Προγραμματιστικές Τεχνικές >> Γενικά

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[12:00-13:30]

Η γραμματεία είναι ανοιχτή καθημερινά 12:00-13:30

[Verminoz]

Μμμμ, σωστό μου φαίνεται! Θα κάτσω κι εγώ τώρα να κάνω κάτι διορθώσεις στο δικό μου πρόγραμμα, θα το κοιτάξω και θα επιστρέψω με περισσότερα...

[Verminoz]

Dr Gonzo οι ρουτίνες που έβαλες για καταστροφή των αντικειμένων σε μένα λειτουργούν άψογα. Βέβαια χρησιμοποιώ g++. Δεν ξέρω αν στον Borland παίζει πρόβλημα...

[Stratarxis]

Η συνάρτηση αποδόμησης εάν διαγράφει δυναμικά δεσμευμένη μνήμη πρέπει να προσέξεις το εξής :
Όταν δημιουργήσεις αντίγραφο του αντικειμένου καλώντας τη sum αυτό θα πρέπει και να διαγραφεί όταν η συνάρτηση επιστρέψει,οπότε θα ελευθερώσεις τη μνήμη που είχες δεσμεύσει .Στη συνέχεια όσα αντίγραφα δημιουργήσεις τόσες φορές θα ελευθερώσεις την ίδια ακριβώς μνήμη με απροσδιόριστες συνέπειες.

[Verminoz]

Με μπέρδεψες ρε Στρατάρχη! Όταν καλείς την sum δημιουργείς αντίγραφο. Οπότε σύμφωνα με τα λεγόμενά σου πρέπει να καταστρέψεις το αντίγραφο μετά που τελειώνει η συνάρτηση? Αυτό δεν θα έχει συνέπειες στγην αρχική μεταβλητή, έτσι δεν είναι?

[Stratarxis]

Με μπέρδεψες ρε Στρατάρχη! Όταν καλείς την sum δημιουργείς αντίγραφο. Οπότε σύμφωνα με τα λεγόμενά σου πρέπει να καταστρέψεις το αντίγραφο μετά που τελειώνει η συνάρτηση? Αυτό δεν θα έχει συνέπειες στγην αρχική μεταβλητή, έτσι δεν είναι?

Δεν θα έχει αλλά όταν έχεις pointer υπάρχει πρόβλημα διότι σε όλα τα αντίγραφα ο pointer περιέχει την ίδια διεύθυνση οπότε είναι ο ίδιος στην ουσία.Για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος πρέπει να χρησιμοποιείς   συναρτήσεις δόμησης αντίγραφου(copy construstor) οι οποίες θα κάνουν τις απαραίτητες επαναδεσμεύσεις και αντιγραφές και θα καλούνται κάθε φορά που το πρόγραμμα θα δημιουργεί αντίγραφα.(Αυτά τα διάβασα στο βιβλίο του μαθήματος που το δανείστηκα απο εναν φίλο.)

[Verminoz]

Οπότε μία φορά destroy μετά από το τέλος της χρήσης του pointer λογικά αρκεί...

[Stratarxis]

Οπότε μία φορά destroy μετά από το τέλος της χρήσης του pointer λογικά αρκεί...

Ναι.Ύπαρχει και άλλη λύση.Να μην  δημιουργήσεις αντίγραφο καλώντας τη sum με αναφορά.Δηλαδή το prototype της sum θα είναι : int sum(B &object).

[Stratarxis]

η αποδόμηση π.χ. στη Β, δεν γίνεται από μέσα προς τα έξω?
κάνω

B::~B {
  int t;
  for (t=0; t<m; t++) {
    free(a[t]);
  }
  free(a);
}

δεν είναι σωστό αυτό για να κάνουμε free τον 2D array που φτιάξαμε πιο πάνω;

Αν το n είναι γραμμές τότε θέλει for(t=0;t<n;t++) ή for(t=n-1;t>=0;t--)

[Dr. Gonzo]

Η διακύμανση που ζητάει στην τρίτη άσκηση υπολογίζεται από τον τύπο

  s^2 = (1/(n-1)) * Σ(Xi^2 - n*s^2) ?? (το άθροισμα Σ από 1 εώς n)

[Johnny English]

Χμ... αυτό δεν είναι η εκτίμηση διακύμανσης στη Στατιστική?

Εγώ νομίζω είναι το άθροισμα των (x [ i ] - mean)² δια n

[Dr. Gonzo]

Χα! Μου φαίνεται μόνο εγώ γράφω απορίες σ'αυτό το topic

Στην άσκηση D λοιπόν, θα έχουμε τον πίνακα της κλάσης Α διάστασης n x m,
και τους πίνακες της κλάσης Β και C που θα έχουν διάσταση 1 x n.

Τώρα, για να έχει νόημα ο C ως το γινόμενο των Α και Β (βασικά μάλλον Β x A) δεν θα 'πρεπε να είναι
(1 x n) x (n x m) = (1 x m)
Μήπως κάνω καμιά αυθαίρετη θεώρηση λάθος εδώ?

[Johnny English]

Αν n είναι σειρές και m στήλες.

Για να πολλαπλασιάσεις τον Α με τον Β πρέπει οι στήλες του A (m) να είναι ίσες με τις σειρές του B (n) και οι σειρές του C (n) ίσες με τις σειρές του Α (n). Αυτές είναι οι συνθήκες που θα εξετάσεις. Αλλιώς δε γίνεται πολλαπλασιασμός.

Με λίγα λόγια A x B = C

[Dr. Gonzo]

Οπότε μάλλον αυτός είναι και ο λόγος που κληρονομούμε στη C  στοιχεία της A και της Β?

Ωραία, ας πούμε Α x B = C,
τότε θα είναι (n x m) x (nb x 1) = (nc x 1).
Και θα πρέπει να ισχύουν προφανώς οι m = nb, και n = nc.

1) στην εκφώνηση λέει ότι θα δίνουμε τιμές στα n, m (σε ποιο n απ' όλα?)
Το παρακάμπτουμε και δίνουμε απευθείας την τιμή του m στη συνάρτηση αρχικών συνθηκών του Β?

2)Με την κληρονομικότητα, πως θα χρησιμοποιήσουμε το n από την κλάση Α, αφού κληρονομούνται n και από τις 2 κλάσεις (Α και Β)
και η μεταβλητή έχει το ίδιο όνομα στη C (κάπου εδώ μπαίνει το scope resolution?)

[Johnny English]

Λοιπόν, αν κατάλαβα καλά από τις σημειώσεις:

(Δες σελίδες 29 και 30).

Στον contructor της C θα δωθούν τιμές για n και m. Το m της κλάσης Α θα δοθεί απ'ευθείας ως n της Β και το n της Α ως n της C. Γι'αυτό μας λέει να δηλώσουμε μόνο αντικείμενο C και τιμές για τα m και n.

Αλλά ακόμα διαβάζω, οπότε...

[Verminoz]

Ρε παιδιά εμένα όλο αυτό μου φαίνεται κουλό. Γιατί να μας δώσει δύο πίνακες οι οποίοι μπορούν να πολλαπλασιαστούν μόνο σε μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση (n=m) ???