http://www.demokritos.gr/library/downloads/Docs/documents/jobs/Jobs383.pdf

Εκτός από διπλωματούχους/πτυχιούχους μηχανικούς/πληροφορικάριους υπάρχουν θέσεις και για ερευνητικό προσωπικό (με διδακτορικό ή μάστερ).

Από κοινό γνωστό έμαθα για την παρακάτω θέση εργασίας:

Εταιρεία ανάπτυξης εφαρμογών διαδικτύου (web development) με έδρα τη Βόννη, Γερμανία, αναζητά προγραμματιστή (web developer) με εμπειρία στο περιβάλλον symfony.

Όλη η αγγελία

http://www.webfactory.de/stellen/symfony-entwickler/

Απαραίτητη προϋπόθεση η γνώση γερμανικών, διότι ο συνεργάτης που θα προσληφθεί θα πρέπει να επικοινωνεί απευθείας με τους πελάτες της εταιρείας. Η εμπειρία στο symfony (http://symfony.com/) είναι (από ό,τι άκουσα) σχετικά ελαστική απαίτηση.

Χρήστος

Για να ελαφρύνει λίγο το κλίμα... ένα σκίτσο του Ανδρέα Πετρουλάκη

Παραθέτω ένα ενδιαφέρον άρθρο του Νίκου Ξυδάκη από την Καθημερινή

"Οραμα για τη νεολαία: όλοι ίσοι κάτω από τη βάση

Tου Nικου Γ. Ξυδακη

Τα μέτρα για την Παιδεία, που εξήγγειλε η αρμόδια υπουργός ύστερα από πολύμηνη εκκόλαψη, άλλα αμήχανα κι άλλα ασυνάρτητα, συνθέτουν ένα αντιφατικό πακέτο ενδεικτικό της αντιφατικής διακυβέρνησης που ζούμε. Η περίοδος δοκιμής για τους νέους δασκάλους λ. χ. και η παιδαγωγική κατάρτιση κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση. Επόμενο βήμα θα ήταν η ανάσχεση της βιομηχανίας μεταπτυχιακών τίτλων στα παιδαγωγικά τμήματα, με σκοπό την πληρωμένη εκπαιδευτικά άδεια και το επίδομα.

Η αξιολόγηση του σχολικού έργου προτείνεται δειλά και μάλλον συγκεχυμένα, ενώ δεν προτείνεται σαφής αξιολόγηση των εκπαιδευτικών· επιθεωρητής δεν προβλέπεται, οι εκπαιδευτικοί κατά κάποιον τρόπο αυτοαξιολογούνται· θετικό στοιχείο μπορεί να αναδειχθεί, υπό όρους, η ανάμειξη των συλλόγων γονέων.

Η σφοδρή αντίφαση, τώρα: η υπουργός Αννα Διαμαντοπούλου καταργεί τη βάση του 10 στις πανελλαδικές εξετάσεις για ΑΕΙ, την οποία εισήγαγε η πρώην υπουργός Μαριέττα Γιαννάκου το 2006. Θυμόμαστε ασφαλώς ότι πριν θεσπιστεί η βάση του 10 (ως μέσος όρος), έμπαιναν σε ΑΕΙ και ΤΕΙ μαθητές με μονοψήφιο μέσο όρο βαθμολογίας: 3, 4, 5... Η βάση του 10 υπολογίζεται ότι άφησε εκτός ΑΕΙ - ΤΕΙ περίπου 60.000 υποψήφιους σπουδαστές και οδήγησε σε ερήμωση διάφορες επαρχιακές σχολές, αμφιβόλου ακαδημαϊκής επάρκειας έτσι κι αλλιώς, και συνακόλουθα σε κάμψη του ιδιότυπου φοιτητικού τουρισμού προς την επαρχία.

Το δεκάρι δεν είναι πανάκεια· δεν θεραπεύει όλες τις δομικές ασθένειες του εκπαιδευτικού συστήματος· δεν προφυλάσσει το λύκειο από τον ευτελισμό, δεν καταπολεμάει την αποστήθιση. Ωστόσο, θέτει ένα όριο, διαφυλάσσει κάπως το επίπεδο των σχολών, οι οποίες υποφέρουν ήδη από συμφόρηση και κάμψη των παρεχομένων σπουδών.

Ποιο είναι το επιχείρημα της κ. Διαμαντοπούλου για την κατάργηση του 10; «Δεν υπάρχει καμία ένδειξη ή μελέτη που να αποδεικνύει ότι η θέσπιση της βάσης του 10 πέτυχε στο ελάχιστο την άνοδο της ποιότητας σπουδών στα λύκεια ή στα τριτοβάθμια ιδρύματα». Μα δεν είναι καθήκον του υπεύθυνου υπουργείου να διεξαγάγει τη μελέτη που θα διαπίστωνε την αποτελεσματικότητα ή μη της βάσης; Κι όμως, η υπουργός επικαλείται την ανυπαρξία μελέτης, δηλαδή την ανυπαρξία τεκμηρίωσης και έρευνας, για να δικαιολογήσει τη δράση της... Και του χρόνου θα δούμε τι κάνουμε, είπε. Τραγέλαφος.

Αυτό που δεν ομολογεί η υπουργός είναι ότι η κυβέρνηση επιθυμεί να ξαναγεμίσει τα σχολάζοντα ιδρύματα της επαρχίας, αυτά που στήθηκαν δίκην στρατοπέδων για να προσφέρουν εύκολο εισόδημα στις τοπικές κοινωνίες: ενοίκια από γκαρσονιέρες και rooms, εστιατόρια, καφετέριες. Λαμία, Αγρίνιο, Ναύπλιο, Τρίπολη, Κόρινθος, Φλώρινα, Κοζάνη, Πρέβεζα, Αρτα, κάθε πόλη και πανεπιστημιακή σχολή, κάθε κωμόπολη και ΤΕΙ. Για να παρκάρουν εκεί οι μαθητές του 5 ή του 6, αυτοί που ούτως ή άλλως δεν μπορούν ή δεν ενδιαφέρονται να πιάσουν το 10, αλλά που έτσι παρκαρισμένοι αδρανείς μένουν έξω από την επισήμως καταγραφόμενη ανεργία, αφαιμάσσοντας τις οικογένειές τους, μη καταλήγοντας σε ουσιαστική εκπαίδευση ή έστω σε ένα πτυχίο με κάποιο επαγγελματικό αντίκρισμα. Να κυκλοφορεί το χρήμα από τη μια τσέπη στην άλλη... Και η νεολαία να θάβεται σε χωματερές, να ταΐζεται με ψέματα και πέτσινα πτυχία.

Η κυβέρνηση ομολογεί ότι δεν έχει καμιά μελέτη, κανένα σοβαρό σχέδιο για μεταρρύθμιση της εκπαίδευσης, δεν έχει να προσφέρει καμία σοβαρή προοπτική στη νεολαία· προοπτική σπουδών με δημιουργικό περιεχόμενο και κάποιο αντίκρισμα στην αγορά εργασίας, προοπτική εργασίας, προοπτική υγιούς εγκοινωνισμού και αξιοκρατίας. Οχι, ακόμη και τα παιδιά που δεν θέλουν ή δεν μπορούν να σπουδάσουν, αντί να προσανατολιστούν προς άλλα επαγγέλματα, δεξιότητες, τέχνες, οδηγούνται αγεληδόν στις παράγκες που αποκαλούνται ΑΕΙ, για να λιμνάσουν πληρώνοντας καφετέριες, κινητά και υπεραστικά λεωφορεία, για να ζωντανέψουν με την κατανάλωσή τους μαραμένες, εγκαταλελειμμένες επαρχιακές πόλεις.

Ιδού το όραμα: Από δεκαοκτώ χρόνων στην αδράνεια και τη φυγομαχία, στις χαμηλές προσδοκίες, στο ροκάνισμα του χρόνου. Σε μια χώρα που αποθεώνει ξεδιάντροπα την ψευδοδημοκρατία του όλοι ίσοι κάτω από τη βάση, όλοι περνούν όπου να ’ναι, ό, τι να ’ναι. Με μια κυβέρνηση που ήθελε, λίγους μήνες νωρίτερα, να κάνει copy-paste σχολικό θαύμα της Φινλανδίας. Εμεινε στο copy. Kαι σπεύδει υποκριτικά, δημαγωγικά, αναίσχυντα, να κρύψει την ανεργία, την απουσία παραγωγικών δομών, την απουσία σχεδίου, την έλλειψη κάθε οράματος, παρκάροντας τα νιάτα σε παράγκες, σταθμούς ΚΤΕΛ και καφενεία – κάτω από τη βάση."

Πηγή: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_93_18/04/2010_397636

Με αφορμή το ποστ του "Αντίλογου" ήθελα να ζητήσω συγγνώμη από το φόρουμ αν σε πολλά σημεία τον τοποθετήσεών μου έκανα τον έξυπνο και αφ υψηλού κριτική (π.χ. αναφέροντας Ντοστογιέφσκι ή πετώντας κάποιες εξυπνάδες). Έπεσα κι εγώ στην παγίδα του "εν βρασμώ ψυχής" και δεν αντιστάθηκα στον πειρασμό να κάνω τον έξυπνο. (δεν το λέω ειρωνικά).

Τώρα, όσον αφορά την ουσία του ποστ, δυστυχώς δεν είχα τον χρόνο για να κατανοήσω πώς συνδέονται τα λόγια του Σμερντιακόβ με την υπόθεσή μας ακριβώς (ούτε αυτό το λέω ειρωνικά). Πάντως μπορεί όντως να παρερμήνευσα τις προθέσεις των λεγομένων σου αγαπητέ Αντίλογε, αυτό είναι το μειονέκτημα της γραπτής, έμμεσης συνομιλίας, δεν έχεις την αμεσότητα του προφορικού λόγου για να διευκρινίσεις τι ακριβώς θέλεις να πεις. Στο σημείο των λόγων σου που στάθηκα, νομίσα ότι εντόπισα μία λογική ανακολουθία και ήθελα να απλά να την επισημάνω (δηλαδή εννοούσα ότι οι δημοκρατικοί κανόνες του παιχνιδιού πρέπει να τηρούνται ανεξαρτήτως του αν ο τηλεθεατής γνωρίζει αν έχουμε δίκιο ή άδικο, αλλά από αυτά που είπες συμπεραίνω ότι μάλλον συμφωνείς κι εσύ). Οπότε ζητώ συγγνώμη για την παρερμηνεία.


Και πάλι ζητώ συγγνώμη που έκανα τον έξυπνο (no irony intended). Η αποκρυπτογράφηση σου είναι κοντά στην αλήθεια αλλά δεν είναι εντελώς ακριβής. Πρώτον δεν σας έβρισα και δεύτερον, δεν ήθελα να ακούσω να συμφωνείτε με τις απόψεις μου, αλλά θα το εκτιμούσα να τις απορρίπτετε με λογικά επιχειρήματα.

Ευχαριστώ για την υπομονή. Νομίζω τελικά ότι αυτές οι συζητήσεις καλύτερα είναι να γίνονται εκ του σύνεγγυς για να αποφεύγονται οι παρεξηγήσεις.

Από ποιο σημείο των γραφομένων μου προκύπτει ότι κλείνω τα μάτια στην βία που υφίσταται η κοινωνία;!;! Το ότι καταδικάζω τη βία της μίας πλευράς δεν σημαίνει ότι επιδοκιμάζω αυτομάτως την βία της άλλης πλευράς. Ίσα-ίσα αυτό είναι που θέλω να πω: αν θέλουμε να αντισταθούμε στην βία που υφιστάμεθα, πρέπει να αντισταθούμε και στον πειρασμό να την ασκήσουμε οι ίδιοι στους άλλους. Αυτή είναι μία θέση που φυσικά μπορείς να την απορρίψεις ή να την αποδεχτείς, αλλά μην μου αποδίδεις απόψεις που δεν εξέφρασα.

Quotations go both ways. Αν είναι να επιχειρηματολογήσουμε (τρόπος του λέγειν) με θέσφατα, πρέπει να δούμε αν αντέχουν πρώτα οι δικές μας απόψεις στην εφαρμογή τους.

Και εν κατακλείδει: Κάποτε είχα την ψευδαίσθηση ότι η μαθηματική παιδεία θα μπορούσε να κάνει τους ανθρώπους  ικανούς να συζητούν νηφάλια και σύμφωνα με τους κανόνες της λογικής. Διαβάζοντας πολλά post αυτού του φόρουμ αυτή η ψευδαίσθηση χάθηκε.

Δηλαδή μόνο το σπρώξιμο είναι βία; Το να είναι 30 άτομα από πάνω σου, να σε έχουν κολλημένο στον τοίχο σε ένα τετραγωνικό μέτρο και να σου λένε "δεν φεύγεις αν δεν υπογράψεις αυτά που σου λέμε" δεν είναι βία; Έχουμε χάσει κάθε μέτρο σε αυτό το πανεπιστήμιο;


Καλά, αν είναι να βάλουμε το όριο της αποδεκτής βίας στο καλάσνικοφ, πρέπει να ανησυχούμε πολύ μου φαίνεται...

Ασχέτως του αν έπαιξε ή όχι θέατρο ο πρύτανης , ασχέτως με το αν είχαν δίκιο ή όχι οι φοιτητές, ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα (μάλλον τα μέσα σπιλώνουν τον σκοπό).

Γιατί όπως είπες κι εσύ:
Ας κοιταχτούμε λοιπόν στον καθρέφτη και ας δούμε πόσο τα πρόσωπά μας έχουν αρχίσει να μοιάζουν στο τέρας της βίας που πάμε να καταπολεμήσουμε.

Υ.Γ.

Τι επίπεδο! 

Funny that you say that, αλλά την ίδια ακριβώς αντίδραση εκ μέρους της υψηλής κοινωνίας παρουσιάζει ο Ντοστογιέφσκι στους "Αδερφούς Καραμαζώφ". Συγκεκριμένα, όταν κάποιος πρότεινε στους αριστοκράτες να φέρονται στους υπηρέτες τους ως ίσους, αυτοί αντέδρασαν λέγοντας "Δηλαδή τι; Μήπως να τους καθίσουμε στην πολυθρόνα και να τους προσφέρουμε και τσάι;"


Συνέπεια της παραπάνω λογικής: Αν δηλαδή ο μέσος ανθρωπάκος που ψηφίζει, ήξερε πραγματικά τι συνέβαινε μες το πανεπιστήμιο και υποστήριζε τα αιτήματα των φοιτητών, θα μπορούσαμε να αψηφίσουμε αυτούς τους κανόνες (δηλαδή τον σεβασμό της ελευθερίας του ατόμου) και να κρατήσουμε όμηρο τον πρύτανη μέχρι να μας υπογράψει το ρημάδι το χαρτί που θα λέει αυτά που εμείς θέλουμε!.... (αλήθεια, έχετε δει την "Ομολογία" του Κώστα Γαβρά; )


Κατάλαβα, αυτό που λένε στα δικαστήρια "εν βρασμώ ψυχής". Να υποθέσω τότε ότι, όταν ξαναέβρισκαν την ψυχραιμία τους οι φοιτητές, θα αναγνώριζαν ότι κάνανε λάθος να χρησιμοποιήσουν τον εκβιασμό ως όπλο;

http://www.youtube.com/watch?v=12coQ8vvtVE

Ο διάλογος των καταληψιών με τον πρύτανη είναι ενδεικτικός του δημοκρατικού ήθους τους.
-"Είμαι αυτόνομο ον. -Όχι, δεν είσαι!"

(Κοντολογίς, παλουκώσου και γράψε αυτά που θα σου υπαγορέψουμε στην ανακοίνωση, ειδεμή δεν το κουνάς ρούπι!)

Ένα παλιότερο άρθρο του ιδίου (Ιούλιος 2009). Πηγή:
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_12/07/2009_321943

"Η ελευθερία των δικτύων

Tου Πασχου Μανδραβελη

Το athens. indymedia είναι ένας δικτυακός τόπος όπου συχνάζουν αναρχικοί, αριστεριστές και άλλοι πικραμένοι (συνήθως από τη ζωή, αλλά οι ίδιοι λένε από το σύστημα). Κατηγορήθηκε πολλάκις ότι είναι το κέντρο συντονισμού των εκδηλώσεων οι οποίες μονίμως καταλήγουν σπασίματα, εμπρησμούς κ. λπ., κάτι που είναι ανόητο: σιγά μη γίνεται ο συντονισμός σε δημόσια θέα, όταν μάλιστα υπάρχουν πιο πρόσφορα και πιο φορητά μέσα, όπως είναι τα κινητά τηλέφωνα. Στον εν λόγω δικτυακό τόπο κυκλοφορεί σε μεγάλες δόσεις η συνήθης ανοησία των δικτυακών καφενείων, πασπαλισμένη με «επαναστατική» ρητορική. Πύρινος λόγος, πολλάκις υβριστικός (ο γράφων, ως «νεοφιλελεύθερος», έχει «τιμηθεί» δεόντως) αλλά και κάποια ενδιαφέροντα κείμενα· συνήθως μεταφράσεις δοκιμίων που αλλιώς δεν θα υπήρχαν στην Ελληνική.

Υπάρχει, όμως, ένα «αγκάθι». Το indymedia «στεγάζεται» στους υπολογιστές του Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Οι χρήστες του, δηλαδή, χρησιμοποιούν δημόσια περιουσία για να εκτονώνονται επαναστατικά. Πάνω σ' αυτό στήθηκε μια ολόκληρη φασαρία από τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό (ΛΑΟΣ) ο οποίος έφερε το θέμα στη Βουλή.

Ο βουλευτής του κ. Ηλίας Πολατίδης, αφού επιχείρησε να θέσει σε διαθεσιμότητα μια καθηγήτρια Μέσης Εκπαίδευσης από την περιοχή του διότι αναφέρθηκε απαξιωτικά στον ΛΑΟΣ, αποφάσισε να ασχοληθεί και με το Διαδίκτυο. Κατέθεσε πλείστες όσες ερωτήσεις για το γεγονός ότι οι μαθητές έχουν πρόσβαση στο indymedia και ουδείς (όπως είναι λογικό) τον πήρε στα σοβαρά. Χτύπησε, όμως, διάνα με την τελευταία του ερώτηση, αυτή για την οποία ο «Ελεύθερος Κόσμος» πανηγύριζε με τίτλο «Ο Πολατίδης κλείνει το indymedia».

Σύμφωνα με την ερώτηση, που δυστυχώς υιοθέτησε και ο ΟΤΕ, το Εθνικό Δίκτυο Ερευνας και Τεχνολογίας (ΕΔΕΤ) διασυνδέει το ΕΜΠ, το οποίο με τη σειρά του «φιλοξενεί την γνωστή για υπόθαλψι (sic) παρανόμων πράξεων ιστοσελίδα, Indymedia Athens». Αυτό «παραβιάζει την σύμβαση ΟΤΕ - Δημοσίου» η οποία «μέ τήν παρ. 1 τού άρθρου 3 τής συμβάσεως, η ΕΔΕΤ δεσμεύεται ότι η χρήσι τού δικτύου θά γίνεται αποκλειστικά καί μόνον γιά σκοπούς έρευνας καί εκπαιδεύσεως καί σύμφωνα μέ τήν παρ. 4 τού ιδίου άρθρου, η ΕΔΕΤ θά αναλάβη τήν υποχρέωσι νά δεσμεύση μέ τόν πιό πρόσφορο τεχνικά καί νομικά τρόπο, ότι οι φορείς πού προβλέπονται από τήν παρούσα σύμβασι δέν θά χρησιμοποιούν τίς παραχωρηθείσες ίνες γιά σκοπούς άλλους πέραν τών εκπαιδευτικών καί ερευνητικών».

Η προβληματική αυτή υιοθετήθηκε από τον ΟΤΕ, ο οποίος έστειλε εξώδικο με πανομοιότυπο περιεχόμενο στη δημόσια επιχείρηση που διαχειρίζεται το ΕΔΕΤ απειλώντας καταγγελία της σύμβασης.

Το εξώδικο αυτό εγείρει πολλά ζητήματα. Το πρώτο είναι κόστους. Η λειτουργία του indymedia επιβαρύνει το ΕΔΕΤ ελάχιστα. Η πληροφορία που διακινεί είναι ένα μηδαμινό ποσοστό της συνολικής κίνησης στο ΕΔΕΤ. Θα μπορούσε να στεγάζεται σε ιδιωτικό χώρο με λιγότερο από 80 ευρώ τον χρόνο. Το δεύτερο θέμα είναι πολιτικό: δεν φτάνει που ο ΛΑΟΣ σέρνει την πολιτική ζωή σε ζητήματα μετανάστευσης, πρέπει να καθορίζει και την πολιτική σε θέματα έρευνας και τεχνολογίας;

Τα υπόλοιπα ζητήματα είναι ακόμη πιο σοβαρά. Πρώτον: κάθε εξέλιξη στον χώρο του Διαδικτύου έγινε με κατάχρηση των «εκπαιδευτικών και ερευνητικών αναγκών» που προέβλεπαν οι αρχικές συμβάσεις. Αυτό καθ' αυτό το Ιnternet υπάρχει λόγω της κατάχρησης του δικτύου που έκαναν κάποιοι· το οποίο -ας μην ξεχνάμε- φτιάχτηκε για στρατιωτικούς σκοπούς. Κάποιοι «καταχρώμενοι» το δίκτυο εφηύραν το email, άλλοι τη συμπύκνωση μεγάλων αρχείων, μέχρι και video-games φτιάχτηκαν παράπλευρα των ερευνητικών και εκπαιδευτικών σκοπών. Ο Tim-Berns Lee «εκμεταλλεύτηκε» το δίκτυο του CERN (φτιάχτηκε για την έρευνα προκεχωρημένης Φυσικής) για να μας δώσει το World Wide Web. Το Google, το Facebook και χιλιάδες άλλοι επιτυχημένοι δικτυακοί τόποι γεννήθηκαν επειδή οι «παραχωρηθείσες ίνες χρησιμοποιήθηκαν για σκοπούς άλλους πέραν των εκπαιδευτικών και ερευνητικών».

Κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι άλλο το indymedia κι άλλο το Facebook. Σωστό, αλλά όταν το Facebook πρωτοστεγάστηκε στους υπολογιστές του Harvard, ήταν χειρότερο: ένα ανόητο παιχνιδάκι γνωριμίας των φοιτητών που κατηγορήθηκε μέχρι και ως εργαλείο εξώθησης σε πορνεία. Μετά έγινε το Facebook που όλοι ξέρουμε. Δεύτερον, δεν θα μάθουμε ποτέ τις προσπάθειες που έγιναν «κατά κατάχρηση των εκπαιδευτικών και ερευνητικών σκοπών» και κατέληξαν απλώς ενοχλητικές χωρίς να προσφέρουν αποτελέσματα. Γι' αυτό η έρευνα και η ανάπτυξη της τεχνολογίας είναι ελεύθερη από ξένες επιρροές και δεσμεύσεις. Στα εκατομμύρια ανόητες προσπάθειες που θα γίνουν, δύο-τρεις θα επιτύχουν και θα αποπληρώσουν όλες τις προηγούμενες αποτυχίες.

Βεβαίως, στην Ελλάδα ο περιορισμός που προσπαθεί να επιβάλει ο ΛΑΟΣ ισχύει από την ανάποδη. Τα καλόπαιδα από τ' αριστερά που σήμερα φωνάζουν για το δικαίωμα της δικής τους έκφρασης (χρησιμοποιώντας έστω κατ' ελάχιστον την περιουσία του ΕΜΠ) θα χρησιμοποιούσαν το άσυλο και έσπαζαν με βαριοπούλες οποιονδήποτε υπολογιστή που θα στέγαζε περιεχόμενο του ΛΑΟΣ. Αλλά ποιος είπε ότι ο φασισμός έχει μόνο ένα χρώμα;

Στον ελάχιστο κοινό παρονομαστή;

Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι να επιτύχουμε τον ελάχιστο κοινό παρονομαστή ελευθερίας στα δίκτυα, αλλά τον μέγιστο. Η βασική απειλή σήμερα δεν είναι ότι μπορεί να κλείσει το indymedia. Δεν θα κλείσει, θα μεταφερθεί κάπου αλλού. Το σημαντικό ζήτημα είναι ότι ένα πολιτικό κόμμα προσπαθεί να ελέγξει το περιεχόμενο που μεταφέρεται στα ερευνητικά δίκτυα. Είναι το ίδιο κόμμα που σήμερα με συκοφαντίες, απειλές και ερωτήσεις στη Βουλή προσπαθεί να εμποδίσει την εκλογή μη αρεστών του καθηγητών του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ετερος βουλευτής του ΛΑΟΣ, ο κ. Κυριάκος Βελόπουλος, κατέθεσε ερώτηση στον υπουργό Παιδείας ζητώντας να εμποδίσει μια ακαδημαϊκή διαδικασία και προειδοποιώντας τον ότι «αν τυχόν, από άγνοια ή άλλο τι, διορισθούν (sic: ο ευαίσθητος εθνικά βουλευτής δεν γνωρίζει ότι οι καθηγητές δεν διορίζονται, αλλά εκλέγονται) οι ανωτέρω δύο (σ. σ.: υποψήφιοι για τη θέση καθηγητές), θα δημιουργηθεί στο ευαίσθητο αυτό τμήμα ένα σκληρό προγεφύρωμα της σκοπιανής προπαγάνδας στην καρδιά του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος».

Τα ελληνικά πανεπιστήμια δεινοπάθησαν από τον αριστερίστικο φασισμό. Τώρα προσπαθεί να στήσει προγεφύρωμα και ο ακροδεξιός. Αν ο ΛΑΟΣ επιτύχει να κλείσει το indymedia, ποιος μας διασφαλίζει ότι δεν θα θελήσει να ελέγξει και την διακίνηση εργασιών ή πορισμάτων έρευνας μέσω του ΕΔΕΤ που θα θεωρήσει «αντεθνικές»; Το τι διακινείται στο ΕΔΕΤ είναι αποκλειστική αρμοδιότητα των ΑΕΙ που διασυνδέονται. Ούτε τα κόμματα ούτε ο ΟΤΕ έχουν καμιά δουλειά να ανακατεύονται. Οι ένθεν αθλιότητες δεν δικαιολογούν τις αντίθετες. Ας αφήσουν, λοιπόν, τα πανεπιστήμια να κάνουν την δουλειά τους και στο τέλος θα κριθούν.

Ιnfo

- Κέιτι Χάφνερ, Μάθιου Λάιον, «Πώς ξεκίνησε το Ιντερνετ. Οταν ξαγρυπνούν οι ιδιοφυΐες», εκδ. ΡΕΩ

- Νίκος Αλιβιζάτος, «Πέρα από το 16. Τα πριν και τα μετά», εκδ. Μεταίχμιο"

"Το indymedia και το άσυλο

Toυ Πασχου Mανδραβελη / pmandravelis@kathimerini. gr

Ενα από τα βασικά προβλήματα σε αυτήν τη χώρα είναι ότι ποτέ δεν ξεκαθαρίζουμε έννοιες, όρια και αρμοδιότητες. Ολα μπερδεύονται σε ένα κουβάρι, άπαντες ασχολούνται με τα πάντα, με αποτέλεσμα όλη η χώρα να γίνεται ένα σκηνικό γκαγκ κωμωδίας. Πώς βλέπουμε στη μεγάλη οθόνη να ανάβει μια φωτιά κάπου και τρέχουν όλοι μαζί να τη σβήσουν, και μετά να ανάβει κάπου αλλού και να τρέχουν πάλι όλοι μαζί να τη σβήσουν, αφήνοντας την άλλη να φουντώνει; Ετσι ακριβώς γίνεται και στα δημόσια πράγματα, έτσι ακριβώς εξελίσσεται και η ιστορία με το indymedia.

Το athens. indymedia. org είναι ένας δικτυακός τόπος, στον οποίο συχνάζει και γράφει όλη η παλαβή Αριστερά για τα γνωστά, που διαβάζουμε και στις ελληνικές εφημερίδες: για τον καπιταλισμό που σκοτώνει, για το σοσιαλισμό που επιτίθεται, κι άλλα φαιδρά. Πολλές φορές η γλώσσα μόνο σεμνή δεν είναι, και γίνονται προσωπικές επιθέσεις κατά των «εχθρών του λαού». Ο γράφων έχει τιμηθεί πολλάκις από τις σελίδες αυτές με χίλια δυο επίθετα. Παρ’ όλα αυτά, μπορεί κάποιος κατά καιρούς να βρει και μερικά αξιόλογα κείμενα στο σωρό της ψευδοεπαναστατικότητας.

Είναι επόμενο, λοιπόν, να δαιμονοποιείται κατά καιρούς το indymedia. Η άγνοια και η συνωμοσιολογία το θέλει να είναι ο τόπος συντονισμού των έκνομων πράξεων. Είναι πιθανόν ότι αυτοί που τα σπάνε να είναι οι ίδιοι που γράφουν σ’ αυτόν τον δικτυακό τόπο, αλλά είναι ανόητο να πιστεύει κανείς ότι οι «μπαχαλάκηδες» θα συντόνιζαν τις πράξεις τους σε δημόσια θέα. Το αντίστοιχο στον φυσικό κόσμο θα ήταν να άνοιγαν γραφεία. Ετσι κι αλλιώς, είναι σίγουρο ότι οι διωκτικές αρχές παρακολουθούν στενά αυτόν κι άλλους δικτυακούς τόπους όπου ανθεί η αριστερίστικη ανοησία.

Το indymedia, όπως και άλλοι δικτυακοί τόποι φοιτητών (της ΔΑΠ, της ΠΑΣΠ κ. λπ.), «στεγάζεται» σε υπολογιστές του Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Οταν λέμε «στεγάζεται», εννοούμε ότι τα κείμενα, φωτογραφίες κ. λπ. βρίσκονται σε κάποιον υπολογιστή του Ιδρύματος. Το κόστος για το ίδρυμα, με τιμές αγοράς, είναι περί τα 100 ευρώ το χρόνο. Δεν είναι μεγάλο, αλλά μπαίνει ένα θέμα αρχής: μπορεί να χρησιμοποιείται δημόσια περιουσία, από κάποιους που δηλώνουν εχθροί της («αστικής», όπως την αποκαλούν οι ίδιοι) Δημοκρατίας; Φυσικά, στο βαθμό που η λειτουργία αυτή παραμένει στο χώρο των ιδεών και δεν έχει φυσικά αποτελέσματα. Με άλλα λόγια, σε ένα πανεπιστήμιο μπορεί να λέει οποιοσδήποτε ό, τι θέλει, αρκεί να μην εμποδίζει και τους άλλους να λένε ό, τι θέλουν. Μια κατάληψη πανεπιστημιακού χώρου είναι διαφορετικό πράγμα: μπορεί να προβάλλει ένα αίτημα, αλλά ταυτοχρόνως εμποδίζει όλους τους υπόλοιπους να προβάλλουν τις δικές τους ιδέες. Το indymedia, ακόμη κι αν ενοχλεί, από μόνο του, καλύπτεται από τις αρχές της αστικής δημοκρατίας και της πανεπιστημιακής ελευθερίας – άσχετα αν οι φιλοξενούμενοι σ’ αυτό μισούν και τη μία και την άλλη. Οσο κι αν φαντάζει περίεργο, η αστική δημοκρατία δίνει χώρο ακόμη και στους εχθρούς της· σε επίπεδο λόγου μόνο και ουχί πράξεων. Οι έκνομες πράξεις πρέπει να τιμωρούνται. Εκνομος λόγος, δεν πρέπει να υπάρχει.

Δεν ξέρουμε με ποιο σκεπτικό ο εισαγγελέας αποφάσισε να ασκήσει ποινική δίωξη κατά των πρυτανικών αρχών, αν και δεν πρέπει να μας εκπλήσσει η πρωτοβουλία αυτή. Στην Ελλάδα έχουν διωχθεί δικαστικά συγγραφείς και σκιτσογράφοι για μικρότερα του indymedia «αμαρτήματα». Ετσι κι αλλιώς, η ελευθερία της έκφρασης στην Ελλάδα είναι κάτι σαν ακορντεόν: υπάρχει μόνο όταν ο λόγος δεν ενοχλεί, ενώ θα έπρεπε να ισχύει το αντίθετο. «Το Σύνταγμα φτιάχτηκε για τις απόψεις που ενοχλούν», έγραψε ο Αμερικανός νομικός Mike Godwin. «Τις άλλες, έτσι κι αλλιώς, δεν θέλει να τις λογοκρίνει κανείς». Στη σημερινή συγκυρία πρόβλημα θα δημιουργηθεί αν τελικά το indymedia φύγει από το ΕΜΠ. Οχι διότι θα χάσουμε τα λίγα καλά κείμενα μέσα στον οχετό της επαναστατικότητας· το περιεχόμενο μπορεί να μεταφερθεί κάπου αλλού. Το βασικό πρόβλημα είναι πολιτικό. Η δίωξη καθαυτή προσφέρει στους καταχραστές του ασύλου ένα ισχυρό επιχείρημα. Αν ένα ΑΕΙ δεν μπορεί να προσφέρει άσυλο στις ανοησίες, δεν θα μπορέσει να προσφέρει άσυλο σε καμία ιδέα."

Πηγή: http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_70_22/11/2009_1290464

Χθες βράδυ είδα το "L'aveu" (Η ομολογία) του Κώστα Γαβρά. Είναι μια συγκλονιστική μαρτυρία για τις πρακτικές των ολοκληρωτικών καθεστώτων. Εκτός του σεναρίου καταπληκτική είναι η ερμηνεία του Yves Montand και η σκηνοθεσία καθώς και το μοντάζ. Εκτός από πολιτική ταινία καταφέρνει να είναι και Τέχνη... σπάνιο για ταινίες του είδους.

Αυτή η ταινία κάνει το "1984" (και την κινηματογραφική μεταφορά του) να μοιάζει παρωχημένο, αφού ο Orwell τοποθέτησε την δυστοπία του στο απώτερο (τότε) μέλλον, ενώ οι πρακτικές που περιγράφονται στο μελλοντικό 1984 συνέβαιναν (αν δεν ξεπεράστηκαν κιόλας σε σκληρότητα) την δεκαετία του 1930 και του 1950 στην Ευρώπη. Εξάλλου αυτό που κάνει συγκλονιστική την ταινία είναι ότι πρόκειται για αληθινή ιστορία και όχι για μια προφητεία ενός αορίστου μέλλοντος.

http://www.imdb.com/title/tt0065439/

Δεν ζήτησα πληροφόρηση, απλά συμφωνώ με την άποψη του Τ. Καμπύλη και επειδή την διατύπωσε πιο εύστοχα από όσο θα μπορούσα εγώ, την παραθέτω. Όσο για την αναλογία ΚΚΚ με την "Κ", πέραν του γράμματος "κάππα" δεν νομίζω ότι μπορεί να σταθεί.


Να υποθέσω δηλαδή ότι θα πούνε "τελούσαμε υπό νομική πλάνη, θεωρώντας ότι στο πλαίσιο της διαμαρτυρίας αντίστοιχες ενέργειες καταγράφονται συχνά" ;

Κατά τα άλλα συμφωνώ με τον Карамазов.

Σχόλιο του Τ.Καμπύλη για το γεγονός:

"...Ο αριστερίστικος ακτιβισμός διαφέρει από τον αντίστοιχο της σύγχρονης Αριστεράς, από αυτόν της Κοινωνίας των Πολιτών διότι είναι συγκρουσιακός και όχι προϊόν «συμβιβασμών» – της πεμπτουσίας του πολιτικού πολιτισμού, όπως έλεγε ο αείμνηστος Μιχάλης Παπαγιαννάκης.

Επιπλέον, ο σεχταρισμός, δηλαδή η βεβαιότητα πως η Αριστερά ως δύναμη αλλαγής είναι φύσει μειοψηφική στις καπιταλιστικές κοινωνίες, οδηγεί στην πεποίθηση πως τελικά η Αριστερά είναι «αντισυστημική» και πως μόνο με τη ρήξη μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα. Μόνον έτσι (αυτο) εκπληρώνεται ο σχεδόν μεσσιανικός χαρακτήρας των «γκρουπούσκουλων» μικρών και μεγαλύτερων..."
Πηγή:
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_30/10/2009_335250

Σύνδεση της νοοτροπίας αυτής με κάποια πιο οικεία γεγονότα στον χώρο του πανεπιστημίου (σχόλιο του Π.Μανδραβέλη):

"...Είναι προφανές ότι, όταν συλληφθούν οι ψυχασθενείς με τα καλάσνικοφ, μπορούν να ζητήσουν την αθώωσή τους ισχυριζόμενοι ότι «τελούσαν υπό νομική πλάνη, θεωρώντας ότι στο πλαίσιο της διαμαρτυρίας αντίστοιχες ενέργειες καταγράφονται συχνά». Δεν είναι καλαμπούρι, είναι το σκεπτικό του εισαγγελέα Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ξάνθης, με το οποίο αθώωσε έξι νεαρούς, οι οποίοι «έχτισαν» εντός του γραφείου τον αντιπρύτανη του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου κ. Θανάση Καραμπίνη..."

Πηγή:
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_30/10/2009_335252

Σίγουρα όχι μόνο γι' αυτό. Επίσης η πρόταση "ένα σύστημα που απαξιώνει κι αποδυναμώνει τα όργανα του συλλόγου" θέλει απόδειξη ή έστω κάποια παραπομπή, γιατί δεν νομίζω ότι είναι τόσο προφανής. Έθεσα τα ερωτήματα για να προσπαθήσω να καταλάβω την λογική αυτών που υποστηρίζουν την αντίθετη άποψη. Νομίζω ότι αυτό λέγεται διάλογος. Αν παρέθετα μόνο τα δικά μου επιχειρήματα θα λεγόταν μονόλογος.


Η συνείδησή μου δεν είναι ευμετάβλητη, η συνείδηση των κομματικών αξιωματούχων είναι ευμετάβλητη...  (σχετική κίνηση που λέμε:.... ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε!) Εξάλλου αν θυμάσαι μίλησα κυρίως για πολιτική πράξη και όχι για πολιτική θεωρία (γιατί στην θεωρία...όλοι να μας σώσουν θέλουν).

Όσο για τον ολοκληρωτισμό, το παίρνω πίσω, έχεις δίκιο, η λέξη που χρησιμοποίησα δεν ήταν η κατάλληλη.