Η κριτική στην τέχνη

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

[Πληροφορίες Καθηγητών]

Πληροφορίες Καθηγητών

[Social_waste]

Είναι κρίμα να περιγράφουμε μια πράξη, της οποίας το μεγαλύτερο γίγνεσθαι βρίσκεται μέσα μας.

μεσα σου βρισκεται το πεπτικο σου συστημα και ειναι πολυ σημαντικο να το
περιγραψει καποιος για την περιπτωση που παθεις γαστρεντεριτιδα.

η τεχνη και η εκτιμηση της τεχνης δεν ειναι σε καποια μυχια της ψυχης σου η
στο βαθος του μυαλου σου αλλα στην ζωη-με-τους-αλλους-ανθρωπους, στην κοινωνια.
και η κριτικη ειναι ακριβως ο τροπος με τον οποιο η κοινωνια μιλαει για την τεχνη.
ειναι μαλιστα η πραχτικη στην οποια η κοινωνια βαζει την τεχνη στο κεντρο της
και μιλαει για αυτη, σε αντιδιαστολη με το να μιλαει για εκεινη ταυτοχρονα με τη
γευση των ποπκορν και με τους ιδιους ορους που χρησιμοποιει για τα γιουβαρλακια.

και ακριβως το να μιλαμε για την τεχνη με τροπο που να εχει ενδιαφερον, απο μια
η μια αλλη σκοπια ειναι εκεινο που δε μπορουν να το κανουν ολοι. με τον ιδιο τροπο
που ενω ολοι μπορουν να ζωγραφισουν πουτσες στα εξωφυλλα απο τα βιβλια σου
δε μπορουν ολοι να γινουν αξιολογοι ζωγραφοι.

(η λεξη κωδικοποιηση ειναι βεβαια αστοχη αν χρησιμοποιηθει κυριολεκτικα.
στη θεωρια πληροφοριων τα δεδομενα ειναι σαφως καθορισμενα και το
περιεχομενο τους ειναι αδιαφορο. η χρηση λοιπον της εννοιας πληροφορια
θα ηταν εδω λαθεμενη)

[4Dcube]

ΔΕΝ είναι η τέχνη επιστήμη, ΔΕ χρειάζεται να την ορίσεις καλά γιατί κάποιος θα πεθάνει αν δεν το κάνεις. Η σύγκριση με την ιατρική απαράδεκτη.

Η κριτική στην τέχνη από την άλλη, ως παραλογοτεχνικό είδος, αφού έχει συγκεκριμένους σκοπούς, μπορεί να περιγραφεί επιστημονικά. Με τον ίδιο τρόπο που μπορεί να περιγραφεί επιστημονικά η μόλυνση του περιβάλλοντος από τα σκουπίδια.

Αν βλέπεις την τέχνη, ποια τέχνη - τα δημιουργήματα με αισθητικό αντίκτυπο, σε κοινωνικό πλαίσιο, τότε δε μιλάς γι'αυτή-γι'αυτά. Μιλάς για την αποδοχή της-τους στην κοινωνία. Αν το δεις έτσι, δεν είναι τίποτε άλλο πέρα από ένα κοινωνικό φαινόμενο που μπορεί να περιγραφεί επιστημονικά. Αν θέλεις να φανείς κάποιος, πετάς και 2-3 στάνταρ κοινωνιολογικά και κάνεις μια καλή εντύπωση.

Γενικά όταν κάτι συζητιέται, περιγράφεται με λόγια, έχει ένα όριο κατανόησης, εμπέδωσης που μπορεί να φτάσει. Δεν καταλαβαίνεις έννοιες με το που σου εξηγήθηκαν. Το πιο πιθανό να ξέρεις πόσο έχεις καταλάβει στο περίπου και ανάλογα να τριφτείς με την έννοια για να την καταλάβεις καλύτερα.

Προφανώς, για κάτι σαν την τέχνη που δεν είναι άμεσα απαραίτητο, είναι αρκετό στον κόσμο του σήμερα της υπερδιακίνησης της πληροφορίας να υπάρχει μια λεζάντα. Το να φτιάξεις ή να έχεις διαβάσει αυτή τη λεζάντα όντως δεν είναι κάτι που μπορούν να το κάνουν όλοι. Και θα σε κοινωνικοποιήσει και θα σε βάλει σε συζητήσεις και θα επηρεάσεις κόσμο και ίσως σου δώσει επαγγελματικές ευκαιρίες. Αλλά δεν μπορεί να σε κάνει μέρος εκείνης της τέχνης που σχολιάζεις.

Έχω παρατηρήσει πως η συζήτηση περί τέχνης ή κάποιων έργων τέχνης γίνεται ενδιαφέρουσα ΜΟΝΟ όταν ξεφύγει από αυτή-αυτά. Όταν έχουμε ξεφύγει από το πρώτο στάδιο της επικοινωνίας με το έργο, ένα στάδιο πάρε - πάρε με αυτό, όπου αυτά που έχεις να πάρεις τα καταλαβαίνεις μόνο αν πας στη θέση του δημιουργού, μετά τις απλές παρατηρήσεις, τότε αρχίζει να δουλεύει παραπέρα ο νους, αν ερεθιστεί με ερωτήματα. Ερωτήματα που συνήθως τα γεννά μια κουβέντα με άλλον.

[Social_waste]

αν διαβασεις λιγο καλυτερα αυτο που εγραψα
θα δεις οτι δεν υπαρχει καμια συγκριση της τεχνης
με την ιατρικη.

το οτι η κριτικη ειναι δευτερογενης (αφου προυποθετει την τεχνη)
δε σημαινει οτι ειναι και επιστημη. η μολυνση του περιβαλοντος
απο τα σκουπιδια μπορει να θεωρηθει επιστημονικο αντικειμενο
μια που τοσο το περιβαλλον οσο και τα σκουπιδια μπορουν να
μοντελοποιηθουν επαρκως. η κριτικη τεχνης αντιθετα ειναι λογος
αφου ουτε επαρκες μοντελο της τεχνης μπορει να υπαρξει ουτε
του τροπου με τον οποιο κανουμε κριτικη (εκτος αν σαν κριτικη εχεις
στο μυαλο σου μονο τα κειμενα απο το σχολειο).

απο κει και περα αν η τεχνη δεν περιγραφεται με λογια δεν καταλαβαινουμε
τιποτα για αυτο. η μονα λιζα ειναι το κεφαλι μιας γκομενας και ο δαβιδ ειναι
ενας γυμνος μαρμαρινος τυπος. ισα ισα, μονο στο κοινωνικο πλαισιο εχει νοημα
να μιλαμε για τεχνη. ο μογλης μπορει να στησει παγιδες στο shere khan αλλα δε
μπορει να κανει τεχνη.

[4Dcube]

Έχει πλάκα που την ίδια γλώσσα μιλάμε αλλά άλλα καταλαβαίνουμε για του άλλου τα λεγόμενα.

Είπα ότι η κριτική μπορεί να περιγραφεί επιστημονικά, όχι ότι είναι επιστήμη.

Πάντως, μια χαρά μπορεί να μοντελοποιηθεί η κριτική. Εφόσον έχει συγκεκριμένους σκοπούς, έχει και συγκεκριμένες προδιαγραφές. Αν δούμε για παράδειγμα τις κριτικές ταινιών, εμφανίζεται το ίδιο μοτίβο: πλοκή, σκηνοθεσία, ερμηνείες, κλπ.
Τσεκ στην καθεμιά σημαίνει ότι είναι καλή ταινία.
Έχει περάσει η εποχή που τα λεκτικά αποτελούσαν εμπόδιο στη μοντελοποίηση - βλέπε θεωρία fuzzy.

Αντίθετα, στη διαδικασία της δημιουργίας δεν είναι το ιδιο. Αν έχεις ακούσει τις συνθέσεις του Χατζηλεοντιάδη που έχουν βάση μαθηματικά μοντέλα, θα τις βρεις ενδιαφέρουσες νοητικά αλλά όχι με ιδιαίτερο αισθητικό αντίκτυπο. Μπορεί βέβαια να μιλάω μόνο για μένα, περί αισθητικής κολοκυθόπιτα.


Για τα έργα της Τζιοκόντα και του Δαυίδ, δεν τα περιγράφεις έτσι, γενικά. Π.χ. σε ένα μικρό παιδί δε θα πεις ότι η Μόνα Λίζα είναι μιας κοπέλας το πορτρέτο και ο Δαυίδ ένας γυμνός νέος. Θα πας να του τα δείξεις, μια φωτογραφία τους. Μέχρι να τα δει από κοντά και να πάρει κάτι.

Το λέω αυτό από τον εαυτό μου κρίνοντας. Δε μου λένε τίποτα, πέρα από τη σύνθεση, οι πίνακες ζωγραφικής από φωτογραφίες. Π.χ. πήγα στην Ελβετία και είδα έργα του Sisley από κοντά και από εκεί που μου ήταν συμπαθητικός σα ζωγράφος, τον λάτρεψα. Στις πλαστικές τέχνες υπάρχει το τρισδιάστατο της υπόθεσης, ιδιαίτερα στις ελαιογραφίες, συν ότι τα χρώματα του πίνακα μπορεί να μην ταιριάζουν με της φωτογραφίας.

Η Τζιοκόντα, δε μου λέει τίποτα. Έχω διαβάσει ότι ο ΝταΒίντσι έκανε τόσο προσεκτικές πινελιές που δε φαίνονται γραμμές πινέλου, όπως συνήθως, στον πίνακα. Ε, σιγά. Απλά από αυτό καταλαβαίνω ότι είχε καταναγκασμούς.

[Social_waste]

τα ασαφη συστηματα δεν εχουν θεση σαυτη την κουβεντα ρε.
σε ενα ασαφες συστημα επιβαλεται να ξερεις εκ των προτερων
σε τι ειδους χαρακτηριστικο αναφερεται καθε ασαφες συνολο.
οτι στην πραγματικοτητα η λεκτικη περιγραφη ειναι απλα μια καλυμενη
συναρτηση. πχ μπορεις να πεις οτι μια ραβδος μπορει να ειναι μεγαλη μικρη
τεραστια κλπ. το ιδιο δε μπορει να ισχυει στην υποκριτικη πχ. ποτε
ειναι καλος ενας ηθοποιος? τι θα μας ελεγε ενα συστημα που θα τους
χωριζε σε κακους μετριους και καλους? τι θα μετρουσε το συστημα που
θα εβγαζε τετοια συμπερασματα?

(παντως:
http://www.ted.com/talks/scott_rickard_the_beautiful_math_behind_the_ugliest_music.html)

[4Dcube]

Αυτό που κάνει η fuzzy μοντελοποίηση είναι να παίρνει πολλά διανύσματα από π.χ. μια αναγνώριση και εκεί που δεν μπορείς ουσιαστικά να βγάλεις χρήσιμες μετρήσεις γιατί είναι υπερβολικά πολύπλοκο το σύστημα, βγάζει κάποια συμπεράσματα.
Εφόσον μπορούμε να βγάλουμε αυτά τα συμπεράσματα στο λόγο, μπορούμε και με αυτήν την θεωρία.

Το ζήτημα είναι ότι αν κάτι τέτοιο γίνει θα είναι όντως αποδοτικό. Στην κριτική. Αν όμως γίνει αποδεκτό κοινωνικά, άλλο θέμα. Γιατί την κριτική έχει πιο πολύ σημασία ποιος την κάνει παρά τι λέει.
Ακόμα και αν ρυθμιστεί ένα fuzzy σύστημα με τους καλύτερους ανθρώπους experts, η τεχνοφοβία θα νικήσει στη σύγκριση.

[Social_waste]

σε ενα fuzzy συστημα, λες για παραδειγμα το x ειναι ζεστο.
αλλα οι οροι που χρησιμοποιεις πρεπει να ειναι καλα ορισμενοι,
δηλαδη να αντιστοιχουν σε μια διαμεριση ενος ηδη γνωστου και
σχετικα σαφους χωρου.

αυτο ειναι κατι που μπορεις να κανεις στη θερμοκρασια την πιεση
κλπ αλλα οχι για τη σκηνοθεσια. γιατι ενω για την τελευταια θελεις
πραγματικες εννοιες στα fuzzy συστηματα οι λεκτικες περιγραφες ειναι
ψευδο-εννοιες που αντιστοιχουν σε συναρτησεις.