Ομοιοπαθητική. Μύθος ή πραγματικότητα;

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Δείτε περισσότερα εδώ...]

Συμβουλές καλής χρήσης του φόρουμ: Youtube embed code and links, Shoutbox, Notify, ...

Δείτε περισσότερα εδώ...

[Zarathoustra]

4DCube,μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει το επιχείρημα ότι "τα πάντα ρει" για να "αποδείξει" οτιδήποτε.Ουσιαστικά πρόκειται για μία μορφή "argumentum ad ignorantiam".

Παραβλέποντας όμως το λογικό σφάλμα, επισημαίνω πως οι "νέες,επαναστατικές" ψευδοεπιστημονικές ή μη θεωρίες που έχουν διατυπωθεί ανά τους αιώνες αλλά απορρίφθηκαν τελικά ως λανθασμένες είναι τραγικά περισσότερες από αυτές που  κατέληξαν να θεωρούνται σωστές.

[4Dcube]

@Κατ
Οκ έχεις δίκιο στο ότι δέχονται γιατρούς.

Και μια στιγμή, να ρωτήσω κάτι. Όταν λέμε μεταπτυχιακό, χωρίζεται σε ειδίκευσης και διατμηματικό;

[Zarathoustra]

γίνονται δεκτοί πτυχιούχοι των Ιατρικών και των Οδοντιατρικών Σχολών του Πανεπιστημιακού τομέα της ημεδαπής ή τμημάτων αναγνωρισμένων ομοταγών ιδρυμάτων της αλλοδαπής

Να λοιπόν που θα καταλήξουν οι αστοιχείωτοι μαθητές του 10 που αγόρασαν πτυχία ιατρικής από χώρες του πρώην ανατολικού μπλόκ και πέρασαν τις εξετάσεις του ΔΙΚΑΤΣΑ με την βοήθεια του χρήματος,ή με "επέμβαση" των Ιατρών γονέων τους.
Θετική εξέλιξη κατά την ταπεινή μου γνώμη,αφού στην ομοιοπαθητική το μόνο σίγουρο είναι πως "nobody gets hurt"

[Nessa NetMonster]

Εκτός από όταν τους αποθαρρύνουν από τη συμβατική ιατρική... με αποτέλεσμα ιάσιμες αρρώστειες τελικά να μη θεραπεύονται

Βρε 4DCube, αφού τη δεδομένη στιγμή η ομοιοπαθητική λειτουργεί αντιεπιστημονικά, τι το ψάχνεις... αν ποτέ γίνει επιστήμη (μάλλον... χλωμό), το συζητάμε...

[Karaμazoβ]

Η Ομοιοπαθητική σαφως και δεν είναι επιστήμη. Πραγματικά μου προκάλεσε εντύπωση ενα μεταπτυχιακό σε πανεπιστημιο.Απόψεις οπως η παρακάτω , προσεγγιζουν την αλχημεια:

«Αν ρωτήσεις έναν ομοιοπαθητικό γιατρό γιατί αρρωσταίνει ο άνθρωπος, θα πρέπει πρώτα να σου εξηγήσει πώς εννοεί την υγεία. Πώς μετριέται η υγεία; Πώς διαπιστώνεται ότι κάποιος είναι πιο υγιής από έναν άλλο; Η κλασική ιατρική δεν μας το εξηγεί. Ο δικός μου ορισμός της υγείας συνδέεται με την απόλυτη ελευθερία του ατόμου σε σωματικό, πνευματικό και συναισθηματικό επίπεδο. Και οι τρεις αυτοί τομείς είναι πολύ σημαντικοί για τον άνθρωπο. Στο σωματικό επίπεδο υγεία σημαίνει απουσία πόνου. Στο πνευματικό επίπεδο υγεία είναι να μη σκέφτεσαι μόνο τον εαυτό σου ή τους φίλους και την οικογένειά σου, αλλά να νοιάζεσαι και για τους άλλους συνανθρώπους σου. Τέλος, στο συναισθηματικό επίπεδο υγεία σημαίνει να είσαι ελεύθερος από τα πάθη που σε δεσμεύουν και σε κρατάνε σκλάβο, όποια και αν είναι αυτά: το κάπνισμα, μια φιλενάδα, η χαρτοπαιξία, ακόμη και η ομοιοπαθητική. Με λίγα λόγια, υγεία είναι η ελευθερία από τα πάθη που δεν μας αφήνουν να σκεφτόμαστε και να ενεργούμε σωστά».

Ωστόσο , σκέφτομαι οτι οι αλχημιστες και αλλοι "εμπειρικοί θεραπευτες" , οπως ο Παράκελσος, χωρίς επιστημονικη μεθοδο και εν αγνοια τους έκαναν σημαντικές ανακαλύψεις σε ζητήματα χημείας και ιατρικής. Μπορει και οι ομοιοπαθητικοι εν αγνοία τους να είναι η ιδια περίπτωση.

Πλέον, δεν έχουμε Μεσαίωνα, αρα θα ήταν μια καλή ιδέα πιστεύω να ερευνήσουμε το ζήτημα, αν όντως δηλαδη υπάρχει αποτέλεσμα με την ομοιοπαθητική, για καθε ασθενεια που ισχυρίζονται οτι θεραπεύουν ξεχωριστά. Μπορεί και να είναι σε όλες τις περιπτώσεις η ίαση τυχαιο γεγονος. Μπορεί σε καποιες όμως να μην ειναι. Και άν δεν είναι δεν πρεπει να βρούμε τις αιτίες ;;

[Kat]

"(...)Ο δικός μου ορισμός της υγείας συνδέεται με την απόλυτη ελευθερία του ατόμου σε σωματικό, πνευματικό και συναισθηματικό επίπεδο. Και οι τρεις αυτοί τομείς είναι πολύ σημαντικοί για τον άνθρωπο. Στο σωματικό επίπεδο υγεία σημαίνει απουσία πόνου.(...)"

Ενδιαφέρων ορισμός. Δηλαδή κάποιος καρκινοπαθής στα πρώτα στάδια, ο οποίος δεν πονάει ακόμη, είναι υγιής.

[4Dcube]

Είχα την εξής απορία και θυμίζω να μην ξεχαστεί:

Όταν λέμε μεταπτυχιακό, χωρίζεται σε ειδίκευσης και διατμηματικό;

[aliakmwn]

Ακολουθει σειρα αρθρων της Ελευθεροτυπιας επι του θεματος - για οποιον εχει διαθεση να χαρισει μια ωρα της ζωης του για να τα διαβασει. Οι υπολοιποι απλως προσπεραστε.

Τα αρθρα παρατιθενται με αντιστροφη χρονολογικη σειρα δημοσιευσης.

[aliakmwn]

Για το μεταπτυχιακό της Ομοιοπαθητικής

Στο θέμα της Ομοιοπαθητικής αναφέρονται φοιτητές του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών «Ολιστικά Εναλλακτικά Θεραπευτικά Συστήματα - Κλασική Ομοιοπαθητική» με αφορμή παλαιότερα δημοσιεύματα της «Ε».

Συγκεκριμένα αναφέρουν:

«Θεωρούμε ότι η έγκριση αυτού του ΜΠΣ από την Πολιτεία αποτελεί ένδειξη πολιτικής, επιστημονικής και κοινωνικής ευαισθησίας αλλά και υπευθυνότητας. Μόνο η θεσμοθέτηση της εκπαίδευσης των ομοιοπαθητικών μπορεί να διασφαλίσει τη σοβαρότητα στην παροχή της ομοιοπαθητικής γνώσης και να αποτρέψει τον οποιοδήποτε "ειδήμονα" να εκπαιδεύει ομοιοπαθητικούς ιατρούς.

Η υιοθέτηση και λειτουργία αυτού του ΜΠΣ από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και μάλιστα από το συγκεκριμένο Τμήμα "Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων" αποτελεί ένδειξη επιστημονικής ενάργειας αλλά και εμβάθυνση στην έννοια της διεπιστημονικότητας, προϋπόθεση αναγκαία στις μέρες μας για την προώθηση της επιστημονικής γνώσης και έρευνας.

Αποτελεί τιμή αλλά και απαίτησή μας να μας διδάξει και ο Γεώργιος Βυθούλκας στο συγκεκριμένο ΜΠΣ. Είναι ένας δάσκαλος της Ομοιοπαθητικής παγκοσμίως αναγνωρισμένος και βραβευμένος, συγγραφέας βιβλίων μεταφρασμένων σε 22 γλώσσες και άρθρων που είναι αναρτημένα στην ιατρική βιβλιοθήκη Pubmed και Isi Thomson.

Εχουμε το δικαίωμα στην επιστημονική γνώση, η οποία αποτελεί συνειδητή επιλογή μας και δεν χρειαζόμαστε "προφύλαξη" από αυτόκλητους προστάτες. Δεν έχουμε ανάγκη υποδείξεων ότι πέφτουμε "θύματα απάτης", ιδίως από κάποιον που δεν γνωρίζει το αντικείμενο.

Η Ομοιοπαθητική Ιατρική είναι αναγνωρισμένη από τον ΠΟΥ και κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης και η οδηγία της προς αυτά συνιστά τη θεσμοθέτησή της με σκοπό την προστασία του Ευρωπαίου πολίτη-ασθενή και τη δυνατότητα επιλογής στη θεραπεία του».


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 11/03/2008

http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=78460872

[aliakmwn]

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ

«Η ομοιοπαθητική είναι μέθοδος αυτοτελής, με τις δικές της βάσεις και κριτήρια»

Ποικίλες αντιδράσεις έχει προκαλέσει ο «Φάκελος» για την ομοιοπαθητική που δημοσίευσε πρόσφατα η «Ε», όπου φιλοξενήθηκαν διάφορες απόψεις σχετικά με το εάν «είναι ή όχι εναλλακτική ιατρική».

Επιστολή-διαμαρτυρία απέστειλε ο Σύλλογος Ομοιοπαθητικών Ελλάδος για το ότι δεν ζητήθηκε η άποψη του Συλλόγου για το θέμα καθώς, όπως αναφέρει ο πρόεδρος του Δ.Σ. Γεράσιμος Στουραΐτης, «από το 1997 μέχρι σήμερα παλεύουμε στην Ελλάδα κατ' αρχήν για την αποκατάσταση της πραγματικότητας σχετικά με την ομοιοπαθητική, ώστε να μην μπορεί όποιος θέλει να λέει ό,τι θέλει!».

Μεταξύ άλλων, τονίζει: «Ο Ιατρικός Σύλλογος του Ηνωμένου Βασιλείου με απόφασή του τονίζει ότι η ομοιοπαθητική είναι μέθοδος αυτοτελής, ανεξάρτητη της ιατρικής, έχουσα τις δικές της βάσεις και κριτήρια εκπαίδευσης, όπως επίσης δικά της κριτήρια ικανοτήτων και επαγγελματισμού.

Ενα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της Ευρωπαϊκής Ενωσης χρησιμοποιεί τη θεραπευτική τέχνη της ομοιοπαθητικής και εμπιστεύεται εδώ και πολλές δεκαετίες (π.χ. στη Γερμανία εδώ και περίπου 70 χρόνια) τους ομοιοπαθητικούς μη γιατρούς, οι οποίοι είναι ενταγμένοι και στο Εθνικό Σύστημα Υγείας.

Μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με ψήφισμά του, σχετικά με το καθεστώς της μη συμβατικής ιατρικής, προτρέπει τις κυβερνήσεις των κρατών-μελών της Ε.Ε. να προβούν σε σύσταση επιτροπής αφ' ενός για την ισοτιμία των πρακτικών γιατρών (όπως π.χ. ισχύει στη Γερμανία), αφετέρου για την αναγνώριση της ομοιοπαθητικής ως θεραπευτικής τέχνης ανεξάρτητης της συμβατικής ιατρικής. Ηδη σε κράτη-μέλη της Ε.Ε., όπως η Γερμανία και η Σουηδία, η ομοιοπαθητική είναι μέθοδος, θεραπευτική τέχνη, ανεξάρτητη της ιατρικής».

Αναφέρει επίσης πως «συμφωνούμε απόλυτα ότι η τεκμηριωμένη ιατρική αποτελεί τη μόνη και ουσιαστικά αληθινή ιατρική. Αλλά αυτό τι σχέση έχει με την ομοιοπαθητική; Ποιος διατείνεται ότι η ομοιοπαθητική είναι ιατρική; Δεν έχουν αντιληφθεί οι συνεργάτες σας ότι αυτοί που θέλουν την ομοιοπαθητική να είναι ιατρική είναι εκείνοι που οραματίζονται για τον εαυτό τους βαρύγδουπους τίτλους και πανεπιστημιακές έδρες;».

Ειδικότερα, όσον αφορά στο θέμα της θεσμοθέτησης μέσω υπουργικής απόφασης εκτέλεσης μεταπτυχιακού στην ομοιοπαθητική από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, στο Τμήμα Μηχανικών ο Ανδρέας Παπαμιχαήλ, μέλος του Δ.Σ. του ΙΣΑ, επισημαίνει μεταξύ άλλων:

«Επί ένα έτος και πλέον λειτουργεί στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου ένα ακριβό μεταπτυχιακό -φαινόμενο απιθανότητος και εκπαιδευτικής παραοικονομίας- εις βάρος νέων Ελλήνων γιατρών και οδοντιάτρων, πιθανότητα και άλλων υγειονομικών».

Προσθέτει ότι «μία σειρά αναπάντητων ερωτημάτων δίνει την πλήρη εικόνα της απαράδεκτης κατάστασης:

- Πού στην παγκόσμια επιστημονική κοινότητα δημόσιο πανεπιστήμιο δίνει μεταπτυχιακό για επιστημονικό αντικείμενο που δεν έχει αναπτύξει επιστημονική έδρα και σχολή;

- Η ομοιοπαθητική δεν έχει θεσμοθετημένες σπουδές στην Ελλάδα, δεν αποτελεί αναγνωρισμένο ιατρικό τίτλο σπουδών, άρα από πού και ώς πού παρέχεται μεταπτυχιακό;

- Για ποιο όφελος επιστημονικό και επαγγελματικό θα πληρώσει ο νέος γιατρός 8.000 ευρώ γι' αυτό το μεταπτυχιακό;

- Ποια είναι αυτή η Διεθνής Εταιρεία Ομοιοπαθητικής που ανέλαβε την εκπαίδευση των νέων γιατρών; Είναι πιστοποιημένη να διδάσκει γιατρούς;».

Από την πλευρά του, ο γιατρός Αντώνης Παΐζης, γιατρός ομοιοπαθητικής ιατρικής, απαντά στο άρθρο του γιατρού Θ. Παπαχριστόπουλου που δημοσιεύθηκε στον φάκελο με τίτλο «Η άγνοια συντηρεί την παραεπιστήμη»:

Μεταξύ άλλων, αναφέρει: «Οι ομοιοπαθητικοί γιατροί είναι γιατροί με ακαδημαϊκές ιατρικές σπουδές, με εξειδικεύσεις οι περισσότεροι, που επιπρόσθετα αποφάσισαν να καθίσουν πάλι στα θρανία, με στόχο να εμπλουτίσουν, με τη χρήση των ομοιοπαθητικών φαρμάκων, τη θεραπευτική τους φαρέτρα».

Παρακάτω σημειώνει πως «επειδή η ομοιοπαθητική θεραπεία είναι απόλυτα εξατομικευμένη, παρ' όλο που μπορεί να έχουμε ασθενείς με την ίδια ασθένεια, το ενδεικνυόμενο φάρμακο μπορεί να διαφέρει για κάθε περίπτωση.

Αυτό καθ' αυτό το γεγονός αποκλείει κοινές έρευνες μελέτης δράσης ομοιοπαθητικών και "αλλοπαθητικών" φαρμάκων (διπλά τυφλά πειράματα), καθότι απαιτούνται διάφορα ιδιαίτερα ερευνητικά πρωτόκολλα για τα ομοιοπαθητικά φάρμακα. Σημειώνεται ότι η ομοιοπαθητική φαρμακευτική τεχνογνωσία διδάσκεται ως μάθημα επιλογής στη Φαρμακευτική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

«Είναι αλήθεια, συνεχίζει ο κ. Παΐζης, «ότι ακόμα δεν γνωρίζουμε επακριβώς, πού και πώς δρουν τα ομοιοπαθητικά φάρμακα. Αυτό όμως ποτέ δεν αποτέλεσε εμπόδιο στην ιατρική για τη χορήγηση φαρμάκων με κλινική αποτελεσματικότητα. Μην ξεχνάμε ότι πριν μάθουμε πώς δρα η ασπιρίνη, τη χρησιμοποιούσαμε θεραπευτικά για πάνω από 30 χρόνια. Την απάντηση δε στο ερώτημα των υπεραραιωμένων φαρμακευτικών διαλυμάτων θα δώσει, όπως φαίνεται, η κβαντοφυσική.

Την αδιαμφισβήτητη όμως δράση των ομοιοπαθητικών φαρμάκων τη γνωρίζουν πολύ καλά οι γιατροί που ασκούν ομοιοπαθητική, καθώς και οι ασθενείς τους και τη διαπιστώνουν και κλινικά και εργαστηριακά. Εξάλλου, εάν δεν ήταν θεραπευτικά τα ομοιοπαθητικά φάρμακα, δεν θα ήταν παράλογο να τα χρησιμοποιούσαν οι γιατροί για δεκαετίες; Πώς η ομοιοπαθητική διατηρεί μια κραταιά ιστορία εφαρμογής της διακοσίων ετών;».

Ο κ. Παΐζης καταλήγει πως «καθήκον μας είναι να διατηρούμε το πνεύμα μας ανοικτό, αενάως να ενημερωνόμαστε, να προσπαθούμε να γνωρίζουμε το νέο, να το φιλτράρουμε μέσα από ιατρική σκέψη και μεθοδολογία και να το θέτουμε στην υπηρεσία της ανθρωπότητας, εφόσον αποδεικνύεται θεραπευτικό. Η ιατρική είναι μια και ενιαία. Είναι μέσα στην ίδια τη φύση της να συμπεριλαμβάνει στους κόλπους της κάθε τι ωφέλιμο για την υγεία. Ας τη διατηρήσουμε έτσι και ας την υπηρετήσουμε, με το σωστό πνεύμα συνεργασίας που της αρμόζει».


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 28/01/2008
http://www.enet.gr/online/online_hprint?q=%EF%EC%EF%E9%EF%F0%E1%E8%E7%F4%E9%EA%DE&a=&id=11343024

[aliakmwn]

Ομοιοπαθητική

Είναι ή όχι εναλλακτική ιατρική;

Των ΣΟΦΙΑΣ ΝΕΤΑ-ΝΤΑΝΙ ΒΕΡΓΟΥ-ΑΝΤΩΝΙΑΣ ΞΥΝΟΥ


Ενα μεταπτυχιακό πρόγραμμα ομοιοπαθητικής στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου τάραξε τα νερά της επιστημονικής κοινότητας. Πανεπιστημιακοί, Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών, γιατροί και ομοιοπαθητικοί βρίσκονται σε διαμάχη για το αν το μεταπτυχιακό πρόγραμμα με τίτλο «Ολιστικά Εναλλακτικά Θεραπευτικά Σχήματα - Κλασική Ομοιοπαθητική» του Τμήματος Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων του Πανεπιστημίου Αιγαίου, που ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει.

Να ξεκαθαρίσει το τοπίο ζητά ο ΙΣΑ μέσω του προέδρου του Σωτήρη Ρηγάκη. «Με δεδομένο ότι οι διάφορες εναλλακτικές θεραπευτικές μέθοδοι, οι οποίες δεν είναι επίσημα αναγνωρισμένες στη χώρα μας και οι οποίες ασκούνται από γιατρούς αλλά και μη γιατρούς, αποτελούν μια πραγματικότητα, ο ΙΣΑ -είπε στην «Ε» ο Σ. Ρηγάκης- έχει προτείνει στην επίσημη πολιτεία μέσω του υπουργείου Υγείας κάποια στιγμή ν' ανοίξει ένας ευρύς διάλογος και να αποφασίσουμε εάν κάποιες από αυτές τις αναγνωρίζουμε ή όχι. Εάν κάποιες από αυτές αναγνωρίζουμε υπό ποιες προϋποθέσεις το κάνουμε καθώς και τι γνωστικό αντικείμενο θα έχουν και πώς και από ποιους θα εκπαιδεύονται αυτοί που τις ασκούν. Δεδομένου -προσθέτει- ότι σε κάποιες ευρωπαϊκές χώρες η ομοιοπαθητική έχει αναγνωριστεί ως ειδικότητα, το υπουργείο Υγείας πρέπει κάποια στιγμή να βάλει τη συζήτηση αυτή στην ατζέντα του».

Το θέμα απασχολεί τον ΙΣΑ πολλά χρόνια, λέει ο ίδιος. Εκθεση μάλιστα του 2002 τριμελούς επιτροπής του -αποτελούμενη από τους Α. Αβραμίδη, Γ. Ιεραπετριτάκη και Π. Μπεχράκη- για όλες τις εναλλακτικές θεραπείες, μεταξύ των οποίων και η ομοιοπαθητική, που έχει στα χέρια της η «Ε», καταφαίνεται εναντίον τους. «Η τάση της υπερκαταναλωτικής κοινωνίας προς την παραδοξότητα οδηγεί συχνά σε αναβίωση παλαιών μυστηριακών μεθόδων και στην ανάπτυξη νέων ιδιόμορφων θεραπευτικών απόψεων, κυριότερες από τις οποίες είναι η εξής: ομοιοπαθητική, βελονισμός, διαλογισμός, ρεφλεξολογία, γιόγκα» αναφέρει η έκθεση.

Σε άλλο σημείο σημειώνει ότι «οι μη συμβατικές αυτές πρακτικές επειδή παρεκκλίνουν από τις επιστημονικά τεκμηριωμένες αρχές της κλασικής ή συμβατικής ιατρικής χαρακτηρίζονται ως Ανορθόδοξες Θεραπευτικές Μέθοδοι (ΑΝΘΕΜ)». Ειδικά για την ομοιοπαθητική η έκθεση αναφέρει ότι «μέχρι σήμερα δεν έχει αποδειχτεί επιστημονικά η οποιαδήποτε δραστικότητα των ομοιοπαθητικών παρασκευασμάτων».

Την ίδια ώρα 62 επιστήμονες -καθηγητές Πανεπιστημίου και ερευνητές- συνυπογράφουν επιστολή που δημοσίευσε η «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» (25/11/07) για το θέμα. Οι ίδιοι δεν κρύβουν την «έκπληξή τους για τη λειτουργία του μεταπτυχιακού». «Θεωρούμε ότι αποτελεί ντροπή για το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και γενικά για την ανώτατη εκπαίδευση της χώρας μας η εισαγωγή ενός αντιεπιστημονικού αντικειμένου σε προγράμματα σπουδών των ΑΕΙ μας, καθώς και σοβαρότατο παράπτωμα του υπουργείου Παιδείας που ενέκρινε το συγκεκριμένο πρόγραμμα. Τα πανεπιστήμια είναι ταγμένα να προάγουν και να διδάσκουν αξιόπιστες γνώσεις, γνώσεις δηλαδή που προκύπτουν έπειτα από επιστημονική έρευνα ακολουθώντας την επιστημονική μέθοδο», γράφουν και καλούν το υπουργείο και όλους τους εμπλεκόμενους φορείς «να αναθεωρήσουν άμεσα αυτή την εσφαλμένη απόφασή τους, η οποία θέλουμε να πιστεύουμε ότι βασίζεται μόνο σε επιστημονική πλάνη».

«Το πρόβλημα είναι ότι στην Ελλάδα υπάρχει μια ακατανόητη αδιαφορία σχετικά με την ομοιοπαθητική, η οποία όμως παρέχεται ως ιατρική πράξη σε πολλούς Ελληνες πολίτες», λέει στην «Ε» ο Ανδρέας Παπαμιχαήλ, καρδιολόγος, μέλος Δ.Σ. του Ιατρικού Συλλόγου. Ηταν ο πρώτος που αντέδρασε στην ύπαρξη μεταπτυχιακού Ομοιοπαθητικής στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, επειδή όπως εξηγεί στην «Ε» «δεν προσφέρεται από ιατρική σχολή και δεν διδάσκεται από γιατρό». Προβληματίζεται δε με την αντίφαση που προκύπτει από τη θέσπιση ενός τέτοιου προγράμματος τη στιγμή που η ομοιοπαθητική δεν είναι αναγνωρισμένη ιατρική ειδικότητα.

«Ο ΙΣΑ αποφάσισε τον Μάιο ότι είναι κάθετα αντίθετος με το μεταπτυχιακό αυτό, το οποίο δεν έχει θεσμοθετηθεί και αιτιολογηθεί σωστά κι ενώ η ομοιοπαθητική είναι ακόμα υπό αμφισβήτηση στη χώρα μας. Η απόφαση αυτή κοινοποιήθηκε στους υπουργούς Υγείας και Παιδείας και στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου».




ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 04/01/2008
http://www.enet.gr/online/online_hprint?q=%EF%EC%EF%E9%EF%F0%E1%E8%E7%F4%E9%EA%DE&a=&id=62583968

[aliakmwn]

ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΥΘΟΥΛΚΑΣ

Ο ασθενής ως σύνθετος και μοναδικός οργανισμός


«Το μεταπτυχιακό προσφέρεται ως ένας χώρος ζύμωσης διαφορετικών απόψεων και θεωρήσεων -όπως είναι η Συστημική και η Κυβερνητική- από τις οποίες ελπίζουμε να προκύψουν νέα δεδομένα, χρήσιμα όχι μόνο για εμάς αλλά και για τους ασθενείς. Η ιερή περιέργεια να ερευνούμε, να μαθαίνουμε, να καλυτερεύουμε τα εργαλεία με τα οποία κατανοούμε τη λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού, πρέπει να υποστηριχθεί αντί να καταδικαστεί από την επιστημονική κοινότητα».

Τα λόγια είναι του Γιώργου Βυθούλκα, ομοιοπαθητικού, σχεδιαστή και καθηγητή του μεταπτυχιακού προγράμματος στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου.

Εξηγώντας την παραπάνω θέση του λέει στην «Ε»: «Σε μια μηχανή όταν καταστρέψουμε ή αφαιρέσουμε ένα εξάρτημά της, η μηχανή παύει να εργάζεται. Ο ανθρώπινος οργανισμός αντίθετα έχει τη δυνατότητα να αποκαταστήσει τη λειτουργία του ακόμη και με την ανάπλαση ενός κατεστραμμένου οργάνου, δηλαδή έχει τη δυνατότητα να ανταλλάσσει ενέργεια και ύλη με το περιβάλλον του. Δεν είναι πραγματικά θαυμαστός ο τρόπος με τον οποίο ο οργανισμός αναπληρώνει την απώλεια; Οχι βέβαια πάντοτε.

Για τη συμβατική ιατρική η στόχευση είναι να εξαλείψει τα συμπτώματα του οργάνου που πάσχει. Για την ομοιοπαθητική, η στόχευση είναι η ενίσχυση του όλου οργανισμού, ώστε αυτό το εξαιρετικά πολύπλοκο σύστημα να αποκαταστήσει με τις δικές του δυνάμεις την υγεία του ασθενούς.

Από εδώ προκύπτει και η ανάγκη μας να διερευνήσουμε τη λειτουργία τέτοιων πολύπλοκων συστημάτων».

Ο ίδιος λέει ότι «μοιάζει εύλογο το ζήτημα που θέτουν οι 62 πανεπιστημιακοί καθηγητές και ερευνητές του πώς δικαιολογείται να ιδρύεται ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα ομοιοπαθητικής, δηλαδή μιας μεθόδου που θεραπεύει προβλήματα υγείας, σε ένα πανεπιστημιακό τμήμα που εκπαιδεύει μηχανικούς συστημάτων.

Στο συγκεκριμένο Τμήμα του Πανεπιστημίου Αιγαίου διδάσκεται εδώ και αρκετά χρόνια η Συστημική, δηλαδή ερευνώνται οι δυνατότητες και ο τρόπος λειτουργίας πολύπλοκων ολικών συστημάτων ως εξέλιξη της κυβερνητικής θεωρίας του Norbert Wiener. Ενα τέτοιο ολικό σύστημα είναι και ο ανθρώπινος οργανισμός, που στο σύνολό του είναι εξαιρετικά πιο πολύπλοκο από τα μέρη -τα όργανα- που τον αποτελούν».

Για τον Γ. Βυθούλκα η ομοιοπαθητική «αντιμετωπίζει θεραπευτικά τον κάθε ασθενή ως ένα σύνθετο και μοναδικό ανθρώπινο οργανισμό, ο οποίος πρέπει να ενισχυθεί ως "συνολική οντότητα", προκειμένου και αντιδράσει στην αρρώστια με το δικό του πολύπλοκο και μοναδικό τρόπο.

Αντίθετα, η κλασική ιατρική επεμβαίνει θεραπευτικά στο όργανο που πάσχει -την καρδιά, το ήπαρ, τα νεφρά κ.τ.λ.- καταστέλλοντας τα συμπτώματα, ανεξάρτητα από τη συνολική πολυπλοκότητα του οργανισμού και την ιδιαίτερη ιδιοσυστασία του κάθε ασθενούς».

«Είναι φυσικό -προσθέτει- εμείς οι μελετητές της κλασικής ομοιοπαθητικής, που ασχολούμαστε με το εξαιρετικά πολύπλοκο σύστημα του ανθρώπινου οργανισμού, να συνεργαστούμε με το τμήμα του Πανεπιστημίου Αιγαίου που έχει ήδη εντρυφήσει στη συστημική θεωρία και έχει αρχίσει να διερευνά τις αρχές και τους νόμους που διέπουν τα ζωντανά ολιστικά συστήματα. Αυτό το κοινό μας ενδιαφέρον να διεισδύσουμε σε ένα εξαιρετικά πολύπλοκο και οργανωτικά τέλειο σύστημα όπως ο ανθρώπινος οργανισμός, έφερε τη σύμπραξή μας στο μεταπτυχιακό του Πανεπιστημίου Αιγαίου».


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 04/01/2008
http://www.enet.gr/online/online_hprint?q=%EF%EC%EF%E9%EF%F0%E1%E8%E7%F4%E9%EA%DE&a=&id=56718080

[aliakmwn]

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΟΥΝΤΑΣ

Ο,τι αντέχει στον χρόνο έχει αξία


Το τι είναι επιστημονικό και τι όχι στο χώρο της υγείας επιδέχεται πολλές ερμηνείες. Κυρίως όταν ως μέτρο της επιστημονικότητας λαμβάνεται η ισχύουσα ιατρική επιστήμη, που ούτε αλάνθαστη είναι ούτε όλες οι πρακτικές της είναι αποτελεσματικές».

Τα παραπάνω επισημαίνει για το θέμα ο αναπληρωτής καθηγητής Κοινωνικής Ιατρικής Γιάννης Τούντας, διευθυντής Ινστιτούτου Κοινωνικής και Προληπτικής Ιατρικής, τονίζοντας ότι «αυτό που ονομάζουμε ιατρική επιστήμη δεν είναι παρά μια συγκεκριμένη κοινωνική δραστηριότητα του δυτικού πολιτισμού έτσι όπως αναπτύχθηκε τα τελευταία 400 χρόνια και η οποία, παρά τα θεαματικά της επιτεύγματα και την αδιαμφισβήτητη συνεισφορά της, έχει συχνά οδηγηθεί σε λάθος δρόμους και σε δαπανηρές και αναποτελεσματικές εφαρμογές».

«Από την άλλη μεριά, σημειώνει, οι περισσότερες εναλλακτικές ιατρικές έχουν να παρουσιάσουν μακρόχρονη ιστορία με εντυπωσιακή αντοχή στο χρόνο. Γι' αυτό άλλωστε ονομάζονται συχνά και παραδοσιακές ιατρικές. Και ό,τι αντέχει στο χρόνο, όπως τα κλασικά έργα τέχνης, δεν μπορεί παρά να έχει αντικειμενική αξία, που στην προκειμένη περίπτωση μεταφράζεται σε κάποιου βαθμού αποτελεσματικότητα σε ό,τι αφορά την προστασία της υγείας.

Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που πολλές πανεπιστημιακές ιατρικές σχολές σ' όλο τον κόσμο, και ιδιαίτερα στις ΗΠΑ και την Αγγλία, έχουν υιοθετήσει τη διδασκαλία και την άσκηση της εναλλακτικής ιατρικής και κλάδοι όπως η ομοιοπαθητική και ο βελονισμός αναγνωρίζονται ως επίσημες ιατρικές ειδικότητες, παρά το γεγονός ότι ο βαθμός της αποτελεσματικότητάς τους συχνά αμφισβητείται, όπως συνέβη πρόσφατα από μία μεγάλη διεθνή έρευνα αξιολόγησης, η οποία όμως πραγματοποιήθηκε από επιστήμονες της "άλλης όχθης".

Αντίθετα, η μη αναγνώριση αυτών των ειδικοτήτων υποβοηθάει πολλές φορές την ανάπτυξη αντιδεοντολογικών εφαρμογών. Οταν μια ανθρώπινη δραστηριότητα, και δη ιατρική, δεν είναι θεσμοθετημένη, δύσκολα μπορεί να ελεγχθεί και εύκολα μπορεί να εκθρέψει κάθε είδους γραφικές ή επικίνδυνες παραφυάδες, όπως συμβαίνει συχνά και στη χώρα μας».

«Θα πρέπει, τονίζει μεταξύ άλλων ο κ. Τούντας, «να επισημανθούν και οι σχετικές ευθύνες των όσων ασκούν εναλλακτική ιατρική, πολλοί από τους οποίους με το φανατισμό και το ζήλο αιρετικών υπό διωγμό θεωρούν την ειδικότητά τους πανάκεια και ικανή να αντικαταστήσει εξ ολοκλήρου τη συμβατική ιατρική. Η ανάληψη μιας τέτοιας μονομερούς ευθύνης ειδικά σε σοβαρά νοσήματα, όπως σε ορισμένους καρκίνους, AIDS κ.ά. ενέχει τον κίνδυνο τραγικών συνεπειών.

Επιπρόσθετα, η απόλυτη αυτή στάση, με ό,τι συνεπάγεται, όχι μόνο δυσκολεύει την επίσημη αναγνώρισή τους, αλλά ακυρώνει τη δυνατότητα συνάντησης της εναλλακτικής ιατρικής με τη δυτική ιατρική. Και, ως γνωστόν, οι ανθρώπινες δραστηριότητες, και κυρίως αυτές με το ίδιο αντικείμενο, μόνο όταν διασταυρώνονται γονιμοποιούνται και εξελίσσονται»


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 04/01/2008
http://www.enet.gr/online/online_hprint?q=%EF%EC%EF%E9%EF%F0%E1%E8%E7%F4%E9%EA%DE&a=&id=83207072

[aliakmwn]

ΚΩΝ. ΤΣΙΤΙΝΙΔΗΣ

Ολοκληρωμένο θεραπευτικό σύστημα


Από το 2005 η ομοιοπαθητική έχει αναγνωριστεί ως θεραπευτικό σύστημα από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ενώ είναι θεσμοθετημένη σε αρκετές χώρες ανά τον κόσμο, όπως σε Αυστρία, Γερμανία, Ελβετία, όπου οι γιατροί ύστερα από εξετάσεις παίρνουν πιστοποιητικό εξειδίκευσης αναγνωρισμένο από τους ιατρικούς συλλόγους. Σε ευρωπαϊκές χώρες, όπως Γαλλία, Αγγλία, Γερμανία, Ισπανία και αλλού, αρκετά νοσοκομεία παρέχουν ομοιοπαθητική θεραπεία στα ιατρεία τους.

Στην Ελλάδα ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων έχει εγκρίνει τα ομοιοπαθητικά φάρμακα από το 1994, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή οδηγία, ενώ από το 1971 έχει συσταθεί η Ελληνική Εταιρεία Ομοιοπαθητικής Ιατρικής (ΕΕΟΙ), αναγνωρισμένος επιστημονικός, εκπαιδευτικός και συνδικαλιστικός φορέας των Ελλήνων ομοιοπαθητικών γιατρών.

Οπως υποστηρίζει ο Κωνσταντίνος Τσιτινίδης, ιατρός ακτινολόγος και πρόεδρος της Εταιρείας: «Στόχος της ΕΕΟΙ είναι η προαγωγή της ομοιοπαθητικής ιατρικής και προς αυτό το στόχο παρέχει υψηλού επιπέδου εκπαίδευση στην κλασική ομοιοπαθητική, διοργανώνει επιστημονικά συνέδρια, διαλέξεις, ερευνητικό πρόγραμμα και διασφαλίζει ότι γιατροί με άδεια άσκησης ιατρικού επαγγέλματος ασκούν υψηλής ποιότητας κλασική ομοιοπαθητική στους Ελληνες πολίτες».

Ενα από τα βασικότερα χαρακτηριστικά της ΕΕΟΙ είναι το γεγονός ότι τα τακτικά της μέλη, που φτάνουν τα 400, είναι αποκλειστικά και μόνο γιατροί. «Η ομοιοπαθητική είναι ένα ολοκληρωμένο θεραπευτικό σύστημα που θεραπεύει ήπια, μόνιμα και χωρίς παρενέργειες. Ομως είναι σημαντικό ο ομοιοπαθητικός να είναι και γιατρός, ώστε να γνωρίζει καλά τις ασθένειες που αντιμετωπίζει, τα όρια της συμβατικής και ομοιοπαθητικής ιατρικής, καθώς και τις δυνατότητες προς ίαση του κάθε ασθενή, ώστε η ομοιοπαθητική θεραπεία να είναι αποτελεσματική και ο ασθενής πάντα ασφαλής» αναφέρει ο κ. Τσιτινίδης, υπογραμμίζοντας ότι πολύ συχνά η ομοιοπαθητική μπορεί να είναι εναλλακτική στις κλασικές θεραπείες, σε άλλες περιπτώσεις συμπληρωματική στις υπάρχουσες θεραπείες, αλλά και μερικές φορές να μην ενδείκνυται: «Ο κυρίως κίνδυνος ανακύπτει όταν οι ασθενείς που ίσως χρειάζονταν συμβατική διαγνωστική και συμβατική προσέγγιση πήγαιναν σε ένα μη-γιατρό ομοιοπαθητικό θεραπευτή. Η ομοιοπαθητική είναι ιατρική πράξη και πρέπει να γίνεται μόνο από γιατρούς, εφ' όσον έχουν κάνει εκπαίδευση γι' αυτό».

Το γεγονός πάντως ότι η Εταιρεία έχει δεχθεί αντιδράσεις κατά καιρούς από διάφορους κλάδους, δεν φαίνεται να πτοεί τους ενδιαφερόμενους. Σύμφωνα με τον Κωνσταντίνο Τσιτινίδη, «υπάρχουν αντιρρήσεις για την ομοιοπαθητική άλλοτε λόγω οικονομικών συμφερόντων και άλλοτε λόγω προκαταλήψεων, κυρίως από μη ενημερωμένους συναδέλφους ιατρούς, φαρμακευτικές εταιρείες, καθώς και από μη γιατρούς "ομοιοπαθητικούς", οι οποίοι απαιτούν νομιμοποίηση και να ασχολούνται επαγγελματικά με παροχή υπηρεσιών υγείας».

Παρ' όλ' αυτά, ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής βλέπει ένα λαμπρό μέλλον για το συγκεκριμένο κλάδο. Οπως εξηγεί, η φετινή χρονιά σηματοδοτήθηκε από την ένταξη της ομοιοπαθητικής στον ελληνικό ακαδημαϊκό χώρο, όπου το Πανεπιστήμιο Αιγαίου σε συνεργασία με την ΕΕΟΙ παρέχει κρατική μεταπτυχιακή εκπαίδευση στην ομοιοπαθητική.

Παράλληλα, η ΕΕΟΙ προγραμματίζει την ακόμα μεγαλύτερη δραστηριοποίηση σε ερευνητικό και εκπαιδευτικό επίπεδο. Συγκεκριμένα, ο Κ. Τσιτινίδης τονίζει ότι «η εταιρεία είναι πάντα έτοιμη να προσφέρει όλη την εμπειρία και την τεχνογνωσία από την 35ετή εκπαίδευση που παρέχει στη διάθεση των Ιατρικών Σχολών, ώστε μελλοντικά όλοι οι ασθενείς να αποκομίσουν οφέλη παίρνοντας ό,τι καλύτερο έχουν να προσφέρουν και οι δύο αυτοί κόσμοι -ο εναλλακτικός και ο ορθόδοξος- ως μέρος μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης στη θεραπεία».


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 04/01/2008
http://www.enet.gr/online/online_hprint?q=%EF%EC%EF%E9%EF%F0%E1%E8%E7%F4%E9%EA%DE&a=&id=90966304

[aliakmwn]

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΟΥΛΙΝΑΚΗΣ *

Συμπληρωματικό εργαλείο, όχι πανάκεια


Ως γυναικολόγος και μαιευτήρας γιατρός γνώρισα την ομοιοπαθητική πριν από περίπου 30 χρόνια στο εξωτερικό, όπου υπάρχουν αντίστοιχες έδρες ομοιοπαθητικής στις ιατρικές σχολές των πανεπιστημίων. Φρόντισα και μέσω σεμιναρίων ενημερώθηκα για τη φιλοσοφία και τη θεραπευτική δύναμη της ομοιοπαθητικής. Θεωρώ ότι, χωρίς να είναι πανάκεια, μπορεί να αποτελέσει ένα συμπληρωματικό θεραπευτικό εργαλείο στα χέρια γιατρών πολλών ειδικοτήτων.

Εμαθα και χρησιμοποίησα την ομοιοπαθητική ιατρική παράλληλα με οποιαδήποτε κλασική χημική θεραπεία, με στόχο να τονωθεί η αμυντική ικανότητα του οργανισμού του ασθενούς ώστε να μπορέσει να απαλλαγεί από τα αλλοπαθητικά φάρμακα και να χρησιμοποιεί τα ομοιοπαθητικά που έχουν ως πρώτη ύλη προϊόντα της φύσης, δεν έχουν καμία τοξικότητα και είναι τελείως αβλαβή.

Η συνεργασία μου με γιατρούς-ομοιοπαθητικούς είναι κυρίως σε διάφορες γυναικολογικές παθήσεις όπου με τα ομοιοπαθητικά φάρμακα βοηθάμε ώστε να αποκτήσει ο οργανισμός αντίσταση σε λοιμώξεις και να ενεργοποιηθούν μηχανισμοί διαρκούς άμυνας. Παθήσεις όπως είναι οι χρόνιες υποτροπιάζουσες κολπίτιδες και τραχηλίτιδες όπου έχει γίνει κατάχρηση φαρμακευτικών σκευασμάτων για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Επίσης, σε φλεγμονές από τα στελέχη 6 και 11 του ιού HPV που εμφανίζουν υποτροπιάζοντα κονδυλώματα του αιδοίου.

Μεγάλη βοήθεια προσφέρει η ομοιοπαθητική στην ενδομητρίωση -από τις πλέον αινιγματικές και μυστηριώδεις παθήσεις όσον αφορά την παθογένεια- η οποία καταστρέφει τις ωοθήκες και προκαλεί στείρωση στις γυναίκες. Η συμβολή της ομοιοπαθητικής εδώ, που ακολουθεί της επέμβασης για την αφαίρεση των σοκολατοειδών κύστεων των ωοθηκών, είναι ότι εμποδίζει την υποτροπή που είναι σύνηθες φαινόμενο. Χρήσιμη είναι και στις περιπτώσεις της ανεπάρκειας των ωοθηκών που προκλήθηκε από χρόνια λήψη ορμονικών σκευασμάτων, καθώς και της ατελούς ανάπτυξης του ωοθηκικού ιστού από κληρονομικούς παράγοντες. Ως αποτέλεσμα έχει την εμφάνιση και της εμμήνου ρύσεως και κατ' επακόλουθο της κυήσεως. Επίσης, στην αποφυγή επανεμφανίσεως ινομυωμάτων της μήτρας ύστερα από χειρουργική αφαίρεση αυτών με τη σύγχρονη χορήγηση και φαρμακευτικών σκευασμάτων της κλασικής ιατρικής είναι βοηθητική η ομοιοπαθητική καθώς και στη θεραπεία της δυσμηνόρροιας που ταλαιπωρεί τόσες γυναίκες στη δημιουργική τους ηλικία».

* Αναπληρωτής καθηγητής, μαιευτήρας - χειρουργός- γυναικολόγος


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 04/01/2008
http://www.enet.gr/online/online_hprint?q=%EF%EC%EF%E9%EF%F0%E1%E8%E7%F4%E9%EA%DE&a=&id=96771744