Καλά Χριστούγεννα!!!

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Πρόγραμμα Χειμερινής Εξεταστικής 2024-2025]

Πρόγραμμα Χειμερινής Εξεταστικής 2024-2025

[fugiFOX]

Καλά Χριστούγεννα σε όλους
και καλές γιορτές!

Από την ομάδα του φόρουμ

ΥΓ: Με μπόλικο φαί και διασκέδαση
και λιγότερο διάβασμα  8) 8) 8)

[JAs0n-X]

κ καθολου να μην σου πω...

[gpap]

Και τις δικές μου ευχές σε όλα τα καλά παιδιά του Forum.

Καλά Χριστούγεννα, να περνάτε καλά
και με πολύ και καλή 'ενέργεια΄για τον καινούργιο χρόνο.

Γρηγόρης Παπαγιάννης

[Nessa NetMonster]

Και τις δικές μου ευχές σε όλα τα καλά παιδιά του Forum.

Και εμείς που είμαστε κακά παιδιά; :'(

Μα τι διακρίσεις είναι αυτές

 

Καλά Χριστούγεννα σε όλους!

[bakeneko]

Μέρι Κρίστμας!!!

[gfloros]

Εύχομαι και εγώ με τη σειρά μου, Καλά Χριστούγεννα σε (συν)αδελφους και μη...
Καλή δύναμη και καλή φώτιση!

Flo

[~Michelle~]

Κι απο μένα Καλα Χριστούγεννα κ χαπι νιου γιαρ (μιας κ άργησα λιγο για τα Χριστούγεννα!)  

[aliakmwn]

Ενα κειμενακι που εγραψε ο Νικος Δημου τα χριστουγεννα του 1985, και φυσικα ειναι ακομα επικαιρο:

<<
Ο Βομβιστής των Ναών

Αν εσείς έρχεστε από τα μαγαζιά, όπου κάνατε τα Χριστουγεννιάτικα ψώνια σας, εγώ έρχομαι από άλλη χώρα. Όπου δεν υπάρχουν μαγαζιά, μήτε δώρα.

Αν εσείς ετοιμάζεστε να υμνήσετε την Γέννηση του Θεανθρώπου, εγώ έρχομαι από άλλο τόπο. Όπου τίποτα δεν τεκμηριώνει την ύπαρξη Θεού, ούτε Ανθρώπου.

Γιατί ποιος Θεός (Πανάγαθος, Παντοδύναμος) αφήνει αθώα βρέφη να πεθαίνουν μέσα σε μέγα μαρτύριο; (Και ποιος άνθρωπος, αν είναι ʼνθρωπος;)

Πανάγαθος - Παντοδύναμος. Το παλαιό δίλημμα μπροστά στον πόνο των αθώων. Αν μπορεί (να σταματήσει τον πόνο) και δεν θέλει, δεν είναι Πανάγαθος. Αν θέλει και δεν μπορεί, δεν είναι Παντοδύναμος.

Κι ας μην έρθει τώρα ο γλυκερός θεολόγος να εξηγήσει: ?ο Θεός μας δοκιμάζει? γιατί υβρίζει τον Ύψιστο. Τι τον θέλει - βασανιστή;

Από εδώ - από τον Πόνο, την Φθορά, τον Θάνατο - ξεκινάνε όλες οι θρησκείες, τα Φιλοσοφικά συστήματα, οι ιδεολογίες. Από εδώ η ιδέα του Θεού και η άρνησή της.

Αν αρνηθείς την ύπαρξή του δεν έχεις πια πρόβλημα να τον δικαιολογήσεις. Ένα τυχαίο σύμπαν μπορεί να είναι απάνθρωπο. Αλλά ένα τυχαίο σύμπαν δεν μπορεί να έχει τόσο υψηλό επίπεδο οργάνωσης όσο το δικό μας. Ο εγκέφαλός μας συμπτωματικό άθροισμα κυττάρων; Ο νόμος των πιθανοτήτων έχει αντίρρηση!

Προτιμώ την ιδέα πως υπάρχει Γενικό Πρόγραμμα - που κάπου ξεστράτισε. Μπήκαν στο Σύστημα παράσιτα, θόρυβοι - απρόβλεπτα στοιχεία. Χωρίς πρόγραμμα αποδοχής τους. Ο Πόνος κι ο Θάνατος, κενά του συστήματος;

- Μα είναι κουβέντες αυτές Χριστουγεννιάτικα; ʼσε μας άνθρωπέ μου να φαμε μια γαλοπούλα!

Έτσι. Με τη λήθη. Με τη λήθη και το παραμύθι ζούμε όλοι. Τρωμε τη γαλοπούλα και ξεχνάμε. Αυτούς που δεν τρωνε. Που πεινάνε. Που πονάνε. Που πεθαίνουν. Την ίδια στιγμή. Την ίδια ώρα. Όχι μόνο στην Αφρική. Δίπλα - δυο σπίτια πιο κάτω. Ενώ γλεντάμε. Πίνουμε. Ευτυχώς. (Θα? ρθει η σειρά μας!) Λήθη. Και παραμύθι: Ο Παράδεισος. Ουρί και πιλάφια. Αιώνια ζωή. Νησιά των Μακάρων. Μύθοι. Λήθη και μύθοι.

Πολλοί αγωνίστηκαν να καλύψουν τα κενά στο Πρόγραμμα. Ο πιο ειλικρινής (και πιο σκληρός) ο Βούδας. Ο πιο πονετικός (και γλυκύτερος) ο Ιησούς.

Έχετε σκεφθεί τι έντονη διαμαρτυρία αποτελεί το κήρυγμα του Χριστού εναντίον της τάξης του κόσμου; Σε ένα κόσμο τέλειο, όπου το Πρόγραμμα θα λειτουργούσε θαυμαστά, τι ανάγκη θα είχαμε για την αγάπη, για την συμπόνια, για την αδελφοσύνη; Η διδασκαλία του Χριστού έχει μόνο τότε νόημα, αν προϋποθέσει κανείς την ατέλεια, του κόσμου.

Μη σας μπερδεύουν τα θεολογικά και μεταφυσικά, τα νεοπλατωνικά και δογματικά - που άλλωστε προστέθηκαν πολύ αργότερα. Η ουσία αυτού του κηρύγματος είναι: άμυνα σε έναν απάνθρωπο κόσμο. Αγκαλιαστείτε, κρατηθείτε κοντά-κοντά, να αντέξουμε τον πόνο την δυστυχία και τον θάνατο. Γιατί ο κόσμος όχι μόνο δεν είναι τέλειος, παρά ξεχειλίζει από οδύνη.

Και τι έγινε; Εκκλησίες και ιεραρχίες δεσποτάδες και επίσκοποι, δόγματα και μύθοι, υποσχέσεις και εμπόριο, χρυσοποίκιλτα άμφια και θεολογική μεταφυσική. Κι η αγάπη; Που να χωρέσει σ? όλα αυτά η αγάπη! Όταν η θρησκεία γίνεται εξουσία ? τι δουλειά έχει η αγάπη; Η αγάπη είναι εναντίον της εξουσίας, μια και η εξουσία είναι ένα από τα δεινά που πλήττουν τον άνθρωπο.

Ένα επαναστατικό κήρυγμα έγινε κατεστημένο δόγμα. Μία διαμαρτυρία για την αδικία της Πλάσης έγινε δικαιολόγηση της τάξης του κόσμου. Α ? το Πρόγραμμα είναι πιο ραφινάτο από ότι νομίζετε. Εκδικείται τους αμφισβητίες και τους εξουδετερώνει με τον αποτελεσματικότερο τρόπο.

Αν λοιπόν εσείς γιορτάζετε Χριστούγεννα με τη λήθη και το παραμύθι - εγώ προτιμώ να μνημονεύσω τη γέννηση του πραγματικού Χριστού, που πάλεψε να ξεπεράσει την αδικία του κόσμου και την σκληρότητα της μοίρας. Που αντιτάχθηκε στους ισχυρούς και πολέμησε τις ιεραρχίες. Που δεν μίλησε για γαλοπούλες (ούτε για δώρα) αλλά για αγάπη. Την πιο επαναστατική ιδέα στον κόσμο.

Αν ζούσε σήμερα, σίγουρα θα γύριζε κάπου στα Εξάρχεια. (Με το μακρύ μαλλί και τα γένια, θα ταίριαζε πολύ.) Θα είχε βέβαια φάκελο στην Ασφάλεια. Κανένα κόμμα δεν θα τον ανεχόταν στις τάξεις του, λιγότερο από όλα, τα θεοσεβούμενα. Θα ήταν ειρηνιστής, οικολόγος και περιθωριακός.

Θα απεχθανόταν παπάδες και στρατιωτικούς (τις δύο πιο άχρηστες ? και επικίνδυνες ? επαγγελματικές τάξεις). Θα κήρυττε την αγάπη σε ώτα μη ακουόντων. Τα βράδια, με μία κιθάρα, θα τραγουδούσε τον πόνο των ανθρώπων. Θα έτρεχε στην Αιθιοπία ? και όπου αλλού ? να καλύψει τα κενά του Προγράμματος.

Κι όταν άκουγε τον καυγά για την εκκλησιαστική περιουσία, ίσως έβαζε καμιά βόμβα σε (άδεια) εκκλησία...

Νίκος Δήμου

(Χριστούγεννα 1985)
>>

Καλες γιορτες σε ολους! Και, εστω και για μια στιγμη μεσα στο καταναλωτικο οργιο του χριστουγεννιατικου υπνου μας, ας αρκεστουμε τουλαχιστον να σκεφτουμε τους πεινασμενους αυτου του κοσμου, τα παιδια που, εχοντας μικροτερο βαρος απο τις γαλοπουλες που θα καταβροχθισουμε, δεν εχουν προσβαση ουτε σε λιγο ποσιμο νερο... Πιστευω πως τους αξιζει εστω και μια στιγμη απο τη σκεψη μας... Αλλωστε τα δακρυα δεν κοστιζουν τιποτε...

[fugiFOX]

Έλα ρε Αλιάκμων χαλάρωσε μέρες που είναι.
Ακόμα και αυτή την ημέρα θα την εκμεταλλευτείς για να καταφερθείς εναντίον της εκκλησίας;

Και γω μαζί σου είμαι σε πολλά σημεία που θίγει το κείμενο αλλά...
Αυτές οι μέρες είναι μέρες αγάπης.
Αυτές οι μέρες απαιτούν ευχές καρδιάς.
Γιατί δεν προσπαθείς έστω για μια φορά
να αφήσεις την επίθεση και να παίξεις λίγο άμυνα;
Αρκέσου σε κάποιες ευχές.
Πίστεψέ με δεν έβλαψαν ποτέ κανέναν.

Σε εύχομαι καλές γιορτές
και με το νέο έτος εδώ είμαστε να συζητήσουμε (ξανά) ό,τι θες.

[Netgull]

- Μα είναι κουβέντες αυτές Χριστουγεννιάτικα; ʼσε μας άνθρωπέ μου να φαμε μια γαλοπούλα!

Έτσι. Με τη λήθη.

Λες και η αγάπη γνωρίζει ημερολόγια...
Τα δάκρυα δεν κοστίζουν τίποτα και οι ευχές δεν έβλαψαν ποτέ κανέναν.
Μοιράστε τα ανώφελα.
Το "καρδιάς" σηκώνει πολύ νερό...
Τι μίζερος αδελφέ μου χριστουγεννιάτικα!

Καλές γιορτές!
Χρόνια καλά σε όλους! (και προπάντων στα...κακά παιδιά!!!)

[gfloros]

Αν ζούσε σήμερα, σίγουρα θα γύριζε κάπου στα Εξάρχεια. (Με το μακρύ μαλλί και τα γένια, θα ταίριαζε πολύ.) Θα είχε βέβαια φάκελο στην Ασφάλεια. Κανένα κόμμα δεν θα τον ανεχόταν στις τάξεις του, λιγότερο από όλα, τα θεοσεβούμενα. Θα ήταν ειρηνιστής, οικολόγος και περιθωριακός.

Θα απεχθανόταν παπάδες και στρατιωτικούς (τις δύο πιο άχρηστες ? και επικίνδυνες ? επαγγελματικές τάξεις). Θα κήρυττε την αγάπη σε ώτα μη ακουόντων. Τα βράδια, με μία κιθάρα, θα τραγουδούσε τον πόνο των ανθρώπων. Θα έτρεχε στην Αιθιοπία ? και όπου αλλού ? να καλύψει τα κενά του Προγράμματος.

Κι όταν άκουγε τον καυγά για την εκκλησιαστική περιουσία, ίσως έβαζε καμιά βόμβα σε (άδεια) εκκλησία...

Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ο κάθε άνθρωπος θα ήθελε έναν Χριστό κομμένο και ραμμένο στα μέτρα και στις ανάγκες του. Πόσοι όμως από εμάς έχουμε την τόλμη να πλησιάσουμε, να δοκιμάσουμε και να επενδύσουμε στη Σχέση με το Θεό της Αγάπης. Διότι ο Θεός "είναι" Αγάπη, με άλλα λόγια η αγάπη δεν συνιστά τρόπο ενέργειας του Θεού αλλά τρόπο υπάρξεως. Η ενανθρώπιση είναι ενέργεια του Θεού που απορρέει από την αγάπη Του.

Έτσι. Με τη λήθη. Με τη λήθη και το παραμύθι ζούμε όλοι. Τρώμε τη γαλοπούλα και ξεχνάμε. Αυτούς που δεν τρώνε.

Και επειδή τα παραμύθια είναι πάντα επίκαιρα, παραθέτω ένα παραμύθι, το οποίο σερβίρω «σκέτο», χωρίς γαλοπούλα και λοιπά εδέσματα.

--------------------------------------------------------------------------------
Μια φορά και κάθε καιρό είναι ο Θεός. Από κάποτε είναι και οι άνθρωποι. Οι αναφορές όμως πού έρχονται από τη γη για την κατάσταση των ανθρώπων όλο και χειροτερεύουν. Το ανθρώπινο γένος πάει από το κακό στο χειρότερο, παρ' όλες τις προσπάθειες του Θεού με τους διάφορους αντιπροσώπους πού από καιρό σε καιρό στέλνει για να τους συνεφέρει.
Μπροστά στην έκρυθμη αυτή κατάσταση ή ʼγια Τριάδα συνεδριάζει. Αποφασίζει να ακούσει και τις απόψεις των ανθρώπων πάνω στο θέμα και να συζητήσει προτάσεις τους για την αντιμετώπιση του αδιεξόδου. Σε λίγες μέρες φθάνει ως εκπρόσωπος της ανθρωπότητας μια διακεκριμένη προσωπικότητα, ένας σοφός Σύμβουλος του Αυτοκράτορα πού διατηρούσε μεγάλο κύρος ανάμεσα στους ανθρώπους. Κολακευμένος από την προτίμηση δεν άργησε να πάρει θάρρος και να διατυπώσει τις απόψεις του για τη λύση του προβλήματος.
- Προτείνω να ληφθούν δραστικά μέτρα.
- Σαν ποια;
- Να σταλούν άγγελοι με πύρινες ρομφαίες για να συνετίσουν τους ανθρώπους.
- Μα τότε που πάει ή ελευθερία τους;
- Μπροστά στο καλό πού θα γίνει, δε βλάφτει να την στερηθούν προσωρινά.
- Μα καλό δίχως ελευθερία μπορεί να είναι καλό; Ό σεβαστός Σύμβουλος πέφτει σε κάποια αμηχανία.
Κι αναδιπλώνεται. Θέλει να φανεί αρεστός και προτείνει αυτό πού υποπτεύεται ότι θ' αρέσει στο Θεό.
Να σταλούν εκπρόσωποι σας για να τους συμβουλέψουν.
Μα το μέτρο αυτό δοκιμάστηκε επανειλημμένα και απέτυχε.
Ό σεβαστός Σύμβουλος μπερδεύεται πάλι.  Ωστόσο μια νέα ιδέα φωτίζει το μυαλό του.
- Να χορηγήσετε γενική αμνηστεία. Να βγείτε στον εξώστη του Ουρανού και να ανακοινώσετε στους ανθρώπους ότι τους συγχωρείτε για την προσβολή πού σας έκαναν και διαγράφετε τις αμαρτίες τους!
- Δεν μπορώ να το κάνω γιατί δεν αισθάνομαι θιγμένος από τα έργα τους. ʼλλα κι αν έδινα γενική αμνηστεία, όπως προτείνεις, θα τους ωφελούσε; Πιστεύω πώς όχι. Το πρόβλημα δεν είναι να αποκαταστήσω τη σχέση μου με τους ανθρώπους. Ποτέ, άλλωστε, αυτή δε χάλασε. ʼλλα να αποκαταστήσουν οι ίδιοι τη σχέση τους με τον εαυτό τους. Στην περίπτωση, όμως, αυτή, δεν έχουν τόσο αξία τα γενικά μέτρα πού έρχονται απ' έξω, όσο ή αλλαγή των ανθρώπων πού γίνεται μέσα τους ή σωστή επανατοποθέτηση του καθενός απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό.
Ό Σύμβουλος τα 'χασέ πλέον οριστικά. Και τότε σκέφτηκε να εφαρμόσει την παλιά, δοκιμασμένη τακτική του, πού χρησιμοποιούσε σε δύσκολες στιγμές.
- Εσείς τι λέτε; ρώτησε με προσποιητή αφέλεια.
- Λέω να στείλω το Γιό μου στη γη.
- Απαράδεκτο! του ξέφυγε ή λέξη αυθόρμητα. Ταυτόχρονα όμως ένιωσε ότι φέρθηκε με απρέπεια. Σπεύδει να διορθώσει το πράγμα.
- Ίσως, ήταν κάπως βιαστική η κρίση μου. Μάλλον δεν έχω αντίρρηση. Αλλά θα πρέπει να παρουσιαστεί με την ανάλογη εμφάνιση πού επιβάλλει ή θέση του.
- Δηλαδή, ποια;
- Ε, να! Να περιβληθεί, ας πούμε, μ' ένα αστρικό σώμα και να συνοδεύεται από μια στρατιά αγγέλων.
- Δε θα εκβιάσει, όμως, έτσι τις ανθρώπινες συνειδήσεις;
Πάλι τα ίδια, σκέφθηκε ο Σύμβουλος με κάποιο εκνευρισμό. Έτσι ξαναγύρισε στη γνωστή του τακτική.
- Εσείς πώς βλέπετε αυτή την αποστολή;
- Σκέφτομαι να γίνει άνθρωπος!
 Αστροπελέκι!
- Τι είπατε; ʼνθρωπος; Μα αυτό είναι εντελώς ασυμβίβαστο με την άξια του. Δεν κρατήθηκε. Είναι αναξιοπρεπές. Και πάλι δεν κρατήθηκε. Πώς το σκεφτήκατε αυτό;
- Λέγοντας να γίνει άνθρωπος, δεν εννοώ να εμφανιστεί ως άνθρωπος, αλλά να υπάρξει άνθρωπος, να γεννηθεί από μια θνητή γυναίκα.
Μήπως με περιπαίζει; σκέφτηκε φανερά ενοχλημένος ο καλός μας Σύμβουλος. Μήπως το κάνει για να ελέγξει τη νοημοσύνη μου;
- Δεν μπορώ να παρακολουθήσω τη σκέψη σας, είπε με θιγμένη αξιοπρέπεια. Εννοείτε να περάσει από τη διαδικασία της ενδομήτριας ζωής, της γέννας, από την ασήμαντη βρεφική ηλικία, από... Σταμάτησε από φρίκη. Τον συνέφερε κάπως ή σκέψη πώς ο Θεός πιθανόν να τον κοροϊδεύει. Τον κοιτάζει εξεταστικά με μια ματιά γεμάτη σημασία. Θα 'θελε τουλάχιστον να μην πέσει ή υπόληψη του.
Ό Θεός ένιωσε την κατάσταση του ανθρώπου. Ήταν κι αυτός όπως όλοι οι άλλοι. Αποκλεισμένος στο δικό του κόσμο. "Ενας υπηρέτης πού φρόντιζε μόνο «τα του Καίσαρος». Ωστόσο συνέχισε να του ξεδιπλώνει τη σκέψη του.
- Νομίζω ότι σωστά με καταλάβατε. Λέω να γεννηθεί από μια θνητή γυναίκα. Και μάλιστα να μη γεννηθεί στην Πρωτεύουσα, ούτε στα Ανάκτορα, αλλά σε μια ασήμαντη πόλη, στη Βηθλεέμ, ας πούμε, μέσα σ' ένα στάβλο!
Το πράγμα είχε παραγίνει για το Σύμβουλο. Ένιωσε ότι τον περιπαίζουν. "Αν προσπαθούσε τουλάχιστο να περισώσει το κύρος του!... Πήρε το πιο σοβαρό του υφός και είπε:
- Επιθυμώ εξ ονόματος μου και εξ ονόματος όλων των ανθρώπων να δηλώσω ότι διαφωνώ με την πρόταση σας. Παρακαλώ να γραφτεί στα πρακτικά.
Με τη δήλωση αυτή η σύσκεψη έληξε. Ό Θεός σηκώθηκε, τον ξεπροβόδισε μέχρι την πόρτα και τον χαιρέτησε, ευχαριστώντας τον για τη συνεργασία του.
Ό Σύμβουλος έφυγε πολύ συγχυσμένος κι αναστατωμένος. Σε όλη τη διαδρομή του γυρισμού μια απορία τριβέλιζε το μυαλό του. Πως μπόρεσε ο Θεός να σκεφτεί ολ? αυτά, έστω και γι? αστείο;
--------------------------------------------------------------------------------
Το κείμενο του παραμυθιού γράφτηκε από τον Ηλία Βουλγαράκη περίπου στα 1980 και δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το Νοέμβριο του 1982 με τίτλο: Χριστουγεννιάτικο Αντιπαραμύθι, Μία αναξιοπρεπής τριάδα.
Flo

Υ.Γ. Συγχωρέστε μου λάθη που έγιναν στη διαδικασία του OCR

[faoust]

Εύχομαι να περάσατε καλά τα Χριστούγεννα και να περάσετε ακόμη καλλίτερη Πρωτοχρονιά...!
Υγεία και ευτυχία σε όλους


Καλή Χρονιά everybody!!!

[bouzias]

Ενα κειμενακι που εγραψε ο Νικος Δημου τα χριστουγεννα του 1985, και φυσικα ειναι ακομα επικαιρο:

<<
Ο Βομβιστής των Ναών

Αν εσείς έρχεστε από τα μαγαζιά, όπου κάνατε τα Χριστουγεννιάτικα ψώνια σας, εγώ έρχομαι από άλλη χώρα. Όπου δεν υπάρχουν μαγαζιά, μήτε δώρα.
...
Πανάγαθος - Παντοδύναμος. Το παλαιό δίλημμα μπροστά στον πόνο των αθώων. Αν μπορεί (να σταματήσει τον πόνο) και δεν θέλει, δεν είναι Πανάγαθος. Αν θέλει και δεν μπορεί, δεν είναι Παντοδύναμος.
...
Κι όταν άκουγε τον καυγά για την εκκλησιαστική περιουσία, ίσως έβαζε καμιά βόμβα σε (άδεια) εκκλησία...

Νίκος Δήμου

(Χριστούγεννα 1985)
>>

Ο Θεός και θέλει και μπορεί... Ο άνθρωπος δεν τον αφήνει...
Το παραμύθι που παρέθεσε ο Flo τα λέει όλα.

Παρεμπιπτόντως δείτε κι αυτό: http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_64837_25/12/2004_128211

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!
Γιώργος Μπουζιανάς