Ενημέρωση για την κλιματική κρίση

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Θέματα Διπλωματικών Εργασιών ΤΗΜΜΥ
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Για ανανέωση (ή προσθήκη νέου) avatar, πρέπει η μεγαλύτερη διάσταση της εικόνας να είναι 110 pixels.

[Katarameno]

Πίνοντας καφέ με χάρτινα καλαμάκια για τη σωτηρία του πλανήτη θα καίμε LNG το οποίο επιβαρύνει το περιβαλλον δύο φορές περισσότερο απ ότι το αέριο αγωγού.
(από κάποιον από το Twitter)

sent from mTHMMY  

[L]

Ας δώσω κι εγώ τα δύο μου σεντ στο τόπικ.
Προτείνω να τσεκάρετε τα εξής τρία πράγματα:

1) Σαν χαλαρό εισαγωγικό entrypoint προτείνω τα βιντεάκια του Kurzgesagt:

Is It Too Late To Stop Climate Change? Well, it's Complicated.
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=wbR-5mHI6bo" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=wbR-5mHI6bo</a>

Can YOU Fix Climate Change?
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=yiw6_JakZFc" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=yiw6_JakZFc</a>


2) Ένα από τα πιο δυνατά άρθρα που έχω διαβάσει (μεγαλούτσικο, αλλά αξίζει):

The Uninhabitable Earth, Annotated Edition

Έχει γίνει και βιβλίο με περισσότερες λεπτομέρειες.


3) Τέλος, προτείνω να ρίξετε μία ματία στο Dark Mountain Project.

Άρθρο από The Guardian: Why I stopped believing in environmentalism and started the Dark Mountain Project

Το μανιφέστο του project είναι διαθέσιμο online εδώ.
Για τους τεμπέληδες παραθέτω το τελευταίο του κομμάτι:

THE EIGHT PRINCIPLES OF UNCIVILISATION

‘We must unhumanise our views a little, and become confident
As the rock and ocean that we were made from.’

   

1. We live in a time of social, economic and ecological unravelling. All around us are signs that our whole way of living is already passing into history. We will face this reality honestly and learn how to live with it.
2. We reject the faith which holds that the converging crises of our times can be reduced to a set of ‘problems’ in need of technological or political ‘solutions’.
3. We believe that the roots of these crises lie in the stories we have been telling ourselves. We intend to challenge the stories which underpin our civilisation: the myth of progress, the myth of human centrality, and the myth of our separation from ‘nature’. These myths are more dangerous for the fact that we have forgotten they are myths.
4. We will reassert the role of storytelling as more than mere entertainment. It is through stories that we weave reality.
5. Humans are not the point and purpose of the planet. Our art will begin with the attempt to step outside the human bubble. By careful attention, we will reengage with the non-human world.
6. We will celebrate writing and art which is grounded in a sense of place and of time. Our literature has been dominated for too long by those who inhabit the cosmopolitan citadels.
7. We will not lose ourselves in the elaboration of theories or ideologies. Our words will be elemental. We write with dirt under our fingernails.
8. The end of the world as we know it is not the end of the world full stop. Together, we will find the hope beyond hope, the paths which lead to the unknown world ahead of us.

[Elliot Alderson]

@L
Όλα όσα έστειλες πάνω ήταν πάρα πολύ ενημερωτικά αλλά για το 3) δεν είμαι τόσο σίγουρος

3) Τέλος, προτείνω να ρίξετε μία ματία στο Dark Mountain Project.

Άρθρο από The Guardian: Why I stopped believing in environmentalism and started the Dark Mountain Project

Το μανιφέστο του project είναι διαθέσιμο online εδώ.

Διάβασα το άρθρο από The Guardian και το μανιφέστο το διάβασα πολύ επιφανειακά. Θα αναφερθώ ξεχωριστά στο καθένα επειδή είναι διαφορετικά ως προς το περιεχόμενο.

Στο άρθρο ο συγγραφέας λέει για το πως εδώ και 15 χρόνια ασχολείται ενεργητικά με περιβαλλοντικά προβλήματα και ότι σταμάτησε να πιστεύει ότι η δράση του μπορεί να φέρει αλλαγή επειδή τα πράγματα γινόταν χειρότερα και οι περισσότερες καμπάνιες δεν δούλευαν. Το άρθρο γράφτηκε το 2010, όταν οι περισσότερες καμπάνιες όντως δεν δούλευαν. Τα τελευταία 3 χρόνια όμως το περιβαλλοντικό κίνημα έχει καταφέρει να κάνει την Ευρώπη να στοχεύσει να γίνει carbon-neutral εως το 2050, κάτι που είναι τεράστιο σε σχέση με τους στόχους της πριν πιεστεί, και μας δίνει μια ελπίδα ότι ίσως στο μέλλον ακολουθήσουν και άλλες ηπείροι/κράτη την πορεία της. Ναι, θα είναι πολύ αργά τότε, αλλά καλύτερα αργά παρά ποτέ. Δεν ξέρουμε τι τεχνολογίες θα υπάρξουν στο κοντινό μέλλον που ίσως αλλάξουν τα πάντα στα επόμενα 5 χρόνια για παράδειγμα, γι'αυτό δεν υπάρχει δικαιολογία να σταματήσουμε και να αποδεχτούμε το μέλλον μας όπως έκανε ο/η συγγραφέας. Άρα το γεγονός ότι οι καμπάνιες δεν δουλεύουν δεν ισχύει πια, τώρα που τα αποτελέσματα της κλιματικής κρίσης είναι πιο εμφανή στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων. Οι καμπάνιες είναι αυτές που έκαναν τις προηγούμενες ευρωπαικές εκλογές "κλιματικές εκλογές" με άτομα του πράσινου κινήματος να εκλέγονται από όλες τις χώρες της Ευρώπης όπως δεν έχει γίνει ποτέ ξανά. Οι καμπάνιες κατάφεραν το να εμφανιστούν στα debates των τελευταίων εκλογών στην Αμερική πολλές φορές ερωτήσεις για την κλιματική αλλαγή, που οδήγησαν τους υποψήφιους να ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλον για το ποιός θα έχει το καλύτερο κλιματικό πλάνο, και τον Biden στο τέλος να παίρνει στοιχεία από πολλά πλάνα των υποψηφίων και να φτιάχνει το δικό του (σε αντίθεση με τον Trump που δεν είχε πλάνο).

Το ότι τα πράγματα γίνονται χειρότερα, σε περιβαλλοντικό τομέα είναι απολύτως σωστό. Τα πράγματα όμως δεν γίνονται χειρότερα γενικά στον κόσμο, τουλάχιστον όχι ακόμα. Δεν υπήρξε καλύτερη εποχή για την ανθρωπότητα από την εποχή στην οποία ζούμε τώρα, τα τελευταία 50 χρόνια. Και αυτό είναι εν μέρη το θετικό αποτέλεσμα της καταστροφής του περιβάλλοντος, ότι καταφέραμε να αυξήσουμε (σε γενικούς βαθμούς) το βιωτικό επίπεδο, την μέση ηλικία θνησιμότητας, τον παγκόσμιο πληθυσμό κατά πάρα πολύ. Που το παω; Βρίσκω το άρθρο λίγο dated και σε γενικές γραμμές κάπως κακό σαν ιδεολογία.

Τα επιχειρήματα που παρουσιάζει για να υποστηρίξει ότι ο πολιτισμός σίγουρα θα καταρρεύσει και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για αυτό δεν είναι αρκετά και δεν με πείθουν. Εκτός από αυτό, η θέση του "θα τα παρατήσω επειδή δεν μπορώ να κάνω τίποτα" είναι υπερβολικά πολύ προνομιούχα για τα γούστα μου. Και είναι σημαντικό να εξηγήσω γιατί:

Είμαστε πολίτες της Ευρώπης, μιας από τις μεγάλες δυνάμεις στην παγκόσμια οικονομία και στον τομέα της περιβαλλοντικής μεταχείρισης. Δεν έχουμε βιώσει καν τα αποτελέσματα της κλιματικής κρίσης κατά κύριο λόγο. Είμαστε πολίτες της Ελλάδας, μιας σχετικά ανεπτυγμένης χώρας. Οι πράξεις μας μετράνε και έχουμε μια τεράστια ευθύνη ως άτομα που βρίσκονται σε προνομιούχες θέσεις να μιλήσουμε ή - ακόμη καλύτερα - να δώσουμε φωνή σε αυτούς που δεν έχουν. Και φυσικά αναφέρομαι σε ανεπτυσσόμενες χώρες, χώρες οι οποίες λόγω της γεωγραφικής τους θέσης βρίσκονται στις πρώτες γραμμές των κλιματικών επιπτώσεων, χώρες των οποίων οι κάτοικοι (και σίγουρα τα παιδιά τους) δεν έχουν συμβάλλει σχεδόν καθόλου στην κλιματική κρίση όμως πληρώνουν κάθε μέρα για αυτή με τον πόνο και τις ζωές τους. Είναι εύκολο για έναν Δυτικό ο οποίος δεν έχει κατανοήσει ακόμα τον πόνο των ανθρώπων που έχουν ανάγκη και την αδικία για όλα αυτά που περνάνε, να τα παρατήσει. Το πρόβλημα με το privilege είναι ότι δεν καταλαβαίνεις ότι το έχεις. Πολλοί από εμάς τους νέους όμως έχουμε αρχίσει να το καταλαβαίνουμε.
Κάθε δεκάδα βαθμού κελσίου μετράει σε χιλιάδες ζωές. Μπορεί να μην πετύχουμε να μην ξεπεράσουμε τους 1.5 βαθμούς, μπορεί να ξεπεράσουμε ακόμα και τους 4. Αυτό θα σημαίνει ότι ο κόσμος δεν θα είναι ο ίδιος όπως ήταν παλιά. Όμως ποιός ξέρει σε πόσους βαθμούς θα φτάναμε αν δεν δρούσαμε; Αν οι πράξεις μας οδηγήσουν σε λιγότερη θέρμανση ακόμη και μόνο κατά 0.1 βαθμό, αυτό θα σημαίνει ότι θα έχουμε σώσει χιλιάδες ζωές.

Οι σημερινές καμπάνιες-κινητοποιήσεις δεν μπορούν να αποτύχουν επειδή ο στόχος τους δεν είναι να σώσουν όλον τον πλανήτη και τον ανθρώπινο πολιτισμό. Αν αυτός ήταν ο στόχος θα γυρίζαμε όλοι στα σπίτια μας κλαμμένοι μετά από κάθε δράση. Ο στόχος τους είναι να κάνουν ό,τι μπορούν για τους ανθρώπους σε ανάγκη ζητώντας κλιματική δικαιοσύνη για αυτά που συμβαίνουν σήμερα και που θα συμβούν στο μέλλον. Είναι καθαρά ηθικός ο στόχος, και όχι κάποιος στόχος ενός σούπερ ήρωα που προσπαθεί να σώσει όλον τον κόσμο. Είναι ανάγκη όσων συμμετάσχουν.

Για εμένα είναι η ανάγκη να μπορώ να κοιτάξω τα ανίψια μου στα μάτια - γιατί παιδιά δεν ξέρω αν θέλω να κάνω - και να τους πω ότι έκανα ό,τι μπορούσα, ακόμη και αν αυτό δεν οδήγησε πουθενά. Ίσως μπορώ να τους δείξω και κάποια φωτογραφία ώστε να μην εκνευρίζονται από μέσα τους όπως εκνευρίζομαι εγώ με την παλαιότερη γενιά σήμερα...

Οπότε η στάση της αποδοχής με βρίσκει καθαρά αντίθετο, ίσως και προσβεβλημένο ακόμα. Ενώ κάποιος έχει τη δύναμη τουλάχιστον να προσπαθίσει επιλέγει να μην το κάνει; Δεν βλέπει πόσο οι άνθρωποι γύρω στον κόσμο υποφέρουν;

Για το μανιφέστο δεν έχω πολλά να πω. Το διάβασα πολύ επιφανειακά και προσωπικά μου έφερε μια αίσθηση εγγράφου από cult έτσι όπως ήταν δομημένο (χωρίς παρεξήγηση). Μιλάει πιο πολύ για την τέχνη απ'ότι κατάλαβα που, οκ, more power to you αν το τέλος του κόσμου είναι αυτό για το οποίο θες να κάνεις τέχνη. Μπορεί να οδηγήσει σε καλό περισσότερη τέχνη με αυτό το θέμα, όπως όλες οι apocalyptic ταινίες πχ mad max.

Ελπίζω να κατάλαβα σωστά το νόημα του άρθρου και να μην τα έγραψα όλα αυτά τζάμπα 

Ίσως τουλάχιστον βοηθήσουν κάποιον που αυτή τη στιγμή έχει μηδενιστικές (nihilistic δηλαδή) σκέψεις. Όλοι έχουμε αυτές τις σκέψεις, όμως δεν μπορούμε να αφήσουμε τον μηδενισμό (nihilism) να νικήσει τη ζωή μας.

[Katarameno]

@Elliot : Πάρτυ = μαζευόμαστε και χορεύουμε με μουσικάρες και μπυρόνια για να γνωριστείτε και καλύτερα μεταξύ σας. Άρα? Άρα δεν είμαστε σπίτι άρα δεν ανάβουμε θέρμανση άρα προστατεύουμε το περιβάλλον 
Άρα έρχεσαι στο πάρτι. Τι? Όχι?  Όχι αν μπορείς απέδειξε ότι δεν είναι φιλικό στο  περιβάλλον. 

sent from mTHMMY 

[Elliot Alderson]

@Elliot : Πάρτυ = μαζευόμαστε και χορεύουμε με μουσικάρες και μπυρόνια για να γνωριστείτε και καλύτερα μεταξύ σας. Άρα? Άρα δεν είμαστε σπίτι άρα δεν ανάβουμε θέρμανση άρα προστατεύουμε το περιβάλλον 
Άρα έρχεσαι στο πάρτι. Τι? Όχι?  Όχι αν μπορείς απέδειξε ότι δεν είναι φιλικό στο  περιβάλλον. 

sent from mTHMMY 

Τα ηχεία σου σε τι τρέχουν; Υδρογόνο;

[Katarameno]

Κάνουμε ποδήλατο  
Αν και σε κάθε thmmy party τραβάμε μπαλαντέζες για το θεαθήναι, έχουμε μερικούς "εθελοντές" σε ένα δωμάτιο που τους μαστιγώνουμε και κάνουν ποδήλατο, ναι σου λέω. Αν αμφιβάλεις μπορείς να έρθεις να στους δείξουμε. Εργασιακή γαλέρα, μη βλέπεις που το παίζουμε κάπως. 

sent from mTHMMY  

[Elliot Alderson]

Satellite images reveal lake with water supply for 2 million people in Chile has dried up



A vast lake which supplied drinking water for nearly two million people in Chile has dried up in the course of six years due to a multi-year drought.

The lake was one of the main sources of water supply for the Valparaíso region. Together with another lake, called Los Aromos, it was the water supply for nearly two million people. Many rural communities in the area are now having their drinking water delivered by trucks.

The lack of water has left local plant and animal life struggling to survive while tens of thousands of farm animals have died. In August 2019, Chile’s government declared agricultural emergencies in more than 50 areas.

It is the worst drought in modern history, with scientists attributing about 25 per cent of the event’s severity to climate change. The rest is linked to natural cycles in atmospheric circulation, ocean temperatures, and rainfall patterns.

https://uk.news.yahoo.com/satellite-images-reveal-lake-water-162127765.html

[Katarameno]

Satellite images reveal lake with water supply for 2 million people in Chile has dried up

Μια που πόσταρες χάρτη, να και ένας άλλος σημαντικός :
Τα δάση :


https://towardsdatascience.com/creating-beautiful-forest-maps-with-python-59a60fba3e27

[L]

Boy oh boy, κοίτα τι πήγες κι έκανες τώρα με όλο αυτό το κατεβατό και θα με κάνεις να κάτσω να γράψω πράγματα... Όχι τίποτα άλλο, αλλά θα απογοητεύσω το αγαπητό Καταραμένο και δε θα με λέει πια Lακωνικό. 

Στο θέμα μας τώρα, εγώ απλά ανέφερα το Dark Mountain project (disclaimer: δε σχετίζομαι κάπως με αυτό) ως μία από τις περιθωριακές, εναλλακτικές οπτικές που θεώρησα ότι θα πρέπει να υπάρχουν στο τόπικ για περισσότερη ποικιλία. Το μανιφέστο το έβαλα σα σημείο αναφοράς (είναι πράγματι παλιό, το project έχει αναπτυχθεί μέσα στα χρόνια), για να μη διαβαστεί επιφανειακά, αλλά να αποτελέσει εφαλτήριο για περαιτέρω αναζήτηση και σκάψιμο (tbh δεν ξέρω άμα έκανα καλά που βρήκα και έβαλα το άρθρο από The Guardian).

Γενικά η απάντησή σου ήταν σχετικά αναμενόμενη (χωρίς παρεξήγηση), με την έννοια ότι το project έχει χαρακτηριστεί από τους περισσότερους ακτιβιστές - από το κύριο ρεύμα των ακτιβιστών αν θες - ως απαισιόδοξο και μηδενιστικό. Ήδη π.χ. στο The Guardian ακολούθησε μετά από λίγο αυτό. Όπως το εκλαμβάνω εγώ, το project δεν είναι καθόλου μηδενιστικό. Αυτό που λέει απλά είναι ότι ο "πράσινος καπιταλισμός", θεμελιωδώς, δε μπορεί αποτρέψει την κατάρρευση του ανθρώπινου πολιτισμού. Είναι ένα κάλεσμα για να πετάξουμε το wishful thinking, να αποδεχτούμε την μακάβρια τρέχουσα κατάσταση και να επαναπροσδιορίσουμε τη θέση μας στον κόσμο.

Οι σημερινές καμπάνιες-κινητοποιήσεις δεν μπορούν να αποτύχουν επειδή ο στόχος τους δεν είναι να σώσουν όλον τον πλανήτη και τον ανθρώπινο πολιτισμό. Αν αυτός ήταν ο στόχος θα γυρίζαμε όλοι στα σπίτια μας κλαμμένοι μετά από κάθε δράση. Ο στόχος τους είναι να κάνουν ό,τι μπορούν για τους ανθρώπους σε ανάγκη ζητώντας κλιματική δικαιοσύνη για αυτά που συμβαίνουν σήμερα και που θα συμβούν στο μέλλον. Είναι καθαρά ηθικός ο στόχος, και όχι κάποιος στόχος ενός σούπερ ήρωα που προσπαθεί να σώσει όλον τον κόσμο. Είναι ανάγκη όσων συμμετάσχουν.

Η αλήθεια είναι ότι δεν παρακολουθώ τις σύγχρονες καμπάνιες (επίσης δεν έχω καν Twitter για να ακολουθώ αυτά που έστειλες ) και έτσι δεν έχω καλή εικόνα για το κατά πόσο έχουν αλλάξει. Όπως και να χει, το κόνσεπτ είναι ότι αφήνουμε στην άκρη το ecological grief και τις ψεύτικες ελπίδες, αναλύουμε την κατάσταση και αρχίζουμε να συζητάμε για το τι είναι εφικτό ή τι θέλουμε να κάνουμε για να νιώθουμε απλά καλά με τον εαυτό μας - πράγμα θεωρώ ότι συγκλίνει με την παραπάνω παράθεση.

Το ότι τα πράγματα γίνονται χειρότερα, σε περιβαλλοντικό τομέα είναι απολύτως σωστό.

Όχι απλώς είναι απολύτως σωστό, είμαστε στη μέση του 6^ου mass extinction event

Τα πράγματα όμως δεν γίνονται χειρότερα γενικά στον κόσμο, τουλάχιστον όχι ακόμα. Δεν υπήρξε καλύτερη εποχή για την ανθρωπότητα από την εποχή στην οποία ζούμε τώρα, τα τελευταία 50 χρόνια. Και αυτό είναι εν μέρη το θετικό αποτέλεσμα της καταστροφής του περιβάλλοντος, ότι καταφέραμε να αυξήσουμε (σε γενικούς βαθμούς) το βιωτικό επίπεδο, την μέση ηλικία θνησιμότητας, τον παγκόσμιο πληθυσμό κατά πάρα πολύ.

Εδώ θα διαφωνήσω κάθετα, αλλά δε θέλω να βγούμε εκτός τόπικ. Το "γενικά" είναι πολύ γενικό . Για κάθε μετρική που μπορείς να βρεις στο ότι  "πάμε καλύτερα", μπορώ να βρω τουλάχιστον άλλη μία στο ότι "πάμε χειρότερα" (βλ. και υπογραφή). Επίσης, το γεγονός ότι τις τελευταίες δεκαετίες παρατηρούμε όλη αυτήν την ανάπτυξη, δε σημαίνει ότι θα την έχουμε για πάντα, ίσα-ίσα υπάρχουν projections που είναι on schedule με δείκτες που λένε ότι έχουμε περίπου ως το 2040.

Αυτά προς το παρόν αγαπητ@

[Katarameno]

Πάντως εγώ "δε κατάλαβα" καθόλου το κομματάκι "Οι σημερινές καμπάνιες-κινητοποιήσεις δεν μπορούν να αποτύχουν επειδή ο στόχος τους δεν είναι να σώσουν όλον τον πλανήτη και τον ανθρώπινο πολιτισμό."

Οι σημερινές καμπάνιες-κινητοποιήσεις δεν μπορούν να αποτύχουν επειδή ο στόχος τους δεν είναι να σώσουν όλον τον πλανήτη και τον ανθρώπινο πολιτισμό.

Έχουμε καταλάβει τι σημαίνει αυτό? Γιατί το να το πετάμε έτσι χαλαρά ισούται με το να αποδεχόμαστε οτι κάποιοι θα επιζήσουν και κάποιοι θα πεθάνουν.

@L

Όχι τίποτα άλλο, αλλά θα απογοητεύσω το αγαπητό Καταραμένο και δε θα με λέει πια Lακωνικό.

Άστα αυτά τα "κόλπα"  , δε μ αγαπάς ούτε εσύ   Δε σου μιλάω  . Στο τόπικ για την πανδημία πόσταρες σκέτα links  , για παιχνίδια έγραφες "βιβλίο". Γράφε, δεν απογοητεύομαι. Με τα σκέτα links "φορτώνω" λίγο, δε λέω 

[L]

Με τα σκέτα links "φορτώνω" λίγο, δε λέω 

electricityMap: A real-time visualisation of the Greenhouse Gas (in terms of CO2 equivalent) footprint of electricity consumption

[Elliot Alderson]

Όπως και να χει, το κόνσεπτ είναι ότι αφήνουμε στην άκρη το ecological grief και τις ψεύτικες ελπίδες, αναλύουμε την κατάσταση και αρχίζουμε να συζητάμε για το τι είναι εφικτό ή τι θέλουμε να κάνουμε για να νιώθουμε απλά καλά με τον εαυτό μας - πράγμα θεωρώ ότι συγκλίνει με την παραπάνω παράθεση.

Έχω μπερδευτεί φουλ με αυτή τη συζήτηση. Ο ένας υποστηρίζει ότι πρέπει να αποδεχτούμε ότι κάποιοι θα ζήσουν και κάποιοι θα πεθάνουν, εγώ δεν μπορώ να το αποδεχτώ αυτό και μετά το καταραμένο κάνει quote εμένα και λέει:

Έχουμε καταλάβει τι σημαίνει αυτό? Γιατί το να το πετάμε έτσι χαλαρά ισούται με το να αποδεχόμαστε οτι κάποιοι θα επιζήσουν και κάποιοι θα πεθάνουν.

@L
Μου ζητάς να αφήσω πίσω το ecological grief και τις ψεύτικες ελπίδες και να αρχίσω να συζητάω τι μπορουμε να κάνουμε για να νιώσουμε απλά καλά με τον εαυτό μας. Εμένα το να παρατήσω άτομα να πεθάνουν ώστε εγώ να ζω στην άνεση δεν θα με κάνει σε κανένα σύμπαν να να νιώθω καλά με τον εαυτό μου. Το ξέρω ότι συμβαίνει ήδη, η μόνη διαφορά είναι ότι εγώ προσπαθώ να κάνω κάτι για αυτό ενώ κάποιοι άλλοι το έχουν αποδεχτεί. Όπως είπα, αποδοχή σημαίνει πόλεμος, πείνα, πανδημίες, εξαφάνιση. Όλα αυτά δεν είναι πράγματα από τα οποία είσαι προστατευμένος εσύ ή τα άτομα που αγαπάς. Άρα δεν καταλαβαίνω καθόλου αυτό το σκεπτικό. By definition είναι μηδενιστικό.

Αυτό που λέει απλά είναι ότι ο "πράσινος καπιταλισμός", θεμελιωδώς, δε μπορεί αποτρέψει την κατάρρευση του ανθρώπινου πολιτισμού.

Δεν πήρα καθόλου κάτι τέτοιο από όσα διάβασα αλλά είναι λίγο αστείο που το λες επειδή δεν υποστήριξα ποτέ ότι ο πράσινος καπιταλισμός είναι η λύση.

Εδώ θα διαφωνήσω κάθετα, αλλά δε θέλω να βγούμε εκτός τόπικ. Το "γενικά" είναι πολύ γενικό Tongue. Για κάθε μετρική που μπορείς να βρεις στο ότι  "πάμε καλύτερα", μπορώ να βρω τουλάχιστον άλλη μία στο ότι "πάμε χειρότερα" (βλ. και υπογραφή). Επίσης, το γεγονός ότι τις τελευταίες δεκαετίες παρατηρούμε όλη αυτήν την ανάπτυξη, δε σημαίνει ότι θα την έχουμε για πάντα, ίσα-ίσα υπάρχουν projections που είναι on schedule με δείκτες που λένε ότι έχουμε περίπου ως το 2040.

Για την ανάπτυξη έρχεσαι στα λόγια μου. Σε ένα ποστ που έστειλα ένα βίντεο της Kate Raworth υποστηρίζω ακριβώς αυτό.
Δεν μπορώ όμως να συμφωνήσω ότι διαφωνούμε για το "πάμε καλύτερα". Για εμένα δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα προτιμούσα να γεννηθω αυτόν τον αιώνα και όχι οποιονδήποτε άλλο (σε οποιοδήποτε μέρος της Γης). Αν εσύ έχεις άλλη άποψη θα μου κάνει τεράστια εντύπωση. Πες μας πότε θα προτιμούσες να ζούσες. Αλλά δεν μπορείς να επιλέξεις μέρος. Μόνο χρόνο.

[Katarameno]

Mα μας αναγκάζεις να τα ανοίγουμε όλα σε άλλο παράθυρο, κάτι που προκαλεί επιπλέον εκπομπές CO2 αλλά και μας τρώει και τη μνήμη με άλλο ένα tab. 

[L]

@Elliot νομίζω ότι όντως έχεις μπερδευτεί κάπως, θα επιχειρήσω να διαλευκάνω.

Μου ζητάς να αφήσω πίσω το ecological grief και τις ψεύτικες ελπίδες και να αρχίσω να συζητάω τι μπορουμε να κάνουμε για να νιώσουμε απλά καλά με τον εαυτό μας.

Όχι, δεν είπα αυτό. Άμα παρατηρήσεις καλύτερα, σε αυτό που έχω γράψει υπάρχει ένα διαζευκτικό "ή":

αρχίζουμε να συζητάμε για το τι είναι εφικτό ή τι θέλουμε να κάνουμε για να νιώθουμε απλά καλά με τον εαυτό μας.

Δεν πήρα καθόλου κάτι τέτοιο από όσα διάβασα αλλά είναι λίγο αστείο που το λες επειδή δεν υποστήριξα ποτέ ότι ο πράσινος καπιταλισμός είναι η λύση.

Δεν είπα ποτέ ότι υποστηρίζεις ότι ο πράσινος καπιταλισμός είναι η λύση. Το μανιφέστο θεωρεί απλά ότι δεν είναι (βλ. και priniciple no.2).

Δεν μπορώ όμως να συμφωνήσω ότι διαφωνούμε για το "πάμε καλύτερα". Για εμένα δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα προτιμούσα να γεννηθω αυτόν τον αιώνα και όχι οποιονδήποτε άλλο (σε οποιοδήποτε μέρος της Γης). Αν εσύ έχεις άλλη άποψη θα μου κάνει τεράστια εντύπωση. Πες μας πότε θα προτιμούσες να ζούσες. Αλλά δεν μπορείς να επιλέξεις μέρος. Μόνο χρόνο.

Δε μπορώ να συμφωνήσω στη διαφωνία σου για το ότι διαφωνούμε  . Για σένα δεν υπάρχει αμφιβολία, αλλά για μένα υπάρχει, όπως υπάρχει και στην ερώτηση "ποιο είναι το αγαπημένο σου φαγητό;" Το "πότε και πού θα προτιμούσες να ζούσες;" (δεν ξέρω γιατί αφαιρείς το πού, μπορεί να προτιμούσα να ζω στην Αμερική πριν 100 χρόνια από το να ζω στη ζούγκλα της Αφρικής σήμερα) είναι μία αντίστοιχη ερώτηση, με εξαιρετικά μεγάλη πολυπλοκότητα (σε σημείο που δεν ξέρω καν άμα έχει νόημα) και θεωρώ αρκετά αφελές το να απαντάει κανείς με τόση σιγουρία (btw, ρώτησα τον πατέρα μου πριν λίγο άμα θα προτιμούσε να είχε γεννηθεί όταν γεννήθηκα εγώ και μου είπε όχι  ). Όπως και να χει, μηδένα προ του τέλους μακάριζε, έλα και ξαναγράψε σε αυτό το τόπικ στα βαθιά σου γεράματα για να επιβεβαιώσεις ότι είχες εν τέλει δίκιο. 

Κλείνοντας, επισημαίνω ότι δε λέω να πάμε κόντα στα κινήματα και στις καμπάνιες, ούτε να μείνουμε άπραγοι, αλλά, χωρίς θλίψη και χωρίς ψεύτικες ελπίδες, να είμαστε ανοιχτοί να μελετήσουμε όλο το φάσμα των προσεγγίσεων του ζητήματος. Κάποιοι μπορεί να το βλέπουν top-down, άλλοι να το βλέπουν bottom-up.

Υ.Γ.: Και ώρα για το σχετικό παραμύθι:

Στο μεγάλο δάσος, όπου έμεναν όλα τα ζώα, άναψε φωτιά. Όταν η φωτιά ήταν μικρή, τα ζώα δεν έκαναν τίποτα για να τη σβήσουν. Ήταν πιο εύκολο για αυτά να πάνε σε κάποιο άλλο σημείο του δάσους, που δεν καιγόταν. Σιγά σιγά όμως, με τον αέρα η φωτιά φούντωσε. Τώρα το δάσος καιγόταν από άκρη σε άκρη. Τα ζώα, όταν είδαν το μέγεθος της φωτιάς, φοβήθηκαν τόσο πολύ που τράπηκαν σε φυγή. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω. Εκεί που όλα τα ζώα έφευγαν για να σωθούν, ο ελέφαντας, βλέπει ένα κολιμπρί, το πιο μικρό πουλί του δάσους. Κατευθύνεται προς την φωτιά και κουβαλάει στο ράμφος του, μια σταγόνα νερό.

"Πού πας;;", ρωτάει ο ελέφαντας το κολίμπρι. "Όλοι φεύγουμε!"
"Πάω να σβήσω τη φωτιά."
"Με μια σταγόνα νερό;;"
"Κάνω αυτό που μου αναλογεί", απαντάει το κολιμπρί και συνεχίζει το δρόμο του, προς τη φωτιά.

[Elliot Alderson]

Αυτό το mentality δεν το συμπαθώ.
Όταν διάβαζα για πανελλήνιες είχα στόχο να γράψω 20.000 μόρια. Το κατάφερα; Όχι. Απογοητεύτηκα; Καθόλου.
Το να βάλω έναν στόχο που είναι πρακτικά αδύνατος όμως με βοήθησε να γράψω όσο έγραψα και να περάσω σε αυτή την πολύ καλή σχολή ενώ αρχικά ήθελα να περάσω Φυσικό. Αν είχα βάλει στόχο τα 14.500 μόρια που έχει το Φυσικό πολύ πιθανών να μην βρισκόμουν σήμερα εδώ. Βάζοντας στόχο να γράψω όσο καλύτερα μπορώ με πίεσε να μάθω ολόκληρη την ύλη χωρίς σχεδόν κανένα κενό και να γράψω πάρα πολύ καλά.

Αυτό το ποστ δεν είναι για να καυχηθώ για τις γνώσεις μου :Ρ
Θέλω μόνο να πω πως ένας αδύνατος στόχος μπορεί πολλές φορές να σε πιέσει πολύ με αποτέλεσμα να έχεις πολύ καλύτερα αποτελέσματα απ'ότι θα σου έδινε ένας ρεαλιστικός στόχος.

Shoot for the stars... and you may actually hit the clouds.

Κανείς δεν έκανε ποτέ μεγάλες αλλαγές στον κόσμο όντας ρεαλιστής.

Και χρειαζόμαστε απελπισμένα μεγάλες αλλαγές σήμερα.