|
Title: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: poly1 on June 18, 2006, 16:25:31 pm Tι τραγούδι να σου πω - Ενδελέχεια
Τι τραγούδι να σου πω που να σε ξέρει Να' ναι εκεί όταν γελάς κι όταν φοβάσαι Να' ναι εκεί όταν μεθάς κι όταν λυπάσαι Κι όταν κρύβεσαι στης μοναξιάς τα μέρη Τι τραγούδι να σου πω Εκεί που πας Να μη μοιάζει με κανένα Μα να μοιάζει μ' όλα όσα αγαπάς Τι τραγούδι να σου πω, που να' χει αέρα Σαν κι αυτά μες τις κασέτες που' χουν λιώσει Γιατί πάτησαν το χρόνο, σ' έχουν νιώσει Πήραν σήκωσαν το φως κι εδώ το φέραν Τι τραγούδι να σου πω, χωρίς ουσία Να το φτύνουν οι σοφοί κι οι μπερδεμένοι Να γεννιέται στα ρηχά κι εκεί να μένει Να μην έχει λάμψη, ούτε αξία... Μα να φέγγει στη δική σου καταχνιά :) :) :) :) :) :) :) :) ;) Title: Απ: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: meltemi on June 18, 2006, 20:49:16 pm Tι τραγούδι να σου πω - Ενδελέχεια :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( Αντε παλι μες στην τρελη χαρα θα ειμαστε κι αποψε Title: Απ: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Karaμazoβ on June 25, 2006, 13:15:41 pm Μωρά Στη Φωτιά - Μανιφέστο
Γεννιόμαστε σα λύκοι και πεθαίνουμε σαν τα σκυλιά κι η ζωή είναι εφιάλτης, σταματάει μονάχα όταν ξυπνάς Έχω δει οργή και πόνο κι αμαρτία μα μπορείς ν' ανακαλύψεις μόνος σου τον κόσμο Ταξιδεύουμε για νέα εποχή και θα ψάχνουμε για πάντα κάτι που δεν βρίσκεται ποτέ Μα-νι-φέ-στο Γεννιέσαι, μεγαλώνεις και μετά πεθαίνεις και μοιάζει να' ναι αδύνατο μα εγώ πιστεύω παρόλα αυτά που ξέρω κάτι μας ενώνει οι λύκοι που γλιτώσανε απ' το κυνήγι και κατεβαίνουνε στην πόλη λυσσασμένοι Ταξιδεύουμε για νέα εποχή και θα ψάχνουμε για πάντα κάτι που δεν βρίσκεται ποτέ Μα-νι-φέ-στο Στείλτε αυτό το μήνυμα στο δύο χιλιάδες μη φοβάσαι για ότι έρθει χόρεψε και κοίτα ίσια μπροστά Μα-νι-φέ-στο Ταξιδεύουμε για νέα εποχή για μια νέα εποχή με καινούργιους μύθους και ρυθμούς Μα-νι-φέ-στο Title: Απ: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: poly1 on June 26, 2006, 13:44:43 pm Καλή αρχή ;)
Title: Απ: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: apostolos1986 on June 26, 2006, 13:46:40 pm για να λείψουν οι τυχόν παρεξηγήσεις...!!!;)
Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Verminoz on June 26, 2006, 13:56:14 pm Τα δύο πρώτα ποστς κάπου τα έχω ξαναδει!!! ;D ;D ;D
Αυτό που οι σκύλοι βαφτίσαν αγάπη Είμαι η θεά που ποθεί να σε κάψει Στήνοντας γλέντια με σκιές και με λάμψεις Βουλιάζω μέσ' στο μολυσμένο μετάξι Μ' αυτό που οι σκύλοι βαφτίσαν αγάπη Είμαι θεός πληγωμένος, σακάτης Γιος της φωτιάς, της βροχής και της σταχτής Πιασμένος στον ιστό μιας γριάς αράχνης Μ' αυτό που οι σκύλοι βαφτίσαν αγάπη Είμαστε ήρωες μιας άτολμης πράξης Δυο ραγισμένοι αχώριστοι βράχοι Καθηλωμένοι στην σκιά μιας ανάγκης Μ' αυτό που οι σκύλοι βαφτίσαν αγάπη Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: poly1 on June 28, 2006, 10:04:14 am "Σαν στάρ του σινεμά".
Τι να 'ναι αυτό που ξαφνικά μ'αναστατώνει, όταν τα πόδια σου προβάλλουν στα σκαλιά, χάνω τον έλεγχο και κάνω χίλια λάθη, τ'αφεντικό την γράφει την ζημιά. Μην ξαναρθείς απ'την δουλειά δεν το αντέχω, δεν το μπορώ να σ'αντικρύσω φιλικά, εγώ ξεδίπλωσα τα φύλλα της καρδιάς μου, κι εσύ υπόγραψες σαν στάρ του σινεμά. Τι να 'ναι αυτό που ξάφνου μέσα μου φουντώνει, όταν σε βλέπω να γελάς με σιγουριά, χάνω τον έλεγχο το μάτι μου θολώνει, κάτι με σπρώχνει να σου ρίξω μια μπουνιά. >:( >:( >:( >:( >:( Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: ASDF_ on June 28, 2006, 12:25:08 pm "Σαν στάρ του σινεμά". Ε όχι και ροκ ο Καζούλης :P Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: poly1 on June 28, 2006, 12:26:19 pm Καζούλης ;;;; ^idiot^
Zιώγαλας είναι φίλε μου! Και το συγκεκριμένο κομμάτι είναι ροκ ελληνικό ;) Title: Απ: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Karaμazoβ on June 28, 2006, 14:10:38 pm Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Κουρσάρος
Στην άσφαλτο κουρσάρος, με καράβι τη μοτοσικλέτα παντιέρα, το μπουφάν το πλαστικό Στα δεκαοκτώ σου, έσπασες τα φρένα ταξιδεύεις για ταξίδια, άλλα Kυκλοφοράς, μονάχα, φτιαγμένος ο κόσμος όλος χίλια κυβικά Eίσαι αγριεμένος είσαι κουρασμένος έχεις τη ζωή σου, στη σέλα σου γραμμένη Για κάποιο φόνο, είσαι γεννημένος Aπό παρέες τριγυρισμένος δεν τους φοβάσαι, δεν σʼ αγαπούν Kαι η ζωή να περνάει λαθραία μα εσύ φοβάσαι, φοβάσαι να κοιμηθείς Kαι το ταξίδι ξαναρχίζεις Tο δάχτυλο στο φρένο, κοκαλωμένο μια στάλα, αίμα στο μπουφάν σου Πλάι στα χίλια στα χίλια κυβικά σου Πλάι στα χίλια κυβικά σου Mονάχος χάραμα | 2x χάραμα, στη λεωφόρο | 2x Kαι περιμένεις, ασθενοφόρο | 2x Aπό τις τρεις και δέκα, σκοτωμένος... Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Turambar on June 29, 2006, 16:41:07 pm Τα δύο πρώτα ποστς κάπου τα έχω ξαναδει!!! ;D ;D ;D Άλλο εννοείς αλλά κατά λάθος έπεσα εδώ... http://www.thmmy.gr/smf/index.php?topic=320.msg79911#msg79911 ο μπάτσος της επανάληψης.... κάτω οι μπάτσοι ^Police^ γεια θου παιδί μου, είμαι αθτυνομικόθ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: ASDF_ on June 29, 2006, 20:55:54 pm Καζούλης ;;;; ^idiot^ Zιώγαλας είναι φίλε μου! Και το συγκεκριμένο κομμάτι είναι ροκ ελληνικό ;) Καζούλης... Ζιώγαλας what ever το ίδιο βαρετοι είναι και οι δυο... Ε και δεν είναι ροκ... ;) Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: poly1 on June 29, 2006, 20:59:08 pm Ήταν η μόνη κατηγορία στην οποία ταίριαζε! Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία :)
Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: poly1 on July 06, 2006, 15:10:12 pm Να 'σαι καλά (Όναρ)
8) Λίγο πριν σε ψάξω χάθηκες κι απʼ όσα σε θυμίζουν βγαίνεις μʼ ό,τι σε ξεχνάει ξεχάστηκες και στις φωνές και στο χαμό σωπαίνεις Να ʽσαι καλά και νʼ αγαπάς να ʽσαι καλά να μην πονάς Να ʽσαι καλά και νʼ αγαπάς όσο μπορείς να μην πονάς Όσα έχουν μείνει ακόμα να σου πω τόσα που δε χωρούν σε χίλιες λέξεις Σου δίνω δώρο την αγάπη μου ξανά και τα πιο όμορφα τραγούδια μου να παίξεις Να ʽσαι καλά και νʼ αγαπάς να ʽσαι καλά να μην πονάς Να ʽσαι καλά και νʼ αγαπάς όσο μπορείς να μην πονάς (to the person i am in love with..) Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: poly1 on July 07, 2006, 00:38:04 am Εσύ δε ζεις πουθενά - Μπλε
Την εικόνα σου πιάνω να γλιστράει απαλά σε αόρατους χώρους με θεούς και βιολιά. Μ' ακουμπάς τυχαία λες και δεν είσαι εσύ Η αγάπη σου φίδι, σε παρθένο νησί. Εσύ δε ζεις πουθενά μόνο στα ονειρά μου Εσύ δε ζεις πουθενά! Το κορμί σου μια νότα που δε λέει να βγει Η μορφή σου τρελαίνει τέλος δίχως αρχή Ο λαιμός σου ένας άτλας που κρατάει τη γη Χέρια, στόμα, λαγόνες, Διονύσια πηγή Εσύ δε ζεις πουθενά μόνο στα ονειρά μου Εσύ δε ζεις πουθενά! Την εικόνα σου πιάνω να γλιστράει απαλά σε αόρατους χώρους με θεούς και βιολιά. Μ' ακουμπάς τυχαία λες και δεν είσαι εσύ Η αγάπη σου φίδι, σε παρθένο νησί :D Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: poly1 on July 07, 2006, 11:04:27 am Χρώματα - Εκείνος και Εκείνος
Ακόμα ένα άχρωμο πρωί κι εγώ να ψάχνω πάλι εσένα να βρω την φωτεινή σου την μορφή τα χρώματα τα αγαπημένα Μωρό μου πόσο ασπρόμαυρα είναι όλα όταν λείπεις μωρό μου πόσο έγχρωμο είναι να σ'αγαπώ το μαύρο πάρε μακριά της νύχτας και της λύπης στα χρώματα σου να ʽρθω να χαθώ Το βλέμμα των ανθρώπων μολυβί κάτω από το βάρος του βουλιάζω η μόνη που με σώζει είσαι εσύ μες της φωνής σου το γαλάζιο Κιτρινισμένη εικόνα η ζωή και ξεθωριάζουνε οι μέρες μα δραπετεύω εγώ ψηλά εκεί μες τις πολύχρωμες σου σφαίρες ^shifty^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: poly1 on July 11, 2006, 12:47:46 pm Λόγια λόγια - Ρόδες
Κομμάτια σηκώθηκες πάλι αργά, πρησμένα μάτια, κίτρινα δάχτυλα, ξέχειλα τασάκια και τέρμα ο καπνός και τα χαρτάκια ζεσταίνεις χτεσινό καφέ κουμπώνεις δυο χάπια και βγαίνεις έξω για τσιγάρα και φαί. Με τα πόδια, πόδια και μυαλό που σε πάνε χώρια και λόγια που σε κόβουνε στα δυο και λόγια λόγια που σε καίνε σαν χολή και δεν τα 8υμάσαι το πρωί και δεν τα 8υμάσαι. Δεν έχεις στόματα να θρέψεις κι άγχος για τα φράγκα ούτε φοβάσαι έτσι μη μοιάσεις και στο γέρο σου Είσαι μόνος σου και στα αρχ.... σου και ελεύθερος και πολιορκημένος -Περπατημένος Στα πεζοδρόμια από τα 14, ρομαντικά ξεγεννημένος. -Χαμένος Αυθεντικό της απώλειας παιδί σκλάβος της αντίδρασης, καλό παιδί μαγκάκος και σου κόβει, κι είσαι ωραίο παιδί, για άλλους απρόβλεπτος, μα πάνω-κάτω εντάξει παιδί. Πολλοί γνωστοί, μόνο 2 φίλοι που είναι τώρα νεκροί, ξεπαρθενεύτηκες στα γρήγορα από αγάπη πικρή. Γύρω στα 20 -Σε λίγο κλείνω τα 22 γήπεδο και ΚΝΕ κ αναρχεία και σχολείο από όλα πέρασες νωρίς και τα παράτησες νωρίς -Γιατί μπορούσα και χωρίς Ναι, σίγουρα πάντα σε τράβαγε το δύσκολο και σε έσπρωχνε μπροστά το απίστευτο. Δεν είσαι δαίμονας στη γη, στην κόλαση είσ' αγγελούδι κι αν δε γυρίσεις σελίδα θα τελιώσει το τραγούδι. Μια ζωή τσαλακωμένη -Λόγια, λόγια Μια σελίδα πεταμένη -Σε μια γωνιά Όνειρα κακογραμμένα -Λόγια, λόγια Λόγια με αίμα χαραγμένα -Στο δέρμα Ένας ήρωας προδότης -Λόγια, λόγια Ένας άμαχος στρατιώτης -Ψέμα, ψέμα Παιχνίδια απαγορευμένα -Λόγια, λόγια Λόγια καταχωνιασμένα -Σε μια γωνιά Λόγια απαγορευμένα -Λόγια, λόγια Λόγια καταχωνιασμένα -Λόγια, λόγια Δεν είμαι καν μια στατιστική και παραείμαι συνηθισμένος για ταινία χολλυγουντιανή εγώ είμαι εδώ, φίλε, κι εσύ είσαι 'κει μια ρίμα μισή και παρακατιανή. Τσιμέντο, σίδερα, οικοδομή, στη νύχτα κι όλα από λίγο μου περισσεύει η αντοχή μα όλο λέω πως θα φύγω αγαπημένος μου στίχος: "Όλα είναι δρόμος" για κοίτα, φίλε μου, όμως, που πάντα ξεμένω κι ο κόσμος μου ίδιος κι απαράλλαχτος παγώνει. Κι ό,τι αγάπησα περισσότερο αυτό είναι που με πληγώνει. Χωρίς ταυτότητα νοιώθω κι ας την έχω στη τσέπη μου πάντα, για αυτό κάνω ό,τι κάνω όταν κανείς δε με βλέπει -Τζάμπα όλα μπορεί να πάνε στην τελική Και μη νομίζεις πως δεν ονειρεύομαι μια ζωή πιο κανονική μα με ξυπνάει πάντα ο κρυος ιδρώτας την τελευταία στιγμή κι ένα άρωμα στον αέρα από ατόφια παρακμή. Μια ζωή τσαλακωμένη -Λόγια, λόγια Μια σελίδα πεταμένη -Σε μια γωνιά Όνειρα κακογραμμένα -Λόγια, λόγια Λόγια με αίμα χαραγμένα -Στο δέρμα Ένας ήρωας προδότης -Λόγια, λόγια Ένας άμαχος στρατιώτης -Ψέμα, ξέμα Παιχνίδια απαγορευμένα -Λόγια, λόγια Λόγια καταχωνιασμένα -Σε μια γωνιά Λόγια απαγορευμένα -Λόγια, λόγια Λόγια καταχωνιασμένα -Λόγια, λόγια Λόγια απαγορευμένα -Λόγια, λόγια Λόγια καταχωνιασμένα -Λόγια, λόγια Δεν είμαι καν μια στατιστική ;) Title: Απ: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Daphnekasgr on July 12, 2006, 01:51:41 am Χαιρετίσματα- Παπακωνσταντίνου Βασίλης Eγώ δεν θέλω στη ζωή να κυβερνήσω Θέλω να μείνω οπαδός φανατικός αυτών που πάντοτε την τρώνε από πίσω και στο μηδέν ξαναγυρνάνε διαρκώς Xαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία Εγώ κρατάω την ουσία κι ονειρεύομαι Παίρνω την κιθάρα μου και τραγουδάω Σας αγαπάω, μα δεν παντρεύομαι Eγώ δεν θέλω να με κάνετε σατράπη ούτε συνένοχο σε κόλπα ομαδικά Απʼ το ραδιόφωνο σάς στέλνω με αγάπη τα τραγουδάκια μου και δυο γλυκά φιλιά Xαιρετίσματα λοιπόν... Eγώ δεν θέλω τον αρμόδιο να παίξω νʼ αποφασίζω κεκλεισμένων των θυρών Είμαι απʼ αυτούς που πάντα μένουνε απʼ έξω γιατί δεν έχω ούτε γραβάτα ούτε παπιγιόν Xαιρετίσματα λοιπόν... Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: poly1 on September 30, 2006, 00:36:40 am αφιερωμενο στον φιλο μου τον μπαστερ :D
χαχαχαχα :D Rock n' roll στο κρεββάτι - Παύλος Σιδηρόπουλος Γουστάρω να σ' ακούω κούκλα μου όταν μιλάς Να αληθωρίζουν μάτια όταν στην πίστα πηδάς Γουστάρω όταν ακούω ''Αχ, τι παιδί ειν' αυτό!'' Γιατί εσύ ξέρεις στο κρεββάτι τι θα πει rock n' roll Στα σκοτεινά δωμάτια ειν' η ψυχή μας γυμνή Και δε χωράν εκεί μυστικά Και συ μονάχα ξέρεις πως η αλήθεια ειν' εκεί Που η μοναξιά μου στον καθρέφτη κοιτά Γουστάρω που όταν κλαίω δεν ρωτάς το γιατί Γιατί εσύ ξέρεις πως ο πόνος μου έχει αιτία τυφλή Γουστάρω σαν γατούλα όταν μου παίζεις κρυφτό Κι όταν φοβάμαι μην σε χάσω να μου λές ''σ' αγαπώ'' Στα σκοτεινά δωμάτια ειν' η ψυχή μας γυμνή Και δε χωράν εκεί μυστικά Και συ μονάχα ξέρεις πως η αλήθεια ειν' εκεί Που η μοναξιά μου στον καθρέφτη κοιτά Το ξέρω πως δεν ειμ' αυτός Που πάνω του θα στηριχθείς Κι ούτε λεφτάς κι ίσως γυρνάς Πιωμένο μες τα μπαρ να με βρεις Μα όμως εγώ θα σου μετρώ Της πόλης το σφυγμό μ' αγκαλιές Θα σου γεμίζω το μυαλό Με χίλιες και μια νύχτα γλυκιές Στα σκοτεινά δωμάτια ειν' η ψυχή μας γυμνή Και δε χωράν εκεί μυστικά Και εκεί να σ' αγαπάω ξέρω κούκλα μου εκεί Την μοναξιά μου στον καθρέφτη όταν σπάς Την μοναξιά μου στον καθρέφτη όταν σπάς Την μοναξιά μου στον καθρέφτη όταν σπάς Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: MARIOS on September 30, 2006, 01:03:57 am Ένα ^wav^ για το NINJAKI που μας τροφοδοτεί με στοιχοιυς τραγουδιών!!!
ΠΑΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΟΛΕ ^wav^ ΟΛΕ ^wav^ ΟΛΕ ^wav^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: poly1 on September 30, 2006, 01:05:54 am χαχαχαχα ^kissy^ ^kissy^
:D :D :D :D Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: NetBuster on September 30, 2006, 01:18:41 am αφιερωμενο στον φιλο μου τον μπαστερ :D χαχαχαχα :D Rock n' roll στο κρεββάτι - Παύλος Σιδηρόπουλος Ωχ τωρα το ειδα... ;) Ευχαριστω Νιντζακι...Για το κομπλιμεντο.. :P Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: poly1 on September 30, 2006, 01:22:43 am αφιερωμενο στον φιλο μου τον μπαστερ :D χαχαχαχα :D Rock n' roll στο κρεββάτι - Παύλος Σιδηρόπουλος Ωχ τωρα το ειδα... ;) Ευχαριστω Νιντζακι...Για το κομπλιμεντο.. :P χιχι ^shifty^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: metalhead on September 30, 2006, 02:10:27 am Μοντάζ - Τί κόσμος είναι αυτός
Τί κόσμος είναι αυτός που ψάχνει στο φεγγάρι και τα παιδιά του πολεμούν Τί κόσμος είναι αυτός που πλυμμηρίζει δάκρυ τί δακρυσμένος ουρανός? Ε ουρανέ κάθησε μαζί μας κάτσε ν'ακούσεις μια πενιά Φίλε παλιέ μην προσπαθήσεις να μας κεράσεις μαχαιριά Ηθοποιοί που παίζουν που παίζουν κάποιο ρόλο σε μια απέραντη σκηνή Νεκρομανείς γυρεύουν γυρεύουν να τους δωσεις σε καποιο ηρώο προτομή Ε ουρανέ κάθησε μαζί μας κάτσε ν'ακούσεις μια πενιά Φίλε παλιέ μην προσπαθήσεις να μας κεράσεις μαχαιριά 8)Υποκληθείτε... 8) Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: poly1 on September 30, 2006, 02:10:54 am Yποκλινομαστε ^notworthy^
Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: MARIOS on September 30, 2006, 02:21:55 am Μέταλχεντ ^beg^ πάνε για ^pcsleep^ πριν φας ^tomato^.Θες να σου υποκληθούμε κιόλας.
Ψώνιο Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: metalhead on September 30, 2006, 02:37:34 am Υποκλειθήτε στο τραγούδι και στην πλούσια ελληνοκή ροκ σκηνή!!!
Heavy Metal Rules!!! ^band^ ^guitar^ ^sfyri^ ^peace^ ^ytold^ ^peace^ ^hello^ ^notworthy^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: weliker on September 30, 2006, 03:22:01 am Υποκλινομαστε.... (http://img482.imageshack.us/img482/4546/362465on.gif)
Title: Απ: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: (Stalin)^2 on September 30, 2006, 03:39:13 am ΤΡΥΠΕΣ ΜΩΡΑ ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ ΕΝΔΕΛΕΧΕΙΑ Βασίλης Παπακωνσταντίνου= ^puke^(Καραμαζώφ καλά το πήγαινες με τις τρύπες αλλά μου το χάλασες...!) Βασίλης Καζούλης= ^puke^ Όναρ= ^puke^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: metalhead on September 30, 2006, 16:08:56 pm Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Ένοχος χωρίς αιτία
Ήταν νομίζω βράδυ Κυριακής το ρολόι μου καρφώθηκε στις 2 η πόρτα άνοιξε,κατέβηκες εσύ και μου είπες,δεν θα φύγω Σ'ένα δωμάτιο που μύριζε φρικιό μιας παλιάς χρυσής δεκαετίας με την κιθάρα σου να παίζεις ροκ εν ρολ κι εγώ να ψάχνω ποια να ναι η αιτία Ένοχος χωρίς αιτία,ένοχος χωρίς αιτία μην σταματάς,μην σταματάς ένοχος χωρίς αιτία Μετά μου άρχισες τα πιο γλυκά φιλιά χωρίς να δώσεις μια δικαιολογία όλα τα πράγματα που παίρνεις σοβαρά ξεκινάνε με αστεία Ένοχος χωρίς αιτία,ένοχος χωρίς αιτία μην σταματάς,μην σταματάς ένοχος χωρίς αιτία ^guitar^ ^jerk^Για να μην ξεχνάμε και τον Βασίλη... ^jerk^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: metalhead on September 30, 2006, 16:33:54 pm Tsopana Rave - Η Κορνηλία
Τώρα θα σας πούμε μία ιστορία για την μικρή τσομπάνα την ωραία Κορνηλία που μάζευε τα πρόβατα και πήγαινε στη στάνη φράγκο δεν είχε η τσέπη της να πάρει ένα...ποδήλατο(!) ^seestars^Ότι να'ναι! ^seestars^ Γιατί όλα τα πρόβατα στη στάνη ήτανε στείρα δεν βγάζανε το γάλα τους και είχανε και ψείρα η Κορνηλία έκλαιγε την μαύρη της την μοίρα τα βάσανα της έκρυβε σ'ένα μπουκάλι ούζο Ναι,η Κορνηλία,όμορφη μικρή τσομπάνα ναι,η Κορνηλία,όμορφη μικρή τσομπάνα Μα είχε ένα γείτονα που ήτανε τσογλάνι την Κορνηλία γούσταρε της έταζε στεφάνι εκείνη δεν τον πήγαινε τον βλάχο τον βρωμιάρη κι εκείνος τηνε βίαζε στη...φάτνη των αλόγων(!) Ναι,η Κορνηλία,όμορφη μικρή τσομπάνα ναι,η Κορνηλία,όμορφη μικρή τσομπάνα Εκείνη δεν ήθελε τσομπάνο(εδώ ας μου πει κάποιος τί ακριβώς λέει ο ποιητής!) και αν εσείς νομίζετε την ιστορία πλάνη ποτέ δε θα το μάθετε γιατί έχει πεθάνει!!! Ναι,η Κορνηλία,όμορφη μικρή τσομπάνα ναι,η Κορνηλία,όμορφη μικρή τσομπάνα ^idiot^Για να χαβαλεδιάσουμε και λίγο! ^crap^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on October 07, 2006, 23:41:31 pm ΜΑΥΡΗ ΜΑΓΙΟΝΕΖΑ-Σ' ΑΓΑΠΩ ΟΥΡΛΙΑΖΟΝΤΑΣ Όταν έρθεις επιτέλους να μου πεις τι συμβαίνει Θα ανοίξω το μυαλό μου Θα φωτίσω τη σκιά μου με το φως που μπαίνει Θα ξεχάσω το παρελθόν μου Πρόσεξε τι θα πεις … πρόσεξε τι θα κάνεις … Πρόσεξε πως θα ζήσεις… πρόσεξε πως θα πεθάνεις … Σ' αγαπώ … Σ' αγαπωωωωωωώ... Στα ψέματα να ψάξεις την αλήθεια μου Στα σκουπίδια τη ζωή μου Όταν έρθεις να γευτείς τα παραμύθια μου Και να σώσεις την ψυχή μου Όμως πρόσεξε μη μ' αντικρίσεις … Πρόσεξε κι αν πετρώσεις … Γρήγορα να με φτύσεις … γρήγορα να με προδώσεις … Σ' αγαπώ … Σ' αγαπωωωωωωώ... Δικιά μου είναι η βροχή Που τρυπάει τα εσώψυχά σου Πεινάω στ' αλήθεια, πεινάω πολύ Θέλω να φάω την καρδιά σου Όσο σε θέλω πόνεσέ με … Ζήτα μου να ιδρώσω … Θλίψε με, φόβισέ με … Κάνε με να τελειώσω… Σ' αγαπώ … Σ' αγαπώ … Σ' αγαπωωωωωωώ... Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on October 12, 2006, 02:20:49 am Κλωστές-Ενδελέχεια Κλωστές κρατάνε και κινούμαι σε μια ξύλινη σχεδία κλωστές διάφανες στο χρώμα της σκιάς Ο χρόνος σκόρπισε λουλούδια - τι ειρωνεία! - ίδια τα δώρα του χαμού και της χαράς Κλωστές κρατάνε και κινούμαι σ' ένα ξέφωτο που τρίζει από το φως που εξατμίζει τη δροσιά Θυμάμαι μου 'χες πει "η δύναμη κοστίζει" όμως κοστίζει πιο πολύ μια αγκαλιά Κλωστές, τα σύνορα του κόσμου... κλωστές, ο φόβος κι ο θυμός μου Κλωστές κρατάνε και κινούμαι σε μια χώρα που επιπλέει με επιβάτες παραμύθια και θεούς κρατώντας γύφτικο ζουρνά, στήνει καρτέρι να μας μαγέψει με της Κίρκης τους λυγμούς Κλωστές, τα σύνορα του κόσμου... κλωστές, ο φόβος κι ο θυμός μου Κλωστές σπασμένες που χορεύουν σα νιφάδες στους ώμους κάτι που με καίει σα πληγή τώρα δεν έχω μυστικά και δε φοβάμαι τώρα μπορώ να περπατήσω όλη τη γη Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: edenaxas on October 12, 2006, 10:40:43 am σαν να το κανατε εσκεμμενα... ξεχνατε τα διαφανα κρινα? και καλα τρυπες αναφερατε... το "καινουρια ζαλη" απο τρυπες? σχεδον ολο το cd απο διαφανα κρινα "κατι σαραβαλες καρδιες"?
βαλτε να πιουμε διαφανα κρινα Τα όνειρα που βυζάξαμε με της καρδιάς μας το αίμα Πέταξαν και χαθήκανε μες της ζωής το ρέμα Μα τάχα εμείς παντοτινά τ' άφταστα θα ζητούμε; Βάλτε να πιούμε Τα περασμένα σβήσανε, το τώρα δε θα μείνει Τροφή των χοίρων έγιναν και οι πιο λευκοί μας κρίνοι Μα τάχα πρέπει τους νεκρούς αιώνια να θρηνούμε; Βάλτε να πιούμε Αδέλφια κάτω η βάρκα μας στο μόλο μας προσμένει Ελάτε οι ταξιδιάρηδες να πιούμε συναγμένοι Στο περιγιάλι το φαιδρό κι ας γλεντοτραγουδούμε Βάλτε να πιούμε Τάχατε κι όποιος δε μεθά κι όποιος δεν τραγουδήσει κι όποιος στ’ αγκάθια περπατά μια μέρα δεν θ' αφήσει τ' αγαπημένο μας νησί που έτσι γερά πατούμε Βάλτε να πιούμε Πες μας που πάει ο άνθρωπος τον κόσμο σαν αφήνει πες μας που πάει ο άνεμος, που πάει η φωτιά σαν σβήνει σκιές ονείρων είμαστε, σύννεφα που περνούμε Βάλτε να πιούμε Στο ξέχειλο ποτήρι μας είναι όλα εκεί γραμμένα Καπνοί 'ναι τα μελλούμενα κι αφρός τα περασμένα καπνός κι αφρός το γέλιο μας κι εμείς που τραγουδούμε Βάλτε να πιούμε Άκουσε δε βιαζόμαστε να φύγουμε βαρκάρη μα σαν είναι ώρα γνέψε μας, δε σου ζητούμε χάρη μα όσο να φύγεις πρόσμενε κι αν θέλεις σε κερνούμε Βάλτε να πιούμε δ.φ. ειναι που ολα ηρθαν αργα Λυπάμαι που δεν έγινα μια θάλασσα για σένα Να με κοιτάς νοσταλγικά με τα μαλλιά βρεγμένα Λυπάμαι που δεν έγινα Σαχάρα να ουρλιάζεις Κάτω από τ’ άστρα από χαρά να κλαις, ν’ ανατριχιάζεις Λυπάμαι που δεν έγινα βράχος να ξαποστάσεις Βότσαλο αψηλάφητο να σκύψεις να το πιάσεις Είναι που όλα ήρθαν αργά και πώς να συνηθίσω Την άπειρή σου ομορφιά, τον τρυφερό σου ίσκιο Είναι που όλα ήρθαν αργά και πώς να συνηθίσω Την άπειρή σου ομορφιά μαράθηκα πριν ζήσω Πολλούς θανάτους έζησα μα σαν κι αυτόν για σένα Πολλούς θανάτους έζησα μα σαν κι αυτόν κανένα Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: edenaxas on October 12, 2006, 10:42:33 am και φυσικα παρα πολλα αλλα απο διαφανα κρινα, παπακωνστατινου(θαλασσα στη σκαλα...)
Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on October 12, 2006, 20:42:52 pm Διάφανα+Τρύπες ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^
Ε όχι και ξεχνάμε τα διάφανα..εγώ τουλάχιστον είχα κάνει ποστ στο τόπικ 'στίχοι τραγουδιών' γιατί δεν είχα προσέξει ότι υπάρχει τόπικ 'ελληνική ροκ'.. Καλά με τη μία όλα τα θες; Θα ποστάρουμε και άλλα ελπίζω σιγά,σιγά .. ;) Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: MARIOS on October 12, 2006, 20:46:43 pm Το επόμενο τραγούδι το ανεβάζω για να το διαβάσουν οι κοπέλες και να τις αποτρέψω να κάνουν κάτι ανάλογο
!!! Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: MARIOS on October 12, 2006, 20:51:39 pm Ελένη Πέτα-Άγριο τριαντάφυλλο [/color]Όλα τα λουλούδια ήταν νούμερα, [/color]κάποτε στον κήπο της καρδιάς μου. Τότε που μου 'λεγαν μα δεν πίστευα, Πως στους κήπους μπαίνουν κι άνθρωποι σκληροί. Όταν σε μια νύχτα κάποιοι τα 'κοψαν, κι έσβησε η γαλήνη της καρδιάς μου. Πήγα με βελόνα και μου χάραξαν, το πιο άγριο τριαντάφυλλο που χεις δεί. Μ' ένα άγριο τριαντάφυλλο στο στήθος, τατουάζ εκεί στο μέρος της καρδιάς. Όλο αγκάθεια έχει γύρω τώρα ο κήπος, αν θελήσεις πια να μπεις να μην τολμάς. Κι έτσι όλα ανθίζουν πάλυ ήρεμα, στη τριανταφυλλένια φυλακή μου. Κι ένα ευγενικό ζητάνε ήρωα, που τα αγκάθεια θα σκορπίσει με σπαθί. Μ' ένα άγριο τριαντάφυλλο στο στήθος, τατουάζ εκεί στο μέρος της καρδιάς. Όλο αγκάθεια έχει γύρω τώρα ο κήπος, αν θελήσεις πια να μπεις να μην τολμάς. Μ' ένα άγριο τριαντάφυλλο στο στήθος, τατουάζ εκεί στο μέρος της καρδιάς. Όλο αγκάθεια έχει γύρω τώρα ο κήπος, αν θελήσεις πια να μπεις να μην τολμάς. Μ' ένα άγριο τριαντάφυλλο στο στήθος, τατουάζ εκεί στο μέρος της καρδιάς. Όλο αγκάθεια έχει γύρω τώρα ο κήπος, αν θελήσεις πια να μπεις να μην τολμάς. Title: Απ: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Daphnekasgr on October 12, 2006, 20:53:00 pm Που πας και τα ξετρυπωνεις μωρέ!!!!! :-\
(έχεις και κάποια λαθάκια σε στίχους.... όχι και νούμερα τα λουλούδια!!! :D ήρεμα/ήμερα ήταν!!!) Γιατί αποκλύεις πάντως και ένα αγορι να το κάνει αυτό?.......... :???: Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: meltemi on October 12, 2006, 20:53:19 pm Αυτο το τραγουδι αρεσει σε εναν φιλο μου μελος του φορουμ επισης :( Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on October 12, 2006, 20:56:24 pm Η Πέτα θεωρείται ροκ;
Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Nightwish on October 12, 2006, 20:58:04 pm τώρα που κολλάς και εσύ.... :P :D
λεπτομέριες.... Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: edenaxas on October 12, 2006, 21:01:30 pm αψογο τραγουδι και video clip...
γυμνα καλωδια "Θελω" http://www.gimnakalwdia.com/Page.aspx?pageID=12&lang=gr απο εδω μπορειτε να κατεβασετε το video clip του τραγουδιου Θελω απο Γυμνα καλωδια Title: Απ: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Daphnekasgr on October 12, 2006, 23:55:10 pm Λαυρέντης Μαχαιρίτσας - ΑΝΝΑ
Πού να βρίσκεσαι πού... Σε γυρεύω παντού... Το άρωμά σου είναι εδώ... Η σκιά σου είναι εδώ... Μια κραυγή στη σιωπή, κι μια βόμβα βυθού, είσαι μέσα μου... Μια πληγή το κραγιόν στον καθρέφτη μου ένα δε σ' αγαπώ κατακόκκινο... Ένα δε σ' αγαπώ κατακόκκινο... Άννα... Άννα... Λείπεις κι ακόμα δεν ξημέρωσε... Η αγάπη μιας στιγμής στο λυκόφως και χάνεται... Η αγάπη μιας στιγμής στο λυκόφως και χάνεται... Κι εσύ, ποτέ δεν μ' είδες να τρελαίνομαι... Κοίτα με... Κοίτα με... Άννα... Άννα... Όπου και να πας θα σ' ακολουθώ έστω σαν σκιά σε ζητάω... Όπου και να πας πάντα θα 'σαι εδώ Άννα θα στο πω, σ' αγαπάω... Μια εικόνα τώρα μόνη... Ταξιδεύει μες στη σκόνη... Η μορφή σου σ' ένα κάδρο... Με κοιτάζει και παλιώνει... Με κοιτάζει και παλιώνει... Άννα... Άννα... Άννα... Άννα... Πού να βρίσκεσαι πού... Σε γυρεύω παντού... Άννα... Άννα... Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: MARIOS on October 13, 2006, 13:35:31 pm Η Πέτα θεωρείται ροκ; den theoreite rok me tin enoia tou metal.elliniko rok nai.Title: Re: Απ: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: MARIOS on October 13, 2006, 13:39:41 pm Που πας και τα ξετρυπωνεις μωρέ!!!!! :-\ (έχεις και κάποια λαθάκια σε στίχους.... όχι και νούμερα τα λουλούδια!!! :D ήρεμα/ήμερα ήταν!!!) Γιατί αποκλύεις πάντως και ένα αγορι να το κάνει αυτό?.......... :???: ok akouga to tragoudi kai egrafa.sorry gia ta lathi.alla etsi ki allios kai ta louloudia noumera einai.(ena louloudi dio loyloydia,tria ktl.,,,ena morio tou louloudiou,dio .... ktl. ;)) Title: Απ: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: jimi on October 13, 2006, 14:56:03 pm Η Πέτα θεωρείται ροκ; den theoreite rok me tin enoia tou metal.elliniko rok nai.H Πέτα θεωρείται καλή μουσική...Ούτε ροκ ,ούτε ποπ ,ούτε έντεχνο και αηδίες...Η κατηγοριοποίηση και η εμπορευματοποίηση σκοτώνει τη μουσική.... ;) :) τα λέω εγώ που είμαι παππούλης ,που άμα δεις πως είναι το κορμί μου φτιαγμένο ...είναι όλο τρύπες ...τρύπες από σφαίρες.... ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D (για τις τελευταίες δύο σειρές όσοι καταλάβατε καταλάβατε... μουχαχαχ) Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: meltemi on October 13, 2006, 14:58:26 pm ;D Kαταλάβαμε ;D Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on October 13, 2006, 18:10:38 pm Μάσκες-Κάτι πιο μικρό απ' το τίποτα Βγήκα, απ' το παράθυρο και κοίταξα Δρόμους, φώτα, αμάξια, μηχανές Τρίβω, τρίβω τα μάτια μου και κρύβομαι Δίπλα σε σκοτεινές επιγραφές Πόσες φορές κι αν σου το πω Τόσες φορές θα το σκεφτώ Πως σκύβω στη θλίψη μου να δω Αν έχω την άνοιξη μέσα μου Πόσες φορές μου είπες μπορείς Κοντά μου πάλι να σταθείς Μη σταματάς μου είπες να ζεις Την κάθε στιγμή κι όμως έφυγες Βρήκα, βρήκα ένα πύργο και ανέβηκα Να δω, να δω την πόλη από ψηλά Πάνω απ' τις κεραίες και τα καλώδια Κόσμος να μου φωνάζει έλα κοντά Πόσες φορές κι αν σου το πω Τόσες φορές θα το σκεφτώ Πως σκύβω στη θλίψη μου να δω Αν έχω την άνοιξη μέσα μου Πόσες φορές μου είπες μπορείς Κοντά μου πάλι να σταθείς Μη σταματάς μου είπες να ζεις Την κάθε στιγμή κι όμως έφυγες Title: Απ: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Daphnekasgr on October 13, 2006, 18:58:07 pm Πάντα θα φεύγω - Ενδελέχεια
Κρατάν δυο μέρες τα χαμόγελα κι εδώ κι ύστερα σπάνε και σκορπάνε λίγο-λίγο Θα κλείσει η αυλαία, θα τα μαζέψω και θα πω πάλι ήρθ' η ώρα για να φύγω Ξανά στους δρόμους, μια καινούργια διαδρομή πάνω στου χρόνου τις στροφές, στου νου τη ζάλη Και θα πιαστώ ένα απόγευμα μικρό κι από μια νύχτα πιο μεγάλη Πάντα θα φεύγω και θα γυρίζω πιο χλωμός και πιο μεγάλος ώσπου μια μέρα Δε θα 'μ' αυτός που είχε φύγει μοναχός Δε θα 'μ' αυτός Δε θα 'μ' αυτός που είχε φύγει μοναχός μα ένας άλλος Και σαν θα ψάχνω σκόρπιες φράσεις και στιγμές μέσα σε γνώριμες γωνιές μα και σε ξένες δε θα 'ναι εκεί, μέσα στης νύχτας τη βουή μα θα 'ναι στ' όνειρο κρυμμένες Πάντα θα φεύγω και θα γυρίζω πιο χλωμός και πιο μεγάλος ώσπου μια μέρα Δε θα 'μ' αυτός που είχε φύγει μοναχός Δε θα 'μ' αυτός Δε θα 'μ' αυτός που είχε φύγει μοναχός μα ένας άλλος Πάντα θα φεύγω και θα γυρίζω πιο χλωμός και πιο μεγάλος ώσπου μια μέρα Δε θα 'μ' αυτός που είχε φύγει μοναχός Δε θα 'μ' αυτός Δε θα 'μ' αυτός που είχε φύγει μοναχός μα ένας άλλος.... Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on October 15, 2006, 21:21:40 pm Παύλος Σιδηρόπουλος-Μου 'πες θα φύγω Μου 'πες θα φύγω χθες το βράδυ ξαφνικά απλώς κουράστηκα δε φταίω για όλα αυτά Θεε μου δε θέλει το βλέπω καθαρά κι όλα γίναν Θεε μου τόσο μα τόσο ξαφνικά Σηκώθηκα μονάχος το πρωί χωρίς καφέ χωρίς τσιγάρο και ψυχή Θεε μου το ξέρω τώρα είμαι μοναχός κι όμως θα γυρίσει πάλι δεν μπορεί να κάνει αλλιώς Το ξέρω είναι λίγο δύσκολο μα εγώ στο λέω μπορούσα να περιμένω και μπορώ βλέπεις οι δυο μας μόνοι δε νιώσαμε ποτέ τώρα, τώρα πες μου ποιόν, πες μου ποιόν θα 'χεις να τα λες; Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: MARIOS on October 18, 2006, 20:50:58 pm Παύλος Σιδηρόπουλος-Μου 'πες θα φύγω Μου 'πες θα φύγω χθες το βράδυ ξαφνικά απλώς κουράστηκα δε φταίω για όλα αυτά Θεε μου δε θέλει το βλέπω καθαρά κι όλα γίναν Θεε μου τόσο μα τόσο ξαφνικά Σηκώθηκα μονάχος το πρωί χωρίς καφέ χωρίς τσιγάρο και ψυχή Θεε μου το ξέρω τώρα είμαι μοναχός κι όμως θα γυρίσει πάλι δεν μπορεί να κάνει αλλιώς Το ξέρω είναι λίγο δύσκολο μα εγώ στο λέω μπορούσα να περιμένω και μπορώ βλέπεις οι δυο μας μόνοι δε νιώσαμε ποτέ τώρα, τώρα πες μου ποιόν, πες μου ποιόν θα 'χεις να τα λες; ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^wav^ ^wav^ ^guitar^ ^super^ ^super^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on October 24, 2006, 16:34:42 pm Λευκή Συμφωνία Κάθε στιγμή (Τραγούδι στον άνεμο) Κάθε στιγμή, κάθε στιγμή που περνάει είναι ότι ζήσαμε τώρα και πάει Κάθε στιγμή, κάθε στιγμή που περνάει είναι ότι ζήσαμε περνάει και χάνεται Κάθε στιγμή κάθε κομμάτι απ΄τη ζωή μου Κάθε στιγμή τραγούδι στον άνεμο γραμμένο στην άμμο Κάθε στιγμή κάθε στιγμή κάθε κομμάτι απ΄τη ζωή μου Κάθε στιγμή κάθε στιγμή τραγούδι στον άνεμο γραμμένο στην άμμο Κάθε στιγμή, κάθε στιγμή που περνάει είναι ότι ζήσαμε τώρα και πάει Κάθε στιγμή, κάθε στιγμή που μετράει είναι αιώνια σαν τη θάλασσα σύντομη σαν τη βροχή Κάθε στιγμή κάθε κομμάτι απ΄τη ζωή μου Κάθε στιγμή τραγούδι στον άνεμο γραμμένο στην άμμο Κάθε στιγμή κάθε στιγμή κάθε κομμάτι απ΄τη ζωή μου Κάθε στιγμή κάθε στιγμή τραγούδι στον άνεμο γραμμένο στην άμμο Μα σαν θεός στέκομαι μόνος Δεν μ?αγγίζει ο χρόνος κι η ψυχή μου ανοίγει τις πόρτες του άπειρου Σαν θεός στέκομαι μόνος Δεν με φοβίζει ο νόμος Το αίμα των αιώνων τινάζω από πάνω μου Κάθε στιγμή κάθε στιγμή κάθε κομμάτι απ΄τη ζωή μου Κάθε στιγμή κάθε στιγμή τραγούδι στον άνεμο γραμμένο στην άμμο? Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on November 05, 2006, 00:03:32 am O Xαρμάνης- Παύλος Σιδηρόπουλος Χαρμάνης κι άφραγκος μεσάνυχτα Αθήνα κι ούτε ένας φίλος δεν υπάρχει πουθενά Χριστέ μου βόηθα να περάσει τούτη η νύχτα κι έχω τον πόνο για μονάχη συντροφιά Νομίζω άδικα τις ώρες μου πως χάνω και κάθε μέρα μπαίνω όλο πιο βαθειά και μια γυναίκα να τα βρούμε πόσο κάνουν δεν βρίσκω Θε μου ή δεν υπάρχει πουθενά Στο δρόμο οι φάτσες μακρινές είναι και ξένες και δεν γουστάρω να παίρνω μέρος στα κοινά ίσως να 'ρθούνε οι καλύτερες ημέρες πάντως για μένα τούτη η νύχτα είναι κακιά Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: vasso on November 05, 2006, 02:03:49 am Ο Σάλιαγκας κι ο Μάλιαγκας
Άσιμος Νικόλας Μουσική/Στίχοι: Άσιμος Νικόλας Σε δείχνω με το δάχτυλο Είσαι το πιο όμορφο κουμάσι, μωρό μου Είσαι το ξέρω κουφάλα Μα έχεις τόση ομορφιά... Απάνω στα τριανταδυό Συνάντησα και γω το θάνατο Μα το κρατάω μυστικό Πως μʼ έδιωξε κι αυτός γιʼ αδιάβαστο. Μια απόφαση χρειάζεσαι Και μην πολυπαραμυθιάζεσαι Όλα στον κόσμο ψεύτικα Ακόμα και που σʼ ερωτεύτηκα. Δεν θέλω άνθρωπο να δω Αλερετούρ ζωής, ταξίδια θανάτου, Άγγελος είμαι του κόσμου Την έχω κάνει τη ζημιά. Ο Σάλιαγκας κι ο Μάλιαγκας Για ένα χαζό καβούκι μάλωσαν, Να βγει το μέσα έξω σας Και ας εμένα με ξαναμπαγλάρωσαν. Λαμπόγυαλο τα κάνατε Τη δόλια τη ζωή ξεκάνατε Γκρεμίστε τα τρελάδικα Και κάντε τα χοροπηδάδικα. Το καλοκαίρι με παλτό Και το χειμώνα μου γυρίζεις τσιτσίδι Κι όλο να φύγεις σε σπρώχνω Μα μʼ έχεις πάρει από κοντά... Αρρώστεια μου, σε αγαπώ Και ας με βρίσκεις παρακατιανό. Μπορεί και να την ψώνισα Δεν φταίω που δεν αυτοκτόνησα. Αντίστροφα κι ανάλογα Τα λογικά και τα παράλογα Ας μου ʽλεγες νʼ αραίωνα Δεν ζούμε πλέον στο μεσαίωνα. Ο Σάλιαγκας κι ο Μάλιαγκας Για ένα χαζό καβούκι μάλωσαν, Να βγει το μέσα έξω σας Και ας εμένα με ξαναμπαγλάρωσαν. Λαμπόγυαλο τα κάνατε Τη δόλια τη ζωή ξεκάνατε Γκρεμίστε τα τρελάδικα Και κάντε τα χοροπηδάδικα. Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: vasso on November 05, 2006, 03:03:03 am Ο Άμλετ της Σελήνης
Θηβαίος Χρήστος [/i][/size]Μουσική/Στίχοι: Μικρούτσικος Θάνος/Ελευθερίου Μάνος Ξεγέλασες τους ουρανούς με ξόρκια μαύρη φλόγα πως η ζωή χαρίζεται χωρίς νʼ ανατραπεί Κι όλα τα λόγια των τρελών που ήταν δικά μας λόγια τα μάγευες με φάρμακα στην άσωτη σιωπή Πενθούσες με τους έρωτες γυμνός και μεθυσμένος γιατί με τους αθάνατους είχες λογαριασμούς Τις άριες μιας όπερας τραύλιζες νικημένος μιας επαρχίας μαθητής μπροστά σε δυο χρησμούς Τι ζήλεψες τι τα ʽθελες τα ένδοξα Παρίσια έτσι κι αλλιώς ο κόσμος πια παντού είναι τεκές Διεκδικούσες θαύματα που δίνουν τα χασίσια και παραισθήσεις όσων ζουν μέσα στις φυλακές Και μια βραδιά που ντύθηκες ο Άμλετ της Σελήνης έσβησες μʼ ένα φύσημα τα φώτα της σκηνής Και μονολόγους άρχισες κι αινίγματα να λύνεις μιας τέχνης και μιας εποχής παλιάς και σκοτεινής Τι ζήλεψες τι τα ʽθελες τα ένδοξα Παρίσια έτσι κι αλλιώς ο κόσμος πια παντού είναι τεκές Διεκδικούσες θαύματα που δίνουν τα χασίσια και παραισθήσεις όσων ζουν μέσα στις φυλακές... Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Turambar on November 05, 2006, 16:26:34 pm Ο Σάλιαγκας κι ο Μάλιαγκας Άσιμος Νικόλας Μουσική/Στίχοι: Άσιμος Νικόλας :) :) :) :) Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: jimi on November 05, 2006, 16:41:29 pm Παύλος Σιδηρόπουλος-Της Εθνικής Συμφιλίωσης
Δώδεκα μέτρα από την πόρτα σας και σας πέρα βρέχει με το γνωστό τροπάριο του λόγος δεν πέφτει κι ο μήνας εννιά να 'στε καλά κι ας πάει να φάει τα μούτρα της κι ετούτη η γενιά Βρασίδα Λούλη και Τέλη αρκεί να τρώτε απ' το μέλι της μόδας ρεμπέτ-ασκέρι αρκεί να τρώτε καλά Δώδεκα μέτρα από την πόρτα σας φωτιά στο χημείο κι αυτοί που ξεχαστήκανε στο Πολυτεχνείο φαντάσματα, πια αντιστασιακά πλανιόνται στην πλατεία πρώην Ε.Α.Τ.-Ε.Σ.Α Βρασίδα Λούλη και Τέλη μπορεί να τρώτε απ' το μέλι μα που και που να σας μέλλει αν κάτι πάει στραβά Δώδεκα μέτρα από την πόρτα σας κι ο νους ταξιδεύει μπουχτίσατε απ' αντίσταση και δε σας περισσεύει Επληροφορήθην ότι ομάς αναρχικών ενεκλείσθη εις το Πολυτεχνείον με σκοπό τη δημιουργία ψευδών εντυπώσεων όσον αφορά την τάξιν ασφάλειαν και ήπιον κλίμα των πολιτών Χρόνια πολλά, στο σπίτι καλά και στου κουφού την πόρτα βρόντα ξανά μανά Βρασίδα Λούλη και Τέλη αφού η μαμά σας το θέλει να φάμε απ' το ίδιο καρβέλι με τη γενιά του ΕΑΜ να φάμε απ' το ίδιο καρβέλι με τη γενιά του ΕΔΕΣ ... κάτι πράγματα Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: jimi on November 05, 2006, 16:47:10 pm Διονύσης Σαββόπουλος-Παράγκα
Όπου κοιτάζω να κοιτάζεις όλη η Ελλάδα μια ατέλειωτη παράγκα Παράγκα, παράγκα, παράγκα του χειμώνα κι εσύ μιλάς σαν πτώμα Ο λαός, ο λαός στα πεζοδρόμια κουλούρια ζητάει και λαχεία Κοπάδια, κοπάδια, κοπάδια στα υπουργεία αιτήσεις για τη Γερμανία Κυράδες, φιλάνθρωποι παπάδες εργολαβίες, ψαλμωδίες και καντάδες Η Ευανθούλα κλαίει πριν να κοιμηθεί την παρθενιά της βγάζει στο σφυρί Στα γήπεδα η Ελλάδα αναστενάζει στα καφενεία μπιλιάρδο, καλαμπούρι και χαρτί Στέκει στο περίπτερο, διαβάζει φυλλάδες με μιάμιση δραχμή Όχι, όχι, αυτό δεν είναι τραγούδι Είν? η τρύπια στέγη μιας παράγκας Είν? η γόπα που μάζεψε ένας μάγκας κι ο χαφιές που μάς ακολουθεί (και μην αρχίσετε να ρωτάτε αν ο Σαββόπουλος είναι ροκ... Ήταν κάποτε... :)) Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on November 05, 2006, 20:38:55 pm Τρύπες - Στον παράδεισο Ω, είναι ωραία στον παράδεισο καθένας βρίσκει όσα πάντοτε ποθούσε... Ω, είναι ωραία στον παράδεισο βρήκα κι εγώ μια φυλακή για την καρδιά μου που λεύτερη δεν άντεχε, ψυχορραγούσε... Έχει στον παράδεισο λεωφόρους Έχει στον παράδεισο ουρανό Έχει στον παράδεισο κορίτσια Έχει στον παράδεισο, έχει στον παράδεισο αλκοόλ... Ω, είναι ωραία στον παράδεισο καθένας βρίσκει ότι πάντοτε ποθούσε... Ω, είναι ωραία στον παράδεισ[/color] Έχει στον παράδεισο σοκολάτες Έχει στον παράδεισο πλατείες σαν του Πεκίνου Έχει στον παράδεισο, έχει τρομοκράτες Υπάρχουν στον παράδεισο, έξοδοι κινδύνου... [glow=pink,2,300] Ω, είναι ωραία στον παράδεισο[/glow] καθένας βρίσκει ότι πάντοτε ποθούσε... [glow=orange,2,300]Ω, είναι ωραία στον παράδεισο[/glow] βρήκα κι εγώ μια φυλακή για την καρδιά μου που λεύτερη δεν άντεχε, ψυχορραγούσε... [glow=blue,2,300]Ω, είναι ωραία στον παράδεισο[/glow] καθένας βρίσκει όσα πάντοτε ποθούσε [glow=brown,2,300]Ω, είναι ωραία στον παράδεισο[/glow] καθένας βρίσκει αυτά που πάντοτε ποθούσε [glow=beige,2,300]Ω, είναι ωραία στον παράδεισο[/glow] [glow=red,2,300] Ω, είναι ωραία στον παράδεισο[/glow] [glow=limegreen,2,300]Ω, είναι ωραία στον παράδεισο[/glow] ......... [/color][/b][/center] Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Turambar on November 05, 2006, 23:23:03 pm ωραίο post trapped!
όλα τα λεφτά! :D Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on November 05, 2006, 23:57:06 pm Είπα να το κάνω πολύχρωμο μιας και το τραγούδι είναι χαρούμενο
αλλά και γι'αλλαγή.. Μετά πρόσεξα ότι μ'αυτό το post(50)θα γινόμουν ανερχόμενη(από νεούλα..) :D οπότε ένας παραπάνω λόγος να είναι χαρούμενο!!! ^wav^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on November 06, 2006, 00:12:00 am Παύλος Σιδηρόπουλος-Το μπλουζ του αποχωρισμού Απόψε τόσο μόνος να 'μαι και συ να λείπεις μακριά σαν να 'ναι τώρα το θυμάμαι το τελευταίο όταν μου 'πες έχε γειά Ητανε τρεις θυμάμαι Απρίλη κάποια Δευτέρα αλλιώτικη κι ήτανε κάπου προς το δείλι όταν δακρύσαμε στο τελευταίο φιλί Μεγάλωσες μες στα σαλόνια κι έμαθες στο πάρκο με τα περιστέρια με τον αλήτη πού 'μπλεξες τι γύρευες αφρόψαρο στα φουσκονέρια Κάποτε κύλαγε το αίμα μέσα στις φλέβες μας καυτό τώρα συμβόλαιο με το ψέμα έχουμε κάνει εσύ εκεί κι εγώ εδώ Μα αυτή τη νύχτα ώρα μία όπου κι αν είσαι θα αισθανθείς το κάλεσμά μου σαν μια υποψία μες στο σκοτάδι στα τυφλά να σε καλεί Μεγάλωσες μες στα σαλόνια κι έμαθες στο πάρκο με τα περιστέρια με τον αλήτη πού 'μπλεξες τι γύρευες αφρόψαρο στα φουσκονέρια :'( :'( :'( Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Turambar on November 06, 2006, 01:01:36 am Είπα να το κάνω πολύχρωμο μιας και το τραγούδι είναι χαρούμενο αλλά και γι'αλλαγή.. Μετά πρόσεξα ότι μ'αυτό το post(50)θα γινόμουν ανερχόμενη(από νεούλα..) :D οπότε ένας παραπάνω λόγος να είναι χαρούμενο!!! ^wav^ Μπαίνω στον πειρασμό να σχολιάσω κάποιες ιδέες μου για το τραγούδι (τον παράδεισο) αλλά δεν θα το κάνω γιατί ο καθένας παίρνει αυτό ου θέλει. Πάντως πραγματικά φάνηκε να δίνεις με τα χρώματα την αίσθηση που σου δίνει το τραγούδι! ω είναι ωραία στο παράδεισο... αλλά οι τρύπες δεν θα ξαναβγούν στην σκηνή όσο και αν το επαναλαμβάνουμε :'( Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: 4Dcube on November 06, 2006, 01:23:58 am Ω, είναι ωραία στον παράδεισο Η ελευθερία της ψυχής και του νου είναι δύσκολο και βαρύ πράγμα... πάρτε τους περιορισμούς σας για να είστε ευτυχισμένοι ενώ εμείς θα πάρουμε λίγη εξουσία είπαν κάποιοι...βρήκα κι εγώ μια φυλακή για την καρδιά μου που λεύτερη δεν άντεχε, ψυχορραγούσε... Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Turambar on November 06, 2006, 01:30:40 am Ω, είναι ωραία στον παράδεισο Η ελευθερία της ψυχής και του νου είναι δύσκολο και βαρύ πράγμα... πάρτε τους περιορισμούς σας για να είστε ευτυχισμένοι ενώ εμείς θα πάρουμε λίγη εξουσία είπαν κάποιοι...βρήκα κι εγώ μια φυλακή για την καρδιά μου που λεύτερη δεν άντεχε, ψυχορραγούσε... όταν η σκέψη, η καρδιά και η επιθυμία εγκλωβίζεται σε ένα πρόσωπο, υπάρχει σκλαβιά, υπάρχει και παράδεισος. γιατί μερικές φορές, η καρδιά η ελεύθερη, νιώθει νεκρή. Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: poly1 on November 06, 2006, 01:35:44 am Μόνο με την καρδιά βλέπεις σωστά,
τα σημαντικά δεν τα βλέπουν τα μάτια. Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Turambar on November 06, 2006, 01:37:48 am :)
Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on November 26, 2006, 18:42:48 pm Αρνάκια-Μονάχα μια κραυγή Στη πόλη που μένω τα φώτα χορεύουν μ' ένα ξέφρενο ρυθμό Τα μάτια μου καίνε, καπνοί με θολώνουν ένα στόμα στεγνό Στη πόλη που μένω τα ίχνη σου ψάχνω μα τα σβήνει ο καιρός Το τραγούδι με παίρνει μαζί του και πάλι δε γίνεται αλλιώς Κι ότι προσπάθησα ν' αφήσω ίσως μείνει μοναχά μια κραυγή μα σ' ένα κόσμο που σωπαίνει αυτή είναι η μονή εκλογή Στη πόλη που μένω αφήνω σημάδια σε κάθε γωνιά στους δρόμους της τρέχω με σφιγμένα τα δόντια με καμένα λογικά Κι ότι προσπάθησα ν' αφήσω ίσως μείνει μοναχά μια κραυγή μα σ' ένα κόσμο που σωπαίνει αυτή είναι η μονή εκλογή .......... Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Turambar on November 27, 2006, 13:41:57 pm ^wav^ Αρνάκια!!! ^wav^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Turambar on November 29, 2006, 17:07:03 pm Αυλαία χωρίς φινάλε Γαλανός Στέλιος & Μεσημέρης Σταμάτης Όπως τα βρίσκει το τσιγάρο με τον καφέ της Κυριακής κι όπως τα πλοία της γραμμής δίνουνε ραντεβού στο φάρο απλά κι αθόρυβα στις μύτες έτσι όπως έφυγε θα 'ρθεί ουράνιο τόξο στη βροχή να μή τρελαίνεσαι 'φίλε' τις νύχτες Είναι οι σκιές που δυναμώνουν όταν γαβγίζει το σκυλί μυρίζει ο αγέρας γιασεμί και οι ξενύχτες αραιώνουν φωτογραφία με το άρωμά σου Δεκαπενταύγουστο στη Κω να σμίξουμε ξανά τα δυο προχτές στο τηλεφώνημά σου Αυτός ο έρωτας κρατάει δε ξεθυμαίνει ούτε σπάει μπορεί να τρέμει μα δε σβήνει όπως η φλόγα στο καντήλι αυτός ο έρωτας μακραίνει μη τον κοιτάς που αρρωσταίνει σηκώνει αυλαία για φινάλε μα οι θεατές χειροκροτάνε Με στροβιλίζει η θύμησή σου και με κερνάει δυο ποτά το πρώτο να 'σαι εσύ καλά και το άλλο στην επιστροφή σου τα περιθώρια έχουν στενέψει μα ακούω βήματα μικρά γυρνούν στη πόρτα τα κλειδιά 'όπου μας πάει κι όσο αντέξει' Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Turambar on November 29, 2006, 17:10:55 pm :)
από τη μία είναι λογικό αν το σκεφτείς... το ότι έμεινε σε ανοιχτό TAB, λέει όμως πολλά :-* Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: meltemi on November 29, 2006, 17:12:40 pm μα ναι :) τα σβήνουμε και τα υπόλοιπα τώρα; :-* Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Turambar on December 06, 2006, 03:32:47 am Φινάλε Τρύπες Μουσική/Στίχοι: Χριστιανάκης Γιώργος/Αγγελάκας Γιάννης Τα μεθυσμένα αγγελούδια μου κοίτα πως φτερουγίζουν στης γιορτής τον αέρα με κάθε μου όνειρο, με κάθε μου ελπίδα γεμίζουν χρώματα τη μαγική μου σφαίρα Τ’ αλλοπαρμένα αγγελούδια μου κοίτα πως ξεμυτάν απ’ τ’ ουρανού τα λημέρια γλιστρώντας πάνω σε μια αέρινη τσουλήθρα έρχονται όλα να με βρουν εδώ πέρα Κι όλοι το ξέρουν πως απόψε θα ’χουμε μια όμορφη νύχτα κι αύριο θα ’ναι μια καλύτερη μέρα απόψε θα ’χουμε μια όμορφη νύχτα κι αύριο θα ’ναι μια καλύτερη μέρα απόψε θα ’χουμε μια όμορφη νύχτα κι αύριο θα ’ναι άλλη μια Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on December 09, 2006, 15:09:38 pm Φινάλε Τρύπες Μουσική/Στίχοι: Χριστιανάκης Γιώργος/Αγγελάκας Γιάννης Τα μεθυσμένα αγγελούδια μου κοίτα πως φτερουγίζουν στης γιορτής τον αέρα με κάθε μου όνειρο, με κάθε μου ελπίδα γεμίζουν χρώματα τη μαγική μου σφαίρα Τ? αλλοπαρμένα αγγελούδια μου κοίτα πως ξεμυτάν απ? τ? ουρανού τα λημέρια γλιστρώντας πάνω σε μια αέρινη τσουλήθρα έρχονται όλα να με βρουν εδώ πέρα Κι όλοι το ξέρουν πως απόψε θα ?χουμε μια όμορφη νύχτα κι αύριο θα ?ναι μια καλύτερη μέρα απόψε θα ?χουμε μια όμορφη νύχτα κι αύριο θα ?ναι μια καλύτερη μέρα απόψε θα ?χουμε μια όμορφη νύχτα κι αύριο θα ?ναι άλλη μια (http://www.thmmy.gr/smf/index.php?action=dlattach;topic=4564.0;attach=14194;image) Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on December 09, 2006, 15:26:33 pm Χάρτινο τσίρκο Τρύπες Η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή, μωρό μου.. Η ζωή είναι μεγάλη, μην την κάνεις καρναβάλι Χάρτινο τσίρκο μόλις σε βρίσκω Γέλια σκεπάζουν κάθε αστείο μου λυγμό Μέσα σου θέλω για πάντα να ζήσω Σαν τη σκιά στο πανηγύρι των σκιών Ότι σκοτώνει τη δική μου χαρά Είναι μια φάρσα που με κόβει στα δύο Με πιάνει απ' το χέρι και με λόγια γλυκά Σα παιδί μ' οδηγάει στ' όμορφό σου σφαγείο Και να 'μαι ξανά Σ' ένα πλήθος που θυμίζει κάποιον άγνωστο φίλο Κλωτσάω στα τυφλά Σα παλιάτσος σκοντάφτω πάνω στο ίδιο θηρίο Που όλο μου λέει Πως η δικιά μου σκλαβιά ειν' ένα χάρτινο τσίρκο Με κάνει να κλαίω Και φαίνομαι αστείος, γίνομαι αστείος Χάρτινο τσίρκο μόλις σε βρίσκω Κλαίω σαν άντρας σαν παιδάκι γελώ Μέσα σου θέλω μια μέρα να σβήσω Σαν τον τρελό στο πανηγύρι των τρελών Ότι ξυπνάει τη δική μου χαρά Ειν' ένα όνειρο σπασμένο στα δύο Ψηλά με κρατάει στη ζεστή του αγκαλιά Με πετάει ξαφνικά στο σκοτεινό σου ψυγείο ........... Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Turambar on December 09, 2006, 23:04:18 pm :'(
:) Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on December 10, 2006, 18:16:31 pm Τι τραγούδι να σου πω :'(Ενδελέχεια Τι τραγούδι να σου πω που να σε ξέρει Να ΄ν΄ εκεί όταν γελάς κι όταν φοβάσαι Να ΄ν΄ εκεί όταν μεθάς κι όταν λυπάσαι Κι όταν κρύβεσαι στης μοναξιάς τα μέρη. Τι τραγούδι να σου πω εκεί που πας Να μη μοιάζει με κανένα Τι τραγούδι να σου πω εκεί που πας Μα να μοιάζει μ΄ όλα όσα αγαπάς. Τι τραγούδι να σου πω που να ΄χει αέρα Σαν κι αυτά μες στις κασέτες που ΄χουν λιώσει Γιατί πάτησαν το χρόνο, σ΄ έχουν νιώσει Πήραν σήκωσαν το φως κι εδώ το φέραν. Τι τραγούδι να σου πω εκεί που πας Να μη μοιάζει με κανένα Τι τραγούδι να σου πω εκεί που πας Μα να μοιάζει μ΄ όλα όσα αγαπάς. Τι τραγούδι να σου πω χωρίς ουσία Να το φτύνουν οι σοφοί κι οι μπερδεμένοι Να γεννιέται στα ρηχά κι εκεί να μένει Να μην έχει λάμψη, ούτε αξία Μα να φέγγει στη δική σου καταχνιά. Αν και έχει ξαναποσταριστεί. Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: n i n a on December 10, 2006, 18:23:37 pm σε live εκτέλεση από Γ. Κότσιρα :'( :'( :'( (it 's meltemi, easy huh?) Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on December 14, 2006, 02:07:03 am Τσοπάνα rave-Δώσε ό,τι έχεις Δώσ' μου λίγη αγάπη Δώσ' μου ένα δάκρυ Δώσ' μου κάτι για να νιώσω πόνο Δώσ' μου μια αιτία Δώσ' μου μια αμαρτία Δώσ' μου κάτι **** τη κοινωνία Δώσ' του Δώσ' μου δυο κατοστάρικα Δώσ' του Δώσ' μου δυο πεντακοσάρικα Δώσ' του Δώσ' μου απ' αυτά τα καινούρια τα διακοσάρικα Δώσ' του Δώσ' μου δυο κατοστάρικα Δώσ' του Δώσ' μου δυο πεντακοσάρικα Δώσ' του Δώσε κάτι, δώσε ό,τι έχεις.... Είσαι του πόνου μου η αιτία Είσαι ένα βάρος στην κοινωνία Είσαι η καμπούρα που 'χω στη πλάτη μου Είσαι του ξεπεσμού μου η αιτία Είσαι του κόσμου η αηδία Αλλά άμα θέλεις.... δώσ' μου δυο κατοστάρικα Δώσ' του Δώσ' μου δυο κατοστάρικα Δώσ' του Δώσ' μου δυο πεντακοσάρικα Δώσ' του Δώσ' μου απ' αυτά τα καινούρια τα διακοσάρικα Δώσ' του Δώσ' μου δυο κατοστάρικα Δώσ' του Δώσ' μου δυο πεντακοσάρικα Δώσ' του Δώσε κάτι, δώσε ό,τι έχεις.... Μες στα σοκάκια γυρνώ δεν έχω τίποτα πάνω μου ούτε ρούχα ούτε ομπρέλα ούτε πατρίδα 3 μέρες βρέχει τώρα και μου έχουν σπάσει τα νεύρα δεν έχω που να κάτσω από κάτω ούτε ένα παγκάκι δεν υπάρχει να κάτσω που να κάτσω είναι όλα πιασμένα δεν έχω ούτε ένα γκασμά να σκάψω το λάκκο μου **** τη κοινωνία μου θα πάω να κάτσω σ?ένα βουνό και θα σας βλέπω όλους από ψηλά, θα βλέπω εσάς και τη μιζέρια σας αλλά δε θα σας έχω ανάγκη, γιατί είμαι ο Hulk :D Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Appelsinpiken on December 14, 2006, 02:12:31 am Τσοπάνα rave-Δώσε ό,τι έχεις Δώσ' μου μια αιτία Δώσ' μου μια αμαρτία Δώσ' μου κάτι **** τη κοινωνία Δώσ' του Δώσ' μου δυο κατοστάρικα Δώσ' του Δώσ' μου δυο πεντακοσάρικα Δώσ' του Δώσ' μου απ' αυτά τα καινούρια τα διακοσάρικα Δώσ' του Δώσ' μου δυο κατοστάρικα Δώσ' του Δώσ' μου δυο πεντακοσάρικα Δώσ' του Δώσε κάτι, δώσε ό,τι έχεις.... Είσαι του πόνου μου η αιτία Είσαι ένα βάρος στην κοινωνία Είσαι η καμπούρα που 'χω στη πλάτη μου Μες στα σοκάκια γυρνώ δεν έχω τίποτα πάνω μου ούτε ρούχα ούτε ομπρέλα ούτε πατρίδα 3 μέρες βρέχει τώρα και μου έχουν σπάσει τα νεύρα δεν έχω που να κάτσω από κάτω ούτε ένα παγκάκι δεν υπάρχει να κάτσω που να κάτσω είναι όλα πιασμένα δεν έχω ούτε ένα γκασμά να σκάψω το λάκκο μου **** τη κοινωνία μου θα πάω να κάτσω σ?ένα βουνό και θα σας βλέπω όλους από ψηλά, θα βλέπω εσάς και τη μιζέρια σας αλλά δε θα σας έχω ανάγκη, γιατί είμαι ο Hulk :D :) :) 1431am (Κεχαγιάς συγκεκριμένα )power! Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: meltemi on December 14, 2006, 02:26:23 am Το σκεφτόμουν πριν καμιά ώρα ;D Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Turambar on December 17, 2006, 17:35:44 pm Artistz Τρύπες Είμαι τεράστιος είμαι ο ουρανός Είμαι ο ένας ο σπουδαίος ο λατρεμένος Δεν είμαι απόμακρος ούτε ψυχρός Μπροστά απ' τις κάμερες σου γνέφω λιγωμένος Είμαι ένας άξεστος είμαι ένας θρίαμβος Είμαι ασταμάτητα ερωτοχτυπημένος Μη με φοβάσαι μη με φοβάσαι Είσαι δικιά μου όσο πιο βαθιά κοιμάσαι, Κύριε ευλόγησε τις ζόρικες καριέρες μας Και τ' ακριβά πολυτελή μας καταφύγια Με δόξα στόλιζε τις νύχτες και τις μέρες μας Να ξελογιάζουμε νεκρά ακροατήρια Κύριε σήκωνε ψηλότερα τις μύτες μας Κάνε τα μούτρα μας ν' αστράφτουνε μυστήρια Με χρήμα γέμιζε τις μέρες και τις νύχτες μας Να ξελογιάζουμε νεκρά ακροατήρια Είμαι Θεός σκιά λαμπερή Είμαι Θεός μια ανοιγμένη πληγή, Είμαι υπέροχος και ταπεινός Ο ήρωας ολονών ο αγαπημένος Είμαι ευαίσθητος και τρυφερός Όποιο σκουλήκι μ' ενοχλεί στο διάολο στο στέλνω Είμαι ένας άξεστος είμαι ένας θρίαμβος Είμαι ένας θρίαμβος χρυσός και πλατινένιος Όσοι κι αν είστε σας περιμένω Για την πατρίδα και την τέχνη ειμ' απ' τη κούνια μου φτιαγμένος Ξημερώνει! πού να κρυφτώ; Δεν τ' αντέχω τόσο φως Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on December 17, 2006, 17:57:08 pm ^wav^ ^wav^ ^wav^ ^shout^ Turambar γιατί 'κλέβεις' τα τραγούδια που θυμάμαι εγώ πρώτη? ^tickedOff^ :D :D :D :) :) :) Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Turambar on December 17, 2006, 21:46:10 pm Γιατί μπορώ!
:D χθες ήταν πολύ κουραστική μέρα και όσο ξημέρωνε, αυτοί οι στίχοι καμπανούσαν στο κεφάλι μου. Αλήθεια, το έγραψες πουθενά, ή απλά το σκεφτόσουν. Γιατί τότε εσύ θα μου το κόλλησες >:( Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on December 17, 2006, 21:56:18 pm Εγώ στο κόλλησα.. :D
Ξημερώνει...που να κρυφτώωωω..μα δεν τ'αντέχω,δεν τ'αντέχω τόσο φως.. τρύπες 4 ever.. καιρό είχα να το σκεφτώ αυτό... τραππεδ, είσαι μουσικός θησαυρός! :) Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on December 17, 2006, 22:23:41 pm Μίλα ρε Tsopana Rave Μπορείς να δέσεις στο λαιμό του φίλου σου μια πέτρα ; να του τινάξεις τα μυαλά από τα έξι μέτρα ; Μπορεί να είσαι τέλειος, μπορείς να με μαντρώσεις ; μπορώ να ζω χωρίς αυτό, μπορείς να με σκοτώσεις ; Θα βρω επιτέλους μια δουλειά, ποια πόρτα να χτυπήσω ; Θα κατουρήσεις μια ποδιά ναρθώ να τη φιλήσω ; Μπορείς να φύγεις από 'δω, μπορείς να το βουλώσεις ; μπορείς να μη με σκέφτεσαι, μπορείς να με προδώσεις ; ΜΙΛΑ ΡΕ! Θα 'θελες να 'σουνα παιδί και να μην έχεις μάνα ; θα 'θελες να 'σουν μοναχή και να 'σουνα πουτάνα ; Θα 'θελες να 'σουν οκλαδόν και να μην έχεις πόδια ; θα 'θελες να 'χεις Μερσεντές και συνεχώς διόδια ; Θα 'θελες να 'σουνα δειλός να μην αποφασίζεις ; θα'θελες να σουνα Θεός εσύ να κανονίζεις ; Ποιός ήθελε να γεννηθεί ποιος θέλει να πεθάνει ; Αφού το ήθελες πολύ γιατί δεν το 'χεις κάνει; ΜΙΛΑ ΡΕ! Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Nick_nAME on December 17, 2006, 22:28:18 pm Artistz Τρύπες Τι τραγούδι να σου πω Ενδελέχεια Γιατί δεν ήρθε κανένας? ^tickedOff^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: adaman on December 17, 2006, 22:30:20 pm Χθες μετά από 8 χρόνια (τους είχα δει το 98 στην Νέα Κίο μαζί με συνήθεις υπόπτους τοτε και φάμελο) είδα
τα υπόγεια ρεύματα. Δεν τρελάθηκα. Είχαν κάποιους 'κουραστικούς' αυτοσχεδιασμούς στην διάρκεια ορισμένων τραγουδιών. Σχεδόν γέμισε το μαγαζί (cafe americain). Ήταν και το λύκειο Πρεσπών εκεί. Οι φίλοι μου βάζουν φωτιές, βάζουν φωτιές. (Ασημένια σφήκα) ;) Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on December 17, 2006, 22:44:10 pm Ασημένια σφήκα Υπόγεια Ρεύματα Οι φίλοι μου είναι κραυγές στη σιωπή οι φίλοι μου φώτα κινδύνου στο σκοτάδι μόνοι σαν δέντρα των κορφών, σαν προσευχή παιδιά που δε γυρίζουνε στο σπίτι τους το βράδυ Οι πιο πολλοί λατρεύουν τις αργίες μα οι φίλοι μου μισούν τις Κυριακές κρύβονται πίσω από τα φώτα στο λιμάνι βάζουν φωτιές, βάζουν φωτιές Σ' αρπάζει από τα μαλλιά η ασημένια σφήκα βραδιές βραδιές και σε τινάζει πάνω έκανα δρόμο να σε δω μα δε σε βρήκα στέκω στις μύτες των ποδιών, μα δε σε φτάνω Κακή εποχή κακές στιγμές μου φέρνει χώμα μυρίζω μωβ σκιές βλέω θαμπά σαν ένα σαπιοκάραβο που στα ρηχά ξεσέρνει σαν του Ιούδα φίλημα θα φύγω μακριά Ξέρεις πώς είναι να διαβάζεις στο σκοτάδι ξέρεις πώς είναι να δακρύζεις στα κρυφά φώτα της πόλης και μεγάλοι άδειοι δρόμοι τα όνειρα της Κυριακής κοστίζουν ακριβά Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: emmanuel on December 17, 2006, 22:52:22 pm Χθες μετά από 8 χρόνια (τους είχα δει το 98 στην Νέα Κίο μαζί με συνήθεις υπόπτους τοτε και φάμελο) είδα τα υπόγεια ρεύματα. Δεν τρελάθηκα. Είχαν κάποιους 'κουραστικούς' αυτοσχεδιασμούς στην διάρκεια ορισμένων τραγουδιών. Σχεδόν γέμισε το μαγαζί (cafe americain). Ήταν και το λύκειο Πρεσπών εκεί. Οι φίλοι μου βάζουν φωτιές, βάζουν φωτιές. (Ασημένια σφήκα) ;) πωπω...απ'τα παλαιοτερα ροκ σχηματα που υπαρχουν ακομη..αν ακ ιαν δεν κανω λαθος μονο ενα μελος έχει μεινει...αυτο το γκρουπ εχει σημαδευτει απο διακοπες,επικρισεις και αποθεωσεις,μελη που εφυγαν απ'τη ζωη.... Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Turambar on December 17, 2006, 22:53:38 pm ναι ρε! πώς το ξέχασα!
:) Εγώ στο κόλλησα.. :D Ξημερώνει...που να κρυφτώωωω..μα δεν τ'αντέχω,δεν τ'αντέχω τόσο φως.. τρύπες 4 ever.. καιρό είχα να το σκεφτώ αυτό... τραππεδ, είσαι μουσικός θησαυρός! :) Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on December 17, 2006, 22:56:15 pm :)
Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: adaman on December 17, 2006, 23:00:57 pm emmanuel πράγματι είναι από τα πιό παλιά ελληνικά ροκ συγκροτήματα. Έπαιζαν 4 χθες. Τα 2 μέλη (τον τραγουδιστή και τον έναν κιθαρίστα) τους θυμάμαι από το 98. Για τον μπασίστα δεν θυμάμαι, μπορεί να ήταν και τότε. Ο ντράμερ δεν ήταν πάντως. Όσον αφορά για τα μέλη που έφυγαν από την ζωή αναφέρθηκε χθες στην συναυλία πως το 98 που κυκλοφόρησε ο δίσκος 'τσαλακωμένες μέρες' ήταν στα πρόθυρα της διάλυσης το συγκρότημα. Είχε φύγει από την ζωή ο ντράμερ. Ο δίσκος αφιερώθηκε στον μακαρίτη....
Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: emmanuel on December 17, 2006, 23:04:20 pm emmanuel πράγματι είναι από τα πιό παλιά ελληνικά ροκ συγκροτήματα. Έπαιζαν 4 χθες. Τα 2 μέλη (τον τραγουδιστή και τον έναν κιθαρίστα) τους θυμάμαι από το 98. Για τον μπασίστα δεν θυμάμαι, μπορεί να ήταν και τότε. Ο ντράμερ δεν ήταν πάντως. Όσον αφορά για τα μέλη που έφυγαν από την ζωή αναφέρθηκε χθες στην συναυλία πως το 98 που κυκλοφόρησε ο δίσκος 'τσαλακωμένες μέρες' ήταν στα πρόθυρα της διάλυσης το συγκρότημα. Είχε φύγει από την ζωή ο ντράμερ. Ο δίσκος αφιερώθηκε στον μακαρίτη.... http://www.ypogeiareymata.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=15&Itemid=52ουσιαστικά υπήρξε εποχή με ένα μόνο παλιό μέλος...αλλά πηγαινοέρχονταν ...ότι νά ναι.. Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on December 18, 2006, 00:15:25 am Κυριακή των Βαϊων Διάφανα κρίνα Σαν μια βροχή από στάχτες σε μια οπάλινη θάλασσα κύλισα στη ζωή σου κι έτσι όλα τα χάλασα Έτσι απόμεινε εδώ ένας πέτρινος γίγαντας ένα ολέθριο τίποτα κεντημένο απ' τ' άστρα σου Πόσο ακόμα θα υπάρχω στις ρακένδυτες μνήμες σου πόσο ακόμα θα ψάχνω αιμοραγώντας με στίχους την ανάσα απ' το γέλιο σου, τους τριγμούς απ'τα βήματα της αγάπης το τρέμουλο στους σπασμούς της φωνής σου τόσα χρόνια σπατάλησα να προσμένω τον ίσκιο σου ένα χέρι ζεστό ας μου κλείσει τα μάτια Ξεψυχάω ανήμπορος μακριά απ' τα χάδια σου στη ζωή μου πια δύουνε πεθαμένα φεγγάρια Κυριακή των Βαϊων ανοιξιάτικο βράδυ σου στέλνω για τη γιορτή σου Καρτ-ποστάλ απ' τον Aδη. :'( :'( Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Turambar on December 18, 2006, 00:17:25 am :'( ^banghead^ ^curses^ ^kremala^ ^bagface^ ^tickedOff^
Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: meltemi on December 18, 2006, 05:37:33 am :'( :'( Για πολλά προηγούμενα Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on December 20, 2006, 22:47:40 pm Όχι πια έρωτες Κόρε Ύδρο Όχι πια έρωτες Δε σʼ αγαπάω πια και δεν ξυπνάω μέσα στον ύπνο μου για σένα Όχι πια έρωτες Δεν ανυπομονώ πια να σε δω και δίπλα σου να κοιμηθώ Όχι πια δάκρυα Δε ζηλεύω πια και δε θολώνω τα γυαλιά μου πια για σένα Όχι πια θάνατοι, όχι πια διάβασμα με ηρεμιστικά, όχι πια ύπνοι με τηλέφωνα ανοιχτά Όχι πια πρόστυχα μηνύματα Όχι πια γέλια και παιχνίδια όταν είμαστε μαζί Όχι πια μέλισσες το βράδυ, όχι γατάκια το πρωί Όχι πια έρωτες Δεν ξαναλέω πια πως συνέχεια σε σκέφτομαι, δεν ξαναλέω πια πως σʼ αγαπώ Όχι πια έρωτες, γιατί εσύ το ζήτησες και δεν μπορώ παρά να το δεχτώ Όχι πια όνειρα Όχι πια όνειρα πως κάποτε θα ζήσουμε μαζί Εσύ δεν είσαι πια εδώ κι εγώ ποτέ δε θά ʼμαι εκεί Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: meltemi on December 20, 2006, 22:51:42 pm Για κάποιο λόγο πριν μισή ώρα ένιωθα ΑΚΡΙΒΩΣ έτσι φίλτατη... Τώρα βέβαια νιώθω το αντίθετο αλλά τέλος πάντων... Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on December 20, 2006, 22:59:30 pm :)
Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: meltemi on January 06, 2007, 05:51:53 am Ατλαντίς [size=08pt]Στίχοι: Παύλος Παυλίδης Μουσική: Ξύλινα Σπαθιά Πρώτη εκτέλεση: Ξύλινα Σπαθιά[/size] Στο νησί τις γαλάζιες νύχτες μες στα μπαρ αγκαλιά ξωτικά καθάρματα μου 'χες πει πως θα 'ρθείς και ήρθες Ατλαντίς στο βυθό φωτισμένα άρματα Μπρός στα μάτια μου περνάνε φωσφορίζουνε και πάνε Στο νησί τις γαλάζιες νύχτες μεσ' τα μπαρ τα παιδια σε κοιτάν ανύποπτα με ρωτάνε από που να ήρθες δεν θα πώ ποτέ σε κανέναν τίποτα Στις βιτρίνες που μου φέρνουν ζάλη στις οθόνες που χτυπάνε τα κομπιούτερ γράμματα καθρεφτίζεσαι μπροστά μου πάλι Ατλαντίς στο βυθό φωτισμένα άρματα[/font] Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: edenaxas on January 06, 2007, 12:14:24 pm ΓΥΜΝΑ ΚΑΛΩΔΙΑ
"ΘΕΛΩ" Θέλω έναν ήχο πάνω απ' την ψυχή μου θέλω έναν ήχο να ζεσταίνει το κορμί μου θέλω έναν ήχο μια σπάνια μελωδία να προκαλεί χαρά και όχι αηδία Θέλω έναν ήχο να αγγίξει την μορφή σου να σου θυμίσει την πιο ακριβή γιορτή σου να σου μαγέψει τα μάτια σου τα πλάνα μην μου χτυπάτε την πουτάνα την καμπάνα Θέλω οι φίλοι μου να κλαίνε απ' την χαρά τους που δεν τους πήρα τα πολύτιμα όνειρά τους να είναι όλοι την τελευταία γιορτή μου μα όχι αυτή που έχει γεννήσει το κορμί μου Θέλω να ακούγεται από παντού κιθάρα και τα ντραμς να προκαλούν αντάρα και να ρίχνουν χώμα στο κορμί μου με γάντια ολόλευκα φωνάζοντας τιμή μου Από ψηλά είσαι όμορφη, όμορφη όσο ποτέ γύρνα με πάλι κοντά της, γύρνα με πάλι Θεέ γύρνα με πάλι σ’ εκείνη, γύρνα με πάλι κοντά έφυγα μα δεν πρόλαβα, μια τελευταία αγκαλιά Θέλω η νύχτα να λέει το όνομά μου να 'ναι πιο μαύρη από την άψυχη καρδιά μου θέλω οι δείκτες ποτέ να μην γυρνάνε ότι κι αν έφυγε ποτέ ξανά δεν θα ’ναι Θέλω ότι έλεγα ποτέ σας να μην πείτε κατάρες και ευχές στην μνήμη μου να πιείτε θέλω να κλείσετε την πλάκα μου στον τάφο με μάτια ορθάνοιχτα που εγώ ποτέ δεν θα 'χω Από ψηλά είσαι όμορφη, όμορφη όσο ποτέ γύρνα με πάλι κοντά της, γύρνα με πάλι Θεέ γύρνα με πάλι σ’ εκείνη, γύρνα με πάλι κοντά έφυγα μα δεν πρόλαβα μια τελευται αγκαλια Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: meltemi on January 07, 2007, 01:06:28 am Διδυμότειχο blues [size=06pt]Στίχοι: Γιάννης Σπυρόπουλος Μουσική: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας & Λαυρέντης Μαχαιρίτσας ( Ντουέτο ) Άλλες ερμηνείες: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας & Βασίλης Παπακωνσταντίνου ( Ντουέτο )[/size] Το '76 λίγο πριν να φέξει πήρα ένα πλοίο άσπρο σαν ψυγείο σαν νοσοκομείο Το '76 σαν χοντρό αστείο κρύο χειρουργείο το εθνικό θηρίο μ' έστειλε στη Χίο Θρυλικός κομπάρσος με προφίλ κουρέλα λούτσα στον ιδρώτα σάπιο καλοκαίρι κουρεμένοι σβέρκοι Εθνική διχόνοια τράκες και καψόνια ίδια πελατεία απ' το σινέ Ομόνοια σαν φτηνή κολώνια Το '76 έκλεισα τα μάτια κάπνισα μια γόπα σβήστηκα απ' το χάρτη κόλαση του Δάντη Σαν παροπλισμένος ψευτοεπαναστάτης είχα τ' άλλοθί μου το κουτσό σκυλί μου την αποστολή μου Τραύλιζα διατάξτε έσυρα δυο μήνες μείναν άλλοι δέκα να 'μαι στο Χαϊδάρι παίδες εν καμίνω Το 'κρυβα απ' όλους σαν παραχαράκτης είπα θα περάσει ήμουνα προστάτης Δωρ κι Εφιάλτης Διδυμότειχο blues Διδυμότειχο blues Διδυμότειχο blues Δίπλα μου η Αθήνα του Οδυσσέα σειρήνα λαϊκή βιτρίνα ομφαλός του κόσμου πίσω μου κι εμπρός μου Χρόνια σαν ταβέρνα σαν καλικατζούρα κράτος φιλελλήνων του κενού η λατρεία ποιητική αδεία Εν πάση περιπτώση πίσω στα δικά μου στα χακιά άπλυτά μου στα εγερτήριά μου στη μουγκή σκοπιά μου Στη μετάθεσή μου στο τρελό βιολί μου στο βραχνό πρωινό μου στο έτσι αλλιώς κι αλλιώτικο μπρος στο Διδυμότειχο Διδυμότειχο blues με ξεκούρδιστη κιθάρα Διδυμότειχο blues η χαμένη μου πεντάρα Διδυμότειχο blues η λιγδιασμένη μου τσατσάρα τα βρεγμένα μου τσιγάρα σάπια φρούτα στα τελάρα Διδυμότειχο blues Διδυμότειχο blues τ' όνομά του είναι αιτία Διδυμότειχο blues τρύπα στη γεωγραφία Διδυμότειχο blues αδειανή φωτογραφία του παράλογου η θητεία αγχωμένη μαλακία Διδυμότειχο blues[/color] ^notworthy^ ^notworthy^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: anonymous-root on January 07, 2007, 01:08:39 am Διδυμότειχο blues [size=06pt]Στίχοι: Γιάννης Σπυρόπουλος Μουσική: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας & Λαυρέντης Μαχαιρίτσας ( Ντουέτο ) Άλλες ερμηνείες: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας & Βασίλης Παπακωνσταντίνου ( Ντουέτο )[/size] ^kissy^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: meltemi on January 07, 2007, 01:09:20 am ^kissy^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on January 13, 2007, 19:45:33 pm Να σε δω στα μάτια Τα Ρόδα της Ερήμου Μέσα σε καπνούς και σκόνη Ο καυγάς του κόσμου που ποτέ δεν τελειώνει Ο μικρός που κοιτά και σημειώνει Κάτω απ' το πατίνι του τα λειώνει Το όπλο που σκοτώνει Της χαράς το μπόγια Της θλίψης τα κάστρα Τα μεγάλα λόγια Το μόνο που ξέρει όταν τη βλέπει Τον ελευθερώνει και χαμογελά Ξανά - ξανά Να 'σαι πιο κοντά Να 'σαι εδώ Στα μάτια να σε δω Στης αναπνοής την τέφρα Στην αυλή της πόλης φτιαγμένη από πέτρα Ψάχνεις ήλιους για να δεις Μες την άγνοια μην κλειδωθείς Όταν σε είδα, το νιώθω πάλι Στης θλίψης τα μάτια της οργής η πάλη Είν' η πιο όμορφη σκέψη που έχω Χαμογελάς..θα το πιστέψω Ξανά - ξανά Να 'σαι πιο κοντά Να 'σαι εδώ Στα μάτια να σε δω Να σε δω στα μάτια Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: meltemi on January 14, 2007, 00:17:39 am Η ελληνική ροκ σκηνή ξαναζωντανεύει τόσο όμορφα. Πολύ ωραίο, μπράβο σου. Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on January 15, 2007, 00:02:12 am Χαοτική Διάσταση-Δεν περιμένω Δεν περιμένω πια το όνειρο ναʼρθει δεν περιμένω πια να δύσει το φεγγάρι δεν περιμένω πια τον ήλιο μες τη νύχτα ούτε το φως ασφυκτικά να με αγκαλιάζει Καθορισμένος από ηλίθια πράγματα δεν θέλω τίποτα που να μην έχει γίνει εξαντλημένος απʼτη φύση που μου δώσατε δεν περιμένω πια, δεν περιμένω πια Δεν περιμένω πια ανθρώπινα πράγματα δεν περιμένω πια το νόημα του χάους δεν περιμένω πια χαρούμενα οδοφράγματα ούτε φρικιά κακοντυμένα μες τους δρόμους Ήρθε η στιγμή για τα ανώφελα αισθήματα έτσι κι αλλιώς θα βρεις τον τρόπο να πεθάνεις γλυκοχαράζει και πεθαίνουνε τα μάτια σου δεν περιμένω πια το όνειρο για ναʼρθει Δεν έχω όνειρα μονάχα φαντασία δεν περιμένω πια να ζήσω στην αγάπη δεν περιμένω πια κανέναν χαράματα δεν περιμένω πια, δεν περιμένω πια Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on January 16, 2007, 03:25:21 am Χαοτική Διάσταση-Χαοτική Διάσταση Μονάχος γυρνάω στο κόσμο αυτό και δεν έχω τίποτα για να πιαστώ. Και όλο γλιστρώ προς το γκρεμό και δεν μπορώ να κρατηθώ. Ισόβια νεκρός στη φυλακή γιατί βγήκα από τον κόσμο τους με τιμωρούνε οι αστοί γιατί δεν έπαιξα στο κόλπο τους. Και χάνομαι σε μια γωνιά μακρυά από αυτούς που με μισούνε και ελπίζω πως κάποια φορά από κάπου θα πιαστούνε. Κι έτσι πεθαίνω μόνος πια μες τη σιωπή και το σκοτάδι και βλέπω το θάνατο από κοντά να χαμογελά και να πλησιάζει. Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on January 16, 2007, 03:37:28 am Panx Romana - Διαγωγή κοσμία Τυφλοσούρτης ανίας, βαριεστημάρα πρωί ράβε ξήλωνε νόμους, τʼ αλφαβητάρι να βρείς νυστέρι παιδεία, λαβοτομή εθνική γονατίστε και πάλι, κρατική προσευχή. Κοσμία διαγωγή είναι η δική μας φωνή Στον υπουργό με αγάπη, τα ενωμένα σχολειά κοπάνα στη σήψη, τα βιβλία κλειστά είμαι το μέλλον, εσύ χθεσινός κατεστημένο ανίας, σε τοπίο θολό Κοσμία διαγωγή είναι η δική μας φωνή Θέατρο κούκλων, τα σκοινάκια κινούν στη παρέλαση όλα, τα πιόνια ωθούν θρησκευτικά, ιστορία, σκηνοθεσία μελό οι Ρωμιοί υπεράνω, μας πορώνουν μʼ αυτό. Κοσμία διαγωγή είναι η δική μας φωνή. Κοσμία διαγωγή είναι η δική μας φωνή. Αφιερωμένο.. Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Turambar on January 16, 2007, 05:01:42 am Panx Romana... πωωω τι μου θύμισες...
trapped, την διασκευή τους του Wall, την έχεις ακούσει? τα παιδιά τα σπάνε! Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Turambar on January 16, 2007, 05:04:11 am Panx Romana - Στίχοι - Πάρτυ κωφαλάλων
Στίχοι Panx Romana Μουσική Dead Kennedys Η αυτού εξοχότης, ο πρόεδρος της δημοκρατίας κύριος Γεώργιος Παπαδόπουλος, απευθύνει διάγγελμα προς τον Ελληνικόν λαόν: Ελληνικέ λαέ! Με βαθείαν συνείδησιν των ευθηνών μου έναντι του έθνους και της ιστορίας, απεφάσισα μετά τας χθεσινάς αναρχικάς εκδηλώσεις μίας οργανωμένης μειοψηφίας, να κυρήξω τον στρατιωτικόν νόμον καθ' άπασαν την επικράτειαν προς αποκατάστασιν της διασαλευθείσης τάξεως. Κατέβαλα μέχρι τούδε πάσαν προσπάθειαν δια να οδηγήσω την χώραν προς ομαλήν δημοσίαν ζωήν. Διακόπτουμε για μία σπουδαία ανακοίνωση. Η Ελλάδα είναι κάτω από στρατιωτικό νόμο, τα κοινωνικά δικαιώματά σας συρικνώνονται. Μείνετε στο σπίτι, μην προσπαθήσετε να επικοινωνήσετε με γνωστούς και συγγενείς σας. Σκάστε! Μην τολμήσετε να σκεφτείτε ότι σας καταπιέζουμε! Μείνετε σπίτι! Όποιος κυκλοφορεί βράδυ θα εκτελείται. Μείνετε ήσυχοι! Μην πανικοβάλεστε! Ένας αστυνομικός θα είναι πάντα έξω απ' την πόρτα σας. Για σας. Μείνετε σπίτι! Μείνετε ήσυχοι! Ο νούμερο ένα εχθρός του πολιτισμού είναι οι ερωτήσεις. Η εθνική ασφάλεια είναι πάντα πιο ψηλά από τις προσωπικές επιθυμίες. Δεν επιτρέπονται οι συγκεντρώσεις πάνω από δύο άτομα. Χρησιμοποιείτε μόνο τα ναρκωτικά που πουλάει το κράτος. Σκάστε! Να 'στε ευτυχισμένοι. Υποταχθείτε! Χωρίς ερωτήσεις. Να θυμάστε ότι όλα έχουν φτιαχτεί για σας. Μόνο για σας. Είμαι ένας μασώνος λεφτάς φασίστας γλύφτης κι εγώ της στοάς σύντομα θα γίνω πρόεδρος. Χαχαχα! Το γέλιο μου είναι γλοιώδες η γλώσσα μου φτάνει στις σόλες αγαπώ την ειρήνη νεκρή ρομποτάκια όλοι χακί ρομποτάκια όλοι χακί Ρομποτάκια ενωθείτε ρομποτάκια ρομποτάκια ενωθείτε ρομποτάκια ενωθείτε ενωθείτε, ενωθείτε, ενωθείτε Γονατίστε πάλι εσείς στα προγράμματα της τιβί οράματα κρατάω τυφλά αφομοιώστε ιδανικά ένας ένας για τις κάλπες οι ελπίδες μες στις στάχτες γιορτάστε αυτή τη νίκη ψυχρά κωφαλάλων πάρτυ ξανά κωφαλάλων πάρτυ ξανά Ρομποτάκια ενωθείτε ρομποτάκια ρομποτάκια ενωθείτε ρομποτάκια ενωθείτε ενωθείτε, ενωθείτε, ενωθείτε Κρατάν τον κόσμο, κρυψώνα καμμιά το καλούπι αυτό ανδρώνει μωρά ανοίγω την παλάμη στην ψήφο ξανά με τρομάζεις για ποια δημοκρατία μιλάς αυτή η χώρα μας κάνει σκιές με αποδράσεις πλαστικές στις αγγελίες ζητάνε παιδιά καραβανάδες ή και στα ΜΑΤ δεν έχω για πούλημα ιδανικά ψάξε αλλού να μολύνεις μυαλά δεν θα γελάσεις τα παιδιά δεν πουλάν ιδανικά δεν πουλάν ιδανικά. Ρομποτάκια ενωθείτε ρομποτάκια ρομποτάκια ενωθείτε ρομποτάκια ενωθείτε ενωθείτε, ενωθείτε, ενωθείτε Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on January 16, 2007, 05:12:40 am Panx Romana... πωωω τι μου θύμισες... trapped, την διασκευή τους του Wall, την έχεις ακούσει? τα παιδιά τα σπάνε! Ω,ναι!! ^wav^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Turambar on January 16, 2007, 05:18:55 am we don't need your education... μπούα μπούα
αλήθεια έχεις μήπως την Διαγωγή Κοσμία σε ηλεκτρονική μορφή? (το album...) Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on January 16, 2007, 05:28:01 am ναι όλα τα έχω από panx romana μπούα μπούα
Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: madmetal on January 16, 2007, 05:55:22 am μηπως ξερει κανεις τι γινονται ονοματα οπως χασμα - γενια του χαους κλπ?
εχω μια φιλη τρελη και ψαχνουμε live απο αυτη τη σκηνη αλλα σπανια πλεον... Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on January 16, 2007, 18:54:26 pm «Tι έγινε κείνο το τρένο που έβλεπε τα άλλα τρένα να περνούν...». Οι «Tρύπες» μπαίνουν στη σκηνή, αλλά ο ήχος κόβεται... Στην τρίτη απόπειρα η μουσική ξανακούγεται κι ο Aγγέλακας συνεχίζει το τραγούδι, ενώ από κάτω του υπάρχει μια θάλασσα από υψωμένα χέρια που σιγοτραγουδά... ^guitar^ Όταν θα 'ρθεις να με ξεθάψεις απ' τις στάχτες και διώξεις από πάνω μου όλη τη σκουριά και ξαναβάλεις τις ρόδες μου σε ράγες και εγώ αρχίσω να κυλάω,να κυλάω,να κυλάω ξανά Τότε οι λύπες θα με ψάχνουν κι άνεργες θα θρηνούν θα πέφτουν μανιασμένες οι βροχές και θα ρωτούν Τι έγινε 'κεινο το τρένο που έβλεπε Τι έγινε 'κεινο το τρένο που έβλεπε τα αλλά τρένα να περνούν. Επιτέλους... γεια σας! Παιδιά μισό λεπτό... Έχουμε συνέχεια προβλήματα παιδιά,εντάξει.Κάνουμε λίγο υπομονή... ^peace^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: ASDF_ on January 16, 2007, 18:56:00 pm Γεια σου ρε τράππεδ!!!
Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: xenia on January 16, 2007, 18:56:33 pm ^wav^
Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on January 16, 2007, 20:13:02 pm Συνέχεια με το «Xάρτινο τσίρκο». ^carnaval^ Χάρτινο τσίρκο Τρύπες Η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή, μωρό μου.. Η ζωή είναι μεγάλη, μην την κάνεις καρναβάλι Χάρτινο τσίρκο μόλις σε βρίσκω Γέλια σκεπάζουν κάθε αστείο μου λυγμό Μέσα σου θέλω για πάντα να ζήσω Σαν τη σκιά στο πανηγύρι των σκιών Ότι σκοτώνει τη δική μου χαρά Είναι μια φάρσα που με κόβει στα δύο Με πιάνει απ' το χέρι και με λόγια γλυκά Σα παιδί μ' οδηγάει στ' όμορφό σου σφαγείο Και να 'μαι ξανά Σ' ένα πλήθος που θυμίζει κάποιον άγνωστο φίλο Κλωτσάω στα τυφλά Σα παλιάτσος σκοντάφτω πάνω στο ίδιο θηρίο Που όλο μου λέει Πως η δικιά μου σκλαβιά ειν' ένα χάρτινο τσίρκο Με κάνει να κλαίω Και φαίνομαι αστείος, γίνομαι αστείος Χάρτινο τσίρκο μόλις σε βρίσκω Κλαίω σαν άντρας σαν παιδάκι γελώ Μέσα σου θέλω μια μέρα να σβήσω Σαν τον τρελό στο πανηγύρι των τρελών Ότι ξυπνάει τη δική μου χαρά Ειν' ένα όνειρο σπασμένο στα δύο Ψηλά με κρατάει στη ζεστή του αγκαλιά Με πετάει ξαφνικά στο σκοτεινό σου ψυγείο ........... Ευχαριστούμε,ευχαριστούμε... Ο χορός στην άμμο και «Φανέρωσέ μου τη μάσκα που κρύβεις, κάτω από τη μάσκα που φοράς...» Πριν λυτρωθείς από τα δάκρυα που πνίγεις πριν σε προδώσει η μυρωδιά της φωτιάς Φανέρωσέ μου τη μάσκα που κρύβεις κάτω απ' τη μάσκα που φοράς Πριν τυλιχτείς στις αλυσίδες της θλίψης πριν αρνηθείς τις μαχαιριές της χαράς Φανέρωσέ μου τη μάσκα που κρύβεις κάτω απ' τη μάσκα που φοράς Πριν σε τρομάξει το τραγούδι και φύγεις προτού χαθείς στην αγκαλιά μιας σκιάς Φανέρωσέ μου τη μάσκα που κρύβεις κάτω απ' τη μάσκα που φοράς. ενώ στη μέση του κενού ανάβουν καπνογόνα, προκαλώντας τις μάνικες που βρέχουν το ιδρωμένο κοινό... Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on January 16, 2007, 20:21:29 pm « Εδώ.. » Εδώ δεν πιάνουν οι κατάρες δεν πιάνουν οι ευχές Εδώ το τώρα ζωντανεύει λίγη πίκρα απ' το χτες Εδώ οι άγγελοι δεν κλαίνε ούτε γλύφουν πληγές Εδώ… Ωπα,ωπα,ωπα,ωπα....Γιατί έγινε αυτό??? Γιατί πετάτε πέτρες ρε? Τι μαλακiες πάλι??? Δεν ντρέπεστε λίγο θρασύδειλοι; ^angry^ ^curses^ οι «Tρύπες» ξαναπαίζουν το «Εδώ» ^wav^ Εδώ δεν πιάνουν οι κατάρες δεν πιάνουν οι ευχές Εδώ το τώρα ζωντανεύει λίγη πίκρα απ' το χτες Εδώ οι άγγελοι δεν κλαίνε ούτε γλύφουν πληγές Εδώ η θλίψη δεν κερδίζει ποτέ Εδώ οι μέρες ταξιδεύον σαν χελώνες νεκρές Κι εγώ τρικλίζοντας τις ακολουθώ Εδώ οι σκέψεις ζωντανεύουν ναυάγια πυρκαγιές Καίγομαι ολόκληρος εδώ και ξανασβήνω εδώ Εδώ οι νύχτες δεν διψάνε γι' άλλες άγριες γιορτές Μονάχα σκιάχτρα τραγουδάνε με καρδιές δανεικιές Εδώ πεθαίνουν νυσταγμένοι οι τελευταίοι εραστές Εδώ η θλίψη δεν κερδίζει ποτέ Ευχαριστώ πολύ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on January 16, 2007, 20:28:16 pm <<Κάθε στιγμή είναι μια υπέροχη ευκαιρία…>> ^yue^ ^yue^ ^yue^ Δεν ειν' αργά δεν ειν' αργά ποτέ Φτάνει να θέλεις να επιμένεις να πιστεύεις Για νέες ήττες για νέες συντριβές Για όσα ποθείς μονάχα αξίζει να παλεύεις Γι' άλλη μια χρεοκοπία κι άλλη μια υποταγή Κάθε στιγμή είναι μια υπέροχη ευκαιρία Γι' άλλη μια θεραπεία κι άλλη μια υποτροπή Κάθε στιγμή είναι μια υπέροχη ευκαιρία Δεν ειν' νωρίς δεν ειν' νωρίς ποτέ Στάσου στα πόδια σου μη πέφτεις, μη νυστάζεις Για νέες πίκρες για νέες συμφορές Για όσα σου ανήκουνε ξεκίνα μη διστάζεις Γι' άλλη μια θεραπεία κι άλλη μια υποτροπή Κάθε στιγμή είναι μια υπέροχη ευκαιρία Γι' άλλη μια ισορροπία κι άλλη μια ανατροπή Κάθε στιγμή είναι μια υπέροχη ευκαιρία Ξύπνησαν πάλι οι άθλιες σκουριασμένες ορδές Λυσσασμένες θρησκείες πατρίδες οικογένειες Σκούζουν και σφάζονται για ένα καλύτερο χθες Μα οι σημαίες τους ανεμίζουν βρωμερές και νικημένες Μη λες ποτέ, ποτέ μη λες ποτέ Τ' αύριο πάντοτε θα' ναι μια άλλη μέρα Καινούριοι θρήνοι και πιο βαθιές πληγές Σε περιμένουνε λιγάκι παραπέρα Γι' άλλη μια ιδεολογία κι άλλη μια διαστροφή Κάθε στιγμή είναι μια υπέροχη ευκαιρία Γι' άλλη μια κτηνωδία γι' άλλη μια σφαγή Κάθε στιγμή είναι μια υπέροχη ευκαιρία Μη σταματάς μη σταματάς ποτέ Ο πιο αδίστακτος εχθρός μέσα σου στέκει Μπορείς αν θες παντοτινά να κλαις Φτάνει να ξέρεις που πονάς για να χτυπιέσαι Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on January 16, 2007, 20:31:32 pm Ταξιδιάρα ψυχή ^wav^ Λονδίνο, Άμστερνταμ ή Βερολίνο, έχεις ξεχάσει που ακριβώς θέλεις να πας. Όσα κι αν έχω δανεικά πια δε σου δίνω, να κανείς βόλτες με το ματζικ μπας. Ταξιδιάρα ψυχή, κι αν θέλω δίπλα σου είναι δύσκολο να μένω, Καιρός να δω τη δικιά μου ζωή, σ' αυτό το ταξίδι δε θα σε περιμένω. θα ψωνιστώ και κάποιο βράδυ, ο,τι έχω μέσα μου για σένα θα το σβήσω, Είναι μονόδρομος ο δρόμος που 'χεις πάρει, και δε σε βλέπω να γυρίζεις πίσω. Ταξιδιάρα ψυχή, κι αν θέλω δίπλα σου είναι δύσκολο να μένω, Καιρός να δω τη δικιά μου ζωή, σ' αυτό το ταξίδι δε θα σε περιμένω. Λονδίνο, Άμστερνταμ και Βερολίνο, έχεις ξεχάσει που ακριβώς θέλεις να πας. Όσα κι αν έχω δανεικά πια δε σου δίνω, να κανείς βόλτες με το ματζικ μπας. Ταξιδιάρα ψυχή, κι αν θέλω δίπλα σου είναι δύσκολο να μένω, Καιρός να δω τη δικιά μου ζωή, σ' αυτό το ταξίδι δε θα σε περιμένω. Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: meltemi on January 16, 2007, 20:34:45 pm MAΓΕΙΑΑΑ :) Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on January 16, 2007, 20:43:58 pm Για το αποψινό βράδυ... <<Ακούω την Αγάπη...>> ^shout^ ΕΙ!!!! ^angryhot^ Ωπα, Ωπα, Ωπα... Πετάνε πέτρες... Οποιοδήποτε πρόβλημα έχετε, ελάτε εδώ, ελάτε μετά, ελάτε κάτω να το συζητήσουμε. Να πετάτε πέτρες μέσα από την μάζα μέσα από το πλήθος, χωρίς όνομα χωρίς πρόσωπο είναι πολύ εύκολο εντάξει??? ^idiot^ ^tickedOff^Θρασυδειλία και αλητεία είναι... ^curses^ ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΑΚΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ.. ^hello^ Ακούω τις θάλασσες και τα ποτάμια σου Ακούω το γέλιο σου ακούω το κλάμα σου Τις μελωδίες που γεννιούνται στα σπλάχνα σου Τις πολιτείες και τους ανθρώπους που ταξιδεύουν κάτω απ' το δέρμα σου Ακούω την αλήθεια σου κι' ακούω το ψέμα Και μια μικρή ζεστή αγωνία μου γλυκαίνει το αίμα Ακούω την Αγάπη και δεν ακούω τις σκέψεις μου Ακούω τους ήλιους και τους πλανήτες σου Ακούω τις χαρές σου ακούω τις λύπες σου Τις αρμονίες που γεμίζουν τις νύχτες σου Τους εραστές και τους τρελούς που ξενυχτάν κάτω απ' το δέρμα σου Ακούω την αλήθεια σου κι' ακούω το ψέμα Και μια μικρή ζεστή αγωνία μου γλυκαίνει το αίμα Ακούω την Αγάπη Ακούω την Αγάπη Ακούω την Αγάπη και δεν ακούω τις σκέψεις μου ^wav^ ^wav^ ^wav^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: ASDF_ on January 16, 2007, 20:51:51 pm Kαλά είναι δυνατόν να πετάνε πέτρες στις τρ΄πυες????
Σε ποιά συναυλία έγινε αυτό?? Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: adaman on January 16, 2007, 20:54:52 pm Το έχω λιώσει το ακούω την αγάπη ::)
Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on January 16, 2007, 20:55:50 pm Θα Ανατέλλω... Μπορεί να μ' έχεις από κάτω Και με το ζόρι να με θάβεις στη σιωπή Να επιμένεις πως μου αξίζει ένα άδειο πιάτο Και σα σκυλί να με κλωτσάς μέσ' τη βροχή Μα όσο και αν θες να το πιστεύεις Πως μου 'χεις πάρει κιόλας τη ψυχή Ακόμα κι όταν θα νομίζεις Πως πια για πάντα έχω χαθεί Εγώ θα φλέγομαι, θ' ανθίζω, θα γιορτάζω, θ' ανατέλλω Θα σε καίω Θα καταστρέφω με τραγούδια της ψυχής σου το μπουρδέλο Θα Ανατέλλω... Μπορεί αν θες μ' ένα σου ψέμα Να με κρατάς μέσα στη λάσπη Κι αν πάλι χρειαστεί Να μου φοράς τα πιο ωραία σου κουρέλια Και να με βγάζεις σα σκλαβάκι στο σφυρί Μα όσο και αν θες να το πιστεύεις Πως μου 'χεις πάρει κιόλας τη ψυχή Ακόμα κι όταν θα νομίζεις Πως πια για πάντα έχω χαθεί Εγώ θα φλέγομαι, θ' ανθίζω, θα γιορτάζω, θ' ανατέλλω Θα σε καίω Θα καταστρέφω με τραγούδια της ψυχής σου το μπουρδέλο Θα Ανατέλλω... Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: meltemi on January 16, 2007, 20:57:58 pm Ζητωωωωωωωωωω!!!!! ^hello^ ^hello^ ^hello^ ^hello^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on January 16, 2007, 21:04:56 pm Αμνησία Δεν ξεσηκώνομαι, δεν ψάχνω, δεν ξεσπάω δεν προχωράω πίσω ή μπροστά και όλα αυτά που θέλω να αγαπάω δεν μ' ανατριχιάζουν πια γύρω μου οι σκιές έχουν παγώσει και έχω μείνει με το χέρι απλωμένο τι ήθελα να κάνω έχω ξεχάσει θα περιμένω ώσπου να θυμηθώ θα περιμένω λιώνουν τα μάτια μου στο φως της τηλεόρασης με νανουρίζει μια στριμμένη μελωδία όσοι περνούν τη χώρα της απόγνωσης παθαίνουν αμνησία δεν απορώ, ούτε καταλαβαίνω πως συνεχίζω να υπάρχω μ' όλα αυτά θέλω να βγω από εδώ μέσα και όμως μένω σε μια ομίχλη που ναρκώνει την καρδιά γύρω μου το τζαμί έχει σπάσει και έχω μείνει με το βλέμμα καρφωμένο τι ήθελα να δω έχω ξεχάσει θα περιμένω, ώσπου να θυμηθώ, θα περιμένω Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on January 16, 2007, 21:11:47 pm :'( Καινούρια Ζάλη :'( Ο χρόνος είναι ο χειρότερος γιατρός Σε καίει, σε σκορπάει και σε παγώνει Μα εσύ σε λίγο δεν θα βρίσκεσαι εδώ Κάποιοι άλλοι θα παλεύουν με τη σκόνη Θέλεις ξανά ν' αποτελειώσεις μοναχός Ένα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει Κάτω απ' τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεός Μες τις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι Ποιοι χάρτες σου ζεστάνανε ξανά το μυαλό Ποιες θάλασσες στεγνώνουν στο μικρό σου κεφάλι Ποιος άνεμος σε παίρνει πιο μακριά από δω Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι Σε ποιο όνειρο σε ξύπνησαν βρεμένο, λειψό Ποιοι δαίμονες ποτίζουν την καινούρια σου ζάλη Ποιος έρωτας σε σπρώχνει ποιο μακριά από δω Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι Το όνειρο που σ' έφερε μια μέρα ως εδώ Σήμερα καίγεται, σκουριάζει και σε διώχνει Μια σε κρατάει στη γη, μια σε ξερνάει στον ουρανό Το ίδιο όνειρο σε τρώει και σε γλυτώνει Θέλεις ξανά ν' αποτελειώσεις μοναχός Ένα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει Κάτω απ' τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεός Μες τις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι Ποια νήματα σ' ενώνουν με μια άλλη θηλιά Ποια κύματα σε διώχνουν απ' αυτό το λιμάνι Ποια μοίρα σε φωνάζει από την άλλη μεριά Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι Ποια σύννεφα σκεπάσαν τη στεγνή σου καρδιά Ποια αστέρια τραγουδάνε τη καινούρια σου ζάλη Ποιο ψέμα σε κρατάει στην αλήθεια κοντά Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι Ποιες λέξεις μέσα σου σαπίζουν και δεν θέλουν να βγουν Ποια ελπίδα σ' οδηγεί στην πιο γλυκιά αυταπάτη Ποια θλίψη σε κλωτσάει ποιο μακριά από παντού Πες μου ποιος φόβος σε νίκησε πάλι :'( :-[ :'( :-[ :'( ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ Απ'τα αγαπημένα μου... Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on January 16, 2007, 21:20:22 pm Σας ευχαριστούμε παιδιά,ήταν υπέροχα…για άλλη μια φορά. Είχαμε προβλήματα αλλά σας ευχαριστούμε πάρα πολύ. Γεια σας. :( :'( :'( :( Τρύπες - Στον παράδεισο Ω, είναι ωραία στον παράδεισο καθένας βρίσκει όσα πάντοτε ποθούσε... Ω, είναι ωραία στον παράδεισο βρήκα κι εγώ μια φυλακή για την καρδιά μου που λεύτερη δεν άντεχε, ψυχορραγούσε... Έχει στον παράδεισο λεωφόρους Έχει στον παράδεισο ουρανό Έχει στον παράδεισο κορίτσια Έχει στον παράδεισο, έχει στον παράδεισο αλκοόλ... Ω, είναι ωραία στον παράδεισο καθένας βρίσκει ότι πάντοτε ποθούσε... Ω, είναι ωραία στον παράδεισ[/color] Έχει στον παράδεισο σοκολάτες Έχει στον παράδεισο πλατείες σαν του Πεκίνου Έχει στον παράδεισο, έχει τρομοκράτες Υπάρχουν στον παράδεισο, έξοδοι κινδύνου... [glow=pink,2,300] Ω, είναι ωραία στον παράδεισο[/glow] καθένας βρίσκει ότι πάντοτε ποθούσε... [glow=orange,2,300]Ω, είναι ωραία στον παράδεισο[/glow] βρήκα κι εγώ μια φυλακή για την καρδιά μου που λεύτερη δεν άντεχε, ψυχορραγούσε... [glow=blue,2,300]Ω, είναι ωραία στον παράδεισο[/glow][/center] καθένας βρίσκει όσα πάντοτε ποθούσε [glow=brown,2,300]Ω, είναι ωραία στον παράδεισο[/glow] καθένας βρίσκει αυτά που πάντοτε ποθούσε [glow=beige,2,300]Ω, είναι ωραία στον παράδεισο[/glow] [glow=red,2,300] Ω, είναι ωραία στον παράδεισο[/glow] [glow=limegreen,2,300]Ω, είναι ωραία στον παράδεισο[/glow] ......... [/quote][/center] Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: meltemi on January 16, 2007, 21:23:40 pm ^wav^ ^wav^ Mπράβο, μπράβο, μπράβο Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on January 16, 2007, 21:26:46 pm Για όποιον δεν ξέρει αυτή ήταν η συναυλία των Τρυπών το 1998 στο Rockwave Festival στη Φρεαττύδα. ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^wav^ ^wav^ ^wav^ ^wav^ ^wav^ ^wav^ ^wav^ ^wav^ ^wav^ ^wav^ ^wav^ ^wav^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: morax on January 16, 2007, 21:27:47 pm Sorry που γινομαι ιεροσυλος και σπαω το καταπληκτικο σερί των Τρυπών,αλλά αυτο το κομματι πρεπει να το ποσταρω...
ΧΑΣΜΑ-"Φυλακή με χαρά" Όλοι ζητάνε να πιστέψουμε,να αποφασίσουμε και να διαλεξουμε. Και μας γεμιζουνε με ψεμματα,με παραδειγματα και με μπερδεματα. Ολοι που ψαχνουν τη δικαιωση μας δινουν ονομα και υποχρεωση. Και τις στιγμες που ξεφαντωνουνε μεσα σε ξενο χαρακτηρα μας κλειδωνουνε... Γιατι ειμαστε ολοι νεκροι, ειμαστε ολοι φυτα, ειμαστε φυλακη μα περναμε καλα. Ειμαστε ολοι νεκροι, ειμαστε ολοι φυτα, ειμαστε φυλακη με χαραααα.... Ολοι για ολους συγκλονιζονται,παραμυθιαζονται και φανατιζονται. Εχουνε ονειρα και θεληση να κανουν αποψη,να βρουν εξελιξη. Κι ολοι γελαμε ασυναισθητα που ειναι ολα βιαια μα και ευαισθητα. Μεχρι που καποτε μας διωχνουνε απ' τη ζωη και τη χαρα που μας φορτωνουνε... Γιατι ειμαστε ολοι νεκροι, ειμαστε ολοι φυτα, ειμαστε φυλακη μα περναμε καλα. Ειμαστε ολοι νεκροι,ειμαστε ολοι φυτα,ειμαστε φυλακη με χαραααα.... Ειμαστε ολοι νεκροι, ειμαστε ολοι φυτα, ειμαστε φυλακη μα περναμε καλα. Ειμαστε ολοι νεκροι, ειμαστε ολοι φυτα, ειμαστε φυλακη με χαραααα.... Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on January 16, 2007, 21:41:00 pm EE..Tι γίνεται?? ;) :PTελειώσαμε. Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: akis on January 16, 2007, 21:45:01 pm :)
Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Turambar on January 16, 2007, 21:48:57 pm κουραστήκατε ε?
Ω είναι ωραία στο παράδεισο... τραππεδ, ζωγράφισες... :) Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on January 16, 2007, 21:51:40 pm κουραστήκατε ε? Ω είναι ωραία στο παράδεισο... τραππεδ, ζωγράφισες... :) EE..Tι γίνεται?? ;) :PTελειώσαμε. Οι τρυπες το λενε κι αυτο.. :P ;) :) Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Turambar on January 16, 2007, 21:54:46 pm εε ναι ντε... από εκεί το είπα...
Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Turambar on January 16, 2007, 21:55:36 pm Κοντινή Αμερική Τρύπες Όταν κρυώνω και αρρωσταίνω ψάχνω εσένα Θα 'θελα να 'μουν ο πιο κακός σου γιος Να σου γκρινιάζω πως εδώ δεν ζει κανένας Να σ' αγκαλιάζω κι ύστερα να σου ζητώ Στον δρόμο να με βγάλεις που ανεβαίνει για την δικιά σου κοντινή Αμερική Με μια πληγή και ένα περίστροφο στην τσέπη Θέλω να τρέξω, κατά 'κει Όταν ξυπνάω τρομαγμένος βλέπω εσένα μια γνώριμη σκιά στον ουρανό με πλησιάζεις με λόγια ιδρωμένα Μα εγώ κλαίω και σου ζητώ Στον δρόμο να με βγάλεις που ανεβαίνει για την δικιά σου κοντινή Αμερική Με μια πληγή και ένα περίστροφο στην τσέπη Θέλω να τρέξω, κατά 'κει Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on January 16, 2007, 22:01:39 pm :-[ :)
Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Turambar on January 17, 2007, 02:52:08 am Ο κακός σου εαυτός Αρνάκια Όταν οι γνώμες των άλλων σ' εξοργίζουν κι όταν οι αρχές σου τη βία υποστηρίζουν για ποιόν αγώνα λοιπόν θα ξεκινήσεις με ποιον εχθρό θα χτυπηθείς Κι αν θελήσεις κάποτε ν' αλλάξεις την ζωή σου πρέπει να διώξεις το κακό που τρώει την ψυχή σου γιατί δεν φτάνει μονάχα να γκρεμίζεις ο κακός σου εαυτός καραδοκεί Σκότωσε τον μπάτσο που έχεις μέσα σου Σκότωσε τον μπάτσο πριν είναι αργά Κι όταν χρειαστείς κουράγιο, μην τρομάξεις σκέψου πως δεν έχεις τίποτα να χάσεις πρέπει την μάχη αυτή να την κερδίσεις είναι καιρός για αλλαγή Σκότωσε τον μπάτσο που έχεις μέσα σου Σκότωσε τον μπάτσο πριν είναι αργά Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Turambar on January 17, 2007, 02:52:31 am ότι πει η trapped!
Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on January 17, 2007, 03:04:43 am αν τα ποσταρετε ολα στους στιχους αυτο το θεμα θα χαθει.. εγω μονο ποσταρω εδω πιο συχνα.. :(
Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: ASDF_ on January 17, 2007, 03:34:03 am Μεχρι να κουραστείς...
Μετά θα πάρουμε τα ηνία keep up the good job Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on January 22, 2007, 01:26:22 am Επισκέπτες-Γιάννης Αγγελάκας Πέρα απ' τ' άστρα είν' η δικιά μας γειτονιά Κατεβήκαμε με γέλια και τα όργανα στον ώμο Έλα κάντε μας λιγάκι συντροφιά Κουραστήκαμε απ' το δρόμο Είχε κρύο από του Δία τη μεριά κι η Σελήνη ερημιά καθόλου κόσμο Άντε ανάψτε μας μια όμορφη φωτιά Κουραστήκαμε απ' το δρόμο Τέτοια νύχτα μαγεμένη και γλυκιά Μας θυμίζει ένα φθινόπωρο στον Κρόνο Άντε ας παίξουμε μια τελευταία πενιά Όπου να 'ναι ξαναβγαίνουμε στο δρόμο Σιγά μην κλάψω-Γιάννης Αγγελάκας Μου λεν αν φύγω από τον κύκλο θα χαθώ Στα όρια του μοναχά να γυροφέρνω Και πως ο κόσμος είναι ανήμερο θεριό Και όταν δαγκώνει εγώ καλά είναι να σωπαίνω Και όταν φοβούνται πως μπορεί να τρελαθώ Μου λεν να πάω κρυφά κάπου να κλάψω Και να θυμάμαι πως αυτό το σκηνικό Είμαι μικρός,πολύ μικρός για να τα αλλάξω Μα εγώ με ένα άγριο περήφανο χορό Σαν αετός πάνω απʼ τις λύπες θα πετάξω Σιγά μην κλάψω,σιγά μη φοβηθώ Θα πάω να χτίσω μια φωλιά στον ουρανό Θα κατεβαίνω μόνο αν θέλω να γελάσω Σιγά μην κλάψω,σιγά μη φοβηθώ Μου λεν αν φύγω πιο ψηλά θα ζαλιστώ Καλύτερα στη λάσπη εδώ μαζί τους να κυλιέμαι Και πως αν θέλω περισσότερα να δω Σε ένα καθρέφτη μοναχός μου να κοιτιέμαι Και όταν φοβούνται πως μπορεί να τρελαθώ Μου λεν να πάω κρυφά κάπου να κλάψω Και να θυμάμαι πως αυτό το σκηνικό Είμαι μικρός πολύ μικρός για να τα αλλάξω Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Turambar on January 22, 2007, 01:35:22 am ^wav^
Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: meltemi on January 22, 2007, 01:36:23 am πάμε πάλι ^wav^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on January 22, 2007, 01:40:40 am ^filarakia^ ^wav^ ^filarakia^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on January 22, 2007, 04:01:58 am Το δάκρυ - Magic de Spell Αυτό το δάκρυ μην το ξεχάσεις μην το πουλήσεις μην τ' αρνηθείς Αυτή τη νύχτα που μοιάζει με άλλες καν' την για σένα μοναδική Στη δίνη του άγριου κόσμου το κορμί και το δάκρυ σου δως μου Σταγόνα δάκρυ μην πάει χαμένη είναι ενέργεια ηλεκτρική Η γη γυρίζει δεν περιμένει την ιστορία μας την γράφεις εσύ τι θυμήθηκα τώρα και εγώ.. Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on January 23, 2007, 16:04:30 pm Εμβατήριο πένθιμο και κατακόρυφο-Μωρά στη φωτιά Στίχοι: Κώστας Καρυωτάκης Στο ταβάνι βλέπω τους γύψους. Μαίανδροι στο χορό τους με τραβάνε. Η ευτυχία μου, σκέπτομαι, θα 'ναι ζήτημα ύψους. Σύμβολα ζωής υπερτέρας, ρόδα αναλλοίωτα, μετουσιωμένα, λευκές άκανθες ολόγυρα σ' ένα Αμάλθειο κέρας. (Ταπεινή τέχνη χωρίς ύφος, πόσο αργά δέχομαι το δίδαγμα σου!) Ονειρο ανάγλυφο, θα 'ρθω κοντά σου κατακορύφως. Οι ορίζοντες θα μ' έχουν πνίξει. Σ' όλα τα κλίματα, σ' όλα τα πλάτη, αγώνες για το ψωμί και το αλάτι, έρωτες, πλήξη. Α! πρέπει τώρα να φορέσω τ' ωραίο εκείνο γύψινο στεφάνι. Ετσι, με πλαίσιο γύρω το ταβάνι, πολύ θ' αρέσω. Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Turambar on January 23, 2007, 16:07:15 pm ΜΩΡΑ ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ
^wav^ ^notworthy^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: meltemi on January 23, 2007, 18:42:28 pm ^hello^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on January 26, 2007, 04:47:21 am Θα μείνω όπως είμαι-Tsopana Rave Θα μείνω όπως είμαι. Θα συμφωνώ σε όλα και θα μ'αρέσουν όλα, δε θα'χω αντιρήσεις. Θα μείνω όπως είμαι. Θα μείνω όπως είμαι. Θα κάνω τη ζωή μου, θα δένομαι με καθετί, μα οι άλλοι θα μ'αφήνουν, να μείνω όπως είμαι; Θα μείνω όπως είμαι δεν αλλάζω. Μα δεν μπορώ να σκέφτομαι μόνο να καταστρέφομαι, δεν ξέρω αν σε τρομάζω.. .Αν μείνω όπως είμαι Θα μείνω όπως είμαι δεν θα ψάξω. Για κάτι που με πείραξε, αν πρέπει να εκδικηθώ ή αν πρέπει να λουφάξω. Θα μείνω όπως είμαι. Είναι τα όνειρα του δρόμου πάντα ίδια γι'αυτό μ'αρέσουν τα μεγάλα ταξίδια. Είναι δικός μου ο δρόμος που'χω πάρει ή ξένα όνειρα στο δικό μου κεφάλι; Θα γίνω όπως θέλεις δεν πειράζει. Μα θα κοιτάω σαν χαζός για να περνάει ο καιρός, να συνηθίσω να γυρνάω σαν γρανάζι Θα γίνω όπως θέλεις δεν με νοιάζει. Μα πρέπει να προφυλακτώ δεν πρέπει να ονειρευτώ, αρα θ'αντέξω πριν με φάει το μαράζι; Θα γίνω όπως θέλεις δεν πειράζει. Αν γίνω όπως θέλεις θα σε νοιάζει. Γιατί θα χάσεις το καλό που σε κρατάει ζωντανό, αυτό που κάνει την καρδιά μου να φωνάζει.Γι'αυτό σου λέω ας'το δεν πειράζει. Θα μείνω όπως είμαι δεν αλλάζω. Αυτά που ονειρεύομαι, μ'αυτά που ονειρεύεσαι, θα είναι η ζωή που σχεδιάζω. Αυτή 'ναι η ζωή που σχεδιάζω. Είναι τα όνειρα του δρόμου πάντα ίδια γι'αυτό μ'αρέσουν τα μεγάλα ταξίδια. Είναι δικός μου ο δρόμος που'χω πάρει ή ξένα όνειρα στο δικό μου κεφάλι; Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: meltemi on January 26, 2007, 04:56:16 am Τέλειο! Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Turambar on January 27, 2007, 03:16:31 am ΞΥΠΝΑΤΕ ΠΕΘΑΙΝΩ ΠΙΣΣΑ ΚΑΙ ΠΟΥΠΟΥΛΑ Νέο παλικάρι θα σώσει μια ψυχή στο χέρι ένα δοκάρι αγώνας για ζωή καμένη Ιρλανδία στη μάχη θα πνίγει κι ο νέος θα πεθάνει με την πνιχτή κραυγή ΞΥΠΝΑΤΕ ΠΕΘΑΙΝΩ ΞΥΠΝΑΤΕ ΠΕΘΑΙΝΩ ΡΕ Αγέννητα βρέφη νέκρα και βρωμερά ζωή στον τρίτο κόσμο πόλεμος για φωτιά μικρό μωρό γεννιέσαι με διψά για ζωή μικρό μωρό πεθαίνεις με την πνιχτή κραυγή ΞΥΠΝΑΤΕ ΠΕΘΑΙΝΩ ΞΥΠΝΑΤΕ ΠΕΘΑΙΝΩ ΡΕ Σοφέ εβραίε βαρά τον παλαιστίνιο αυτό Χάριστου τον πόνο σφάξτου το μωρό τη χώρα διέλυσε του μέχρι να τρελαθεί κι αυτός αργοπεθαίνει με την πνιχτή κραυγή ΞΥΠΝΑΤΕ ΠΕΘΑΙΝΩ ΞΥΠΝΑΤΕ ΠΕΘΑΙΝΩ ΡΕ Νέος φαντάρος τρέχει στις τρύπες εδώ και εκεί παντού οι βόμβες σκάνε και πέφτουν σα βροχή μια σφαίρα θα τρυπήσει κομμένη αναπνοή νεκρός στη λάσπη πέφτει με την πνιχτή κραυγή ΞΥΠΝΑΤΕ ΠΕΘΑΙΝΩ ΞΥΠΝΑΤΕ ΠΕΘΑΙΝΩ ΡΕ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Turambar on January 27, 2007, 03:36:17 am Επίλογος Πίσσα Και Πούπουλα Τόσα χρόνια ήμασταν μαζί τώρα πρέπει να γυρίσω πίσω να ψάξω για τις καλύτερες στιγμές τώρα πρέπει να τις αναζητήσω Συγνώμη που δεν πρόλαβα ποτέ αρκετά ποτέ δεν μπορέσαμε να 'ρθουμε πιο κοντά Υποσχέσεις που δόθηκαν και πάρθηκαν ξανά εσκεμμένες συμπτώσεις γεμάτες ψέματα Ήμουνα λάθος δεν ξέρω αν πρέπει να στο πω Ήμουνα λάθος δεν ξέρω αν πρέπει να στο πω Αλήθεια, δεν σκέφτηκα πώς θα 'ταν να σ' αφήσω συγνώμη που δεν πρόλαβα ποτέ να σε γνωρίσω Αλήθεια, δεν σκέφτηκα πώς θα 'ταν να σ 'αφήσω συγνώμη που δεν πρόλαβα ποτέ να σε γνωρίσω Ήμουνα λάθος δεν ξέρω αν πρέπει να στο πω Ήμουνα λάθος δεν ξέρω αν πρέπει να στο πω Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: vasso on January 28, 2007, 14:54:46 pm Τέρμα το διάλειμμα Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on January 29, 2007, 04:57:40 am Παλιάτσος-Ελληνιστάν Έλα να σου δείξω ποιος είναι αυτός που κοιτάζει στα μάτια Δεν είναι ασφαλώς ο κρυφός μου εαυτός που τους κάνει κομμάτια Πάμε απ' το χέρι, να σου μάθω καλά τι σημαίνει παλιάτσος Πολύχρωμα φώτα, χαϊμαλιά και φτερά και ένα ατέλειωτο θράσος Έλα πιο μέσα, θα πνιγώ στις μπογιές, τα χαμόγελα βάφω Αφήνω πάντα ω..., ένα δάκρυ χρυσό από πλανόδιο ζωγράφο Έχω σημάδια φανερά και κρυφά μα κοιτούν όλοι απ' έξω και δεν τους νοιάζει στην παράσταση αυτή αν πεθάνω ή αν αντέξω Έλα πιο μέσα, θα πνιγώ στις μπογιές, τα χαμόγελα βάφω Αφήνω πάντα ένα δάκρυ χρυσό από πλανόδιο ζωγράφο Μ, μ, μ, μ, μ, ο παλιάτσος Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Nick_nAME on January 29, 2007, 05:16:45 am Διάφανα Κρίνα
Η αγάπη είναι ένας σκύλος απ' την κόλαση Πάνω μου γέρνει ένας σακάτης ουρανός Ριγούν τ' αστέρια πέφτουν στο αδιάβροχο μου είναι συνήθεια που έχω από μικρός να αγαπάω ότι με σπρώχνει στο χαμό μου Κι έτσι βυθίζομαι στην άβυσσο μ' απόγνωση αφού μακριά σου έτσι κι αλλιώς είμαι χαμένος Η αγάπη είναι ένας σκύλος απ' την κόλαση κι εγώ έχω φτάσει εκεί, εκεί και την προσμένω εκεί, εκεί Υφαίνω σαβάνα με ήλιους παιδικούς αναρωτιέμαι αν θα βρω κάποιο σου χνάρι μαθαίνω νέα σου από δαίμονες τρελούς από αστροναύτες που σε είδαν στο φεγγάρι Κάνω παρέα με λεπρούς που θέλουν χάδια μ' άγια ρεμάλια και μυαλά σακατεμένα κατατρεγμένους που αγκαλιάζουνε σκοτάδια μήπως ακούσω και μου πουν κάτι για σένα... Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: adaman on January 29, 2007, 05:23:44 am Διάφανα Κρίνα
^wav^ Όταν τους είδα τον Νοέμβριο πριν μπει το κομμάτι είπε ο Θάνος ένα τραγούδι για τους barfly's ;) Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on January 30, 2007, 19:48:02 pm Αν είχα φτερά-Ροδάμα Αν είχα λόγια κοφτερά και βλέμματα ξυράφια στην αγκαλιά μου αγκάθια στην τσέπη μου χρυσάφια αν αντί για χέρια είχα φτερά. Αν είχα πόδια δυνατά πιο δυνατά αν πατούσα μέχρι που θα πετούσα αν αντί για χέρια είχα φτερά Για όπλο, αν είχα συντροφιά για συντροφιά, ένα δέντρο ελπίδα την πνοή μου βιβλίο την ζωή μου αν αντί για χέρια είχα φτερά Μια τίγρη να ʽχα για καρδιά ψηλά θα σηκωνόμουν θα απογειωνόμουν σύννεφο θα γινόμουν αν αντί για χέρια είχα φτερά Και συ, μια θάλασσα ζωές σε μένα τον νεκρό, φιλιά παρακαλάς. Μια τίγρη να ʽχα για καρδιά ψηλά θα σηκωνόμουν θα απογειωνόμουν σύννεφο θα γινόμουν αν αντί για χέρια είχα φτερά Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on January 30, 2007, 22:17:41 pm 'Στίγμα'-Γενιά Του Χάους Θαύμασε το λουλούδι, πριν να μαραθεί, θαύμασε το δάκρυ, πριν στεγνώσει, θαύμασε τη μέρα, πριν νυχτώσει, αγάπησε την ομορφιά, πριν σε προδώσει. Γιατί αυτό που θαυμάζεις σήμερα, να ξέρεις πως δε διαρκεί για πάντα... Είναι ήχος που σπάει τη σιωπή, είναι φως που διαπερνά τη σκοτεινιά, είναι γιατρειά ανίατης αρρώστιας, είναι ελπίδα για μικρά παιδιά. Κι όσο καλό κι αν σου φαίνεται πως είναι, τόσο εύκολα μπορεί να σκοτώσει. Αυτό το κάτι, άλλοι το λένε ομορφιά κι άλλοι το λένε θάνατο. Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: meltemi on January 30, 2007, 22:26:42 pm Κι όσο καλό κι αν σου φαίνεται πως είναι, τόσο εύκολα μπορεί να σκοτώσει. Αυτό το κάτι, άλλοι το λένε ομορφιά κι άλλοι το λένε θάνατο. Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: adaman on February 03, 2007, 05:23:27 am Γυμνά καλώδια - Θέλω
Θέλω έναν ήχο πάνω απ' την ψυχή μου θέλω έναν ήχο να ζεσταίνει το κορμί μου θέλω έναν ήχο μια σπάνια μελωδία να προκαλεί χαρά και όχι αηδία. Θέλω έναν ήχο να αγγίξει την μορφή σου να σου θυμίσει την πιο ακριβή γιορτή σου να σου μαγέψει τα μάτια σου τα πλάνα μην μου χτυπάτε την πουτάνα την καμπάνα. Θέλω οι φίλοι μου να κλαίνε απ' την χαρά τους που δεν τους πήρα τα πολύτιμα όνειρά τους ας είναι όλοι την τελευταία γιορτή μου μα όχι αυτή που έχει γεννήσει το κορμί μου. Θέλω να ακούγεται από παντού κιθάρα και τα ντραμς να προκαλούν αντάρα και να ρίχνουν χώμα στο κορμί μου με γάντια ολόλευκα φωνάζοντας "τιμή μου" Από ψηλά είσαι όμορφη, όμορφη όσο ποτέ γύρνα με πάλι κοντά της, γύρνα με πάλι Θεέ γύρνα με πάλι σ' εκείνη, γύρνα με πάλι κοντά έφυγα μα δεν πρόλαβα, μια τελευταία αγκαλιά. Θέλω η νύχτα να λέει το όνομά μου να είναι πιο μαύρη από την άψυχη καρδιά μου θέλω οι δείκτες ποτέ να μην γυρνάνε ότι κι αν έφυγε ποτέ ξανά δεν θα ΄ναι Θέλω ότι έλεγα ποτέ σας να μην πείτε κατάρες και ευχές στην μνήμη μου να πιείτε θέλω να κλείσετε την πλάκα μου στον τάφο με μάτια ορθάνοιχτα που εγώ ποτέ δεν θα 'χω. Από ψηλά είσαι όμορφη, όμορφη όσο ποτέ γύρνα με πάλι κοντά της, γύρνα με πάλι Θεέ γύρνα με πάλι σ' εκείνη, γύρνα με πάλι κοντά έφυγα μα δεν πρόλαβα, μια τελευταία αγκαλιά Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on February 03, 2007, 18:58:27 pm Τετραγωνισμένα φύλλα - Γιώργος Τσίγκος Τετραγωνισμένα φύλλα φύλλα πουλημένης έκφρασης φιγουράρουν αποβλακωτικά πίσω από πάγκους με χυμένα σκουπίδια Έγινε το rock στίβες αποτσίγαρων από πελάτες pub που τραβολογιούνται από τα ίδια και τα ίδια από χιλιοτυπωμένες φάτσες λόγια και παραγγελιές για κανάλια φυγής Ταβέρνα , καφετέρια , pub, στρατόπεδο , σπίτι Κόλλησαν όλα στο μυαλό μου σαν χυμένοι καφέδες ξεραμένοι στα ίδια και τα ίδια λουστραρισμένα τραπεζάκια Έμποροι μεταπουλούν την ευχαρίστηση με δόσεις άφιλτρων χειμάρων κοροϊδίας σ' αντάλλαγμα χρυσάφι και πιοτό για παραλλαγή Ο χοντρός με την κοιλιά με λιγουρεύεται ασθμαίνοντας μια ανάγκη μου κολλημένο κατοσταρικο στη γυαλιστερή καράφλα του. Ένα τσιγαράκι ρε φίλε. Ένα τσιγαράκι ακόμη. Να το κόψω. Να κόψω τον πονοκέφαλο που τσεκουρώνει ύπουλα το κανάλι των σπερμάτων. Φαντάρια με μπλουζάκια παρελθοντολογικών νοήσεων μηρυκάζουν χαμένες ανάσες μέσα σε στενά μπλού-τζιν που ξεβάφουν αίμα και θειάφι. Ξεράσματα ποτάσας ζητούν κατοικία ζάχαρες λύτρωσης μιλώντας για κόσμους γαλήνιους , μπατσοφορεμένους με περιπολικά σε περιπολίες στα στέκια που αλήτες αλλάζουν την πορεία στο αίμα τους. Να θυμηθείς ρε να παραβγούμε στο τρέξιμο σε μια έρημη αμμουδιά να μην μας βλέπει κανένας με πεθαμένα κοχύλια, να ξεφυσίσουμε νικοτίνη και σιχαμάρα στα σπλάχνα τους να ουρλιάξουμε ματώνοντας το λαιμό μας για όλα τα χαμένα βράδια μας Νεκροκεφαλές σε μηχανάκια ψάχνουν σάρκα απ` τη σάρκα μας. Ξεράθηκαν τα χείλη μας μιλώντας για τα ίδια και τα ίδια και σύ κοριτσάκι να μην έχεις καταλάβει τίποτα τίποτα να μην έχεις καταλάβει παρά να φεύγεις μακριά ξεπουλώντας , αυνανίζοντας όλα τα βράδια που σου χάρισα με το κορμί μου , με τα χέιλη μου σ` όλες τις κοινωνικές,μασημένες σεμνότητες των ιριδικών καταπιέσεων. Να σε σεριανίσω σ`όλους τους τάφους που λυτρώθηκαν φτωχοί αυτόχειρες στρατιώτες εικοσάχρονοι με μελανιασμένες κατανοήσεις Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Nick_nAME on February 04, 2007, 01:49:20 am Παύλος Παυλίδης "Θεριστές" Μπήκε ένας ήλιος μες στο σπίτι και με ξύπνησε μετά με οδήγησε σε κάτι έρημες ακτές, έκαψε όλα μου τα ρούχα και με τύφλώσε, άπλωσε γύρω μου κάτι παράξενες σκιές. Μετά μου κόλλησε στα μάτια τηλεσκόπια και είδα ηλιοτρόπια σε κάμπους μακρινούς να στρέφονται στο φως σαν περισκόπια για αυτούς που θάφτηκαν από ασήκωτους καιρούς. Για όλους αυτούς που ονειρεύτηκαν να ζήσουν ένα ταξίδι μακρινό μα δεν προλάβανε αυτούς, αυτούς που δεν προλάβαν να γυρίσουν απ'το ταξίδι που οι άλλοι ονειρεύτηκαν απλώς... Ήρθε ένας άνεμος το απόγευμα και φύσηξε, κάπου μακριά μουγκρίζαν κάτι μηχανές κι όπως κυλούσε το τραγούδι τους με κοίμιζε, κάτι μου θύμιζε,κάτι εικόνες απ'το χτες. Κάτι ανθρώπους που με κρύψαν όταν έβρεχε, αίμα και δάκρυα πάνω στις σκεπές, κάτι κορίτσια που με κύλισαν στα σύννεφα όταν πατάγανε στη Γη με τα δρεπάνια οι θεριστές. Όσοι κρυφτήκαν στα τριαντάφυλλα γλιτώσαν, άλλοι πληρώσαν για κάθε αύριο με ένα χτες μα οι θεριστές ποτέ κανένα δεν προδώσαν, ξηλώσαν τα αγκάθια απ'όλες τις καρδιές... Ήρθε ένα σύννεφο το βράδυ και με τύλιξε, πριν να προλάβω να σκεφτώ γέμισε η νύχτα αστραπές κι ώσπου να βρω κάτι να πω η νύχτα μίλησε, η νύχτα είπε πως απόψε είναι νύχτα για ευχές... Τα πλάσματα τριγύρω ησυχάσαν, μόνο το δέντρο της σιωπής,το δέντρο της σιωπής άπλωσε λίγο τα κλαδιά του και με φτάσαν, είχαν τα λόγια που θα πω μέσα στα φύλλα του φολιές: Θέλω έναν ήλιο το πρωί πάνω απ'τη θάλασσα, έναν άνεμο το απόγευμα να διώχνει τις σκιές, ένα σύννεφο το βράδυ,ένα σύννεφο που οι κεραυνοί του να φωτίζουνε στα βράχια τις μορφές όλων αυτών που ονειρεύτηκαν να ζήσουν ένα ταξίδι μακρινό μα δεν προλάβανε αυτούς, αυτούς που δεν προλάβαν να γυρίσουν απ'το ταξίδι που οι άλλοι ονειρεύτηκαν απλώς... Αυτά είχα να τους πω όμως δε μίλησα, μ'άρεσε όπως την κοιτάζανε οι λύκοι από μακριά, αγκάλιασα τη νύχτα και τη φίλησα, ήτανε ωραία τα φιλιά... ήτανε ωραία τα φιλιά... ήτανε... Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: MARIOS on February 04, 2007, 16:41:36 pm Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Εγώ είμ' εγώ Δεν είμαι ο τύπος ο γνωστός επιφανής και κοσμικός ούτε σε κόμμα αρχηγός να βγαίνω στις ειδήσεις. Δεν είμαι ο τύπος ο γνωστός ούτε της δόξας κυνηγός σε σήριαλ ηθοποιός να με χειροκροτήσεις. Εγώ ειμ' εδώ και τα 'χω βρει με τη δική μου φάτσα κι' ας είμαι αδέσποτο σκυλί και μπερδεμένη ράτσα. Κράτα εσύ το όνομα κρατάω εγώ τη χάρη κράτα εσύ όλη τη γη κρατάω το φεγγάρι. Δεν είμαι μόδα εποχής με ένδυμα περιωπής για δυο φεγγάρια εραστής να με ακολουθήσεις. Δεν είμαι ο τύπος ο σωστός ο έρωτας σου ο χθεσινός και ευεργέτης εθνικός άγαλμα να μου στήσεις. Αυτό το τραγούδι μου αρέσει πάρα πολύ!!!! Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: MARIOS on February 04, 2007, 16:47:26 pm Βασίλης Παπακωνσταντίνου -Χρειάζομαι Αγάπη Σου απλώνω το χέρι, το δικό σου δεν δίνεις. Σου απλώνω χαμόγελα, μισά μου τ' αφήνεις. Όλα φταίνε για σένα για το μαύρο σου χάλι μα το χάλι το δικό μου δεν το παίρνεις χαμπάρι. Θλιβερές συγκινήσεις συναντάω στο πηγάδι που βουτάω συνέχεια και ένα χέρι με βγάζει. Με ανόητες σκέψεις που με κάνουν χαμίνι να καώ δίχως άλλο στης ζωής το καμίνι. Μα χρειάζομαι αγάπη, χρειάζομαι εσένα δε σε βρίσκω ακόμα γιατί δε βρίσκω εμένα. Σε στρατόπεδα "ελεύθερα" στην ουρά περιμένω, ν' αποκτήσω συνήθειες που καθόλου δεν θέλω. Μα τις παίρνω ευχαρίστως αφού φοβάμαι να χάσω κι έτσι ανήκω σ' αυτούς που την καλή θα την πιάσουν. Μια Πόρσε γυρίζει το κορμί μου με χίλια κι ένα σπίτι χλιδάτο μου ζεσταίνει τα χείλια. Μηχανάκια μικρά σταματούν τα γιατί μου, αγοράζω τα πάντα για να αλλάξει η ζωή μου. Μα χρειάζομαι αγάπη, χρειάζομαι εσένα δε σε βρίσκω ακόμα γιατί δε βρίσκω εμένα. Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on February 09, 2007, 18:53:09 pm Αερικό -Παύλος Παυλίδης Σβήνω απ'την άμμο όλα τα χνάρια απόψε που σε κυνηγάνε, ξέρεις δε φταίνε τα λιοντάρια, αν μείνουν νηστικά πεινάνε... Υποταγμένα σε κριτές, υποκριτές και τους μοιραίους κήρυκες που από ουρανούς κι από άμβωνες ωραίους... λένε πως σ'έφερε ως εδώ μαύρο καράβι,μέγα πάθος όμως το ξέρουν κατά βάθος... Αερικό είσαι,αερικό... Αερικό είσαι,αερικό... Όσοι δε θέλουν να θυμούνται πότε και που αντισταθήκαν, ποια τείχη γκρέμισες και βγήκαν, ποιες φυλακές να μη φοβούνται... τώρα σε θέλουνε σκυφτό, τώρα σε θέλουν νικημένο, ανήμπορο κι υποταγμένο για να ξεχνάνε αυτό που ήταν... Θα 'ρθει μια μέρα ένα παιδί, τη μέρα που θα επιστρέψεις, θα 'ρθει αυτό,μην το γυρέψεις και θα σου πει... Αερικό είσαι,αερικό... Αερικό είσαι,αερικό... Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Turambar on February 10, 2007, 00:14:19 am ::)
Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Nick_nAME on February 10, 2007, 21:44:14 pm Παύλος Παυλίδης - Στο βράχο Στέκομαι στην άκρη του γκρεμού και κοιτάω όλους αυτούς που τους έσπρωξε ένα χέρι κι αναγκάστηκαν να βγάλουνε φτερά τώρα τους φωτίζει αυτό το υπέροχο αστέρι τους κοιτάω να πλανιούνται μακρυά πέρα από τα πέρατα πέρα από τα πέρα μέρη κάποιος πλησιάζει σα να θέλει να μου πει κάποιος απ'αυτούς θα ξέρει κάποιος πλησιάζει σα να θέλει να μου πει άσε τη ζωή να λιώνει μέσα στα χέρια της σαν χιόνι Στέκομαι στην πόρτα σου μπροστά και διαβάζω ένα μήνυμα γραμμένο με μαχαίρι ότι έπρεπε να φύγουνε ξανά ότι τώρα διασχίζουν το μεγάλο μεσημέρι και την πιο παραμυθένια αμμουδιά πέρα από τα πέρατα πέρα από τα πέρα μέρη κάποιος πλησιάζει σα να θέλει να μου πει κάποιος απ'αυτούς θα ξέρει κάποιος πλησιάζει σα να θέλει να μου πει Μη με ρωτάς αν η αγάπη ανασταίνει μου είπε κάποιος κάποτε το είδε να συμβαίνει θυμήσου, τότε που σ'άφησαν μονάχο τον σκορπιό που βρήκες όταν σήκωσες το βράχο το βράχο, που επάνω του το κάστρο φτάνει στους ουρανούς για ναύτες σαν κι αυτούς λιμάνι κάνει να ακούγεται κι αυτό το βράδυ ο ήχος απ'τα κέρματα που ρίχνει στο πηγάδι,η μόίρα θυμάμαι τ'αρωμά της τους σκύλους που ησυχάζανε κάτω απ'τα βλέματά της πήγαινε δε θα το μετανιώσεις πες της πως ήρθες εσύ και θα το νιώσεις θα νιώσεις στο πλάι σου την πνοή της μια νύχτα με πανσέληνο στο ιπτάμενο χαλί της Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Nick_nAME on February 10, 2007, 21:46:39 pm Ντίνος Σαδίκης - Δεν ήταν απαισιόδοξο τραγουδάκι Δεν ήταν απαισιόδοξο τραγουδάκι ίσως να σου το'χω πει κι άλλη μια φορά μ'άμα με πρόσεχες κι εσύ λιγάκι ίσως θα σου το ψιθύριζα πιο μπροστά. Δεν ήταν απαισιόδοξο τραγουδάκι στα λερωμένα σεντόνια η μπουκάλα κι εσύ κι αν νιώθω τώρα κουρντιστό παιχνιδάκι να μην ξεχνάς τα παζάρια που'χουν προηγηθεί. Δεν ήταν απαισιόδοξο τραγουδάκι νυχτερινή καντάδα σ΄'εναν με περίσσια ζωή στα μάτια σου λοιπόν αυτά μικρό γυφτάκι είδα ότι ήμουν μια μεγάλη συνεχής αναβολή. Δεν ήταν απαισιόδοξο τραγουδάκι το πώς κατάντησε τώρα ούτε είχα φανταστεί τάχα να είναι η δικιά μου ανάγκη ζαλάδα πρόστυχη να τρέχω μέσα στη βροχή. Μ'ένα χορό που δεν αντέχεις να με βλέπεις φεύγω σ΄'ενα σταθμό που χρόνια τη ζωή μου περιμένω... Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on February 11, 2007, 00:56:34 am Παύλος Παυλίδης - Στο βράχο Στέκομαι στην άκρη του γκρεμού και κοιτάω όλους αυτούς που τους έσπρωξε ένα χέρι κι αναγκάστηκαν να βγάλουνε φτερά τώρα τους φωτίζει αυτό το υπέροχο αστέρι τους κοιτάω να πλανιούνται μακρυά πέρα από τα πέρατα πέρα από τα πέρα μέρη κάποιος πλησιάζει σα να θέλει να μου πει κάποιος απ'αυτούς θα ξέρει κάποιος πλησιάζει σα να θέλει να μου πει άσε τη ζωή να λιώνει μέσα στα χέρια της σαν χιόνι Στέκομαι στην πόρτα σου μπροστά και διαβάζω ένα μήνυμα γραμμένο με μαχαίρι ότι έπρεπε να φύγουνε ξανά ότι τώρα διασχίζουν το μεγάλο μεσημέρι και την πιο παραμυθένια αμμουδιά πέρα από τα πέρατα πέρα από τα πέρα μέρη κάποιος πλησιάζει σα να θέλει να μου πει κάποιος απ'αυτούς θα ξέρει κάποιος πλησιάζει σα να θέλει να μου πει Μη με ρωτάς αν η αγάπη ανασταίνει μου είπε κάποιος κάποτε το είδε να συμβαίνει θυμήσου, τότε που σ'άφησαν μονάχο τον σκορπιό που βρήκες όταν σήκωσες το βράχο το βράχο, που επάνω του το κάστρο φτάνει στους ουρανούς για ναύτες σαν κι αυτούς λιμάνι κάνει να ακούγεται κι αυτό το βράδυ ο ήχος απ'τα κέρματα που ρίχνει στο πηγάδι,η μόίρα θυμάμαι τ'αρωμά της τους σκύλους που ησυχάζανε κάτω απ'τα βλέματά της πήγαινε δε θα το μετανιώσεις πες της πως ήρθες εσύ και θα το νιώσεις θα νιώσεις στο πλάι σου την πνοή της μια νύχτα με πανσέληνο στο ιπτάμενο χαλί της Ντίνος Σαδίκης - Δεν ήταν απαισιόδοξο τραγουδάκι Δεν ήταν απαισιόδοξο τραγουδάκι ίσως να σου το'χω πει κι άλλη μια φορά μ'άμα με πρόσεχες κι εσύ λιγάκι ίσως θα σου το ψιθύριζα πιο μπροστά. Δεν ήταν απαισιόδοξο τραγουδάκι στα λερωμένα σεντόνια η μπουκάλα κι εσύ κι αν νιώθω τώρα κουρντιστό παιχνιδάκι να μην ξεχνάς τα παζάρια που'χουν προηγηθεί. Δεν ήταν απαισιόδοξο τραγουδάκι νυχτερινή καντάδα σ΄'εναν με περίσσια ζωή στα μάτια σου λοιπόν αυτά μικρό γυφτάκι είδα ότι ήμουν μια μεγάλη συνεχής αναβολή. Δεν ήταν απαισιόδοξο τραγουδάκι το πώς κατάντησε τώρα ούτε είχα φανταστεί τάχα να είναι η δικιά μου ανάγκη ζαλάδα πρόστυχη να τρέχω μέσα στη βροχή. Μ'ένα χορό που δεν αντέχεις να με βλέπεις φεύγω σ΄'ενα σταθμό που χρόνια τη ζωή μου περιμένω... :-[ :) Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on February 11, 2007, 01:01:33 am Νάυλον ντέφια ψόφια κέφια- Σπυριδούλα Τετρακόσιες δραχμές ζητάς Να μου παίξεις παλιά τραγουδάκια Μου θρονιάστηκες σαν κερατάς Σε αρτίστικα μπαρ στα Κολωνάκια Μελέτησες τον μπαγλαμά φοράς και γιλεκάκι Και σταυροπόδι στάζεις τις πενιές Προπάντων η παράδοση στραβά το καβουράκι Και μόρτικα τη βγαίνεις στις μικρές τις μάγκισσες Σε μεθάει το παράπονο Και με πρήζεις με νάιλον ντέφια Με σκεπάζεις με σάβανο Και τη νύχτα μου σπας με ψόφια κέφια Αγόρασες και τον λουλά απ' το Μοναστηράκι Ο Μάρκος θα σου τράβαγε τ' αυτί Και τώρα που μας έγινες μοντέρνο κουτσαβάκι Δε ρίχνεις και σε μας τη συνταγή τη πονηρή Κάποιο βράδυ μες στη σχολή Είπες είμαι γιάνκης ατζέντης Τα 'κανες κάτω απ' τη προτομή Και ακόμα περνιέσαι λεβέντης ^band^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on February 11, 2007, 01:39:11 am Ένα ταξίδι -Στρογγυλό Κίτρινο Όταν βλέπω τις πληγές μου μπροστά στο ηλιοβασίλεμα να πέφτουν γέρνω σε σένα που 'σαι πλάι μου και σε ρωτώ Εμείς οι δύο θα παρθούμε μαζί για τις τροχιές των πόθων Πάμε για ένα άγνωστο ταξίδι θαυμάστε ταξιδιώτες χωρίς θέσεις Δεν θα τελειώσει ποτέ αυτό το άγνωστο ταξίδι και οι αλήθειες που κρύβονται δειλές θα τις ξεδιπλώνουμε μονάχοι Γύρω μας τώρα όλα φαίνονται σαν ξένα κι αυτή η πόλη μας στριμώχνει από παντού σαν να μας καταπιεί σαν να μας φτύσει Πάμε για ένα άγνωστο ταξίδι θαυμάστε ταξιδιώτες χωρίς θέσεις Δεν θα τελειώσει ποτέ αυτό το άγνωστο ταξίδι και οι αλήθειες που κρύβονται δειλές θα τις ξεδιπλώνουμε μονάχοι Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on February 11, 2007, 03:15:55 am Βάλτε να πιούμε- Διάφανα Κρίνα Τα όνειρα που βυζάξαμε με της καρδιάς μας το αίμα Πεταξαν και χαθήκανε μες της ζωής το ρέμα Μα τάχα εμείς παντοτινά τ' άφταστα θα ζητούμε; Βάλτε να πιούμε Τα περασμένα σβήσανε, το τώρα δε θα μείνει Τροφή των χοίρων έγιναν και οι πιο λευκοί μας κρίνοι Μα τάχα πρέπει τους νεκρούς αιώνια να θρηνούμε; Βάλτε να πιούμε Αδέλφια κάτω η βάρκα μας στο μόλο μας προσμένει Ελάτε οι ταξιδιάρηδες να πιούμε συναγμένοι Στο περιγιάλι το φαιδρό ας γλεντοτραγουδούμε Βάλτε να πιούμε Τάχατε κι όποιος δε μεθά κι όποιος δεν τραγουδήσει κι όποιος στ' αγκάθια περπατά μια μέρα δεν θ' αφήσει τ' αγαπημένο μας νησί που έτσι γερά πατούμε Βάλτε να πιούμε Πες μας που πάει ο άνθρωπος τον κόσμο σαν αφήνει πες μας που πάει ο άνεμος, που πάει η φωτιά σαν σβήνει σκιές ονείρων είμαστε, σύννεφα που περνούμε Βάλτε να πιούμε Στο ξέχειλο ποτήρι μας είναι όλα εκεί γραμμένα Καπνοί 'ναι τα μελλούμενα κι αφρός τα περασμένα καπνός κι αφρός το γέλιο μας κι εμείς που τραγουδούμε Βάλτε να πιούμε ʼκουσε δε βιαζόμαστε να φύγουμε βαρκαρη μα σαν είναι ώρα γνέψε μας, δε σου ζητούμε χάρη μα όσο να φύγεις πρόσμενε κι αν θέλεις σε κερνούμε Βάλτε να πιούμε ^sfinaki^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on February 17, 2007, 01:49:45 am Το πιο μεγάλο ψέμα-Τσακνής Διονύσης Τα ψέματα που είπα στη ζωή μου ζητήσαν ένα βράδυ ανακωχή Καθίσανε απέναντι να βρουν εδώ μαζί μου το πιο μεγάλο ψέμα που 'χω πει Τους φόβους μου τους ξόρκιζα στα φώτα τους έκρυβα στου κόσμου τη βουή Ήθελαν να 'μαι μόνος μου, να φεύγω σαν και πρώτα ένα αθώο ψέμα, είναι αυτό το ψέμα που 'χω πει Τα λάθη μου τα δίκαζα τις νύχτες φυλάκιζα τα λόγια στη σιωπή Σ' εμάς της είπα κάποτε ταιριάζουν μόνο οι αλήθειες το πιο μεγάλο ψέμα, είναι αυτό το ψέμα που 'χω πει Αγάπες εμπιστεύτηκα στο χρόνο και φίλους που τους άδειασε η ζωή Τα όνειρα δεν χάνονται, λίγο αλλάζουν μόνο είναι και αυτό το ψέμα ένα μεγάλο ψέμα που 'χω πει Τα λάθη μου... Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on February 17, 2007, 01:54:04 am Ρωγμές-Τσακνής Διονύσης ^guitar^Μονάχος στη πόλη, βαθιά νυχτωμένος σκοπός και ελπίδα καμιά συνήθειες χρόνων και κόπος χαμένος αλήτης καιρός με χτυπά Γυρίζω σα σβούρα, στο ίδιο σημείο κραυγές ενοχής και θυμού ακόμα κι' ο έρωτας μου φαίνετ' αστείος επαίτης θεός του συρμού Και μοιάζει η αλήθεια μου πελώριο ψέμα σε τοίχο η φωνή μου χτυπά ανοίγω τα μάτια, σηκώνω το βλέμμα ξημέρωσε και έξω φυσά Αμέτρητες πόρτες στη πλάτη μου κλείνουν ρωγμές στο κορμί μου παντού κι' εγώ ξενυχτάω, φουμάρω και πίνω μ' αυτό το ρεφρέν του χαμού Και μοιάζει η αλήθεια μου... Ταξίδι πικρό σε άγνωστα μέρη στους δρόμους του νου θα χαθώ στροφή επιτόπου απλώνω το χέρι χιονίζει τοπίο υγρό Και μοιάζει η αλήθεια μου... Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on February 17, 2007, 02:02:01 am Χάνομαι-Lost Bodies Τα μάτια σου με μαγέψανε δεν μπορώ καθόλου, ονειρεύομαι ταξιδεύει η σκέψη, σταματάει σε 'σένα ένα τείχος γλυκό τα χείλη σου. Μα περνάει η ώρα, κοιτάς το ρολόι σου σηκώνεσαι και φεύγεις μακρυά και δεν μπορώ, δεν μπορώ να σε σταματήσω είσαι η θάλασσα κι είμαι η ακτή. Περπατώ, μα δε ξέρω που πάω περπατώ, όλοι οι δρόμοι οδηγούν σε 'σένα μα χάνομαι, χάνομαι. Τα φώτα όλα είναι σβηστά τα χέρια μου κι αυτά τυφλά φωνάζω εσένα, μ' ακούνε όλοι με κοιτάζουνε, με λένε τρελό Μα στ' αλήθεια είμαι είμαι για σένα πρωινή σιωπή η στιγμή μια ζωή κι είσαι η κραυγή του δάσους τη νύχτα ο άνεμος κάτω απ' τη φτερούγα μου Περπατώ, μα δε ξέρω που πάω περπατώ, όλοι οι δρόμοι οδηγούν σε 'σένα μα χάνομαι, χάνομαι. :-[ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: xenia on February 17, 2007, 02:02:44 am :-[
Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on February 19, 2007, 23:40:25 pm Χωρίς κανόνα -Ντίνος Σαδίκης Είμαι ένα φύλλο του φθινόπωρου που πέφτει, είμαι ένα στρώμα από φύλλα πεταμένα κι αυτό το κίτρινο το χώμα που με βάφει, κάποια στιγμή θα γίνει ένα και με μένα Θα πλανηθώ μεσ' στις πτυχές του δέρματος σου, θ' ακολουθώ κάθε τυχαία χαραγή σου κι όπου με βγάλει θα φωλιάσω το χειμώνα, χωρίς κανόνα! Είμαι μια δύναμη κρυμμένη και το ξέρω όμως δε ξέρω τι ζημιά μπορώ να κάνω, Ζω σ' ένα πόλεμο που τρώει τα σωθικά μου, που όμως κάποτε θα φάει και εμένα. Στην μυρωδιά σου να μεθάω και να χάνομαι, μόνο το χρώμα της πνοής σου να αισθάνομαι. Έτσι ζεστά θα τον περάσω τον χειμώνα, χωρίς κανόνα! Είμαι ποτάμι που παρέσυρε τα δέντρα, κάθε σταγόνα μου τα φύλλα τους δροσίζει, μα δεν αρκει αυτό ζωή για να τους δώσει κι έτσι όλο κλέβουνε ζωή μόνο από μένα. Πού θα με παν αυτοί οι δρόμοι σου δεν ξέρω κι αυτό το άγνωστο με κάνει και σε θέλω. Σ' αυτό το αίνιγμα κουρνιάζω τον χειμώνα χωρίς κανόνα! Είμαι ένα πλάτωμα, μια βάση για πυραύλους, είμαι ένας πύραυλος που έκαψε τη βάση κι αυτή η θλίψη μου δεν θα σβήστει στ' αστέρια, γι' αυτό θλιμμένο βλέπετε πάντα εμένα. Κι έτσι όπως βλέπω να σε σέρνω και να σέρνομαι κι όταν σε παίρνω να πετάμε και να φεύγουμε, θα τον μπερδέψουμε για πάντα τον χειμώνα, χωρίς κανόνα! Ο χαμένος τα παίρνει όλα-Γιάννης Αγγελάκας Γλένταγες στους ουρανούς με ζάρια και χαρτιά Και ξάφνου στα σκοτάδια μας γκρεμίστηκες με φόρα. Τώρα κρυώνεις και πεινάς μ' άστο σε μας για σένα βράζει αυτή η άδεια κατσαρόλα Μη δίνεις σημασία που όλα γίναν βιαστικά κι αν επρόλαβες να πεις δυο τρία λόγια. Το ξες πως είναι κερδισμένος τελικά όποιος χαμογελάει μπροστά στην καρμανιόλα. Άπλωνες στα σύννεφα μια τσόχα και με μιας, έναν αιώνα κέρδιζες ποντάροντας μια ώρα. Τώρα θυμώνεις, ξεφυσάς κι όλο ρωτάς που σταματάει αυτή η άγρια κατηφόρα. Μη δίνεις σημασία που όλα γίναν βιαστικά κι αν επρόλαβες να πεις δυο τρία λόγια. Το ξες πως είναι κερδισμένος τελικά όποιος χαμογελάει μπροστά στην καρμανιόλα. Δεν πειράζει που δε σου 'ρθε η ζαριά τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα Το λέει κι ένα τραγούδι που μας μάθαιναν παλιά... Ο χαμένος τα παίρνει όλα. Μη γκρινιάζεις που δε σου 'ρθε η ζαριά τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα Το λέει κι ένα τραγούδι που μας μάθαιναν παλιά Ο χαμένος τα παίρνει όλα. ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Turambar on February 19, 2007, 23:41:58 pm Χωρίς κανόνα -Ντίνος Σαδίκης Ο χαμένος τα παίρνει όλα-Γιάννης Αγγελάκας Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: meltemi on February 20, 2007, 09:53:01 am Ο χαμένος τα παίρνει όλα-Γιάννης Αγγελάκας ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Zarathoustra on February 22, 2007, 07:47:22 am Πίσσα και πούπουλα
Δυο δευτερόλεπτα Τα πόδια σου, αφήσαν το περβάζι κι είσαι μετέωρος, σα το φεγγάρι. Το βλέμμα σου, καρφώνεται στο έδαφος που πλησιάζει, λυτρωτικά απειλητικό. Δυο δευτερόλεπτα σου μείναν ν' αναπνεύσεις, το οξυγόνο,μιας στερνής αυγής, δυο δευτερόλεπτα που μοιάζουν σαν αιώνας, κι η ζωή σου όλη από τα μάτια σου περνά. Ο χρόνος πια, σταμάτησε για σένα κι η ιστορία, ξανά απ' την αρχή. Το πρώτο φως, της ώρας που γεννιόσουν κάποια πράγματα, που είχαν ξεχαστεί. Δυο δευτερόλεπτα σου μείναν ν' αναπνεύσεις, το οξυγόνο, μιας στερνής αυγής δυο δευτερόλεπτα που μοιάζουν σαν αιώνας, κι η ζωή σου όλη από τα μάτια σου περνά Σαν ένα σήριαλ, είδες τη ζωή σου σιγά-σιγά, από μπροστά σου να περνά. Μα τώρα όμως, ακούμπησες στο χώμα κι αν μετάνιωσες πια είναι αργά Ο πόνος φεύγει, αργά απ' το σώμα κι εσύ μετράς, τις αναπνοές. Η τελευταία, εικόνα της ζωής σου είναι το αίμα σου, που σιγά σιγά κυλά Δυο δευτερόλεπτα σου μείναν ν' αναπνεύσεις, το οξυγόνο,μιας στερνής αυγής, δυο δευτερόλεπτα που μοιάζουν σαν αιώνας, κι η ζωή σου όλη από τα μάτια σου περνά. Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: morax on February 22, 2007, 14:35:10 pm Πίσσα και πούπουλα Δυο δευτερόλεπτα Τ Ε Λ Ε Ι Ο ! ! ! Γαματη η περιγραφη της αυτοκτονιας.Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: MARIOS on February 22, 2007, 14:39:14 pm Πίσσα και πούπουλα Δυο δευτερόλεπτα Τα πόδια σου, αφήσαν το περβάζι κι είσαι μετέωρος, σα το φεγγάρι. Το βλέμμα σου, καρφώνεται στο έδαφος που πλησιάζει, λυτρωτικά απειλητικό. Δυο δευτερόλεπτα σου μείναν ν' αναπνεύσεις, το οξυγόνο,μιας στερνής αυγής, δυο δευτερόλεπτα που μοιάζουν σαν αιώνας, κι η ζωή σου όλη από τα μάτια σου περνά. Ο χρόνος πια, σταμάτησε για σένα κι η ιστορία, ξανά απ' την αρχή. Το πρώτο φως, της ώρας που γεννιόσουν κάποια πράγματα, που είχαν ξεχαστεί. Δυο δευτερόλεπτα σου μείναν ν' αναπνεύσεις, το οξυγόνο, μιας στερνής αυγής δυο δευτερόλεπτα που μοιάζουν σαν αιώνας, κι η ζωή σου όλη από τα μάτια σου περνά Σαν ένα σήριαλ, είδες τη ζωή σου σιγά-σιγά, από μπροστά σου να περνά. Μα τώρα όμως, ακούμπησες στο χώμα κι αν μετάνιωσες πια είναι αργά Ο πόνος φεύγει, αργά απ' το σώμα κι εσύ μετράς, τις αναπνοές. Η τελευταία, εικόνα της ζωής σου είναι το αίμα σου, που σιγά σιγά κυλά Δυο δευτερόλεπτα σου μείναν ν' αναπνεύσεις, το οξυγόνο,μιας στερνής αυγής, δυο δευτερόλεπτα που μοιάζουν σαν αιώνας, κι η ζωή σου όλη από τα μάτια σου περνά. Τρομερό!!!!!!!!!!!!! Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: morax on February 27, 2007, 13:22:38 pm Χ Α Σ Μ Α "Κλώνος" Πέρασαν χρόνια και γυρίζω και θα χαράξω όσα το δρόμο τους τραβήξαν μ'όλες τις σκέψεις της αλήθειας τώρα κλεισμένες πόρτες που ποτέ τους δεν ανοίξαν. Ξέρω, τα πάντα έχουν αλλάξει κι όμως θυμάμαι πως το χρώμα τους γνωρίζω γύρισα σκοτεινός, νεκρός κεραυνός εφιάλτης, πόνος, λιώνω στο κεφάλι σα νεκρός. Ξύπνησα πάλι κουρδισμένος σα να με γέννησε η ίδια ιστορία σ'αυτή την πόλη εγκλωβισμένος παραπατώ στου χρόνου την αμηχανία. Ψάχνω στο όμορφο παρόν μου και βρίσκω ανθρώπους που στο πρόσωπο μου μοιάζουν μα όταν σκεφτώ την απουσία μου, φως έγινα σκιά, χαραμίστηκα για να΄μαι δυνατός. Μες το μυαλό μου λογική και απάτη λέξεις χαμένες μέσα στο σκοτάδι θα το πιστέψω πως αυτό που ζω είναι η ζωή μου φυλακισμένος σε κλουβί. Μόνο για να'μαι προδωμένος θα ζήσω χρόνια μιζέριας γεμάτα ευτυχία κι απ'τη ζωή μαγνητισμένος θα κρατηθώ κενός με ηλίθια αστεία. Ξέρω, θα ζω για να υπάρχω κι όμως δε βλέπεις το φως στο παράθυρο που ανοίγω πόσες φορές θα σου το πω, είμαι εδώ είμαι ζωντανός κι ήρθα πάλι να σε βρω. Κλώνος... Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: λήθη on February 28, 2007, 00:28:33 am Στην Κ. Στίχοι: Παύλος Σιδηρόπουλος Μουσική: Παύλος Σιδηρόπουλος Πρώτη εκτέλεση: Παύλος Σιδηρόπουλος Όταν κάποιο βράδυ θα σε ξυπνήσει απότομα η κραυγή σου Και τρέξεις στη μαμά σου να το πεις Και κείνη τρομαγμένη μες στο ψυγείο κλείσει τη φωνή σου Μα θα 'ναι αργά μεσάνυχτα και θα 'χεις κουραστεί Όταν θ'αγαπήσεις το γέλιο σου και την αναπνοή σου Και δεις πως έχεις κάτι να μας πεις Στο πλάι σου ο άνθρωπος που διάλεξες βιτρίνα στη ζωή σου Τριάκοντα αργύρια αντίτιμο σιωπής Πες μας τι θα γίνει αν κάποτε θ' αγγίξεις το κορμί σου Και το βρεις τσακισμένο απ'τις πληγές Και γύρω σου κούκλες χλωμές ανίκανες ν' ακούσουν τη φωνή σου Κι οι αλήθειες σου να σέρνονται στο πάτωμα γυμνές Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on February 28, 2007, 02:49:54 am Magic De Spell-Εμένα οι φίλοι μου(τραμπάλα στις ταράτσες) (Ποίηση Κατερίνας Γώγου) Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά που κάνουν τραμπάλα στις ταράτσες ετοιμόρροπων σπιτιών. Εξάρχεια, Πατήσια, Μεταξουργείο, Μετς. Κάνουν ό,τι λάχει. Πλασιέ τσελεμεντέδων και εγκυκλοπαιδιών φτιάχνουν δρόμους και ενώνουν ερήμους διερμηνείς σε καμπαρέ της Ζήνωνος επαγγελματίες επαναστάτες παλιά τους στρίμωξαν και τα κατέβασαν τώρα παίρνουν χάπια και οινόπνευμα να κοιμηθούν, αλλά βλέπουν όνειρα και δεν κοιμούνται. Εμένα οι φίλες μου είναι σύρματα τεντωμένα στις ταράτσες παλιών σπιτιών. Εξάρχεια, Βικτώρια, Κουκάκι, Γκύζη. Πάνω τους έχετε καρφώσει εκατομμύρια σιδερένια μανταλάκια τις ένοχες σας αποφάσεις συνεδρίων δανεικά φουστάνια σημάδια από καύτρες περίεργες ημικρανίες απειλητικές σιωπές κολπίτιδες ερωτεύονται ομοφυλόφιλους τριχομονάδες καθυστέρηση. Το τηλέφωνο το τηλέφωνο το τηλέφωνο σπασμένα γυαλιά το ασθενοφόρο κανείς. Κάνουν ό,τι λάχει. Όλο ταξιδεύουν οι φίλοι μου γιατί δεν τους αφήσατε σπιθαμή για σπιθαμή. Όλοι οι φίλοι μου, ζωγραφίζουνε με μαύρο χρώμα γιατί τους ρημάξατε το κόκκινο γράφουνε σε συνθηματική γλώσσα. γιατί η δική σας, μόνο για γλύψιμο κάνει. Οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά και σύρματα στα χέρια σας. Στο λαιμό σας. Οι φίλοι μου. Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: meltemi on March 01, 2007, 05:05:35 am Θα χαθώ Θεοτοκάτος Πέτρος Ξέρω πως τα λόγια βιάζουν τη σιωπή γεμίζει ο χώρος ηδονές μια πλαστική στιγμή μια τρύπα μες στα σύννεφα μια τρύπα στο κορμί κοιτάζω στο καθρέπτη το τέλος μου είναι εκεί Και θα χαθώ θα χαθώ θα χαθώ ένα πρωί σε μια ελεύθερη ιδέα αναρχική εκεί που ο έρωτας θα είναι πάντα γιορτή θα χαθώ, θα χαθώ ένα πρωί Τις νύχτες μας ιδρώνουμε βρίζοντας το θεό φτιάχνουμε αγάλματα έρωτες με θάνατο και αλκοόλ μια μέρα θα τους δείξω εγώ μια μέρα φωτεινή θα τρέξουν σα τυφλό πουλί με δίχως πόνου κραυγή Και θα χαθώ θα χαθώ θα χαθώ ένα πρωί σε μια ελεύθερη ιδέα αναρχική εκεί που ο έρωτας θα είναι πάντα γιορτή θα χαθώ, θα χαθώ ένα πρωί Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: morax on March 01, 2007, 13:56:49 pm B O Ο T S Τ R Ο Κ E ^ivres^"Αλκοολικός" ^ivres^ ^sfinaki^ Η κοινωνια με εχει απορριψει γιατι δεν ειμαι κανονικος. Κι απ'το σχολειο με εχουνε διωξει γιατι ημουνα λεει ταραχοποιος. Η γκομενα μου με εχει αφησει γιατι δεν ειμαι ο πιο σωστος. Ω τι ωραια που ειναι η ζωη μου,λεω να γινω αλκοολικος. Ολοι με βριζουν,με ξεφτιλιζουν. Δεν με γουσταρουν και μ'αποφευγουν. Γιατι δεν εχω αυτα που θελουν. Γιατι φρικαρουν σαν με κοιτουν. Απο το σπιτι μου τωρα εχω φυγει.Θελω να ζησω πια μοναχος. Το παρελθον μου τωρα ξεχναω.Θα προχωραω παντα εμπρος. Ομως ο κοσμος τωρα ειναι τετοιος ,που δεν με κανει πια να γελω. Μα εγω τον εφτιαχνω παντα ωραιο,μεσα απο τα ξυδια που τωρα θα πιω. Ολοι με βριζουν,με ξεφτιλιζουν. Δεν με γουσταρουν και μ'αποφευγουν. Γιατι δεν εχω αυτα που θελουν. Γιατι φρικαρουν σαν με κοιτουν. Τωρα γυρναω μεσα στους δρομους.Πινοντας ξυδια να ξεχαστω. Με μια ρετσινα παντα στο χερι.Σαν το γατί ξερνοβολω. ^puke^ Μεσα στο κεφαλι μου ολα γυριζουν.Κι οπου σταθω παραπατω. Και ο κοσμος που με προσπερναει μ'αποκαλει αλκοολικο. Ολοι με βριζουν,με ξεφτιλιζουν. Δεν με γουσταρουν και μ'αποφευγουν. Γιατι δεν εχω αυτα που θελουν. Γιατι φρικαρουν σαν με κοιτουν. Μ Π Ε Κ Ρ Α Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: meltemi on March 04, 2007, 18:05:28 pm Βασίσου πάνω σου Στίχοι: Πράσσειν Άλογα Μουσική: Πράσσειν Άλογα Πρώτη εκτέλεση: Πράσσειν Άλογα Δεν με νοιάζει τι λες δεν με νοιάζει τι κάνεις Μπορείς άμα θέλεις να φτάσεις ψηλά ή να κρυφτείς, να πεθάνεις Δεν έχω καιρό Μαζί σου να χάσω Τα όνειρα που για καιρό κυνηγώ Για σένα δεν θα χαλάσω Έτσι σκληρή είν' η ζωή να το ξέρεις Μέσα σου ψάξε για να μην υποφέρεις Βασίσου πάνω σου Βασίσου πάνω σου Σταμάτα να κλαις Σταμάτα να σε λυπάσαι Ψάξε βαθιά τη δύναμη σου να βρεις Να πάψεις πια να φοβάσαι Στο λέω δεν έχω καιρό Μαζί σου να χάσω Τα όνειρα που για καιρό κυνηγώ Για σένα δεν θα χαλάσω Έτσι σκληρή είν' η ζωή να το ξέρεις Μέσα σου ψάξε για να μην υποφέρεις Βασίσου πάνω σου Βασίσου πάνω σου Βασίσου πάνω σου μην σταματάς πουθενά Υπάρχει μέσα σου αυτός ο θεός που ζητάς Βασίσου πάνω σου για την Ιωάννα και για το Εφάκι που της αρέσει πολύ :) Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: weliker on March 04, 2007, 18:07:26 pm αχ τι καλα :(
Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on March 21, 2007, 19:35:38 pm Σαν ηχώ -Λευκές Νύχτες Έχεις ήδη πια διαλέξει, θες να φύγεις μάκρια μα δεν είπες ούτε λέξη, χάθηκες στο πούθενα. Μια εικόνα που ξυπνάει και ζητάει πιο πολλά κι όσο πάει θα ζητάει της ζωής μου η ζημιά Σκέφτομαι τις άδειες νύχτες πως σ' αγγίζω και πονώ σαν σκιά να τριγυρίζω τον εφιάλτη σου να ζω Το όνομά σου σαν ηχώ που μου τρυπάει το μυαλό το όνομά σου σαν ηχώ σαν μια βουτιά στο κενό. Έχεις ήδη πια διαλέξει, θες να φύγεις μάκρια μα δεν είπες ούτε λέξη, χάθηκες στο πούθενα. Θέλησα να σε κρατήσω, να σου ρίξω στο κρασί σταχτη από το τσιγάρο που 'χες σβήσει μέρες πριν. Το όνομά σου σαν ηχώ που μου τρυπάει το μυαλό το όνομά σου σαν ηχώ σαν μια βουτιά στο κενό.. Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on March 21, 2007, 20:02:48 pm Το χαρούμενο τραγούδι της λύπης-Μαύρη Μαγιονέζα Τι ωραία που περνάμε.. όλοι Τι ωραία που περνάμε.. όλοι Τι ωραία,Τι ωραία Τι ωραία,Τι ωραία Σταμάτα να κλαις παλιάτσο Δεν είναι αυτή η δουλειά σου Εσύ πρέπει πάντα να χαμογελάς Στην αρένα που σου φτιάξαμε Χορδές κάνε τα δεσμά σου Παίξε μας τραγούδια της χαράς Τι ωραία που περνάμε όλοι εδώ κάτω Οι φωνές μας αντηχούν σ' όλη την πλάση Ακόμα και το μίσος μας είναι εδώ κεφάτο Βίαιοι, χαρούμενοι κορμπάρσοι. Τι ωραία,Τι ωραία Τι ωραία,Τι ωραία Σταμάτα να κλαις παλιάτσο Κάνε μας να γελάσουμε Φτιάξε μας το κέφι και τη ζωή Του κλουβιού, που σε κλείσαμε Τις αλυσίδες μας να ξεχα (χα-χα)σουμε, Του λείπει ξέρεις η ψυχή Τι ωραία που περνάμε όλοι εδώ κάτω Οι φωνές μας αντηχούν σ' όλη την πλάση Ακόμα και το μίσος μας είναι εδώ κεφάτο Βίαιοι, χαρούμενοι κορμπάρσοι. Σταμάτα να κλαις παλιάτσο Διασκέδασέ μας Κι ίσως μας μοιάσεις χωρίς πολύ πόνο Για την παρέα που κάνουμε Ευχαρίστησέ μας Τ' αδέλφια σου πάνε εμάς έχει μόνο Τι ωραία που περνάμε όλοι εδώ κάτω Οι φωνές μας αντηχούν σ' όλη την πλάση Ακόμα και το μίσος μας είναι εδώ κεφάτο Βίαιοι, χαρούμενοι κορμπάρσοι. Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on March 21, 2007, 20:15:51 pm Νιώθω ενοχές-Μπλε Χρώματα παντού, παραπονεμένα Ξέφωνα γελούν, στων ματιών το βλέμμα Τόσες ομορφιές έχω αλλοιώσει Χρώμα μουσικές που δεν έχω νιώσει Νιώθω ενοχές, νιώθω ενοχές Ρίχνω ένα ναι, τόσο δα θλιμμένο Γίνεται ουρλιαχτό νέγρου ειπωμένο Χρώμα, μουσική η ζωή γεμάτη Απόλλωνα, Θεέ, για κλείσε μου το μάτι Πάνω σε χορδές στάζουνε οι ήχοι Δάκρυα βιολιού μια φωνή που πείθει μέσα στην σιωπή σαξόφωνου βραχνάδα Ύφεση ζωής, μια σβησμένη δάδα Νιώθω ενοχές, νιώθω ενοχές Ρίχνω ένα ναι, τόσο δα θλιμμένο... Φοβάμαι-Μπλε Μέσα στα μαλλιά σου πετάω τις στιγμές μου μεθάω σ' αγαπώ και φεύγω Πάνω στα δυο χέρια σου λιώνω ένα στίχο σκοτώνω πάρε με μαζί σου Είσαι πολύ κοντά, Είσαι πολύ μακριά Φοβάμαι, φοβάμαι φοβάμαι μην ακούς τι λέω Σβήνω τ' όνομα σου και σβήνω τη ψυχή μου αφήνω σε φιλιά που καίνε Κοίτα πόσο έχω αλλάξει σα Θεός έχω στάξει Κυριακή ο χρόνος Είσαι πολύ κοντά, Είσαι πολύ μακριά Φοβάμαι, φοβάμαι φοβάμαι μην ακούς τι λέω Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Turambar on March 22, 2007, 02:01:07 am Μπλε πάουα!
Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: MARIOS on March 22, 2007, 16:43:14 pm Θα χαθώ-Θεοτοκάτος Ξέρω πως τα λόγια, βιάζουν την σιωπή. Γεμίζει ο χώρος ηδονές, μια πλαστική στιγμή. Μια τρύπα με' στα σύννεφα, μια τρύπα στο κορμί. Κοιτάζω στον καθρεύτη,το τέλος μου είσαι εσύ. Και θα χαθώ, θα χαθώ, θα χαθώ, ένα πρωί,σε μια ελεύθερη ιδέα, άναρχική,εκεί που ο έρωτας θα 'ναι, πάντα γιορτή,θα χαθώ θα χαθώ, ένα πρωί,ένα πρωί. Τις νύχτες μας ιδρώνουμε,βρίζοντας τον θεό. Φτιάχνουμε αγάλματα έρωτες, με θάνατο κι αλκοόλ. Μια μέρα θα τους δείξω εγώ, μια μέρα φωτεινή. Θα τρέξουν σαν τυφλό πουλί, με δίχως πόνο και κραυγή. Και θα χαθώ, θα χαθώ, θα χαθώ, ένα πρωί,σε μια ελεύθερη ιδέα, άναρχική,εκεί που ο έρωτας θα 'ναι, πάντα γιορτή,θα χαθώ θα χαθώ, ένα πρωί,ένα πρωί. Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on March 22, 2007, 16:47:33 pm Με τα χέρια στις τσέπες-Tsopana Rave Κυνηγάω φαντάσματα Σε μια έρημη πόλη Και στο δρόμο μου βρίσκω βουνά Περιμένω ν' ακούσω Λέξεις που να μ΄ αγγίζουν Μα συνέχεια γαβγίζουν σκυλιά Ξημερώνουνε πάντα όμορφες μέρες Μα περνάνε σα σφαίρες Έχω ρίξει το βάρος στο να βρω το φωτάκι Που ανάβει όταν σκέφτομαι κάτι Με τα χέρια στις τσέπες ξεκινάω το πρωί μου Σαν αόρατος άνθρωπος περνάω τη ζωή μου Με τα χέρια στις τσέπες κι έχω τόσα να κάνω Με τα χέρια στις τσέπες θα'μαι κι όταν πεθάνω Περπατώ στα χαλάσματα μιας υπέροχης μέρας κι'όλοι γύρω κοιτάνε λοξά. Περιμένω κονδύλι Απ΄ το θείο το Μπρούκλη Τη ζωή μου να φτιάξω σωστά Ξημερώνουνε πάντα όμορφες μέρες Μα περνάνε σα σφαίρες Ξημερώθηκα πάλι με κεφάλι καζάνι Και τα χέρια στις τσέπες βαθειά. Με τα χέρια στις τσέπες ξεκινάω το πρωί μου Σαν αόρατος άνθρωπος περνάω τη ζωή μου Με τα χέρια στις τσέπες κι έχω τόσα να κάνω Με τα χέρια στις τσέπες θάμαι κι όταν το κάνω Ξημερώνουνε πάντα όμορφες μέρες Μα περνάνε σα σφαίρες Ξημερώθηκα πάλι με τα χέρια στις τσέπες Να γυρνάω στους δρόμους ξανά Με τα χέρια στις τσέπες ξεκινάω το πρωί μου Περπατώ στα χαλάσματα με τα χέρια στις τσέπες Σαν αόρατος άνθρωπος περνάω τη ζωή μου Σαν αόρατος άνθρωπος με τα χέρια στις τσέπες Με τα χέρια στις τσέπες κι έχω τόσα να κάνω Με τα χέρια στις τσέπες είμαι κι όταν το κάνω Με τα χέρια στις τσέπες θάμαι κι όταν πεθάνω Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on March 22, 2007, 17:03:06 pm Ποιος θα διώξει μακριά την θλίψη-Λευκή Συμφωνία Μπλε ουρανός είναι ακόμα ψηλά Και ο ήλιος στην θέση του Μα εγώ απορώ ποιος θα μείνει αύριο να περιμένει τους θεούς Ναι οι δρόμοι μας στρωμένοι με χρυσό Και κανείς δεν ουρλιάζει πια Μα εδώ το μυαλό μου χάνεται καθώς καταδιώκω δαίμονες Ποιος, ποιος θα διώξει μακριά την θλίψη Κανείς δεν μπορεί κανείς δεν μπορεί Ναι, ποτέ δεν έμεινα στην χώρα μου Γυρνούσα χωρίς μορφή και ένιωθα την καρδιά μου να χτυπά Ούτε άνεμος, ούτε ήχος Ναι μπορείς να με δεις στα μάτια της Να χορεύω τους χορούς του αύριο Η φωτιά δε θα μπορεί να καταστρέψει το όνειρο μου Ποιος, ποιος θα διώξει μακριά την θλίψη Κανείς δεν μπορεί κανείς δεν μπορεί Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: meltemi on March 22, 2007, 17:47:49 pm Θα χαθώ-Θεοτοκάτος Ξέρω πως τα λόγια, βιάζουν την σιωπή. Γεμίζει ο χώρος ηδονές, μια πλαστική στιγμή. Μια τρύπα με' στα σύννεφα, μια τρύπα στο κορμί. Κοιτάζω στον καθρεύτη,το τέλος μου είσαι εσύ. Και θα χαθώ, θα χαθώ, θα χαθώ, ένα πρωί,σε μια ελεύθερη ιδέα, άναρχική,εκεί που ο έρωτας θα 'ναι, πάντα γιορτή,θα χαθώ θα χαθώ, ένα πρωί,ένα πρωί. Τις νύχτες μας ιδρώνουμε,βρίζοντας τον θεό. Φτιάχνουμε αγάλματα έρωτες, με θάνατο κι αλκοόλ. Μια μέρα θα τους δείξω εγώ, μια μέρα φωτεινή. Θα τρέξουν σαν τυφλό πουλί, με δίχως πόνο και κραυγή. Και θα χαθώ, θα χαθώ, θα χαθώ, ένα πρωί,σε μια ελεύθερη ιδέα, άναρχική,εκεί που ο έρωτας θα 'ναι, πάντα γιορτή,θα χαθώ θα χαθώ, ένα πρωί,ένα πρωί. Το 'χα ποστάρει πρόσφατα σχετικά! Ξεχασμένο τέλειο τραγουδάκι! Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: λήθη on March 22, 2007, 18:01:56 pm Μου 'πες θα φυγω - Παύλος Σιδηρόπουλος Μου 'πες θα φύγω χτες το βράδυ ξαφνικά Απλώς κουράστηκα, δε φταίω για ολ'αυτά Θεε μου δε θέλει, το βλέπω καθαρά Κι όλα, γίνανε Θεε μου τόσο, μα τόσο ξαφνικά Σηκώθηκα μονάχος το πρωί Χωρίς καφέ, χωρίς τσιγάρο και ψυχή Θεε μου το ξέρω, τώρα είμαι μοναχός Κι όμως, θα γυρίσει πάλι, δεν μπορεί να κάνει αλλιώς Το ξέρω είναι λίγο δύσκολο μα εγώ Στο λέω μπορούσα να περιμένω, και μπορώ Βλέπεις οι δυό μας μόνοι δε νιώσαμε ποτέ Τώρα πες μου ποιον, πες μου ποιον θα'χεις να τα λες Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on March 23, 2007, 02:36:51 am Στο πλάι σου-Διάφανα Κρίνα Στεκόμαστε γυμνοί απ' όνειρα κάτω απ' τα μαύρα σύννεφα απόγονοι του τίποτα πελάτες της σιωπής έχουμε τσέπες αδειανές και στην καρδιά δυο μνήματα μια άδεια μποτίλια δίπλα στο κρεβάτι είναι ο μόνος μας συγγενής. Κορόνα γράμματα ποντάρουμε το θάνατό μας την ίδια κλίση παίρνουμε φλερτάροντας γκρεμούς κι όταν δε θα 'χουμε πια τίποτα δικό μας ο έρωτας θα μας τσακίσει και θα μας κάνει αληθινούς Θα μ' αγαπάς, θα μ' αγαπάς μα δε θα φτάνει άγονη βροχή θα πέφτει πάνω μου το χάδι σου και εγώ σαν γέρικο σκυλί μες το λιμάνι θα πεθαίνω στο πλάι σου. Απέραντη θλιμμένη Ανταρκτική-Διάφανα Κρίνα Εκεί που οι μεθυσμένοι ψιθυρίζουν τραγούδια της αγάπης του χαμού εκεί που οι νεκροί στριφογυρίζουν στον ύπνο τους και κλαίνε που και που. Εκεί που η αγάπη εχεί τελειώσει και σιγοσβήνουν των χαμένων οι λυγμοι εκεί που το κορμί σου έχουν στοιχειώσει τουρίστες της ζωής σου θλιβεροί. Μέσα στα μπαρ που αυτοκτονούνε οι θαμώνες μέσα στην πιο καλή μας μουσική στους σκοτεινούς της νιότης μας χειμώνες μέσα στα έγκατα της γης. Παντού θα με ζητάς και θα με ψάχνεις μα εγώ θα κρύβομαι βουβός για πάντα εκεί εκεί μέσα στα μάτια σου που αστράφτει μια απέραντη θλιμμένη Ανταρκτική. Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Nightwish on March 23, 2007, 03:21:25 am όχι άλλα κρίνα!! έλεος!!! :D
Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on March 23, 2007, 03:25:37 am ου ρε..:P
^wav^ Διάφανα Κρίνα for ever!!! ^wav^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Nightwish on March 23, 2007, 03:44:50 am ^sfyri^
Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Nick_nAME on March 23, 2007, 03:48:15 am ου ρε..:P ^wav^ Διάφανα Κρίνα for ever!!! ^wav^ Βάλτε να πιούμε.... χικ ^sfinaki^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on March 23, 2007, 03:51:16 am ^sfyri^ ου ρε..:P ^wav^ Διάφανα Κρίνα for ever!!! ^wav^ Βάλτε να πιούμε.... χικ ^sfinaki^ ^moon^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Nick_nAME on March 23, 2007, 03:54:17 am ^sfyri^ ου ρε..:P ^wav^ Διάφανα Κρίνα for ever!!! ^wav^ Βάλτε να πιούμε.... χικ ^sfinaki^ ^moon^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on March 23, 2007, 03:55:57 am Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Karaμazoβ on March 23, 2007, 03:56:42 am Mην ακούτε Κρίνα! Είστε πολύ νέοι για να κόψετε τις φλέβες σας!! :D
Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Nick_nAME on March 23, 2007, 03:57:56 am Mην ακούτε Κρίνα! Είστε πολύ νέοι για να κόψετε τις φλέβες σας!! :D Δε βαριέσαι... Ζωή είναι , θα περάσει :PTitle: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on March 23, 2007, 04:01:38 am Mην ακούτε Κρίνα! Είστε πολύ νέοι για να κόψετε τις φλέβες σας!! :D ^moon^ Δε βαριέσαι... Ζωή είναι , θα περάσει :P :P Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Karaμazoβ on March 23, 2007, 04:11:45 am Mην ακούτε Κρίνα! Είστε πολύ νέοι για να κόψετε τις φλέβες σας!! :D ^moon^ ^moon^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on March 23, 2007, 04:22:48 am Τώρα που δεν έχω κανέναν-Κόρε Ύδρο Ήταν άκυρα τα σήματα πως όλα συνεχίζονται και απλή παρηγοριά πως τα πάντα συνηθίζονται Τώρα μόνο πρώτο πρόσωπο, τα γόνατα λυγίζουνε, τα χέρια αχρηστεύονται, τα χείλη απλά θυμίζουνε Τι να το κάνω το τηλέφωνο και τι να πω στη μάνα μου, γιατί να ταξιδέψω, τη ζωή μου να ξοδέψω; Για ποιο λόγο να δακρύσω και για ποιον να τραγουδήσω, για ποια μάτια να είμαι όμορφος, για ποιο σώμα δυνατός; Ποια καλοσύνη να μισήσω και ποιο μίσος ν’ αγαπήσω, ποιο κρεβάτι να προδώσω, ποια αμαρτία να δικαιώσω; Όλα μέσα μου πεθαίνουν, οι χαρές μου αρρωσταίνουν και της Άνοιξης τη φύση ποιος γιατρός θα τη νικήσει; Ίσως δεν ήσουν κάτι πιο πάνω από ένα γέλιο στα αστεία μου, από μια σκέψη πριν κοιμηθώ, από ένα δάκρυ στην κηδεία μου, όμως η θάλασσα που πέφτω είναι μια δίνη χωρίς εσένα και το βουνό που ανεβαίνω λέγεται Γολγοθάς για μένα τώρα που δεν έχω κανέναν http://www.koreydro.gr/videogr.php#twrapoy Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Turambar on March 25, 2007, 05:43:52 am Ποιος θα διώξει μακριά την θλίψη-Λευκή Συμφωνία [/b] ^caffine^ για το τραγούδι ^caffine^ για το άβαταρ! (http://www.thmmy.gr/smf/avatars/Users/avatar_1724.gif) Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Appelsinpiken on March 26, 2007, 20:19:50 pm Διάφανα Κρίνα, και τα μυαλά μου πονάνε!!!!
^wav^ ^wav^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on March 29, 2007, 14:14:16 pm ΞΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ-ΞΥΛΙΝΑ ΣΠΑΘΙΑ Ολα τα νέα κορίτσια τώρα ξέρουν το σωστό οταν οι σκύλοι στο δρόμο λένε πόσο σ' αγαπώ γιατί σε θέλω είμαι μόνος έλα λίγο πιο κοντά αυτές γυρνάν κι απαντάνε: αει χάσου ρε βλάκα.. :P Χιπ-χοπ χάνομαι μεσ' τα δίχτυα πιάνομαι απόψε πέθανα με βρήκανε στην αμμουδιά Δίπλα στα κύματα.. Εδώ είν' ωραία MISTER.. Εδώ είν' ωραία.. Ου ου ου.. Ξεσσαλονίκη στο Βαρδάρι όλα είν' ανοιχτά μετά της μία το βράδυ τσάρκα παραραρά η μηχανή του χρόνου ξέρεις έχει ήδη καεί σου ζητάνε τσιγάρο μα θέλει προσοχή. Χιπ-χοπ χάνομαι μεσ' τα δίχτυα πιάνομαι απόψε πέθανα με βρήκανε στην αμμουδιά Δίπλα στα κύματα.. Εδώ είν' ωραία Ου ου ου.. ^wav^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Appelsinpiken on March 29, 2007, 14:52:32 pm ΞΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ κλασική trapped, που ποστάρει τέλεια κομμάτια!!! ^notworthy^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Appelsinpiken on March 29, 2007, 15:03:35 pm Είναι η αγάπη ένα ταξίδι Τρύπες- Ειν' η αγάπη ένα ταξίδι Τα λόγια μου είναι μια γλυκιά προσευχή κουρνιάζουν έξω από το κλεισμένο σου παράθυρο και αν τ' άφηνες θ' ανοίγαν μια ρωγμή απ' το μικρό κελί σου ως το άπειρο Μα εσύ σωπαίνεις και θρηνείς σαν τον κατάδικο Πάνω απ' τη στάχτη που σκεπάζει τον παράδεισο-πάνω απ' τη στάχτη Βάλε φωτιά σε ό,τι σε καίει, σε ό,τι σου τρώει την ψυχή Έξω οι δρόμοι αναπνέουν διψασμένοι, ανοιχτοί Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή Ζήσε μαζί μου στον αέρα, στη φωτιά, στη βροχή Μας περιμένουν άδειες μέρες ραγισμένοι ουρανοί Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή Βαλε φωτιά σ' ό,τι σε καίει... Ζήσε μαζί μου στον αέρα... Τα λόγια μου είναι μια ανέλπιδη ευχή Σβησμένα φώτα μέσα στο άχαρο δωμάτιο Και αν τ' άφηνες θα καίγαν τη σιωπή Και θα διαλύαν το κρυμμένο σου παράπονο Μα εσύ σωπαίνεις και θρηνείς σαν τον κατάδικο Πάνω απ' τη στάχτη που σκεπάζει τον παράδεισο-πάνω απ' τη στάχτη Βαλε φωτιά σ' ό,τι σε καίει... Ζήσε μαζί μου στον αέρα... Βαλε φωτιά σ' ό,τι σε καίει... Ζήσε μαζί μου στον αέρα... Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: meltemi on March 29, 2007, 20:25:02 pm αγγελακας για παντα :( :) Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: λήθη on March 29, 2007, 20:26:57 pm ^wav^
Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: trapped on April 21, 2007, 13:53:59 pm Ταξίδεψα στα σύννεφα-Δημήτρης Πουλικάκος Ταξίδεψα, ταξίδεψα, όμως εκεί δεν φτάνω, μοιάζει θαρρείς με όνειρο, που βρίσκω και το χάνω. Πέρασα μέσα από στενά και σκοτεινά δρομάκια, πέρασα μέσα από φωτιά κι αρχοντικά παλάτια. Περπάτησα στα μάτια σου, για να βρω την αλήθεια μα τα 'κλεισες ειρωνικά λέγοντας παραμύθια. Και ξέρω, τώρα έφτασα, τελείωσε το ταξίδι, πλήρωσα τόσο ακριβά κάτι που λίγο αξίζει. Να φύγει αυτός ο χειμώνας-Δημήτρης Πουλικάκος Όπου καρδιά κι όπου ψυχή, τα έχουμ' όλα θάψει και όποιος αντιστέκεται, πρέπει κι αυτός να πάψει, γλυκιά η αναρρίχηση, και η ανταμοιβή της κόρη χωρίς αντίκρισμα,μάταια η μορφή της Σκοτώνουμε τον έρωτα και τη ζωή με τα καμώματά μας, και ζούμε μες τα ψέμματα κι εμείς και τα παιδιά μας Πατέρας έκανε το γιό, να μοιάσει του πατέρα κι όποιος γι' αυτούς εργάζεται, δε βλέπει άσπρη μέρα, πρόσωπα χωρίς όνομα και δίχως χαρακτήρα που πίνουνε το αίμα μας για ένα ποτήρι μπύρα. Σκοτώνουμε τον έρωτα και τη ζωή με τα καμώματά μας, και ζούμε μες τα ψέμματα κι εμείς και τα παιδιά μας Μάτια που βλέπεις μέσα τους μιζέρια, φόβο, θλίψη και καταθέσεις μια ζωή, μ' επιταγές τη σήψη, αχ, πότε μια μέρα ο κόκορας, πριν κάνει να λαλήσει, να ξαναγίνουμ' άνθρωποι και να 'χουμε ξυπνήσει Σκοτώνουμε τον έρωτα και τη ζωή με τα καμώματά μας, και ζούμε μες τα ψέμματα κι εμείς και τα παιδιά μας Όπου καρδιά κι όπου ψυχή, τα έχουμ' όλα θάψει και όποιος αντιστέκεται, πρέπει κι αυτός να πάψει, γλυκιά η αναρρίχηση, και η ανταμοιβή της κόρη χωρίς αντίκρισμα,μάταια η μορφή της Σκοτώνουμε τον έρωτα και τη ζωή με τα καμώματά μας, και ζούμε μες τα ψέμματα κι εμείς και τα παιδιά μας Να φύγει αυτός ο χειμώνας.. Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: λήθη on April 21, 2007, 13:57:38 pm Γύρω - γύρω στη σκοπιά
Δημήτρης Πουλικάκος Θα υπάρξει μια διέξοδος, είπ' ο παλιάτσος στο ληστή γύρω μας βλέπω συγχυση, γαλήνη δε θα βρεις εμπόροι πίνουν το κρασί μας, κι άλλοι σκάβουν τη γη κανένας νόμος δεν ισχύει, τα πάντα έχουν χαθεί. Δε χρειάζεται ν' ανησυχείς, ήταν τα λόγια του ληστή βρίσκοντ' εδώ πολλοί από μας, που 'χουν γι' αστείο τη ζωή κι ας μη μας ήτανε γραφτό, τα 'χουμε ζήσει όλ' αυτά ας μη μιλάμε πια λοιπόν, η ώρα είν' αργά. Γύρω - γύρω στη σκοπιά, πρίγκιπες ξαγρυπνούν καθώς γυναίκες και παιδιά, ξυπόλητοι περνούν κάπου απ' έξω μακριά, αγριόγατος βογκάει πλησιάζουν καβαλάρηδες, τ' αγέρι λυσσομανάει. Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: madmetal on June 01, 2007, 03:09:17 am δεν μπορω να βρω που το ειχα ξαναποσταρει (????) οποτε παμε παλι..
ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΨΕΜΑ Κύκλους κάνει το μυαλό μου κι αρρωσταίνω στη ψυχή μου γύρω να με τρώνει νιώθω χάνω τη ζωή μου. Χαραγμένη στο μυαλό μου μια φανταχτερή πληγή μου ψάχνω τρύπα για να φύγω από το κορμί μου. Είναι μέρες που σου βγαίνουν είναι μέρες που δε βγήκαν κι όλα αυτά που σε τρελαίνουν δίπλα σου βρεθήκαν Θλιβερό σε καταφέραν λίγο λίγο σ' αρρωστήσαν κι απομονωθήκαν όλοι όσοι σ' αγαπήσαν. Ξεφεύγω κι όλο λέω πως κοιτάζω μπροστά και μένω στεγνός και είμαι αριθμός οι μέρες μου περνάνε σα θλιμμένη σκιά φαντάζω σωστός, δεν είμαι σωστός. Κρατήθηκα από πάντα καρφωμένος καλά και τώρα αργώ, τώρα ακροβατώ το νιώθω και το ξέρω πως πατάω χαλαρά στων άλλων το φως, σε ξένων το φως. Ξεφεύγω κι όλο λέω πως κοιτάζω μπροστά και μένω στεγνός και είμαι αριθμός οι μέρες μου περνάνε σα θλιμμένη σκιά φαντάζω σωστός, δεν είμαι σωστός Συνήθεια νομίζω πως κρατάω κακιά να παίρνω διαρκώς καινούρια στολίδια να κόβομαι στα δύο, να ζητάω ματιά στα σκουπίδια. Κύκλους κάνει το μυαλό μου κι αρρωσταίνω στην ψυχή μου γύρω να με τρώει νιώθω χάνω τη ζωή μου Χαραγμένη στο μυαλό μου μια φανταχτερή πληγή μου ψάχνω τρύπα για να φύγω από το κορμί μου Τώρα μοιάζω κουρασμένος τώρα κάτι μ' εκδικείται τώρα το μυαλό μου ξένους μοιάζει να μιμείται Καταστρέφω το μυαλό μου κι αρρωσταίνω στην ψυχή μου ψάχνω τρύπα για να φύγω από το κορμί μου Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: emmanuel on June 06, 2007, 09:44:20 am είναι η μέρα τέτοια....
Βροχοποιός -Ξύλινα Σπαθιά Αν αυτά τα σύννεφα είναι οι φόβοι των ανθρώπων που παγώνουνε πάνω απ'τις σκεπές... Ας ξεπλύνουν οι πιο άγριες βροχές αυτούς τους δρόμους κι ας χυθούν στις μυστικές δεξαμενές, που γεμίζουνε τη θάλασσα της φρίκης, που βουτάει αυτός ο δύτης μοναχός... Πριν τελειώσει η ανάσα του κοιτάει προς τα πάνω και θυμάται... Διαμαντένιος ουρανός... Διαμαντένιος ουρανός... Αν αυτά τα σύννεφα ζυγίζουνε το βάρος που λυγίζει τις αθρώπινες καρδιές... Ας γκρεμίσουνε οι πιο άγριες ματιές αυτά τα σκιάχτρα κι ας χυθούν στις μυστικές δεξαμενές, που γεμίζουνε με καύσιμα τα τρένα που θα πάρει κάποια μέρα μοναχός... Πριν τελειώσει το τσιγάρο με κοιτάει προς τα πάνω και θυμάται... Διαμαντένιος ουρανός!... Όταν ήμουνα μικρός μες τα κύματα δε μ'ένοιαζε αν ο κόσμος είν'απλός ή αν έτσι απλώς εμένα μου έμοιαζε... Διαμαντένιος ουρανός!... Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: morax on June 13, 2007, 02:52:48 am δεν μπορω να βρω που το ειχα ξαναποσταρει (????) οποτε παμε παλι.. ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΨΕΜΑ Ξεφεύγω κι όλο λέω πως κοιτάζω μπροστά και μένω στεγνός και είμαι αριθμός οι μέρες μου περνάνε σα θλιμμένη σκιά φαντάζω σωστός, δεν είμαι σωστός. Κρατήθηκα από πάντα καρφωμένος καλά και τώρα αργώ, τώρα ακροβατώ το νιώθω και το ξέρω πως πατάω χαλαρά στων άλλων το φως, σε ξένων το φως. Ξεφεύγω κι όλο λέω πως κοιτάζω μπροστά και μένω στεγνός και είμαι αριθμός οι μέρες μου περνάνε σα θλιμμένη σκιά φαντάζω σωστός, δεν είμαι σωστός Συνήθεια νομίζω πως κρατάω κακιά να παίρνω διαρκώς καινούρια στολίδια να κόβομαι στα δύο, να ζητάω ματιά στα σκουπίδια. ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: morax on June 13, 2007, 02:57:14 am ΒΑΝΔΑΛΟΥΠ "Ο κακός Ζητάς" Όταν ήτανε μικρός και πήγαινε σχολείο τα άλλα πιαδιά ρουφιάνεβε και του διναν βραβείο. Σαν βγαίναμε στο διάλλειμα του ρίχναμε σφαλιάρες, στην μπάλα δεν τον παίζαμε καθότανε στις σκάλες! Τώρα μπήκε στην ΕΛ.ΑΣ,έγινε κακός Ζητάς, σταματάει τα παπάκια και χτυπάει τα γυφτάκια. Τώρα μπήκε στην ΕΛ.ΑΣ,έγινε κακός Ζητάς, σταματάει τα παπάκια και χτυπάει τα γυφτάκια! Πήγε στο γυμνάσιο και έγινε ΟΝΝΕΔιτης, τα άλλα παιδιά ρουφιανεβε σαν ταγματασφαλίτης. Πήγε γυμναστήριο έφτιαξε και ποντίκια, ώσπου μια μέρα σπίτι του πήγε με δεκανοίκια! Τώρα μπήκε στην ΕΛ.ΑΣ,έγινε κακός Ζητάς, σταματάει τα παπάκια και χτυπάει τα γυφτάκια. Τώρα μπήκε στην ΕΛ.ΑΣ,έγινε κακός Ζητάς, σταματάει τα παπάκια και χτυπάει τα γυφτάκια! Όταν πήγε στο στρατό η ίδια ιστορία, μια μερα τον σουτάρανε μέσα στα μαγειρία. Κανένας δεν του μίλαγε μέχρι να απολυθεί. Σε όποιον μίλαγε του λεγε να πάει να γαμηθεί! Τώρα μπήκε στην ΕΛ.ΑΣ,έγινε κακός Ζητάς, σταματάει τα παπάκια και χτυπάει τα γυφτάκια. Τώρα μπήκε στην ΕΛ.ΑΣ,έγινε κακός Ζητάς, σταματάει τα παπάκια και χτυπάει τα γυφτάκια! Καβάλα στο εργαλείο του στην πόλη μέσα τρέχει και κυνηγάει τους κακούς με το μυαλό που έχει. Μα όμως δεν κατάλαβε πως όπου και να πάει μια γεμιστήρα ολόκληρη στη μούρη του θα φάει! Τώρα μπήκε στην ΕΛ.ΑΣ,έγινε κακός Ζητάς, σταματάει τα παπάκια και χτυπάει τα γυφτάκια. Τώρα μπήκε στην ΕΛ.ΑΣ,έγινε κακός Ζητάς, σταματάει τα παπάκια και χτυπάει τα γυφτάκια! Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: morax on June 25, 2007, 20:28:26 pm ΒΑΝΔΑΛΟΥΠ " ΑΙ-ΣΙΧΤΙΡ ! " Μπάτσοι νόμοι με στολές (άι-σιχτίρ,άι-σιχτίρ) Σε πορείες ρουφιανιές (άι-σιχτίρ,άι-σιχτίρ) Μπάτσοι υπεράνω όλων (άι-σιχτίρ,άι-σιχτίρ) Μες στους δρόμους να σκοτώνουν (άι-σιχτίρ,άι-σιχτίρ) ΟοοοοοοΟοοοοοοΟοοοοο Τώρα με τα νέα μέτρα σου το λέω ρε μαλάκα, πως δε θα τη βγάλεις καθαρή. Πρέπει να φορέσεις κράνος για να μοιάζεις με μπασκίνα,με γουρούνι και με ΜΑΤατζή. "Δείξε τώρα τα χαρτιά σου,δεν περνάει η μαγκιά σου,θα το φας το γκλοπ στη πλάτη,θα σε κάνουμε σακάτη!" ΟοοοοΟοοοοΟοοοο Τώρα το κάθε γουρούνι που φοράει άσπρο κράνος και έχει στο κεφάλι του σκατά. Του αυξήσαν το μισθό του και του δώσανε αξία για να σε βαράει πιο καλά. Αν γουστάρεις να 'σαι θύμα μπες αμέσως μες στο τμήμα κι άμα τα ξεράσεις όλα θα σου δώσουν κόκα-κόλα. ΟοοοοοΟοοοοΟοοοο [σόλο] Είσαι θύμα αν νομίζεις πως τα τίναξε ο Χίτλερ,το Νταχάου,οι Ες-Ες και οι ναζί. Έλα εδώ σε μας ρε φίλε για να δεις πως σε σκοτώνει η ελληνική καταστολή! ΑΙ-ΣΙΧΤΙΡ! Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: eddie on June 26, 2007, 12:51:20 pm ΧΑΣΜΑ - ΚΛΩΝΟΣ
Πέρασαν χρόνια και γυρίζω και θα χαράξω όσα το δρόμο τους τραβήξαν μ'όλες τις σκέψεις της αλήθειας τώρα κλεισμένες πόρτες που ποτέ τους δεν ανοίξαν. Ξέρω, τα πάντα έχουν αλλάξει κι όμως θυμάμαι πως το χρώμα τους γνωρίζω γύρισα σκοτεινός, νεκρός κεραυνός εφιάλτης, πόνος, λιώνω στο κεφάλι σα νεκρός. Ξύπνησα πάλι κουρδισμένος σα να με γέννησε η ίδια ιστορία σ'αυτή την πόλη εγκλωβισμένος παραπατώ στου χρόνου την αμηχανία. Ψάχνω στο όμορφο παρόν μου και βρίσκω ανθρώπους που στο πρόσωπο μου μοιάζουν μα όταν σκεφτώ την απουσία μου, φως έγινα σκιά, χαραμίστηκα για να΄μαι δυνατός. Μες το μυαλό μου λογική και απάτη λέξεις χαμένες μέσα στο σκοτάδι θα το πιστέψω πως αυτό που ζω είναι η ζωή μου φυλακισμένος σε κλουβί. Μόνο για να'μαι προδωμένος θα ζήσω χρόνια μιζέριας γεμάτα ευτυχία κι απ'τη ζωή μαγνητισμένος θα κρατηθώ κενός με ηλίθια αστεία. Ξέρω, θα ζω για να υπάρχω κι όμως δε βλέπεις το φως στο παράθυρο που ανοίγω πόσες φορές θα σου το πω, είμαι εδώ είμαι ζωντανός κι ήρθα πάλι να σε βρω. Κλώνος... Morax,πού εξαφανίστηκες εσύ?? Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: morax on June 27, 2007, 17:56:16 pm ΧΑΣΜΑ - ΚΛΩΝΟΣ Πέρασαν χρόνια και γυρίζω και θα χαράξω όσα το δρόμο τους τραβήξαν μ'όλες τις σκέψεις της αλήθειας τώρα κλεισμένες πόρτες που ποτέ τους δεν ανοίξαν. Ξέρω, τα πάντα έχουν αλλάξει κι όμως θυμάμαι πως το χρώμα τους γνωρίζω γύρισα σκοτεινός, νεκρός κεραυνός εφιάλτης, πόνος, λιώνω στο κεφάλι σα νεκρός. Ξύπνησα πάλι κουρδισμένος σα να με γέννησε η ίδια ιστορία σ'αυτή την πόλη εγκλωβισμένος παραπατώ στου χρόνου την αμηχανία. Ψάχνω στο όμορφο παρόν μου και βρίσκω ανθρώπους που στο πρόσωπο μου μοιάζουν μα όταν σκεφτώ την απουσία μου, φως έγινα σκιά, χαραμίστηκα για να΄μαι δυνατός. Μες το μυαλό μου λογική και απάτη λέξεις χαμένες μέσα στο σκοτάδι θα το πιστέψω πως αυτό που ζω είναι η ζωή μου φυλακισμένος σε κλουβί. Μόνο για να'μαι προδωμένος θα ζήσω χρόνια μιζέριας γεμάτα ευτυχία κι απ'τη ζωή μαγνητισμένος θα κρατηθώ κενός με ηλίθια αστεία. Ξέρω, θα ζω για να υπάρχω κι όμως δε βλέπεις το φως στο παράθυρο που ανοίγω πόσες φορές θα σου το πω, είμαι εδώ είμαι ζωντανός κι ήρθα πάλι να σε βρω. Κλώνος... ^notworthy^ ^notworthy^ ^notworthy^ Morax,πού εξαφανίστηκες εσύ?? Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: johnorcos on June 12, 2008, 01:37:28 am Nikolas Asimos-Bataria
Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: john_pos on August 05, 2011, 12:31:49 pm Μέσα στη νύχτα των άλλων Δεν ακούει κανείς, δεν ξυπνάει κανείς Μόνο οι καρδιές μας ηχούν και τίποτε άλλο Ήρθε ο καιρός να μου πεις, είναι καιρός να μου πεις Τι γυρεύουμε εμείς μέσα στη νύχτα των άλλων Δεν μιλάει κανείς, δεν απαντάει κανείς Σκιές βουβές υπνοβατούν πάνω στον πάγο Ήρθε ο καιρός να μου πεις, είναι καιρός να μου πεις Τι γυρεύουμε εμείς μέσα στη νύχτα των άλλων Δεν ακούει κανείς, δεν ξυπνάει κανείς Μόνο οι καρδιές μας ηχούν και τίποτε άλλο Ήρθε ο καιρός να μου πεις, είναι καιρός να μου πεις Τι γυρεύουμε εμείς μέσα στη νύχτα των άλλων Δεν ακούει κανείς, δεν ξυπνάει κανείς Μόνο οι καρδιές μας ηχούν και τίποτε άλλο Ήρθε ο καιρός να μου πεις, είναι καιρός να μου πεις Τι γυρεύουμε εμείς μέσα στη νύχτα των άλλων Δεν μιλάει κανείς, δεν απαντάει κανείς Σκιές βουβές υπνοβατούν πάνω στον πάγο Ήρθε ο καιρός να μου πεις, είναι καιρός να μου πεις Τι γυρεύουμε εμείς μέσα στη νύχτα των άλλων τι γυρεύουμε εμείς, τι γυρεύουμε εμείς, τι γυρεύουμε εμείς, τι γυρεύουμε εμείς, τι γυρεύουμε εμείς, τι γυρεύουμε εμείς, μες τη νύχτα των άλλων, μες τη νύχτα των άλλων Τι γυρεύουμε εμείς, τι γυρεύουμε εμείς, τι γυρεύουμε εμείς, μες τη νύχτα των άλλων Τι γυρεύουμε εμείς, τι γυρεύουμε εμείς, τι γυρεύουμε εμείς, μέσα στη νύχτα των άλλων μέσα στη νύχτα των άλλων, μέσα στη νύχτα των άλλων Ακίνδυνο τραγουδάκι Όσοι γελούν κι όσοι χλευάζουν Όσοι ασκόπως τριγυρνάνε και ρεμβάζουν Είναι επικίνδυνοι και με τρομάζουν Είναι επικίνδυνοι Όσοι θρηνούν κι όσοι γιορτάζουν Όσοι τον πόνο ή τη χαρά γυμνοί αγκαλιάζουν Είναι επικίνδυνοι και με τρομάζουν Είναι επικίνδυνοι Όσοι αγρυπνούν και δε δειλιάζουν Όσοι σωπαίνουν κι όσοι απόκοσμα ουρλιάζουν Είναι επικίνδυνοι και με τρομάζουν Είναι επικίνδυνοι Όσοι γελούν κι όσοι χλευάζουν Όσοι ασκόπως τριγυρνάνε και ρεμβάζουν Είναι επικίνδυνοι και με τρομάζουν Είναι επικίνδυνοι Όσοι γελούν κι όσοι χλευάζουν Όσοι ασκόπως τριγυρνάνε και ρεμβάζουν Είναι επικίνδυνοι και με τρομάζουν Είναι επικίνδυνοι Όσοι αγαπούν κι όσοι σπαράζουν Όσοι ονειρεύονται έναν κόσμο πιο ζεστό Όσοι δε σκύβουν ούτε διατάζουν Όσοι τη βρίσκουν με τραγούδια σαν αυτό Είναι επικίνδυνοι και με τρομάζουν Είναι επικίνδυνοι Είναι επικίνδυνοι όλοι αυτοί Οι ονειροπόλοι, οι χαμένοι, οι τρελοί Είναι επικίνδυνοι όλοι αυτοί Θα έπρεπε κιόλας να ‘χουν ήδη συλληφθεί Είναι επικίνδυνοι όλοι αυτοί Οι μεθυσμένοι απ’ το θεό, οι εθισμένοι στη ζωή Είναι επικίνδυνοι όλοι αυτοί Θα έπρεπε κιόλας να ‘χουν ήδη συλληφθεί Διψάω σαν ψάρι στον βυθό Οι καταιγίδες με αγαπούν, με βοηθάνε να σταθώ και να σωθώ απ' τη νωθρή γαλήνη του καιρού που με ρουφάει και με κρατάει υπνωτισμένο αιχμάλωτο Οι νύχτες μου χαμογελούν, ποτίζουν με αίμα τον γλυκό μου πυρετό και οι μέρες όλες με καλούν μέσα απ' το στόμα τους να πιω τον μυρωμένο τους αφρό, κι όμως εγώ Διψάω σαν ψάρι στο βυθό κι ασφυκτιώ, κι ασφυκτιώ σαν συννεφάκι μέσα στον καθαρό ουρανό Διψάω σαν ψάρι στο βυθό κι ασφυκτιώ, κι ασφυκτιώ σαν συννεφάκι μέσα στον καθαρό ουρανό Κι όμως εγώ Διψάω σαν ψάρι στο βυθό κι ασφυκτιώ, κι ασφυκτιώ σαν συννεφάκι μέσα στον καθαρό ουρανό Διψάω σαν ψάρι στο βυθό κι ασφυκτιώ, κι ασφυκτιώ σαν συννεφάκι μέσα στον καθαρό ουρανό Δρόμος Δεν κοπάζει δεν σβήνει στη καρδιά μου η φωτιά που με τρώει και με ρίχνει απ' την Εδέμ στο πουθενά Οι αιώνες ρωτάνε πόσο ακόμα θα αντέξω να τρικλίζω εκεί έξω ξυπόλυτος μόνος Και γω ψιθυρίζω δικιά μου η χαρά δικό μου το αίμα δικός μου κι ο τρόμος Δεν είμαι μόνος Δεν είμαι ο μόνος Όλα είναι δρόμος Η φωτιά, η γιορτή, η απώλεια, ο πόνος Ο κάθε μικρός θάνατος κι ο μεγάλος ο ατέλειωτος κόσμος Όλα είναι δρόμος... Είμαι ελαφρύς Είμαι ελαφρύς σαν βολτίτσα στο κενό σαν πολύχρωμο μπαλόνι Είμαι ελαφρύς σαν talk show ανιαρό σαν χειμώνας που σαρώνει Είμαι ελαφρύς Είμαι ελαφρύς μια χαρούμενη κραυγή μες τη φούρια του σφαγείου Είμαι ελαφρύς σουξεδάκι λαϊκό σε κελί ψυχιατρείου Είμαι ελαφρύς Είμαι ελαφρύς πρωινή γυμναστική μες το στόμα του θηρίου Είμαι ελαφρύς σαν γιορτούλα παιδική σε προθάλαμο πορνείου Είμαι ελαφρύς Είμαι ελαφρύς σουξεδάκι λαϊκό σε κελί ψυχιατρείου Είμαι ελαφρύς σαν βροχούλα τοξική, σαν βομβίτσα νετρονίου Είμαι ελαφρύς σαν βομβίτσα νετρονίου Κάποιος μέσα μου γελάει μια ουρλιάζει, μια σωπαίνει Κάτι μέσα μου χαλάει κάτι μέσα μου αρρωσταίνει Κάποιος μέσα μου ρωτάει πως το αντέχω τόσο γλέντι Κάτι μέσα μου χαλάει κάτι μέσα μου πεθαίνει Κάποιος μέσα μου γελάει κάτι μέσα μου πεθαίνει Κάτι μέσα μου χαλάει κάποιος μέσα μου σωπαίνει Κάτι μέσα μου χαλάει κάτι μέσα μου αρρωσταίνει Κάποιος μέσα μου ρωτάει τι στο διάολο με βαραίνει, τι με βαραίνει, ποιος με βαραίνει Είμαι ελαφρύς Είμαι ελαφρύς σαν βολτίτσα στο κενό, σαν βολτίτσα στο κενό Είμαι ελαφρύς Είμαι ελαφρύς σαν βολτίτσα στο κενό, σουξεδάκι λαϊκό Τι με βαραίνει τι με βαραίνει Είμαι ελαφρύς σαν βολτίτσα στο κενό, σαν βολτίτσα στο κενό ΑΠΟ ΤΟ ΘΡΥΛΙΚΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΑ Ένα πληρωμένο τραγούδι Φιμώνω τοίχους, ταΐζω μηχανές, για την καρδιά ενός κτήνους καταπίνω φωτιές, πληρώνω ερωμένες, σιωπές, εκβιαστές Τραυλίζω μύθους, σκαλίζω πληγές, για την καρδιά ενός κτήνους κυνηγιέμαι απ' το χθες, πληρώνω καταθλίψεις, ενοχές, διαστροφές Όμως πληρώνομαι γι' αυτό πληρώνομαι μ' ανώδυνες μικρές διαδρομές πάνω κάτω σε μια λαίμαργη χώρα μέσα έξω σε μια αχόρταγη χώρα Πληγώνομαι απ' αυτήν πληγώνομαι μα ξαγρυπνάω γυρεύοντας τα άχρηστά της δώρα, τα άχρηστά της δώρα Από εύσπλαχνους δήμιους ζητάω αναβολές για την καρδιά ενός κτήνους τρέφομαι με ψευτιές πληρώνω φίλους-σκύλους, διαλυμένες γιορτές Φιμώνω τοίχους, ταΐζω μηχανές, για την καρδιά ενός κτήνους καταπίνω φωτιές, πληρώνω ερωμένες, σιωπές, εκβιαστές Όμως πληρώνομαι γι' αυτό πληρώνομαι μ' ανώδυνες μικρές διαδρομές πάνω κάτω σε μια λαίμαργη χώρα μέσα έξω σε μια αχόρταγη χώρα Πληγώνομαι απ' αυτήν πληγώνομαι μα ξαγρυπνάω σέρνοντας τα άχρηστά της δώρα, τα άχρηστά της δώρα Κεφάλι γεμάτο χρυσαφί Έχω ένα άδειο σκουριασμένο πιστόλι και μια αλήθεια βολικιά σαν ξυράφι Και περιφέρομαι από πόλη σε πόλη μ' ένα κεφάλι γεμάτο χρυσάφι Έχω ένα φόβο που τον έχουνε όλοι και μια φωτιά που την ταΐζω με λάθη Και περιφέρομαι από πόλη σε πόλη μ΄ένα κεφάλι γεμάτο χρυσάφι Έχω ένα δρόμο, μα δεν ξέρω που βγάζει, μια ίσια γραμμή σ' ένα βρόμικο χάρτη Και στροβιλίζομαι απ' τη μια άκρη στην άλλη μ' ένα κεφάλι γεμάτο χρυσάφι Έχω μια θλίψη που 'ναι τόσο μεγάλη που όλο φοβάμαι μην τυχόν και ξεσπάσει Κι ισορροπώ μέσα στου ονείρου τη ζάλη μ' ένα κεφάλι γεμάτο χρυσάφι Έχω έναν ήλιο χλωμό στη φορμόλη, μια καρδιά που διψάει σαν καμένο χωράφι Και περιφέρομαι από πόλη σε πόλη μ' ένα κεφάλι γεμάτο χρυσάφι Πατρίδα μου είναι εκεί που μίσησα Κάτω απ' τα πόδια μου οι δρόμοι καίγονται Τρέχω σαν ξένος στην πιο ξένη ερημιά Κι ακούω τις γέφυρες που πίσω μου γκρεμίζονται μα δε με νοιάζει αν θα γυρίσω πίσω πια Ό,τι έχω αφήσει εκεί πίσω είναι μια βρώμικη σκιά Δε με νοιάζει αν θα γυρίσω πίσω πια Ό,τι έχει μείνει εκεί πίσω είναι μια βρώμικη σκιά Δε με νοιάζει αν θα γυρίσω Θέλω να ζήσω όπως τα αστέρια που ξεψύχησαν μέσα στο φως κάποιου αφιλόξενου και μακρινού ουρανού γιατί πατρίδα μου είναι εκεί που μίσησα και με μισήσαν περισσότερο απ' οπουδήποτε αλλού Να ξενυχτήσω συντροφιά με όσους θρήνησαν το πτώμα ενός ασήκωτου, θλιβερού γυρισμού γιατί πατρίδα μου είναι εκεί που μίσησα και με μισήσαν περισσότερο απ' οπουδήποτε αλλού Κλείνω τα μάτια μου, γελάω και αφήνομαι Μεθάω σαν ξένος στην πιο ξένη αγκαλιά Πίσω τα ίχνη μου θαμπώνουν και σβήνουνε μα δε με νοιάζει αν θα γυρίσω πίσω πια. Ό,τι έχω αφήσει εκεί πίσω είναι μια βρώμικη σκιά Δε με νοιάζει αν θα γυρίσω πίσω πια Ό,τι έχει μείνει εκεί πίσω είναι μια βρώμικη σκιά Δε με νοιάζει αν θα γυρίσω Θέλω να ζήσω όπως τα αστέρια που ξεψύχησαν μέσα στο φως κάποιου αφιλόξενου και μακρινού ουρανού γιατί πατρίδα μου είναι εκεί που μίσησα και με μισήσαν περισσότερο απ' οπουδήποτε αλλού Να ξενυχτήσω συντροφιά με όσους θρήνησαν το πτώμα ενός ασήκωτου, θλιβερού γυρισμού γιατί πατρίδα μου είναι εκεί που μίσησα και με μισήσαν περισσότερο απ' οπουδήποτε αλλού Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: john_pos on August 05, 2011, 12:41:29 pm ΤΡΥΠΕΣ ΡΕ!!! Στιχοι και μελωδιες γεματες νοημα που καθε φορα που τις ακουω πληρωνομαι, πεταω, ταξιδευω... απιστευτη μπαντα Title: Re: Ελληνική Ροκ σκηνή Post by: Apostolof on April 17, 2016, 13:42:53 pm Τα αδιέξοδά σου Στίχοι/Μουσική: Νικόλας Άσιμος Τα αδιέξοδά σου όλα γλέντα και ρίχτα στο γιαλό Γίνε κι εσύ κουδούνα σε πατέντα π’ αλλάζει σκηνικό Και ακολούθησε για οδηγό σου τον αυτοσαρκασμό Θέλει αντοχή να βρεις το ριζικό σου σε καθαρό οργασμό. Στα `λεγα, δε μ’ άκουγες και πήγες στα χαμένα Βρες τη παραμύθα σου, μα άσε με εμένα. Αγάπη κι ειλικρίνεια στην έχουν κάνει λιώμα Και δεν υπάρχουν άνθρωποι στον εικοστόν αιώνα... Πέσαν γκουρού απάνω μου και μάγοι και οι σατανιστές Πως μου θυμίζουν όλα καρναβάλι μ’ αλεξιπτωτιστές. Θα σας ανοίξω θέλετε δε θέτε, κρατάω τα κλειδιά Δε σταματάνε χίλιοι θεσμοθέται μια σταθερή καρδιά. Στα `λεγα, δε μ’ άκουγες τραβάς για την αγχόνη Κι η κατεργάρα μύτη μου θαρρώ πως μεγαλώνει Σαν Σιρανό ντε Μπερζεράκ μονομαχώ ακόμα Στη μύτη μου φιλτράρεται το νέφος του αιώνα. Αντέχω ακόμα να `μαι υπηρέτης, βαστάω και μπορώ Κι αν δεν μπορείτε πια να με σκοτώστε με λέτε γραφικό. Θα σας ανοίξω θέλετε δε θέτε, κρατάω τα κλειδιά Δε σταματάνε χίλιοι θεσμοθέται μια καθαρή καρδιά... |