Ελληνική Ροκ σκηνή

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

Για ανανέωση (ή προσθήκη νέου) avatar, πρέπει η μεγαλύτερη διάσταση της εικόνας να είναι 110 pixels.

[trapped]

Ρωγμές-Τσακνής Διονύσης

Μονάχος στη πόλη, βαθιά νυχτωμένος
σκοπός και ελπίδα καμιά
συνήθειες χρόνων και κόπος χαμένος
αλήτης καιρός με χτυπά
 
Γυρίζω σα σβούρα, στο ίδιο σημείο
κραυγές ενοχής και θυμού
ακόμα κι' ο έρωτας μου φαίνετ' αστείος
επαίτης θεός του συρμού

Και μοιάζει η αλήθεια μου πελώριο ψέμα
σε τοίχο η φωνή μου χτυπά
ανοίγω τα μάτια, σηκώνω το βλέμμα
ξημέρωσε και έξω φυσά
 
Αμέτρητες πόρτες στη πλάτη μου κλείνουν
ρωγμές στο κορμί μου παντού
κι' εγώ ξενυχτάω, φουμάρω και πίνω
μ' αυτό το ρεφρέν του χαμού
 
Και μοιάζει η αλήθεια μου...
 
Ταξίδι πικρό σε άγνωστα μέρη
στους δρόμους του νου θα χαθώ
στροφή επιτόπου απλώνω το χέρι
χιονίζει τοπίο υγρό
 
Και μοιάζει η αλήθεια μου...

[trapped]

Χάνομαι-Lost Bodies

Τα μάτια σου με μαγέψανε
δεν μπορώ καθόλου, ονειρεύομαι
ταξιδεύει η σκέψη, σταματάει σε 'σένα
ένα τείχος γλυκό τα χείλη σου.

Μα περνάει η ώρα, κοιτάς το ρολόι σου
σηκώνεσαι και φεύγεις μακρυά
και δεν μπορώ, δεν μπορώ να σε σταματήσω
είσαι η θάλασσα κι είμαι η ακτή.

Περπατώ, μα δε ξέρω που πάω
περπατώ, όλοι οι δρόμοι οδηγούν σε 'σένα
μα χάνομαι,
χάνομαι.

Τα φώτα όλα είναι σβηστά
τα χέρια μου κι αυτά τυφλά
φωνάζω εσένα, μ' ακούνε όλοι
με κοιτάζουνε, με λένε τρελό

Μα στ' αλήθεια είμαι
είμαι για σένα
πρωινή σιωπή
η στιγμή μια ζωή
κι είσαι η κραυγή του δάσους τη νύχτα
ο άνεμος κάτω απ' τη φτερούγα μου

Περπατώ, μα δε ξέρω που πάω
περπατώ, όλοι οι δρόμοι οδηγούν σε 'σένα
μα χάνομαι,
χάνομαι.

 

[xenia]

[trapped]

Χωρίς κανόνα -Ντίνος Σαδίκης

Είμαι ένα φύλλο του φθινόπωρου που πέφτει,
είμαι ένα στρώμα από φύλλα πεταμένα
κι αυτό το κίτρινο το χώμα που με βάφει,
κάποια στιγμή θα γίνει ένα και με μένα
Θα πλανηθώ μεσ' στις πτυχές του δέρματος σου,
θ' ακολουθώ κάθε τυχαία χαραγή σου
κι όπου με βγάλει θα φωλιάσω το χειμώνα,
χωρίς κανόνα!

Είμαι μια δύναμη κρυμμένη και το ξέρω
όμως δε ξέρω τι ζημιά μπορώ να κάνω,
Ζω σ' ένα πόλεμο που τρώει τα σωθικά μου,
που όμως κάποτε θα φάει και εμένα.
Στην μυρωδιά σου να μεθάω και να χάνομαι,
μόνο το χρώμα της πνοής σου να αισθάνομαι.
Έτσι ζεστά θα τον περάσω τον χειμώνα,
χωρίς κανόνα!

Είμαι ποτάμι που παρέσυρε τα δέντρα,
κάθε σταγόνα μου τα φύλλα τους δροσίζει,
μα δεν αρκει αυτό ζωή για να τους δώσει
κι έτσι όλο κλέβουνε ζωή μόνο από μένα.
Πού θα με παν αυτοί οι δρόμοι σου δεν ξέρω
κι αυτό το άγνωστο με κάνει και σε θέλω.
Σ' αυτό το αίνιγμα κουρνιάζω τον χειμώνα
χωρίς κανόνα!

Είμαι ένα πλάτωμα, μια βάση για πυραύλους,
είμαι ένας πύραυλος που έκαψε τη βάση
κι αυτή η θλίψη μου δεν θα σβήστει στ' αστέρια,
γι' αυτό θλιμμένο βλέπετε πάντα εμένα.
Κι έτσι όπως βλέπω να σε σέρνω και να σέρνομαι
κι όταν σε παίρνω να πετάμε και να φεύγουμε,
θα τον μπερδέψουμε για πάντα τον χειμώνα,
χωρίς κανόνα!

Ο χαμένος τα παίρνει όλα-Γιάννης Αγγελάκας

Γλένταγες στους ουρανούς
με ζάρια και χαρτιά
Και ξάφνου στα σκοτάδια μας
γκρεμίστηκες με φόρα.

Τώρα κρυώνεις και πεινάς
μ' άστο σε μας
για σένα βράζει αυτή
η άδεια κατσαρόλα

Μη δίνεις σημασία
που όλα γίναν βιαστικά
κι αν επρόλαβες να πεις
δυο τρία λόγια.

Το ξες πως είναι κερδισμένος τελικά
όποιος χαμογελάει μπροστά στην καρμανιόλα.

Άπλωνες στα σύννεφα μια τσόχα και με μιας,
έναν αιώνα κέρδιζες
ποντάροντας μια ώρα.

Τώρα θυμώνεις, ξεφυσάς κι όλο ρωτάς
που σταματάει αυτή η άγρια κατηφόρα.

Μη δίνεις σημασία
που όλα γίναν βιαστικά
κι αν επρόλαβες να πεις
δυο τρία λόγια.

Το ξες πως είναι κερδισμένος τελικά
όποιος χαμογελάει μπροστά στην καρμανιόλα.

Δεν πειράζει που δε σου 'ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα
Το λέει κι ένα τραγούδι που μας μάθαιναν παλιά...
Ο χαμένος τα παίρνει όλα.

Μη γκρινιάζεις που δε σου 'ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα
Το λέει κι ένα τραγούδι που μας μάθαιναν παλιά
Ο χαμένος τα παίρνει όλα.

 

[Turambar]

Χωρίς κανόνα -Ντίνος Σαδίκης

Ο χαμένος τα παίρνει όλα-Γιάννης Αγγελάκας

[meltemi]

Ο χαμένος τα παίρνει όλα-Γιάννης Αγγελάκας

 

[Zarathoustra]

Πίσσα και πούπουλα

Δυο δευτερόλεπτα

Τα πόδια σου, αφήσαν το περβάζι κι είσαι μετέωρος,
σα το φεγγάρι.
Το βλέμμα σου, καρφώνεται στο έδαφος που πλησιάζει,
λυτρωτικά απειλητικό.
 
Δυο δευτερόλεπτα σου μείναν ν' αναπνεύσεις,
το οξυγόνο,μιας στερνής αυγής,
δυο δευτερόλεπτα που μοιάζουν σαν αιώνας,
κι η ζωή σου όλη από τα μάτια σου περνά.
 
Ο χρόνος πια, σταμάτησε για σένα κι η ιστορία,
ξανά απ' την αρχή.
Το πρώτο φως, της ώρας που γεννιόσουν κάποια πράγματα,
που είχαν ξεχαστεί.
 
Δυο δευτερόλεπτα σου μείναν ν' αναπνεύσεις,
το οξυγόνο, μιας στερνής αυγής
δυο δευτερόλεπτα που μοιάζουν σαν αιώνας,
κι η ζωή σου όλη από τα μάτια σου περνά
 
Σαν ένα σήριαλ, είδες τη ζωή σου σιγά-σιγά,
από μπροστά σου να περνά.
Μα τώρα όμως, ακούμπησες στο χώμα κι αν μετάνιωσες
πια είναι αργά
 
Ο πόνος φεύγει, αργά απ' το σώμα κι εσύ μετράς,
τις αναπνοές.
Η τελευταία, εικόνα της ζωής σου είναι το αίμα σου,
που σιγά σιγά κυλά
 
Δυο δευτερόλεπτα σου μείναν ν' αναπνεύσεις,
το οξυγόνο,μιας στερνής αυγής,
δυο δευτερόλεπτα που μοιάζουν σαν αιώνας,
κι η ζωή σου όλη από τα μάτια σου περνά.

[morax]

Πίσσα και πούπουλα

Δυο δευτερόλεπτα

Τ Ε Λ Ε Ι Ο ! ! !

Γαματη η περιγραφη της αυτοκτονιας.

[MARIOS]

Πίσσα και πούπουλα

Δυο δευτερόλεπτα

Τα πόδια σου, αφήσαν το περβάζι κι είσαι μετέωρος,
σα το φεγγάρι.
Το βλέμμα σου, καρφώνεται στο έδαφος που πλησιάζει,
λυτρωτικά απειλητικό.
 
Δυο δευτερόλεπτα σου μείναν ν' αναπνεύσεις,
το οξυγόνο,μιας στερνής αυγής,
δυο δευτερόλεπτα που μοιάζουν σαν αιώνας,
κι η ζωή σου όλη από τα μάτια σου περνά.
 
Ο χρόνος πια, σταμάτησε για σένα κι η ιστορία,
ξανά απ' την αρχή.
Το πρώτο φως, της ώρας που γεννιόσουν κάποια πράγματα,
που είχαν ξεχαστεί.
 
Δυο δευτερόλεπτα σου μείναν ν' αναπνεύσεις,
το οξυγόνο, μιας στερνής αυγής
δυο δευτερόλεπτα που μοιάζουν σαν αιώνας,
κι η ζωή σου όλη από τα μάτια σου περνά
 
Σαν ένα σήριαλ, είδες τη ζωή σου σιγά-σιγά,
από μπροστά σου να περνά.
Μα τώρα όμως, ακούμπησες στο χώμα κι αν μετάνιωσες
πια είναι αργά
 
Ο πόνος φεύγει, αργά απ' το σώμα κι εσύ μετράς,
τις αναπνοές.
Η τελευταία, εικόνα της ζωής σου είναι το αίμα σου,
που σιγά σιγά κυλά
 
Δυο δευτερόλεπτα σου μείναν ν' αναπνεύσεις,
το οξυγόνο,μιας στερνής αυγής,
δυο δευτερόλεπτα που μοιάζουν σαν αιώνας,
κι η ζωή σου όλη από τα μάτια σου περνά.

Τρομερό!!!!!!!!!!!!!

[morax]

Χ Α Σ Μ Α
"Κλώνος"

Πέρασαν χρόνια και γυρίζω
και θα χαράξω όσα το δρόμο τους τραβήξαν
μ'όλες τις σκέψεις της αλήθειας
τώρα κλεισμένες πόρτες που ποτέ τους δεν ανοίξαν.
Ξέρω, τα πάντα έχουν αλλάξει
κι όμως θυμάμαι πως το χρώμα τους γνωρίζω
γύρισα σκοτεινός, νεκρός κεραυνός
εφιάλτης, πόνος, λιώνω στο κεφάλι σα νεκρός.

Ξύπνησα πάλι κουρδισμένος
σα να με γέννησε η ίδια ιστορία
σ'αυτή την πόλη εγκλωβισμένος
παραπατώ στου χρόνου την αμηχανία.
Ψάχνω στο όμορφο παρόν μου
και βρίσκω ανθρώπους που στο πρόσωπο μου μοιάζουν
μα όταν σκεφτώ την απουσία μου, φως
έγινα σκιά, χαραμίστηκα για να΄μαι δυνατός.

Μες το μυαλό μου λογική και απάτη
λέξεις χαμένες μέσα στο σκοτάδι
θα το πιστέψω πως αυτό που ζω είναι η ζωή μου
φυλακισμένος σε κλουβί.

Μόνο για να'μαι προδωμένος
θα ζήσω χρόνια μιζέριας γεμάτα ευτυχία
κι απ'τη ζωή μαγνητισμένος
θα κρατηθώ κενός με ηλίθια αστεία.
Ξέρω, θα ζω για να υπάρχω
κι όμως δε βλέπεις το φως στο παράθυρο που ανοίγω
πόσες φορές θα σου το πω, είμαι εδώ
είμαι ζωντανός κι ήρθα πάλι να σε βρω.

Κλώνος...

[λήθη]

Στην Κ.
 
Στίχοι: Παύλος Σιδηρόπουλος
Μουσική: Παύλος Σιδηρόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Παύλος Σιδηρόπουλος

Όταν κάποιο βράδυ θα σε ξυπνήσει απότομα η κραυγή σου
Και τρέξεις στη μαμά σου να το πεις
Και κείνη τρομαγμένη μες στο ψυγείο κλείσει τη φωνή σου
Μα θα 'ναι αργά μεσάνυχτα και θα 'χεις κουραστεί

Όταν θ'αγαπήσεις το γέλιο σου και την αναπνοή σου
Και δεις πως έχεις κάτι να μας πεις
Στο πλάι σου ο άνθρωπος που διάλεξες βιτρίνα στη ζωή σου
Τριάκοντα αργύρια αντίτιμο σιωπής

Πες μας τι θα γίνει αν κάποτε θ' αγγίξεις το κορμί σου
Και το βρεις τσακισμένο απ'τις πληγές
Και γύρω σου κούκλες χλωμές ανίκανες ν' ακούσουν τη φωνή σου
Κι οι αλήθειες σου να σέρνονται στο πάτωμα γυμνές

[trapped]

Magic De Spell-Εμένα οι φίλοι μου(τραμπάλα στις ταράτσες)
(Ποίηση Κατερίνας Γώγου)

    Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά
      που κάνουν τραμπάλα
      στις ταράτσες ετοιμόρροπων σπιτιών.
      Εξάρχεια, Πατήσια, Μεταξουργείο, Μετς.
      Κάνουν ό,τι λάχει.
      Πλασιέ τσελεμεντέδων και εγκυκλοπαιδιών
      φτιάχνουν δρόμους και ενώνουν ερήμους
      διερμηνείς σε καμπαρέ της Ζήνωνος
      επαγγελματίες επαναστάτες
      παλιά τους στρίμωξαν και τα κατέβασαν
      τώρα παίρνουν χάπια και οινόπνευμα να κοιμηθούν,
      αλλά βλέπουν όνειρα και δεν κοιμούνται.

      Εμένα οι φίλες μου είναι σύρματα τεντωμένα
      στις ταράτσες παλιών σπιτιών.
      Εξάρχεια, Βικτώρια, Κουκάκι, Γκύζη.
      Πάνω τους έχετε καρφώσει εκατομμύρια σιδερένια
      μανταλάκια
      τις ένοχες σας αποφάσεις συνεδρίων δανεικά φουστάνια
      σημάδια από καύτρες περίεργες ημικρανίες
      απειλητικές σιωπές κολπίτιδες
      ερωτεύονται ομοφυλόφιλους
      τριχομονάδες καθυστέρηση.
      Το τηλέφωνο το τηλέφωνο το τηλέφωνο
      σπασμένα γυαλιά το ασθενοφόρο κανείς.

      Κάνουν ό,τι λάχει.
      Όλο ταξιδεύουν οι φίλοι μου
      γιατί δεν τους αφήσατε σπιθαμή για σπιθαμή.
      Όλοι οι φίλοι μου, ζωγραφίζουνε με μαύρο χρώμα
      γιατί τους ρημάξατε το κόκκινο
      γράφουνε σε συνθηματική γλώσσα.
      γιατί η δική σας, μόνο για γλύψιμο κάνει.
      Οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά και σύρματα
      στα χέρια σας. Στο λαιμό σας.
      Οι φίλοι μου.

[meltemi]

Θα χαθώ

Θεοτοκάτος Πέτρος


Ξέρω πως τα λόγια βιάζουν τη σιωπή
γεμίζει ο χώρος ηδονές μια πλαστική στιγμή
μια τρύπα μες στα σύννεφα μια τρύπα στο κορμί
κοιτάζω στο καθρέπτη το τέλος μου είναι εκεί
 
Και θα χαθώ θα χαθώ θα χαθώ ένα πρωί
σε μια ελεύθερη ιδέα αναρχική
εκεί που ο έρωτας θα είναι πάντα γιορτή
θα χαθώ, θα χαθώ ένα πρωί
 
Τις νύχτες μας ιδρώνουμε βρίζοντας το θεό
φτιάχνουμε αγάλματα έρωτες με θάνατο και αλκοόλ
μια μέρα θα τους δείξω εγώ μια μέρα φωτεινή
θα τρέξουν σα τυφλό πουλί με δίχως πόνου κραυγή
 
Και θα χαθώ θα χαθώ θα χαθώ ένα πρωί
σε μια ελεύθερη ιδέα αναρχική
εκεί που ο έρωτας θα είναι πάντα γιορτή
θα χαθώ, θα χαθώ ένα πρωί

[morax]

B O Ο T S Τ R Ο Κ E
"Αλκοολικός"
 

Η κοινωνια με εχει απορριψει γιατι δεν ειμαι κανονικος.
Κι απ'το σχολειο με εχουνε διωξει γιατι ημουνα λεει ταραχοποιος.
Η γκομενα μου με εχει αφησει γιατι δεν ειμαι ο πιο σωστος.
Ω τι ωραια που ειναι η ζωη μου,λεω να γινω αλκοολικος.

Ολοι με βριζουν,με ξεφτιλιζουν.
Δεν με γουσταρουν και μ'αποφευγουν.
Γιατι δεν εχω αυτα που θελουν.
Γιατι φρικαρουν σαν με κοιτουν.

Απο το σπιτι μου τωρα εχω φυγει.Θελω να ζησω πια μοναχος.
Το παρελθον μου τωρα ξεχναω.Θα προχωραω παντα εμπρος.
Ομως ο κοσμος τωρα ειναι τετοιος ,που δεν με κανει πια να γελω.
Μα εγω τον εφτιαχνω παντα ωραιο,μεσα απο τα ξυδια που τωρα θα πιω.

Ολοι με βριζουν,με ξεφτιλιζουν.
Δεν με γουσταρουν και μ'αποφευγουν.
Γιατι δεν εχω αυτα που θελουν.
Γιατι φρικαρουν σαν με κοιτουν.

Τωρα γυρναω μεσα στους δρομους.Πινοντας ξυδια να ξεχαστω.
Με μια ρετσινα παντα στο χερι.Σαν το γατί ξερνοβολω.
Μεσα στο κεφαλι μου ολα γυριζουν.Κι οπου σταθω παραπατω.
Και ο κοσμος που με προσπερναει μ'αποκαλει αλκοολικο.

Ολοι με βριζουν,με ξεφτιλιζουν.
Δεν με γουσταρουν και μ'αποφευγουν.
Γιατι δεν εχω αυτα που θελουν.
Γιατι φρικαρουν σαν με κοιτουν.

Μ Π Ε Κ Ρ Α

[meltemi]

Βασίσου πάνω σου

Στίχοι: Πράσσειν Άλογα
Μουσική: Πράσσειν Άλογα
Πρώτη εκτέλεση: Πράσσειν Άλογα



Δεν με νοιάζει τι λες
δεν με νοιάζει τι κάνεις
Μπορείς άμα θέλεις να φτάσεις ψηλά
ή να κρυφτείς, να πεθάνεις

Δεν έχω καιρό
Μαζί σου να χάσω
Τα όνειρα που για καιρό κυνηγώ
Για σένα δεν θα χαλάσω

Έτσι σκληρή είν' η ζωή να το ξέρεις
Μέσα σου ψάξε για να μην υποφέρεις
Βασίσου πάνω σου
Βασίσου πάνω σου

Σταμάτα να κλαις
Σταμάτα να σε λυπάσαι
Ψάξε βαθιά τη δύναμη σου να βρεις
Να πάψεις πια να φοβάσαι

Στο λέω δεν έχω καιρό
Μαζί σου να χάσω
Τα όνειρα που για καιρό κυνηγώ
Για σένα δεν θα χαλάσω

Έτσι σκληρή είν' η ζωή να το ξέρεις
Μέσα σου ψάξε για να μην υποφέρεις
Βασίσου πάνω σου
Βασίσου πάνω σου

Βασίσου πάνω σου
μην σταματάς πουθενά
Υπάρχει μέσα σου
αυτός ο θεός που ζητάς
Βασίσου πάνω σου



για την Ιωάννα
και για το Εφάκι που της αρέσει πολύ