Ενημέρωση για την κλιματική κρίση

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Θέματα Διπλωματικών Εργασιών ΤΗΜΜΥ
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

[12:00-13:30]

Η γραμματεία είναι ανοιχτή καθημερινά 12:00-13:30

[Elliot Alderson]

Για παμεεεεεε

Εκατομμύρια στο Υπουργείο Πολιτικής Προστασίας (και Κλιματικής Κρίσης χαχαχαχαχα) και τι έχουμε ως αποτέλεσμα;

Copernicus: Η φωτιά έκαψε 4.322 στρέμματα σε Γλυφάδα, Βούλα και Βάρη



Αξίζει να σημειωθεί ότι, όπως αναφέρουν πηγές της Πολιτικής Προστασίας που επικαλείται το Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ), από την παραπάνω καμένη γη, τα 3.000 στρέμματα περίπου αποτελούσαν δάση από αναδασώσεις, μεγάλο μέρος των οποίων ήταν από την δεκαετία του '70, έπειτα από τη μεγάλη πυρκαγιά του 1974, η οποία είχε κάψει όλη την νότια πλαγιά του Υμηττού.

Η υπόλοιπη έκταση επίσης είχε αναδασωθεί στο παρελθόν, αλλά έχει ξανακαεί αρκετές φορές, γι' αυτό είχε κυρίως χαμηλή βλάστηση.

https://www.lifo.gr/now/greece/ypiresia-copernicus-sta-4322-stremmata-i-kameni-gi-se-glyfada-boyla-kai-bari#Echobox=1654596563

~~~~ Ε βέβαια.... Οι περισσότερες "αναδασώσεις" είναι μονοκαλλιέργειες, κάτι πάρα πολύ κακό για την βιοποικιλότητα του τόπου. Οι μονοκαλλιέργειες επίσης καίγονται σχετικά εύκολα (αναλόγως το φυτό) ή πέφτουν από ασθένειες λόγω της **έλλειψης βιοποικιλότητας** και πάλι στο φυσικό περιβάλλον. Είτε η φωτιά ήταν εμπρησμός είτε όχι δεν έχει και παρα πολλή σημασία, σημασία εχει το γεγονός ότι αυτό θα είναι ενα δύσκολο καλοκαίρι μιας και έχουμε ηδη σπάσει ρεκόρ θερμοκρασίας σε πάρα πολλά μέρη του πλανήτη. Περισσότερες πληροφορίες εδώ:

https://twitter.com/extremetemps




Επίσης: Ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον άρθρο από το The Guardian για την θαλάσσια μόλυνση σε ένα μέρος της Βρετανίας και για την προσπάθεια της βρετανικής κυβέρνησης αγνοήσει το πρόβλημα λέγοντας ψέματα.

The dead shellfish littering our beaches tell you a lot about safety and secrecy in Britain


With every passing week, it looks more like a cover-up. The repeated mass strandings of crabs and lobsters on the coast of north-east England, and the ever less plausible explanations provided by the government, are the outward signs of an undersea disaster and a grim new politics.

Last October, beaches around the Tees estuary and along the coast of North Yorkshire were suddenly covered in dead and dying crabs and lobsters. The government launched what it called an “investigation”. In January, hundreds of dogs reportedly fell ill after being walked on the same beaches. In February, a government press release announced that the mass death of sea creatures was caused by an “algal bloom” – a rapid increase in the population of algae that can release toxins into the water and affect other wildlife.

No report was published, no data, no evidence of any kind. An algal bloom in October seems highly unlikely in north-east England, as such blooms require high temperatures and clear water: the sea at the time was almost certainly too cold and turbid. No bloom had been noticed by the fishing community or any other water users.

Soon after the press release was published, another mass death of crabs and lobsters was reported on the same coastline. While an algal bloom in October is implausible, an algal bloom in February is impossible. The government reopened its investigation, but promptly shut it down again, on the extraordinary grounds that a few healthy crabs and lobsters had been caught. Nothing to see here.

Last month, there was another mass stranding of crabs and lobsters on the same beaches. Divers reported that the seabed immediately south of the River Tees was a “dead zone”: even the seaweed was dying.

The government has still not published its evidence. When I asked, it refused to send it to me. It was unable to produce a convincing explanation for this refusal. So we have no means of determining whether its methodology was robust, whether its data gathering, management and analysis was sound, or whether its conclusions reflected its results. Transparency is a basic scientific principle: if it’s not published, it’s not science.

A coalition of local commercial fishers and anglers raised the money for an independent investigation by the marine pollution consultant Tim Deere-Jones. He made a series of freedom of information requests, which revealed that the government’s only evidence for an algal bloom consisted of satellite images. But such images, without corroboration by water sampling, can be misleading: plumes of sediment can give similar results. Astonishingly, although there is no evidence that it conducted such sampling, the government concluded not only that a bloom had occurred, but that it was caused by a particular, toxic species: Karenia mikimotoi. This is the stuff of science fiction. Karenia thrives in temperatures between 20 and 24C. The average water temperature on this coast in October is 13C. There is no plausible mechanism by which a Karenia bloom could cause the mass death of lobsters and crabs without also killing large numbers of fish, sea urchins and many other species.

The freedom of information requests revealed something else: that the levels of a pollutant called pyridine in the north-eastern crabs the government tested were up to 74 times higher than those found in crabs caught in Cornwall. Pyridine is highly toxic to aquatic life. Despite this finding, the government press release claimed it has “ruled out chemical pollution as a likely cause”. It says that “pyridine was not present in water and surface sediment samples collected off the Tees”. Until we see the evidence, we have no means of knowing when, where and how such samples were taken, or how were they assessed.

Pyridine is a waste product of heavy industry, and is also manufactured as a base for insecticides and marine biocides. Several of the industries once located on the Tees estuary are likely to have produced it. Deere-Jones found that there were very high levels of pyridine derivatives in sediments in the estuary. A dredger started work in the mouth of the Tees at the end of September, deepening the channel. Deere-Jones’s hypothesis is that the dredger inadvertently exposed contaminated mud. This was then dumped at the legal disposal sites farther offshore. The currents flowing southwards, he believes, spread these sediments down the coast. As pyridine attaches itself to particles that fall to the seabed, and accumulates up the food chain, it is likely disproportionately to affect bottom-living scavengers such as lobsters and crabs.

The government’s insistence that chemical pollution was not responsible might seem hard to understand. But consider this. In July, work begins on the Teesside freeport, the biggest and most spectacular of the government’s fabled “Brexit opportunities”. The project is being overseen by the Conservatives’ favourite mayor, Ben Houchen.

Constructing the Tees freeport will require a massive dredging operation. To enable ships to dock at the new South Bank Quay in the Tees estuary, a crucial component of the freeport, the channel needs to be deepened from 9m to 13m, and the “berth pocket”, where the vessels moor, to almost 16m. This means excavating historic sediments that are likely to contain the chemical legacy of Teesside’s old industries. Questions have been raised about whether these sediments have been properly tested before dredging begins. If they turn out to be highly contaminated, the expense of removing them safely could be prohibitive.

https://www.theguardian.com/commentisfree/2022/jun/06/dead-shellfish-beaches-safety-secrecy-britain


Το άρθρο συνεχίζει αλλά πόσταρα ολο αυτό το κομμάτι εδώ γιατί είναι σημαντικό. Αυτή είναι η πολιτική πραγματικότητα αυτή τη στιγμή. Άδικη κατανομή του πλούτου, στενές σχέσεις πολιτικών και πλουσίων, νομικές εξαιρέσεις και χαμηλοί φόροι σε αυτούς που θα έπρεπε να πληρώνουν παραπάνω, περιβαλλοντικά εγκλήματα που στο πρόσωπο του νόμου είναι όλα δεκτά,......

Την τελευταία φορά που τσέκαρα, κανένα -σοβαρό- πολιτικό σύστημα δεν δομήθηκε με κάτι τέτοιο στο μυαλό. Είναι σημαντικό να αναγνωρίζουμε την διαφθορά και να μην κάνουμε λες και ολα είναι μέρος μια πολιτικής και ενός πολιτικού συστήματος που ταχα θα μας φέρει πρόοδο. Οι θάλασσες έχουν σχεδόν αδειάσει, τα ποτάμια ξεραίνονται, οι κλιματικοί πρόσφυγες αρχίζουν να πληθαίνουν και ο πόλεμος μας εχει παει ηδη παρα πολυ πίσω στην ενεργειακή μετάβαση, ενω έπρεπε να μας παει μπροστά.  Μισώ το να κινδυνολογώ. Αλλά τι άλλο να κάνει κάποιος όταν υπάρχει κίνδυνος;

[Elliot Alderson]

Climate change: Ukraine war prompts fossil fuel 'gold rush' - report


The world is witnessing a "gold rush" for new fossil fuel projects, according to a new report by leading climate change researchers.

Soaring energy prices spurred by Russia's invasion of Ukraine have led to new investment in oil and gas.

A report by Climate Action Tracker (CAT) says the world risks being locked into "irreversible warming".

There is broad consensus that the emission of gases produced by fossil fuels must be dramatically cut by 2030.

That is seen as the only path that would keep global temperature rises to 1.5 degrees and avoid the most damaging effects of climate change.

"There seems to be really a gold rush for new fossil fuel infrastructure," Professor Niklas Höhne of NewClimate Institute, a CAT partner, told BBC News.

"Supposedly it helps with short-term energy supply, but new infrastructure once it's built will be there for decades and we will definitely miss the climate targets," he said.

"If all these plans materialise they will either end up as massive stranded assets or they'll lock the world into irreversible warming," the CAT report says.

UN scientists have identified certain events like the melting of large ice sheets, or permafrost, which might act as "tipping points" unleashing further accelerated climate change.

The EU's plans to move away from using Russian fossil fuels and towards renewables have been criticised for continuing to fund fossil fuel infrastructure.

As part of what's called "REpowerEU" up to €12bn have been earmarked for gas pipelines and import facilities for liquefied natural gas (LNG) in what the European Commission says is a short-term move to secure energy supplies while renewable capacity is built.

https://www.bbc.com/news/science-environment-61723252


Ukraine war: Fossil fuel ‘gold rush’ could make global warming irreversible

https://www.euronews.com/green/2022/06/08/ukraine-war-fossil-fuel-gold-rush-could-make-global-warming-irreversible


You get the idea.

[Katarameno]

Τι λύση προτείνεις όμως δεν βλέπω.
Σε ποια μορφή ενέργειας πρέπει να βασιστούμε ως ανθρωπότητα?

[Elliot Alderson]

Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε αυτή τη στιγμή είναι να ρίξουμε οσο περισσότερο χρήμα γίνεται στην έρευνα για μπαταρίες, ανανεώσιμες πηγές, σύντηξη και υδρογόνο. Δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη πηγή που θα λύσει το πρόβλημα. Και αυτό προφανώς δεν μπορεί να εγγυηθεί οτι θα βρεθεί λύση. Όμως ακόμη και σε μια παραμορφωμένη αγορά λόγω των επιδοτίσεων στα ορυκτά καύσιμα, τα ηλιακά και αιολικά κατάφεραν να γίνουν πάρα πολύ φτηνά με ταχύτητα που ήταν μεγαλύτερη των προβλέψεων και πολυ λιγότερη χρηματοδότηση στην έρευνα. Το αν θα βρούμε λύση ή οχι εξαρτάται από το προς τα που θα ρεύσει το χρήμα τα επόμενα 8 χρόνια. Αν αφήσουμε τις πολυεθνικές πετρελαίου να χτίσουν ακόμη περισσότερες υποδομές για εξόρυξη καυσίμων, οι οποίες έχουν διάρκεια ζωής τουλάχιστον 30 χρόνια, είναι σαν να λέμε οτι θα χρησιμοποιούμε ορυκτά καύσιμα τουλάχιστον για τα επόμενα 30 χρόνια και ενω αυτή τη στιγμή απαιτείται μείωση τώρα εμείς αυξάνουμε την παραγωγή. Δεν βγάζει νόημα ούτε οικονομικά επειδή αν η Ευρώπη θέλει να γίνει μια carbon-neutral ήπειρος (που είναι ο στόχος της ως το 2050) και καταφέρει να το κάνει, αυτό σημαίνει οτι οι υποδομές που χτίζονται σήμερα θα σταματήσουν να δουλεύουν μέσα σε μερικά χρόνια.

Δεν υπάρχει μια ξεκάθαρη λυση μιας και το οικονομικό σύστημα αυτή τη στιγμή είναι εντελώς απαρχαιωμένο. Για εμένα πρέπει να ξαναδομηθεί απο την αρχή και το ξέρω οτι αυτό φέρνει ανατριχίλα σε πολλούς όταν το ακούνε αλλά τι να κάνουμε. Πρέπει να σταματήσουμε να βασιζόμαστε σε οικονομικά συστήματα του 18ου αιώνα επειδή πολύ απλά δεν δίνουν λύσεις για πολλά από τα σημερινά προβλήματα μας. Μια καλή αρχή θα ήταν να γίνει κάτι για την πολιτική επιρροή των εταιριών πετρελαίου σε πάρα πολλές χώρες. Και αυτό είναι το πρώτο εύκολο βήμα επειδή οι περισσότεροι μάλλον συμφωνούμε οτι δεν πρέπει οι τράπεζες και εταιρίες να επηρεάζουν τη νομοθεσία μιας χώρας, πληρώνοντας μηδενικούς φόρους και μπλοκάροντας κάθε προσπάθεια να ψηφιστούν νόμοι που είναι εστω και λίγο ενάντια στο συμφέρον τους. Αυτοί που διαφωνούν θα σου μιλήσουν συχνά για την ελευθερία και την δικαιότητα της αγοράς (free and fair markets). Αυτο που αδυνατούν να κατανοήσουν είναι οτι με αυτόν τον τρόπο η αγορά δεν είναι ούτε ελεύθερη ούτε δίκαιη. Είναι χτισμένη για να οφελεί κάποιους και πολλές φορές σαμποτάρει κάποιους άλλους.

Χρησιμοποίησα το πάνω παράδειγμα επειδή το καπιταλιστικό σύστημα είναι το πιο διαδεδομένο αυτή τη στιγμή, η αλήθεια είναι όμως οτι δεν μαρέσει να το αποκαλώ καπιταλιστικό γιατί υπάρχει μια τεράστια παρερμήνευση εννοιών όπως αυτή που μόλις εξήγησα (η οποία είναι βασικός πυλώνας του συστήματος όπως ειχε προταθεί). Είμαι πεπεισμένος οτι αν έφερνες τον Adam Smith και κανέναν οικονομολόγο του 19ου αιώνα να δει το σημερινό οικονομικό σύστημα θα σε έφτυναν βλέποντας την διαφθορά που υπάρχει καθώς και την αισχρή οικονομική διαχείρηση αυτή τη στιγμή σε παγκόσμιο επίπεδο.

Αν και κάποιοι στον τομέα μου θα νευριάσουν που το λεω, ρεαλιστικά ίσως να μην μπορούμε να καταφέρουμε να κάνουμε την ενεργειακή μετάβαση χωρίς την χρήση φυσικού αερίου. Η χρήση αυτή όμως πρέπει να γίνει μόνο με τελικό στόχο την πλήρη ανεξαρτητοποίηση από ορυκτά καύσιμα και σε συνεργασία με έγκυρα carbon-offsets. Το σημαντικό που πρέπει να ληφθεί υπόψη αν πάμε όντως στο φυσικό αέριο είναι οι διαρροές των σωληνών. Είναι απλό πρόβλημα, όμως πάνω σε αυτό βασίζεται εαν το φυσικό αέριο είναι τελικά οσο άκακο οσο μας λένε για το περιβάλλον. Επειδή αυτοί μιλάνε αποκλειστικά για την καύση του. Ο τρόπος που έρχεται στο σπίτι σου όμως είναι αυτός που δημιουργεί το πρόβλημα.

Πάντως οι επιστημονικές ανακαλύψεις υπάρχουν, παρόλο που πρέπει σίγουρα να βελτιωθούν. Είναι τα μικρά πράγματα που με προβληματίζουν και αυτά που δεν σκέφτονται πολλοί. Για παράδειγμα, το δίκτυο ηλεκτρισμού είναι αρχαίο σε παρα πολλές χώρες και αν θέλουμε να σταματήσουμε τη χρήση φυσικού αερίου και πετρελαίου για θέρμανση πρέπει να χτιστούν νεες υποδομές που θα μπορούν να υποστηρίξουν την μεταφορά τόσο μεγάλης ποσότητας ρεύματος στις πόλεις. Πες για παράδειγμα οτι αύριο μπαίνει σε λειτουργία το πρώτο εργοστάσιο πυρηνικής σύντηξης και είναι επιτυχία, έχουμε ανακαλύψει εναν νεο τρόπο να παράγουμε ενέργεια πανφτηνα. Θα πρέπει να περιμένουμε τουλάχιστον 10 χρόνια μέχρι να χτιστούν υποδομές υψηλών ρευμάτων ώστε να μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μια τέτοια τεχνολογία στα σπίτια μας. Το γεγονός ότι δεν δουλεύουμε από τώρα για τον επερχόμενο εξηλεκτρισμό των σπιτιών και της βιομηχανίας λεει παρα πολλά για το αν θα καταφέρουμε τελικά να μεταβούμε σε μια πράσινη οικονομία.

TL;DR Δεν υπάρχει ξεκάθαρη απάντηση, αυτή τη στιγμή το πρόβλημα έχει μια brute-force πιθανή λύση: Ρίξε τα πάντα πάνω του και δες τι κολλάει.

Edit: αυτές είναι οι πιθανές λύσεις για το ενεργειακό. Υπάρχουν υπερβολικά πολλές για το γενικό θεμα της κλιματικής κρίσης τις οποίες δεν αναφέρω.

[Elliot Alderson]

Ενημέρωση για την κλιματική κρίση:

Έχουν καεί πάρα πολλά μέρη αυτό το καλοκαίρι (και που είσαι ακόμα...). Πολλοί πιστεύουν ότι δεν φταίει μόνο η κλιματική αλλαγή για αυτό. Θα ακούσεις άτομα να λένε ότι όλες οι πυρκαγιές ξεκίνησαν λόγω εμπρησμού. Κάποιοι θα σου πουν ότι η ΝΔ τα καίει για να βάλει αιολικά και ηλιακά. Άλλοι θα πουν "τα έκαψαν όλα" χωρίς να είναι πολύ κατατοπιστικοι ως προς ποιοι είναι αυτοί που το έκαναν;;; Εγώ απλά κουνάω το κεφάλι συμφωνώντας με ο,τι μου λένε, προβληματισμένος μιας και οι αποδείξεις ότι πρόκειται για εμπρησμό είναι μηδενικές για τις περισσότερες πυρκαγιές. Δεν μπορεί όμως να ανάβουν όλες και μόνες τους. Ή μήπως τα πράγματα είναι χειρότερα από όσο είχαμε φανταστεί και όντως οι πυρκαγιές αυτές οφείλονται κατά έναν τεράστιο βαθμό στην κλιματική αλλαγή; Το μόνο που ξέρω είναι ότι κάποιοι εκεί στη Βουλή έχουν ψηφίσει να μπορούν τα καμμένα μέρη να χρησιμοποιηθούν για την εγκατάσταση αιολικών και ηλιακών πάρκων ελάχιστα χρόνια μετά την πυρκαγιά που προηγήθηκε. Οπότε κατά κάποιον τρόπο έχουμε δώσει κίνητρο στην βιομηχανία όλων αυτών των τεχνολογιών  (που υπόσχονταν να μας σώσουν) να δημιουργήσουν πυρκαγιές ώστε να μπορούν να υπογράψουν εξευτελιστικές συμφωνίες με το ελληνικό κράτος και να εκμεταλλευτούν την καμμένη γη. Δεν μπορώ να υποστηρίξω ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει γιατί ούτε και εγώ ξέρω τι να πρωτοπιστεψω. Όταν έχω όμως την ατυχία να υπάρχει κοντά μου τηλεόραση στην οποία αναγκαστικά ώρες ώρες πέφτει το μάτι μου και το θέμα των πυρκαγιών καλύπτεται μέσα σε πολλά άλλα, μου φαίνεται ότι είμαστε παντελώς ανίκανοι να κάνουμε μια αξιοπρεπή συζήτηση για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα. Ψάχνουμε αμέσως να αποδώσουμε ευθύνες (και καλά κάνουμε) όμως σπάνια επιτυγχάνουμε σε αυτό μας το εγχείρημα γιατί τελικά αποδεικνύεται ότι η απάντηση σε τέτοια ερωτήματα δεν είναι και τόσο απλή και τελικά καταλήγουμε στο ότι η ευθύνη βαραίνει αυτόν με τον οποίο εμείς έχουμε την μεγαλύτερη προσωπική αντίθεση. Η αντιπολίτευση θα σου πει ότι φταίει η πολιτεία. Ο υποστηρικτήςτης κυβέρνησης θα σου πει ότι φταίνε οι εμπρηστες. Η κυβέρνηση ότι φταίει η κλιματική αλλαγή. Μόνο που σιγά σιγά έρχεται Σεπτέμβριος, ξεχνάμε την κλιματική αλλαγή και μπαίνει ο χειμώνας, στον οποίο πρέπει να λύσουμε το πρόβλημα της ακρίβειας και της ενέργειας. Οπότε ανοίγουμε νέες μονάδες παραγωγής ενέργειας, αυξάνουμε την εξόρυξη ορυκτών καυσίμων. Την ίδια στιγμή ψηφίζουμε νόμους που  δίνουν κίνητρο στον εμπρησμό, παίρνουμε χρήματα από την Ευρώπη για να επενδύσουμε στο υπουργείο πολιτικής προστασίας (και κλιματικής κρισης - καλό αστείο) το οποίο ήδη έχει ρουφήξει ένα τεράστιο ποσό χρημάτων και μας αποδεικνύει πόσο καλή επένδυση ήταν αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Συνεργαζόμαστε με άλλες ευρωπαϊκές χώρες οι οποίες μας δανείζουν τον εξοπλισμό τους (προφανώς περιμένοντας και κάποιο αντάλλαγμα) και διοριζουμε χιλιάδες παπάδες και αστυνομικούς χωρίς να λύνουμε τα λειτουργικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η αστυνομία και ενισχύοντας περαιτέρω την πολιτική επιρροή της ορθόδοξης εκκλησίας στην Ελλάδα (μας οδήγησε μάλλον σε πολλά καλά την περίοδο του κορονοιου) ενώ οι πυροσβέστες παραπονιούνται συνεχώς για ελλείψεις σε προσωπικό και εξοπλισμό.  Και όχι... δεν είναι μόνο τα προβλήματα της συγκεκριμένης κυβέρνησης αυτά που αναφέρω. Είτε δεξιά είτε αριστερά, η πολιτική μας είναι απαρχαιωμένη και δεν μπορεί να λύσει τα σημερινά προβλήματα με κύριο αυτό της κλιματικής αλλαγής. Είναι υπερβολικά πολύ σημαντικό, πριν καούν όλα, να βρεθεί μια κυβέρνηση η οποία επιτέλους μπορεί να καταλάβει το βάθος του προβλήματος και που θα ξοδεύει τα χρήματα της ΕΕ σε επιστημονικές μεθόδους πρόληψης και αντιμετώπισης πυρκαγιών. Δεν φτάνει μόνο η αγορά ελικοπτέρων στα οποία μπροστα μπορούμε να βγούμε φωτογραφία. Πιο σημαντική είναι η αόρατη δουλειά των ανθρώπων που σκάβουν κομμάτια του δάσους απομονώνοντας τα μεταξύ τους με σκοπό να μην καεί όλο, ή αυτή των ανθρώπων που καίνε ελεγμένα ένα κομμάτι της χαμηλής χλωρίδας (όπως πευκοβελόνες) χωρίς να επηρεάζεται το υπόλοιπο δάσος έτσι ώστε αν ξεκινήσει πυρκαγιά να μην βρει αρκετό πόσο καυσίμου ώστε να εξαπλωθεί γρήγορα. Ή αυτών που κάνουν περιπολίες τα καλοκαίρια με νερό έτοιμο να σβήσει μια φωτιά.
Εγώ πάντως είμαι προβληματισμένος. Κάθε χρόνο τα πράγματα γίνονται όλο και χειρότερα. Η Ασία αντιμετωπίζει από τις αρχές του καλοκαιριού μέχρι και σήμερα έναν καύσωνα άνευ προηγουμένου με θερμοκρασίες που φτάνουν τους 50 βαθμούς και τα ΜΜΕ δεν έχουν αναφέρει τίποτα. Παράλληλα η Ευρώπη βρίσκεται σε έναν καύσωνα πολύ μικρότερο και λιγότερο σφοδρό και οι νεκροί μετριούνται στους χιλιάδες (η Ινδία δεν έχει κατά κύριο λόγο κλιματιστικά, η Ευρώπη έχει).
Οι μεγάλοι, οι οποίοι είναι και αυτοί που κυρίως ψηφίζουν, δεν έχουν ιδέα για τα προβλήματα που υπάρχουν σήμερα και ούτε και συμφέρει κανέναν να τους μάθει. Πολλά κανάλια έχουν ιδιοκτήτες με χρήματα στο πετρέλαιο (βλ. open) και στο εξωτερικό έχουν γίνει πολλές καταγγελίες για κανάλια που δεν επέτρεπαν τη χρήση του όρου κλιματική αλλαγή και πολλών άλλων.
Με λίγα λόγια είμαστε σε πολύ άσχημη κατάσταση. Όσο πιο γρήγορα κάνουμε κάτι, τόσο λιγότερο θα μας κοστίσει στο μέλλον γι'αυτό και ενώ είναι ήδη αργά για να σώσουμε κάποια πράγματα (κάποια δάση έχουν ήδη καεί, κάποια ζώα έχουν ήδη εξαφανιστεί), ποτέ δεν είναι αργά για να δράσουμε. Ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να εγκαταλείψουμε κάποιες από τις ανέσεις μας και να μοιραστούμε άλλες.

[Katarameno]

The Washington Post: The Arctic is warming much faster, as climate change's impact grows.

https://www.washingtonpost.com/climate-environment/2022/08/11/climate-changes-impact-intensifies-us-is-poised-pass-major-bill/

+

"Taken together, thinning and calving have reduced the mass of #Antarctica 's ice shelves by 12 trillion tons since 1997, double the previous estimate, the analysis concluded."
#GlobalWarming #ClimateCrisis
https://t.co/2SikHpxiDg

https://twitter.com/Laurie_Garrett/status/1558118256434724867

sent from mTHMMY  

[Elliot Alderson]

Europe’s rivers run dry as scientists warn drought could be worst in 500 years

Crops, power plants, barge traffic, industry and fish populations devastated by parched waterways

Across Europe, drought is reducing once-mighty rivers to trickles, with potentially dramatic consequences for industry, freight, energy and food production – just as supply shortages and price rises due to Russia’s invasion of Ukraine bite.

https://www.theguardian.com/environment/2022/aug/13/europes-rivers-run-dry-as-scientists-warn-drought-could-be-worst-in-500-years


Αυτός ο κλιματολόγος στο twitter ανεβάζει σχεδόν καθημερινά τα ιστορικά ρεκόρ που σπάμε.

https://twitter.com/extremetemps/status/1558502391233789956

[Elliot Alderson]

Scientists say new climate law is likely to reduce warming

Massive incentives for clean energy in the U.S. law signed Tuesday by President Joe Biden should reduce future global warming “not a lot, but not insignificantly either,” according to a climate scientist who led an independent analysis of the package.

https://apnews.com/article/biden-science-united-states-climate-and-environment-096af3f103c6170ddc31e69aa5bdfa6e

[Elliot Alderson]

Για τις πλημμύρες στο Πακιστάν.

https://www.bbc.com/news/world-asia-62728678.amp

https://twitter.com/SouthAsiaIndex/status/1564255495396917248

[Katarameno]

Στο Πακιστάν το 1/3 της χώρας κάτω από τα λασπόνερα, στην Κίνα πρωτοφανής καύσωνας διαρκείας μεγαλύτερος από κάθε άλλο καταγεγραμμένο καύσωνα, καλά πάμε ...

https://www.newscientist.com/article/2334921-heatwave-in-china-is-the-most-severe-ever-recorded-in-the-world/

sent from mTHMMY 

[Elliot Alderson]

Αυτή τη στιγμή διεξάγεται το COP27, η συνάντηση των Ηνωμένων Εθνών για το κλίμα στο Sharm El-Sheikh της Αιγύπτου.

Με σπόνσορα μέσα σε όλους τους άλλους και την Coca-Cola. Και όπως πάντα με τα λόμπυ εταιριών πετρελαίου να είναι προσκεκλημένα στη συνάντηση, αφήνοντάς τα να υπονομεύουν ανοιχτά τη δημοκρατία των χωρών που παίρνουν μέρος.

Coke Is a Sponsor of the Climate Summit in Egypt. Some Activists Aren’t Happy.
https://www.nytimes.com/2022/11/07/climate/coca-cola-sponsor-cop27-climate-egypt.html

Στα τελευταία COP, η ομορφιά βρισκόταν όχι στο εσωτερικό της εκδήλωσης αλλά εξω. Εκει όπου οργανώνονταν χιλιάδες ακτιβιστές που δεν προσκλήθηκαν στη συνάντηση καθώς και πάρα πολλοί πολίτες, με σκοπό να πιέσουν ώστε οι υποσχέσεις οι οποίες γίνονταν μέσα στο συγκρότημα να γίνουν ακόμη πιο φιλόδοξες. Επιλέγοντας την Αίγυπτο (με το αυταρχικό της καθεστώς) και το Sharm El-Sheikh ως το θέρετρο στο οποίο θα πάρει μέρος το φετινό COP, οι υπεύθυνοι έχουν κάνει υπερβολικά πολύ δύσκολη τη συγκέντρωση ακτιβιστών αυτή τη φορά, η οποία γίνεται όλο και πιο σημαντική οσο περνάνε τα χρόνια. Και αυτό γιατί η στέγαση στο θέρετρο είναι πολύ ακριβή και κάθε άλλη πόλη είναι υπερβολικά πολύ μακριά ώστε να βγάζει νοήμα η καθημερινή μετακίνηση στο COP.

Cop27: Surveillance and fear in Sharm el-Sheikh as Egypt clamps down on activists:
https://www.middleeasteye.net/news/cop27-egypt-sharm-el-sheikh-surveillance-activists-crackdown

Human rights defenders warn activists are being arrested ahead of Egypt's climate summit
https://www.cbc.ca/news/science/cop-27-egypt-protest-arrests-1.6639736

Egypt: Arrests over calls for protests during COP27 expose reality of human rights crisis
https://www.amnesty.org/en/latest/news/2022/11/egypt-arrests-over-calls-for-protests-during-cop27-expose-reality-of-human-rights-crisis/

Από ακτιβιστή που είναι εκει:
https://billmckibben.substack.com/p/activists-are-the-engine


Egypt Denies Entry to Activist at Climate Talks
Denial Comes in Wake of Pressure to Release Prominent Activist
https://www.hrw.org/news/2022/11/10/egypt-denies-entry-activist-climate-talks

Εντωμεταξύ ο Μητσοτάκης ανακοινώνει την επιστροφή (προσωρινά) στον λιγνίτη, με στόχο τη διασφάλιση της ενεργειακή ακαιρεότητας της χώρας.

<a href="https://www.youtube.com/watch?v=TeuBU6hY-sQ" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=TeuBU6hY-sQ</a>

Επίσης φαίνεται να παρουσιάζει την ενεργειακή μετάβαση ως μια ευκαιρία για την Ελλάδα να κάνει για ακόμη μια φορά μπίζνες. Είναι αλήθεια. Γι'αυτό και οι ανεμογεννήτριες εγκαθίστανται σε όποια κορυφή βρεθεί, ανοίγοντας τεράστιους δρόμους και καταστρέφοντας τα τοπικα οικοσυστήματα περιοχών που ανοίκουν σε κοινότητες χωρίς σημαντική πολιτική φωνή ώστε να μπορέσουν να εναντιωθούν. Η ίδια ιστορία ισχύει και με τα ηλιακά. Εξάλλου είναι πια ο πιο φτηνός τρόπος παραγωγής ενέργειας και αν η νοοτροπία παραμείνει ίδια, υπάρχουν έγκυροι τρόποι να καταστρέψεις το περιβάλλον εγκαταθιστώντας ΑΠΕ, όσο παράλογο και να ακούγεται κάτι τέτοιο.

Όσοι ασχολούμαστε με αυτά τα θέματα δεν είμαστε έκπληκτοι ούτε πιστεύουμε τη δικαιολογία του πολέμου στην Ουκρανία. Ενώ ο πόλεμος όντως έκανε τα πράγματα δύσκολα, τα προβλήματα της ενεργειακής κρίσης υπάρχουν λόγω της συνεργασίας των εταιριών-αρπακτικών με κυβερνήσεις, με τελικό σκοπό το στύψιμο μέχρι και της τελευταίας σταγόνας κέρδους από τους πολίτες. Εξάλλου υπήρξε πόλεμος που δεν έφερε χρήμα στις εταιρίες πετρελαίου για όσο καιρό αυτές υπάρχουν;
Το COP27 είναι μια καταστροφή και είναι πια προφανές ότι δεν πρέπει να βασιζόμαστε στις συζητήσεις των ελίτ για να λυθεί το πρόβλημα της κλιματικής κρίσης. Στο εξωτερικό όλο και περισσότερο βλέπουμε πια συνεργασία μεταξύ αριστερών συλλογικοτήτων με περιβαλλοντικούς ακτιβιστές για την από κοινού άσκηση πολιτικής πίεσης στο θέμα της κλιματικής αλλαγής, το οποίο είναι και θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων πάνω από όλα. Στην Ελλάδα σε αυτό είμαστε πάρα πολύ πίσω. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες για την απουσία της αριστεράς από τις κλιματικές συζητήσεις. Στα επόμενα 7 χρόνια που απομένουν θα χρειαστούμε την βοήθεια όλων ώστε να αποφύγουμε τις χειρότερες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Ας συνεργαστούμε σε αυτό τουλάχιστον και το μεγαλύτερο πρόβλημα της ανθρωπότητας ας είναι αυτό που θα μας ενώσει και όχι που θα μας διχάσει. Είναι ο μόνος τρόπος να εξασφαλιστεί ενα καλύτερο μέλλον για όλους.

[Elliot Alderson]

Οκ θα μου πείτε τα ξανακουσαμε αυτά και παλιά και δεν οδήγησε σε τίποτα.

Εγώ πιστεύω ότι η σύντηξη είναι ο μόνος τρόπος έξω από την τρύπα που έχουμε σκάψει οπότε προτείνω να ρίξουμε όσο περισσότερη χρηματοδότηση γίνεται στην ανάπτυξη της.

Αν μπόρεσε να βγει το εμβόλιο του κορονοιου τόσο γρήγορα, έχω πίστη ότι θα μπορέσει με αρκετή χρηματοδότηση να επιταχυνθεί σημαντικά η έρευνα για την πυρηνική σύντηξη.

https://youtu.be/w-5bNFg50KU


Όπως και το εμβόλιο όμως, πρέπει να σιγουρευτούμε ότι η ένταξη της θα γίνει με δίκαιο τρόπο σε όλες τις χώρες της γης.

https://www.google.com/amp/s/amp.cnn.com/cnn/us/live-news/nuclear-fusion-reaction-us-announcement-12-13-22/index.html

[Katarameno]

Επειδή όπως είπε κάποιος "Οικολογία χωρίς πολιτική άποψη - χωρίς ταξική συνείδηση είναι απλά κηπουρική"

Ολοταχώς προς τη δυστοπία του πλανήτη-«κλίβανου»



Πάνος Κοσμάς
Post published:15/05/2022

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα των Συντακτών, Σαββατοκύριακο 14-15 Μαϊου.

Στην κινηματογραφική ταινία «Don’t look up» ο ανθρώπινος πολιτισμός καταστρέφεται ακαριαία από την πρόσκρουση στη Γη ενός κομήτη, την οποία οι πολιτικοί και μιντιακοί μηχανισμοί της εξουσίας στην αμερικανική υπερδύναμη αποκρύπτουν, προσβλέποντας στην αναχαίτισή του με «εξωτικά» τεχνολογικά μέσα, τα οποία αποδεικνύονται υπερτιμημένα και ατελέσφορα όταν πλέον δεν υπάρχει χρόνος για οποιαδήποτε άλλη αντίδραση. Επιλέγουν αυτή τη «λύση», που επί ποινή καταστροφής του ανθρώπινου πολιτισμού αποδεικνύεται μη λύση, για να μη διαταράξουν την εύρυθμη λειτουργία και αναπαραγωγή του μηχανισμού κερδοφορίας και του συστήματος εξουσίας, που μεταξύ άλλων στηρίζεται στην άγνοια, την παραπλάνηση και την εμπέδωση της καταναλωτικής -έστω και φτωχικής για τους περισσότερους- μακαριότητας στους πολίτες-υποτελείς. Στη συγκλονιστική επωδό της ταινίας, επίλεκτα μέλη της ελίτ της εξουσίας διασώζονται σε κρυογονικούς θαλάμους για να «ξυπνήσουν» σε έναν άλλον πλανήτη επικίνδυνο και για τους ίδιους, αλλά τα δισεκατομμύρια της «μαρίδας» του ανθρώπινου πολιτισμού πεθαίνουν.

Όλα τα μηνύματα αυτής της ταινίας ταιριάζουν απόλυτα με την περίπτωση μιας άλλης καταστροφής που απειλεί την ανθρωπότητα και γίνεται όλο και πιο κοντινή: της κλιματικής αλλαγής – καλύτερα, κλιματικής κρίσης. Είμαστε ήδη στην ιστορική στιγμή που ο «κομήτης» της κλιματικής αλλαγής άρχισε να γίνεται ευδιάκριτος διά γυμνού οφθαλμού στο στερέωμα της ανθρωπότητας. Φτάνουμε, ίσως και σε λιγότερο από μία δεκαετία από το σωτήριο έτος 2022, στο ξεπέρασμα του σημείου μη επιστροφής, πέραν του οποίου η ανθρωπότητα θα βιώσει τις συνέπειες μη αντιστρεπτών κλιματικών καταστροφών. Ως τέτοιο σημείο μη επιστροφής έχει ορισθεί η αύξηση της ατμοσφαιρικής θερμοκρασίας στον πλανήτη Γη κατά ενάμιση βαθμό Κελσίου (1,5 oC) σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή.
Ο Daniel Tanuro έχει περιγράψει παραστατικά τη δυστοπική αυτή προοπτική με τις λέξεις «πλανήτης-κλίβανος».1
Οι ομοιότητες και αναλογίες με τα εξιστορούμενα στο «Don’t look up» είναι πολλές και ανατριχιαστικές (άλλωστε, η ίδια η ταινία θεωρήθηκε μια αλληγορία που παρέπεμπε στην κλιματική αλλαγή):

Οι κυβερνήσεις αποτυγχάνουν επί σειρά δεκαετιών (από τη Σύνοδο του Ρίο το 1992 και μέχρι την Σύνοδο της Γλασκόβης στα τέλη του 2021) να συμφωνήσουν σε πραγματικά αποτελεσματικά μέτρα για την έγκαιρη ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής και να εγγυηθούν τον απαραίτητο μηχανισμό υλοποίησής τους.

Εντελώς αντίθετα, ο πόλεμος στην Ουκρανία και η κλιμάκωση της ενεργειακής κρίσης έχουν σημάνει τη γενική (επι)στροφή στον άνθρακα, δηλαδή ένα πισωγύρισμα αντί της αναγκαίας «φυγής προς τα μπρος».

Καθώς όλα τα προηγούμενα οδηγούν αναπόφευκτα στο ξεπέρασμα του σημείου μη επιστροφής, εμφανίζονται οι θεωρίες περί «προσωρινής υπέρβασης» του 1,5 oC, οι συνέπειες της οποίας θα θεραπευθούν εκ των υστέρων (!) χάρη σε νέες τεχνολογίες δέσμευσης του διοξειδίου του άνθρακα – τόσο αξιόπιστες όσο και οι τεχνολογίες που στο «Don’t look up» θα διέλυαν τον κομήτη σε ακίνδυνα θραύσματα σώζοντας τον πλανήτη…

Η μακαριότητα ότι τελικά «θα τη γλιτώσουμε σαν από θαύμα» και η μεταφυσική αίσθηση ότι «έχουμε ακόμη χρόνο» οδηγούν στην άποψη ότι δεν πειράζει αν χαθεί «λίγος χρόνος ακόμη». Όπως έγραφε εύγλωττα ο Andreas Kluth στο Bloomberg Opinion στα τέλη Μαρτίου, «Πρώτα ο Πούτιν, μετά η κλιματική αλλαγή»…

Υπάρχει βέβαια και μια μεγάλη αλλά καθόλου ανακουφιστική διαφορά: αντί για μια ακαριαία εξαφάνιση του ανθρώπινου πολιτισμού εξαιτίας της πρόσκρουσης στη Γη ενός κομήτη, να υποστούμε μια βασανιστική μακρόχρονη αποσύνθεση στον «πλανήτη-κλίβανο», με θύματα τα φτωχότερα στρώματα του πληθυσμού σε κάθε χώρα και τις φτωχότερες χώρες του πλανήτη. Είναι πιο κοντά στον τρόπο και στα κριτήρια πολιτικής διαχείρισης του συστήματος του κέρδους, αλλά και στις ιστορικές του «δεξιότητες», να σκεφτεί κρυογονικούς θαλάμους για τη σωτηρία των ελίτ, παρά να κάνει κράτει στις μηχανές του κέρδους για να σωθεί η ανθρωπότητα – του είναι αδύνατον να μην είναι ο εαυτός του!

Οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής

Ένα πρόχειρο απάνθισμα των βασικών συνεπειών της κλιματικής αλλαγής περιλαμβάνει τα ακόλουθα:

Νησιωτικά έθνη και 136 από τα πιο ιστορικά μέρη και πόλεις του κόσμου θα εξαφανιστούν κάτω από τη στάθμη της θάλασσας.
Εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι θα εκτοπιστούν μέχρι το 2050.
Τα ακραία καιρικά φαινόμενα (παρατεταμένες ξηρασίες, πυρκαγιές, πλημμύρες, τυφώνες) θα ενταθούν και πολλαπλασιαστούν.
Η ερημοποίηση και η λειψυδρία θα επεκταθούν σε πολλά μέρη του κόσμου, μειώνοντας την γεωργική παραγωγή και οξύνοντας σε μόνιμη βάση την επισιτιστική κρίση.
Θα αυξηθεί η νοσηρότητα, θα υπάρξει μεγάλη εξάπλωση της ελονοσίας και του δάγκειου πυρετού και, σε συνδυασμό με τους όρους παραγωγής στον μεγάλο αγρο-κτηνοτροφικό τομέα, θα ευνοείται η περιοδική εμφάνιση πανδημιών με βάση τις ζωονόσους.
Το 100% των υφάλων θα εξαφανιστεί μέχρι το 2050.
Ο αριθμός των υποσιτισμένων παιδιών θα αυξηθεί κατά 20.000.000 μέχρι το 2050 μόνο από αυτή την αιτία.

Αν θέλουμε όμως μια συνολική, περιεκτική περιγραφή του δυστοπικού μέλλοντος που προδιαγράφεται, αυτή είναι η ακόλουθη:

«Δεν υπάρχει κανένας καταψύκτης για να βάλουμε μέσα του τον πλανήτη για να τον καταψύξουμε. Με άλλα λόγια, από τη στιγμή που θα ξεκινήσει, η αποσάθρωση της Γροιλανδίας (ή οποιουσδήποτε άλλου παγετωνικού καλύμματος) θα είναι αδύνατο να σταματήσει πριν φτάσει σε μια νέα ενεργητική ισορροπία του συστήματος Γη. Στο μεσοδιάστημα, αυτή η αποσάθρωση εγκυμονεί τον κίνδυνο να προκαλέσει αλυσίδα “θετικών αναδράσεων”: Μετατροπή της Αμαζονίας σε σαβάνα, αποσάθρωση των γιγάντιων παγετώνων της Ανταρκτικής, ανεπίστρεπτο λιώσιμο του περμαφρόστ… Ένα γιγάντιο κλιματικό ντόμινο θα μπορούσε να καταλήξει γρήγορα σε αύξηση 4 έως 5 °C της μέσης θερμοκρασίας της επιφάνειας της Γης. Οι ειδικοί φοβούνται ότι αυτή η ανεξέλεγκτη υπερθέρμανση σπρώχνει τον πλανήτη έξω από το σχετικά σταθερό καθεστώς μέσα στο οποίο ταλαντεύεται εδώ και 1,5 εκατομμύριο χρόνια (εναλλαγή παγετωνικών και μεσοπαγετωνικών περιόδων). Η Γη θα έμπαινε τότε σε ένα νέο καθεστώς, ανάλογο με εκείνο της Πλειόκαινου: Στον “πλανήτη-κλίβανο”.

Είναι αδύνατο να φανταστούμε πώς θα είναι μια τέτοια ανατροπή αλλά ένα πράγμα είναι εντελώς βέβαιο: Αν το είδος μας επιβιώσει, αυτό δεν θα συμβεί με ένα πληθυσμό επτά ή οκτώ δισεκατομμυρίων ανθρώπων, και οι φτωχοί θα είναι σίγουρα τα κύρια θύματα του κατακλυσμού – η κύρια “μεταβλητή της προσαρμογής” (γνωστή η επωδός…). Η αποτρόπαια απάνθρωπη πολιτική απέναντι στους μετανάστες και μετανάστριες επιτρέπει στο καθένα και στην καθεμία να φανταστεί το περίγραμμα αυτής της βαρβαρότητας που έρχεται».1

Από το Παρίσι στη Γλασκόβη και ύστερα στον πόλεμο, η «κατάλληλη στιγμή» αναβάλλεται διαρκώς

Στον απόηχο της Συνόδου του Παρισιού για το κλίμα, η έκθεση για τον 1,5°C της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή του ΟΗΕ (στο εξής: Διακυβερνητική) το 2019 έπεσε σαν κεραυνός, καθώς ξεκαθάρισε δύο πράγματα που μέχρι τότε περιβάλλονταν από συνειδητή σύγχυση: Πρώτο, ότι τα ορυκτά καύσιμα δεν έχουν απλώς «συμμετοχή» αλλά καταλυτική επίδραση στην υπερθέρμανση, δεύτερο, ότι το όριο του 1,5% οC είναι κρίσιμο για την ενεργοποίηση του μηχανισμού μη αντιστρεπτών διαδικασιών και συνεπειών της κλιματικής αλλαγής.

Στον απόηχό της, το 2021 ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (IEA), που αν και φύσει τεχνοκρατικός και τοποθετημένος στον κόσμο της αγοράς, πήρε στα σοβαρά αυτές τις διαπιστώσεις, εκπόνησε και δημοσιοποίησε έκθεση η οποία λέει ότι για να επιτευχθεί ο στόχος του «ουδέτερου ισοζυγίου άνθρακα» το 2050 πρέπει να ληφθούν δρακόντεια μέτρα και μάλιστα στον βραχυχρόνιο ορίζοντα, όπως: απαγόρευση ήδη από το 2021 της ανάπτυξης νέων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου, του ανοίγματος νέων ανθρακωρυχείων και της επέκτασης της παραγωγικής ικανότητας των υπαρχόντων, της αδειοδότησης νέων σταθμών παραγωγής ενέργειας με άνθρακα, εγκατάλειψη του άνθρακα ήδη από το 2030 στις αναπτυγμένες οικονομίες και κλείσιμο από το 2040 σε όλο τον κόσμο όλων των σταθμών παραγωγής ενέργειας με ορυκτά καύσιμα.2

Μπορεί κανείς να καταλογίσει δικαίως πολλά στους τεχνοκράτες της αγοράς, αλλά πρέπει να τους αναγνωρίσει δεν παίζουν με τα συμπεράσματα. Αν πρέπει να πάρουμε στα σοβαρά τον στόχο για «ουδέτερο ισοζύγιο άνθρακα» μέχρι το 2050, πρέπει να γίνουν -τουλάχιστον- αυτά που λέει ο ΙΕΑ.

Ωστόσο, πάντα υπάρχει ένας «καλός λόγος» για να μη γίνουν αυτά που πρέπει όταν πρέπει. Έτσι, το 2021 δεν ήταν η «κατάλληλη στιγμή» γιατί έπρεπε να καλυφθούν οι αυξημένες ενεργειακές ανάγκες της επανεκκίνησης της οικονομίας ύστερα από τη μεγάλη ύφεση της πανδημίας. Από τα μέσα του 2021 και ύστερα δεν ήταν η «κατάλληλη στιγμή» γιατί η αυξημένη ζήτηση και τα προβλήματα στις εφοδιαστικές αλυσίδες είχαν ήδη ενεργοποιήσει τον μηχανισμό της αύξησης των τιμών των ορυκτών καυσίμων.

Το 2022 αποδείχθηκε επίσης «ακατάλληλη στιγμή», λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, που επιδείνωσε την ενεργειακή κρίση. Ακόμη χειρότερα, δόθηκε το γενικό σύνθημα: άνθρακας, περισσότερος άνθρακας!    

Μπορεί κανείς να ελπίζει ότι τα επόμενα χρόνια θα υπάρξει η αναγκαία επιτάχυνση ώστε να κερδηθεί ο χαμένος χρόνος; Δυστυχώς, όχι. Η απόφαση γενικής (επι)στροφής στον άνθρακα είναι μεσοπρόθεσμης διάρκειας, έχει, αντίστοιχα, μεσοπρόθεσμες επιπτώσεις και συνεπάγεται μεσοπρόθεσμου χαρακτήρα δεσμεύσεις. Οι λόγοι είναι προφανείς:

Η διατήρηση και διεύρυνση των δυνατοτήτων εξόρυξης απαιτεί επενδύσεις. Κανείς δεν είναι διατεθειμένος να κάνει τέτοιες επενδύσεις αν δεν έχει την εγγύηση των κυβερνήσεων ότι η παραγωγή του θα αξιοποιηθεί όχι μόνο το 2022 και το 2023 αλλά και την επόμενη 5ετία-10ετία. Το εμπάργκο στα ρωσικά ορυκτά καύσιμα από τις χώρες της Δύσης, σημαίνει μια επιπλέον πίεση ώστε αυτές οι επενδύσεις να παραμείνουν μεσοπρόθεσμα.
Η ενεργειακή κρίση και οι υψηλές τιμές ενέργειας δεν αφήνουν περιθώρια για δημιουργία επιπλέον προβλημάτων στην προσφορά.
Η κάλυψη των αναγκών με επέκταση της παραγωγής πυρηνικής ενέργειας (που στα τέλη του 2021 κηρύχθηκε «καθαρή» ενέργεια και οι επενδύσεις γι’ αυτήν περιλαμβάνονται επίσημα στις επιλέξιμες ευρωπαϊκές δαπάνες για δημόσια χρηματοδότηση) απαιτεί επίσης υψηλές δημόσιες επενδύσεις και πολύ χρόνο μέχρι να αποδώσει. Ακόμη και αν επιχειρηθεί μαζική στροφή στην πυρηνική ενέργεια, πάλι ο άνθρακας θα θριαμβεύσει μεσοπρόθεσμα – και το σημείο μη επιστροφής θα ξεπεραστεί σύντομα!

Η επισιτιστική κρίση απαιτεί εντατικοποίηση της γεωργικής παραγωγής κατά το πρότυπο των μεγάλων γεωργικών εκμεταλλεύσεων, και αυτές είναι εξαιρετικά ενεργοβόρες.

Σε συνθήκες υψηλών κρατικών και ιδιωτικών χρεών, υψηλού πληθωρισμού και μεγάλων κρατικών ελλειμμάτων, οι επενδύσεις σε εναλλακτικές μορφές ενέργειας γίνονται υπόθεση του ιδιωτικού τομέα, ενώ οι αναγκαίες δημόσιες υποδομές που πρέπει να αναπτυχθούν παράλληλα, καθυστερούν.

Τούτων δοθέντων, το πρώτο τουλάχιστον μισό της τρέχουσας δεκαετίας θα εξακολουθήσει να είναι «ακατάλληλο» για την απαιτούμενη «πάση δυνάμει» υλοποίηση μέτρων ενεργειακής μετάβασης. Επομένως, η υπέρβαση του 1,5% οC μέχρι το 2030 ή τις αρχές της επόμενης δεκαετίας γίνεται η ισχυρά πιθανή εξέλιξη.

Στο ενδεχόμενο διεθνούς οικονομικής ύφεσης, η κατανάλωση ορυκτών καυσίμων θα μειωνόταν, αλλά ανεπαρκώς και, κυρίως, προσωρινά: οι συνέπειες της ύφεσης θα αδυνάτιζαν ακόμη περισσότερο τα σχέδια για την απαραίτητη κρατική χρηματοδότηση για εναλλακτικές μορφές ενέργειας, αλλά και για απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα. Ένα χρηματοπιστωτικό «κραχ», που επίσης πιθανολογείται ισχυρά, θα είχε την ίδια επίδραση: μεταξύ άλλων, θα περιέπλεκε τη λειτουργία του χρηματιστηρίου ρύπων και την γενίκευσή του – όπως αποφασίστηκε πρόσφατα στη Σύνοδο της Γλασκόβης. Όταν για την κλιματική αλλαγή έγιναν ελάχιστα ή ανεπαρκή στην περίοδο που τα κέρδη και η κατανάλωση (αυτών που είχαν τη δυνατότητα να καταναλώσουν) έχαιραν σχετικά καλής υγείας, δεν δικαιούμαστε να ελπίζουμε ότι θα γίνουν τώρα, σε συνθήκες πολέμου, ενεργειακής και επισιτιστικής κρίσης και υψηλού πληθωρισμού. Όπως θα έλεγε και ο Andreas Kluth, «πρώτα όλα αυτά και μετά η κλιματική αλλαγή»…

Υπάρχει, τέλος, ο (γεω)πολιτικός παράγοντας: η ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής απαιτεί πλανητικό σχεδιασμό και άρα συναίνεση μεταξύ των ισχυρότερων χωρών του πλανήτη: των ΗΠΑ, της Κίνας, της ΕΕ, της Ινδίας, της Ρωσίας, των BRICKS συνολικά κ.λπ. Ύστερα από τον πόλεμο στην Ουκρανία, μπορούμε εύκολα να φανταστούμε σε ποια επίπεδα κυμαίνεται η παγκόσμια συναίνεση, γενικά, αλλά ειδικά για την κλιματική αλλαγή…  

Πέρα από αυτό, στις ΗΠΑ, η πλειοψηφία του Δημοκρατικού Κόμματος στο Κογκρέσο κρέμεται από την ψήφο του πιστού φίλου του άνθρακα Manchin, ο Μπάιντεν κλείνει το μάτι στις εταιρείες εξόρυξης σχιστολιθικού αερίου (που είναι το πλέον περιβαλλαντοκτόνο), ενώ στις επερχόμενες ενδιάμεσες εκλογές οι ελπίδες των Ρεπουμπλικανών να νικήσουν αυξάνονται καθώς κέντρο της καμπάνιας τους γίνονται οι τιμές των καυσίμων. Σε μια τέτοια περίπτωση, θα εμπεδωθεί η αίσθηση ότι ο χρόνος των Δημοκρατικών στην εξουσία τελειώνει, και το μπλοκ του άνθρακα θα οργανώσει γενική αντεπίθεση – ο Μπάιντεν δεν αποδεικνύεται καν υπέρμαχος της «πράσινης» μετάβασης, αλλά οι Ρεπουμπλικανοί θα είναι πολύ χειρότεροι.

Ευρωπαϊκή Ένωση: ο… προπολεμικός σχεδιασμός και το σχέδιο για μείωση της κατανάλωσης ενέργειας

Πριν ξεσπάσουν η ενεργειακή κρίση και ο πόλεμος στην Ουκρανία, η Ευρωπαϊκή Ένωση εμφανιζόταν διεθνώς η επισπεύδουσα δύναμη στα σχέδια για την ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής.3 Είχε τεθεί ο στόχος για μείωση των καθαρών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 55% έως το 2030 και για κλιματική ουδετερότητα έως το 2050. Η Κομισιόν εκπόνησε δέσμη μέτρων και ευρωπαϊκό κλιματικό νόμο για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός.

Το σχέδιο προέβλεπε ότι στη μείωση θα συμβάλλουν όλοι οι τομείς κι όχι μόνο ο τομέας της παραγωγής: ο οικιστικός τομέας (κτήρια και εγκαταστάσεις) και οι οδικές μεταφορές. Οι χώρες-μέλη ήταν υποχρεωμένες να εκπονήσουν Εθνικά Κλιματικά Σχέδια και κλιματικούς νόμους, ως εθνική συμβολή στον στόχο του 55%.

Η Ελλάδα έδωσε σε διαβούλευση τον ελληνικό κλιματικό νόμο, ο οποίος μεταξύ άλλων προβλέπει απαγόρευση παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από στερεά ορυκτά καύσιμα από τα τέλη του 2028, μέτρα προώθησης των οχημάτων μηδενικών εκπομπών, εκπόνηση περιφερειακών και δημοτικών σχεδίων μείωσης των εκπομπών, μέτρα για τη μείωση των εκπομπών από τα κτήρια, μέτρα μείωσης εκπομπών από επιχειρήσεις και εγκαταστάσεις, μέτρα για ενσωμάτωση της διάστασης της κλιματικής αλλαγής στην περιβαλλοντική αδειοδότηση κ.λπ.  

Μια ματιά στα συγκεκριμένα μέτρα που προτείνονται, τα οποία η WWF κρίνει ανεπαρκή, πείθει ότι στη νέα συγκυρία που έχει δημιουργηθεί ακόμη και η επίτευξη αυτών των στόχων είναι ανέφικτη χωρίς μια μεγάλη μεταφορά πόρων, χωρίς σημαντικές δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις, χωρίς μέτρα κοινωνικής δικαιοσύνης όσον αφορά τα βάρη των κλιματικών μετασχηματισμών και χωρίς αυστηρό έλεγχο της υλοποίησής τους.

Τα ίδια ισχύουν για την Ευρωπαϊκή Ένωση συνολικά. Το σχέδιο για τον περιορισμό της κατανάλωσης ενέργειας είναι σχέδιο για τη διαχείριση της ενεργειακής (αν)επάρκειας κι όχι σχέδιο για την απανθρακοποίηση. Οι εναλλακτικές κορφές ενέργειας απαιτούν μεγάλου ύψους δημόσιες επενδύσεις για τη δημιουργία των απαραίτητων υποδομών: υποδομές αποθήκευσης ενέργειας και διασύνδεσης με τα βασικό δίκτυο, εκτεταμένο δίκτυο φόρτισης των μπαταριών των ηλεκτρικών αυτοκινήτων κ.λπ.. Απαιτούνται επίσης πολύτιμα μέταλλα όπως το λίθιο, που ο πόλεμος έχει κάνει αντικείμενο γεωπολιτικού ανταγωνισμού.

Απαιτούν, τέλος, ευρωπαϊκούς τρόπους χρηματοδότησης (ευρωομόλογο) και υπολογισμού των δαπανών για τέτοιες επενδύσεις (θα υπολογίζονται στο έλλειμμα ή όχι). Και όλα αυτά, τα καθόλου εύκολα, προϋποθέτουν αναθεώρηση των ευρωπαϊκών συνθηκών (άρση του κανόνα της ομοφωνίας στη λήψη των αποφάσεων, αναθεώρηση των δημοσιονομικών κανόνων) για να εξασφαλιστεί η συναίνεση της Γερμανίας, που δεν είναι καν δεδομένη! Απαιτούν, εν τέλει, πολύτιμο χρόνο – που δεν υπάρχει…        

Να αναθέσουμε στην αγορά τη λύση του προβλήματος;

Στη Σύνοδο της Γλασκόβης το φθινόπωρο του 2021, τα πράγματα ξεκαθάρισαν, αλλά δυστυχώς όχι στην καλή κατεύθυνση, σήμερα δε έχουν επιδεινωθεί ασύλληπτα:

Η λύση του προβλήματος ανατέθηκε στον ιδιωτικό τομέα και την αγορά.
Οι επιχειρήσεις και ιδιαίτερα ο χρηματοπιστωτικός τομέας ήταν οι πραγματικοί «σταρ» της Συνόδου. Στην Σύνοδο εμφανίστηκε το Gfanz, ένα κονσόρτσιουμ εταιρειών με διαθέσιμα 130 δισ. δολάρια, που διοργάνωσε τη «Finance Day» και δήλωσε έτοιμο να χρηματοδοτήσει «καθαρές» επενδύσεις: καθαρού… άνθρακα, πράσινου υδρογόνου, παγίδευσης-αποθήκευσης (CCS) και παγίδευσης-χρήσης (CCU) του CO2. Εύγλωττη επωδός: «Για να τα κάνουν αυτά, οι επενδυτές χρειάζονται τόση σαφήνεια όση και στα παραδοσιακά χρηματοπιστωτικά μέτρα με κέρδη και ζημιές».

Αφέθηκε σχεδόν ελεύθερο το πεδίο στα ορυκτά καύσιμα. Με καταλυτική παρέμβαση της Ινδίας, που εκπροσώπησε όλο το μπλοκ του άνθρακα, υιοθετήθηκε η αρχή «πράσινη ανάπτυξη, κι όχι ρύθμιση, περιορισμός και φορολόγηση».
Ως λύση στην «προσωρινή» υπέρβαση του 1,5 oC υιοθετήθηκαν οι εξωτικές τεχνολογίες «αντισταθμίσεων άνθρακα», όπως η παγίδευση του άνθρακα με γεωλογική αποθήκευση (CCS), που όμως δεν θέλγει τις επιχειρήσεις γιατί κοστίζει πολύ, και η παγίδευση με χρήση (CCU). Σύμφωνα με αυτή τη δεύτερη, παράλογη ιδέα, το CO 2 θα παγιδεύεται για να χρησιμοποιηθεί από τις επιχειρήσεις για παραγωγή προϊόντων (από όπου κάλλιστα μπορεί να διαφύγει).
Ανεστάλη η υπόσχεση για συγκέντρωση 100 δισ. δολαρίων για το Πράσινο Ταμείο. Αποδείχθηκε ότι υπάρχουν μόνο 20 δισ. από δωρεές και προτείνεται η εξεύρεση 80 ακόμη δισ. από δάνεια – όταν ο παγκόσμιος Νότος κινδυνεύει άμεσα από νέα κρίση χρέους.
Παραπέμφθηκε στις ελληνικές καλένδες η αποζημίωση προς τις φτωχές χώρες για τις «απώλειες και ζημιές» για τις οποίες ευθύνονται οι ισχυρές χώρες. Η κλιματική δικαιοσύνη θα απαιτούσε το πλουσιότερο 1% του παγκόσμιου πληθυσμού να διαιρέσει τις εκπομπές του διά 30 και το 50% του φτωχότερου πληθυσμού να τις πολλαπλασιάσει επί 3. Αντί γι’ αυτό, υιοθετήθηκε η ιδέα της αποζημίωσης, η οποία όμως παρέμεινε… ιδέα.
Αποφασίστηκε η ίδρυση μιας παγκόσμιας αγοράς ανταλλαγής «δικαιωμάτων ρύπανσης», της οποίας η διαχείριση ανατέθηκε στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Κράτη, περιφέρειες και επιχειρήσεις θα μπορούν να ανταλλάσσουν τέτοια δικαιώματα, που θα δημιουργούνται σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη.

Αποτροπή ξεπεράσματος του 1,5 οC; Όχι!

Κλιματική Δικαιοσύνη; Όχι!

Δημόσιες επενδύσεις; Όχι!

Συγκεκριμένα μέτρα, συγκεκριμένες δεσμεύσεις ανά χώρα, ποινές σε περίπτωση μη υλοποίησης, φορολόγηση; Όχι!

Ποιοι θα δώσουν τη λύση; Οι επιχειρήσεις και οι «πράσινες» επενδύσεις τους, η αγορά.

Ένα σχέδιο όχι απλώς λάθος αλλά ανέφικτο: μια οικονομία βασισμένη κατά 80% στα ορυκτά καύσιμα να ανακάμψει και ταυτόχρονα να αντικατασταθούν τα ορυκτά καύσιμα με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και να μειωθούν δραστικά στα επόμενα χρόνια οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Πιο δυσεπίλυτο κι από τον τετραγωνισμό του κύκλου!  

Είμαστε στην ιστορική στιγμή που για να αποφύγουμε το αδιανόητο, πρέπει να υιοθετήσουμε λύσεις απολύτως ρεαλιστικές, που μοιάζουν ανέφικτες μόνο και μόνο επειδή δεν είναι συμβατές με το κυρίαρχο κοινωνικο-οικονομικό υπόδειγμα. Όπως το είπε η νεαρή ακτιβίστρια Γκρέτα Τούνμπεργκ,

«η κλιματική και οικολογική κρίση απλώς δεν μπορεί πλέον να λυθεί στο πλαίσιο των σημερινών πολιτικών και οικονομικών συστημάτων. Δεν είναι γνώμη αυτό. Είναι ζήτημα απλών μαθηματικών».  

Παραπομπές:

Ντανιέλ Τανούρο, «Από COP σε COP, ο κατακλυσμός πλησιάζει», Europe Solidaire Sans Frontières, 25.11.2019, μεταφρασμένο στα ελληνικά από τον Γιώργο Μητραλιά και δημοσιευμένο στο σάιτ contra-xreos). Από τη γενικότερη αρθρογραφία του δανειστήκαμε αρκετά στοιχεία.
IEA, «Net Zero in 2050. A Roadmap for the Energy Sector», https://www.iea.org/
Παρ’ όλα αυτά, βασικές χώρες-μέλη όπως η Γερμανία, δεν τα πάνε και πολύ καλά στην επίτευξη των κλιματικών στόχων της «ουδετερότητας άνθρακα» το 2050. Όπως σημειώνει ο Τανούρο, «Το Climate Action Tracker αξιολόγησε πιο συγκεκριμένα τις στρατηγικές «ουδετερότητας το 2050”»(Climate Action Tracker, «Net zero target evaluations»,https://climateactiontracker ). Οι ερευνητές επέλεξαν δέκα παραμέτρους και υιοθέτησαν έναν έγχρωμο κώδικα (από το καλό στο κακό: πράσινο, πορτοκαλί, κόκκινο). Συμπεράσματα: οι στρατηγικές της Χιλής, της Κόστα Ρίκα, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ηνωμένου Βασιλείου είναι «αποδεκτές». Εκείνες της Γερμανίας, του Καναδά, των ΗΠΑ και της Νότιας Κορέας είναι «μέτριες». Εκείνες της Ιαπωνίας, της Κίνας, της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας είναι «φτωχές». Όλες οι άλλες είναι “ατελείς”(ειδικά της Βραζιλίας, της Νότιας Αφρικής, της Ρωσίας, της Σαουδικής Αραβίας…).
Είναι ξεκάθαρο ότι η πλειονότητα των κυβερνήσεων πήδηξαν στο τρένο της «ουδετερότητας άνθρακα» για να βαφτούν πράσινες και να περάσουν απαρατήρητες στη Γλασκώβη.

Αξίζει να σταθούμε στην αξιολόγηση των στρατηγικών των αναπτυγμένων χωρών και της Κίνας. Η ΕΕ είναι στο κόκκινο σε δύο παραμέτρους: δέσμευση για δικαιοσύνη χωρίς σαφήνεια, και όχι διάκριση ανάμεσα σε απορροφήσεις και μειώσεις εκπομπών. Η Γερμανία είναι δύο φορές στο πορτοκαλί και τρεις φορές στο κόκκινο: το “καθαρό μηδέν” της δεν καλύπτει τις εκπομπές των αεροπορικών και των διεθνών θαλάσσιων μεταφορών, και δεν αποκλείει την “αντιστάθμιση άνθρακα” εκτός των εθνικών συνόρων. Ίδια κόκκινα σημεία για τις ΗΠΑ που, επιπλέον, συγχέουν απορρόφηση και μείωση, και των οποίων η δέσμευση για δικαιοσύνη στερείται σαφήνειας (είναι αδιόρθωτοι!). Όσο για την Κίνα, είναι στο κόκκινο σε 6 παραμέτρους και στο πορτοκαλί σε άλλες».

https://commune.org.gr/olotachos-pros-ti-dystopia-tou-planiti-klivanou/

15.05.2022, 12:18
Ολοταχώς προς τη δυστοπία του «πλανήτη-κλίβανου»
Πάνος Κοσμάς

https://www.efsyn.gr/themata/thema-tis-efsyn/343869_olotahos-pros-ti-dystopia-toy-planiti-klibanoy