THMMY.gr

ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ δεν κάνουν πίσω στην απεργία της αξιοπρέπειας και συνεχίζουν με αμείωτη δυναμική

Διδάσκουν αγώνα και αντοχή

Της ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΛΙΑΤΣΟΥ

Η ίδια συνταγή, με ολίγον περισσότερο από ξύλο και καλύτερο εξοπλισμό των αστυνομικών για πιο... αποτελεσματικά χτυπήματα, περίμενε χθες δασκάλους και καθηγητές που βρέθηκαν για πολλοστή φορά αντιμέτωποι με τα ΜΑΤ όταν αποπειράθηκαν να φτάσουν μέχρι το Μέγαρο Μαξίμου.


 
Το Μαξίμου δεν ανοίγει τις πύλες του και οι δάσκαλοι πέφτουν στον τοίχο των ΜΑΤ
Ομως και χθες η πόρτα του πρωθυπουργού ήταν κλειστή για τους εκπαιδευτικούς και η προσπάθειά τους να τον συναντήσουν έπεσε ξανά στο κενό. Κι ενώ οι δάσκαλοι μετρούν από χθες την τρίτη εβδομάδα της απεργίας τους, με τη δυναμική του κλάδου να βρίσκεται στο ζενίθ, η κυβέρνηση προσπαθεί να βρει τρόπους να τους απομονώσει και να τους εκθέσει στα μάτια των υπόλοιπων εργαζομένων.

«Δεν νομίζω ότι πολλοί Ελληνες πολίτες θα δείξουν κατανόηση για τις απαιτήσεις μιας ομάδας εργαζομένων που ζητάει αύξηση της τάξης του 45%», δήλωσε χθες ο αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος Μ. Αντώναρος, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου περί ακαμψίας της Μαριέττας Γιαννάκου.

Στο κενό έπεσε άλλωστε και η προσπάθεια του υπουργείου Παιδείας να αποδυναμώσει την απεργία των εκπαιδευτικών και να διασπάσει τον κλάδο, διοχετεύοντας ανεπίσημα στοιχεία για χαμηλά ποσοστά συμμετοχής των δασκάλων στην απεργία. Ο όγκος και μόνο των διαδηλωτών που είχαν συγκεντρωθεί από τις 12.00 χθες το μεσημέρι στην οδό Μητροπόλεως, αρκούσε για να τους διαψεύσει. Η συμμετοχή των δασκάλων στην απεργία εξακολουθεί να είναι υψηλή και, σύμφωνα με τη ΔΟΕ, στην Αθήνα και στα μεγάλα αστικά κέντρα κυμαίνεται από 70 μέχρι 90%. Στα ίδια ποσοστά κυμάνθηκε και η συμμετοχή των καθηγητών στην απεργία, σύμφωνα με την ΟΛΜΕ.

Ποιο θα είναι όμως το επόμενο βήμα; Θα ανοίξουν και πότε τα σχολεία; Η εβδομάδα αυτή θα είναι καθοριστική για τα επόμενα βήματα των δασκάλων, οι οποίοι προχωρούν σε έναν δρόμο που δεν φαίνεται να έχει γυρισμό. Ολα τα δεδομένα πάντως συνηγορούν στην άποψη ότι θα συνεχίσουν με αμείωτη ένταση και για τέταρτη εβδομάδα την απεργία και τα σχολεία θα παραμείνουν κλειστά μέχρι τις δημοτικές εκλογές της 15ης Οκτωβρίου. Η τελική απόφαση θα παρθεί την Παρασκευή, από την ολομέλεια των προέδρων των Διδασκαλικών Συλλόγων της χώρας.

Ανάλογη απόφαση για συνέχιση των κινητοποιήσεων αναμένεται να λάβει και ο κλάδος των καθηγητών, οι οποίοι από χθες ξεκίνησαν τη 48ωρη απεργία τους. Αύριο το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ θα κάνει σχετική εισήγηση στις κατά τόπους ΕΛΜΕ και η τελική απόφαση θα ληφθεί το Σάββατο από τους προέδρους των ΕΛΜΕ.

ΔΟΕ και ΟΛΜΕ έχουν ήδη συντονιστεί και διοργανώνουν σήμερα το απόγευμα στις 19.30 συναυλία στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών με τη συμμετοχή πολλών γνωστών καλλιτεχνών, ενώ την Πέμπτη, που είναι Παγκόσμια Ημέρα των Εκπαιδευτικών, θα πραγματοποιηθεί πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στο κέντρο της Αθήνας με τη συμμετοχή της ΟΙΕΛΕ, της ΑΔΕΔΥ και της ΓΣΕΕ.

Στη χθεσινή τους διαμαρτυρία, οι δάσκαλοι δεν ήταν μόνοι. Είχαν στο πλευρό τους και τους καθηγητές, που διαδήλωναν με κοινά οικονομικά αιτήματα. Το βασικότερο είναι η αύξηση των καθαρών αποδοχών του νεοδιοριζόμενου στα 1.400 ευρώ. Με αφετηρία το υπουργείο Παιδείας, δάσκαλοι και καθηγητές ανηφόρισαν στη Βασ. Σοφίας με στόχο να φτάσουν στο Μέγαρο Μαξίμου. Το όχι του πρωθυπουργού, στο αίτημα των εκπαιδευτικών να συνομιλήσουν μαζί του, μετέφερε στον πρόεδρο της ΔΟΕ Δημ. Μπράτη και στο γενικό γραμματέα της ΟΛΜΕ Γρ. Καλομοίρη ο επικεφαλής των ΜΑΤ. Ακολούθησαν τα επεισόδια και στη συνέχεια οι διαδηλωτές κατευθύνθηκαν προς την Ομόνοια. Η πορεία για πρώτη φορά κατέληξε στο ιστορικό Ιδρυμα του Πολυτεχνείου, με το σύνθημα των διαδηλωτών για «ψωμί, παιδεία, ελευθερία» να κυριαρχεί στην οδό Πατησίων.

*Η... αφηρημάδα του τυπογραφείου απέδωσε στον πρόεδρο της ΔΟΕ, Δημήτρη Μπράτη, σε προχθεσινό ρεπορτάζ της «Κ.Ε.» μια φράση που δεν είπε ο ίδιος: «Οι δάσκαλοι δεν έχουν διεξόδους σε φροντιστήρια και ιδιαίτερα όπως οι καθηγητές». Και κόντευε να βρει άδικα τον μπελά του ο άνθρωπος καθώς έκτοτε τον λοξοκοιτάζουν αρκετοί συνάδελφοί του της μέσης εκπαίδευσης. Επανορθώνουμε, ευχόμενοι σε όλους τους εκπαιδευτικούς να ζουν αξιοπρεπώς από τον μισθό τους χωρίς να καταφεύγουν σε δεύτερη και τρίτη δουλειά. Δ.Ε.Ν.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 03/10/2006
 
«Εμείς θα απεργούμε μέχρι το 3000...»


ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Με τη διασκευή του γνωστού δημοτικού τραγουδιού «Ελα βρε Χαραλάμπη...», οι εκπαιδευτικοί που συμμετείχαν στη χθεσινή συγκέντρωση διαμαρτυρίας καυτηρίασαν την τακτική του υπουργείου Παιδείας και τα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας το τελευταίο χρονικό διάστημα.


«Ελα Μαριέττα να σε παντρέψουμε, να γίνουμε κουμπάροι να τη βολέψουμε», τραγουδούσαν κατά τη διάρκεια της πορείας από την Καμάρα προς το υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης, στη Θεσσαλονίκη. Και το ρεφρέν: «Τι καμώματα είναι τούτα, στους δασκάλους τσαμπουκά». Πάνω από 1.000 δάσκαλοι και καθηγητές πήραν μέρος στη χθεσινή κινητοποίηση και δήλωναν ανυποχώρητοι: «Και δύο, και τρεις, και τέσσερις βδομάδες, εμείς θα απεργούμε μέχρι το 3000» ήταν ένα από τα συνθήματα που έκαναν εντύπωση όπως επίσης και το «αυτή η απεργία γράφει Ιστορία, εμείς θα τη διδάξουμε σε όλα τα σχολεία». Ενδιαφέρον για την κινητοποίηση των εκπαιδευτικών έδειξε και το πολωνικό τηλεοπτικό κανάλι TVP 3, συνεργείο του οποίου βρέθηκε χθες έξω από το υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 03/10/2006

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΕΩΡΓΑΣ, πρόεδρος ΟΛΜΕ:


«Να υπάρξει μέτωπο πανεκπαιδευτικό»
 
«Η 48ωρη απεργία είναι η αρχή των κινητοποιήσεών μας. Θα υπάρξουν οπωσδήποτε και επόμενα βήματα. Τα αιτήματά μας δεν είναι μόνον οικονομικά. Είναι και εκπαιδευτικά. Εχουν σχέση με τη βελτίωση της ποιότητας της εκπαίδευσης. Μιλάμε για επιμόρφωση των καθηγητών, για άμεση εφαρμογή της πρόσθετης διδακτικής στήριξης των μαθητών και πολλά άλλα μείζονα ζητήματα. Μπορεί η κυβέρνηση να ξεκαθάρισε πως ό,τι είχε να δώσει το έδωσε, αλλά πάντα αυτό λένε οι κυβερνήσεις. Αν αποδεχόμασταν τις απαντήσεις τους, τότε δεν θα διεκδικούσαμε και δεν θα κατακτούσαμε ποτέ τίποτα. Πιστεύω ότι πρέπει να υπάρξει πανεκπαιδευτικό μέτωπο από ΟΛΜΕ, ΔΟΕ και πανεπιστημιακές ενώσεις ώστε να ασκηθεί μεγαλύτερη πίεση στην κυβέρνηση. Η μαζικότητα είναι η λύση».
 
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 02/10/2006

Και τώρα έρχομαι εγώ και λέω: δεν πρέπει να συνδράμουμε και εμείς στο αγώνα τους...
Ο τρόπος μπορεί πολύ ευκολα να βρεθεί...
Εμείς δεν ήμασταν που ζητούσαμε την συμπαράστασή τους κατα τη διάρκεια των καταλήψεων...
Αν και η ανταπόκριση στην εκλησή μας δεν είχε το αναμενόμενο αποτέλεσμα, πρέπει εμείς να δώσουμε το παράδειγμα... άλλωστε οι κινητοποιήσεις μας είναι πιο ανέξοδες (αυτοί χάνουν λεφτά)

Βεβαίως! Αλλά δυστυχώς μέσα στην εξεταστική δε γίνονται συνελεύσεις... δεν έρχεται κόσμος :(

Προβλέπω όμως ότι μετά την εξεταστική θα έχουμε περίοδο έντονων κινητοποιήσεων.

Μακάρι, άντε γιατί χαλαρώσαμε πολύ με την κωλοεξεταστική...

ναι ναι στους δρόμους με τους δασκάλους!!!! :)

μαριέττα τσίμπα ένα...

την πέμπτη το απόγευμα νομίζω έχει πανεκπαιδευτικό...ας είμαστε κάτω όλοι...όσοι μπορούμε..

      Πολύ καλό το αγωνιστικό πνεύμα αλλά θα έπρεπε πυροδοτείται από ευγενέστερους σκοπούς! Να αγωνιστούμε για την κατάργηση της διπλής βάρδιας (επιτέλους!), να αγωνιστούμε για την αναβάθμιση του δημόσιου σχολείου έτσι ώστε να καθίστανται περιττά τα φροντιστήρια, να αγωνιστούμε για περισσότερες υποδομές, καλύτερα βιβλία, περισσότερους υπολογιστές!
      ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΓΙΑ 1450 Ε στον πρωτοδιοριζόμενο εκπαιδευτικό! Όχι, όχι και πάλι όχι!
      Ας μου πεί κάποιος, ποιός πρωτοδιορίζόμενος παίρνει 1450 Ε; Μήπως ο Πρωτοδιοριζόμενος Ηλεκτρολόγος Μηχανικός;;; Ποιος εργαζόμενος έχει 5,6,7 ώρες εργασίας των 45 λεπτών και 4 μήνες άδεια το χρόνο;;; Χωρίς νυχτερινή εργασία(π.χ γιατροί και αστυνομικοί), χωρίς ανθυγιεινή εργασία και χωρίς άμεση ευθύνη(π.χ. Γιατροί);
      Αν είναι τόσο άσχημα να είσαι δάσκαλος και καθηγητής ας μη γίνει κανείς! Αλλά οι βάσεις των παιδαγωγικών θα φτάσουν τη βάση της Ιατρικής ακόμα λίγο, επειδή όλη σκοτώνονται να γίνουν δάσκαλοι! Είναι άραγε επειδή παίρνουν πολύ λίγα χρήματα;
      Ένα άλλο θέμα η ικανότητα (ή καλύτερα ανικανότητα) των δασκάλων αυτών! Η προσωπική μου εμπειρία από δασκάλους είναι ότι κακή έως χειρίστη από παιδαγωγική άποψη και από άποψη γνωστικού επιπέδου! Αλλά αυτό δεν είναι επί του παρόντος.

Ε φυσικα, αφου δεν παιρνει ο ηλεκτρολογος μηχανικος (...και μηχανικος υπολογιστων, μην ξεχνιομαστε, δυο τιτλους εχουμε) γιατι να παρει ο οποιοσδηποτε αλλος...

ΠΙΟ ΜΑΓΚΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΜΑΣ???
Α τςςςςςςςςςςςςςςςςςς................

ΚΙ ΟΠΟΙΟΣ ΜΑΣ ΞΑΝΑΠΕΙ ΚΟΜΠΛΕΞΙΚΟΥΣ ΝΑ ΤΟΥ ΚΑΟΥΝ ΤΑ ΤΡΑΝΤΖΙΣΤΟΡ!!!!!!!

Δυόμισι μήνες, και δεν είναι παραπάνω από των άλλων εργαζόμενων. Ο δάσκαλος δεν δικαιούται τις άδειες που δικαιούται πχ ο μηχανικός, οπότε αθροιστικά βγαίνει κάπου το ίδιο.Είναι μια σίγουρη και σταθερή δουλειά. Η μονιμότητα προσελκύει τον κόσμο - για να μη μιλήσουμε για την κλίση του καθενός και το προσωπικό του ψώνιο.

H αύξηση σε ποσοστό άνω του 45% που ζητούν είναι το λιγότερο προκλητική.
Έχουν μια σίγουρη δουλειά, πολλές μέρες διακοπών, λίγες ώρες μάθημα τη μέρα.
Ας μην τα θέλουν λοιπόν και όλα δικά τους!!
 
Δεν είναι θέμα μαγκιάς και κόμπλεξ!
Αλλά ποιος πρωτοδιοριζόμενος που θα δουλέψει στον ιδιωτικό τομέα υπό χειρότερες συνθήκες παίρνει αυτά τα λεφτά;
Ούτε καν στο δημόσιο!

Ορίστε;
Ξέρεις εσύ άλλον εργαζόμενο (ακόμη και στον δημόσιο τομέα) εκτός από τους εκπαιδευτικούς που να παίρνει ακόμα και 2,5 μήνες άδεια;
Άσε που δεν είναι 2,5 μήνες οι διακοπές τους, αθροιστικά είναι παραπάνω.

     Πρώτα, πρώτα θα σε παρακαλούσα να είσαι πιο ευγενικός! Επειδή σου μπήκε εσένα ξαφνικά το μικρόβιο του επαναστάτη για όλα δε σημαίνει πως όποιος αντιδρα ενάντιας στο κατεστημένο έχει δίκιο!
     Κατά τα άλλα, ο Ηλεκτρολόγος μαθαίνει Πεδίο ΙΙ, Λογισμό ΙΙ και χίλια δυο άλλα και ο δασκαλάκος μαθαίνει να φτιάχνει ποιηματάκια και να τραγουδά παιδικά τραγουδάκια. Και ποσοτικά να το πάρεις ο δάσκαλος έχει 4 χρόνια σπουδών, ενώ ο Μηχανικός 5. Υπό αυτήν την έννοια, ναι είναι "ΠΙΟ ΜΑΓΑΣ τσσσσσσσσ!" Για να μιλήσω και στη γλώσσα σου μπας και καταλάβεις τίποτα.


      Κάνεις μεγάλο λάθος. Όχι, αθροιστικά δεν βγαίνει το ίδιο. Και δεν μιλάω μόνο για το Μηχανικό, μιλάω για το λιμενεργάτη, το γιατρό και τον αστυνομικό, τον οικοδόμο, τον ταξιτζή και γενικότερα άλους του εργαζομένους!

Για το δευτερο: Γι' αυτο σου λεω κι εγω, να καταργησουμε μια και καλη τον ιδιωτικο τομεα, να πληρωνονται ολοι αξιοπρεπως απο το κρατος και να αναιρεσουμε αυτα τα.......... επιχειρηματα (ο θεος να τα κανει ;D)

Οσο για το πρωτο:


..Καταλαβες? ;)
Θεμα μαγκιας και κομπλεξ ειναι, ανθρωπων που δεν σκεφτονται τιποτα περα απο τον εαυτο τους...

Κατι τετοιες φιλελευθεριες βρωμισαν τον τοπο...


ΥΓ @#KronokiD#: Την ατακα περι ευγενειας δεν την καταλαβα... Ειναι εντελως ακυρη. Εκτος εαν, επειδη μαθαινιες Λογισμο ΙΙ και Πεδιο ΙΙ περιμενεις να σου μιλαω στον πληθυντικο :???:

Χιλια μπραβο Kronοkid και Marauber,επειτελου καποιες φωνες της λογικης σε αυτη την αποθεωση του παραλογου

              Όποιος δεν συμφωνεί μαζί σου είναι κομπλεξικός, ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΙ ΚΟΜΠΛΕΞΙΣΟΣ, εσύ κατάλαβες τώρα;;; Ας μην αρχίσουμε να συζητάμε ποιός είναι κομπλεξικός και ποιός όχι, γιατί στον καμπλεξισμό φίλε μου, υπερέχεις με μεγάλη διαφορά! Κατάλαβες;;;
       Κι επειδή όλοι δικαιούνται αξιοπρεπή μισθό πρέπει να τον πάρουν μόνο οι δάσκαλοι και να τον στερήσουμε από του συνταξιούχους ας πούμε!
       Και για ακόμα μια φορά θα σε παρακαλέσω να μιλάς κόσμια. Σου είπα εγώ ποτέ ότι αυτά που λες είναι βρωμιές;;; Αν και ίσως θα έπρεπε, για να σου ανταποδώσω τη φιλοφρόνηση!

Κάτσε ρε Aliakmwn, μην τα ισοπεδώνουμε όλα.Δηλαδή αν δουλεύω εγώ 5, το πολύ 6 ώρες τη μέρα, έχω 4 μήνες άδεια το χρόνο και εσύ δουλεύεις 10 ώρες τη μέρα (δε θα αναφερθώ σε βάρος δουλειάς) και δικαιούσαι άδεια 1 μήνα το χρόνο και με το ζόρι, πρέπει να πληρωνόμαστε το ίδιο?Το βρίσκεις δίκαιο?
Με τα παραπάνω δεν εννοώ ότι είμαι κατά της απεργίας των εκπαιδευτικών για να ξεκαθαρίσω τη θέση μου.

    Τα "τσσσσσσσσ" και τις μαγκιές αλλού!
    Στο ίδιο post που το γράφεις αυτό, λίγο πιο πάνω έχεις αποκαλέσει αυτά που λέω βρωμιές. Αυτό θα πεί ειρωνεία!!!

Κομπλεξικος ειναι αυτος που λεει "η σχολη μου ηταν πιο πολλα χρονια απο τη δικη σου, αρα πρεπει να πληρωνομαι περισσοτερο".
Ειναι επισης αυτος που λεει "αφου κανενας δεν παιρνει τοσα, αρα κανενας αλλος δεν εχει δικαιωμα να τα διεκδικει". Αυτος ειναι επιπλεον και ηττοπαθης.

Ολοι δικαιουνται αξιοπρεπεις μισθους και αξιοπρεπεις συνταξεις. Και ολοι πρεπει να παρουν. Κανενας δεν θα στερησει τιποτα απο κανεναν.

Εγω θα θεσω την ερωτηση σε αλλη βαση:

Το οτι το δικο μου επαγγελμα (ας πουμε οτι ειμαι δασκαλος) εχει ενα δεδομενο σχεδιασμο, δηλαδη εκ των πραγματων πρεπει να κανω διακοπες την ιδια περιοδο που κανουν διακοπες και οι μαθητες, να διδασκω τις ιδιες ωρες που αυτοι ειναι στο σχολειο, και (υποτιθεται πως) κανω κατι πιο ευκολο***, σημαινει πως οι αναγκες μου και οι αναγκες της οικογενειας μου ειναι λιγοτερες απο τις αναγκες αυτου που δουλευει πληρες 8-ωρο και ολο το χρονο εκτος απο 5 αργιες και 15 μερες κανονικη αδεια?

Ή μηπως πρεπει να στελνουμε τους δασκαλους........ στα χωραφια τους καλοκαιρινους μηνες?


edit: Ξεχασα τον αστερισκο :P
***= Δεν θεωρω πως το επαγγελμα του δασκαλου ειναι πιο ευκολο, ακομα και απο του οικοδομου. Ειναι σαφως λιγοτερο επικινδυνο, αλλα η πνευματικη κοπωση, και οι απαιτησεις που εχει, ειναι κλασεις ανωτερες.
Οι αναγκες αυτων των δυο ανθρωπων ειναι ιδιες. Και οι δυο εχουν οικογενειες, παιδια, δαπανες...

Kronokid, άσχετα με το αν είναι ή όχι αναισθησία και κόμπλεξ αυτό που λες, πρέπει να καταλάβεις ότι είναι βλακεία γιατί δε σε συμφέρει! Εσένα σε συμφέρει να πάρει γερή αύξηση ο δάσκαλος για να μπορείς μετά κι εσύ να απαιτήσεις για τον εαυτό σου περισσότερα από όσα παίρνεις τώρα. Πες ρε παιδί μου ότι δε μας νοιάζει και να πεθάνουν της πείνας οι δάσκαλοι, πρόβλημά τους, ΟΚ. Για τον εαυτό μας όμως, αν μη τι άλλο, θα πρέπει να τους υποστηρίξουμε!

Το πόσα πρέπει να παίρνει ο καθένας για διαφορετικές εργασίες είναι δευτερεύον ζήτημα. Πρωτεύον είναι να πάρουμε όσο το δυνατόν περισσότερα σαν σύνολο (μιλάω για την εργατική τάξη). Για να γίνει όμως αυτό πρέπει να δρούμε ενιαία, να υποστηρίζει ο ένας κλάδος τον άλλο, και όχι συντεχνιακά.

Για τις άδειες επιφυλάσσομαι...

Χεχε... από αυτό βγήκε το συμπέρασμα ότι ο KronokiD έχει κόμπλεξ.

Αλιάκμωνα εσύ θέλεις να αμείβονται όλοι με βάση τις ανάγκες τους και όχι με βάση το πόσο δουλεύουν. Δεν το θέλουμε όλοι αυτό. Αλλά ακόμη και τότε, ας δουλέψουν όσο και οι υπόλοιποι. Οκ, εσύ μπορεί να θεωρείς τη δουλειά τους το ίδιο δύσκολη με αυτή του οικοδόμου, αλλά δεν υπάρχει λόγος να ειρωνεύεσαι, γιατί η υπόθεση του KronokiD είναι εξίσου αυθαίρετη με τη δική σου.

Αλιάκμων και Νέσσα λέτε ότι ακόμα και να μην αξίζουν να παίρνουν περισσότερα από τους άλλους πρέπει να αυξηθεί ο μισθός τους. Και αυτό γιατί πρέπει όλοι να πάρουμε περισσότερα (όχι η αστική τάξη όμως ;D). Ψάχνετε για επανάσταση ανεξαρτήτως αιτημάτων;

Τι εννοείς "ανεξαρτήτως αιτημάτων"; Συμφωνούμε με τα αιτήματα.

Junior αγορι μου, παρατηρω λιγο τρικυμια εν κρανιω :D Δεν πειραζει, εχουμε χρονο μπροστα μας...

Η εμμονη στον ανταγωνισμο αποτελει συμπτωμα διαταραχης προσωπικοτητας...

Και ξαναλεω: Δηλαδη η οικογενεια του δασκαλου (που υποτιθεται πως παιρνει 4 μηνες το χρονο αδεια) εχει λιγοτερες αναγκες απο την οικογενεια π.χ. του εφοριακου που παιρνει μονο 15 μερες?

Περιμενω τις δικες σας αντιπροτασεις......... Βλεπω μονο κραυγες "ΑΑΑΑΑΑ ΟΥΥΥΥΥΥΥ αυτοιιιιιιιι δουλευουν λιγοοοοοοοοοο και παιρνουν πολλααααααααααααα και θελουν κι αλλααααααααααα"
Πες μου λοιπον. Τι να γινει? Να τους κανουμε ολους ωρομισθιους??


Σ' αυτη τη συζητηση, αδιαφορω για το κατα ποσον η μια δουλεια ειναι περισσοτερο ή λιγοτερο δυσκολη. Θα συζητησω τετοιο θεμα, μονο οταν θα παμε να μιλησουμε για το ποσο παραπανω απο το βασικο μισθο πρεπει να παιρνει ο καθενας... Εκει μπορει να με πεισεις οτι π.χ. ο εισαγγελεας πρεπει να αμοιβεται περισσοτερο απο τον δασκαλο (σε λογικα παντα πλαισια).
Το αιτημα για βασικο μισθο ομως ειναι αδιαπραγματευτο απο την πλευρα μου.

Οταν λεμε βασικος μισθος, εννοουμε τον ελαχιστο μισθο που πρεπει αντικειμενικα να παιρνει καποιος, ωστε να ζησει αυτος και η οικογενεια του.
Το οτι καποια επαγγελματα διαφερουν απο το κλασσικο "8-ωρο, 5-ημερο, 15 μερες αδεια το χρονο" δεν σημαινει οτι οι εργαζομενοι εχουν λιγοτερες αναγκες...

Εκτος, ξαναλεω, αν υποστηριζει πως, τις ωρες που δουλευουν λιγοτερο απο τους αλλους υπαλληλυος πρεπει να τους στελνουμε αλλου, π.χ. χωραφι, οικοδομη, οδοκαθαρισμο ή οπουδηποτε αλλου για να... "εξισορροπησουν"...

Κι υστε
61;α μου λες γιατι ειρωνευομαι...


edit: Καλα αυτο το τελευταιο........
Δε μου λες πουλακι μου, ξερεις τι ειναι αστικη ταξη?

deleted

Μπάχαλο, μπάχαλο πάλι...Μπάχαλα παντού!
Σχετικά με το ποιός αξίζει και ποιός όχι να αμοιβεται υψηλα τί έχετε να πείτε για τους μισθούς των δημαρχων, νομαρχων, βουλευτων κλπ, που είναι οι κατεξοχήν άχρηστοι στην κοινωνια μας; Αν δηλαδή οι δάσκαλοι είναι οι "τεμπέλιδες" της παρεας, τότε οι "άρχοντες" αυτοί τί είναι; Τουλάχιστον οι δάσκαλοι επιφορτίζονται με τον ρόλο του παιδαγωγού που διαμορφώνει συνειδήσεις νέων μελών μιας κοινωνίας και συνεπώς έχουν βαρύτατες ευθύνες... Το τί γίνεται στην πράξη είναι εντελώς άλλο ζήτημα.

Φυσικά και είναι προκλητικά υψηλοί!
Αλλά σε αυτήν την περίπτωση, Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει...


Πάντως αναρωτιέμαι, ο άεργος τι ανάγκες έχει και τι μισθό πρέπει να πάρει;
Η κομμουνιστική ιδεολογία του "πληρωνόμαστε σύμφωνα με τις ανάγκες μας"
κατέληξε σε "δε δουλεύω και ο μισθός που παίρνω δε μου φτάνει για να καλύψω τις ανάγκες μου".
Η γνώμη μου είναι πως κάποιος θα πρέπει να αμείβεται με βάση αυτά που προσφέρει.
Και αν αυτά που προσφέρει είναι επαρκή, τότε ναι, σαφώς και να παίρνει μισθό που του επιτρέπει να καλύπτει τις ανάγκες του.
Βέβαια πως ακριβώς ορίζονται οι ανάγκες του καθενός είναι άλλο θέμα...
Εγώ έχω πχ ανάγκη για 3 εξοχικά με ιδιωτικό ελικοδρόμιο και πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων;
Θα πρέπει να μου δώσετε τα λεφτά να τα αγοράσω;

Και κάτι τελευταίο. Η εικόνα που έχετε για τον προϋπολογισμό ως ένα σακούλι που δεν αδειάζει ποτέ από λεφτά είναι λάθος. Αν η κυβέρνηση αυξήσει τους μισθούς των δασκάλων κατά 45+% θα αναγκαστεί να κόψει από κάπου αλλού. Ουσι
αστικά θα είναι σαν όλοι να βγάζουμε λεφτά από την τσέπη μας για να τους δώσουμε την αύξηση. (Και μη μου πείτε να κόψει από τις αμυντικές δαπάνες. Μακάρι να γινόταν αλλά αυτά τα πράγματα είναι μη ρεαλιστικά προς το παρόν. Κατά βάθος ξέρετε ότι πάλι εμείς με νέους φόρους θα την πληρώσουμε.)

Να τα πάρει από τους βιομηχάνους ::)

Καλά ρε marauber, πότε φτάσαμε στον κομμουνισμό και κάνεις κριτική; Την τελευταία φορά που το έλεγξα, ακόμα καπιταλισμό είχαμε και μάλιστα προς το νεοφιλελεύθερο... άμα φέρουμε την εργατική εξουσία, μετά βλέπουμε τι θα κάνουμε με τους άεργους...

Λέω πως εφαρμόστηκε στην ΕΣΣΔ.
Όχι σε μας!
Το ανέφερα δε, επειδή αν δεν κάνω λάθος η ιδεολογία του "πληρωνόμαστε σύμφωνα με τις ανάγκες μας" είναι από τις βασικές του κομμουνισμού.
Όσο για το παράδειγμα με τους αέργους, το είπα για να αντικρούσω αυτήν την ιδεολογία.

Πάντως Γιάννης πίνεις , αλλά καθόλου Γιάννης κερνάει...
Εσύ κερνάς, εμείς δηλαδή...

Καπιταλισμό με ποσοστό 60% της οικονομίας να ελέγχεται από το κράτος?Και πρίν λίγα χρόνια τα πράγματα ήταν ακόμη χειρότερα.Τηλεπικοινωνίες(ΟΤΕ),ενέργεια(ΔΕΗ),μεταφορές(ΟΣΕ,Ολυμπιακή,ΟΑΣ),Βιομηχανία(ΑΓΕΤ,κ.λ.π)
Τράπεζες(Εθνική,Εμπορική,Αγροτική,κ.λ.π), όλες οι μεγάλες εταιρείες και τα περισσότερα "μέσα παραγωγής" ανήκαν μονοπωλιακά στο κράτος.Αλλά και όσες παρέμειναν ιδιωτικές, ήταν(και είναι) σε μεγάλο βαθμό κρατικοδίαιτες και ελεγχόμενες.

Η οικονομία μας απέχει πολύ από το να είναι φιλελεύθερη(δείτε την κατάταξη της Ελλάδας στον δείκτη οικονομικών ελευθεριών) και το σύστημα μας χαρακτηρίζεται από πολλούς ως "παρεοκρατικός καπιταλισμός"(crony capitalism),δηλαδή μια διαστρεβλωμένη,νοσηρή μορφή καπιταλισμού.

Εδώ συμφωνώ.Γι'αυτό και είπα ότι δεν είμαι κατά της απεργίας που γίνεται.
Αλλά από εκεί και πέρα πρέπει να κάνουν όλοι απεργία με ανάλογα αιτήματα.
Δηλαδή, να αυξηθεί ο βασικός μισθός για όλους και στη συνέχεια να υπάρχει
διαβάθμιση ανάλογα με τις ώρες εργασίας σλλά και τη βαθμίδα εκπαίδευσης (δεν αναφέρομαι σε πιο δύσκολες ή εύκολες σχολές).

Συμφωνώ απόλυτα. Θα το έγραφα εγώ, με πρόλαβες Zarathoustra.

Οι δάσκαλοι καλά κάνουν και ζητάνε πιο πολλά, είναι δικαίωμά τους να θέλουν να περνούν μια καλύτερη ζωή και να παλεύουν για αυτό. Τα λεφτά που παίρνουν είναι τα λιγότερα στην Ευρώπη (μετά την Πορτογαλία) και το θεωρώ λίγο ξεφτίλα να παίρνουν 300κάτι ευρώ πάνω από τον μισθό του ανειδίκευτου εργάτη. Όσο για το αν είναι άχρηστοι, τα ξύνουν και άλλα γραφικά θυμάμαι είχα διαβάσει σε ένα βιβλίο του Τσιφόρου ότι τα επαγγέλματα τα οποία είναι απαραίτητα για την πρόοδο της κοινωνίας είναι του δασκάλου, του μηχανικού και του γιατρού. Οι δύο τελευταίες κατηγορίες ενώ μπορεί να μην ξεκινάνε από 1400 ευρώ, μπορεί κάποια στιγμή να φτάσεις να πάρεις πολλά περισσότερα αν είσαι καλός στην δουλειά σου και λίγο τυχερός. Ένας δάσκαλος τώρα φτάνει τα 1200κάτι (διορθώστε με αν κάνω λάθος) ευρώ σαν τελευταίο μισθολογικό κλιμάκιο. Μαζί τους λοιπόν και εύχομαι να τα καταφέρουν. Γενικά τώρα, ο κάθε ένας κοιτάζει την πάρτη του και αυτά που τον συμφέρουν. Αυτό είναι γνωστό σε όλους, αφού δεν παίρνω εγώ να μην πάρεις εσύ, αν εγώ θέλω να μπορώ να ψωνίζω σαν μαλάκας όποτε γουστάρω και δεν μου φτάνουν 6 ημέρες και άπειρες ώρες  την εβδομάδα να διευρύνουμε το ωράριο και χέστηκα για τους πωλητές που τους βγαίνει το λάδι, ο προυπολογισμός δεν έχει για τους δασκάλους αλλά έχει για να ιδρύσουμε εκ νέου την χωροφυλακή να βολέψουμε τους δικούς μας, εγώ είμαι πολύτεκνος και έχω 5 παιδιά γιατί να έχει τα ίδια προνόμια και ο άλλος ο καραγκιόζης που έχει μόνο 3; Και άλλα πολλά. Μην προσπαθείς λοιπόν φίλε αλιάκμωνα να πείσεις για το δίκαιο του αγώνα των εκπαιδευτικών γιατί δυστυχώς αυτή η νοοτροπία είναι βαθιά ριζωμένη και δεν αλλάζει εύκολα.

deleted

Marauber, είσαι τελείως off... και δημόσιος υπάλληλος να είσαι, αν δεν πας στη δουλειά σου έχεις κυρώσεις. Και στο σοσιαλισμό ακόμα οι άεργοι έχουν κυρώσεις. Νομίζεις ότι σε ένα χώρο εργασίας όπου οι εργαζόμενοι έχουν τον έλεγχο της παραγωγής θα ανέχονται ένα συνάδελφό τους να τεμπελιάζει; Τέτοιοι άνθρωποι περιθωριοποιούνται ηθικά πρώτα από όλα (και αυτό από μόνο του είναι επαρκές "ταρακούνημα")! Για τις ανίατες περιπτώσεις υπάρχουν και ποινές.

Παρεμπιπτόντως, αυτό που εφαρμόστηκε στην ΕΣΣΔ δεν ήταν σοσιαλισμός ;)

Ναι δε διαφωνώ (αν κατάλαβα καλά αυτό που έγραψες), απλά συνήθως η ζήτηση υπερβαίνει την προσφορά στην κοινωνία και είναι κάπως δύσκολο να πιάσει κάποιος "ταβάνι" ζήτησης με τη δουλειά που κάνει. Δλδ να προσφέρει περισσότερα από από όσα απαιτεί από αυτόν η κοινωνία.

deleted

Αν εγώ είμαι off, εσύ που είπες ότι η οικονομία μας πλησιάζει τη νεοφιλελεύθερη τι είσαι;
Αντί να λες ότι είμαι off, θα μπορούσες να πεις ότι εξαιρείς τους αέργους από αυτούς που "πρέπει να αμείβονται σύμφωνα με τις ανάγκες τους". Αυτό θα αρκούσε, αντί για τα αυτονόητα παραδείγματα που μου λες.

Όσο για την ΕΣΣΔ, τα έχουμε ξαναπεί :-\...

Αυτή είναι η τάση. Γίνονται συνεχώς ιδιωτικοποιήσεις, ενώ η λέξη "κρατικοποποίηση" δεν έχει ακουστεί στην Ευρώπη εδώ και δεκαετίες.

Η απόλυτη εφαρμογή του "ο καθένας εργάζεται ανάλογα με τις ικανότητές του και αμοίβεται ανάλογα με τις ανάγκες του" θα συμβεί μόνο σε αρκετά προχωρημένη φάση του κομμουνισμού. Αρχικά θα μετράνε βασικά οι εργατοώρες, και από εκεί και πέρα εξετάζεις τις αντικειμενικές ανάγκες του καθένα.

Ασχετα παντως εγω να κανω κανα δυο προτασεις:

1) Ο μισθος να εξαρταται αμεσα απο το βαθμο εισαγωγης στις σχολες. Ετσι θα αποδειξουμε οτι ειμαστε και πολλοι μαγκες εμεις που βγαλαμε 19(ΔΕΚΑΕΝΝΕΑ ολογραφως)!!!

2)Οι σχολες που ειναι πιο δυσκολες απο εμας ή το διο με εμας, αλλα οχι τοσο ξακουστες, οπως χημικο ή κτιατρικη να αμοιβονται με 5000 το χρονο. Καναν και 5 χρονια!!!

3)Οσο ερχονται απο Αγγλικα πανεπιστημια μονο με bachellor, θα παιρνουν λιγοτερα απο αλλους, επειδη καναν τρια χρονια.

4)Αναλογα με το ποσα χρονια κανεις για να τελειωσεις την σχολη, θα ανεβαινει και ο μισθος σου.

Περα απο την πλακα(αστειακια ηταν :P), η σημερινη κοινωνια εχει ξεφτιλιστει. Το μοντελλο του ελευθερου καπιταλισμου, αν και δεν ειμαι σιγουρος, νομιζω οτι πηγε να εφαρμοστει στην Αργεντινη και εν μια νυκτι το συστημα κατερρευσε και οι ανθρωποι χρεωκοπησαν.

Ασχετα απο ολα αυτα, η εννοια του βασικμου μισθου ειναι θεμελειωδης. Δεν ξερω αν ο προυπολογισμος αντεχει ή οχι, γιατι πολυ απλα δεν πιστευω οτι μας λενε γενικα την αληθεια. Με τοσες βρομες που βγαινουν, γιατι να τους εμπιστευτεις; Στην τελικη, δεν μας ενδιαφερει αν αντεχουν ή οχι. Αν πας πιο βορεια, σε σοβαρες χωρες θα δεις τι σημαινει πραγαμτικα ενδιαφερον για τον πολιτη.

Εδω στην Φινλανδια, πριν 50 χρονια μονο παγοι ηταν. Κατεστραμμενη χωρα απο την Ρωσια. τωρα, εχει απο τις μεγαλυτερες βιομηχανιες, τρομερο βιοτικο επιπεδο, τρομερη ποιοτητα ζωης, τρομερη μορφωση. Εκει ολοι ξερουν τρεις ξενες γλωσσες. Ο πιο φτωχος εχει τα μεσα τουλαχιστον για  μια αξιοπρεπη διαβιωση. Ξερετε πως γινεται αυτο; Εχουν πολυ ψηλους φορους. Αλλα ακομα πιο ψηλους, παρα πολυ ψηλους για τους πλουσιους. Και απο εκει παιρνουν τα λεφτα.

Γι αυτο μην μου λετε οτι δεν εχουμε χρηματα. Καθε κουτσουλια της Ευρωπης εχε μεγαλυτερους μεσους μισθους απο εδω. Και η Ελλαδα, που η τυχη, ο Θεος, οτι θελετε πειτε, την προικισε με τοσα πλεονεκτηματα, με τοση ιστορια να εκμεταλλευεται, με τοσους φυσικους πορους και δεν εχει να προσφερει τα βασικα σε μολις 10.000.000;

Ολα αυτα ηταν ψιλοασχετα, αλλα εχω νευριασει γενικα με την κατασταση που επικρατει. Ο καθενας μπορει να πιστευει οτι θελει για τοσυστημα που ειναι καλυτερο, για την ιδεολογια που ειναι καλυτερη, για..., για ...., για..... Αλλα το να ζηταει σημερα καποιος τα βασικα για την επιβιωση, ε οχι. Εδω εγω που ειμαι φοιτητης θελω για να ζησω γυρω στα 800 ευρω μαζι με νοικια, φαγητο, λογαριασμους. Και ειμαι φοιτητης. Ο αλλος που εχει οικογενεια; Μπορει οι περισσοτεροι να νομιζετε οτι ολος ο κοσμος ειναι οπως εμεις. Ε δεν ειναι. Και εμενα ο πατερας μου καθηγητης ειναι. Και πολλων απο εμας. Αλλα εαν μου πειτε οτι περναει καλα, ε οχι. Γιατι βγαζει λεφτα για να ζησω εγω και να εχω μια καλυτερη τυχη. Γιατι τα στερειτε αυτος για να εχω εγω. οπως κανουν οι γονεις πολλων απο εμας. Αν εσεις νομιζετε οτι ολα βγαινουν τοσο ευκολα, σταμετειστε να καθεστε και να διαβαζετε μονο, και δουλεψτε, οπως κανουν οι περισσοτεροι φοιτητες στις περισσοτερες χωρς της Ευσρωπης. Μεχρι τοτε, να μιλατε για το τι πρεπει να κανουν οι αλλοι με τα λεφτα τους, με τις διεκδικησεις τους και με τα ονειρα τους ειναι κουφια λογια, λογια του αερα.

Και στην τελικη να ρωτησω κατι. Δηλαδη το εχω απορια. Στο σημερα, στο κωλοσημερα που τοσα εχει να προσφερει και τοσα να μας παρει.

Ποιο ειναι το νοημα της ζωης; Το νοημα ειναι να παιρνουμε 1000 ευρουλακια, να τα φυλαμε ως κορην οφθαλμου, να παιζουμε κανα στοιχημα, να δινουμε τα μισα σε φορους και να φτασουμε στα εξηντα να δινουμε κανα χαρτζιλικι στα εγγονια μας να χαρουνε αυτα που δεν χαρηκαμε εμεις.

ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ , ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ; ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ;

Παλευουμε για μια καλυτερη κοινωνια ή για μια κοινωνια προ 40 ετων, οταν οι γονεις μας επρεπε να σκολουθησουν αυτον τον δρομο για να φερουν βολτα;

Και χεστηκα αν εγω θα παιρνω 25.000 ευρω τον χρονο, οταν ολοι οι αλλοι θα ζουνε με τα αποφαγια μου. Δεν με ενδιαφερει κι ας εκανα ενα ολοκληρο παραπανω χρονο σπουδες.

Δεν παλευουμε για αυτα που θα θελαμε. Παλευουμε για αυτα που μας ανηκουν, για αυτα που πρεπει να εχουμε. Και ολα αυτα δεν τα εγραψα για τους δασκαλους μονο. Αυτα τα εγραψα για ολους μας. Για αυτα(και για πολλα αλλα) ημουν στις καταληψεις. Αυτα ισχυουν για ολους μας. Οσο δεν το καταλαβαινουμε, τοσο θα δινουν οι κυβερνησεις 10 ευρω αυξηση το χρονο(και σε 12 δοσεις των 80 λεπτων) και εμεις θα κουναμε την ουρα μας.

Ε τώρα αυτό δεν είναι σωστό... είναι επίθεση στο ήθος του αντιπάλου.

Κατά τα άλλα... πολύ όμορφο ήταν το κείμενό σου! :)

Δεν ειναι καθολου επιθεση. Δεν επιτιθεμαι σε κανεναν. Απλα θεωρω οτι δεν ειναι σωστο να μιλαμε για το τι θα πρεπει αν κανουν οι αλλοι, οταν εμεις τα βρισκουμε απλως ετοιμα. Αν φανηκε σαν επιθεση ή προσβληθηκε καποιος να το σβησω. Πραγματικα, μεσα σε αυτους πρωτος απο ολους μπαινω εγω.

Γενικά σχετικά με διάφορα που γράφτηκαν στο τόπικ αυτό...


Στην αρχή ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους . Δεν ήμουν Εβραίος και δεν φώναξα.
Μετά ήρθαν να πάρουν τους Κομμουνιστές. Δεν ήμουν κομμουνιστής και δεν φώναξα.
Έπειτα ήρθε η σειρά των περιθωριακών, των αντικαθεστωτικών, των αντιρρησιών συνείδησης, των ομοφυλόφιλων. Ούτε και αυτά σκέφτηκα, με αφορούσαν.
Στο τέλος ήρθαν να πάρουν τους τσιγγάνους. Ούτε και τότε βρήκα λόγια για να εκφράσω την αντίθεση μου. Ο επόμενος στη σειρά ήμουν εγώ. Αλλά δεν υπήρχε κανείς για να φωνάξει..

Μπέρτολντ Μπρεχτ   (???)*

*όσον αφορά τα ερωτηματικά θα ανοίξω σε λίγο ένα σχετικό τόπικ

Edit: Τελικά μάλλον όχι Μπρέχτ... δείτε εδώ:

http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=8703.0

 
Στη Βουλή φέρνει το ΚΚΕ το θέμα της Παιδείας, την πολιτική απαξίωσης της εκπαίδευσης και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευτικοί, με Επίκαιρη Eπερώτηση που κατέθεσε σύσσωμη η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος με επικεφαλής την Γενική Γραμματέα της ΚΕ. Στο κείμενο, που απευθύνεται προς την υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και μαζί με την Αλέκα Παπαρήγα υπογράφουν οι βουλευτές Νίκος Γκατζής, Λιάνα Κανέλλη, Ορέστης Κολοζώφ, Παναγιώτης Κοσιώνης, Βέρα Νικολαΐδου, Ελπίδα Παντελάκη, Σταύρος Σκοπελίτης, Αντώνης Σκυλλάκος, Αγγελος Τζέκης, Τάκης Τσιόγκας, Γιώργος Χουρμουζιάδης, τονίζεται:

«Ο χώρος της εκπαίδευσης βρίσκεται τους τελευταίους μήνες σε διαρκή αγωνιστικό αναβρασμό και ετοιμότητα. Τις παρατεταμένες και δυναμικές κινητοποιήσεις των φοιτητών-σπουδαστών διαδέχτηκε ο επίμονος και αποφασιστικός απεργιακός αγώνας των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, με τον οποίο πρόσφατα συντονίστηκαν και οι εκπαιδευτικοί της δευτεροβάθμιας. Αγώνες που πέρα από τα δίκαια αιτήματα για ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, αντικειμενικά φέρνουν στην επιφάνεια τα βαθύτερα προβλήματα της Παιδείας.

Η αιτία που οδηγεί κάθε τόσο στους δρόμους χιλιάδες εκπαιδευτικών, φοιτητών, σπουδαστών, ακόμη και μαθητές ή γονείς, είναι κοινή για όλους όσοι συμμετέχουν στην εκπαιδευτική διαδικασία. Πρόκειται για την πολιτική συνολικής αναδιάρθρωσης της εκπαίδευσης με σκοπό την πιο αποτελεσματική συμβολή της στην ευημερία των επιχειρήσεων και την "ανταγωνιστικότητα" της καπιταλιστικής οικονομίας, πολιτική που όχι μόνο διογκώνει τα χρόνια προβλήματα της εκπαίδευσης, αλλά συσσωρεύει και νέα, οξύτερα.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας και επιταχύνοντας την ίδια πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, έρχεται να ενισχύσει στο έπακρο την ιδιωτικοποίηση και την υποβάθμιση του μορφωτικού περιεχομένου της εκπαίδευσης, να υψώσει νέα ταξικά τείχη για τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων και να αυξήσει δραματικά το κόστος της υποσιτιζόμενης από τον κρατικό προϋπολογισμό εκπαίδευσης, οδηγώντας σε οικονομική εξουθένωση τα λαϊκά νοικοκυριά. Πιο συγκεκριμένα:

1. Με σειρά μέτρων (Ευέλικτη Ζώνη, ευρωπαϊκά προγράμματα, Συμπράξεις Δημόσιου-Ιδιωτικού Τομέα, πρόταση του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, κ.ά.) προωθείται η "αποκέντρωση"-ιδιωτικοποίηση του δημόσιου σχολείου. Το κράτος σταδιακά αποδεσμεύεται από την ευθύνη για τη χρηματοδότηση και τη διαμόρφωση σημαντικού μέρους του σχολικού προγράμματος, αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο για άμεση παρέμβαση των επιχειρήσεων-χορηγών στην εκπαίδευση και τη διαπαιδαγώγηση των μαθητών. Μέχρι και υποδιευθυντή - μάνατζερ προβλέπει η πρόταση της επιτροπής του ΕΣΥΠ, προκειμένου να βελτιωθεί η ικανότητα του σχολείου να διαχειρίζεται "έξυπνα" τους λιγοστούς πόρους του και να προσελκύει χρηματοδότες. Ταυτόχρονα, η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών έχει ουσιαστικά ανατεθεί με το αζημίωτο στους μεγαλοεκδότες-προμηθευτές των σχολικών βιβλίων, που οργανώνουν κάθε χρόνο δεκάδες σεμιναρίων για εκπαιδευτικούς και εκδίδουν πλήθος σχολικών βοηθημάτων για εκπαιδευτικούς και μαθητές, εκμεταλλευόμενοι τα κενά που αφήνει σκόπιμα το ελλειμματικό σύστημα της δημόσιας εκπαίδευσης.

2. Με την ανάθεση της ευθύνης για τη χρηματοδότηση και τη συγκρότηση των προγραμμάτων διδασκαλίας στο σχολείο και την "τοπική κοινωνία" προωθείται η διεύρυνση της ταξικής διαφοροποίησης της σχολικής εκπαίδευσης. Το επίπεδο των σχολικών μονάδων και το περιεχόμενο της διδασκαλίας θα εξαρτώνται πολύ περισσότερο από το εισόδημα και τη μόρφωση των γονιών, τις φοροεισπράξεις του δήμου και τις διαχειριστικές ικανότητες των εκπαιδευτικών. Το χάσμα ανάμεσα στη μόρφωση των κοινωνικά και οικονομικά αδύναμων μαθητών και σε εκείνη που αποκτούν τα παιδιά των πιο ευνοημένων κοινωνικών στρωμάτων θα διευρυνθεί, στο όνομα των διαφορετικών αναγκών και δυνατοτήτων τους. Παράλληλα, ένας πυκνός ιστός σκληρών εξεταστικών φραγμών και αξιολογήσεων - από το δημοτικό μέχρι το λύκειο, με διαγνωστικές, περιφερειακές, πανελλαδικές, εικονικές και άλλες εξετάσεις - εξυφαίνεται από τα κυβερνητικά επιτελεία για να αποκλείσει τους περισσότερους μαθητές από το Γενικό Λύκειο και να τους στοιβάξει στα ψευτο-αναβαθμισμένα Επαγγελματικά Λύκεια (ΕΠΑΛ) και στη χοάνη των Επαγγελματικών Σχολών (ΕΠΑΣ), με πρώτο δείγμα τη θέσπιση βαθμολογικού ορίου για την εισαγωγή στα ΑΕΙ - ΤΕΙ. Τον ίδιο στόχο εξυπηρετεί και ο νόμος 3475/06 για την ΤΕΕ, που αναπαράγει ενισχυμένο το διπλό ανισότιμο κύκλωμα Γενικής και Τεχνικής εκπαίδευσης, διογκώνει τα προβλήματα για τα παιδιά της εργατικής τάξης και ήδη έχει καταλυτικές συνέπειες για μαθητές, εκπαιδευτικούς και σχολεία.

3. Με τα νέα αναλυτικά προγράμματα και βιβλία, που σχεδιάστηκαν από το ΠΑΣΟΚ και ολοκληρώνονται και υλοποιούνται από την κυβέρνηση της ΝΔ, επιχειρείται η σφοδρότερη τα τελευταία χρόνια επίθεση αποδιοργάνωσης και ελέγχου της σκέψης των μαθητών. Τα "διαθεματικά" προγράμματα διδασκαλίας, στο όνομα της ενιαιοποίησης της γνώσης και της "ολιστικής μάθησης", αποτελούν την αποθέωση της αποσπασματικότητας μέσα από μια μηχανιστική παράθεση και συγκόλληση ασύνδετων πληροφοριών, που θα οδηγήσει σε νέα έξαρση το λειτουργικό αναλφαβητισμό. Η επιστημονική ερμηνεία της πραγματικότητας εξισώνεται, αναμειγνύεται ή παραγκωνίζεται από θεολογικές αντιλήψεις και αντιεπιστημονικά σχήματα, ενώ η εκγύμναση των μαθητών σε χρηστικού χαρακτήρα δεξιότητες έρχεται να καταργήσει και τα τελευταία ψήγματα γενικής παιδείας από το περιεχόμενο της εκπαίδευσης. Τόσο τα νέα βιβλία όσο και τα επιχορηγούμενα από την ΕΕ και τις επιχειρήσεις ευρωπαϊκά προγράμματα-αγωγές αποτελούν φερέφωνα της πιο ωμής προπαγάνδας για την ανταγωνιστικότητα, την επιχειρηματικότητα, την ταξική συνεργασία, την ατομική ευθύνη για τα κοινωνικά προβλήματα, το ευρωπαϊκό ιδεώδες, κλπ. Στόχος όλων αυτών των αλλαγών είναι η προετοιμασία και αναπαραγωγή ενός εργαζόμενου, που όχι μόνο θα αποδέχεται ένα ακόμη πιο σκληρό σύστημα εκμετάλλευσης, αλλά και θα το υποστηρίζει ενεργητικά.

4. Η απονεύρωση του όποιου μορφωτικού και διαπαιδαγωγητικού ρόλου του σχολείου συνοδεύεται από τη συνεχιζόμενη εργασιακή, οικονομική και επιστημονική υποβάθμιση των εκπαιδευτικών με την καθήλωση των αποδοχών τους σε απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα, την εξάπλωση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων μέσα από τους θεσμούς των αναπληρωτών και των ωρομισθίων, τη συρρίκνωση των μορφωτικών τους δικαιωμάτων. Η πιο πάνω κατάσταση είναι απόρροια της γενικότερης πολιτικής της λιτότητας για τους εργαζόμενους που ακολουθεί και η σημερινή κυβέρνηση, συνεχίζοντας το έργο των προηγούμενων. Το επιχείρημα ότι δήθεν δεν αντέχει η οικονομία ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, διαψεύδεται από τα προκλητικά κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων και την απλόχερη ενίσχυσή τους (νέες φοροαπαλλαγές, κίνητρα, κλπ.). Χρήματα υπάρχουν, μόνο που αυτά διοχετεύονται στα ταμεία των μεγάλων επιχειρήσεων, ενώ υπάρχει μείωση και συνεχής αφαίμαξη των λαϊκών εισοδημάτων.

5. Αντίστοιχα είναι και τα προβλήματα στην ανώτατη εκπαίδευση. Το προσχέδιο του νόμου-πλαίσιο για τα ΑΕΙ-ΤΕΙ, η αναθεώρηση του συνταγματικού άρθρου 16 και τα άλλα μέτρα που ξεσηκώνουν φοιτητές-σπουδαστές και πανεπιστημιακούς έχουν κύριο στόχο τα δημόσια ΑΕΙ και ΤΕΙ να λειτ
ουργήσουν σαν ιδιωτικά: Με δίδακτρα, τυποποιημένη διδασκαλία, αυταρχισμό και πάνω απ' όλα με τις επιχειρήσεις να παρεμβαίνουν άμεσα και να υπαγορεύουν το περιεχόμενο των σπουδών και της έρευνας.


Το ΚΚΕ στηρίζει τους αγώνες για:

Τη δημιουργία Ενιαίου Δωδεκάχρονου Υποχρεωτικού Σχολείου για τη διεύρυνση της βασικής-γενικής εκπαίδευσης, χωρίς τον ξεπερασμένο διαχωρισμό σε Δημοτικό-Γυμνάσιο-Λύκειο και την ταξική και αντιπαιδαγωγική διάκριση σε Γενικό και Επαγγελματικό δίκτυο σχολικής εκπαίδευσης, για να μη γίνεται πρόωρη επαγγελματική επιλογή και εκπαίδευση πριν τη συμπλήρωση του σύγχρονου μορφωτικού έργου του σχολείου και την ενηλικίωση του νέου ανθρώπου. Σχολείο με ριζικά αναμορφωμένα προγράμματα και βιβλία που θα βοηθούν τους μαθητές να κατανοήσουν τους νόμους και τις αλληλουχίες της αντικειμενικής πραγματικότητας, της ίδιας της κοινωνικής ζωής, τη θέση και το ρόλο τους μέσα σε αυτή
Τη θέσπιση δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής μέσα από κρατικό δίκτυο παιδικών κέντρων
Τη σύνδεση της εκπαίδευσης με τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και της νεολαίας, για Ενιαία Λαϊκή Παιδεία αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν σε όλες τις βαθμίδες και για όλους με ιδιαίτερη μέριμνα για τα παιδιά των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, των μεταναστών, των μειονοτήτων και των ατόμων με Ειδικές Ανάγκες, με βάση τους παρακάτω άξονες:
-- Την κατάργηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης κάθε βαθμίδας μαζί και της παραπαιδείας και κάλυψη του συνόλου των εκπαιδευτικών αναγκών από τον κρατικό προϋπολογισμό, ενάντια σε κάθε μορφής ιδιωτικοποίηση, άμεση ή έμμεση.

-- Την οικοδόμηση επαγγελματικών σχολών σε "μεταλυκειακό" επίπεδο, ενταγμένων στο εκπαιδευτικό σύστημα, ώστε να εξασφαλίζουν την πλήρη επαγγελματική εκπαίδευση. Κατάργηση των ΙΕΚ και κάθε μορφής ιδιωτικής κερδοσκοπίας, που εκμεταλλεύεται την ανεργία και την ανασφάλεια των νέων.

-- Την αναδιαμόρφωση μιας αληθινά Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης, που θα εξασφαλίζει την επιστημονική ειδίκευση σε όλους τους αποφοίτους της και θα αναπτύσσει την έρευνα με αποκλειστικό σκοπό την εξασφάλιση της γενικής προόδου και ευημερίας.

-- Την αύξηση των κρατικών δαπανών στο 15% του προϋπολογισμού για να σταματήσει η αιμορραγία του λαϊκού εισοδήματος.

-- Ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς των εκπαιδευτικών, σύμφωνα με τα αιτήματά τους και ενσωμάτωση των επιδομάτων στο βασικό μισθό. Επιμόρφωση του συνόλου των εκπαιδευτικών σε ενιαίες παιδαγωγικές σχολές και ετήσια και περιοδική επιμόρφωση για όσους υπηρετούν με απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα στις πανεπιστημιακές σχολές. Μαζικό διορισμό μόνιμων εκπαιδευτικών από επετηρίδα, κατάργηση του θεσμού των ωρομισθίων και αναπληρωτών, κάλυψη ακόμη και των έκτακτων αναγκών με μόνιμους διορισμούς στη διάθεση του υπουργείου Παιδείας.

ΕΠΕΡΩΤΑΤΑΙ η κυβέρνηση γιατί με την πολιτική της, που είναι συνέχεια της προηγούμενης, υποχρεώνει τα εκπαιδευτικά ιδρύματα να λειτουργήσουν επιχειρηματικά και ανταγωνιστικά, ανοίγοντας διάπλατα τις πόρτες των σχολείων και των ΑΕΙ-ΤΕΙ στις επιχειρήσεις, ενισχύει τους ταξικούς φραγμούς στη μόρφωση και υποβαθμίζει ραγδαία το περιεχόμενό της, ενοχοποιώντας γι' αυτή την κατάσταση της εκπαίδευσης τους μαθητές, τους φοιτητές, τους εκπαιδευτικούς, ακόμη και τους γονείς και αντιμετωπίζοντας τους αγώνες τους με αστυνομική βία και αυταρχισμό».

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=5/10/2006&id=6866&pageNo=6&direction=1

Σε οσους βρισκουν δικαια τα αιτηματα των εκπαιδευτικων για αξιοπρεπη μισθο, αλλα διαφωνουν επειδη υπαρχουν αλλοι κλαδοι που αμοιβονται ακομα χειροτερα, να προτεινω μια διαφορετικη οπτικη: δεν τιμα τους δασκαλους το οτι ειναι ο μονος κλαδος που αντιδρα στην κοροιδια μιας κυβερνησης?

Στις εκλογες υποσχονταν, υποσχονταν, υποσχονταν, εταζαν σε ολους. Σχεδον τρια χρονια μετα, τα πραγματα πανε απο το κακο στο χειροτερο, και αντι να βγουν ολοι στους δρομους και να απαιτησουν οσα τους ειχαν υποσχεθει ή να παρουν δρομο (και αυτοι και οι "απεναντι", για να μην παρεξηγουμαι) ως ανικανοι και ψευτες, καθοντα μπροστα απο την τηλεοραση και αγανακτουν που δεν μπορουν να παρκαρουν τα παιδια τους στα σχολεια.

Τρια χρονια τωρα και παρα τις παμπολες αιτιες, οι μονοι που αντιδρεσαν ειναι οι δασκαλοι. Και δεν μιλω για αντιδραση περι κοινωνικων, πολιτικων, ιδεολογικων θεματων (τετοια ηταν η κινητοποιηση των φοιτητων!), αλλα για αντιδραση απεναντι στην ΚΟΡΟΙΔΙΑ, στην αναξιοπιστια μιας κυβερνησης που πληττει την τσεπη τους. Αναρωτιεμαι αν δεν μπορουν/θελουν να δουν (καθαρα οφελιμιστικα για τους ιδιους)οτι δεν εχουν χρημα στην τσεπη τους, ποσο νοημα εχει να μιλαμε για κοινωνικες μεταρυθμισεις;

Η Ελλαδα ως γνωστον ειναι μια πολη γεροντων. Ως γεροντεςε, ποιος βγαινει να μιλησει; Ολοι εχουν συμβιβστει. Το χειροτερο ομως ειναι οτι το θεωρουν αυτονοητο αυτον τον συμβιβασμο. Και οταν καποιος αντιδραει, ολοι οι αλλοι τον δεινουν με το δαχτυλο, τον φτυνουν, τον κοροιδευουν. Λες και αυτος φταει για τα προβληματα που υπαρχουν. Λες και αυτος ειναι ο καρκινος που κατατρωει την κοινωνια σημερα. Αλλα ετσι μας εμαθαν να σκεφτομαστε. Οτι και τα λιγα καλα ειναι, αφου τα πηραμε. Το χειροτερο ομως απο ολα ειναι οτι εχουμε πλεον ΜΝΗΜΗ ΧΡΥΣΟΨΑΡΟΥ.

Μετα απο 6 μηνες ολα καλα και ολα ωραια.

       Δεν είμαστε καθόλου καλά! Για ποια χώρα μιλάμε και για ποιο πολίτευμα; Εγώ δεν περιγράφω την ιδανική κοινωνία, ούτε πώς θα ήθελα να είναι τα πράγματα. Ποιος σας είπε ότι έτσι θέλω να είναι τα πράγματα;
       Προσωπικά έχω χίλιες αντιπροτάσεις, η καλύτερη είναι να τα πάρουμε από τους βιομηχάνους, επειδή όμως αυτό δεν πρόκειται να γίνει μόλις αυξηθούν οι μισθοί των δασκάλων, για αυτό είμαι κατά. Αν μπορούσαν να γίνουν τώρα όλα αυτά τα πολύ ωραία που λέτε (και το εννοώ), εγώ θα ήμουν πολύ ευτυχής. Αλλά αν δεν μπορέσουν να γίνουν και οι μόνοι μισθοί που θα αυξηθούν θα είναι αυτοί των δασκάλων τότε αυτό είναι αδικία! Ειδικά αν μειωθούν άλλοι μισθοί και άλλες συντάξεις, εξαιτίας αυτού;
       Γιατί είναι εκτός τόπου και χρόνου αυτός που νομίζει ότι λεφτά υπάρχουν. Το γιατί δεν υπάρχουν είναι άλλο θέμα. Γιατί δεν τα παίρνουν από τους βιομηχάνους; Πάλι άλλο θέμα. Γιατί δεν τα βρίσκουν βρε αδερφέ; Άλλο πράγμα! Κι εγώ θέλω να βρούνε αυτοί λεφτά, δε θέλω νομίζετε;


         Είσαι εκτός τόπου και χρόνου ή δεν ξέρεις τί σου γίνεται, ένα από τα δύο! Πού ακριβώς ζεις; Για την Ελλάδα μιλάμε τώρα; Ποίος τιμωρείται; Δε βλέπεις τί γίνεται παντού γύρω μας στο στενό δημόσιο τομέα; Τι να αρχίσω να σου λέω και να μην τελειώνω.


         Για αυτό Nessa μου θα πρέπει να ψηφίσεις άλλη κυβέρνηση, αλλιώς δεν γίνεται. Γίνεται;;; Πες μου! Γιατί αν δεν γίνεται τώρα, σήμερα και με αυτήν την κυβέρνηση να τα πάρουμε τα λεφτά από τους βιομηχάνους, τότε αυτά που γράφεις εσύ είναι εντελώς άσχετες χαζομάρες και βλακείες!!!
         Και για να προλάβω αυτούς τους έξυπνους που θα μου πούνε: "Δεν έχει σημασία αν γίνεται, εμείς πρέπει να διεκδικήσουμε το ιδανικό!" Να το διεκδικήσουμε το ιδανικό αλλά όχι αυξάνοντας τις ανισότητες. Ας βγούμε όλοι στους δρόμους διεκδικώντας όλοι περισσότερα λεφτά, μαζί με τους δασκάλους, όχι να διεκδικούμε όλοι πιο πολλά λεφτά μόνο για τους δασκάλους. Γιατί στο κάτω κάτω υπάρχουν άλλοι που τα αξίζουν περισσότερο!
         Όσο για αυτούς που μου λένε να αλλάξω οπτική γωνία, εγώ το θέλω να βλέπω τα πράγματα αλλιώς και όλοι να παίρνουν ικανά χρήματα για να καλύπτουν τις ανάγκες τους και να είναι ευτυχισμένοι. Δεν με αφήνει η παρούσα κατάσταση στην Ελλάδα να αλλάξω οπτική. Και αυτοί που έχουν αλλαγμένη οπτική στη σημερινή κοινωνία, απλά κλείνουν τα μάτια στα προβλήματα και κλείνοντας τα μάτια επιδεινώνουν τα πράγματα περισσότερο. Νομίζετε πως εγώ δεν θέλω να βλέπω δίκαιες αμοιβές για όλους, μια κοινωνία δικαιοσύνης και καλοσύνης, πουλάκια να τιτιβίζουν χαρούμενα;
       Αντί για αυτό όμως έχω τα μάτια μου ανοιχτά και πιστεύω πως ό,τι είναι να κάνουμε πρέπει να αρχίσουμε από τα λίγα, όχι από της απ' ευθείας δημιουργία της τέλειας κοινωνίας!

         

ας κυρήξουν οι πάντες απεργία...να παραλύσει η χώρα....

αλλά μόνο οι δάσκαλοι το κάνουν...σχεδόν κανείς άλλος..

Μα δε θα μειώσουν το δικό σου μισθό. Το μισθό σου θα τον μειώσουν όσο σε βλέπουν και δεν αντιδράς, είτε δώσουν στους δασκάλους είτε όχι - δεν έχει σχέση αυτό. Όταν οι εργαζόμενοι αγωνίζονται συλλογικά να παίρνουν όσο γίνεται περισσότερα, από ποιους θα τα πάρει τα λεφτά; Από τους αστούς.

Εκτός τόπου και χρόνου είσαι εσύ που νομίζεις ότι δεν υπάρχουν. Η φρεγάτα για το Λίβανο ξέρεις πόσο κοστίζει;

Αν δε δουλεύεις (δε λέω να κάνεις τη δουλειά σου τσαπατσούλικα, ποιος θα το κρίνει αυτό; αν δεν κάνεις καθόλου τη δουλειά σου λέω) ο νόμος από όσο θυμάμαι προβλέπει κυρώσεις. Τώρα βέβαια κάποιοι τεμπελιάζουν όσο περισσότερο τους παίρνει (btw το δάσκαλο δεν τον πολυπαίρνει να μην κάνει τίποτα).

Λίγη σημασία έχει ποια κυβέρνηση είναι στην εξουσία (η δεξιά είναι βέβαια η χειρότερη). Το πιο βασικό είναι με απεργίες και διαδηλώσεις να τους εξαναγκάσεις να σου δώσουνε.

Το να παίρνουμε χρήματα από άλλους είτε αυτοί είναι βιομήχανοι είτε άλλοι δεν είναι καλή λύση!

Το χρήμα έχει υποκειμενική αξία και δεν αντικατοπτρίζει πάντα την αντικειμενική αξία της εργασίας!
Παράδειγμα: Αν οι νομοί Αττικής και Θεσσαλονίκης έκαναν ένα διαφορετικό κράτος και αν υποθέσουμε ότι έλυναν με έναν μαγικό τρόπο τα προβλήματα ενέργειας και ύπαρξης νερού και ότι τα 2 νέα κράτη (Αθήνα_Θεσσαλονίλη-Υπόλοιπη Ελλάδα) είχαν διαφορετικά νομίσματα τα οποία δεν είχαν σχέση με το ευρώ,  τότε ποιο κράτος λέτε να ήταν πλουσιότερο μετά από 10 χρόνια?
Υπόψην ότι το πρώτο κράτος είναι πιο μικρό =>λιγότερα έξοδα για δημόσια έργα!

Η αλήθεια είναι ότι κάποια επαγγέλματα είναι πιο σημαντικά από κάποια άλλα!
Και η μη ύπαρξη ισότητας αντικειμενικής αξίας της εργασίας με τα χρήματα που παίρνουν φαίνεται από το γεγονός ότι σχεδόν ο μισός πληθυσμός της χώρας μας ζει σε μία πόλη!(βέβαια δεν είναι ο μοναδικός λόγος)
Και αν κάποιος σκεφτεί ότι φταίει ο καπιταλισμός να του πω από πριν  ^jerk^

Όσο για το βασικό μισθό και αυτό υποκειμενικό είναι!
Εγώ ας πούμε τον θέλω 10.000 έουρο για το ζευγάρι + 5.000 έουρο για κάθε παιδί το μήνα!
Πολλοί θα πούνε ότι βρίσκουν χρήματα για τις βιομηχανίες και για άλλες επιδοτήσεις αλλού!
Τα αγροτικά προϊόντα που επιδοτουνται δεν είναι όλα, αλλά τα βιομηχανικά ένας όρος τον οποίο πολλοί εδω μέσα "αγνοούν".
Οι επιδοτήσεις σε βιομηχάνους, αγρότες, κτηνοτρόφους (και μερικές φορές νομίζω και σε τουριστικές επιχειρήσεις με παροχή ευκολιών δημιουργίας υποδομών κ.α.) δεν είναι πεταμένα λεφτά!
Για να ακριβολογούμε δεν είναι καν λεφτά! Είναι χαρτιά και αυτοί θα μας δώσουν λεφτά αφού αυτές είναι βασικά οι δουλειές που δίνουν αξία στο νόμισμα μίας χώρας!Πρόκειτε για επένδυση η οποία αν δε γίνει και φύγουν οι προηγούμενοι θα μείνουμε με τα χαρτιά, τα οποία λέγαμε χρήματα , τα οποία θα είναι πλέον χαρτί υγείας(περίπου)!
Βέβαια οι αποφάσεις για επιδοτήσεις γίνονται από ανθρώπους με αποτέλεσμα να γίνονται λάθη και να έχουμε πράγματι πεταμένα λεφτά!Αυτό όμως δεν αναιρεί τη λογική με την οποία γίνονται!

οφ τόπικ
Από την άλλη με το ευρώ τώρα δεν μπορούμε νομίζω να κόψουμε χρήμα στο νομισματοκοπείο για να κάνουμε αβέρτα επιδοτήσεις και επενδύσεις και για αυτό είμαι κατά του ευρώ
οφ τόπικ

και για να σοβαρευτώ επιτέλους


Να πω ότι είναι φυσιολογικό άτομα με νοητικές δυσκολίες και ιδιαίτερα δυνατοί να αισθάνονται πνευματική κόπωση διδάσκωντας αριθμητική, λέγοντας τραγουδάκια και άλλα! και από την άλλη μεριά να τους φαίνεται το ίδιο εύκολο-δύσκολο να δουλεύουν σε οικοδομή!

Για αντικειμενική εργασία αν μιλάμε να σημειώσω ότι κατα την άποψη μου ακόμα και ο σκουπιδιάρης πρέπει να παίρνει τουλάχιστον όσα οι δάσκαλοι αλλά και παραπάνω!
Βασικά ίσως πρέπει να παίρνει παραπάνω και από ηλεκτρολόγους!

Και επειδή κάποιοι θα πούνε για σπουδές να τους πω από πριν ότι οι σπουδές είναι περίοδος διακοπών σε γενικές γραμμές και πολύ περισσότερο για δάσκαλος-καθηγητής δευτεροβάθμιας!

Δεν ξέρω τίποτα σχετικά με την κατάσταση των δασκάλων-εκπαιδευτικών, των μισθών τους και το τι ζητάνε (εκτός από τα 1450 ευρώ βασικό μισθό πρωτοδιοριζόμενου? που είδα εδώ) αλλά αυτα που ξέρω είναι

Ξέρω 4 άτομα από το λύκειο που πήγαν παιδαγωγικο.Και οι 4 πήγαν για τη σίγουρη δουλειά μετά!
Μία από αυτές μάλιστα είχε γονείς καθηγητές(μαθηματικός και φυσικός) και έβγαζε και μεγάλο βαθμό και παραξενεύτηκα όταν έμαθα που πέρασε, γιατί τότε δεν ήξερα την κατάσταση για την απόκατάσταση εργασίας στη σχολή αυτή!
Επιπλέον ξέρω ότι η συγκεκριμένη σχολή βγαίνει πάρα πολύ εύκολα και τα μαθήματα που έχουν αν και πολλά σε νούμερο είναι εξωφρενικά γελοία!

Για όλους τους παραπάνω λόγους δεν μου κάνει ιδιαίτερη αίσθηση η απεργία τους!

Ο Ολύμπιος λέει ασυναρτησίες, όπως πάντα... καλά, αυτά για τις επιδοτήσεις τα έχουμε ξαναπεί (για τα πρόστιμα), δεν υπάρχει κανένα συμφέρον στην όλη ιστορία για τον εργαζόμενο, να μην τα ξαναλέμε.

Έχεις κόλλημα με τις νοητικές δυσκολίες, να το κοιτάξεις. Πνευματική κόπωση δεν υφίσταται μόνο όταν δε μπορείς να καταλάβεις κάτι. Πάρε ένα παιδί να του κάνεις μάθημα να δεις τι κούραση θα αισθανθείς, κι ας μην έχεις νοητικές δυσκολίες.

Αν θεωρείς ότι είναι σωστό να αποδοκιμάζεις τον αγώνα και τα αιτήματα κάποιου επειδή δεν γίνεται να πάρουν όλοι πιο πολλά ή επειδή ο αγώνας του δεν θα έχει κάποιο όφελος και για εσένα και τον λατρεμένο σου μισθό τότε πέφτεις πάλι στην κατηγορία του παρτάκια όσο και αν το καμουφλάρεις με δηλώσεις περί  κοινωνίας με αξιοπρεπείς μισθούς για όλους που θέλεις, αλλά δεν ξέρεις πως να την πετύχεις. Επίσης εξακολουθώ να πιστεύω ότι λεφτά υπάρχουν μόνο για τα πράγματα που θα βολέψουν τους δικούς μας και να μην ακούω βλακείες κομματικού περιεχομένου. Αυτά τα ακούμε από το σύνολο της κυβέρνησης και δεν χρειάζεται να τα ακούμε και εδώ. Δίνουν επίδομα 102 ευρώ σε n! εξαμηνιαίες δόσεις αλλά δίνουν και στους γαλάζιους δήμους (η ίδια τακτική εφαρμόζονταν και από το ΠΑΣΟΚ) 300.000 ευρώ με την μία για να κλαδέψουν τα δέντρα και φυτέψουν λουλουδάκια να βλέπεις να καμαρώνεις την δημαρχάρα σου, δεν έχουν για το επίδομα θέρμανσης αλλά ικανοποιούν σε μια νύχτα όλα τα αιτήματα των Αστυνομικών επειδή ψηφίζουν κατά 80% ΝΔ και επειδή δεν θέλουν κάτι να ταράξει την ομιλία του χοντρού,δεν φτάνουν για την αύξηση των δασκάλων αλλά μια χαρά έφταναν για να πάρουν κάτι αναδρομικά οι βουλευτές που δεν τα πήραν τελικά( αλλά  ο Αλογοσκούφης είχε δηλώσει με χαμόγελο ότι υπήρχε η δυνατότητα) επειδή έπεσε κράξιμο. Όπως έχω ξαναπεί σταματείστε να κατηγορείτε εργαζόμενους που παλεύουν για μια καλύτερη ζωή και αποδόστε ευθύνες εκεί που πρέπει, το να είσαι νέος και να αναπαράγεις τις δηλώσεις του μαλάκα του Αντώναρου είναι κατάντια πάρτε το χαμπάρι.

Καλή σχολική χρονιά, δάσκαλε! Καλώς ξανάρθες στον «μαγικό» κόσμο της εκπαίδευσης.

Προσγειώσου! Προσγειώσου στον μισθό που σε εξαναγκάζει σε δεύτερη δουλειά... Προσγειώσου στον συνωστισμό των τάξεων των παιδιών από διαφορετικές πατρίδες... Προσγειώσου στο σχολείο - «φυλακή», στη διπλή βάρδια, στο «γραφείο των καθηγητών» όπου πιθανόν να μην έχεις ούτε γραφείο ούτε καρέκλα... Προσγειώσου στο σχολείο - απομίμηση φροντιστηρίου... Προσγειώσου στον παιδαγωγικό σου ρόλο που όλο και περισσότερο εξουθενώνεται από τον ρόλο του εξεταστή, του επιτηρητή, του συμβολαιογράφου επιδόσεων... Προσγειώσου στα διδακτικά καθήκοντά σου που όλο και περισσότερο «χαρακώνονται» από τις γραφειοκρατικές - διοικητικές υποχρεώσεις που θα σου αναθέσουν... Προσγειώσου στα δεκάδες μάτια των δυσαρεστημένων μαθητών οι οποίοι προετοιμάζονται μέρα - νύχτα στο διπλανό φροντιστήριο... Προσγειώσου στα καχύποπτα μάτια των γονιών που πληρώνουν μια περιουσία έξω από το σχολείο για την εκπαίδευση των παιδιών τους και έχουν μάθει να σε θεωρούν υπεύθυνο γι' αυτό... Προσγειώσου στη λάσπη του «τεμπέλη», του «ιδιαιτεράκια», στις ταμπέλες που σου έχουν έντεχνα φορέσει οι κυβερνήσεις μέσω των ηλεκτρονικών τους κουβερνάντων... Προσγειώσου στην ευθυνοφοβία κάποιου διευθυντή που δεν σε εμπιστεύεται και «επικοινωνεί» μαζί σου μέσω της απειλής της αξιολόγησης που έρχεται... Προσγειώσου στη νοοτροπία κάποιων συναδέλφων που περιμένουν να σου φορτώσουν ιεραρχικά ό,τι κάποιοι άλλοι παλιότερα φόρτωσαν σ' αυτούς...

Προσγειώσου και αμέσως απογειώσου! Υπολόγισε τις δυσκολίες και ταυτόχρονα περιφρόνησέ τες! Άφησε τα οράματά σου, τις προσδοκίες σου να υπερβούν τους τέσσερις τοίχους του σχολείου και τους χαμηλούς ορίζοντες ενός προκατασκευασμένου ρεαλισμού.

Αρνήσου στο κράτος - εργοδότη να σου φέρεται σαν επιχειρηματίας και να θέλει το σχολείο ένα εμπορικό μαγαζί και τον εκπαιδευτικό έναν κακοπληρωμένο και υπάκουο υπάλληλό του. Απαίτησε ό,τι σου ανήκει για να ζεις με αξιοπρέπεια.

Μετάτρεψε το σχολείο από χώρο «εξεταστικής θυσίας», από μια άχαρη και ψυχρή «αίθουσα αναμονής» στην οποία αναγκαστικά περιμένει ο μαθητής μέχρι να έρθει η ώρα του μοιράσματος των τίτλων, σε χώρο γνώσης, διεκδίκησης, ζωής.

Υπονόμευσε την ανταγωνιστική σχολική ατμόσφαιρα, δημιουργώντας όρους συνεργασίας, επιβραβεύοντας τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη, επιχειρηματολογώντας υπέρ της θέσης, ότι «τα καλύτερα όνειρα στη ζωή μας είναι τα συλλογικά!».

Γνώρισε τους μαθητές σου όχι μόνο με το αυστηρό κριτήριο της επιτυχίας ή της αποτυχίας τους στο σχολείο, αλλά με τα βασικά στοιχεία της κοινωνικής τους ταυτότητας. Δώσε στις τάξεις ένα άλλο χρώμα, πιο ανθρώπινο, πιο ζωηρό, πιο κοινωνικό. Επισήμανε σε όλους τους τόνους και προς όλες τις κατευθύνσεις ότι το σχολικό σύστημα δεν έχει το δικαίωμα να δημιουργεί παραμελημένα παιδιά.

Σκύψε πάνω στα παιδιά των «τελευταίων θρανίων», αφουγκράσου τις ανάγκες τους, μάθε τους γράμματα. Στάσου στα ξένα παιδιά, πλησίασέ τα, κατάλαβε ότι δεν είναι αυτά το πρόβλημα, αντίθετα αυτά έχουν χίλια προβλήματα. Μην επιτρέψεις, από συναδελφική αλληλεγγύη, σε κανέναν να κάνει τον «στιγματισμό» διδακτέα ύλη για τον μαθητή.

Πείσε τους μαθητές σου ότι οι σχέσεις σας μπορούν να πάψουν να είναι ανταγωνιστικές όταν η ουσιαστική συμμετοχή τους στη σχολική ζωή θα δρομολογηθεί στους όρους θέσπισης και τήρησης κανόνων που θα εξασφαλίζουν δικαιώματα και καθήκοντα σε όλους.

Αφόπλισε τον ωχαδελφισμό, τη λογική τού «τόσα παίρνω, τόσο δουλεύω» Κατέβασε την καρδιά σου από την έδρα, αφουγκράσου τα χτυποκάρδια, μετάτρεψε τους μαθητές σου σε παρατηρητές - δράστες, διέγειρε την παρατηρητικότητά τους, ανάγκασέ τους να πάρουν αποφάσεις, δώσε τους επιχειρήματα, ώθησέ τους στη συνειδητοποίηση.

Αρνήσου τη λογική των «πέτσινων προγραμμάτων» της ενισχυτικής διδασκαλίας, ενίσχυσε, όπως εσύ πολύ καλά ξέρεις, την ουσιαστική ενισχυτική διδασκαλία, διεκδικώντας τους μαθητές από τους εργολάβους των εξετάσεων (φροντιστήρια) αναδεικνύοντας το πρότυπο του δημόσιου δασκάλου, αγωνιστή της γνώσης.

Πρόβαλε τον ρόλο του δασκάλου - εμψυχωτή, αρνήσου τη μετατροπή σου σε μικρόψυχο ελεγκτή, σε συμβολαιογράφο επιδόσεων, μην αφήνεις να σε μετατρέψουν σε κακοπληρωμένο τεχνικό χωρίς διάθεση και χαμόγελο.

Δείξε στην ελληνική κοινωνία, στους εργαζόμενους, στη νεολαία, ότι απέναντι στην εκπαιδευτική πολιτική που δημιουργεί «εξεταστικά ναρκοπέδια», που ροκανίζει τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς μετατρέποντας τη γνώση σε εμπόρευμα, εσύ ο εκπαιδευτικός, με τη δουλειά σου, με την ευθύνη σου, με τους αγώνες και τις διεκδικήσεις σου, προβάλλεις το σχολείο των αναγκών και των οραμάτων σου.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ
ΤΑ ΝΕΑ , 05/10/2006
http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18657&m=N06&aa=1

Ωραίο το άρθρο που ποστάρισες abbis :)

Αν και λιγο καθυστερημένα...γαματο ποιημα pontiki !  ;)

Δάσκαλος για το παιδί είναι ο πράγματι δάσκαλος. Η στάση ζωής, δηλαδή.

Αυτός που χτες κλείδωσε τις πόρτες σ' ένα Λύκειο στο Νέο Ηράκλειο και απειλούσε με αποβολή τις μαθήτριες που ήθελαν να κατέβουν στο συλλαλητήριο, δεν είναι καλός δάσκαλος. Πόσο μάλλον που γνώριζε πως του ενός παιδιού ο γονιός ήταν απεργός καθηγητής και του άλλου επίσης απεργός δημόσιος υπάλληλος. Και περίμεναν απ' έξω να κατέβουν με τα παιδιά τους στο συλλαλητήριο. Μάθημα παρέδιδαν, κι αυτός μέσα απ' τα κάγκελα και οι άλλοι έξω απ' αυτά. Και προς τιμήν των παιδιών, πήδηξαν το κάγκελο και τράβηξαν στο δρόμο του χρέους. Εμεινε μέσα ο «δάσκαλος». Να μετρά τριάντα αργύρια. Ενας υπάλληλος με την κυριολεκτική έννοια του όρου. Απ' αυτούς που πληρώνουν χρυσάφι για τον καμπινέ και γεμίζουν άχυρα το μυαλό των παιδιών, εκβιάζοντάς τα μάλιστα με την περίφημη βαθμολογία...

Επιμέλεια:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ
http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=6/10/2006&id=6867&pageNo=2&direction=1

Όλο εμένανε σηκώνει
Να πω μάθημα η δασκάλα
Θα την σφάξω σαν κουνέλι και θα βγω να παίξω μπάλα

Τζίμης Πανούσης

Η κυβέρνηση επιμένει να προβοκάρει με τον πιο προκλητικό τρόπο τον αγώνα των εκπαιδευτικών. Το έκανε και χτες και μάλιστα την ίδια ώρα που χιλιάδες άνθρωποι πλημμύριζαν τους δρόμους της Αθήνας και των άλλων μεγάλων πόλεων δηλώνοντας έμπρακτα τη συμπαράστασή τους στους δασκάλους.

Ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης πήρε τόση φόρα που έφτασε ένα βήμα πριν να κατηγορήσει τους δασκάλους μέχρι και για ...«κοινωνική ανευθυνότητα». Μάλιστα, παρουσίασε και ...στοιχεία: Οι δάσκαλοι, είπε, δε ζητούν αύξηση 45% (όπως είχε πει προχτές), αλλά (μετά από τις νέες προσθαφαιρέσεις που έκανε) του προκύπτει ότι ζητούν αύξηση ...47,5%! «Ποιος άλλος έχει τέτοιες απαιτήσεις;», αναρωτήθηκε οργίλος...

*
Οχι, δεν περιμένουμε από την κυβέρνηση να αλλάξει ρότα. Αλλωστε, και μόνο το γεγονός ότι προσπαθεί να στρέψει εναντίον των δασκάλων (των 900 ευρώ) τους εργάτες (των 629 ευρώ ως βασικό) ή τους συνταξιούχους (των 500 ευρώ), δείχνει ότι η παλιά ΠΑΣΟΚεια προπαγάνδα περί «ρετιρέ» είναι το ίδιο δημοφιλής και στα επιτελεία της κυβέρνησης του κ. Καραμανλή.

Εκείνο, πάντως, για το οποίο αξίζει να συγχαρούμε τη ΝΔ είναι ότι αφ' ενός ξέρει να ξεχωρίζει τους «προνομιούχους», αλλά και αφ' ετέρου ότι - σε άλλες περιπτώσεις - καταφέρνει να κρατά την ψυχραιμία της. Ενδεικτικά μόνο θα αναφέρουμε κάποιους με τα ακόλουθα ποσοστά αυξήσεων (κερδών) μέσα στο α΄ εξάμηνο έναντι του περσινού:

«Αλουμίνιον της Ελλάδος»: Αύξηση καθαρών κερδών 99,5%. «Γιούρομπανκ»: Αύξηση καθαρών κερδών 41,6%. «Αλφα Μπανκ»: Αύξηση 37,7%. «PROTON BANK»: Αύξηση κερδών 447%. «Α-Β Βασιλόπουλος»: Αύξηση κερδών 73%.

*
ΥΓ(1): Οι παραπάνω και οι όμοιοί τους, ουδέποτε επέσυραν την μήνιν της κυβέρνησης...

ΥΓ(2): Αυτοί δεν τα ζητούν, όπως οι δάσκαλοι. Αυτοί τα πήραν και τα παίρνουν. Συνεχώς...


Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

http://www.rizospastis.gr/page.do?id=6867&publDate=6%2F10%2F2006&direction=&pageNo=31

Μπράβο, το πιο πρακτικό αρθρο που έχεις στήλει, έτσι για να μιλάμε με αριθμούς.
Άλλωστε αυτών οι αυξήσεις είναι σε βάρος μας(αύξηση στις τιμές, αύξηση στα επιτόκια δανείων),όχι των δασκάλων

Από τον χτεσινό Στάθη στην Ελευθεροτυπία:

--------------------------------------------------------------------------------

 
http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=76216452
...........................
Η αύξηση λοιπόν που διεκδικούν οι δάσκαλοι δεν είναι ούτε 45% ούτε 40%, αλλά αρκετά μικρότερη, που, με τις διαπραγματεύσεις (αν γίνουν), θα είναι ακόμα μικρότερη (αν την λάβουν)...

Είσθε τώρα ευχαριστημένοι, όσοι ολίγιστοι (όχι κατά τον αριθμόν μόνον) που παίρνετε

λιγότερα απ' όσα παίρνουν οι δάσκαλοι, διεκδικώντας περισσότερα εκείνοι και τη μιζέρια όλων μας εσείς;

Για όσους επίσης ολίγιστους (όχι μόνον κατά τον αριθμόν) που, ενώ οι ίδιοι βγάζουν λεφτά με το καντάρι, ανησυχούν μήπως «η οικονομία δεν αντέξει» τους δασκάλους, η στήλη δεν έχει τίποτα να πει.

Εχει όμως να πει για τους καλόπιστους (κι όχι μόνον για το 74% των πολιτών που «πιστεύουν ότι έχουν δίκιοι οι εκπαιδευτικοί», χθεσινή «Ε», γκάλοπ της ΚΑΠΑ Research στην Αττική), ότι εις ό,τι

αφορά αυτό το περίφημο 40% της διεκδικούμενης αύξησης υπάρχει προηγούμενο (προς δόξαν των τηλεαστέρων που επί μέρες διακηρύσσουν απ' τους μιναρέδες τους ότι τέτοιες απαιτήσεις είναι «χωρίς προηγούμενο»)!

Οπως μου έλεγε λοιπόν ο αναγνώστης μας, κύριος Κ. Μπ., συνταξιούχος φιλόλογος και συγγραφέας, ετών 66 -να τα χιλιάσει!- (και να αγιάσει το στόμα του) -πως όταν

ο ίδιος διορίσθηκε, το 1963, ελάμβανε μισθόν, τότε, δραχμές 1.600. Ηταν η

εποχή τού «τρεις κι εξήντα»

και οι 1.600 δραχμές τον μήνα έφταναν για να φτιάξει ένας δάσκαλος ένα κουστούμι για μια εικοσαετία· να πηγαίνει στο σχολείο να διδάσκει αξιοπρεπής - δάσκαλοι που αγόρασαν σ' όλην τους τη ζωή τέσσερις γραβάτες. Τότε,

Ιανουάριος του 1963 οι δάσκαλοι έκαναν την πρώτη τους μεγάλη μεταπολεμική απεργία με σύνθημα «ή τώρα ή ποτέ!», δάσκαλοι και καθηγητές μαζί. Στις 7 Φεβρουαρίου του 1963 η τότε κυβέρνηση της ΕΡΕ τούς επιστράτευσε - και τα σκυλιά δεμένα.

Το 1964, η κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου, προχωρώντας στην (πραγματική) εκπαιδευτική μεταρρύθμιση της περίφημης «δωρεάν Παιδείας» που έδωσε αξιοπρέπεια σε πολύ κόσμο μέσω της πρόσβασης στη μόρφωση, έδωσε ταυτοχρόνως και αύξηση στους θεράποντες της νέας εποχής των προσδοκιών, τους δασκάλους, από 1.600 δραχμές σε 2.200! Δηλαδή 40%!

Περιέργως η (ασθενέστατη τότε) οικονομία μας το άντεξε...



ΣΤΑΘΗΣ Σ. 5.Χ.2006 Stathis@enet.gr



ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 05/10/2006

1) Δεν νομίζω να βοηθά την καλή συζήτηση μια ισοπεδωτική λογική του τύπου "Οι τάδε δάσκαλοι που είχα στο σχολείο ήταν τεμπέληδες, άρα και όλοι οι δάσκαλοι που κάνουν απεργία είναι τεμπέληδες".
 
2) Ας μην ξεχνάμε ότι τα αιτήματα των δασκάλων δεν αφορούν μόνο το μισθολογικό τους αλλά αφορούν και ολόκληρη την εκπαίδευση και μάλιστα κάποια από αυτά ήταν και αιτήματα που είχαμε και μεις κατά τις πρόσφατες φοιτητικές κινητοποιήσεις μας (πχ. αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για την Παιδεία, που παρεπιπτόντως, σύμφωνα με το προσχέδιο του προυπολογισμού που κατατέθηκε πρόσφατα, μειώνεται αντί να αυξάνεται και να πιάνει την προεκλογική υπόσχεση του 5% του ΑΕΠ...). Όπως το γραψε και ο Παναγιώτης ο Μουσουλιώτης στην λίστα οι δάσκαλοι δεν διαμαρτύρονται μόνο για το μισθολογικό τους. Διαμαρτύρονται κυρίως για ολόκληρη την στάση της κυβέρνησης που απαξιώνει την Δημόσια Εκπαίδευση και τους λειτουργούς της. Αυτή ήταν και η βασική αιτία και των δικών μας πρόσφατων φοιτητικών κινητοποιήσεων. Και αυτό νομίζω είναι που ενοχλεί τον οποιονδήποτε νοιάζεται και αγαπά την εκπαίδευση. Γιατί όταν αγαπάς κάτι δεν δέχεσαι να έρχεται ο άλλος (και μάλιστα ο υπουργός) και να το απαξιώνει. Λογικό δεν είναι?

3) Δυστυχώς στην κοινωνία μας πλεόν ο σύγχρονος άνθρωπος είναι τόσο κυνικός που συγκρίνει την αμοιβή αυτού που φτιάχνει την βρύση με αυτού που του μορφώνει το παιδί.
 
Νομίζω αυτή η φράση τα λέει όλα. Όπως ακριβώς η παιδεία δεν είναι εμπόρευμα*** και συνεπώς δεν μπορεί να μετρηθεί απόλυτα με χρήματα ή με credits (=πόντους), έτσι ακριβώς και ο δάσκαλος δεν είναι υπάλληλος αλλά λειτουργός, διαμορφώνει χαρακτήρες. Αν είναι δυνατόν να προσπαθούμε να τα κρίνουμε, να τα αξιολογήσουμε και να τα συγκρίνουμε όλα με βάση το χρήμα και τις αμοιβές. Τι ισοπεδωτική λογική είναι αυτή? Υπάρχουν αξίες της ζωής που δεν γίνεται να μετρηθούν με χρήματα και όποιος προσπαθεί να το κάνει έχει μια εντελώς ισοπεδωτική αντίληψη για την ζωή (κρίμα, δεδομένου ότι η ζωή μας είναι πεπερασμένη και καλό είναι να μην την απαξιώνουμε). Το χρήμα ο άνθρωπος το εφηύρε για να τον εξυπηρετεί στις συναλλαγές του και όχι για να τον υποδουλώσει. 
 
***=η παιδεία δεν είναι μόνο η απόκτηση κάποιων επιστημονικών γνώσεων. Είναι και η διαμόρφωση του χαρακτήρα, της προσωπικότητας και της κριτικής σκέψης. Και αυτά δεν μετρώνται με χρήματα. Ούτε μπορούν να συγκριθούν με τις υπηρεσίες που προσφέρουν άλλοι εργαζόμενοι για να στέκει μετά μια λογική σύγκρισης των μισθών.
 
 
Παραθέτω και τα ακόλουθα άρθρα από την Ελευθεροτυπία:
 
 
Διανοούμενοι, καλλιτέχνες, στο πλευρό των απεργών
 
Στο πλευρό των εκπαιδευτικών τάσσονται διανοούμενοι και καλλιτέχνες διακινώντας, μάλιστα «Κείμενο συμπαράστασης στην απεργία», το οποίο έχει ήδη συγκεντρώσει δεκάδες υπογραφές συγγραφέων, ζωγράφων, πανεπιστημιακών, ηθοποιών κ.ά.

«Οι δάσκαλοι έχουν δίκιο», δηλώνουν σαφώς οι συγγραφείς και υποστηρικτές του κειμένου και εξηγούν: «Τους συμπαραστεκόμαστε γιατί παλεύουν για το απαραίτητο: να γίνει το σχολείο χώρος άσκησης του καθολικού μορφωτικού δικαιώματος, να μη μετατραπεί η γνώση σε εμπόρευμα». Αλλά και διότι «οι δάσκαλοι πρέπει να δουλεύουν ελεύθερα για τη μόρφωση όλων των μαθητών τους και σε χώρους και με μέσα που να σέβονται αυτούς και τους μαθητές τους».

Τον αγώνα των δασκάλων που είναι «όχι μόνο δίκαιος αλλά και αναγκαίος» στηρίζουν με την υπογραφή τους ανάμεσα σε άλλους οι συγγραφείς, Μάρω Δούκα, Αλκη Ζέη, Μάνος Κοντολέων, Ζωρζ Σαρρή, Ξένια Καλογεροπούλου, πλήθος πανεπιστημιακών από όλα σχεδόν τα Ιδρύματα της χώρας κ.ά.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 05/10/2006
 

 
Συνομοσπονδία Γονέων: Η κυβέρνηση δεν θέλει να μορφωθούν τα παιδιά


Υποστηρικτές των εκπαιδευτικών εμφανίζονται οι γονείς των μαθητών, στο επίπεδο τουλάχιστον της εκπροσώπησής τους από την Ανώτατη Συνομοσπονδία Γονέων Μαθητών Ελλάδας (ΑΣΓΜΕ), αφού στην ιστοσελίδα της Ομοσπονδίας στο Internet αναρτήθηκε κείμενο συμπαράστασης στις κινητοποιήσεις τους και επικριτικό για τις αποφάσεις της κυβέρνησης.


«Η κυβέρνηση δεν θέλει να μορφωθούν τα παιδιά! Το βλέπουμε όλοι, το ζούμε καθημερινά», αναφέρεται στο κείμενο.

- «Για δύο χρόνια η αύξηση στους εργαζόμενους γονείς είναι 0,77 λεπτά την ημέρα και οι μισθοί μας δεν φτάνουν να θρέψουν οικογένειες.

- Κάνει την εκπαίδευση πανάκριβη, αυξάνει τους εξεταστικούς φραγμούς, κάνει αποκρουστική τη διαδικασία της μάθησης.

- Λιγοστεύει τη χρηματοδότηση της Παιδείας στο νέο προϋπολογισμό, αρνείται την αύξηση στους δασκάλους.

Είναι πλέον ολοφάνερο ότι η εκπαίδευση θα πάψει να είναι δημόσια λειτουργία. Αυτά καταλαβαίνουν οι γονείς και κατανοούν τον αγώνα των δασκάλων».

Στο τέλος του κειμένου η ΑΣΓΜΕ καλεί τους γονείς των μαθητών να συμμετάσχουν στο σημερινό πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο.



ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 05/10/2006

Εκπαιδευτικοί στα πρόθυρα νευρικής κρίσης


Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΙΟΥΣΗ


«Πάν' τα νιάτα, πάν' τα κάλλη, μας τα φάγαν' οι δασκάλοι», τραγουδούσαν παλαιότερα οι μαθητές. Αργότερα καθιερώθηκε το σουξέ της Βίσση «Τους μαθητές τούς τρώει το στρες» και το άγχος για τα πανεπιστήμια. Στις μέρες μας, το στρες τρώει και τους δασκάλους, οι οποίοι βρίσκονται στα πρόθυρα νευρικής κρίσης λόγω της γενικευμένης απαξίωσης του ρόλου και της προσφοράς τους στην κοινωνία.


Εννιά στους δέκα εκπαιδευτικούς με παράπονο κάνουν λόγο για «έλλειψη» συνεργασίας, υλικοτεχνικής υποδομής, ουσιαστικών κέντρων επιμόρφωσης, αναγνώρισης και αποδοχής από τους αρμόδιους φορείς. Εξι στους δέκα αποδίδουν το καθημερινό στρες στην κακή οργάνωση και λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος. Εξι στους δέκα αισθάνονται εξάντληση στη διάρκεια της εργασίας, ενώ το 62% θα ήθελε να αλλάξει εάν μπορούσε επάγγελμα.

Σύμφωνα με στοιχεία έρευνας του Παντείου, οι εκπαιδευτικοί κατέχουν την πρώτη θέση στον κατάλογο επικινδυνότητας για επιρρέπεια στο σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης με χαρακτηριστικά το έντονο στρες, που σταδιακά τους οδηγεί σε ψυχοσωματική φθορά.

Πρόσφατη έρευνα την οποία διενήργησαν η Αλεξάνδρα Κορωναίου, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πάντειο, και η Αννα Τικταπανίδου, ψυχολόγος Υγείας και υποψήφια διδάκτωρ, σε 28 σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της ευρύτερης περιοχής της Αττικής, με ερωτηματολόγιο και συνεντεύξεις που απάντησαν πάνω από 350 εκπαιδευτικοί, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι κυριαρχούν γενική επαγγελματική «κόπωση», ψυχική φθορά και βαθιά κοινωνική απαξίωση των εκπαιδευτικών οι οποίες εκδηλώνονται, όπως οι ίδιοι αναφέρουν, κυρίως με προβλήματα στο επίπεδο της συμπεριφοράς.

Προεξάρχοντα συμπτώματα είναι: ο εκνευρισμός και οι καβγάδες με τους μαθητές, το κλείσιμο στον εαυτό, η έλλειψη επαφής με τους μαθητές αλλά και η απώλεια ενδιαφέροντος -απάθεια, οι σωματικές ενοχλήσεις (ημικρανίες, πονοκέφαλοι και δερματικά προβλήματα) (ποσοστό 35,9%).

«Προκειμένου να κατανοήσουμε καλύτερα το πλαίσιο μέσα στο οποίο βιώνεται και συζητιέται η "κόπωση" ζητήσαμε από τους εκπαιδευτικούς να καταγράψουν τις σημαντικότερες πηγές άγχους», λέει η Αλεξάνδρα Κορωναίου.

«Σύμφωνα με τις απαντήσεις των ερωτηθέντων, παρατηρήσαμε ότι:

Πέρα από τις όποιες αναφορές σε ζητήματα που σχετίζονται με την οργάνωση, τις απαιτήσεις και τον τρόπο λειτουργίας της εργασίας (π.χ. ασάφεια και σύγχυση ως προς τον εργασιακό ρόλο, γραφειοκρατική οργάνωση, φόρτος εργασίας πολυπληθή τμήματα διδασκαλίας κ.τ.λ.) οι εκπαιδευτικοί, στη συντριπτική τους πλειοψηφία (89%) εκφράζουν ένα "παράπονο" και κάνουν λόγο για κάποιου είδους "έλλειψη". Ελλειψη στήριξης, έλλειψη συνεργασίας, έλλειψη θετικής ανατροφοδότησης, έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής, έλλειψη ουσιαστικών κέντρων επιμόρφωσης, έλλειψη αναγνώρισης και αποδοχής από τους αρμόδιους φορείς αλλά και την κοινωνία. Φαίνεται, δηλαδή, να έχει μεγάλη σημασία η έλλειψη κοινωνικών και ψυχολογικών πόρων βάσει των οποίων "αποτιμάται" η αξία των εκπαιδευτικών από τους ίδιους και από την κοινή γνώμη. Για παράδειγμα, το επίπεδο αμοιβής θεωρείται συχνά δείκτης κοινωνικού κύρους αλλά και μέτρο μέσω του οποίου μια ομάδα μπορεί να συγκρίνει την οικονομική της κατάσταση με εκείνη άλλων ομάδων. Το ύψος της αμοιβής αποτελεί, επομένως, μια ρητή έκφραση της αξίας ενός επαγγέλματος και με τον τρόπο αυτό επηρεάζει σημαντικά το βαθμό της αξίας που αποδίδει ο κάθε εργαζόμενος στον εαυτό του. Η σύνδεση μεταξύ αμοιβής και κύρους εκτείνεται και στα κίνητρα, τη διάθεση αλλά και στην ικανοποίηση από την εργασία».

Εξαιρετικής σημασίας, σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, ιδιαίτερα για το επάγγελμα του εκπαιδευτικού θεωρούνται και οι «αμοιβές» που ικανοποιούν τις ανώτερες ψυχολογικές ανάγκες (π.χ. αίσθημα συμβολής ως επαγγελματίες, αίσθημα αναγνώρισης της προσφοράς τους). Οι αμοιβές αυτές δεν πηγάζουν μόνον από το ίδιο το άτομο, αλλά αντανακλούν και κοινωνικές πεποιθήσεις.

Ομως στο κοινωνικό επίπεδο οι εκπαιδευτικοί επωμίζονται με το βαρύ έργο της συνέχειάς της μέσω της μετάδοσης γνώσεων και αξιών από τη μεγαλύτερη στη νεότερη γενιά, βιώνοντας συγχρόνως την απαξίωση του επαγγέλματός τους. Ετσι, λοιπόν, το επάγγελμα του εκπαιδευτικού στο πλαίσιο της σύγχρονης πραγματικότητας χαρακτηρίζεται από μια σημαντική πτώση της κοινωνικο-οικονομικής θέσης του και με μια παράλληλη διεύρυνση ευθυνών και καθηκόντων τα οποία υπερβαίνουν τις τυπικές υποχρεώσεις του.

Τα στοιχεία αυτά οδηγούν σε μια απαξίωση του επαγγέλματος που είναι δυνατό να προκαλούν μια κατάσταση ψυχικής και σωματικής έντασης επηρεάζοντας αναπόφευκτα την υγεία τους.

«Η μη αναγνώριση της γενικότερης προσφοράς των εκπαιδευτικών είναι αυτονόητο ότι πλήττει την ίδια την ταυτότητα του επαγγέλματος», προσθέτει η Αννα Τικταπανίδου. «Σήμερα δεν είναι μόνο το γεγονός ότι ο ρόλος και η αξία του επαγγέλματος αμφισβητήθηκαν από τα ΜΜΕ, αλλά συνολικά η κοινωνία μοιάζει να αμφισβητεί τη χρησιμότητα του ρόλου του σχολείου στο βαθμό που αυτό αποτυγχάνει να ικανοποιήσει τις στοιχειώδης απαιτήσεις και τα οράματα τόσο των ίδιων των παιδιών όσο και των οικογενειών τους. Η "κόπωση" που εμφανίζουν οι εκπαιδευτικοί συνδέεται άμεσα όχι μόνο με τις αντιφάσεις μέσα στο σχολείο, αλλά με το σύνολο των κοινωνικών αντιφάσεων και με την επικρατούσα πολιτική στο χώρο της Παιδείας.

Η Παγκόσμια Οργάνωση της Εργασίας δήλωσε ότι είναι άδικο να περιμένουμε από τους εκπαιδευτικούς να απαντήσουν στις προκλήσεις των ραγδαίων αλλαγών αν δεν τους τροφοδοτήσουμε με τα κατάλληλα εφόδια».




ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 05/10/2006

Και καταλήψεις σε 10 σχολεία

Και τώρα φαίνεται πως ήρθε η σειρά των μαθητών. Η σημαία των καταλήψεων που σηκώθηκε χθες σε 10 σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ίσως να πυροδοτήσει νέα έκρηξη στον χώρο της Παιδείας.


Οπως έγινε γνωστό, η αρχή έγινε σε Τεχνικό Επαγγελματικό Εκπαιδευτήριο της Αθήνας και ακολούθησαν καταλήψεις σε Λύκεια και σε ΤΕΕ της Θεσσαλονίκης και της Πάτρας.

Τα αιτήματα των μαθητών, που προχώρησαν στις καταλήψεις των σχολείων τους σε ένδειξη συμπαράστασης προς τους δασκάλους και τους καθηγητές, είναι:

* Αύξηση των δαπανών για την Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ.

* Δωδεκάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση.

* Αναβάθμιση της τεχνολογικής εκπαίδευσης.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 06/10/2006

 
ΧΙΛΙΑΔΕΣ δάσκαλοι, καθηγητές, εργαζόμενοι αλλά και γονείς και μαθητές στο συλλαλητήριο




Η μεγάλη πορεία


Της ΑΝΝΑΣ ΑΝΔΡΙΤΣΑΚΗ


Ηχηρό, μαζικό, ισχυρό ήταν το «όχι» στην κυβερνητική εκπαιδευτική πολιτική που φώναξαν, χθες, χιλιάδες εκπαιδευτικοί μαζί με χιλιάδες εργαζομένους σ' ένα από τα μεγαλύτερα και δυναμικότερα συλλαλητήρια της παρατεταμένης περιόδου διαμαρτυρίας που διανύει συνολικά ο χώρος της Παιδείας.


«Αυτή η απεργία γράφει Ιστορία, εμείς θα τη διδάξουμε μέσα στα σχολεία» αλλά και «Αυτή η απεργία γράφει Ιστορία, μόνο νικητές θα πάμε στα σχολεία» ήταν τα συνθήματα που, πριν ακόμα ξεκινήσει το ογκώδες, χθεσινό, πανεκπαιδευτικό-παλλαϊκό συλλαλητήριο στο κέντρο της Αθήνας, έδωσαν τον τόνο. Τόνος μαχητικός, τόνος αποφασιστικότητας που έδωσαν όχι μόνον οι απεργοί δάσκαλοι και καθηγητές αλλά και η πανεπιστημιακή κοινότητα (φοιτητές και διδάσκοντες παρόντες) και οι κορυφαίες συνδικαλιστικές οργανώσεις ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ (με 24ωρη) και πολλά εργασιακά σωματεία (ΕΙΝΑΠ, ΟΤΟΕ κ.ά.) και γονείς και μαθητές (πολλοί μαθητές) και φυσικά αστυνομικοί.

Είχαν προαναγγείλει τη συμμετοχή τους, ήταν εκεί, πορεύτηκαν μαζί τους (εκπρόσωποι του ΠΟΑΣΥ).

Οπως ξεκίνησε η πορεία από το Σύνταγμα, λίγο μετά τις 12.00 το μεσημέρι, με τον παλμό και την ορμή των ομιλιών-αγωνιστικών χαιρετισμών στην τεράστια εξέδρα που είχε στηθεί στην πλατεία Συντάγματος, έτσι συνεχίστηκε στη μεγάλη της διαδρομή (από τη Φιλελλήνων στην Αμαλίας, μπροστά από τη Βουλή και μετά Προπύλαια, Ομόνοια, Σταδίου και πίσω Σύνταγμα), με τον ίδιο τρόπο ολοκληρώθηκε, πάλι μπροστά στην εξέδρα. Ηταν κάπου τρεις ώρες αργότερα και ήταν η ώρα ν' αρχίσουν τα τραγούδια. Αλλωστε, ήταν και Παγκόσμια Ημέρα του Εκπαιδευτικού χθες. Το πρώτο μέρος του εορτασμού ήταν η διαμαρτυρία, το δεύτερο η συναυλία με πλήθος καλλιτεχνών.

Ωστόσο, από τα πλέον χαρακτηριστικά σημεία της διαδήλωσης ήταν η στάση έξω από τη Βουλή. Ουδείς πλησίασε τις δυνάμεις των ΜΑΤ που -όπως πάντα- ήταν παραταγμένες (καθέτως) στη Βασ. Σοφίας. Στάθηκαν όλοι απέναντι και φώναξαν: «Οι δάσκαλοι φοράνε τον κρίκο στο αυτί, οι μπάτσοι όμως το βάζουνε στο χέρι το δεξί». Υστερα συνέχισαν για την Πανεπιστημίου τραγουδώντας «Εεε, οοο, εμείς σας κοροϊδέψαμε και πάμε από δω».

«Συνεχίζουμε τον αγώνα μας. Συνεχίζουμε την απεργία την επόμενη εβδομάδα» επαναλάμβανε ο πρόεδρος της ΔΟΕ, Δημήτρης Μπράτης περικυκλωμένος όχι μόνον από εκπαιδευτικούς ή εκπροσώπους από τους συμμετέχοντες φορείς αλλά και διαδηλωτές που κατέβηκαν στο συλλαλητήριο για να δείξουν απλώς και μόνον την πρόθεση συμπαράστασης. Και δεν ήταν λίγοι. Μεταξύ αυτών και πτυχιούχοι δάσκαλοι πρωτοβάθμιας. «Ηθελα να έρθω. Να ξεκινήσω τη δική μου προσπάθεια από εδώ» απάντησε μια άρτι πτυχιούχος νηπιαγωγός, που ετοιμάζεται να δώσει εξετάσεις στον ΑΣΕΠ.

* Κατά τη διάρκεια της πορείας έγιναν στόχος εμπρησμού εκλογικό περίπτερο του ΛΑΟΣ, στη συμβολή των οδών Πανεπιστημίου και Σίνα και επίθεσης με πέτρες κατάστημα ΟΤΕ, στην οδό Πανεπιστημίου 46.




ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 06/10/2006

Ξέχασα να πω το εξής:

Η μητέρα ενός φίλου μου από το σχολείο έτυχε να είναι και η αγαπημένη μου δασκάλα στο λύκειο. Έτσι όταν πήγαινα σπίτι τους για να δω τον φίλο μου, πιάναμε καμιά φορά τη συζήτηση με την δασκάλα μου. Μια φορά μου είπε το εξής για το λειτούργημα που επιτελούν. Προσοχή, αναφερόταν καθαρά στην παιδαγωγική πλευρά της δουλειάς της (και όχι στην πλευρά που αφορά την παράδοση και μεταφορά κάποιων επιστημονικών γνώσεων):


"Ό,τι προσπαθούμε να μεταδώσουμε στα παιδιά φεύγει όταν με τον γυρισμό τους στο σπίτι ανοίγουν την τηλεόραση και βλέπουν και θαυμάζουν όλα αυτά τα καραγκιοζιλίκια που προβάλει το χαζόκουτο. Νιώθω σαν να προσπαθώ κάθε μέρα να σηκώσω έναν βράχο σε ένα λόφο και όταν τα παιδιά γυρνάμε μετά σπίτι και ανοίγουν την τηλεόραση, ο βράχος αυτός πέφτει κάτω. Και την επόμενη μέρα προσπαθώ να τον ξανασηκώσω, αλλά αυτός μετά ξαναπέφτει. Και αυτή η δουλειά γίνεται συνέχεια".


Νομίζω τα παραπάνω λόγια δείχνουν την ειδοποιό διαφορά που υπάρχει ανάμεσα σε ένα λειτούργημα και σε ένα επάγγελμα-υπηρεσία  (οπότε το να προσπαθούμε με βάση το εισόδημα να συγκρίνουμε την δουλειά του δασκάλου με την υπηρεσία που προσφέρει πχ. ένας υδραυλικός ή ένας μηχανικός είναι άκυρο).

http://e-roosters.blogspot.com/2006/10/hey-teachers-leave-our-taxes-alone.html (http://e-roosters.blogspot.com/2006/10/hey-teachers-leave-our-taxes-alone.html)

H ελληνική κοινωνία βιώνει σήμερα τις συνέπειες από τις απεργιακές κινητοποιήσεις των δασκάλων της δημόσιας πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Εφαρμόζοντας τις ίδιες κλασικές τακτικές εντυπωσιοθηρίας, λαϊκισμού και συναισθηματικών συνθημάτων που εφαρμόζονται εδώ και δεκαετίες από τις διάφορες κρατικοδίαιτων προσοδοθηρικών ομάδων και συνεχνίες, που έχουν οργανωθεί εδώ και δεκαετίες σε θέσεις του δημόσιου τομέα.

Πολλά μπορούν να ειπωθούν θα τις προκλητικές έως εξωπραγματικές οικονομικές απαιτήσεις που προβάλλουν. Πχ. ζητούν 1400 ευρώ μισθό του πρωτοδιόριστου δάσκαλου, όταν οι περισσότεροι νέοι με παρόμοια προσόντα στον ιδιωτικό τομέα παίρνουν τα υποπολλαπλάσια, δουλεύουν πολλαπλάσιες ώρες την εβδομάδα, και παίρνουν πολύ λιγότερη άδεια. Είναι προκλητικές ακόμα και για τα δεδομένα των περισσότερων άλλων δημόσιων υπαλλήλων με παρόμοια ή και περισσότερα προσόντα. Πχ. ένας συνομήλικός τους ειδικευόμενος γιατρός σε δημόσιο νοσοκομείο (αποτέλεσμα της υποχρέωσης του νόμου, όχι επιλογής του) πρέπει να δουλεύει σχεδόν 70 ώρες την εβδομάδα, σε επικίνδυνες συνθήκες για την προσωπική του υγεία, με τεράστιες ποινικές ευθύνες σε κάθε του πράξη και υπό ένα απαράδεκτο καθεστώς ανασφάλιστης μαύρης εργασίας στις εφημερίες, για να πλησιάσει αυτά τα λεφτά.

Πέρα όμως από τις μισθολογικές τους απαιτήσεις, που όσο και να μην τις προβάλλουν στα ΜΜΕ είναι ο κινητήριος μοχλός της απεργίας, οι δάσκαλοι υποστηρίζουν ότι αντιδρούν όχι για τα χρήματα του μισθού τους, αλλά γιατί νοιάζονται για ένα καλύτερο δημοτικό. Πράγματι, η παιδεία στην Ελλάδα υποχρηματοδοτείται και το ποσοστό του προϋπολογιμού και του ποσοστού που δαπανάται στην παιδεία πρέπει να ανέβει σημαντικά. Αλλά η υποχρηματοδότηση της παιδείας είναι το τίμημα που πληρώνουμε ως κοινωνία προκειμένου να χαρίζονται τρισεκατομμύρια δραχμές χρεών των αποτυχημένων αγροτικών συνεταιρισμών, αποτυχημένων κρατικών επιχειρήσεων, να συντηρούνται προνόμια δεκάδων διαφοτερικών προσοδοθηρικών κατηγοριών κρατικοδίαιτων συντεχνιών, να ξεκοκκαλίζονται οι προμήθειες των δημοσίων φορέων από διαπλεκόμενους, να διαλύεται κάθε προσπάθεια ανάπτυξης υπό το βάρος της διαφθοράς, της αδιαφάνειας και της γραφειοκρατίας. Όλα αυτά που οι σύγχρονες κυρίαρχες ελληνικές ιδεοληψίες παρουσιάζουν και επιβάλλουν ως πολιτικές «ευαισθησίας», «αλληλεγγύης» και «πρόνοιας», στα θύματα που τα πληρώνουν: τους φορολογούμενους που δεν έχουν πρόσβαση στο δημόσιο χρήμα που οι υπόλοιποι λυμαίνονται.

Ένας σοβαρός εξορθολογισμός των κρατικών δαπανών (κάτι για το οποίο ποτέ δεν είδα κανέναν να απεργεί ή να κλείνει δρόμους σε αυτή τη χώρα), όχι μόνο θα μείωνε αυτά τα σπαταλούμενα χρήματα, αλλά θα άφηνε πολλά περισσότερα για εκεί που υπάρχει πράγματι ανάγκη σοβαρής χρηματοδότησης, όπως η παιδεία. Και αυτό δεν είναι ουτοπισμός, είναι η πραγματικότητα σε χώρες με σοβαρές φιλελεύθερες μακροχρόνιες πολιτικές. Στην Ιρλανδία, οι κρατικές δαπάνες είναι πολύ μικρότερες σε ποσοστό του ΑΕΠ από μας, οι φόροι είναι πολύ χαμηλότεροι τροφοδοτόντας την ανάπτυξη, αλλά στις δαπάνες για την παιδεία ως ποσοστό του ΑΕΠ, καταλαμβάνει μια από τις πρώτες θέσεις στον κόσμο. Η παρακάτω πρόταση βελτίωσης του δημοτικού θα έπρεπε λογικά να βρίσκει σύμφωνους τους σημερινούς απεργούς, αν πραγματικά τα κίνητρά τους ήταν τόσο «αλτρουϊστικά» όσο διατείνονται, και όχι στενά συνεχνιακά.

Η κρατική χρηματοδότηση στην παιδεία πρέπει να αυξηθεί κατακόρυφα. Όχι όμως πετώντας την σε ένα βαρέλι δίχως πάτο, όπου πιάνουν ελάχιστο τόπο και φέρνουν ελάχιστα χειροπιαστά αποτελέσματα, όπου η κακοδιαχείρισή της μέσα από το γραφειοκρατικό και άκαμπτο δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης υπηρετεί τελικά όχι τους μαθητές και τις ανάγκες τους, αλλά τα συμφέροντα των υπαλλήλων του. Παράλληλα πρέπει να συνοδευτεί από την κατάργηση του δημόσιου συστήματος εκπαίδευσης και με την απόδοση των πόρων που διαθέτει το κράτος απευθείας στον πολίτη ώστε να επιλέγει ελεύθερα όποιο εκπαιδευτικό ίδρυμα προτιμά. Αυτό μπορεί να γίνει είτε με τα γνωστά κουπόνια εκπαίδευσης, είτε με την χρηματοδότηση των σχολείων ανάλογα με των αριθμό των μαθητών τους (οι οποίοι φυσικά είναι ελεύθεροι να επιλέξουν όποιο σχολείο προτιμούν).
 
Τα θετικά της ελευθερίας επιλογής από τον γονέα του σχολείου που προτιμά είναι πολλά. Αυξάνεται ο ανταγωνισμός μεταξύ των σχολείων, το εκπαιδευτικό προσωπικό αναγκαστικά χάνει την δημοσιοϋπαλληλική του νοοτροπία, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι το άτομο γίνεται απόλυτα υπεύθυνο για τις επιλογές του. Ο εκπαιδευτικός ουσιαστικά πληρώνεται με βάση την αξία και την απήχηση της δουλειάς του, κατά πόσο οι γονείς τον θεωρούν άξιο να του εμπιστευτούν τα παιδιά τους, συγκρίνοντάς τον με τους συναδέλφους του και επιλέγοντας αυτόν και το σχολείο του ελεύθερα. Ταυτόχρονα το εκπαιδευτικό σύστημα αποκτά μια πρωτοφανή ευελιξία και προσαρμοστικότητα στις νέες εξελίξεις, μιας και αποδεσμεύεται από τα κεντρικά σχεδιασμένα προγράμματα εκπαίδευσης και είναι το κάθε ίδρυμα ελεύθερο να διαλέξει το πρόγραμμα που θέλει.

Όχι μόνο ενισχύει τον εκσυγχρονισμό της εκπαίδευσης, αλλά καταργεί και κάθε χρησιμοποίηση του σχολείου για την προβολή κρατικής προπαγάνδας (πχ κρατικές παραποιήσεις της ιστορικής αλήθειας) και επιτρέπει στους εκπαιδευτικούς να εξαφανίσουν την θρησκευτική κατήχηση και τον συστηματικό προσηλυτισμό που γνωρίσαμε όλοι. Ο ρόλος των σχολείων δεν είναι να αποτελούν όργανα προπαγάνδας αλλά δημιουργίας ανεξάρτητων, ώριμων και σκεπτόμενων ατόμων, και η ανεξαρτησία των ιδρυμάτων από κάθε πολιτική κρατική χειραγώγηση είναι κρίσιμης σημασίας γιʼαυτό (ένας από τους λόγους γιατί τα ΑΕΙ υποτίθεται έναι ανεξάρτητα και αυτοδιοικούμενα).

Αν πραγματικά οι σημερινοί δάσκαλοι ενδιαφέρονταν για την αναβάθμιση της παιδείας, θα πρότειναν οι ίδιοι την απώλεια της μονιμότητάς τους, του εξασφαλισμένου μισθού τους ως δημοσίων υπαλλήλων και του κρατικού χαρακτήρα των σχολείων τους, ώστε να είναι σε θέση οι ίδιοι να διαμορφώνουν, ο καθένας στο δικό του σχολείο, την εκπαιδευτική πολιτική και τα προγράμματα που επιθυμούν. Αν πραγματικά θέλουν να καινοτομήσουν, να δημιουργήσουν, να προσφέρουν, αλλά και τελικά να πληρώνονται με βάση την αξία της προσφοράς τους, η αποκέντρωση των σχολείων και η απεξάρτησή τους από το κράτος είναι ο μοναδικός τρόπος να το υπολοποιήσουν. Είναι όμως διατεθιμένοι πληρώσουν το κόστος προκειμένουν να αναλάβουν ρόλο στην σχεδιασμό και την διαχείριση, και το οποίο κόστος είναι να εγκαταλείψουν την ασφάλεια της μονιμότητας και της ανύπαρκτης αξιολόγησης της δουλειάς τους και πλέον να εξαρτώνται από την δική τους προσπάθεια και την αναγνώρισή της από τους γονείς;

Οι πολιτικές αποκέντρωσης και διαχωρισμού των σχολείων από την κρατική αγκάλη γίνονται όλο και πιο δημοφιλείς στην Ευρώπη και γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία. Διότι τελικά, η όλη φιλοσοφία της μετάθεσης των επιλογών από τους κρατικούς γραφειοκράτες στο άτομο όχι μόνο καθιστά πιο υπεύθυνους και τους γονείς και τους διδάσκοντες, αλλά συνολικά τους πολίτες πιο ενεργούς, πιο συμμετοχικούς και πιο ελεύθερους. Δυστυχώς όμως το μάτι των σημερινών απεργών είναι περισσότερο προσανατολισμένο στους φόρους μας, παρά στα παιδιά.

antonaros speaking?!

Καμία σχέση.

Το ότι θα χρησιμοποιούσε κάποιος τους όρους κρατικοδίαιτος και συντεχνία για τους δασκάλους δεν το περίμενα. Κατά τα άλλα, το πόσο κοντά είναι το άρθρο στην πραγματικότητα φαίνεται από την πρόταση εξορθολογισμού των κρατικών δαπανών στην βάση των αποδοχών των δασκάλων.

Zarathoustra επειδή βλέπω προσπαθείς να παραστήσεις τον έξυπνο θα ήθελα να σε ενημερώσω για το εξής. Γιατί αν και υποστηρικτής του καπιταλισμού, μάλλον δεν γνωρίζεις βασικές λεπτομέρειες του:

Σε άλλες χώρες της Ε.Ε. όπου προσπαθούν να προσδώσουν στον καπιταλισμό έναν πιο κοινωνικό χαρακτήρα (αν μπορεί να γίνει αυτό) ισχύει το εξής:

Η μείωση της φορολογίας προς τις επιχειρήσεις δεν αφορά το συνολικό μετοχικό κεφάλαιο της επιχείρησης αλλά μόνο το κεφάλαιο εκείνο το οποίο προορίζεται για επενδύσεις. Δηλαδή εν ολίγοις φοροαπαλλαγές υφίστανται μόνο οι επιχειρήσεις που επανεπενδύουν το κεφάλαιό τους δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας. Με αυτόν τον τρόπο υλοποιείται καλύτερα η λογική "δεν φορολογώ πολύ τις επιχειρήσεις έτσι ώστε να επανεπενδύσουν τα κεφάλαιά τους και να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας". Αντίθετα στην Ελλάδα φοροαπαλλαγές παίρνουν όλες οι επιχειρήσεις, ανεξαρτήτως του ότι οι περισσότερες εντέλει δεν επανεπενδύουν τα κεφάλαιά τους για δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στην Ελλάδα.

Αποτέλεσμα: Συγκεντρώνεται μεγάλος πλούτος στους επιχειρηματίες. Αλλά η ανεργία εξακολουθεί να είναι υψηλή και τα κρατικά έσοδα εξακολουθούν να είναι χαμηλά λόγω της χαμηλής φορολογίας των επιχειρήσεων. Και γω αναρρωτιέμαι τώρα: Υπάρχει λόγος το κράτος να φορολογεί χαμηλά μια επιχείρηση από την στιγμή που αυτή δεν θα επανεπενδύσει τα κεφάλαιά της για δημιουργία νέων θέσων εργασίας? Ποιό είναι το όφελος? Εγώ μόνο ζημία βλέπω, αφού λόγω της χαμηλής φορολογίας μειώνονται τα κρατικά έσοδα. Και ούτε αύξηση των θέσεων εργασίας βλέπουμε.

Θα πρότεινα λοιπόν στην κυβέρνηση να βρει από την φορολογία αυτών των επιχειρήσεων τα λεφτά και να τα δώσει στην Παιδεία. Και να σταματήσει τους ψευτοισχυρισμούς ότι δήθεν δεν υπάρχουν λεφτά.

Δεν κάνω τον έξυπνο,απλά καταθέτω μια διαφορετική άποψη που πιστεύω πως έχει ενδιαφέρον.Έχω αναφερθεί πολλές φορές στο συγκεκριμένο site.Η πολυφωνία σε ένα forum είναι δείγμα υγείας.

Οι φοροαπαλλαγές έχω την εντύπωση πως είναι ανεξάρτητες από την κανονική φορολογία και δίνονται επιλεκτικά σε ειδικές περιπτώσεις.
Στις χώρες που αναφέρεις υπάρχει γενικά χαμηλότερη φορολογία ΚΑΙ φοροαπαλλαγές σε κάποιες επιχειρήσεις.

Συμφωνώ.


Τα πράγματα σχετικά με τους φόρους είναι έτσι όπως τα ανέφερα. Μάλιστα ήταν ένα από τα σημεία στα οποία αντιπαρατάθηκαν προεκλογικά η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ σε θέματα οικονομικής πολιτικής. Και αυτό που ανέφερα για την ευνοική φορολογική μεταχείριση μόνο των επιχειρήσεων που επανεπενδύουν τα κεφάλαιά τους είναι η πρόταση του ΠΑΣΟΚ, σε αντιδιαστολή με την τακτική της ΝΔ να ασκεί χαμηλή φορολογία σε όλες τις επιχειρήσεις, ανεξαρτήτως του αν αυτές επανεπενδύουν τα κεφάλαιά τους ή όχι.

Για να μην παρεξηγηθώ, δεν υποστηρίζω γενικώς το ΠΑΣΟΚ, ούτε θεωρώ ότι σήμερα γενικώς με εκφράζει. Ανέφερα τα παραπάνω στοιχεία για να δεις ότι αυτά που έγραψα όντως ισχύουν και μάλιστα αποτελούν σημείο αντιπαράθεσης ανάμεσα στα κεντροδεξιά κόμματα της Ευρώπης και τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα (που προσπαθούν να προσδώσουν στον καπιταλισμό ένα κοινωνικό χαρακτήρα, αν αυτό γίνεται).

Τί ηλίθια νοοτροπία, όταν αντιπολιτεύεσαι την ΝΔ να σε λένε ΠΑΣΟΚΟ...
(δεν αναφέρεται σε κάποιον, αλλά στο σχόλιο του ελεκτροσόκ:"Για να μην παρεξηγηθώ, δεν υποστηρίζω το ΠΑΣΟΚ, ούτε θεωρώ ότι σήμερα με εκφράζει" πάντα φιλικά..!@)

Ε και γω για αποφυγη παρεξηγησεων το κανα αυτο το σχολιο.

 ;)

Έχει πολύ πλάκα το θέμα με τους  βιομήχανους και τις επιχειρήσεις που επιμένετε! ;D

Αφού έχουν κέρδη (και πράγματι έχουν) να πάτε να κάνετε δάνειο να ανοίξετε καμιά επιχείρηση!
Θα τα κονομήσετε γερά και θα βοηθήσετε τον ανταγωνισμό!
{Και μετά (την ξεχρέωση του δανείου) λόγω της συνείδησης σας θα παραχωρήσετε
 την επιχείρηση στους εργαζόμενους και θα γίνετε και εσείς εργαζόμενοι!}

Έτσι λειτουργεί το σύστημα και όχι με αντιδράσεις του τύπου "πάρτε τους τα λεφτά"! ;D
Βέβαια υπάρχει περίπτωση κάποιοι να έχουν στο μυαλό τους το σοσιαλισμό και κάτι σαν την ΕΣΣΔ, οπότε τότε να μας το πουν να ξεκινήσουμε την επανάσταση για να "πάρουμε" ;D τη διαχείριση της παραγωγής και να τη δώσουμε σε αυτούς που δεν μπορούν να ανοίξουν ούτε περίπτερο! ;D

Ένα άλλο αστείο είναι η αναφορά στους φόρους η οποία όπως γίνεται δείχνει άγνοια του τι είναι φόρος!

Φόρος είναι η παραχώρηση τμήματος της εργασίας προς το κοινωνικό σύνολο με οποιονδήποτε τρόπο και όχι τα λεφτά που δίνεις!
Από αυτό όμως δύσκολα βγάζεις νούμερα για αυτό καταφεύγουμε στα χρήματα για τα οποία όμως όπως εξήγησα σε προηγούμενο ποστ δεν υπάρχει ισότητα αντικειμενικής εργασίας και πληρωμής!
Όταν πρωτοήρθαν οι μετανάστες την προηγούμενη δεκαετία και πληρώνονταν εξωφρενικά χαμηλά ξέρεται πόσοι φόροι ήταν αυτοί? Μπορεί να μην πήγαν ποτέ στο κράτος αλλά πήγαν στον πολίτη και ουσιαστικά ήταν ισοδύναμη κατάσταση(παραβλέποντας τις εξαγωγές) με την εξής:
         Θα δούλευε ο Αλβανός και θα πληρωνόταν κανονικά όσο και οι Έλληνες και μετά το κράτος θα του έπαιρνε τα 2/3 του μισθού του  και θα τα μοίραζε στο λαό!

+++++++++ΈΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ 2500 ΧΡΌΝΙΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΕΠΟΧΉ ΤΗΣ ΑΡΧΑΊΑΣ ΕΛΛΆΔΑΣ ΚΑΙ Η ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΜΟΝΟ ΤΩΝ ΔΑΣΚΑΛΩΝ. ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΌ ΟΤΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟς ΑΠΟΚΤΑΕΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΕΣ ΗΛΙΚΙΕΣ (~3 ΧΡΟΝΩΝ) ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΡΟΜΠΟΤ( ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΆ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ) ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΤΙΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΌΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΕΙ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΘΟΥΝ ΤΑ ΕΦΟΔΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ  ΤΗΝ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΌΝ ΚΑΛΎΤΕΡΗ ΕΠΙΛΟΓΉ!

ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΕΠΙΛΟΓΗ
ΔΙΚΙΆ ΤΟΥ ΕΠΙΛΟΓΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ

Οι άνθρωποι αυτοί ξέραν πολύ καλά την κατάσταση πριν πάνε εκεί και το ξέρω γιατί έχω γνωστούς!
Οπότε μου φαίνεται πολύ άτοπο το να φωνάζουν!
Τέλος το πρόβλημα του προϋπολογισμού μπορεί να λυθεί σε αρκετά μεγάλο βαθμό πολύ εύκολα αν απλά διαχωριστεί η Αθήνα από το υπόλοιπο κράτος και δεν χειάζεται βοήθεια ο μισός πληθυσμός της χώρας για να ζήσει!

εννοείς αυτός που είναι μέσα ή έξω από την Αθήνα?

Classic ολύμπιος, όποιο θέμα και αν ανοίξεις θα σου πει να πάρεις δάνειο να κάνεις δική σου επιχείρηση, ότι δεν έκανε φροντιστήριο όταν ήταν μικρός και ότι το σύστημα δεν δούλεψε στην ΕΣΣΔ.

Άλλο ένα κλασσικό παράδειγμα επανάληψης, θα σου πει ότι κάτι δεν έχεις καταλάβει, κάτι δεν ξέρεις και θα αναφέρει και τους αλβανούς μετανάστες.

Ω!!! να και κάτι πρωτότυπο, γράφει με κεφαλαία και bold γιατί δεν αντέχει την βλακεία που αντιμετωπίζει εδώ αυτός ο λαμπρός νους. Ολύμπιε κάτι πρέπει να κάνεις για τον τρόπο που εκφράζεσαι, είναι μονότονος και περιέχει απλοικές θεωρίες που δεν θα μπω στον κόπο να αναλύσω εκτός και αν μου το ζητήσεις.

Οχι 47% αύξηση, που λέει - ψευδώς - ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ότι ζητούν οι δάσκαλοι, αλλά 57, 67, 77 και 107% αύξηση θα έπρεπε να ζητούν οι εργαζόμενοι!

Οπως το διαβάζετε και όπως το ακούτε, κύριοι της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΕΒ. 107%! Και λίγα είναι. Ενας εργάτης σήμερα, μετά τις συμφωνίες των εργατοπατέρων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στη ΓΣΕΕ με τους βιομηχάνους, παίρνει βασικό μισθό κάτω από 630 ευρώ. Με 630 ευρώ (!) βασικό μισθό προσπαθούν να επιβιώσουν οι εργάτες στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα του Καραμανλή, του Παπανδρέου, του Λάτση, του Βαρδινογιάννη και του Αγγελόπουλου, είναι «έγκλημα» να θέλουν οι εργάτες να ζήσουν σαν άνθρωποι. Ετσι λέει η κυβέρνηση. Και η πρώην και η νυν κυβέρνηση. Είναι «έγκλημα» - λένε - να ζητούν οι εργαζόμενοι αυξήσεις πάνω από τα 0,77 ευρώ (!) που υπέγραψαν οι βιομήχανοι με τη ΓΣΕΕ.

*
Αυτή η προπαγάνδα της τρομοκρατίας των αριθμών πρέπει να σπάσει. Το θέμα δεν είναι πόσα (πρέπει να) ζητούν οι εργάτες. Το θέμα είναι πόσα παίρνουν. Και παίρνουν ψίχουλα. Αυτοί που παράγουν τον πλούτο, αμείβονται για ένα κομμάτι ψωμί.

Ε, λοιπόν, ναι: Οι εργάτες έχουν κάθε δικαίωμα να ζητούν, να απαιτούν, να διεκδικούν να μη ζουν στην πείνα. Εχουν κάθε λόγο να παλεύουν για πραγματικούς μισθούς, γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια τις προβοκατόρικες «υστερίες» των κυβερνητικών παραγόντων περί «υπέρογκων διεκδικήσεων».

Υπέρογκα είναι τα κέρδη των πολυεθνικών. Υπέρογκος είναι ο πλούτος που παράγεται από εκατομμύρια δουλευτές, αλλά τον καρπώνεται μια χούφτα καπιταλιστών.

Οι εργάτες έχουν δικαίωμα σε πραγματικούς μισθούς που, σήμερα στην Ελλάδα της ακρίβειας, δεν μπορεί να είναι μικρότεροι από 1.300 ευρώ. Ούτε ένα «σεντ» πιο κάτω! Αυτό ακριβώς που λέει το ΠΑΜΕ: Κατώτατος μισθός όχι 630 ευρώ, αλλά 1.300 ευρώ. Ναι! Αύξηση 107%! Το λιγότερο!


Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

http://www.rizospastis.gr/page.do?id=6868&publDate=7%2F10%2F2006&direction=&pageNo=31

Το 2000 ο πλούτος της χώρας ήταν, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία για το ΑΕΠ, στα 124 δισ. ευρώ. Το 2007, σύμφωνα με το προσχέδιο του προϋπολογισμού που κατέθεσε ο Αλογοσκούφης, το ΑΕΠ (χωρίς τα έσοδα από τις ...ιερόδουλες) θα φτάσει στα 208,7 δισ. ευρώ. Εν ολίγοις: Στο διάστημα από την τελευταία διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και λίγο πριν την ολοκλήρωση της θητείας της κυβέρνησης της ΝΔ, ο πλούτος της χώρας θα έχει αυξηθεί κατά 68% μέσα σε μόλις μια επταετία.

*
Ερώτηση: Πού πάνε αυτά τα λεφτά; Πού πήγαν μέχρι τώρα; Ποιος καρπώνεται τον ολοένα αυξανόμενο πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι; Πώς γίνεται - αιωνίως - να απαντούν στα δίκαια αιτήματα των λαϊκών στρωμάτων ότι «δεν αντέχει» η οικονομία;

***
Ας πάμε και πιο πίσω: Συγκρίνοντας από τη μεταπολίτευση μέχρι και τα στοιχεία του νέου προϋπολογισμού για το 2007, η περίφημη «πίτα», δηλαδή το ΑΕΠ της χώρας, εμφανίζει μια αύξηση της τάξης του 8.734% (!). Αυτό (σε παλιές δραχμούλες) σημαίνει ότι από τα 805 δισ. του ΑΕΠ το 1975 φτάσαμε στα 71,1 τρισ. του ΑΕΠ για το 2007. Με άλλα λόγια: Από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, οι εργαζόμενοι, με τον ιδρώτα τους, με τη δουλιά τους και με το αίμα τους, έχουν αυξήσει τον πλούτο αυτής της χώρας πάνω από 88 φορές συγκριτικά με το 1975!

*
Ερώτηση: Πού πάνε αυτά τα λεφτά; Ποιος τα «τρώει»; Πώς γίνεται κάθε φορά που οι εργάτες ζητούν ένα κομμάτι από τον πλούτο που αυτοί δημιουργούν, να εισπράττουν για απάντηση το «λιτότης» του θείου Καραμανλή, το «καταναλώνετε περισσότερα από όσα παράγετε» του Αντρέα Παπανδρέου, τα 0+0% του Μητσοτάκη, τις «ευρω-θυσίες» του Σημίτη, τα «είστε λαϊκιστές» του Καραμανλή;

***
Η εξήγηση στο γιατί η οικονομία τους «δεν αντέχει» τους δασκάλους, στο γιατί «δεν αντέχει» τους ναυτεργάτες, τους τραπεζικούς, τους εμποροϋπαλλήλους, τους συνταξιούχους, είναι απλή: Επειδή η οικονομία τους αντέχει και «έχει» μόνο για μερικούς. Η οικονομία τους «έχει» μόνο για μια χούφτα καπιταλιστές, που μέσα σε μια χρονιά βγάζουν τόσα, όσα θα αρκούσαν σε διακόσιες οικογένειες εργατών για να ζήσουν μια ολόκληρη ζωή!

Η οικονομία τους, για παράδειγμα, αντέχει το:

1.327% (!) της αύξησης των κερδών της «Ασπίς Μπανκ» μέσα στο 2005 σε σύγκριση με το 2004
541,6% της αύξησης των κερδών της «Proton Bank»
158,5% της αύξησης των κερδών της Αγροτικής
199,2% της αύξησης των κερδών της Πειραιώς
220,3% της αύξησης των κερδών της Τράπεζας Κύπρου
79,4% της αύξησης των κερδών της Εθνικής
Δίπλα στα παραπάνω βάλτε τα ποσοστά της αύξησης των κερδών των ιδιωτικών σχολών και των ιδιωτικών νοσοκομείων (π.χ., το «Υγεία» εμφανίζει αύξηση κερδών 139% ή το «Ιατρικό» 116%), για να καταλάβετε γιατί η οικονομία τους «δεν αντέχει» δαπάνες ούτε για την Παιδεία, ούτε για την Υγεία.

*
Αυτοί είναι οι λόγοι που «δεν αντέχει» η οικονομία τους. Γιατί μπορεί από τη μια οι εργαζόμενοι να έχουν αυξήσει τον πλούτο της χώρας κατά 88 φορές (!) από τη χούντα και μετά, αλλά, από την άλλη, στη ...δημοκρατία που ακολούθησε, ο δικομματισμός έχει αναλάβει να «μπουκώνει» τη δράκα των πλουτοκρατών με τις ...100 μασέλες

http://www.rizospastis.gr/page.do?id=6868&publDate=7%2F10%2F2006&direction=&pageNo=31

Ο Ολύμπιος βρίσκει πολύ λογικό να απορρίπτει το διαχωρισμό εργαζόμενοι-εργοδότες και την ίδια στιγμή να χωρίζει την Ελλάδα σε Αθήνα-επαρχία... μπράβο ρε τσακάλι Ολύμπιε το βρήκες, το πρόβλημά μας δεν είναι τα αφεντικά μας οι Θεσσαλονικείς, είναι οι Αθηναίοι εργάτες... ::)

Είναι άδικο μία κοινητοποίηση στο χώρο της εκπαίδευσης που είναι από τις πιο μαζικές και ζωντανές των τελευταίων ετών νμα κρίνεται με βάση τα οικονομικά αιτήματα. Ειδικά μετά τις δικές κοινητοποιήσεις θα έπρεπε να ξέρουμε ότι τα πράγματα δεν είναι πάντα αυτά που φαίνονται ή αυτά που προβάλλουν τα μμε. τα αιτήματα της απεργίας είναι τα παρακάτω.

ΠΛΑΙΣΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ
1. Αυξήσεις στους μισθούς των εκπαιδευτικών – επιμόρφωση
·        1.400 ? καθαρά στο νεοδιόριστο.
·        Ενσωμάτωση όλων των επιδομάτων στο βασικό μισθό.
·        Καμία σύνδεση μισθού – απόδοσης.
·        Γνήσιες Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
·        Όχι στην εικονική – αποσπασματική «επιμόρφωση». Ουσιαστική επιμόρφωση με απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα με βάση τις μορφωτικές ανάγκες των εκπαιδευτικών και του Δημόσιου Σχολείου.
2. Υπεράσπιση της Δημόσιας Δωρεάν Εκπαίδευσης
·        Χρηματοδότηση της εκπαίδευσης στο 5% του Α.Ε.Π. ή στο 15% του Γ.Κ.Π.
·        Ενιαία 12χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση.
·         Δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή.
·        Όχι στην ιδιωτικοποίηση – εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης.
·        Όχι στην αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος.
·        Όχι στην αναθεώρηση που καταργεί τη μονιμότητα και ακυρώνει τη δυνατότητα δικαστικών – μισθολογικών διεκδικήσεων.
·        Άμεση κάλυψη όλων των κενών με μαζικούς διορισμούς.
·        Αύξηση της οργανικότητας των σχολείων με βάση το 1:20 στα Δημοτικά και 1:15 στα [/b]Νηπιαγωγεία.
3. Ασφαλιστικά – Συνταξιοδοτικά
·        Πλήρη σύνταξη των εκπαιδευτικών στα 30 χρόνια υπηρεσίας (30/30).
·        Κύρια σύνταξη στο 80% του καταληκτικού μισθού.
·        Κατάργηση της διάταξης για εξαγορά της στρατιωτικής θητείας.
·        Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών Νόμων της τελευταίας 15ετίας.
4. Διασφάλιση των εργασιακών σχέσεων
·        Κατάργηση της ωρομισθίας. Να συσταθούν νέες οργανικές θέσεις για κάθε αναγκαίο εκπαιδευτικό έργο στα σχολεία και να καλυφθούν με μαζικούς μόνιμους διορισμούς.
·        Να μειωθεί το διδακτικό ωράριο στα επίπεδα της δευτεροβάθμιας.
5. Παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στο σχολείο.
·        Ενίσχυση του ρόλου του συλλόγου διδασκόντων.
·        Κατάργηση του καθηκοντολόγιου.
·        Κατάργηση της Υπουργικής Απόφασης για την υποχρεωτική εφαρμογή της Ευέλικτης Ζώνης.
·        Όχι στην αξιολόγηση - χειραγώγηση.
·        Όχι στην αξιολόγηση - κατηγοριοποίηση των   σχολείων.
·        Κατάργηση του θεσμικού πλαισίου της αξιολόγησης - χειραγώγησης.
·        Αναλυτικά προγράμματα και βιβλία σύμφωνα με τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών, την ανάπτυξη της κριτικής σκέψης και την ολόπλευρη γνώση.
Για το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε.
     
Όπως φαίνται τα περισσότερα αιτήματα και τα πιο σοβαρά δεν είναι τα οικονομικά αλλά οι εργασιακές σχέσεις και το παιδαγωγικό μέρος αλλά και ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας της εκπαίδευσης. Αποτελεί πάγια τακτική της εξουσίας το να στρέφει μια κοινωνική ομάδα εναντίον μιας άλλης και αυτό σ'αυτήν την περίπτωση γίνεται όταν προβάλονται μόνο τα οικονομικά της απεργίας.
Για τους ίδιους τους δασκάλους όμως αυτό είναι το λιγότερο σημαντικό.
Σημαντικότερο απ'όλα είναι η εισαγωγή της ελαστικής εργασίας μέσω των ωρομίσθιων και των αναπληρωτών γι' αυτό είναι πρωταρχικό το αίτημα για μαζικούς διορισμούς. Και αν κάποιοι εξυπνάκηδες απαξιώνουν τους δασκάλους εν γένει και συλλήβδην να αναλογιστούν πώς είναι να γυρίζεις από σχολείο σε σχολείο και από πόλη σε πόλη χωρίς να συμπληρώνεις ώρες εργασίας και παράλληλα να υπάρχουν χιλιάδες κενές θέσεις εργασίας και κενά στα σχολεία.
Η απέργία αυτή αγκαλιάστηκε από τους δασκάλους γιατί κυρίως έχει κοινωνικά αιτήματα. Ας αναλογιστεί ο καθένας πως ο δάσκαλος μετατρέπεται σε δημόσιο υπάλληλο όταν δεν έχει ούτε χαρτιά για φωτοτυπίες όταν πρέπει να διδάσκει υπό το ασφυκτικό πλαίσιο του αναλυτικού προγράμματος όταν η "ελευθερη ζώνη" που προωθείται και δίνει την ευκαιρία στους δασκάλους να ξεφύγουν από τα στενά πλαίσια σπονσοράρετε από τις πολυεθνικές (Πχ κυκλοφοριακή αγωγή από ρενό) όταν το να στείλει κάποιος το παιδί του στο νηπιαγωγείο γίνεται αντικείμενο πολιτικής εκμετάλευσης από δημάρχους και νομάρχες όταν τα ειδικά σχολεία υπάρχουν μόνο χάριν της φιλοτιμίας των δασκάλων της ειδικής αγωγής οταν....
Ο αγώνας των δασκάλων πρώτα απόλα έχει μετατραπεί σε αγώνα για αξιοπρέπεια για μια καλύτερη εκπαίδευση. Είναι τόσο χαζό να μένεις στα οικονομικά που είναι σαν να λές ότι οι φοιτητές ξεσηκώθηκαν μόνο για να μην τους διώχνουν μετά τα 6 χρόνια.
Το λιγότερο που έχουμε να κάνουμε ακόμα και μέσα στην εξεταστική είναι να πάμε στη πορεία τους να μιλήσουμε μαζί τους να δώσουμε από το υστέρημα μας για την απεργία και να δείξουμε την κοινωνική μας αλληλεγγύη στην πράξη.

Παραθέτω κι ένα γράμμα προς επίδοξους απεργοσπάστες από τη ΔΟΕ. Ειναι χρήσιμο για όλους.

Ανοιχτή επιστολή προς κάθε επίδοξο απεργοσπάστη

   
Ανοιχτή επιστολή προς κάθε επίδοξο απεργοσπάστη
(ένα κείμενο που φιλοδοξεί να μη βρει παραλήπτες)
- Εσείς κυρία θα απεργήσετε;
- Φυσικά παιδί μου.
- Και θα πληρώνεστε τις μέρες της απεργίας;
-         Όχι παιδί μου.
 -  Κι αν τα αιτήματα σας δικαιωθούν θα αφορούν κι αυτούς που δεν απήργησαν;
-  Μα φυσικά.
-  Μα αυτό κυρία, εκτός από άδικο, είναι κι άτιμο.
(αυθεντικός διάλογος ανάμεσα σε εκπαιδευτικό και μαθητή λίγο πριν την απεργία)
Μας έλεγες: «Με 24ωρες και 48ωρες απεργίες τίποτα δεν γίνεται»
Για αυτό και 'μεις αποφασίσαμε αγώνα διαρκείας.
Αν έρθεις μαζί μας θα είμαστε πιο δυνατοί.
Αν έρθεις μαζί μας θα νικήσουμε συντομότερα.
Μας λες: «Λεν μπορώ να χάσω μεροκάματο. Δεν έχω. Με πνίγουν οι ανάγκες. Λυπάμαι.»
Σου λέμε: Δεν απεργεί αυτός που «έχει». Απεργούμε όλοι για να «έχουμε».
Και το δικό μας βιβλιάριο αδειάζει πριν τελειώσει το δεκαπενθήμερο.
Κι εμείς δάνεια έχουμε. Κι αν χρειαστεί θα ξαναδανειστούμε,
για να μη γίνουμε άδικοι, άτιμοι κι ανεύθυνοι. Για να μη γίνουμε απεργοσπάστες.
Κατάλαβέ το. Μας προσβάλλει ο εγωισμός σου. Κι εμείς ανάγκες έχουμε. Γι' αυτό και απεργούμε.
Μας λες: «Πρέπει να βρούμε διαφορετικές μορφές πάλης»
Σε προσκαλέσαμε σε τόσες συνελεύσεις και σε προσκαλούμε και τώρα να 'ρθεις μαζί μας και να μας πεις τις δικές σου μορφές πάλης
για να τις περπατήσουμε μαζί.
Σου λέμε πάντως καθαρά και ξάστερα:
στο βασίλειο της «ελεύθερης οικονομίας»
τα πάντα «κοστίζουν».
Και πάνω απ' όλα οι αγώνες.
Μας λες: «έλα μωρέ, με την απεργία τίποτε δεν γίνεται».
Σου λέμε: Πολλά γύρω μας γίνανε.
Μήπως δεν ξέρεις ότι τίποτα δεν μας χαρίστηκε;
Μήπως δεν ξέρεις ότι αυτά που σήμερα ακόμα κρατάμε
τα πήραμε με τους αγώνες των προηγούμενων;
Άλλωστε καταλαβαίνεις τι μας περιμένει χωρίς την απεργία.
Το βλέπεις δέκα χρόνια τώρα. Στη δουλειά που κάθε χρόνο γίνεται και χειρότερη.
Στο μισθό που λιγοστεύει.
Στη σύνταξη που απομακρύνεται.
Στα μάτια των μεγαλύτερων μαθητών που κάθε μέρα αδειάζουν από τη
δυσπιστία γι' αυτό που τους περιμένει.
Την απεργία δεν την κάνουμε εμείς. Την κάνουν αυτοί
που κάθε μέρα πριονίζουν περισσότερο το δικαίωμά μας να εργαζόμαστε με αξιοπρέπεια.

Αυτοί που με τους ασφαλιστικούς τους νόμους θέλουν να κάνουν τις τάξεις μας -εκτός από χώρους ζωής μας- και χώρους θανάτου μας.
Αυτοί που πιστεύουν πως δεν πιστεύουμε τα λόγια για
αλληλεγγύη, αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη
που καθημερινά διδάσκουμε στους μαθητές μας.
Μας λες: «ποιος θα μας ακούσει; ποιος νοιάζεται τώρα για την εκπαίδευση;»
Σου απαντάμε. Εσύ. Κι εμείς. Και χιλιάδες άλλοι
που βλέπουν πως το αυτονόητο στις μέρες μας παράλογο βαφτίζεται,
πως το αίτημα να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας βαφτίζεται κλοπή,
πως το δικαίωμα στη δουλειά και τη μόρφωση βαφτίζεται άχρηστη πολυτέλεια,
πως η καταδίκη  των φτωχών μέσα από την εμπορευματοποίηση της παιδείας
λογίζεται μεγάλη εξυπνάδα,
πως το ανθρωπιστικό κέρδος από την κουλτούρα υποχωρεί
μπροστά στην «κουλτούρα του κέρδους».
Μας λες: «δεν έχω εμπιστοσύνη στην ηγεσία»
Σου λέμε: Σε προσκαλούμε (και τώρα)
να 'ρθεις στις συνελεύσεις για να σʼ ακούσουμε και να μας ακούσεις.
Να δικαιολογήσουμε το «συν» του συνάδελφου μέσα από την κοινή μας απόφαση.
Κι αν χάσουμε να ψάξουμε μαζί για το λάθος.
Για να ξαναρχίσουμε τους αγώνες πιο σωστά.
Έτσι κι αλλιώς θα έχουμε κερδίσει τη δυνατότητα να είμαστε μαζί,
χωρίς να ντρέπεσαι, χωρίς να ντρεπόμαστε. Κι αν κερδίσουμε μαζί να χαρούμε.
Λες στους μαθητές σου: «στη ζωή πρέπει να βαδίζετε με ψηλά το κεφάλι»
Σε ρωτάμε: Με πόσο ψηλά το κεφάλι μπορούν να βαδίσουν οι «προσκυνημένοι»; Το ξέρεις καλά και το ξέρουμε. Οι μεγάλες λέξεις που χρησιμοποιείς για να αποφύγεις τη
συστράτευση έχουν ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Πίσω τους μπορούν να κρυφτούν μικροί άνθρωποι.
Σου λέμε λοιπόν για στερνή φορά:
Όποιος μάθημα κάνει σαν αρχίζουν τα μαθήματα των αγώνων κι αφήνει άλλους να αγωνισθούν για πράγματα που κι αυτόν τον αφορούν
θα πρέπει δειλός κι ανεύθυνος να λέγεται.
Κι αν έρθει στην ήττα για να πει «εγώ σας τάλεγα»
θα πρέπει επιπλέον κι αναίσθητος να λέγεται:
αφού τα πράγματα που χάθηκαν κι αυτόν αφορούσαν.
Κι όταν έρθει στη νίκη με το τενεκεδάκι του απεργοσπάστη να μοιραστεί τα κέρδη,
πέρα από δειλός και ανεύθυνος και αναίσθητος,
κι άτιμος να λέγεται πρέπει, αφού τα πράγματα που με την τιμή των αγώνων και τους αγώνες της τιμής κερδήθηκαν
ήταν πράγματα που κι αυτόν αφορούσαν.

Πολύ διαφωτιστικά τα όσα έγραψες enemy. Μπράβο!

Αυτό το κείμενο μίσους προς τους απεργοσπάστες δεν μπορώ να το πιστέψω ότι το υπογράφουν δάσκαλοι, όσο κι αν τους πνίγει το δίκιο τους.
Γι' αυτή την ιδιαίτερη ομάδα εργαζομένων έχω άλλη εικόνα.

Απορώ πάντως που κανείς άλλος δεν έχει αντιδράσει σ' αυτό το κείμενο.

πες μας τις αντιρρήσεις σου φίλτατε..

Αν εξαιρέσουμε τους χαρακτηρισμούς περί δειλών, ανευθυνων και αναίσθητων γιατί όντως υπάρχουν κάποιοι δάσκαλοι που έχουν πολύ σοβαρό οικονομικό πρόβλημα και δεν μπορούν να απεργούν πολλές μέρες (άρα έχουν λόγο σοβαρό και δεν είναι κατ'ανάγκη δειλοί/ανευθυνοι/αναισθητοι), κατά τα άλλα το κείμενο μπορεί να είναι σκληρό αλλά παρουσιάζει τα πράγματα στην αληθινή σκληρή τους όψη. Αν εξαιρέσουμε βέβαια, όπως προείπα τους χαρακτηρισμούς για δειλούς/ ανευθυνους/αναισθητους.

Λέω "αληθινή σκληρή όψη", γιατί είναι κανόνας ότι τα συλλογικά προβλήματα δεν λύνονται αν ο καθένας κοιτάει μόνο τον εαυτό του. Ίσα ίσα που χειροτερεύουν αν ο καθένας κοιτάει μόνο την πάρτη του.

Για να μην είμαι όμως απόλυτος ξαναλέω ότι υπάρχουν και άνθρωποι (έχω γνωρίσει τέτοιον άνθρωπο και τον καταλαβαίνω) που λόγω σοβαρών οικονομικών προβλημάτων κάποιες φορές είναι αναγκασμένοι να κοιτάνε μόνο τον εαυτό τους απλά για να καταφέρουν να επιβιώσουν. Τώρα, το πόσοι είναι αυτοί οι άνθρωποι και τι μπορεί να θεωρεί ως σοβαρό οικονομικό πρόβλημα είναι μεγάλη κουβέντα που δεν ξέρω αν μπορεί να οδηγήσει πουθενά.


Ομολογώ ότι το 2ο ποστ του enemy τώρα το διαβασα για πρώτη φορά. Το σχόλιο μου "Πολύ διαφωτιστικά τα όσα έγραψες enemy. Μπράβο!" πήγαινε για το πρώτο του ποστ που είχε να κάνει με τα αιτήματα των δασκάλων.

Από την Ελευθεροτυπία:
 
 
ΜΑΘΗΤΕΣ: ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
 
Οι μαθητές προχωρούν σε καταλήψεις των σχολείων τους, σε ένδειξη συμπαράστασης προς τις κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών, για τις αλλαγές που προωθούνται και στο χώρο της Δευτεροβάθμιας, αλλά και για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα σχολεία (κτιριακό κ.ά.). Τα διαθέσιμα στοιχεία αναφέρουν 23 λύκεια σε κατάληψη σε όλη τη χώρα, εκ των οποίων τα 6 στην Αθήνα (1ο, 2ο Ψυχικού, 1ο Μενιδίου, 1ο, 3ο, 4ο Χαλανδρίου) και τα 17 στην Πάτρα. Τα συντονιστικά όργανα των μαθητών, τα περισσότερα εκ των οποίων συνεδρίασαν χθες, αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν καταλήψεις σήμερα και αύριο και να συμμετάσχουν στο συλλαλητήριο της Τετάρτης.

«Μαζί με τους δασκάλους να βουλιάξει το κέντρο της Αθήνας»


«Και τώρα... έρχονται οι μαθητές», όπως οι ίδιοι προαναγγέλλουν. «Μαζί με τους δασκάλους, τους καθηγητές, τους γονείς, τους φοιτητές» και «κόντρα στο σχολείο που έχουμε. Γιατί μας εξοντώνει, κοστίζει στους γονείς μας πανάκριβα, δεν μας μορφώνει».


 
«Ξεκινάμε αγώνα συμπαράστασης στους εκπαιδευτικούς, αλλά κι εμείς διεκδικούμε», λένε οι μαθητές.
Η χθεσινή συνεδρίαση του συντονιστικού «του αγώνα σχολείων Αθήνας» δεν ήταν η πρώτη ύστερα από αρκετά χρόνια απραξίας, όπως θα μπορούσε να σκεφτεί κάποιος αν ανέτρεχε στις τελευταίες μεγάλεις καταλήψεις, το '98-'99, επί Αρσένη. «Το ότι δεν είχαμε μεγάλες κινητοποιήσεις δεν σημαίνει ότι το συντονιστικό ήταν ανενεργό», δήλωσε με έμφαση η Σταυρούλα Ρήγα, μαθήτρια του 3ου ΕΠΑ.Λ. Ιλίου και μέλος του προεδρείου του Συντονιστικού, σπεύδοντας να εξηγήσει: «Η προηγούμενη συνεδρίασή μας, για να καταλάβετε, πραγματοποιήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου προκειμένου να συμμετάσχουμε στο πρώτο μεγάλο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στην Αθήνα, για τη νέα χρονιά».

 
Οι ντουντούκες παρά πόδα. Η εβδομάδα αυτή θα είναι σημαντική για την πορεία των μαθητικών κινητοποιήσεων με καταλήψεις στα σχολεία
Ομόφωνη απόφαση

Ηταν ομόφωνη η απόφαση για κατάληψη και γενικές συνελεύσεις σήμερα και αύριο καθώς και για τη συμμετοχή στο μεγάλο συλλαλητήριο της Τετάρτης, έτσι ώστε «να βουλιάξει το κέντρο της Αθήνας», όπως είπε χαρακτηριστικά ο Βασίλης Καλαμαράς, μαθητής του 2ου ΕΠΑ.Λ. Σιβιτανιδείου. Εκπρόσωποι περισσοτέρων από 45 σχολείων γέμισαν ασφυκτικά τα γραφεία του Συνδικάτου των Οικοδόμων -που χρησιμοποιήθηκαν για τη συνεδρίαση-, στην πλατεία Κάνιγγος, και πολύ γρήγορα έλαβαν την απόφαση. Ακόμα πιο εύκολα προειδοποίησαν για περαιτέρω κλιμάκωση. Αλλωστε, την Τετάρτη θα επαναληφθεί η συνεδρίαση για σχετικές αποφάσεις, ενώ ήδη υπάρχει πρόγραμμα για συναυλία στις 28 Οκτωβρίου και πανελλαδική πορεία στις 3 Νοεμβρίου.

Αποχώρησαν φωνάζοντας τα αιτήματά τους. Βέβαια, όπως είπε και η Σταυρούλα, «είναι σίγουρα αγώνας συμπαράστασης στους εκπαιδευτικούς, αλλά κι εμείς διεκδικούμε πολλά. Λέμε όχι στις αναδιαρθρώσεις που συνολικά προωθούνται στην Παιδεία, στο φάκελο του μαθητή, στις εξετάσεις από την Γ' Γυμνασίου, στη βάση του 10, στο διαχωρισμό καλών και κακών σχολείων κ.ά.». Ο Βασίλης προσθέτει κι έναν ακόμη λόγο: «Θέλουμε ν' αποδείξουμε ότι δεν είμαστε στον κόσμο μας».

Την ίδια ώρα, συνεδρίαζε το Συντονιστικό Πειραιά, ενώ από το πρωί συγκαλούνταν τα αντίστοιχα μαθητικά όργανα σε διάφορες πόλεις της χώρας. Είναι πολλά αυτά που προγραμματίζονται τις επόμενες ημέρες.




ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 09/10/2006

Ψιλο-offtopic:

@electroSOK: Βασικά η βέλτιστη λύση είναι το απεργιακό ταμείο. Να μαζεύονται κάποια λεφτά για να καλύψουν τις ελέχιστες ανάγκες τους οι εργαζόμενοι σε περίπτωση απεργίας. Δυστυχώς όμως επειδή το απεργιακό ταμείο θεωρείται αναπόσπαστο από το ταμείο του σωματείου κι επειδή κατά καιρούς βρίσκονται ορισμένοι με... μακρύ χέρι >:( αυτή η πρακτική έχει γίνει αρκετά σπάνια. Νομίζω βέβαια ότι ο φόβος να μην τους τα φάνε είναι υπερβολικός σε σχέση με το όφελος που θα είχαν, αλλά είναι λογικό όταν δε σου περισσεύουν κιόλας να αισθάνεσαι ανασφάλεια και να μη σκέφτεσαι τόσο ορθολογικά :-\

Ξέρει κανείς πόσα περίπου σχολεία τελούν υπό κατάληψη μέχρι σήμερα? Από όποιο σχολείο της Θεσ/νίκης και αν περάσω βλέπω κατάληψη!!!!! Ντόμινο έγινε....

χθες το ΑΝΤ1 έλεγε για 700 καταλήψεις πανελλαδικά...

deleted

Σίγουρα είναι παραπάνω από όσες είναι γραμμένες στο εδώ πολυτεχνείο. Στη Θεσσαλονίκη, για παράδειγμα, είναι σίγουρα και το 14ο, και το 9ο, τα οποία δεν τα έχει γραμμένα. Τεσπα, θα δείξει... thanxs πάντως..

Πάλι ψιλοάσχετο, αλλά ήθελα να το πω... παιδιά οι δάσκαλοι είναι πολύ προχωρημένοι... έχουνε ξεφύγει :D

Ακούστε τι φωνάζανε στην πορεία: "Όχι μόνο στον εκπαιδευτικό - 1400 για όλο το λαό"!

Υπάρχουν νομοί που η άκρα αριστερά παίρνει 44% στα σωματεία τους :o

Θα γίνει χαμός! Θα γίνει πανικός! :D :D :D

οι καταλήψεις σύμφωνα με το edoplytexneio είναι 467...σύμφωνα με το ALPHA 900!!

 
Το ποτάμι δε γυρίζει πίσω.

Ξεκινάει από τις πηγές της αντιλαϊκής, αντιεκπαιδευτικής πολιτικής της ΝΔ σήμερα, του ΠΑΣΟΚ χτες, της ΕΕ όπου βάζουν οι κυβερνήσεις τις υπογραφές τους...

Περνάει μέσα από την αγανάκτηση του δασκάλου που δεν αντέχει άλλο τον εμπαιγμό, που διαλέγει το δρόμο του αγώνα. Απεργεί. Αντέχει. Για το εισόδημα και για το σχολειό. Για κείνον, για τα παιδιά του, για τους μαθητές του.

Διακλαδώνεται στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, εκεί που θέλουν να υποβαθμίσουν την επιστήμη σε ευτελή επίπεδα, να την κάνουν υπηρέτη των ιμπεριαλιστών.

Γίνεται χείμαρρος ορμητικός στους μαθητές, που στην αυγή της ζωής τους, βλέπουν μπροστά και δηλώνουν τραγουδώντας: «Μια ζωή την έχουμε και θα την κερδίσουμε. Θέλουμε να μάθουμε. Θέλουμε να ζήσουμε».

Βαθαίνει στα γιαπιά, τα εργοστάσια, τα γραφεία, που σίγησαν, έβαλαν λουκέτο σήμερα για τη μόρφωση των παιδιών τους, για το μέλλον της τάξης τους.

Ολοι συναντήθηκαν χτες στους δρόμους του αγώνα, σ' ένα πραγματικά πολύ μεγάλο συλλαλητήριο. Δάσκαλοι, καθηγητές, εργαζόμενοι, γονείς, φοιτητές, σπουδαστές και κυρίως... ένας χείμαρρος μαθητών. Τραβούν μπροστά. Δηλώνουν: Συνεχίζουμε!

Από την Ομόνοια και τα Χαυτεία, στο Σύνταγμα, το συλλαλητήριο για την Παιδεία συντάραξε την Αθήνα. Από τις 11 το πρωί έως τις 3 το μεσημέρι δεν κουράστηκαν να περπατάνε, δεν κουράστηκαν να φωνάζουν, να διαδηλώνουν για τις ανάγκες τους, για τις ανάγκες του λαού.

Και συνεχίζουν. Εδωσαν ήδη το νέο αγωνιστικό ραντεβού την επόμενη Τετάρτη, 18 Οκτώβρη. Δάσκαλοι, καθηγητές, μαθητές, φοιτητές θα βγουν και πάλι στους δρόμους, για όλα όσα τους αξίζουν, για όλα όσα τους ανήκουν.

Και μαζί με την Αθήνα, όλη η Ελλάδα, απ' άκρη σ' άκρη...

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=12/10/2006&id=6871&pageNo=15&direction=1

«Το ΚΚΕ χαιρετίζει τα μεγαλειώδη συλλαλητήρια για την Παιδεία που πραγματοποιήθηκαν σήμερα, σε όλη την Ελλάδα, με κοινό χαρακτηριστικό τη μαζική και ενθουσιώδη συμμετοχή των μαθητών και των μαθητριών.

Η πάλη των μαθητών, των δασκάλων και καθηγητών, των φοιτητών, των γονέων φέρνει στο προσκήνιο το δίκαιο και αναγκαίο αίτημα για Δωρεάν αποκλειστικά Δημόσια Ενιαία Λαϊκή Παιδεία, για να έχουν τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας το στοιχειώδες δικαίωμα σήμερα στη μόρφωση, και αύριο στην εργασία με σύγχρονα δικαιώματα. Αποκαλύπτει το πραγματικό αντιδραστικό περιεχόμενο των μεταρρυθμίσεων - αναπροσαρμογών που απαιτεί το κεφάλαιο και προωθεί σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως χτες η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Τα σημερινά συλλαλητήρια αποδεικνύουν πως οι κινητοποιήσεις που αναπτύσσονται στο χώρο της Παιδείας πρέπει να συνεχιστούν και να κλιμακωθούν. Αυτή είναι η απάντηση και στην κυβερνητική αδιαλλαξία και τον αυταρχισμό.

Το ΚΚΕ καλεί όλους τους εργαζόμενους να προσθέσουν και τη δική τους φωνή στα αιτήματα των νέων που αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους. Να βρεθούν δίπλα τους. Να στηρίξουν τα αιτήματα και τον αγώνα των εκπαιδευτικών. Να καταδικάσουν με τον πιο αποφασιστικό τρόπο τις κυβερνητικές απειλές και τα κατασταλτικά σχέδια και προθέσεις, απαιτώντας να καταργηθεί εδώ και τώρα η απαράδεκτη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που ποινικοποιεί τους αγώνες των μαθητών.

Να γίνουν τα αιτήματα και η πάλη για την Παιδεία κριτήριο ψήφου και στις εκλογές».

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=12/10/2006&id=6871&pageNo=16&direction=1

Έκανε κατάληψη το 14ο???  :o :o :o  ;D ;D ;D (Άρα και το 21ο αφού συστεγάζονται σε δύο βάρδιες)

Όταν πήγαινα σχολείο, έμπαινε ο λυκειάρχης με κόφτη μέσα και διέλυε την κατάληψη...

Σ' εμάς έφερναν κόφτες και πριόνια.. κτλ

αλλά τα τερατάκια της 3ης γυμνασίου δεν παιζόντουσαν.. πραγματικά

ωραίες εποχές

Εγώ μένω δίπλα σε σχολείο, προχθες το βραδυ κατα τις 4 άκουγα δυνατά ομιλίες από εκεί...
Λέω τα παιδιά κανα τσιγάρο(καλό) θα κάνουν τελικά καναν κατάληψη...

μη στεναχωριέσαι viajera και οι δικές μας καταλήψεις είναι πολύ κοντά.
Το Νοέμβρη θα γίνει της πουτάνας, προβλέπω. Και θέλω!

Για το 14ο είμαι σίγουρη, γιατί είναι ο πατέρας μου καθηγητής στο γυμνάσιο. Γι' αυτούς που το ξέρουν το σχολείο, ξέρουν ότι σε μία βάρδια λειτουργούν ταυτόχρονα ένα λύκειο και ένα γυμνάσιο. Οπότε, αν ένα από τα δύο (δεν ξέρω ποιο άρχισε!) κάνει κατάληψη, αναγκαστικά κάνει και το άλλο!

Ηρέμησε λίγο...Ας κάνουμε συνέλευση πρώτα και βλέπουμε...Τα πράγματα έχουν δρομολογηθεί...Δεν πρόκειται να περάσουν τόσο άμεσα τα μέτρα....Μετά τις βουλευτικές προβλέπεται να επιχειρήσουν μεταρρυθμίσεις....Ας κρατήσουμε δυνάμεις για τότε(λέω εγώ)...Εκτός αν το δούμε ως συμπαράσταση στους υπόλοιπους απεργούς/καταληψίες.... :) ;)

Κάτι που ξέχασα να προσθέσω....Στις καταλήψεις των σχολείων να ξέρετε ότι πολλοί δεν ξέρουν όυτε γιατί τις κάνουν ούτε τι πρέπει να διεκδικήσουν από την παιδεία...Σίγουρα πολλά σχολεία καταλήφθηκαν από κεκτημένη ταχύτητα,από άτομα που δεν πατούσαν ποτέ στο σχολείο και το μόνο που τους θυμίζει το όνομα κατάληψη είναι αυτή στην Τούμπα στο γήπεδο του ΠΑΟΚ...Αυτά τα αναφέρω σαν προβληματισμό περισσότερο(ξέρετε τις απόψεις μου περί καταλήψεων...Μη με βάλετε να απολογούμαι)...Είναι κρίμα άτομα που βιώνουν καθημερινά το τι θα πει σχολείο να μη συμμετέχουν σε καταλήψεις(αφού δέχονται πιέσεις από το άμεσο και έμμεσο κοινωνικό περιβάλλον...ίσως και από τους εαυτούς τους) και σε μερικά σχολεία(υποθέτω τουλάχιστον) η κατάληψη να αφήνεται σε όλα τα βαρεμένα...Θέλω να μου πείτε αν γνωρίζετε την κατάσταση σε άλλα λύκεια/γυμνάσια...Δε θα ήθελα να αναφέρω το όνομα του σχολείο στο οποίο αναφέρομαι...

Τα θέματα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι πολλά...Τα προβλήματα πρέπει κάποτε να λυθούν...Και οι απεργίες ή οι καταλήψεις είναι ένα μέσο αντίδρασης...Να μην αφήσουμε να τις καπελώσουν κάθε είδους τσουτσέκια... :)

Δεν ξέρω για τα άλλα σχολεία, αλλά στο μουσικό που πάνε τα αδερφάκια μου τα παιδιά είναι πολύ συνειδητοποιημένα και μιλούν πολιτικά. Σχεδιάζουν να κάνουν κατάληψη σε συνεννόηση με το διπλανό σχολείο (γιατί μόνοι τους δυστυχώς δε μπορούν - ο χώρος είναι τεράστιος και δε μπορούν να τον περιφρουρήσουν) με διάφορα δρώμενα (συναυλίες κλπ). Αυτοί που ζητούν κατάληψη μόνο μπάχαλοι και "τσουτσέκια" δεν είναι (κάποιοι είναι και αριστούχοι). Πολλοί έχουν σχέση με αναρχικές οργανώσεις, κάποιοι είναι στην ΚΝΕ κλπ. Στα άλλα σχολεία δεν ξέρω τι γίνεται, σαφώς και δεν είναι όλοι συνειδητοποιημένοι, αλλά σίγουρα υπάρχει μια πολιτικοποίηση και δεν επιδιώκουν απλώς να χάσουν μάθημα - ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι σε ορισμένα σχολεία τα παιδιά περιφρούρησαν γενναία την κατάληψη ενάντια σε (βαλτούς;) εξωσχολικούς που ήθελαν να τη μπαχαλέψουν.

Συμφωνώ και εγώ μ' αυτό. Δεν έχω συγκεκριμένη εικόνα από τα σχολεία της περιοχής μου, αλλά παρόλα αυτά, σε μερικά σχολεία τα οποία τα βλέπω καθημερινά, είδα ανάμεσα στους καταληψίες άτομα τα οποία δεν τα είχα ξαναδεί. Υποθέτω ότι ανήκουν στην παραπάνω κατηγορία που περιέγραψες, ή έστω ότι βρήκαν ευκαιρία μόνο τώρα να "ασχοληθούν" με το σχολείο τους.

Γι' αυτό και σε άλλο μου post είχα χρησιμοποιήσει τη λέξη ντόμινο. Γιατί πραγματικά οι καταλήψεις, ειδικά στα σχολεία, λειτουργούν ακριβώς έτσι. Ξεκινούν από κάπου, έστω με δίκαια αιτήματα, αλλά στην πορεία μπαίνουν και οι υπόλοιποι στο χορό, απλά για να μη μείνουν απ' έξω. Πολλοί είναι αυτοί που σκέφτονται: οι άλλοι κάνουν κατάληψη, να μη χάσουμε λοίπόν και μεις μάθημα??

Θυμάμαι όταν ήμουν πρώτη (νομίζω) γυμνασίου, επί καταλήψεων Αρσένη. Το δικό μας το Γυμνάσιο, παίρνοντας παράδειγμα από το λύκειο (το οποίο υποτίθεται έκανε κατάληψη για τη μεταρρύθμιση), έκανε κατάληψη γιατί η τυρόπιτα στο κυλικείο ήταν μικρή και γιατί τα σιφόνια στις τουαλέτες ήταν βουλωμένα.... :D

Ωστόσο θα συμφωνήσω με τη Nessa ότι υπάρχουν και αρκετοί που είναι πολύ συνειδητοποιημένοι...

H κατάσταση οξύνεται όλο και περισσότερο!!

Το συντονιστικό των παιδικών σταθμών και νηπιαγωγείων της επικράτειας εξέδωσε δελτίο τύπου. Παρατίθεται όπως ανακοινώθηκε:

Η Παιδεία είναι ένα καζάνι που βράζει. Τα δίκαια αιτήματα των δασκάλων μας, των μαθητών και των φοιτητών προσπίπτουν πάνω στο τείχος της αδιαλλαξίας της κυβέρνησης Καραμανλή. Ο αγώνας πρέπει να ενταθεί ακόμα περισσότερο, οποιαδήποτε πίεση ασκείται υπερ των αιτημάτων της πανεκπαιδευτικής κοινότητας είναι ευπρόσδεκτη.

Η νεοφιλελεύθερη πολιτική αποκλείει την λαϊκή οικογένεια από τον δρόμο της μάθησης και της γνώσης. Η συνεχής υποβάθμιση των δημοσίων σχολείων λόγω της υποχρηματοδότησης από το κοινωνικά ανάλγητο κράτος οδηγεί στην ανάπτυξη των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων που μόνο τους στόχο έχουν την οικονομική αφαίμαξη και όχι την προσφορά γνώσης – παιδείας. Η παγκοσμιοποιημένη καπιταλιστική λαίλαπα ορθώνει λοιπόν νεοταξικούς φραγμούς ανάμεσα στα παιδιά των κατώτερων οικονομικών και κοινωνικών στρωμάτων και σε αυτά των πλουτοκρατών. Η μάθηση παύει να γίνεται δικαίωμα του κάθε πολίτη από τον πιο ταπεινό προλετάριο μέχρι τον πιο σιχαμερό καφαλαιούχο.

¨Ετσι το συντονιστικό όργανο παιδικών σταθμών-νηπιαγωγείων παρατάσει τις δυνάμεις του με τις λοιπές ομάδες που αγωνίζονται, δάσκαλοι, μαθητές, φοιτητές, οικοδόμοι και τον Γιώργο Νταλάρα.

Προχωρά σε

1.Κοινές πορείες με τους άνωθι αναφερόμενους.
2.Κατάληψη όλων των παιδικών σταθμών και νηπιαγωγείων της χώρας σε συνεργασία με τους μαθητές λυκείων και γυμνασίων.
3.Διατάραξη της κοινής ησυχίας με στόχο την αφύπνιση της κοινωνίας.
4.Αφόδευση εις πάντας τους ανοικτούς χώρους πάρκα πλατείες.
5.Παραβίαση του κώδικα οδικής κυκλοφορίας με τα πατίνια και τα ποδήλατά μας.


Αγωνιζόμαστε για:

Παιδεία ποιότητας!

Περισσότερα χρήματα στην Παιδεία!

Έξω οι βάσεις του ΝΑΤΟ!

Να μειωθούν οι βάσεις των πολυτεχνικών, ιατρικών και νομικών σχολών!

Μεγαλύτερο μερίδιο των τηλεπτικών προβολών να καταλαμβάνουν τα παιδικά και τα κινούμενα σχέδια!

Τα αιτήματα μας είναι αδιαπραγμάτευτα, αλλά η υπουργός παιδείας και θρησεκυμάτων δεν δέχεται τον διάλογο.

Το συντονιστικό των Παιδικών Σταθμών κ΄ Νηπιαγωγείων (Π.Σ.Ν.)


http://anarchisminpatras.blogspot.com/2006/10/blog-post_12.html (http://anarchisminpatras.blogspot.com/2006/10/blog-post_12.html)

(Το 666ο μου post!!!!!!!!)
 ^wav^

Ρε Ζαρατούστρα... ρε Ζαρατούστρα... ::)

Σαφέστατα ...Δεν τίθεται θέμα...ΑΠλά παρατήρησα το συγκεκριμένο φαινόμενο και δε μπορούσα να το αφήσω να περάσει ασχολίαστο...Αν και δε χρειάζεται να είναι κάποιος "αριστούχος"(τελικά έχω κόμπλεξ με αυτήν τη λέξη.... ;D ;D ;D),για να έχει άποψη...Εγώ μίλησα για εντελώς χύμα άτομα...(όχι ότι αυτοί που ασχολούνται με τα μαθήματα δεν είναι ...αλλά καταλαβαίνετε τι λέω..)

@Zaratoustra:Ούτε όλοι είναι ΚΚΕ(όχι ότι είναι κακό να είσαι ΚΚΕ...) ,ούτε μιλάν με τρόπο που προσπαθείς τώρα να σατιρίσεις.Εσύ δεν καταλαβαίνεις ότι υπάρχουν προβλήματα στο εκπαιδευτικό σύστημα???Πιστεύεις ότι αν συνεχιστεί αυτή η πολιτική θα αλλάξει κάτι???(μιλάω για πολιτική όχι για κόμματα)...Πιστεύεις ότι για την αλλαγή της κατάστασης αυτής αρκεί μόνο να πάνε τα μαθήματα στις πανελλαδικές από 6 στα 4 και από τα 4 στα 10 και ξανά η ίδια ιστορία???Γιατί όλες οι σπουδαίες μεταρυθμίσεις στην παιδεία εδώ και 30 και βάλε χρόνια μόνο αυτό πετυχαίνουν.Και αν ακόμα υποστηρίζεις τη Γιαννάκου να σου θυμίσω το κράξιμο που έφαγε από την ΕΕ...

Ουτε ργώ διαφωνω,αλλα οπως και να το κάνεις,αυτοί που έχουν φάει στη μάπα το σύστημα είναι ο ιαριστούχοι και "δικαιωματικά" δεν μπορουν να τους κατηγορησουν για ρεμπελιο(βλ. τραγκα που επιτιθοταν στον φοιτητη ιατρικης για απλυσια).Αν φωναζει η οποιαδηποτε γιαννακου οτι την επανασταση την υποκινουν "οικοδομοι" και πεφτει σε τετοιο επιπεδο,τοτε ...

 @Jimmy εγώ πιστεύω ότι το το εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι σάπιο και απαιτούνται ριζοσπαστικές αλλαγές (αποδέσμευση του σχολείου από το κράτος, εισαγωγή "κουπονιών" εκπαίδευσης) μαζί με αύξηση της χρηματοδότησης.Είχα ποστάρει λίγες σελίδες πριν ένα άρθρο με το οποίο συμφωνώ σε γενικές γραμμές.Εναλλακτικές λύσεις και ιδέες για την βελτίωση του συστήματος υπάρχουν πολλές, απαιτείται όμως διάθεση για πραγματικές μεταρρυθμίσεις που δεν την βλέπω δυστυχώς πουθενά,ούτε στην κυβέρνηση αλλά ούτε και σε αυτούς που διαμαρτύρονται.

Τώρα, η κατάργηση της εξομολόγησης στα γυμνάσια ήταν μία πολύ θετική κίνηση, αλλά θα συμφωνήσω πώς πέρα από αυτό η Μαριέττα δεν έχει τίποτε άλλο να επιδείξει.

στο 21ο πήγαινες;

Λοιπόν η εκπαίδευση στην Ελλάδα είναι εντελώς χάλι,από το δημοτικό.Από εκεί πρέπει να ξεκινήσει η μεταρύθμιση και μετά όταν τα πρώτα παιδιά του δημοτικού που θα έκαναν μάθημα με ένα νέο σύστημα πηγαιναν στο γυμνάσιο τότε να γινόταν και η αλλαγή στο γυμνάσιο,και ούτο καθεξής.Και οι αλλαγές στο δημοτικό να μην επηρέαζαν τα παιδιά της έκτης,πέμπτης και τετάρτης δημοτικού.Από πρώτη μέχρι και τρίτη.Τώρα το να προσπαθείς να αλλάξεις τον τρόπο που έμαθαν να ζουν 20δες και 22δες το θεωρώλίγο χαζό.Επείσης θεωρώ και λίγο απαράδεκτη την στάση των δασκάλων.Δουλεύουν εννιά μήνες από τρεις ώρες την ημέρα και παίρνουν 1000 και ευρώ τον μήνα(δεν λέω μόνο για τον βασικό μισθό τους).Λίγο υπερεκτιμημένοι δεν είναι?

7 ώρες την ημέρα για τους δασκάλους...Και με τα ολοήμερα είναι άλλη ιστορία...Οι καθηγητές ξεκινάν να δουλεύουν 21 ώρες την εβδομάδα(τα 12 πρώτα χρόνια υπηρεσίας,αν θυμάμαι καλά) ,μετά γίνεται 18 ώρες το ωράριο και τέλος πέρα από τον 20ο χρόνο υπηρεσίας μειώνεται στις 16 ώρες την εβδομάδα.Η δουλειά δε μετριέται μόνο σε ποσότητα ,αλλά και σε ποιότητα...Αυτή είναι η φύση της δουλειάς του δασκάλου και του καθηγητή...Αλλά από κει και πέρα και μένα τα 1500 ευρώ μου φάνηκαν κάπως υπερβολικά...Αλλά ζητάς πολλά για να πάρεις έστω και λίγα στις διαπραγματεύσεις... ;)

Για τα μισθολογικά θα πω και κάτι άλλο...Όλα τα "νούμερα" του ΟΤΕ και της ΔΕΗ που είχαν θέσεις προισταμένων και διορίστηκαν κατά τη διάρκεια της χούντας έπαιρναν κάτι μισθούς της τάξης των 3000 ευρώ...Και συντάξεις αντίστοιχου μεγέθους..Και μη μου πεις ότι δούλευαν...Οπότε καλύτερα να μην εστιάζουμε την προσοχή μας εκεί...Στην Ελλάδα υπάρχει αναξιοκρατία και χαμηλότεροι μισθοί σε όλες τις δουλειές σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη.Πρέπει να δούμε θεωρητικά το αν απέδιδαν πόσο θα έπρεπε να πέρνουν...Και φυσικά μιας μορφής ελέγχου θα έπρεπε να γίνεται όχι τόσο από το κράτος αλλά από μας τους ίδιους.Είναι η γενικότερη σαπίλα της κοινωνίας στην Ελλάδα που έχει και αντίκτυπο στο χώρο της εκπαίδευσης... :)

Ξανά μανά: Οι δάσκαλοι δε δικαιούνται τις άδειες που δικαιούνται οι άλλοι υπάλληλοι. Αν βάλεις μαζί όλες τις άδειες που δικαιούται ένας υπάλληλος (όχι μόνο των διακοπών) βγαίνουν περίπου όσο και οι τρεις μήνες των δασκάλων. Όσο για το "τρεις ώρες την ημέρα", από όσο ξέρω είναι κάπου πέντε διδακτικές στο σχολείο και τουλάχιστον δύο στο σπίτι, άρα σίγουρα παραπάνω από τρεις. Και είναι και πολύ κουραστική και υπεύθυνη δουλειά (έχεις κάνει ποτέ ιδιαίτερα; όχι να μπεις σε τάξη - που έχει πολλαπλάσια δυσκολία! - ιδιαίτερα, σε ένα παιδί).

Και εγώ ακριβώς το ίδιο πιστεύω.Ότι γενικά η κοινωνία είναι σάπια(όχι μόνο το εκπαιδευτικό σύστημα).Και οι περισσότεροι εδώ μέσα το ίδιο πιστεύουν(τουλάχιστον αυτοί που συμμετέχουν σε αυτή τη συζήτηση)
Αλλά όταν λες αποδέσμευση του σχολείου από το κράτος???Όλα τα σχολεία να γίνουν ιδιωικά???Εγώ γενικά δεν πιστεύω ότι το ξεπούλημα είναι η λύση...Πρέπει να παλέψουμε να αλλάξουμε προς το καλύτερο αυτά που έχουμε...Νομίζεις ότι ένα ιδιωτικό σχολείο λειτουργεί καλύτερα από ένα δημόσιο???Η Φινλανδία πως κατάφερε να έχει ένα πολύ καλό εκπαιδευτικό σύστημα και να μην έχει ούτε ένα ιδιωτικό??? Από κει και πέρα για την έλλειψη διάθεσης για ουσιαστικές μεταρυθμίσεις θα συμφωνήσω και εγώ...Και αυτό το κατανοούν και αρκετοί πως είναι αναγκαία μια εκ των θεμελίων αλλαγή...Οι διαφοροποιήσεις μάλλον βρίσκονται στις προτάσεις βελτίωσης που προτείνει ο καθένας. :D ;)

Το ό,τι καπελώνονται πολλές φορές οι διάφορες μορφές αντίδρασης από κάποιους επιτήδειους είναι αλήθεια...Και μένα δε με εκφράζουν πολλά συνθήματα στις πορείες ή στις καταλήψεις ή στις απεργίες(για αυτό και γκρίνιαζα κατά τη διάρκεια των δικών μας κινητοποιήσεων  :D :)).Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να αντιδρούμε... ;)

Η χρηματοδότηση της παιδείας από το κράτος μετά την αναθεώρηση του ΑΕΠ στο +25% (τρομάρα μας) έχει πέσει στο 2,5 % του ΑΕΠ. Πλέον είμαστε τελευταίοι στην ΕΕ και με διαφορά! Μπράβο μας....

Σημειωτέον ότι η κυβέρνηση της ΝΔ είχε υποσχεθεί προεκλογικά αύξηση της χρηματοδότησης στο 5% του ΑΕΠ, δηλαδή στον κοινοντικό μέσο όρο. Αντ' αυτού η χρηματοδότηση έχει μειωθεί ακόμη και σε σύγκριση με τα πενιχρά ποσοστά χρηματοδότησης επί ΠΑΣΟΚ!

Κάτσε να βγει ξανά στις βουλευτικές εκλογές και θα δεις τι θα γίνει...Όχι ότι το Πασόκ τα έκανε καλύτερα ,αλλά αυτοί παραείναι αδείστακτοι.Μετά και 1 χρόνο κατάληψη να κάνουμε δεν πρόκειται να σταματήσουν το φοβερό "μεταρυθμιστικό" τους έργο ,αφού πια θα έχουν και την "πλήρη" συγκατάθεση από το λαό.Μόνο αν ανατινάξουμε το υπουργείο και αν....

          Τι μας είπαν οι μαθητές


Την περασμένη Πέμπτη μετά τις εξετάσεις του Στοχαστικού Σήματος, μια παρέα 3 ηλεκτρολόγοι πήραμε το αμάξι και ψάξαμε να βρούμε κάποιο σχολείο υπό κατάληψη για να ενημερωθούμε από τους μαθητές για τα αιτήματα και τις κινητοποιήσεις τους. Όλα από τα οποία περάσαμε ήταν κλειστά γιατί λόγω δημοτικών εκλογών τα είχαν παραδώσει οι μαθητές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, βρήκαμε όμως εντέλει ένα στην Καλαμαριά, όπου λόγω του ότι δεν ήταν εκλογικό κέντρο, οι μαθητές συνέχιζαν την κατάληψη. Ήταν το 8ο Γυμνάσιο & 9ο Λύκειο (ή 8ο Γυμνάσιο & 7ο Λύκειο, δεν θυμάμαι πολύ καλά, αλλά τα νούμερα ήταν 7ή 8 ή 9). Προφανώς και δεν ζητήσαμε να μπούμε μέσα στο σχολείο, κυρίως για λόγους σεβασμού καθότι ο χώρος είναι των μαθητών και εμείς πήγαμε απλά για ενημέρωση.

Πλησιάζοντας στο σχολείο οι μουσικές από "Τα μωρά στην φωτιά" και "Τις Τρύπες" έφταναν όλο και πιο δυνατά στα αυτιά μας. Στην αρχή μιλήσαμε με τον φύλακα, ο οποίος μας είπε ότι όλη την ώρα κάθεται έξω από το σχολείο από φόβο μήπως έρθει κανένας εξωσχολικός ή καμιά παρακρατική οργάνωση (βλέπε Χρυσή Αυγή) και κάνει επεισόδια. Μετά πιάσαμε από τα κάγκελα κουβέντα με τους μαθητές (Λύκειο πάνε) οι οποίοι με την σειρά τους μας ενημέρωσαν ότι έχουν φτιάξει ομάδα περιφρούρησης με τα κατάλληλα σύνεργα (παλούκια) σε περίπτωση που τους επιτεθούν. Επίσης, η πόρτα ήταν κλειδωμένη και όποιος ήθελε να μπει ή να βγει ενημέρωνε μια κοπελιά και ένα αγόρι που ήταν διαρκώς στο προαύλιο για να τους ανοίξει.
Τους ρωτήσαμε αν τους δημιούργησε πρόβλημα κανένας αυτές τις μέρες. Μας είπαν ότι τα βράδια έρχονται διάφοροι που θέλουν να μπουν στο προαύλιο του σχολείου γιατί θέλουν να δουν τις κόντρες με τα αμάξια που γίνονται στην Εθνικής Αντιστάσεως..(το προαύλιο βλέπει φάτσα κάρτα στην Εθνικής Αντιστάσεως). Αλλά τους διώχνουν. Επίσης, μια μέρα μας είπαν ότι ήρθε ο Λυκειάρχης τους και τους απειλούσε ότι θα τους αποβάλει όλους και ότι θα σπάσει την κατάληψη, αλλά βγήκαν στο προαύλιο όλοι οι μαθητές που ήταν μέσα στο σχολείο και τον έδιωξαν.

Τους ζητήσαμε να μας δώσουν κάποιο χαρτί με τα αιτήματα τους. Μας είπαν ότι μια κοπέλα τα έχει τα χαρτιά, αλλά αυτήν τη στιγμή δεν είναι εδώ. Αλλά θα ρθει σε λίγο, οπότε αν θέλαμε να περιμένουμε. Είπαμε να περιμένουμε οπότε συνεχίσαμε την κουβέντα με άλλα θέματα. Τους ρωτήσαμε πώς ξεκίνησαν τις καταλήψεις. Μας είπαν ότι ένα πρωινό (μετά την πρωινή προσευχή μάλλον) σηκώθηκαν μια ομάδα 20 ατόμων και πρότειναν στους υπόλοιπους μαθητές να κάνουνε κατάληψη με τα ακόλουθα αιτήματα (για τα αιτήματα θα αναφέρθω παρακάτω). Με ψηφοφορία αποφασίστηκε να γίνει κατάληψη. Για να μην ενοχοποιηθούν μόνο αυτοί οι 20 μαθητές (και τους εκδικηθεί μετά ο λυκειάρχης με αποβολές), αναφέρθηκε το εξής "Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, όποιος δεν θέλει κατάληψη ας ψηφίσει κατά, δεν θα του πει κανένας τίποτα, όποιος όμως ψηφίσει κατάληψη να το κάνει συνειδητά και να γράψει και το όνομά του σ'αυτήν την λίστα για να μην λένε μετά ότι την κατάληψη την κάναμε μόνο 20 μαθητές". Εντέλει μαζευτηκαν 221 ονόματα.
Και η αλήθεια είναι ότι και την ώρα που πήγαμε εμείς, στο προαύλιο του σχολείου είχε αρκετούς μαθητές, οι περισσότεροι από τους οποίους παίζανε μπάσκετ ή συζητούσαν μεταξύ τους. Μας είπαν ότι το βράδυ αρκετοί κοιμούνταν μέσα στο σχολείο. Επίσης, η ομάδα περιφρούρησης λειτουργεί με βάρδιες. Τους ρωτήσαμε αν κάνουν καμιά συζήτηση ή καμιά εκδήλωση. Μας είπαν ότι πέραν από τις συνελευσεις δεν εχουν κανει κατι αλλο ακομα μεχρι στιγμης περαν απο μια μερα που καθησαν και φτιαξανε καποια πανο και στρατσα με διαφορα ποιητικα τσιτατα πανω, τα οποια τα ειχαν κρεμασμενα στα καγκελα.
Τους ρωτήσαμε τι στάση τηρούνε τα Μ.Μ.Ε. απέναντί τους. Διαμαρτυρήθηκαν ότι τα αθηνα'ι'κά κανάλια τηρούν απαράδεκτη στάση. Μας είπαν ότι το ΜΕΓΚΑ ήρθε να τους πάρει συνέντευξη και σε κάποια φάση ο μαθητής που μιλούσε στο μικρόφωνο έκανε ένα σαρδάμ. Στο δελτίο ειδήσεων του ΜΕΓΚΑ εντέλει δείξανε μόνο το σαρδάμ και κάνανε οι δημοσιογράφοι σχόλιο ότι οι μαθητές δεν ξέρουν τι να πουν και δεν έχουν αιτήματα. Αυτό τους εξόργισε, όπως μας είπαν, και έτσι την επόμενη μέρα που ήρθε η ΕΤ3 να τους πάρει συνέντευξη, αρνήθηκαν με το αιτιολογικό "δεν προβάλλετε σωστά τα αιτήματά μας". Η δημοσιογράφος της ΕΤ3 τους παρακάλεσε να δώσουν συνέντευξη. Επίσης τους ενημέρωσε ότι είναι απευθείας η σύνδεση και άρα δεν θα υποστούν λογοκρισία και ότι μπορούν να καταγγείλουν στην κάμερα της ΕΤ3 την απαράδεκτη στάση του ΜΕΓΚΑ. Και έτσι και κάνανε.

Η ώρα περνούσε και η κοπελιά με τα κείμενα των αιτημάτων δεν είχε έρθει ακόμη. Εντέλει τους ζητήσαμε να μας ενημερώσουν προφορικά. Δεν είχαν αιτήματα της πλάκας (πχ. το κυλικείο δεν κάνει καλές τυρόπιτες κτλ.). Επειδή το συγκεκριμένο σχολείο στο οποίο έτυχε να πάμε λειτουργεί με διπλοβάρδια και δεν έχει και ενισχυτική διδασκαλία, θέτουν ανάμεσα στα αιτήματά τους την κατάργηση της διπλοβάρδιας και την καθιέρωση ενισχυτικής διδασκαλίας. Επίσης, απαιτούν την καθιέρωση ενός συστήματος ελέγχου των καθηγητών τους γιατί όπως μας είπαν υπάρχουν κάποιοι καθηγητές τους που... ξύνονται αντί να κάνουν σωστό μάθημα, ζητούν την αύξηση στο 5% του ΑΕΠ των δημοσίων δαπανών στην Παιδεία, ζητούν την μη ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, ζητούν την κατάργηση της βάσης του 10 και τέλος συμπαραστέκονται στον αγώνα των δασκάλων της α'βάθμιας εκπαίδευσης. Επίσης, εκφράζουν την αγανάκτησή τους για το υπάρχον σύστημα εισαγωγής στην Γ'Βάθμια Εκπαίδευση, που τους εξοντώνει ψυχικά και κάνει τα φροντιστήρια (ιδιωτική εκπαίδευση) να ανθούν. Είχαν και κάποια άλλα αιτήματα, αλλά δυστυχώς δεν τα θυμάμαι τώρα.

Τους χαιρετίσαμε και μας είπαν "Θα τα πούμε και στις πορείες, μέχρι στιγμής έχουμε πάει σε όλες". Φεύγοντας προσπαθούσαμε να βρούμε τα κοινά και τα διαφορετικά χαρακτηριστικά που έχει η κατάληψή τους σε σύγκριση την κατάληψη που κάναμε εμείς τον Μάιο-Ιούνιο. Πέραν πάντως από την σοβαρή ανάλυση που χρειάζεται να γίνει καθ'ότι τα αιτήματα των μαθητών είναι σοβαρά, σίγουρα ανάμεσα στα...αστεία κοινά συμπεριλαμβάνεται η προτίμηση στο delivery φαγητού (εκείνη την ώρα που φεύγαμε εμφανίστηκε το delivery μηχανάκι μιας πιτσαρίας)! :D

Το παρακάτω άρθρο νομίζω είναι από τα καλύτερα που έχουν γραφτεί αυτές τις μέρες για τις κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών.


ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

«Να ξυπνήσουμε!»

Του ΝΑΣΟΥ ΓΚΟΛΕΜΗ


Είναι η απεργία του φιλότιμου. Αυτή που γίνεται με άδειες τσέπες αλλά γεμάτη καρδιά. Που έχει ψυχή πολύχρωμη αλλά και σφιγμένα αποφασισμένα χείλη: -Δεν πάει άλλο η κοροϊδία.


 
Οι δάσκαλοι της 4ης εβδομάδας αγώνα δεν είναι από άλλο πλανήτη. Ταυτίζονται με τη σημερινή κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας στη διπλανή ή τη δική μας πόρτα.

Στη χώρα που ζούμε -όσοι τη διαχειρίζονται- θεωρούν ότι έχουμε πλήρως καταπιεί την καραμέλα του άδειου ταμείου. Θαρρούν πως περιμένουμε τη μεγάλη κίνηση του «λογιστάκου» που θα πετάξει μερικά ψίχουλα από το τραπέζι του μεγάλου φαγοποτιού και ευθύς αμέσως θα σκύψουμε να φάμε αφού φιλήσουμε το χέρι του οικοδεσπότη.

Ακόμη πιστεύουν ότι είναι μαέστροι στο τερτίπι και την εικόνα, ότι είναι παιδιά του μπαμπά τους ή ανίψια του θείου τους κι όλοι εμείς οι «ορφανοί» από μεγάλα τζάκια, τους κοιτάμε καταμεσής στο στόμα, να το ανοίξουν και να μας φωτίσουν. Αλλο αν αυτοί το ανοίγουν συνήθως για να χασμουρηθούν.

Κάπου όμως κι εμείς χάσαμε το τρένο...

Πιστεύουμε ότι όλα θα τα λύσει η τηλεόραση, ότι οι γυάλινοι μαϊντανοί της πολιτικής κάτι παραπάνω ξέρουν, ότι ο κύκλος της διεκδίκησης έκλεισε κι ότι ο συνδικαλισμός μας πρέπει να βγάζει βουλευτές και ομοτράπεζους της εξουσίας.

Ριγμένοι στη μιζέρια τού σήμερα, της κάθε μέρας και νύχτας, έχουμε πειστεί ότι όλα είναι ίδια, άνευρα, στατικά. Ψάχνουμε για χαρισματικούς και οραματιστές, ενώ ούτε ένα προσωπικό όραμα δεν δωρίζουμε στους εαυτούς μας.

Η απεργία των δασκάλων, ας το καταλάβουμε, είναι οραματική και μεγάλη. Εχει αιφνιδιάσει το σκληρό πυρήνα της πολιτικής των δημοσκόπων. Ερχεται από τους ταπεινούς, τους απρόβλεπτους, γι' αυτό και την αισθάνονται επικίνδυνη. Η δε «ψευτοελίτ» βγάζει τα συνήθη εξανθήματα...

Δεν έχει χαρακτήρα επαναστατικής γυμναστικής, πληρώνεται με «αίμα» από τους εκπαιδευτικούς που συμμετέχουν, με απλήρωτο νοίκι, άδειο ψυγείο, παιδιά στις πορείες, κιλά χημικών και σιδηρογροθιές.

Στα σίγουρα είναι μια κινητοποίηση που δεν καπελώνεται -απόδειξη τα μισόλογα του πράσινου στρατοπέδου-, είναι ένα ξέσπασμα, μια αναμέτρηση τιμής.

Γιατί για την τιμή σου παλεύεις, όταν ζητάς ποιότητα ζωής, μεροκάματο που σε κάνει να νιώθεις άνθρωπος. Η απεργία των δασκάλων διαπερνά όλο τον κοινωνικό ιστό από τη μεταπολίτευση και εντεύθεν. Σπάει το απόστημα της κακομοιριάς που έντεχνα έχουν περάσει σε όλους τους εργαζόμενους, αλλά και τη λογική των φιλοδωρημάτων ανά τετραετία. Αφρίζουν για αύξηση 30% στους δασκάλους, αλλά ξεμεσιάζονται στις υποκλίσεις όταν πρόκειται για 130% αύξηση κερδών των τραπεζών. Κι εκεί μιλάμε για χρήμα, όχι για 250 ευρώ.

Ακόμη, η απεργία αυτή πετάει στο καλάθι το υποσχεσιολόγιο των δήθεν προγραμμάτων που μας σερβίρουν τα κόμματα εξουσίας.

Αξίζει λοιπόν, ν' ανακατευτείς με αυτούς, τους εργαζόμενους στις συγκεντρώσεις και τις πορείες τους.

Σπάει κόκαλα η μαχητικότητά τους. Με το σώμα, με το σύνθημα, κορίτσια και άνδρες προσπαθούν να σπάσουν τείχη ασπίδων και ψεκαστήρια, να ξεβολέψουν τον έγκλειστο του Μαξίμου.

Στις ανάπαυλες, μοιάζουν με φυλακτό τιμής οι φτηνομάρκες τσιγάρων που βλέπεις στα τσεπάκια τους. Ενα και δυο πακέτα διαφορετικά, σαν να πέρασαν από το περίπτερο και να σάρωσαν το... οικονομικότερο. Και σαν σου προσφέρουν τσιγάρο, νιώθεις πως κάνεις μια τζούρα ευλογίας.

Πιο πολύ όμως αξίζει να τους παρατηρείς να φτάνουν ώς το Πολυτεχνείο. Να βλέπεις την πορεία να στρίβει την Πατησίων και να ριγάς. Κι αμέσως να πετιούνται μπροστά οι μεγαλύτεροι:

- Είναι δικό μας αυτό, και να «ψάλλουν» πρώτοι το σύνθημα «ψωμί, παιδεία, ελευθερία».

Αλήθεια, 20 χρόνια σοσιαλιστικούρας και δεν αναδείχθηκε άλλο σημείο αναφοράς για αγώνες και διεκδικήσεις; Η εξέγερση του '73 μόνο;

Ομως όταν χτυπούν οι σημερινοί δάσκαλοι τα θυρόφυλλα της γενιάς του Νοέμβρη κάποιος πρέπει να τους ανοίξει. Και δεν είναι άλλος από την κοινωνία. Την κοινωνία των κινημάτων και της αλληλεγγύης. Οσο κι αν βολευτήκαμε, όσο και αν στο μαγείρεμα των τελευταίων χρόνων ανακατέψαμε ή μας ανακάτεψαν με την κουτάλα, ας συνειδητοποιήσουμε ότι η συνταγή απέτυχε.

Το φαγητό της «ήπιας διαχείρισης του συστήματος» κάηκε και το σερβίρισμα από τα κόμματα εξουσίας γίνεται πια χωρίς γάντια. Ωμά και απροκάλυπτα: -Δεν δίνω άλλα.

Ας φροντίσουμε λοιπόν ν' αφυπνιστούμε ή επί το σωστότερον να ξυπνήσουμε! Μαθητές, φοιτητές, καθηγητές, πανεπιστημιακοί αλλά και η κοινωνία ολόκληρη οφείλει να συμπαρασταθεί έμπρακτα, να κατέβει σε πορείες, απεργίες, καταλήψεις. Τα σωματεία να βάλουν το χέρι στα απεργιακά ταμεία και να βοηθήσουν τους δασκάλους. Το ηρωικό ΕΚΑ ήδη το έκανε, η δικιά μας ΕΣΗΕΑ γιατί όχι;

Αφησα τελευταίο τον Κώστα Καραμανλή. Πρωθυπουργός, μέσα από ενδοκομματικές μάχες αναρρίχησης και καθιέρωσης κέρδισε τις εκλογές, την εξουσία και φρόντισε για μια εικόνα ηθικοπλάστη διαχειριστή.

Σεμνά, ταπεινά, νέα διακυβέρνηση κ.λπ. η προσωπική του φαρέτρα. Ετοιμος ή ανέτοιμος, άλλος ή αυτός, παραμένει το κέντρο λήψης αποφάσεων για τη χώρα και τους πολίτες. Αλλά πρέπει καλά να γνωρίζει ότι κάποιες φορές «ό,τι δεν κάνει πίσω», σπάει! Και τώρα το κλαδί που κάθεται φροντίζει ο ίδιος να πριονίζει με τις εμμονές και την αδιαλλαξία του.

Ακούω πως καμιά φορά πίνει τα ουζάκια του στη Ραφήνα. Μ' αρέσει αυτό. Το ούζο -όπως γνωρίζει- είναι παρεΐστικο ποτό, αλλά έχει και μερικές γουλιές απολύτως προσωπικές. Ετσι για τα δευτερόλεπτα που το μυαλό φεύγει και η αυλή, η εξουσία παραμερίζουν, ας του αφιερώσουμε δυο στίχους από τον Λειβαδίτη:

Είσαι μικρός και δεν χωράς τον αναστεναγμό μας.




ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 11/10/2006

Βάστα δάσκαλε...


Οι Ελληνες δάσκαλοι ξανά στους δρόμους. Το αίτημά τους απλό, δίκαιο, τεκμηριωμένο: αξιοπρέπεια. Για να δώσουν και να δοθούν, να διαπαιδαγωγήσουν, να μάθουν στα παιδιά μας γράμματα, να τα κάνουν ανθρώπους. Αυτά τα πολλά και ωραία σε μια εποχή που μια ασύδοτη αγορά με τα αντι-σχολεία της πασχίζει να μας κάνει καταναλωτές. Κι όμως, οι δάσκαλοι επιμένουν, στο μετερίζι της σχολικής τάξης και των κοινωνικών αγώνων για δημόσια δωρεάν παιδεία.


Με τα όμορφα παιδικά ματάκια απέναντί τους, μεταδίδουν τη γνώση, τον πολιτισμό, μπολιάζουν τις μικρές ψυχές με το όραμα για μια καλύτερη κοινωνία, για να σταθούμε ψηλότερα, λίγο αργότερα... Και η Πολιτεία; Για ανταμοιβή τους ΜΑΤ-ώνει στους δρόμους, τους... βοηθά με τα «χημικά της όπλα» να διδάξουν βιωματικά τη χημεία στα παιδιά...

Βάστα δάσκαλε,

Με όσα βλέπεις, ακούς, βιώνεις. Εσύ ξέρεις πώς να μένεις όρθιος, πώς να αντιστέκεσαι. Εξάλλου, με ιστορικούς αγώνες πέτυχες τις ιστορικές κατακτήσεις σου. Από τα «Παιδαγωγικά Φροντιστήρια» της «ελεύθερης Ελλάδας», την εκπαίδευσή σου στο Πανεπιστήμιο, τα πολιτικά σου δικαιώματα, το ενιαίο μισθολόγιο-βαθμολόγιο κ.ά.

Βάστα δάσκαλε,

Γιατί η κοινωνία σε χρειάζεται. Γι' αυτό και σου παρέδιδε τα παιδιά της με εμπιστοσύνη: «Δάσκαλε το κρέας δικό σου τα κόκκαλα δικά μου»... και αν τα παιδιά σού λένε και καμιά φορά «Σώπα δάσκαλε να ακούσω το πουλί», εσύ σωπαίνεις. Πώς να σωπάσεις, όμως, τώρα με τέτοιες επιθέσεις που δέχεσαι; Πώς να σωπάσεις όταν οι «σεμνοί» και οι «έντιμοι» επιχειρούν να σε ταπεινώσουν, να βαπτίσουν τον αγώνα σου ανέντιμο;

Βάστα δάσκαλε,

Εξάλλου, εσύ έχεις και ιστορική μνήμη από την εποχή που σου απαγόρευαν το «συνομπρελίζεσθαι» (σπουδαστής και σπουδάστρια της Ακαδημίας κάτω από την ίδια ομπρέλα), όταν σε απέλυαν διότι «είχες αριστεράς ροπάς», σ' «έκοβαν» από τις Ακαδημίες λόγω ύψους, σε επιστράτευαν, το 1961, επειδή απεργούσες, σε επέπλητταν οι επιθεωρητές επειδή «συγκατοικούσες μετά τινός γυναικός»... Τι να πρωτοθυμηθείς, δάσκαλε...

Βάστα δάσκαλε,

Κάνε την πίκρα σου δύναμη δημιουργίας, κάνε την οργή σου για τις απαράδεκτες αμοιβές που σου έδινε και συνεχίζει να σου δίνει η Πολιτεία προσφορά. Εσύ να θυμάσαι και να το κάνεις πάντοτε σημαία σου. Οι κοινωνίες, ιδιαίτερα σήμερα, χρειάζονται τρία πράγματα: το πρώτο είναι παιδεία, το δεύτερο είναι παιδεία, το τρίτο είναι παιδεία. Και η παιδεία χρειάζεται, επίσης, τρία πράγματα: το πρώτο είναι δάσκαλος, το δεύτερο είναι δάσκαλος και το τρίτο είναι δάσκαλος.

Βάστα έντιμε δάσκαλε,

Εμείς σε εμπιστευόμαστε, ακουμπούμε επάνω σου. Μαζί θα φθάσουμε στην κορυφή πετώντας. Εκεί, βέβαια, μπορεί να φθάσουν κι άλλοι με άλλους τρόπους. Ο καθένας με τους τρόπους του, με τα όπλα του, με το ήθος του... Καλό αγώνα δάσκαλε.


ΣΗΦΗΣ ΜΠΟΥΖΑΚΗΣ Καθηγητής Ιστορίας Εκπαίδευσης Πανεπιστημίου Πατρών



ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 11/10/2006

 

Οπως και στην περίπτωση του νόμου - πλαισίου για την ανώτατη εκπαίδευση, μια διορισμένη από την κυβέρνηση «επιτροπή σοφών» έβγαλε ένα πόρισμα για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, που είδε το φως της δημοσιότητας στις αρχές του καλοκαιριού και αποκαλύπτει ποιες θα είναι οι βασικές αλλαγές σ' αυτή την εκπαιδευτική βαθμίδα.
Η εμπειρία του νόμου - πλαισίου δείχνει ότι τα πορίσματα αυτών των επιτροπών υιοθετούνται σχεδόν στο σύνολό τους από την κυβέρνηση. Εξάλλου, αυτοί που διορίζονται στις επιτροπές δεν είναι τυχαίοι, έχουν συγκεκριμένη πολιτική τοποθέτηση και επιλέγονται για να βγάζουν τα συγκεκριμένα πορίσματα που βγάζουν. Μάλιστα, όπως συνέβη και στην ανώτατη εκπαίδευση, έτσι και τώρα, το πόρισμα είναι πιστή αντιγραφή των κατευθύνσεων της ΕΕ για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Τι θα συμβεί, λοιπόν, στα Γυμνάσια και τα Λύκεια, σύμφωνα με το πόρισμα της επιτροπής και την πολιτική που έχουν προαναγγείλει ότι θα ακολουθήσουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ;
1. Κατηγοριοποίηση των σχολείων, ταξική διαφοροποίησή τους σε «καλά» και «κακά», σχολεία για την ελίτ και υποβαθμισμένα σχολεία για τους πολλούς...
Είναι χαρακτηριστικό το μήνυμα που έστειλε στην ιστοσελίδα των μαθητικών συντονιστικών αγώνα (www.syntonistiko.gr) ένας νέος από την Αμερική: «Αυτές τις αλλαγές που φέρνουν τώρα (όπως και στα πανεπιστήμια) σα να τις βλέπω σε προεπισκόπηση εδώ! Εχει ένα κάρο διαφορετικά σχολεία: Από αυτά με τους ανιχνευτές μετάλλων στις εισόδους (για να αφήνει ο "brother" το ούζι στην είσοδο όταν μπαίνει) μέχρι τα κυριλέ που σκάνε τα Αμερικανάκια με τις Πόρσε»... Αυτή η εικόνα από πίσω της έχει μια βαθιά διαφοροποίηση στο ίδιο το περιεχόμενο της μόρφωσης που παρέχουν τα σχολεία. Είναι δεδομένο ότι το σχολείο που δέχεται τους μαθητές με τις «πόρσε», τους προετοιμάζει αντίστοιχα για τα μεγάλα και ακριβά κολέγια και πανεπιστήμια, ενώ το σχολείο για τους Αφροαμερικάνους είναι προσανατολισμένο να τους μαθαίνει μερικές δεξιότητες ίσα για να βρουν καμιά δουλιά του ποδαριού.
 
Θαυμάστε τώρα τι προτείνει το πόρισμα της επιτροπής εδώ στη χώρα μας: Το 1/3 του αναλυτικού προγράμματος - δηλαδή των μαθημάτων που θα διδάσκονται - να αποφασίζεται από κάθε σχολική μονάδα, δηλαδή να διαφέρει από σχολείο σε σχολείο ανάλογα με τις ...ανάγκες του.
Ομως, η ανάγκη για γνώση ενός δεκαεξάχρονου μαθητή στην Εκάλη δε διαφέρει ούτε στο ελάχιστο από την ανάγκη για γνώση του μαθητή στο Λαύριο... Η διαφοροποίηση του αναλυτικού προγράμματος δεν πατάει σε καμιά πραγματική ανάγκη ούτε της εκπαίδευσης ούτε της κοινωνίας. Είναι το καθοριστικό βήμα όμως, για την ταξική διαφοροποίηση των σχολείων, σε βάρος πάντα των παιδιών της εργατικής τάξης.
Βασικός μοχλός για να περάσει αυτή η διαφοροποίηση είναι και η λεγόμενη «αξιολόγηση» σχολείων κι εκπαιδευτικών, στην οποία συμφωνούν και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Γι' αυτό θα τα αξιολογούν τα σχολεία: Για να τα κατατάσσουν.
2. Ιδιωτικοοικονική λειτουργία των σχολείων, μετατροπή τους σε επιχειρήσεις, όπου θα πληρώνουν οι γονείς και θα μπαινοβγαίνουν οι χορηγοί...
Ηδη, τα χρήματα που πληρώνουν οι γονείς από την τσέπη τους, για να συμπληρώνουν τις ανάγκες του κάθε σχολείου είναι πάρα πολλά. Ηδη, μέσα από ευρωπαϊκά προγράμματα που εφαρμόζονται συνήθως «εθελοντικά» από καθηγητές αναζητούνται χορηγοί ή εμφανίζονται εταιρείες που έχουν έτοιμα εκπαιδευτικά πακέτα και προσπαθούν να τα προωθήσουν σε σχολεία. Ομως, αυτή η κατάσταση θα γιγαντωθεί, θα γίνει καθεστώς.

 
Το πόρισμα, προβλέπει: Να μεταφέρονται οι κρατικοί πόροι στα σχολεία και να μπορούν μόνα τους να τους διαχειρίζονται σύμφωνα με τον προγραμματισμό τους.
Αυτό θα οδηγήσει τα σχολεία να λειτουργούν όλο και περισσότερο σαν επιχειρήσεις, να ψάχνουν χορηγούς - χρηματοδότες για κάθε δραστηριότητα και λειτουργία τους ή να καθορίζουν μια τιμή για κάθε υπηρεσία τους...
Πρακτικά, οι γονείς θα βάζουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη και οι χορηγοί θα επεμβαίνουν όλο και περισσότερο στο περιεχόμενο της μάθησης και της διδασκαλίας.
3. Μορφωτική υποβάθμιση, σύγχρονη αμορφωσιά
Η καλλιέργεια της απομνημόνευσης σε αντίθεση με την ανάπτυξη της κριτικής ικανότητας των μαθητών είναι ήδη καθεστώς στα σχολεία μας. Μαζί μ' αυτό έρχονται τώρα και τα νέα βιβλία που μπερδεύουν ακόμα και τους διδάσκοντες (πόσο μάλλον τους μαθητές) με τον ανορθολογισμό και την αποσπασματικότητά τους.
Κανένας μαθητής, και πολύ περισσότερο κανένας γονιός, δεν είναι ικανοποιημένος με αυτά που τελικά μαθαίνει το παιδί από το σχολείο, με τη δουλιά του σχολείου για την εγκύκλια μόρφωση και τη δομή της σκέψης των παιδιών.
Το πόρισμα προβλέπει: Κατάργηση του βιβλίου - οδηγού για κάθε μάθημα και αντικατάστασή του από πρόταση βιβλιογραφίας ή από βιβλία με τη μορφή περιοδικών και με βιντεοταινίες...

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα αποδομηθεί ακόμα περισσότερο η σκέψη των παιδιών, θα χαθεί η αναγκαία συνέχεια στη διαδικασία της μάθησης και θα δώσει τη θέση της σε ένα μεγαλύτερο από το σημερινό «αλαλούμ»!
Μάλιστα, το πόρισμα κάνει λόγο και για: διαρκή ανανέωση των όποιων σχολικών βιβλίων, γιατί πολύ απλά δε θα μιλάμε πια για γνώσεις αλλά για εφήμερες δεξιότητες και πληροφορίες.
4. Ολο και περισσότερα παιδιά θα σπρώχνονται από όλο και μικρότερες ηλικίες εκτός εκπαίδευσης, στην ακόμα πιο υποβαθμισμένη κατάρτιση
Αυτός ο στόχος έχει αρχίσει να υλοποιείται από την αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση του 1998 και μέχρι σήμερα με διάφορους νόμους, μέτρα και ρυθμίσεις. Σ' αυτό αποσκοπεί και ο νόμος για τη μετατροπή των ΤΕΕ σε Επαγγελματικά Λύκεια που άρχισε να εφαρμόζεται από φέτος. Οπως έχουν διακηρύξει στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, θέλουν να φτάσει η χώρα μας στα επίπεδα της ΕΕ, όπου το 60% - 70% των παιδιών πάει στην τεχνική εκπαίδευση και μόνο ένα 30% - 40% των παιδιών φοιτά μέχρι τα 18 του χρόνια σε σχολεία γενικής και ολοκληρωμένης μόρφωσης.
Για να επιτευχθεί αυτό, προτείνει μια σειρά ταξικούς φραγμούς με τη μορφή των «εξεταστικών φίλτρων»: «Εικονικές» περιφερειακές εξετάσεις στην Α' Λυκείου. Χωρισμό σε κατευθύνσεις από τη Β' Λυκείου. Περιφερειακές εξετάσεις στη Β' Λυκείου που θα μετρούν στο γενικό βαθμό του μαθητή και πανελλαδικές εξετάσεις στη Γ' Λυκείου.
Για όσους όμως δεν αποθαρρυνθούν από την απειλή των πολλαπλών εξετάσεων, επιστρατεύει ψυχολόγους και συμβουλάτορες να προτρέπουν τα παιδιά να στραφούν προς την υποβαθμισμένη κατάρτιση, να «κουτσουρέψουν» τα όνειρα και τις προσδοκίες τους. Ετσι, προβλέπει να υπάρχει Γραφείο Επαγγελματικού Προσανατολισμού σε κάθε σχολική μονάδα άνω των 100 μαθητών...


Γιάννα ΣΤΡΕΒΙΝΑ
 
http://www.rizospastis.gr/story.do?id=3586292&publDate=15/10/2006

Στις πολλαπλές πανελλαδικές εξετάσεις από τη γ' γυμνασίου, αλλά και στη βάση του 10 γιατί θέλουν να μας πετάξουν έξω από τα σχολεία και τα AEI-TΕΙ.
Στο διαχωρισμό σε σχολεία ελίτ και σε σχολεία ερείπια που θα φτιάξει η αποκέντρωση και η αξιολόγηση .
Λέμε όχι στα σχολεία που θα λειτουργούν ως επιχείρηση. Θα βγαίνουν στη ζητιανιά για λεφτά, οι γονείς μας θα πληρώνουν οι εκπαιδευτικοί θα είναι managers και η Coca-cola και τα MacDonalds θα μας «μαθαίνουν γράμματα».
Στο φάκελο που θέλει να μας κατατάξει σε ανυπάκουους και υποτακτικούς, για να μας ελέγχουν και να μας κατευθύνουν, για να ξέρουν οι εργοδότες αύριο με ποιον έχουν να κάνουν.

Στο νόμο για τα ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ . Θέλουν να πιστέψουμε ότι δεν παίρνουμε τα γράμματα και πρέπει να πάμε πρόωρα στην κατάρτιση .Γι αυτό διατηρούν και φτιάχνουν σχολεία πολλών τύπων.
Στο νόμο που κάνει τα πανεπιστήμια να λειτουργούν ως επιχειρήσεις. Ζητάμε να μην κατατεθεί ο νόμος πλαίσιο για τα ΑΕΙ, να μην αναθεωρηθεί το άρθρο 16 του Συντάγματος που κατοχυρώνει τη δωρεάν παιδεία.
Ζητάμε την κατάργηση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου που ποινικοποιεί τους αγώνες μας.
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ

Δημόσιο και Δωρεάν σχολείο, χωρίς φροντιστήρια.

Αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 15% του κρατικού προϋπολογισμού. Να καλυφθούν άμεσα όλες οι ανάγκες σε καθηγητές, κτίρια, εργαστήρια, βιβλία! Κανένας ιδιώτης και επιχείρηση στην εκπαίδευση. Ούτε ευρώ από την τσέπη μας για αναλώσιμα, βιβλία, κτίρια και φροντιστήρια.

Ένα σχολείο κοινό για όλους τους μαθητές μέχρι τα 18.
Σχολείο που να μας μορφώνει και να διαμορφώνει ολοκληρωμένες προσωπικότητες και να μην είναι προθάλαμος για τα ΑΕΙ-ΤΕΙ. Κατάργηση των κατευθύνσεων και των πανελλαδικών εξετάσεων στη ΄Γ λυκείου. Σχολείο με κοινά προγράμματα για να μαθαίνουμε όλοι τα βασικά, αναθεώρηση των σχολικών βιβλίων. Δε θέλουμε να μαθαίνουμε ψέματα και ανακρίβειες. Απόσυρση των νέων βιβλίων.

Δωρεάν επαγγελματικές σχολές μετά το σχολείο, για όσα επαγγέλματα δε χρειάζονται πανεπιστημιακή μόρφωση. Όλη η επαγγελματική εκπαίδευση να ανήκει στο Υπουργείο Παιδείας.

Δωρεάν σπουδές για τους φοιτητές.

Κανένας με το φόβο της ανεργίας-μόνιμη και σταθερή δουλειά για τους γονείς μας και για το δικό μας μέλλον. Ζητάμε να ικανοποιηθούν τα αιτήματα των απεργών εκπαιδευτικών


http://www.mathites.gr/requests.html

Παίδες... Ότι και να πούμε για την παιδεία είναι λίγο..

Η αλήθεια δεν είναι στις θεωρίες... είναι μπροστά στα μάτια μας..


ΘΕΛΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΗΛΙΘΙΟ, ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΚΛΕΓΟΝΤΑΙ ΚΑΤΙ ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΕΣ ΜΕ 50%. ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΛΕΝΕ Ο,ΤΙ ΜΑΛΑΚΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΕΒΕΙ ΣΤΗΝ ΤV ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΧΑΦΤΟΥΜΕ.

ΜΑΣ ΘΕΛΟΥΝ ΟΛΟΥΣ ΖΩΑ. Ούτε πλούσιους ούτε φτωχούς λογαριάζουν...

+1


-1

Κοίτα... ξέρω πως εννοείς το -1..

Να εξηγήσω πως το εννοώ και γω..: Το σύστημα το φτιάξαν έτσι, ώστε να γινόμαστε όλο και πιο ηλίθιοι. Οι πλούσιοι απλά, έχουν μία "διευκόλυνση" στο να μην γίνουν λόγω χρημάτων. Αλλά μάλλον αυτό ήταν το σφάλμα του συστήματος (σφάλματα υπάρχουν σε όλα τα συστήματα..). Στην πράξη προσπαθούν να λιγοστέψουν και τους πλούσιους... Προφανώς πρώτα θίγονται οι αδύναμοι κι έπεται η σειρά τον "δυνατών"...

Υ.Γ.: Αυτό το "αυτοί" που χρησιμοποιώ... θυμίζει κάτι απο conspiracy theory...

Μα ρε συ ο Ψωμιάδης εδώ και χρόνια έχει το ίδιο ποσοστό.
Εάν δεχτούμε αυτό που λες, τότε μονιμως 1/2 Έλληνες είναι ηλίθιος

Αμφιβάλλεις πλέον;

They made it.

Στην αρχή πες δεν τον ήξεραν....

Αλλά μετά από τόσα χρόνια είναι πλέον αδικαιολόγητοι.

Θα πω μόνο τί είπε ο Σπηλιοτώπουλος στο Μέγκα: "Ο Ψωμιάδης, με τον τρόπο του, με τον λόγο του, απυθυνόμενος σ'αυτούς που απευθύνεται, τα κατάφερε πάλι."

Απάντηση της Τρέμη: "Ε, ναι. Υπάρχει και η ευθύνη των ψηφοφόρων. Ό,τι ψηφίζεις, αυτό θα πάθεις~!"

Πολύ σωστά. Αρκεί να παρατηρήσεις 5 λεπτά από τις "Αποδείξεις" του Ευαγγελάτου (άσχετως της σοβαρότητας αυτών που καταγγέλει) καταλαβαίνεις σε τι νοημοσύνης κοινό απευθύνεται. Το ίδιο ισχύει και για την πλειονότητα των ιδιωτικών καναλιών.

"...τουλάχιστον όμως η Βούλα μαυρίστηκε στον τίμιο αγώνα για καλό σκοπό: για να ψηφιστεί πανηγυρικά νομάρχης, ο άνθρωπος που είναι ο χαμένος κρίκος της εξέλιξης ανάμεσα στον άνθρωπο και την τηγανητή πατάτα. Από τον πρώτο πήρε την όψη, από τη δεύτερη τη σκέψη."

 ;D ;D ;D ;D
Αντωνης Πανουτσος:  http://www.sport-fm.gr/news.jsp?newsID=61833 (http://www.sport-fm.gr/news.jsp?newsID=61833)

προσοχή ότι η πατάτα είναι το επόμενο στάδιο της εξέλιξης!

Κοίταξε εάν υποθέσουμε ότι όλοι οι πολιτικοί λίγο πολύ μας κοροιδεύουν το ίδιο,
τουλαχιστον αυτός είναι προσβάσιμος στον καθένα
και δεν είναι σαν κάτι άλλους (ονόματα δε λεμε) που μας κλάνουν κανονικότατα

Η δουλειά του πολιτικού, δεν είναι να δέχεται κόσμο στο γραφείο του για ρουσφέτια ή να περιοδεύει από δω και από κει. Η δουλειά του είναι να δουλεύει για τα προβλήματα του τόπου. Στην Ελλάδα δυστυχώς, τιμούμε αυτούς που δέχονται κόσμο... (γιατί άραγε πάει ο κόσμος στα γραφεία?).

Μπορεί κάποιον να μην τον δεις ποτέ, κι όμως να αφουγκράζεται άψογα τα συλλογικά προβλήματα και να εργάζεται ολημερίς για την επίλυσή τους. Θεωρείς ότι σε κλάνει?

ένα εχω να πω...."και ΟΙ ΟΥΡΑΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ"
^puke^ ^puke^--->Ψωμιάδης!!

Εγώ δεν δηλώνω Ψωμιαδικός, για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα.
Λέω απλώς ότι μέχρι όλοι να αποκτήσουν καλή όραση, μεταξύ των τυφλών προτιμώ τον μονόφθαλμο.

Κατα δεύτερον πάνω σε αυτό που λες Χουάν, θεωρώ ότι είναι αδύνατον να αφουγκραζεται πλήρως τα αιτήματα του λαού
εφόσον αρνείται να συζητήσει μαζί του.
Φυσικά οι περισσότεροι (για να μην πούμε όλοι) δέχονται κόσμο στα γραφεία τους, για να ακούσουν άλλου είδους αιτήματα..

Ακριβώς... κι όταν δε δέχονται κόσμο για τέτοια αιτήματα... τότε τους λένε απόμακρους, απρόσιτους κτλ...

Συγγνώμη ρε παιδιά  αν το κριτήριο για την αξία ενός πολιτικού είναι αν και πόσους δέχεται στο γραφείο του... ε τότε μας αξίζει ο Ψωμιάδης....
ο πολιτικός πρέπει να έχει τη δυνατότητα να πιάνει το κλίμα αμέσως...δεν πρέπει να είναι κλεισμένος στο γραφείο του...στους ψηφοφόρους του...στους κόλακες του...πρέπει να πιάνει τον  παλμό της κοινωνίας...φυσικά τα τελευταία μοντέλα πολιτικών δε διαθέτουν αυτήν την ικανότητα...είναι κλεισμένοι στη γιάλα τους...σε έναν άλλο κόσμο...διαφορετικό από το δικό μας...

Ο μονόφθαλμος ανάμεσα στους τυφλούς είναι ο Ψωμιάδης; :o

Μια ειναι η λεξη που περιγραφει τον Ψωμιαδη: ΛΑΙΚΙΣΤΗΣ.

Και ο λαικιστης πολιτικος ειναι χειροτερος και απο τον ανικανο και απο τον αδιαφορο πολιτικο

είναι χειρότερος αν είναι ταυτόχρονα και ανίκανος και αδιάφορος, αλλιώς πραγματικά δεν τον βρίσκω χειρότερο...

σίγουρα πιο επικίνδυνο, αλλά οχι εξ ορισμού. όλα και όλα

οφφ-->τωρα με τις καταληψεις κ τις κινητοποιησεις των εκπαιδευτικων ..ποιος θα κανει παρελαση την 28η???
 :-\ :P

οφφ-->Ακούστηκε πως οι μαθητές αντί για παρέλαση θα κάνουν πορείες...
(Καθόλου εξακριβωμένο)

 ^off-topic^

+1, ακριβώς γιατί ένας λαϊκιστής πολιτικός, συνήθως είναι λαϊκιστής γιατί, όντας ανίκανος και αδιάφορος, είναι ο μόνος τρόπος να προσεγγίσει το λαό...Αλοίμονο σε όσους τον χάφτουν και τον ψηφίζουν...Αλλά ακριβώς, ότι ψηφίσαμε, αυτό πήραμε. Καλά να πάθουμε...


Φαντάζεστε?? Η μία παρέλαση (μαθητική) θα είναι πορεία. Και η άλλη (η στρατιωτική)??? Πάντως στην παραλιακή έχουν στήσει τα σταντ των επισήμων. Μην καταλήξουν να τρέχουν οι επίσημοι να κρυφτούν από τίποτα γιαούρτια... :D

Μιας που μιλατε για Ψωμιαδη,πως εγινε και η Θεσσαλονικη απο πολη που πριν περιπου 50 χρονια ητανε μερος που ζυμωνονταν νεες ιδεες,ειχε αρκετους αριστερους και γενικα ειχε μια ταση για νεωτερισμο εγινε Ψωμιαδουπολη,Παπαγεωργουπολη και η Πολη της Ελληνικης Εκκλησιας;Οι ιδιοι δημοτικοι συμβουλοι εδω και 15-20 χρονια...Πως το εξηγειτε Θεσσαλονικεις;Για να ψηφιζεις τετοια ατομα η καθυστερημενος πρεπει να εισαι η να τρως και εσυ κατι απο την πιτα.Καταντια για την πολη οπως και να χει...

ΥΓ:Πολυ φοβαμαι οτι αρκετοι που τους βριζουν,τον Ψωμιαδη και τον Παπαγεωργουπουλο, στην καλπη τους δωσανε ομως την ψηφο!

Και κάτι ακόμη (για τις παρελάσεις)

Ακούστηκε ότι η κυρία Γιαννάκου στην Αθήνα θα παραστεί στους επισήμους της παρέλασης ιδιωτικών σχολείων, καθώς τα δημόσια δεν θα κάνουν.

Αν αληθεύει όντως (δεν είμαι καθόλου σίγουρη), τι να πούμε??? προσπαθούν να ιδιωτικοποιήσουν και τις παρελάσεις?? :o ;D

Οψόμεθα...

ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ ΜΕ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

μας κοιμίζει αντί να μας εξοπλίζει

μας εξοντώνει αντί να μας μορφώνει

μας κοστίζει σε χρήμα, αντί να μας πλουτίζει σε γνώσεις
 

ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ

με το πόρισμά τους οι «σοφοί» της Κυβέρνησης ,οι ευρωπαίοι ηγέτες, οι βιομήχανοι και τα κόμματα που τους στηρίζουν και
 

Λέμε όχι σε όσα φέρνει το πόρισμα:


Στις πολλαπλές πανελλαδικές εξετάσεις από τη ΄γ γυμνασίου, αλλά και στη βάση του 10 γιατί θέλουν να μας πετάξουν έξω από τα σχολεία και τα ΑΕΙ-ΤΕΙ.
Στο διαχωρισμό σε σχολεία ελίτ και σε σχολεία ερείπια που θα φτιάξει η αποκέντρωση και η αξιολόγηση .
Λέμε όχι στα σχολεία που θα λειτουργούν ως επιχείρηση. Θα βγαίνουν στη ζητιανιά για λεφτά, οι γονείς μας θα πληρώνουν οι εκπαιδευτικοί θα είναι managers και η Coca-cola και τα MacDonalds θα μας « μαθαίνουν γράμματα».
Στο φάκελο που θέλει να μας κατατάξει σε ανυπάκουους και υποτακτικούς, για να μας ελέγχουν και να μας κατευθύνουν, για να ξέρουν οι εργοδότες αύριο με ποιον έχουν να κάνουν.
Λέμε όχι στους νόμους:


Στο νόμο για τα ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ . Θέλουν να πιστέψουμε ότι δεν παίρνουμε τα γράμματα και πρέπει να πάμε πρόωρα στην κατάρτιση .Γι αυτό διατηρούν και φτιάχνουν σχολεία πολλών τύπων.
Στο νόμο που κάνει τα πανεπιστήμια να λειτουργούν ως επιχειρήσεις. Ζητάμε να μην κατατεθεί ο νόμος πλαίσιο για τα ΑΕΙ, να μην αναθεωρηθεί το άρθρο 16 του Συντάγματος που κατοχυρώνει τη δωρεάν παιδεία.
Ζητάμε την κατάργηση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου που ποινικοποιεί τους αγώνες μας.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ

Μαζί με τους φοιτητές, τους σπουδαστές, τους καθηγητές μας και όλο το λαό στον αγώνα.
...Γιατί μας «υποκινούν» τα προβλήματα της παιδείας και της ζωής μας.
Γιατί θέλουμε

ΣΧΟΛΕΙΟ ΝΑ ΜΟΡΦΩΝΕΙ ΚΑΙ ΌΧΙ ΝΑ ΕΞΟΝΤΩΝΕΙ
 
Διεκδικούμε:

Δημόσιο και Δωρεάν σχολείο, χωρίς φροντιστήρια. Κανένας ιδιώτης και επιχείρηση στην εκπαίδευση. Ούτε ευρώ από την τσέπη των γονιών μας για τη μόρφωσή μας.
Ένα σχολείο κοινό για όλους τους μαθητές μέχρι τα 18. Σχολείο που να μας μορφώνει και να διαμορφώνει ολοκληρωμένες προσωπικότητες. Όχι στο σχολείο εξεταστικό κέντρο
Δωρεάν επαγγελματικές σχολές μετά το σχολείο, για όσα επαγγέλματα δε χρειάζονται πανεπιστημιακή μόρφωση.
Δωρεάν Ανώτατη εκπαίδευση.
Κανένας με το φόβο της ανεργίας-μόνιμη και σταθερή δουλειά για τους γονείς μας και για το δικό μας μέλλον.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

Να μην καταργηθεί του Άρθρου 16 του Συντάγματος που κατοχυρώνει το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης. Αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 15% του κρατικού προϋπολογισμού.
Αποσύνδεση του σχολείου από τη εισαγωγή στα ΑΕΙ-ΤΕΙ. Καμιά συζήτηση για περισσότερες εξετάσεις.
Κατάργηση των κατευθύνσεων και των πανελλαδικών εξετάσεων στη ΄Γ λυκείου.
Οι εξετάσεις για την εισαγωγή μετά το σχολείο αφού όλοι θα έχουμε πάρει τη βασική μόρφωση
Απεριόριστη δυνατότητα για επιλογές σχολών.
Δικαίωμα επανάληψης της διαδικασίας όσες φορές το επιθυμούμε.
Κατοχύρωση βαθμολογίας.
Κατάργηση της βάσης του 10.
Κατάργηση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου που ποινικοποιεί τους αγώνες μας και έσυρε χιλιάδες συμμαθητές μας στα δικαστήρια επειδή αγωνίστηκαν. Όχι στο φάκελο και στους σχολικούς κανονισμούς.
Απαιτούμε η Κυβέρνηση να δεσμευτεί ότι δε θα φέρει όσα προβλέπει το πόρισμα.
Συναντάμε την Υπουργό Παιδείας.
Απαιτούμε να δεσμευτεί για τα αιτήματά μας.
Δεν θα μας σταματήσουν οι απειλές , οι εκβιασμοί, ο αυταρχισμός

Προχωράμε σε Γενικές Συνελεύσεις των σχολείων μας για να αποφασίσουμε.

Καταλήψεις την επόμενη βδομάδα..
Κινητοποιήσεις σε όλες τις πόλεις την Τετάρτη 2510 που συζητιέται στη βουλή η κατάργηση του άρθρου 16.
Νέες γενικές συνελεύσεις και Συντονιστικά Πόλεων μετά τις 2510
Συναυλίες, μπλόκα, κλεισίματα δρόμων σε όλες τις πόλεις.
Μεγάλη μαθητική κινητοποίηση στις 3 Νοέμβρη.
Αγωνιστικές παρελάσεις με πικέττες, αυτοκόλλητα και συνθήματα του Συντονιστικού.
4 Νοέμβρη συναντιόμαστε ξανά σε Πανελλαδικό Συντονιστικό για να συζητήσουμε τη συνέχεια..

Πανελλαδικό Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων

και τωρα η νεολαια της Ελλαδας ειναι μονο τα παιδια των ιδιωτικων...οι υπολοιποι ρεμαλια της κοινωνιας!  :-/

Εμένα ένα αρκετά αξιόπιστο πουλάκι μου είπε ότι η Γιαννάκου  φέτος έχει αποφασίσει να εκμεταλλευθεί την αργία για να ξεκουραστεί λίγο και -γιατί όχι- να διασκεδάσει!
Θα είναι λοιπόν όλη μέρα κλειδωμένη στο σπίτι της στην Εκάλη με κλειστά τα κινητά και θα επιδίδεται σε αχαλίνωτο σαδομαζοχιστικό σέξ με την Παπαρήγα (την καλή) και την Κανέλη .Ο Γιωργάκης θα συμμετέχει και αυτός στο πάρτυ(μην περιμένετε να τον δείτε λοιπόν στις παρελάσεις). Εφοδιασμένος με έκσταση, κρασί χύμα, βιάγκρα και μία ψηφιακή κάμερα SONY σκοπεύει να απαθανατίσει τις περιπτύξεις της αισθησιακής τρόικας σε αρχεία mpeg, αν και  ο ίδιος δεν θα έχει άμεση εμπλοκή(με πιθανότητα 52%). Τα βίντεο θα τα ανεβάσει στην προσωπική του ιστοσελίδα, ενώ φωτογραφίες θα δημοσιευθούν στον Ριζοσπάστη και την Άλφα 1 στις 29 του οχτώμβρη.

Μείνετε συντονισμένοι!!

Ο Δήμος της θεσσαλονίκης είναι καθαρά δήμος της αστικής τάξης, και παραδοσιακά ψηφίζει νέα δημοκρατία. Ουσιαστικά το ποσoστα, σε σχέση με τις βουλευτικές εκλογές είναι σαφώς ευνοϊκότερα. (στις βουλευτικές η α' θεσσνίκης το ποσοστό ήταν γύρω στο 44% - αλλά λάβετε υπόψη σας ότι στην α θεσνίκης υπάρχουν και οι υπόλοιποι δήμοι του συγκροτήματος, πολύ λιγότερο δεξιοί).

Δηλαδή, πολλοί από τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους της ΝΔ, δεν ψηφίζουν Παπαγεωργόπουλο.

Από τα αριστερά όμως βλέπουμε τους Θεσσαλονικείς, πάντα έτοιμους να υποστηρίξουν μια καλή εναλλακτική πρόταση (όπως είχε γίνει με το μη πασοκοποιημένο Βούγια - και τώρα με τον Μπουτάρη).

Θεωρώ ότι η συντηρητικότητα των Θεσσαλονικέων είναι επιφανειακή. Υπάρχουν αντιθέσεις και υπάρχει συντηρητικότητα, αλλά όχι στο μέγεθος που τους καταλογίζουν.

Όσο για τον Ψωμιάδη... εντάξει ο άνθρωπος είναι φαινόμενο. Άλλωστε η θέση του νομάρχη είναι ούτως ή άλλως για τα πανηγύρια...

Άσχετο. Κάτι που μου είπαν για τη Γιαννάκου τις προάλλες. Ήταν Θεσσαλονίκη τις προηγούμενες μέρες, όπως ίσως θα ξέρετε. Ένα από τα βράδια πήγε σε κάποιο μαγαζί, στο οποίο έτυχε να δουλέυει ένας γνωστός μου, μουσικός. Τη μέρα εκείνη το μαγαζί κανονικά δεν είχε live, αλλά λόγω της ειδικής περίστασης...καταλαβαίνετε τώρα... το φωνάξανε άρον άρον το παιδί. Μην τα πολυλογώ, η Γιαννάκου καθόταν ακριβώς δίπλα από τους μουσικούς, οπότε αυτοί άκουγαν αρκετά από αυτά που έλεγε.

  Η Γιαννάκου ήταν φανερά εκνευρισμένη (ίσως επειδή ήταν την ίδια μέρα που την εντόπισαν στη Θεσσαλονίκη οι εκπαιδευτικοί και μαζεύτηκαν να διαμαρτυρηθούν), και τα έχωνε στους απεργούντες: "Αυτά τα λέσια, οι λιγδιάρηδες, που τολμάνε και έρχονται στο υπουργείο μου... Πάλι θα μαζευτούν και θα αρχίσουν να φωνάζουν. Κάτι πάλι θα βρω να τους πω, ότι η κυβέρνηση είναι αδιάλλακτη κ.τ.λ."

Όπως καταλαβαίνετε, το παιδί τα άκουσε και έφριξε... Όπως κι εσείς φαντάζομαι...
Αυτή είναι λοιπόν η άποψη της κυρίας Γιαννάκου για τους εκπαιδευτικούς που μορφώνουν τα παιδιά αυτής της χώρας... Λιγδιάρηδες...

Μάλλον αυτή είναι η άποψή της για τους απεργούντες...
Εμένα δε μου φαίνεται παράξενο να τους λέει έτσι
Ή μάλλον μου φαίνεται παράξενο που μιλάει έτσι, όχι το τι πιστεύει για αυτούς

Και ξέρεις γιατί λυπάμαι? Τόσα κινητά με κάμερα (ή έστω με μαγνητοφωνάκι) κυκλοφορούνε. Δεν μπορούσαν να την γράψουν και να το βγάλουν προς τα έξω? Εκεί να δεις ξεφτίλα...

Θα 'χε όντως πολλή φάση!

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ

Αθήνα, 24 Οκτωβρίου 2006

Ο Πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής συναντήθηκε σήμερα, στο Μέγαρο Μαξίμου, με εκπροσώπους των Προεδρείων της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (ΔΟΕ) και της Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ). Στη συνάντηση μετείχαν η Υπουργός Παιδείας κ. Μ. Γιαννάκου, ο Υφυπουργός Παιδείας κ. Γ. Καλός και ο Υπουργός Επικρατείας και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος κ. Θ. Ρουσόπουλος.

Μετά τη συνάντηση, ο Πρωθυπουργός έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Συναντήθηκα σήμερα με εκπροσώπους των δασκάλων και των καθηγητών. Η συνάντηση έγινε σε καλό κλίμα. Όλοι μας αναγνωρίζουμε και εκτιμούμε τη σημαντική τους αποστολή. Είναι μια αποστολή που συμβάλλει στο να μπαίνουν σωστές βάσεις για το μέλλον των παιδιών μας.

Εξήγησα, με κάθε ειλικρίνεια, στους δασκάλους και στους καθηγητές πως οι αντοχές της Οικονομίας δεν επιτρέπουν την ικανοποίηση των αιτημάτων τους για τον τρέχοντα χρόνο. Υπογράμμισα πως, ως Πρωθυπουργός, έχω την ευθύνη για την οικονομική σταθεροποίηση και την πρόοδο του Τόπου. Δεν έχω το δικαίωμα να υποθηκεύσω το μέλλον της Χώρας για να γίνω πρόσκαιρα αρεστός.

Τους εξήγησα ότι το 2007 δεν μπορεί να γίνει καμία αλλαγή στις δόσεις του επιδόματος. Η επιβεβαίωση όμως καλύτερων αποτελεσμάτων στις επιδόσεις της Οικονομίας θα επιτρέψει την πληρωμή του επιδόματος, στο ίδιο χρονοδιάγραμμα, αλλά, για το 2008 και το 2009, σε δύο ετήσιες αντί εξαμηνιαίες δόσεις. Κι αυτό διότι, όπως τους ανέφερα, δεν γίνεται να υποτιμήσουμε τις προσπάθειες που έχουν καταβάλει όλοι  οι Έλληνες πολίτες για την ανάπτυξη της Οικονομίας και την περαιτέρω δημοσιονομική εξυγίανση.

Είπα στους δασκάλους πως η Κυβέρνηση αποδέχεται το αίτημά τους για θεσμοθέτηση της προσχολικής αγωγής. Ως το τέλος του έτους η Υπουργός Παιδείας θα εισάγει σχετική νομοθετική ρύθμιση στη Βουλή.

Συζητήσαμε  διά μακρόν το θέμα της επιμόρφωσης των δασκάλων. Προγράμματα ιδιαίτερης βαρύτητας και αξίας, για τα οποία από το Γ’ ΚΠΣ, αλλά και τις δημόσιες δαπάνες, η Κυβέρνηση προβλέπει ποσά της τάξης των 170 εκ. ευρώ. Επίσης δύο χιλιάδες εκπαιδευτικοί θα συμμετέχουν σε νέα ερευνητικά προγράμματα, με αμοιβή 20.000 ευρώ για κάθε έναν. Ειδικά για το θέμα της καλύτερης επιμόρφωσης θα συνεχισθεί ο διάλογος με την Υπουργό Παιδείας και τους εκπαιδευτικούς.

Ζήτησα από δασκάλους και καθηγητές να καταθέσουν τις προτάσεις τους για την καλύτερη δυνατή αξιοποίηση των χρημάτων που προβλέπει η Κυβέρνηση για την Παιδεία, από το Δ΄ ΚΠΣ, και που ανέρχονται στα 3 δισ. 300 εκ. ευρώ. Δεν πρέπει να χαθεί ούτε ένα ευρώ από αυτά τα χρήματα, όπως δεν πρέπει να χάνεται καμία ευκαιρία για καλυτέρευση του επιπέδου εκπαίδευσης στη Χώρα μας.

Εμείς, σταδιακά, αυξάνουμε τις δαπάνες για την Παιδεία, θεωρώντας ταυτόχρονα υποχρέωσή μας τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων που είναι αναγκαίες.  

Θέλω να σταθώ ιδιαίτερα στο θέμα της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, το οποίο διεθνώς θεωρείται  - και είναι - βασική προϋπόθεση για την αναβάθμιση της Παιδείας. Η Κυβέρνηση επιθυμεί όλοι οι δάσκαλοι και οι καθηγητές να είναι σύμμαχοί μας σ’ αυτό, γιατί ο καλός δάσκαλος συμβάλλει καθοριστικά στο να δημιουργούνται χρηστοί πολίτες σε κάθε δημοκρατική κοινωνία.

Πρότεινα στους δασκάλους και τους καθηγητές κάθε χρόνο, πριν την έναρξη της σχολικής χρονιάς, να συναντιόμαστε και να συζητάμε, γιατί ο διάλογος είναι βάση για την εμπέδωση σχέσεων εμπιστοσύνης.

Τους κάλεσα να ακολουθήσουν το δρόμο της ευθύνης απέναντι σε γονείς και μαθητές. Αυτός καθ’ εαυτός ο εκπαιδευτικός ρόλος τους εμπεριέχει άλλωστε ένα υψηλό αίσθημα ευθύνης. Οι εκπαιδευτικοί είναι και πρέπει να είναι πρότυπα για τις νέες γενιές.

Η Κυβέρνηση δεν πίστεψε, ούτε πιστεύει, πως υπάρχουν περιθώρια για συγκρούσεις με θύματα τους γονείς και τους μαθητές. Όλοι - κοινωνία, κυβέρνηση, εκπαιδευτικοί, γονείς, μαθητές - βρισκόμαστε στο ίδιο σκάφος. Έχουμε ως κοινή πορεία την αναβάθμιση της Παιδείας. Μια αναβάθμιση που είναι πρακτικά αδύνατη, αν η Οικονομία μας δεν έχει γερά θεμέλια. Από την πρόσφατη κρίση λοιπόν, δεν θα υπάρξουν νικητές και ηττημένοι. Το ζητούμενο είναι να επικρατήσει η ευθύνη και όλοι να κάνουμε το χρέος μας».

πριν λιγο το ειδα απλα το παραθετω..

http://www.paremvasis.gr/2006/aprg.swf

Δείτε το..Εμπνευσμένο...

Εμένα δεν ξέρω γιατί,αλλά δε μου ανοίγει!