έπρεπε να κατέβαιναν μαζί, πράγμα κομματάκι δύσκολο.

Τώρα κ τα λευκά είναι άλλη ιστορία.

Τεσπα...οι εκλογές είναι κοντά...θα δούμε...(αν κ πάλι πολύ λίγοι ψηφίζουν)

Μαζί με το ζόρι θα ξεπερνούσαν τους 40 σε φάσεις σαν την χθεσινή και στους 103 σε φάσεις σαν τις προηγούμενες :

[corina]

  Στις καταλήψεις Μαΐου - Ιουνίου ήμουν δεύτερο έτος. Ήμουν μάλιστα ένα άτομο με μειωμένη πολιτική κρίση, που ξαφνικά βρέθηκε στη μέση ενός αναβρασμού στο χώρο της παιδείας. Ήταν αρκετά δύσκολο να αλλάξω γνώμη για κάποια πράγματα, όπως για το τι μπορεί να πετύχει μια γενική συνέλευση φοιτητών, και αγνοούσα τις συλλογικές διαδικασίες του τμήματος και τα όργανα διοίκησης. Ίσως αυτός ήταν και ένας λόγος που, ενώ στήριζα, δεν συμμετείχα ενεργά τότε στις καταλήψεις.
  Ωστόσο έκτοτε άρχισαν να γίνονται πολιτικές συζητήσεις μέσα στις παρέες και ανταλλαγή απόψεων, η οποία με τον τρόπο της αρχίζει και μας διαμορφώνει ως προσωπικότητες αλλά και ως χαρακτήρες.
  Μετά από μία πιεσμένη εξεταστική, άρχισα αμέσως να ασχολούμαι με τα πολιτικά, όσο φυσικά μπορούσα, γιατί δεν ήξερα και πολλά πράγματα. Γνώρισα ανθρώπους, έφτιαξα προσωπικές σχέσεις και φιλίες, άρχισα να μοιράζομαι ένα όραμα με κάποια παιδιά. Ένα όραμα που για διάφορους λόγους δεν μπόρεσα να το στηρίξω στην πράξη όσο θα ήθελα να το στηρίξω. Ωστόσο χαιρόμουν γιατί ανήκα σε μια συλλογικότητα, μαζί με άτομα που μου έμαθαν τι σημαίνει αυτή η λέξη και πόσα μπορεί να πετύχει.


  Για λόγους κυρίως διαφορετικής εκτίμησης του πολιτικού σκηνικού, άρχισα να διαφωνώ με την κατάληψη μετά την ψήφιση του νόμου. Γι' αυτό και δεν ψήφισα το αντίστοιχο πλαίσιο στις συνελεύσεις. Άρχισα να βλέπω ότι πολλά άτομα επηρεάζονταν συναισθηματικά, άλλαζαν, σκλήραιναν ως χαρακτήρες, ιδιαίτερα μετά τα γεγονότα των συλλήψεων και το γεγονός ότι επωμίζονταν όλο το βάρος της κατάληψης. Και είναι λογικό και θεμιτό, και τους καταλαβαίνω. Όμως άρχισαν να χάνουν τον κόσμο. Και δεν τους ένοιαζε ή δεν είχαν ίσως τις αντοχές να χαϊδέψουν αυτιά και να τον συσπειρώσουν για μία ακόμη φορά...
  Η χθεσινή συνέλευση ήταν για μένα ένα τέλος εποχής. Πιθανώς να στενοχωρέθηκα πιο πολύ σε σχέση με κάποιους που στήριξαν το κοινό πλαίσιο - καθώς εγώ δεν ψήφισα καν - και θεώρησα τη διαδικασία μια σκέτη παρωδία. Έβλεπα πάνω από όλα να χάνεται ένα όραμα, που κάποτε ήταν και δικό μου, που δεν μπορούσα να πιστέψω πλέον σ'αυτό...Ίσως ήταν και το βίντεο των συλλήψεων μετά το πέρας της συνέλευσης...Ίσως ήταν και τα πρόσωπα αυτών των παιδιών που είχαν την ειλικρίνεια για ακόμη μια φορά να καταθέσουν την ψυχή τους και αυτό που πιστεύουν...Παρόλο που δεν μπορούσαν να με πείσουν - και αυτό ίσως ήταν το χειρότερο...Ίσως να ήταν το γεγονός ότι δεν ήθελα να χάσουν την υποστήριξη του κόσμου αυτά τα παιδιά, - ούτε τη δική μου - αλλά να "υποχωρήσουν συντεταγμένα". Αλλά ξέρω ότι δε θα μπορούσαν να το κάνουν, γιατί κάποιοι από αυτούς απλά δεν μπορούν να προδώσουν τα όνειρά τους και τα πιστεύω τους.

  Δυστυχώς αυτά τα παιδιά δεν ξέρω αν θα διαβάσουν αυτό το κείμενο.Ούτε και σεις ξέρω αν θα το διαβάσετε, ίσως γίνομαι λιγάκι κουραστική και πολύ συναισθηματική. Όμως μόνο έτσι θα μπορώ να ξαναμοιραστώ ένα όραμα, και αυτή τη φορά να το στηρίξω καλύτερα.

[tsokis]

όταν κάποιος ψηφίζει κάτι που δεν το πιστεύει υπάρχει πρόβλημα...
ο καθένας μπορεί να το κρίνει...
απλά για ακόμη μία φορά χθες αποδείχθηκε ότι οι φοιτητές δε γουστάρουν τις συγκεκριμένες παρατάξιες...και τα μεταξύ τους τερτίπια...

+1
Πες τα ρε Απόστολε μπας και βάλουν μυαλό κάποιοι....

[MihalisK]

Όλα αυτά δεν είναι παράξενα, δυστυχώς -μπορεί και ευτυχώς γιατί ότι αρχίζει να καθίσταται αρχίζει να σαπίζει- όλα τα κινήματα ανά τους αιώνες σε κάποια στροφή ξέφυγαν από τα πλαίσια της αρχικής τους δυναμικής και είτε εξαιτίας της αλλαζονείας των πρωταγωνιστών τους που αρχίζουν να αποκτούν εξουσία και παραφέρονται, είτε εξαιτίας των συνθηκών που αλλάζουν, είτε εξαιτίας και των δύο η δυναμική αυτή χάνεται.

Κοινή συνισταμένη σε όλες αυτές τις περιπτώσεις είναι η ελευθερία που υλοποιείται μέσα στους αναβρασμούς, μια ελευθερία που είναι μοναδική και δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί μετά το πέρας του κινήματος ακόμα και αν επιλεχθεί η ιδανική διάδοχη κατάσταση. Αυτό γιατί απλούστατα απαραίτητο συστατικό μιας τέτοιας ελευθερία είναι η αλλαγή, η αλλαγή όχι σαν κάτι συντελεσμένο αλλά σαν κάτι μόνιμο και διαρκές, και προφανώς αυτό δε γίνεται να υπάρχει παρά για μικρές αλλά ουσιαστικές περιόδους όπως αυτή που μάλλον έκλεισε χθες.

Μια άλλη συνισταμένη όλων αυτών των περιπτώσεων, είναι η παρουσία μιας συντηριτικής μερίδας. Οι άνθρωποι που αντιμάχονται αυτή την άλλαγη και που κάπου μέσα τους -ποτέ όμως έξω τους- αντιμάχονται αυτή την ίδια την ελευθερία. Στο τέλος κάθε κινήματος μένουν για λίγο πιο χαρούμενοι από τους άλλους,  η παρακμή κάθε τι που μπορεί να τους ξεβολέψει είναι για αυτούς μια επιτυχία. Ωστόσο αυτό που δε γίνεται αντιληπτό ποτέ είναι ότι η αλλαγή σαν κατάσταση μπορεί να εξαφανίζεται, αλλά τα αποτελέσματά της διαρκούν και συνήθως καταπίνουν τους μίζερους κερδισμένους.

[dimakis]

............ ίσως γίνομαι λιγάκι κουραστική και πολύ συναισθηματική. Όμως μόνο έτσι θα μπορώ να ξαναμοιραστώ ένα όραμα, και αυτή τη φορά να το στηρίξω καλύτερα.

Χρησιμοποίησα πολλές φορές τον όρο 'συναισθηματικόν' σε αντίθεση με τα πολιτικά επιχειρήματα στα τελευταία μου μηνύματα.
Ξέρω ότι σε αγώνες όπως οι τελευταίοι, οι άνθρωποι συμμετέχουν κατά κύριο λόγο με την καρδιά, έτσι ήταν πάντα.
Το μήνυμά σου, αλλά και οι συζητήσεις μαζί σας στα κυλικεία, τις αίθουσες και το διαδίκτυο δείχνουν αυτήν ακριβώς την διάσταση των κινητοποιήσεων.
Δεν φτάνει όμως μόνον αυτό.
Χρειάζεται να δουλέψει και το μυαλό, χρειάζεται πολλά να γίνουν συνείδηση.
Ανέβασα στον genesis την 'απεργία' του Άιζενσταϊν, το βράδυ της Κυριακής, όχι τυχαία, αλλά θέλοντας να βοηθήσω στην κατανόηση μερικών εννοιών. ( http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=3023.msg268168#msg268168 )
"Προδοσία", "αγώνας", "θυσίες", "νίκη", "ήττα", "λογική", "συναίσθημα" είναι μερικές από τις λέξεις που πετιούνται από εδώ κι από εκεί.
Μη βιάζεστε να τις χρησιμοποιήσετε, είστε μικροί και πολλοί από εσάς δεν ξέρετε καν τι σημαίνουν...

Διαβάστε, δείτε και στοχαστείτε.

[pandora]

Ωστόσο έκτοτε άρχισαν να γίνονται πολιτικές συζητήσεις μέσα στις παρέες και ανταλλαγή απόψεων, η οποία με τον τρόπο της αρχίζει και μας διαμορφώνει ως προσωπικότητες αλλά και ως χαρακτήρες.
 . Ένα όραμα που για διάφορους λόγους δεν μπόρεσα να το στηρίξω στην πράξη όσο θα ήθελα να το στηρίξω. Ωστόσο χαιρόμουν γιατί ανήκα σε μια συλλογικότητα, μαζί με άτομα που μου έμαθαν τι σημαίνει αυτή η λέξη και πόσα μπορεί να πετύχει.


  Για λόγους κυρίως διαφορετικής εκτίμησης του πολιτικού σκηνικού, άρχισα να διαφωνώ με την κατάληψη μετά την ψήφιση του νόμου. Γι' αυτό και δεν ψήφισα το αντίστοιχο πλαίσιο στις συνελεύσεις. Άρχισα να βλέπω ότι πολλά άτομα επηρεάζονταν συναισθηματικά, άλλαζαν, σκλήραιναν ως χαρακτήρες, ιδιαίτερα μετά τα γεγονότα των συλλήψεων και το γεγονός ότι επωμίζονταν όλο το βάρος της κατάληψης. Και είναι λογικό και θεμιτό, και τους καταλαβαίνω.
  Η χθεσινή συνέλευση ήταν για μένα ένα τέλος εποχής. Ίσως ήταν και τα πρόσωπα αυτών των παιδιών που είχαν την ειλικρίνεια για ακόμη μια φορά να καταθέσουν την ψυχή τους και αυτό που πιστεύουν...Παρόλο που δεν μπορούσαν να με πείσουν - και αυτό ίσως ήταν το χειρότερο...Ίσως να ήταν το γεγονός ότι δεν ήθελα να χάσουν την υποστήριξη του κόσμου αυτά τα παιδιά, - ούτε τη δική μου - αλλά να "υποχωρήσουν συντεταγμένα". Αλλά ξέρω ότι δε θα μπορούσαν να το κάνουν, γιατί κάποιοι από αυτούς απλά δεν μπορούν να προδώσουν τα όνειρά τους και τα πιστεύω τους.

μαζί  σου
όλα  αυτά  ήταν και  στο  δικό  μου  μυαλό  χθές

θα  μαι  πάντα  περήφανη  που  στάθηκα  δίπλα  σε  ανθρώπους  με όραμα  και  όνειρα  για  μια  παιδεία  που  θα  την  παραλάβει  από  μάς  η  επόμενη  γενιά. Για  πράγματα  που  έγιναν  που  χρειαζόταν  κότσια. Για  ένα  κίνημα  που  γέννησε  συνειδήσεις. Αυτές  οι  συνειδήσεις, αυτή  η  προβληματική, θέλω  να  πιστεύω  ότι  δεν  θα  λήξει  μετά  το  τέλος  των καταλήψεων. Ούτε  το  "πότε  θα  κάνει  ξαστεριά", όπως  είπε  ο  Τάσος, θα  πάψουμε να  το  τραγουδάμε.Αυτή  η  γενιά  τουλάχιστον. Θέλω  να  πιστεύω  και  οι  επόμενες.

Από  τα  πράγματα  που  ξεχώρισα  και  με  συγκίνησαν  χθές

Αυτό  που  είπε  η  Στέλα  στην  ομιλία  της, γυρνώντας  προς  τα  παιδιά  που  καθόντουσαν  στο  αριστερό  διάζωμα : "είμαι  περήφανη  που  ήμουνα  μαζί  σας".

κ  αυτο  που  άκουσα  από  τον  Μπάμπη : "τον  βλέπεις  αυτόν  εκεί  κάτω  που  μιλά? είναι  πρώτο  έτος. Εγώ  θα  φύγω. Θα  πάρω  το  πτυχίο  μου. Αλλά  αφήσαμε  κάτι  πίσω  μας. Θα  φύγω  εγώ  και  θα  ρθούν  άλλοι  που  θα  ενδιαφερθούν  για  το  μέλλον".

Το  φοιτητικό  κίνημα  μας  άφησε  μιά  παρακαταθήκη : να  μπορούμε  να  συζητάμε, να προβληματιζόμαστε, να ονειρευόμαστε, να στεκόμαστε  δίπλα  σ'έναν συνάδελφό μας, όποιος κι αν  είναι  αυτός, να μοιραζόμαστε και να  πραγματοποιούμε  οράματα. Να στεκόμαστε  δίπλα ο ένας στον άλλον, να πιανόμαστε από τα  χέρια σε  μια πορεία  και η  φωνή  μας  να  ξεπερνάει τον κρότο  των δακρυγόνων.

Αν και  σταμάτησα να στηρίζω τη  κατάληψη, είμαι περήφανη για τη  γενιά  μου. Και  για  όλους  όσους  δώσαν την  ψυχή  τους  στο  κίνημα  και  ονειρεύτηκαν "με  ένα  άστρο  για  ανταπόδωση".

Συγγνώμη  για  την  πολυλογία  - και  το συναισθηματισμό.

[emmanuel]

δε θελω να μιλαω πολυ γιαυτα τα θεματα,τουλαχιστον τη δεδομενη χρονικη στιγμη. ...αλλα επειδη πραγματικα μου βγαινει,να πω οτι και γω σε ενα βαθμο το ενιωσα αυτο που λεει η πανδωρα και κορινα...
και πραγματικα δε ξερω  ποσοι εδωσαν σημασια στο τελος,αλλα το ειπα και το τονισα   στην ομιλια μου,οτι  οταν ακτεβηκα καλοκαιρι κατω ημουν απο αυτους που τους εμεινε κατι...και γιαυτο καταλαβαινω πως ενιωθαν τα παιδια του κοινου απεναντι μας...  και ειμαι εγω ο ιδιος που ειδα το οραμα μου να χανεται τον τελευταιο καιρο ,ο ιδιος που εφτασα στο σημειο να επιμενω  για την αλλαγη της καταστασης...δε θελω να το αναλυσω,αυτο μονο..... 

[corina]

............ ίσως γίνομαι λιγάκι κουραστική και πολύ συναισθηματική. Όμως μόνο έτσι θα μπορώ να ξαναμοιραστώ ένα όραμα, και αυτή τη φορά να το στηρίξω καλύτερα.

Χρησιμοποίησα πολλές φορές τον όρο 'συναισθηματικόν' σε αντίθεση με τα πολιτικά επιχειρήματα στα τελευταία μου μηνύματα.
Ξέρω ότι σε αγώνες όπως οι τελευταίοι, οι άνθρωποι συμμετέχουν κατά κύριο λόγο με την καρδιά, έτσι ήταν πάντα.
Το μήνυμά σου, αλλά και οι συζητήσεις μαζί σας στα κυλικεία, τις αίθουσες και το διαδίκτυο δείχνουν αυτήν ακριβώς την διάσταση των κινητοποιήσεων.
Δεν φτάνει όμως μόνον αυτό.
Χρειάζεται να δουλέψει και το μυαλό, χρειάζεται πολλά να γίνουν συνείδηση.
Ανέβασα στον genesis την 'απεργία' του Άιζενσταϊν, το βράδυ της Κυριακής, όχι τυχαία, αλλά θέλοντας να βοηθήσω στην κατανόηση μερικών εννοιών. ( http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=3023.msg268168#msg268168 )
"Προδοσία", "αγώνας", "θυσίες", "νίκη", "ήττα", "λογική", "συναίσθημα" είναι μερικές από τις λέξεις που πετιούνται από εδώ κι από εκεί.
Μη βιάζεστε να τις χρησιμοποιήσετε, είστε μικροί και πολλοί από εσάς δεν ξέρετε καν τι σημαίνουν...

Διαβάστε, δείτε και στοχαστείτε.

Τίποτα δεν ξέρουμε. Είμαστε ακόμη πολύ μικροί και δεν έχουμε ζήσει πολλά πράγματα, για να μπορούμε να καταλαβαίνουμε άλλα τόσα.
Και από τις παραπάνω λέξεις, μόνο ίσως λίγο το "συναίσθημα" να γνωρίζουμε, και αυτό σε μια πρώιμη, νεανική του μορφή. Και αυτό γιατί θέλουμε να αρχίσουμε να πετυχαίνουμε κάποια πράγματα στη ζωή μας και ίσως, μέσα από τέτοιες καταστάσεις, να ψάχνουμε την ελπίδα ότι ίσως κάποτε θα καταλάβουμε.

[pandora]

Μας  λείπει  η  γνώση, πάνω  απ'όλα, ίσως  και  η  συνείδηση  ως  ένα  βαθμό.
Κε  Δημάκη  το  μήνυμά  σας  με  έκανε  να  ξανασκεφτώ  που  χρησιμοποίησα  τη λέξη  "συνείδηση"...
Απλά  μου  έμεινε  από  τις  πορείες  το  σύνθημα :"στο  δρόμο  γεννιούνται  συνειδήσεις" και  είναι  κάτι  που  πίστεψα  από  τον  Μάη-Ιούνη  μέχρι  τώρα  για  πολλά  άτομα - και  για  τον  εαυτό μου... 

[Wanderer]

Σε γενικές γραμμές οι συνέλευση ήταν καλή, τέλοσπάντων τουλάχιστον πριν τις 2:30 είχαν μαζευτεί αρκετά άτομα αν και κράτησε πολλές ώρες και ξέσπασε και ένα μπάχαλο στο τέλος για εκείνη τη διάταξη στο καταστατικό. Είχα ψηφήσει υπέρ του να δοθεί χθες άμεσα μια λύση με ψηφοφορία, αλλά τελικά ήταν λάθος διότι θα ήταν περισσότερο μια σπασμωδική ενέργεια παρά αποτέλεσμα εποικοδομητικού διαλόγου. Εξ'άλλου, και στην προ-προηγούμενη που υπερίσχυσε έναντι του εναλλακτικού για 60 ψήφους η κατάληψη, δεν είχε το 50%+1, έτσι δεν είναι;

Σκέφτομαι ότι ίσως για εξοικονόμηση χρόνου η κάθε παράταξη και οι ουδέτερες ομάδες κατάθεσης πλαισίων θα πρέπει να επιλέγουν ένα μέλος τους, το οποίο θα τους εκπροσωπεί στις ομιλίες, και φυσικά να υπάρχει χρόνος για περισσότερες ερωτήσεις στον κάθε εκπρόσωπο.

[siren]

αν έχουν κάποια συνείδηση...δε θα έπρεπε να κοιμηθούν ήσυχα απόψε....

Δηλαδή θα έπρεπε να χάσουν τον ύπνο τους επειδή απλά πιστεύουν ότι η κατάληψη ως μορφή αγώνα δεν έχει τίποτα άλλο να προσφέρει..? Ότι εφ'όσον έχει περαστεί ο νόμος και η πλειοψηφία των σχολών έχει ανοίξει, εμείς και άλλοι πέντε που συνεχίζουμε τον αγώνα δεν θα καταφέρουμε το ακατόρθωτο? Ξεκολλήστε επιτέλους από την απόλυτη προσκόλληση στα ιδεώδη και στα πιστέυω. Καλά είναι, δεν λέω, αλλά όταν πλέον τα πράγματα φτάνουν στα άκρα γιατί να εμμένουμε σε ουτοπικές φιλοδοξίες? Και πίστεψε με, αυτά τα άτομα που ονομάζεις ασυνείδητα, χτες το βράδυ κοιμήθηκαν καλύτερα από ποτέ...

[Jalk]

Εξ'άλλου, και στην προ-προηγούμενη που υπερίσχυσε έναντι του εναλλακτικού για 60 ψήφους η κατάληψη, δεν είχε το 50%+1, έτσι δεν είναι;

Είχε...

Πλαίσιο Συντονιστικής Επιτροπής: 246
Εναλλακτικό Πλαίσιο: 184
ΔΑΠ-ΝΔΦΚ: 24
Λευκά: 10

[Wanderer]

Α. Anyway...