Συζήτηση περι παρατάξεων

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Πληροφορίες Καθηγητών]

Πληροφορίες Καθηγητών

[cecs]

"Δηλαδή, σε ποιες παρατάξεις; Αυτό ρωτάω τόσην ώρα."

Φαντάζομαι σε όλες,αλλά γιατί έχει τόση σημασία αυτό και το ρωτάς συνέχεια;

[Nessa]

Ίσως και να μην έχει σημασία. Απλά ήθελα να ξέρω.

[jimi]

Ε τότε δεν έχετε λόγο ύπαρξης μέσα στη σχολή .Πηγαίντε στους δρόμους και κάντε ό,τι θέλετε.Και αδέχομαι ότι η μικρή ενασχόλησή μας με τα μικροσυνδικαλιστικά είναι έλλειψη που πρέπει να μη μου λες για έλλειψη δυνάμεων γιατί ξέρω και μια άλλη παράταξη που έχει περίπου τον ίδιο αριθμό ατόμων με εσάς

Δύο;

Το ό,τι ήταν μόνο δύο άτομα σας ψήφισαν δεν το γνώριζα και όφειλα να το γνωρίζω(λάθος μου).Δεν έχετε λοιπόν λόγους να συμπεριφέρεστε με τον τρόπο που συμπεριφέρονται και οι υπόλοιποι.Και τι νόημα έχει να κράτατε μια παράταξη που δεν την ψηφίζει κανένας?(ρητορική ερώτηση..Την απάντηση μου την έχεις δώσει... )

,αλλά δεν προβάλλει πουθενά το όνομα της και ούτε νοιάζεται για αυτό.

Κακώς.

Μάλλον καλώς...Διότι τελικά έχει λόγο ύπαρξης ...

Τα άτομα που την απαρτίζουν είναι πάνω από όλα ΦΟΙΤΗΤΕΣ!!!!!!!!

Εμείς δε βάζουμε την ιδιότητα του φοιτητή πάνω από όλα. Όχι ότι την υποτιμούμε, αλλά δεν είναι αυτή που μας χαρακτηρίζει.

Αυτό είναι λάθος κατά τη γνώμη μου και το λόγο τον έχω αναφέρει ήδη.

  Δεν είναι δυνατό η Nessa να θεωρεί "μικροσυνδικαλιστικά" τα θέματα που αφοούν τους φοιτητές και να αγωνίζεται πχ για τον πόλεμο στον Λίβανο..Είναι εκπρόσωπος των φοιτητών και γι'αυτούς πρέπει να αγωνίζεται πρωτίστως
  Δεν είναι δυνατό να φέρνει φυλλάδες του ΚΚΕ η ΠΚΣ στο Παν/μίο ή να μας καλεί σε πορεία του ΠΑΜΕ όταν πχ την ίδια ώρα γίνεται πορεία των φοιτητών (τα ζήσαμε αυτά τον καιρό των καταλήψεων..)

Επίσης δεν είναι δυνατόν να υπάρχει μια παράταξη που το μόνο που προσφέρει είναι να διατηρεί τραπεζάκι και να ψηφίζει υπέρ των καταλήψεων χωρίς να συμμετέχει ουσιαστικά.

[Nessa]

Ανακυκλώνουμε τα ίδια... εγώ ό,τι είχα να πω το είπα. Αυτό που νομίζω δεν έχω τονίσει αρκετά είναι ότι εμείς δεν έχουμε εκλογική λογική. Δηλαδή και κανένας να μη μας ψηφίζει, αν ακουστούν οι απόψεις μας και καταφέρουμε να φέρουμε κάποια άτομα στις διαδηλώσεις και γενικά να συμβάλλουμε στη συνειδητοποίηση και κινητοποίηση του κόσμου, έχουμε πετύχει το σκοπό μας. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η επιδίωξή μας να είμαστε αναγνωρίσιμοι.

[pmousoul]

Περί παρατάξεων ο λόγος λοιπόν...

Η παράταξη για 'μένα είναι ένας συλλογικός τρόπος έκφρασης ατόμων, οι οποίοι για να απαρτίζουν μια παράταξη θα πρέπει οι απόψεις τους να συγκλίνουν σε μεγάλο βαθμό, πράγμα πολύ δύσκολο στην πραγματικότητα, αφού για μερικά θέματα χρειάζεται πολύς χρόνος για να σχηματιστεί μια ξεκάθαρη άποψη αλλά και πολλές ώρες μελέτης, αναλόγως του βαθμού δυσκολίας του θέματος.

Αποτέλεσμα των πιο πάνω, και το έχουμε δει και στην πράξη, είναι τις περισσότερες φορές να πνίγονται οι ατομικές σκέψεις μέσα στις συλλογικές(των παρατάξεων δηλαδή), χωρίς κατ΄ανάγκη οι συλλογικές να είναι ορθότερες των ατομικών! Στην χειρότερη περίπτωση διακρίνεται το φαινόμενο της χειραγώγησης των ατόμων από την ίδια την παράταξη λόγω της επιβολής κάποιας άποψης, με την συνήθη δικαιολογία ότι αυτή είναι η πλέον σωστή και δεν επιδέχεται ούτε περαιτέρω σκέψη, ούτε μελέτη αλλά ούτε και ανάλυση.

Στην πράξη... Τελικά μέσα από τις παρατάξεις να μην εκφράζονται φοιτητές, αλλά διακριτοί πολιτικοί χώροι των οποίων οι "γραμμές" και οι απόψεις περί οργάνωσης του φοιτητικού κινήματος να φαντάζουν στους ανυποψίαστους φοιτητές τρόπος ξεκάθαρης εκμετάλευσης του τύπου "γιατί να χρησιμοποιηθεί ο δικός μου αγώνας για να κάνεις εσύ(η παράταξη) τον αγώνα σου ενάντια στην κυβέρνηση ή ακόμα χειρότερα την επανάστασή σου, αφού το μόνο που θέλω να επιτύχω εγώ είναι να ικανοποιηθούν τα αιτήματά μας περί παιδείας και όχι να ρίξω την κυβέρνηση". Η συνήθης απάντηση της παράταξης είναι πως θα πρέπει ο αγώνας μας να είναι ευρύτερος και να ενοποιήται και με άλλα κινήματα, π.χ. το κίνημα των εργαζομένων γιατί προφανώς έχεις κοινά αιτήματα ως φοιτητής με το κίνημα αυτό και γιατί προφανώς η μαζικότητα θα επιφέρει την αλλαγή.

Δυστυχώς πιο πάνω το πρόβλημα τελικά έγινε πιο συγκεκριμένο! Τελικά ανάγεται η οργάνωση ενός φοιτητικού κινήματος μόνο στην μαζικότητα, η οποία μπορεί να είναι απαραίτητη συνθήκη αλλά όχι και μοναδική. Δηλαδή μας διαφεύγει μια ακόμη απαραίτητη, κατά την ταπεινή μου γνώμη συνθήκη, αυτή της ποιότητας!

Και επεξηγώ... Καταλήγουμε τελικά στην Αθήνα, σε μια από τις πορείες να φωνάζουμε συνθήματα, σε μερικές περιπτώσεις παρατάξεων(οι περισσότεροι βέβαια ανένταχτοι δεν φωνάζαν, όχι γιατί δεν έβραζε το αίμα τους αλλά γιατί δεν τους εξέφραζαν, πολύ απλά, αυτά τα συνθήματα), η οργάνωση της πορείας να είναι γενικότερα χάλια(παρόλο που ήταν μαζική) γι' αυτό έγιναν τελικά και συλλήψεις. Υπήρχαν βέβαια και φοιτητές που πήγαν στην πορεία της παράταξής τους και δεν διαδήλωσαν με τους υπόλοιπους φοιτητές για λόγους βέβαια που σχετίζονται με τις πολιτικές θέσεις της παράταξής τους και όχι γιατί είχαν μαλώσει με τους λοιπούς φοιτητές - αφού διαδήλωναν ουσιαστικά για τον ίδιο λόγο!

Γίνομαι πιο συγκεκριμένος - συγχωρέστε με αν κουράζω... Πριν από αυτήν την πορεία γίνεται συντονιστικό Θεσσαλονίκης(των συντονιστικών όλων των σχολών) για να παρθεί απόφαση για την θέση που πρέπει να λάβει η Θεσσαλονίκη απέναντι στην απόφαση-κάλεσμα που είχε πάρει η Αθήνα(ακούστηκε πως είχαν αποφασίσει μέχρι τότε να συμμετέχουν σ' αυτήν και άλλες πόλεις - για τις οποίες μέχρι εκείνη την στιγμή του συντονιστικού υπήρχαν αμφιβολίες αν όντως είχε αποφασιστεί κάτι τέτοιο!). Ήταν προαποφασισμένο από κάποιες παρατάξεις να παρεβρεθούμε σε αυτήν την πορεία, επειδή ακριβώς θα έπρεπε να είναι μαζική! Υπήρχε μεγάλο τμήμα φοιτητών που διαφωνούσε όσον αφορά την μαζικότητα και ανέφερε και την ποιότητα, κάτι που μέλη παρατάξεων μοιάζανε σαν πρώτη φορά να ακούνε! Για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, υπήρχαν και μέλη από παρατάξεις οι οποίοι υποστήριζαν το θέμα της ποιότητας.

Το θέμα της ποιότητας... Στόχος μιας διαδήλωσης - πορείας δεν θα πρέπει να είναι μόνο να ταράξει την κοινή γνώμη με οποιονδήποτε τρόπο, αλλά μέσα από αυτόν να προβάλει το κίνημα και τα αιτήματά του, ώστε να έχει ουσιαστικό αποτέλεσμα και όχι απλά αποτέλεσμα μικρής-προσωρινής διάρκειας(όπως λέμε μέχρι να ηρεμήσουν τα πνεύματα).

Από το γενικό, στο ειδικό... Αφού λοιπόν αποφασίσαμε να παλέψουμε και να θυσιάσουμε πολλά, και αφού την μαζικότητα την κερδίσαμε ως κίνημα, θα πρέπει να διαφυλάξουμε το κίνημα και όχι να το θυσιάσουμε για πραγματικά πολύ λίγα! Σε εκείνο το 18ωρο συντονιστικό λοιπόν που κράτησε τόσο γιατί υπήρχε πολύ μεγάλη μερίδα φοιτητών που ήθελε να τα δώσει όλα σ' αυτόν τον αγώνα και φυσικά να κερδίσει, προτάθηκε να συμμετέχουμε στην πορεία της Αθήνας, της οποίας η ώρα ήταν προκαθορισμένη, που εκτός από την ώρα, άλλη οργάνωση δεν υπήρχε - ούτε καν αναφορά σε περιφρούρηση κ.λπ. Σύμφωνα με την πρόταση-απόφαση-κάλεσμα της Αθήνας μετά την πορεία θα ακολουθούσε Πανελλαδικό Συντονιστικό...

Η άλλη πρόταση... Ένας φοιτητής τότε στο 18ωρο συντονιστικό της Θεσσαλονίκης, αν σας ενδιαφέρει είναι ανένταχτος, πρότεινε το εξής: "Αφού την μαζικότητα την έχουμε κερδίσει, δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να κατεβούμε στην Αθήνα ανοργάνωτοι - με κίνδυνο να τραυματιστούν πολλοί από τους συμφοιτητές μας και χωρίς να γνωρίζουμε τις συνθήκες που επικρατούν στους δρόμους της Αθήνας. Γιατί να βιαζόμαστε και να πνιγόμαστε σε μια κουταλιά νερό! Μπορούμε αφού ενδιαφερόμαστε πραγματικά γι' αυτό που πάμε να κάνουμε, να κάνουμε ένα διήμερο Πανελλαδικό Συντονιστικό στην Αθήνα, τόσο για να ανταλλάξουμε απόψεις όσον αφορά τα προβλήματα Παιδείας όσο και για θέματα οργάνωσης γενικότερα αλλά και της πορείας, η οποία θα μπορούσε να διεξαχθεί δύο μέρες μετά." Με αυτόν τον τρόπο θα μειωνόταν ο αριθμός των τραυματισμών  και συλλήψεων και θα δημιουργούνταν τα πρώτα Πανελλαδικά πλέον κείμενα που αφορούν θέματα παιδείας, θα μπορούσαν να καταγραφούν όλα τα προβλήματα αλλά και προτάσεις - ανάλογα με τις αποφάσεις του κάθε συλλόγου και αυτή η Πανελλαδική πλέον συνάντηση να γίνει ταυτόχρονα όπλο και θεσμός του φιοτητικού κινήματος!

Τι έγινε τελικά στην Αθήνα... Έγινε μαζικότατη πορεία με πολλούς τραυματισμούς και αρκετές συλλήψεις - δεν τίθεται θέμα ούτε οργάνωσης, αλλά ούτε και ποιότητας. Συγκεκριμένα είδα μία κοπέλα να τρέχει πανικόβλητη όταν αρχίσαν να πέφτουν τα χημικά, γιατί δεν ανέπνεε - λόγω άσματος. Επίσης είδα να καρφώνονται θραύσματα από έκρηξη δακρυγόνου στο χέρι μιας άλλης κοπέλας και αρκετά άλλα που προβλήθηκαν από τα ΜΜΕ... Μετά τις συλλήψεις και το τέλος της προγραμματισμένης πορείας, και αφού μείναμε κλεισμένοι στο παλιό Μετσόβιο Πολυτεχνίο λόγω της σχεδόν καθιερωμένης για εκείνες τις μέρες μάχη των μπαχαλάκηδων με τα ματ ακριβώς έξω από την είσοδο, έγινε πορεία στη ΓΑΔΑ(Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής) για να απελευθερωθούν οι συλληφθέντες που δεν εκρεμούσαν εναντίον τους σοβαρές κατηγορίες. Πολλά από τα συνθήματα που ακούγονταν κατά την διάρκεια εκείνης της πορείας αφορούσαν της φυλακής τα σίδερα(δεν το λέω ειρωνικά) και τα άκουγα πρώτη φορά στη ζωή μου - αυτά τα συνθήματα δεν με εξέφραζαν και τα φώναζαν άτομα από συγκεκριμένη παράταξη. Η πορεία αυτή κατέληξε έξω από την ΓΑΔΑ όπου και έγινε καθιστική διαμαρτυρία, μέχρι να απελευθερωθούν οι συλληφθέντες... Κατά τα μεσάνυχτα εκείνης της μέρας  ξεκινήσαμε από την Ιατρική της Αθήνας για Θεσσαλονίκη. Να σημειωθεί ότι στην Αθήνα είχε μείνει μέχρι εκείνη την ώρα μόνο το μπλοκ της Θεσσαλονίκης αφού νωρίτερα τα υπόλοιπα μπλοκ είχαν αναχωρήσει... Από ποιους θα γινόταν άραγε την επόμενη μέρα το Πανελλαδικό Συντονιστικό; Ποιος είχε τα ψυχικά πλέον αποθέματα να παραμείνει στην Αθήνα μετά από όλα τα χημικά που είχε φάει, από όλα αυτά που είχε αντικρύσει(τραυματισμούς, ξύλο κ.λπ.); Και να έμενε στην Αθήνα τι θα έκανε αφού οι υπόλοιπες πόλεις επαναλαμβάνω είχαν αναχωρίσει...

Δεν είμαι off-topic... Στο απολογισμό για την πορεία που έγινε στο συντονιστικό της Θεσσαλονίκης, θεωρήθηκε από μερικές παρατάξεις ότι η διεξαγωγή της πορείας δεν ήταν αρκετή και ότι συνέβαλαν σε αυτή την νίκη και οι τραυματισμοί, αλλά οι συλλήψεις που έγιναν... Με λίγα λόγια αντί να το διαφυλάξουμε το κίνημα, το θυσιάζουμε στο βωμό των πιστεύω κάποιας παράταξης, με αποτελέσματα που δεν θα κρατήσουν
για πολύ, και έτσι θα χρειαστεί να το ξαναθυσιάσουμε ξανά και ξανά... Στο τέλος ο αγώνας τον οποίο άρχισε ένας φοιτητής χάνει το νόημά του αφού από το κεφάλι του έχουν σβηστεί οι ιδέες για μια καλύτερη παιδεία, οι ενδεχόμενες προτάσεις και την θέση τους έχουν πάρει τα ματ, οι μπαχαλάκηδες, τα χημικά και οι τρόποι προστασίας από αυτά και η μεγάλη ιδέα ότι θα πρέπει τελικά να ανέχεται αυτές τις παρατάξεις για να βγούν έστω και το 1% των αρχικών ιδεών και ανησυχιών για την παιδεία προς τα έξω...

Για ποια οργάνωση μιλάμε λοιπόν, για ποια φώτα, για ποιον "σωστό" δρόμο... Αν έχω εγώ το κουράγιο να αγωνίζομαι μετά από όλα αυτά, σίγουρα δεν έχω την απαίτηση να το έχουν και όλοι οι άλλοι!

Τελειώνοντας... Δεν είναι κατ' ανάγκη κακό πράγμα οι παρατάξεις, η ύπαρξή τους είναι αναγκαία για να εκφράζονται οι πολιτικοί χώροι και όσοι φοιτητές πιστεύουν και ανήκουν σ' αυτούς. Δεν έχουν το δικαίωμα όμως να εκμεταλεύονται τον αγώνα του φοιτητικού κινήματος, αλλά μόνο το δικαίωμα να συμπορεύονται μαζί του και να το ενισχύουν, αν και εφόσον πάρουν τέτοια απόφαση. Οι φοιτητές είναι σε τέτοια ηλικία και έχουν σχηματίσει πλέον τέτοια κρίση που δεν τους αξίζει(και δεν τους χρειάζεται) να χρησιμοποιηθούν από κάποιο πολιτικό σχήμα, αλλά αντίθετα τους αξίζει να χρησιμοποιήσουν την πολιτική γιατί αυτοί θα αποτελέσουν την αυριανή κοινωνία, η οποία θα έχει μια μορφή ανάλογη της δυναμικότητάς τους και όχι μια προκαθορισμένη από μια παράταξη μορφή. Σε καμία παράταξη δεν ανήκει αυτό το προνόμιο, πολύ απλά γιατί δεν υπάρχει παράταξη που να καλύπτει τον κάθε φοιτητή, όχι μόνο πολιτικά αλλά και γενικότερα όσον αφορά τα πιστεύω του.

Αυτή είναι και η ομορφιά ενός αγώνα κάποιου συνόλου... η ανάδειξη των αξιών του και η εφαρμογή τους,  και όχι μια προκαθορισμένη πορεία-"γραμμή" ορισμένη από κάποια παράταξη, η οποία στην τελική για να ακολουθεί και να επιβάλλει αυτήν την πορεία πάει να πει πως δεν πίστεψε ούτε στιγμή σε αυτό το κίνημα και δεν κατάφερε να κατανοήσει ποτέ τον αγώνα του!

[Nessa]

Γιατί λες ότι οι παρατάξεις "εκμεταλλεύονται" το κίνημα; Οι περισσότερες παρατάξεις προσπαθούν με όποιον τρόπο νομίζει η καθεμία σωστό να βοηθήσει το κίνημα να νικήσει. Εμείς πιστεύουμε στο κίνημα, γι'αυτό και μπήκαμε από την αρχή μέσα, ακόμα και αν δεν ακολουθούσε τη γραμμή μας.

[jimi]

Γιατί λες ότι οι παρατάξεις "εκμεταλλεύονται" το κίνημα; Οι περισσότερες παρατάξεις προσπαθούν με όποιον τρόπο νομίζει η καθεμία σωστό να βοηθήσει το κίνημα να νικήσει. Εμείς πιστεύουμε στο κίνημα, γι'αυτό και μπήκαμε από την αρχή μέσα, ακόμα και αν δεν ακολουθούσε τη γραμμή μας.

Διότι προσπαθούν να διαδώσουν μέσω του κινήματος τις δικές τους απόψεις και θέσεις.Εκμεταλλεύονται λοιπόν το κίνημα ,γιατί αφού το χρησιμοποιούν για να προβληθούν ως παρατάξεις-συλλογικότητες-ομάδες συμφερόντων.Πάλι τα ίδια θα λέμε???

[Nessa]

Δεν το χρησιμοποιούμε "απλά" για να προβληθούμε ως παρατάξεις. Μπορείς να πεις ότι εκμεταλλευόμαστε κάθε ευκαιρία (είτε μέσα από το κίνημα είτε γενικά) για να προβάλλουμε τις απόψεις μας, αλλά πάντα με τελικό στόχο οι απόψεις μας αυτές να βοηθήσουν το κίνημα να προχωρήσει.

[pmousoul]

Η νίκη που έχεις στο μυαλό σου σαν παράταξη μπορεί να μην συμβαδίζει απαραίτητα με αυτό που φαντάζεται ως νίκη μεγάλο τμήμα του κινήματος. Έτσι τελικά βοηθώντας το κίνημα να νικήσει υλοποιείς ακριβώς αυτό που θεωρείς σαν παράταξη νίκη! Δηλαδή υλοποιείς μια απόφαση της παράταξής σου χρησιμοποιώντας το κίνημα, αλλά κατά την γνώμη της παράταξής σου καλοπροαίρετα(για το καλό του)! Αλλά και πάλι δυστυχώς αυτό εκφράζει την παράταξή σου και όχι την πλειοψηφία των φοιτητών που απαρτίζουν το κίνημα. Μόνο όταν συνηγορεί η πλειοψηφία του κινήματος είναι αποδεκτή και νόμιμη αυτή η βοήθεια(δηλαδή εκφράζει το κίνημα στο σύνολό του).

Για φαντάσου εαν η κάθε παράταξη βοηθά το κίνημα να νικήσει(με τον δικό της τρόπο φυσικά) ποιο θα είναι το αποτέλεσμα;

Σχεδόν χάος, δυστυχώς!

[!!DUO!!(Αγγίζοντας την τελειότητα..)]

  Δεν είναι δυνατό η Nessa να θεωρεί "μικροσυνδικαλιστικά" τα θέματα που αφοούν τους φοιτητές και να αγωνίζεται πχ για τον πόλεμο στον Λίβανο..Είναι εκπρόσωπος των φοιτητών και γι'αυτούς πρέπει να αγωνίζεται πρωτίστως
  Δεν είναι δυνατό να φέρνει φυλλάδες του ΚΚΕ η ΠΚΣ στο Παν/μίο ή να μας καλεί σε πορεία του ΠΑΜΕ όταν πχ την ίδια ώρα γίνεται πορεία των φοιτητών (τα ζήσαμε αυτά τον καιρό των καταλήψεων..)

Επίσης δεν είναι δυνατόν να υπάρχει μια παράταξη που το μόνο που προσφέρει είναι να διατηρεί τραπεζάκι και να ψηφίζει υπέρ των καταλήψεων χωρίς να συμμετέχει ουσιαστικά.

Επείδή jimmy μάλλον εννοείς την ΠΑΣΠ θα ήθελα να μου πείς πού είδες αποχή της από τις εκδηλώσεις..Και σε πορείες έδινε το παρόν και σε συνελεύσεις και καθημερινά στη σχολή ήταν και ήταν από τις πρώτες που στήριξαν τις καταλήψεις και το κοινό πλαίσιο σε αντίθεση με άλλες παρατάξεις που τώρα εμφανίζονται ως προστάτες και αρχικοί υποκινητές αυτού του κινήματος..Εντάξει δεν γινόταν να είμαστε ολημερίς στη σχολή αλλά το καθήκον μας απέναντι στους φοιτητές το κάναμε..

[jimi]

  Δεν είναι δυνατό η Nessa να θεωρεί "μικροσυνδικαλιστικά" τα θέματα που αφοούν τους φοιτητές και να αγωνίζεται πχ για τον πόλεμο στον Λίβανο..Είναι εκπρόσωπος των φοιτητών και γι'αυτούς πρέπει να αγωνίζεται πρωτίστως
  Δεν είναι δυνατό να φέρνει φυλλάδες του ΚΚΕ η ΠΚΣ στο Παν/μίο ή να μας καλεί σε πορεία του ΠΑΜΕ όταν πχ την ίδια ώρα γίνεται πορεία των φοιτητών (τα ζήσαμε αυτά τον καιρό των καταλήψεων..)

Επίσης δεν είναι δυνατόν να υπάρχει μια παράταξη που το μόνο που προσφέρει είναι να διατηρεί τραπεζάκι και να ψηφίζει υπέρ των καταλήψεων χωρίς να συμμετέχει ουσιαστικά.

Επείδή jimmy μάλλον εννοείς την ΠΑΣΠ θα ήθελα να μου πείς πού είδες αποχή της από τις εκδηλώσεις..Και σε πορείες έδινε το παρόν και σε συνελεύσεις και καθημερινά στη σχολή ήταν και ήταν από τις πρώτες που στήριξαν τις καταλήψεις και το κοινό πλαίσιο σε αντίθεση με άλλες παρατάξεις που τώρα εμφανίζονται ως προστάτες και αρχικοί υποκινητές αυτού του κινήματος..Εντάξει δεν γινόταν να είμαστε ολημερίς στη σχολή αλλά το καθήκον μας απέναντι στους φοιτητές το κάναμε..

Αν και δε θέλω να κάνω αντιπολίτευση...Μόνο στις συνελεύσεις είσασταν...Και καμιά φορά περνούσατε για βόλτα από τις καταλήψεις.Για τους άλλους πως γινόταν να είναι ολημερίς στη σχολή???Και η τελευταία σου φράση είναι το μεγάλο πρόβλημα.Για πιο καθήκον μου μιλάς???Το καθήκον απέναντι στον εαυτό σας δεν κάνατε.Μόνο που το βλέπεις σαν καθήκον απέναντι στους άλλους εμένα μου φτάνει.Και έπειτα εσείς δεν είστε φοιτητές???Μόνο οι άλλοι είναι.Αυτά σου τα αναφέρω για να μη μας λες ότι εσείς είστε οι καλοί και οι υπόλοιποι είναι οι σκάρτοι.Όλοι τα ίδια χάλια έχετε (για τις μεγάλες παρατάξεις μιλάω και όσες από τις μικρές συμμετέχουν στα παιχνίδια τους).Και να μην πω για τη γενικότερη προσφορά των περισσότερων παρατάξεων στο τμήμα.

[!!DUO!!(Αγγίζοντας την τελειότητα..)]

Κάτσε κάτσε ηρέμησε..Ας ξεκίνησω από το καθήκον..Δεν είπα ότι το κινητοποιούμασταν με το ζόρι και για τα μάτια του κόσμου..Αν δεν το πιστεύαμε και εμείς οι ίδιοι πώς θα το υποστηρίζαμε νομίζεις?Και η ψευτιά φαίνεται...δεν κρύβεται..
Αυτό που λέω είναι ότι οι φοιτητές που εκπροσωπούνται μέσω της ΠΑΣΠ δεν ένοιωσαν ουδεμία στιγμή ντροπή για την παράταξή τους, εν αντιθέσει πχ με την ΠΚΣ και την ΔΑΠ,των οποίων υποστηρικτές ψήφιζαν το κοινό πλαίσιο..
Όσο για την παρουσία μας στις κινητοποιήσεις δεν έχεις δίκιο..Σε όλες σχεδόν τις δραστηριότητες ήμασταν..

Δεν λέω..Κάποιοι ήταν πολύ περισσότερο αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μηδενίζεις τις προσπάθειες και τα πιστεύω του άλλου τόσο εύκολα..
Και δεν βλέπω κανένα λόγο να απολογηθώ σε κανένα αφού όποιος ήταν στις καταλήψεις έβλεπε και έκρινε..

[Nessa]

Η νίκη που έχεις στο μυαλό σου σαν παράταξη μπορεί να μην συμβαδίζει απαραίτητα με αυτό που φαντάζεται ως νίκη μεγάλο τμήμα του κινήματος. Έτσι τελικά βοηθώντας το κίνημα να νικήσει υλοποιείς ακριβώς αυτό που θεωρείς σαν παράταξη νίκη! Δηλαδή υλοποιείς μια απόφαση της παράταξής σου χρησιμοποιώντας το κίνημα, αλλά κατά την γνώμη της παράταξής σου καλοπροαίρετα(για το καλό του)! Αλλά και πάλι δυστυχώς αυτό εκφράζει την παράταξή σου και όχι την πλειοψηφία των φοιτητών που απαρτίζουν το κίνημα. Μόνο όταν συνηγορεί η πλειοψηφία του κινήματος είναι αποδεκτή και νόμιμη αυτή η βοήθεια(δηλαδή εκφράζει το κίνημα στο σύνολό του).

Για φαντάσου εαν η κάθε παράταξη βοηθά το κίνημα να νικήσει(με τον δικό της τρόπο φυσικά) ποιο θα είναι το αποτέλεσμα;

Σχεδόν χάος, δυστυχώς!

Βασικά δεν καταλαβαίνω... υπάρχει περίπτωση να θεωρούμε σα νίκη διαφορετικά πράγματα; Δηλαδή αν αποσυρθεί οριστικά ο νόμος-πλαίσιο δε θα είναι νίκη; Αν δοθούν κονδύλια για την παιδεία δε θα είναι νίκη; Δε διαφωνούμε κάπου. Ως ΡΑΠ τουλάχιστον δε διεκδικήσαμε κάτι με το οποίο να διαφωνούν οι περισσότεροι φοιτητές.

[cecs]

Περί παρατάξεων ο λόγος λοιπόν...

Η παράταξη για 'μένα είναι ένας συλλογικός τρόπος έκφρασης ατόμων, οι οποίοι για να απαρτίζουν μια παράταξη θα πρέπει οι απόψεις τους να συγκλίνουν σε μεγάλο βαθμό, πράγμα πολύ δύσκολο στην πραγματικότητα, αφού για μερικά θέματα χρειάζεται πολύς χρόνος για να σχηματιστεί μια ξεκάθαρη άποψη αλλά και πολλές ώρες μελέτης, αναλόγως του βαθμού δυσκολίας του θέματος.

Αποτέλεσμα των πιο πάνω, και το έχουμε δει και στην πράξη, είναι τις περισσότερες φορές να πνίγονται οι ατομικές σκέψεις μέσα στις συλλογικές(των παρατάξεων δηλαδή), χωρίς κατ΄ανάγκη οι συλλογικές να είναι ορθότερες των ατομικών! Στην χειρότερη περίπτωση διακρίνεται το φαινόμενο της χειραγώγησης των ατόμων από την ίδια την παράταξη λόγω της επιβολής κάποιας άποψης, με την συνήθη δικαιολογία ότι αυτή είναι η πλέον σωστή και δεν επιδέχεται ούτε περαιτέρω σκέψη, ούτε μελέτη αλλά ούτε και ανάλυση.

Στην πράξη... Τελικά μέσα από τις παρατάξεις να μην εκφράζονται φοιτητές, αλλά διακριτοί πολιτικοί χώροι των οποίων οι "γραμμές" και οι απόψεις περί οργάνωσης του φοιτητικού κινήματος να φαντάζουν στους ανυποψίαστους φοιτητές τρόπος ξεκάθαρης εκμετάλευσης του τύπου "γιατί να χρησιμοποιηθεί ο δικός μου αγώνας για να κάνεις εσύ(η παράταξη) τον αγώνα σου ενάντια στην κυβέρνηση ή ακόμα χειρότερα την επανάστασή σου, αφού το μόνο που θέλω να επιτύχω εγώ είναι να ικανοποιηθούν τα αιτήματά μας περί παιδείας και όχι να ρίξω την κυβέρνηση". Η συνήθης απάντηση της παράταξης είναι πως θα πρέπει ο αγώνας μας να είναι ευρύτερος και να ενοποιήται και με άλλα κινήματα, π.χ. το κίνημα των εργαζομένων γιατί προφανώς έχεις κοινά αιτήματα ως φοιτητής με το κίνημα αυτό και γιατί προφανώς η μαζικότητα θα επιφέρει την αλλαγή.

Δυστυχώς πιο πάνω το πρόβλημα τελικά έγινε πιο συγκεκριμένο! Τελικά ανάγεται η οργάνωση ενός φοιτητικού κινήματος μόνο στην μαζικότητα, η οποία μπορεί να είναι απαραίτητη συνθήκη αλλά όχι και μοναδική. Δηλαδή μας διαφεύγει μια ακόμη απαραίτητη, κατά την ταπεινή μου γνώμη συνθήκη, αυτή της ποιότητας!

Και επεξηγώ... Καταλήγουμε τελικά στην Αθήνα, σε μια από τις πορείες να φωνάζουμε συνθήματα, σε μερικές περιπτώσεις παρατάξεων(οι περισσότεροι βέβαια ανένταχτοι δεν φωνάζαν, όχι γιατί δεν έβραζε το αίμα τους αλλά γιατί δεν τους εξέφραζαν, πολύ απλά, αυτά τα συνθήματα), η οργάνωση της πορείας να είναι γενικότερα χάλια(παρόλο που ήταν μαζική) γι' αυτό έγιναν τελικά και συλλήψεις. Υπήρχαν βέβαια και φοιτητές που πήγαν στην πορεία της παράταξής τους και δεν διαδήλωσαν με τους υπόλοιπους φοιτητές για λόγους βέβαια που σχετίζονται με τις πολιτικές θέσεις της παράταξής τους και όχι γιατί είχαν μαλώσει με τους λοιπούς φοιτητές - αφού διαδήλωναν ουσιαστικά για τον ίδιο λόγο!

Γίνομαι πιο συγκεκριμένος - συγχωρέστε με αν κουράζω... Πριν από αυτήν την πορεία γίνεται συντονιστικό Θεσσαλονίκης(των συντονιστικών όλων των σχολών) για να παρθεί απόφαση για την θέση που πρέπει να λάβει η Θεσσαλονίκη απέναντι στην απόφαση-κάλεσμα που είχε πάρει η Αθήνα(ακούστηκε πως είχαν αποφασίσει μέχρι τότε να συμμετέχουν σ' αυτήν και άλλες πόλεις - για τις οποίες μέχρι εκείνη την στιγμή του συντονιστικού υπήρχαν αμφιβολίες αν όντως είχε αποφασιστεί κάτι τέτοιο!). Ήταν προαποφασισμένο από κάποιες παρατάξεις να παρεβρεθούμε σε αυτήν την πορεία, επειδή ακριβώς θα έπρεπε να είναι μαζική! Υπήρχε μεγάλο τμήμα φοιτητών που διαφωνούσε όσον αφορά την μαζικότητα και ανέφερε και την ποιότητα, κάτι που μέλη παρατάξεων μοιάζανε σαν πρώτη φορά να ακούνε! Για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, υπήρχαν και μέλη από παρατάξεις οι οποίοι υποστήριζαν το θέμα της ποιότητας.

Το θέμα της ποιότητας... Στόχος μιας διαδήλωσης - πορείας δεν θα πρέπει να είναι μόνο να ταράξει την κοινή γνώμη με οποιονδήποτε τρόπο, αλλά μέσα από αυτόν να προβάλει το κίνημα και τα αιτήματά του, ώστε να έχει ουσιαστικό αποτέλεσμα και όχι απλά αποτέλεσμα μικρής-προσωρινής διάρκειας(όπως λέμε μέχρι να ηρεμήσουν τα πνεύματα).

Από το γενικό, στο ειδικό... Αφού λοιπόν αποφασίσαμε να παλέψουμε και να θυσιάσουμε πολλά, και αφού την μαζικότητα την κερδίσαμε ως κίνημα, θα πρέπει να διαφυλάξουμε το κίνημα και όχι να το θυσιάσουμε για πραγματικά πολύ λίγα! Σε εκείνο το 18ωρο συντονιστικό λοιπόν που κράτησε τόσο γιατί υπήρχε πολύ μεγάλη μερίδα φοιτητών που ήθελε να τα δώσει όλα σ' αυτόν τον αγώνα και φυσικά να κερδίσει, προτάθηκε να συμμετέχουμε στην πορεία της Αθήνας, της οποίας η ώρα ήταν προκαθορισμένη, που εκτός από την ώρα, άλλη οργάνωση δεν υπήρχε - ούτε καν αναφορά σε περιφρούρηση κ.λπ. Σύμφωνα με την πρόταση-απόφαση-κάλεσμα της Αθήνας μετά την πορεία θα ακολουθούσε Πανελλαδικό Συντονιστικό...

Η άλλη πρόταση... Ένας φοιτητής τότε στο 18ωρο συντονιστικό της Θεσσαλονίκης, αν σας ενδιαφέρει είναι ανένταχτος, πρότεινε το εξής: "Αφού την μαζικότητα την έχουμε κερδίσει, δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να κατεβούμε στην Αθήνα ανοργάνωτοι - με κίνδυνο να τραυματιστούν πολλοί από τους συμφοιτητές μας και χωρίς να γνωρίζουμε τις συνθήκες που επικρατούν στους δρόμους της Αθήνας. Γιατί να βιαζόμαστε και να πνιγόμαστε σε μια κουταλιά νερό! Μπορούμε αφού ενδιαφερόμαστε πραγματικά γι' αυτό που πάμε να κάνουμε, να κάνουμε ένα διήμερο Πανελλαδικό Συντονιστικό στην Αθήνα, τόσο για να ανταλλάξουμε απόψεις όσον αφορά τα προβλήματα Παιδείας όσο και για θέματα οργάνωσης γενικότερα αλλά και της πορείας, η οποία θα μπορούσε να διεξαχθεί δύο μέρες μετά." Με αυτόν τον τρόπο θα μειωνόταν ο αριθμός των τραυματισμών  και συλλήψεων και θα δημιουργούνταν τα πρώτα Πανελλαδικά πλέον κείμενα που αφορούν θέματα παιδείας, θα μπορούσαν να καταγραφούν όλα τα προβλήματα αλλά και προτάσεις - ανάλογα με τις αποφάσεις του κάθε συλλόγου και αυτή η Πανελλαδική πλέον συνάντηση να γίνει ταυτόχρονα όπλο και θεσμός του φιοτητικού κινήματος!

Τι έγινε τελικά στην Αθήνα... Έγινε μαζικότατη πορεία με πολλούς τραυματισμούς και αρκετές συλλήψεις - δεν τίθεται θέμα ούτε οργάνωσης, αλλά ούτε και ποιότητας. Συγκεκριμένα είδα μία κοπέλα να τρέχει πανικόβλητη όταν αρχίσαν να πέφτουν τα χημικά, γιατί δεν ανέπνεε - λόγω άσματος. Επίσης είδα να καρφώνονται θραύσματα από έκρηξη δακρυγόνου στο χέρι μιας άλλης κοπέλας και αρκετά άλλα που προβλήθηκαν από τα ΜΜΕ... Μετά τις συλλήψεις και το τέλος της προγραμματισμένης πορείας, και αφού μείναμε κλεισμένοι στο παλιό Μετσόβιο Πολυτεχνίο λόγω της σχεδόν καθιερωμένης για εκείνες τις μέρες μάχη των μπαχαλάκηδων με τα ματ ακριβώς έξω από την είσοδο, έγινε πορεία στη ΓΑΔΑ(Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής) για να απελευθερωθούν οι συλληφθέντες που δεν εκρεμούσαν εναντίον τους σοβαρές κατηγορίες. Πολλά από τα συνθήματα που ακούγονταν κατά την διάρκεια εκείνης της πορείας αφορούσαν της φυλακής τα σίδερα(δεν το λέω ειρωνικά) και τα άκουγα πρώτη φορά στη ζωή μου - αυτά τα συνθήματα δεν με εξέφραζαν και τα φώναζαν άτομα από συγκεκριμένη παράταξη. Η πορεία αυτή κατέληξε έξω από την ΓΑΔΑ όπου και έγινε καθιστική διαμαρτυρία, μέχρι να απελευθερωθούν οι συλληφθέντες... Κατά τα μεσάνυχτα εκείνης της μέρας  ξεκινήσαμε από την Ιατρική της Αθήνας για Θεσσαλονίκη. Να σημειωθεί ότι στην Αθήνα είχε μείνει μέχρι εκείνη την ώρα μόνο το μπλοκ της Θεσσαλονίκης αφού νωρίτερα τα υπόλοιπα μπλοκ είχαν αναχωρήσει... Από ποιους θα γινόταν άραγε την επόμενη μέρα το Πανελλαδικό Συντονιστικό; Ποιος είχε τα ψυχικά πλέον αποθέματα να παραμείνει στην Αθήνα μετά από όλα τα χημικά που είχε φάει, από όλα αυτά που είχε αντικρύσει(τραυματισμούς, ξύλο κ.λπ.); Και να έμενε στην Αθήνα τι θα έκανε αφού οι υπόλοιπες πόλεις επαναλαμβάνω είχαν αναχωρίσει...

Δεν είμαι off-topic... Στο απολογισμό για την πορεία που έγινε στο συντονιστικό της Θεσσαλονίκης, θεωρήθηκε από μερικές παρατάξεις ότι η διεξαγωγή της πορείας δεν ήταν αρκετή και ότι συνέβαλαν σε αυτή την νίκη και οι τραυματισμοί, αλλά οι συλλήψεις που έγιναν... Με λίγα λόγια αντί να το διαφυλάξουμε το κίνημα, το θυσιάζουμε στο βωμό των πιστε
ύω κάποιας παράταξης, με αποτελέσματα που δεν θα κρατήσουν για πολύ, και έτσι θα χρειαστεί να το ξαναθυσιάσουμε ξανά και ξανά... Στο τέλος ο αγώνας τον οποίο άρχισε ένας φοιτητής χάνει το νόημά του αφού από το κεφάλι του έχουν σβηστεί οι ιδέες για μια καλύτερη παιδεία, οι ενδεχόμενες προτάσεις και την θέση τους έχουν πάρει τα ματ, οι μπαχαλάκηδες, τα χημικά και οι τρόποι προστασίας από αυτά και η μεγάλη ιδέα ότι θα πρέπει τελικά να ανέχεται αυτές τις παρατάξεις για να βγούν έστω και το 1% των αρχικών ιδεών και ανησυχιών για την παιδεία προς τα έξω...

Για ποια οργάνωση μιλάμε λοιπόν, για ποια φώτα, για ποιον "σωστό" δρόμο... Αν έχω εγώ το κουράγιο να αγωνίζομαι μετά από όλα αυτά, σίγουρα δεν έχω την απαίτηση να το έχουν και όλοι οι άλλοι!

Τελειώνοντας... Δεν είναι κατ' ανάγκη κακό πράγμα οι παρατάξεις, η ύπαρξή τους είναι αναγκαία για να εκφράζονται οι πολιτικοί χώροι και όσοι φοιτητές πιστεύουν και ανήκουν σ' αυτούς. Δεν έχουν το δικαίωμα όμως να εκμεταλεύονται τον αγώνα του φοιτητικού κινήματος, αλλά μόνο το δικαίωμα να συμπορεύονται μαζί του και να το ενισχύουν, αν και εφόσον πάρουν τέτοια απόφαση. Οι φοιτητές είναι σε τέτοια ηλικία και έχουν σχηματίσει πλέον τέτοια κρίση που δεν τους αξίζει(και δεν τους χρειάζεται) να χρησιμοποιηθούν από κάποιο πολιτικό σχήμα, αλλά αντίθετα τους αξίζει να χρησιμοποιήσουν την πολιτική γιατί αυτοί θα αποτελέσουν την αυριανή κοινωνία, η οποία θα έχει μια μορφή ανάλογη της δυναμικότητάς τους και όχι μια προκαθορισμένη από μια παράταξη μορφή. Σε καμία παράταξη δεν ανήκει αυτό το προνόμιο, πολύ απλά γιατί δεν υπάρχει παράταξη που να καλύπτει τον κάθε φοιτητή, όχι μόνο πολιτικά αλλά και γενικότερα όσον αφορά τα πιστεύω του.

Αυτή είναι και η ομορφιά ενός αγώνα κάποιου συνόλου... η ανάδειξη των αξιών του και η εφαρμογή τους,  και όχι μια προκαθορισμένη πορεία-"γραμμή" ορισμένη από κάποια παράταξη, η οποία στην τελική για να ακολουθεί και να επιβάλλει αυτήν την πορεία πάει να πει πως δεν πίστεψε ούτε στιγμή σε αυτό το κίνημα και δεν κατάφερε να κατανοήσει ποτέ τον αγώνα του!

Όσα έγραψες τα βρίσκω πραγματικά εμπνευσμένα.
Δεν ξέρω ή δε μπορώ να φανταστώ ποιος ή ποια είσαι,αλλά με το κείμενό σου συμφωνώ 100%.
Πιστεύω ότι αυτά που γράφεις εκφράζουν μεγάλη μερίδα ανθρώπων.Κρίμα που κάποιοι δεν μπορούν να το κατανοήσουν στην ουσία του,αληθινά κρίμα.

[corina]

+1
Ακριβώς ότι προσπαθούσα να πω μεχρι τώρα...