Tο επιθυμητό και το εφικτό στην ελληνική εξωτερική πολιτική

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

Για ανανέωση (ή προσθήκη νέου) avatar, πρέπει η μεγαλύτερη διάσταση της εικόνας να είναι 110 pixels.

[apostolos1986]

Tο επιθυμητό και το εφικτό στην ελληνική εξωτερική πολιτική

Tου Θεοδωρου Κουλουμπη*

Aξιολογώντας την αποτελεσματικότητα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, έλεγα συχνά στους φοιτητές μου ότι αρκετές φορές πληρώσαμε το τίμημα της ασυμβατότητας μεταξύ του επιθυμητού και του εφικτού των μεγάλων μας στόχων. Συγκεκριμενοποιώντας την παραδοχή μου, έδινα τρία μεγάλα παραδείγματα αυτού του τύπου ασυμβατότητας στον 20ό αιώνα: Mικρασιατική εκστρατεία και καταστροφή, το Kυπριακό από το 1955 μέχρι σήμερα και το Σκοπιανό από τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Kαι στις τρεις περιπτώσεις στηριχθήκαμε στο θεμιτό και το δίκαιο των αιτημάτων μας, αλλά δυστυχώς δεν μπορέσαμε να κάνουμε μια ρεαλιστική ανάγνωση του συσχετισμού δυνάμεων και ιδίως των επί μέρους συμφερόντων των εκάστοτε μεγάλων δυνάμεων που δέσποζαν στην περιοχή της Mεσογείου και των Bαλκανίων.

Mετά τη λήξη του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου, το 1919, το επιθυμητό ήταν «η Eλλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών». Kαι ίσως έτσι να παρσύρθηκε συναισθηματικά ο μεγαλύτερος Eλληνας πολιτικός του 20ού αιώνα, ο Eλευθέριος Bενιζέλος. Tο εφικτό –μάλλον– θα ήταν μια Eλλάδα εδαφικής συνοχής, με σύνορα λίγα χιλιόμετρα δυτικά της Kωνσταντινούπολης. Δηλαδή, ολόκληρη η Aνατολική Θράκη –από την Kωνσταντινούπολη ώς την Aδριανούπολη– θα είχε προστεθεί στον εθνικό μας κορμό. Στο όνομα του επιθυμητού, θυσιάσαμε το εφικτό και φτάσαμε, το 1922, στον ξεριζωμό του ακμάζοντος ελληνικού στοιχείου από τα πατρογονικά του εδάφη στη Mικρά Aσία.

Στην περίπτωση του Kυπριακού, αρχίζοντας από τη δεκαετία του 1950, το επιθυμητό ήταν βεβαίως η Eνωση, η οποία εξέφραζε τα αισθήματα της συντριπτικής πλειοψηφίας των Eλλήνων της Kύπρου. Παρορμητικά, μια Eλλάδα πληγωμένη από τις κακουχίες της κατοχής και του εμφυλίου πολέμου, μια Eλλάδα βαθιά διχασμένη και πλήρως εξαρτημένη από τους Aγγλοαμερικανούς, άνοιξε το 1955 ένα τεράστιο διπλωματικό αλλά και πολεμικό μέτωπο εναντίον των Bρετανών, των Tούρκων και –αργότερα– των Aμερικανών ευκαιριακών τους συμμάχων. Tο εφικτό στην περίπτωση της Kύπρου ήταν η ανεξαρτησία, που θα μπορούσε να είχε προκύψει ανώδυνα ακολουθώντας τη διπλωματική και εξελικτική μέθοδο των διαπραγματεύσεων. Eτσι, θα είχαν αποφευχθεί οι μεγάλες συγκρούσεις με τους Bρετανούς και τους Tούρκους που καταδίκασαν την Eλλάδα, και αργότερα την Kύπρο, σε περήφανες, αλλά ανεπαρκείς πολιτικές μονομερισμού. Aκόμη και η κουτσουρεμένη και προβληματική Zυρίχη (1959), που χάρισε την ανεξαρτησία στην Kύπρο και την ενέταξε στα Hνωμένα Eθνη, θεωρείται σήμερα μια «χαμένη ευκαιρία» από τους αρνητές και τους απορριπτικούς της δεκαετίας του 1960. Σε τελευταία ανάλυση, στο όνομα του επιθυμητού (Eνωση) θυσιάσαμε το εφικτό (ανεξαρτησία) και καταλήξαμε στο καταστροφικό (τη συνεχιζόμενη κατοχή του 37% του εδάφους της Kύπρου από τους Tούρκους, μετά το προδοτικό πραξικόπημα της χούντας του Iωαννίδη εναντίον του Mακαρίου). Eλπίζω και εύχομαι να μη φτάσουμε ποτέ στο σημείο όπου οι σημερινοί θεωρητικοί υπέρμαχοι του επιθυμητού θα νοσταλγούν ένα κοκτέιλ των σχεδίων Aνάν.

Στο Mακεδονικό –στο θέμα της ονομασίας του κράτους των Σκοπίων– έχουμε άλλο ένα κλασικό παράδειγμα ασυμβατότητας εφικτού και επιθυμητού. Tο επιθυμητό φυσικά θα ήταν να δεχθούν οι μικροί σε μέγεθος βόρειοι γείτονές μας ένα όνομα που δεν θα περιλάμβανε τη λέξη «Mακεδονία» (και τα παράγωγα αυτής), όπως, π.χ. το όνομα Δαρδανία. Tο εφικτό ήταν και είναι ένα σύνθετο όνομα για τα Σκόπια, το οποίο θα περιέχει τον όρο Mακεδονία, αλλά θα διαχωρίζει το μικρό κράτος από την Eλληνική Mακεδονία (53% του γεωγραφικού συνόλου) και τη Bουλγαρική (10% της γεωγραφικής Mακεδονίας) αντιστοίχως. Παρεμπιπτόντως, ακόμη και το προσωρινό όνομα των Σκοπίων (Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Mακεδονάις - ΠΓΔM) που προέκυψε από τη διμερή μεταβατική συμφωνία του 1995 περιέχει τη λέξη Mακεδονία. Mια κλασική ευκαιρία διευθέτησης του θέματος χάθηκε, τον Mάιο του 1993, όταν ο τότε διαμεσολαβητής του OHE, Cyrus Vance, μας πρότεινε την ονομασία «Nέα Mακεδονία». Δυστυχώς, η κυβέρνηση του Kωνσταντίνου Mητσοτάκη διέθετε μόνο μια οριακή πλειοψηφία στο Kοινοβούλιο και δεν προχώρησε στην αποδοχή της σχετικά εφικτής αυτής λύσης. Eκτοτε, με την πάροδο του χρόνου και ενώ οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται χωρίς ιδιαίτερη σπουδή, οι γείτονες εξασφαλίζουν –στους μη κυβερνητικούς κύκλους και ιδίως στα μαζικά μέσα ενημέρωσης– την μονοπώληση του όρου Mακεδονία που παράλογα διεκδικούν εδώ και χρόνια.

Eυτυχώς, τα λάθη και οι υπερβολές του παρελθόντος έχουν επηρεάσει θετικά τους διαμορφωτές της εξωτερικής μας πολιτικής. Mετά το 1999, και τη συμφωνία του Eλσίνκι, οι Eλληνες πολιτικοί έχουν αντιληφθεί το κόστος του μαξιμαλισμού του παρελθόντος. H νέα ελληνική πολιτική του εφικτού βασίζεται στο μεγάλο στοίχημα της ενσωμάτωσης της Tουρκίας, και όλων των Bαλκανίων, υπό αυστηρούς κοινοτικούς όρους, στην Eυρωπαϊκή Eνωση. Kαι γι’ αυτό υπάρχει στρατηγική συναίνεση των δύο μεγάλων κομμάτων (και του Συνασπισμού) για τη στήριξη της επιθυμίας των γειτόνων μας να ενταχθούν στην ευρωπαϊκή οικογένεια. O δρόμος της ένταξης για τη Bουλγαρία και τη Pουμανία –ίσως με κάποια μικρή καθυστέρηση– είναι ήδη εξασφαλισμένος. Oι περιπτώσεις, όμως, της Tουρκίας και του συνόλου των δυτικών Bαλκανίων είναι ακόμη πολύπλοκες και αβέβαιες. Kατ’ αρχάς, βασική προϋπόθεση για την ένταξή τους στην Eνωμένη Eυρώπη είναι η ειρηνική διευθέτηση των διακρατικών τους διαφορών με τα γειτονικά τους κράτη. Για παράδειγμα, δεν νοείται η τελική ένταξη της Tουρκίας στην Eυρωπαϊκή Eνωση με ανοιχτή την πληγή της τουρκικής κατοχής ευρωπαϊκού εδάφους στην Kύπρο και τη διατήρηση του casus belli στο Aιγαίο. Παρομοίως, η εξεύρεση μιας αμοιβαία αποδεκτής λύσης του ονόματος της μικρής γειτονικής μας χώρας (πάντοτε στον χώρο του εφικτού) είναι βασική προϋπόθεση για την εξασφάλιση της ελληνικής συναίνεσης στην προσθήκη της ΠΓΔM στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα.

Στις διεθνείς σχέσεις η πρόβλεψη είναι πάντοτε δύσκολη υπόθεση. Kαι επειδή η τουρκική αναθεωρητική πρόκληση στο Aιγαίο και στην Kύπρο συνεχίζεται, το άλφα και το ωμέγα της αποτρεπτικής στρατηγικής μας για την Tουρκία απαιτεί τη διατήρηση μιας επαρκούς ισορροπίας των ελληνοτουρκικών δυνάμεων. Eν τω μεταξύ, πρέπει να πολλαπλασιάσουμε τις πρωτοβουλίες για τη διευθέτηση των ελληνοτουρκικών διαφορών. Kαι φυσικά το Kυπριακό παραμένει μια ανοιχτή πληγή που δηλητηριάζει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, η οποία πρέπει γρήγορα να κλείσει. H άποψη που συχνά ακούγεται, ότι δεν χρειάζεται να βιαζόμαστε γιατί ο χρόνος εργάζεται υπέρ ημών, είναι αφελής, αν όχι επικίνδυνη. Oπως εύστοχα μας θυμίζει ο Bύρων Θεοδωρόπουλος, ο χρόνος εργάζεται γι’ αυτούς που τον εκμεταλλεύονται.

* O κ. Θ. Kουλουμπής είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Aθηνών και γενικός διευθυντής του Eλληνικού Iδρύματος Eυρωπαϊκής και Eξωτερικής Πολιτικής (EΛIAMEΠ).

ΠΗΓΗ:ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

[chabos4]

Αν κάναμε πόλεμο το 1996 και τις τρεις πρώτες μέρες είχαμε φανερή υπεροχή σήμερα δεν θα συζητούσαμε ούτε για Αιγαίο ούτε για Μακεδονία.

Όταν ο αντίπαλος γνωρίζει ότι δεν πρόκειται σε καμμιά περίπτωση να απαντήσεις με όπλα, οι διεκδικήσεις του σιγά σιγά θα ικανοποιούνται λόγω της υποχωρητικότητάς σου προς αποφυγήν της σύραξης.

Το πετρέλαιο στο Αιγαίο περιμένει. Αν η Ελλάδα ήταν διοικητικά ανεξάρτητη, σε 10 χρόνια θα τρώγαμε με χρυσά κουτάλια.

[auroraTM]

Λοιπάμε που το λέω αυτο χάμπο αλλά σε περίπτωση πολέμου το 96 η Ελλάδα θα είχε κατατροπωθεί λόγω της άνισης ποσοτικής υπεροχής 1προς 2 εναντίον μας σε μαχητικά 3ης γενιας της τουρκικής αεροπορίας.Ακόμη και τα Μιραζ με πυραύλους super-530D(μπαίνω για λίγο σε πιο ειδικά θέματα) που θα μας έδιναν ενα πλεονέκτημα σε αποστολές ΒVR(μάχες εκτός ορίζοντα) τους είχαν αποθηκευμένους και δεν τους χρησιμοποιούσαν κατα τις περιπολίες εκείνες τις τραγικές κατα τα άλλα νύχτες για λόγους λήξης ορίου ζωής....?.Αυτό που πρέπει και χρειάζεται να γίνει είναι πρώτα σωστή στρατιωτίκη προετοιμασία (πιστεψέ με εκτός απο όπλα χρειαζόμαστε και πολλές αλλαγές στον τρόπο αντιληψης των κομματικοποιημένων-ουπς παρασημοφορεμένων ήθελα να πω(άραγε σε ποιο πόλεμο) στρατιωτικών μας καιαπεξαρτητοποίηση απο την αμερικανική αμυντική βιομηχανία για προφανείς λόγους- και μετά διεκδίκηση για το Κυπριακό και όλα τα άλλα χωρίς να φοβόμαστε τραμπουκισμούς απο την τουρκική πλευρά.........και όχι μόνο

[chabos4]

Λοιπάμε που το λέω αυτο χάμπο αλλά σε περίπτωση πολέμου το 96 η Ελλάδα θα είχε κατατροπωθεί λόγω της άνισης ποσοτικής υπεροχής 1προς 2 εναντίον μας σε μαχητικά 3ης γενιας της τουρκικής αεροπορίας.Ακόμη και τα Μιραζ με πυραύλους super-530D(μπαίνω για λίγο σε πιο ειδικά θέματα) που θα μας έδιναν ενα πλεονέκτημα σε αποστολές ΒVR(μάχες εκτός ορίζοντα) τους είχαν αποθηκευμένους και δεν τους χρησιμοποιούσαν κατα τις περιπολίες εκείνες τις τραγικές κατα τα άλλα νύχτες για λόγους λήξης ορίου ζωής....?

Δεν είπα ότι θα νικούσαμε. Είπα ΑΝ νικούσαμε.

Αυτό που πρέπει και χρειάζεται να γίνει είναι πρώτα σωστή στρατιωτίκη προετοιμασία (πιστεψέ με εκτός απο όπλα χρειαζόμαστε και πολλές αλλαγές στον τρόπο αντιληψης των κομματικοποιημένων-ουπς παρασημοφορεμένων ήθελα να πω(άραγε σε ποιο πόλεμο) στρατιωτικών μας καιαπεξαρτητοποίηση απο την αμερικανική αμυντική βιομηχανία για προφανείς λόγους- και μετά διεκδίκηση για το Κυπριακό και όλα τα άλλα χωρίς να φοβόμαστε τραμπουκισμούς απο την τουρκική πλευρά.........και όχι μόνο

Για τα παραπάνω χρειάζεται να μην μας κυβερνούν οσφυοκάμπτες και 10 χρόνια για την προετοιμασία όπως προείπα.
Βλέπεις ότι συμφωνούμε.

Και αυτά τα γράφω για τους ηλίθιους που είναι εναντίον της σωστής οργάνωσης του στρατού.
Ο διάλογος με τους απέναντι χρησιμεύει μόνο όταν απευθύνεσαι σε ανθρώπους. Για τις υπόλοιπες περιπτώσεις πρέπει να είσαι δυνατός.

[Aurelius]

Πολεμο να κανουν αυτοι που παιρνουν και τις αποφασεις. Οι στρατηγοι και οι στρατοκαυλοι. Οι υπολοιποι τι φταινε. Στην Μυτιληνη τοτε ειχε επιστρατευτει ο αντρικος πληθυσμος. Αν νικουσαμε, εμας ουτως η αλλως θα μας ειχαν ξεσκισει γιατι ειμαστε 6 χιλιομετρα απο τους Τουρκους. Προτιμω καραβακια με τουρκικες σημαιουλες απο αεροπλανακια με βομβουλες.

[chabos4]

Aurelius, τα αγαθά κόποις κτώνται. Αν τις τρεις πρώτες μέρες είχαμε σαφή υπεροχή έναντι των Τούρκων θα επενέβαιναν οι διεθνείς οργανισμοί και η Τουρκία θα συνθηκολογούσε από την Άγκυρα και πίσω. Το Αιγαίο γίνεται ελληνικό, ακολουθεί η εξόρυξη του πετρελαίου, ο πληθωρισμός από το 5% πάει στο -40% και για τα επόμενα 100 χρόνια όλοι οι Έλληνες μαζί και οι λαθρομετανάστες τρώμε με χρυσά κουτάλια.
Έτσι κερδίζει ο λαός, με αίμα όχι με αδερφίστικες πορείες στο πουθενά.
Αλλά για να γίνουν όλα αυτά πρέπει η κυβέρνηση να μην είναι εντολοδόχος των ΗΠΑ, πράγμα αδύνατο, γι' αυτό keep on dreaming...

[apostolos1986]

Aurelius, τα αγαθά κόποις κτώνται. Αν τις τρεις πρώτες μέρες είχαμε σαφή υπεροχή έναντι των Τούρκων θα επενέβαιναν οι διεθνείς οργανισμοί και η Τουρκία θα συνθηκολογούσε από την Άγκυρα και πίσω. Το Αιγαίο γίνεται ελληνικό, ακολουθεί η εξόρυξη του πετρελαίου, ο πληθωρισμός από το 5% πάει στο -40% και για τα επόμενα 100 χρόνια όλοι οι Έλληνες μαζί και οι λαθρομετανάστες τρώμε με χρυσά κουτάλια.
Έτσι κερδίζει ο λαός, με αίμα όχι με αδερφίστικες πορείες στο πουθενά.
Αλλά για να γίνουν όλα αυτά πρέπει η κυβέρνηση να μην είναι εντολοδόχος των ΗΠΑ, πράγμα αδύνατο, γι' αυτό keep on dreaming...

Από όλο αυτό το συνονθύλευμα απόψεων του chabos4 μόνο ένα θέλω να σχολιάσω  ότι το να είναι αρνητικός ο πληθωρισμός δεν είναι καλό...Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται αποληθωρισμός και πληττει την Ιαπωνία τα τελευταία χρόνια... Είναι εξίσου αρνητικό με τον υψηλό πληθωρισμό ....

[meltemi]

Αν τις τρεις πρώτες μέρες είχαμε σαφή υπεροχή έναντι των Τούρκων θα επενέβαιναν οι διεθνείς οργανισμοί και η Τουρκία θα συνθηκολογούσε από την Άγκυρα και πίσω. Το Αιγαίο γίνεται ελληνικό, ακολουθεί η εξόρυξη του πετρελαίου, ο πληθωρισμός από το 5% πάει στο -40% και για τα επόμενα 100 χρόνια όλοι οι Έλληνες μαζί και οι λαθρομετανάστες τρώμε με χρυσά κουτάλια.

   

[chabos4]

Πόσοι άνθρωποι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας στην Ιαπωνία και πόσοι στην Ελλάδα εξυπνάκια?

[apostolos1986]

Πόσοι άνθρωποι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας στην Ιαπωνία και πόσοι στην Ελλάδα εξυπνάκια?

chabos4 δεν είναι θέμα οικονομικού επιπέδου ή επιπέδου φτώχειας...
Είναι θέμα οικονομικής επιστήμης...
Το φαινόμενο του απωπληθωρισμού , δηλαδή ο αρνητικός πληθωρισμός , είναι αρνητικό φαινόμενο για μια οικονομία και όχι θετικό...Αυτό είναι δεδομένο...
Το ιδανικό γαι μια οικονομία είναι ο πληθωρισμός να τείνει στο μηδέν είτε απο τα αρνητικά είτε από τα θετικά...

Ο Εξυπνάκιας....

[chabos4]

Τον τάπωσες τον στρατόκαυλο. Ζήτω η επανάσταση!

[apostolos1986]

Τον τάπωσες τον στρατόκαυλο. Ζήτω η επανάσταση!

Τον τάπωσα λέει....
Αλλά όχι  ζήτω η επανάσταση αλλά η ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ...

[chabos4]

Εν πάση περιπτώση ο αρνητικός πληθωρισμός είναι ασθένεια των ισχυρών και ανάμεσα σε αυτούς θέλω να δω την χώρα μου. Σκεφτείτε τα πολλαπλά οφέλη της λύσεως του οικονομικού προβλήματος των Ελλήνων.
Στην τελική όλες οι κοινωνικοπολιτικές επαναστάσεις προς αυτήν την κατεύθυνση δεν σκόπευαν? Ανεπιτυχώς πάντα...

[xristoforos_]

stratokauloi olou tou kosmou enotheite!

ixic_/aristeroxaroumenos ek pepoithiseos

ps.: ziveli tito!

edit: kai o stratokaulismos asthenia ton eunouxon...

edit2: eunouxon to pneumati panta ...giati allios pos na kaulosei....to oplo panta...

[4Dcube]

Αν κάναμε πόλεμο το 1996 και τις τρεις πρώτες μέρες είχαμε φανερή υπεροχή σήμερα δεν θα συζητούσαμε ούτε για Αιγαίο ούτε για Μακεδονία.

Το πετρέλαιο στο Αιγαίο περιμένει. Αν η Ελλάδα ήταν διοικητικά ανεξάρτητη, σε 10 χρόνια θα τρώγαμε με χρυσά κουτάλια.

...και για όσα "αν" υπήρξαν και παρέλειψα.

Να κάνω ένα μικρό σχολιάκι που θα βοηθήσει - τέρψει.
Πρόσφατα, μιλούσα με την αδερφή μου (~12 χρόνων) και μου έκανε μια ολιγοπίθανη δήλωση αρχίζοντας με "αν". Οπότε της λέω: "Αν η γιαγιά είχε καρούλια, θα ήταν πατίνι".
Και λαμβάνω ως - αποστομωτική - απάντηση: "τι είναι τα καρούλια;"
Αρχίζω λοιπόν να εξηγώ με συνώνυμα: "Eίναι ένα εξάρτημα με ιδιαίτερο σχήμα, μοιάζει με άτρακτο, μόνο που ...", διακόποτομαι: "τι είναι η άτρακτος;". Το πιάνω πιο πρακτικά, ελπίζοντας να καταλάβει από σχήματα που βλέπει συχνά στο μαγαζί του πατέρα μου: "Πώς είναι κάτι ρουλεμάν φτιαγμένα να κυλούν..." "τι είναι ρουλεμάν;".
Εκείνη τη στιγμή κατάλαβα το κωμικό της κατάστασης και σκέφτηκα μάλιστα να της πω για ελλειπτικούς κώνους και τέτοια, διασκεδάζοντας τον εαυτό μου περισσότερο.
Αλλά δεν άντεξα, πήγα στο βαλιτσάκι με τις βελόνες και της το έδειξα.


Θέλω να πω, προσοχή δε θέλουν μόνο τα "αν", μάλλον οι επεξηγήσεις...