Εγκληματικότητα και Μετανάστες

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[height=400]

  Όταν ανεβάζουμε φωτογραφίες στις Ανακοινώσεις και Έκτακτα νέα, βάζουμε τη μεγαλύτερη πλευρά 400 (width=400 ή height=400 ). π.χ. [img height=400 (κλείνει η αγκύλη) 

[Turambar]

Το topic προήλθε από το: Βιασμός 16-χρονής σε σχολείο (http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=9394.0)

Να σημειώσω το εξής:

Όντως το περιστατικό δείχνει πώς οι μετανάστες αυξάνουν την εγκληματικότητα. Οι έλληνες θεωρούν ότι μπορούν να τους βασανίζουν ατιμώρητοι.


(μιλάω για αντίστοιχες περιπτώσεις όπως διαφαίνεται αυτή, επιμένω να μην σχολιάζουμε την συγκεκριμένη περίπτωση μέχρι να είναι περισσότερο ξεκάθαρα τα πράγμα. ομολογώ ότι τα γεγονότα δικαιολογούν τις θέσεις του kronoKID)

[Krono]

Να σημειώσω το εξής:
Όντως το περιστατικό δείχνει πώς οι μετανάστες αυξάνουν την εγκληματικότητα. Οι έλληνες θεωρούν ότι μπορούν να τους βασανίζουν ατιμώρητοι.

     Συμφωνώ απόλυτα ότι οι μετανάστες αυξάνουν την εγκληματικότητα. Αυτό συνέβαινε πάντα και παντού για έναν πολύ απλό λόγο. Γιατί μετανάστες, πολλές φορές, γίνονται οι εγκληματίες μιας κοινωνίας οπότε η πυκνότητα εγκληματικών ατόμων ανάμεσα στους μετανάστες είναι πολύ μεγαλύτερη από την πυκνότητα εγκληματιών στη χώρα υποδοχής.
     Ο λόγος για τον οποίο, παρόλα αυτά, δεν θα πρέπει να υπάρχει ρατσισμός είναι ότι ανάμεσα στα πολλά αποβράσματα, έχουν έρθει και μερικοί (λίγοι ίσως) τίμιοι άνθρωποι που έχουν περάσει πάρα πολύ δύσκολα και διψούν να πετύχουν σε αυτήν τη χώρα που τους δίνει μια ευκαιρία! Διψούν να έχουν μια καλύτερη τύχη και να ξεφύγουν από την ζοφερή πραγματικότητα της χώρας τους!
     Το κακό είναι ότι ακριβώς αυτοί που περιέγραψα είναι εκείνοι που γίνονται τα θύματα ρατσιστικής συμπεριφοράς μιας και είναι οι πιο ανυπεράσπιστοι. Μιας και δεν μπορούμε να πειράξουμε τον Ρώσο ή Αλβανό κακοποιό, προαγωγό ή νονό της νύχτας. Μπορούμε όμως να ξεσπάσουμε στην αλλοδαπή που έχει εδώ μόνο τη μητέρα της και θα έχουμε μαζί μας και την τοπική κοινωνία! Μπορούμε να τη βιάσουμε και να τη διώξουμε και από πάνω από την πόλη μας με την κατηγορία της φθηνής πουτάνας!

[Turambar]

Να σημειώσω το εξής:
Όντως το περιστατικό δείχνει πώς οι μετανάστες αυξάνουν την εγκληματικότητα. Οι έλληνες θεωρούν ότι μπορούν να τους βασανίζουν ατιμώρητοι.

     Συμφωνώ απόλυτα ότι οι μετανάστες αυξάνουν την εγκληματικότητα.

Το γεγονός ότι μπορούμε να εκφράσουμε κάτι με τις ίδιες λέξεις δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι συμφωνούμε, πόσο μάλλον συμφωνούμε απόλυτα.


Σε καμία πάντως περίπτωση δεν συμφωνώ με το

Γιατί μετανάστες, πολλές φορές, γίνονται οι εγκληματίες μιας κοινωνίας οπότε η πυκνότητα εγκληματικών ατόμων ανάμεσα στους μετανάστες είναι πολύ μεγαλύτερη από την πυκνότητα εγκληματιών στη χώρα υποδοχής.

Εφόσον μιλάς για πυκνότητες και όλα αυτά, πού τα στηρίζεις? Στην γενικότερη αντίληψη που έχεις ή έχεις κάποια συγκεκριμένα στοιχεία?



(γενικότερα για το σχόλιο μου, ήταν ειρωνικό, δεν θεωρώ την παρουσία των μεταναστών ως στοιχείο που αυξάνει από μόνο του την εγκληματικότητα, ούτε για την πυκνότητα εγκληματιών ανάμεσα στους μετανάστες, ούτε και στο ότι οι ΕΛΛΗΝΕΣ εγκληματούν απέναντί τους. αν σκεφτείς όμως την παραβατικότητα σε κανονισμούς και ειδικά σε εργασιακά δικαιώματα, σίγουρα αυξήθηκε λόγο της εκμετάλευσης αυτής)

[Turambar]

Ένα πρελούδιο για τα "στοιχεία"



--------------------------------------

Αλλοδαποί και Εγκληματικότητα:

Λαθρομετανάστευση και Λάθρα Ανάγνωση Στοιχείων

του Φώτη Μιχαλόπουλου

Η φερόμενη ή πραγματική -σε αρκετές περιπτώσεις- αύξηση των δεικτών της εγκληματικότητας που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια, αποτελεί το πιο ισχυρό επιχείρημα των κάθε είδους ξενόφοβων αντιλήψεων για να υποστηρηχθεί η ανάγκη περιορισμού της μετανάστευσης μέσα από ένα αυστηρότερο και σαφώς πιο κατασταλτικό νομικό πλαίσιο.

Συστηματικά το μεγάλο κύμα μετανάστευσης που επιρρεάζει και την Ελλάδα από τις αρχές της δεκαετίας του '90 παρουσιάζεται ως η κύρια αιτία πρόκλησης εγκλημάτων και μάλιστα όπως αυτά που χαρακτηρίζονται ιδιαίτερα ειδεχθή. Συχνά - πυκνά τις ρατσιστικές (ωμές ή συγκαλυμμένες) απόψεις που εμφανίζονται στα μέσα έρχονται να υποστηρίξουν έρευνες, στατιστικές και επίσημα στοιχεία προερχόμενα από κρατικές πηγές.

Σ' όλες τις περιπτώσεις ζητούμενο αποτελεί (πέρα από την αξιοπιστία των πηγών) και ο τρόπος παράθεσης - αξιοποίησης των στοιχείων έτσι ώστε να μην προξενούνται εσφαλμένες εντυπώσεις προκειμένου να εξυπηρετηθούν φορείς θέσεων που, παράλληλα με την υπερεκμετάλλευση των αλλοδαπών, επιδιώκουν και την μετατροπή τους σε μόνιμους αποδιοπομπαίους τράγους.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του “Ελεύθερου Τύπου” της 9ης Μάρτη, οι οικονομικοί μετανάστες φέρονται ως υπεύθυνοι του 58% των εγκλημάτων που τελέστηκαν κατά το 1999 (οι πηγές προέρχονται από το υπουργείο Δημοσίας Τάξης). Μια πιο προσεκτική ανάγνωση των στοιχείων που παρατίθενται αποδεικνύουν ότι παρά την γενική πτώση του δείκτη των ποινικών αδικημάτων (158 ανθρωποκτονίες το 1999 έναντι 163 του 1998), παρατηρείται μεγάλη συμμετοχή των αλλοδαπών έναντι των Ελλήνων σε αδικήματα που αφορούν πλαστογραφίες (238 ΄Ελληνες έναντι 1.460 αλλοδαπών) και παράνομη διακίνηση λαθρομεταναστών, των εαυτών τους δηλαδή! (427 Έλληνες και 4.962 ξένοι). Αλήθεια, ποιoι άραγε έχουν ανάγκη να προσφύγουν σε τέτοιες ενέργειες όπως πλαστογραφήσεις διαβατηρίων, βίζας και κάθε είδους εγγράφων εκτός από τους ίδιους τους μετανάστες, σε ελάχιστους των οποίων παρέχεται η δυνατότητα νομιμοποίησης; (μόλις 250 χιλ. πρόκειται να παραλάβουν την πράσινη κάρτα). Με τον τρόπο αυτό καταγραφής της εγληματικότητας εμφανίζεται κατακόρυφη αύξηση της ανάμειξης τους στην τέλεση αδικημάτων.

Η λαθροχειρία όμως δε φαίνεται να σταματά εδώ καθώς οι αναγωγές των ποσοστών στα τελεσθέντα εγκλήματα γίνονται επί ενός υποτιθέμενου αριθμού Αλβανών μεταναστών που φθάνει τις 250.000 άτομα ( Ελ.Τύπος, σ. 31), ενώ είναι γνωστό τοις πάσι ότι αυτή η πληθυσμιακή ομάδα αποτελεί την συντριπτική πλειοψηφία των ξένων εργαζομένων που διαβιούν στη χώρα μας. Πώς λοιπόν νομιμοποιούνται φορείς τέτοιου είδους κινδυνολογίας να μειώνουν τον αριθμό των αλλοδαπών, όταν αυτό αποδεικνύει αυξημένη συμμετοχή στην εγκληματικότητα, ενώ δεν διστάζουν να αναφέρονται σε υπεράνω του εκατομυρίου άτομα όταν υπάρχει προσπάθεια εντυπωσιασμού, όπως συνέβη με την προεκλογική καταχώρηση της ΝΔ;

Στην “Αυγή” της Τετάρτης 29 Μάρτη ο Στ. Σκούρτης, αξιοποιώντας τα ίδια επίσημα στοιχεία του υπουργείου καθ'όλη την προηγούμενη δεκαετία (1988-1998), καταλήγει σε διαφορετικά συμπεράσματα καθώς ο δείκτης παραβατικότητας των μεταναστών φαίνεται να ακολουθεί μια πορεία αντίστοιχη της πληθυσμιακής τους αύξησης, σαφώς μικρότερη αναλογικά με τον αριθμό τους και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι αποτελούν κυρίως νέο (ηλικιακά) και ιδιαίτερα ενεργό τμήμα του πληθυσμού.

Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, στα θεωρούμενα εγκλήματα κατά της ανθρώπινης ζωής η ανάμειξη των αλλοδαπών ανέρχεται γύρω στο 6% (ποσοστό σαφώς μικρότερο του αριθμού τους), ενώ οι ανθρωποκτονίες από πρόθεση -όπου εμφανίζεται μεγαλύτερη συμμετοχή, 22% το 1997 και 28,6% το 1998 - αφορούν στη συντριπτική τους πλειοψηφία ενδοκοινοτικό φαινόμενο, καθώς οι ενέργειες αυτές στρέφονται κυρίως κατά ομοεθνών τους. Συγκεκριμένα το 1988 οι λιγότεροι από 200.000 αλλοδαποί συμμετείχαν 0,6% στην εγκληματικότητα. Το ποσοστό αυτό αυξάνεται σε 1,1% το 1990, 2,4% το 1994, 3,4 το 1996 για να φθάσει στο 4,9% το1998. Τα παραπάνω ποσοστά αφορούν στο σύνολο της παραβατικότητας περιλαμβάνοντας και τις παραβάσεις περί τροχαίων ατυχημάτων. Χωρίς αυτή την κατηγορία η συμμετοχή τους κυμαίνεται στο 6,7% και 7,7% για τα έτη 1997 και 1998 αντίστοιχα. Η κατηγορία με μεγάλη συμμετοχή ξένων είναι εκείνη που περιλαμβάνει εγκλήματα κατά της ιδιοκτησίας (κλοπές κυρίως) όπου το ποσοστό ανέρχεται σε 22,4% για το ΄97 ενώ για το΄98 σε 32%.

Σε καμία περίπτωση επομένως δεν αποδεικνύεται συμμετοχή που δικαιολογεί ποσοστά της τάξης του 50%, καθώς τέτοια νούμερα φαίνεται να προκύπτουν από τον συνυπολογισμό ειδικών κατηγοριών εγκλημάτων, που έτσι κι αλλιώς αναγκάζονται να διαπράττουν οι μη νόμιμοι αλλοδαποί (παράνομη είσοδος στη χώρα, πλαστογραφήσεις εγγράφων), ή επίσης από την επιλεκτική εκτίμηση του πραγματικού αριθμού τους. Η “λάθρα” ανάγνωση των στοιχείων που αφορούν στην παρουσία των ξένων εργαζομένων προς χάριν εντυπωσιασμού, δημιουργίας κλίματος ανασφάλειας και ξενοφοβίας, ούτε στην ομαλή διαβίωση και ένταξή τους στην ελληνική κοινωνία, ούτε στο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης συμβάλλει θετικά.


Πηγή: greekhelsinki.gr

[Turambar]

και κάτι από παλιότερες εποχές, για τους έλληνες "αλβανούς"


--------------------------------------------------------

Ελληνες κι Αμερικάνοι ή κλέφτες κι αστυνόμοι

 


Ενα αδιάσειστο ντοκουμέντο επιβεβαιώνει αυτό που δεν ήθελαν να πιστέψουν οι κατ' επάγγελμα αλβανοφάγοι της ελληνικής δημόσιας ζωής: ότι οι συμπατριώτες μας κατείχαν τα σκήπτρα της εγκληματικότητας μεταξύ όλων των Ευρωπαίων μεταναστών στις ΗΠΑ του μεσοπολέμου. Το ίδιο ντοκουμέντο μάς διδάσκει πολλά για τον τρόπο στιγματισμού πληθυσμιακών ομάδων μέσω "στατιστικών ευρημάτων".

Τον Μάρτιο του 1998, με μια σειρά δημοσιευμάτων στην «Ελευθεροτυπία», είχαμε αποκαλύψει ότι την περίοδο του 1929-1930 οι Ελληνες μετανάστες στη Νέα Υόρκη παρουσίαζαν τα μεγαλύτερα ποσοστά εγκληματικότητας μεταξύ όλων των ευρωπαίων μεταναστών. Είχε τότε ξεσηκωθεί πραγματικός σάλος, από αντιδράσεις δημοσιογράφων, αναλυτών και πολιτικών, οι οποίοι δεν μπορούσαν να πιστέψουν αυτό που έλεγαν οι αριθμοί: ότι δηλαδή οι συμπατριώτες μας αντιμετώπισαν στις πόλεις των ΗΠΑ καταστάσεις κοινωνικής εξαθλίωσης, ανάλογες μ' αυτές που αντιμετωπίζουν σήμερα οι Αλβανοί μετανάστες στη χώρα μας. Και ότι αντέδρασαν επίσης ανάλογα, διεκδικώντας την πρωτοκαθεδρία στα ποσοστά της εγκληματικότητας μεταξύ άλλων κατηγοριών μεταναστών: των Ιταλών, των Ιρλανδών ή των Μεξικανών.
Ακούστηκαν και γράφτηκαν τότε διάφορα επιχειρήματα για να αντικρούσουν αυτά τα δεδομένα:
- Πώς είναι δυνατόν - υποστήριξαν- να αληθεύει ο ισχυρισμός σας, εφόσον όλοι γνωρίζουμε το ποιόν και το κοινωνικό στάτους των σημερινών Ελληνοαμερικανών; Λες και η σημερινή ευμάρεια των ομογενών μας δεν οικοδομήθηκε μέσα από δεκαετίες ανέχειας και εξαθλίωσης. Λες και όσοι πήραν τα καράβια της μετανάστευσης, το έκαναν με την αβίαστη θέλησή τους ή για τη χαρά της περιπέτειας.
- Πώς είναι δυνατόν - πρόσθεσαν- να συγκρίνουμε τους Ελληνες με τους Αλβανούς; Πώς είναι δυνατόν, εμείς οι πολιτισμένοι Ευρωπαίοι να συγκριθούμε με τους ημιάγριους γείτονές μας; Λες και αυτό που σπρώχνει τους μετανάστες στην παραβατική συμπεριφορά και στο έγκλημα είναι η αγριότητα της «ράτσας» τους και όχι οι κοινωνικές συνθήκες στη χώρα προέλευσης ή η υπερεκμετέλλευση στη χώρα υποδοχής.
Ομως η κύρια μέθοδος που χρησιμοποίησαν οι επικριτές του «Ιού», το έσχατο επιχείρημά τους, ήταν να αμφισβητήσουν την επιστημονική υπόσταση της πηγής μας, δηλαδή της μελέτης του Thorsten Sellin "Culture Conflict and Delinquency" (Νέα Υόρκη, 1938). Φυσικά, αν το μέλημά τους ήταν η εξακρίβωση της αλήθειας, θα ήταν πολύ εύκολο να διαπιστώσουν ότι ο Sellin υπήρξε ένα από τους σημαντικότερους θεωρητικούς της σύγχρονης εγκληματολογίας. Αλλά εκείνοι επέμειναν να μιλούν για «κάποιον» Sellin και να υπονοούν ότι πρόκειται για άτομο εντελώς άγνωστο. Θεωρούσαν, έτσι, ότι καταρρίπτουν και τους στατιστικούς πίνακες που περιλαμβάνει η μελέτη του διάσημου επιστήμονα.

Το αδιάσειστο ντοκουμέντο

Επανερχόμαστε, λοιπόν, με τις πηγές της πηγής μας. Εχουμε, επιτέλους, στα χέρια μας ολόκληρο το πρωτότυπο κείμενο της Wickersham Commission, της πηγής δηλαδή του Sellin. Πρόκειται για 14 τόμους, οι οποίοι περιλαμβάνουν ισάριθμες εκθέσεις για την εγκληματικότητα στις ΗΠΑ τη δεκαετία του '20. Δεν ήταν εύκολο να βρεθεί το έργο αυτό. Στις βιβλιοθήκες της Ελλάδας (αλλά και της Ευρώπης) είναι σχεδόν άγνωστο. Υπάρχει μόνο σε μορφή μικροφίλμ σε ορισμένες βιβλιοθήκες των ΗΠΑ. Για καλή μας τύχη, όμως, έχει εκδοθεί σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων μια φωτογραφική ανατύπωση όλων των εκθέσεων, το 1968, στη σειρά «Reprint Series in Criminology, Law Enforcement and Social Problems» των ειδικευμένων εκδόσεων Petterson Smith. Μετά από αλληλογραφία με τον εκδότη, καταφέραμε να εξασφαλίσουμε την πολύτιμη σειρά των 14 τόμων. Βρίσκεται στη διάθεση όλων όσοι αποπειράθηκαν να αμφισβητήσουν τις διαπιστώσεις του Sellin.
Το έργο της Wickersham Commission θεωρείται μέχρι και σήμερα θεμελιώδες. Πρόκειται για την Επιτροπή που συγκρότησε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Χέρμπερτ Χούβερ το 1929, συγκεντρώνοντας τα λαμπρότερα μυαλά θεωρητικών της εγκληματολογίας εκείνης της εποχής και παρέχοντας τεράστια μέσα για την ανάλυση του τρόπου εφαρμογής των νόμων σε όλη τη χώρα, από αστυνομικές και δικαστικές αρχές. Ο λόγος που υποχρέωσε τον Χούβερ να προχωρήσει σ' αυτή την κίνηση ήταν ότι η πολιτική της ποτοαπαγόρευσης είχε προκαλέσει τη ραγδαία αύξηση της εγκληματικότητας και τη βαθιά διαφθορά της αστυνομίας. Ο πρόεδρος της επιτροπής Τζορτζ Ουίκερσαμ παρέδωσε τα πορίσματά της σε 14 τόμους το 1931. Το μεγαλύτερο μέρος των διαπιστώσεων και των προτάσεων έμεινε ανεκμετάλλευτο. Ηδη η συγκυρία είχε αλλάξει. Η χώρα βρισκόταν στο δεύτερο χρόνο της μεγάλης οικονομικής ύφεσης και δεν υπήρχε διάθεση και χρήμα για μεγάλες κοινωνικές αλλαγές. Οσο για την πολιτική της ποτοαπαγόρευσης, αυτή εγκαταλείφθηκε λίγους μήνες αργότερα, το 1933.
Ολη η έκθεση διαπνέεται από ένα μεταρρυθμιστικό πνεύμα, το οποίο σε πολλά σημεία δεν διστάζει να κονιορτοποιήσει τα στερεότυπα της εποχής, τα οποία δεν μας είναι και τόσο ξένα. Στον 13ο τόμο («Οι αιτίες του εγκλήματος»), για παράδειγμα, οι συντάκτες αποφαίνονται: «Δεν υπάρχει μέχρι στιγμής ικανοποιητική απόδειξη που να δείχνει ότι η μετανάστευση οδήγησε σε αύξηση της εγκληματικότητας δυσανάλογη προς την αύξηση του αριθμού των ενηλίκων.» (σελ. 69)
Το τμήμα της Εκθεσης που προκάλεσε τη μεγαλύτερη αίσθηση περιλαμβάνεται στον 11ο τόμο, με τον τίτλο «Εκθεση για την ανομία κατά την εφαρμογή του νόμου». Χωρίς να μασά τα λόγια της, η Εκθεση κατήγγελλε -αναφέροντας δεκάδες παραδείγματα από όλες τις πολιτείες- την ανάκριση τρίτου βαθμού που εφάρμοζε σε μαζική βάση η αστυνομία, «διότι πρόκειται για την άσκηση φυσικής βίας και άλλων μορφών απάνθρωπης συμπεριφοράς με το σκοπό να εκβιάσουν ομολογίες.» Η Εκθεση κατέληγε ότι «ο τρίτος βαθμός είναι μια κρυφή και παράνομη πρακτική." Αμέσως ξεσηκώθηκαν οι αξιωματούχοι της αστυνομίας και κατήγγειλαν την έκθεση, επιχειρώντας να διαψεύσουν τις διαπιστώσεις της. Ομως η αποκάλυψη της πραγματικότητας ήταν ένα ισχυρό σοκ για τους κρατούντες. Χρειάστηκε, βέβαια, να περάσουν 30 χρόνια, έως ότου -στα μέσα της δεκαετίας του '60- αναλάβει το Ανώτατο Δικαστήριο να αρχίσει να ελέγχει την αστυνομική αυθαιρεσία και να αναπτύσσει τη σχετική νομολογία.
Μέχρι σήμερα δεν έχει εκλείψει το ενδιαφέρον για μια νέα συνολική αποτίμηση του τρόπου αντιμετώπισης του εγκλήματος στις ΗΠΑ, και κάθε τόσο επανέρχονται ιδέες να συγκροτηθεί μια παρόμοια σύγχρονη επιτροπή. Ομως το εγχείρημα είναι τόσο φιλόδοξο που δεν το αποτολμούν οι σύγχρονοι Πρόεδροι, ακόμα κι εκείνοι που συνδέουν τη θητεία τους με την πάταξη του εγκλήματος, πραγματικού ή κατασκευασμένου: ο Ρίγκαν ή ο Μπους με τον «πόλεμο στα ναρκωτικά» και ο Κλίντον με τον «πόλεμο στην τρομοκρατία».

Οταν οι Ελληνες ήταν οι Αλβανοί των ΗΠΑ

Ο 10ος τόμος των πορισμάτων της Επιτροπής Ουίκερσαμ επιγράφεται «Το έγκλημα και οι ξένοι». Σ' αυτόν τον τόμο περιλαμβάνονται και επιβεβαιώνονται όλα τα στοιχεία που είχε χρησιμοποιήσει στη μελέτη του ο Σέλιν και μεταφέραμε εμείς στις στήλες της «Ελευθεροτυπίας» το 1998. Δεν υπάρχει κανενός είδους ρατσιστική προκατάληψη απέναντι στους ξένους και τους μετανάστες. Το αντίθετο μάλιστα. Εξαρχής επισημαίνεται η δυσκολία της καταγραφής των μεταναστών στους φακέλους της αστυνομίας και η προχειρότητα των οργάνων της κατά τον εντοπισμό της εθνικότητας των υπόπτων για κάποια παραβίαση του νόμου.
Η πρώτη παράγραφος της έκθεσης σπεύδει να σχετικοποιήσει τη θεωρία ότι για την εγκληματικότητα φταίνε οι μετανάστες: «Η θεωρία ότι η μετανάστευση ευθύνεται για το έγκλημα, ότι το πιο πρόσφατο κύμα μετανάστευσης, ανεξάρτητα από την εθνικότητα προέλευσης, είναι λιγότερο επιθυμητό από τα παλιότερα, ότι δηλαδή οι νεοεισερχόμενοι πρέπει να αντιμετωπίζονται με καχυποψία, αυτή η θεωρία είναι τόσο παλιά όσο και οι αποικίες που ίδρυσαν οι Αγγλοι στις ακτές της Νέας Αγγλία
ς.» (σελ. 23) Σ' αυτές τις εισαγωγικές παρατηρήσεις περιλαμβάνεται και ένα απόσπασμα από άρθρο των Νιου Γιορκ Τάιμς, το οποίο είναι πολύ οικείο στον σημερινό Ελληνα αναγνώστη, αν και γράφτηκε μόλις το φθινόπωρο του 1841: «Κάθε καράβι από την Ευρώπη φέρνει στην πόλη μας πολλούς ξένους, οι οποίοι εξαναγκάστηκαν σε φυγή από τις χώρες τους, επειδή είχαν διαπράξει εγκλήματα. Αυτοί οι εγκληματίες αναμιγνύονται με τους τίμιους και εργατικούς μετανάστες και είναι δύσκολο να τους ξεχωρίσουμε.» Εκείνη την περίοδο είχαν αρχίσει να φτάνουν στην Αμερική μετανάστες από την Ευρώπη. Τότε θεωρούσαν χειρότερους εγκληματίες τους Ιρλανδούς και τους Γερμανούς: «Πρόκειται για τους πλέον εκφυλισμένους από όλο τον ευρωπαϊκό πληθυσμό.» (Από μπροσούρα των αντιπροσώπων της Συνέλευσης των Γνησίων Αμερικανών, Ιούλιος 1845 -σελ. 33)
Αυτά μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα. Στη συνέχεια, η Επιτροπή διαπιστώνει: «Η αύξηση ορισμένων αδικημάτων μπορεί να αποδοθεί στη μετανάστευση από την Ιρλανδία, τη Σκοτία, την Ιταλία, την Ελλάδα και τη Ρωσία.» (σελ. 72)
Το κεφάλαιο με τις στατιστικές των εγκλημάτων που πραγματοποίησε η ίδια η Επιτροπή Ουίκερσαμ το υπογράφει η Αλίντα Μπόουλερ, η οποία διέθετε και πρακτική εμπειρία, εφόσον υπηρέτησε στη θέση της γραμματέως του αρχηγού της αστυνομίας στο Λος Αντζελες. Σε όλα τα συγκριτικά στοιχεία που αναφέρονται στον τόμο, το ποσοστό των Ελλήνων δραστών βρίσκεται πάντα σε υψηλό επίπεδο. Κι αυτό, παρά το γεγονός, ότι σύμφωνα με την Εκθεση «λέγεται πως οι Ιταλοί, οι Πολωνοί, οι Ελληνες και οι Σύροι δράστες δεν οδηγούνται τόσο συχνά στη δικαιοσύνη, όσο οι Αμερικάνοι και οι αγγλόφωνοι μετανάστες.» (σελ. 55).
Ο πιο εντυπωσιακός πίνακας είναι εκείνος που καταγράφει κατά είδος εγκλήματος την ποσοστιαία συμμετοχή των διαφόρων εθνοτήτων, με αναγωγή στον πληθυσμό της ίδιας εθνότητας στην πολιτεία της Νέας Υόρκης (Πίνακας Ι). Οπως παρατηρεί ο σχολιαστής των στοιχείων: «Η εξέταση των στοιχείων αποκαλύπτει ότι οι περισσότεροι δράστες κατάγονται από την Ελλάδα, την Ιταλία, τη Λιθουανία και το Μεξικό.» (σελ. 110) Και πιο αναλυτικά σημειώνεται το γεγονός ότι «οι Ελληνες δράστες ξεπερνούν το ποσοστό των ντόπιων Αμερικάνων σε 7 εγκλήματα και οι Ιταλοί σε 6.» (σελ. 111)
Παρόμοια ποσοστά επιβεβαιώνονται στον Πίνακα ΙΙ (σελ. 100), ο οποίος καταγράφει το ποσοστό των συλληφθέντων σε 9 πόλεις με πληθυσμό άνω των 500.000 κατοίκων. Και εδώ τα σκήπτρα κατέχουν οι συμπατριώτες μας. Το ίδιο συμβαίνει και στους πίνακες των πόλεων με πληθυσμό 200.000-500.000 κατοίκων (σελ. 101) και στους πίνακες των πόλεων με 100.000-200.000 κατοίκους (σελ. 102). Αναλύοντας τους πίνακες αυτούς, ο συντάκτης της Εκθεσης παρατηρεί: «Σε 20 από τις 30 πόλεις οι Ελληνες ξεπερνούν τα ποσοστά των ντόπιων Αμερικάνων. Το ίδιο συμβαίνει με τους Ιταλούς και τους Πολωνούς σε 13 πόλεις.» (σελ. 107).
Ανάλογα συμπεράσματα εξάγονται και από τη μελέτη των στατιστικών στοιχείων από τις ομοσπονδιακές φυλακές (Πίνακας ΙΙΙ). «Στις στήλες που δείχνουν το ποσοστό εγκλεισμού σε έξι πολιτείες, παρατηρούμε ότι μόνο οι Ελληνες ξεπερνούν το συνολικό ποσοστό των Αμερικάνων. (...) Στη Νέα Υόρκη μόνο οι Ελληνες ξεπερνούν το ποσοστό των Αμερικανών.» (σελ. 150) Από το σύνολο των πολιτειών των ΗΠΑ παρατηρείται ότι σε πέντε πολιτείες το ποσοστό των Ελλήνων φυλακισμένων (πάντα σε αναγωγή προς τον πληθυσμό των μεταναστών) είναι υψηλότερο από το ποσοστό των Αμερικάνων. Στο ίδιο κεφάλαιο, το συμπέρασμα είναι ότι «μεταξύ των εθνικών ομάδων που παρουσιάζουν τα μεγαλύτερα ποσοστά φυλακισμένων είναι οι Μεξικάνοι, οι Κινέζοι, οι Ελληνες, οι Γιαπωνέζοι, και οι Ιταλοί.» (σελ. 152)
Τα στοιχεία αυτά επιβεβαιώνονται σε όλους τους άλλους στατιστικούς πίνακες (σελ. 97-156). Ακόμα και στην πρωτεύουσα του οργανωμένου εγκλήματος κατά το μεσοπόλεμο, το Σικάγο, τα στοιχεία είναι συντριπτικά (σελ. 113). Στον πίνακα με τα απλά παραπτώματα, οι ενήλικες (άνω των 21) Ελληνες προηγούνται με 2.235 (ανά 10.000 της ίδιας κατηγορίας πληθυσμού την πενταετία 1915-1919, με 2.274 το 1920-1924, και με 1.772 το 1925-1929. Τα αντίστοιχα ποσοστά των Ιταλών είναι μόλις 852 (1915-1919), 1.174 (1920-1924) και 1.269 (1925-1929). Το εντυπωσιακό είναι ότι οι Ελληνες στο Σικάγο συναγωνίζονται επί ίσοις όροις τους Ιταλούς, ακόμα και στην κατηγορία των κακουργημάτων. Την πενταετία 1915-1919 Ελληνες και Ιταλοί της αμερικανικής μεγαλούπολης έχουν ακριβώς τις ίδιες επιδόσεις σε κακουργήματα: 191 σε αναγωγή πληθυσμού 10.000. Την πενταετία 1920-1924 οι Ελληνες προηγούνται σαφώς, με 204 έναντι 146 των Ιταλών. Η ισορροπία αποκαθίσταται την επόμενη πενταετία (1925-1929), με 155 για τους Ελληνες και 168 για τους Ιταλούς.

Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι τα ποσοστά εγκληματικότητας των Ελλήνων μεταναστών ξεπερνούν κατά πολύ τα ποσοστά όλων των άλλων Ευρωπαίων. Υπολείπονται μόνο των Μεξικανών, οι οποίοι -αν θέλαμε να είμαστε απολύτως ακριβείς- θυμίζουν πολύ περισσότερο τους Αλβανούς μετανάστες στη χώρα μας: ο αριθμός τους είναι πολύ μεγαλύτερος από τις άλλες ομάδες, προέρχονται από γειτονική χώρα, και σε υψηλό ποσοστό έχουν εισέλθει παράνομα στις ΗΠΑ. Ο 10ος τόμος τους αφιερώνει σχεδόν τις μισές σελίδες του. Τους ξαναβρίσκουμε να προηγούνται συντριπτικά στις «επαναπροωθήσεις» του 1929, στον 5ο τόμο του έργου, με 41% του συνόλου των απελάσεων (σελ. 30). Ελπίζουμε με τα στοιχεία αυτά να έχουν πειστεί οι αλβανοφάγοι επικριτές μας ότι είχαν όλο το άδικο με το μέρος τους. Φυσικά το δικό μας συμπέρασμα δεν είναι ότι πρέπει να στιγματιστούν οι γενιές των μεταναστών των αρχών του αιώνα. Προτείνουμε το ακριβώς αντίθετο. Να πάψουμε, δηλαδή, να στιγματίζουμε ολόκληρες εθνικές ομάδες μεταναστών, από το γεγονός και μόνο ότι κάποιες στατιστικές των εγκληματολογικών υπηρεσιών τους αποδίδουν μεγάλο ποσοστό ευθύνης για την αύξηση της εγκληματικότητας. Στο κάτω κάτω της γραφής, μετά από 50 χρόνια, όσοι Αλβανοί μετανάστες αποφασίσουν να μείνουν και να ζήσουν εδώ, μπορεί να διαπρέψουν στην ελληνική κοινωνία, όσο τουλάχιστον και οι δικοί μας συμπατριώτες σήμερα στην Αμερική.


Στο Σικάγο του 1893


Η εικόνα του έλληνα μετανάστη στην Αμερική ως στοιχείου απροσάρμοστου και συχνά παραβατικού χρονολογείται από τα τέλη του περασμένου αιώνα, συγκροτήθηκε επομένως σταδιακά κατά τη διάρκεια του πρώτου υπερατλαντικού μεταναστευτικού κύματος. Την πληροφορία αντλούμε από το ταξιδιωτικό ημερολόγιο της Καλλιρρόης Παρρέν που δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στο περιοδικό της Εφημερίς των Κυριών από τον Δεκέμβριο του 1893 ως τον Δεκέμβριο του 1894 με τίτλο "Απ' Αθηνών εις Σικάγον. Εντυπώσεις Ελληνίδος ταξιδιώτιδος". Στο Σικάγο, όπου ταξίδεψε στα 1893 για να συμμετάσχει σε ένα διεθνές συνέδριο γυναικών, η ιδρύτρια της Εφημερίδος των Κυριών και σημαντικών γυναικείων οργανώσεων της εποχής βρίσκεται κάποια στιγμή αντιμέτωπη με την εχθρική στάση των Αμερικανών προς τους συμπατριώτες της που αναγκάστηκαν να ζητήσουν μια καλύτερη τύχη πέρα από τον Ατλαντικό. Οι δύο σχετικές αναφορές του κειμένου της προδίδουν ότι οι έλληνες μετανάστες στις Ηνωμένες Πολιτείες ταλαιπωρούνταν ήδη από την αυτόματη υπαγωγή τους σε μια ενιαία κατηγορία, υπόλογη -υποτίθεται- για αντικοινωνική στάση και εγκληματική συμπεριφορά σε βάρος της χώρας υποδοχής.
Στο πρώτο παράθεμα, η Καλλιρρόη Παρρέν αφηγείται τις εντυπώσεις της από την ξενάγησή της στα φιλανθρωπικά ιδρύματα του Σικάγου: "Μόνον οι ξένοι εργάται, οι ως επί το πλείστον οκνηροί και ακατάστατοι, οι εις ουδεμίαν υποβαλλόμενοι πειθαρχίαν πάσχουσιν εν Αμερική. Υπάρχει εις παν διαμέρισμα της πόλεως ο χάρτης των πτωχών υπό επιτήρησιν τμημάτων, εν οις διαιτώνται οι ξένοι, οι ζητούντες τύχην εν Αμερική. Εις τοιούτον χάρτην είχον την ατυχίαν και την εντροπήν να ίδω αναγεγραμμένον το ελληνικό όνομα. Εξακόσιοι όλοι Ελληνες εργατικοί σημειούνται εις τον χάρτην, ον μοι επέδειξεν η προϊσταμένη του φιλανθρωπικού τούτου διαμερίσματος. Είναι μικροπωληταί καρπών και γλυκισμάτων ανά τους δρόμους οι συμπολίται σας, μοι είπεν η κυρία. Κάμνουν έργον μικρών παιδιών και διά τούτο δεν τους αγαπά πολύ η αστυνομία μας".
Υπαίθριοι λοιπόν μικροπωλητές οι Ελληνες, σε συνεχείς τριβές με την αστυνομία, δύσκολα ταίριαζαν με τη μυθολογία περί του πάντοτε θαυματουργού ελληνικού δαιμόνιου που είχε στο μυαλό της η Παρρέ
ν, απρόθυμη ούτως ή άλλως να υποπτευθεί -ακόμη περισσότερο να καταγγείλει- για διακρίσεις την αμερικανική κοινωνία. Ακόμη πιο ρητή, η επόμενη αναφορά της στο πρόβλημα την οδηγεί να σκεφθεί μέτρα που θα εμπόδιζαν την περαιτέρω μετανάστευση των Ελλήνων στην Αμερική. Στη δεύτερη αυτή σκηνή, η Παρρέν συνομιλεί με έναν έλληνα εφημέριο στο Σικάγο: "Τω εξεφράσαμεν την οδύνην, την λύπην ην είχομεν αισθανθή ιδούσαι κατά τας ημέρας εκείνας εις τας εν Σικάγω εκδιδομένας εφημερίδας, ότι είχον κυκλοφορήσει κίβδηλα νομίσματα και οι συλληφθέντες κιβδηλοποιοί ήσαν τρεις Ελληνες και δύο Ιταλοί. Μας εβεβαίωσεν ότι και αυτός επόνει διά την μεγάλην αυτήν εντροπήν και ελυπείτο ιδία, διότι εδόθη αφορμή εις τον αμερικανικόν Τύπον να εξερεθίζη πάλιν τα πνεύματα κατά των εκεί μεταναστών Ελλήνων, εις ους απενέμοντο τίτλοι αληθώς ήκιστα τιμητικοί. Οταν δε τω παρετηρήσαμεν ότι και αυτός ώφειλε να ενεργή, όπως αποτρέπηται η μετανάστευσις των Ελλήνων, τεχνηέντως απέφυγε να απαντήση εις τούτο, ηρκέσθη δε να μας βεβαιώση ότι το εκεί ποίμνιόν του ήσαν άνθρωποι κατά το πλείστον εργατικοί και τίμιοι και ότι ουδένα ηνόχλουν, αγωνιζόμενοι να κερδίσουν τον άρτον των οικογενειών των".

ΣΤΟ ΟΡΙΟ


Την άνοιξη του 1998 η αντιαλβανική υστερία είχε ξεπεράσει κάθε προηγούμενο στη "φιλόξενη πατρίδα μας". Μητροπολίτες, νομάρχες, κοινοτάρχες και ομάδες τραμπούκων συναγωνίζονταν σε ρατσιστικές προτροπές και πράξεις. Ο κ. Τράγκας εκήρυττε τον πόλεμο κατά των Αλβανών και οι "σύλλογοι ληστευθέντων" έπιαναν από νωρίς θέση στα τηλεπαράθυρα της ξενοφοβίας. Τότε θυμίσαμε ότι κάποτε και οι Ελληνες ήταν ...Αλβανοί, όταν -φτωχοί, "απολίτιστοι" και "εγκληματίες"- έφτασαν στη "Γή της Επαγγελίας".
Ιδού μερικές απαντήσεις που μας έδωσαν ορισμένοι από τους πιο παθιασμένους διαμορφωτές της εθνικής μας τύφλωσης:

"ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ". "Σε δισέλιδο ...αποκαλυπτικό δημοσίευμα που υπογράφουν οι 'Ιοί', η 'Ελευθεροτυπία' εξηγεί γιατί η εικόνα από τη 'χρέωση' εγκλημάτων σε Αλβανούς είναι πλασματική και φέρνει ως παράδειγμα κοινωνιολογική έρευνα των πρώτων δεκαετιών του αιώνα, σύμφωνα με την οποία και οι ...Ελληνες μετανάστες είχαν τα σκήπτρα της εγκληματικότητας στη Νέα Υόρκη του 1929! (...) Ας φροντίσουν αυτά τα αντικοινωνικά, αντιπατριωτικά στοιχεία να ανεβάσουν κάπως το επίπεδο της επιχειρηματολογίας τους" (23.3.1998)

ΧΡ. ΠΑΣΑΛΑΡΗΣ. "Δυστυχώς η κυβέρνηση επηρεασμένη από τις παραλυτικές παπαρδέλες περί ρατσισμού των δήθεν 'προοδευτικών' καλαμαράδων (αυτών που έφτασαν να συνηγορούν υπέρ των Αλβανών, λέγοντες ότι και οι Ελληνες μετανάστες στην Αμερική ήσαν οι πρώτοι σε εγκληματικότητα), δεν τολμά να λάβει δραστικά μέτρα" (23.3.1998)

ΜΑΚΗΣ ΚΟΥΡΗΣ. "Οσον αφορά κάποιες απόψεις που εκφράσθηκαν από επώνυμα χείλη, ότι οι πρώτοι Ελληνες που πήγαν στην Αμερική ήταν από τους πιο σκληρούς κακοποιούς, αποτελεί ύβριν. Αποδεικνύεται δε ότι έχουν μεσάνυχτα από την πραγματικότητα" ("Παρόν", 29.3.1998).

"ΒΡΑΔΥΝΗ". "Το πιο τραγικό στην όλη υπόθεση είναι ότι μερικοί από τους 'ειδήμονες' έφθασαν στο σημείο να παραλληλίσουν τη λαθρομετανάστευση ακόμη κι αυτών που αφέθηκαν σκόπιμα ελεύθεροι από φυλακές γειτονικών μας χωρών, με τη μετανάστευση συμπατριωτών μας στην Αμερική..." (6.4.1998).

ΓΙΑΝΝΗΣ ΝΤΑΣΚΑΣ. "Επιχειρούν να μπερδέψουν την κοινή γνώμη με τις αλβανικές συμμορίες της εποχής της Μάικροσοφτ, με Ελληνες μετανάστες και λαθρομετανάστες της εποχής του αραμπά και πιο παλιά. Να παραπληροφορήσουν αμαθείς και ημιμαθείς με τις δήθεν πληροφορίες ότι οι Ελληνες σάρωναν εγκληματικά τις χώρες όπου μετανάστευαν" ("Αδέσμευτος"-Ρίζος, 13.4.1998).

ΣΑΡΑΝΤΟΣ ΚΑΡΓΑΚΟΣ. "Οσο για το λεγόμενο ότι οι Ελληνες είχαν τα πρωτεία στην εγκληματικότητα στις ΗΠΑ κατά και μετά το 1929, αυτό δεν είναι κακοηθέστατη ύβρις, οπωσδήποτε είναι αβδηρητισμός των Αβδηριτών ισχυρότερος (...) Αρκετά οι προοδευτικές δυνάμεις του Κολωνακίου έχουν σπιλώσει τον Ελληνισμό της Ελλάδος. Ας μη σπιλώσουν και τον Ελληνισμό της Αμερικής" ("Ελ. Τύπος", 29.3. 1998).

ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΟΥΛΤΕΨΗΣ. "Πολύ θα ήθελα να πληροφορηθώ πώς ακριβώς ανεκάλυψαν οι 'Ιοί' το περί Ελλήνων λαθρομεταναστών θέμα τους, δηλαδή ποιός ακριβώς τους το διοχέτευσε. Ο εν λόγω αναζητούμενος πρέπει να είναι μέγας μελετητής και ιστοριοδίφης, ή να έχει στη διάθεσή του το ανέκδοτο αρχείο κάποιου ... ευκλεούς προγόνου του" ("Πολιτικά Θέματα", 3.4.1998)

ΝΙΚΟΣ ΑΓΓΕΛΗΣ. "Τέλος με εκείνο το άθλιο ψεύδος που εξεσφενδόνισε ο δηλητηριώδης 'Ιός' και το παπαγάλισαν οι απανταχού 'προοδευτικοί'" ("Ελ. Τύπος", 3.4.1998)

"ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ" (Οργανο του λεπενικού "Ελληνικού Μετώπου"). "Αδίστακτη, η ανεκδιήγητη τετράδα (του ΙΟΥ), προσπάθησε να διασκεδάσει τα πράγματα δαισύροντας τους ομογενείς της Αμερικής, συγκρίνοντάς τους με τα κλεφτρόνια, τους ληστές και τους μαφιόζους που τα τελευταία χρόνια εγκαταστάθηκαν στη χώρα μας" (Μάιος 1998).


Πηγή: Iός της Κυριακής

[Turambar]

και τα στοιχεία...


-------------------------------------------------------

ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ ΚΟΝΙΟΡΤΟΠΟΙΟΥΝ ΠΑΓΙΩΜΕΝΟΥΣ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ

Μείωση ανθρωποκτονιών, αύξηση της…φοβίας!

Του συνεργάτη μας ΔΙΟΝΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΑΤΟΥ

Θαύμα, θαύμα! Τα τελευταία πέντε χρόνια μειώνονται στην Ελλάδα οι ανθρωποκτονίες, η χώρα φιγουράρει στις κατώτερες θέσεις των στατιστικών εγκληματικότητας της ΕΕ, κι όμως – όπως δείχνουν τα «ευρωβαρόμετρα» - διογκώνεται ο φόβος των νεοελλήνων απέναντι στην εγκληματικότητα! Η συμμετοχή των αλλοδαπών στη διάπραξη αδικημάτων μειώνεται και το σχετικό «αλβανικό μερίδιο» έχει συρρικνωθεί κατά πολύ. Όμως το σλόγκαν «οι Αλβανοί είναι εγκληματίες» παραμένει δημοφιλέστατο…

Πόσα είναι λοιπόν αυτά τα στίφη των…αιμοσταγών επικίνδυνοι αλλοδαποί κακοποιοί στην Ελλάδα δεν υπερβαίνουν τις 5.000 – 6.000» ήταν ο τελικός υπολογισμός του καθηγητή Νομικής Σχολής, Νέστορα Κουράκη, στο συνέδριο της Εταιρείας Δικαστικών της Εταιρείας Δικαστικών Μελετών, το οποίο πραγματοποιήθηκε στη Κω, τον περασμένο Νοέμβριο. «Η γενικότερη εγκληματικότητα αλλοδαπών, ποσοτικά και ποιοτικά, είναι μειωμένης σημασίας», συμπέρανε ο ίδιος ερευνητής στηριχθείς στα στοιχεία του 2003. Νωρίτερα είχε δημοσιευθεί έρευνα των καθηγητών Θόδωρου Λιανού (Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθήνας) και Θεοφάνη Μπένου (Πανεπιστήμιο Πειραιά). Σύμφωνα με αυτήν, αλλοδαποί διαπράττουν το 6,1% του συνόλου των αδικημάτων. Επειδή όμως πολλά αδικήματα δεν θα μπορούσαν να τα διαπράξουν μετανάστες (π.χ. απάτες σε σοβαρές οικονομικές συναλλαγές) οι δύο ερευνητές αντιπαραβάλλουν – και λογικότατα – τα συγκρίσιμα μεγέθη: Προσμετρούν τη συμμετοχή των αλλοδαπών σε οκτώ κατηγορίες παρανομιών, «προσιτών» σε γηγενείς και μη, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και τα κακουργήματα της λεγόμενης βαριάς εγκληματικότητας (φόνοι, βιασμοί, ληστείες, σωματικές βλάβες, κλπ.). Αλλοδαποί ευθύνονται για το 10,8%, ποσοστό που αναρμονίζεται, σε αδρές γραμμές, με την παρουσία των μεταναστών στην Ελλάδα – είναι το 1/11 του πληθυσμού. Τα αντίστοιχα ποσοστά στο δεύτερο ήμισυ της δεκαετίας του 1990 ήταν πολύ υψηλότερα: 13-19%. Ιδού όμως πώς νομίζει ότι «δικαιώνεται» - τρομάρα της! – η ξενοφοβία, που συμπυκνώνεται στην πεποίθηση ότι οι ξένοι (γενικά) ή οι Αλβανοί (ειδικά) «βιάζουν, ληστεύουν και σκοτώνουν»: για κάποιο από τα οκτώ αδικήματα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται και τα βαριά εγκλήματα, έχουν κατηγορηθεί 5 στους χίλιους Έλληνες και 8 στους χίλιους αλλοδαπούς. Αυτή είναι λοιπόν η φοβερή και τρομερή διαφορά, η οποία αποδεικνύει πόσο άγρια είναι τα γονίδια των «παρείσακτων» που απειλούν τη ζωή και την περιουσία μας; Στο σημείο αυτό θα πρέπει να θυμηθούμε την παρατήρηση του καθηγητή της Νομικής Βασίλη Καρύδη: οι μετανάστες, στη συντριπτική τους πλειονότητα, ανήκουν στην ηλικιακή ομάδα 18-44 ετών, από την οποία παντού και πάντα προέρχεται το 70% των εγκλημάτων. Κατά συνέπεια, οι ενδεδειγμένες και επιστημονικά ορθές συγκρίσεις θα πρέπει να γίνονται με την αντίστοιχη ηλικιακή κατηγορία των γηγενών. Όλα τούτα βεβαίως είναι πολύ ψιλά γράμματα για όσους δεν καταλαβαίνουν καν, π.χ. πως το γεγονός ότι το 25% των κρατουμένων στις ελληνικές φυλακές είναι Αλβανοί αποδεικνύει όχι πόσο «δύσκολα γίνονται άνθρωποι αυτοί», αλλά πόσο εύκολα οδηγούνται στο κελί και παραμένουν εκεί. Έλεος, πάει πολύ ο ίδιος ρατσισμός του «σωφρονιστικού» συστήματος να προβάλλεται ως ρατσιστικό «επιχείρημα»!

Στους χίλιους Έλληνες παρανομούν οι 37, στους χίλιους αλλοδαπούς οι 32, στους χίλιους Αλβανούς οι 11, απόρροια φυσικά της ενσωμάτωσης πολλών στην ελληνική κοινωνία. Πρώτοι στους δείκτες παρανομίας αλλοδαπών είναι πλέον οι Γιουγκοσλάβοι κι οι Ιρακινοί. Οι Ινδοί και οι Αλβανοί είναι ουραγοί!.

Άλλο ενδιαφέρον στοιχείο που προκύπτει από την έρευνα Λιανού-Μπένου: παρά την τηλεοπτική «εικονική πραγματικότητα», που πρώτα διακηρύττει πως σχεδόν κάθε εγκληματίας είναι Αλβανός και στη συνέχεια ότι σχεδόν κάθε Αλβανός είναι εγκληματίας, δύο μόνο αδικήματα διαπράττονται, σε απόλυτα μεγέθη, συχνότερα από αλλοδαπούς παρά από Έλληνες. Είναι η…ιδιαζόντως ειδεχθής «αλητεία – επαιτεία (σε 100 παρανομούντες Έλληνες αντιστοιχούν 143 ξένοι) και το έτερο «φρικτό» έγκλημα, η πλαστογραφία (100 προς 118).
Κανονική «τραμπάλα», λοιπόν: όσο πέφτει η εγκληματικότητα ανεβαίνει ο φόβος απέναντί της! Αλλά μήπως κι η «ισχυρή Ελλάδα» με τέτοιες τραμπάλες δεν βρήκε την υγειά της; Κάτω οι αποδοχές των μισθωτών σκλάβων, πάνω τα κέρδη των εργολάβων. Κάτω( ο πληθωρισμός, πάνω η ανεργία. Τα γηγενή θύματα ψάχνουν άλλα, εξιλαστήρια, μήπως και διασκεδάσουν την πραγματική ανασφάλειά τους. Η απέχθεια προς τους «κατώτερους» δεν χρειάζεται οπωσδήποτε το άλλοθι της εγκληματικότητας για να εκδηλωθεί. Πριν από 1,5 έτος, σε πανευρωπαϊκή έρευνα, τέθηκε το ερώτημα: «Να απελαύνονται όσοι μετανάστες μένουν άνεργοι για μεγάλο χρονικό διάστημα;». Καταφατικά απήντησε το 21,8% των Ισπανών που ρωτήθηκαν, το 40,4% των Ολλανδών και το 69% (!) των Ελλήνων.



Πηγή: http://www.politikokafeneio.com/metanastes/egklima150405.htm

[Turambar]

Σας έπεισα ε? 8)

--
ο προβοκάτωρ