Μέση Ανατολή

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Αντιστοίχηση Μαθημάτων ΝΠΣ με ΠΠΣ]

Επίσημη ενημέρωση για Αντιστοίχηση Μαθημάτων ΝΠΣ με ΠΠΣ και η συζήτηση στο forum.

[dimakis]

H κατάχρηση της Ιστορίας
A. ΛΙΑΚΟΣ
http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=14832&m=A06&aa=1

Πώς μπορούμε να περιγράψουμε όσα συμβαίνουν μπροστά στα μάτια μας στον Λίβανο και στη Γάζα; Οι λέξεις δεν φτάνουν. Βεβαίως κανείς πόλεμος δεν είναι απαλλαγμένος από εγκλήματα. Πόλεμοι «όπως πρέπει», που να μην παραβιάζουν το δίκαιο του πολέμου δεν γίνονται. Τι είναι αυτό που επιτρέπει όμως στο Ισραήλ να περιφρονεί όλες τις συμβάσεις που σκοπό έχουν να περισώσουν τις απώλειες ανάμεσα στους πολίτες; Τι είναι αυτό που του επιτρέπει να προσβάλλει έμπρακτα το, έστω ακαθόριστο, αίσθημα δικαίου που σχηματίστηκε στον μεταπολεμικό κόσμο μετά τη ναζιστική λαίλαπα, χρησιμοποιώντας μαζικά αντίποινα εναντίον του άμαχου πληθυσμού, βόμβες φωσφόρου εναντίον παιδιών, βομβαρδίζοντας πρόσφυγες, καταστρέφοντας τα σπίτια τους και το βιος τους; Τι εξασφαλίζει την ασυλία και την ατιμωρησία του Ισραήλ για πεπραγμένα που σε άλλες χώρες ονομάστηκαν εγκλήματα και ήρκεσαν για να βομβαρδιστούν οι ίδιες και να επιληφθούν της δίκης των ηγετών τους τα διεθνή δικαστήρια; Τι επιτρέπει στο Ισραήλ να γίνεται ο μοχλός διάλυσης του ΟΗΕ, κουρελιάζοντας τα ψηφίσματά του και την όποια αξιοπιστία του; Τι είναι αυτό που αναγκάζει πολιτικούς, διπλωμάτες, διεθνή μέσα ενημέρωσης, ακαδημαϊκούς να καταπίνουν κυριολεκτικά τη γλώσσα τους, υπονομεύοντας την αξιοπιστία τους;

Αρκεί η κατάχρηση της ιστορίας των παθών του εβραϊσμού και η τρομοκρατία της κατηγορίας του αντισημιτισμού για να σιγάσει οποιαδήποτε κριτική; Αρκεί η εργαλειοποίηση του Ολοκαυτώματος και η πολιτική της συλλογικής ενοχοποίησης; Είναι η άνευ όρων υποστήριξη της μεγαλύτερης στρατιωτικής δύναμης του κόσμου που επιτρέπει αυτή την αναίδεια; Είναι μήπως η απελπισία, αυτού του κόσμου που συσσωρεύτηκε εκεί, εβραϊκές κοινότητες από πολύπαθες κοινωνίες, κουβαλώντας η καθεμιά τα τραύματά της, την ανασφάλεια και τις αυταπάτες της; Τι είναι εκείνο που εξηγεί έναν πόλεμο για τον οποίο δεν υπάρχει κανένας ορατός τερματισμός;

* Πόλεμος χωρίς τέλος

Πραγματικά, όλοι οι πόλεμοι του 20ού αιώνα, δύο παγκόσμιοι, οι αποικιακοί, το Βιετνάμ, οι πόλεμοι της Γιουγκοσλαβίας, είχαν αρχή, μέση, τέλος. Ο κομμουνισμός και όλοι οι σχετικοί εμφύλιοι ανέτειλαν και έδυσαν. Το Απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής καταργήθηκε. Μόνο σε έναν πόλεμο δεν φαίνεται να υπάρχει ειρήνη στο μέλλον. Εκείνον που άρχισε πριν από 60 χρόνια με τη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ. Αυτός ο πόλεμος όχι μόνο δεν τελειώνει αλλά διευρύνεται σε κύματα τα οποία τυλίγουν τη Μέση Ανατολή και τον μουσουλμανικό κόσμο, παγιδεύοντας και απορροφώντας κάθε φορά καινούργιες δυνάμεις. Πώς ήταν δυνατό να ζήσει το Ισραήλ με ασφάλεια καταργώντας την ασφάλεια ενός άλλου λαού, στριμώχνοντάς τον σε κράτη-θύλακες τύπου Μπαντουστάν; Στη Γάζα και στη Δυτική Οχθη στοιβάζεται πληθυσμός άνεργος και εξαθλιωμένος, χωρίς καμιά δυνατότητα επιβίωσης, χωρίς μέλλον, στον οποίο κατά βούληση εφαρμόζονται αντίποινα. Τιμωρείται συλλογικά. Ξεκληρίζονται οικογένειες. Φταίει ο παλαιστινιακός εξτρεμισμός που εξέθρεψε τους αυτοκτονικούς βομβιστές και τη Χαμάς; Μα τι περιμέναμε να εκθρέψει; Βία θα καλλιεργούσε και η βία ριζωμένη εκεί επί 60 χρόνια δημιουργεί κοινωνικές, οικονομικές, νοοτροπιακές και ψυχολογικές δομές πανίσχυρες. Και η βία αυτή αναπαράγεται και θα αναπαράγεται. Οχι μόνο στα παλαιστινιακά εδάφη, αλλά και εκεί όπου ζουν πρόσφυγες, όπως στον Λίβανο. Και στη χοάνη της βίας το καλό και το κακό ταυτίζονται. H ταξινόμηση της Χαμάς και της Χεζμπολάχ στις τρομοκρατικές οργανώσεις συσκοτίζει τα πράγματα, όπως τα συσκότιζε και ο χαρακτηρισμός του Αραφάτ ως τρομοκράτη παλαιότερα, και λίγο πολύ ο χαρακτηρισμός ως τρομοκρατικών όλων των ένοπλων εξεγέρσεων της μεταπολεμικής εποχής. Ο λόγος περί τρομοκρατίας και η πολιτική που απορρέει από αυτόν είναι μέρος του προβλήματος και μάλιστα δομικό του στοιχείο.

* Κοινές δομές τρομοκρατίας

Υπάρχει ένα παλαιό στρατιωτικό ρητό που λέει ότι για να πολεμήσεις τους πειρατές πρέπει να γίνεις ένας πειρατής και μισός. Αυτό σημαίνει ότι αν οι πειρατές χρησιμοποιούν μη συμβατικά μέσα, τα ίδια μέσα και χειρότερα χρησιμοποιούν συνήθως οι δυνάμεις που τους πολεμούν. H τρομοκρατία σε αυτόν τον 60ετή και ατέλειωτο πόλεμο είναι ενδημική και δομική γιατί και το Ισραήλ και οι αντίπαλοί του χρησιμοποιούν τα ίδια τρομοκρατικά μέσα, ανάλογα με τη δύναμη πυρός και οργάνωσης που διαθέτουν. Οταν το Ισραήλ βρέχει βόμβες πάνω σε αμάχους, οι Παλαιστίνιοι που δεν διαθέτουν αεροπλάνα, για όμοιες επιχειρήσεις, θυσιάζουν εφήβους. Αν χρειαστεί να δοθεί ορισμός τρομοκρατίας, δύσκολα θα εξαιρούνταν η περίπτωση του Ισραήλ. Αλλά αυτό που είδαμε σε αυτόν τον 60ετή πόλεμο ήταν η εξαγωγή της βίας και στη συνέχεια η διεθνοποίησή της. Ο πόλεμος εναντίον της τρομοκρατίας, που αποτελεί το κύριο δόγμα και την εμμονή της αμερικάνικης ηγεσίας, μπορεί να καλύπτει την έλλειψη αντιπάλου μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και την κατάρρευση του κομμουνισμού, μπορεί να ανταποκρίνονται στην ανάγκη τους να ελέγξουν το πετρέλαιο που σιγά σιγά σώνεται, αλλά αποτελεί ιδεολογικά και πολιτικά την προέκταση και τη μεγα-προβολή αυτού του πολέμου.

* Ιδεολογικός μαξιμαλισμός

H αδυναμία να φανταστεί κανείς ένα τέλος στη διαμάχη αυτή οδηγεί στην υπόθεση του συνολικού ανασχηματισμού του αραβομουσουλμανικού κόσμου και της εξάλειψης των εστιών του πολιτικού και θρησκευτικού φονταμενταλισμού. Πρόκειται για ένα σχέδιο των Neocon, των νεοσυντηρητικών, του οποίου είδαμε τις δύο πρώτες σκηνές στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ. Οι επόμενες έχουν αναγγελθεί εδώ και τρία χρόνια. Είναι το Ιράν και η Συρία. Υποτίθεται ότι αν διαλυθούν τα καθεστώτα και αυτών των δύο χωρών, τότε ο μουσουλμανικός κόσμος θα επανεκπαιδευτεί πάνω στις αρχές της ειρηνικής συνύπαρξης με το Ισραήλ. H επίθεση του Ισραήλ στον Λίβανο, συνέχεια σκληρών αντιποίνων στη Γάζα μετά την εκλογή της Χαμάς, αποτελεί για πολλούς σχολιαστές ένα είδος ρυμούλκησης των Αμερικανών προς αυτούς τους στόχους. Ο μαξιμαλισμός αυτός δεν πρέπει να μας ξαφνιάζει. H πολιτική του Ισραήλ ως ενός σημείου μπορεί να αναλυθεί με όρους λογικής και ρεαλισμού. Πίσω υπάρχει η εσχατολογία και τα αποκαλυπτικά οράματα.

Γιατί παγιδεύτηκε η Αμερική σε μια αναμέτρηση με τον αραβικό κόσμο; H συνήθης ανάλυση είναι ότι χρησιμοποίησε το Ισραήλ ως αντίβαρο του μεταπολεμικού αραβικού ριζοσπαστισμού που επηρεαζόταν από την τότε ΕΣΣΔ. Αλλά ο κίνδυνος αυτός εξέλιπε και η πλάστιγγα δεν έγειρε προς την πλευρά της δημοκρατίας αλλά προς την πλευρά της νίκης των κάθε λογής ζηλωτών του ισλαμισμού. Γιατί; Εκεί είναι το σημείο που η υπόθεση της χρησιμοποίησης του Ισραήλ δείχνει ότι δεν λειτουργεί. Μεγαλύτερες πιθανότητες έχει η αντίστροφη υπόθεση: είναι το Ισραήλ που χρησιμοποιεί την Αμερική. Γιατί η Αμερική θα είχε και άλλες εναλλακτικές για να προσεγγίσει και να ομαλοποιήσει τις σχέσεις της με τον αραβικό κόσμο, χωρίς να τον φέρει στη σημερινή οξύτατη ιδεολογική και πολιτική αντιπαράθεση. Γιατί δεν ήλθε σε σύγκρουση με τον ινδικό ή τον κινεζικό κόσμο, παρά την κληρονομιά της αποικιοκρατίας στον πρώτο και του μαοϊκού αντιιμπεριαλισμού στον δεύτερο; Αν όμως η Αμερική είχε δυνητικά πολλές επιλογές στις σχέσεις της με τους Αραβες, το Ισραήλ δεν είχε καμία άλλη. Και το Ισραήλ δεν είναι μια εξωτερική δύναμη προς την Αμερική, αλλά μια εσωτερική δύναμη μέσα σε αυτήν. Το θεαματικότερο γεγονός στην αμερικάνικη ζωή των τελευταίων δεκαετιών είναι η συμμαχία των συντηρητικών και φονταμενταλιστών εβραίων της Αμερικής με τους φονταμενταλιστές χριστιανούς. Πυρήνας αυτής της υπερσυντηρητικής συμμαχίας είναι μια εσχατολογική πίστη. Για να ξεκινήσει η χιλιετής βασιλεία του Θεού πρέπει να κυριαρχήσουν οι εβραίοι στην Ιερουσαλήμ. Στο βάθος της αναμόρφωσης του αραβικού κόσμου βρίσκεται η πίστη στη συνολική αναμόρφωση του κόσμου (περιλαμβανομένης της επανεκπαίδευσης της Ευρώπης). Στο βάθος της «Νέας Μέσης Ανατολής» της Κοντολίζα Ράις βρίσκεται το όραμα του «Νέου Κόσμου» των ξαναγεννημένων χριστιανών, της Dispensational Theology, των θρησκευτικοπολιτικών οραμάτων που αποτελούν τη βαθιά
 ενδοχώρα της συμμαχίας που κυβερνά τώρα την Αμερική.

 
Αντίβαρο η Ευρώπη;

Δεν μας επιτρέπεται να κλείνουμε πλέον τα μάτια μας. Ο πόλεμος αυτός έχει μετατραπεί σε έναν πόλεμο-μητέρα όλων των πολέμων και απειλεί να γίνει η νέα κεντρική διαμάχη του πλανήτη στον αιώνα που έρχεται. Παγιδεύει συνεχώς καινούργιες δυνάμεις. H Συρία και η Περσία αποτελούν τους έμμεσους σήμερα, αλλά άμεσους αύριο στόχους του. Αλλά και μια εμπλοκή του ΝΑΤΟ στην πολεμική δύναμη που θα περιφρουρεί το Ισραήλ, εγκαταστημένη στα νότια σύνορα του Λιβάνου, θα διευρύνει τους παγιδευμένους εντάσσοντας σε αυτούς και την Ευρώπη.

Υπάρχει λύση; Σε αυτό το ζοφερό τοπίο το μόνο που μπορεί να σκεφτεί κανείς είναι η ανάδυση μιας εναλλακτικής διεθνούς δύναμης που θα μπορούσε να φρενάρει την κούρσα προς τη διεθνή πολεμική αναρχία που οδηγούν οι Αμερικανοί. Δεν υπάρχει άλλη δύναμη από την Ευρώπη. Ακόμη κι αν δεν διαφοροποιηθεί ιδεολογικά, ακόμη και με αυτούς τους περιδεείς ηγέτες και μόνο η δομική παρουσία μιας ενιαίας και ισχυρής Ευρώπης, με κοινή φωνή, θα αποτελέσει το αναγκαίο αντίβαρο που θα ελέγξει τους όρους του παιχνιδιού. Δυστυχώς, η αποτυχία του Ευρωσυντάγματος, εξαιτίας άλλου τύπου μαξιμαλισμού, εμπόδισε μια παρόμοια εξέλιξη.

Ο κ. Αντώνης Λιάκος είναι καθηγητής της Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

[Nessa]

Γιατί παγιδεύτηκε η Αμερική σε μια αναμέτρηση με τον αραβικό κόσμο; H συνήθης ανάλυση είναι ότι χρησιμοποίησε το Ισραήλ ως αντίβαρο του μεταπολεμικού αραβικού ριζοσπαστισμού που επηρεαζόταν από την τότε ΕΣΣΔ. Αλλά ο κίνδυνος αυτός εξέλιπε και η πλάστιγγα δεν έγειρε προς την πλευρά της δημοκρατίας αλλά προς την πλευρά της νίκης των κάθε λογής ζηλωτών του ισλαμισμού. Γιατί; Εκεί είναι το σημείο που η υπόθεση της χρησιμοποίησης του Ισραήλ δείχνει ότι δεν λειτουργεί. Μεγαλύτερες πιθανότητες έχει η αντίστροφη υπόθεση: είναι το Ισραήλ που χρησιμοποιεί την Αμερική.

ΟΥΓΚ; Αυτά τα λέει ο Λιακόπουλος!

Το Ισραήλ εκ φύσεως εκπροσωπεί συνολικά τα συμφέροντα των δυτικών αστικών τάξεων - και ιδιαίτερα αυτής των ΗΠΑ. Είναι κάτι σαν προέκτασή τους. Ο ρόλος του στην περιοχή της Μέσης Ανατολής είναι ακριβώς αντίστοιχος με αυτόν του αστυνόμου - είναι η κατασταλτική δύναμη που θεσμικά επιβάλλει τα συμφέροντα του καπιταλισμού (εδώ ιμπεριαλισμού) πίσω από ένα προκάλυμμα υπεράσπισης του δικαίου.

Το θεαματικότερο γεγονός στην αμερικάνικη ζωή των τελευταίων δεκαετιών είναι η συμμαχία των συντηρητικών και φονταμενταλιστών εβραίων της Αμερικής με τους φονταμενταλιστές χριστιανούς. Πυρήνας αυτής της υπερσυντηρητικής συμμαχίας είναι μια εσχατολογική πίστη. Για να ξεκινήσει η χιλιετής βασιλεία του Θεού πρέπει να κυριαρχήσουν οι εβραίοι στην Ιερουσαλήμ. Στο βάθος της αναμόρφωσης του αραβικού κόσμου βρίσκεται η πίστη στη συνολική αναμόρφωση του κόσμου (περιλαμβανομένης της επανεκπαίδευσης της Ευρώπης). Στο βάθος της «Νέας Μέσης Ανατολής» της Κοντολίζα Ράις βρίσκεται το όραμα του «Νέου Κόσμου» των ξαναγεννημένων χριστιανών, της Dispensational Theology, των θρησκευτικοπολιτικών οραμάτων που αποτελούν τη βαθιά ενδοχώρα της συμμαχίας που κυβερνά τώρα την Αμερική.

Μια καθαρά ιδεαλιστική προσέγγιση!
 

Υπάρχει λύση; Σε αυτό το ζοφερό τοπίο το μόνο που μπορεί να σκεφτεί κανείς είναι η ανάδυση μιας εναλλακτικής διεθνούς δύναμης που θα μπορούσε να φρενάρει την κούρσα προς τη διεθνή πολεμική αναρχία που οδηγούν οι Αμερικανοί. Δεν υπάρχει άλλη δύναμη από την Ευρώπη. Ακόμη κι αν δεν διαφοροποιηθεί ιδεολογικά, ακόμη και με αυτούς τους περιδεείς ηγέτες και μόνο η δομική παρουσία μιας ενιαίας και ισχυρής Ευρώπης, με κοινή φωνή, θα αποτελέσει το αναγκαίο αντίβαρο που θα ελέγξει τους όρους του παιχνιδιού. Δυστυχώς, η αποτυχία του Ευρωσυντάγματος, εξαιτίας άλλου τύπου μαξιμαλισμού, εμπόδισε μια παρόμοια εξέλιξη.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένα αστικό κατασκεύασμα. Θα εμπιστευτούμε τον ένα καπιταλιστή να μας υπερασπίσει από τον άλλον; Παράλογο. Το δε Ευρωσύνταγμα ήταν ένα νεοφιλελεύθερο έκτρωμα που μόνο αντιδραστικά θα μπορούσε να επηρεάσει τα τεκταινόμενα...

[abbis]

ΙΣΡΑΗΛ - ΛΙΒΑΝΟΣ
Προς ολοκληρωτικό πόλεμο
Διεύρυνση των χερσαίων επιχειρήσεων αποφάσισε η ισραηλινή ηγεσία, με την απόφαση να τίθεται άμεσα σε εφαρμογή

ΤΕΛ ΑΒΙΒ - ΒΗΡΥΤΟΣ.-

Εντολή επέκτασης των χερσαίων επιχειρήσεων έλαβε, νωρίς χτες το απόγευμα, ο ισραηλινός στρατός μετά από πολύωρη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου Ασφαλείας. Τελικά, με 9 ψήφους υπέρ και 3 αποχές, το συμβούλιο ενέκρινε την πρόταση του υπουργού Αμυνας Περέτζ, που ουσιαστικά μετέφερε τις απόψεις της στρατιωτικής ηγεσίας, περί ανάγκης διεύρυνσης της χερσαίας εμπλοκής στο νότιο Λίβανο «προκειμένου πραγματικά να πληγεί καθοριστικά η υποδομή της "Χεζμπολάχ"».

Ο πρωθυπουργός Ολμέρτ φέρεται να ήταν από εκείνους που είχε σοβαρές επιφυλάξεις, καθώς είναι σαφές ότι διευρυμένη χερσαία εμπλοκή ισραηλινών δυνάμεων σε μάχες σώμα με σώμα με τους μαχητές της «Χεζμπολάχ» και άλλων δυνάμεων στο νότιο Λίβανο θα σημάνει και κατακόρυφη αύξηση των ισραηλινών απωλειών. Πόσο μάλλον, που σύμφωνα με ένα από τα μέλη του ισραηλινού συμβουλίου ασφαλείας, τον υπουργό Εμπορίου και αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Ελι Γισάι, μπορεί «η νέα αυτή φάση να κρατήσει πολύ περισσότερο και από 30 ημέρες». Χτες, πάντως, σύμφωνα με αραβικά ΜΜΕ, σκοτώθηκαν σε μάχες 11 Ισραηλινοί στρατιώτες. Επισήμως, η ισραηλινή πλευρά ανέφερε 14 «πληγέντες», χωρίς να διευκρινίζει αν πρόκειται για νεκρούς ή τραυματίες.

Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης, ο Ολμέρτ συνομίλησε τηλεφωνικώς με την Κοντολίζα Ράις, που, ορισμένες πηγές, έλεγαν ότι ζήτησε τουλάχιστον 3ήμερο «πάγωμα» της έναρξης των νέων επιχειρήσεων, μήπως δοθεί κάποιου είδους λύση στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Εντούτοις, το ενδεχόμενο «παγώματος» διαψεύστηκε στην πράξη, καθώς από νωρίς το βράδυ χτες, σειρές αρμάτων μάχης και θωρακισμένων οχημάτων περνούσαν μαζικά τα λιβανο-ισραηλινά σύνορα από την πόλη Μετούλα.

Αμεση εφαρμογή της απόφασης

Ταυτόχρονα, πλήθος εφέδρων συγκεντρωνόταν από το απόγευμα, τόσο στη Μετούλα όσο και στην πόλη Μανάρα. Ηδη, στο λιβανικό έδαφος βρίσκονται περί τους 10.000 στρατιώτες, ενώ άλλες 20 - 30 χιλιάδες έχουν ανακληθεί από την εφεδρεία τις προηγούμενες μέρες και εκτιμάται ότι μαζικά θα εισέλθουν στο νότιο Λίβανο.

Ενδεικτικό της αλλαγής στρατιωτικής τακτικής που επιχειρεί η ισραηλινή ηγεσία είναι ότι αντικατέστησε τον διοικητή των επιχειρήσεων. Τη θέση του αντιστρατήγου Ούντι Ανταμ κατέχει, από χτες, ο επίσης αντιστράτηγος Μοσέ Καπλίνσκι, που θεωρείται γνωστή φυσιογνωμία, καθώς ήταν διοικητής μονάδας κατά την ισραηλινή εισβολή στο Λίβανο το 1982. Με την αλλαγή αυτή, εκτιμάται ότι η ισραηλινή ηγεσία προσπαθεί να κατευνάσει και τις επικρίσεις που δέχεται για τον τρόπο χειρισμού των επιχειρήσεων στο Λίβανο, καθώς είναι εμφανές ότι μετά από σχεδόν ένα μήνα πολέμου και παρά το αδιανόητο αιματοκύλισμα αμάχων, δεν έχουν πληγεί οι υποδομές της «Χεζμπολάχ».

Παράλληλα, με όλα αυτά, οι ισραηλινές αρχές ολοκλήρωναν, χτες, την εκκένωση της πόλης Κιριάτ Σμόνα, στο βόρειο Ισραήλ, ενώ δεν αποκλειόταν να ακολουθήσουν και άλλες ανάλογες επιχειρήσεις σε διάφορες πόλεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι η πρώτη φορά από το 1948 που εκκενώνεται, λόγω στρατιωτικής κλιμάκωσης, κάποια ισραηλινή πόλη. Χτες, περίπου 160 ρουκέτες της «Χεζμπολάχ» έπεσαν σε ισραηλινό έδαφος χωρίς να προκαλέσουν θύματα.

Δραματική κατάσταση σκληρότατες μάχες

Αδιάκοπες είναι οι αεροπορικές επιδρομές σε πόλεις του νοτίου Λιβάνου αλλά και στα νότια προάστια της Βηρυτού. Χτες, μάλιστα, για πρώτη φορά, φυλλάδια κατά της «Χεζμπολάχ» έπεσαν και στην πρωτεύουσα. Σκληρές μάχες, σύμφωνα με αξιωματούχους της UNIFIL, μαίνονταν, κεντρικά, στο Λαμπουνέ, δυτικά στην Καντάρα και ανατολικά στο Χιάμ. Στο μάτι του κυκλώνα έχει βρεθεί η ευρύτερη περιοχή γύρω από την Τύρο και τη Σιδώνα, αλλά και η ανατολική και νότια κοιλάδα Μπεκάα.

Συγκεκριμένα, στο χωριό Ματσγκάρα, στη νότια Μπεκάα, επλήγη το σπίτι στελέχους της «Χεζμπολάχ», όπου σκοτώθηκε ο ίδιος και η 6μελής οικογένειά του. Στόχος έγινε και ο παλαιστινιακός καταυλισμός Αϊν αλ Χίλουε, στη Σιδώνα, με 75.000 κατοίκους, όπου σκοτώθηκαν 2 Παλαιστίνιοι και τραυματίστηκαν 6. Ισραηλινοί κομάντος προσγειώθηκαν με ελικόπτερα στο χωριό Καραγιέμπ, νοτιοανατολικά της Σιδώνας, όπου πραγματοποίησαν έρευνες σε σπίτια, χωρίς να βρουν τίποτε πριν φύγουν. Από το απόγευμα και μετά, διαρκείς είναι οι βομβαρδισμοί στην περιοχή Ακαρ, στο βόρειο Λίβανο, κοντά στα σύνορα με τη Συρία, ενώ βόμβες έπεσαν και δίπλα στις κηδείες που γίνονταν για τους 41 νεκρούς της πολυκατοικίας που κατέρρευσε από τους βομβαρδισμούς, τη Δευτέρα το βράδυ στη Βηρυτό.

Η κατάσταση στο Λίβανο, πλέον, είναι τραγική. Η Τύρος είναι παντελώς αποκλεισμένη με το νερό να είναι το τελευταίο αγαθό που εξαντλείται, αφού ήδη δεν υπάρχουν φάρμακα, τρόφιμα αλλά ούτε δρόμοι διαφυγής. Σύμφωνα με τη δύναμη του ΟΗΕ, UNIFIL αλλά και τον Ερυθρό Σταυρό, τα νοσοκομεία της χώρας, ιδιαίτερα στο νότο αλλά και τη λιβανική πρωτεύουσα, δεν έχουν πλέον το υλικό και τις δυνατότητες να εργαστούν και προβλέπεται να αντέξουν μόνο μέχρι τα τέλη της τρέχουσας βδομάδας. Η ίδια η δύναμη του ΟΗΕ υπογράμμισε ότι δεν μπορεί πλέον να προσφέρει καμία βοήθεια, γιατί διαθέτει καύσιμα μόνο για τις επόμενες 48 ώρες, καθώς ο ισραηλινός στρατός δεν επιτρέπει κανένα φορτίο καυσίμων να φτάσει στη χώρα.

Μήνυμα Νασράλαχ

«Να έρθουν στο Λίβανο γιατί τον ξέρουν καλά και εδώ θα γίνει για άλλη μια φορά ο τάφος τους», κάλεσε τους Ισραηλινούς στρατιώτες ο ηγέτης της «Χεζμπολάχ» σε νέο τηλεοπτικό του μήνυμα. Ο Σεϊκ Χασάν Νασράλαχ απέρριψε κατηγορηματικά το γαλλο - αμερικανικό σχέδιο απόφασης, χαρακτηρίζοντάς το «άδικο» και ξεκαθάρισε ότι δε δέχεται καμία ξένη δύναμη «που δε θα γνωρίζει κανείς από πού θα παίρνει εντολές και θα λειτουργεί σαν δύναμη κατοχής».

Αντίθετα, υποστήριξε ανοιχτά το σχέδιο του πρωθυπουργού Σινιόρα για ανάπτυξη του λιβανικού στρατού στο νότο, αποδεχόμενος και την εκεί παρουσία της UNIFIL ως έχει. Κάλεσε τον Σινιόρα να μην υποκύψει στις πιέσεις που δέχεται και να επιμείνει στο σχέδιο που έχει, ήδη, παρουσιάσει εκ μέρους των λιβανικών δυνάμεων. Τέλος, κάλεσε τους Ισραηλινούς Αραβες κατοίκους του βορείου Ισραήλ, και κυρίως της Χάιφα, να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους «γιατί δε θέλουμε να χύνουμε αίμα αδελφών».

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=10/8/2006&id=6807&pageNo=2&direction=1

[abbis]

Δόξα στη γενναία λιβανική πατριωτική αντίσταση
Ανακοίνωση του Συριακού Κομμουνιστικού Κόμματος

Το Συριακό Κομμουνιστικό Κόμμα, σε ανακοίνωση που έδωσε στη δημοσιότητα το Πολιτικό του Γραφείο και υπογράφει ο Βεσάλ Φαρχά Μπαγκντάς, ΓΓ της ΚΕ του Συριακού ΚΚ, σημειώνει τα παρακάτω:

«Περήφανε λαέ,

Η βάρβαρη σιωνιστική επίθεση εναντίον του Λιβάνου μπαίνει στην τρίτη της βδομάδα και η ισραηλινή πολεμική μηχανή καταστρέφει τις υποδομές και τις ενεργείς κατασκευές, βομβαρδίζοντας πόλεις και χωριά, καταστρέφοντας σπίτια, σκορπίζοντας τρόμο και θάνατο σε μία μανιώδη προσπάθεια να εκπληρώσει το στόχο της σιωνιστικής κυβέρνησης, ο οποίος είναι η καταστροφή της πατριωτικής αντίστασης και η επιβολή της σιωνιστικής αμερικανο-γαλλικής λύσης, η οποία εκδόθηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας, υπό τον αριθμό 1559, συμπεριλαμβάνοντας τον αφοπλισμό της αντίστασης και την απογύμνωση του Λιβάνου από κάθε ικανότητα περιορισμού της διαρκούς σιωνιστικής επιθετικότητας, με στόχο να επιβάλουν στο Λίβανο την αμερικανο-σιωνιστική ηγεμονία, μέσω μίας "ειρηνευτικής συμφωνίας", με το Ισραήλ να αναγορεύεται σε στρατιωτικό κυρίαρχο μέσω της απεριόριστης υποστήριξης της Αμερικής και της αδυναμίας πολλών αραβικών ηγεσιών και κάποιων λιβανικών φιλοδυτικών δυνάμεων. Μετέπειτα, για να απομονωθεί ο Λίβανος, με τη Συρία αμετακίνητη, η οποία θεωρείται εμπόδιο στο σχέδιο της "νέας Μεγάλης Μέσης Ανατολής" και στα άλλα αποικιακά σχέδια.

Παρά τον βάρβαρο ισραηλινό βομβαρδισμό και την τεράστια καταστροφή που προκαλεί, η γενναία πατριωτική αντίσταση έχει δώσει στους ναζί της νέας εποχής και στους δολοφόνους των ηλικιωμένων, των γυναικών και των παιδιών σκληρά μαθήματα. Στην υπεράσπιση των εδαφών και της αξιοπρέπειας ο λιβανικός λαός προσέφερε εκατοντάδες μάρτυρες και χιλιάδες τραυματίες και οι μάχες του Μπεντ Τζμπαΐλ και του Μαρόν Ελράς θα είναι πάντα ένα αθάνατο μνημείο στην ιστορία των αγώνων των λαών.

Αμετακίνητε λαέ,

Το αρχείο του εγκλήματος του σιωνιστικού ρατσιστικού κράτους είναι γεμάτο από σφαγές από τη δεκαετία του '40 του περασμένου αιώνα και αυτό ήταν και θα μείνει το μέσο για να επιτύχει την ηγεμονία του, για να πραγματοποιήσει τους στόχους του. Ξεκινώντας από την Ντερ Γιασέν ως την Καμπίγια και την Αλχόλα, την Καφάρ Κασέμ και την Κάνα, το 1996, έως τις σφαγές της Μαργουάχιν και της Κάνα το 2006, ο πόθος των σιωνιστών για αίμα εκφράζει τη φασιστική φυλετική σιωνιστική ιδεολογία, η οποία είναι ζωτικά συνδεδεμένη με τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό.

Η εξαιρετική γενναιότητα και η μεγαλειώδης θυσία της λιβανικής γενναίας πατριωτικής αντίστασης υποχρέωσε την κυβέρνηση του σιωνιστικού εχθρού να αποσύρει τους όρους της για την παύση της επιθετικότητας και κατέστρεψε τη σιωνιστική και αμερικανική θρασύτητα...

Η γενναία αντίσταση του Λιβάνου, της Παλαιστίνης και του Ιράκ δεν υπερασπίζεται μόνο τους αραβικούς λαούς και τις πατρίδες τους αλλά είναι στο προσκήνιο των γενναίων αγώνων της υφηλίου ενάντια στις προσπάθειες της σιωνιστικής και αμερικανικής ηγεμονίας και αυτή η αντίσταση χαίρει ενθάρρυνσης και υποστήριξης από το λαό μας και όλους τους αγωνιζόμενους λαούς του κόσμου. Νίκη για τη λιβανική γενναία πατριωτική αντίσταση. Δόξα στους γενναίους μάρτυρες.

Δαμασκός, 30 του Ιούλη 2006».

[abbis]

Συμφώνησαν οι δύο πλευρές
Τέλος των εχθροπραξιών στο Λίβανο από το πρωί της Δευτέρας

Στις 8 το πρωί της Δευτέρας πρόκειται να λήξουν οι πολεμικές επιχειρήσεις στο Λίβανο, όπως ανακοίνωσε ο ΓΓ του ΟΗΕ Κόφι Ανάν. Μέχρι τότε, ωστόσο, και οι δύο πλευρές συνεχίζουν να μετρούν θύματα...

«Είμαι πολύ ευτυχής που ανακοινώνω ότι οι δύο ηγέτες έχουν συμφωνήσει ότι η παύση των εχθροπραξιών και ο τερματισμός του πολέμου θα τεθεί σε ισχύ στις 14 Αυγούστου, στις 05:00 ώρα Γκρίνουιτς (8:00 ώρα Ελλάδος)» ανέφερε σε δήλωσή του ο Κ.Ανάν.

«Κατά προτίμηση, ο πόλεμος θα πρέπει να σταματήσει τώρα ώστε να γίνει σεβαστό το πνεύμα και ο σκοπός της απόφασης του Συμβουλίου, αντικείμενο του οποίου ήταν να σώσει τις ζωές των αμάχων, να απαλύνει τον πόνο και τη δυστυχία που οι άμαχοι και από τις δύο πλευρές δοκιμάζουν» συμπλήρωσε, απευθύνοντας έκκληση στις δύο πλευρές να σταματήσουν άμεσα τις επιχειρήσεις.

Ο ΓΓ του ΟΗΕ διαβεβαίωσε πως η ειρηνευτική δύναμη των Ηνωμένων Εθνών που θα αναπτυχθεί στο έδαφος του Λιβάνου θα συνεργαστεί με τις δύο πλευρές ώστε να εφαρμοστούν οι πρόνοιες του ψηφίσματος του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Ο ισραηλινός στρατός θα αρχίσει να αποχωρεί από το νότιο Λίβανο μέσα σε μία ή δύο εβδομάδες, ανέφερε την Κυριακή η ισραηλινή ειδησεογραφική ιστοσελίδα YNET News. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, εντός του Λιβάνου βρίσκονται περίπου 30.000 στρατιώτες.

Επικαλούμενη υψηλόβαθμο αξιωματούχο από το γραφείο του ισραηλινού πρωθυπουργού Εχούντ Ολμέρτ, η ιστοσελίδα ανέφερε πως τα ισραηλινά στρατεύματα θα αρχίσουν να αποχωρούν από την περιοχή έπειτα από την άφιξη στην περιοχή των πρώτων διεθνών δυνάμεων και του στρατού του Λιβάνου. Ισραηλινοί αξιωματούχοι δεν σχολίασαν πάντως την πληροφορία.

Ο Λίβανος ενέκρινε ήδη το σχετικό ψήφισμα του ΟΗΕ, ενώ το ισραηλινό υπουργικό συμβούλιο έπραξε το ίδιο την Κυριακή.

Με ψήφους 24 υπέρ, καμία κατά και μία αποχή το ισραηλινό υπουργικό συμβούλιο ενέκρινε το ψήφισμα του ΟΗΕ για εκεχειρία. Απείχε -σύμφωνα με πληροφορίες- ο πρώην υπουργός Αμυνας, Σαούλ Μοφάζ.

Η Ισραηλινή υπουργός Εξωτερικών Τζίπι Λίβνι επιβεβαίωσε νωρίτερα πως ο στρατός θα σταματήσει τις επιθετικές επιχειρήσεις στο Λίβανο τη Δευτέρα. Πάντως, ο υπουργός Αμυνας Αμίρ Πέρετζ δήλωσε πως το Ισραήλ θα συνεχίσει να μάχεται την Χεζμπολάχ σε περιοχές που επιχειρεί ο στρατός, αν οι στρατιώτες δεχθούν επίθεση.

news.in.gr, με πληροφορίες από Associated Press, ΑΠΕ/Reuters/Γαλλικό

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=730470&lngDtrID=245

[abbis]

Το πλήρες κείμενο της απόφασης
Η απόφαση 1701 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για τον Λίβανο:

Το Συμβούλιο Ασφαλείας

1 Υπενθυμίζοντας τις προηγούμενες αποφάσεις του για τον Λίβανο, ειδικά τις αποφάσεις 425 (1978), 426 (1978), 520 (1982), 1559 (2004), 1655 (2006) και 1680 (2006) καθώς και τις δηλώσεις του Προέδρου του για την κατάσταση στον Λίβανο, ειδικά τις δηλώσεις της 18ης Ιουνίου 2000 (S/Prst/2000/21), της 19ης Οκτωβρίου 2004 (S/prst/2004/36), της 4ης Μαΐου 2005 (S/prst/2005/17), της 23ης Ιανουαρίου 2006 (S/prst/2006/3) και της 30ής Ιουλίου 2006 (S/prst/2006/35).

2 Εκφράζοντας τη μέγιστη ανησυχία του για τη συνεχιζόμενη κλιμάκωση των εχθροπραξιών στον Λίβανο και στο Ισραήλ μετά την επίθεση της Χεζμπολάχ κατά του Ισραήλ την 12η Ιουλίου 2006, η οποία έχει ήδη προκαλέσει εκατοντάδες θανάτους και τραυματισμούς στις δύο πλευρές, εκτεταμένες ζημιές σε πολιτική υποδομή και εκατοντάδες χιλιάδες εσωτερικούς πρόσφυγες.

3 Τονίζοντας την ανάγκη τερματισμού της βίας, αλλά ταυτοχρόνως τονίζοντας και την ανάγκη επείγουσας αντιμετώπισης των αιτίων που προκάλεσαν την τρέχουσα κρίση, συμπεριλαμβανομένης της άνευ όρων απελευθέρωσης των απαχθέντων Ισραηλινών στρατιωτών,

4 Αντιλαμβανόμενο την ευαισθησία του θέματος των κρατουμένων και ενθαρρύνοντας τις προσπάθειες με στόχο την επείγουσα ρύθμιση του θέματος των Λιβανέζων κρατούμενων στο Ισραήλ,

5 Χαιρετίζοντας τις προσπάθειες του Λιβανέζου πρωθυπουργού και τη δέσμευση της κυβέρνησης του Λιβάνου στο σχέδιό της των επτά σημείων για την επέκταση της εξουσίας της στο έδαφός της μέσω των δικών της νόμιμων ένοπλων δυνάμεων, όπως και για το ότι δεν θα υπάρχουν όπλα, χωρίς τη συγκατάθεση της κυβέρνησης του Λιβάνου και καμία εξουσία άλλη πέρας αυτής της κυβέρνησης του Λιβάνου, χαιρετίζοντας επίσης τη δέσμευσή της για μια δύναμη του ΟΗΕ που συμπληρώνεται και ενισχύεται σε αριθμό, υλικό, εντολή και έκταση επιχειρήσεων και, έχοντας υπόψη το αίτημά της στο σχέδιο αυτό για άμεση αποχώρηση των ισραηλινών δυνάμεων από τον νότιο Λίβανο,

6 Αποφασισμένο να ενεργήσει ώστε η αποχώρηση αυτή να συμβεί το ταχύτερο,

7 Σημειώνοντας τις προτάσεις που γίνονται στο σχέδιο επτά σημείων σχετικά με την περιοχή των αγροκτημάτων Σεμπάα,

8 Χαιρετίζοντας την ομόφωνη απόφαση της κυβέρνησης του Λιβάνου στις 7 Αυγούστου 2006 για την ανάπτυξη λιβανέζικης ένοπλης δύναμης 15.000 στρατιωτών στον νότιο Λίβανο, καθώς ο ισραηλινός στρατός θα αποχωρεί πίσω από την Μπλε Γραμμή και να ζητήσει τη βοήθεια πρόσθετων δυνάμεων από την UNIFIL, σύμφωνα με τις ανάγκες, να διευκολύνει την είσοδο των λιβανέζικων ένοπλων δυνάμεων στην περιοχή και να επαναβεβαιώσει την πρόθεσή της να ενισχύσει τις λιβανέζικες ένοπλες δυνάμεις με υλικό στον βαθμό που απαιτείται για την άσκηση των καθηκόντων τους,

9 Συνειδητοποιώντας τις ευθύνες του στη συμβολή εξασφάλισης μιας μόνιμης κατάπαυσης του πυρός και μιας μακρόπνοης λύσης στη διένεξη,

10 Αποφασίζοντας ότι η κατάσταση στον Λίβανο αποτελεί απειλή για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια,

Εκτελεστική Παράγραφος 1. Καλεί σε πλήρη διακοπή των εχθροπραξιών βασισμένη, ειδικά, στην άμεση διακοπή κάθε επίθεσης εκ μέρους της Χεζμπολάχ και την άμεση διακοπή κάθε επιθετικής στρατιωτικής επιχείρησης εκ μέρους του Ισραήλ.

ΕΠ.2. Με την πλήρη διακοπή των εχθροπραξιών, καλεί την κυβέρνηση του Λιβάνου και την UNIFIL, όπως εξουσιοδοτεί η παράγραφος 11, να αναπτύξουν μαζί τις δυνάμεις τους σε ολόκληρό τον Νότο και καλεί την κυβέρνηση του Ισραήλ, καθώς αρχίζει αυτή η ανάπτυξη, να αποσύρει παραλλήλως όλες τις δυνάμεις της από τον νότιο Λίβανο.

ΕΠ.3. Τονίζει τη σημασία της επέκτασης του ελέγχου εκ μέρους της κυβέρνησης του Λιβάνου σε ολόκληρη τη λιβανέζικη επικράτεια, σύμφωνα με τις προβλέψεις της απόφασης 1559 (2004) και της απόφασης 1680 (2006) και των σχετικών προβλέψεων των Συμφωνιών του Ταΐφ, προκειμένου να ασκήσει πλήρη εθνική κυριαρχία έτσι ώστε να μην υπάρχουν όπλα χωρίς τη συγκατάθεση της κυβέρνησης του Λιβάνου και να μην υπάρχει εξουσία άλλη από αυτή της κυβέρνησης του Λιβάνου.

ΕΠ.4. Επαναβεβαιώνει την ισχυρή υποστήριξή του για τον πλήρη σεβασμό της Μπλε Γραμμής.

ΕΠ.5. Επαναβεβαιώνει επίσης την ισχυρή υποστήριξή του, όπως υπενθυμίζουν όλες οι προηγούμενες σχετικές αποφάσεις του, για την εδαφική ακεραιότητα, εθνική κυριαρχία και πολιτική ανεξαρτησία του Λιβάνου μέσα στα διεθνώς αναγνωρισμένα σύνορά του, όπως αναφέρονται στη Γενική Συμφωνία Εκεχειρίας Ισραήλ - Λιβάνου της 23ης Μαρτίου 1949.

ΕΠ.6. Καλεί τη διεθνή κοινότητα να λάβει άμεσα μέτρα για να επεκτείνει την οικονομική και ανθρωπιστική βοήθειά της στο λαό του Λιβάνου, συμπεριλαμβανομένης και μέσω της διευκόλυνσης της ασφαλούς επιστροφής των προσφύγων και, υπό την εξουσία της κυβέρνησης του Λιβάνου, της επαναλειτουργίας αεροδρομίων και λιμανιών, σύμφωνα με τις παραγράφους 14 και 15 και την καλεί να εξετάσει περαιτέρω βοήθεια στο μέλλον προκειμένου να συμβάλει στην ανοικοδόμηση και την ανάπτυξη του Λιβάνου.

ΕΠ.7. Βεβαιώνει ότι όλες οι πλευρές είναι υπεύθυνες για την εξασφάλιση πως δεν θα γίνει καμία ενέργεια σε αντίθεση με την παράγραφο 1.

ΕΠ.8. Καλεί το Ισραήλ και τον Λίβανο να υποστηρίξουν μια μόνιμη κατάπαυση του πυρός και μια μακρόπνοη λύση βασισμένη στις ακόλουθες αρχές και στοιχεία:

* Πλήρη σεβασμό της Μπλε Γραμμής και από τις δύο πλευρές.

* Ρυθμίσεις ασφαλείας για την πρόληψη της επανάληψης των εχθροπραξιών, συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας ανάμεσα στη Μπλε Γραμμή και τον ποταμό Λιτάνι μιας περιοχής ελεύθερης από ένοπλο προσωπικό, υλικό και οπλισμό πέραν αυτών της κυβέρνησης του Λιβάνου και της UNIFIL, όπως εξουσιοδοτείται στην παράγραφο 11.

* Πλήρη εφαρμογή των σχετικών προβλέψεων των Συμφωνιών του Ταΐφ και των αποφάσεων 1559 (2004) και 1680 (2006), που απαιτούν τον αφοπλισμό όλων των ένοπλων ομάδων στον Λίβανο, έτσι ώστε, μετά την απόφαση του υπουργικού συμβουλίου του Λιβάνου της 27ης Ιουλίου 2006, να μην υπάρχουν όπλα ή εξουσία στον Λίβανο, πέραν αυτών του κράτους του Λιβάνου.

* Καμία ξένη δύναμη στον Λίβανο χωρίς τη συγκατάθεση της κυβέρνησής του.

* Καμία πώληση ή παροχή όπλων και σχετικού υλικού στον Λίβανο, εκτός από όσες εξουσιοδοτούνται από την κυβέρνησή του.

* Εφοδιασμό του ΟΗΕ όλων των χαρτών ναρκοπεδίου στον Λίβανο που παραμένουν στην κατοχή του Ισραήλ.

ΕΠ. 9. Καλεί τον γενικό γραμματέα να υποστηρίξει τις προσπάθειες διασφάλισης το συντομότερο δυνατόν των κατ' αρχήν συμφωνιών εκ μέρους της κυβέρνησης του Λιβάνου και της κυβέρνησης του Ισραήλ επί των αρχών και στοιχείων για μια μακρόπνοη λύση, όπως περιγράφεται στην παράγραφο 8, και εκφράζει την πρόθεσή του να συμμετάσχει ενεργώς.

ΕΠ. 10. Ζητεί από τον γενικό γραμματέα να αναπτύξει, σε συνεργασία με τους σχετικούς διεθνείς παράγοντες και τα ενδιαφερόμενα μέρη, προτάσεις για την εφαρμογή των σχετικών προβλέψεων των Συμφωνιών του Ταΐφ και των αποφάσεων 1559 (2004) και 1680 (2006), συμπεριλαμβανομένου του αφοπλισμού, και για τη χάραξη των διεθνών συνόρων του Λιβάνου, ιδίως στις περιοχές όπου τα σύνορα είναι ασαφή ή αμφισβητούμενα, συμπεριλαμβανομένης της περιοχής των αγροκτημάτων Σεμπάα, και να παρουσιάσει τις προτάσεις αυτές στο Συμβούλιο Ασφαλείας εντός 30 ημερών.

ΕΠ. 11. Αποφασίζει, προκειμένου να συμπληρώσει και να ενισχύσει την αριθμητική δύναμη, τον εξοπλισμό, την εντολή και την εμβέλεια των επιχειρήσεων, να εξουσιοδοτήσει μια αύξηση της αριθμητικής δύναμης της UNIFIL σε 15.000 στρατιώτες μάξιμουμ, και αποφασίζει ότι η δύναμη αυτή, εκτός του ότι θα εκτελέσει την εντολή της βάσει των αποφάσεων 425 και 426 (1978), θα:

α. Παρακολουθήσει τη διακοπή των εχθροπραξιών.

β. Συνοδεύσει και θα υποστηρίξει τις λιβανικές ένοπλες δυνάμεις καθ
ώς θα αναπτύσσονται στον Νότο, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης κατά μήκος της Μπλε Γραμμής, και καθώς το Ισραήλ θα αποσύρει τις δυνάμεις του από τον Λίβανο, όπως προβλέπεται στην παράγραφο 2.

γ. Συντονίσει τις δραστηριότητες που περιγράφονται στην παράγραφο 11 (β) με την κυβέρνηση του Λιβάνου και την κυβέρνηση του Ισραήλ.

δ. Επεκτείνει τη βοήθειά της στη διασφάλιση της ανθρωπιστικής πρόσβασης σε άμαχους πληθυσμούς και την εκούσια και ασφαλή επιστροφή των προσφύγων.

ε. Βοηθήσει τις λιβανικές ένοπλες δυνάμεις να προχωρήσουν στη δημιουργία της περιοχής που περιγράφεται στην παράγραφο 8.

στ. Βοηθήσει την κυβέρνηση του Λιβάνου, κατ' αίτημά της, να εφαρμόσει την παράγραφο 14.

ΕΠ. 12. Ενεργώντας προς υποστήριξη αιτήματος της κυβέρνησης του Λιβάνου για ανάπτυξη μιας διεθνούς δύναμης που θα τη βοηθήσει να ασκήσει την εξουσία της σε όλη την επικράτεια, εξουσιοδοτεί την UNIFIL να προβεί σε κάθε απαραίτητη ενέργεια σε περιοχές ανάπτυξης των δυνάμεών της και κατά την κρίση της εντός των πλαισίων των ικανοτήτων της, για να διασφαλίσει ότι η περιοχή των επιχειρήσεών της δεν χρησιμοποιείται για οποιουδήποτε είδους εχθρικές ενέργειες, για να αντισταθεί στις βίαιες απόπειρες απαλλαγής της από τα καθήκοντά της βάσει της εντολής του Συμβουλίου Ασφαλείας και για να προστατέψει το προσωπικό, τα κτίρια, τις εγκαταστάσεις και τον εξοπλισμό των Ηνωμένων Εθνών, να διασφαλίσει την ασφάλεια και ελευθερία κίνησης του προσωπικού των Ηνωμένων Εθνών και των εργαζομένων των ανθρωπιστικών οργανώσεων και, χωρίς να σφετερίζεται την αρμοδιότητα της κυβέρνησης του Λιβάνου, να προστατέψει τους πολίτες που θα βρίσκονται υπό την επικείμενη απειλή φυσικής βίας.

ΕΠ. 13. Ζητεί από τον γενικό γραμματέα να θέσει επειγόντως σε εφαρμογή μέτρα τα οποία θα διασφαλίζουν ότι η UNIFIL θα μπορεί να εκτελεί τις λειτουργίες που προβλέπονται σε αυτή την απόφαση, παροτρύνει τα κράτη-μέλη να σκεφτούν να συνεισφέρουν καταλλήλως στη UNIFIL και ν' ανταποκριθούν θετικά σε αιτήματα βοήθεια εκ μέρους της Δύναμης αυτής, και εκφράζει τη μεγάλη του εκτίμηση σε όσους έχουν συνεισφέρει στη UNIFIL στο παρελθόν.

ΕΠ. 14. Καλεί την κυβέρνηση του Λιβάνου να διασφαλίσει τα σύνορά της και άλλα σημεία εισόδου για να εμποδίσει την είσοδο στον Λίβανο, χωρίς τη συγκατάθεσή της, όπλων ή σχετικού υλικού και ζητεί από τη UNIFIL να βοηθήσει, όπως εξουσιοδοτείται στην παράγραφο 11, την κυβέρνηση του Λιβάνου κατ' αίτημά της.

ΕΠ. 15. Αποφασίζει, επίσης, ότι όλα τα κράτη θα λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για να εμποδίσουν, από υπηκόους τους, από τα εδάφη τους ή μέσω των πλοίων και αεροσκαφών που φέρουν τη σημαία τους:

α. την πώληση ή παροχή σε οποιαδήποτε οντότητα ή άτομο στον Λίβανο όπλων και σχετικού ύλικού κάθε τύπου, συμπεριλαμβανομένων όπλων και πυρομαχικών, στρατιωτικών οχημάτων και εξοπλισμού, παραστρατιωτικού εξοπλισμού, και ανταλλακτικών για τα προαναφερθέντα, είτε προέρχονται από τα εδάφη τους είτε όχι, και

β. την παροχή σε οποιαδήποτε οντότητα ή άτομο στον Λίβανο οποιασδήποτε τεχνικής εκπαίδευσης ή βοήθειας που σχετίζεται με την παροχή, κατασκευή, συντήρηση ή χρήση των αντικειμένων που αναγράφονται στην υποπαράγραφο (α), με τη διευκρίνιση ότι αυτές οι απαγορεύσεις δεν θα ισχύουν για όπλα, σχετικό υλικό, εκπαίδευση ή βοήθεια που θα έχουν εγκριθεί από την κυβέρνηση του Λιβάνου ή από τη UNIFIL, όπως εξουσιοδοτείται στην παράγραφο 11.

ΕΠ. 16. Αποφασίζει να επεκτείνει την εντολή της UNIFIL έως την 31η Αυγούστου 2007 και εκφράζει την πρόθεσή του να εξετάσει σε μεταγενέστερη απόφαση περαιτέρω ενισχύσεις της εντολής και άλλα βήματα για να συμβάλει στην εφαρμογή μιας μόνιμης κατάπαυσης του πυρός και μιας μακρόπνοης λύσης.

ΕΠ. 17. Ζητεί από τον γενικό γραμματέα να καταθέσει αναφορά σχετικά με την εφαρμογή αυτής της απόφασης στο Συμβούλιο Ασφαλείας εντός μιας εβδομάδας και ακολούθως σε τακτική βάση.

ΕΠ. 18. Επισημαίνει τη σπουδαιότητα και την ανάγκη επίτευξης μιας συνολικής, δίκαιης και διαρκούς ειρήνης στη Μέση Ανατολή, βασισμένης σε όλες τις σχετικές αποφάσεις του, συμπεριλαμβανομένων των αποφάσεων 242 (1967) της 22ας Νοεμβρίου 1967 και 338 (1973) της 22ας Οκτωβρίου 1973.

ΕΠ. 19. Αποφασίζει να εξακολουθήσει να ασχολείται ενεργώς με το θέμα.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 14/08/2006
http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=52320268

[abbis]

ΛΙΒΑΝΟΣ - ΙΣΡΑΗΛ
Η απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας δε σταμάτησε το πόλεμο
Ο ισραηλινός στρατός παραμένει στο νότο και συνεχίζει το ναυτικό και αεροπορικό αποκλεισμό του Λιβάνου, απειλώντας το λαό και με νέα, φονικά χτυπήματα!
Η «Χεζμπολάχ» αποδέχτηκε το ψήφισμα, σημειώνοντας πως θα συνεχίσει την αντίσταση στον ισραηλινό στρατό μέχρι την πλήρη αποχώρησή του απ' το νότιο Λίβανο...

 
ΒΗΡΥΤΟΣ - ΤΕΛ ΑΒΙΒ - ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ.-

Η πραγματική ειρήνη και όχι εκείνη που προδιαγράφεται στις άδικες αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ θα αργήσει να φθάσει στο Λίβανο. Η εκτίμηση αυτή απορρέει από την απόφαση 1701 του ΟΗΕ, που υποτίθεται πως θα οδηγήσει σε «παύση των εχθροπραξιών», αναγορεύοντας αποκλειστικό υπαίτιο αυτού του βρώμικου πολέμου τη «Χεζμπολάχ» και όχι το Ισραήλ, που εισέβαλε προσχηματικά, καταστρέφοντας ατιμωρητί μια ανεξάρτητη χώρα. Αντικατοπτρίζεται στις λυσσαλέες, φονικές επιχειρήσεις του ισραηλινού στρατού σε νότιο, ανατολικό Λίβανο και προάστια της Βηρυτού και χτες, λίγες ώρες μετά τα μεσάνυχτα. Καθρεφτίζεται στη χτεσινή δήλωση του αντιπροέδρου της ισραηλινής κυβέρνησης, Σιμόν Πέρες που υποστήριξε πως «η μάχη δεν τελείωσε ...ο πόλεμος συνεχίζεται και μπορούμε να τον κερδίσουμε». Στην παράλληλη προειδοποίηση του ηγέτη της «Χεζμπολάχ», Χασάν Νασράλα, πως ο «πόλεμος δεν τελείωσε ...αφού οι επιδρομές και τα θύματα συνεχίζονται». Αυτό, μολονότι ο Νασράλα αποδέχτηκε το ψήφισμα 1701 του ΟΗΕ σημειώνοντας, παράλληλα, το «φυσικό δικαίωμα της "Χεζμπολάχ" να συνεχίσει την αντίστασή της στον ισραηλινό στρατό» μέχρις ότου αποχωρήσει πλήρως απ' όλο το νότιο Λίβανο...

Υπό την παραδοχή, λοιπόν, ακόμη και των ίδιων των πρωταγωνιστών του πολέμου πως οι μάχες κάθε άλλο παρά σταματούν για τα καλά, επρόκειτο χτες, να τεθεί σε εφαρμογή η υποτιθέμενη «εκεχειρία» απ' τις 8.00 το πρωί. Ωστόσο, όλοι αναγνωρίζουν πως κάτι τέτοιο, εάν τελικώς επιτευχθεί, δε θα γίνει ούτε εύκολα, ούτε γρήγορα. Και τουλάχιστον όχι με τρόπο που να εξυπηρετεί, πράγματι, την ειρήνη στην ευρύτερη περιοχή.

Είναι χαρακτηριστικό πως η ισραηλινή κυβέρνηση αποδέχτηκε το βράδυ της Κυριακής την απόφαση του ΟΗΕ, δίνοντας τυπικά εντολή για σταμάτημα του μπαράζ επιθέσεων κατά αμάχων, τους οποίους συνέχισε να βομβαρδίζει ανελέητα σε Τύρο, Μπααλμπέκ, και προάστια της Βηρυτού ως χτες, μόλις ένα 15λεπτο πριν την έναρξη της υποτιθέμενης «εκεχειρίας» στις 8.00 το πρωί! Η αποδοχή του ψηφίσματος του ΟΗΕ απ' την ισραηλινή κυβέρνηση δε σημαίνει πως αποφάσισε και την ανάσχεση των επιχειρήσεων κατά των ανταρτών της «Χεζμπολάχ» στο νότο! Ισραηλινοί στρατιωτικοί αξιωματούχοι σημείωναν πως ο ισραηλινός στρατός δε θα σταματήσει να φέρεται κατά της «Χεζμπολάχ». Οχι μόνον σε «περιπτώσεις αυτοάμυνας», αλλά και σε περιπτώσεις «διεκπεραίωσης επιχειρήσεων μεταφοράς ή διάσωσης» Ισραηλινών στρατιωτών, καθώς οι διοικητές του ισραηλινού στρατού στο νότιο Λίβανο θα έχουν δικαίωμα χρήσης «ελικοπτέρων, τζετ, και μονάδων πυροβολικού» (όπως ανέφερε ρεπορτάζ της ισραηλινής εφημερίδας «Χα'αρέτζ»). Επιπλέον, οι ισραηλινές δυνάμεις θα παραμένουν σε στρατηγικά σημεία του νοτίου Λιβάνου για να έχουν τον έλεγχο της ευρύτερης περιοχής, τάχα, μέχρις ότου αναπτυχθούν εκεί δυνάμεις του λιβανέζικου στρατού και κυανοκράνων του ΟΗΕ. Κάτι, που εντούτοις δεν προβλέπεται να συμβεί παρά μετά από βδομάδες, ενδεχομένως και μήνα...(όπως τουλάχιστον δήλωσε εκπρόσωπος του γγ του ΟΗΕ στη Ν. Υόρκη). Παράλληλα, ισραηλινές στρατιωτικές πηγές σημείωναν χτες το πρωί πως το Τελ Αβίβ θα διατηρήσει τον αεροπορικό και ναυτικό αποκλεισμό στο Λίβανο μέχρι να λειτουργήσει ο «μηχανισμός ελέγχου του λαθρεμπορίου όπλων»... Δηλαδή, μέχρις ότου εφαρμοστεί και το πολεμικό εμπάργκο στο νότιο Λίβανο, όπως προδιαγράφεται και απ' την απόφαση 1701 του ΟΗΕ...

Είναι, λοιπόν, προφανές πως θα παραμείνουν σε εξέλιξη - ενδεχομένως σε σχετικώς χαμηλότερη κλίμακα - οι συγκρούσεις ισραηλινού στρατού και ανταρτών της «Χεζμπολάχ» στο νότιο Λίβανο.

Παράλληλα, μετά την ομόφωνη αποδοχή της απόφασης 1701 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ απ' την κυβέρνηση του Λιβανέζου πρωθυπουργού Φαούντ Σινιόρα, έχει σταματήσει στη Βηρυτό η διαδικασία για τα «περαιτέρω» και πιο ουσιώδη. Την Κυριακή, η λιβανέζικη κυβέρνηση ανέβαλε «επ' αόριστον» τη συνεδρίασή της αναφορικά με τον τρόπο αφοπλισμού της «Χεζμπολάχ» και την ανάπτυξη στρατού στο νότο. Επισήμως δε δόθηκε εξήγηση για τη ματαίωση της συνεδρίασης. Ανεπισήμως, αναφέρθηκαν έντονες διχογνωμίες μεταξύ των μελών της κυβέρνησης και δη των υπουργών και στελεχών της «Χεζμπολάχ», που θεωρούν ως άκαιρη μια τέτοια συζήτηση εάν δεν αποχωρήσουν απ' το νότιο τμήμα της χώρας οι Ισραηλινοί στρατιώτες...

Τέλος, ενδεικτική των «ειρηνικών» προθέσεων του ισραηλινού στρατού ήταν και οι χτεσινές αεροπορικές επιδρομές στα παλαιστινιακά εδάφη. Στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας, επιδρομή των Ισραηλινών προκάλεσε το θάνατο τουλάχιστον τριών Παλαιστινίων (ανάμεσά τους ένας έφηβος) και τον τραυματισμό άλλων τριών, αφού είχε προηγηθεί εκτόξευση μιας ρουκέτας απ' τη Γάζα στην ισραηλινή πόλη Ασκελόν.

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=15/8/2006&id=6810&pageNo=2&direction=1

[abbis]

ΓNΩMH
ROBERT FISK
«Ο πόλεμος αρχίζει σήμερα»

O πραγματικός πόλεμος στον Λίβανο αρχίζει σήμερα. Ίσως ο κόσμος να πιστεύει - και το Ισραήλ μπορεί να το πιστεύει αυτό - ότι η εκεχειρία του ΟΗΕ, που αναμενόταν να τεθεί σε εφαρμογή στις 8 (ώρα Ελλάδος), θα σηματοδοτήσει την αρχή του τέλους για τον τελευταίο «βρώμικο» πόλεμο στον Λίβανο, κατά τον οποίο πάνω από 1.000 Λιβανέζοι πολίτες και περισσότεροι από 30 Ισραηλινοί έχουν σκοτωθεί.

Από σήμερα το πρωί, οι επιχειρήσεις της Χεζμπολάχ θα έχουν στόχο αποκλειστικά τη δύναμη εισβολής. Και οι Ισραηλινοί δεν αντέχουν να χάνουν 40 άνδρες ημερησίως.

Μην μπορώντας να καταρρίψουν τα F-16 που έσπειραν την καταστροφή σε μεγάλο τμήμα της χώρας, οι άνδρες της Χεζμπολάχ επί χρόνια προσεύχονταν και περίμεναν τη στιγμή κατά την οποία θα μπορούσαν να επιτεθούν εναντίον του ισραηλινού στρατού στο έδαφος. Τώρα είναι έτοιμοι να εφαρμόσουν την εκστρατεία την οποία σχεδίαζαν επί μακρόν. Χιλιάδες άνδρες της οργάνωσης παραμένουν οπλισμένοι στα κατεστραμμένα ορεινά χωριά του Νοτίου Λιβάνου· και ζουν γι' αυτήν ακριβώς τη στιγμή...

Αν καταρρεύσει η εκεχειρία, όπως μοιάζει βέβαιο ότι θα συμβεί, τότε ούτε οι Ισραηλινοί ούτε οι Αμερικανοί φαίνεται να έχουν σχέδια για να γλιτώσουν από τις συνέπειες. Οι ΗΠΑ είδαν αυτόν τον φαύλο πόλεμο ως μια ευκαιρία για να ταπεινώσουν τους προστάτες της Χεζμπολάχ, το Ιράν και τη Συρία. Όμως φαίνεται πως τα πράγματα έχουν αλλάξει.

«Στην κυβέρνηση του Λιβάνου θα απευθυνθούμε για κάθε πρόβλημα παραβίασης της συμφωνίας εκεχειρίας», δήλωσε ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Εχούντ Ολμέρτ, σαν να συνειδητοποιούσε ότι η εκεχειρία δεν θα τηρηθεί. Κι αν οι Ισραηλινοί και οι άνδρες της Χεζμπολάχ συνεχίσουν να μάχονται στον Νότο τις ερχόμενες εβδομάδες, ποια χώρα θα τολμήσει να στείλει στρατιώτες;

Τραγικά και μοιραία, για όλους όσοι εμπλέκονται, ο αληθινός πόλεμος του Λιβάνου αρχίζει σήμερα.

ΤΑ ΝΕΑ , 14/08/2006

[abbis]

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αντιιμπεριαλιστική εκδήλωση την ερχόμενη Πέμπτη

Νέα συγκέντρωση καταδίκης της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας και αλληλεγγύης στους λαούς του Λιβάνου και της Παλαιστίνης οργανώνουν την επόμενη Πέμπτη, 17 του Αυγούστου στις 8 μ.μ., στο άγαλμα Βενιζέλου, η ΕΔΥΕΘ, το ΠΑΜΕ και η «Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία Θεσσαλονίκης».

Καλούν το λαό να συμμετάσχει μαζικά και να διαδηλώσει την απαίτησή του να σταματήσει άμεσα και άνευ όρων ο σφαγιασμός των λαών του Λιβάνου και της Παλαιστίνης, και να αφεθούν μόνοι τους να καθορίσουν τις τύχες τους, να σταματήσει οποιαδήποτε ξένη ανάμειξη και να μην αποσταλούν ξένες στρατιωτικές δυνάμεις στο Λίβανο, να μην εμπλακεί η χώρα μας σε τέτοιου είδους αποστολές. Παράλληλα, να απαιτήσουν να σταματήσουν οι απειλές των ΗΠΑ ενάντια στον περήφανο κουβανικό λαό.

[abbis]

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ
Αποτελεί συμβιβασμό υπέρ του επιδρομέα Ισραήλ
Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του Κόμματος, για την απόφαση 1701 του ΣΑ του ΟΗΕ

«Το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας αποτελεί συμβιβασμό υπέρ του επιδρομέα Ισραήλ. Είναι προϊόν έντονων ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και συμβιβασμών.

Οι διαφοροποιήσεις που έχει σε σχέση με το αρχικό αμερικανογαλλικό σχέδιο ήταν αποτέλεσμα της παγκόσμιας κατακραυγής και της ηρωικής αντίστασης του λιβανέζικου λαού.

Περιέχει πολλές ασάφειες και σκοτεινά σημεία σε ό,τι αφορά την εφαρμογή του. Βρίσκεται μακριά από τις θέσεις που ομόφωνα εκφράστηκαν από τις πολιτικές δυνάμεις του Λιβάνου.

Δεν καταδικάζει το Ισραήλ και τα αποτρόπαια εγκλήματα που διέπραξε σε βάρος του λαού του Λιβάνου, δεν προβλέπει την άμεση και χωρίς όρους αποχώρησή του από τα εδάφη στα οποία έχει εισβάλει και αυτά που κατέχει. Αντίθετα, στρέφει τα πυρά του κατά της λιβανικής αντίστασης. Σε αρκετά σημεία υπονομεύει και ναρκοθετεί την εθνική κυριαρχία του Λιβάνου.

Στην ουσία, δίνει ανάσα στο Ισραήλ, μετά τα σημαντικά χτυπήματα που δέχτηκε από τη λιβανέζικη αντίσταση, ενώ αφήνει ανοιχτή την πόρτα για νέες επιθέσεις από μεριάς του.

Εχει σαν στόχο να ανοίξει το δρόμο και μέσω της διπλωματίας για νέο γύρο επεμβάσεων και στα εσωτερικά του Λιβάνου, έτσι ώστε να προωθηθούν τα ιμπεριαλιστικά σχέδια για τη "νέα Μέση Ανατολή".

Η Ελλάδα σε καμιά περίπτωση, με κανέναν τρόπο και μορφή δεν πρέπει να συμμετέχει στη λεγόμενη "ειρηνευτική" δύναμη κατοχής που θα σταλεί στο Λίβανο.

Το ΚΚΕ καλεί τον ελληνικό λαό να συνεχίσει και να δυναμώσει την αντιιμπεριαλιστική του πάλη. Πιο μαζικά να εκφράσει την αλληλεγγύη του στην αντίσταση του λιβανικού και παλαιστινιακού λαού, καθώς και στην πάλη των φιλειρηνικών δυνάμεων μέσα στο Ισραήλ.

[abbis]

Νέα συγκέντρωση καταδίκης της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας και αλληλεγγύης στους λαούς του Λιβάνου και της Παλαιστίνης οργανώνουν σήμερα Πέμπτη, 17 του Αυγούστου στις 8 μ.μ., στο άγαλμα Βενιζέλου, η ΕΔΥΕΘ, το ΠΑΜΕ και η «Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία Θεσσαλονίκης».

[abbis]

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΛΙΒΑΝΟΥ
Οι πρώτες αναφορές της καταστροφής
Θύματα των εισβολέων μνημεία που άντεξαν χιλιάδες χρόνια

Οι σημαντικές ζημιές στη σπουδαία πολιτιστική κληρονομιά του Λιβάνου αρχίζουν να «βλέπουν» το «φως» της δημοσιότητας, αν και η πρόσβαση στις περιοχές αρχαιολογικού ενδιαφέροντος είναι προς το παρόν από δύσκολη έως αδύνατη.

Στα ...«βήματα» των Αμερικανών στο Ιράκ, ο στρατός του Ισραήλ δεν είχε κανέναν ενδοιασμό για τα μνημεία του Λιβάνου, γεγονός μάλλον αναμενόμενο, αφού η ισραηλινή αεροπορία, ως γνωστόν, δε λυπήθηκε ούτε καν τα γυναικόπαιδα.

Σύμφωνα με δηλώσεις του Γκαετάνο Παλούμπο, διευθυντή του τμήματος αρχαιολογικής συντήρησης του Παγκόσμιου Ταμείου Μνημείων, που επικαλείται το δίκτυο «Μπλούμπεργκ», ο σημαντικός ρωμαϊκός ναός του Βάκχου στη λιβανέζικη πόλη Μπααλμπέκ, στην κοιλάδα Μπεκάα, υπέστη ρωγμές, εξαιτίας των βομβαρδισμών. Αντίθετα, ο κοντινός ναός του Δία, είναι μέχρι τώρα αβλαβής. Ωστόσο, δεν υπάρχουν ακόμη πληροφορίες για πιθανές ζημιές στις άλλες ρωμαϊκές και φοινικικές αρχαιότητες της πόλης, τα μνημεία της οποίας εντάσσονται στον κατάλογο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ.

Σημαντικά μνημεία υπάρχουν στη Βηρυτό και τη Σιδώνα, οι οποίες επίσης βομβαρδίστηκαν, ενώ οι αεροπορικές επιδρομές στην Αρκα κατέστρεψαν τη σύγχρονη γέφυρα της πόλης. Η γέφυρα βρίσκεται πολύ κοντά σε αρχαιολογική ανασκαφή και οι αρχαιολόγοι θεωρούν σίγουρο ότι υπέστη ζημιές από την επίθεση.

Ο «οικολογικός εφιάλτης» των 13.000 τόνων του πετρελαίου που απλώνονται σε πάνω από 93 μίλια ακτών της Μεσογείου, λόγω των βομβαρδισμών, επηρεάζει και το αρχαίο Λιμάνι της Βύβλου, 25 μίλια βόρεια της Βηρυτού, το οποίο είναι ουσιαστικά ...πισσασφαλτωμένο με πετρέλαιο. Μερικά μίλια βορειότερα, ένας τεράστιος τοίχος που χαράχτηκε σε βράχο από τους Φοίνικες πριν 2.800 χρόνια για να προστατεύσει τα σκάφη τους που ελλιμενίζονται από το Batroun, βρίσκεται επίσης στα πρόθυρα της καταστροφής λόγω του πετρελαίου. Συνολικά, ο Λίβανος έχει έξι αρχαιολογικές περιοχές ενταγμένες στον κατάλογο της ΟΥΝΕΣΚΟ, οι οποίες όλες ήταν και στόχοι των Ισραηλινών.

Απέναντι σε αυτή την καταστροφή, ο γενικός διευθυντής της ΟΥΝΕΣΚΟ, Κοχίρο Ματσούρα, έκανε ...«δύο επείγουσες εκκλήσεις στους εμπολέμους» αναφορικά με τα μνημεία. «Η συμπάθειά μου πηγαίνει πρώτα στους άνδρες, τις γυναίκες και, ειδικά, τα παιδιά» συνέχισε ο Κ. Ματσούρα, «εν τούτοις, πρέπει επίσης να σκεφτούμε για την απέραντη ευθύνη μας προς τις περιοχές όπως η Μπααλμπέκ, η Βύβλος, η Anjar, η "Ιερή Κοιλάδα" και το "Δάσος των Κέδρων του Θεού", στο Λίβανο, και την παλαιά πόλη της Ακρ στο Ισραήλ». Στη συνέχεια, υπενθύμισε πως Λίβανος και Ισραήλ έχουν υπογράψει τις διεθνείς συνθήκες για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς σε περίπτωση πολέμου.

Αυτό που «ξέχασε» και αυτός είναι ότι στην προκειμένη περίπτωση δεν υπάρχουν απλώς «εμπόλεμοι» αλλά επιτιθέμενος (Ισραήλ) και αμυνόμενος (Λίβανος), άρα η λογική των ίσων αποστάσεων μπορεί να κάνει αρεστή την ΟΥΝΕΣΚΟ στον ιμπεριαλισμό, δε σημαίνει όμως και πολλά πράγματα για τη διάσωση της μνήμης...

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=18/8/2006&id=6812&pageNo=19&direction=1

[Vulcan]

Οι στίχοι εδώ
http://www.pattismith.net/news.html

το τραγούδι εδώ
http://www.pattismith.net/audio/qana.mp3

_________________________________________________ _____________________________________________
Η Πάτι Σμιθ σε ένα θρήνο για τη σφαγή στην Κανά

«Το κρασί που έγινε αίμα»

«Απομεινάρια από κούκλες ανακατεύονται με την λάσπη/ πλαστικά χεράκια στην άσφαλτο/ μιλάνε για τους στρατηγικούς στόχους/ τι όμορφη φράση/ καθώς οι βόμβες πέφτουν η Αμερική χτίζει τη νέα Μέση Ανατολή...».

Το νέο τραγούδι της Πάτι Σμιθ ονομάζεται Κανά. Και περιγράφει τις εικόνες που η Σμιθ αντίκρισε στην οθόνη, τη σφαγή των παιδιών στην Κανά από τα ισραηλινά αεροπλάνα. Είναι ένας οργισμένος θρήνος που ηχογράφησε αμέσως μετά τη σφαγή και βρίσκεται στην ιστοσελίδα της pattismith.net, ενώ οι στίχοι ακολουθούνται από σχόλια. «Για κάποιους η Κανά, ήταν το μέρος όπου ο Ιησούς έκανε το πρώτο θαύμα του μετατρέποντας το νερό σε κρασί», γράφει η Σμιθ. «Σήμερα δεν υπάρχει κρασί στην Κανά, μόνον αίμα».

Η Πάτι Σμιθ έγραψε το τραγούδι μία μέρα μετά το βομβαρδισμό των αμάχων στην Κανά και το παρουσίασε για πρώτη φορά με μια ακουστική κιθάρα στο φημισμένο ροκ φέστιβαλ Λολαπαλούζα. Εκεί υποτίθεται ότι σόκαρε το αμερικανικό κοινό επειδή ρώτησε από τη σκηνή: «Πώς θα νιώθατε αν τριάντα επτά από τα παιδιά σας τινάζονταν στον αέρα από πυραύλους και βόμβες;». Γι' αυτό και τα ανεξάρτητα μουσικά περιοδικά της Αμερικής τη χαρακτηρίζουν τώρα «τη μόνη ρόκερ με κοινωνική συνείδηση».

Αλλωστε ήταν η μόνη που έβαλε την πολιτική μέσα στο φεστιβάλ, το «πανηγύρι των πολυεθνικών εταιρειών». Και μόνον οι Flaming Lips ακολούθησαν το παράδειγμά της πείθοντας το κοινό, ανάμεσα στα τραγούδια τους, να φωνάξει το σύνθημα «Σταματήστε τον πόλεμο στο Λίβανο».

Στην ιστοσελίδα της η πενηνταεννιάχρονη ποιήτρια της ροκ σκηνής δεν μασάει τα λόγια της. Γι' αυτήν, όπως εξηγεί, η εισβολή του ισραηλινού στρατού στο Λίβανο δεν είναι παρά η αρχή μιας επίθεσης των ΗΠΑ στο Ιράν. «Οι καιροί είναι βρώμικοι», σημειώνει. «Είναι ώρα να ξυπνήσουμε, όχι να καλλιεργήσουμε ξανά την παράνοια του φόβου. Αν ρωτήσετε τους Λιβανέζους καθώς θάβουν τους νεκρούς τους και μαζεύουν τα συντρίμμια της ζωής τους, ποιος είναι ο υπεύθυνος, θα απαντήσουν οι ΗΠΑ και το Ισραήλ. Αυτές είναι οι πιο μισητές χώρες στον πλανήτη. Εμείς ως Αμερικανοί τι κάνουμε; Δεν είναι η χώρα μας; Δεν πρέπει να αντιδράσουμε;». Ενώ αναρωτιέται γιατί ο αμερικανικός λαός στέλνει σχεδόν τέσσερα δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο σε όπλα και πολεμοφόδια στο Ισραήλ. «Εμείς πληρώνουμε για όλα αυτά», συνεχίζει, «την καταστροφή μιας χώρας, τη σφαγή των παιδιών».

Οταν ξεκίνησε να παίζει ροκ εν ρολ η Πάτι Σμιθ πίστευε ότι αυτή η μουσική θα ήταν η φωνή της γενιάς της. «Γύρω στο τέλος της δεκαετίας του '70 όμως τα πράγματα άλλαξαν ριζικά», διηγείται η ίδια. «Ο Μόρισον και ο Χέντριξ πέθαναν και τα νέα παιδιά γίνονταν όλο και πιο επηρμένα και άπληστα, χωρίς να νοιάζονται για την επικοινωνία με το κοινό και φυσικά για τα ζητήματα της κοινότητας. Εγώ ως πολίτις πάντα ενδιαφερόμουν τι ακριβώς συμβαίνει στη χώρα μου».

Αλλωστε, όπως πάντα έλεγε στο πασίγνωστο τραγούδι της, «ο λαός έχει την εξουσία». Κι αυτός πρέπει να ξεσηκωθεί ενάντια στους «αφέντες του πολέμου». «Υστερα από την 11η Σεπτεμβρίου», εξηγεί η Πάτι Σμιθ, «τα ποντίκια έφυγαν από το Μανχάταν και πλημμύρισαν την πόλη.

Καθένα από αυτά είχε το πρόσωπο των προστατών μας από την "τρομοκρατία". Αυτό που χρειάζεται τώρα είναι ο αυλητής του παραμυθιού με το μαγικό αυλό που θα τα μαγεύσει και θα τα οδηγήσει από το Λευκό Οίκο στη θάλασσα».

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ      ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 18/08/2006
http://www.enet.gr/online/online_text/c=113

[apostolos1986]

Tους ραίνουν με λουλούδια

Στον Nότιο Λίβανο ελπίζουν τώρα ότι ο στρατός θα φέρει μαζί του και την ειρήνη

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΗΤΣΟΣ


Τόσο οι χριστιανοί χωρικοί όσο και οι σιίτες αντάρτες δέχθηκαν με ενθουσιασμό την επιστροφή του λιβανικού στρατού στον Νότιο Λίβανο ύστερα από σχεδόν 40 χρόνια απουσίας. Την ίδια ώρα, η αποχώρηση των Ισραηλινών στρατιωτών συνεχιζόταν και η εκεχειρία κρατούσε για τέταρτη ημέρα.

Το σήμα της νίκης. Λιβανέζος στρατιώτης κατευθύνεται στον Νότιο Λίβανο την ώρα που οι Ισραηλινοί φεύγουν

Δυόμισι χιλιάδες στρατιώτες από τη 10η Ταξιαρχία διέσχισαν τον ποταμό Λιτάνι και έστησαν στρατόπεδα σε απόσταση ενός χιλιομέτρου από τα σύνορα με το Ισραήλ, ελπίζοντας να αναλάβουν σταδιακά τον έλεγχο ολόκληρης της χώρας για πρώτη φορά από το 1968. Οι κάτοικοι τους υποδέχθηκαν με τον παραδοσιακό τρόπο: τους έραιναν με ρύζι, λουλούδια και ροδόνερο. Όπως σημειώνει ο Ρόμπερτ Φισκ στην «Ιντιπέντεντ», ορισμένοι από τους κατοίκους αυτούς είχαν υποδεχθεί με τον ίδιο τρόπο και τους Ισραηλινούς το 1982 και στη συνέχεια τους αντάρτες της Χεζμπολάχ. Αυτή τη φορά, πάντως, ελπίζουν ότι ο στρατός θα φέρει μαζί του και την ειρήνη.

Ανάμεσα στους στρατιώτες που εγκαθίστανται στον Νότο είναι και μέλη της φρουράς του Μαρζαγιούν, χριστιανικής πόλης όπου οι Ισραηλινοί πραγματοποίησαν σύντομη εισβολή πριν από μία εβδομάδα. H φρουρά αυτή έχει μια ιδιαιτερότητα. Ο διοικητής της, στρατηγός Αντνάν Νταούντ, συνελήφθη για προδοσία όταν η ισραηλινή τηλεόραση τον έδειξε να πίνει τσάι με έναν Ισραηλινό αξιωματικό. Και το κανάλι Αλ-Μανάρ της Χεζμπολάχ, που λειτουργούσε σε όλη τη διάρκεια του πολέμου παρά τις προσπάθειες της ισραηλινής αεροπορίας να το εξουδετερώσει, έσπευσε να αναμεταδώσει την ισραηλινή κασέτα σε όλο τον Λίβανο...

H Χεζμπολάχ

Ο Λιβανέζος πρωθυπουργός Φουάντ Σινιόρα επανέλαβε ακόμη μία φορά ότι δεν θα υπάρξουν πλέον «κράτη μέσα σε κράτη» και ότι η Χεζμπολάχ θα εγκαταλείψει την περιοχή νοτίως του Λιτάνι. Τίποτα δεν είναι λιγότερο βέβαιο. Και αυτό, όχι μόνο επειδή οι περισσότεροι από τους αντάρτες κατοικούν στην περιοχή, αλλά και επειδή πολλοί από τους αξιωματικούς τους κατέστησαν σαφές στον λιβανικό στρατό να μην αρχίσει να ψάχνει για όπλα. Ο αφοπλισμός της Χεζμπολάχ, που αποτελεί προϋπόθεση για την τήρηση της εκεχειρίας, αναβάλλεται λόγω... αντικειμενικών δυσκολιών. Ένας χαρακτηριστικός λιβανικός συμβιβασμός.

Πολλοί από τους κατοίκους λένε ότι χωρίς τη Χεζμπολάχ, ο στρατός δεν θα έφτανε ποτέ στην περιοχή. «Τον δρόμο για να έλθει ο στρατός τον άνοιξε η αντοχή της αντίστασης», είπε ο 47χρονος Ιμπραήμ αλ-Μάσρι, κάτοικος της Ζουάγια. Άλλοι έχουν διαφορετική άποψη. «Είναι ντροπή», είπε ο 49χρονος Ιμπραήμ αλ-Χαζ, κάτοικος της Κλάια. «Δεν άλλαξε τίποτα. Ο στρατός έφτασε με έξι χρόνια καθυστέρηση. Ήλθαν να προστατεύσουν την καταστροφή, αντί να αναλάβουν την ανοικοδόμηση».

Το αεροδρόμιο

Στη Βηρυτό, το διεθνές αεροδρόμιο ξανάνοιξε χθες για τα εμπορικά αεροπλάνα, πρώτη φορά από τη 13η Ιουλίου, όταν δέχθηκε επίθεση από ισραηλινά αεροπλάνα και κανονιοφόρους. Ένα επιβατικό αεροπλάνο της Middle Eastern Airlines ήταν το πρώτο που έδωσε τέλος στον ισραηλινό αποκλεισμό, για να ακολουθήσει ένα αεροπλάνο της Royal Jordanian.

Οι πολιτικές διαμάχες στη Βηρυτό ήλθαν και πάλι στην επιφάνεια χθες, όταν ο επικεφαλής του μεγαλύτερου κόμματος του κοινοβουλίου κατήγγειλε το Ισραήλ και τη Συρία μπροστά σε εκατοντάδες οπαδούς του. Ο Σαάντ Χαρίρι, γιος του δολοφονηθέντος πρώην πρωθυπουργού Ραφίκ Χαρίρι, κατηγόρησε το Ισραήλ ότι «πίνει το αίμα των Παλαιστινίων» και τον Σύρο πρόεδρο Μπασάρ Άσαντ ότι προσπαθεί να σπείρει τη διχόνοια στον Λίβανο. Και ο ηγέτης των Δρούζων, Ουαλίντ Τζουμπλάτ, δήλωσε ότι οι Ιρανοί προσπαθούν να βελτιώσουν τη διαπραγματευτική τους θέση για το πυρηνικό πρόγραμμά τους «στην πλάτη του λιβανικού λαού».

«Ζωντανός - νεκρός» ο Ολμέρτ

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Εχούντ Ολμέρτ

«DEAD ΜΑΝ WALKING» («Νεκρός περπατάει», αναφορά στη φράση που φωνάζουν οι δεσμοφύλακες στις ΗΠΑ όταν οι μελλοθάνατοι βαδίζουν προς εκτέλεση) χαρακτηρίζει τον πρωθυπουργό Εχούντ Ολμέρτ η χθεσινή «Χααρέτζ». Αναφερόμενος στην κλήτευση του ζεύγους Ολμέρτ να δώσει εξηγήσεις στη Δικαιοσύνη για την υπόθεση αγοράς ενός σπιτιού σε τιμή κατά 500.000 δολάρια χαμηλότερη από την τιμή της αγοράς, ο αρθρογράφος της εφημερίδας, Άρι Σαβίτ, προβλέπει ότι σε δύο μήνες ο Ολμέρτ δεν θα είναι πλέον πρωθυπουργός. Με την κοινή γνώμη να είναι εναντίον του για τους χειρισμούς του στον πόλεμο, δεν είναι δυνατόν να κρατήσει περισσότερο. Έρευνα ενδέχεται να διαταχθεί και εναντίον τον υπουργού Δικαιοσύνης Χαΐμ Ραμόν, που κατηγορείται ότι φίλησε μια στρατιωτίνα η οποία εργαζόταν στο υπουργείο Άμυνας. Το επεισόδιο σημειώθηκε στις 12 Ιουλίου, την ώρα που ξεσπούσαν οι εχθροπραξίες στον Λίβανο.


ΤΑ ΝΕΑ

[apostolos1986]

Tους παρέδωσε χωρίς να τους πειράξει

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΗΤΣΟΣ

Σκότωσαν άμαχους Ισραηλινούς εκτοξεύοντας πυραύλους στα σπίτια τους. Κατηγορήθηκαν ότι κρύβουν τα όπλα τους σε σχολεία και τζαμιά, όπως έκανε ο Σαντάμ. Όμως η Χεζμπολάχ έχει δώσει και μαθήματα ανθρωπισμού.

Στη Λαχώρη: γυναίκες του Πακιστάν διαδηλώνουν κατά του Ισραήλ κρατώντας πορτρέτα του σεΐχη Νασράλα

Στο βιβλίο του «Ένα όχι και τόσο παράξενο όνειρο», ο θρυλικός ανταποκριτής τού CBS, Έρικ Σίβαρεϊντ, περιγράφει την εκτέλεση έξι συνεργατών των ναζί στην Γκρενόμπλ, το 1944. «Όταν έφτασε το φορτηγάκι της αστυνομίας και βγήκαν οι έξι μελλοθάνατοι, το πλήθος έβγαλε μια τρομακτική κραυγή (...) Ακούστηκε ο τραχύς, μεταλλικός ήχος του κλείστρου του πολυβόλου κι ύστερα η εκπυρσοκρότηση. Οι έξι νέοι άνδρες έπεσαν στα γόνατα, με τα κεφάλια τους να γέρνουν προς τη μια πλευρά. Ένας αξιωματικός έτρεξε από τον ένα στον άλλο δίνοντάς τους τη χαριστική βολή με ένα περίστροφο, ενώ ένα από τα θύματα κουνούσε το στόμα του σαν να ήθελε να πει κάτι στον εκτελεστή. Μετά την τελευταία βολή, ακούστηκε και πάλι η τρομερή, άγρια κραυγή από το πλήθος. Μητέρες με μωρά έτρεξαν να δουν από κοντά τα πτώματα, ενώ μικρά αγόρια έφτυναν πάνω τους. Ύστερα το πλήθος διαλύθηκε, φωνάζοντας και γελώντας. Βάρβαρο;».

H βρετανική κυβέρνηση αποφάσισε αυτή την εβδομάδα να αποκαταστήσει τους 306 αξιωματικούς και στρατιώτες που εκτελέστηκαν στον A' Παγκόσμιο Πόλεμο για δειλία ή λιποταξία. Χρειάστηκε σχεδόν ένας αιώνας για να αναγνωριστεί το δικαίωμα ενός ανθρώπου να τρομάζει μπροστά στην προοπτική να σκοτώσει ή να σκοτωθεί. Βάρβαρο;

Από το 1978 έως το 2000, το Ισραήλ είχε καταλάβει ένα μεγάλο μέρος του Λιβάνου. Για να μειώσει την πίεση και τους κινδύνους για τους στρατιώτες του, δημιούργησε τον λεγόμενο Στρατό του Νοτίου Λιβάνου (SLA), που στελεχώθηκε κυρίως από σιίτες μουσουλμάνους και δευτερευόντως από χριστιανούς. Ο στρατός αυτός έμεινε στην Ιστορία για την ωμότητα των μεθόδων του και το υψηλό ποσοστό των λιποταξιών. Όταν τα ισραηλινά στρατεύματα εγκατέλειψαν ξαφνικά τον Λίβανο, τον Μάιο του 2000, οι Λιβανέζοι συνεργάτες τους αιφνιδιάστηκαν. Άλλοι διέφυγαν στο Ισραήλ, αλλά οι περισσότεροι έμειναν πίσω. H Χεζμπολάχ ανακατέλαβε τα εδάφη, κατάσχεσε τα όπλα των Ισραηλινών στρατιωτών - για να τα χρησιμοποιήσει εναντίον της χώρας τους έξι χρόνια αργότερα - και παρέδωσε τους άνδρες του SLA στην κυβέρνηση χωρίς να τους πειράξει. Όπως γράφει ο συνιδρυτής της οργάνωσης, σεΐχης Ναΐμ Κασέμ, στο βιβλίο του «Χεζμπολάχ: H Ιστορία από μέσα», η ηγεσία της αντίστασης έδωσε σαφή εντολή να μη γίνει καμιά εκδικητική πράξη, για οποιονδήποτε λόγο. Βάρβαρο;

Το επίτευγμα της Χεζμπολάχ, γράφει ο Τσαρλς Γκλας στο London Review of Books, είναι ότι ανήκει στη σύγχρονη εποχή - κι ας την διοικούν άνθρωποι που φορούν τουρμπάνια. Αν οι Ισραηλινοί είχαν να αντιμετωπίσουν έναν τέτοιο αντίπαλο το 1948, ίσως η έκβαση του Πολέμου της Ανεξαρτησίας να ήταν διαφορετική.

http://diastaseis.blogspot.com