Πες το στον Turambar

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Αντιστοίχηση Μαθημάτων ΝΠΣ με ΠΠΣ]

Επίσημη ενημέρωση για Αντιστοίχηση Μαθημάτων ΝΠΣ με ΠΠΣ και η συζήτηση στο forum.

[Turambar]

Wade... για σένα δεν το ήξερα, αλλά για σένα ΑΙΚΑ δεν είναι καμία έκπληξη!

[ASDF_]

Αγαπητέ Turambar,

Μπορείς να μου δώσεις ένα σαφή και περιεκτικό ορισμό της λέξεως "καμένος", όπως αυτή χρησιμοποιείται στο forum;

Ευχαριστώ.

Αγαπητέ Wade,

έχει αρκετές ερμηνείες. Ο καλύτερος ορισμός είναι:
Αυτός που ενώ έχει τελειώσει όσα ήθελε να διαβάσει, κάνει reload τα αδιάβαστα, περιμένοντας να διαβάσει κάτι, χωρίς να περιμένει κάποιο συγκεκριμένο θέμα.
Αν το κάνεις 3 φορές αυτό το πράγμα (χωρίς ταυτόχρονα να είσαι υποχρεωμένος να κάθεσαι στον υπολογιστή εκείνη την στιγμή) τότε ναι, είσαι καμένος.

Αγαπητέ Τουράμπαρ,

Το γεγονός οτι έχω κάνει 5 φο΄ρες reload τα αδιάβαστα ενώ είμαστε μόνο 4 online, δηλαδή χωρίς βάσιμες ελπίδες νέου πόστ, θα πρέπει να με ανησυχεί????

Μήπως η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη??
Ένα βάλιουμ θα βοηθούσε?
Να σημειώσω οτι όχι μόνο δεν είμαι υποχρεωμένος να κάθομαι στο pc αλλά πρέπει να μαζέψω τα ρούχα να πλύνω τα πιάτα,να διώξω τα ποντίκια κοκ

[pontiki]

...να διώξω τα ποντίκια κοκ...

Αγαπητέ Turambar,

Γιατί να θέλει να το κάνει αυτό ο ASDF_???


Ευχαριστώ

[Spade]

Αγαπητέ Turambar,

στα πρόθυρα μιας ακόμη ερωτικής απογοήτευσης, και όντας τόσο οικτρά μόνος, που να μην έχω παρά εσένα,
τον δικτυακό φίλο που δεν ξέρεις και θα μπορούσες κάλλιστα και χωρίς παρεξήγηση να αγνοήσεις,
γράφω τις σκόρπιες σκέψεις μου, ένα κουβάρι από αναμνήσεις πίκρες και σκαμπανεβάσματα που έφαγα γνωρίζοντας αυτήν την κοπέλα.

Η κυκλοθυμικότητά μου με έχει παραλήσει, δεν ξέρω πια τι πρέπει να κάνω, και πάντα αυτό που κάνω είναι λάθος.
Το ξέρω, αλλά δεν μπορώ να με συγκρατήσω από το να γράφω αυτά που νιώθω.
Από ένα σημείο και μετά, τα συναισθήματα με πνίγουν και μόνο τότε μπορώ να τα εκφράσω έτσι όπως ακριβώς τα νιώθω.
Είναι όμως πάντα, ή πολύ νωρίς, ή πολύ αργά..

Αναρωτιέμαι να είναι όλα απωθημένα, αν είναι σωστά αυτά που νιώθω ή είναι μόνο ένα γαμώτο.
Όλα αυτά που θέλω να μοιραστώ, οι επιθυμίες, οι χαρές, τα άγχη, οι φόβοι, γίνονται ένα κουβάρι μέσα μου,
κι ακροβατώ ανάμεσα στη φαντασία, στο όνειρο και την πραγματικότητα που είναι αλλού.
Τράβα άλλη μία χαρακιά. Άγρια χαρά, ο πόνος σε συνεφέρνει, σε ξαναγυρνάει στην πραγματικότητα.
Θέλω να της πω τόσα και δεν ξέρω αν θέλει να τα ακούσει.
Ξέρω, αλλά το γεγονός ότι δεν έχει πει ακόμη όχι, με κρατάει, να βγάλω κι αυτή τη νύχτα χωρίς αυπνίες κι εφιάλτες.

Δεν είναι απίστευτη αυτή η αίσθηση ότι η καρδιά σου γίνεται αβάσταχτο φορτίο?
Δεν είναι τραγικό, μετά από τόσες στιγμές μελαγχολίας, να μην μπορώ να ξανασηκωθώ?
Να ξαναγυρνάω όχι πια στις ίδιες καταστάσεις, αλλά στα ίδια μέρη, απελπισμένος να της πω ότι τώρα μπορώ να την κοιτάξω στα μάτια.
Τώρα μπορώ να ακούσω αυτά που λέει, τώρα καταλαβαίνω πως νιώθει και πόσο μαλάκας είμαι..
Μάταια.
Δεν υπάρχουν ίσκιοι, γιατί, ξύπνα φίλε, η ζωή σου δεν είναι ταινία.
Δεν κερδίζει ο ήρωας το κορίτσι, κι αν το κάνει, δεν είσαι εσύ ο ήρωας.

Οι στιγμές με σκοτώνουν Turam.
Οι στιγμές που είναι μεγαλύτερες από ώρες, μέρες, χρόνια γίνονται κόλαση όταν τις ζεις και να τις ξαναζείς για να το μετανιώνεις.
Δε νιώθω πια κάθαρση, δεν μπορώ να κλάψω, δεν βρίσκω τίποτε παρήγορο.
Το ξέρω, σε ένα, δύο, έξι μήνες θα μαι αλλού.
Θα γελάω και θα δαγκώνω τα χείλια μου κάθε φορά που θα τη σκέφτομαι.
Και θα νιώθω γυμνός, μα τόσο γυμνός που της άνοιξα την καρδιά μου, και το χειρότερο,ακόμη πιο μόνος,
Άλλη μια χαρακιά στον τοίχο της μοναξιάς μου.

[anonymous-root]

Αγαπητέ Τουράμπαρ,

γιατί οι γυναίκες δεν είναι όλες σωστές,
και υπάρχουν άντρες στις φυλακές;

Ευχαριστώ.

[meltemi]

Spade............? 

[Turambar]

Αγαπητέ Turambar,

Μπορείς να μου δώσεις ένα σαφή και περιεκτικό ορισμό της λέξεως "καμένος", όπως αυτή χρησιμοποιείται στο forum;

Ευχαριστώ.

Αγαπητέ Wade,

έχει αρκετές ερμηνείες. Ο καλύτερος ορισμός είναι:
Αυτός που ενώ έχει τελειώσει όσα ήθελε να διαβάσει, κάνει reload τα αδιάβαστα, περιμένοντας να διαβάσει κάτι, χωρίς να περιμένει κάποιο συγκεκριμένο θέμα.
Αν το κάνεις 3 φορές αυτό το πράγμα (χωρίς ταυτόχρονα να είσαι υποχρεωμένος να κάθεσαι στον υπολογιστή εκείνη την στιγμή) τότε ναι, είσαι καμένος.

Αγαπητέ Τουράμπαρ,

Το γεγονός οτι έχω κάνει 5 φο΄ρες reload τα αδιάβαστα ενώ είμαστε μόνο 4 online, δηλαδή χωρίς βάσιμες ελπίδες νέου πόστ, θα πρέπει να με ανησυχεί????

Μήπως η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη??
Ένα βάλιουμ θα βοηθούσε?
Να σημειώσω οτι όχι μόνο δεν είμαι υποχρεωμένος να κάθομαι στο pc αλλά πρέπει να μαζέψω τα ρούχα να πλύνω τα πιάτα,να διώξω τα ποντίκια κοκ

Αγαπητέ ASDF_,

όχι δεν θα πρέπει να σε ανησυχεί. Μπορεί κάποιος να γράφει ένα τόσο μεγάλο ποστ που να μην φαίνεται ον λάιν πια. Άλλωστε, η ελπίδα είναι πάντα να έρθει κάποιος και να ανάψει τα αίματα.
Η κατάσταση είναι σαφώς αναστρέψιμη, αλλά είναι πιο δύσκολο από το να κόψεις το τσιγάρο κατά μία έννοια. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΤΑΞΕΙΣ ΤΟ ΡΟΥΤΕΡΑΚΙ!
Το βάλιουμ θα βοηθούσε για λίγο, και θα κινδύνευες από τον εθισμό του. Πολλά βάλιουμ μαζί θα ήταν η λύση για πολλά προβλήματα για ΠΑΝΤΑ, αλλά είμαι πάντα υπέρ της άποψης ότι καλύτερα να έχεις προβλήματα να αντιμετωπίσεις παρά να αντιμετωπίζεις την βαρεμάρα από την απουσία τους.

[Turambar]

...να διώξω τα ποντίκια κοκ...

Αγαπητέ Turambar,

Γιατί να θέλει να το κάνει αυτό ο ASDF_???


Ευχαριστώ

Αγαπητέ pontiki,

μην ανησυχείς. Δεν πιστεύω ότι εννοούσε εσένα.

[Turambar]

Αγαπητέ Turambar,

στα πρόθυρα μιας ακόμη ερωτικής απογοήτευσης, και όντας τόσο οικτρά μόνος, που να μην έχω παρά εσένα,
τον δικτυακό φίλο που δεν ξέρεις και θα μπορούσες κάλλιστα και χωρίς παρεξήγηση να αγνοήσεις,
γράφω τις σκόρπιες σκέψεις μου, ένα κουβάρι από αναμνήσεις πίκρες και σκαμπανεβάσματα που έφαγα γνωρίζοντας αυτήν την κοπέλα.

Αγαπητέ Spade,

είμαι πάντα εδώ, για όλους! Το να εκφράζεις όσα σκέφτεσαι με λόγια, είναι από μόνο του μια γιατρειά. Το να τα εκφράζεις σε κάποιον είναι διπλή γιατρειά.

Η κυκλοθυμικότητά μου με έχει παραλήσει, δεν ξέρω πια τι πρέπει να κάνω, και πάντα αυτό που κάνω είναι λάθος.
Το ξέρω, αλλά δεν μπορώ να με συγκρατήσω από το να γράφω αυτά που νιώθω.
Από ένα σημείο και μετά, τα συναισθήματα με πνίγουν και μόνο τότε μπορώ να τα εκφράσω έτσι όπως ακριβώς τα νιώθω.
Είναι όμως πάντα, ή πολύ νωρίς, ή πολύ αργά..

Κατανοητή απόλυτα η κυκλοθυμία σου. Όλοι σχεδόν έχουμε περάσει από εκεί. Οι σκέψεις αλλάζουν συνέχεια, από τον συμβιβασμό, σε ένα σημάδι που μπορεί να σήμαινε κάτι καλό, σε ένα γεγονός που είναι τελεσίδικο.

Όλο αυτό το κουβάρι, όσο είσαι σε αυτήν την ιστορία δεν θα καταλάβεις τι ματαιότητα του. Η ελπίδα παλεύει με την απελπισία. Προσπάθησε να αποδεχτείς αυτήν την κατάσταση και να την διακομωδήσεις σε σένα και τους φίλους σου. Μη παρασείρεσε από τη μαυρίλα. Τίποτα δεν τελειώνει ποτέ. Ούτε όλα είναι πιθανά. Όπως έρθουν και όπως πάνε.

Και να είσαι σίγουρος, ότι κάποτε, αυτή η περίοδος θα σου προκαλεί μια δυσφορία που έδωσες τόσο βάρος για τόσα λίγα.

Αναρωτιέμαι να είναι όλα απωθημένα, αν είναι σωστά αυτά που νιώθω ή είναι μόνο ένα γαμώτο.
Όλα αυτά που θέλω να μοιραστώ, οι επιθυμίες, οι χαρές, τα άγχη, οι φόβοι, γίνονται ένα κουβάρι μέσα μου,
κι ακροβατώ ανάμεσα στη φαντασία, στο όνειρο και την πραγματικότητα που είναι αλλού.
Τράβα άλλη μία χαρακιά. Άγρια χαρά, ο πόνος σε συνεφέρνει, σε ξαναγυρνάει στην πραγματικότητα.
Θέλω να της πω τόσα και δεν ξέρω αν θέλει να τα ακούσει.
Ξέρω, αλλά το γεγονός ότι δεν έχει πει ακόμη όχι, με κρατάει, να βγάλω κι αυτή τη νύχτα χωρίς αυπνίες κι εφιάλτες.

Τα απωθημένα τα έχουμε πάντα. Αν δεν έχουμε καθόλου, λέμε ότι έστω με λίγο θα ήμασταν ήσυχοι. Αν έχουμε λίγο, θα θέλουμε τα αρκετά που μας ανήκουν. Αν έχουμε αρκετά, θα θέλουμε πολλά, για να νιώσουμε χορτάτοι. Αν έχουμε πολλά θα θέλουμε τα πάντα, γιατί αγαπάμε. Αν έχουμε τα πάντα, θα θέλουμε κάτι άλλο.
Είναι κρίμα. Απλά και αυτό θέλει κατανόηση.
Πάντα να θέλεις περισσότερα, αλλά πάντα να απολαμβάνεις αυτά που έχεις, χωρίς να χάνεις την στιγμή, για μια άλλη πιθανή στιγμή που θα μπορούσες να έχεις.

Η αναμονή σκοτώνει... αυτό είναι αλήθεια. Το μάλλον όχι όμως, συνήθως είναι ευγενικό όχι, να ξέρεις.

Δεν είναι απίστευτη αυτή η αίσθηση ότι η καρδιά σου γίνεται αβάσταχτο φορτίο?

ω είναι τραγικό! θα πρέπει να μη το νιώθουμε όμως, και να χαιρόμαστε το ότι αισθανόμαστε. Γιατί καλύτερα να πονάς παρά να μη νιώθεις. Χίλιες φορές... Εκατομύρια φορές!

Δεν είναι τραγικό, μετά από τόσες στιγμές μελαγχολίας, να μην μπορώ να ξανασηκωθώ?
Να ξαναγυρνάω όχι πια στις ίδιες καταστάσεις, αλλά στα ίδια μέρη, απελπισμένος να της πω ότι τώρα μπορώ να την κοιτάξω στα μάτια.
Τώρα μπορώ να ακούσω αυτά που λέει, τώρα καταλαβαίνω πως νιώθει και πόσο μαλάκας είμαι..
Μάταια.
Δεν υπάρχουν ίσκιοι, γιατί, ξύπνα φίλε, η ζωή σου δεν είναι ταινία.
Δεν κερδίζει ο ήρωας το κορίτσι, κι αν το κάνει, δεν είσαι εσύ ο ήρωας.

Θα ξανασηκωθείς. Μην στεναχωριέσαι. Απλά πάψε να νιώθεις σε βούρκο. Πάψε να σκέφτεσαι το παρελθόν και σκέψου το μέλλον.
Ήμουν μαλάκας. Ωραία, τι να λέει. Αν δεν είμαι πια, ή είμαι εξελιγμένο μοντέλο μαλάκα, θα κάνω ίσως μια άλλη προσπάθεια. Όμως μπορεί όντως να μην είμαι η λύση στα προβλήματα της. Δεν παύω να υπάρχω. Το να ψάχνουμε όμως επιβεβαίωση για τον εαυτό μας από εκείνη, δεν είναι υγειές.
Αν δεν κερδίζει το κορίτσι ο ήρωας, δε παύει να είναι ήρωας!
Και στην ζωή, είμαστε πολλές φορές πιο ήρωες. Πάντα!

Οι στιγμές με σκοτώνουν Turam.
Οι στιγμές που είναι μεγαλύτερες από ώρες, μέρες, χρόνια γίνονται κόλαση όταν τις ζεις και να τις ξαναζείς για να το μετανιώνεις.
Δε νιώθω πια κάθαρση, δεν μπορώ να κλάψω, δεν βρίσκω τίποτε παρήγορο.
Το ξέρω, σε ένα, δύο, έξι μήνες θα μαι αλλού.
Θα γελάω και θα δαγκώνω τα χείλια μου κάθε φορά που θα τη σκέφτομαι.
Και θα νιώθω γυμνός, μα τόσο γυμνός που της άνοιξα την καρδιά μου, και το χειρότερο,ακόμη πιο μόνος,
Άλλη μια χαρακιά στον τοίχο της μοναξιάς μου.

Πάρε το αλλιώς.
Αν αξίζει κάποιος δε μπορεί να σε κάνει έτσι, κάτι θα μπορεί να σου προσφέρει.

Συνήθως όταν μας έχουν πονέσει πολύ, και έχουμε φέρει άδικα στον εαυτό μας τόσο πόνο, εφόσον δεν άξιζε, τότε δε δαγκωνόμαστε από στεναχώρια, αλλά ντροπή για την σημασία που δώσαμε.

Έχω πονέσει πολλές φορές.
Υπάρχουν φορές για τις οποίες γελάω και με κοροϊδεύω απίστευτα.
Έχω μπλεχτεί σε δίχτυα που δεν άξιζαν ούτε να κοιτάξω δεύτερη φορά.
Και είναι φορές που έχω "κλάψει", για πράγματα που ακόμα με κάνουν να "κλαίω" από συγκίνηση




Κουράγιο συνάδελφε Spade... όλοι πάνω κάτω, από αυτό το λούκι περνάμε. Δεν αρκεί για να σε παρηγορήσω, αλλά αν ξέρεις ότι θα βγεις και θα ξαναμπείς. Μπορεί να είσαι και τυχερός κάποια στιγμή, να τελειώσει η ανακύκλωση της πίκρας. Μη βιάζεσαι όμως γιατί θα βαρεθείς γρήγορα!


Περιμένω νέα σου!

[Turambar]

Αγαπητέ Τουράμπαρ,

γιατί οι γυναίκες δεν είναι όλες σωστές,
και υπάρχουν άντρες στις φυλακές;

Ευχαριστώ.

Αγαπητέ anonymous-root,

γιατί κανείς δεν είναι τέλειος. Γιατί και οι άντρες δεν είναι όλοι σωστοί.

Γιατί γενικά οι σωστοί την πατάνε, ή όταν την πατάνε αυτονομάζονται σωστοί, προσπαθώντας να νιώσουν καλύτεροι, δημιουργώντας μια νέα ράτσα προς ρατσισμό. Αυτούς που φτύσαν τους άλλους.


Όχι στις διακρίσεις

[Turambar]

Spade............? 

Αγαπητή μελτεμάκι,

+1.

[xenia]

Αγαπητέ Τουράμπαρ,

πότε κερνάς καφέ;

[akis]

εσενα ποιος σε φώναξε? 

[akis]

εμενα δεν με φωναξε κανένας

[akis]

όχι δεν εχω μέσο, έχω άκρες