Προγραμματιστικές Τεχνικές >> Γενικά

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Πρόγραμμα Χειμερινής Εξεταστικής 2024-2025]

Πρόγραμμα Χειμερινής Εξεταστικής 2024-2025

[Johnny English]

Ρε παιδιά εμένα όλο αυτό μου φαίνεται κουλό. Γιατί να μας δώσει δύο πίνακες οι οποίοι μπορούν να πολλαπλασιαστούν μόνο σε μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση (n=m) ???

Απλά για να εξασκηθούμε στην πολλαπλή κληρονομικότητα ίσως..?

Παραθέτω τους constructors που έκανα:

Code:

A::A(int i, int j){

  n = i;
  m = j;

  if ((a=(int**)malloc(n*sizeof(int*))) == NULL){ cout << "ERROR";}

    for (int x = 0; x < n; x++)
    {
      if ((a[x]=(int*)malloc(m*sizeof(int))) == NULL){ cout << "ERROR";}
    }

}

Code:

B::B(int k){

  n = k;

  if ((b=(int*)malloc(n*sizeof(int))) == NULL){ cout << "ERROR";}
}

Code:

C::C(int i, int j):A(i,j),B(j){

  n = i;

  if ((c=(int*)malloc(n*sizeof(int))) == NULL){ cout << "ERROR";}
}

[Verminoz]

Μα το ζήτημα δεν έχει να κάνει με κληρονομικότητα! Είναι καθαρά μαθηματικό...

[Johnny English]

Μα το ζήτημα δεν έχει να κάνει με κληρονομικότητα! Είναι καθαρά μαθηματικό...

Ε, δεν έχει και τίποτα σπουδαία μαθηματικά...

[Verminoz]

Ναι δεν λέω, δεν είναι και τίποτα. Αυτό που εννοώ είναι ότι το πρόβλημα προκύπτει στο μαθηματικό μέρος της άσκησης, όχι στο προγραμματιστικό...οπότε τι εξάσκηση στην κληρονομικότητα? Κατά πάσα πιθανότητα ξέχασε να λάβει υπόψιν του την βασική προυπόθεση για τον πολλαπλασιασμό δύο πινάκων...

[yorgos_78]

Συνάδελφοι μία ερώτηση. Επειδή για οικογενειακούς λόγους χρειάστηκε να λείψω για 2 εβδομάδες, έχω κάνει 2 απουσίες στο εργαστήριο. Γνωρίζει κανείς αν αυτό θα μου δημιουργήσει πρόβλημα; Ευχαριστώ...

[nad]

 Στο εργαστήριο μπορείς να κάνεις μέχρι και δύο απουσίες(είσαι στο όριο...). Αν κάνεις παραπάνω, απλά θα πρέπει να γράψεις πάνω από 6 για να περάσεις στο τέλος.

[yorgos_78]

Ευχαριστώ πολύ. Και μία διευκρίνιση (...αν και ελπίζω να μην χρειαστεί...), εννοείς από 6 και πάνω ή πάνω από 6;

[Turambar]

Mε έξι περνάς είναι το μότο.

Συνήθως κιόλας, αν γράψεις 6, παίρνεις και 6. Δεν το έχω διασταυρώση όμως

[Dr. Gonzo]

Οι operators χρησιμοποιούν αντίγραφα των αντικειμένων?
Ενώ ο πρώτος operator () μου δουλεύει σωστά, οι επόμενοι [ ] δεν βλέπουν τον updated πίνακα a (στην E εργασία αυτά).
Βασικά, μου φαίνεται ότι δεν βλέπουν καν τον πίνακα a

edit:
με μια συνάρτηση test(), που εμφανίζει στη main τα περιεχόμενα του a πίνακα, παρατηρώ, ότι ενώ καλώντας την a(b,c,d) η αντιστοίχηση
a[0] <- b, 
a[1] <- c,
a[2] <- d
γίνεται κανονικά,
εκτός του operator (), τα πράγματα πάνε κατά καπερναούμ...

Tον operator () τον έχω void. (Τον είχα και int πριν αλλά καμιά διαφορά.. μάλλον)


edit #2:
Mετά από μισή ώρα απερίγραπτων αλλαγών στον κώδικα παρατηρώ πως ό,τι και να κάνω, ο operator ()
δεν βγάζει με τίποτε την updated τιμή του πίνακα έξω (προς τους την main ή τους άλλους operators).

Δοκιμάζω μια συνάρτηση get_a(...) με όρισμα τον operator, a(b,c,d), αφού ο operator έχει αλλάχθει σε int ** και επιστρέφει το a.
Τζίφος. Νάδα. Η main αρνείται πεισματικά να δει τον a.
Κάνω μία αντιγραφή σε άλλους pointers, και ξανά στον a.
Μπα...
Όσο είμαι στην () όλα καλά, μετά τίποτα.
Κάνω 2 αντιγραφές, με δεύτερη συνάρτηση. Τα ίδια.

Τελικά λέω "α* %$%@&^!*" βαρέθηκα να γράφω στο Borland 3.1 που δεν υποστηρίζει Ctrl+C και Ctrl+V (copy-paste),
ας ανοίξω τον Borland 4.5 και θα το τρέχω μετά στον 3.1
(τον είχα καταργήσει γιατί ο 4.5 έχει πρόβλημα με τις συναρτήσεις τελικών συνθηκών.
Δεν δέχεται ουτε, φερ' ειπείν ούτε το free(c), ούτε το free((void *)c))

To τρέχω κιόλας για πλάκα, και μου βγάζει κατευθείαν σωστά αποτελέσματα, πλην όμως του κλασσικού
General Protection Exception στο τέλος, λόγω των free.
Aν κάνω και τις ~Α, ~Β, ~C, ~D σχόλια, τρέχει απροβλημάτιστα.

Συμπέρασμα...
πρίν          
τρέξτε το σε κάποιον άλλο compiler (αν χρησιμοποιείτε τους ίδιους)...

[l0v3null]

Χμμμ....παρολο που ο compiler ειναι για πεταμα εγω δεν ειχα κανενα προβλημα.....στην πρωτη επικαλυψη βαζεις τις διευθυνσεις των αντιστοιχων αντικειμενων μεσω μια get_b() μελος κλασης του αντιστοιχου αντικειμενου επειδη η *b ειναι private.Στην a[c] ελεγχεις αν στις καταχωρησεις των a[j] υπαρχει η αντιστοιχη διευθυνση του πινακα του αντικειμνου του ορισματος π.χ του c , και αν ναι κανεις το αθροισμα το οποιο το γυριζεις με μια return στη συναρτηση της επικαλυψης.....

Η ασκηση και παλι φαινεται αρκετα περιεργη.Βαρεθηκα να κανω copy paste.Τη μια το ενδιαφερον εστιαζεται σε πολλαπλασιασμο πινακων και τωρα ανακυπτουν ανουσιες γραμμες κωδικα σαν αγγαρειας.Σκεφτομαι μηπως δε χρειαζονται αυτες οι 3 επικαλυψεις και ενωθουν σε μια μεσω των virtual που ειχε αναφερει ο Κορτεσης στο μαθημα,αλλα δεν το εχω πολυψαξει πως ακριβως δουλευουν....

P.S Οι free ειναι ουσιαστικα αχρειαστες....το προγραμματα που φτιαχνουμε τα διαχειριζεται η virtual machine των windows που κανει αυτοματα τις αποδεσμευσεις μνημης....

[Johnny English]

Μπορεί να μου πει κανείς τι ΣΚ@Τ@ κάνω λάθος???? 

 

Code:

void A::operator() (B x, C y, D z)
{

  if (( a = (int**)malloc(n*sizeof(int*))) == NULL){ cout << "ERROR";}

  a = &a[0];

  a[0] = x.get_b();
  a[1] = y.get_c();
  a[2] = z.get_d();
}

int A::operator[] (B x)
{
  int temp = 0;

  for (int i = 0; i < n; i++)
  {
     if (a[i] == x.get_b() )
     {
       for (int j = 0; j < x.get_n(); j ++)
       {
         temp += a[i][j];
       }
       return temp;
     }
  }

  return 0;
}

Υ.Γ.: Σε μένα χρειάζεται μάλλον free (compiler 3.1) γιατί χωρίς free η μνήμη μπούκωσε.. 

[Dr. Gonzo]

Juan, δεν νομίζω ότι έχεις λάθος. Παρόμοια υλοποίηση έχω κι εγώ.
Ο πρώτος operator σου δουλεύει? Κάνε ένα check αν βλέπεις κανονικά τα a[j] εκεί μέσα.
Αν ναι, δοκίμασε με κάποιον άλλο compiler.

Εμένα μου έβγαζε αποτελέσματα μεν, από άσχετες θέσεις μνήμης δε.

[Johnny English]

Δεν παίρνω σωστά αποτελέσματα.. 

Θα το τσεκάρω αλλά..

Δεν παίζει θέμα compiler... αυτά τα πράγματα θα 'πρεπε να δουλεύουν σε όλους.

[jeffaldo]

να ρωτήσω κάτι??

οι δικές μας εργασίες είναι ίδιες με του 3ου εξαμήνου??και αν ναι,έχει κανείς τις περσινές???

[l0v3null]

Juan ολα καλα , αλλα μετα το allocation αυτο γιατι ακριβως το κανεις?....a = &a[0];
Φανταζομαι οτι εκει γινεται το λαθος και οριζεται η α σε ασχετη διευθυνση παρολο που φαινεται ως ταυτοτητα,αυτη η γραμμη ειναι αχρειαστη.

Υ.Γ Καλυτερα να χρησιμοποιειτε την calloc αντι της malloc.Κανει κι αυτη allocation με λιγο διαφορετικα  ορισματα αλλα με τη διαφορα οτι αρχικοποιει τις διευθυνσεις με null ωστε να αποφευχθει μπερδεμα στη συνεχεια.....συγκεκριμενα για το παραπανω θα γραφαμε a=(int **)calloc(3,sizeof(int *));.....πρωτα το πληθος και μετα το μεγεθος......